Donör ve Respiyent

Donör ve Resipient Uyumu
Hazırlayan: Bio. Perf. Sabır Alkan Ukan

Kalp nakli son safha kalp yetersizliği olan
hastalara, ikinci şans sunmak için geliştirilmiş
oldukça başarılı bir stratejidir
Tarihçe;

3 Ekim 1967 - C. Barnard

1970 - Endomiyokardiyal biyopsi

1980 - Siklosporin, Azotiopürin, Prednizolon
kullanılması
Tarihçe;

Cerrahi tecrübenin artması,

Transplantasyon öncesi ve sonrası hasta bakımı ve
tedavisindeki gelişmeler,

Koordinasyon sisteminin oturması

Transplantasyonun yaygın ve başarıyla uygulanmasını
sağlamıştır
Tarihçe;
Tüm gelişmelere rağmen potansiyel alıcıların
sayısı artarken kadavra kaynaklı donör sayısı
yetersiz kalmaktadır
Tarihçe;
Son dönem kalp yetersizliğindeki olgularının
Kalp Transplantasyonu Programına Alınabilmesi
için bir takım kriterler oluşturulmuştur
Tarihçe;

Bütün dünyada kabul gören temel kriterler;
1.
Transplantasyondan başka cerrahi veya medikal tedavisi
mümkün olmayan son dönem kalp hastalığı olması
2.
Maksimum tedaviye rağmen bir yıllık beklenen yaşam oranının
%50’nin altında olması
3.
Medikal tedaviye rağmen semptomların (NYH) sınıf III-IV olması
4.
Transplantasyon sonrası yaşam beklentisi oranını azaltacak kalp
dışı bozukluğun olmaması
5.
Transplantasyon sonrası yapılacak işlem ve medikasyonları
kabul edebilecek motivasyona sahip olması
Kardiyopulmoner Egzersiz Testi (CPEX);

Nakil değerlendirme sürecinde fonksiyonel
durumu belirlemede önemli

VO2 < 14 ml/kg/dak - NAKİL

VO2 > 14 ml/kg/dak - GÖZLEM

VO2 < 14 ml/dak - KOMORBİDİTE
Kardiyopulmoner Egzersiz Testi (CPEX);

Düşük max. VO2

Yüksek NYH

Düşük ejeksiyon fraksiyonu
Hayatta Kalım Oranı İle İlişkili
Hastalar Öncelik Durumuna Göre;
1A :
•
•
•
•
•
•
Yaşam süresi < 30 gün
Yoğun bakım hastası
Kalıcı pulmoner kateter
Yüksek doz inotropik
ajan
Mekanik ventilatör
destekli
Mekanik destek cihaz
desteği alan
1B:
•
•
•
Düşük doz inotrapik
destek ile stabil
Evde yada hastanede
normal fonksiyon
gösteren
Ventrikül destek
cihazına sahip olan
Geleneksel Ekartasyon Kriterleri;
1.
Yaş > 65
2.
Vasküler direnç > 6 Wood ünite
3.
3 ay içerisinde peptik ülser
4.
3 ay içerisinde pulmoner emboli
5.
İnsülüne bağlı diyebetus mellitus uç organ hasarı
6.
Ciddi sistemik vasküler hastalık
Geleneksel Ekartasyon Kriterleri;
7.
Belirgin obstüriktif akciğer hastalığı
8.
Renal yetmezlik(kreatinin > 2,5mg/dl, kreatinin klirensi < 50
ml/dak.)
9.
Ciddi karaciğer disfonksiyonu(bilirubin > 2,5 mg/dl ya da
transaminazlar > 2x normal)
10.
Malignensi < 2 yıl öncesi
11.
Morbid obezite (vücut kitle indeksi>35)
12.
Aktif madde veya alkol alışkanlığı, psikososyal bozukluk
Donör Kalbinin Kullanılmasında Kesin KE;

Uzun sürmüş kardiyak arrest veya resüstasyon

ABO uyumsuzluğu

Uzun sürmüş hipotansiyon

HIV serolojisinin pozitfliği

Sepsis
Göreceli KE;
1.
Donör yaşı
2.
Hepatit B ve C pozitifliği
3.
Myokardiyal disfonksiyon,sol ventrikül hipertrofisi
4.
Koroner arter hastalığı
5.
Yüksek kardiyak enzimler
6.
Uzun iskemik süre
Uygun Donör Kriterleri
1.
Erkeklerde 40’ın,kadınlarda 45’in altında olmalı
2.
Primer beyin tümörü harici malignite olmamalı
3.
Sepsise neden enfeksiyonu olmamalı
4.
5.
6.
7.
HIV , aktif viral hepatit, Creutzfeld-Jacob hastalığı, malaria,
dissemine tüberküloz olmamalı
Yüksek doz inotropik desteğe ihtiyaç duymamalı
Ekokardiyografide ve Elektrokardiyografide ileri sol ventrikül
hipertrofisi bulguları olmamalı
Optimal önyük, ardyük ve inotropik destek altında sol ventrikül
ejeksiyon fraksiyonu %40’ın altında olmamalı

Beyin ölümü hemodinamik instabiliteye ve normal
fizyolojik homeostazın kaybına yol açar

Bağışlanan organların alıcıda iyi fonksiyon
gösterebilmesi için;

Donöre uygun tıbbi desteğin sağlanması

Donör organlarının uygun cerrahi teknikle alınması

Transport süresince organların iyi korunması
Donör Kalbin Korunmasında;

Hipotermi ile metabolizmanın yavaşlatılması

Donör kalbin yapısal kompenentlerin hasar görmemesi
için uygun fizyolojik ve biyokimyasal ortamın
hazırlanması

Reperfüzyon hasarın en aza indirgenmesi
Transplantasyon Sonrası Donör Kalp Fonksiyonlarındaki
Bozulmanın ve Mortalitenin En Önemli Sebebi
Miyokardın Yetersiz Korunması ve Hipotermik İskemik
Zamanın Uzaması
Hipotermik İskemik Zaman;

4-6 saatlik hipotermik iskemik zamanı güvenli olarak
kabul edilmektedir

Metabolik eklentileri olan kompleks koruma
solüsyonları uzun iskemik sürenin güvenirliğini
arttırmaktadır
Donör Kalbinin Transportu Esnasında
Miyokardiyal Korunma İçin
Devamlı Perfüzyon Tekniği veya Hipotermik Saklama
Tekniği Kullanılmaktadır
Kardiyoplejik Solüsyonlar;
İntrasellüler Solüsyonlar;
Ekstrasellüler Solüsyonlar;

Düşük Na (<70mEq/L)

Yüksek Na (>70mEq/L)

Yüksek K (>100 mEq/L)

Düşük K (5-30 mEq/L)

Standart University of

Standart Thomas I Solüsyonu

Standart Thomas II Solüsyonu

Celsior Solüsyonu

Mod. University of Wisconsin
solüsyonu
Wisconsin Solüsyonu


Euro – Collins Solüsyonu
Bretschneider Solüsyonu
Sonuç;


Doğru organla doğru alıcının eşleştirilmesi
Kendine has fizyolojiye sahip olan donörlere uygulanacak hızlı
ve multidisepliner yaklaşım

Kısa hipotermik iskemik süre

Uygun miyokardiyal koruma teknikleri

Yüksek riskli alıcı veya vericilerde uygun stratejik yaklaşım