TBMM B: 19 nun neticesi olarak, köylerden şehirleri mize göçen bu

T. B. M. M.
B : 19
nun neticesi olarak, köylerden şehirleri­
mize göçen bu insanların ilk arzusu ve
ihtiyacı, başlarını sokacak sıcak bir yu­
va arayışı olmuştur. Maddî yönden ye­
terli güce sahip olmayan bu vatandaşla­
rımız, büyük şehirlerimizin etrafında, tek­
nik özellikler taşımayan, sağlıksız ve alt­
yapısız yerleşim alanları (gecekondu böl­
geleri) yapmışlardır.
1950'li yılların ortalarında başlayan bu
nüfus hareiketine, hızlı nüfus artışımız da
eklenince, mesele, mahallî yönetimlerin
halledebileceği boyutları aşmış ve hükü­
metlerin problemi haline gelmiştir. Bu hu­
susta, 1965 yılından bu tarafa görev ba­
şında bulunan hükümetler, muhtelif ta­
rihlerde, ülkenin imkânları ölçüsünde ge^
rekli kanunî düzenlemeleri ve tedbirleri
almışlardır; ancak, halen mevcut konut
açığının büyük boyutlarda olması ve bu
husustaki bütün gayretlere rağmen Plan
hedeflerinin gerisinde kalınmış olması,
konu ile ilgili çabaların ve gayretlerin
yeterli olmadığını göstermektedir.
Her milletin konut sorununa yaklaşım
tarzı değişiktir. Türk Milleti, konutu, ba­
şını sokacak bir yuva telakki ettiği gibi,
bunun yanında, sosyal bir güvence ve
yatırım aracı olarak da görmektedir.
Sayın milletvekilleri,
Türkiyemizde
konut «orununun önündeki başlıca engel­
leri aşağıdaki gibi saymak mümkündür.
Konut maliyet artışları:
Konut üretiminde başlıca ana inşaat
malzemesi durumunda olan demir, çi­
mento, tuğla, kereste, sıhhî tesisat mal- zemesi vesair inşaat malzemelerindeki
fiyat artışları, genel fiyat artışlarının çok
üzerinde olmaktadır. Son üç yılda, Tür­
kiye ortalamasındaki fiyat artışları yüz­
de 50 civarında olduğu halde, inşaat
malzemelerindeki fiyat artışlarının yüzde
80'in altına düşmediği bir gerçektir; hele
9 . 2 . 1988
O: 1
hele, 1987 yılında inşaat malzemelerin­
deki fiyat artışları yüzde 80 ila yüzde 300
arasında değişmektedir. Bu rakamlar,
malzemenin inşaattaki ağırlıklarına göre
oranlandığında ise, fiyat artışlarının in­
şaat maliyetine yansıması yüzde 100'lerin
üstüne çıkmıştır.
Bilgi olması bakımından, ana inşaat
malzemelerinin 1987 yılının başı ve sonu
arasındaki fiyatlarına bakmakta fayda
vardır : Demir, 1987 yılının ocak ayın­
da tonu_ 208 bin lira iken, aralık ayı so­
nunda 390 bin liraya çıkmış; artış yüz­
desi yüzde 87'dir ve bugün 420 bin lira­
ya satılmaktadır.
Onüçbuçukluk tuğla, 1987 yılı ocak
ayı başında tanesi 40 Türk Lirasıdır, ara­
lık ayı sonunda 130 liraya çıkmış; bu­
gün 160 liradır.
Çimento, 1987 yılı ocak ayında tonu
32 bin lira iken, aralık ayı sonunda 53
bin liradır ve artış yüzdesi yüzde 65'tir.
Kiremit, 1987 yılı ocak ayında tanesi
60 lira iken, aralık ayı sonunda 225 li­
rayı aşmış; bugün tam 300 liradır.
Kereste - üçüncü sınıf çam - 1987
yılı ocak ayı başında metreküpü 80 bin
lira iken, aralık ayı sonunda 200 bin lira
olmuş ve bugün 280 bin liraya satılmak­
tadır,
Sayın Bayındırlık ve tskân Bakanı­
mızın söylediği fiyatlar, bana biraz afa­
kî görünmektedir. Eğer kendilerinin bu
fiyatlara itirazları varsa, Sayın Bakanla
beraber çıkarız ve beraberce bir fiyat
araştırması yaparız; bu fiyatlardan hangimizinkinin doğru olduğu ve hangimizin
doğru söylediği görülür.
Fiyat artışlarının korkunçluğu orta
yerdedir.
Arsa bedeli ve altyapı harcamaları
hariç olmak üzere inşaatların metrekare
birim maliyeti, Devlet İstatistik Enstitü-