AMİLOİDOZ Amiloid; Primer Amiloidoz; Sekonder Amiloidoz; Herediter Amiloidoz Amiloidoz nadir görülen bir gurup hastalığın sonucudur. Amiloid adı verilen protein in dokularda birikmesi ve metabolizmayı bozmasıdır. Amiloid proteini vücut dokuları ve organları tarafından üretilir ancak atılamaz ve dokularda birikerek dokuların fonksiyonunu bozar. Üç tip amiloidoz vardır: Primer amiloidoz: akciğer, kalp, deri, dil, tiroid bezi, iç organlar, karaciğer, böbrek ve damarlarda birikir, Sekonder amiloidoz: dalak, böbrek, karaciğer, böbrek üstü bezleri ve lenf bezlerinde birikir, Herediter amiloidoz: sinirler, kalp, kan damarları ve böbreklerde birikir. Amiloid birikmesi doku ve organların çalışmasını bozar. Amiloid birikmesine sebep olan hastalıklar ise amiloidozun tipine göre değişir: Primer amiloidoz: biriken amiloid proteini antikor parçalarıdır ve kemik iliğini ilgilendiren hastalıkların sonucu olarak ortaya çıkar. ( örneğin Multipl Myeloma hastalığı gibi), Sekonder amiloidoz: kronik iltihabi hastalıklar ve romatizma gibi kronik İnflamatuar hastalıkların sonucunda ortaya çıkar, Herediter amiloidoz: amiloid gen mutasyonu sonucu ortaya çıkar, aileseldir. Amiloidoz kimlerde görülür? Primer amiloidoz: Erkeklerde daha sık görülür, 40 yaş üstünde görülür, En sık Multipl Myeloma gibi kemik iliğini ilgilendiren hastalıklarda görülür. Sekonder amiloidoz: Erkeklerde daha sık görülür, 40 yaş üstünde görülür, Kronik iltihabi hastalıklar ve romatizmal hastalıklarda ortaya çıkar, en sık; Tüberküloz, Romatoid artrit, Osteomyelit, Akdeniz ateşi, Hemodiyaliz hastaları, Aile öyküsü bulunabilir, Herediter amiloidoz: Etnik özellik taşır: Portekizli, İsveçli, Japon vb. Akdeniz ateşi olanlarda görülür. Amiloidoz ne şikayete neden olur? Amiloid biriktiği dokuya göre şikayete sebep olur. Böbrek te birikim böbrek yetmezliğine yol açar, kalpte birikim kalp yetmezliğine yol açar ancak tüm amiloidoz formlarının ortak şikayetleri ise: Halsizlik, Kilo kaybı, Karaciğerde büyüme, Dalakta büyüme, Kalp yetmezliği dir. Hastalığın ilerlemesi ve organ tutulumları bu şikayetlerin üstüne eklenir. Böbrekte birikim böbrek yetmezliğine, Ciltte birikim kolay zedelenme, purpura tarzında döküntüye, Lenfatik sistemde birikmesi lenf bezlerinin büyümesi ve lenf ödeme, Endokrin sistemde birikmesi tiroid bezinin ve böbrek üstü bezinin büyümesine, Sindirim sisteminde birikmesi Yutma güçlüğü, Dilde büyüme, Karaciğer büyümesi, İshal, Barsak tıkanıklıkları, Beslenme bozukluğu, Renksiz açık renkli dışkılamaya neden olur. Nörolojik sistemde birikmesi: Demans, El ve ayaklarda karıncalanma, uyuşma, güçsüzlük, El bileği sinirlerinin şişmesi ve Karpal Tunel sendromuna yol açar, Kalp damar sisteminde birikmesi: Dokularda sıvı birikmesi ve ödeme, Kalp ritminin bozulmasına ( aritmi), Kalp büyümesine, Kalp yetmezliğine, Ani ölüme, Solunum sıkıntısına neden olur. Amiloidoz teşhisi nasıl konur? Amiloidoz teşhisi koymak zordur çünkü bu şikayetler çok uzun zaman içinde gelişir. Son dönemde ise amiloidoz teşhis edilse de tedavi şansı çok azalır. Bu nedenle erken teşhis önemlidir. Hastanın şikayetleri teşhis koymaya yardımcı olur. Amiloidoz düşünülen hastada aşağıdaki testler yapılır: Böbrek fonksiyon testleri: erken dönemde amiloidoz teşhisi için en önemli testtir. İdrarda fazla protein çıkması amiloidoz düşündürür. Protein elektroforezi: fazla protein ve bunun kaynağının tespit edilmesinde çok önemli bir testtir. Biyopsi: doku biyopsisi teşhise yardımcı olur, EKG: kalp elektrosu kalp yetmezliği ve ritm bozukluğunu gösterir, sebebini göstermez, Ekokardiyografi: kalp detayını görüntülü olarak gösterir. Amiloidoz düşündürecek bulguların tespitinde önemlidir. Amiloidoz tedavisi: Amiloidoz un kesin tedavisi yoktur. Amaç altta yatan hastalığın tespiti ve tedavisidir. Altta yatan hastalığın tedavisi ile amiloidoz ilerlemesi durdurulur. Kemoterapi: kemoterapi ile amiloidin üretimi ve birikimi kontrol altına alınmaya çalışılır: Sekonder amiloidozda agresif tedaviler ile altta yatan İnflamatuar hastalıklar durdurulmaya çalışılır. Kök hücre tedavisi: hasta olan hücrelerin yerine kök hücre yerleştirmek Primer ve herediter amiloidoz tedavisinde kullanılmaktadır. Organ transplantasyonu: amiloidoz nedeni ile fonksiyonu bozulan organ yerine sağlan organ naklidir. Özellikle böbrek amiloidozu sonucu gelişen böbrek yetmezliğinin tedavisinde böbrek nakli tek çözümdür. Splenektomi: dalağın alınmasıdır. Amiloid madde üretimini azaltmak amacıyla dalağın alınmasıdır. Primer ve sekonder amiloidoz tedavisinde yapılabilir. Tüm amiloid formları için kullanılan ortak ilaçlar ise : Diüretikler: fazla suyu atmak amacıyla kullanılır, Steroid ilaçlar: amiloid üretimini azaltmak için kullanılır, Diyet değişiklikleri: organ tutulumuna göre diyet ayarlaması yapılmalıdır, Ağrı kesici ilaçlar gerektiği zaman kullanılmalıdır. AMİLOİDOZ HİÇBİR SEBEBE BAĞLI OLMADAN YADA BİRÇOK HASTALIĞIN SONUCU OLARAK ORTAYA ÇIKABİLİR. BİRÇOK ORGANIN FONKSİYONUNU VE ÇALIŞMASINI BOZARAK ÖLÜME YOL AÇAR. ERKEN TEŞHİS AMİLOİDOZU DURDURMANIN EN ETKİLİ YOLUDUR. Referanslar: 1. Amyloidosis Support Groups http://www.amyloidosissupport.com/ 2. Amyloidosis Support Network http://www.amyloidosis.org/ 3. Canadian Organization for Rare Disorders http://www.raredisorders.ca/ 4. The Kidney Foundation of Canada http://www.kidney.ab.ca/ 5. Amyloidosis. Amyloidosis Support Network. Available at: http://www.amyloidosis.org/ . 6. Dambro MR. Griffith’s 5-Minute Clinical Consult. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2001. 7. DynaMed Editorial Team. Amyloidosis. EBSCO DynaMed website. Available at: http://www.ebscohost.com/dynamed/what.php Updated October 11, 2010. . 8. Mayo Clinic. Amyloidosis. Mayo Clinic website. Available at: http://www.mayoclinic.com/health/amyloidosis/DS00431 . Updated July 8, 2010. 9. Merlini G, Bellotti V. Molecular mechanisms of amyloidosis. N Engl J Med. 2003; 349:583. 10. Special subjects amyloidosis. Merck Manual website. Available at: http://www.mercksource.com/pp/us/cns/cns_merckmanual_frameset. jsp . 11. Westermark P, Benson MD, Buxbaum JN, et al. Amyloid: toward terminology clarification. Report from the Nomenclature Committee of the International Society of Amyloidosis. Amyloid 2005; 12:1 SODYUM ( Na+) Na+; Sodyum klor ile birlikte serumun en önemli mineralidir. Hücrelerin içinde yaşayabilecekleri ortamı sağlarlar. Hücre içinde az bulunur. Gıdayla alınır, idrar, ter ve dışkıyla atılır. Böbrekten büyük oranda süzülür ve geri emilir, az bir kısmı atılır. Sodyum İçin Normal Değerler: Sodyum normalde 137-145 mmol/L arasında olmalıdır. Sodyum Testi ne için yapılır? Sodyum dengesi bizi hayatta tutar. Böbrek hastalıkları, diyabet, karaciğer hastalıkları ve tansiyon için diüretik gibi ilaçların kullanımında sodyum ve elektrolit dengesi kolayca bozulur, bu nedenle bu hastaların izlenmesinde sodyum miktarına sıklıkla bakılır. Sodyum Miktarını Arttıran Sebepler Aşırı tuz almak, Böbrek hastalıkları, Aşırı su kaybetmek, Böbrek üsü bezi hastalıkları, Şekersiz diyabet, Şeker hastalığı, İdrar söktürücüler. Sodyum Miktarını Azaltan Sebepler Böbrek hastalıkları, Böbrek üstü bezi hastalıkları, İdrar söktürücüler, İlaçlar, Aşırı terleme, İshal gibi hastalıkların izlenmesinde Sodyum değeri önemlidir. KLOR Chloride test – blood; Serum chloride test; Cl-; Klor negatif yüklü bir iyondur. Diğer mineraller ve iyonlar ile birlikte kan elektrolitlerini ve asit baz dengesini oluştururlar. Aralarındaki dengeye homeostaz denir ve bu dengenin korunması yaşam için çok önemlidir. Kan klor miktarı kandaki klor miktarını ölçen laboratuar testidir. Diğer elektrolitler (sodyum, potasyum, bikarbonat) ile birlikte değerlendirilir. etkilenebilir. Test birçok faktörden Kan klor miktarını arttıran ilaçlar: Asetazolamid, Amonyum klorür, Androjenler, Kortizon içeren ilaçlar, Östrojen, Guanetidin, Metildopa, Ağrı kesici ilaçlar kan klor miktarını arttırır. Kan klor miktarını düşüren ilaçlar: Aldosteron, Bikarbonat içeren ilaçlar, İdrar söktürücüler (loop diüretikler), Tiazid gurubu idara söktürücü ilaçalr, Triamteren kan klor miktarını düşürür. Kan klor miktarına ne için bakılır? Kan elektrolit ve asit baz dengesinin, böbrek fonksiyonlarının, metabolik fonksiyonların değerlendirilmesinde diğer elektrolitler ile birlikte kullanılan bir laboratuar testidir. Kan Klor miktarı için normal değer: Normal değerler: 96 – 106 nEq/mL dir. Kanda klor sebepler: miktarını arttıran Bromid zehirlenmesi, Karbonik anhidraz inhibitörü (hiperkloremi) kullanımı (glokomda kullanılır), Metabolik asidoz, Respirtatuar alkaloz ( kompanse), Renal tübüler asidoz, Kan klor miktarının azalmasına ( hipokloremi ) neden olan hastalıklar: Addison hastalığı, Bartter sendromu, Yanıklar, Konjestif kalp yetmezliği, Dehidratasyon (susuzluk), İshal, kusma, terleme ile su kaybı, Hiperaldosteronizm, Metabolik alkaloz, Respiratuar asidoz (kompanse), Uygunsuz Anti Diüretik Hormon ( ADH ) salınımı, Kan klor seviyesi Multipl Endokrin Neoplazi Tip II ve Primer Hiperaldosteronmizm hastalıklarının teşhisinde kullanılır. Referanslar: 1. DuBose TD Jr. Disorders of acid-base balance. In: Brenner BM, ed. Brenner and Rector’s The Kidney. 8th ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier;2008:chap 14. 2. Seifter JL. Acid-base disorders. In: Goldman L, Ausiello D, eds. Cecil Medicine. 23rd ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier; 2007:chap 119 AMONYAK Amonyum iyonu; Kanda Amonyum; Amonyak Miktarı; Kanda amonyum miktarının ölçülmesidir. Kanda amonyum laboratuar testi açken bakılır. Bazı ilaçlar kan amonyum seviyesini arttırır: Alkol, Asetazolamid, Narkotik ilaçlar, Valproik asit, Yüksek proteinli arttırır. gıdalar kan amonyum miktarını Kanda Amonyak testi ne için yapılır? Amonyum miktarını yükselten durumların tespiti için bakılır. Özellikle karaciğer yetmezliğinin teşhisi ve takibi amacıyla bakılır. Amonyak ( NH3) tüm vücut hücrelerinde üretilir. Özellikle barsak, karaciğer ve böbrek hücrelerinde çok üretilir. Amonyağın tamama yakını karaciğerde ÜRE ye çevrilerek böbreklerden atılır. Amonyak özellikle beyin için zehirli bir maddedir. Sersemlik ve koma ya neden olur. Amonyak için normal değerler: Erişkin: 15-45 mcg/dL Amonyak miktarını arttıran sebepler: Karciğer yetmezliği, Konjestif kalp yetmezliği, Mide – Barsak kanamaları, Üre metabolizma bozukluğu, Hipertermi, Lösemi, Aşırı kas eforu. Referanslar: 1. Berk PD, Korenblat KM. Approach to the patient with jaundice or abnormal liver test results. In: Goldman L, Ausiello D, eds. Cecil Medicine. 23rd ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier; 2007:chap 150. 2. Nevah MI, Fallon M B. Hepatic encephalopathy, hepatorenal syndrome, hepatopulmonary syndrome, and systemic complications of liver disease. In: Feldman L, Friedman LS, Brandt LJ, eds. Sleisenger and Fordtran’s Gastrointestinal and Liver Diseases. 9th ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier;2010:chap 92.