Aquaporin-4 T AD DERLEME Deneysel Hidrosefali, Beyin Ödemi ve Syringomyelide Akuaporin-4 Ekspresyonunun Etkisi The Effect of Expression of Aquaporin-4 in Experimental Hydrocephalus, Brain Edama and Syringomyelia Ergün Karavelioğlu Afyon Kocatepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahi Anabilim Dalı, Afyonkarahisar Özet Beyin su fizyolojisinde etkin, bilinen en önemli protein grubu akuaporinlerdir. Akuaporin 4 astrosit son ayaklarında yoğun şekilde yer alan, beyin su fizyolojisinin düzenlenmesinde etkin proteindir. Sitotoksik ödeme neden olan; serebral iskemi, hiponatremi ve hipoksi gibi durumlarda ödem oluşum mekanizmasında, syringomyelide ve hidrosefalide akuaporin 4 sentezindeki artıştan bahsedilebilir. Anahtar Kelimeler: Akuaporin 4, beyin ödemi, hidrosefali, syringomyeli Abstract Aquaporins are a kind of protein that is well known and effective in the regulation of brain water physiology. Aquaporin-4 mostly situated in the astrocytes foot process and plays an important role in the regulation of brain water physiology. Cerebral ischemia, hyponatremia and hypoxia may cause cytotoxic edema. It can be mentioned that in the mechanism of cytotoxic edema, syringomyelia and hydrocephalus there is an increase in the aquaporin 4 synthesis. Key Words: Aquaporin 4, brain edema, hydrocephalus, syringomyelia S pinal kanalda sıvıyla dolu kist veya kavite formasyonu olarak adlandırılan syringomyeli ilk defa 1546 yılında Estiene tarafından kadavrada tanımlanmıştır (1). Bu kavitenin veya kistin genişlemesiyle çevre spinal dokuda hasar oluşmakta ve hastada ağrı veya nörolojik bozukluk gibi bulgulara neden olmaktadır. Syringomyelinin etyopatogenezi henüz tam olarak anlaşılamamıştır ve tedavisine yönelik belirsizliklerde devam etmektedir. Manyetik rezonans görüntüleme kullanıma girdikten sonra insidansı %12 olarak bildirilmiştir (2). Arnold Chiari malformasyonuyla birlikteliği %40-75 arası olduğu bildirilmektedir (3). Ayrıca travmatik spinal kord yaralanması olan Yazışma Adresi: Dr. Ergün Karavelioğlu Afyon Kocatepe Üniveristesi Tıp Fakültesi İzmir yolu 8.km. Afyonkarahisar Tel. 0 505 454 60 55 E-mail:[email protected] Tıp Araştırmaları Dergisi; 2013: 11(3):140-142 hastaların yaklaşık üçte birinde post travmatik syringomyeli geliştiği bilinmektedir (4). Hidrosefali, çocuklarda ve erişkinlerde ortak bir nörolojik durum olup serebrospinal sıvının salınım ve emilimi arasındaki dengesizlikten meydana gelmektedir. Bunun sonucu olarak ventriküler sistemde aşırı serebrospinal sıvı birikmekte ve intrakranial basınç artmaktadır. Buda hastalarda ciddi nörolojik gerilemelere ve ölüme neden olabilmektedir. Hidrosefali, hastalarda konjenital olabileceği gibi travma, tümör, kanama veya enfeksiyona da ikincil gelişebilmektedir (5). Akuaporinler, hidrofobik intrinsik membran ve su-selektif transport proteinleri ailesi olup hücre membranının her yerinde bulunurlar. Bu proteinler pasif su geçişine, çok az da eriyiklerin iki yönlü geçişine izin verirler. Akuaporinler ∼ 30 kDa ağırlığında homolog su kanalı proteinleridir (6, 7, 8). Bu proteinler, bütün canlılarda bulunmakla birlikte akuaporin 4 (AQP4) ilk tarif edilen akuaporin olup, insanlarda beyin, akciğer, kas, gastrointestinal sistem ve böbrekte yaygın olarak 140 Ergün Karavelioğlu bulunmaktadırlar. AQP4 beyinde en yoğun olarak bulunan aquaporindir. AQP1 ise koroid pleksusda eksprese edilmekte ve beyin omurilik sıvısının üretiminde rol almaktadır (9). AQP9 ise AQP4 gibi astrositik hücre gövdesinde bulunmakta ve üretilmektedir (10). Yapılan immünohistokimyasal çalışmalarda AQP4 beyinde genellikle kan beyin bariyerini oluşturan astrositlerde ve ventriküler epandim hücrelerinde bulunurken, medulla spinaliste ise nöronların gövdesinde ve sinaps yaptığı yerdeki astrositlerde yoğun olarak bulunmuştur (9,11,12). AQP4, akuaporin ailesinde su geçirgenliği en fazla olan proteindir. Yapılan başka çalışmalarda AQP4’ün beyin tümörlerini ve beyin apselerini de kapsayan vazojenik ödemde etkili olduğu bulunmuştur. Ayrıca Manley ve ark. yaptıkları bir deneysel çalışmada AQP4 defekti olan farelerde fokal serebral iskemi ve su intoksikasyonu sonrası serebral ödemde azalma ve nörolojik bulgularda gerileme tespit etmişlerdir (13). Oshio ve ark. (12) farelerde yaptıkları bir çalışmada AQP4’ün spinal kordda ağırlıklı olarak gri cevher olmak üzere glial hücrelerde ve beyaz cevherde astrositik hücreleri çevreleyen kapillerlerin son ayaklarında ekprese edildiklerini rapor etmişlerdir. Gene bu çalışmada AQP4’ün ön kolonda bulunan geniş motor nöronlarda bulunmadığı tespit edilmiştir. Nesic ve ark. (14) spinal kord yaralanmasında AQP4’ün akut ve kronik değişikliklerini incelemişlerdir. Bu çalışmada kontrol ve spinal kord yaralanması yapılan ratlarda gri ve beyaz cevher astrositlerinde AQP4 tespit edilmiştir. Spinal kord yaralanması yapılan ratlarda astrositik AQP4’de erken dönemde aşağı regülasyon, geç dönemde ise yukarı regülasyon tespit etmişlerdir. Bu çalışmada reaktif astrositlerin yaralanmadan iki hafta sonra artmış düzeyde AQP4 ekprese ettiği ve AQP4’ün yaralanmadan sonra aylarca yüksek düzeyde kaldığını rapor etmişlerdir. Ayrıca AQP4’ün spinal kordda yaralanma seviyesinden uzak bölgelerde de artmış olduğunu rapor etmişlerdir. Nesic ve ark. (14) sonuç olarak kontüze spinal kordda AQP4 ve bozulmuş su transportu/ödem/syringomyeli arasında pozitif ilişki olduğunu bildirmişlerdir. Zhang ve ark. (15) kaolin enjekte ederek oluşturdukları deneysel syringomyeli modelinde syringomyelinin artmış AQP4 seviyesi ile uyumlu olduğunu ve ependimal hücrelerde de az da olsa artmış AQP4 düzeyi tespit edildiğini rapor etmişlerdir. Gene bu çalışmada AQP4 düzeyindeki artışın sadece syringomyeli seviyesinde olduğunu, syringomyeliden uzak bölgelerde ise böyle bir artış tespit etmediklerini bildirmişleridir. Syringomyeli seviyesindeki artmış AQP4 düzeylerinin 1, 4, 8 ve Tıp Araştırmaları Dergisi; 2013: 11(3):140-142 12. haftalarda kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı bir şekilde arttığını rapor etmişlerdir. Zhang ve ark. (15) sonuç olarak AQP4’ün spinal kordda kan ve serebrospinal sıvının içeri ve dışarı transportunda kritik bir rol oynadığını ve artmış AQP4 ekspresyonunun artmış epandimal hücre sayısıyla kombine olarak syringomyeli gelişiminde etkili olduğunu bildirmişlerdir. Ayrıca AQP4 ekspresyonunun dinamik ve kavite genişliğiyle değil, su imbalansıyla bağlantılı olduğunu bildirmişlerdir. Hemley ve ark. (4) da post travmatik syringomyelide erken dönem (3. Gün, 1. ve 3. Hafta) ve geç dönemde (6. ve 12. Hafta) AQP4 ekspresyonunu araştırmışlardır. AQP4 ekpresyonu kaviteye komşu bölgede tespit edilmiştir. Erken dönemde syrinks oluşumunu takiben AQP4 ekpresyonu, syrinks seviyesiyle syrinks seviyesinden uzakta benzer bulunmuştur. Altıncı haftadan sonra ise syrinks kavitesinin etrafında çevre dokuya göre daha fazla AQP4 ekspresyonu olduğu rapor edilmiştir. Santral sinir sisteminde en fazla AQP4 eksprese edilmesi ve bu AQP4’ün en çok kan-beyin ve BOSbeyin sınırlarında bulunması bu proteinin santral sinir sisteminde su balansını kontrol eden molekül olduğunu göstermektedir (10). Normalde ependim hücrelerinin bazolateral membranında ve periventrikuler glia limitansda eksprese edilen AQP4, beyin dokusundan ventrikul içine ekstraseluler suyun geçişini sağlamakta ve böylece BOS’un üretiminde yer almaktadır. Mao ve ark.(16) ciddi hidrosefalili rat beyinlerinde AQP4 değişikliklerini araştırmışlar ve western blot yöntemiyle tespit ettikleri AQP4 ekspresyonunda herhangi bir yaştaki ratlarda açıkça veya istatiksel olarak anlamlı bir değişiklik bulamamışlardır. Bloch ve ark.(5) AQP4 defekti olan farelerde sisterne magnaya kaolin enjekte ederek oluşturdukları deneysel hidrosefalide AQP4 defekti olan farelerde diğerlerine göre 3. ve 5. gün ölçülen lateral ventrikül hacimlerinde AOP4 defektli farelerde ciddi fark ve artış olduğunu tespit etmişlerdir. Ayrıca intrakranial basınç ölçümünde de AQP4 defekti olanlarda diğerlerine göre ciddi bir artış olduğu rapor edilmiştir. Bu çalışmada periventriküler beyin parankiminin su hacmi kolon gravimetri yöntemiyle ölçülmüş ve AQP4 defekti olanlarda daha fazla bulunmuştur. Paul ve ark.(17) konjenital hidrosefalili ratlarda yaptığı bir çalışmada supepandimal tabakada artmış AQP4 ekspresyonu tespit etmişlerdir. Gene bu çalışmada da astrositik hücrelerde ve kapillerleri çevreleyen ayakçıklarda AQP4 ekspresyonunu tespit etmişlerdir. Ayrıca hidrosefalinin ilerlemesiyle beyindeki sererbrospinal sıvı yüzeylerinde AQP4 ekspresyonunun arttığı tespit 141 Aquaporin-4 DERLEME edilmiştir. Sonuç olarak da konjenital hidrosefalide AQP4 ekspresyonunun beyin ve serebrospinal sıvı ara yüzlerinde artmış intrakranial basıncın zararlı etkilerini azaltabileceğini rapor etmişlerdir. Buna karşın Aghayev ve ark. (18) kaolin enjeksiyonuyla oluşturdukları hidrosefalide kontrol ve deney grubunda AQP4 ekspresyonunda herhangi bir istatiksel farklılık olmadığını rapor etmişlerdir. Sonuç olarak syringomiyelide AQP4 ekspresyonu omuriliğin gri cevherine kandan su geçişine neden olmakta ve siringomiyelinin patogenezinde yer almaktadır. AQP4 defekti veya ekspresyonun azalması siringomiyeli oluşumunu daha geç meydana getirecek ve bulguları daha az şiddetli olacaktır. Buna karşın hidrosefalide ise bunun tam tersi olarak AQP4 kompensatuar mekanizmanın bir parcası olmaktadır. AQP4 ekspresyonun syringomyelili hastalarda azaltılması veya hidrosefalili hastalarda arttırılmasına yönelik ajanların bulunmasıyla bu hastalıklara yönelik tedavilerin bir yöntemi olabilecektir. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Referanslar 1. 2. 3. 4. 5. 6. Özer AF, Öktenoğlu T, Sasani M, Aydın S, Bozkuş H,Sarıoğlu AÇ. Travmatik syringomyeli. Turk J Phy Med Rehab 2006;52(Suppl B):B4-7 Schwartz ED, Falcone SF, Quencer RM, Green BA. Posttraumatic syringomyelia: pathogenesis, imaging, and treatment. AJR Am J Roentgenol 1999;173:487-92 Karavelioğlu E, Eser O, Boyacı MG,Çelik B. Arnold-Chiari Malformasyonu:Literatür eşliğinde vaka tartışması. Genel Tıp Derg 2011;21:29-34. Hemley SJ, Bilston LE, Cheng S, Chan JN, Stoodley MA. Aquaporin-4 expression in posttraumatic syringomyelia. J Neurotrauma 2013;30:1457-67. Bloch O, Auguste KI, Manley GT, Verkman AS. Accelerated progression of kaolin induced hydrocephalus in aquaporin-4 deficient mice. J Cerebral Blood Flow and Metabolism 2006;26:1527-1537. Agre, P, King, L.S, Yasui et al. Aquaporin water channels--from atomic structure to clinical medicine. J Physiol 2002; 542: 3-16. Tıp Araştırmaları Dergisi; 2013: 11(3):140-142 13. 14. 15. 16. 17. 18. Manley GT, Binder DK, Papadopoulos MC, Verkman AS. New insights into water transport and edema in the central nervous system from phenotype analysis of aquaporin-4 null mice. Neuroscience 2004;129(4), 983-91. Verkman, A.S. Physiological importance of aquaporin water channels. Ann Med 2002;34(3): 192-200. Nielsen S, Nagelhus EA, Amiry-Moghaddam M, Bourque C, Agre P, Ottersen OP. Specialized membrane domains for water transport in glial cells: high-resolution immunogold cytochemistry of aquaporin-4 in rat brain. J Neurosci 1997; 17:171–180. Badaut J, Lasbennes F, Magistretti PJ, Regli L. Aquaporins in brain: distribution, physiology, and pathophysiology. J Cereb Blood Flow Metab 2002; 22:367-378. Amiry-Moghaddam, M., Ottersen, O.P. The molecular basis of water transport in the brain. Nat Rev Neurosci 2003;4: 991-1001 Oshio, K, Binder DK, Yang B, Schecter S, Verkman AS, Manley GT. Expression of aquaporin water channels in mouse spinal cord. Neuroscience 2004;127(3): 685-93. Manley GT, Fujimura M, Ma T et al. Aquaporin4 deletion in mice reduces brain edema after acute water intoxication and ischemic stroke. Nat Med 2000;6:159-163. Nesic O, Lee J, Ye Z et al. Acute and chronic changes in aquaporin 4 expression after spinal cord injury. Neuroscience 2006;143:79-792. Zhang Y, Zhang YP, Shields LBE et al. Cervical central canal occlusion induces noncommunicating syringomyelia. Neurosurgery 2012;71:126-137. Mao X, Enno TL, Bigio MR. Aquaporin 4 changes in rat brain with severe hydrocephalus. European J Neuroscience 2006;23:2929-2936. Paul L, Madan M, Rammling M. Chigurupati S, Chan SL, Pattisapu JV. Expression of aquaporin 1 and 4 in a congenital hydrocephalus rat model. Neurosurgery 2011;68:462-473. Aghayev K, Bal E, Rahimli T et al. Aquaporin-4 expression is not elevated in mild hydrocephalus. Acta Neurochir 2012;154:753-759. 142