Prostat kanserinde immunoterapi

DERLEME / REVIEW
Prostat kanserinde immunoterapi
Immunotherapy in prostate cancer
Dr. Murat Lekili
Özel Medisu Hastanesi, Üroloji Kliniği, Antalya
ÖZET
Otolog prostatik asit fosfataz yüklenmiş dentritik hücre immunoterapisi olan Sipuleucel-T kullanılan bir faz III pilot çalışmasında metastatik hormona refrakter prostat kanserinde plaseboya karşın
sağkalım avantajı gösterilmiştir. Buna karşın, allojenik tümör hücre aşısı olan GVAX ya da GVAX+docetaxel ile yapılan faz III çalışmalar benzer hasta guruplarında standart docetaxel/prednison kombinasyonuna karşın ciddi bir sağkalım avantajı sağlamadığını göstermişti. Bunların dışında Prostvac poxviral aşılar, prostatik asit fosfataz ile kodlanmış DNA aşıları ve immun kontrol noktalarının inhibisyonuna yönelik aşılamalar oldukça gündemde olan immuoterapi
yaklaşımları olarak karşımızda durmaktadır.
ABSTRACT
A pivotal phase III study using Sipuleucel-T, an autologous prostatic acid phosphatase (PAP)-loaded dendritic cell immunotherapy, in men with metastatic hormon resistant prostate cancer
demonstrated a survival advantage over placebo. By contrast,
two phase III studies of GVAX, an allogeneic tumor cell vaccine,
in a similar patient population failed to show a survival benefit
of GVAX or GVAX/docetaxel over standard docetaxel/prednisone.
Other strategies currently in clinical development include the
ProstVac poxviral vaccine, a PAP-encoding DNA vaccine and immune checkpoint inhibitory approaches.
Anahtar kelimeler: prostat kanseri, immunoterapi, prognoz, sağkalım
Key words: prostate cancer, immunotherapy, prognosis, survival
İletişim (): [email protected]
K
anser immunoterapisi ile tümörün tetiklediği toleransı yenerek malign hücrelere karşı oluşan immun cevabı aktive
etmek suretiyle kanserin tedavisini sağlama girişimleri ön
plana çıkmaktadır. Her nekadar prostat kanseri renal hücreli kanser ya da malign melanoma gibi immunoterapi için belirgin
hedef gibi görünmese bile bir çok faktör son zamanlarda bu yönde
çalışmaları hızlandırmıştır. İlk olarak prostat kanseri yavaş ilerleyen
bir hastalıktır. Bu özellik uyarılmış immun sistemin antitümör cevabı
yönetmesinde yeterli zaman olmasına ve immun baskılayıcı faktörlerin yenilmesine olanak sağlamaktadır. İkinci olarak son veriler prostat kanserinin daha önceden bilindiğinden daha fazla immunojenik
olduğu ve spontan otoantikorların uyarabilme yeteneği olduğu yönündedir (1). Üçüncü olarak prostat kanseri ilerlemesi ile ilgili olarak
yapılan hem proteomik ve hem de mikroarray çalışmalarda tümör
antijeni olarak çalışan dokuya özgün proteinlerin saptanmış olmasıdır (2,3). Son olarak bazı labaratuvar bulguları da aktif immunoterapi ve kombinasyon tedavileri sırasında prostat kanserine karşı antitümör cevabı ortaya koyan ve tolerans gelişimini azaltan veriler ortaya
çıkarmıştır. Örneğin immun kontrol noktası blokajı, androgen ablasyonu ya da radyoterapi gibi (4,5).
82
İşte bu nedenlerle ve immunoterapinin güvenilir profili nedeniyle prostat kanserinin klinik izleminde pekçok immunolojik stratejiler oluşmuştur (Tablo 1). Bunlar arasında en çok ilgiyi GVAX allojenik
rekombinan hücre platformu, Sipuleucel-T (Provenge), otolog PAPyüklü dendritik hücre ürünleri, Prost-Vac poxviral vektör aşısı, PAP
kodlu DNA aşısı ve immun kontrol noktaları PD-1 (programlı hücre
ölümü-1) ve CTLA-4 (sitotoksik T-lenfosit birlikte antijen-4) inhibisyonu yapan yaklaşımlar görmüştür. Bu derlemede bu ve diğer immunolojik stratejiler ve konvansiyonel tedavilerle kombinasyonlar gözden geçirilmektedir.
Tümör hücre aşıları
Prostat kanseri tedavisinde potansiyel immunolojik yaklaşımlardan
biri allojenik prostat kanseri hücrelerinin immunoterapi vektörleri olarak kullanımıdır. Kanser hücrelerinin kendileri genel olarak immunojenik değildir. Anti tümör immunitesi kanser hücreleri kullanılarak salgılattırılan proinflamatuvar sitokinler ya da etkin immun stimulatörlerce sağlanmaktadır. Bu noktada prostat GVAX iki allojenik prostat kanser hücre serisinden (PC3 ve LNCaP) oluşan bir kanser immunoterapisidir. Bu hücre serileri radrasyonla ve adeno viral transfer ile genetik
ÜROONKOLOJİ BÜLTENİ
Tablo 1. Prostat kanseri immunoterapisi
İmmunoterapi
GVAX
Sipuleucel-T
Mekanizma / Hedef
Allojenik GM-CSF salgılayan tümör hücre temelli
Otolog PAP-yüklü dendritik hücre temelli
ProstVac
PSA içeren Poxviral vektör aşısı
pTVG-HP
PAP kodlu DNA aşısı
Kontrol Noktası inhinbitörleri
İpilimumab
Anti-CTLA-4 monoklonal antikor
MDX-1106
Anti-PD-1 monoklonal antikor
CTLA-4: sitoksik T lenfosit antijen-4, GM-CSF: Granulosit makrofaj-koloni stimule edici faktör
PAP: Prostatik asit fosfataz, PD-1: Programlı ölüm-1, PSA: Prostat spesifik antijen
olarak modifiye edilmek suretiyle granulosit
makrofaj-koloni stimule edici faktör (GM-CSF)
sekrete ederler ve böylece daha çok hücre bölünmesini engellerler (6). Tüm hücre-temelli
bu yaklaşımın avantajı aşının büyük miktarlarda üretilebilmesi ve çok sayıda tümör antijenlerinin kendiliğinden hedeflenebilmesidir.
İki faz II çalışmada asemptomatik metastatik
hormona refrakter prostat kanserli hastalarda ümit vaadeden antitümör etki gözlenmiştir. Birinde toplam sağkalım 26.2 ay iken diğerinde doza bağımlı olarak 20.0-29.1 aya kadar
sağkalım avantajı rapor edilmiştir (7,8). Her iki
çalışmada da anti tümör cevabı alınan hastaların oranı verilen aşının dozu ile artmaktadır
ve doz sınırlandırıcı veya otoimmun bir toksisite gözlenmemiştir. En sık görülen yan etkiler
enjeksiyon yerinde eritem, halsizlik, yorgunluk
ve myalji/artraljidir. Bu temel ön bulgular ile iki
büyük randomize faz III çalışma başlatılmıştır
(VITAL-1 ve VITAL-2). VITAL-1 de asemptomatik
626 hasta GVAX ve docetaxel/prednizon kollarına randomize edildi. Primer son nokta toplam sağkalım süresi olarak belirlendi (9). Faz III
VITAL-1 çalışmasının son analizinde 626 hastanın 279’u öldü ve bu nedenle bu çalışma primer son noktasına (toplam sağkalım) erişemeyecek gibi görünmektedir. VITAL-2 semptomatik metastatik prostat kanserli 600 hasta alındı.
Hastalar standart docetaxel/prednizon ve docetaxel/GVAX kollarına randomize edildi (10).
Bu çalışma da docetaxel/GVAX kolunda açık
olarak gözlenen artan ölümler nedeniyle sonlandırıldı. Bunun nedeni kesin olarak açıklanamamıştır ama immunoterapi kolunda artmış
bir toksisite de gözlenmemiştir. Bu çalışmaların uzun takip sürelerinde teorik olarak geç tedavi etkileri olması beklense de bu çalışmalar
üretici firma tarafından durdurulmuştur.
dendritik hücre aşıları
Prostat kanseri immunoterapisinde ikinci yaklaşım otolog dendritik hücrelerin
Haziran 2011 • Sayı 2
ile karşılaştırmalı çalışmalar daha yetkin olacaktır şüphesiz. Ayrıca bu çalışmada hastalar
asemptomatik hastalardan seçilmiştir. Üstelik
tedavinin başlaması için optimal bir süre tayini de belirgin değildir kanımca.
kullanılmasıdır. Sipuleucel-T (Provenge) lökoferez ile hastaların periferik kanından mononükleer hücrelerin alınması ve hedef antijen olan prostatik asit fosfataz ve GM-CSF çifti ile inkübasyonu esasına dayanan bir immunoterapi yöntemidir (11). PAP, hücre membran lokalizasyonu ve daha da önemlisi PAP’a
karşı dendritik hücre aşısının toleransı kırdığı ve otoimmuniteyi indüklediğinin preklinik
modellerde gösterilmiş olması nedeniyle seçilmiştir (12). Antijen içeren hücreler immun
baskılayıcı çevreden çekilerek immun saldırıya açık halae geldiği için bu yöntem avantajlı görünmektedir. Ayrıca bu immunoterapi iyi
tolere edilmektedir. Minimal infüzyona bağlı
ateş ve tremor en öne çıkan tosisitelerdir.
Provenge ile yapılan pekçok çalışma rapor
edilmiştir. Randomize Faz II/III çalışmada
Sipuleucel-T ve palsebo metastatik asemptomatik prostat kanserli 127 hastada karşılaştırılmış ve hastalık ve ağrı ilerlemesinde
fark bulunmamıştır (13). Bu çalışma primer
son noktasına ulaşmamış olmasına rağmen
3 yıllık sağkalım verilerinde Sipuleucel-T kolunda önemli bir avantaj olduğu görülmüştür. İkinci faz II/III çalışmada 98 hasta randomize edilmiş ve 3 yılda Sipuleucel-T kolunda herhangi bir sağkalım avantajı görülmemiştir (14). Ancak bu iki çalışmanın post-hoc
analizinde ortalama yaşam süresi plasebo
kolunda 18.9 ay iken Sipuleucel-T kolunda
23.2 ay olarak bildirilmiştir.
Çok merkezli faz III ve hala devam etmekte
olan FDA izleminde olan bir çalışmada primer
son nokta toplam sağkalım olarak belirlenmiş
ve 512 hastanın ilk sonuçlarına göre ortalama
sağkalım Sipuleucel-T kolunda 25.8 ay ve plaseboda 21.7 ay olarak bildirilmiştir. 3 yıllık sağkalım Sipuleucel-T kolunda %38 lik bir artış
göstermiştir. İlginç olarak ne PSA ne de radyolojik bir cevap izlenmemiştir. Henüz sonuçlar beklenmektedir. Fakat karşılaştırma kolu
bu çalışmalarda hep plasebodur. Docetaxel
Viral vektör aşıları
Üçüncü immunolojik yaklaşım viral vektörlerin, özellikle atenüe çiçek viruslarının kullanımıdır. Başlangıçta immuniteyi hedeflenen antijene karşın çok etkin yönetememiş olmasına rağmen daha sonraları geliştirilen heterolog prime-boost stratejisi ile çiçek ve kuş çiçeği virusları ve PSA’nın kombinasyonu sentezlendi. Randomize faz II çalışmalarda optimal bir immun yanıt elde edildiği halde uzun dönem izlemde istatistiksel
anlamlı olmadan ilerlemesiz sağkalımın arttığına yönelik bir eğilimden söz edilmektedir (14). Sonuçta heterolog stratejilerin kanser immunoterapisinde etkinliği rafa kaldırılmış gibi görünmektedir.
Çiçek virusu rekombinan PSA ile kombine edilerek ProstVac aşıları oluşturulmuş
ve rF-PSA , rV-PSA ve stimulatör rolü oynayan TriCom (interselüler adezyon molekülü-1, B7-1 ve lökosit fonksiyonu antijeni-3)
birlikteliğiyle oluşan bu ProstVac immun yanıt oluşturmak üzere kullanılmaya başlamıştır. Bir faz I çalışmada 4 haftada hiçbir toksisite görülmemiş ve olguların %40’ında PSA
stabilizasyonu 8 hafta süreyle sağlanabilmiştir (15). Bir başka faz II randomize çalışmada
plasebo ile karşılaştırımada ilerlemesiz sağkalımda iki kol arasında fark bulunmamıştır
(16). Ancak bu çalışmanın 3 yıllık analizinde
ProstVac kolunda 24.5 aya karşın plaseboda
16.0 ay olmak üzere bir avantaj olduğu izlenmiştir (17). Halen devam eden bir faz III çalışmada docetaxel ile kombinasyonun yalnızca
docetaxel ile karşılaştırılması yapılmaktadır.
Sonuçlar merakla beklenmektedir.
DNA aşıları
Özgün antitümör immun yanıtı aktive etmek
için bir başka yol ise DNA tabanlı aşılar üzerinde odaklanmaktadır. Bu yaklaşım için en
iyi örnek bir faz I/II çalışmasıyla ortaya konmuş olup PAP’a yönelik plazmid DNA aşısıdır (pTVG-HP) (18). Bu aşı iyi tolere edilen bir
tür olup hem T-hücreler hem de antikor cevabına yol açmaktadır. Klinik önemi kuşkulu
olmakla beraber ortanca PSA ikilenme süresini yükselttiği gösterilmiştir. Az sayıda hasta sayısı olduğundan klinik parametrelerle
immunolojik yanıtlar arasındaki korelasyon
henüz gösterilememiştir. Ancak erken evre
prostat kanserinde belirgin bir yanıt alındığı
83
bildirilmektedir. Ana mekanizma T hücre cevabı üzerinden olmaktadır. Yüksek hasta sayılı klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.
İmmun düzenleyiciler
Kanser oluşum mekanizmaları ne olursa olsun, önemli faktörlerden biri de kanser hücrelerinin immun sistemden kaçmasıdır. Buna
immun tolerans adı verilmektedir. Örneğin
tümörler CD4 CD25 düzenleyici T hücrelerinin çoğalmasını indüklemektedir. Bu durum ise immunojenik kanserlerin immun sistem tarafından tanınmasını geciktirmektedir.
Preklinik modellerde bu düzenleyici T hücrelerinin elimine edilmesinin etkin bir antitümör yanıtı oluşturarak tümör kontrolünü sağladığı gösterilmiştir. Bir başka immun
düzenleyici yaklaşım monoklonal antikorlar
aracılığıyla sitotoksik T-lenfosit antijen-4 ‘ün
(CTLA-4) blokajıdır. CTLA-4 T hücrelerinde
bulunan bir yüzey antijeni olup T hücre aktivasyonunda negatif düzenleyici olarak rol oynar. Bu ise tümör hücrelerine karşı T hücre cevabının azalmasına yol açar.. İşte bu durumda CTLA-4 blokajı murin modellerde gösterildiği gibi T hücre aktivitesini artırarak antitümör etki ortaya çıkarmaktadır (19). Metastatik
prostat kanserinde anti-CTLA-4 antikoru
Kaynaklar
1. Wang X, Yu J, Sreekumar A, et al.
Autoantibody signatures in prostate cancer.N
Engl J Med 2005; 353:1224–1235.
2. Taylor BS, Varambally S, Chinnaiyan AM.
Differential proteomic alterations between
localised and metastatic prostate cancer. Br J
Cancer 2006;95:425–430.
3. Rhodes DR, Barrette TR, Rubin MA, et al.
Meta-analysis of microarrays: interstudy
validation of gene expression profiles reveals
pathway dysregulation in prostate cancer.
Cancer Res 2002; 62:4427–4433.
4. Drake CG, Jaffee E, Pardoll DM. Mechanisms
of immune evasion by tumors. Adv Immunol
2006; 90:51–81.
5. Arlen PM, Mohebtash M, Madan RA, Gulley
JL. Promising novel immunotherapies and
combinations for prostate cancer. Future
Oncol 2009;5:187–196.
6. Simons JW, Sacks N. Granulocytemacrophage colony-stimulating factor
transduced allogeneic cancer cellular
immunotherapy: the GVAX vaccine for
prostate cancer. Urol Oncol 2006; 24:419–
424.
7. Small EJ, Sacks N, Nemunaitis J, et
al. Granulocyte macrophage–colony
stimulating factor-secreting allogeneic
cellular immunotherapy for hormone
refractory prostate cancer. Clin Cancer Res
2007; 13:3883–3891.
84
ipilimumab kullanılmış ve faz I/II monoterapi
çalışmalarında PSA düşmesi ve radyolojik cevaplar gözlenmiştir. GM-CSF ve GVAX ile ipilimumab kombinasyonu kullanılan çalışmalarda da objektif klinik cevaplar gözlenmiştir. En sık görülen yan etkiler halsizlik, döküntüler, kaşıntı, kusma, kabızlık ve kilo kaybıdır.
İmmunolojik olarak ise adrenal yetmezlik, hepatit ve otoimmun kolitler görülebilir.
Bir başka aktive edilmiş T lenfositlerce salınan ko-inhibitör reseptör molekülü ise programlı ölüm-1’ dir (PD-1). PD-1 ligandı ile bağlanınca T hücre aktivasyonu ve proliferasyonu inhibe edilmektedir. Sonuçta anti tümör
immun cevap baskılanmaktadır. PD-1 ligandının salınımı tümöre özgün immunojenitenin kaybolduğu prostat kanserinin de içinde olduğu pekçok kanser türünde tanımlanmıştır (20). Ek olarak prostat infiltre edici CD8
T lenfositlerin de PD-1 salınımını gösterdiği bilinmektedir. Sonuçta PD-1 ligandı kötü
prognozla birliktedir. Faz 1 çalışması yapılan
MDX-1106 (anti-PD-1 monoklonal antikor)
kullanıldığı tedaviye dirençli metastatik solid tümörlerde kullanılmış ve çalışma henüz
tamamlanmıştır. Melanoma, renal hücreli
kanser, akciğer kanseri ve kolon kanserinde
radyolojik yanıtlar gözlenmiştir. İlaç genellik-
8. Higano CS, Corman JM, Smith DC, et al.
Phase 1/2 dose-escalation study of a
GM–CSF-secreting, allogeneic, cellular
immunotherapy for metastatic hormonerefractory prostate cancer. Cancer 2008;
113:975–984.
9. Higano C, Saad F, Somer B, et al. A phase III
trial of GVAX immunotherapy for prostate
cancer versus docetaxel plus prednisone in
asymptomatic, castration-resistant prostate
cancer. Genitourinary Cancer Symposium;
2009.
10. Small E, Demkow T, Gerritsen WR, et al.
A phase III trial of GVAX immunotherapy
for prostate cancer in combination with
docetaxel versus docetaxel plus prednisone
in symptomatic, castration-resistant prostate
cancer. Genitourinary Cancer Symposium;
2009.
11. Harzstark AL, Small EJ. Sipuleucel-T for the
treatment of prostate cancer.Drugs Today
2008; 44:271–278.
12. Fong L, Ruegg CL, Brockstedt D, et al.
Induction of tissue-specific autoimmune
prostatitis with prostatic acid phosphatase
immunization: implications for
immunotherapy of prostate cancer. J
Immunol 1997; 159:3113–3117.
13. Small EJ, Schellhammer PF, Higano CS,
et al. Placebo-controlled phase III trial of
immunologic therapy with Sipuleucel-T
(APC8015) in patients with metastatic,
asymptomatic hormone refractory prostate
cancer. J Clin Oncol 2006; 24:3089–3094.
le iyi tolere edilir. Bazı olgularda hipotiodism
ve artirit görülmüştür.
Sonuç
Son birkaç yıldır, prostat kanserinin immunolojik tedavisi ile ilgili ciddi çalışmalar yapılmış ve bunun sonucunda sağkalım avantajı sağlayan sipuleucel-T tanımlanmıştır.
FDA onayı alabilmiş olması cesaretlendirici olmakla birlikte, diğer immunoterapi modelleri daha az başarı sağlamaktadır. Prostat
kanserindeki immunoterapinin başarısızlığı konudaki bilgilerin artışıyla kaybolacaktır. Örneğin dolaşımdaki immun baskılayıcı
sitokinlerin varlığı, düzenleyici T hücrelerinin aktivasyonu, CTLA-4 ve PD-1 gibi immun
kontrol noktalarında maskeleyici hücre yüzey antijenlerinin varlığı başarısızlıkta önemli noktalardır. Bu kontrol noktalarının blokajı bazı objektif yanıtları sağlamakta ve daha
da ötesinde kombinasyon immunoterapiler
belki de daha yeni ufukların açılmasına yol
açacaktır. Görünen immun cevabı artırmakta
aşılardan daha çok bu immun kontrol noktalarının önemsenmesi gerektiğidir.
Çok ileri klinik çalışmalar klinik başarı stratejilerinin oluşturulması için gerekmektedir.
14. Kaufman HL, Wang W, Manola J, et al. Phase
II prime/boost vaccination using poxviruses
expressing PSA in hormone dependent
prostate cancer: follow-up clinical results
from ECOG 7897. J Clin Oncol 2005; 23
(Suppl)
15. DiPaola RS, Plante M, Kaufman H, et al. A
phase I trial of pox PSA vaccines(ProstVac-VF)
with B7-1, ICAM-1, and LFA-3 co-stimulatory
molecules(TriComTM) in patients with
prostate cancer. J Transl Med 2006; 4:1.
16. Kantoff PW, Glode LM, Tannenbaum SI, et al.
Randomized, double-blind, vector-controlled
study of targeted immunotherapy in patients
with hormone refractory prostate cancer. J
Clin Oncol 2006; 24 (Suppl).
17. Kantoff PW, Schuetz T, Blumenstein BA,
et al. Overall survival analysis of a phase II
randomized controlled trial of a poxviralbased PSA targeted immunotherapy in
metastatic castration-resistant prostate
cancer. J Clin Oncol 2009; 27 (Suppl)
18. McNeel DG, Dunphy EJ, Davies JG, et al.
Safety and immunological efficacy of a DNA
vaccine encoding prostatic acid phosphatase
(PAP) in patients with stage D0 prostate
cancer. J Clin Oncol 2009; 27:425–430.
19. Kwon ED, Foster BA, Hurwitz AA, et al.
Elimination of residual metastatic prostate
cancer after surgery and adjunctive cytotoxic
T lymphocyte-associated antigen 4 (CTLA-4)
blockade immunotherapy. Proc Natl Acad Sci
U S A 1999; 96:15074–15079.
20. Ebelt K, Babaryka G, Frankenberger B, et al.
Prostate cancer lesions are surrounded by
FOXP3, PD-1 and B7-H1 lymphocyte clusters.
Eur J Cancer 2009; 45:1664–1672.
ÜROONKOLOJİ BÜLTENİ