4. Baskı Editörler: Ömer Yılar / Lokman Turan ÇOCUK EDEBİYATI ISBN 978-9944-919-63-0 Kitap içeriğinin tüm sorumluluğu yazarlarına aittir. © 2013, Pegem Akademi Bu kitabın basım, yayın ve satış hakları Pegem Akademi Yay. Eğt. Dan. Hizm. Tic. Ltd. Şti’ye aittir. Anılan kuruluşun izni alınmadan kitabın tümü ya da bölümleri, kapak tasarımı, mekanik, elektronik, fotokopi, manyetik, kayıt ya da başka yöntemlerle çoğaltılamaz, basılamaz, dağıtılamaz. Bu kitap T.C. Kültür Bakanlığı bandrolü ile satılmaktadır. Okuyucularımızın bandrolü olmayan kitaplar hakkında yayınevimize bilgi vermesini ve bandrolsüz yayınları satın almamasını diliyoruz. 1. Baskı: Mart 2007, Ankara 4. Baskı: Eylül 2013, Ankara Yayın-Proje Yönetmeni: Selcan Arslan Dizgi-Grafik Tasarım: Gülnur Öcalan Kapak Tasarımı: Gürsel Avcı Baskı: Ayrıntı Basım Yayın ve Matbaacılık Ltd. Sti İvedik Organize Sanayi 28. Cadde 770. Sokak No: 105/A Yenimahalle/ANKARA (0312-394 55 90) Yayıncı Sertifika No: 14749 Matbaa Sertifika No: 13987 İletişim Karanfil 2 Sokak No: 45 Kızılay / ANKARA Yayınevi 0312 430 67 50 - 430 67 51 Yayınevi Belgeç: 0312 435 44 60 Dağıtım: 0312 434 54 24 - 434 54 08 Dağıtım Belgeç: 0312 431 37 38 Hazırlık Kursları: 0312 419 05 60 E-ileti: [email protected] ÖN SÖZ Çocuk ve edebiyatına dair bugüne kadar onlarca kitap yazılmıştır. Şüphesiz sahadaki boşluğu farklı yönleriyle dolduran bu kitaplarda çocuklar için oluşturulan edebiyata önemli katkılar yapılmıştır. Biraz geç kalınmış olmakla birlikte, çocuk edebiyatı Türkiye'de dikkate değer bir çalışma sahası olarak yerini almaya başlamıştır. Bu bağlamda son zamanlarda Eğitim Fakültelerinin çeşitli bölümlerinde “Çocuk Edebiyatı” adıyla bu ders müfredata girmiştir. Okul Öncesi Eğitiminden Türkçe Eğitimine, Sosyal Bilgilerden Sınıf Öğretmenliğine kadar birçok bölümde lisans dersi olarak okutulmaktadır. Hatta Çocuk Edebiyatı bilimsel bir çalışma alanı olarak kimi üniversitelerde anabilim dalı olma hüviyetini kazanmaya başlamıştır. Bütün bunlar, Türkiye'de çocuk edebiyatına verilen önemin artmaya başladığının sevindirici işaretleridir. Bu kitap, Çocuk Edebiyatının bölümlere göre YÖK tarafından tespit edilen içeriklere uygun olarak beş bölüm hâlinde hazırlanmıştır. Alanlarında uzman çeşitli akademisyenler, uzmanlaştığı ve daha önceden ayrıntılı olarak ilgilendiği sahalarda yazılarını alışılmışın dışında kaleme almışlardır. Dolayısıyla aynı bölümün farklı başlıklarını birkaç yazar yazmıştır. Çocuk edebiyatı kitabında çağdaş eğitim yaklaşımları göz önünde bulundurularak, bu konuda ufuk açıcı ve yönlendirici bazı bilimsel eğilimlere de dikkat çekilmiştir. Kitap, çocukların dünyasında yer alan üç kavram üzerine temellendirilmiştir. Bunlar oyun, hayal ve meraktır. Çocuk eğitimi üzerine yapılacak hiçbir çalışmada ihmal edilmemesi gereken bu üç kavramın açılımları konulara yayılmıştır. Kitabın çocuk edebiyatı konusunda küçücük de olsa bir katkı sağlaması, geleceğin eğitimcilerine bir pencere açması, bu kitabın yazarları olan biz eğitimcileri mutlu kılacaktır. Kitabın basımı ve yayımı konusunda bizleri destekleyen Pegem Akademi Yayıncılık yöneticilerine teşekkürü bir borç biliyoruz. Editörler Doç. Dr. Ömer YILAR Doç. Dr. Lokman TURAN BÖLÜMLER ve YAZARLARI Bölüm 1. Çocuk-Edebiyat ve Çocuk Edebiyat› Doç. Dr. Abdullah ŞAHİN Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Doç. Dr. Lokman TURAN Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi Doç. Dr. Halit DURSUNOĞLU Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi Dr. Ayşegül CELEPOĞLU Hacettepe Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Bölüm 2. Çocuk Yay›nlar› ve Bu Yay›nlarda Bulunmas› Gereken Temel Unsurlar Yrd. Doç. Dr. Ömer YILAR Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi Dr. Ayşegül CELEPOĞLU Hacettepe Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Bölüm 3. Çocuk Edebiyat›n›n Kaynaklar› Yrd. Doç. Dr. Kelime ERDAL Uluda¤ Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Dr. Ayşegül CELEPOĞLU Hacettepe Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Yrd. Doç. Dr. Yasin KILIÇ Atatürk Üniversitesi, A¤r› E¤itim Fakültesi Doç. Dr. Ali Fuat ARICI Dumlup›nar Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Yrd. Doç. Dr. Ruhi KARA Erzincan Üniversitesi, E¤itim Fakültesi Bölüm 4. Çocuk Yay›nlar›nda Yer Alan Baz› Olumsuzluklar Doç. Dr. Lokman TURAN Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi Bölüm 5. Çocuk Edebiyat› Tarihi Yrd. Doç. Dr. Hıfzı TOZ K›r›kkale Üniversitesi, E¤itim Fakültesi ‹Ç‹NDEK‹LER ÖN SÖZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . iii ‹Ç‹NDEK‹LER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . v 1. BÖLÜM ÇOCUK-EDEB‹YAT VE ÇOCUK EDEB‹YATI (ss: 1-36) Çocuk ve Çocukluk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Çocu¤un Dil ve Zihin Geliflimi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Çocu¤un Dünyas›nda Oyun, Hayal ve Merak Unsurlar› . . . . . . . . . . . . . 16 Çocuk ve Edebiyat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 1. Edebiyat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 2. Çocukta Edebî ‹lgi ve ‹htiyaçlar›n Geliflimi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 3. Çocuk Edebiyat› Nedir? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31 4. Niçin Çocuk Edebiyat› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 2. BÖLÜM ÇOCUK YAYINLARI VE BU YAYINLARDA BULUNMASI GEREKEN TEMEL UNSURLAR (ss: 37-66) Çocuk Yay›nlar› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 1. Çocuk ve Kitap ‹liflkisi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39 2. Çocuk Kitaplar› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 3. Çocuk Gazete ve Dergileri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 4. Sesli ve Görüntülü Yay›nlar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Çocuk Yay›nlar›nda Bulunmas› Gereken Temel Unsurlar . . . . . . . . . . . . 53 Çocuk Kitaplar› ‹llüstrasyonu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 3. BÖLÜM ÇOCUK EDEB‹YATININ KAYNAKLARI (ss: 67-200) Oyuna Dayal› Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 1. Tekerleme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 2. Bilmece . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76 3. Parmak Oyunlar› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 4. Dramatizasyon. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82 5. Çocuk Tiyatrosu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 ÇOCUK EDEB‹YATI Meraka Dayal› Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89 1. Fen ve Tabiat Olaylar›n› Anlatan Metinler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89 2. Biyografi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96 3. An› (Hat›ra) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 4. Deneme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107 5. Gezi Yaz›s› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 6. Mektup . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115 Hayale Dayal› Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118 1. Masal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118 2. Fabl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 134 3. F›kra. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138 4. Destan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140 5. Efsane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 144 6. Hikâye . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 148 7. Roman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165 8. Çizgi Roman. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 172 9. fiiir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179 Çocuklar ‹çin Yaz›lan Her Manzumeye fiiir Denir mi? . . . . . . . . . . . . . . . . . 189 I. Çocuk fiiiri Nedir? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 189 II. Çocuk fiiirlerinde Nitelik. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193 III. Çocuklar ‹çin Yazan fiairlerin fiiir Yazma Metodlar›. . . . . . . . . . . 196 Sonuç . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199 4. BÖLÜM ÇOCUK YAYINLARINDA YER ALAN BAZI OLUMSUZLUKLAR (ss: 201-224) 5. BÖLÜM ÇOCUK EDEB‹YATI TAR‹H‹ (ss: 225-252) Dünyada Çocuk Edebiyat› . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227 Türkiye’de Çocuk Edebiyat›. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 236 KAYNAKÇA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 253 TABLOLAR Tablo 1. Fiziksel (Motor) Geliflim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Tablo 2. Sosyal Geliflim (Aile-Arkadafll›klar-Okul). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9-11 Tablo 3. Duygusal Geliflim (Heyecanlar-De¤erler-Kiflilik). . . . . . . . . . . . . 12-13 Tablo 4. Zihinsel (Biliflsel) Geliflimi (Düflünce-Dil) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14-15 vi I. BÖLÜM ÇOCUK-EDEB‹YAT VE ÇOCUK EDEB‹YATI Doç. Dr. Abdullah fiAH‹N* Doç. Dr. Lokman TURAN** Doç. Dr. Halit DURSUNO⁄LU*** Dr. Ayflegül CELEPO⁄LU**** * Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, E¤itim Fakültesi, Türkçe E¤itimi Bölümü Ö¤retim Üyesi ** Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi, Türkçe E¤itimi Bölümü Ö¤retim Üyesi *** Atatürk Üniversitesi, Kâz›m Karabekir E¤itim Fakültesi, Orta Ö¤retim Sosyal Alanlar Bölümü Türk Dili ve Edebiyat› Anabilim Dal› Ö¤retim Üyesi **** Hacettepe Üniversitesi, E¤itim Fakültesi S›n›f Ö¤retmenli¤i Anabilim Dal› Ö¤retim Eleman› ÇOCUK VE ÇOCUKLUK Doç. Dr. Abdullah fiAH‹N Çocuk, do¤um ve ergenlik ça¤› aras›ndaki dönemi yaflayan küçük insand›r. 0-15 yafl grubunu içine al›r. Birleflmifl Milletler Genel Kurulunca 20 Kas›m 1989 tarihinde kabul edilen Çocuk Haklar› Sözleflmesi’ne göre “On Sekiz yafl›na kadar her insan çocuk say›l›r.” (Madde 1) 18 yafl›yla birlikte çocukluktan ç›kan birey, art›k yetiflkinler için geçerli olan bütün hukuk kurallar›na tabi olur. Her anne baba kadar, her ö¤retmenin de çocu¤un ilgi ve ihtiyaçlar›n› bilmesi gereklidir. Çocu¤un ilgi ve ihtiyaçlar›n› bilmek, e¤iticilere hem kolayl›k sa¤lar hem de mesle¤indeki baflar›s›n› art›r›r. Çocu¤un zihin, dil ve kiflisel geliflimi için bunlar› bilmek flartt›r. Çocuklar›n sa¤l›kl›, sosyal yaflama uyumlu, problem çözme yetene¤ine sahip, yarat›c› bireyler olmalar› için geliflmifl tüm ülkelerde e¤itim sistemleri, bu ilgilere ve ihtiyaçlara göre yap›land›r›lmaktad›r. Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarflisinde en üst düzeyde, yeme-bar›nma vb. hariç, çocu¤un kendini gerçeklefltirme gereksinimi vard›r. Çocu¤un temel ihtiyaçlar› karfl›land›kça güven duygular› geliflir, sonras›nda ise çocuk, sevgi ve sayg› arar. Çocuk, düflük düzeydeki ihtiyaçlar›n› gidermedikçe üst düzey ihtiyaçlar›n› gideremez. ‹htiyaçlar yafl ilerledikçe, farkl›laflt›kça "e¤itim" her alanda daha çok ihtiyaç olarak karfl›m›za ç›kmaktad›r. Erikson’a göre çocukluk insan› insanl›¤a bafllatan ilk sahnedir. Çocuk güveni ve güvensizli¤i bu devrede ö¤renir. Dünya ya güvenilir bir ortam ya da korkularla dolu bir ortamd›r. Yetiflkinler ve çevre çocu¤un, dünyaya bak›fl›n› belirler. Bu bak›fl, çocuk büyüyüp yetiflkinler içine kar›flt›¤› zaman da fazla de¤iflikli¤e u¤ramadan devam eder. Çocu¤un ilgileri, en yak›n çevresinden en uzak evrene kadar de¤iflkenlik ve çeflitlilik gösterir. Bütün nesneler onu kendine ça¤›r›r ve dokunma duyusuna seslenir (fiimflek, 2002: 18). Her ne kadar çocuklar›n yafllar›na göre ortak geliflim özellikleri belirlense de her çocu¤un farkl› oldu¤u bir gerçektir. Ça¤›m›z›n uzmanlar›, bu gerçekten hareketle kifliye göre ö¤renme modelleri gelifltirmeye çal›flmaktad›rlar. Geliflim, yaflam›n ilk y›llar›nda çok h›zl›d›r ve 20 yafl›na kadar yavafllayarak devam eder. 20 yafl›ndan sonra da de¤ifliklikler daha az dikkat çeker. 4 ÇOCUK EDEB‹YATI Çocuklar, sosyal bir ortama uyum sa¤layabilecek duruma 3 yafllar›nda ulafl›rlar. Bu yafltan sonra bir kurumda e¤itmenler ve ö¤retmenler gözetiminde, ilkö¤retim dönemine kadar, e¤itim al›rlarsa biliflsel, duyuflsal ve psiko-motor geliflimleri, almayanlara göre daha iyi olacakt›r. Çünkü bu kurumlarda, çocu¤un, tüm ilginin üzerinde oldu¤u aile ortam›ndan uzaklafl›p, ilgiyi ve sevgiyi paylaflt›¤›, bir düzen içinde grup hâlinde hareket etti¤i, sabretmeyi, beklemeyi ö¤rendi¤i ilk ortam sa¤lanm›fl olur. Anne-baba çocu¤un bu e¤itimini evde karfl›layabilirse kuruma gerek kalmayabilir, ancak kurumlardaki kadar sistemli e¤itim verebilmeleri zor olacakt›r. Ayr›ca bu kurumlarda çocuk kendi yafl›tlar›yla beraber oldu¤u için yaflayarak, oyun oynayarak, deneyerek ö¤renme f›rsat›n› elde etmifl olur. E¤itim, çocu¤a kendisinin ne oldu¤unu göstererek, kendini tan›mas›na, bilmesine, yard›m etmektedir. Çocu¤un gelifliminde çevrenin de önemli bir yeri vard›r. Çevre, döllenmeden hemen sonra bafllayan ve insan yavrusu üzerinde her yönden etkisi bulunan tüm etkenleri kapsamaktad›r. Kal›t›m ne olabilece¤imizin s›n›r›n› çizerken; çevre, bu s›n›r içinde ne olabilece¤imizi belirler (Çapl›, 1993: 27). Çocu¤un yaflam›nda önemli rolü olan ilgiler, ö¤renilmifl birer güdüdür. Çocuk bir fleyden yararlanaca¤›n› görünce onunla ilgilenir, bu da ö¤renmeyi güdüler (Yavuzer, 1999: 200). Çocu¤un ilgisi do¤ufltan de¤il, çevre ve baz› deneyimler yoluyla geliflir, yani ö¤renmeye ba¤l›d›r. ‹lgiler bireysel farkl›l›klara, cinsiyete ve yafla göre de¤iflkenlik gösterebilir. Örne¤in motor geliflimi h›zl› veya yaflça daha büyük bir çocuk di¤erlerine göre daha farkl› ilgilere sahip olabilir. Erkek çocuk, kamyon, motosiklet; k›z çocuk, bebek, mutfak eflyas› gibi oyuncaklara ilgi duyar. Çocu¤un oyuncaklar›na, biriktirdiklerine, kulland›klar›na, okuduklar›na bakarak veya onunla konuflarak ilgileri ö¤renilebilir. Çocuklar yetiflkinler gibi kabul görmek, onaylanmak, de¤erli görülmek, ilgilenilmek, konuflmak ve dinlenilmek, takdir ve teflvik edilmek, ödüllendirilmek, sevgi görmek, sayg› duyulmak, güvenmek ve güvenilmek, oyun oynamak ve çocuklu¤unu yaflamak, d›fl dünyay› tan›mak ve tek bafl›na bir fleyler yapmak, çabucak büyümek ister. Çocuk do¤aya, do¤adaki canl›lara, teleskop, kamera, kasetçalar gibi cihazlara ilgi duyabilir. Ayr›ca kitap, resim, müzik-müzik aletleri, koleksiyon, tiyatro, sinema, televizyon, video, bilgisayar, atari ve farkl› oyuncaklar onun ilgi alan› içindedir. Anne-babaya ve ö¤retmenlere düflen, çocu¤un ilgilerini s›n›rland›rmak de¤il, do¤ru ve faydal› bir flekilde yönlendirmektir. ÇOCUK-EDEB‹YAT VE ÇOCUK EDEB‹YATI 5 ÇOCU⁄UN D‹L VE Z‹H‹N GEL‹fi‹M‹ Dil, insan›n kendisi ve çevresiyle iletiflimini sa¤layan en önemli araçt›r. Dil, insanlar›n birbirlerine bilgi, duygu ve e¤ilimlerini aktarabilmelerinin yan› s›ra, fikirlerini ifade edebilmelerine olanak sa¤lar. Kültür de¤erlerimiz ve bilgilerimizin ço¤u, kuflaktan kufla¤a dil köprüsüyle aktar›l›r. Ayn› zamanda düflünmenin, belle¤in, problem çözmenin ve planlama gibi biliflsel süreçlerin gerçekleflmesini sa¤lar. Dil edinimi do¤umla bafllar ve sürekli geliflir. Bu geliflim iletiflimin daha sa¤l›kl› olmas›n› da beraberinde getirir. Vygotsky’e göre, dil geliflimi, geliflmenin temel motorudur, zira çocuk, dil sayesinde entelektüel ve sosyal yaflama uyum sa¤lar (Vygotsky, 1998). Çocu¤un dili nas›l ö¤rendi¤i hep merak konusu olmufltur. Bu konuda araflt›rma yapan psikologlar dilin ö¤renilmesiyle ilgili üç temel kuram ortaya atm›fllard›r: Davran›flç› kurama göre, bebeklerin ç›kard›klar› sesler, büyükler taraf›ndan pekifltirilirse bebek bu sesleri sürekli kullanmaya ve bu flekilde dili ö¤renmeye bafllar. Sosyal ö¤renme kuram›na göre, bebeklerin sürekli olarak yetiflkinleri taklit etmesi ve bu taklidin yetiflkinler taraf›ndan pekifltirilmesi sonucunda bebek, dili ö¤renmeye bafllar. Psiko-linguistik kurama göre ise, normal olarak do¤an ve geliflen bir çocuk, dünyadaki bütün dilleri ö¤renebilir. Dil ö¤renme, nörolojik bir geliflimdir. Bebek, iste¤ini birtak›m hareket ve anlams›z seslerle anlatmaya çal›fl›r. Bu arada baz› tecrübeler elde eder. Bebe¤in, zarar gördü¤ü bir varl›¤› daha sonra gördü¤ünde a¤lamas›, bir ifade olarak de¤erlendirilir. Çocuk ilk aylar›nda bütün çevresini kendi gövdesinin bir uzant›s› zanneder. Kunda¤›, befli¤i, biberonu, annesinin memesi, annesi, hep kendi parçalar›d›r. Gittikçe d›fl dünya ile kendisi aras›ndaki fark› anlamaya bafllar. Art›k çocuk, çevresindeki eflyalar›, objeleri ay›rt edebilmekte ve onlar› isimlendirmeye bafllamaktad›r. Bu aflamada düflünce henüz somut karakterdedir. Sadece çocu¤un önündeki eflyalar, görebildi¤i, ulaflabildi¤i d›fl dünya onun için “var”d›r. “Masa” yaln›zca önünde gördü¤ü masad›r. Baflka masalar›n var olabilece¤ini, bu masan›n bir alternatifinin bulunabilece¤ini düflünemez. Eflyalar›n her biri kendi bafl›na özelliklere sahip ve “tek”tirler... Soyut düflünce kabiliyetinin geliflmesi ile çocuk, eflyalar›n sadece görebildiklerinden ibaret olmad›¤›n›, önündeki masadan baflka masalar›n da var olabilece¤ini ve bunlar›n bir “grup” oluflturdu¤unu ö¤renir. Art›k eflyan›n ayr›nt›s›ndan s›yr›lma, onlar› aralar›nda grupland›rma ve isimlendirme dönemi bafllam›flt›r. ‹simlendirme, yani eflyay› ve 6 ÇOCUK EDEB‹YATI olaylar› sesli sembollerle ifade edebilme soyut düflüncenin eseridir. (Songar, 1986; s. 66) Yetiflkin biri yaln›zken bile toplumsal düflünür, yedi yafl›n alt›ndaki bir çocuk ise baflkalar›yla birlikteyken bile benmerkezci olarak düflünür ve konuflur. (Vygotsky, 1998: 34) Okul ça¤›nda, çocukta zihinden ifllem yapabilme yetene¤i geliflir. Bu, çocu¤un çevresi ile sürekli iletiflim ve etkileflim durumunda oldu¤unu gösterir. Çocuk, bu dönemde benmerkezci tavr›ndan uzaklafl›r, olay ve durumlar› baflka insanlar›n bak›fl aç›s›yla da görmeye bafllar. Empati yerleflir. Kendini baflkalar›n›n yerine koymay› ö¤renir. Sosyal bir varl›k olmaya yönelir. Toplumun onu benimsemek için koydu¤u kurallar›n fark›na var›r. Okuma yazmay› ö¤renme, dört ifllem yapabilme, toplumsal bir ortamda bulunabilme, ifl bölümü, uyumlu bir birey olma gibi kavramlar toplumun çocu¤a sundu¤u kabul flartlar›d›r. (fiimflek, 2004: 13) Okul ça¤›na gelen çocuklar›n, cümlede verilen baz› kavramlar aras›nda iliflki kuramad›klar› Piaget’nin yapt›¤› bir araflt›rmada ortaya ç›km›flt›r. Piaget, çocuklara “Hasta oldu¤um için yar›n okula gitmeyece¤im.” cümlesinde geçen “için” sözcü¤ünün anlam›n› sormufl ve bir k›sm› “Bu, onun hasta oldu¤u anlam›na gelir.” derken, di¤erleri “Bu, onun yar›n okula gitmeyece¤i anlam›na gelir.” demifltir. Slobin, (1973) biliflsel aç›dan belli bir geliflme gösteren çocu¤un derdini anlatmak için yeni yollar arad›¤›n› ve yeni anlat›m yollar› edindi¤ini söyler. Çocuk bunu yaparken de baz› prensipler, kurallar keflfeder. Bu kurallar da ona dili ö¤renmede yard›mc› olur. Bu kurallardan en önce edinilenlerden biri, cümlede kelime s›ras›na dikkat edilmesi kural›d›r. (Gülçin, 1991: 10.) Chomsky dili derin ve yüzeysel olmak üzere ikiye ay›rm›flt›r. Derin yap›, cümlenin soyut anlam›yla yüzeysel yap› ise, cümlenin gramatik özellikleriyle ilgilidir. Çocuk, önce soyut olarak seslerin anlamlar›n› kavrar, daha sonra onlar› gramatik yap›ya dönüfltürür ve konuflmaya bafllar. Çocuk 4-9. aylar› kapsayan dönemde dünya dillerindeki tüm sesleri ç›karabilmektedir. Tüm dünya çocuklar› temelde ayn› gramer özelliklerini kullanarak konuflmaya bafllarlar. E. Clark’a göre çocuk kelimeler aras›nda benzerlikler kurmaya çabalar, daha sonra aralar›ndaki farklar› ö¤renir. Çünkü farkl›l›¤› bulmak daha ayr›nt›l› incelemeyi gerektirir. Yani nesneler aras›ndaki farkl›l›klar› tespit ettikten sonra s›fatlar› kullanmaya bafllar. Dilin kazan›lmas› do¤rudan çocu¤un biliflsel geliflimine dayan›r. Çocu¤un alg›s›n›n bir s›ras› vard›r ve bu s›ra dil s›ras›n› etkiler. Dil geliflimi, zekâ yani zihin geliflimiyle do¤ru orant›l›d›r. Zihin faaliyetleri geliflmeden dilin geliflmesi ÇOCUK-EDEB‹YAT VE ÇOCUK EDEB‹YATI 7 imkâns›zd›r. Somut ifllemler döneminden soyut ifllemler dönemine geçebilmek, kavramlar› iliflkilendirebilmek, düflünceyi ortaya koyabilmek, ancak zihinsel geliflimin yeterli olufluyla mümkündür. Çocuk soyut kavramlara sahip oldukça zekâs› da geliflir. Çocu¤un kulland›¤› dili inceleyerek onun zekâ geliflimi hakk›nda bilgi sahibi olabiliriz. Konuflma, dolay›s›yla dili kullanma eylemi, düflüncenin geliflmesini de h›zland›r›r. Özellikle anne babalar ve di¤er aile bireyleri çocukla konuflmay› ihmal etmemelidir. Ancak bu konuflma çocukça telaffuzlarla de¤il, bir yetiflkinin diksiyonuyla olmal›d›r. Çocuklar›n yar›m, eksik ve yanl›fl telaffuzlar› e¤lence unsuru olarak kullan›lmamal›, böylece onlar›n bu yanl›fllar› tekrarlamalar› teflvik edilmemelidir. Bu, çocuklar›n konuflma ve dili kullanmada gecikmelerine sebep olur. ...Çocuklar taraf›ndan yap›lan sembolik adland›rmalar›n bir bölümü, yetiflkinlerin tavr›ndan kaynaklan›r. Yani çocu¤a “Attâya gidelim mi?” diye soran ya da çocu¤u “Hadi ham ham yapal›m.” diye yeme¤e ça¤›ran bir yetiflkin, onda “attâ” ve “ham ham” sözcüklerinin yerleflmesine yol açar. (fiimflek, 2002: 17) Bir nesneyi tam olarak bilebilmek, onun kavram›na sahip olmaktan geçer. Çocu¤un alg›lar› zihinde birtak›m ifllemlerden geçerek kavram hâline gelir. Düflünme eyleminin gerçekleflmesinde bu kavramlar kullan›l›r. Dolay›s›yla çocuklara do¤ru düflünmeyi ö¤retebilmek için onlar›n do¤ru kavramlar kazanmas› sa¤lanmal›d›r. Düflünme ve kavram kazanma aras›nda s›k› bir iliflki vard›r. Kavram ö¤renme hayat boyu devam etmesine ra¤men, kavram edindirmeye dönük kavram ö¤retiminde, ö¤rencinin yafl›, dil geliflimi ve zihinsel geliflimi önemli ö¤elerdir. Kavram ö¤retiminde ö¤retmen ö¤retece¤i konunun kapsam ve içeri¤ini dikkate alarak, konu çok kapsaml› ise, belli bir plan çerçevesinde kavramlar› nerede, nas›l ö¤retece¤ini belirlemelidir. Ö¤retmen ö¤rencilerde oluflacak tepkileri almal›, onlar›n anlama düzeyini kontrol etmelidir. Ö¤rencilerin kendi kendilerine düflünecekleri bir süreci iflletmeli, araflt›rma ve inceleme f›rsatlar› sunarak onlar› cesaretlendirmelidir. (Beydo¤an, 1998: 126) Kavramlar geçmifl yaflant›lar üzerine kuruldu¤u için, ö¤retilirken örnekler verilmeli ve ö¤renciler kat›l›m için cesaretlendirilmelidir. Çocu¤un 0-13 yafllar›ndaki özellikleri ve ihtiyaçlar›, daha iyi anlafl›lmas› için, tablolar hâlinde verilecektir. Tablolar incelenerek çocu¤un fiziksel, sosyal, duygusal ve zihinsel geliflimleri yafl gruplar›na göre karfl›laflt›r›labilir. Tabloda belirtilen özelliklerin baz› çocuklarda daha önce veya daha sonra görülebilece¤i gibi bireysel farkl›l›klar göz önünde bulundurulmal›d›r. 3-4 YAfi • Fiziksel enerji düzeyi yüksektir. • Fiziksel aktiviteler için f›rsatlar yarat›r. Ba¤›ms›zl›k ve keflfetme duygusu önemlidir. • Kas koordinasyonu h›zlan›r; k›zlar›n erkek çocuklara göre kas koordinasyonu daha fazla geliflmifltir. • Kendi kendine giyinip soyunabilir. • Merdivenleri iner, ç›kar; her basamakta di¤er aya¤›n› kullanabilir. • Yeni do¤an bebek beden büyüklü¤üyle orant›l› olarak kas lifine sahiptir; erkeklerin kas doku oran› k›zlardan daha fazlad›r. • Yeni do¤an bebe¤in davran›fllar›na, onun hareket etmesini sa¤layan refleksler hakimdir. Emme, yutma, öksürme gibi refleksleri yaflam› sürdürmesine yard›mc›d›r. • Bebek, 3. ay içinde kuca¤›n›za ald›¤›n›zda kafas›n› dik tutabilmeye ve hareket eden fleyleri izlemeye bafllar. • 3.-4. aydan itibaren destekle oturabilirler. Refleksleri yavafl yavafl azalmaya bafllar ve istemli kontrol geliflir. • 5.-6. aydan itibaren nesnelere uzanabilir, onlar› kavrar ve a¤z›na götürebilir. • 7.-8. aydan itibaren desteksiz oturmaya ve emeklemeye, 11.-13. aylar aras›nda yürümeye, 14.-16. aylar aras›nda koflmaya bafllar. • Yaklafl›k 1 buçuk yafl›nda geri geri yürüyebilir, kafl›¤› yemek yemek için kullanabilir, bardaktan su içebilir. • ‹ki yafl›na kadarki dönemde, bafl ve iflaret parmaklar›yla ufak nesneleri tutup kald›rabilir, avuç kavramas› ile kalem tutabilir. • ‹ki yafl›nda her basama¤a iki aya¤›yla basarak merdivenden inip ç›kabilir. Uzaktaki bir nesneye bir elle ve deste¤e gerek duymadan uzanabilir. •‹ki - üç yafllar aras›nda genellikle büyük kaslar›n› kullanmay› gerektiren etkinliklerle ilgilenir. Eflyalar› çekip itme, yerden kald›rma ve tafl›ma ile u¤rafl›r. F‹Z‹KSEL (MOTOR) GEL‹fi‹M 0-3 YAfi Tablo 1 • K›zlar›n fiziksel geliflimi ve fiziksel baflar›s› erkeklere göre daha üstündür. • Kaslar ve göz-el koordinasyonu geliflir. • Araç ve gereçleri baflar›l› bir flekilde kullanmaya bafllarlar. • Fiziksel geliflim, yafl›tlar› aras›nda önemli olmaya bafllar ve kendine güvenmesini sa¤lar. • Tan›nabilir insan figürü çizebilir. • Enerji düzeyi yüksektir. • Oyun oynamak için gerekli fiziksel özellikleri kazan›r. • Okuma yazmay› ö¤renmeye haz›rd›r. 5-7 YAfi • Kendine verdi¤i de¤er ve di¤erlerini etkileme aç›s›ndan fiziksel yetenekler daha önem kazan›r. • K›zlar erkeklere göre daha h›zl› geliflme kaydederler; boylar› daha uzundur; daha güçlüdürler ve kas koordinasyonu daha geliflmifltir. • Enerjiktir. Fiziksel aktiviteler daha önemli olmaya bafllar. • Bu yafl periyodunun sonuna do¤ru k›zlarda ergenlik geliflimi h›zla bafllar. • Erkek çocuklar›n fiziksel gelifliminde durgunluk görülür. • Kiflisel temizli¤iyle ilgilenme sorumlulu¤unu alabilirler. 8-10 YAfi • Erkeklerin ergenlik geliflimi h›zla bafllar. • K›zlar›n ergenlik geliflimi en üst düzeydedir. Vücudunda de¤ifliklikler oluflur. H›zla de¤iflen vücuduna uyum sa¤layamayabilir. • K›zlar için bulu¤ dönemi. Cinsel özellikler geliflmeye devam eder. Gö¤üsler geliflir ve adet dönemi bafllar. • Hem erkeklerde, hem de k›zlarda erken fiziksel geliflme kendilerine olan güvenlerini fazlalaflt›r›r. • Erkeklerin motor geliflim ve koordinasyonu geliflir. Fiziksel aç›dan üstün olur. 11-13 YAfi 8 ÇOCUK EDEB‹YATI