GAZ REAKSİYONLARINDA DENGE GAZ REAKSİYONLARI Bölüm 8’de görüldüğü gibi, ideal gaz parçacıklarının arasında herhangi bir etkileşim olmaması durumunda, iki ya da daha fazla gaz karıştığı vakit sıcaklık etkisi meydana gelmez. Bu durum bize,gerçekleşmesi mümkün olayların sınırını gösterir. Bu şekildeki diğer bir olay ise, kimyasal afinite gösteren gazların birleşmesi durumunda meydana gelir. Örneğin, hidrojen ve oksijen gazları uygun katalizör eşliğinde birleştiğinde,açığa çıkan sıcaklık önemli derecede yüksektir.Termodinamik, böyle bir sisteme iki şekilde de davranabilir. İki şekilde de karışıma ideal olmayan bir H2 ve O2 karışımı olarak dikkatle bakıldığında, verilen basınç ve sıcaklıkta termodinamik denge H2 ve O2’nin uçuculuk özelliklerine bakılarak açıklanabilir ya da H2 ve O2’nin birbirileriyle ürünün fiziksel özelliklerini değiştirmek amacıyla reaksiyona girdiği düşünülebilir. Bu durumda, sistemin basıncı yeteri kadar az ise,verilen sıcaklıkta denge, kısmi basıncın 3 H2,O2,H2O tarafından kullanıldığını açıklar.Her ne kadar her iki davranış termodinamik olarak eşit olsa da, son söylediğimiz fiziksel gerçeklik açısından daha mümkün, daha elverişli ve pratiktir. Sabit basınçlı, sabit sıcaklıklı birçok sistemde denge durumu, sistemin serbest enerjili olması durumunda minimum olur.Eğer gazlar başlangıçta başka ürün türlerine reakte olurlarsa, sistemin içerdiği toplam serbest enerji, kimyasal reaksiyondan dolayı ve görünen karışım gazlarının geride kalan tepkime gazlarıyla karışmasından dolayı artış gösterir. Bu toplam enerji değişimi bilgisi reaktif gazların sistemdeki dengelerini bilmemizi sağlar.Bu çözüm, denge sabitinin açıklanmasıyla kolaylaştırılmış olup, sabit ve reaksiyonun standart enerji değişimi termodinamik açısından çok önemlidir. Gaz Karışımında Denge Reaksiyonu ve Denge Sabiti Reaksiyonu gözlemleyelim, A(g)+B(g) = 2C(g) Reaksiyon sabit sıcaklık ve sabit P basıncında gerçlekleşmektedir. Tepkimenin herhangi bir anındaki serbest enerji : G`=nAGA + nBGB + nCGC Buradaki nA, nB ve nC mol sayılarını ; GA,GB ve GC ise A, B ve C’nin molar serbest enerjilerini ifade etmektedir. Buradaki problem, dengedeki G’nün değerini azaltan nA, nB ve nC’yi hesaplamaktadır. Reaksiyon için minimum serbest enerji, verilen sıcaklık ve basınçta denge sabitidir. A ve B kimyasal reaksiyonda, serbest enerjiyi sistemden uzaklaştırır,enerji sıfırlandığı vakit tepkime durur. Kimyasal reaksiyonlarda mollerin eşitlenmesi bize kolaylık sağlar. A’nın 1 molü ve B’nin 1 molü ile A’nın 1 atomu ve B’nin 1 atomu reaksiyona girer ve 2 moleküllü C’yi oluştururlar. nA = nB ve nC = 2 – nA - nB = 2 (1 - nA ) Serbest enerji şu şekilde yazılabilir; G` = nAGA + nAGB + 2 (1 - nA ) GC Gi=Gi0 + RT ln P + RT ln Xi ve XA = nA /2 XB = nB/2 XC = 2 ( 1 - nA )/2 = ( 1 - nA ) G` = nA (GA0 + GB0 + 2GC0 ) + 2GC0 + 2RT ln P + 2RT [nA ln (nA / 2) + ( 1 - nA ) ln ( 1 - nA ) ] ya da G` - 2GC0 = nA [-ΔG0] + 2RT [nA ln (nA / 2) + ( 1 - nA ) ln ( 1 nA ) ] ΔG0 = 2GC0 – GA0 – GB0nin standart serbest enerji olduğu yerde, kimyasal reaksiyon için sıcaklık T’dir. Herhangi bir kimyasal reaksiyon için standart serbest enerji, reaksiyon ürünlerinin toplam serbest enerjileri ve reaktansların serbest enerjileri arasındaki farklardır. ΔG , 1 atm basınçta ve T sıcaklıkta, C’nin 2 molü arasındaki serbest enerji ve 1 mol A, 1 mol B arasındaki farkı ifade eder. Eğer sistemin toplam basıncı 1 atm ise, denge şu şekilde sadeleştirilebilir : G` - 2GC0 = nA [-ΔG0] + 2RT [nA ln (nA / 2) + ( 1 - nA ) ln ( 1 nA ) ] Dengenin sol tarafı, nA = nA eşitliği varken, 2-mollü sistemin arasındaki farkını ve 2 mol C’yi oluşturduğu zaman, sistemin serbest enerjisini belirtir.Bu serbest enerji farklılığı bazı faktörlerün oluşmasına neden olur : 1. Serbest enerji değişimi sonuçları kimyasal reaksiyonda, girenlerin harcanması ve ürünlerin oluşması denge sisteminin ilk kısmında sağ tarafında verilmiştir. 2. Gazların birleşimindeki serbest enerji azalımı, denge sisteminin ikinci kısmında, sağ tarafta verilmiştir. Şekil 1 reaksiyon için 500K sıcaklık ve 1 atm basınçta çizilmiştir. Ag+Bg=2Cg Şekil1: Kimyasal reaksiyonda serbest enerji azalışına yardımcı olan varyasyonlar(Sıra II), gaz karışımı için serbest enerji azalışını(Eğri III) ve bu iki yardımcının(Eğri I) reaksiyonun büyüklüğü ile Ag+Bg = 2C, 500 Kelvin’deki Δ G = -5000 joule’dür. Reaksiyon için ΔG= -5000 joule olarak alınmıştır. Eğer referans serbest enerji keyfi olarak (Ga+Gb)=0 olarak seçildiyse, 2Gc=-5000 joule olur. Şekil 1’de dikey sütundaki ΔG,sistem serbest enerji farklarını belirtiyor ise, nA = nA iken ve sistemin serbest enerjisi 1 mol A ve 1 mol B’yi içeriyorsa karışımdan sonra A ve B oluşur. L noktası(nA=1, nB=1 karışımdan sonra) G`=0’a konuşlandırılmış ve Q noktası(nC=2) ΔG=5000 joule’e konuşlandırılmıştır. M noktası, 1 mol A ve 1 mol B’nin karışımı esnasında, ikisi arasındaki herhangi bir kimyasal reaksiyonu belirtir. ΔG(L →M) = Σini RT ln (pi / Pi) = RT [nA ln (pA / PA) + nB ln (pB / PB) nA = nB = 1, ve PA = PB = Pmix = 1 PA = PB = ½ ΔG(L → M) = RT(ln 0.5 + ln 0.5) = 8.3144 x 500 x 2 x ln 0.5 = - 5763 joules G` - 2GC0 = nA [-ΔG0] + 2RT [nA ln (nA / 2) + ( 1 - nA ) ln ( 1 - nA ) ] G` + 5000 = 1 x 5000 – 5763 joules G` = – 5763 joules ΔG` = G` - (GA0 + GB0) = – 5763 joules G` ’yü nA ile belirten varyasyon olan Eğri I, sıra II’nin toplamı olarak atanmıştır. Görüldüğü üzere, kimyasal reaksiyonun büyüklüğü sistemin serbest enerjisinin azalmasına yardımcı olur, sistem nC ’nin lineer olarak artmasıyla, artışa geçer ancak yardımcının toplam serbest enerjinin azalışına olan etkisi, gaz karışımını R’deki maksimuma ulaştırır, bu sistemin maksimum keyfi değere izin veren değeridir. Daha sonraki kimyasal reaksiyonda, R’den sonra sistemin niteliğini alan, nC değerinin azalımıyla, azalış gösteren gaz karışımı, nA ve nB’nin harcanması sırasında, sistemin belirsizliğini azaltır. Sonuç olarak S bileşimi , toplam serbest enerji azalışı maksimum olana kadar artar. Eğer kimyasal reaksiyon S’in ötesinde devam ederse, Sıra II’deki azalış, eğri III’teki azalıştan küçük olur ve sistemin toplam serbest enerjisi azalır. S bileşimi minimum serbest enerji sabitini belirtir ve bu sebeple denge sabitidir. Eğri I’deki minimum değerinin pozisyonu, bir kritere bağlı olarak düzeltilmiştir. Minimumda, (dG` / dnA)T,P = 0 ve G`= nAGA + nBGB + 2 ( 1 – nA )GC ve (dG` / dnA) = GA + GB – 2GC = 0 Denge reaksiyonu kriteri; GA + GB = 2GC Gibbs Duhem Eşitliğinden, nAdGA + nBdGB + nCdGC = 0 yazılırsa, GA0 + RT ln pA + GB0 + RT ln pB = 2GC0 + 2RT ln pC pA, pB ve pC , A, B ve C’nin denge reaksiyonlarındaki kısmi basınçlarıdır. Düzenleme yapılırsa : 2GC0 - GA0 - GB0 = -RT ln pC2 / pApB ΔG0 = - RT ln (pC2 / pApB) Girenlerin ve ürünlerin denge kısmi basıncındaki katsayıları, logaritmik olarak ifade edilir. (pC2 / pApB )denge = Kp böylece ; ΔG0 = - RT ln Kp bulunur. ΔGT = ΔG0 + RT ln Kp eşitliğinde ΔGT=0 alınarak da bulunur. örnek Eğer ΔG0 sadece sıcaklığın fonksiyonu ise, Kp de aynı şekilde sıcaklığın fonksiyonu olur. Örnek verecek olursak : ln Kp=-ΔG0 /RT =-ΔG0 /8,3144.T=5000/8.3144.500 = 1,203 Bu nedenle Kp = 3.329 Kp = pC2 / pA.pB = XC2P2 / XA.P.XB.P = XC2 / XA.XB = (1 – nA )2 / nA2/4 böylece nA = 0.523 (diğer çözüm, nA = 11,4 Denge reaksiyonu, nA =0.523, nB=0.523 ve nC=0.954 tamamlanır ve kimyasal reaksiyon A+B=2C’nin %47.7’si tamamlandığında biter. Şekil 1 bize eğri I’deki minimum değerin nA=0.523 olduğunu gösterir. Eğer T sıcaklığı, reaksiyonun sıfır olması için ΔG’ye bağlıysa, ΔG` ‘ne bağlı olarak herhangi bir reaksiyon gerçekleşmez ve nA’lı ΔG` değişimi eğri III tarafından verilmiş olup, denge reaksiyonunun keyfilik oranını maksimum seviyeye getirir. Eğer ΔG500=0 olursa, Kp=1 olur. 1 = 4 (1- nA)2 / nA2 and nA = 0.67 Şekil1’i incelersek, Eğri III’deki minimum nA = nB = nC = 2/3 ‘de gerçekleşir. Bu da gösterir ki, üç tür birden eşit değerde olduğunda, sistemin maksimum dengesi oluşur. Farkedilmelidir ki, sistemin denge durumunu gösteren Şekil1’deki Eğri I’deki minimum, Klasik Termodinamik’le benzer olan tek noktadır. S noktası, P-T bileşimindeki denge yüzeyinde P=1 ve T=500 sabit değerlerinde duran tek noktadır. P ve/veya T’yi değiştirerek, sistemin denge bileşimi, P-T bileşim alanındaki denge yüzeyi üzerinde hareket eder. Bu, basıncın ve sıcaklığın, sistemin denge bileşimine etkisinin belirlenmesiyle ilgilidir. Sıcaklığın Denge Sabitine Olan Etkisi Şekil1’deki Eğri I’in pozisyonu, LM ve NQ arasındaki farkla belirlenir. LM uzunluğu reaksiyon olmadan önce gazların karışımına bağlı olarak, serbest enerjideki düşüşe eşittir. Bütün bu çizgilerin uzunlukları, sıcaklığa bağlıdır, yani, LM=2RT ln 0.5 ve NQ= ΔG. Isının, Eğri I deki minimumun pozisyonuna etkisi, sıcaklığın LM ve NQ uzunluklarına etkisiyle doğru orantılıdır. Eldeki etkiyenler için, LM uzunluğu sıcaklığın artmasıyla doğru orantılı olarak artar, ve NQ uzunluğuyla sıcaklığın türevi, reaksiyonun standart entropi değişiminin işareti ve büyüklüğüne göre şu şekilde belirlenir; ( dΔG0 / dT )p = - ΔS0 ΔS’in negatif olması durumunda, sıcaklıktaki artış LM uzunluğunu arttırır ve Lm ve Nq uzunluğunu düşürür. Böylece eğrideki minimum sola doğru kayar, bu da Kp’nin sıcaklık arttıkça düştüğünü gösterir. Kp’nin sıcaklık ile olan türevi, Gibbs-Helmholtz eşitliğinin göz önüne alınmasıyla bulunur. [d(ΔG0 / T) / dT ]P = ΔH0 / T2 Olarak ΔG0 = - RT ln Kp, sonra ya da d ln KP / d (l / T) = ΔH0 / R Bu eşitlik van’t Hoff eşitliği olarak bilinir ve sıcaklığın Kp üzerindeki etkisinin ΔH’nin reaksiyondaki işareti ve büyüklüğüne göre bulunduğunu gösterir. Eğer ΔH pozitifse, reaksiyon endotermik, Kp artan sıcaklıkla birlikte artar, buna bağlı olarak, ΔH negatifse ve reaksiyon ekzotermikse, Kp de artan sıcaklığa bağlı olarak düşer. Kp’nin türevinin sıcaklıkla birlikte olan yönü, Le Chatelier kanunuyla bulunabilir. Yani, eğer dengedeki bir sisteme ısı verilirse, denge, ısının absorbe edildiği yöne doğru akar. Basit bir gaz reaksiyonunu düşünürsek; Cl2 = 2Cl Bu reaksiyon endotermiktir ve pozitif bir ΔH’a sahiptir. Sabit denge, KP = P2Cl / PCl2, artan sıcaklıkla beraber artar, denge, ısının absorbe edildiği yöne doğru kayar. Tersine, eğer reaksiyon şu şekilde yazılmışsa; 2Cl = Cl2 Böylece, reaksiyon negatif bir ΔH’a sahipken, KP = PCl2 / P2Cl artan sıcaklıkla beraber artar, denge, ısının absorbe edildiği yöne doğru kayar. Her durumda, sıcaklıktak bir artış PCl’de artışa, PCl2’de ise düşüşe sebep olur. Eğer ΔH sıcaklıktan bağımsızsa, ln KP, 1/T ile doğru orantılı olarak değişir. DENGE ÜZERİNE BASINCIN ETKİSİ Kp , serbest basınçtan meydana gelen bir sabittir. Go , birim hacimde saf ürünlerle, saf reaktanlar arasındaki serbest enerjidir. Bununla beraber, denge reaksiyonu kısmi basınçların da mol sayılarıyla bağlantılıdır. Reaksiyonu tekrar göz önüne alalım; Cl2 = 2Cl Reaksiyonun tamamında; başlangıçtaki mol sayısı iki katına çıkmıştır. Le Chalatier’s prensibini göz önüne alırsak; basıncın değişimi dengedeki sisteme etki eder ve nitel olarak ortaya çıkar. Eğer basınç sisteme etkirse denge reaksiyonu artar ve basıncın etkisini azaltacak yönde hareket eder. Eğer basınç Cl-Cl2 sistemine uygulanırsa, sistem artar ve Cl2 yönüne düğrudur. Artan basıncı azaltmak için toplam mol sayısı azalır. Sonuç olarak, denge reaksiyonuna etki eden basınç, mol sayılarıyla alakalıdır. Kp = P2Cl / PCl2 = X Cl2 P 2 = X Cl 2 P X Cl2 P =K .P x X Cl 2 Kp dengesini sağlamak için basınç artarsa, Kx azalır. Kompozisyon eksenine göre minimumun pozisyonundan etkilenmeden, Şekil1’deki eğri 1’i yükselten ve azaltan sıfırdan farklı 2RTlnP teriminin etkisi görülmüştür. Basınç değişimi olarak Kx değerindeki etkinin büyüklüğü , kimyasal reaksiyon neticesinde oluşan, sistemdeki mevcut mol sayılarındaki değişikliğinin büyüklüğüne bağlıdır. Genel reaksiyiyon için; aA + bB = cC + dD d D b B P PCc c+d-a-b Kp = = = K P x a P A P ve sadece, c+d-a-b = 0 ise Kx toplam basınçtan bağımsız olacaktır. Kp , gaz fazı reaksiyonları söz konusu olduğunda, Kx ise sıvı yoğuşması oluşan reaksiyonlarda göz önünde bulundurulur. X Cc X Dd pc pd X Aa X Bb pd pb ENTALPİ VE ENTROPİ ARASINDAKİ İLİŞKİYE GÖRE REAKSİYON DENGESİ Gibbs’e göre bir sistemin serbest enerjisi; G = H – TS olarak tanımlanır. G’nin düşük değerleri, düşük H değerleri ve yüksek S değerleriyle elde edilir. Tek bileşenli sistemlerin incelendiği bölümde de görüldüğü üzere, bu denge entalpi ve entropi arasındaki bağdaşmanın neticesinde oluşur. Benzer tartışmalar kimyasal reaksiyon denklemleri için yapılabilir. Cl 2 = 2 Cl reaksiyonu tekrar ele alındığında, bu reaksiyon pozitif ∆Ho (∆Ho : Cl – Cl bağındaki Avagadro sayısını ulaşmak için gerekli enerji) ve pozitif ∆So (2 mol klor atomu, 1 mol klorür molekülünden elde edilir.) sahiptir. Böylelikle Cl 2 molekülleri içeren sistem düşüşe H ve S değerlerine, ve sadece Cl atomları içeren sistem yüksek H ve S değerlerine sahiptir. Entalpi ve entropi arasındaki bu bağdaşma, serbest enerji değişimine katkısı olan kimyasal reaksiyon ile serbest enerji azalımına sahip olan gaz karışımının bağdaşımıyla benzer olarak Şekil 1’de gösterilmiştir. A + B = 2C reaksiyonu için, G΄ - 2GCo = nA [-∆Ho] + nA [ T∆So] + 2RT [nA ln (nA / 2) + (1- nA )] = { nA (-∆Ho) } + T { nA ∆So + 2R [nA ln (nA / 2) + (1- nA) ln(1- nA ) ] } Birinci parantezdeki terim, serbest enerji değişimine entalpinin etkisin, ve sağ taraftaki 2. terim ise entropinin etkisini ifade eder. nA ∆So , kimyasal reaksiyon sonucundaki entropi değişimini, ve 2R[ nA ln(nA / 2) + (1- nA ) ln(1- nA ) gaz karışımı esnasındaki entropi değişimini temsil eder. Bir önceki örnekte Go 500K sıcaklıkta -5000 joule oalrak verilmiştir. Şekil 2’nin denkleminden çıkarıldığı durum için ∆Ho = -2500 joule ve ∆So = 5 joule/K olarak alınsın. Şekil.2’de H΄ eğrisi denklemdeki sağ taraftaki birinci terimli ve -T∆S΄ eğrisi aynı denklemdeki 2.terimi temsil eder. Bu ikisinin toplamı G΄ - 2GCo eğrisini verir ve Şekil.2’de sol kenarda skalalandırılmıştır. Sağ tarafta verilen skala G΄ içindir ve daha önce serbest enerjinin sıfır referansı ∆G΄ = G΄ olacak şekilde GA + GB = 0 olarak seçilmiştir. Bu skaladaki, Şekil.2’de ∆G΄ eğrisi, şekil.1’deki eğri 1 ile eşdeğerdir. Görülüceği üzere ∆G΄ eğrisindeki min. nokta, H΄değerinin nA = 0’daki min. değeri ile, T∆S΄ teriminin nA = 0.597’de max. değeri arasındaki uyum bulunmuştur. Şekil 2: 500K de A(g) + B(g) = 2C(g) reaksiyonu sonucu ∆Go = -2500-5T J iken ∆H΄, T∆S΄ ve ∆G΄ değerleri Sıcaklık arttığında, T∆S΄ değerinin önemi artar ve dolayısıyla nA denge değeri artar. ( ∆G΄ eğrisideki min. nokta sola doğru ötelenir.) Sonuçta Kp artan sıcaklıkla azalır( ∆Ho negatif). A + B = 2C reaksiyonunda, sıcaklığın ∆G΄ eğrisindeki etkisi 500K, 1000K, ve 1500K için Şekil.3’ de gösterilmiştir. ∆Ho ve ∆So ‘ ın sıcaklıktan bağımsız olduğu durumda, reaksiyon esnasında ∆Cp değeri 0 olarak kabul edilmiştir. ∆Go = ∆Ho -T∆So olduğuna göre ; ∆Go500 = -2500 – (500 x 5) = -5000 joules Kp,500 = 3.329 ∆Go1000 = -2500 – (1000 x 5) = -7500 joulesKp,1000 = 2.465 ∆Go1500 = -2500 – (1500 x 5) = -10,000 joules Kp,1500 = 2.229 nA ‘ nın 500K,1000K ve 1500K sıcaklıklarındaki denge değerleri sırasıyla 0,523, 0.560, 0,572 dir. Şekil.3. A(g) + B(g) = 2C(g) denge reaksiyonuna ∆Go = -2500-5T jul iken sıcaklığın etkisi SO2(g) – SO3(g) – O2(g) SİSTEMİNDE DENGE R REAKSİYONU 2(1 − x) P 2 xP PSO2 = (3 − x) PO2 = ve PSO3 = (3 − x) ya da; (1- P.KP 2) x3 + (3P.KP 2 – 3)x2 - 3P.KP 2x + P.KP 2 = 0 x terimi kübik olmasına rağmen gerekli sonuç için x değerinin 0< x <1 aralığında olması gerekir. P =1 ve KP =1.876 için, grafik halinde çizilirse çözüm x = 0.463 bulunur. Sonuç olarak denge noktasında 0.537 mol SO2 , 0.269 mol O2 ve 0.463 mol SO3 vardır ve kısmi basınçlara ; (1 − x) P (3 − x) PSO2 = PO2 = PSO3 2(1 − 0.463) (3 − 0.463) (1 − 0.463) (3 − 0.463) = Kp = 2 x0.463 (3 − 0.463) = 0.423 atm = 0,212 atm =0.365 atm 0.365 0.423 x(0.212)1 / 2 =1,874 Denge karışımındaki gazların miktarı; %42,3 SO2 , %21,2 O2 , %36,5 SO3 tür. SICAKLIĞIN ETKİSİ Belirtilen reaksiyon için ∆Ho negatif ( -94600 J) olduğundan ve Le Chatelier’s prensibi, sabit basınçtaki sıcaklık düşüşünü dengenin reaksiyonda bir ısı üretilecek şekilde kayacağını gösterir. Yani sıcaklık düşüşü dengeyi SO3 tarafına doğru kaydırır. 900K’ de, ∆Go900 = -14167 J ln K = + 14167 8,3144 x900 Kp = 6,64 = 1. BASINCIN ETKİSİ Kp basınçtan bağımsız olmasına rağmen La Chatelier’s prensibi sabit sıcaklıktaki bir basınç artışının dengeyi, sistemdeki mol sayılarının azalması yönünde kaydıracağını ifade eder. (Yani SO3 tarafına doğru) Denge karışımını P =10 atm ve 1000 K için bulmak için P =1 ve Kp =1,876 değerleri konursa x =0,686 değeri elde edilir. Bu halde nSO2 = 0.314, nO2 = 0.157 ve nSO3 =0.686 olur. Böylece kısmi basınçlar ; 2(1 − 0,686) x10 PSO2 = (3 − 0,686) = 2,714 atm PO2 = (1 − 0,686) x10 (3 − 0,686) = 1,357 atm PSO3 = 2 x0,686 x10 (3 − 0,686) = 5,929 atm Kontrol olarak; Kp = 5,929 / [2,714 x (1,357)1/2 ] = 1,875 dir. Kp basınca bağlı değildir. Toplam mol sayıları; %27,14 SO2 (P=1 için %42.3) %13,57 O2 (P=1 için %21.2) %59,29 SO3 (P=1 için %36.5) Görüleceği üzere toplam basınçtaki artış dengeyi SO3 tarafına doğru kaydırır. Üç gaz türünün mol sayılarını sabit tutacak şekilde sıcaklık ve toplam basıncı sırasıyla değiştirmek P.Kp2 değerin sabit kalması gerektiğini gösterir. Kp = 10 94.600 2.303 x8.3144T 10 − 89.37 2.303 x8.3144T SO3 , SO2 gazlarının uygun karışımıyla bilinen bir oksijen kısmi basıncıyla bir karışımın oluşturulabileceği açıktır. Örneğin, PO2 = 0.1 atm de kısmi basıncında ve 1 atm toplam basınçta SO2 - O2 - SO3 karışımı elde edilmek istenirse her ikiside 1 atm basınçta olan SO2 ve SO3 gazları bir denge oluşturacak şekilde SO2 / SO3 = a hacimsel oranında veya mol oranı ile karıştırılırlar. 1 mol SO3 ve a mol SO2 karıştırıldığında stokiomotrisinden x mol O2 oluşturacak şekilde reaksiyona girer. Mevcut mol sayıları denge noktasında, SO2 + O2 = SO3 (a + x) x (1 – x) ile nT = a + x + x + 1 – x = ( 2a + 2 + x) yazılır. Bu gaz karışımında; nO 2 PO2 = n T P= x 2a + 2 + x P P= 1 ve PO2 = 0.1 a = 4,5x – 1 için; KP 2 = 2 PSO 3 2 PSO 3 1 PO2 = (1 − x) 2 (2a + 2 + x) xP (a + x) 2 1000K, KP =1,876 için a yı x cinsinden tanımlayarak KP 2 = 3,519 olarak; 96,45x3 – 18,709x – 6.481 = 0 x = 0,364 Buradan; a = (4.5 x 0,374) – 1 = 0.683 PO2 = xP 2a + 2 + x PSO3 = PSO2 = = 0.1atm 2(1 − x) 2a + 2 + x 2(a + x) 2a + 2 + x = 0,335 atm =0.565 atm H2O-H2 Dengesi ve CO2-CO Karışımları H2O-H2 ve CO2-CO gaz karışımları genellikle düşük değere sahip olan gaz fazındaki oksijenin kısmi basıncını düzeltmekte, deneysel kimyasal metalürjide kullanılır. Örneğin 10-10 atm lik oksijen kısmi basıncı gerekli olan gaz ortamlarında böyle bir oksijen potansiyeli, dengenin sağlanmasıyla rahatlıkla elde edilebilir. 1 H 2 + O2 = H 2 O 2 Bunun için; ∆G = −239,500 + 8.14T ln T − 9.25T ( joule) 0 239,500 8.14 × ln T 9.25 ln K P = − + 8.3144T 8.314 8.3144 Eğer 2000 K ve PO2=10-10 olan bir ortam gerekliyse, bu sıcaklıkta, 239,500 8.14 × ln T 9.25 ln K P = − + = 8.075 8.3144 × 2000 8.3144 8.3144 Bundan dolayı; pH 2 O K P = 3.212 × 10 = pH 2 pO21 / 2 3 ve PO2 = 10 −10 atm için; PH 2 O = 3.212 × 10 3 × 10 −5 = 3.212 × 10 − 2 PH 2 Bundan dolayı H2-H2O gaz karışımlarında PH2 =1 iken PH2O = 0,03212 atm’ye eşit olmalı. Eğer 0,0312 atm su buharı basıncında 25,47oC de doyurulursa, gerekli olan gaz karışımı sıvılaşan hidrojen gazıyla 1atm basınçta saf suyla 25,47oC de üretilebilir. Bu reaksiyon dengesinin 20000K de oluşturulması oksijen kısmi basıncı içinde PO = 10 atm olarak verir. Benzer olarak, bir gaz ortamındaki oksijen kısmi basıncı aşağıdaki reaksiyonlarla tarif edilebilir. −10 2 1 CO + O2 = CO2 2 CO( g ) 1 = O2 ( g ) + C ( s ) reaksiyonu için; 2 ∆G = 111,700 + 87.65Tjoule 0 C ( g ) + O2 ( g ) = CO2 ( g ) reaksiyonu için; ∆G 0 = −394,100 − 0.84Tjoule 1 CO( g ) + O2 ( g ) = CO2 ( g ) reaksiyonu 2 ∆G 0 = −282,400 + 86.81T için; ln K P = Eğer 1000 oK de pO2 = 10 ln K P = ve böylece, 282,400 86.81 − 8.3144T 8.3144 −20 atm ise; 282,400 86.81 − = 23.52 8.3144 × 1000 8.3144 pCO2 pCO2 Kp = 1.646 × 10 = = 1/ 2 pCOpO2 pCO × 10 −10 10 pCO2 = 1.646 pCO Eğer toplam basınç 1atm ise pCO2+pCO=1, pCO2=1.646(1- pCO2)=0.662 ve PCO=0.378 olur. İstenilen karışım CO2ve CO ‘nun 1,646 ya 1 oranında şımda, karıştırılmasıyla elde edilebilir. Buda %62,2 CO2 ve %37,8 CO anlamına gelir. Yukarıdaki iki dengede olduğu gibi durumlarda, dengelenmiş gazdaki oksijen basıncı çok küçüktür. Yani dengelenmiş gaz karışımlarında, daha önceki karışımlara uygun gelen değerlerden farklı olarak, ihmal edilebilirler. Bir gaz karışımındaki hacim yüzdesi değeri ve kısmi basınç değeri eşitliği şöyle açıklanabilir; Düşünelim ki 1 atm basınçtaki a cm3 A gazı b cm3 B gazı sabit basınç ve sabit toplam hacim a+b de karıştırılsın. A’ nın mol sayısı nA = (1xa) / RT = a/RT ve B’ nin mol sayısı nB=(1xb)/RT = b/RT. Bundan dolayı karışımda; n A RT n A RT pA = = V ( a + b) n B RT pB = ( a + b) p A n A a Anınınhaci yüzdesi = = = p B nB b Bninhacimyüzdesi Gaz Reaksiyonu dengesi ve Etkin basınç Bu bölümün giriş paragrafında, dengede olan ve kimyasal reaksiyona giren ideal olmayan reaktan gazların karışımı yada ürün olan gazların ideal bir karışımı ve artakalan reaktan gazlar olarak düşünülebilir. Bir önceki durumda, denge durumu, verilen sıcaklık ve basınçta,reaktan gazların etkin basıncına bağlı olarak tasvir edilir. Sonraki durumda denge durumu, ürün olarak çıkan gazların ve arta kalan reaktan gazların kısmi basınçlarına bağlı olarak anlatılır.Sonraki durum bu bölümün konusunu ele alır, İstenilen bütünlük, bir önceki durumun girişine göre; ½ mol A gazı ve ½ mol B gazı, her ikisi de 1 atm basınçta karıştırıldıklarında sabit sıcaklık ve basınçta şöyle tepkime verdiklerini düşünelim 1 1 A+ B = C 2 2 X mol A gazı reaksiyona girdiğinde, sistemdeki serbest enerji eksilmesi ∆G = 2 x∆G 0 + RT [(0.5 − x ) ln (0.5 − x ) + (0.5 − x ) ln (0.5 − x ) + 2 x ln 2 x ] ve reaksiyon dengesi kurulduğunda; 2x ∂∆G 0 =0 = 2∆G + 2 RT ln 0.5 − x ∂x T , P x= e − ∆G 0 / RT 4 + 2e − ∆G 0 / RT ∆G = RT ln 1 2+e − ∆G 0 / RT 1 1 0 . 5 ln ∆G = RT 0.5 ln + − ∆G 0 / RT − ∆G 0 / RT 2+e 2+e Ancak bu ½ mol A ve ½ mol B gazının karışımlarının serbest enerjisidir. ∆G kar = RT (0.5 ln f A + 0.5 ln f B fA = fB = 1 2+e − ∆G 0 / RT * 1 2+e − ∆G 0 / RT * Denge toplam basıncı 1 atm iken A gazının kısmi basıncı PA ise, p A = (0.5 − x) = 0.5 − e 4 + 2e = 0.5 − f A fA − ∆G 0 / RT e − ∆G 0 / RT − ∆G 0 / RT 2 Ya da, 2(0.5 − p A ) = e − ∆G 0 / RT Sıcaklık böyle iken ve ∆G 0 = 0 iken 1 x= 6 f A = fB = 1− 2 pA 1 p A = p B = pC = 3 ve yine ilk denklemden, ve 1 1 1 1 1 1 ∆G M = RT ln + ln + ln 3 3 3 3 3 3 1 = RT ln 3 ∆G kar = RT (0.5 ln f A + 0.5 ln f B ) denkleminden, 1 1 1 1 ∆G M = RT ln + ln 2 3 2 3 1 = RT ln 3 Buradan anlaşılabileceği gibi, sıcaklığın yeterince yüksek ve toplam basıncın yeterince düşük olmasıyla sistem, ürünlerin ve artan reaktanların ideal karışımı gibi davranır ve burada etkin basınç kavramının hiçbir avantajı yoktur. Metalürjik gaz sistemlerinin büyük bir çoğunluğu bu sınıfın içinde yer alır. Örnek 1 P 4(gaz) = 2P2(gaz) Reaksiyonunda, ( a ) 1atm basınçta XP4 = XP2 = 0,5 olduğu sıcaklığı, ( b ) 2000 K sıcaklıkta XP4 = XP2 = 0,5 olduğu basıncı, ( c ) ve P 4(gaz) = 2P2(gaz) reaksiyonu için, basıç ve sıcaklık nedir? ∆G 0 = 225,400 + 7.90T ln T − 209.4Tjoule Olarak verilmiştir. a) Çözüm:∆G°den, lnKp = - 27109 / T – 0,9 lnT + 25,18 Buradan XP4= (1-X)/(1+X)= 0,5X = 1/3 ve Pp4 = 0,5.P ve Pp2=0,5.P Kp = p P22 p P4 = 0.5 P 1 atm basınçta; ln K p = − 27,109 − 0.95 ln T + 25.18 T − 27,109 ln K p = ln(0.5) = − 0.95 ln T + 25.18 T Buradan T = 1429 K bulunur. b) Yani 1 atm de P4 ve P2 karışımda, T = 1429 K XP2 = XP4 = 0,5 için Kp,2000K= 81,83 = 0,5P ve P=163.6 atm c)P=163,3 atm ve T=2000K için XP2 = XP4