Subtraktif Melezleme -Farklı dağılım gösteren nükleik asitlerin (RNA/DNA) belirlenmesinde kullanılan bir yöntemdir: - Farklı anlatımı yapılan - Farklı koşullarda bulunan - İki veya daha fazla kaynakta farklı olarak düzenlenen; Farklı hücreler, farklı populasyonlar veya hücre tipleri, farklı dokular, hastalık ve gelişim süreçleri • İlk kez Davis ve ark. tarafından 1984 yılında Tlenfositlere özgü transkriptlerin analizinde geliştirilmiştir. • TEMEL AŞAMALAR: • Nükleik asit problarının hazırlanışı, • Probların hibridizasyonu, • Eşleşmeyen cDNA’ların klonlanması ve subtraktif kitaplık oluşturulması, • Kitaplığın taranması için prob hazırlanması ve işaretlenmesi, • Klonların analizi. • Hedef koşul için ss-cDNA ya da ds-cDNA, kontrol için poly A bağlı RNA, ss-cDNA ya da dscDNA kullanılabilir. • Genellikle hedef koşul için ss-cDNA ve kontrol için de poly A bağlı RNA kullanılır. • Bu yöntem uygulanırken kullanılan prosedürler hemen hemen aynıdır. Bazı durumlarda subtraktif cDNA kitaplığı, cDNA lara adaptör moleküllerin eklenmesi ve daha sonra bir vektöre ligasyon ile gerçekleştirilir. • Bir örnekte mevcut olan (=tester), fakat diğerinde olmayan transkriptler (=driver) araştırılır. • Örneğin; driver hastalıklı hücrelerden türevlensin, öyle ki bu tür hücrelerde anlatımı yapılmayan genlerin tanımlanması yapılacaktır. • İlk aşamada her iki örnekten de mRNA’lardan cDNA kopyaları elde edilir. • Driver’den elde edilen örnek biotin ile işaretlenir • Biotinin streptavidine ilgisi yüksek olduğundan, biotin içeren tüm moleküller kolaylıkla ayrılabilir. • İkinci aşama, biotin işaretli driver cDNA ile tester cDNA moleküllerinin karıştırılması, denatüre edilmesi ve karışımdaki moleküllerin tekrar birleştirilmesini içerir. • Çıkarılan tester transkriptler daha sonra bir gen kitaplığının taranmasında prob olarak kullanılabilir. • Yöntemin en önemli dezavantajı göreceli olarak çok miktarlarda mRNA’ya ihtiyaç duyulmasıdır. • Eşleşmeyen ss-cDNA’lar öncelikle ds-cDNA’ya çevrilmelidir. • ss-cDNA’lara primer bağlanması için 5’ ucuna terminal deoksitransferaz enzimiyle bilinen bir dizi eklenir. • ds-cDNA eldesi ve bunların çoğaltılması için de taq DNA polimeraz kullanılır. • ds-DNA’ları vektöre sokabilmek için çoğaltmada kullanılan primerler aynı zamanda enzim kesim bölgeleri içerir. • Vektör olarak plazmidler ya da lambda tabanlı vektörler kullanılır.