KimyaKongreleri.org

1. Ilaç Kimyasi, Üretimi, Teknolojisi, Standardizasyonu Kongresi, Kimyagerler Dernegi, 29-31 Mart 2013, Antalya
Yeni Bir Pd(II) Bileşiğinin DNA Kırıkları Üzerinden Oluşturduğu Moleküler
Etkinin Biyokimyasal ve Proteomik Metotlarla İncelenmesi
Zelal Adiguzel1, Tarik Baykal1, Omer Kacar1, Didem Karakas1 Muge Serhatli1, Engin Ulukaya2,
Veysel T. Yilmaz3, Ceyda Acilan1*
1
TÜBİTAK, Marmara Araştırma Merkezi, Genetik Mühendisliği ve Biyoteknoloji Enstitüsü, 41470,
Gebze, Kocaeli / Türkiye
2
Uludağ Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Bölümü, Bursa, Türkiye
3
Uludağ Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Kimya Bölümü, Bursa, Türkiye
Kanserle savaşta kemoterapi birçok kanser türünün tedavisinde yaygın olarak kulanılan etkili bir tekniktir.
Antikanser ilaçların mekanizmasında ve sitotoksisitesinde, DNA’ya bağlanma özellikleri ve metal
komplekslerinin DNA oligonükleotidleri ile yaptıkları çapraz bağlar önemli faktörlerdir. Yeni
kemoterapik ilaç araştırmalarında, yeni bir molekül olan [Pd(sac)(terpy)](sac)•4H(2)O (sac =
saccharinate, and terpy = 2,2':6',2''-terpyridine) yakın geçmişte karakterize edilmiş olup ve meme
kanserine karşı etkili bir ajan olduğu görülmüştür. Bu çalışmada, bu molekülün sitotoksik etkisi; meme,
akciğer, serviks kanseri, nöroblastoma ve gliomaları kapsayan birden çok kanser hücre hattında ve kontrol
hücrelerinde incelendi. Ayrıca hücre ölüm mekanizmasının büyük oranda apoptotik yolaklar dolayısı ile
olduğu, canlı hücre mikroskopisinde hücre küçülmesi, membran bleblenmesi ve floresan mikroskopisinde
DNA kondensasyonu, fragmentasyonu ve agaroz jel elektroforezi ile gösterildi. İn vivo ve in vitro
çalışmalarda Pd(II) uygulamasının DNA çift zincir kırıklarını indüklediği ve antioksidan bileşiklerin
eklenmesiyle bu etkinin engellendiği gösterildi. Ayrıca Pd(II) uygulamasının reaktif oksijen türlerini
(ROT) arttırması, hücrelerde görülen DNA hasarının ROT üzerinden gerçekleştiriliyor olabileceğini işaret
etmektedir. Bu ajana cevap nedeniyle meydana gelen moleküler değişiklikleri anlamak amacı ile meme
kanseri (MDA-MB-231) hücrelerinde nano LC-MS/MS analizi yapıldı. Sonuçlarımıza göre, bu ilacın
hücrelerde kullanımından sonra birçok yolağın etkilendiği; DNA tamir mekanizması, apoptoz, oksidatif
stress, enerji metabolizması, protein katlanması, hücre iskeleti, mRNA olgunlaşması ve protein
translasyonunda
rol oynayan proteinlerini kapsayan 160’dan fazla anlatımı değişen protein olduğu
gösterildi. “Homolog Olmayan Uç Birleştirme Yolağı”
proteinlerinin Pd(II) uygulamasından sonra
artmış olması bu yolağı tamir mekanizmasında öne çıkarmaktadır.
KimyaKongreleri.org