Acil Serviste Senkop Hastasına Yaklaşım

Acil Serviste Senkop
Hastasına Yaklaşım
ER
M
A
N
lüm ü
D
Kitap
Bö
Ahmet Yıldırım, Okhan Akdur
Tanım
Ani bilinç ve postür kaybı sonrasında hastanın spontan önceki nörolojik durumuna döndüğü klinik tabloya
senkop denir.
Sınıflama ve Patofizyoloji
Senkop beş farklı katagoride incelenebilir.
- Kardiyojenik senkop.
- Nörojenik senkop.
- Nöral (refleks bağlantılı) senkop.
- Ortostatik senkop.
- Sebebi bilinmeyen senkop.
Tüm senkop tiplerinin son ortak noktası hepsinde bilateral serebral hemisferlerin veya beyin sapı retiküler
aktive edici sistemin akut hipoperfüzyonudur.
Kardiyojenik senkop: En tehlikeli senkop tipi olup ani
ölümün habercisi olabilir. Primer olarak disritmiler ve
yapısal kalp hastalıkları neden olur. Supraventriküler
veya ventriküler taşikardiler, sinüs nodu disfonksiyonu, atrioventriküler ileti bozuklukları, kapak ve iskemik
kalp hastalıkları ve kardiyomiyopatiler kardiyak debiyi bozarak serebral perfüzyonu azaltıp senkopa neden
DOI: 10.4328/DERMAN.3831
Received: 11.08.2015
Accepted: 01.09.2015
Published Online: 03.09.2015
Corresponding Author: Ahmet Yıldırım, Acil Tıp ABD. Çanakkale Onsekiz Mart
Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çanakkale, Türkiye.
GSM: +905059063338 F.: +90 2862635956 E-Mail: [email protected]
Derman Tıbbi Yayıncılık 252
Derman Tıbbi Yayıncılık 1
olabilir.
Nörojenik Senkop: Nöbetler, geçici iskemik ataklar,
migren kaynaklı baş ağrıları, subaraknoid kanamalar
ve subklavian çalma sendromu kaynaklıdır. Hastada
senkop sonrası 5 dakikadan fazla süren konfüzyon, dil
ısırılması, inkontinans, ve epileptik aura nöbeti düşündürür. İki kol arasında ciddi kan basıncı farkı ve aynı
taraf üst ekstremite periferik nabızların zayıf hissedilmesi subklavian çalma sendromunu düşündürür. Devam eden nörolojik defisit veya bilinç bozukluğu inme
ve serebrovasküler kanama lehinedir. Senkop sonrası
nörolojik semptomları olmayan hastalarda rutin nörolojik görüntüleme önerilmemektedir.
Nöral (refleks bağlantılı) senkop; Dolaşım kontrolünü
sağlayan kardiyovasküler reflekslerin çeşitli uyaranlara karşı çalışmaması ile uygunsuz vazodilatasyon,
bradikardi veya ikisinin birlikte görülebildiği klinik durumdur. Bening karekterde olup senkop öncesi sıcak
basması, terleme solukluk, bulantı, baş dönmesi görülebilir.
Emosyonel ya da ortostatik stres sonucu görülen refleks senkopun en sık karşılaşılan tipi vazovagal senkoptur. Nöral kaynaklı veya vazovagal senkop daha çok
beklenmeyen ve hoş olmayan görüntü, ses, koku, korku, ciddi ağrı ve cerrahi girişim durumlarında gelişebilir. Ayrıca kalabalık ve sıcak ortam, uzun süre ayakta durma, diz üstü oturma veya efor sonrası vagus siniri uyarılır buda refleks bradikardi ve vazodilatasyona neden olur. Öksürük, yutkunma, miksiyon ve defekasyon sonrası görülen senkop da mekanizma aynıdır
ve durumsal senkop diye adlandırılır. Diğer refleks aracılı senkop tipi ise karotis sinüs hipersensitivitesi olup
boyna yapılan mekanik bası sonrası görülür. Traş olurken, sıkı bağlanmış boyunluk-kravat veya başı çevirirken karotis sinüs uyarılır ve senkop görülür, fakat bazen mekanik tetikleyici bir faktör olmadan da görülebilir.
Ortostatik senkop; Senkop veya pre-senkop semptomları ile ilişkili postural hipotansiyonu olan kişilerde göDerman
Tıbbi
Yayıncılık
2
Derman
Tıbbi
Yayıncılık
253
rülür. Postural hipotansiyon hasta supin pozisyonda 5
dakika bekledikten sonra ölçülen tansiyon değerinin
ayağı kalkıştan itibaren 1-3 dk arasında ölçülen tansiyon değeri ile karşılaştırıldığında sistolik kan basıncının 20 mmHg veya diyastolik kan basıncının 10 mm
Hg düşmesiyle tanı konulur. Ayrıca semptomdan bağımsız olarak sistolik kan basıncının 90 mm Hg altında olması da anlamlıdır. Ortostatik senkopun en sık sebebi kanama veya dehidratasyondan dolayı intravasküler sıvı kaybıdır. Diğer sebep ise sempatik sinir sistemi disfonksiyonudur. Normalde ayağa kalkınca alt
ekstremite ve karında venöz göllenme olur. Bu da kalbe venöz dönüşün azalması, kardiyak debinin azalması, aorta-karotis ve kardiyopulmoner baroreseptörlerin
uyarılması ve neticesinde sempatik sistemin aktivasyonuna yol açar. Sonuçta kalp hızı, kardiyak kontraktilite, periferik vasküler direnç artar ve stabil bir kan basıncı idamesi sağlanır. Kompanzasyon mekanizmaları
sayesinde normal bireylerde sistolik kan basıncı 5-15
mmHg düşerken, diastolik kan basıncı hafifçe yükselme eğilimine girer.
Sebebi bilinmeyen senkop; Senkopun en sık görülen
tipi olup yaklaşık olguların yaklaşık %40 ını oluşturmaktadır. Tüm araştırmalara rağmen senkop sebebi
bulunamamaktadır. Bazı çalışmalarda acile başvuran
senkop olgularının %50 den fazlasında neden bulanamadığı bildirilmektedir.
Epidemiyoloji
Senkop acil servis başvurularının yaklaşık %2 sini oluşturmaktadır ve bu hastaların yaklaşık %32 si hastane yatışı yapılarak tedavi edilmektedir. İlerleyen yaşla birlikte acil servse senkop nedeni ile başvurularda
ciddi bir artış görülmektedir. Genel popülasyonda senkopun prevalansı %19 civarında olup yaşam boyunca
her 4 kişiden 1 inin senkop atağı geçirdiği tahmin edilmektedir.
Derman Tıbbi Yayıncılık 254
Derman Tıbbi Yayıncılık 3
Hikaye
Senkop ile başvuran hasta aksi ispat edilene kadar hayatı tehdit edici bir durumda olduğu düşünülüp hızlıca triajla birlikte stabilizasyonu sağlanmalıdır. Hastanın senkop öncesi durumu ve başlangıçtaki durumu,
senkop sırasında olayı gören şahitlerin bilgileri, senkop sonrası durum, hastanın tıbbi geçmişi ve kullandığı ilaçlar dikkatlice sorgulanmalıdır, Tablo 1.
Tablo 1. Hikayede dikkat edilmesi gereken noktalar.
Senkop öncesi
Aktivite
Egzersiz sırasında veya sonrasında, ayağı kalkarken
veya kalktıktan sonra, supin pozisyondayken, miksiyon,
defekasyon, öksürük veya yutkunma sırasında veya
hemen sonrasında.
Prodromal
bulgular
Sersemlik hissi, baş dönmesi, görmede bulanıklık, sıcak
basması
Durumsal
Uzun süre ayakta durmak, kalabalık veya sıcak ortam,
yemek sonrası, korku veya ağrı, boyun hareketleri,
enstrumantasyon.
Senkop başlangıcı
İlişkili
semptomlar
Çarpıntı, göğüs ağrısı; kola, çeneye veya sırta yansıma,
yırtıcı sırt ağrısı, abdominal ağrı, dispne, plörotik göğüs
ağrısı, ani başağrısı, boyun ağrısı, paralizi, melena,
ishal, ateş, halsizlik
Semptom
zamanı
Uzun, ani
Şahitlerin bilgileri
Düşme/
yaralanma
Düşme mekanizması( ani, yığılma veya dizler üzerine
oturma), önce bilinç kaybı olması, kafa travması
Senkop süresi
Saniyeler veya dakikalar
Hareketler
Hareketsiz, jerkler veya tonik-klonik kasılmalar ve
kasılma süresi
İlişkili
semptomlar
Soluk, siyanoze veya hiperemik cilt, solunum
paterni(horultu)
Senkop sonrası
Mental durum
Konfüzyon, kendine gelme süresi
Derman
Tıbbi
Yayıncılık
4
Derman
Tıbbi
Yayıncılık
255
İlişkili
semptomlar
Çarpıntı, göğüs ağrısı; kola, çeneye veya sırta yansıma,
yırtıcı sırt ağrısı, abdominal ağrı, dispne, plörotik göğüs
ağrısı, ani baş ağrısı, boyun ağrısı, paralizi, melena.
İshal, ateş, zayıflık, idrar veya gaita inkontinansı, dil
ısırma Terleme, bulantı, kusma, zayıflık, kas ağrısı,
yaralanma
Geçmiş tıbbı öykü
Aile öyküsü
Ani ölüm, bayılma, yapısal kalp hastalığı
Kardiyovasküler
öykü
Yapısal kalp hastalığı, koroner arter hastalığı, miyokart
enfarktüsü, disritmi
Nörolojik öykü
Parkinsonizm, epilepsi
Metabolik
hastalık
Diabet
Kullanılan
ilaçlar/maddeler
Kullandığı ilaçlar / madde kullanımı
Önceki senkop
öyküsü
Önceden geçirilmiş senkop ve ilişkili semptomlar ve
senkop nedeni.
Fizik Muayene
Vital bulgular ve sistemik fizik muayene senkopun sebebini öngörmede önemli ip uçları verebilmektedir.
Anormal vital bulgular etiyoloji açısından önemlidir.
Kalp hızı ve ritim tipi disritmiler in açısından değerlendirilmelidir. Hipotansiyon ve taşikardi hipovolemiyi düşündürürken, devam eden taşipne ve/veya düşük
oksijen saturasyonu pulmoner embolinin bir göstergesi olabilir.
5 dakikalık supin pozisyondan ayağı kalktıktan 1-3 dakika sonra hastada belirgin semptomlarının olması ortostatik hipotansiyonun göstergesidir.
Yüksek ateş sepsise bağlı sıvı kaybı ve hipovolemiyi
gösterebilir.
Sistem muayenesi tablo 2 de özetlenmiştir.
Derman Tıbbi Yayıncılık 256
Derman Tıbbi Yayıncılık 5
Tablo 2. Sistemik bulgular ve olası sebepler
Sistem
Bulgular
Bulguların önemi
Deri muayenesi
Terli, soluk, soğuk
Azalmış organ
perfüzyonu
KBB muayenesi
Hassasiyet ve
deformite
Travma bulgusu
Papil ödem
Artmış kafa içi basınç
Solunum
Ketoasidoz
Üfürüm
Kardiovasküler hastalık
Juguler ven
dolgunluğu
Tamponat, pulmoner
emboli, sağ kalp
yetmezliği
Akciğer muayenesi
Solunum sesleri, ral,
ronküs
Enfeksiyon, sol kalp
yetmezliği, pulmoner
emboli
Kalp muayenesi
Sistolik üfürüm
Aort stenozu, hipertrofik
KMP
Rub, seslerin derinden
gelmesi
Perikardit, tamponat
Abdomen muayenesi
Pulsatil kitle
Abdominal aort
anevrizması
Rektal muayene
Melane ve kanlı gaita
Gastrointestinal
kanama,anemi
Pelvis muayenesi
Uterin kanama,
adneksal hassasiyet
Hipovolemi, anemi,
ektopik gebelik
Ekstremite muayenesi
Üst eksremite nabız
derinliği
Torasik aort diseksiyonu,
subklavian çalma
sendromu
Nörolojik muayene
Fokal defisit, mental
durum değişikliği
Stroke, nöbet, primer
nörolojik durumlar
Boyun muayenesi
AYIRICI TANI
Senkopa neden olabilecek bir çok sebep vardır ve bunlar primer mekanizmalarına göre sınıflandırılır (tablo3). Tanısal değerlendirme yapılırken öncelikle yaşamı tehdit edebilecek disritmi ve miyokard enfarktüsü gibi kardiyovasküler nedenler öncelikli düşünülmelidir. Subaraknoid kanama gibi serebrovasküler olaylara daha az sıklıkla karşılaşılsada bunlarda kardiyak nedenler gibi hayatı tehdit edici olabilirler. Toksik ve metabolik anormallikler kan basıncı ve ritim anormallikDerman
Tıbbi
Yayıncılık
6
Derman
Tıbbi
Yayıncılık
257
leri yaparak senkopa neden olabilmektedir. Aort darlığı
Tablo 3. Senkop nedenleri
Yaşamı
tehlikeye sokabilecek nedenler
Akut miyokard enfarktüsü, Ciddi disritmiler
Torasik veya abdominal aort anevrizma ve diseksiyonu
Ciddi aort darlığı, Perikardiyal tamponat
Hipertrofik kardiyomiyopati, Masif pulmoner emboli
Stroke, subaraknoid kanama, Gastrointestinal kanama
Rupture ektopik gebelik, Toksik-metabolik bozukluklar
Sistemik perfuzyon
bozukluğu
sonrası senkop
Çıkış obsruksiyonu yapan nedenler;
Mitral, aortik, veya pulmoner darlık.
Hipertrofik kardiomiyopati
Pulmonar emboli
Kardiac tamponat
Kongenital kalp hastalığı
Azalmış kardiyak debi ;
Supraventrikular taşikardi, Ventrikülar taşikardi
-fibrilasyon
Wolff-Parkinson-White sendromu, Torsades de
pointes
Sinus nod hastalığı, 2. ve 3. Derece bloklar
Uzun QT sendromu, Brugada sendromu
Pacemaker disfonksiyonu
Diğer kardiyovasküler sebepler;
Aort diseksiyonu, Miyokardial enfarktüs, Kardiomiyopati
Vazomotor—nöral(reflex) kaynaklı;
Vazovagal, emosyonel, ağrı, postegzersiz, defekasyon, miksiyon, yutkunma, ağır kaldırma,
hapşurma
Karotid sinus hipersensitivitesi;
Traş ve boyun bağı nedenli
Diğer sebepler;
Ortostatik hipotansiyon, anemi, ilaç kaynaklı
(Antihipertansifler, B-blokerler, kardiyak
glikozidler,diüretikler, antidisritmikler, nitratlar,fenoti
azinler,antidepresanlar, alkol, kokain)
Derman Tıbbi Yayıncılık 258
Derman Tıbbi Yayıncılık 7
Merkezi sinir sistemde fokal perfüzyon bozukluğu
sonrası senkop
Hiperventilasyon
Subklavian çalma sendromu
SAK
SVO
Basiller arter migreni
Normal serebral perfuzyonlu
merkezi sinir sistem disfonksiyonu
sonrası senkop
Hipoglisemi, hipoksemi, epilepsy, narkolepsi,
Psychogenic; anksiyete, konversiyon, somatizasyon,
panik, nefes tutma
Toksin; İlaçlar, Karbon monoksit, diğer ve sebebi
bilinemeyenler
gibi yapısal kalp hastalıkları, sağ ventrikül çıkışını etkileyen pulmoner emboli ve torasik aort diseksiyonu ani
bilinç kaybına neden olabilmektedir.
TANISAL TESTLER
Senkop nedenini açıklamak için bir çok test kullanılmaktadır. Dolayısıyla acil servislerde tanısal test yapılırken hastanın öyküsü ve fizik muayenesi göz önüne
alınarak tanısal testler yapılmalıdır.
Ekg: Eğer senkop etiolojisi açıkça belli değilse tüm hastalara 12 kanallı Ekg mutlaka çekilmelidir. Ekg’de; 1İskemi bulgusu, 2- ileti bozuklukları, 3- pre-eksitasyon
paterni (delta dalgası), 4- düzeltilmiş uzun QT intervali,
5- Brugada paterni görülmesi senkop etiolojisi açısından anlamlıdır. Normal bir Ekg yüksek negatif prediktif
değere sahiptir. Anormal EKG risk sınıflandırması için
bir araçtır ve daha özelleşmiş kardiyovasküler testlere
yönlendirir. Sürekli Ekg monitörizasyonu transit disritmileri tanımada önemlidir. Ekg de görülen sağ ventriküler yüklenme paterni pulmoner emboliye, diffüze ST
elevasyonu veya elektriksel alternans tamponatla ilişkili perikardit tanısını koymada anlamlıdır.
Bir çok çalışmada eğer Ekg’de sol dal bloğu, Mobitz tip
2 veya tam blok, acilde gelişen herhangi bir sinüs dışı
ritim, 1. Derce blokla birlikte dal bloğu, anterior veya
posterior fasiküler blokla birlikte sağ dal bloğu, yeni iskemik değişiklikler veya sol aks kaymasının görülmesi 30 gün içerisinde kardiyak olay gelişeceği ile ilişkiDerman
Tıbbi
Yayıncılık
8
Derman
Tıbbi
Yayıncılık
259
li bulunmuştur.
Brugada sendromu; sodyum kanal defektine bağlı genetik bir hastalık olup karakterize Ekg bulgularına sahiptir ve bu hastaların ani kardiyak ölüm riski artmıştır.
Her 3 Brugada sendromundan 1’inin ilk bulgusu senkoptur. Klasik EKG bulgusu (figure 1) sağ dal bloğu paterninde V1-V3 derivasyonlarında çadır tipi 2 mm’den
fazla ST yükselmesidir.
Figür 1. Brugada tip 1,
www.lifeinthefastlane.com
Labaratuvar testleri; Rutin kan ve idrar tetkikleri sınırlı
fayda sağlamaktadır. Dolayısıyla öykü ve fizik muayene doğrultusunda tetkikler önerilmektedir. İlaç kullanımı elektrolit anormalliği için şüphe oluşturmalıdır. Tam
kan sayımında, elektrolitlerde ve serum glukoz değerindeki anormallikler senkop hastalarının yaklaşık %5
inde görülür.
Gebelik testi senkop nedenini bulmada düşük değere
sahip olsa da hem ucuz hem de non-invaziv olduğunDerman Tıbbi Yayıncılık 260
Derman Tıbbi Yayıncılık 9
dan doğurganlık çağındaki tüm hastalardan istenmelidir.
Kardiyak belirteçler seçilmiş senkop hastalarında faydalı olabilir. Akut miyokard enfarktüsüne bağlı senkop hastalarının belirlenmesinde Troponin I başlangıç Ekg’sine çok az katkı sağlamaktadır. Ancak yükselmiş troponin olumsuz kardiyak sonucu ve risk sınıflandırması açısından önemlidir. Beyin natriüretik peptid
volüm yüklenmesi ve kardiyak duvar basıncını artması
sonucu miyokard hücrelerinden salınmaktadır. Son çalışmalarda kardiyak ve non-kardiyak senkop ayrımında
umut verici görülmekte, ayrıca konjestif kalp yetmezliği ve yapısal kap hastalıklarında prediktör olarak da
kullanılmaktadır.
Görüntüleme; Spesifik semptom ve bulguların varlığı
dışında rutin akciğer filminin senkop hastalarında tanısal değeri düşüktür. Kalp yetmezliği düşünülen veya
öyküsü olan hastalarda gereklidir. Kraniyal bilgisayarlı
tomografi sadece intraserebral kanamadan şüphe duyulan ve ani baş ağrısı ile senkop gelişen hastalarda
veya nörolojik bulguları olan olgularda önerilmektedir.
Diğer tanısal testler;
Ekokardiyografi: Ritim bozukluğunun prediktörü olabilecek sol ventriküler disfonksiyonunu değerlendirmek
için faydalıdır. Sebebi açıklanamayan senkop hastalarında kardiyak öykü veya anormal Ekg bulgusu varsa
önerilir. Aort stenozu semptom ve bulguları olan tanısını doğrulamak amacıyla senkop olgularında faydalıdır.
Karotis sinüs masajı; Karotis hipersensitivitesi için tanısaldır, karotis masajı sonrası 3 saniyeden fazla ventriküler duraklama ve/veya sistolik kan basıncının 50
mmHg’den fazla düşmesi ile tanı konur. Eğer bu bulgulara senkop eşlik ediyor ise karotis hipersensitivite sendromu için tanısaldır. Avrupa kardiyoloji Cemiyeti tarafından ilk değerlendirmede sebebi açıklanamayan 40 yaş üstü senkop olgularında önerilmektedir. Geçici iskemik atak öyküsü olan, son 3 ay içerisinde stroke geçiren veya karotis üfürümü olan olgularda karotis
DermanTıbbi
TıbbiYayıncılık
Yayıncılık261
10
Derman
masajı önerilmemektedir.
Tilt testi; Yaşlılarda ve kronik ortostatik hipotansiyonu olan çocuklarda tanısal değeri olabilir. Ortostatik vital bulgular volüm durumunu değerlendirmek için
tam güvenilir olmasa da pozisyonel değişmeyle birlikte
pre-senkop bulgularına ciddi taşikardi veya tansiyonda düşmenin eşlik etmesi tanıyı koymada yardımcıdır .
Elektroensefelografi; Sadece epileptik nöbet düşünüldüğünde faydalıdır.
ACİL SERVİSTE SENKOP YÖNETİMİ VE
RİSK SINIFLAMASI
Acil serviste amaç hayatı tehdit eden koşulları belirleyerek önlem almak ve risk sınıflamasını yapılıp hastanın taburculuğu veya hastane yatışına karar verilerek
gerekli testlerin yapılmasını sağlamaktır.
Risk sınıflaması için bir çok skorlama sistemi kullanılmaktadır fakat hiç biri yeterince sensitiv ve spesifik
değildir.; San Francisco Syncope Rule(SFSR), Risk stratification Of Syncope in the Emergency Department
(ROSE), the Osservatorio Epidemiologico sulla SincoTablo 4. SFSR, ROSE ve OESIL risk skorlama sistemleri.
SFSR Skoru
ROSE Skoru
OESIL Skoru
-Kalp yetmezliği öyküsü
-Anormal EKG
-Başlangıç Sistol<90
mmHg
-Hematokrit <%30
-Nefes darlığı
-BNP ≥ 300pg/mL
-Bradikardi < 50 atım/
dk
-Gaitada gizli kan olması
-Hgb < 9
-Senkop ilişkili göğüs
ağrısı
-EKG de patolojik Q
dalgası.
-Oksijen saturasyonu
< %94
-Yaş > 65
-Kardiyovasküler hastalık öyküsü
-Prodromsuz senkop.
-Anormal EKG
Herhangi birisinin olması ciddi olay için
risk oluşturur. 1 yıl
içinde ölüm (%89 sensitiv, %52 spesifik).
Herhangi biri varsa hastanın yatırılarak araştırılması önerilmekte.
Her bir skor 1 puan
alır. ≥ 2 puan alanlarda kardiyak ölüm riski
artmıştır.
Kısaltmalar: ECG: elektrokardiogram; SFSR: San Francisco Syncope, ROSE: Risk
stratification Of Syncope in the Emergency Department, OESIL;Osservatorio
Epide¬miologico sulla Sincope nel Lazio.
Derman Tıbbi Yayıncılık 262
Derman Tıbbi Yayıncılık 11
pe nel Lazio (OESIL) risk skorlaması klinik yaklaşımda
kullanılan skorlamalardan bazılarıdır. Tablo 4’de SFSR,
ROSE ve OESIL risk skorları verilmiştir.
Senkop hastası güvenlik çemberine alınıp stabilizasyonu sağlandıktan sonra mantıksal bir yaklaşımla dikkatli bir öykü, fizik muayene ve ayırıcı tanı yapılmalı ve
bu doğrultuda tanısal testler istenmelidir.
TABURCULUK-RİSK SINIFLAMASI
Yüksek riskli hasta grubu
Senkop nedeni hayatı tehdit eden pulmoner emboli,
aort diseksiyonu gibi nedenler veya risk faktörü olan
ve sebebinin tam olarak açıklanamadığı senkoplar yüksek riskli kabul edilir ve hastane yatışı gereklidir. Yapısal kalp hastalığı veya kalp yetmezliği öyküsü veya bulgusunun olması tek başına yüksek risk kabul edilir (32,
33). Bir çok rehber bunlardan birini olması veya ek risk
faktör varlığında hastane yatışı önermektedir. Tablo 5
de risk faktörleri verilmiştir.
Tablo 5. Beklenmeyen etki için risk faktörleri
-Supin pozisyonda, egzersiz sırasında veya prodromsuz senkop.
-Yapısal kalp hastalığı.
- Anormal EkG
- Kalp yetmezliği öyküsü , sol ventriküler fonksyon bozukluğu
- Nefes darlığı
- Hipotansiyon
Sistol < 90 mm Hg
-Ileri yaş
-Anemi
Hematokrit < 30%
-Kanama bulgusu
Gaitada gizli kan
-Erkek cinsiyet
-Ailede erken yaşta( < 50) ani kardiyak ölüm
Düşük riskli hasta grup
Nöral kaynaklı senkop gibi bening nedenler, sebebi
açıkça belli olmayan ve beraberinde risk faktörü bulunmayan senkop hasta grubudur. 40 yaş altı, normal fizik muayene, normal EKG, yapısal/iskemik kalp hastalığı veya bulgusu olmayan hastalar taburcu edilebilir.
DermanTıbbi
TıbbiYayıncılık
Yayıncılık263
12
Derman
Orta riskli hasta grup
Orta risk grubundaki hastalar düşük veya yüksek risk
olarak sınıflandırılamayan hastalar olup, hastanın sosyal durumu, zamanında randevu takip yeteneği ve hastanın isteklerini göz önüne alınarak ayaktan veya yatırılarak tedavi kararı klinisyene bırakılmıştır.
Kaynaklar
1. Linzer M, Yang EH, Estes 3rd NA, Wang P, Vorperian VR, Kapoor WN. Diagnosing syncope. Part 1: value of history, physical examination, and electrocardiography. Clinical efficacy assessment project of the American College of
Physicians. Ann Intern Med 1997;126(12):989-996.
2. Soteriades ES, Evans JC, Larson MG, Chen L, Benjamin EJ, Levy D. Incidence
and prognosis of syncope. N Engl J Med 2002;347(12):878-885.
3. Eagle K, Black H. The impact of diagnostic tests in evaluating patients with
syncope. Yale J Biol Med 1983;56(1):1-8.
4. Boehm KE, Morris EJ, Kip KT, et al. Diagnosis and management of neutrally mediated syncope and related conditions in adolescents. J Adolesc Health 2001;28(1):2-9.
5. Moya A, Sutton R, Ammirati F, Blanc JJ, Brignole M, Dahm JB, et al. The Task
Force for the Diagnosis and Management of Syncope of the European Society
of Cardiology (ESC). Guidelines for the diagnosis and management of syncope
(version 2009). European Heart Journal 2009; 30(21): 2631–2671.
6. Grubb BP, Kosinski DJ, Kanjwal Y. Orthostatic hypotension: causes, classification, and treatment. Pacing Clin Electrophysiol 2003;26(4 Pt 1):892-901.
7. Morag RM, Murdock LF, Khan ZA, Heller MJ, Brenner BE. Do patients with a
negative emergency department evaluation for syncope require hospital admission? J Emerg Med 2004;27(4):339-343.
8. Kapoor WN, Karpf M, Wieand S, Peterson JR, Levey GS. A prospective evaluation and follow-up of patients with syncope. N Engl J Med 1983;309(4):197204.
9. Guldner S, Langada V, Popp S, Heppner HJ, Mang H, Christ M. Patients with
syncope in a German emergency department: description of patients and processes. Dtsch Arztebl Int. 2012;109(4):58-65.
10. Baron-Esquivias G, Martinez-Alday J, Martin A, Moya A, Garcia-Civera
R,Paz Lopez-Chicharro et al. Epidemiological characteristics and diagnostic
approach in patients admitted to the emergency room for transient loss of
consciousness: Group for Syncope Study in the Emer¬gency Room (GESINUR)
study. Europace. 2010;12(6):869-876.
11. Kapoor WN: Syncope. N Engl J Med 2000;21;343(25):1856-1862.
12. Quinn J, McDermott D. Electrocardiogram findings in emer¬gency department patients with syncope. Acad Emerg Med. 2011;18(7):714-718.
13. Thiruganasambandamoorthy V, Hess EP, Turko E, Tran ML, Wells GAStiell IG et al. Defining abnormal electrocardiography in adult emergency department syncope patients: the Ottawa Electrocardio¬graphic Criteria. CJEM.
2012;14(4):248-258.
14. Peeters SY, Hoek AE, Mollink SM, Huff JS. Syncope: risk stratification and
clinical decision making. Emerg Med Pract. 2014;16(4):1-22; quiz 22-23
15. Roos M, Sarkozy A, Brodbeck J, Henkes S, Chierchia GB, de Asmundis C et
al. The importance of class-I antiarrhythmic drug test in the evaluation of paDerman Tıbbi Yayıncılık 264
Derman Tıbbi Yayıncılık 13
tients with syncope: unmasking Brugada syndrome. J Cardiovasc Electrophysiol. 2012;23(3):290-295.
16. Güldner S, Langada V, Popp S, Heppner HJ, Mang H, Chirst M. Patients with
syncope in a German emergency department: description of patients and processes. Dtsch Arztebl Int. 2012;109(4):58-65.
17. Vanbrabant P, Van Ouytsel V, Knockaert D, Gillet JB. Diagnostic yield of
syncope investigation (initiated) in the emergency department: a pilot study.
Acta Clin Belg. 2011;66(2):110-115.
18. Meyer MD, Handler J. Evaluation of the patient with syn¬cope: an evidence
based approach. Emerg Med Clin North Am. 1999;17(1):189-201.
19. Reed MJ, Newby DE, Coull AJ, Prescott RJ, Gray AJ. Diagnostic and
prog¬nostic utility of troponin estimation in patients presenting with syncope: a prospective cohort study. Emerg Med J. 2010; 27(4):272-276.
20. Costantino G, Solbiati M, Pisano G, Furian R. NT-pro-BNP for differential
diagnosis in patients with syncope. Int J Cardiol 2009;137(3):298-299.
21. Goyal N, Donnino MW, Vachhani R, Bajwa R, Ahmad T, Otero R. The utility
of head computed tomography in the emergency department evaluation of
syncope. Intern Emerg Med 2006;1(2):148-50
22. Kayayurt K, Akoglu H, Limon O, Ergene OA, Yavaşi O, Bayata S, et al. Comparison of exist¬ing syncope rules and newly proposed anatolian syncope rule
to predict short-term serious outcomes after syncope in the Turkish population. Int J Emerg Med. 2012;20;5:17.
23. Reed MJ, Newby DE, Coull AJ, Prescott RJ, Jacques KG, Gray AJ. The ROSE
(risk stratifi¬cation of syncope in the emergency department) study. J Am Coll
Cardiol. 2010;55(8):713-721.
24. Sheldon RS, Morillo CA, Krahn AD, O’Neill B, Thiruganasambandamoorthy
V, Parkash R, et al. Standardized approaches to the investigation of syncope: Canadian Cardiovascular Society position paper. Can J Cardiol. 2011;
27(2):246-253.
25. Çiftci O, C. Kavalcı, P.Durukan,” Acil Serviste Senkopa Yaklaşım-Kanıta Dayalı Gözden Geçirme”,Akademik acil tıp dergisi, doi:10.5152/jaem.2013.040.
DermanTıbbi
TıbbiYayıncılık
Yayıncılık265
14
Derman