Bitki Materyali I:Gymnosperm-7.Ders - AVES

BİTKİ MATERYALİ I:
GYMNOSPERMAE
YRD.DOÇ.DR. DOĞANAY YENER
İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi
Peyzaj Mimarlığı Bölümü
Bitki Materyali ve Yetiştirme Tekniği Anabilim Dalı
GYMNOSPERMAE=AÇIK TOHUMLULAR
Yaşayan örnekleri bulunan Gymnospermae
sınıfları ve karakteristik özellikleri:
Cycadinae Sınıfı
Ginkgoinae Sınıfı
Coniferae Sınıfı
Gnetinae Sınıfı
CUPRESSACEAE
FAMILYASıNıN GENEL
ÖZELLIKLERI
Servigiller familyasının 29 kadar cinsi (17 cinsi
monotipik) ve familyanın dünya üzerinde yaşayan 133
türü vardır. Son yapılan düzeltmelerle gerek morfolojik
ve gerekse de genetik özellikler göz önünde tutularak
Taxodiaceae familyası da bu familyanın içine alınmıştır.
Ancak eski tarihli literatürlerde Taxodiaceae ve
Cupressaceae familyaları ayrı ayrı ele alınmaktadır.
Cupressaceae familyası Coniferae sınıfının en fazla cinse
sahip olan familyasıdır.
Cupressaceae familyası Coniferae sınıfı içinde
Antarktika hariç tüm kuzey ve güney yarım kürede
yayılış yapan tek familyadır.
Çoğunluğu bir cinsli bir evcikli (monoik) veya
ardıçlarda olduğu gibi bir cinsli 2 evciklidirler. Dişi çiçekler
ise kozalak halindedir. Karpeller bazı cinslerde üst-üste
kapanırken, bazılarında yan kenarlarıyla kapanmışlardır.
Kozalaklar bazı taksonlarda olgunlaştığında dağılır,
bazılarında dağılmaz. Her bir kozalağın 1-20 adet tohumu
vardır. Tohumlar genellikle kanatlıdır. Tohumu 2-3 kanatlı
olan taksonlar da vardır. Tohumlar çimlendiğinde 2-5 adet
çimlenme yaprağı-kotiledon (Taxodium’da bu sayı 9)
oluştururlar.
Erkek çiçekler bazı cinslerde tek-tek, bazı cinslerde
ise kurul halinde bulunur. Erkek çiçek etaminlerinin her
birinde 2-9 adet çiçek tozu torbası bulunur.
Taxodiaceae familyası daha önce ayrı bir familya
olarak ele alındığından burada daha önce işlenmiş olan
cinslere ve taksonlara yer verilmeyecektir.
Genellikle boylu (bazı Juniperus taksonları dışında),
birinci sınıf orman ağacıdırlar. Bazı Juniperus taksonları
bodur ya da sürünücü formdadırlar. Yapraklar herdem yeşil
veya bazı cinslerde dökülür. İğne ya da pul yaprak
formundadırlar.
Genç sürgünler, genellikle çapraz şekilde karşılıklı
dizilen ya da sarmal dizilen pul formundaki yapraklar
tarafından örtülmüştür. Bunun yanında yanda bulunan
kenar yapraklar ile alt ve üstte yer alan yüzey yapraklar
birbirlerinden farklıdırlar. Yüzey ve kenar yapraklar hem
büyüklük hem de form olarak da farklıdırlar.
Yüzey yaprak
Kenar-yan yapraklar
Gövde kabuğu; daha önce ele alınan Taxodiaceae
familyasında olduğu gibi uzunlamasına şeritler halinde (tıpkı Asma
gövdesi gibi) yol-yol çatlaklıdır.
Son düzeltmelerle birlikte familya, 29 cins ve 142 türle temsil
edilmektedir. 7 Alt Familyaya aşağıdaki gibi ayrılmaktadır:
1. Alt Familya: Cunninghamhioideae
7. Alt Familya Cupressoideae
Cunninghamia
Thuja
2. Alt Familya: Taiwanioideae
Thujopsis
Taiwania
Fokienia
3. Alt Familya: Athrotaxidoideae
Chamaecyparis
Athrotaxis
Calocedrus
4. Alt Familya: Sequoioideae
Tetraclinis
Sequoia
Microbiota
Sequoiadendron
Platycladus
Metasequoia
Xanthocyparis
5. Alt Familya: Taxodioideae
Cupressus
Taxodium
Juniperus
Glyptostrobus
Cryptomeria
6. Alt Familya: Callitroideae
Callitris
Actinostrobus
Neocallitropsis Widdringtonia
Diselma
Fitzroya
Austrocedrus
Libocedrus
Pilgerodendron
Papuacedrus
THUJA GENEL ÖZELLIKLERI
Çin, Formoza, Japonya ve Kuzey Amerika’da
boylu ağaç ya da çalı halinde yetişen Kuzey Amerika’da
2 türü, Doğu Asya’da 3 türle, toplam 5 türle temsil
edilen bir cinstir.
Thuja koraiensis (Kore Mazısı)
Thuja occidentalis (Batı Mazısı)
Thuja standishii (Japon Mazısı)
Thuja plicata (Boylu Mazı)
Thuja sutchuenensis (Çin Mazısı)
Süs bitkisi olarak çok yaygın bir şekilde park ve
bahçelerde kullanılan mazılar farklı form, yaprak rengi
sergilemektedirler. Bu cinsin türleri ve kültür formları
genellikle çit bitkisi olarak ve kıymetli kültür formları
ise soliter olarak peyzajda kullanılmaktadır.
Mazılar, her dem yeşil, boylu ağaç ya da çalılardır. En
boylusu Washington’daki 53 m. boyundaki mazıdır. Sürgünler
basık, pul yapraklar küçük, karşılıklı-çapraz olup, sürgünlerin
geniş yüzünde düz ve bunların sırt kısmında küresel yağ
bezeleri vardır. Yanlarda bulunan pul yapraklar kayık gibi
katlanmış ve sürgünleri kavramıştır.
Bir cinsli bir evciklidir. Dişi çiçekler yan sürgün
uçlarında kozalak formu oluştururlar. Kozalaklar küçük,
derimsi, 4-6 çift karpelden oluşurlar. Her bir karpelin
koltuğunda 2-3 adet tohum tomurcuğu bulunur. Kozalak 1
yılda olgunlaşır.
Tohumlar mercimek formunda, yassı ve kanatlıdır.
Thuja plicata- Boylu Mazı
 Familyası: Cupressaceae
 Vatanı:
Kuzey Amerika’nın batısında, Büyük Okyanus
sahillerinde, Kaliforniya’nın kuzeyinde, Kanada’da doğal yayılışa
sahip mazıdır.
 Habitusu: Vatanında 30-60 m. boylanır. Piramidal tepelidir.
 Yaprak Özellikleri: Pul yaprakların sırt kısmındaki yağ bezeleri
belirgin değildir, ya da yoktur. Yapraklar ovuşturulunca kuvvetli
aromatik koku verir. Primer yapraklar iğne yaprak şeklindedir.
Sürgün Özellikleri: Sürgüncükleri (yan sürgünleri) çok uzun,
seyrek ve birbirine paralel olarak gelişir. Sürgüncüklerin alt
yüzünde açık gri renkli, kelebeği andıran stoma lekeleri vardır.
Bunlar çıplak gözle değil büyüteçle görülürler.
 Kozalak Özellikleri: Kozalak 5-6 çift puldan oluşmuştur. Bunlar
olgunlaşınca deri gibi sertleşir. Pullardan sadece 3 çifti
üreyimlidir.
 Tohum Özellikleri: Her bir üreyimli pulun koltuğunda 2-3 tane
tohum vardır. Tohumlar kanatlı ve üzeri reçinelidir.

Hem önemli bir orman ağacı, hem de dekoratif
bir süs bitkisidir. Düzenlemelerde canlı çit bitkisi
olarak kullanıldığı gibi, soliter olarak da kullanılan
kültür formlarına sahiptir.
Önemli kültür formları:
T. p. ‘Atrovirens’
T. p. ‘Excelsa’
T. p. ‘Fastigiata’
T. p. ‘Zebrina’
Thuja plicata
1
Sürgün
Yaprakların arka yüzü
Çiçek
Gövde kabuğu
1
Kozalak
Habitus
Peyzajda Kullanılan Önemli Kültür Formları:
Thuja plicata ‘Hillieri’
Thuja plicata
‘Zebrina’
Thuja plicata ‘Excelsa’
Thuja plicata
‘Atrovirens’
Thuja occidentalis- Batı Mazısı
 Familyası: Cupressaceae
 Vatanı: Kuzey Amerika’nın doğusunda, Güney Kanada’dan,
Virginia’ya kadar yayılış yapar.
 Habitusu: 15-20 m. kadar boylanan mazı türüdür. Gençlikte dar
piramit tepeli, sık dallı, çok gövdeli bir ağaçtır. İleri yaşlarda tepe
bozulur, dallar aşağı sarkar, ancak dal uçları yukarı doğru
dönüktür. Gövde kabuğu ince-boyuna çatlaklıdır. Kırmızımtırakgri kahverengindedir, liflidir.
 Yaprak Özellikleri: Sürgünlerin geniş yüzlerinde yer alan pul
yaprakların sırt kısmında çıkıntılı halde küresel formlu yağ
bezeleri vardır (Platycladus orientalis’te bu yağ bezeleri çıkıntılı
değil, derin bir yarık-çukur içerisindedir).
 Sürgün Özellikleri: Genç sürgünlerin üst yüzleri mat, koyu yeşil,
alt yüzleri açık yeşildir. Sürgünlerin alt yüzünde beyazımsı
çizgiler yoktur. Kışın sürgünler kahverengi-yeşile dönüşür.
Zehirlidir.
Thuja occidentalis- Batı Mazısı
o Çiçek Özellikleri: Erkek çiçekler 3 çift etamin pulundan oluşur.
Kısa sürgünlerin ucunda, dikine duran, fakat sonraları aşağı
doğru sarkan yumurta formunda küçük kozalak şeklindedir.
 Kozalak Özellikleri: Dişi çiçekler, kiremitvari dizilmiş 4-5 çift (810 adet) deri gibi sert puldan oluşan 7-10 mm. uzunlukta bir
kozalak formundadır. Bu kozalak 1 yılda olgunlaşır. Kozalak
pullarının ucu yuvarlakçadır, sırt kısmında sivri bir çıkıntı
(mahmuz) her zaman bulunmaz. Üreyimli pul sayısı 4’tür.
Bunların da her birinin altında 2 tane tohum bulunur.
 Tohum Özellikleri: Tohumlar basık formlu, kanatlıdır.
 Yan sürgünler Thuja plicata’ya nazaran daha kısadır.
 Odunu hafif, yumuşak, sarı-yeşil renkte, kokuludur.
 Odunu; kazık, direk, gemi ve ev inşaatında kullanılır, yaprakları
gemicilikte iskorpit hastalığına karşı koruyucu olarak kullanılır.
 Sığ-yayvan köklü ağaçlardır.
Park-bahçe
düzenlemelerinde
çit bitkisi
olarak
kıymetlidir. Pek çok kültür formu ise soliter yada küçük
grup oluşturmada, dikkat çekici objeler olarak kullanılmaya
uygundurlar.
Önemli kültür formları:
Sütun Formlu Kültürler; T. o. ‘Columbia’, T. o.
‘Columna’, T. o. ‘Fastigiata’, T. o. ‘Rosenthalii’
T. o. “Fastigiata”: Konik ya da sütun formludur ve pul
yaprakları yeşildir.
T. o. “Rheingold”: Konik ya da geniş tepeli çalıdır. Pul
yaprakları koyu altın sarısı renktedir.
Geniş Konik Formlu Büyüyenler; T. o. ‘Bodmeri’, T. o.
‘Ellwangeriana’, T. o. ‘Ellwangeriana Aurea’, T. o. ‘Europe
Gold’, T. o. ‘Holmstrup’, T. o. ‘Smaragd’, T. o. ‘Sunkist’, T. o.
‘Wareana’
Alçak Büyüyen Çalılar; T. o. ‘Danica’, T. o. ‘Globosa’, T.
o. ‘Hoveyi’, T. o. ‘Recurva Nana’, T. o. ‘Umbraculifera’
T. o. “Filiformis”: Yavaş büyüyen, çok kompakt bir
çalıdır. Sürgünler ince, aşağıya sarkık mazı kültivarıdır.
Thuja occidentalis
Sürgün
Yaprak
Gövde Kabuğu
Thuja occidentalis
Kozalak
Olgunlaşmamış
Kozalak
Habitus
Erkek Çiçek
PLATYCLADUS GENEL ÖZELLIKLERI
Monotipiktir. Bu nedenle monotipik olan
Platycladus orientalis (Doğu Mazısı)’nın özellikleri
sıralanacaktır.
Platycladus orientalis (Doğu Mazısı) (Syn: Thuja
orientalis, Biota orientalis)
Platycladus orientalis- Doğu Mazısı
 Familyası: Cupressaceae
 Vatanı: Vatanı Kore, Mançurya, Kuzey ve Batı Çin’dir.
 Habitusu: Vatanında 20-25 m. boy yapabilen, ancak Avrupa’da ve
ülkemizde 5-10 m. boylanan küçük bir ağaçtır. Oval veya geniş
piramidal formlu, bol dallıdır. Ana dallar ve birincil derecedeki
sürgünler düşey düzlemde yer alırlar.
 Yaprak Özellikleri: Sürgünlerin üst yüzündeki pul yaprakların
sırtlarında çizgi halinde bir girinti ve bu girintinin içerisinde yağ
bezesi vardır.
 Sürgün Özellikleri: Sürgünler dikey bir düzeyde dallanmıştır.
Yapraklı dal ve dalcıklar kitap sayfası gibi birbirine dik yönde
paralel dururlar. Vertikal bir düzlemde yayılma gösteren
sürgüncüklerin her iki yüzü aynı renkte yani yeşil veya sarımsıyeşildir. Alt yüzlerinde beyaz-gri stoma çizgileri yoktur. Ana
sürgünler yuvarlakçadır. Genç sürgünler ovuşturulduğunda hafif
reçine kokar.
Platycladus orientalis- Doğu Mazısı
 Kozalak Özellikleri: Kozalakları Thuja occidentalis ve Thuja
plicata’ya nazaran daha büyüktür. Kozalak 1-2 cm. uzunlukta,
olgunlaşmadan önce mavi-yeşil, dumanlı ve buğulu, etlidir.
Olgunlaştığında ise kahverengi, odunsu ve serttir. Odunlaşan
kozalak pullarının sırt kısmında uçları çengel gibi geriye kıvrık
halde (çengel-diken gibi) mahmuzlar vardır. Herbir kozalak 6-8
adet puldan oluşur, alttaki pullar genellikle üreyimsizdir.
Üreyimli olan kozalak pullarından her birinin altında 2 veya 3
adet tohum bulunur.
 Tohum Özellikleri: Tohumlar 5-6 mm. uzunlukta, kanatsız ve dip
kısmında açık renkli bir benek vardır.

Platycladus orientalis’in sürgünlerinin düşey düzlemde yer
alması, kozalağın odunsu karpellere sahip olması ve karpellerin
de çengel biçiminde mahmuza sahip olması, tohumların kanatsız
olması ile T. plicata ve T. occidentalis’ ten ayrılır.
Platycladus orientalis
Sürgün
Yaprak
Erkek Çiçek
Dişi Çiçek
Gövde Kabuğu
Platycladus orientalis
Olgunlaşmamış
kozalak
Kozalak
Habitus
Kayalık,
kurak
yamaçlarda,
kireçli
topraklarda, hafif kumlu, balçık topraklarda çok iyi
gelişen Platycladus orientalis; budamaya elverişlidir.
Çelik
ve
tohumdan
rahatlıkla
yetiştirilir.
Düzenlemelerde soliter veya küçük gruplar (3-5’li)
halinde kullanılabileceği gibi çit amaçlı olarak da
kullanılabilir.
Parkçılıkta kullanılan önemli kültivarları; P. o.
‘Elegantissima’, P. o. ‘Semperaurea’, P. o. ‘Stricta’, P.
o. ‘Aurea’ dır.
CALOCEDRUS (SU SEDIRI) GENEL ÖZELLIKLERI
Kuzey Amerika’nın batısında, Kalifornia, Meksika,
Çin ve Tayvan’da yayılış yapan 3 türle temsil edilir.
Görünüşleri bakımından Thuja, Thujopsis ve
Chamaecyparis’lere benzeyen, boylu, herdem yeşil, orman
ağaçlarıdır. Tepe sürgünü Chamaecyparis’lerin aksine sarkık
değil, yukarı doğru yönelmiştir.
Gövde kabukları ince, uzun şeritler halinde
çatlaklıdır. Sürgünler ince, narin ve çatallanma (ikinci
derecede çatallanma) yapar.
Yapraklar pul yaprak halinde (Thuja’lara benzer),
ancak yanda duran katlanmış yapraklarla, yüzeyde bulunan
yassı pul yaprakların uçları hemen hemen aynı hizada olup,
dip kısımları uzundur ve sürgüne sıkıca temas eder.
Yanlarda bulunan katlanmış pul yapraklar birbiriyle hiç
temas etmezler.
Kozalaklar uzun yumurta biçiminde, 4-6 puldan
oluşur, ancak bunlardan sadece iki (2)si üreyimlidir.
Üreyimli pulların her birinin 1-2 tohumu vardır.
Kozalaklar 1 yılda olgunlaşır, kozalak pullarının sırt
kısmında, ucun hemen aşağısında bir diken bulunur.
Tohumlar farklı büyüklükte 2 kanada sahiptirler.
Önemli türleri;
C. decurrens
C. plumosa
C. macrolepis
Calocedrus decurrens- Kaliforniya Su Sediri
(syn: Libocedrus decurrens)
 Familyası: Cupressaceae
 Vatanı: Kuzey Amerika’nın batısında, Kaliforniya’nın dağlık
bölgelerinde 1500-2700 m. yükseltilerde doğal yayılış yapar.
 Habitusu: Dar piramit formlu, yurdunda 50 m. boylanabilen,
herdem yeşil, boylu ağaçtır. Gövde kabuğu kırmızımsı esmer
renkli, uzunlamasına yarılmış, dalları yassı, seyrek, kısa ve
yukarı doğru kıvrıktır.
 Yaprak Özellikleri: Yapraklar pul yaprak formunda, 2-3 mm
uzunluktadır. Kenar ve orta yaprak uçları bir hizada, parlak yeşil
renkte, sivri uçlu ve batıcıdır.
 Sürgün Özellikleri: Sürgünler basık, her iki yüzü de koyu yeşil
renkli, çift çatallanma yapar.
 Kozalak Özellikleri: Kozalak 2-3 cm. uzunlukta, 1 cm. çapındadır.
Kozalaklar aşağı sarkıktır. Kozalak pullarının arka taraflarında
kısa, geriye kıvrılmış mahmuzlar vardır.
 Tohum Özellikleri: Tohumlar uzun ve çift kanatlıdır.
Kozalak
Calocedrus decurrens
Yaprak
Meyveler
Çiçek
Tohum
Calocedrus decurrens
Gövde Kabuğu
Yaprak
Olgunlaşmamış
kozalak
Kozalak
Calocedrus decurrens
Habitus
Gövde Kabuğu
Dekoratif bir süs bitkisi olarak düzenlemelerde soliter
kullanıma uygundur. İstanbul’un bazı park ve bahçelerinde,
Boğaziçi korularında muhtelif yaşlarda güzel örneklerine
rastlanır. Karadeniz sahil mıntıkaları için son derece uygundur.
Önemli kültür formları;
Calocedrus decurrens ‘Aureovariegata’: yaprakları sarı
alacalı.
Calocedrus decurrens ‘Columnaris’: Dar sütün formlu bir
ağaçtır.
Calocedrus decurrens ‘Compacta’: Yoğun dallanan bir çalı
formudur.
THUJOPSIS GENEL ÖZELLIKLERI
Japonya’da yetişen tek bir türü
günümüze kadar gelmiştir. Bu nedenle
monotipik olan Thujopsis dolabrata (Balta
Yapraklı
Japon
Mazısı)’nın
özellikleri
sıralanacaktır.
Thujopsis dolabrata- Balta Yapraklı Japon Mazısı
 Familyası: Cupressaceae
 Vatanı: Vatanı Orta Japonya’da 400-1800 m.lerde saf ya da
karışık ormanlar kurar.
 Habitusu: Çoğunlukla 5-10 m. bazen de 30-35 m. boylanan,
vatanı dışında da 5-6 m. boylanan, herdem yeşil
ağaç
formundadır. Gövdesi genellikle dipten dallanır. Kabukları ince,
kırmızı-kahverengidir. Yaşlanınca grileşir ve boyuna ince çatlaklı
olur. Dallar gövdeye çevrel ya da gelişi-güzel dizilir.
 Tomurcuk Özellikleri: Terminal tomurcuklar belirgin, sivri uçlu
pullarla örtülüdür. Yan sürgünlerdeki tomurcuklar küçük ve
yuvarlaktır.
 Yaprak Özellikleri: Pul yapraklar 4-6 mm. Uzunlukta olup, üst
yüzü parlak yeşil, alt yüzlerinde geniş stoma lekeleri vardır. Pul
yaprakların sırtlarında yağ bezeleri yoktur. Sürgün kenarındaki
pul yapraklar kayık şeklinde, uçları sivri ve hafifçe öne doğru
bükülmüştür.
Thujopsis dolabrata- Balta Yapraklı Japon Mazısı
 Kozalak Özellikleri: Kozalaklar 6-10 puldan oluşur, Kozalak
pullarının uç kısmında mahmuz gibi dikenler vardır.
 Tohum Özellikleri: Tohumlar basık, dar kanatlı, ve reçine
bezelidir.




Odunları hafif, yumuşak, kokulu, reçinesizdir.
Yavaş büyürler, kışlara duyarlı değildir. Genellikle çelikle
nadiren tohumla da üretilirler. Yarı gölge ağacıdırlar.
Düzenlemelerde soliter kullanıma uygundurlar.
Görünüş bakımından Thuja’lara benzerler. Ancak daha geniş ve
basık sürgünleri, daha büyük ve alt yüzleri geniş, gayet belirgin
beyaz lekeli pul yaprakları, küre şeklindeki kozalakların pul
sayısının az olması, fakat her bir üreyimli kozalak pulunun
altında çok sayıda (3-5 adet) tohum bulunması ile Mazılardan
ayrılırlar. Mazılarda her üreyimli pulda 2-3 tohum bulunur.
Thujopsis dolabrata
Yaprak
Sürgün
Çiçek
Çiçek tomurcuğu
Thujopsis dolabrata
Gövde Kabuğu
Meyve
Habitus
Thujopsis dolabrata’nın düzenlemelerde kullanılan
kültür formları;
var. hondai, Kuzey Japonya’da 30 m. kadar
boylanan, boylu orman ağacıdır. Sık dallanan,
yaprakları ana türe nazaran daha küçük ve daha
düz-yassıdır.
'Nana‘, yavaş büyüyen, ancak 1 m. kadar boylanan,
sürgünleri ana türden daha dekoratiftir.
'Variegata‘,
Sürgün
uçlarındaki
yapraklar
neredeyse beyazdır.
Platycladus orientalis= Doğu Mazısı: Sürgünler dikey bir düzeyde dallanmıştır.
Sürgüncüklerin her iki yüzü de aynı renkte olup yeşil ya da sarımsı yeşildir. Sürgünlerin üst
yüzeyindeki pul yaprakları sırtlarında çizgi halinde bir girinti ve bu girintinin içerisinde yağ
bezesi vardır. Alt yüzlerinde beyaz stoma çizgileri yoktur. Ana sürgünler yuvarlakçadır. Kozalak
pulları olgunlaştığında odunlaşır, serttir ve kozalak pullarının sırtlarında geriye doğru kıvrılmış
halde 6 adet mahmuz(boynuz) bulunur. Kozalakları diğer mazı türlerinden büyüktür.
Platycladus orientalis: Yaprağın altındaki yağ bezeleri çizgi şeklinde, kozalak pulları
odunlaşmış karpellerden oluşur ve pul yapraklar boyut olarak diğer 2 mazı türünden daha
küçüktür.
Thuja occidentalis= Batı Mazısı: Sürgünler yatay yönde uzanır. Sürgüncüklerin her iki yüzü
aynıdır. Ana sürgünler yassıdır. Yassı
sürgüncüklerin üst yüzlerindeki pul yaprakların arka kısımlarında çıkık halde küresel formda
yağ bezeleri vardır. Kozalak pulları
(4-5 çift) deri gibi yumuşaktır ve kenarlarında küçük sivri uçlar bulunur. Kozalak 7-10 mm.
uzunluktadır .T. occidentalis’te yağ bezesi nokta şeklinde
Thuja plicata= Boylu Mazı: Ana sürgünler yuvarlakçadır. Sürgüncüklerin alt yüzlerinde
stoma çizgileri vardır. Pul yapraklar
oğuşturulunca keskin pis koku verir. Yaprakların uçları sivridir. Ana sürgün üzerindeki
yapraklar seyrek dizilir ve sivri uçları vardır,
ve de uzundurlar. Kozalak pulları (5-6 çift) deri gibi yumuşaktır. Kozalak 10-12 mm.
uzunluktadır
Thuja plicata: yaprağın alt yüzünde kelebeği andıran beyaz-gri stoma çizgileri vardır.
Kozalağı T. occidentalis’e çok benzer ancak pul sayısı daha fazla, 8-12 adet. Kozalak pulları
derimsi yumuşak.
Thuja plicata “Zebrina”=Altınsarısı Çizgili Boylu Mazı