Siemens`te manyetik rezonans görüntüleme: bir başarı - e

RSNA Özel Sayısı
“Geleceği öngörmenin en iyi yolu,
onu kurmaktır.”
Theodore Edward Hook, 1825
Siemens’te manyetik rezonans
görüntüleme: bir başarı hikayesi
Ingo Zenger; Antje Hellwich
Siemens Sağlık, Erlangen, Almanya
1983’te MAGNETOM adlı ilk Siemens MRG sistemi,
St. Louis’deki (Missouri, ABD) Mallinckrodt Radyoloji
Enstitüsü’nde kuruldu. Aradan otuz yıl geçti.
Bugün ise MAGNETOM sistemleri entegre Tim coil
teknolojimizi, benzersiz Dot tarama yazılımımızı,
görüntülemede trendleri belirlemeye devam eden
uygulamalarımızı ve tabii ki MAGNETOM
kullanıcıları için taramaları daha da etkin ve hasta
dostu hale getiren MRG sistemlerimizin tasarımını
içeriyor. Şimdi geçmişe dönelim ve bu noktaya nasıl
geldiğimizi görelim.
Görünmezi görünür kılmak
8 Kasım 1895’te Wilhelm Conrad
Röntgen X-ray’i keşfederek tıbbi teşhis
alanında devrim yaptı. Zamanla
araştırmacılar, doktorların hastalıkları
teşhis etmeleri için başka görüntüleme
yöntemleri geliştirdi: Bilgisayarlı
tomografi, ultrason ve nükleer tıp.
Bunların her biri farklı teknikler
kullanıyor ve belirli taramalar için
kaliteli görüntüler sunuyordu. 20.
yüzyılın ikinci yarısında ise bilim
insanları, tıbbi görüntülemede
sonradan müthiş bir imkan sunacak
yeni bir teknolojinin temellerini
araştırmaya başladı: Manyetik
Rezonans Görüntüleme (MRG).
1946’da iki fizikçi, manyetik rezonans
ilkesini keşfetti: Felix Bloch ve Edward
Mills Purcell, bir manyetik alandaki
atom çekirdeğinin yüksek frekanslı
elektromanyetik alan tarafından
harekete geçirildiğinde eğildiğini fark
etti. Bu yüksek frekanslı alan
kapatıldığında, atomlar absorbe
ettikleri enerjiyi bırakıyor ve baştaki
hallerine geri dönüyorlardı. Bloch ve
Purcell bunu keşfederek manyetik
rezonans görüntülemenin teknik
temellerini attılar. Bu başarıları
sayesinde 1952 Nobel Fizik Ödülü’nü
paylaştılar.
4 İnovasyon | Ocak 2015 | www.siemens.com.tr/inovasyon
1
1 1983’teki ilk MAGNETOM sistemi
1950’de ise Erwin Hahn, atom
çekirdeklerinin iki yüksek frekanslı
pulse’tan etkilendiğinde “spin-eko”
oluşturduğunu keşfetti. Ancak 1968’de
Zürihli bir grup araştırmacı manyetik
rezonansın hassasiyetini geliştiren çığır
açıcı bir ilerleme kaydedene dek,
manyetik rezonans yavaş ve kesin
sonuç vermeyen bir yöntemdi. Richard
Ernst, Weston Anderson ve Kurt
Wüthrich pulse eksitasyonunu geliştirdi
ve rezonans sinyalini analiz etmek için
yeni bir yöntem kullandı. Bu da
manyetik rezonans teknolojisini yaklaşık
1000 kat hızlı ve daha hassas hale
getirdi. Ernst bu başarısı ile 1991’de
kimya dalında Nobel Ödülü aldı.