127. Bu madde, ile, kesin hesap kanunu tasarılarının

— 45 —
MADDE — 127.
Bu madde, ile, kesin hesap kanunu tasarılarının, mümkün olan en kısa zaman zarfında T. B.
M. M. ne gelmesi sağlanmak istenmiştir. Ayrıca Millî Bütçe taıhminlerinin gerçekleşmiş tutarla­
rının yani «Millî Hesaplar» mm da T. B. M. M. ne sunulması, kesin hesap kanun tasarılarının
ekonominin 'bütünü içinde incelenmesini ve Millî Bütçe tahminlerinin, geçmiş yılların ışığı altında değerlendirilmesini mümkün kılacaktır.
MADDE — 128.
Bu madde ile, iktisadî, sosyal ve kültürel kalkınmanın bir plân çerçevesinde gerçekleştirilmesi
esası kaimi edilerek, «Plân> kavramına Anayasada yer verilmiştir.
Bilhassa az gelişmiş memleketlerin kalkınması için, bütün iktisadî 'hayatı kaplıyan bir plâna
ihtiyaç olduğu bugün herkesçe kaimi edilen bir gerçektir. Kısaca, dünya, en geniş anlamıyla,
millî kaynakları en rasyonel şekilde kullanmaya çalışmak şeklinde ifade edilebilecek olan, plânlı
ekonomiye gitmektedir.
Plânın muhtevası çeşitli olabilir. Bu siyasî bir tercih meselesidir. Anayasada, bu seJbeple, kal­
kınma plânı yapılması esası konmakla beraber, plânın muhtevasını tâyinden kaçınılmıştır. Bununla be­
raber, entegre yatırım projelerinden teşekkül eden ve ekonomik muvazeneyle sıkı sıkıya ilgili bu­
lunan plânın, bütünlüğünün, demokratik esaslar çerçevesinde korunması önemli bir mesele olarak
ortaya çıkmaktadır. Bu meselenin halli, kanuna ve içtüzüklere bırakılmıştır.
MADDE — 129.
Bu maddenin, izaJhma ihtiyaç yoktur.
MADDE — 130.
Bu madde, bugünkü durumun teyidinden ibarettir.
MADDE — 131.
Millî servet ve kaynakların esas itibariyle Devlet tarafından arannrası ve işletilmesi bu ser­
vet ve kaynakların hukukî niteliklerinin, sosyal, ekonomik ve stratejik önemlerinin tabiî netice­
sidir. Bunların özel teşeMmse bırakılmasına veya özel teşebbüsle ortaklaşa işletilmesine lüzum ve
zaruret hâsıl olduğu taktirde, gerek bu zaruretin gerekse şartların ancak kanunla tesbit edil­
mesi millet adına yapılacak denetimin tesirliliğini sağlamak üzere lüzumlu görülmüştür.
Üçüncü Bölüm
YARGI
A)
GENEL
HÜKÜMLER
MADDE — 132.
Anayasa tasarısının kabul ettiği temel prensiplerden birisi yargı görevinin bağımsızlığıdır. Yar­
gı organlarının kuruluşu, yetkileri, hâkimlerin özlük işleri bu temel prensipten hareket edilerek dü­
zenlenmiştir. Maddenin birinci fıkrasında hâkimler hakkında bu esas ifade edilmiş ve diğer taraf­
tan hâkimlerin verecekleri hükümlerde Anayasaya ve kanuna istinat edecekleri belirtilmiştir. Hâ­
kim hüküm verirken objektif kaidelerden başka hukuk prensiplerini de nazara alacaktır ve delil­
lerin takdirinde ve bunun sonunda hükme varışında vicdani kanaatına göre hareket edecektir.
( S . Sayım : 35)
t