mak ale sev jr ilişkilendirilmesine dayalı zihinsel aktivitelerdir. Ardıl bilişsel işlem, özel bir sıralama ile oluşturulmuş dizinler arasındaki ilişkiyi belirlemeye dayalı zihinsel aktivitelerdir. Beyin temelli öğrenme, öğrenenler için, yaşamla iç içe zengin ve uygun deneyimlerin tasarlanması ve uygulanması; anlamın özünü kavramaya yönelik etkinliklerin planlanmasıdır. Beyin temelli öğrenmenin uygulandığı eğitim ortamları öğrenci merkezlidir. Bu ortam, bireylerin birbirleriyle sosyal etkileşimde bulunmalarına, fiziksel ve psikolojik bakımdan tehdit edici olmayan bir sınıf atmosferinde, dayanışma içinde, etkinliklere doğrudan katılarak, keşfederek öğrenmelerine olanak sağlayacak biçimde düzenlenir. Geleneksel öğretimde öğretmenlerin üzerinde durduğu birinci nokta yüzeysel bilginin kazanımıdır. Bu iletim ise olguların ezberlenerek mekanik öğrenme becerisine dönüştürülmesiyle sağlanır. Beyin temelli öğrenmede öğretmenler, zengin ve karmaşık yapıdaki dinamik bilginin yapılandırılması üzerinde dururlar (Caine ve Caine, 1997, s. 190). Beyin temelli öğrenmede öğretmenin rolü, kolaylaştırıcı olarak yön değiştirmiştir. PASS teorisi bunu yapabilmemize olanak sağlar. ilgili kendilerine göre önemli sorular belirleyerek bunların Beyin araştırmaları öğretmen ve öğrencinin anlamayı yanıtlarını bulmaya çalışırlar. artırmak için birlikte çalıştıkları, doğruyu ve yeni çalışma • Konuya ya da sınıf ortamına ilişkin duygularını, kendi konularını araştırdıkları bir eğitimi destekler (Stevens, uzmanlık alanları olan konuda derinlemesine araştırma 2001, s. 72). Beyin temelli öğrenmede öğretmen, beyin yaparak çalışmalarını sınıfla paylaşırlar. Konulara ilişkin fonksiyonlarına ilişkin temel bilgilere sahiptir ve bu bilgisini kendi metafor ve analojilerini üretirler. etkili biçimde kullanabilir. Başarılı bir öğretmen, beyin • Öğrendiklerini gözden geçirerek her gün öğrenme fonksiyonlarına ilişkin bilgisini bazı öğretim tekniklerinin günlüğüne yazarlar. işe yararken, diğerlerinin neden işe yaramadığını anlamak • Kendi öğrenmelerini değerlendirir ve öğrenme için kullanır. Öğretmen, beynin doğasına, işleyiş ilkelerine sorumluluğunu üstlenirler. uygun yöntem ve teknikleri öğrenme ortamına taşır (Given, Öğrenmeyİ Öğrenmek 2002, s. 1). Beyin temelli öğrenme sınıflarında öğretmen, Öz Denetİmlİ Öğrenme öğrenmeyi zenginleştirmek için tüm öğrencileri etkin Okul müfredatı o kadar çok konu içerir ki belirli bir konuyu katılmaya cesaretlendirir; öğrencileri tüm farklılıklarıyla öğrenmek için ayrılan zaman bazı öğrenciler için kesinlikle kabul ettiğini gösteren bir ortam hazırlar (Mangan, 1998, s. yeterli değildir. Bazı öğrenciler daha fazla açıklamaya 207). ihtiyaç duyarlar. Öğrencilerin çeşitli konuları öğrenirken Beyin temelli öğrenme sürecinde öğrenme sorumluluğu harcadıkları süre öğrenme stratejilerine bağlıdır. İkinci tamamen öğrenciye aittir ve öğrenme öğrenci bir etken de öğrenme isteğidir. Öğrencinin ilgisinin merkezlidir. Bu yaklaşımda öğrenciler düşünen, düşük olması ya da görevin zor olduğuna ilişkin araştıran, eleştiren, nasıl ve neden öğrendiğini algısı motivasyonunu azaltır. bilen kişilerdir. Bu bağlamda öğrenciler şu Öğrencinin farklı içeriklerle çalışmasını ve etkinlikleri üstlenir: ÖĞRETMEN, bilginin farklı kullanımlarını sağlamak • Önceki bilgi, deneyim ve yaşantılarını BEYNİN uzun süreli bellekte bağlar oluşturur. sınıfla paylaşır, yeni öğrendikleri ile (Anderson 1996). Öğrenci, önceki bilgileri arasında bağlantı DOĞASINA, İŞLEYİŞ öğrendiği ile ilgili ne kadar kurmaya çalışırlar. İLKELERİNE UYGUN bilgiye sahip olursa, güdüleyici • Grup çalışmalarında kendi YÖNTEM VE TEKNİKLERİ geri bildirimler sayesinde paylarına düşen görev ve akademik performansı sorumluluklarını yerine ÖĞRENME ORTAMINA TAŞIR. da o kadar iyi getirmeye özen olur. Öğretmenler gösterirler. Konuyla 42