Göz

1. Göz modelinde görüntünün
oluşması
2. Purkinje damar figürasyonu
3. Göz dibi muayenesi
4. Görme alanı
Göz modelinde görüntünün oluşması
Bir cisimden göze gelen ışınların
• %98’i retinada görüntüyü,
• %2’si ise yansıyarak Purkinje-Sanson ayna
görüntülerini oluşturur.
Normal bir gözde tüm kırıcı
yüzeyler tek bir mercek gibi
düşünüldüğünde (şematik göz)
kırıcılık 59D dir.
Kırma güçleri:
Kornea: 43D
Lens:15D
Purkinje-Sanson ayna görüntüleri
1. Korneanın ön yüzünde; düz, büyük, sanal görüntü,
2. Lensin ön yüzünde; düz, büyük, sanal görüntü
3. Lensin arka yüzünde; ters, küçük, gerçek görüntü
1-Akomodasyonu anlamaya yarar.
2-Gözdeki kırıcı yüzeylerin çapını ölçmekte kullanılır.
Purkinje Damar Görüntüsü
Hareketli bir ışık kaynağı ile yüze yakın
mesafede aydınlatılan gözde retina
damarlarının gölgesinin aynı kişi tarafından
görülmesidir.
Helmholtz’a göre; uygun aydınlatma ile
gözün içindeki bazı objelerin görülebilmesi,
entopik fenomen olarak tanımlanmakta ve
bu olayın illüzyonlardan farklı bir algılama
olduğu belirtilmektedir.
Oftalmoskopla
göz dibinin incelenmesi
Direkt oftalmoskopi
•Bakan kişinin gözü normal ise mercekler 0 konumuna getirilir
veya hipermetrop ise + (konveks), miyop ise – (konkav) mercek
ayarı yapılır.
•Hastanın sağ gözüne, hekim sol gözle bakacak şekilde
oftalmoskopu yerleştirir. Hasta nazal tarafa baktığında optik disk
tam karşıda görülür.
•Retinanın bütünü ve damar yapısı incelenerek kanama, eksüda,
pigmentasyon olup olmadığı araştırılır.
Oftalmoskop
Gözdibi muayenesinin
tanıdaki değeri
Sistemik hipertansiyon
Glokom
Diyabet
Kafa içi basınç artışı sendromu
Retinitis pigmentosa
Makular dejenerasyon
Makular dejenerasyon
Retinitis pigmentosa
Diyabet
Glokom
Görme alanı tayini
(Perimetri)
Perimetreler
1. Statik (Bilgisayarlı)
2. Kinetik (Landolt perimetresi)
Renksiz ve Renkli görme alanı
Kör nokta tesbiti
Görme alanı bir gözün belli bir noktaya fikse olduğu
sırada çevrede algılayabildiği alanın tümüdür.
Genişliği derece, derinliği ise duyarlılık (dB) olarak
ifade edilir.
1. Görme alanı muayenesi başta glokomatöz optik
sinir harabiyetinin tanısı olmak üzere, birçok
oftalmolojik ve nörolojik hastalığın tanı ve takibinde
en önemli testlerden birisidir.
2. Görme yollarındaki kesi, bası,lezyon olmak üzere
birçok engeli anlamamıza yardımcı olur.
3. Ayrıca retinadaki gangliyon hücre harabiyeti
hakkında da bilgi verir.
Kinetik perimetri
Bir uyarı hareket ettirilerek görme alanı tesbit
edilir. Stimulusun büyüklüğü ve şiddeti sabit
iken lokalizasyonu değişkendir.
Statik perimetri
Otomatik (bilgisayarlı) perimetrilerin çoğu esas
olarak statik perimetri prensibine
dayanmaktadır. Başlangıçta parlaklığı az olan
ışığın şiddeti yavaş yavaş fark edilene kadar
değiştirilir. Bu işlem statik perimetri (ışık
hareket etmediği için) olarak adlandırılır.
Görme alanında birçok noktanın eşik değeri
uyaranın şiddeti değiştirilerek test edilir.
Bu metod kinetik perimetriden daha duyarlıdır
ve klinik tanıda daha anlamlıdır.
Skotom: Görme alanı içinde çevresinden daha
düşük retinal duyarlılığa sahip alanlardır. İkiye
ayrılır:
*Mutlak defekt (skotom): Maksimum uyarana
rağmen devam eden görme alanı defektidir.
Ölü hücrelere denk gelen tam yanıtsız skotomdur.
*Rölatif defekt (skotom): Uyaran arttırıldığında
kaybolan defekttir. İskemik hücrelere denk gelen
yarı cevaplı skotomdur.
Fizyolojik Kör nokta: Görme alanının temporalinde
10°-20°’lik alanda yer alan mutlak bir skotomdur
(optik disk).