Hidrojellerinin Dna Adsorpsiyonunda Kullanimi

3. Ulusal Polimer Bilim ve Teknolojisi Kongresi ve Sergisi,
12 – 14 Mayıs 2010, Kocaeli Üniversitesi – Kocaeli
PS 81
Akitosan Üzerine Tarak Tipi Aşilanmiş Ph-Duyarli
Poli( N,N-Dimetilakrilamit) Hidrojellerinin Dna Adsorpsiyonunda
Kullanimi
Gökçen Birlik Demirel ve Tuncer Çaykara
Gazi Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Kimya Bölümü, 06500, Teknikokullar, Ankara
[email protected]
Polimer yüzeyine DNA adsorpsiyonu biyoteknoloji ve tıp gibi pek çok alanda yaygın bir
şekilde kullanılmaktadır. DNA’nın katı bir desteğe bağlanması, biyoteknoloji ve moleküler biyoloji
çalışmaları açısından büyük önem taşır. Çeşitli destek materyalleri ile DNA immobilizasyonu
genellikle adsorpsiyon ve kimyasal bağlanma yoluyla gerçekleştirilir. DNA teknolojisinin
uygulama alanları çok geniş bir yelpazeye sahiptir. Bu uygulama alanlarından başlıcaları; çevre,
gıda, sağlık, adli tıp ve arkeometri olarak sayılabilir. DNA immobilizasyonunda kullanılan
taşıyıcılar; naylon, nitroselüloz, selüloz asetat ve kitosan olabilir [1]. Tarak tipi jeller yapıları
sayesinde biyoteknoloji; ilaç salınım sistemleri, boyut seçici biyoayırma, enzim ve hücre
immobilizasyonu gibi pek çok uygulama alanı bulmaktadır [2-3].
Bu çalışmada yüksek DNA adsorpsiyon kapasitesine kitosan üzerine aşılanmış pH-duyarlı
Poli(N,N-Dimetilakrilamit) (PDMAm) hidrojelleri sentezlenmiştir. Hazırlanan hidrojellerin yapısal
değişimi ATR-FT-IR Spektroskopisi, taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve değme açısı analizi
ile karakterize edilmiştir. Hidrojellerin farklı pH’larda ve pH=7,5 TE tamponunda 5-55 ºC arasında
denge şişme oranları belirlenmiştir. Bu aşılanmış kitosan hidrojellerin DNA adsorpsiyon
kapasitelerinin belirlenmesi amacıyla hidrojellerin 4 ºC ve 37 ºC ‘de sabit DNA derişiminde 24 saat
sonunda DNA adsorpsiyon miktarları hesaplanmıştır. Ayrıca zamana ve değişen DNA derişimine
karşı g jel başına adsorplanan DNA miktarları da hesaplanmıştır. Hidrojellerin biyomedikal
uygulamalar için tekrar kullanılabilirliğinin belirlenmesi amacıyla pH 7,4 ve 9 TE tamponlarında
jellerin adsorpladıkları DNA’yı bırakma miktarları belirlenmiş ve bu döngünün devamlılığı
incelenmiştir.
Kaynaklar:
[1] Mazeini M., Palchetti I. , Maraza G., “DNA electrochemical biosensors”, Fresenius Journal of
Analytical Chemistry, 369:15-22 (2001).
[2] Kobato, N., Matsubara, T., Eguchi, Y., “Synthesis and swelling behavior of comb-type grafted
hydrogels by reversible addition-fragmentation chain transfer polymerization”; Journal of Applied
Polymer Science , 70: 1027-1034 (1998).
[3] Annaka, M., Matsuura, T., Kasai, M.,Nakahira, T., Hara, Y., Okano, T., ”Preparation of combtype N-isopropylacrylamide hydrogel beads and their application for size-selective separation
media” Biomacromolecules , 4: 395-403 (2003).
166