FEBRİL NÖTROPENİ Dr. Dilek İNCE Dokuz Eylül Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü, Çocuk Onkoloji B.D. 04.05.2016 Kanserli çocuklarda hastalık relapsı ve progresyonunu takip eden sık ölüm nedeni enfeksiyonlar. Destekleyici bakım kritik olup, enfeksiyonların önlenmesi ve tedavisi destekleyici tedavinin ana bileşenidir. ☼ Çocuklarda lenfoproliferatif tm sık görülmektedir ☼ Gerek lenfoproliferatif gerek solid tm için tedavi protokolleri yoğundur. ☼ İmmün sistem henüz daha immatürdür Altta yatan kanser Uygulanan tedavi şeması kemik iliği baskılanması & enf. 04.05.2016 ÇOCUKLUK ÇAĞINDA FEBRİL NÖTROPENİ BİR ONKOLOJİK ACİLDİR Çocuklarda FEN ataklarının %1-3’ü ölümle sonuçlanmaktadır. 04.05.2016 Enfeksiyonların sıklığını - ciddiyetini etkileyen faktörler; Nötropeni en önemli risk faktörü olup, derinliği ve süresi enfeksiyon riskini etkilemektedir Monosit-Makrofaj sistemi Kaliteli Fagosit fonksiyonu Hücresel immünite Fiziksel defans bariyerleri RES- Dalak ALTTA YATAN KANSER NÖTROPENİ Humoral immünite Kompleman Kolonize mikrobiyal flora Beslenme TEDAVİNİN TİPİ VE YOĞUNLUĞU 04.05.2016 Çocuklarda FEN ataklarının %15-20’sinde kan kültürü pozitif İnfenktif patojenler zaman içinde değişkenlik göstermekte. Eskiden Gram negatif organizmalar ile sık karşılaşılırken günümüzde Gram pozitif organizmalar ile daha sık karşılaşılmaktadır. 04.05.2016 En sık karşılaşılan Gram pozitif organizmalar koagülaz negatif Stafilokoklar olup enterokoklar ve viridans grubu Streptokoklar neden oldukları hastalık ciddiyeti ve artan antibiyotik direnci nedeniyle problem yaratmaktadır. Gram negatif organizmalardan en sık karşılaşılanlar: Escherichia coli, Klebsiella türleri, Pseudomonas aeruginosa, Serratia türleri ve Proteus türleridir. Candida, Aspergillus ve diğer fırsatçı mantar enfeksiyonları; Viral enfeksiyonlar HSV, İnfluenza, parainfluenza, sitomegalovirus (CMV), varisella zoster virüs (VZV), adenovirus enfeksiyonları, Pneumocystis jirovecii ile enfeksiyonlar 04.05.2016 The ‘Predicting Infectious Complications in Children with Cancer’ (PICNICC) collaboration 15 ülkeden, 22 farklı çalışma grubu, 3504 hasta, 5127FEN atağı Çok değişkenli analize uygun olan 7 çalışma grubundan, 616 hasta, 1070 FEN atağı Tek değişkenli analizde mikrobiyolojik tanımlanmış enfeksiyon (MDI) Ateş yüksekliği / Daha düşük beyaz küre sayıları / AML ile ilişkili bulunmuş, yaşla ilişkili bulunmamış. Osteosarcoma/Ewings sarcoma ve daha ağır mukozit düşük MDI riskiyle ilişkili bulunmuş. TAHMİN ETTİRİCİ MODELLEME Kanser tipi / Ateş yüksekliği / Klinik kötü, genel durum bozuk / Hb / WBC / MMS 04.05.2016 ATEŞ IDSA Kriterleri 2010 Ateş oral ölçümde bir kez ≥38.3ºC Ateş bir saatten uzun süreyle ≥38.0ºC Rektal ateş ölçümünden barsak organizmalarının etraf mukoza ve yumuşak dokulara geçişinin önlenmesi için kaçınılmalıdır COG Guidelines 2004 Bir kez oral ≥38.30C (1010F) Bir saat ara ile oral 2 kez ≥38.00C Flora 2004;9(2):73-105 Bir kez aksiller ≥380C En az bir saat süreyle aksiller ≥37,50C NÖTROPENİ IDSA Kriterleri 2010 Nötropeni bir MNS <500 hücre/mm3 veya takip eden 48 saat boyunca <500 hücre/mm3’e azalması beklenen MNS “Derin nötropeni” : MNS’nin <100 hücre/mm3 olduğu nötropeni “Fonksiyonel nötropeni” terimi hematolojik malignitesi dolaşımdaki nötrofillerde kalitatif defektlere (bozulmuş fagositoz ve patojen öldürme) yol açan hastaları referans almaktadır. Bu hastalar “normal” bir nötrofil sayısına rağmen, artmış infeksiyon riski taşıyor olarak kabul edilmelidirler. COG Guidelines 2004 HAFİF NÖTROPENİ MNS 500 - 1000 hücre/mm3 ORTA DERECELİ NÖTROPENİ MNS 200 - 500 hücre/mm3 AĞIR NÖTROPENİ MNS <200 hücre/mm3 Flora 2004;9(2):73-105 MNS < 500/mm3 MNS 500-1000/mm3 olup, 24-48 saat’te 500/mm3’un altına düşmesinin beklendiği durumlar; 04.05.2016 04.05.2016 Hastanın değerlendirilmesi Dikkatli bir öykü alınması ve fizik incelemenin titizlikle yapılması ilk adımdır. Bu hastalarda fizik incelemenin aralıklı olarak tekrarlanması önemlidir. Hastanın öyküsü ve klinik bulgular dikkate alınarak düşük veya yüksek riskli FEN atağı kararı verilir. Nötropeni süresi & derinliği Kanser tipi ve son durumu (aktif mi/ remisyonda mı / progresif mi) Kemik iliği tutulumunun olup olmadığı Tedavi şekli ( konvansiyonel KT şemaları / yüksek doz KT şemaları) Komorbidite yaratan durumların varlığı 04.05.2016 Yüksek Riskli FEN MNS <100 hücre/mm3 Beklenen nötropeni süresinin 10 günden uzun olması Primer hastalığın lösemi olması (özellikle indüksiyon tedavisi sırasında) Hastalığın remisyonda olmaması Yüksek doz kemoterapi alan hastalar Ağır mukozit varlığı Böbrek, Kalp, Karaciğer fonksiyon bozuklukları Hemodinamik instabilite; Şok, hipotansiyon, solunum sıkıntısı, mental durum değişikliği Nörolojik bulgu Yeni akciğer infiltrasyonu, Pnömoni Karın ağrısı, bulantı, kusma, Tifilitis 04.05.2016 YÜKSEK RİSKLİ FEN DÜŞÜNDÜREN FAKTÖRLER (IDSA 2002) MNS < 100/mm3 MMS < 100/mm3 Beklenen nötropeni süresi > 7-10 gün Klinik durum iyi olmaması Hemodinami bozukluğu (şok, hipotansiyon) Karın ağrısı, bulantı, kusma, diare, pnömoni Akciğer grafi bulgusu olması; KC ve Böbrek fonk bozukluğu Nörolojik bulgu olması Santral kateter enfeksiyonu Fungal enfeksiyon öyküsü Hastalığın remisyonda olmaması Kemik iliğinde düzelme olmaması 04.05.2016 Valide edilmiş pediatrik risk sınıflama: düşük riskli hastalar için Faktör Rackoff 1996 Alexander 2002 Rondinelli 2006 Santoleya 2001 Ammann 2003 Ammann 2010 Hasta ve hastalık ilişkili - AML, Burkitt, indüksiyon ALL, ilerleyici hastalık, Kİ tutulumuyla relaps SV kateter=2 puan, ≤5yaş=1 puan Relaps lösemi, 7 gün içinde KT Kİ tutulumu, SV kateter, preB lösemi ALL idamesinde n daha yoğun KT = 4puan Atak ile ilgili MMS Hipotansiyon, takipne, hipoksi <%94, yeni radyolojik değişiklik, mental bozukluk, ağır mukozit, kusma veya karın ağrısı, fokal enf, hospitalizasyon Klinik enf odağı için CRP ≥90 4,5 puan Hipotansiyon İYE yoksa : 2.5 puan Trb ≤50.000 Ateş >38.5ºC: 1 puan Hb ≤7g/dl :1 puan Viral enf bulgusu yok, CRP >50 WBC <500 Hb>10 Hb≥9 : 5 puan WBC<300 : 3 puan Trb < 50.000: 3 puan Hesaplama MMS≥100: bakteriemi için düşük risk KİT: Yüksek risk Risk fak yok: düşük risk KİT: Yüksek risk Toplam puan <6: düşük risk, KİT: yüksek risk ≤ 3 risk faktörü: düşük risk, KİT: Yüksek risk Toplam puan <9 : düşük risk KİT: Yüksek risk 0 puan: düşük risk Lehrnbecher T, Phillips R, Alexander S, et al; International Pediatric Fever and Neutropenia Guideline Panel. Guideline for the management of fever and neutropenia in children with cancer and/or undergoing hematopoietic stem-cell transplantation. J Clin Oncol. 2012 Dec 10;30(35):4427-38. 04.05.2016 04.05.2016 Ateş yüksekliği olmaksızın FEN olarak tanımlanan durumlar (Lokalize bulguları olan afebril nötropenik hasta) Yakınmalar minör, fizik bulgular silik olabilir Şiddetli karın ağrısı, tifilit Kateter ilişkili enfeksiyonlar / derin yumuşak doku enfeksiyonları Kateter çıkış yeri enfeksiyonu Kateter Cep enfeksiyonu Kateter Tünel enfeksiyonu Ağır mukozit, Rektal apse, Klinik sepsis, şok, 04.05.2016 FEBRİL NÖTROPENİ BİR ONKOLOJİK ACİLDİR SEPSİS, SEPTİK ŞOK VE ÖLÜM RİSKİ TAŞIMAKTADIR TEDAVİ BAŞARISI DİKKATLİ DEĞERLENDİRMEYE VE HIZLA UYGUN TEDAVİNİN BAŞLANMASINA BAĞLIDIR 04.05.2016 İLK BASAMAK Genel durum Bilinç Nabız Kan basıncı Solunum sayısı Periferik dolaşım bozukluğu bulguları Baş dönmesi değerlendirilmesidir. Genel durum bozukluğu, baş dönmesi, açıklanamayan taşikardi ve/veya takipne, periferik dolaşım bozukluğu gibi sepsis/septik şok düşündüren bulguları olan hastalara sepsis/septik şoka yönelik acil tedavi başlanmalıdır. Hastalarda lokalize ağrı, hemodinamik bozukluk, bilinç değişikliği olması durumunda FEN için önerilen yaklaşımlar aynen geçerli Nötropenik hastalarda inflamatuvar yanıt azalmış olacağından enflamasyon bulguları minimal olabilir, klinik tabloda fokal enfeksiyon bulguları gelişmeyebilir, klinik tablo silik olabilir Ateşin eşlik etmediği, ciddi - hayatı tehdit eden enfeksiyonlar da görülebileceği akılda tutulmalı, bu tablolar FEN prensiplerine uygun tedavi edilmelidir. 04.05.2016 DİKKATLİ ÖYKÜ Primer hastalık tanısı ve hastalığın son durumu Son kemoterapinin ne zaman uygulandığı ve içeriği Ateşin ne zaman başladığı, en yüksek kaç derece ölçüldüğü ve süresi Ateşe eşlik eden yakınmalarının varlığı başdönmesi, başağrısı, karın ağrısı, ishal, öksürük, anal bölgede ağrı, yutma güçlüğü, döküntü, dizüri, kanama gibi Halen kullanmakta olduğu bir antibiyotik olup olmadığı Daha önce invaziv fungal enfeksiyon geçirip geçirmediği, antifungal profilaksi alıp almadığı 04.05.2016 AYRINTILI FİZİK İNCELEME ! Vital bulgular değerlendirilir / ayrıntılı fizik inceleme yapılır Hastalar ile temasta EL HİJYENİ Önemli Enfeksiyon riski açısından özellikle dikkat edilecek noktalar Mukozal membranlar Orofarinks Solunum sistemi Perianal bölge Deri ve yumuşak doku lezyonları Kateteri olan hastalarda kateter giriş yeri ve kateter hattı ağrı, kızarıklık, akıntı, şişlik açısından özellikle değerlendirilmeli Rektal tuşe yapılmamalıdır 04.05.2016 Laboratuvar değerlendirme Kan sayımı, periferik yayma Elektrolitler, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri İdrar analizi Kültürler: Periferik ven ve santral kateteri varsa kateterden kan kültürü gönderilmeli . (kateter iki lümenliyse her iki lümenden alınmalı) İdrar kültürü rutin olarak gönderilmeli (yakınma varlığı / abn idrar analizi / üriner kateter varlığı) İshal varsa dışkı kültürü, gerekli görülürse Clostridium difficile toksini Balgam çıkarıyorsa balgam kültürü Klinik şüphe varsa BOS incelemesi ve kültürü Solunum yolu enfeksiyonu bulgularında RSV, adenovirüs, influenza A-B, ve parainfluenza için nazal yıkama sıvısı Öksürük, takipne ve/veya fizik incelemede solunum sisteminde patolojik bulgu varsa PA akciğer grafisi, kan gazı Kanama bulguları, sepsis/septik şok tablosu varsa PT, aPTT, fibrinojen, fibrin yıkım ürünleri ve d-dimer Merkezi sinir sistemi enfeksiyonu düşünülüyorsa koagülopati ve trombositopeni açısından güvenli olup olmayacağı değerlendirildikten sonra ek kontrendikasyonun olmaması durumunda lomber ponksiyon, BOS’ta hücre sayımı ve BOS kültürü Klinik olarak gerek görülüyorsa bilgisayarlı tomografi toraks, kraniyum, paranazal sinüs, Abdomen / pelvis Empirik antibiyotik tedavisi Nötropenik hastalarda enfeksiyonun ilerlemesi çok hızlı olur. Ampirik İV antibiyotik tedavisinin hızla başlanması gerekir. İlk hedef geniş bir spektrumu kapsayacak Gram negatif ve Gram pozitif organizmalara yönelik antibiyotik başlamaktır. sefalosporin veya genişletilmiş spektrumlu beta laktam grubu antibiyotik beraberinde aminoglikozid ile verilebilir. Alternatif olarak monoterapide karbapenem grubu (meropenem veya imipenem) verilebilir. Her bir merkez kendisinin enfeksiyon spektrumunu, antimikrobiyal duyarlılık paternini bilmeli ve buna göre bir antimikrobiyal tedavi planı yapmalıdır. Hastaların tekrarlı olarak değerlendirilmeleri önemlidir. 04.05.2016 Öneriler RİSK DEĞERLENDİRMESİ DEĞERLENDİRME TEDAVİ Uygun bir risk değerlendirme stratejisi belirle ve rutin uygulamada kullan - Eş zamanlı periferik ve mevcut kateterlerin bütün lümenlerinden kan kültürü al - Yüksek riskli FEN: Monoterapi (antipsödomonal -laktam veya karbapenem) - İdrar tetkiki ve gerekliyse idrar kültürü al - Sadece semptomları olan hastalarda akciğer grafisi iste - Dirençli mikroorganizmalar ile enfeksiyon şüphesi varsa veya hasta stabil değil ise ikinci bir gram-negatif ajan veya glikopeptid eklemeyi düşün - Düşük riskli FEN: Hastanın takibi mümkünse ve şartlar uygunsa evde tedaviyi ve oral tedaviyi düşün Lehrnbecher T, Phillips R, Alexander S, et al; International Pediatric Fever and Neutropenia Guideline Panel. Guideline for the management of fever and neutropenia in children with cancer and/or undergoing hematopoietic stem-cell transplantation. J Clin Oncol. 2012 Dec 10;30(35):4427-38. 04.05.2016 Başlangıç Antibiyotik Tedavisi Oral (düşük riskli)* Parenteral Kombine Tedavi Monoterapi Glikopeptid içeren Glikopeptid içermeyen Empirik antimikrobiyal tedaviMONOTERAPİ SEFTAZİDİM SEFEPİM KARBAPENEMLER (İMİPENEM-SİLASTATİN / MEROPENEM) Not: Ertapenem’in antipsödomonal etkinliği yok, bu da FEN de kullanımını engelliyor PİPERASİLİN TAZOBAKTAM SEFAPERAZON SULBAKTAM 04.05.2016 Seftazidim (Gram + ve anaeroblar için yetersiz kalıyor, BOS geçişi iyi) Piperasilin tazobaktam (Gram -, Gram +, anaerob için etkili geniş spektrum; intraabdominal enf için etkili, BOS geçişi yetersiz) Meropenem (Gram -, Gram +, anaerob ve ESBL için etkili geniş spektrum; intraabdominal enf için etkili, menenjit ve SSS enf için de tercih) İmipenem silastatin (Gram -, Gram +, anaerob ve ESBL için etkili geniş spektrum; intraabdominal enf için etkili, konvülzyon eşiğini düşürüyor, nefrotoksik) 04.05.2016 04.05.2016 Aksoylar S, Cetingul N, Kantar M, Karapinar D, Kavakli K, Kansoy S (2004) Meropenem plus amikacin versus piperacillin-tazobactam plus netilmicin as empiric therapy for high-risk febrile neutropenia in children. Pediatr Hematol Oncol 21:115–123 Corapcioglu F, Sarper N, Zengin E (2006) Monotherapy with piperacillin/tazobactam versus cefepime as empirical therapy for febrile neutropenia in pediatric cancer patients: a randomized comparison. Pediatr Hematol Oncol 23:177–186 Duzova A, Kutluk T, Kanra G et al (2001) Monotherapy with meropenem versus combination therapy with piperacillin plus amikacin as empiric therapy for neutropenic fever in children with lymphoma and solid tumors. Turk J Pediatr 43:105–109 Kutluk T, Kurne O, Akyuz C et al (2004) Cefepime vs. meropenem as empirical therapy for neutropenic fever in children with lymphoma and solid tumours. Pediatr Blood Cancer 42:284– 286 Oguz A, Karadeniz C, Citak EC, Cil V, Eldes N (2006) Experience with cefepime versus meropenem as empiric monotherapy for neutropenia and fever in pediatric patients with solid tumors. Pediatr Hematol Oncol 23:245–253 Uygun V, Karasu GT, Ogunc D, Yesilipek A, Hazar V (2009) Piperacillin/tazobactam versus cefepime for the empirical treatment of pediatric cancer patients with neutropenia and fever: a randomized and open-label study. Pediatr Blood Cancer 53:610– 614 Vural S, Erdem E, Gulec SG, Yildirmak Y, Kebudi R (2010) Imipenem–cilastatin versus piperacillin– tazobactam as monotherapy in febrile neutropenia. Pediatr Int 52:262–267 Yildirim I, Aytac S, Ceyhan M et al (2008) Piperacillin/tazobactam plus amikacin versus carbapenemmonotherapy as empirical treatment of febrile neutropenia in childhood hematological malignancies. Pediatr Hematol Oncol 25:291–299 Zulfikar B, Devecioglu O, Anak S, Ovali F, Gedikoglu G (1991) The efficacy of mezlocillin–amikacin combination in febrile neutropenic children with oncologic disease. J Chemother 3:250–254 04.05.2016 04.05.2016 Corapcioglu F, Sarper N, Zengin E. Monotherapy with piperacillin/tazobactam versus cefepime as empirical therapy for febrile neutropenia in pediatric cancer patients: a randomized comparison. Pediatr Hematol Oncol. 2006;23:177–186. Uygun V, Karasu GT, Ogunc D, et al. Piperacillin/tazobactam versus cefepime for the empirical treatment of pediatric cancer patients with neutropenia and fever: a randomized and open-label study. Pediatr Blood Cancer. 2009;53:610–614. Vural S, Erdem E, Gulec SG, et al. Imipenem-cilastatin versus piperacillin-tazobactam as monotherapy in febrile neutropenia. Pediatr Int. 2010;52:262–267. Aksoylar S, Cetingul N, Kantar M, et al. Meropenem plus amikacin versus piperacillin-tazobactam plus netilmicin as empiric therapy for high-risk febrile neutropenia in children. Pediatr Hematol Oncol. 2004;21:115–123. Duzova A, Kutluk T, Kanra G, et al. Monotherapy with meropenem versus combination therapy with piperacillin plus amikacin as empiric therapy for neutropenic fever in children with lymphoma and solid tumors. Turk J Pediatr. 2001;43:105– 109. Zulfikar B, Devecioglu O, Anak S, et al. The efficacy of mezlocillin-amikacin combination in febrile neutropenic children with oncologic disease. J Chemother. 1991;3:250–254. Yildirim I, Aytac S, Ceyhan M, et al. Piperacillin/tazobactam plus amikacin versus carbapenem monotherapy as empirical treatment of febrile neutropenia in childhood hematological malignancies. Pediatr Hematol Oncol. 2008;25:291–299. Corapcioglu F, Sarper N. Cefepime versus ceftazidime + amikacin as empirical therapy for febrile neutropenia in children with cancer: a prospective randomized trial of the treatment efficacy and cost. Pediatr Hematol Oncol. 2005;22:59–70. Kebudi R, Gorgun O, Ayan I, et al. Randomized comparison of cefepime versus ceftazidime monotherapy for fever and neutropenia in children with solid tumors. Med Pediatr Oncol. 2001;36:434–441. Kutluk T, Kurne O, Akyuz C, et al. Cefepime vs. meropenem as empirical therapy for neutropenic fever in children with lymphoma and solid tumours. Pediatr Blood Cancer. 2004;42:284–286. Oguz A, Karadeniz C, Citak EC, et al. Experience with cefepime versus meropenem as empiric monotherapy for neutropenia and fever in pediatric patients with solid tumors. Pediatr Hematol Oncol. 2006;23:245–253. 04.05.2016 Glikopeptid içermeyen kombine tedavi Aminoglikozidler, monoterapide kullanılan antibiyotiklere eklenebilir. Pseudomonas aeruginosa dahil dirençli gram negatif enfeksiyon için güçlü kuşku varsa, ağır sepsis ve septik şok kliniği varsa başlangıç ampirik tedavisine eklenmeli Sisplatin, siklosporin, amfoterisin B kullanan hastalarda aminoglikozidlere bağlı nefrotoksisite ve ototoksisite yan etkilerinin artması riski mevcut Siprofloksasin, monoterapide kullanılan antibiyotiklere eklenebilir. Glikopeptid (Vankomisin/Teikoplanin) içeren kombine tedavi Nötropenik ateşte başlangıç antibiyotik tedavisinde standart olarak verilmesi önerilmez Glikopeptid kullanımı özel endikasyonlarla sınırlandırılmalı IDSA 2002 önerisi: merkezin Gram pozitif mikroorganizmalara bağlı fulminan enfeksiyon oranı yüksek ise başlangıç tedavisinde glikopeptid verilebilir. Başlangıç tedavisinde glikopeptid bulunmasını gerektiren durumlar Kateter ilişkili enfeksiyon kuşkusu Deri veya yumuşak doku enfeksiyonu Pnömoni Hemodinamik bozukluk, hipotansiyon, şok Yoğun KT ilişkili ağır mukoziti olan hastalar (HD Ara-C alan AML) FEN atağı öncesi florokinolon proflaksisi alanlar MRSA veya penisilin dirençli pnömokok kolonizasyonu Kan kültüründe gram pozitif bakteri üremesi olması Daptomisin, Linezolid, Quinupristin-Dalfopristin VRE, MRSA ve diğer dirençli gram pozitif koklar !!! Daptomisin enterokoklar için tek başına bakterisidal (Not pulmoner surfaktan daptomisini inaktive ettiğinden MRSA pnömonisi gibi pulmoner enfeksiyonlarda daptomisin önerilmiyor.) Linezolid: MRSA, VRE, beta laktam dirençli pnömokoklarda etkili, PE, PO kullanılabiliyor.MRSA enf da vankomisin ile eşit etkinlik gösteriyor. Quinupristin-Dalfopristin: linezolid ile aynı etki spektrumu. 04.05.2016 Tedavi yanıtının değerlendirilmesi Hasta afebril ve MNS > 500 hücre /mm3 oluncaya kadar günlük değerlendirme: Ateş Klinik bulgular Kan sayımı, periferik yayma Böbrek, karaciğer fonksiyonları 04.05.2016 Planlı tedavi Tedavi planı, klinik yanıt ve mikrobiyolojik bulgulara göre modifiye edilir. Çocuğun kliniği iyiyse, bir enfeksiyon odağı saptanamadıysa, kültürlerinde pozitif üreme olmadıysa, ateş yüksekliği hızla gerilediyse ve hastanın ateşi son 24-48 saattir kontrol altındaysa intravenöz antibiyotik tedavisi kesilip ağızdan antibiyotik tedavisiyle devam edilebilir. Eğer hastada klinik bir enfeksiyon odağı yoksa, kültürlerde üreme olmamışsa ve ampirik tedavi ile 3-5 gün geçmesine rağmen ateş kontrolü sağlanamamışsa, tekrar enfeksiyon odağı aranması ve tekrar kültürlerin alınması gerekir. Eğer çocuk klinik olarak iyi ise aynı antibiyotiklerle devam edilebilir. Eğer çocuğun klinik durumunda bozulma varsa, antibiotikler değiştirilebilir ve/veya anaerobları da kapsayacak antibiyotik eklenebilir. 04.05.2016 24 – 72 saat sonra değerlendirme TEDAVİNİN DEĞİŞTİRİLMESİ TEDAVİNİN KESİLMESİ - Başlangıç tedavisine cevap veren hastalarda; kültürlerde üreme yoksa, ikinci gram-negatif etkili ilaç ve eklenmişse glikopeptid kesilebilir - Bütün hastalar: 48 saatte kan kültürleri negatif, 24 saatir ateşi yok ise ve kemik iliği düzeliyor (ANS artıyor) ise 7 günde tedavi kesilebilir - Hasta stabil ise, sadece ateşe bakarak tedavi değişiklikleri yapmaya gerek yoktur - Düşük riskli FEN: 72 saatte kan kültürleri negatif, 24 saattir ateşi yok ise, kemik iliğinin - Hasta stabil değilse ve FEN devam durumuna bakılmaksızın tedavi ediyorsa, gram-negatif, gram-pozitif kesilebilir ve anaerob bakterileri kapsayan tedavi değişikliği yapılmalıdır Lehrnbecher T, Phillips R, Alexander S, et al; International Pediatric Fever and Neutropenia Guideline Panel. Guideline for the management of fever and neutropenia in children with cancer and/or undergoing hematopoietic stem-cell transplantation. J Clin Oncol. 2012 Dec 10;30(35):4427-38. 04.05.2016 Kan kültürü pozitifliği olan hastalar organizmanın eradikasyonundan sonra en az 7-10 gün İV antibiyotik tedavisi gerektirir. Eğer ateş kısa sürede kontrol altına alınırsa izole edilen organizmaya yönelik tedavi optimize edilmelidir. Bakteriyemiyi önlemek için geniş spektrumlu antibiyotik devam ettirilmelidir. Antibiyotik tedavisine, nötrofil sayısı normale dönene dek devam edilmesi çoğu zaman gerekmez. Bakteriyel pnömoni 2 – 3 hafta Gram pozitif bakteremi 2 hafta tedavi gerektirir. Gram negatif bakteremi 3 hafta HSV, VZV: 7 – 10 gün 04.05.2016 Kültür pozitif çocukta ateş devam ederse, başka değişiklikler yapmadan önce antibakteriyal tedavinin optimize edilmesi gerekir ve ateşin 4-5. gününden sonra antifungal tedavi eklenmesi önerilir. Klinik progresif bozulma gösteren hastalarda antifungal tedavinin daha erken başlanması düşünülebilir. İzlemde 4-5 gün geçmesine rağmen ateş kontrolü sağlanamamışsa antifungal tedavi eklenir, toraks ve sinüslerin BT ile, abdomenin US ile değerlendirilmesi, retinal kandidiyazis açısından oftalmolojik muayene yapılması önerilir. Hava yoluyla bulaşan mantarlar: en az 12 hafta tedavi gerektirir 04.05.2016 > 96 saatte empirik antifungal tedavi değerlendirmesi RİSK BELİRLEME Yüksek riskli FEN, AML, relaps ALL, ağır miyelosupresif kemoterapi, allojenik K. İ. transplantasyonu, geniş spektrumlu AB , beklenen > 10 gün nötropeni DEĞERLENDİRME TEDAVİ - Bütün hastalar: BAL’da ve BOS’da galaktomannan - Çocuklarda b-D-glukan testinin tanı değeri yok - Yüksek aspergillozis riski: Haftada 2 kez serum galaktomannan düzeyi - Bütün hastalar: Empirik amfoterisin veya kaspofungin - Yüksek IFH riski: Persistan FEN (> 96 saat): AC. ve sinüs CT - Düşük İFH: rutin galaktomannan testine gerek yoktur - Düşük İFH riski: Devam eden FEN’de empirik antifungal tedavi düşün - Yüksek İFH riski: > 96 saat ateş varsa empirik antifungal tedavi Lehrnbecher T, Phillips R, Alexander S, et al; International Pediatric Fever and Neutropenia Guideline Panel. Guideline for the management of fever and neutropenia in children with cancer and/or undergoing hematopoietic stem-cell transplantation. J Clin Oncol. 2012 Dec 10;30(35):4427-38. 04.05.2016 Ateş >38.3ºC, nötrofil <500hc/mm3 Gram + ve Gram – spekrumlu AB başla Ateş 72 s de kontrol edildi Kan kültürü negatif Ateş 72 s de kontrol edilemedi Kan kültürü pozitif Ateşsiz 24-48 s sonra AB kesilir AB leri tekrar gözden geçir Düşük riskli hastalarda 24-48s sonra oral AB e geçilmesi düşünülebilir Ateş kontrolü sağlandıktan sonra, Mokroorganizma eradike edilince, tedaviyi tamamla ve AB kes Kan kültürü negatif Ateş devam ediyorsa AB leri tekrar gözden geçir, 4-5 gün sonra antifungal başla Hastanın ateşi 48s kontrol edildiyse ve nötrofillerde yükselme varsa bakteri /fungus tedavisini tamamlayarak 04.05.2016 antimikrobiyaller kesilir Kateter çıkarılması için endikasyonlar Deri altı tünel enfeksiyonu Kan kültüründe pozitifliğin devam etmesi (antibiyotik başlanmasından 72. saat ve sonrasında) Antibiyotiklere yanıtsızlık Septik tromboz Endokardit Hemodinamik bozukluğun olduğu sepsis Kültürde Pseudomonas aeruginosa, Stenotrophomonas maltophilia, Corynebacterium JK, vankomisine dirençli enterokok, Candida spp ve Acinetobacter üremesi. Enfeksiyonun Önlenmesi Çevre: Hastane kaynaklı enfeksiyonlardan korumak üzere evde normal yaşamlarına devam etmek üzere cesaretlendirilmeli. Hastane ortamı: Hastanede izole odalarda hijyenik koşullarda kalmaları sağlanmalı. El yıkamaya önem verilmeli, özen gösterilmeli. Beslenme: Kontamine gıdalardan sakınılmalı, pastörize edilmemiş ürünler yasaklanmalı. Yüksek doz kemoterapi ve kök hücre nakli (YDKT KHN) uygulanan hastalarda özel diyet kısıtlaması yapılmalı. İnvaziv girişimler: Nötropenik dönemde normal mukoza ve deri bariyerini bozacak uygulamalardan sakınılmalı, örn: diş ile ilgili müdahaleler. 04.05.2016 Antibiyotik proflaksisi: Oral antibiyotik proflaksisi barsakta patojen aerob organizmalarla kolonizasyonu önlerken yararlı anaerob organizmaları koruyabilir. Günümüzde kinolonlar TMP-SMX a tercih edilmektedir. Mide barsak sisteminin selektif dekontaminasyonu (esasen gram negatif bakteremide) FEN atakta hayat kurtarıcıdır. Mide barsak sisteminin selektif dekontaminasyonu özellikle hematolojik maligniteler, YDKT-KHN hastaları ve relaps vakalar için önerilmelidir. 04.05.2016 Mantar proflaksisi: Mantar proflaksisi konusu antibiyotik proflaksisi kadar net olmayıp, sadece yüksek riskli (hematolojik maligniteler, YDKT-KHN hastaları ve relaps vakalar) hastalar için önerilmektedir. İnvaziv mantar enfeksiyonun erken tanınması tablonun gidişini ve sonucunu iyileştiricidir, ama mantar proflaksisi verilmesinin rolü net değildir. Flukonazol Candida proflaksisinde etkilidir, Candida krusei gibi bazı tipler dirençli olabilir. Aspergillus proflaksisi itrakonazol, vorikonazol, posakonazol, mikafungin veya İV amfoterisin B gerektirir, itrakonazol ve vinkristinin birlikte kullanımının ağır nörotoksisite riski olduğu unutulmamalıdır. Aspergillus enfeksiyonu riski olan çocukların bu açıdan izlenmesi önemlidir. 04.05.2016 Virus proflaksisi: Yoğun protokoller uygulanan solid tümörlü hastalarda, YDKT-KHN hastalarında CMV ve VZV aktivasyon riski olan hastalarda asiklovir verilmelidir. YDKT-KHN hastalarında proflaksinin kesilmesiyle VZV enfeksiyonu izlenebilmektedir. Bu nedenle YDKT-KHN sonrası bir yıl süreyle proflaksiye devam önerilmektedir. Pneumocystis jirovecii pnömonisinin önlenmesi: Hematolojik maligniteler, YDKT-KHN hastaları ve uzamış FEN atakları olan solid tümör hastalarında TMP-SMX Pneumocystis jirovecii pnömonisini (PJP) önlemede etkindir. Alternatif olarak arosolize veya İV pentamidin verilebilir. Pentamidini tolere edemeyen hastalara Dapson verilebilir. 04.05.2016 Granülosit koloni stimule edici faktör (G-CSF) kullanımı: Erişkin ve çocuk hastalarda kemoterapi ilişkili nötropeninin derinliğini ve süresini azaltmada G-CSF yaygın olarak kullanılmaktadır. Çok yoğun kemoterapi uygulanan hastalarda veya progenitör hücre mobilizasyonu için primer olarak G-CSF uygulanabilmektedir. Sekonder proflaktik G-CSF uygulaması önceden ağır FEN atağı geçiren, kemoterapi gecikmeleri olan veya kemoterapi doz azaltılması gerektiren hastalarda önerilmektedir. G-CSF’ ün, Kemoterapi tamamlandıktan 24-72 saat sonra 5µg/kg/gün SC veya İV dozda başlanması ve nötrofil sayısı >1000/mm3 olana dek uygulanması önerilmektedir. 04.05.2016 Dikkatiniz için teşekkürler 04.05.2016