KRONİK BÖBREK HASTALIĞI TANI ve YAKLAŞIM Dr. Kenan Keven Böbrek hastalıkları çok değişik klinik bulgu ve semptomlar ile karşımıza çıkabilmektedir. Bunlar direct böbrek ile ilgili semptom ve bulgular olabildiği gibi (lomber ağrı, hematüri), ekstrarenal bulgu ve semptomlar ile de olabilmektedir (ödem, hipertansiyon, anemi, nörolojik bulgular). Ancak kronik böbrek yetmezliği genellikle sinsi bir seyir göstermekte ve çoğu hastada herhangi bir semptom ve bulgu olmaksızın yapılan rutin incelemelerde böbrek hastalığı tanısı konulmaktadır. Bunlar serum kreatinin düzeyinde yükseklik, idrar incelemesinde saptanan anormallikler olabilmektedir. Burada Kronik böbrek hastalığı tanısı ve progresyonu için risk faktörlerini öğrenmek  KBY’ye bağlı morbidite ve mortaliteyi azaltıcı ve progresyonu engelleyici önlemleri doğru bir şekilde uygulayabilmek amaçlanmıştır. Kronik böbrek yetmezliği bir toplum sağlığı sorunudur ve bu nedenle saptanması ve tedavisi konusunda tüm toplum ve ilk evre sağlık kuruluşları tarafından taranması ve gerekli algoritmaların oluşturulması gereklidir. Kronik Böbrek Hastalığının Tanımı GFR’de azalma olsun veya olmasın, böbrekte 3 aydan uzun süren yapısal veya işlevsel bozukluklarla giden idrar, kan ya da görüntüleme yöntemleri ile saptanan bir hasar olması  GFR’nin 3 aydan uzun bir sürede 60 mL/dk/1.73 m2’den düşük olması Kronik böbrek hastalığının DOQI (dialysis outcome quality index) sınıflamasına gore dereceleri aşağıda verilmektedir. Evre Tanım GFR (mL/dk/1.73 m2) Artmış risk 90 90 2 Böbrek hasarı (Normal veya artmış GFR ile birlikte) Hafif GFR azalması 3 Orta düzeyde GFR azalması 30-59 4 Ağır GFR azalması 15-29 5 Böbrek yetmezliği <15 (veya diyaliz) 1 60-89 Bu sınıflamanın yapılması ile altta yatan hastalığın nedeninden bağımsız olarak her derece böbrek hastalığı için ne gibi tedavi ve prognoza yönelik girişimlerin yapılması gerekliliği ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Ancak görüldüğü gibi böbrek hasarının değerlendirilmesinde oldukça sensitive ve spesifik belirleyiciler bulunmamaktadır. Kullanılan glomerüler filtrasyon oranı (GFO) ise böbrek fonksiyonlarının değerlendirilmesinde çok da sensitive olamamaktadır. Ancak daha iyi belirleyiciler olmasa da bugün için bu sınıflama en geçerli durumdadır. Artmış Risk Evresi: Bu evrede artmış risk grubu hastaların saptanması ve bilinmesi böbrek hasarı gelişmeden ortaya konulması amaçlanmaktadır. Bu grubu oluşturanlar; 1) Hassas Grup: Yaşlı hastalar ve aile hikayesi olanlar 2) Direkt olarak hasarı başlatan olaylar: Diabetes mellitus, hipertansiyon, otoimmün hastalıklar, sistemik infeksiyonlar, üriner infeksiyonlar, aşağı üriner sistem tıkanıklıkları, ilaç toksitesi 3) Progresyon faktörleri: Yüksek proteinüri, yüksek kan basıncı, diabetic hastalarda kan şekeri regülasyon bozukluğu, sigara Pediatrik populasyonda renal hastalık için tarama yapılması konusunda bir fikir birliği varken bu durum adult populasyonda bulunmamaktadır. Ancak burada belirtilen risk faktörlerinin analizi ile ve bu risk faktörleri taşıyan bireylerde kronik böbrek hastalığının varlığının araştırılması önerilmektedir. Evre 1. Böbrek hasarı (Normal veya artmış GFR ile birlikte): Bu durum böbrek hasarı olmasına rağmen GFR düzeyinin 90ml/dk/1.73m2 olması durumudur.Yapısal veya fonksiyonel bir hasra mevcuttur. Böbrek hasarı olmasına rağmen GFR kalan böbrek dokusu tarafından normal düzeyde devam ettirilebilmektedir. Bu nedenle GFR ölçümünün tamamen normal olması böbrek hasarı olmadığı anlamına gelmemelidir. Böbrek hasraının belirlenmesinde kullanılan yöntemler; a) İdrar tetkiki b) Kan tetkiki c) Görüntüleme yöntemleri Proteinüri varlığı ve derecesi kronik böbrek hastalığı için tanısal, prognostik ve tedavi göstergesi olan bir parametredir. Bu sebeple tarama için spot idrarda (sabah ilk idrar) standard dipstick test ile protein aranmalıdır. Kalitatif değerlendirmede protein 1+ ise 3 ay içinde kantitatif olarak teyid edilmelidir (Spot idrarda Protein/Kreatinin veya Albümin/Kreatinin oranı ile). İki hafta ara ile yapılan iki ya da daha fazla kantitatif değerlendirmede pozitiflik saptanan hastalar kronik böbrek hastalığı yönünden incelenmelidir Protein/kreatinin>200 mg/g-Albümin/kreatinin>30 mg/g. İdrar sedimenti (dipstick ile eritrosit ve lökosit aranması), Görüntüleme yöntemleri (USG, IVP, BT) den oluşur. Mikroalbüminüri: Normal albümin atılımı günlük 30 mg düzeyinin altında olmaktadır. Mikroalbüminüri günlük albümin atılımının 30-300 mg düzeyinde olmasıdır. Özellikle diabetes mellitus’lu olgularda erken dönem diabetik renal komplikasyonun göstergesidir. Mikroalbüminüri diabetik hastalarda erken diabetik renal etkilenme göstergesi olduğu kadar artmış kardiyovasküler komplikasyonlar için de iyi bir gösterge olarak dikkati çekmektedir. Benzer olarak nondiabetik hastalarda örneğin hipertansif hastalarda da renal etkilenme (hipertansif nefroskleroz) için bir gösterge olarak kullanılmaktadır. RIA yöntemi ile ölçümlenme 24 saatlik idrarda yapıldığı gibi albumin/kreatinin oranından da mikroalbüminüri ortaya konulabilmektedir (Albümin/kreatinin >30 mg/g). Kronik böbrek hastalığı olan tüm bireylerde yılda bir GFR saptanmalıdır. GFR Cockcroft-Gault formülü ile hesaplanır CCr(ml/dk)= (140-Yaş)xAğırlık/72xCr (Kadınlarda x0.85) Özel durumlarda daha sık ölçümler gerekir. GFR< 60 mL/dk/1.73 m2 Hızlı GFR azalması (>4 mL/dk) Hızlı progresyon için risk faktörleri Progresyonu azaltıcı tedavi uygulanması Akut GFR azalması için risk varlığı Evre 2. Hafif GFR azalması Bu evrede böbrek hasarı kanıtları olan hastalar yer alabileceği gibi herhangi bir böbrek hasarı kanıtları bulunmayan ancak ölçümlerde GFR düzeyi 60-89 ml/dk/1.73m2 olacak olan bireylerde bu gruba girecektir. Bu grupta özellikle yaşla birlikte GFR’da hafif azalma gösteren yaşlı bireyler olabilecektir. Bu grup bireylerin yani böbrek hasarının kanıtları olmayıp sadece GFR ölçümü bu aralıkta olanların renal hasarlı kabul edilmesi doğru olmayacaktır. Bu tür hastalar siroz, tek taraflı nefrektomize, kalp yetmezlikli hastalar olabilecektir. Evre 3. Orta düzeyde GFR azalması 30-59 ml/dk/1.73m2 Evre 4. Ağır GFR azalması 15-29 ml/dk/1.73m2 Evre 5. Böbrek Yetmezliği <15 ml/dk/1.73 m2 Evrelere gore toplumda böbrek hastalığı prevelansı Evre Prevalans (%) 1 3.3 2 3 4 3 4.3 0.2 5 0.1 Böbrek hastalığı olanlarda evrelerin prevelansı Evre GFR Prevalans (%) 1 2 90 60-89 64.3 31.2 3 30-59 4.3 4 15-29 0.2 5 <15 0.2 Böbrek hastalığının tanısal sınıflandırılması Patoloji Diabetik glomerüloskleroz Etyoloji Diabetes mellitüs Glomerüler SLE, Vaskülit, Viral infeksiyon, (Proliferatif-noninflamatuvar-herediter) Solid tümör, Alport S. Vasküler (Büyük-Orta-Küçük damarlar) Renal arter stenozu Hipertansiyon, HUS Tübülointerstisyel (TIN, Noninflamatuvar) İnfeksiyon, Taş, NSAID, VUR, Malignite, Multipl myelom Kistik (PKBH; Tüberoz skleroz; Medüller kistik) Transplant böbrekte nefropati (Kronik rejeksiyon; Nüks; İlaç; CAN) Otozomal dominant/resesif CsA; Tacrolimus Glomerüler hastalıklar Böbrek hastalığının saptanmasında kullanılan parametreler  GFR  Proteinüri  İdrar sedimenti  Görüntüleme yöntemleridir. Kronik böbrek hastalığı olan hastalar  Ödem  Hipertansiyon  Anemi  Üremik sendrom (son dönem böbrek yetmezliği veya akut böbrek yetmezliğinde)  Hematüri  Noktüri gibi yakınmalar ile karşımıza gelmektedirler. GFR saptanması  Kronik böbrek hastalığı olan tüm bireylerde yılda bir GFR saptanmalıdır  GFR Cockcroft-Gault formülü ile hesaplanır  Özel durumlarda daha sık ölçümler gerekir GFR< 60 mL/dk/1.73 m2 Hızlı GFR azalması (>4 mL/dk) Hızlı progresyon için risk faktörleri Progresyonu azaltıcı tedavi uygulanması Akut GFR azalması için risk varlığı Akut GFR azalması  Volüm eksikliği  Radyokontrast ajanlar  NSAID kullanımı (COX-2 dahil)     Antibiyotikler (Aminoglikozidler, Ampho B) ACEi/ARA CsA ve Tacrolimus Üriner trakt obstrüksiyonu Proteinüri Saptanması  Proteinüri varlığı ve derecesi kronik böbrek hastalığı için tanısal, prognostik ve tedavi göstergesi olan bir parametredir  Bu sebeple tarama için spot idrarda (sabah ilk idrar) standard dipstick test ile protein aranmalıdır  Kalitatif değerlendirmede protein 1+ ise 3 ay içinde kantitatif olarak teyid edilmelidir (Spot idrarda Protein/Kreatinin veya Albümin/Kreatinin oranı ile)  İki hafta ara ile yapılan iki ya da daha fazla kantitatif değerlendirmede pozitiflik saptanan hastalar kronik böbrek hastalığı yönünden incelenmelidir Protein/kreatinin>200 mg/g Albümin/kreatinin>30 mg/g Kronik böbrek hastalığının diğer göstergeleri  İdrar sedimenti (dipstick ile eritrosit ve lökosit aranması)  Görüntüleme yöntemleri (IVP, USG, BT, MR) Böbrek hastalığı evresine göre yaklaşım Evre GFR (mL/dk/1.73 m2) Yaklaşım 90 Tarama/Risk azaltımı 1 90 Tanı/Progresyonu yavaşlatma KVH risk azaltımı 2 60-89 Progresyonu saptama 3 30-59 4 15-29 Komplikasyonların saptanması/tedavisi RRT’ye hazırlık 5 <15 (veya diyaliz) RRT (Üremi mevcutsa) Böbrek Hastalığı Risk Faktörleri  Klinik Diabet Hipertansiyon Otoimmün hastalıklar Sistemik infeksiyonlar Üriner infeksiyon/Taş hastalığı Alt üriner trakt obstrüksiyonu Malignite KBY aile öyküsü Geçirilmiş ABY İlaçlar Azalmış renal kitle Düşük doğum ağırlığı  Sosyodemografik İleri yaş (>60) Irk Kimyasal/çevresel maruziyet Düşük gelir/eğitim Artmış riskli bireyin değerlendirilmesi Tüm hastalar  Kan basıncı ölçümü  Serum kreatinin (GFR hesaplanması için)  Spot idrarda protein/kreatinin ya da albümin/kreatinin saptanması  İdrar sedimenti (eritrosit, lökosit) Özel hasta grupları  Ultrasonografi (Obstrüksiyon, infeksiyon, taş, kistik hastalık)  Serum elektrolitleri (sodyum, potasyum, klor, bikarbonat)  Üriner konsantrasyon (İdrar dansitesi/osmolalitesi)  Üriner asidifikasyon (pH) KBH-değerlendirme  Tanı (Böbrek hastalığının tipi)  Komorbid durumlar  Böbrek fonksiyon bozukluğunun şiddeti  Komplikasyonlar (fonksiyon bozukluğu ile ilişkili)  İlerleyici fonksiyon kaybı riski  Kardiyovasküler hastalık riski KBH-laboratuvar inceleme Tüm hastalar  Serum kreatinin (GFR saptanması için)  Spot idrarda protein/kreatinin ya da albümin/kreatinin oranı  İdrar sedimenti  Renal ultrasonografi  Serum elektrolitleri KBH-tedavi yaklaşımı-1  Tanıya spesifik tedavi  Komorbid durumların tedavisi  Progresyonu azaltmaya yönelik tedavi  Kardiyovasküler hastalığın tedavisi  Azalmış böbrek fonksiyonuna bağlı komplikasyonların tedavisi  Renal replasman tedavisine hazırlık  Diyaliz ve transplantasyon KBH-tedavi yaklaşımı-2  Ek hasardan kaçınma (Non nocere) İlaçlar (doz azaltımı, ilaç etkileşimleri, ilaç düzeyi izlemi) Radyokontrast ajanlar Gebelik GFR<60 olan hastada klinik değerlendirme  Anemi (Hb)  Malnütrisyon (Vücut ağırlığı, diyet öyküsü; mevcut ise 24 saatlik üre ekskresyonu)  Kemik hastalığı (Serum PTH, kalsiyum, fosfor düzeyleri, kemik grafileri)  Nöropati (Paresteziler, mental durum, uyku bozuklukları, huzursuz ayak)  Azalmış iyilik hissi (Depresyon, sosyal fonksiyon bozuklukları) Böbrek hastalığı-KVH ilişkisi  KBY’li bireylerde KVH prevalansı artmıştır  KBY’li hastalarda geleneksel KVH risk faktörleri genel popülasyondan daha sıktır  Azalmış GFR ve proteinüri varlığı KVH için risk faktörüdür  KBY’de ölümün primer sebebi KVH’dır ve hastaların büyük bir kısmı SDBY gelişmeden kaybedilir Kardiyovasküler risk değerlendirimi ve önlem Aile öyküsü Tarama Hiperglisemi (Diabetik hastada) Sıkı glisemik kontrol Hipertansiyon Antihipertansif tedavi Fiziksel inaktivite Egzersiz Artmış RAS aktivitesi Sigara içme ACEi/ARA/Aldosteron antagonistleri? Sigaranın bıraktırılması Trombojenik faktörler Antiagreganlar Total/LDL-kolesterol Diyet/ilaç Trigliserid Diyet/İlaç Menapoz Östrojen replasmanı? Böbrek hastalığı ile ilişkili kardiyovasküler risk faktörleri  Böbrek hastalığının tipi  Azalmış GFR  RAS aktivitesi artışı  Volüm yüklenmesi  Kalsiyum/fosfor metabolizması bozukluğu  Dislipidemi  Anemi  Malnutrisyon  İnflamasyon  İnfeksiyon  Trombojenik faktörler  Oksidatif stres  Homosistein artışı  Üremik toksinler Renal hasarın progresyonu  Kronik böbrek hastalığı doğal olarak progresyon gösterir Hayvan deneylerinde %100 İnsanlarda %87  Tüm etyolojik sebeplere bağlı kronik renal hastalıkta ortalama GFR azalması 4 mL/dk/yıl Progresyon sebepleri  Renal maladaptasyona bağlı  Hipertansiyon  Glomerüler kapiller hipertansiyon  Glomerüler hipertrofi  Proteinüri  Diyet protein, fosfat, tuz fazlalığı  Dislipidemi  Trombojenik faktörler  Progressif renal fibrozise bağlı AII; TGF-beta, Osteopontin, FGF, PDGF Böbrek hastalığı evresine göre yaklaşım Evre GFR (mL/dk/1.73 m2) Yaklaşım Hekim 90 Tarama/Risk azaltımı Tüm 1 90 Tanı/Progresyonu yavaşlatma KVH risk azaltımı İç Hst 2 60-89 Progresyonu saptama İç Hst 3 30-59 İç Hst 4 15-29 Komplikasyonların saptanması/tedavisi RRT’ye hazırlık 5 <15 (veya diyaliz) RRT (Üremi mevcutsa) Nefrolog Nefrolog