Geçen yüzyıldan itibaren nüfus hareketlerinin bir sonucu olarak Dünya'da olduğu gibi Türkiye'de de giderek artan bir ivmeyle nüfusun doğduğu veya kayıtlı olduğu yerde yaşamadığı gözlenmektedir. Bu kapsamda araştırmanın amacı, kayıt yerine göre ikamet yeri ve ikamet yerine göre kayıt yer arasındaki farklılıktan hareketle, Türkiye'de iller arasında yer değiştirmenin birikimli olarak bugün eriştiği boyutları ve mekânsal özelliklerini ortaya koymaktır. Araştırmada verisini, 2007-2013 arasında Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi'nde iller ve ilçelere göre alınan, "nüfusun ikamet ettiği yere göre kayıtlı olduğu yer" ile "nüfusun kayıtlı olduğu yere göre ikamet ettiği yer" başlıklı çapraz tablo oluşturmaktadır. Bu tablo, nüfusun "kayıt yeri" ile "ikamet yeri" arasındaki farklılıkları ortaya koyması nedeniyle iç göçün açıklanmasında kullanılabilecek dolaylı bir veri seti olarak görülebilir. Türkiye’de ikamet ettiği ilin dışında kayıtlı olanların oranı sürekli artış göstererek 2013 yılında % 40’a erişmiştir. İkamet ettiği ilin dışında kayıtlı olanlar, Türkiye’nin batı kıyıları ile metropollerinde toplanırken; kayıtlı olduğu ilin dışında ikamet edenler ise, Zonguldak-Mersin hattının doğusunda yoğunlaşmıştır. Bu görünüm, net göç haritasının benzeri olup, Türkiye’deki iç göçün ülkenin doğusundan batısına, iç kesimlerinden kıyılarına ve kırsaldan büyükşehirlerine doğru yöneldiğini doğruladığı gibi, Türkiye’deki şehirleşme sürecinin en önemli aktörünün, ikamet ettikleri ilin dışında kayıtlı olan göçmenler olduğuna işaret etmektedir. Anahtar Kelimeler: Nüfus Kayıt Yeri, İkamet Yeri, İç Göç, Bölgesel Farklılıklar, Türkiye.