06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 1 C M Y CM MY CY CMY K SÜREKL‹ E⁄‹T‹M Kanser Hastas›nda Yorgunluk Fatigue in Cancer Patients GÜLBEYAZ CAN* ÖZET ABSTRACT Kanser hastalar›nda yorgunluk hastal›¤a ve tedaviye ba¤l› s›k karfl›laflt›¤›m›z bir sorundur. Hastalar taraf›ndan farkl› anlat›lar kullan›larak tan›mlanan bu sorun bireysel özelliklere, hastal›¤›n geliflim sürecine ve uygulanan tedavinin türüne göre süre, s›kl›k ve yo¤unluk aç›s›ndan farkl› olmakla birlikte bireyin günlük yaflam aktivitelerinden uzaklaflmas›na neden olan enerji eksikli¤i duygusunun subjektif alg›lamas›d›r. Pek çok nedenden etkilenmekte ve sadece tedavi döneminde de¤il tedavi sonras›nda da yak›ndan izlenmesi ve yönetilmesi gereken bir sorundur. Oluflum mekanizmas› tam olarak aç›klanamam›fl olmas›na ra¤men literatürde yorgunlu¤un hangi nedenlerle ortaya ç›kt›¤›n› veya nas›l geliflti¤ini aç›klamaya çal›flan farkl› modeller yer almaktad›r. Kanser hastalar› taraf›ndan en s›k bildirilen sorunlardan biri olmas›na ra¤men yorgunlu¤un yönetiminde etkinli¤i kan›tlanm›fl az say›da farmakolojik ve farmakolojik olmayan giriflimler vard›r. Bu giriflimler genellikle kuramsal olmakla birlikte farmakolojik yaklafl›mlar genellikle yorgunlukla iliflkili özel ve dönüflür semptomlar›n belirlenmesine ve tedavi edilmesine, farmakolojik olmayan yaklafl›mlar ise egzersizin, uyku-istirahatin, yeterli beslenmenin ve psikososyal deste¤in yorgunlu¤un yönetimindeki etkinli¤ine odaklanmaktad›r. Fatigue is a common problem in cancer patients as a result of the disease and its treatment. This problem, which is defined in different ways by patients, varies in length and frequency according the progression of the disease and course of treatment administered, and is a subjective feeling of lack of energy that causes individuals to refrain from doing their activities of daily living. It is affected by many factors and is a problem that requires close monitoring and guidance not just during periods of treatment but after treatment as well. Although the mechanism of development has not been fully determined there are different models in the literature that explain for which reasons and how fatigue develops. Although it is the most common complaint verbalized by cancer patients there have been very few proven effective pharmacological and nonpharmacological interventions for the management of fatigue. In general these interventions are theoretical and the pharmacological methods generally focus on the determination and treatment of unique and reversible symptoms related to fatigue while the nonpharmacological methods focus on exercise, sleep-rest, adequate nutrition and psychological support in the management of fatigue. Anahtar Kelimeler; Kanser; hastalar; yorgunluk; semptom yönetimi. Key Words: Cancer; patienst; fatigue; symptom management Yorgunlu¤a ‹liflkin Tan›mlar ve Modeller K anser hastalar›nda yorgunluk hastal›¤a ve tedaviye ba¤l› s›k karfl›laflt›¤›m›z bir sorundur. Hastalar taraf›ndan genellikle güçsüzlük, halsizlik, bitkinlik, dikkatini bir fleylere yo¤unlaflt›rmada zorlanma, kuvvetsizlik, uykusuzluk ve motivasyon eksikli¤i gibi farkl› anlat›lar kullan›larak tan›mlanan bir sorundur. Benzer flekilde sa¤l›k uzmanlar› da hastalarda bu sorunun varl›¤›n› sorgularken yorgunluk, halsizlik, kuvvetsizlik ve güçsüzlük gibi farkl› terimler kullanarak yorgunlu¤u tan›mlamaya çal›flmaktad›r.[12] Peki kanser hastalar›nda oluflan bu yorgunluk nedir? Nas›l tan›mlan›r? Bu aç›dan literatürü inceledi¤imizde pek çok araflt›rmac›n›n kansere ba¤l› yorgunlu¤u farkl› flekilde aç›klamaya çal›flt›¤›n› görmekteyiz. Aistars[3] (1987), çok boyutlu bir sorun oldu¤undan yorgunlu¤u tan›mlaman›n zor oldu¤unu ve farkl› durumlar için geçerli genel bir tan›m›n olmad›¤›n› bildirerek yorgunlu¤un fizyolojik, psikolojik ve durumsal stresörlerden etkilenen, do¤rudan veya dolayl› olarak hastal›k sürecine ba¤l› subjektif duygularla kendini gösteren bir durum olarak tan›mlam›flt›r. Irvine ve ark.[4] (1994) ise yorgunlu¤u bireyin kendisi taraf›ndan tan›mlanan, subjektif yap›da ve derecesi, s›kl›¤› ve süresi ile de¤iflen bitkinlik, yorgunluk ve enerji eksikli¤i ile kendini gösteren bir duygu olarak isimlendirmifltir. 1987’de Piper ve ark. [5] ise yorgunlu¤un biyolojik ritimden etkilenen subjektif bir duygu oldu¤unu ve yorgunlu¤un akut oldu¤unda koruyucu; belirgin ve uzun süreli oldu¤unda ise bu ifllevini kaybedip kiflinin aktivitelerden kaç›nmas›na yol açt›¤›n› bildirerek yorgunlu¤un hoflnutsuzluk, süre ve yo¤unluk ile de¤iflebildi¤ini aç›klam›fllard›r. Amerika’da kanser hastalar›n›n tedavisine ve bak›m›na iliflkin klinik uygulama rehberlerini oluflturan “National Comprehensive Cancer Network” (NCCN) ise, kansere ba¤l› geliflen yorgunlu¤un günlük aktivitelerin gerçeklefltirilmesini engelleyen kanser veya kanser tedavisine ba¤l› geliflen inatç›, sübjektif bir halsizlik hissi olarak tan›mlam›flt›r.[6] * G Can, Yard. Doç. Dr. ‹stanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemflirelik Yüksek Okulu ‹stanbul Tel.: 0 212 440 00 00 /27002 Faks: 0 212 224 49 90 e-posta: [email protected] Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 10 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 2 C M Y CM MY CY CMY K Kanser Hastas›nda Yorgunluk Yukar›da yer alan aç›klamalardan farkl› olarak ise, Cimprich ve ark. [7] yapt›¤› çal›flmalarda kanser hastalar›nda dikkat yorgunlunun meydana geldi¤ini bildirmifltir. Kanser hastalar›nda geliflen bu dikkat yorgunlu¤unun özellikle tedavi döneminde ortaya ç›kt›¤›n› ve tedavinin tamamlanmas› ile belli bir süre daha devam etti¤ini ve genellikle hastalar›n dikkat gerektiren aktiviteleri gerçeklefltirirken yo¤unlaflmada zorlanma yaflad›¤›n› vurgulam›flt›r.[7,8] Kanser hastalar›nda geliflen yorgunlu¤un mekanizmas› tam olarak aç›klanamam›fl olmas›na ra¤men literatürde bu sorunun hangi nedenlerle ortaya ç›kt›¤›n› veya nas›l geliflti¤ini aç›klamaya çal›flan farkl› modeller yer almaktad›r. Bu modellerden de en s›k kullan›lan iki model Winningham’›n ‘Psikobiyolojik Enerji Hipotezi’ ve ‘Piper’in Bütünlefltirilmifl Yorgunluk Modeli’dir (Piper’s Integrated Fatigue Model).[5,9,10] Winningham, enerji kavram› üzerinde kurdu¤u hipotezinde yorgunlu¤u hastal›k, tedavi, aktivite, dinlenme, semptom alg›lamas› ve ifllevsel durum ile iliflkilendirerek enerji yetersizli¤i olarak tan›mlamaktad›r. Bu hipotezde, yorgunlu¤un birincil bir semptom (daha önce var olan bir durumun, hastal›k veya tedavinin sonucu) veya ikincil bir semptom (di¤er semptomlarla fizyolojik veya psikososyal yan›t›n sonucu) olarak ortaya ç›kabilece¤i savunulmaktad›r (fiekil 1).[10,11] Sonuç olarak, kanser hastalar› taraf›ndan yaflanan yorgunlu¤un bireysel özelliklere, hastal›¤›n geliflim sürecine ve uygulanan tedavinin türüne göre süre, s›kl›k ve yo¤unluk aç›s›ndan farkl› olmakla birlikte bireyin günlük yaflam aktivitelerinden uzaklaflmas›na neden olan enerji eksikli¤i duygusunun subjektif alg›lamas› olarak tan›mlayabiliriz. Azalm›fl Enerji (Biyolojik) ishal Oksijen Ak›m› Beslenme/hidrasyon Enerji harcamas›/günlük Yerçekimine direnç Azalm›fl Enerji (Adaptive) konfüzyon Bafla ç›kma yollar› bulant›/ kusma atefl sosyal izolasyon PR‹MER SEMPTOM yorgunluk a¤r› anksiyete önceden varolan durum ? depresyon dispne çevresel etkenler ? azalm›fl aktivite tedavi sonuç yorgunluk hastal›k azalm›fl fonksiyonel kapasite yetersizlik fiekil 1: Winningham’›n Psikobiyolojik Enerji Modeli (Winningham M. Fatigue in Cancer. CancerSource, 2004) Piper ve ark’lar› ise,[5] ‘Piper’in Bütünlefltirilmifl Yorgunluk Modeli’nde yorgunlu¤un nedenlerine de¤inir, yorgunlu¤a iliflkin etyolojik faktörlerin de¤erlendirilmesine rehberlik eder ve yorgunluk belirtilerinin çok boyutlu düflünülmesinin önemini vurgular (fiekil 2). Bu modele göre yorgunlu¤u etkileyen etmenlerin kiflisel özellikler, metabolik ürünlerin birikimi, enerji düzeyindeki de¤iflimler, aktivite-dinlenme, uyku-uyanma, hastal›k-tedavi süreci, semptomlar, psikolojik etkenler, oksijenasyon, homeostaz’daki de¤ifliklikler, çevresel etkenler, sosyal etkenler ve yaflam olaylar›n›n oldu¤u belirtilmifltir. Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 11 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 3 C M Y CM MY CY CMY K SÜREKL‹ E⁄‹T‹M mental, fiziksel ve emosyonel semptomlar›n› yans›tan duyusal alt boyut ve yorgunlu¤un biliflsel ifllevleri ve ruhsal durumu etkileme düzeyini gösteren biliflsel-ruhsal alt boyuttur. Yorgunlu¤a iliflkin bulgular ise modelin merkezinde yer alan alt› alt boyut ile aç›klanmaya çal›fl›lm›flt›r. Bunlar yorgunlu¤un devam etme süresini gösteren zaman alt boyutu, yorgunlu¤un günlük yaflam aktivitelerine (GYA) etkisini ve fliddetini gösteren davran›fl-fliddet alt boyutu; yorgunlu¤a atfedilen duygusal düflünceleri gösteren duygulan›m alt boyutu; yorgunlu¤un Fizyolojik alt boyut ise, yorgunlu¤u aç›klayan objektif bulgular› (O2 satürasyonu, elektrolit de¤ifliklikleri) kapsamaktad›r.[5,9] Yaflam Olaylar› Kiflisel Faktörler gu •Yor Zaman Boyutu Duyusal Boyut Enerji Düzeyinde De¤ifliklik r• Homeostazide De¤ifliklik Metabolik Ürünlerin Birikimi ular› / Bo tla Çevresel Faktörler Bulg k lu yu n Sosyal Faktörler Biliflsel/Ruhsal Boyut Aktivite/‹stirahat Duygusal Boyut Davran›flsal Boyut Fizyolojik Boyut Oksijenasyon Uyku/Uyanma Hastal›k Süreci Psikolojik Faktörler Semptomlar Tedavi Süreci fiekil 2: Piper ve ark.’lar›n›n Bütünlefltirilmifl Yorgunluk Modeli (Piper BF, Lindsey A, Dodd MJ. Fatigue mechanisms in cancer patients: developing nursing theory. Oncology Nursing Forum 1987; 14:17-23) Yorgunlu¤un Görülme S›kl›¤› ve Alg›lanmas›nda Önemli De¤iflkenler Yap›lan araflt›rmalarda, tedavi s›ras›nda ve sonras›nda kanser hastalar› taraf›ndan bildirilen yorgunlu¤un görülme s›kl›¤›n›n %4-91 aras›nda de¤iflti¤i ve alg›lanan bu yorgunlu¤un hastan›n bireysel özelliklerine, emosyonel durumuna (anksiyete depresyon), aktivite düzeyine, hastal›¤a ve tedaviye ba¤l› geliflen sorunlara ba¤l› olarak farkl›l›k gösterebilece¤i bildirilmifltir.[1,2,6,9,12] olarak farkl›l›k gösterebilir. Bazen kemoterapi, hastalarda yorgunlu¤a neden olmakla birlikte özellikle akci¤er hastalar›nda hastal›¤›n gerilemesini sa¤layarak, hastan›n semptomlar›n›n ve genel durumunun iyileflmesi ile hastalarda yorgunluk hissini azaltabilir.[14] Radyoterapi hastalar›ndaki yorgunluk alg›lamas› kemoterapi hastalar›ndan farkl› olarak tedavi say›s›n›n artmas› ile aflamal› olarak artar. Bu hasta grubunda tedavi s›ras›nda %65-93 oran›nda oldu¤u bildirilen yorgunlu¤un[15] insidans› ›fl›nlama alan›na göre farkl›l›k gösterebilir: prostat kanseri tan›s› ile radyoterapi alanlarda %8 ile oldukça düflük iken,[16] kemik metastaz› tan›s› ile radyoterapi alanlarda %79[17] ve rektum kanseri tan›s› ile eflzamanl› kemo-radyoterapi alanlarda %44[18] Kemoterapi hastalar›nda yorgunluk %89-100 ile özellikle tedaviyi takip eden bir hafta içinde oldukça s›k görülen bir sorun olmakla birlikte bir sonraki tedaviden önce azalmaktad›r.[13] Bu hastalar taraf›ndan alg›lanan yorgunlu¤un fliddet ve süresi de hastal›k tan›s›na, hastan›n genel durumuna ve uygulanan tedavi rejiminin türüne, doz ve s›kl›¤›na ba¤l› Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 12 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 4 C M Y CM MY CY CMY K Kanser Hastas›nda Yorgunluk etkilendi¤ini ve sadece tedavi döneminde de¤il tedavi sonras›nda da yak›ndan izlenmesi ve yönetilmesi gereken sorun oldu¤u görülmektedir. ile oldukça yüksektir. Ayn› zamanda radyoterapi hastas› yorgunlu¤u tedaviyi takiben ikinci hafta hissetmeye bafllar ve tedavi s›ras›nda kademeli olarak art›fl gösteren yorgunluk tedavinin bitiminden sonra aylar boyunca azalarak devam edebilir.[15] Yorgunlu¤u Tan›lama Literatürde kanser hastalar›nda yorgunluk çal›flmalar›n› inceledi¤imizde, bu çal›flmalar›n genellikle meme kanseri tan›s› alm›fl hastalarla yap›ld›¤›n› ve yafll› hastalarda, palyatif bak›m alan hastalarda, ergenlerde ve di¤er hastal›klarda yap›lan çal›flmalar›n say›s›n›n ve tedavi sonras› yaflanan yorgunlu¤a iliflkin verilerin oldukça az oldu¤unu görmekteyiz. Say›s› az da olsa yafll› kanser hastalar›nda yorgunluk insidans›n›n %2633, kanserden iyileflen hastalarda %17-56[12,19,20] ve palyatif bak›m alan hastalarda %48-75[12,21,22] ile yorgunluk oran›n›n oldukça yüksek oldu¤unu ve bu nedenle bu hastalarda da yorgunlu¤un önemli bir sorun olarak karfl›m›za ç›kt›¤›n› unutmamal›y›z. Ayr›ca özellikle Hodgkin hastal›¤› tan›s› ile tedavi görmüfl 459 hasta ile tedaviden 12 y›l sonra yorgunluk oranlar›n› de¤erlendirmek amac›yla yap›lan bir çal›flmada da tedaviden sonra geçen sürenin uzun olmas›na ra¤men genel nüfusa k›yasla hastalar›n %26’s›n›n yorgunluk yaflad›¤› bildirildi¤ini[23] göz önüne alacak olursak kanser hastas›nda yorgunlu¤un sadece tedavi s›ras›nda de¤il tedavi sonras› dönemde de önemli bir sorun olabilece¤i göz ard› edilmemelidir.Buna ek olarak yap›lan çal›flmalarda sonuçlar tart›flmal› olmakla birlikte kanser hastalar›nda yaflanan yorgunlu¤un hastan›n psikolojik durumuna, uyku düzenin bozulmas›na, aneminin varl›¤›na, beslenme durumuna, aktivite düzeyine ve hastal›¤a ve tedaviye ba¤l› geliflen sorunlara ba¤l› olarak artabilece¤i bildirilmifltir.[1,2,8,12,24] Etkili bir bak›m plan› oluflturabilmek için hemflire yorgunlu¤u etkileyebilecek tüm nedenleri de¤erlendirmeli ve bu soruna iliflkin objektif ve subjektif bulgular› tan›mlamal›d›r. Yorgunlu¤a iliflkin nedenlerin belirlenmesinde hastan›n hastal›¤a ve tedaviye iliflkin özellikleri tan›mlanmal› ve yorgunlu¤un tedavi edilebilen nedenlerinin varl›¤› araflt›r›lmal›d›r. Yorgunlu¤a iliflkin subjektif bulgular›n tan›mlanmas›nda ise hastan›n ifllevsel yeterlili¤i, GYA’y› gerçeklefltirme düzeyi, bireyin yorgunlu¤a atfetti¤i anlam ve hastal›k-tedavi sürecine ba¤l› meydana gelen semptomlar de¤erlendirmelidir. Bunlara ek olarak; anemi, depresyon, anksiyete, a¤r›, dehidratasyon, beslenme yetersizli¤i (protein, kalori, vitamin), sedatif kullan›m› (opiodler, benzodiazepinler), enfeksiyon, atefl, uyku bozukluklar› ve hareketsizlik gibi yorgunlu¤u art›rd›¤› düflünülen ve kontrol alt›na al›nmas› olas› etmenler dikkatle de¤erlendirilmeli ve kontrol alt›na al›nmal›d›r. Birçok ilaç (antiemetik, analjezik, antihipertansif) yorgunlu¤a neden oldu¤undan hastalar›n ilaç anamnezinin dikkatli al›nmas› önemlidir. Reçete edilmifl veya reçetesiz ald›¤› tüm ilaçlar, tamamlay›c› t›p yaklafl›mlar›, vitamin, kafein ve alkol kullan›m› da de¤erlendirilmelidir. Is›, gürültü gibi çevresel etkenler de göz ard› edilmemelidir (fiekil 3).[6,9,10,24] Kanser hastalar›nda yorgunluk düzeyinin belirlenmesinde gereksinime göre farkl› de¤erlendirme araçlar› kullan›lmal›d›r. Klinik uygulamada tek boyutlu araçlar tercih edilmesi gerekirken, e¤er yorgunlu¤a iliflkin çal›flmalar yap›lacak ise yorgunlu¤u her yönüyle de¤erlendiren çok boyutlu de¤erlendirme araçlar›n›n kullan›m› benimsenmelidir. Genel hasta tan›lamas›nda yorgunlu¤un de¤erlendirilmesinde ‘National Cancer Institute’ (NCI) ve Dünya Sa¤l›k Örgütü toksisite ölçütlerine göre 0-4 s›n›fland›r›lmas› kullan›labilmekle birlikte, 0-10 üzerinden Vizüel Analog Skala (VAS) kullan›larak hafif (1-3), orta (4-6) ve fliddetli (7-10) olarak s›n›fland›r›larak yorgunlu¤un de¤erlendirmesi yap›labilir (fiekil 3). Literatürde beslenmenin yorgunlukta önemli bir de¤iflken oldu¤u bildirilse de Beach ve ark.[25] akci¤er kanseri tan›s› ile radyoterapi alan hastalarla yapt›klar› bir çal›flmada hastalarda bariz kilo kayb› olmas›na ra¤men yorgunlu¤un kilo kayb› ve beslenme yetersizli¤ini gösteren laboratuvar sonuçlar› ile iliflkili olmad›¤›n› bildirmifllerdir. Porock ve ark. [26] da baflka bir çal›flmada ayn› sonucu elde ederek benzer sonuçlar bildirmifllerdir. Bu verilerin yan› s›ra bu konuda yap›lan birkaç çal›flmada depresyon düzeyinin, a¤r›n›n veya di¤er flikayetlerin yorgunlukta önemli de¤iflken oldu¤u, fakat hastal›¤a ve tedaviye iliflkin de¤iflkenlerin yorgunluk alg›lamas›nda etken olmad›¤› söylense de [4,19,27,28] Mast [29] ile Woo ve ark. [30] tedavi de¤iflkenlerin yorgunlukta önemli oldu¤unu vurgulam›fllard›r. Yorgunlu¤a iliflkin çal›flmalar planland›¤›nda bu sorunun de¤erlendirilmesinde çok boyutlu de¤erlendirme araçlar›n›n kullan›m› tercih edilmelidir. Yorgunlu¤un de¤erlendirilmesinde çok say›da araç olmas› ile birlikte bu çal›flmalarda Türkçe geçerlilik güvenirlik çal›flmas› Can ve ark.[13] taraf›ndan da yap›lm›fl olan Piper Yorgunluk Ölçe¤ini tercih edilebilir. Piper Yorgunluk Ölçe¤i hastalar›n yorgunlu¤a iliflkin subjektif alg›lamalar›n› de¤erlendirmektedir. De¤erlendirmeden elde edilen sonuçlar yorgunlu¤a ba¤l› hastan›n etkilenme düzeyini befl boyut alt›nda ele almaktad›r. Bunlar: Zaman boyutu yorgunlu¤un zaman›n›, bafllang›c›n›, fleklini ve süresini gösterir; Davran›fl/fliddet boyutu yorgunlu¤un GYA’ya etkisini ve fliddetini gösterir; NCCN taraf›ndan kanser hastalar›nda oluflan yorgunlukta a¤r›, emosyonel distres, uyku bozukluklar›, anemi, beslenme, aktivite düzeyi ve kalp, böbrek karaci¤er, endokrin sistem gibi efllik eden di¤er hastal›klar›n da önemli de¤iflkenler olabilece¤i belirtilmektedir.[6] Sonuç olarak, hastalar›n bireysel özelliklerine, genel durumuna ve uygulanan tedavi yaklafl›m›na göre kanser hastalar›nda görülme s›kl›¤› de¤iflen yorgunlu¤un, pek çok nedenden Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 13 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 5 C M Y CM MY CY CMY K SÜREKL‹ E⁄‹T‹M DE⁄ERLEND‹RME Hafif (1-3) NEDEN‹ TANILAMA E¤itim ve yorgunlukla bafl etme ‹zle ve de¤erlendir Tedavi edilebilir nedenleri de¤erlendirme • A¤r› • Emosyonel Distres - Anksiyete - Depresyon • Uyku bozukluklar› • Anemi • Beslenme durumu - Kilo/kalori dengesi - S›v› elektrolit dengesizlikleri: sodyum, potasyum, kalsiyum, magnezyum • Aktivite düzeyi - Aktivitede azalma - Fiziksel sa¤l›kta kötüleflme • Efllik eden hastal›klar - Enfeksiyon - Kalp sorunlar› - Akci¤er sorunlar› - Böbrek sorunlar› - Karaci¤er sorunlar› - Nörolojik sorunlar - Endokrin sorunlar (hipotiroidzm, hipogonadizm, adrenal yetmezlik) Yorgunluk belli aral›klarda de¤erlendirilmeli: ß fiiddeti: • 0-10 VAS (0= yok; 10=çok fazla) • Yok, hafif, orta, fliddetli Orta (4-6) veya fiiddetle (7-10) Hikaye • Hastal›k durumu ve tedavi - Tekrarlama ve progresyon - Kulland›¤› ilaçlar / tedavi de¤ifliklikleri • Sistem de¤erlendirmesi • Kapsaml› yorgunluk tan›lamas› - Bafllang›ç, flekli ve süresi - Zamanla de¤iflimi - Artt›ran faktörler - ‹fllevleri engelleme Nedeni Tan›mla fiekil 3. Yorgunlu¤u ve yorgunlu¤a iliflkin nedenleri tan›lama Cancer-Related Fatigue. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology™, V.1.2007, www.nccn.org , p.7-8. Yorgunlu¤un Yönetimi Duygulan›m boyutu yorgunlu¤a atfedilen duygusal düflünceleri gösterir; Duyusal boyut yorgunlu¤un mental, fiziksel ve emosyonel semptomlar›n› yans›t›r; Yorgunluk kanser hastalar› taraf›ndan en s›k bildirilen sorunlardan biri olmas›na ra¤men yorgunlu¤un yönetiminde etkinli¤i kan›tlanm›fl az say›da farmakolojik ve farmakolojik olmayan giriflimler vard›r. Bu giriflimler genellikle kuramsal olmakla birlikte farmakolojik yaklafl›mlar genellikle yorgunlukla iliflkili özel ve dönüflür semptomlar›n belirlenmesine ve tedavi edilmesine, farmakolojik olmayan yaklafl›mlar ise egzersiz, uyku-dinlenme, yeterli beslenme ve psikososyal deste¤in yorgunlu¤un yönetimindeki etkinli¤ine odaklanmaktad›r (fiekil 4). Biliflsel-rushal boyut yorgunlu¤un biliflsel ifllevleri ve ruhsal durumu etkileme düzeyini gösterir. [ 5 ] Yorgunlu¤un de¤erlendirilmesinde farkl› araçlar da kullan›labilir, ancak kullan›lan ölçeklerde geçerlilik oldu¤u kadar kolay uygulanabilirlik de önemlidir, bu nedenle ideal bir ölçek “geçerli, güvenilebilir ve kat›l›mc›lar taraf›ndan kabul edilebilir uzunlukta” olmal›d›r. Buna ek olarak yorgunlu¤un de¤erlendirilmesinde yafl, e¤itim düzeyi, dil, kültür ve hasta uyumunun da de¤erlendirilmesi unutulmamal›d›r. Sonuç olarak hemflire klinik alanda hastan›n yorgunluk alg›lamas›n›n de¤erlendirmesinde tek boyutlu ölçekleri tercih etmesi gerekirken, ülkemiz için kanser hastalar›nda yorgunlu¤un yönetimine iliflkin hemflirelik bak›m giriflimlerimizi oluflturabilmek amac›yla farkl› kanser tan›s›na sahip hastalar›n yorgunluk alg›lamas›n› de¤erlendiren ve yorgunlu¤u etkileyen faktörleri belirleyen daha fazla klinik çal›flma yap›lmas›na ve yorgunlu¤un de¤erlendirilmesinde kültürel yap›m›za özgü de¤erlendirme araçlar› oluflturmam›za ihtiyaç vard›r. Farmakolojik Giriflimler Yap›lan çal›flmalarda, depresif, halsiz, konsantasyon bozuklu¤u olan hastalarda düflük dozda psikostimülan (kafein, metilfenidat v.b.) kullan›m›n›n hastalar›n iyilik duygusunu art›rarak, ifltah›n› düzeltti¤i ve yorgunlu¤unu azaltt›¤› saptanm›flt›r. Bunun yan›s›ra, psikostimülanlar uykusuzlu¤a, öforiye, mizaç dalgalanmas›na neden oldu¤undan dikkatli kullan›lmas› gerekti¤i vurgulanm›flt›r. Yorgunlukla birlikte hastada depresyon da varsa bu ilaçlara antidepresanlarla birlikte bafllan›p, antidepresanlar etkisini gösterdi¤inde bu ilaçlar›n kesilmesi önerilmektedir.[1,31] Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 14 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 6 C M Y CM MY CY CMY K Kanser Hastas›nda Yorgunluk araflt›ran pek çok çal›flma vard›r. Bu çal›flmalar sonucunda elde edilen sonuçlar egzersizin (hafif-orta yo¤unlukta yürüyüfl program› dahil) fiziksel enerjide düzelmeyi ve/veya ifllevsel kapasitede art›fl›, yaflam kalitesinin iyileflmesini, psikolojik durumun düzelmesini sa¤lad›¤› gösterilmifltir.[34-38] Hastalarda yorgunlu¤un %40-50 azalmas›n› sa¤layan aerobik egzersizler haftada 3-5 kez, 40-60 dakika yap›lmas› önerilirken, yürüyüflün haftada 4-5 kez 30 dakika yap›lmas› önerilmektedir. [33] Egzersizin yorgunlu¤a etkisini de¤erlendiren çal›flmalar›n az bir k›sm› palyatif bak›m alan, Hodgkin hastal›¤›, melanom veya miyelom tan›s› alan hastalar› da ele almas›na ra¤men genellikle radyoterapi veya kemoterapi alan meme hastalar›yla gerçeklefltirilmifltir. Bu nedenle elde edilen sonuçlar›n di¤er kanser türlerine de genellefltirilip genellefltirilemeyece¤i konusu belirsizdir. Çünkü bu çal›flmalarda hasta seçimi, randomize çal›flma yetersizli¤i, ekarte edilen olgu say›s›n›n yüksek olmas›, de¤iflkenlerin de¤erlendirilmesindeki çeflitlilik ve sonuç ölçümlerinin farkl›l›¤› gibi yöntem aç›s›ndan baz› yetersizlikler vard›r.[33] Kanserli hastalarda anemiyi tedavi etmenin en iyi yolu altta yatan nedenin tedavi edilmesidir. Fakat kanser hastalar›nda aneminin düzeltilmesinde klinikte en yayg›n uygulanan ve en h›zl› düzelme sa¤layan tedavi yaklafl›m› eritrosit transfüzyonudur. Buna ek olarak kemoterapi uygulanan hastalarda kansere ba¤l› aneminin tedavisinde eritropoitein alfan›n etkinli¤ini de¤erlendiren araflt›rmalarda eritropoitein alfan›n hemoglobin düzeyini art›rd›¤› ve transfüzyon gereksinimini azaltt›¤› ve hastalarda yaflam kalitesini düzeltti¤i saptanm›flt›r. Eritropoitein alfa haftada üç kez 10.000 U olarak uygulanmaktad›r. E¤er dört haftal›k tedaviden sonra hastan›n hemoglobin art›fl› 1 gr civar›nda de¤il ise haftal›k doz 60.000 U’ye yükseltilmektedir. Hasta tedaviye cevap vermez veya hemoglobin de¤eri 13 gr/dl üzerine ç›karsa tedavi kesilmektedir.[31,32] Farmakolojik Olmayan Giriflimler Tedavi alan kanser hastalar› günlük yaflam aktivitelerini gerçeklefltirmek için fazla enerji harcamakta bu da hastan›n yorgunluk düzeyini art›rmaktad›r. Düzenli egzersiz hastalarda enerji kayb›n› azalt›r, ifllevsel kapasitey› artt›r›r ve dolafl›m sistemini h›zland›rarak yorgunlu¤a neden olan sitokinlerin ve di¤er maddelerin dolafl›mdan at›lmas›n› sa¤lar.[33] Literatürde tedavi s›ras›nda ve sonras›nda kanser hastalar›nda düzenli egzersiz yap›lmas›n›n yorgunluk düzeyini azaltmadaki etkisini 1956’da Selye yorgunlu¤a iliflkin bir model haz›rlam›flt›r. Bu modele göre Selye herkesin adaptasyon için belli düzeyde enerji ile do¤du¤unu ve bu enerji bitti¤inde-azald›¤›nda yorgunlu¤un ortaya ç›kt›¤›n› belirterek egzersiz s›ras›nda yüzeysel enerjinin tükendi¤ini, dinlenme döneminde de derinlerdeki enerjinin YORGUNLU⁄UN YÖNET‹M‹ HASTA/A‹LES‹N‹N E⁄‹T‹M‹ Tedavi s›ras›nda ve sonras›nda yorgunlu¤un geliflimi hakk›nda • Tedaviye ba¤l› yorgunlu¤un hastal›¤›n ilerledi¤inin göstergesi olmad›¤› vurgulanmal› • Günlük olarak yorgunluk de¤erlendirmesi yapmas› ve kay›t etmesi vurgulanmal› GENEL G‹R‹fi‹MLER • Enerji tasarufu • Öncelikler belirlenmeli • Aktivite düzeyi belirlenmeli • Verilebilecek görevler baflkalar› taraf›ndan yap›lmas› istenmeli • Gün içinde yap›lmas› planlanan aktiviteler enerji düzeyinin yüksek oldu¤u zaman dilimlerinde yap›lmal› • Gereksiz aktiviteler k›s›tlanmal› • Gece uykusunu etkilemeyecek flekerlemeler yap›lmal› • Günlük aktiviteler planlanmal› • Aktiviteler tek tek gerçeklefltirilmeli • Meflguliyet aktivitelerine kat›l›m› teflvik edilmeli (oyun oynama, müzik dinleme, okuma gibi) ÖZELLEfiT‹R‹LM‹fi G‹R‹fi‹MLER Non-Farmakolojik Yaklafl›mlar • Aktivite artt›r›lmal› • Olabilecek en üst düzeyde aktivite düzeyi sa¤lanmal› • Egzersiz program› planlanmal› • Gerekti¤inde fizik terapiye yönlendirilmeli • Afla¤›da yer alan durumlar dikkate al›nmal› * Kemik metastaz› * ‹mmunosupresyon/nötropeni * Trombositopeni * Anemi * Atefl Farmakolojik Yaklafl›mlar • Yorgunlu¤a iliflki nedenler saptand›ktan sonra psikostimülanlar›n kullan›m› düflünülebilir • Aneminin tedavisi yap›lmal› • Uyku ilaçlar›n›n kullan›m› düflünülebilir De¤erlendirme tekrarlanmal› • Psikososyal giriflimler planlanmal› • Stres yönetim teknikleri ö¤retilmeli • Gevfleme egzersizleri ö¤retilmeli • Destek gruplara kat›l›m sa¤lanmal› • Dikkat-yenileyici terapiye kat›l›m sa¤lanmal› (örn: do¤a) • Beslenme dan›flmanl›¤› almas› sa¤lanmal› • Uyku terapisi planlanmal› (uyku kalitesini artt›rmaya yönelik) • Aile iletiflimi desteklenmeli fiekil 4. Yorgunlu¤un yönetimi Cancer-Related Fatigue. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology™, V.1.2007, www.nccn.org , p.9-11. Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 15 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 7 C M Y CM MY CY CMY K SÜREKL‹ E⁄‹T‹M yüzeyde boflalan enerjinin yerini doldurdu¤unu ileri sürmüfltür. Bu hipoteze göre kanserli hastalar yeterince dinlenebilirse yorgunluk giderilebilir. Benzer flekilde sa¤l›k uzmanlar› yorgunluk bildiren hastalara genellikle dinlenmesini önermekte veya hastalar›n kendisi yorgun oldu¤unda dinlenmeyi seçmektedir, [39] ancak tedavi s›ras›nda genellikle uyku süresinden çok uyku kalitesi bozulan kanser hastalar›nda bu konu ile iliflkili yap›lan çal›flmalar uyku-dinlenme yaklafl›m›n›n yorgunlu¤u tamamen gideremedi¤ini, belli bir düzeyde azaltt›¤›n› hatta uzun süreli dinlenmenin de yorgunlu¤u art›rd›¤›n› belirtmektedir.[33] KEND‹ KEND‹NE DE⁄ERLEND‹RME SORULAR Hastan›zda yorgunlu¤u sorgularken afla¤›dakilerden hangisi kansere ba¤l› yorgunlu¤un özelliklerindendir? 1 a) b) c) d) Uzun süreli istirahat yorgunlu¤u artt›rabilir Depresyon hastalarda yorgunlu¤u artt›rmaz Egzersiz yorgunlu¤u artt›r›r Hastal›¤›n semptomlar›n›n gerilemesi ile yorgunluk azalmaz. Hastan›zda yorgunlu¤un ortaya ç›kmas›na katk›da bulunan faktörlerin de¤erlendirilmesinde afla¤›da yer alan seçeneklerden hangilerini dikkate al›rs›n›z? Kanser hastalar›nda stres ve yorgunluk aras›ndaki iliflkinin mekanizmas› tam olarak aç›klanamam›fl olmas›na ra¤men bu konuda yap›lan çal›flmalar stresi azaltmaya ve psikososyal deste¤i art›rmaya yönelik uygulanan giriflimlerin hastalar taraf›ndan alg›lanan yorgunluk düzeyini azaltt›¤›n› göstermifltir.[33] Kemoterapi tedavisi alan farkl› kanser tan›s›na sahip 113 hasta ile gerçeklefltirilen randomize klinik bir çal›flmada davran›flsal destek bak›m› içeren hemflirelik giriflimlerinin yorgunluk ve a¤r›ya etkisi de¤erlendirilmifltir ve kontrol grubuna k›yasla deney grubunda yorgunluk ve a¤r› düzeyi daha düflük bulunmufltur.[39] 2 1. 2. 3. 4. Uyku al›flkanl›¤› ve kalitesi Beslenme ve s›v› dengesi Hemoglobin ve hematokrit de¤erleri Sosyal aktivitelere kat›l›m› a) 1 ve 2 b) 1, 3 ve 4 c) 1, 2 ve 3 d) Hepsi Hastan›za yorgunlu¤un yönetiminde afla¤›da yer alan giriflimlerden hangisini önerirsiniz? Yap›lan pek çok çal›flmada tedavi sonras› yaflanan yorgunlu¤un azalt›lmas›nda e¤itimin önemli oldu¤u vurgulanmas›na ra¤men, birçok hasta tedavi öncesi yorgunlu¤a iliflkin herhangi bir e¤itim almamaktad›r. Can ve ark.[13] yapt›klar› çal›flmada tedavi öncesinde yorgunluk yaflamayan hastalar›n tedavi sonras›nda 3-4 gün boyunca (%58.9) veya bir hafta boyunca veya daha fazla bir süre (%41.1) yorgunluk yaflad›¤›n› bildirmifllerdir bu nedenle tedavi sonras› yaflayaca¤› yorgunluk ve bunun yönetimi konusunda hasta bilgilendirilmesi ve hasta uyumunun sa¤lanmas› oldukça önemlidir. Yorgunlu¤un kronik bir sorun oldu¤u, genellikle tedavinin beklenen, geçici bir yan etkisi olsa da, di¤er etkenler varl›¤›n› sürdürdükçe devam eden bir sorun olaca¤› hastaya aç›klanmal›d›r. 3 1. Resim yapmas›n› 2. Kendisine bir egzersiz program›n› oluflturmas›n› ve uygulamas›n› 3. ‹nterferon tedavisine bafllamas›n› 4. Gün içinde önceliklerini belirleyerek belli aktivitelere s›n›rlama yapmas›n› a) 1 ve 2 b) 1, 2 ve 3 c) 1, 2 ve 4 d) Hepsi Hastalar›n›zda yorgunlu¤u azaltmaya yönelik uygulad›¤›n›z giriflimlerin etkinli¤ini nas›l de¤erlendirebilirsiniz? Sonuç olarak; henüz yorgunlu¤un de¤erlendirilmesi ve yönetimine iliflkin bir fikir birli¤inin olmamas› ile birlikte Amerikan Ulusal Kanser Enstitüsü yorgunlu¤un yönetiminde bu sorunun depresyona m› yoksa tedaviye mi ba¤l› oldu¤unun belirlenmesinin oldukça önemli oldu¤unu vurgulamaktad›r. Yorgunlu¤un yönetiminde sa¤l›k uzmanlar›n›n hasta ve ailesi ile birlikte tedavi protokolüne ve hastal›k durumuna uygun gerçekçi hedefler belirleyerek hastan›n bireysel aktivite ve egzersiz program›na kat›l›m›n› sa¤lamas›, yorgunlu¤a neden olan aktiviteleri belirlemesi ve bunlar› de¤ifltirmeye yönelik stratejileri gelifltirmesi ve yorgunlu¤u giderici bireysellefltirilmifl çevre ve aktivite de¤iflikliklerini düflünmesinin önemli oldu¤unu vurgulamaktad›r. Tüm bunlara ek olarak sa¤l›k personelinin yorgunluk giriflimlerinin etkinli¤ini düzenli ve sistematik olarak de¤erlendirmesi gerekti¤ini de bildirmektedir.[31] 4 Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 16 06 surekli egitim 7/22/10 11:31 AM Page 8 C M Y CM MY CY CMY K Kanser Hastas›nda Yorgunluk 26. Porock D, Beshears B, Hinton P, Anderson C. Nutritional, functional, and emotional characteristics related to fatigue in patients during and after biochemotherapy. Oncol Nurs Forum 2005;32:661-7. 27. Okuyama T, Akechi T, Kugaya A, Okamura H, Imoto S, Nakano T, et al. Factors correlated with fatigue in disease-free breast cancer patients: application of the Cancer Fatigue Scale. Support Care Cancer 2000;8:21522. 28. Broeckel JA, Jacobsen PB, Horton J, Balducci L, Lyman GH. Characteristics and correlates of fatigue after adjuvant chemotherapy for breast cancer. J Clin Oncol 1998;16:1689-96. 29. Mast ME. Correlates of fatigue in survivors of breast cancer. Cancer Nurs 1998;21:136-42. 30. Woo B, Dibble SL, Piper BF, Keating SB, Weiss MC. Differences in fatigue by treatment methods in women with breast cancer. Oncol Nurs Forum 1998;25:915-20. 31. Fatigue: PDQ“-Supportive Care-Health Professionals. National Cancer Institute, 2006. Available from: www.cancer.gov 32. Given B, Given CW, McCorkle R, Kozachik S, Cimprich B, Rahbar MH, et al. Pain and fatigue management: results of a nursing randomized clinical trial. Oncol Nurs Forum 2002;29:949-56. 33. Mock V. Evidence-based treatment for cancer-related fatigue. J Natl Cancer Inst Monogr 2004;(32):112-8. 34. Courneya KS, Mackey JR, Bell GJ, Jones LW, Field CJ, Fairey AS. Randomized controlled trial of exercise training in postmenopausal breast cancer survivors: cardiopulmonary and quality of life outcomes. J Clin Oncol 2003;21:1660-8. 35. Segal RJ, Reid RD, Courneya KS, Malone SC, Parliament MB, Scott CG, et al. Resistance exercise in men receiving androgen deprivation therapy for prostate cancer. J Clin Oncol 2003;21:1653-9. 36. Mock V, Dow KH, Meares CJ, Grimm PM, Dienemann JA, HaisfieldWolfe ME, et al. Effects of exercise on fatigue, physical functioning, and emotional distress during radiation therapy for breast cancer. Oncol Nurs Forum 1997;24:991-1000. 37. Dimeo FC, Stieglitz RD, Novelli-Fischer U, Fetscher S, Keul J. Effects of physical activity on the fatigue and psychologic status of cancer patients during chemotherapy. Cancer 1999;85:2273-7. 38. Mock V, McCorkle R, Ropka ME, Pickett M, Poniatowski B. Fatigue and physical functioning during breast cancer treatment. Oncol Nurs Forum 2002;29:338. 39. Curt GA, Breitbart W, Cella D, Groopman JE, Horning SJ, Itri LM, et al. Impact of cancer-related fatigue on the lives of patients: new findings from the Fatigue Coalition. Oncologist 2000;5:353-60. Hastaya günlük enerji düzeyini, haftal›k aktivite/yürüyüfl h›z›, gece ve gündüz uykusu gibi verileri kaydedebilece¤i günlük tutmas› söylenir. Cevap: c) Yorgunlu¤un geliflmesine neden olan faktörler ortadan kald›r›ld›ktan sonra hasta için önemli olan aktivitelerin yerine getirilmesi, hastan›n dinlenmesi ve relaksasyonuna katk›da bulunan giriflimleriniz hasta için yararl› olacakt›r. Yorgunlu¤un kontrolünde hastaya resim, müzik, bahçe iflleri gibi aktiviteler önerilebilmektedir. Ancak interferon tedavisi yorgunluk yaflayan tüm hastalara de¤il sadece eritropoez mekanizmas› etkilenen hastalara tan› konulduktan sonra önerilebilmektedir. 3 Cevap: d) Uyku düzensizlikleri, kötü beslenme, anemi ve depresyon yorgunlu¤un ortaya ç›kmas›na katk›da bulunabilen faktörler oldu¤undan de¤erlendirilmeli. Depresyon hastalar›n sosyal aktivitelere kat›l›m›n› olumsuz etkileyebilir bu nedenle bu seçene¤in de de¤erlendirilmesi önemlidir. 2 Cevap a) Kanserli hastalar›n deneyimledi¤i yorgunluk sa¤l›kl› bir insanda ortaya ç›kabilen yorgunluktan farkl›l›k göstermektedir. Aniden bafllayan, herhangi bir onkolojik durum veya tedavi ile ilgili olmayan yorgunluk ileri düzeyde de¤erlendirmeyi gerekmektedir. Kansere ba¤l› ortaya ç›kan yorgunluk dinlenme veya uyku ile geçmemektedir. Bu özellik hastalar›n umutsuzluk, keyifsizlik yaflamas›na hatta depresyon geliflmesine katk›da bulunmaktad›r. 1 1. Tavio M, Milan I, Tirelli U. Cancer-related fatigue (review). Int J Oncol 2002;21:1093-9. 2. Stasi R, Abriani L, Beccaglia P, Terzoli E, Amadori S. Cancer-related fatigue: evolving concepts in evaluation and treatment. Cancer 2003;98:1786-801. 3. Aistars J. Fatigue in the cancer patient: a conceptual approach to a clinical problem. Oncol Nurs Forum 1987;14:25-30. 4. Irvine D, Vincent L, Graydon JE, Bubela N, Thompson L. The prevalence and correlates of fatigue in patients receiving treatment with chemotherapy and radiotherapy. A comparison with the fatigue experienced by healthy individuals. Cancer Nurs 1994;17:367-78. 5. Piper BF, Dibble SL, Dodd MJ, Weiss MC, Slaughter RE, Paul SM. The revised Piper Fatigue Scale: psychometric evaluation in women with breast cancer. Oncol Nurs Forum 1998;25:677-84. 6. Cancer-Related Fatigue. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology™, V.1.2007, Available from: www.nccn.org 7. Cimprich B, Ronis DL. Attention and symptom distress in women with and without breast cancer. Nurs Res 2001;50:86-94. 8. Lawrence DP, Kupelnick B, Miller K, Devine D, Lau J. Evidence report on the occurrence, assessment, and treatment of fatigue in cancer patients. J Natl Cancer Inst Monogr 2004;(32):40-50. 9. Jacobs LA, Piper BF. The phenomenon of fatigue and the cancer patient. In: McCorkle R, Grant M, Stromborg MF, Baird SB, editors. Cancer nursing: a comprehensive textbook. 2nd ed. Philadelphia: W.B. Saunders Company; 1994. p. 1193-210. 10. Fu MR, McDaniel RW, Rhodes VA. Fatigue. In: Yarbro CH, Frogge MH, Goodman M, editors. Cancer nursing: principles and practice. 6th ed. Boston: Jones and Bartlett Publishers; 2005. p. 741-60. 11. Winningham M. Fatigue in cancer. Cancer Source, 2004. Available from: www.cancersource.com 12. Mock V. Clinical excellence through evidence-based practice: fatigue management as a model. Oncol Nurs Forum 2003;30:787-96. 13. Can G, Durna Z, Aydiner A. Assessment of fatigue in and care needs of Turkish women with breast cancer. Cancer Nurs 2004;27:153-61. 14. Hürny C, Bernhard J, Joss R, Schatzmann E, Cavalli F, Brunner K, et al. "Fatigue and malaise" as a quality-of-life indicator in small-cell lung cancer patients. The Swiss Group for Clinical Cancer Research (SAKK). Support Care Cancer 1993;1:316-20. 15. King KB, Nail LM, Kreamer K, Strohl RA, Johnson JE. Patients' descriptions of the experience of receiving radiation therapy. Oncol Nurs Forum 1985;12:55-61. 16. Miaskowski C, Lee KA. Pain, fatigue, and sleep disturbances in oncology outpatients receiving radiation therapy for bone metastasis: a pilot study. J Pain Symptom Manage 1999;17:320-32. 17. Monga U, Kerrigan AJ, Thornby J, Monga TN. Prospective study of fatigue in localized prostate cancer patients undergoing radiotherapy. Radiat Oncol Investig 1999;7:178-85. 18. Wang XS, Janjan NA, Guo H, Johnson BA, Engstrom MC, Crane CH, et al. Fatigue during preoperative chemoradiation for resectable rectal cancer. Cancer 2001;92(6 Suppl):1725-32. 19. Bower JE, Ganz PA, Desmond KA, Rowland JH, Meyerowitz BE, Belin TR. Fatigue in breast cancer survivors: occurrence, correlates, and impact on quality of life. J Clin Oncol 2000;18:743-53. 20. Cella D, Davis K, Breitbart W, Curt G; Fatigue Coalition. Cancer-related fatigue: prevalence of proposed diagnostic criteria in a United States sample of cancer survivors. J Clin Oncol 2001;19:3385-91. 21. Donnelly S, Walsh D, Rybicki L. The symptoms of advanced cancer: identification of clinical and research priorities by assessment of prevalence and severity. J Palliat Care 1995;11:27-32. 22. Stone P, Hardy J, Broadley K, Tookman AJ, Kurowska A, A'Hern R. Fatigue in advanced cancer: a prospective controlled cross-sectional study. Br J Cancer 1999;79:1479-86. 23. Loge JH, Abrahamsen AF, Ekeberg O, Kaasa S. Hodgkin's disease survivors more fatigued than the general population. J Clin Oncol 1999;17:253-61. 24. Madden J, Newton S. Why am I so tired all the time? Understanding cancer-related fatigue. Clin J Oncol Nurs 2006;10:659-61. 25. Beach P, Siebeneck B, Buderer NF, Ferner T. Relationship between fatigue and nutritional status in patients receiving radiation therapy to treat lung cancer. Oncol Nurs Forum 2001;28:1027-31. 4 KAYNAKLAR KEND‹ KEND‹NE DE⁄ERLEND‹RME CEVAPLAR Hemflirelikte E¤itim ve Araflt›rma Dergisi 2006; 3 (2): 10-17 17