hz. muhammed - islamda Hayat

2017 KUTLU DOĞUM HAFTASI
HALİL ÇIKRIKÇI
YUSUF ZİYA CAMİİ İMAM-HATBİ
1 - MUHAMMEDÜ-L EMİN (Güvenilir Muhammed)
2 - AKABE BİATLARI
3 – ENSAR MUHACİR KARDEŞLİĞİ
4 – MEDİNE SÖZLEŞMESİ
5 – SAHABE EĞİTİMİ
6 – HUDEYBİYE ANLAŞMASI
7 – VEDA HUTBESİ
GÜVENİLİR İNSAN OLARAK HZ.
PEYGAMBER (S.A.S)
ُ
َ
َ
ْ
َ
ُ
ُ
ُ
‫َاٌِ أ ِّمين‬
ِّ ‫ساال‬
ِّ َ ‫ت َر ِّبي َوأََا َك ْم‬
َ ‫أبَ ِّلغك ْم ِّر‬
Rabbimin risalelerini (gönderdiklerini) size tebliğ ediyorum
(ulaştırıyorum). Ve ben, emin (inanılır, güvenilir) bir nasihat
ediciyim.
ِّ ‫سو ِّل ه‬
‫يرا‬
َ ‫سََة َِّ َمن َك‬
َ ‫لقَ ْد َك‬
ُ ‫ان ََ ُك ْم فِّي َر‬
ً ِّ‫اَّلل َكث‬
َ ‫اَّلل أ ُ ْس َوة َح‬
َ ‫اَّلل َو ْاَيَ ْو َم ْاْل ِّخ َر َوذَ َك َر ه‬
َ ‫ان يَ ْر ُجو ه‬
Andolsun ki, sizin için ve Allah’a ve ahiret gününe (Allah’a ulaşma gününe)
ulaşmayı dileyen ve Allah’ı çok zikredenler için, Allah’ın Resûl’ünde güzel
bir örnek vardır.
Son İslam Peygamberi Hz. Muhammed
(SAV), kendi kişisel kimliği ve hayatında
güven insanı olduğu gibi Medîne İslam
toplumunu da güven temelinde
kurmuştur. Arkadaşları (Ashab) da
güvenilir insan ve toplum olma
konusunda O’nu model almışlardır.
İMAN, EMiNLiK, EMANET
Mü’min/Müslüman toplumun ayırt edici özellikleri:
1- Emin Olma,
2- Güven, Emanet,
3- Dürüstlük, İtimat,
4- Kenetlenip Birlik Olma Ve
5- Emniyete Dayalı Toplumsal İlişkilerle Kurulmasıdır.
İSLAM, EMİNLİK, EMANET VE BARIŞ
-- Emin, güven, güvenilir olma ve emanet, nasıl iman ile aynı anlam
dünyasına sahip ise,
-- İslam kavramı ile de aynı anlam dünyasına sahiptir.
-- İslam, bireysel ve toplumsal hayatta kişinin sulh, barış, selamet
içinde ve zihniyetiyle kendisine ve topluma zarar vermeyen,
tersine faydalı olan kişi olmasını ifade eder,
-- Dolayısıyla İslam toplumunun, güven toplumu olup İslam ve
Müslim kavramlarının mana muhtevasına uygun olarak selamet,
birbirine zarar vermeme ve barışa dayalı sağlam sulh toplumu
olmasını ifade eder.
MÜSLÜMAN VE MÜ’MİN TOPLUM,
-- Emin, güvenilir, emanete riayet eden,
-- Barışçı bireylerden oluşan emin toplumdur.
-- Emin şehir, insanların güvenle, emniyet içinde oturduğu,
ْ
ْ
َ
َ
‫ال‬
‫د‬
‫ل‬
‫ب‬
‫ين‬
‫م‬
‫ال‬
‫َو ٰهذَا‬
۪
ِ
َ
ِ
Bu güvenli şehre (Mekke’ye)
andolsun ki,
-- İnandığı, yaşadığı, gelip geçtiği, kazandığı,
-- Aile kurduğu,
-- Sakinlerinin birbirine güvendiği,
-- Ticaretini emniyet içinde yaptığı,
-- Hak ve mahremiyetlerin korunduğu, Emanetin ehline
verildiği,
-- Emanete hıyanet edilmeyen hak, hukuk, birlik ve güven
şehridir
ً ‫اس َوا َ ْمن ًۜا‬
َ ‫َواِ ْذ َجعَ ْلنَا ْالبَي‬
ِ َّ‫ْت َمث َابَةً ِللن‬
Hani, biz Kâbe’yi insanlara
toplantı ve güven yeri
kılmıştık.
HZ. MUHAMMED (SAV)'E  Peygamber Efendimiz (sav) hayatı
NEDEN GÜVENİLİR
boyunca yalan söylememiş,
MUHAMMED DENİLMİŞTİR  Şaka dahi olsa yalan söz ve davranıştan
kaçınmıştır.
 Güzel ahlakı, dürüstlüğü,
 Adaletli olması ve hakkı gözetmesi,
 Hoşgörülü ve güler yüzlü olması ve
güvenirliği ile Mekkelilerin güvenini ve
sevgisini kazanmıştır.
 Bu nedenle insanların pek çok hata
yapabildiği gençlik döneminde
Mekkeliler tarafından Güvenilir
Muhammed anlamına gelen
Muhammed’ul Emin lakabı verilmiştir.
HZ. MUHAMMED (SAV)'E NEDEN
GÜVENİLİR MUHAMMED DENİLMİŞTİR
"Size şu tepenin arkasında bir düşman ordusunun bulunduğunu
haber versem bana inanır mısınız?" diye sorduğunda.
Orada bulunan insanlar hep bir ağızdan,
"Evet sana inanırız. Çünkü şimdiye dek senin yalan söylediğini hiç
duymadık." dediler.
Bunun üzerine Hz. Muhammed şöyle seslendi:
"Öyleyse biliniz ki Allah beni peygamber olarak seçip size
gönderdi. İnsanları hak din olan İslâm’a davet etmemi emretti.
Allah birdir.
Ondan başka tanrı yoktur.
Ben de size ve bütün insanlara onun peygamberi olarak
gönderildim."
İSLÂM TARİHİNE "AKABE BİATLARI" DİYE GEÇEN
BİRİNCİ VE İKİNCİ AKABE BİATLARI GERÇEKLEŞMİŞTİR
BİRİNCİ AKABE BÎATI
Bi'setin 12. senesi (Miladî: 621).
BU GÖRÜŞME SONUNDA
a) Allah'a hiçbir şeyi eş ve ortak
koşmamak,
b) Hırsızlık yapmamak,
c) Zina etmemek,
d) Çocuklarını öldürmemek,
e) Kimseye iftirâ etmemek,
f) Hiçbir hayırlı işe karşı
çıkmamak.
RESÛL-İ KİBRİYÂ, YİNE AKABE'DE BULUŞMAYI UYGUN GÖRDÜ
Bi'setin 13. senesi (Milâdî: 622).
Bu senenin hac mevsiminde, Kur'an muallimi Mus'ab bin Umeyr Hazretleri, hem
Medine'deki İslâmî gelişmeyi bizzat Peygamber Efendimize bildirmek, hem de haccetmek
üzere, Evs ve Hazreç kabilelerine mensup ikisi kadın yetmi beş Müslümanla Mekke'ye
geldi.
Bunları temsilen bir grup Mescid-i Haram'da amcası Hz. Abbas'la oturan Resûl-i Ekrem
Efendimizin yanına vardılar ve şu teklifte bulundular:
"Ya Resûlallah! Biz oldukça kalabalığız. Seni yanımıza almak, size yardımcı olmak,
uğrunuzda canımızı fedâ etmek, şahsınızı koruduğumuz şeylerden zâtınızı da esirgeyip
korumak üzere söz birliği etmiş bulunuyoruz. Bu hususta sizinle daha geniş konuşmak için
nerede buluşalım?"
İKİNCİ AKABE BÎATI
Bİ'SETİN 13. SENESİ (MİLÂDÎ: 622).

Sonra Peygamber Efendimize,
"Yâ Resûlallah! Sana ne yolda bîat edelim, söz verelim?" diye sordular.

Resûl-i Ekrem Efendimiz,

"Allah'tan başka ilâh bulunmadığına ve benim de Allah'ın Resûlü
olduğuma şehâdet getirerek,

Namazı kılacağınıza, zekâtı vereceğinize;

Neşeli neşesiz zamanlarınızda sözlerime itâat edeceğinize; emirlerime
tamamıyla boyun eğeceğinize;

Darlıkta da varlıkta da muhtaçlara yardımda bulunacağınıza;

Hiçbir kınayıcının kınamasından korkmaksızın Allah yolunda, Allah için
hak ve gerçeği söyleyeceğinize;

İyiliği emredip, kötülükten alıkoyacağınıza bîat etmeli, bana kesin söz
vermelisiniz!«
MUHACİRLERLE ENSÂR ARASINDA
KARDEŞLİK KURULMASI
--Nitekim, Medine'ye hicretten beş ay sonra Resûl-i Ekrem, Ensar ile Muhaciri
bir araya topladı.
-- Kırk beşi Muhacirlerden kırk beşi de Ensardan olmak üzere doksan Müslümanı
kardeş yaptı.
--Kurulan bu kardeşlik müessesesine göre,
-- Medineli âilelerden herbirinin reisi, Mekkeli Müslümanlardan bir âileyi yanına
alacaktı. Mallarını onlarla paylaşacaklar, beraber çalışıp beraber kazanacaklardı.
--Ensardan herbiri, Muhacirlerden birini evinde barındırıyor, beraber çalışıyor,
beraber yiyorlardı.
-- Bu, neseb kardeşliğini fersah fersah geride bırakacak bir kardeşlikti,
-- İmân ve din kardeşliği idi
‫ون‬
َ ‫ون ِِف ُصدُ ِور ِ إه َحا َج ًة ِم ذما ُأوتُوا َويُ إؤ ِث ُر‬
َ ُ‫ون َم إن َها َج َر الَ إ ِْي إم َو َْل ََيِد‬
َ ‫َو ذ ِاَّل َين تَ َب ذو ُؤوا ادلذ َار َو إاْلمي َ َان ِمن قَ إب ِله إِم ُ ُِي ُّب‬
ِ
ِ
ُ
ِ
‫إ‬
َ
َ
ٌ
َ
ِ
ِ
ِ
ِ
ُ
َ
‫عََل َأن ُفسه إِم َول إو َك َن ِبِ ِ إم خ ََص َاصة َو َمن يُ َوق ذ‬
‫ون‬
َ ‫ُش ن َ إفسه فَأُ إولئ َك ُه ال ُم إفل ُح‬
“
""Daha önce Medine'yi yurt edinmiş ve imanı kalplerinde yerleştirmiş olanlara gelince: Onlar,
kendi yurtlarına hicret eden din kardeşlerini severler, onlara verilen şeyden dolayı gönüllerinde
bir kıskançlık duymazlar ve kendileri ihtiyaç içinde olsalar bile, onları kendi nefislerine tercih
ederler. Kim nefsinin ihtiraslarından korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerin tâ
kendisidir.«Haşr ,9
Yine, kurulan bu kardeşlik sayesinde,
İçtimaı yardımlaşma da temin edilmiş oldu.
”
Muhacir Müslümanlar, sıkıntıdan kurtuldu.
Medineli herbir Müslüman kardeş olduğu Mekkeli Müslümana malının yarısını veriyordu.
Muhacir kardeşlerine karşı misafirliğin, cömertliğin, kadirşinaslığın, insanlığın en yüce
derecesini göstermekten zevk alıyorlardı.
Medineli Müslümanlar, bunlarla da kalmadılar. Resûlullahın huzuruna çıkarak fedakârlıklarını
gösteren şu teklifte bulundular:
Resûlallah! Hurmalıklarımızı da Muhacir kardeşlerimizle aramızda
bölüştür!"
"Yâ
"TAŞA UZANSAM, ALTINDA YA
ALTIN YA DA GÜMÜŞE
RASTLADIĞIMI GÖRÜRÜM!"

Tarih, bir çok göçlere şahit olmuştur.

Ama, böylesine manalı, böylesine ulvî bir
hicreti, dışardan gelenle yerlileri arasında
böylesine birbirlerine can gönülden sarılma,
birbirleriyle muhabbetle kaynaşma,
birbirleriyle samimiyetle kucaklaşmayı o ana
kadar görmüş değildi. Bir daha da
göremeyecektir.

Bu samimi kaynaşmadan muazzam bir kuvvet
doğuyordu.
Resûl-i Ekrem tarafından birbirlerine
kardeş tayin edilen Sa'd bin Rebi,
Abdurrahman bin Avf'a,
--"Ben, mal cihetiyle Medineli
Müslümanların en zenginiyim. Malımın
yarısını sana ayırdım." demişti.
Büyük Sahabî Abdurrahman bin Avf'ın
verdiği cevap yapılan teklif kadar
ibretliydi:
--"Allah sana malını, hayırlı kılsın. Benim
onlara ihtiyacım yok. Bana yapacağın en 
büyük iyilik, içinde alışveriş yaptığımız
çarşının yolunu göstermendir."
Öylesine bir kuvvet ki, kısa zamanda bütün
Arabistan her şeyiyle onlara boyun eğmek
mecburiyetinde kalacaktı.
MEDİNE SÖZLEŞMESİ 47 MADDE
“
İslam’ın İlk Anayasası olarak değerlendirilen bu vesika Medine’deki
Müslümanlarla diğer gayr-i müslim cemaatlerin münasebetlerini, temel
hak ve vazifelerini tesbit etmektedir. Resulullah, Medine’ye hicret eder
etmez Medine’de mevcut, muhtelif dinî ve siyasî grupların temsilcilerini
toplayarak bu metni hazırlamış, hepsinin Müslümanlarla ve kendi
aralarında cereyan edecek münasebetlerini tanzim etmiştir. Hicretin siyasî
ehemmiyetinin en bariz delillerinden biri olan bu vesikanın, Hicret
Bölümü’nün giriş kısmında neşrini uygun buluyoruz.
1. Yahudiler kendi dininde serbest olacaklar.
2. Müslümanlarla Yahudiler, barış içinde yaşayacaklar.
3. şehir dışından bir saldırı olursa Medine birlikte savunulacak.
4. İki taraftan biri, üçüncü bir tarafla savaşırsa diğer taraf yardımcı olacak.
5. Müslümanlarla Yahudiler arasında bir anlaşmazlık çıkarsa Hz. Muhammed
hakem kabul edilecek.
”
SAHABENİN YETİŞME TARZI VE KUR’AN NESLİ PRATİĞİ
İlk vahiy süreciyle beraber Medine dönemi de dâhil Peygamberimize eğitimle ilgili olarak şu önemli
incelikler kazandırılmıştır:
1- Sözün doğru ifade edilmesi: Söz bilginin nakil aracıdır. Eğitimin temel unsurudur. Düşünce ve inancın
tanığıdır. Peygamberimiz, sözü her zaman açık, kısa ve tam söylemiştir.
2- Eğitimde dinleyenin içinde bulunduğu şartları ve muhatabın bireysel özelliklerini dikkate almıştır. İbn-i
Mesud: “Resulullah dikkatimiz dağılıp da konuyu anlamada sıkıntı çekmeyelim diye durumumuza bakar,
durumumuza göre en uygun gün ve saati beklerdi.” demiştir.
3- Kadınlara özgü ders için gün tahsis etmiştir.
4- Eğitimde doğallık: Hutbe esnasında hutbeyi yarıda kesip önemli bir konuda yoğunlaşıp tekrar hutbesine
devam etmiştir.
5- Eğitimde halkla ilişkiler boyutu: Kur’an ile onun şahsında insanlara“Yeryüzünde kibirlenerek
dolaşma.”; “Kibirlenerek insanlardan yüz çevirme.”; “Yeryüzünde şımararak yürüme.”; “Sana uyan
mü’minlere şefkat ve tevazu kanadını indir.” vb. vurgular içeren ayetlerle davranış bilinci aşılanmıştır.
Hz. Peygamber’in hastaları ziyaret etmesi, cenaze törenlerine katılmaya önem vermesi ve davet edenin
davetine icabet etmesi de bu anlamda nakledilebilecek örneklikler arasındadır. O, çocuklara selam verir,
onlarla namaz kılardı ve yaşlılarla şakalaşırdı.
SUFFA’NIN İŞLEVİ:
1-Mekân: Yatılı eğitim ortamları kimlik şekillenmesinde önemli bir zemindir.
2-Özveri: İslam devleti tarafından öğretmenlere Resulullah zamanında verilen maaşlarla ilgili bir
delil ve bir bilgiye kaynaklarda rastlanmamaktadır.
3-Sayısal Homojenlik: Yaklaşık 400 sahabe…
4-İncelik: İslam’ı öğrenmek üzere gelen yabancılar orada kalabilmekteydi.
5-Cömertlik: Kur’an eğitiminde cömertliğin fonksiyonunun manidar bir göstergesi olarak şu
nakledilebilir: Sa’d İbni Ubade her gün 80 talebenin yiyecek ve içeceğini temin etmekteydi.
6-Organizasyon: Muhammed Hamidullah’a göre, Resulullah, izdiham ve kümelenmeyi dağıtmak
üzere başkentteki mahallelerde ilkokul yahut hazırlık okulları diyebileceğimiz okullar açmıştır.
7-Halkın içinden olma: Resulullah öğrenmenin yegâne yolunun yazılı şeyleri okumaktan ibaret
olmadığı örnekliğini ortaya koymuş ve bu cümleden olarak gerek kendisi gerekse de naipleri
daima halkın arasına karışıp her şeyi yakından takip etmişler, faydalı gördükleri her fırsatta halkla
iletişim kurma cihetine girmişlerdir.
PEYGAMBER EĞİTİMİNDE YETİŞEN GENÇ
SAHABİLERDEN BAZILARI:
1 - CAFER B. EBİ TALİP (ö. 8)
Hz. Cafer, Peygamberimiz'in amcası Ebû Talib'in oğlu, Hz. Ali'nin
ağabeyidir.
2 - ÜSAME B. ZEYD (ö. 54)
Üsame, Peygamberimiz'in evlatlığı ve azadlısı olan Zeyd b. Harise'nin
oğludur. "Hıbbu Rasûlullah" yani Allah Rasûlu'nun mahbubu, ahbabı,
sevdiği bir gençtir.
3 - MUS'AB B. UMEYR (ö. 3) Mekke'nin en zengin ve asil ailesine
mensup olan Mus'ab ailesini de, servetini de, Mekke'yi de terkedip
Habeşistan'a hicret etti.
4 - ERKAM B. EBİ'L-ERKAM (ö. 55) Henüz 17-18 yaşındaki bir
gencin, Kâbe'nin hemen yanıbaşındaki evini İslam davetine açabilmesi,
onun ne denli cesur ve fedakar bir genç olduğunu da göstermektedir.
5 - MUAZ B. CEBEL (ö. 18)
M. 605 yılında Medine'de doğan Muaz, II. Akabe biatında
Müslüman oldu ve Hz. Peygamber'in yakın ilgisine mazhar
oldu. Mekke'nin fethinden sonra Rasûlullah onu Mekke'de
kendi yerine vekil tayin etti.
6 - ESMA BİNT EBİ BEKR (ö. 73)
Hicret esnasında Hz. Peygamber ve Ebû Bekir'in üç gün
saklandıkları Sevr Mağarasına geceleri yemek taşıyan Esma,
7 - HZ. ÂİŞE (ö. 58)
Hz. Peygamber'den aldığı feyz sayesinde İslam esaslarının en
seçkin öğreticisi oldu. Hz. Peygamber'in hadis ve sünnetinin
daha sonraki nesillere ulaştırılmasında emsalsiz hizmetler ifa
etti. Gençliğinin ilk sekiz yılını Hz. Peygamber'e eş olarak
geçiren Hz. Âişe, dinî ilimleri bizzat Rasûl-i Ekrem'den
öğrenmişti.
“
HUDEYBİYE ANTLAŞMASI
Hicretin 6. senesi, Zilkâde ayı. (Milâdî 628)
RIDVAN BÎATI, KUREYŞLİLERİ FAZLASIYLA KORKUTMUŞTU.
”
Alelacele sulh teklifinde bulunmak gayesiyle bir heyet gönderdiler. Heyette şu
isimler vardı:
Süheyl bin Amr (başkan), Huveytip bin Abdü'l-Uzzâ ve Mikrez bin Hafs.
"Gidin, Muhammed'le sulh anlaşmasında bulunun. Fakat buradan dönüp gitmek
şartıyla. Eğer bu şartı kabul etmezse anlaşmaya yanaşmayın."1
Peygamber Efendimiz (a.s.m.), Süheyl'in gelişini, isminin "kolaylık" mânâsını
ifade etmesinden dolayı hayra yorarak, sahabîlerine,
"Artık, işiniz bir derece kolaylaştı! Kureyşliler, sulh yapmak istedikleri
zaman hep bu adamı gönderirler.« buyurdu.
MUSALAHA MADDELERİ
1. Müslümanlarla müşrikler, huzur ve emniyet içinde yaşamalarını
devam ettirmek için birbirleriyle 10 yıl harp etmeyeceklerdir.
2. Peygamberimiz (s.a.v.) ve sahabîler bu yıl Mekke'ye girmeyip, geri
dönecekler, ancak gelecek yıl yanlarına yalnız yolcu silahı olan kılıç
bulundurmak şartıyla gelip Kâbe'yi tavaf edecekler ve ancak Mekke'de
üç gün kalacaklardır. Müşrikler ise, o sırada şehri boşaltacaklardır.
3. Medine'deki Müslümanlardan Mekke'ye iltica edenler
Müslümanlara iâde edilmeyecek, fakat Mekke'den Medine'ye velev
Müslüman dahi olsalar iltica edenler, istendiği takdirde geri
verileceklerdir.
4. Arap kabilelerinden isteyen Peygamberimiz (s.a.v.) ile isteyen de
Kureyş ile birleşmekte serbest olacaklardır.7
ASHAB-I KİRAM'IN HİDDET VE İTİRAZI
Ebû Cendel Hadisesi Süheyl Bin Amr’ oğlu
Peygamber Efendimiz, babası tarafından alınan Ebû Cendel'e şöyle buyurdu:
"Biraz daha sabret! Biraz daha maruz kaldıklarına göğüs ger! Bunların ecrini mükâfatını Allah'tan dile!
Muhakkak Allah, senin ve yanında bulunan kimsesiz Müslümanlar için bir ferahlık, bir çıkar yol yaratır.
Onlara vermiş olduğumuz söze vefasızlık edemeyiz."12 buyurdu.
HZ. ÖMER'İN PEYGAMBERİMİZ (S.A.V.)'E SORUSU
"Sen Allah'ın hak peygamberi değil misin?" diye sordu.
Resûl-i Ekrem, "Evet, ben Allah'ın peygamberiyim." buyurdu.
"Biz Müslümanlar hak, düşmanlarımız olan müşrikler ise bâtıl üzere bulunmuyorlar mı?"
"Evet, öyledir."
"Bu halde dinimizi küçük düşürmeye niçin meydan veriyoruz?"
"Ey Hattab'ın oğlu, ben Allah'ın kulu ve Resulüyüm. Allah'ın emirlerine aykırı harekette bulunamam. Bu
muâhede maddelerini kabul etmekle de Allah'a isyan etmiş değilim. O, beni hiçbir zaman zarara
uğratmayacaktır."
"Sen bize Allah'ın Nusret buyuracağını, gidip Kâbe'yi hep beraber tavaf edeceğimizi vaat etmiş değil miydin?"
"Evet, vaat etmiştim. Ancak, bu yıl gidip tavaf edeceğimizi söylemiş miydim?"
"Hayır!.."
"O halde tekrar ediyorum: Sen muhakkak Mekke'ye gidecek ve Kâbe'yi tavaf edeceksin."
MÜSLÜMANLARIN SADAKÂT İMTİHANI
HZ. ÖMER'İN İTİRAF VE NEDÂMETİ
Ben, hiçbir zaman o günkü gibi bir musibete uğramadım. Peygambere
hiçbir zaman başvurmadığım bir biçimde başvurmuştum. Eğer o gün,
kendi görüşümde bir topluluk bulsaydım, bu musalaha ve muâhede
yüzünden hemen bunların içinden ayrılır, onların yanına varırdım."
"
"Nihayet, Allah Teâla, işin sonunu hayır ve rahmet kıldı. Resûlullah ise,
işin böyle olacağını çok iyi biliyormuş."
"O gün, Resûlullaha (a.s.m.) karşı sarfetmiş olduğum sözlerimden
duyduğum korkudan dolayı, neticenin hayır olmasını ümit ederek oruçlar
tutmaktan, sadakalar vermekten, namazlar kılmaktan ve köleler azâd
etmekten geri durmadım."
‫ِّإَها فَت َ ْحََا ََ َك فَتْ ًحا ُّم ِّبيًَا‬
"Biz sana apaçık bir fetih yolu açtık."
"Hudeybiye Büyük Bir Fetih'tir"
Resûl-i Ekrem Efendimiz, Medine'ye doğru ashabıyla gelirken bir sahabînin,
"Beytullahı tavaftan alıkonulmuşuz, kurbanlıklarımızın Haremde kurban edilmelerine de
mani olunmuştur. Müslüman olarak da bize gelip sığınanları Resûlullah onlara geri
çevirmiştir. Bu nasıl ve ne biçim fetihdir?"
dediği kendisine haber verildi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, "Bu, ne kötü bir
sözdür." buyurduktan sonra, Hudeybiye'nin büyük bir fetih olduğunu şöylece izah etti:
"Evet! Hudeybiye Sulhü en büyük fetihdir. Müşrikler, sizin kendi beldelerine gidip gelmenize ve işinizi görmenize râzı olmuş, gidip gelirken
de emniyet içinde bulunmanızı istemişlerdir."
"Onlar şimdiye kadar hoşlanmadıkları İslâmiyeti de böylece sizlerden görecek,
öğreneceklerdir. Allah, sizi, onlara galip getirecek, gittiğiniz yerden sağ salim ve
kazançlı olarak geri döndürecektir! Bu ise, fetihlerin en büyüğüdür."32
HUDEYBİYE ANLAŞMASIYLA:
-- Her şeyden evvel, İslâmın amansız düşmanı olan Kureyş müşrikleri İslâm
devletini resmen tanımış oluyorlardı.
-- Bu sulh, fetih kapılarının açılması için bir anahtar teşkil etmiştir.
-- Müslümanlar için mânevî tebliğlerini harp ve darptan uzak, emniyet ve
huzur içinde yerine getirebilecek bir zemin ve imkân doğmuştur
-- Hudeybiye Sulhundan Mekke'nin fethine kadar geçen iki sene zarfında
Müslüman olanların sayısı, Resûl-i Ekrem Efendimizin peygamber olarak
gönderilişinden sulh gününe kadar geçen yaklaşık yirmi seneye yakın zaman
içinde Müslüman olanlardan çok daha fazla olmuştur
-- Umre maksadıyla yola çıkan sahabîlerin sayısı bin dört yüz iken, iki sene
sonra Mekke'nin fethine gidildiğinde bu sayı on bini buluyordu. Bu da,
Hudeybiye Sulhunun ne kadar yerinde yapılmış bir anlaşma olduğunu
açıkça göstermektedir.
VEDA HUTBESİ MADDELERİ
1- Her iste daima Allah'a hamd-ü sena etmek gerekir.
2- Nefis, insani her zaman şerre yöneltmek ister. Bu sebeple
nefislerin şer-inden de Allah'a sığınmak lâzımdır.
3- Can, mal ve ırz kutsaldır. Yasama hakki tabii bir haktir.
Irz, şeref, haysiyet, hürriyet ve mülkiyet saldırıdan
korunmuş haklardır.
4- Cahiliye gelenekleri kaldırılmıştır. İnsanlar alışa geldikleri
kötü şeyleri körü körüne yapmaktan vazgeçmelidirler.
5- Faiz haramdır.
6-Kan davası gütmek haramdır.
7- Emânetler yerlerine verilmelidir. Emânete hiyanet edilmemelidir.
8- Küçük büyük önemli-önemsiz her iste şeytana uymaktan sakınılmalıdır.
9- Kadınların ve erkeklerin karşılıklı hak, vazife ve sorumlulukları vardır. Kadınlara
nezâketle davranılacaktır.
1I- Hem kadın hem de erkekler zinadan şiddetle kaçınacaklardır.
11- Köle ve hizmetçilere iyi davranılacaktır.
12- Bütün Müslümanlar kardeştir. Her türlü sınıf farkları ve ayrıcalıklar
kaldırılmıştır. Üstünlük fazilet iledir.
13- Zulümden sakınmak gerekir, halkın malı haksız yere yenemez, birine
ait bir şey sahibinin izni olmadıkça başkası için helâl olmaz.
14- Müslümanlar birbirleriyle savaşmaktan sakınacaklardır.
15- Allah'ın Kitabı'na ve Peygamber'in sünnetine uyanlar asla sapıklığa
düşmezler.
16- İslam sadeliğinden ayrılmamak, aşırılıklara sapmamak gerekir.
17-Hak Teâlâ'ya ibadet olunacak; beş vakit namaz kılınacak, oruç ayında
oruç tutulacak, Hz. Peygamber'in tavsiyelerine uyulacaktır. Bunları
hakkıyla yerine getirenlerin mükâfatı cennettir.
2017 YILI KUTLU DOĞUM HAFTASI
ANA TEMA:
HZ PEYGAMBER VE GÜVEN TOPLUMU
GÜVEN TOPLUMUNUN İNŞASI KONULU
KONFERANSIN SUNUMU
HAZIRLAYAN:
HALİL ÇIKRIKÇI
BAĞCILAR YUSUF ZİYA CAMİİ İMAMHATİBİ