3- 1897 Türk-Yunan Savaşı

TESALYA (YUNANİSTAN) SAVAŞI PULLARI (21-4-1898)
1897 Türk-Yunan Savaşı (TESELYA SAVAŞI)
Teselya savaşları nın aslı Girit adası olayları ile başlamıştır,
1894 Haziran'ında Rumlar Halepa Sözleşmesi'nin uygulanmasını ve Girit adasına
Hıristiyan vali atanmasını istediler. Osmanlı Devleti, 1895 Mayısı'nda Kara Todori Paşa'yı
adaya vali olarak atadı fakat paşa Girit’teki karışıkluğı gideremedi.Bunun üzerine ertesi yıl,
onun yerine Girit valiliğine getirilen Turhan Paşa da bu hususta büyük bir başarı
sağlayamadı.Bütün bu çabalara rağmen, Hanya, Kandiye ve Resmo'da olaylar önlenemedi.
Rumlar, Türklere karşı vahşi bir terör uygulamasına girişmişlerdi. Yunanistan'dan yardım
gören çeteler Türk köylerini ve hatta kasabalarını saldırmaya başladılar. Bu arada, Sultan II.
Abdülhamid asilere karşı harekete geçerek, Avrupalı büyük devletler müdahale etmeden
olayların bastırılması için adaya on altı tabur asker gönderdi.Büyük devletlerin elçileri de
kendi aralarında anlaşarak Osmanlı Hükûmeti'nden Halepa Sözleşmesi'nin uygulanmasını ve
Ada Genel Meclisi'nin toplanmasını istediler. Sultan bunun üzerine Avrupa devletlerinin
baskısı üzerine, Halepa Sözleşmesi'nde tespit edilmiş olan bütün maddeleri uygulamaya hazır
olduğunu ifade ederek adada genel af ilan etti. Sisam'ın eski prensi Georgis Beroviç'i de vali
olarak atadı.
Ancak Rumlar, bununla da yetinmeyerek yeniden ayaklandılar. Girit'teki Türkler de
Rumlara verilen imtiyazları kabul etmeyerek Babıâli'nin bu tutumunu protesto için 4 Şubat
1897'de ayaklandılar; böylece Girit adasında bir iç savaş başlamış oldu. Osmanlı Devleti,
büyük devletlerin karşı çıkması üzerine adaya yeni askeri birlikler gönderemediğinden
olayları kontrol altına alamadı.
Bu arada, Balkanlar'da yeni bir bunalımın çıkmasını istemeyen Avrupa devletleri,
İstanbul ve Atina'ya bir savaşa yol açmamaları için baskı yapıyorlardı. Fakat Yunanistan bir
yandan Girit'e asker gönderirken, bir yandan da Yunan ordusunu seferber hale getirmekte ve
Teselya sınırına yığınak yapmaktaydı. Buna karşılık Osmanlı Devleti de askerî hazırlıklarını
tamamlamaya çalışıyordu. OsmanlıYunan ilişkilerinin bu şekilde gerginleşmesi üzerine
İngiltere, Fransa, Rusya ve İtalya devletleri, Girit'e ortak bir donanma göndermeye karar
verdiler
14 Şubat 1897'de Albay Timalen Vasos komutasındaki bir Yunan birliği Yunan kralı
adına işgal için Girit'e çıktı. Albay Vasos, 16 Şubat 1897'de Yunan kralı adına adayı
Yunanistan'a ilhak ettiğini bildiren bir beyannâme yayınladı. Yunan Başbakanı Deliyanis de
Yunan Meclisinde Girit'in Yunanistan'a ait olduğunu resmen açıklamıştı.Osmanlı Devleti,
olayı şiddetle protesto etti. Büyük devletler de 2 Mart 1897'de Yunan Hükûmeti'ne müşterek
bir nota vererek, 6 gün zarfında Girit'ten askerini ve harp gemilerini geri çekmesini, aksi
takdirde şiddetli tedbirlere başvurulacağını bildirdiler. Yunan Hükûmeti ada sularındaki savaş
gemilerinin bir kısmını geri aldı ise de Rumları "Türklerin fanatizmi"ne terk edemeyeceği için
adadan askerlerini çekemeyeceğini açıkladıBunun üzerine büyük devletler, 21 Mart 1897'de
Girit'i kuşatarak adada özerk bir yönetim kurulduğunu açıkladılar. Ertesi günü de adaya asker
çıkartıp Girit'i geçici olarak işgal ettiler.
TESELYA (YUNANİSTAN) SAVAŞI PULLARI (21-4-1898)
Bu durum Yunan kamuoyunda büyük tepkiye yol açtı. Etniki Eterya'nın etkisi altında
bulunan Yunan Hükûmeti ve kamuoyu, Osmanlı Devleti'ne savaş açılmasını istemeye
başladı.Girit'teki hareket serbestisi kısıtlanan Yunanlılar bu sefer Teselya sınırında ihlal ve
tahrik eylemlerine başvurarak, Osmanlı Devleti'yle harp isteyen kamuoyunun Makedonya'ya
dönük ihtiraslarını gerçekleştirebileceklerini düşünüyorlardı. Etniki Eterya'nın ajanları
vasıtasıyla ayaklandırılacak olan Makedonya Rumlarının yanısıra Balkanlar'da bulunan diğer
topluluklar da Osmanlı Devleti'ne savaş açacaklar, Yunanistan da bu yolla zafer elde
edebilecekti.Bu planı gerçekleştirmek için Yunan subayları komutasındaki çeteler, Osmanlı
sınırına tecavüze başladı. 9-10 Nisan 1897'de Kalabaka'da Osmanlı sınırını on beş kilometre
kadar geçtiler. Ancak Osmanlı kuvvetleri karşısında tutunamayarak Yunanistan topraklarına
geri çekilmek zorunda kaldılar.
Yunan saldırılarının devamı üzerine Yıldız Sarayı'nda toplanan meclis savaşa karar
verdi. On beş dakika sonra da padişahın, meclisin kararını onaylaması üzerine orduya savaş
emri verildi. Bu sırada Yunan ordusunun eşkiya saldırısı süsü vererek hududu geçtiği haberi
geldi. Böylece 17 Nisan 1897'de Osmanlı-Yunan savaşı başladı
Savaş başladığı sıralarda devletlerarası politik durum Osmanlı Devleti'nin lehineydi.
Yunanistan, büyük devletlerin uyarılarını dinlememiş ve barışı bozan taraf olmuştu.
Makedonya'da büyük bir Yunanistan devletinin kurulması, öteki Balkan devletlerinin
çıkarlarına ters düşüyordu. Bu sebeple Bulgaristan, Sırbistan ve Avusturya, bu arada
Yunanistan'ın o tarihlerde daha fazla büyümesini istemediklerinden İngiltere ve Fransa
tarafsız kalacaklarını bildirmişlerdi. Almanya da yeni yeni politik ve ekonomik ilişkilerini
geliştirdiği Osmanlı Devleti'nin toprak bütünlüğünden yanaydı. Rusya ise bütün bu devletlere
karşı çıkarak Yunanistan'a tek başına yardım edemezdi. Böylece Osmanlı Devleti ile
Yunanistan yalnız olarak karşı karşıya kalmışlardı.
Türk-Yunan savaşı, bu ortam içerisinde 18 Nisan 1897'de fiilen başladı. Ethem Paşa
komutasındaki Osmanlı ordusu, Yunanlıları, arka arkaya yenilgiye uğratarak Yenişehir ve
Tırhala'yı ele geçirerek geri çekilmeye mecbur bıraktı. Sonucu kesin olarak tayin eden savaş
ise, 15-17 Mayıs 1897'de Dömeke'de yapıldı. Burada Türk ordusu Yunanlıları kesin ve ağır
bir yenilgiye uğrattı. Bu yenilgiden sonra Yunan ordusu hızla geri çekilmeye başlamış, halk
dehşet içinde kalmış, hükûmet ise ne yapacağını şaşırmıştı. Önünde artık ordu diye birşey
kalmamış olan Türk askerinin Yunanistan'ı baştan başa işgal etmesine ve başkent Atina'yı ele
geçirmesine hiçbir engel kalmamıştı
Yunanlıların bu kadar ağır yenilgi almasından hoşlanmayan Avrupalı devletler, savaşı
bir an önce bitirmek için Osmanlı Devleti'ne müdahâle etmeye başladılar. Bu arada
Yunanistan'da da iktidar değişikliği olmuş, yeni Yunan Hükûmeti de Avrupalı devletlere ve
sonra da Rusya'ya başvurarak mütareke yapılmasının sağlanmasını istemeye başlamıştı.
Bunun üzerine, Rus Çarı, Sultan II. Abdülhamid'e telgraf göndererek savaşın durdurulmasını
istedi. Abdülhamid ise ateşkes şartlarının oluştuğuna kanaat ederek, Türk ordusunun nihâî
taarruza hazırlandığı sırada mütareke yapılması için emir verdi (20 Mayıs 1897).Yunanlıları
TESELYA (YUNANİSTAN) SAVAŞI PULLARI (21-4-1898)
kendi elleriyle hazırladıkları kötü durumdan yine büyük devletlerin müdahaleleri kurtarmış
oldu.
Avrupalı devletler ve Rusya, Babıâli ile Yunanistan'ı harp hususunda başbaşa bıraktıkları
halde barış şartlarının tespiti için devletlerarası bir konferansın toplanmasını istediler. Bu
maksatla 3 Haziran 1897'de toplanan "İstanbul Konferansı"'na, Osmanlı Devleti'nin temsilcisi
ile Yunanistan adına hareket eden Almanya, Avusturya, Fransa, İngiltere, Rusya ve İtalya'nın
İstanbul elçileri katıldılar. Dört ay süren görüşmelerden sonra 18 Eylül 1897'de, Teselya
sınırındaki bazı düzeltmeler dışında genel hatlarıyla savaştan önceki statüyü esas alan bir
önbarış imzalandı
Yunanistan'ın bu esasları kabul etmesi üzerine de Osmanlı Devleti ile Yunanistan
arasında 21 Ekim 1897'de İstanbul'da ikili barış görüşmelerine başlandı. Kesin barış
antlaşması ise 4 Aralık 1897'de imzalandı. On altı maddeden meydana gelen İstanbul
Antlaşması'na göre
1- Türk ordusu tarafından ele geçirilmiş olan Teselya, küçük sınır değişiklikleri
yapılmak şartıyla, Yunanistan'a geri verilecek, sınır savaştan önceki duruma getirilecektir.
2- Yunanistan, Osmanlı Devleti'ne 4 milyon lira savaş tazminatı, ayrıca savaş sırasında
halka verdiği zararlara karşılık 100 bin lira tazminat ödeyecektir.
3- Osmanlı Devleti, savaş tazminatının ödenmeye başlanmasından bir ay sonra
Teselya'yı boşaltacaktır.
Osmanlı Devleti, Avrupa devletlerinin baskısıyla yapılan bu anlaşmayla savaş
meydanında göstermiş olduğu büyük başarıdan yararlanamamış, masabaşı diplomasisinde
kazandıklarını kaybetmiştir.
Bu savaşın ve zaferin anısına 1898 Yılında Tesalya Hatıra pulları çıkartılmıştır.Bu
pulların en büyük özelliği dünyadaki ilk Hexoganal pul olmalarıdır.Bu pullar 13.1/2 dantel
olarak çıkartılmıştır.Fakat çok sayıda 11.1/4 dantelli sahte olanları da mevcuttur.
Bu pullarda 9.4 - 17.4.1334 (21.4 - 29.5 1898) tarihli aşağıda belirtilen Özel ve
ilk gün damgaları kullanılmıştır.
Baba Boğazı (Baba Boghazı)….
Çatalca (Pharasala)
Domoke (Domokos)
Fener (Phanarı)
Golos (Volos)
Kalabaka (Kalabaka)
Kardiçe (Kardhitsa)
Tırhala (Trıkhala)
Turnova(Tournovos)
Urumye (Halmyros)
Velestin (Velestinon)
Yenişehir (Larissa)
Yenişehir Yenicesi (Larissa Yenidje)
TESELYA (YUNANİSTAN) SAVAŞI PULLARI (21-4-1898)
Teselya
Bölgesi
TESELYA’da İLK GÜN DAMGASI KULLANILAN YERLER
Baba Boğazı (Baba Boghazı),Çatalca (Pharasala),Domoke (Domokos),Fener (Phanarı),
Golos(Volos),Kalabaka(Kalabaka),Kardiçe(Kardhitsa),Tırhala(Trıkhala),Turnova(Tournovos)
Urumye (Halmyros),Velestin (Velestinon),Yenişehir (Larissa), Yenişehir Yenicesi (Larissa
Yenidje
Pullardan örnekler
TIRHALA Sancagi
�������������������
SAHTE PULLAR.....
���
1.
Tip
���
Sahte Örneği
Sahtesini ayırt etmek için şu noktalara bakınız
1) Pulun çerçevesinin içerisinde sol üst köşede bir motif vardır. Pulun
sahtesinde bu motif çerçeveye deger.
2) Tuğranın sağ tarfında uzayan kısmında gerçeğinde birleşen iki çizgi
sahtesinde ayrık iki çizgi vardır
3) Sahte pullar 11 1/2 dantellidir
2. Tip
��
���
Sahte Örneği
Sahtesini ayırt etmek için şu noktalara bakınız
1) Pulun çerçevesinin içerisinde sag ve sol üst köşelerde birer motif vardır. Bu motiflerin uçları hafifçe
yukarı kıvrıktır. Pulun sahtesinde sol köşedeki motifde böyle bır kıvrıklık yoktur.
2) Soldaki numaranın altındaki motifin ucu gerçeğinde sivri sahtesinde yuvarlaktır
3) Sahte pullar 13 1/2 dantellidir
4) Sahte pulların renkleri gerçeklerine oranla daha parlaktır
Sahte örneği..
������
����
��������
�������
���
����� �
��������
����
Orijinal pul
TESELYA (YUNANİSTAN) SAVAŞI PULLARI (21-4-1898)
Sahte pul örnekleri
Sahte olan (PIASTRES yerine PIASTBES ) yazılı.
Kaynakça:Pulhan 1968,Osmanlı imparatorluğu idari taksimat ve posta şubeleri,internet,
Hakan yılmaz
Ocak 2007