türkiye büyük millet meclisi başkanlığına

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
Türkiye Taşkömürleri Kurumu Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren ülke sanayinin
kurulması ve gelişmesine büyük katkı vermiş; bunun sonucu olarak da iki demir-çelik
fabrikası bu bölgeye kurulmuştur.
Uzun yıllar tek başına, başta demir-çelik sektörü olmak üzere ülkemiz sanayisinin
koklaşabilir kömür ihtiyacını karşılayan havza; günümüzde ise enerji ve demir-çelik sektörü
kömür ihtiyacının çok az kısmını karşılayabilmektedir. Son yıllarda tamamen ihmal edilen
TTK'nın kendi ayakları üzerinde durabilmesi; üretimin ve verimliliğin artırılarak maliyetlerin
düşürülmesine bağlıdır.
Taşkömürü, ülkemizin enerji ve demir-çelik sektörü için stratejik bir öneme sahiptir. İşçi
sayısı 1990 yılında 34.349 iken, 2006 yılında 1.120 işçi alınmasına karşın Kasım 2007'de
10.438'e kadar gerilemiştir. Sadece 2006 yılında 1.130 işçi emekli olmuş ve olmaya da devam
etmektedir. Geçmiş yıllardan günümüze üretimin de giderek azaldığı 10 milyon ton/yıl
ihtiyaca karşılık 1 milyon 350 bin ton/yıl'a düştüğü bir gerçektir. Kurumda ciddi anlamda işçi
açığı vardır. İşçi sayısındaki azalma ciddi üretim düşüklüğüne neden olmuştur.
2004 yılına kadar havzaya özgü yasal düzenlemeler ile; 3213 sayılı Maden Kanunu'na tabi
olmadan faaliyette bulunan kurum, 05.06.2004 gün ve 25483 sayılı Resmi Gazete'de
yayınlanarak yürürlüğe giren 5177 sayılı "Maden Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik
Yapılmasına İlişkin Kanun" hükümleri çerçevesinde "Maden Kanunu" kapsamına alınmıştır.
Taşkömürü havzasının Maden Kanunu'na tabi olmasıyla; hukuki kurum uhdesinde kalmak
şartıyla "işlettirme" yetkisinin tanınmasıyla, özellikle rödövans uygulamalarında ortaya çıkan
yasal problemlerin çözülmesinde kuruma kolaylıklar sağlaması; ayrıca günümüze kadar
havzada devletçe yapılan taşkömürü üretim ve yatırımlarının yanı sıra özel girişimciler
tarafından da yatırım yapılabilmesinin önünün açılması öngörülmüştür.
TTK'nın Maden Kanunu Kapsamına alınmasıyla önemli rezerve sahip Bağlık-İnağzı,
Amasra-B, Gelik Dik Kanat ve Alacaağzı kömür üretim sahaları ihaleye açılmış ve ihaleleri
özel sektöre verilmiştir. Ancak ihaleyi alan firmalar ya teminatını yakmış ya da (ihaleyi iki yıl
önce almasına rağmen) henüz tam olarak üretime geçememiş olduğu veya sorunlar yaşandığı
gözlenmektedir. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Sayın Hilmi Güler’in "Kendi ayağımızın
dibindeki kömürü çıkaramıyoruz. Türkiye'nin kendi kaynaklarını harekete geçirmek için
yapılan çalışmalarla taşkömürü üretimini 10 milyon tona çıkaracağız. Bunun 5 milyon tonunu
TTK, 5 milyon tonunu ise özel sektör üretecek. Hesaplamalarımıza göre 8 bin özel, 2 bini
kamuda olmak üzere 10 bin ek istihdam sağlanacak. Özel sektöre açılacak sahaların ihaleleri
için şartnameler hazırlandı. Birkaç aylık süre içinde bu ihaleler gerçekleştirilecek" şeklindeki
söylemi, Maden Yasası kapsamına giren TTK ve Zonguldak halkını umutlandırmıştı.
Ancak, gelinen noktada Türkiye Taşkömürü Kurumu yönetiminin, firmalara tüm
kolaylıkları sağlamasına rağmen, bugüne değin hizmet alımı ile yapılan işlerden beklenen
verim alınamamıştır. Bunun yanı sıra rödövans sahalarında yaşanan olumsuzluklar olduğu da
Yüksek Denetleme Kurulu raporlarında tespit edilmiştir.
Bu nedenlerle;
TTK'nın 2004 yılında Maden Kanunu kapsamına alınmasıyla başlayan Hizmet alımları,
rödövans sahaları ve ihalelerinin, Yüksek Denetleme Kurulu raporları doğrultusunda
incelenerek amacına ve yasalara uygun olup olmadığı; TTK'nın üretime dönük personel
açığının saptanması ve çözüm önerilerinin belirlenmesi konularında gerekli araştırmaların
yapılarak Yüce Meclisimizin ve halkımızın bilgilendirilmesi amacıyla, Anayasanın 98'inci,
Türkiye Büyük Millet Meclisi İç Tüzüğünün 104 ve 105'inci maddeleri gereğince Meclis
araştırması açılmasını arz ederiz.
1) Ali Koçal
(Zonguldak)
2) Ensar Öğüt
(Ardahan)
3) Şevket Köse
(Adıyaman)
4) Ali İhsan Köktürk
(Zonguldak)
5) Ali Rıza Öztürk
(Mersin)
6) Muhammet Rıza Yalçınkaya (Bartın)
7) Hulusi Güvel
(Adana)
8) Fevzi Topuz
(Muğla)
9) Akif Ekici
(Gaziantep)
10) Birgen Keleş
(İstanbul)
11) Halil Ünlütepe
(Afyonkarahisar)
12) Nesrin Baytok
(Ankara)
13) Ramazan Kerim Özkan (Burdur)
14) Suat Binici
(Samsun)
15) Ahmet Ersin
(İzmir)
16) Turgut Dibek
(Kırklareli)
17) Ali Arslan
(Muğla)
18) Mevlüt Coşkuner
(Isparta)
19) Fehmi Murat Sönmez (Eskişehir)
20) Mehmet Ali Özpolat (İstanbul)
21) Tekin Bingöl
(Ankara)
22) Enis Tütüncü
(Tekirdağ)
23) Canan Arıtman
(İzmir)
24) Gürol Ergin
(Muğla)
25) Gökhan Durgun
(Hatay)
26) Mehmet Şevki Kulkuloğlu (Kayseri)
27) Vahap Seçer
(Mersin)