Bilgilerin birikmesi ve öğretilebilir hale gelmesi yöneticiliğin bir

GİRİŞ
Bilgilerin birikmesi
yöneticiliğin
bir
hızlandırmaktadır.
ve öğretilebilir hale gelmesi
meslek
haline
gelmesini
Yönetici, kavram, teori, metot ve teknikleri bilmeli ve
bunları doğuştan gelen beceri ve yetenekleri ile
kullanarak organizasyonu, bölümü veya grubu başarıya
ulaştırabilmelidir.
Sanayi toplumundan bilgi topluma geçiş söz konusudur.
2000’li yılların konuları küreselleşme, kalite, farklılıklar,
güçlendirme, takım çalışması vb.
Değişim, bilgi birikimini ve nasıl öğretileceğini
etkiliyor...
Paradigmalar (olaylara bakış ve değerlendirme açısı)
değişiyor. İşletme içinde işletme ve yönetim kültüründe
egemen olan bakış açıları yöneticileri etkiliyor.
KONUNUN TANIMI ve ÖNEMİ
Yöneticinin organizasyon içinde hem etkileyen hem de
etkilenen yönü var.
Yöneticiler, işletme faaliyetlerinden direkt veya endirekt
çıkarları olan “çıkar gruplar” ile “paydaşları” asgari
ölçüde tatmin etmek zorundadır.
Ayrıca yönetici kararları ile toplumu etkiliyor. Sivil
toplum örgütleri ile ülke politikalarına yön verenleri
etkiliyor. Başarıları ülke için önemli.
Sosyal sorumluluklar, insan hakları, etik, rekabet,
küreselleşme gibi kavramlar işlerin zorluğunu artırıyor.
Yönetişim kavramı ile karşılaşılıyor.
Yönetim olayının hem sanat hem bilim yönü vardır.
Dolayısıyla hem doğuştan gelen yetenekleri, hem de
sonradan öğrenilmiş bilgiyi gerektirir.
KAVRAMLAR ve METODOLOJİ
“Yönetim”in disiplinlerarası bir nitelik taşıdığı
bilinmektedir.
Bu
nedenle
yöneticiler
çeşitli
disiplinlerden alınan değişik kavram, araç ve teknikleri
kullanmaktadır. Bu niteliği nedeniyle yönetim “eklektik”
bir disiplin olarak kabul edilmektedir.
YÖNETİM
Yönetim başkaları vasıtasıyla (ile) işgörmektir.
Sosyal faaliyet yönü var. Yıllar itibariyle teknoloji
yönetiminden
insan
yönetimine
doğru
ağırlık
artmaktadır.
Yönetim süreci, bu süreci işlet gruplar açısından ele
alındığında üç tür yönetimden söz etmek mümkündür:
Ailesel, siyasal ve profesyonel yönetim.
Yönetim, şu anda bir meslek için gerekli unsurların
hepsine sahip olmamakla birlikte, o yönde geliştiğine hiç
şüphe yoktur.
Teknik, beşeri ve kavramsal boyutları olan faaliyetler
topluluğudur.
YÖNETİCİ
Yöneticinin başarısı, örgütü amaçlarına ulaştırma
derecesi ile ölçülür. Dolayısıyla büyük ölçüde
başkalarına bağlıdır. Sistem yaklaşımı önemlidir.
Yönetici kavramının yerine aday kavramlar:
Koç,öğrenicinin yanındadır fakat karışmaz, gözlem
yapar ancak öğrenicinin tüm sorularını cevaplamaya
hazırdır.
Bir kavram olarak mentorluk eğitme, geliştirme,
yetiştirme, çevreye uyumlu hale getirme, sosyalize etme,
önünü açma, destekleme, belirli norm ve değer
yargılarını kabul ettirme ve korumayı kapsamaktadır.
Kolaylaştırıcı (facilitator) işi fiilen yapanların, daha
başarılı olmaları için ortamı hazırlar, çalışanlara kısa ve
uzun vadeli kariyer geliştirmelerinde yardımcı olmaı
hedeflemektedir.
ORGANİZASYON
Organizasyon,
Bir yapı ve iskelet (yapı, organizasyonun temel amaçları
doğrultusunda personelin birbiri ile ilişki kurmasını
sağlayan bir çerçevedir.)
Organize etme anlamında kullanılmaktadır.
Organizasyonun varlık nedeni, belirli amaçların ancak
birden fazla kişi ile ve bir grup olarak
gerçekleştirilebilmesidir.
KÜLTÜR İLİŞKİLERİ
“İnsan” ile ilişkili olması; “insan” unsurunun da
“toplumsal bir ürün olması” bir toplumu oluşturan kültür
olayını ön plana çıkarmıştır. Yönetim teknik ve
yaklaşımları ile bunların uygulamada gerektirdiği
kültürel özellikler birlikte düşünülmelidir.
Kültür, öğrenilen ve paylaşılan değerler, inançlar,
davranış özellikleri ve semboller toplamıdır. İşletmedeki
“örgütsel davranış”, işletme kültürünün göstergesidir.
BİLİM, BİLİMSEL DÜŞÜNCE
Bilimsel uğraşının temelinde merak, şüphe ve ihtiyaç
vardır.
Bilimsel metot kullanılarak ulaşılan sonuçlar, başka
bilim insanları tarafından da doğrulanıyorsa, bu sonuçlar
“bilgi” olarak kabul edilir.
Doğa bilimleri ile sosyal bilimleri ayıran en önemli fark,
sosyal bilimlerin konusu olan “insan”ın serbest düşünme
ve hareket etme özelliğine sahip olmasıdır.