C. WİSTERİA (MOR SALKIM) Wisteria sinensis – Mor salkım Kışın yapraklarını döken, 20 metreye kadar boylanabilen sarılıcı bir bitkidir. Anavatanı Çin’dir. Yaprakları 7-13 adet yaprakçıktan oluşan bileşik yapraktır. Çiçekleri 15-30 cm boyunda, sarkık salkımlar halinde olup mor renklidir. Oldukça güzel kokar. Nisan ayı başlarında yapraklanmadan önce yoğun bir şekilde açmaya başlarlar. Ağustos ayında ikinci kez çiçeklenirler. Meyveleri bakla meyve şelindedir. Mor salkımlar yoğun mor renkli çiçekleri ile peyzaj çalışmalarında sıkça tercih edilen bir sarmaşık türüdür. Özellikle pergolalar ve duvarlar için iyi bir düzenleme materyalidirler. Güneşli ortamları severler.Daldırma yöntemiyle kolaylıkla üretilebilirler. D. GLEDİTSİA Gleditsia triacanthos – Gladiçya, Yalancı keçiboynuzu 20-40 metre kadar boylanabilen, kışın yapraklarını döken bir ağaçtır. Dallarında ve genç gövdesinde üçlü, kalın ve sivri dikenler yer alır. Yaprakları bileşik yaprak tipindedir. Yaprakçıkların 10-20 çifti bir arada yaprağı ya da ikincil bileşik yaprağı oluşturur. Yaprak diplerinde de diken bulunur. Çiçekleri salkımlar halinde açık sarı renkli ve gösterişsizdir. Haziran- Temmuz aylarında açarlar. Meyveleri tüm Legumiosae familyasındaki bitkilerde olduğu gibi bakla meyve biçimindedir. Bu meyveler 30-40 cm uzunluğa ulaşabilirler. Gladiçyaların peyzajda kullanımına dikkat edilmelidir. Gövdesinde ve dallarında bulunan dikenler özellikle çocuk oyun alanlarında tehlikeler yaratabilir. Bunun yanısıra yüksek boylu, dikenli çit bitkisi olarak kullanımı da mümkündür. Gladiçyalar sanayi ve hava kirliliğine dayanıklı, kanaatkar bitkilerdir. Kuraklıktan zarar görmezler. E. ALBİZİA Albizia julibrissin – Gülibrişim Kışın yapraklarını döken, en fazla 10 metre kadar boylanabilen, şemsiye gibi dağınık tepeli bir ağaçtır. Ilıman iklim bitkisidir. Soğuk iklimlere de dayanıklıdır. Ülkemizde sahil kesimlerinde rastlamak mümkündür. Bileşik yapraklar, 10-24 adet ikincil bileşik yapraktan oluşur. Çiçekler pembe renklidir ve çok sayıda stamene sahiptir. Sürgün uçlarında oluşurlar. Haziran- Ağustos ayları arasında açarlar. Bakla biçimli meyveler olgunlukta kahverengidir. Albizzia’lar besince zengin topraklardan ve güneşli ortamlardan hoşlanırlar. Yaprak ve çiçekleri ile güzel etkilidirler. F. ACACİA Acacia cyanophylla – Kıbrıs akasyası Herdemyeşil bir çalı, bazen de 4-5 metre boylanabilen bir ağaçtır. Ülkemizin Güney ve Batı bölgelerinde yetişen bir bitkidir. Kıbrıs’ta da kendiliğinden yetişir. Yaprakları mızraksı, mavi yeşil renkli ve sivri uçludur. Çiçekleri erdişi olup, parlak sarı, küçük küreler biçimindedir. Çiçekleri salkımlar oluştururlar. Bakla biçimli meyveleri önceleri morumsu, olgunlaşınca kahverengidir. Kıbrıs akasyaları, özellikle Akdeniz Bölgesi peyzaj çalışmalarında sıkça kullanılmaktadırlar. Herdemyeşil oluşları ve yazın etkili olan sarı renkli çiçekleri ile oldukça estetiktirler. Kurağa dayanıklı bitkilerdir. Kumul plantasyonlarında ve kırsal peyzajdaki diğer planlama çalışmalarında kullanılabilirler. Acacia dealbata – Gümüşi akasya Herdemyeşil bir çalı, bazen de 7-8 metre boylanabilen bir ağaçtır. Tropik bölgelerde doğal olarak yetişir. Türkiye’de doğal olarak yetişmez. Ilıman iklime sahip sahil kesimlerinde yetiştirilmeye uygundur. Yaprakları çift tüysü dizilişte olup mavimsi yeşil renklidir. Her bir bileşik yaprak ikincil bir bileşik yaprak grubunun bir araya gelmesiyle oluşur. Çiçekleri parlak sarı renkli küçük küreler şeklindedir. Demetler halinde ilkbaharda açarlar. Akasyalar güneşli yerleri ve geçirgen toprakları severler. Dondan zarar görürler. Bu nedenle ülkemizde Ege ve Akdeniz bölgelerinde yetiştirilmeye uygundur. Kök sistemleri oldukça güçlüdür. Kanalizasyon borularını bile delebilirler. Bu özelliğine dikkat edilerek peyzajda kullanımına özen gösterilmelidir. G. SOPHORA - SOFORA Sophora japonica – Sofora Kışın yapraklarını döken, 20 metre kadar boylanabilen bir ağaçtır. Soğuğa ve kötü hava koşullarına karşı dayanıklıdır. Yaprakları bileşik yaprak tipindedir. 17-20 adet yaprakçığın bir araya gelmesiyle bileşik yapraklar oluşur. Elips biçimindeki yaprakçıkların uçları sivridir. Çiçekleri sürgün uçlarında, büyük ve seyrek salkımlar halindedir. Beyaz renkli çiçekleri aslanağzı bitkisinin çiçeklerine benzer. Çiçeklenme Temmuz- Ağustos ayları gibi olur. Meyveleri bezelye biçimindedir. Ertesi yıla kadar ağaç üzerinde durabilirler. Peyzaj çalışmalarında çokça tercih edilen bir bitkidir. Özellikle Ankara ve İstanbul’daki peyzaj çalışmalarında, yol ve alle ağacı olarak veya park ve bahçelerde kullanılır. H. CERATONİA- KEÇİ BOYNUZU Ceratonia siliqua – Keçi boynuzu Herdemyeşil, genellikle birden fazla gövdeli bir çalı ya da 10 metreye kadar boylanabilen bir ağaçtır. Akdeniz iklim bölgesinde doğal olarak yetişirler. Türkiye’de Akdeniz sahil bölgelerinde görülmektedir. Yaprakları bileşik yaprak tipindedir. 5-11 yaprakçıktan oluşur. Yaprakları kalın, sert ve derimsi yapıdadır. Erkek ve dişi çiçekler kırmızı renkli dik kurullar halindedir. Büyük baklalar halindeki meyveleri bir sonraki yazın sonunda olgunlaşırlar. Meyveleri yenilebilir özelliktedir. İ. JACARANDA- JAKARANDA Jacaranda mimosifolia – Jakaranda Kışın yapraklarını döken, geniş tepeli, 10-15 metre boylanabilen bir ağaçtır. Vatanı Brezilya’dır. Sıcak iklimleri sever. Türkiye’de Akdeniz sahil bölgesinde yetişir. Çift kat bileşik yapraklar 21-41 adet ikincil bileşik yapraklardan oluşur. Çiçekleri mavimsi eflatun renkli olup salkımlar halindedir. Meyveleri yassı ve kalın olup bir disk biçimindedir. Jakarandalar ülkemizin güney bölgelerinde park ağacı olarak kullanılmaktadır. Güneşli ortamları severler. J. ERYTHRİNA- MERCAN AĞACI Erythrina crista-galli – Mercan ağacı Kışın yapraklarını döken, 7-8 metre boylanabilen küçük bir ağaçtır. Vatanı Güney Amerika’dır. Türkiye’de Akdeniz Bölgesi’nde yetiştirilmeye uygundur. Yapraklar 3 lü bileşik yapraktır. Yaprakçıklar yumurtamsı şekildedir.Çiçekleri büyük kırmızı renkli, salkım dizilişli ve çok gösterişlidir. Haziran ayında açarlar ve yaz boyu ağaç üzerinde kalırlar. Meyveleri kıvrık bezelye gibidir. K. COLUTEA – PATLANGAÇ Colutea arborescens – Patlangaç çalısı Kışın yapraklarını döken, 2-3 metre kadar boylanabilen bir çalıdır. Güçlü gelişirler. Yaprakları 3-5 çift yaprakçıktan meydana gelen bileşik yaprak tipindedir. Yaprakçıklar elips biçimindedir. Çiçekleri sarı renklidir. 2-6 çiçekten meydana gelen salkımlar halinde bulunurlar. Aslanağzı çiçeklerine benzer, Haziran- Ağustos ayları arasında açarlar. Meyveleri şişkin torbacıklar biçimindedir. Pembemsi renktedir. İçinde bolca tohum taşırlar. L. LABURNUM – SARI SALKIM Laburnum vulgare – Sarı salkım Kışın yapraklarını döken, boylu bir çalı ya da küçük bir ağaçtır. Ilıman iklim bitkisidir fakat kışı soğuk geçen yerlerde de yetiştirilebilir. 3-10 metre kadar boylanabilir. Bileşik yapraklar genellikle 3 yaprakçıktan oluşur. Yaprak alt yüzeyleri tüylüdür. Çiçekleri sarı renkli ve salkımlar halindedir. Mayıs- Haziran aylarında açarlar. Meyveleri bakla biçimli ve salkımlar halindedir. M. SPARTİUM – KATIRTIRNAĞI Spartium junceum – Katırtırnağı Herdemyeşil, sık dallı, dikine gelişen, en fazla 2-3 metre boylanabilen bir çalıdır. Türkiye’de Akdeniz, Ege, Marmara bölgelerinde doğal olarak yetişir. Yaprakları oldukça ince, şeridimsi yapıda ve mavimsi yeşil-gri renklidir. Sürgün üzerinde oldukça seyrek dizilişlidir. Çiçekleri sarı renkli ve güzel kokuludur. Mayıs- Haziran aylarında açarlar. Bakla meyveler fasulye biçimindedir. Katırtırnakları her çeşit toprakta yetişebilirler. Kayalık ve taşlık ortamlarda da bulundurulmaya uygundurlar. Kara yolu ve şev plantasyonu çalışmalarında kullanılmaya uygundurlar. N. BAUHİNİA – ORKİDE AĞACI Bauhinia variegata – Orkide ağacı Kışın yapraklarını döken, 10-15 metre kadar boylanabilen bir ağaçtır. Türkiye’de Akdeniz kıyısındaki şehirlerde yetiştirilebilmektedir. Yaprakları 6-10 cm büyüklüğünde, yürek biçimindedir. Çiçekleri koyu pembeden eflatuna kadar değişen renklerde, oldukça iridir. Çiçekleri orkideyi andırır. Yapraklanmadan önce çiçek açar. Meyveleri fasulye biçimli ve uzundur. İri ve gösterişli çiçekleriyle iyi bir Akdeniz iklimi düzenleme materyalidir. Park ve bahçelerde sevilerek kullanıldığı gibi, renk etkili yol ağacı olarak da tercih edilebilir. KAYNAKLAR Kurum, E. 2008. Angiospermae (Kapalı Tohumlular) Lisans Ders Notu (Basılmamış). Mamıkoğlu, N.G. 2007. Türkiye’nin Ağaçları ve Çalıları. NTV Yayınları, 727, İstanbul.