Tanrı merhametli Tanrıdır. sonsuz sevgi ve merhametle bizlere

Sonsuz bağışlayın
(Matta 18:21-35)
Tanrı merhametli Tanrıdır. sonsuz sevgi ve merhametle bizlere acımaktadır.
Tanrı İblis ve insana farklı bir şekilde davranır. Gökte birçok melekler
başmeleklerin yönetiminde kendi görevlerini yapmaktalar. Onlardan Lusiel ilk
önce mükemmeldi ama kendi güzelliğinden dolayı gururlanıp Tanrı’ya karşı
çıktı. Sonuç olarak Şeytan, yani bir isyancı oldu. Melek böyle yoldan sapınca
Tanrı onu ve ona ait olan melekleri bağlayıp yargı gününe kadar karanlığa
hapsetti.
İnsanın aslında beden ve canı vardı ama Tanrı Adem’e yaşam soluğunu
üfledikten sonra artık insanın beden, can ve ruhu vardır. Tanrı böylece insanı
yaşayan varlık yaptı. Çünkü gökte yaratılan ruh sadece Tanrı’yla ilişki kurabilir,
Tanrı’nın sözünü alabilir, Tanrı’nın sözüne itaat edebilir. Böylece ruhsal varlık
olan insan Tanrı’nın sözünü alarak sonsuz yaşayabilen varlık oldu. Ama İblis
kıskandı. Çünkü kendisi göğe dönemez ama insan göğe gidebilir. Bu yüzden
İblis insanın ruhunu öldürmek için kadını ayarttı. Tanrı kadını ayartarak günah
işletmiş olan yılana “Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu Birbirinize
düşman edeceğim” (Yaratılış 3:15) diye söyledi. İblis’in düşmanı olan insanın
bedeni değil insanın ruhudur. Ruhu olmayan inek yada domuz İblis’in düşmanı
değildi ama ruhu olan insan İblis’in düşmanı oldu.
Eski Antlaşma Çağı’ndaki insanlar Kutsal Yasa denen bedensel kurallarla
Tanrı’ya hizmet ettiler. Bedensel kuralların altında Şabat Günü’nü kirletenler
lanetlendiler, taşlandılar, kılıçla öldürüldüler, savaştan öldüler, hastalıktan
öldüler. Bu şeyler bir modeldi. İsa Mesih bu dünyaya gelince Yasa’nın Çağı bitti,
ruhsal gerçekler açığa çıktılar. Ne yazık ki günümüzdeki Mesih inanlıları da
bedensel olarak sıkıntı çekince kendi günahından dolayı ceza aldıklarını
düşünürler. Yasa altında bedensel olarak ceza almak bir modeldi. Sanki bir
gölge gibidir. Ama Yasa altında oluşmuş olan sabit fikirler şu anda da hâlâ
Mesih inanlılarına egemen olmaktadır. Biz günah çok işleyenler de bu dünyada
bedensel olarak sağlıklı, gönençli olduğunu, işleri de başarılı olduğunu
görüyoruz. Ceza Rab tekrar geldikten sonra artık başlar. Yaşamımızda cinlerin
engellerinden dolayı sıkıntılar olabilir ama bunu Tanrı’nın cezası olarak
düşünmemelidir (Yakup 1:13).
Tanrı İblis ve İnsana farklı bir şekilde davranmaktadır. İblis bağışlanmaz ve
sonunda cehennemde sonsuza dek ceza alacaktır ama, insan bağışlandı, sevgi
aldı. Bazı insanlar ‘Tanrı’nın sevgisini aldım’ dediğim zaman işlerim iyiye
gittiklerini yada zenginleştiğimi düşünüyorlar. Tabiiki Tanrı’nın sevgisiyle
1
gönençli yaşayabilir ama asılında ‘Tanrı’nın sevgisini aldı’ demek ‘Tanrı
tarafından bağışlandı’ demektir. İnsan göğe dönemeyen İblis’le birlikte
mahvolmak zorunda kaldı ama, Tanrı’nın sevgisi sayesinde biricik Oğlu
aracılığıyla bağışlandı (Yuhanna 3:16). Melekler için Tanrı yargıçtır. Ama Mesih
inanlıları için sonsuz bağışlayan Baba’dır.
Bizim aldığımız Tanrı’nın sevgisi bağışlanmadır. Tanrı bizi bağışlamak için İsa
Mesih’i gönderdi. O’nun günahımızı üstlenip çarmıhta öldürülmesini sağladı. O
bize “Kanımı için ki bağışlanın!” dedi. Ve kendi bedenini lanete attı. Kutsal Ruh
O’nun başarısına inanıp bağışlanmış olanları kaybetmemek için onlara
mühürlemektedir (2.Korintililer 1:22). Kutsal Ruh görülmez ama içinde Kutsal
Ruh bulunanlar kendisinin içinde Kutsal Ruh bulunduğuna tanıklık edebilirler.
Cin kovma Ruh’un gücüdür (Matta 12:28). Biz cinleri kovarak hastalara el
koyup iyileştirerek Tanrı sözünü paylaşarak Mesih’in güzel kokusunu
yaymamız lazım. Bağışlanmış kişiler olduğumuzu göstermek lazım.
İblis sürekli Yasa ve vicdanla bizi bağlamaya çalışır. Ama Mesih’te olanlar
artık günahkâr değil bağışlanıp Tanrı’ya Baba diye çağıranlardır. Biz açgözlü
olmamak için şehvetli olmamak için başkalardan nefret etmemek için kiliseye
gelmiyoruz. Asıl günah Tanrı’yı ihmal etmektir. Tanrı sevgi verdi ama “Tanrı
bana para mı verdi? Bağışlamış mı? Bana ne. Gerekmiyor” diye O’nun sevgisini
ihmal ederse cehennemden kaçamayacaktır. İmansızlar Tanrı’nın açtığı
bağışlama kapıden girmeyenlerdir. İsa’nın dışındalar. Onlar bağışlanmadılar.
Dünya nüfusune göre bağışlanmış olanların sayısı çok azdır. Nuh’un çağında
tufandan kurtulmuş olanlar sadece sekiz kişiydi (1.Petrus 3:20). Aynı şekilde
Tanrı İsa Mesih aracılığıyla bütün insanlığa sevgi ve lütüf verdi. Ama
bağışlanmış olanların sayısı çok azdır.
Kiliseye katılanlardan bazılar bağışlanmasıyla ilgili kanıtını gösteremiyorlar.
Mesih’in güzel kokusu olamıyorlar. Gerçekten bağışlanmış kişiyse başkaları
bağışlamalıdır. Petrus İsa’ya sordu, ‘Kardeşim bana karşı kaç kez günah işlerse
onu bağışlamalıyım? Yedi kez mi?’ İsa ‘Yedi kez değil, Yetmiş kere yedi kez
derim sana’ diye yanıtladı. Yani sonsuz bağışlamalı olduğunu söyledi (Matta
18:21-22).
Bağışlamak Mesih inanlılarının gücüdür. Ailelerde niçin kavgalar vardır?
Çünkü bağışlamadığı için...Bir gün ben fotoğrafçıya gittim. Orada sahibi
olmayan evlilik resimleri çoktu. Çünkü balayıdan sonra ayrılmışlar. Çünkü
eşine bağışlayacağına inanarak geçmişteki sevgilisi hakkında anlatmış. Eşine
güvenerek sırrını anlatmış ama bunu işitenin bağışlama gücü yoktu. Kilise
hayatında ayartılanlar da bağışlamadığı içindir. Biz neden kiliseye geliyoruz?
Tanrı’dan... Ama neden pastörden, kilise ihtiyarlarından, kilise işçilerinden
ayartılıyorlar? Çünkü bağışlamadığı içindir. İnsanlar bağışlamaktansa ayartılıp
mahvolmak isterler.
2
İsa öğrencilerine “Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, Sen de bizim
suçlarımızı bağışla” diye dua etmelerini öğretti. Ve büyük borcu bağışlandıktan
sonra kendisine borcu olana acımamış olan bir köle hakkında anlatarak “Eğer
her biriniz kardeşini gönülden bağışlamazsa, göksel Babam da size öyle
davranacaktır” (Matta 18:35) diye söyledi. Herkes kendisi bağışlanıp
bağışlanmadığını iyice bilir. Biri Başkaları bağışlamazsa kendisi bağışlanmamış
olduğunu gösterir. Kiliseyi bağışlamalı, pastörleri bağışlamalı, kutsalları
bağışlamalıdır. Kilise Mesih’in bedeni olarak Ruh’un yönetimindedir. Tanrı’nın
bağışladıklarını bağışlamayarak İsa’nın kanını inkâr etmeyelim, İsa’nın adını
inkâr etmeyelim, Tanrı’nın sevgisini inkâr etmeyelim. Kardeşlerimizin
bağışlandıklarını kıskanan İblis gibi olmamalıyız. Bazı insan “Pastör, şu kişi çok
günah işledi ama nasıl kiliseye gelir gelmez Kutsal Ruh’u alabilir?” diye sorar.
Ama her hangi bir kişi olsun İsa’ya gelip kendisi bağışlandığını kabul ederse
Tanrı bunu mühürleyecek, garantisi olarak Kutsal Ruh’u verecektir.
Rab başkaların günahlarını bağışlamayanların bağışlanamayacağını sertçe
söyledi. Biz ne zaman bu dünyadan ayrılacağımızı bilmiyoruz. Canımız bu
dünyadan ayrıldığı zaman henüz bağışlamadığımız yada nefret ettiğimiz kişi
kalmasın. Yasa’dan özgür kılınmış insanlar gibi Mesih’in güzel kokusu olalım.
Komşuları bağışlayalım.
20140406 Semone
3