Kan Hücreleri, Kemik iliği ve Hematopoezis KOÜ, Tıp Fakültesi Dönem 2 Histoloji-Embriyoloji Anabilim Dalı Prof.Dr. Melda Yardımoğlu Yılmaz 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 1 Dersimizin Amacı Kan hücrelerinin gelişimini, Histolojik özelliklerini, Boyanma özelliklerini mikroskobik olarak ayırt edebilmektir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 2 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 3 Öğrenim Hedeflerimiz: Kan hücrelerinin gelişimini, hücresel özelliklerini sayabilmek, Kan hücrelerinin işlevlerini yapısal özellikleri ile ilişkilendirebilmek, Kan hücrelerinin anormal yapı ve hastalıkların hücresel temelini kavramaktır. Granülosit tiplerini, gelişim basamaklarını sayabilmek, ayırt edebilmek ve tanımlayabilmektir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 4 Öğrenim Hedeflerimiz: Kan gruplarını belirleyen özellikleri sayabilmek, Kan transfüzyonu ve kemik iliği nakli gibi konularda yorum yapabimek, Tüm kan hücrelerini periferik yayma preparatlarında ayırt edebilmektir. Hematopoetik dokuları tanımlayabilmek, Hematopoeze etki eden faktörleri sayabilmektir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 5 KAN DOKUSU Vücut ağırlığının %92’si vücut sıvıları ve dokulardır. %8’i ise kan (V=5.5 lt) oluşturur. İşlevleri: 1-Besinlerin,atıkların, hücresel ürünlerin,hormonlar vb,elektrolitlerin, O2 ve CO2’in taşınması, 2-Vücut ısısının ve asit-baz dengesinin düzenlenmesi, 3-Osmolalitenin korunması, 4-Lökositlerin bağ dokuya taşınması. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 6 Kan Glukoz Regülasyonu 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 7 Kan Kan = hücreler + plazma eritrositler, lökositler ve trombositler Plazma % 42–47 Dolaşım sistemi dışında: pıhtı + serum Lökositler kan + antikoagulan (santrifüj) tabakalaşma gösterir: lökositler %1 eritrositler %43 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu %1 (Buffy coat) Eritrositler % 35–50 8 Plazma= % 90 su + % 10 eriyikler Plazma proteinleri % 7: Albümin, Globülinler (alfa, beta, gama), Fibrinojen Diğer organik bileşikler % 2,1 İnorganik tuzlar % 0,9 Plazma Serum Buffy Coat Kan Pıhtısı (Fibrin içeren kan hücreleri ağıdır.) Eritrositler Kan bir antikoagalan ile (heparin, Na sitrat) bulunan tüpte toplanır. 12.02.2016 Kan bir antikoagalansız tüpe konulursa pıhtı oluşur. Prof. Dr. Melda Yardimoglu 9 Plazma Proteinleri Albumin (% 55):Karaciğerde üretilir. Kapillerde, kolloid osmotik basıncını düzenler, dokulara gereksiz sıvı geçişini önler; buna karşılık metabolik ürünlerin geçisinde etkilidir. Kapiller içerisindeki düşük moleküler ağırlıklı plazma bileşikleri interstisyel sıvıdakilerle dengededir: Plazma yapısı, ekstrasellüler sıvıyla benzerlik gösterir. Globulinler: Bağışıklık sisteminde; hormonların, metal iyonların ve lipidlerin taşınmasında görevlidirler. , , globulin (% 38); antikorlar, immunoglobulinler (suda çözünmeyen veya çok az çözünen bazı maddeler bağlanır) Kompleman proteinleri: Mikroorganizmaların yıkımı ve iltihabi reaksiyonda iş görürler. Lipoproteinler: Lipit- Protein Kompleksi plazmada taşınabilir. Trigliseridlerin karaciğere ya da karaciğerden diğer dokulara taşınmasını sağlarlar. Kolesterolü diğer dokulardan karaciğere taşırlar. Lipitler, plazma proteinlerinin hidrofobik kısımlarına bağlanırlar. Fibrinojen (% 7): kan pıhtılaşmasının son 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu aşamasında görevlidir. Elektroforez ile serum proteinlerinin ayrılması 10 KAN HÜCRELERİ Eritrositler Lökositler Granüler lökositler Agranüler lökositler Nötrofil lökosit Eosinofil lökosit Bazofil lökosit Lenfosit = T lenfosit ve B lenfosit Monosit Trombositler (platelet) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 11 HÜCRE TİPLERİ TEMEL ÜRÜNLERİ TEMEL FONKSİYONLARI Eritrositler Hemoglobulin O2, CO2 taşınması Nötrofiller (terminal hücreler) Spesifik granüller ve farklılaşmış lizozomlar (azürofilik granüller) Bakterilerin fagositozu Eosinofiller (terminal hücreler) Spesifik granüller, farmakolojik aktif maddeler Parazitik helmintlere karşı savunma; iltahabi olayların şiddetinin ayarlanması Bazofiller (terminal hücreler) Histamin ve heparin içeren spesifik granüller Histamin ve diğer iltihabi olaylar ile ilgili mediatörlerin salınması Monositler (terminal olmayan hücreler) Lizozomal enzimler içeren granüller Dokularda MFS hücrelerinin üretilmesi; protozoa, virus ve yaşlı hücrelerin fagositozu ve sindirilmesi B lenfositler İmmunoglobulinler Antikor üreten terminal hücrelerin (plazma hücrelerinin üretilmesi) T lenfositler Hücreleri öldüren maddeler; diğer lökositlerin faaliyetlerini kontrol eden maddeler (lökotrienler) Viruslar ile enfekte hücrelerin Natural Killer Cells (Katil hücreler) Hedef hücrelerin hücre membranlarında delinmelerin oluşmasını sağlayan maddeler Bazı tümör hücreleri ve viruslar ile Trombositler Kanın pıhtılaşmasını sağlayan faktörler Kan pıhtılaşması 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu öldürülmesi enfekte hücrelerin öldürülmesi 12 ERİTROSİTLER: Nukleussuz; sitoplazma Hb ile dolu; izotonik sıvıda 2R=7.5 m; ortası 0.8 m kalınlıkta; esnek yapılı; bikonkav disk biçimli. 4.1-6 milyon /l (mm3). Kadın: 3.95.5 milyon /l (mm3). Bu sayı, normalin altında ise anemi; üstünde ise polisitemi. Er: Kanın viskozitesinde artış, yüksek yerlerde yaşamda ve bazı hastalıklarda kapillerlerde kan akımı yavaşlar. Ömrü: 120 gün; Yaşlı eritrositler, integral membran proteinlerinin bozuk ve karmaşık oligosakkaritleri, K.iliği,dalak ve karaciğerde makrofajlar ile tanınarak fagositoz ile temizlenir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 13 Hb A: 4 globulin zinciri (2 + 2) ve Fe+2 içeren porfirin pigmenti. %33 çözünmüş Hb (asidik boyanmaya neden olur). 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 14 Hemoglobin tipleri :alfa (16. kromozomda); : beta (11. kromozomdaki genlerde kodlanmıştır); :gamma; :epsilon; : zeta Hb Gower: Embriyonik yaşamda ( 2 + 2) Hb Portland: Embriyonik yaşamda ( 2+ 2) Hb F: Fötal & neonatal yaşamda ( 2 + 2); çocukta % 80; Erginde %1 Hb A1: Majör erişkin Hb’dir (% 97). 4 globulin zinciri ( 2+ 2) ve Fe+2 içeren porfirin pigmenti içerir. Hb A2: Minör erişkin Hb’dir (%2). Yapısında 4 globulin zinciri ( 2 + 2) ve Fe+2 içeren porfirin pigmenti içerir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 15 Hb’in bağladığı O2 miktarına “satürasyon” denir (1 g Hb, 1.34 ml. O2 bağlama kapasitesine sahiptir). Hb + O2---(reversibl) OksiHb; akciğerlerden O2 dokulara taşınır; Hb+CO2— (reversibl)KarbaminoHb; dokulardan CO2 akciğerlere taşınır. Hb+CO---(irreversibl) Karboksi Hb O2 taşıma kapasitesi CO2---Hb ve çeşitli proteinlere bağlı olarak; plazmada çözünmüş olarak ya da HCO3 şeklinde taşınır. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 16 Hematokrit: Her birim hacimdeki kan içerisindeki paketlenmiş eritrositlerin hacim değeridir (eritrositlerin kan içerisindeki yüzdesi) Erkekte: % 45; Kadında: % 35-45. Gebelikte hemodilusyon nedeniyle Newborn: % 45-60; 10 yaşında çocukta: % 35 Venöz kanda: arteriel kandan daha yüksektir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 17 Hematokrit ve viskozite 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 18 HEMOGLOBIN VE HEMATOKRIT Normal Değerler : Hb: 14-18 g/dL (erkek); 12-16 g/dL (kadın) Hemotokrit: % 42-52 (erkek); %36-46 (kadın) Hb ve hematokrit sıklıkla beraber istenen ve kanın 02 taşıma kapasitesini ölçmek için kullanılan testlerdir. Genellikle hematokrit değeri Hb değerinin üç katıdır. Hb ve hematokrit bebeklerde, gebelerde/ kadınlarda, bakım evlerinde yaşayan yaşlılarda mutlaka kontrol edilmelidir. Bu testlerin en önemli yanı aneminin tespit edilebilmesini sağlamasıdır. Artığı Durumlar : Polisitemilerde, doğuştan var olan kalp hastalıklarında, aşırı su kaybında yüksektir. Orak hücre anemisi gibi eritrosit şekil bozukluklarında hemotokrit hatalı olarak yüksek çıkar, bunlarda Hb miktarına bakılmalıdır. Azaldığı Durumlar : Anemilerde 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 19 Talasemi Ailesel Akdeniz anemisi olarak bilinir. Hb zincirlerinden birinin sentezindeki azalma β-talasemide β zinciri sentezi azalmıştır Bu hastalığın homozigot formunda HbA eksikliği ve HbF düzeylerinin yüksekliği söz konusudur. 12.02.2016 Hb Bartz: talasemi (2) Hb H: talasemi ( 4) :alfa (16.kromozomda); : beta (11. kromozomdaki genlerde kodlanmıştır); :gamma; :epsilon; : zeta Prof. Dr. Melda Yardimoglu 20 Sickle cell anemi(Orak Hücreli anemi) Hb S: ( 2+ 2). Hatalı olarak, zincirinde glutamat yerine Valin içeriyor. HbS tetramerleri yeniden oksijenlenmiş eritrositlerde toplanır ve polimerize olurlar. Bikonkav disk şekilleri daha kırılgan ve daha az esnek ve orak şekilli hale dönüşür. 12.02.2016 :alfa (16. kromozomda); : beta (11. kromozomdaki genlerde kodlanmıştır); :gamma; :epsilon; : zeta Prof. Dr. Melda Yardimoglu 21 Kan Hücrelerinin Boyanması: Leishman, Wright, Giemsa Hepsi Romanovsky karışımlardır. Bir damla kan lam üzerinde yayılır, havada kurutulur Kan yayma preparatı Dimitri Romanovsky (1891) Metilen mavisi + Eosin Metilen mavisi ile lökosit nukleusları, malaria paraziti Mor; bazik boya (+) Eosin ile sitoplazmik yapılar Pembe ; asit boya (-) Azür ile sitoplazmik yapılar kırmızı-mavi Bazik Metilen mavisi (oksidasyon) Bazik Azür 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 22 Romanovsky tipi boyalarla boyanma ( Giemsa, Wright ) Eosin, Metilen blue Bazofili: Mor–siyah Azürofili: Kırmızı–mavi (erguvan) Eosinofili: Pembe–sarı– turuncu Nötrofili: Pembe–eflatun Eritrositler ve Nötrofil 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 23 Terminoloji 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 24 HEMOLİZ Fazla hipotonik sıvıların içerisinde şişen eritrositlerin hücre zarının bir yerden yırtılarak hemoglobinin açığa çıkması olayıdır. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 25 Eritrosit membranı ve sitoplazması ve bikonkav disk biçimi Hücre iskeleti ve Eritrosit unit membranı = % 50 protein + % 40 lipit + % 10 karbonhidrat İntegral ve periferal membran proteinleri + fosfolipit, kolesterol, glikolipit içerir. Spektrin ağı, ankyrin, aktin ve band 4.1 ile birlikte eritrosite şeklini veren iskeleti oluşturur. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 26 Eritrosit membranı Esnekliği, Hb tipine, izotonik ortama bağlıdır. Glikoforinler, iyon kanalları, ve anyon transporterlar diğer integral membran proteinlerini oluşturur. Sitoplazmada enzimleri, glukoz metabolizması, glikolitik ve hekzoz monofosfat yolunda işlev görür. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 27 Eritrositlerde çap değişikliği R 9 m-------makrosit R 6 m-------mikrosit Değişik çaplı eritrositlerin artmış oranda birarada bulunması Anizositozis 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 28 Eritrositlerde şekil değişikliği (Poikilositoz) Eliptosit Sferosit Tear drop (Gözyaşı) Target (Hedef) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 29 Eliptositoz, Sferositoz Hücre iskeletindeki bozukluklar nedeni ile eritrosit şekil değişikliği gözlenir. Eliptositoz; spektrinlerin hatalı birleşmeleri, ankrine anormal bağlanması,protein 4.1 defektleri, anormal glikoforin nedeni ile oluşur. Sferositozda spektrin eksikliği vardır. Klinik: Anemi, sarılık, splenomegali. Tedavi: Splenektomi 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 30 Eritrositlerde renk değişikliği 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 31 Genotip Kan grubu Antijen Antikor OO O Yok Anti A ve B OA / AA A A Anti B OB / BB B B Anti A AB AB A ve B Yok Kan Grupları 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 32 Aglutininler (antikor) Eritrosit hücrelerinde A aglutinojeni varsa bireyin plazmasında anti-B aglutinini, B aglutinojeni varsa anti -A aglutinini gelişir. Yenidoğanda, plazmadaki aglutinin miktarı sıfıra yakındır. 2-8 ay sonra bebek aglutinin yapmaya başlar. Antikor titreleri 8-10 yaşları dolayında maksimum düzeye ulaşır, ilerleyen yaşla titreler düşer. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 33 Rh antijenleri- Rh pozitif ve Rh negatif kişiler İlk kez Rhesus maymunundan izole edilmiştir. Eritrosit hücre zarı üzerinde bu antijenlerden birini taşıyan birey Rh+ olarak değerlendirilir. Rh antijenlerinin Rh faktörü olarak adlandırılan ve sık görülen 6 tipi vardır(C,D,E,c,d,e). İnsanda üç tane antijen (C, D ve E) en sık görülür. Tip D antijeni toplumda çok yaygındır ve diğer gruplara göre daha antijeniktir. Bu antijeni taşıyanlar Rh (+), taşımayanlar Rh (-) olarak değerlendirilir. Beyaz ırkın ~ %85'i Rh (+) ve % 15'i Rh (-). 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 34 Eritroblastozis Fetalis Anne-fetus kan uyuşmazlığı sonucu meydana gelir. Fetal eritrositler 3. trimesterde ya da doğumda anne kan dolaşımına geçerler. Anne, fetal eritrositlerinin Rh sisteminde bulunan D’ye karşı antikor üretir. 2. ya da 3. gebelik sırasında kanda bulunan anti-D antikoru (IgG) plasenta bariyerinden geçer, fetal eritrositlere bağlanır, hemoliz gerçekleşir. Hemolitik anemi, sarılık, kalp hasarı, karaciğer yetmezliği, merkezi sinir sistemi hasarı(unkonjuge bilirubinin beyinde tutulmasıyla kernikterus) ortaya çıkar. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 35 Annenin antikorlarının fetus üstündeki etkisi Annede gelişen anti-Rh antikorlar plasenta membranı yoluyla yavaş olarak fetus kanına difüze olur ve fetusun kanında aglutinasyon yapar. Aglutine eritrositler daha sonra hemolize uğrar ve hemoglobin serbestleşir. Makrofajlar hemoglobini cildin sararmasına yol açan bilirübine çevirirler. Oluşan antikorlar vücudun diğer hücrelerine saldırıp onlara da zarar verebilirler. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 36 Eritroblastosis'in klinik tablosu Sarılık gelişen eritroblastosisli yenidoğan genelde doğum sırasında anemiktir ve anneden gelen anti-Rh aglutininler bebeğin kanında 1-2 ay daha dolaşıp daha çok sayıda eritrositin yıkımına yol açarlar. Hematopoetik dokularda hücreler hızla yapılır ve çekirdekli, blastik hücreler dolaşım sistemine verilir, hastalığa eritroblastosis fetalis denilmesinin nedeni budur. Hastalıkta ölüm nedeni ağır anemidir. Ayrıca bilirubinin sinir hücrelerini harap etmesi sonucu kernikterus gelişir. Kalıcı mental bozukluklar yada beynin motor bölgelerinin hasarı görülür. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 37 Hemoglobinin Genetik Defektleri Talasemi: Normal Hb tetramerin (α 2β 2) α ya da β zincirlerinden birinin hatalı sentezi ve hemolizi ile oluşan kalıtsal anemidir. Orak hücreli anemi: Hatalı Hb (HbS) tetramerleri yeniden oksijenlenmiş eritrositlerde toplanır ve polimerize olurlar. Bikonkav disk şekilleri daha kırılgan ve daha az esnek orak şekilli hale dönüşür. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 38 Orak hücreli anemi (Sickle cell disease) Hb molekülünde kalıtsal değişiklikler ( zincirin yapısından sorumlu genin DNA’sında bir nukleotid mutasyonundan dolayı ortaya çıkan: GAA (Glutamik asit) GUA tripletine (Valin) dönüşür. HbA Glutamin HbS Valin Orak hücreli anemide HbS, O2’siz ortamda polimerleşerek kümelenir; kan yoğunluğu artar; kapillerlerden geçişte esneklik azalır. kan akım hızı Yaşam süresi (ANOKSİ) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 39 ANEMİ: Kandaki Hb miktarının normal değerin altına düşmesi sonucu gelişen patolojik bir durum: a-Eritrosit sayısında azalma b-Hb miktarındaki azalma (hipokrom anemi) Nedenleri: Kan kaybı (hemoraji), k.iliğinde yetersiz eritrosit yapımı, eritrosit yıkımında artma, beslenmede demir yetersizliği (yetersiz Hb içeren eritrosit) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 40 RETİKÜLOSİT K.iliğinden kana geçen genç eritrositler (retikülositler) rRNA + parlak krezil mavisi; Dolanım kanındaki eritrositlerin % 1’idir (supravital bazik boya); sitoplazmada kümelenmeler yapmış ağ şeklinde yapılar gözlenir. Eritrositlerin günlük yenilenme oranı (14C Glisin ve 15N Glisin) O2 taşıma kapasitesi, hemoraji Retikülosit 24-48 saatte olgun eritrosite gelişir; organeller, nukleus ve Hb sentezi yoktur. Glukoz % 90 anaerobik yolla laktat’a dönüşür; % 10 aerobik yolla hekzoz monofosfat yolunu kullanır. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 41 Hücreler Büyüklükleri Sayıları Eritrosit 6.5-8 m (ort.:7.5m) 4.1-6 X 106 /l (erkeklerde) 3.9 - 5.5 X 106 /l (kadınlarda) 6.000-10.000 l Lökosit Nötrofil 12-15 m % 60-70 Eosinofil 12-15 m % 2-4 Basofil 12-15 m % 0-1 Lenfosit 6-18 m % 20-30 Monosit 12-20 m % 3-8 Trombosit 2-4 m 200.000-400.000 l 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 42 LÖKOSİTLER Enfeksiyonlara karşı koruma sistemi a-Kan damarı içinde b-Damar dışında, bağ dokusunda Çok yönlü görevlerini dokularda tamamlarlar. Nukleus biçimine ve sitoplazmik granüllerinin türüne göre: a) Granülositler (Polimorfonükleer lökositler) b) Agranülositler (Mononükleer lökositler) Romanovsky boya karışımlarıyla;nötral veya asidik boyanan granüller- Spesifik (özel) granüller (ör. bazik boyalarla mor renkte boyanırlar); Azürofilik granüller (primer lizozomlar). 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 43 LÖKOSİTLER: LÖKOSİTLER İki ya da daha fazla loplanma gösteren nukleus; Granülositler, granüllerin boyanma özelliklerine göre: a-Nötrofiller b-Eozinofiller c-Bazofiller Agranülositler, spesifik granül içermezler, farklı sayıda azürofilik granül içerirler: a-Lenfositler b-Monositler (nukleusları yuvarlak ya da çöküntülü ve tek lopludur) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 44 Vücudun yabancı maddelere karşı hücresel ve hümoral yollarla LÖKOSİTLER: korunmasında görev alırlar. Dolaşım kanında küresel biçimli ve hareketsizdirler; yabancı cisimlerle karşılaştıklarında şekil değişimi ve hareketlenme gösterirler; endotellerin bağlantı yerlerinden geçerek bağ dokusuna yerleşirler (DİAPEDESİZ) Erginde: 6.000-10.000/l; Yeni doğanda: 15.000- 25.000/l Yeni doğanda-------- nötrofiller en fazla II.haftada---------------lenfositler lökositlerin % 60’ını oluşturur. 4.yaşda-----------------lenfosit sayısı=granülosit sayısı Granülosit sayısında artma--------Nötrofiller % 60-70 14-15 yaş Erişkin %’si 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 45 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 46 Fizyolojik ve Patolojik Değişiklikler: Her birim hacimlik kan içerisindeki lökositlerin %’si, Her lökosit türünün sayısı, Alkalin fosfataz: Geç myelosit fazında sentezlenmeye başlar; “nötrofil fonksiyon testi” olarak kullanılır; nötrofil işlevlerinin arttığı hastalıklarda lökosit alkalane fosfataz düzeyi artar, kronik myelositer lösemili hastalarda ise azalır veya (-)’tir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 47 Hücreler Spesifik granüller Azürofilik granüller Nötrofil Alkalin fosfataz Kollagenaz Laktoferrin Lizozim Asid fosfataz; -mannozidaz; Aril sulfataz -galaktosidaz; -glukronizdaz Katepsin 5; Nukleotidaz; Elastaz; Kollajenaz; Myeloperoksidaz; Lizozimosubstanslar; Asid mükosubstanslar; Katyonik antibakteriyal proteinler Eosinofil Aril sulfataz -glukronizdaz Katepsin Fosfolipaz RNAase Eosinofilik peroksidaz Majör bazik protein Basofil Eosinofilik kemotaktik faktör Heparin Histamin Peroksidaz 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 48 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 49 Nötrofil 12.02.2016 Lökositlerin % 60-70’i; R=12-15 m. Nukleus: 3-5 loplu; tam olgunlaşmamış nötrofillerde at nalı şeklinde (band form); yoğun heterokromatin kümeleri nukleus iç zarına yerleşmiştir, orta kısmında eukromatin bulunur. Nukleus loplanması 5 Hipersegmentli nötrofiller (yaşlı nötrofiller veya patolojik; megaloblastik anemilerde) Prof. Dr. Melda Yardimoglu 50 Nötrofil Kadınlarda nukleus loplarından birine bağlı olarak davul tokmağı şeklinde inaktif Xkromozomu bulunur. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 51 NÖTROFİL GRANÜLLERİ Azürofilik: 0.5 m çapında olup granüllerin yaklaşık ¾’ini oluştururlar ve lizozomlara uyarlar. Asit hidrolazlar, myeloperoksidaz, lizozim, elastaz, kollajenaz, ribonukleaz, katepsin-G, bakterisidal permeabilite arttırıcı protein içerir. Spesifik: 0.1 m çapında, çok sayıda değişik şekilli, genellikle yuvarlak ya da pirinç şekillidir. Tip IV kollajenaz, fosfolipaz A2, lizozim, laktoferrin, fagositin, alkalin fosfataz içerir. Tersiyer: Katepsin, jelatinazlar ve membrana bağlı glikoproteinler içerir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 52 Nötrofil : Sitoplazmada glikojen partikülleri---“Glikolitik ve Hekzoz mono fosfat” yolları, enerji Glikoz oksidasyonu Anaerobik ortamda yaşayabilirler; nekrotik ve iltihabi dokularda aktiftirler. Dolaşım kanında yarı ömrü (6-7 saat) olup bağ dokusuna geçerler, burada 1-4 gün yaşar; terminal hücrelerdir; bölünme yeteneklerini kaybetmişlerdir. Terminal hücre= Nötrofiller, Eosinofiller, Bazofiller Kısa yaşam süreleri vardır, granül sentezleyemezler. Terminal olmayan hücre= Lenfositler ve Monositler (ölmeden önce birkaç aktif siklus geçirirler). Makrofajlar büyük partikülleri, Nötrofiller, küçük partikülleri, bakterileri fagosite eder. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 53 Psödopodlarla fagozom oluşturulur; Fagositozda Fagozom memb. +Spesifik granül membranı kaynaşır. Enzimatik faaliyet: Fagozom membranındaki proton (H+) pompası işleyerek vakuol pH= 4.0 (asit pH) Fagozom membranı + Azürofilik membranı Sindirici hidrolitik enzimler Aşırı O2 kullanılması------------- superoksit anyonları ve H2O2 oluşur. Asit pH, Myeloperoksidaz, Klor iyonları ---------------------------------------------------------------------------------------- ++++++++ Güçlü bir sitotoksik sistem; esansiyel proteinlere Cl, I (kuvvetli oksitleyici maddelere, ör. Hipoklorir) eklenerek proteinleri aktifleştirirler (Mikroorganizmaların ölümü). Bakteriler, Mantarlar vb Lizozim: Gram (+) bakterilerin hücre duvarında peptidoglikanlardan bir bağ kopararak ölümüne neden olurlar. Laktoferrin: Demiri bağlayarak Fe bakterilerinin ölümüne neden olur. Ölmüş nötrofiller + bakteriler + yarı sindirilmiş yapılar (iltihaplı bölgede kıvamlı ve sarı renkli bir sıvı birikir (PUS=Cerahat) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 54 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 55 Nötrofiller Enfeksiyonların seyri sırasında nötrofillerin sayısında ve granüllerinde artış olur (toksik granülasyon). İnfeksiyon, stres, ağır egzersiz, endotoksinler, epinefrin marjinal havuzdaki nötrofillerin dolaşıma salınması ve lökositoza neden olurlar. Uyaranın durumuna göre nötrofil, band, myelosit, metamyelositler periferik dolaşıma çıkabilir (sola kayma). Myelosit, metamyleosit yanında eritrositer serinin öncül hücreleri de periferik dolaşıma çıkarsa bu duruma “lökoeritroblastik tablo” denir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 56 Eosinofil 12.02.2016 Lökositlerin % 2-4’ünü oluşturur; yarı ömrü: 18 saat; R=12-15m; Nukleus, iki loplu; Eosinofilik spesifik granülleri: 0.5 X 0.3 – 1 m çapında olup büyük ve refraktil. Granülleri internum (kristal öz) ve eksternum (matriks)’den oluşur. Prof. Dr. Melda Yardimoglu 57 7.5 μm Matriksin enzimleri (Spesifik Granül) Asid fosfataz Aril sülfataz Histaminaz - Glukronidaz Major bazik protein Eosinofilik peroksidaz Peroksidaz Nörotoksin RNAaz Katepsin 12.02.2016 EOZİNOFİL Prof. Dr. Melda Yardimoglu 58 EOSİNOFİLİ: Dolaşım kanında eosinofiller (Allerjik reaksiyonlarda ve parazitik enfeksiyonlarda). Eosinofiller; kanda, dermisde; bronş, sindirim sistemi, uterus ve vaginanın lamina propria’sında parazitik kurtların çevresini kuşatır. İnternumda, arginin+ lizin+fosfolipitleri içeren majör bazik protein (Schistosom vd. parazitik kurtların öldürülmesinde etkili olduğu düşünülmektedir). 12.02.2016 Eosinofil Prof. Dr. Melda Yardimoglu 59 Lökotrienler (SRS-A) ve Histamini etkileyen ve iltihabi olayların şiddetini kontrol eden maddeler salgılarlar. Eosinofil GM-CSF, IL-3, IL-5 , k.iliğinde eosinofillerin olgunlaşması için gerekli büyüme faktörleridir. Adrenal bez korteksinden sagılanan, kortikosteroidler dolaşım kanında, eosinofil sayısında azalmaya neden olur; k.iliğinden kana granülosit verilmesini engeller. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 60 BAZOFİL 7.5 μm 8-10 μm Nukleus iki loblu. Hücre zarında IgE reseptörleri var. Yarı ömrü 18 saat 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 61 Bazofil Lökositlerin % 0-1’i; R=12-15m; Nukleus loplanması düzensizdir; az sayıda iri (2R=0.5 m), bazofilik spesifik granülleri çap ve şekil olarak düzensizdir. Granüller heparin içeriği nedeniyle bazik boyalarla metakromatik boyanırlar. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 62 Bazofil 12.02.2016 Spesifik granüllerinden Histamin ve iltihabi olaylar ile ilgili diğer mediatörler salınır: Eosinofilik kemotaktik faktör (ECF), Heparin, Peroksidaz, Lökotrienler (düz kasların yavaş kasılmasına neden olur). Bronş astımı, ürtiker, allerjik rinit, anaflaksi gibi allerjik hastalıklarda ve hipersensitivite durumlarında bağ dokusuna göç ederek iş görürler. Deride “Bazofil aşırı duyarlılığı (Cutaneous basophyl hypersensitivity)”nda iltihaplı alanda bazofiller çoğunluktadır. GM-CSF, IL-3, IL-5 , k.iliğinde bazofillerin olgunlaşması için gerekli büyüme faktörleridir. Prof. Dr. Melda Yardimoglu 63 Yanıtlar: Bazofil granülleri Mast hücre granülleri Bazik boyalarla metakromazi Histamin ve heparin var Bazı antijenlere yanıt metakromazi var granüllerini dış ortama salgılarlar granüllerini dış ortama salgılarlar (degranülasyon) (degranülasyon) Ig E için spesifik reseptörleri var var Fakat farklı ultrastrüktürel yapı gösterirler, k.iliğinde farklı kök hücrelerinden gelişirler. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 64 LENFOSİTLER İmmunohistokimyasal yöntemlerle belirleyici yüzey marker (molekülleri)’larına göre gruplara ayrılırlar. Farklılaşma bölgesi ve tanımlayıcı integral membran proteinlerine göre: B ve T Lenfositler. Lökositlerin % 20-30’u; R=6-18m; Nukleus, koyu boyanmış ve yuvarlak biçimli olup ufak bir çöküntüye sahip olabilir. Çok az miktarda periferik sitoplazması çok sayıda serbest ribozomlara bağlı olarak hafif bazofilik boyanır. R=6-8 m-------Küçük boy lenfositler (dolaşım kanında çok sayıda) R=18m---------Orta boy ve büyük boy lenfositler (dolaşım kanında az sayıda) Yaşam süresi: Bazıları biraç gün–bazıları birkaç yıl Azürofilik Granülleri var. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 65 LENFOSİTLER İnvasiv (istilacı) mikroorganizmalar, yabancı makromoleküller, kanser hücrelerine karşı korunmada gerekli immun reaksiyonlarla ilgilidir. Spesifik antijenler---uyarı--Büyük boy (Farklılaşmış) hücreler ----- Effektör T lenfositler ve Effektör B lenfositler Geç fötal dönemde k.iliğinden prekürsör hücreler (lenfosit öncülleri) postnatal dönemde yavaş yavaş çoğalırlar, K.iliği ve timusta immunokompetan hücrelere farklılanırlar. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 66 Lenfositler Lenfosit farklılaşma bölgesi Bursa fabricius (kuşlarda kloaka ile ilişkili lenfoid organ) haraplanırsa antijen (Ag)’lere karşı İmmunoglobulin (Ig M, Ig G) sentezleyemezler; Humoral immunite bozulur: Bu işlemden etkilenen lenfositlere B lenfositler (B hücreleri) denilir. Lenf nodları ve dalağın belirli bölgelerindeki lenfosit sayısı Bu bölgelere “Bursa dependent (bağımlı) bölgeler” denir. Bursa fabricius’un insandaki karşılığı K.iliği olup B lenfositler burada özel bir mikroçevreden farklılaşır . 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 67 Lenfositler Farelerde Timektomi hücresel immun yanıtlar bozulur ve böylece (Lenf nodları ve dalakta farklı bölgelerdeki lenfosit sayısı azalır, ) Bu bölgelere “Timus dependent (bağımlı) bölgeler” denir; bu işlemden etkilenen, bu bölgelerde yerleşen lenfositlere T lenfositler (T hücreleri) denilir. Timus, K.iliği ve Bursa fabricius “Primer (merkezi) Lenfoid organlar”dır. Buralarda farklılaşan lenfositler diffus, kapsüllü lenfatik organlarda koloni oluştururlar. Bu 2.organlara da “Sekonder (periferik) lenfoid organlar” denir. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 68 T-Lenfositler Lenfositlerin % 80’i -------T lenfositler (uzun ömürü). Helper T hücresi: Diğer T ve B hücrelerini olumlu yönde etkiler. Supressor T hücresi: Diğer T ve B hücrelerini olumsuz yönde etkiler. Memory (hafızalı) T hücresi: Aynı antijene 2.defa karşılaşmada cevap vermeye programlanmış hücre. Sitotoksik T hücresi: Tümör hücreleri, virusla enfekte hücreler, yabancı doku greftlerindeki hücreleri öldüren maddeler salgılarlar. Effektör lenfositler, makrofajların iltihaplı alana göçünü sağlayan lenfokinleri salgılarlar. Null hücreleri (olasılıkla, kök hücresi):T ve B lenfosit yüzey antijenlerini içermeyen lenfositlerdir (% 5). 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 69 B lenfositler (Lenfositlerin % 15’i) Spesifik Ag uyarısı B-lenfositler Birkaç mitoz Plazma hücrelerispesifik Ig’ler (opsoninler) bakteriler ve diğer invasiv yapıların yüzeyini kaplarlar ve makrofajlar tarafından fagositoza uygun hale getirilirler. Memory B cell (hafızalı B hücresi): Aynı antijene 2.defa karşılaşmada daha hızlıbir şekilde çoğalarak bu antijene karşı aşırı bir şekilde cevap verirler. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 70 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 71 Lenfositlerin temel ürünleri ve görevleri B lenfositler: Ig (Antikor;Ab) üreten terminal hücrelerin, plazma hücrelerinin üretilmesi. T lenfositler: Hücreleri öldüren maddeler; diğer lökositlerin faaliyetlerini kontrol eden maddeler (lökotrienler); viruslar ile enfekte hücrelerin öldürülmesi. Natural Killer Cells (Katil hücreler):Hedef hücrelerin hücre membranlarında delinmelerin oluşmasını sağlayan maddeler; Bazı tümör hücreleri ve viruslar ile enfekte hücrelerin öldürülmesi. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 72 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 73 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 74 MONOSİT: Lökositlerin % 3-8’i; R=12- 20m; Nukleus, soluk renkli (ökromatik) boyanır; oval, at nalı veya böbrek biçimli olup bir kenara itilmiştir. Azürofilik granül içeriğine bağlı olarak sitoplazma bazofilik boyanır ve lizozomal granül sentezinden sorumlu Golgi kompleksi diğer lökositlerden iyi gelişmiştir; bol mitokondri ve hücre yüzeyinde mikrovilluslar ile yüzeye yakın pinositotik granüllere sahiptir. K.iliği kaynaklı hücrelerdir. Kandaki yarı ömrü: 12-100 saat Monositin yüzey membranında Ig G, A, E ve C3 reseptörü vardır. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 75 Monositler (terminal olmayan hücreler) Azürofilik (asit fosfataz, -glukronidaz, lizozim içeren) granüllere sahiptir. GM-CSF, M-CSF, IL-3, IL-6 , k.iliğinde monositlerin olgunlaşması için gerekli büyüme faktörleridir. Monositler, Mononükleer Fagositik Sistem (MFS)’in genç prekürsörleridir; kapillerlerden bağ dokusuna geçerek makrofajlara farklılanırlar. Bu hücreler lenfositlerle işbirliği yaparak immunokompetan hücrelerle Ag’in tanınması ve bunlar arasında ilşkinin kurulmasında fonksiyoneldirler. Dokularda MFS hücrelerinin üretilmesi; protozoa, virus ve yaşlı hücrelerin fagositozu ve sindirilmesi. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 76 TROMBOSİTLER Kan pıhtılaşması, damarların çatlaklarının onarılmasında fonksiyoneldirler. K.iliğinde megakaryositlerden gelişirler. 200.000-400.000 /l; R=2-4 m; Disk biçimli, nukleus içermeyen sitoplazma parçacıklarıdır. Renksiz,çekirdeksiz, oval ya da bikonveks disk biçimindedir 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 77 Yüzeyle bağlantılı kanaliküler sistem, yoğun tubuler sistem, Trombositler mikrotubuller (disk biçiminin korunması) Smear’lerde kümelenmişlerdir. Manto tabakası: GAG + Glikoprotein (adhezyondan sorumlu) Kanın pıhtılaşmasını sağlayan faktörler; Kan pıhtılaşması. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 78 Trombositler Hyalomer: soluk mavi renkte boyanan şeffaf periferal bölge ; yüzeye açılan kanaliküler sistem; yoğun tubuler sistem; membrana yakın yerleşimli aktin içeren mikrofilamentler (filpodia oluşumunda) ve mikrotubuller demeti (disk biçimini almasında görevli). Granülomer: mor boyanan ve granüllerin yerleştiği merkezi bölge; mitokondri, glikojen partikülleri ile alfa granülü, delta granülü, lamda granülleri, lizozomlar. Yaşam süresi: 10 gün Alfa granülleri: Fibrinojen, Trombosit kaynaklı büyüme faktörü, bazı proteinler Delta granülleri: Ca, Serotonin (5-HT), Piro P04, ADP, ATP Lamda granülleri: Lizozomal enzimler (pıhtının eritilmesinde görevi var). 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 79 Trombositlerin görevleri: 1-Primer agregasyon: endotel hasarında trombotik tıkaç 2-Sekonder agregasyon: trombotik tıkaçtaki trombositlerden alfa ve delta granülleri salınır; ADP agregasyonu uyarılır. 3-Kanın pıhtılaşması: ~yaklaşık 13 plazma proteini birbirini aktifleştirir. Fibrinojen, fibrine dönüşür. Fibril ağına eritrositler, lökositler ve trombositler girer ve kan pıhtısı (TROMBUS) oluşur. 4-Pıhtının çekilmesi: aktin, myosin, ATP sayesinde büzülerek damar lümeni açılır. 5-Pıhtının atılması: tamir olayında endotelden plazminojen aktivatörleri salınır. Plazminojen: plazmin (Lizozomal enzimler ve plazmin pıhtıyı eritir) 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 80 TROMBOSİTLER 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 81 KAYNAKLAR: Color Textbook of Histology.Leslie P. Gartner, James L. Hiatt. W.B. Saunders Company. Philadelphia.2001. Histology. Michael H. Ross, Lynn J. Romrell, Gordon I. Kaye.WilliamsWilkins. Baltimore. 2010. Wheater’s Functional Histology a text and color atlas.B. Yang, J. W. Heath. Churchill Livingstone. Sydney. 2000. Histoloji. Şermin Paker.Uludağ Üniversitesi Basımevi.1993. Histologie Zytologie, Allgemeine Histologie, Mikroskopische Anatomi. W. Linss, J. Fanghanel. Walter de Gruyter. Berlin-New York. 1999. http://www.baskent.edu.tr/~mustafak/BME201/dokumanlar/H%DCCRE%20VE%20YAPISIdoc.pdf Genel Histoloji, Mahmut S. Emel Matbaacılık.1987 http://science.nhmccd.edu/biol/tissue/blood.html Ders notları, Elvan Ok, http://www.zonguldak.edu.tr/2007. Ders notları, İlkin Çavuşoğlu, http://www.uludag.tr/2007. Temel Histoloji. L Carlos Jungueira, Jose Corneiro, Robert O. Kelley. Barış Kitapçılık. 2010. 12.02.2016 Prof. Dr. Melda Yardimoglu 82