DÜŞÜK KARBONLU ÇELİK SACLARDA SOĞUK DEFORMASYONUN YÜZEY PÜRÜZLÜLÜĞÜNE ETKİSİ M.A.AKOY, H.ÇİMENOĞLU, M.K.ŞEŞEN, E.S.KAYALI İTÜ Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümü, 34469, Maslak, İstanbul Tel: (212) 285 6834 E-posta:[email protected] Özet: Metalik saclarda, biçimlenebilme kabiliyetinden sonra önemli bir diğer parametre de yüzey durumudur. Biçimlendirme işlemleri sırasında yüzeyin aşırı oranda pürüzlenmesi üretimin ekonomikliğini ve sürekliliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Biçimlendirilmiş sacın yüzey pürüzlülüğü, biçimlendirme işlemi ile ilgili bir çok faktör ile ilgili olsa da sacın tane boyutundan da etkilenmektedir. Bu çalışmada iki farklı düşük karbonlu çelik sacda soğuk deformasyonun yüzey pürüzlülüğüne etkisi incelenmiş olup, uygulanan deformasyonun artması ile, yüzey pürüzlülüğünün arttığı, ancak bu artışın tane boyutu küçük olan sacda daha az gerçekleştiği belirlenmiştir. Anahtar sözcükler: Çelik, sac, pürüzlülük, biçimlendirme. 1. GİRİŞ Metalik saclar, mutfak eşyalarından otomobil parçalarına kadar bir çok biçimlendirme işlemlerinden geçerek günlük hayatımıza girmektedir. Biçimlendirme işlemlerinde sacda meydana gelecek deformasyona bağlı olarak yüzey pürüzlülüğü artmaktadır. Metalik sac malzemenin yüzey durumuna genelde görsel olarak karar verilmesine rağmen, temas problu cihazlarla direkt olarak ölçüm yapılabilir. Parlak, mat ve pürüzlü olarak sınıflandırılabilecek yüzey kalitesi, ortalama yüzey pürüzlülüğü (Ra) değerleri ile belirlenir. Parlak yüzey için Ra 0,6 m, mat yüzey için 0,6>Ra>1,8 m ve pürüzlü yüzey için Ra > 1,5 m değerleri kabul edilmektedir [1]. Örnek olarak, dekoratif metal kaplama yapılacak yüzeyler Ra<0,9 m gerektirirken, boya parlaklığı sağlanması amacıyla otomobillerin görünebilir bölgelerindeki saclarda Ra<1,5 m arzulanmaktadır. Yüksek oranda derin çekilecek ürünlerde ise biçimlendirme işlemlerindeki yağlamanın verimli olabilmesi için 1,5-2,8 m arası Ra değerleri hedeflenmektedir [1]. Bu çalışmada düşük karbonlu çelik sacların soğuk deformasyon miktarlarına bağlı olarak yüzeylerindeki pürüzlülüğü incelenmiştir. 2. DENEYSEL ÇALIŞMALAR Bu çalışmada kullanılan ve kimyasal bileşimi Tablo 1’de verilen saclar 1mm kalınlığında olup, Erdemir Demir Çelik Fabrikaları A.Ş.’de üretilmiştir. Bu saclardan 6114 kalite olanı kutu tavlama ve 7114 kalite olanı sürekli tavlama yöntemi ile üretilmişlerdir. Sacların mekanik özellikleri ve şekillenebilirlikleri hadde yönüne göre 0, 45 ve 90 yönlerden çıkarılmış olan örneklerin çekme testleri ile belirlenmiş olup, ortalama değerler; (X 2X 45 X 90 ) (1) X 0 4 formülü ile belirlenmiştir. Burada X ortalama değer, X ise hadde yönüyle açıya bağlı olan her bir çekme parametresidir. Sacların mikroyapıları standart metalografik yöntemle hazırlanan numuneler üzerinde %2 nital dağlama sonrasında optik mikroskopta incelenmiştir. Bu çeliklerin tane boyutları ASTM E-112 standardına [2] göre alansal yöntem ile hesaplanmıştır. Biçimlendirme sınır diyagramının çıkarılması için standart çekme örneklerinin yanı sıra;10, 20, 30, 40, 50 ve 60 mm çapında çentikler içeren örneklere çekme testi, Erichsen testi ve 50 mm çapında bir zımbanın kullanıldığı şişirme testi uygulanmıştır. Her seri sacdan çıkarılan örneklerin yüzeylerine serigrafik baskı yöntemi ile 3 mm çapında daireler çizilmiştir. Gerekli testler yapıldıktan sonra, örnek yüzeyine çizilmiş olan dairelerdeki deformasyonlar, 24x büyütmeli bir ölçekli mikroskop ile ölçülmüş, bir ölçüm maksimum uzamanın olduğu yönde, bir ölçüm de buna dik olan yönde, yani deformasyonun minimum olduğu yönde alınmıştır. Ölçümler, kırılmanın gerçekleştiği bölgeye en yakın olan, fakat boyun vermenin henüz gerçekleşmediği dairelerden yapılmıştır. Biçimlendirme işlemlerindeki yüzey pürüzlenmesini karakterize etmek amacıyla hadde yönüne 0 ve 90 yönlerde çıkarılan çekme test örnekleri 4 adımda % 25’ye kadar deformasyona tabi tutulmuştur. Her deformasyon adımından sonra örneklerin pürüzlülükleri farklı 3 bölgeden ölçülmüş ve her adım için ortalama pürüzlülük değerleri hesaplanmıştır. Sacların yüzey pürüzlülükleri optik problu bir profilometre cihazı ile belirlenmiştir. Tablo 1. İncelenen sacların kimyasal bileşimleri. 3. SONUÇLAR VE DEĞERLENDİRMELER 3.1.Mikroyapı ve Mekanik Özellikler Sacların Tablo 1’de verilmiş olan kimyasal bileşimlerine göre, 6114 kalite sac düşük karbonlu, Ti içeren 7114 kalite sac ise arayer atomsuz (interstitial free, IF) çeliği sınıfındadır. Bu çeliklere ait mikroyapıları Şekil 1’de görülmektedir. Çelikler tamamen ferritik mikroyapıda olup, 6114 kalite çelikte hadde yönünde uzamış iri ve 7114 kalite çelikte ise eşeksenli küçük boyutlu taneler mevcuttur. İncelenen çeliklerin ASTM E-112’ye göre belirlenen ortalama tane boyutları ve çekme deneyi ile belirlenen mekanik özellikleri Tablo 2‘de verilmiştir. İncelenen saclar farklı tane boyutuna sahip olmalarına rağmen, hemen hemen benzer mekanik özellikler sergilemektedirler. Şekil 1. İncelenen sacların hadde yönündeki mikroyapıları (a) 6114 ve (b) 7114. saclarda emniyetli olarak soğuk şekillendirme işlemlerinin gerçekleştirilebileceği deformasyon oranlarını göstermekte olup, incelenen saclarda güvenli bölgesi daha geniş olan 7114 kalite sacın biçimlendirme işlemlerinde daha verimli sonuçlar vereceği söylenebilir [3]. Şekil 2. İncelenen sacların biçimlendirme sınır diyagramları (a) 6114 ve (b) 7114. 3.3. Yüzey Pürüzlülüğü İncelemesi İncelenen çelik saclarda tek eksenli çekme durumunda meydana gelen yüzey pürüzlenme etkisi Şekil 3’te gösterilmiştir. Deformasyonla oluşan pürüzlenme, ilk yüzey pürüzlülüğüne eklenir ve deformasyon oranındaki (e) artış ile yüzey pürüzlülüğü (Ra) artar. Ra ve e arasındaki lineer ilişki; Rai = Rao + m. e.(2) ile ifade edilirken [4, 5], burada Rai belirli bir e değerindeki yüzey pürüzlülüğü, Rao ilk yüzey pürüzlülüğü ve m ise pürüzlenme hızıdır. İncelenen saclara ait Rao değerleri ve Şekil 3’teki eğrilerin eğimlerinden hesaplanan m değerleri Tablo 3’te verilmiştir. Şekil 3.Tek eksenli deformasyonun çelik sacların yüzey pürüzlülüğüne etkisi (a) Hadde yönü ve (b) hadde yönüne dik. Tablo 2- İncelenen sacların mekanik özellikleri. Tablo 3. İncelenen sacların ilk yüzey pürüzlülükleri ve m değerleri. 4. SONUÇ 3.2. Biçimlendirme Sınır Diyagramı (BSD) Saclara uygulanan çekme ve şişirme türü testlerden sonra, hasar bölgelerinde ölçülen elips boyutlarından maksimum deformasyon (e1) ve bu değerlere karşılık gelen minimum deformasyonlar (e2) hesaplanarak BSDları çıkarılmıştır (Şekil 2). BSD eğrisi altında kalan deformasyon bölgesi, Erdemir üretimi 6114 ve 7114 kalite sacların biçimlenebilirliğinin ve biçimlendirme sırasında yüzeylerindeki pürüzlenmenin incelendiği bu çalışmada aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir. 1. 7114 kalite arayer atomsuz (IF) sac, 6114 kalite düşük karbonlu saçtan daha yüksek biçimlenebilme kabiliyetine sahiptir. 2. İncelenen düşük karbonlu çelik saclarda soğuk deformasyon sonucu oluşan yüzey pürüzlenmesi, tek eksenli yükleme durumunda; Rai = Rao + m e formülüne uymaktadır. Burada Rai herhangi bir deformasyon oranındaki (e) yüzey pürüzlülüğü, Rao ilk yüzey pürüzlülüğüdür. İncelenen düşük karbonlu çelik saclarda, pürüzlenme hızı 6114 kalite saca nazaran 7114 kalite sacda daha düşük olup, ayrıca her iki sacda da pürüzlenme hızları haddeye dik yönde daha düşük değerlerdedir. 5. KAYNAKLAR [1] Ed. Verein Deutscher Eisenhüttenleute, Steel: A handbook for materials research and engineering, Vol 2: applications, 1993, Springer-Verlag, Berlin, p.81 [2] Standart method for determining average grain size, Annual Book of ASTM Standarts, Vol. 03.01, ASTM, West Conshohocken, PA. 1996. [3] M.A. Akoy, E.S. Kayalı, H. Çimenoğlu, “The influence of microstructural features and mechanical properties on the cold formability of ferritic steel sheets”, ISIJ Int., 44 (2004), p. 422. [4] R. Mahmudi, M. Mehdizadeh, “Surface roughening during uniaxial and equi-biaxial stretching of 70-30 brass sheets”, J. Mater Process. Technol, 122 (2001) p 68 [5] M. Baydoğan, M.A. Akoy, E.S.Kayalı, H.Çimenoğlu, “Deformation Induced Surface Roughening of Austenitic Stainless Steels”, ISIJ Int., 43 (2003), p. 1795.