Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi/ Journal of The Institute of Natural & Applied Sciences 17 (1):1-5, 2012 Araştırma Makalesi/Research Article Süphan Volkanik Çığı’nın Jeolojik Özellikleri Yavuz Özdemir1, Vural Oyan1, Nilgün Güleç2 1 Yüzüncü Yıl Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fak. Jeoloji Müh. Bölümü, Van Orta Doğu Teknik Üniversitesi Mühendislik Fak. Jeoloji Müh. Bölümü, Ankara e-posta: [email protected] 2 Özet : Van Gölü’nün kuzeyinde yer alan Süphan Stratovolkanı 4050 m yüksekliği ile Doğu Anadolu’da yer alan Kuvaterner yaşlı volkanların en önemli üyelerinden biridir. Neojen-Kuvaterner yaşlı sedimanter birimler üzerine yerleşen Süphan volkanizması bazalttan riyolite kadar uzanan lavlar, riyolitik-dasidik domlar, piroklastik birimler ve volkanik çığ ile karakterize olmaktadır. Bu çalışmanın konusu olan volkanik çığ ürünleri stratovolkanın kuzeyinde öndüleli topoğrafyalar sunarlar. Ana kaynaktan yaklaşık olarak 25 km uzaklara taşınan çığ ürünleri kendi içerisinde blok ve matriks fasiyesleri ile karakterize edilmektedir. Süphan volkanik çığının oluşumunda depremler ve volkanik patlamaların etkin olduğu düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler; Süphan Stratovolkanı, Doğu Anadolu, Volkanik çığ Geological Properties of Süphan Debris Avalanche Abstract : Süphan Stratovolcano, located to the north of the Lake Van is one of the most important Quaternary volcanos in Eastern Anatolia with its 4050 m high elevation. Products of the Süphan stratovolcano which overly the NeogeneQuaternary sedimentary rocks are lava flows with compositions ranging from basalt to rhyolite, rhyolit-dasidic domes, pyroclastic rocks and a debris avalanche. Süphan debris avalance displays hummocky topography and appears to have traveled approximately 25 km away from the source at the northern parts of the volcano. The products of Süphan debris avalanche are characterized by two different facies, block and matrix. Combination of magmatic and tectonic processes can be responsible for evolution of the debris avalanche at Süphan. Key words; Süphan Stratovolcano, Eastern Anatolia, Debris avalanche Giriş Doğu Anadolu bölgesi Arap ve Anadolu (Avrasya) plakalarının çarpışmasını izleyen evrede meydana gelen kuzey-güney sıkışması sonucu oluşan yüksek bir platodur. Kuzey-güney yönde meydana gelen kuvvetli sıkışma doğu-batı uzanımlı kıvrımların, ters fayların, doğrultu atımlı iki büyük fay sisteminin (sağ yanal atımlı Kuzey Anadolu Fay zonu ve sol yanal atımlı Doğu Anadolu Fay Zonu) oluşumuna, Anadolu levhasının batıya doğru kaçışına ve Doğu Anadolu Bölgesinin yaklaşık 3/2’sini kaplayan Senozoyik yaşlı volkanizmanın oluşumuna sebep olmuştur. 7.2 büyüklüğündeki 23 Ekim 2011 Van depremi bölgede sıkışmanın ve Doğu Anadolu litosferinin aktif olarak deforme olmaya devam ettiğini göstermektedir. Arabistan ve Anadolu levhalarının çarpışmasını izleyen evrede meydana gelen volkanik faaliyetler OrtaMiyosen’den günümüze kadar devam etmiş ve oluşan volkanik ürünler kuzeyde ErzurumKars Platosundan, güneyde Arap levhasına kadar uzanmış, Süphan, Nemrut, Ağrı, Etrüsk gibi strato, Tendürek, Girekol, Karacadağ gibi kalkan volkanları ve irili ufaklı birçok volkanik çıkış merkezini oluşturmuştur (Pearce ve diğ., 1990; Yılmaz ve diğ., 1998; Keskin, 2003; Şengör ve dig., 2008; Lebedev ve diğ., 2010; Özdemir ve diğ., 2006; Özdemir, 2011; Oyan, 2011). Güneyde Adilcevaz (Bitlis), kuzeyde Patnos (Ağrı) ve kuzeybatıda Malazgirt (Muş) ilçeleri arasında konumlanan Süphan Stratovolkanı bölgede yükselen çarpışma kökenli volkanların en kompleks, jeolojik olarak en az bilinen ve en gençlerinden biridir (Şekil 1). Volkan 4050 m Özdemir ve ark., yüksekliğindeki zirvesi ile ülkemizin yüksek noktalarından birini olusturmaktadır. Zirvesinde biri krater içinde, diğeri ise krateri kaplayan riyolit domunun üzerinde olmak üzere iki adet göl bulunmaktadır. Volkanik koninin temel çapı 35-40 km olup volkanizmaya ait ürünler yaklaşık olarak 2000 km2 lik bir alana yayılmıştır (Özdemir, 2011; Özdemir ve diğ. 2011). Süphan Stratovolkanı’nın volkanik ürünleri Miyosen yaşlı denizel kireçtaşlarının, PliyosenPleyistosen yaşlı karasal ve gölsel sedimanlarının üzerine yerleşmiştir. Ana koninin haricinde volkanın farklı noktalarında paraziter karakterde 25 adet monojenetik yapı (dom, maar) gelişmiştir. Şekil 1. Süphan Stratovolkanının yer bulduru haritası Lavlardan ve volkanik domlardan elde edilmiş K-Ar (Ogata ve diğ., 1989; Ercan ve diğ., 1990) ve 40Ar-39Ar (Özdemir, 2011) radyometrik yaşlar, Süphanın 0.76 – 0.06 My arasında aktif olduğunu, mineralojikpetrografik ve jeokimyasal çalışmalar ise bazaltik, bazaltik trakiandezitik, trakiandezitik, trakitik, dasidik ve riyolitik karakterde volkanik ürünler meydana getirdiğini ortaya koymuştur. Radyometrik (40Ar-39Ar) yaşlandırmayla elde edilen en genç yaş (0.06 My) volkanın ana bacasını tıkayan ve yaklaşık 1 km çapa sahip olan, zirvede konumlanmış riyolitik doma aittir (Özdemir, 2011). Ancak yapılan arazi çalışmaları volkanizmanın en genç ürünlerinin volkanın güneyinde yeralan Aygır maarına ait piroklastik ürünler olduğunu göstermiştir (Özdemir ve diğ., 2011). Bu ürünlerden radyometrik herhangi bir yaş literatürde bulunmadığından maarın oluşum yaşı tam olarak belli değildir ancak 60 bin yıldan daha genç olduğu olasıdır. Süphan, volkanolojik evrimi sırasında birbirinden farklı birçok ürün meydana getirmiştir. Bu ürünlerden biri de volkanın kuzeyinde meydana gelen ve volkandan onlarca km uzağa ulaşan volkanik çığ (debris avalanche) ürünleridir. Bu çalışma Süphan Stratovolkanın kuzeyinde meydana gelen volkanik çığ ürünlerinin fasiyes özelliklerinin ve oluşum mekanizmasının ortaya konmasını amaçlamaktadır. 2 Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi/ Journal of The Institute of Natural & Applied Sciences Süphan Volkanik Çığı’nın Jeolojik Özellikleri Materyal ve Yöntem Bu çalışma Süphan Stratovolkanının kuzeyinde yüzeylenen volkanik çığ ürünleri üzerinde gerçekleşmiştir. Çığın fasiyes özelliklerinin, yayılımının ve olası kayma yüzeyinin belirlenmesi amacıyla arazi çalışmaları gerçekleştirilmiş ve Süphan volkanını kapsayan alanın 1/35.000 ölçekli hava fotoğrafları, DEM (Digital Elevation Model) ve uydu görüntülerinden faydalanılmıştır. Bulgular ve Tartışma Volkanik çığ, volkanik bir yapının susuz koşullar altında çökmesiyle oluşmaktadır. Çığ sonrası oluşan çökeller blok ve matriks olmak üzere iki ayrı fayisesten meydana gelmektedir (Ui, 1989). Blok fasiyesi volkanik çığı oluşturan bloklardan, matriks fasiyesi ise volkanın farklı ürünlerini içeren ince taneli malzemelerden meydana gelir. Volkanik çığın en tipik morfolojik özellikleri, volkanik koni üzerindeki anfi tiyatro şeklinde çöküntü alanları ve volkanik çığın oluşturduğu ondüleli topoğrafyalardır (hummocky topography) (Sigurdsson ve diğ., 2000). Ondüleli topoğrafyada yığınlar şeklinde oluşan tepeler, enine ve boyuna oluşan sırtlardan meydana gelmektedir (Glicken, 1982; Siebert, 1984). Süphan volkanizmasına bağlı olarak gelişen volkanik çığ ürünleri volkanın kuzey, kuzeydoğusunda yüzeylenmiştir. En belirgin özelliği ondüleli topoğrafyalarıdır. Sadece yol yarmalarında belirgin yüzlek veren volkanik çığ ürünlerine ait bloklar riyolitik obsidiyen ve perlitten oluşmuş ve üst kısımları çoğunlukla Süphan volkanizmasına ait genç ürünler tarafından örtülmüştür. Ondüleli topoğrafyayı temsil eden ürünler blok fasiyesini temsil etmektedir ve dairesel tepeler ile enine-boyuna uzanan sırtlar şeklinde morfolojiler sunmaktadır (Şekil 2). Şekil 2. Volkanın kuzeyinde gözlenen volkanik çığa ait ondüleli yapıların (Hummocky structures) topografik harita üzerindeki konumları Volkanın kuzeyinde yer alan ve ana koniye yaklaşık 10 km mesafede bulunan ondüleli yapıların içerisindeki riyolitik obsidiyen ve perlit bloklarının boyutları 1.5-2 m ye ulaşmaktadır (Şekil 3). 3 Cilt/Volume: 7, Sayı/Issue:1. 2012 Özdemir ve ark., Şekil 3. Volkanik çığa ait blok fasiyesi Köşeli yapılar sunan blokların boyutları ana koniye yaklaştıkça artmakta uzaklaştıkça azalmaktadır. Kaynaktan uzaklaştıkça blok boyutlarının azalmasını Siebert (1984) büyük blokların aşağı doğru hareket ederken parçalanmasıyla ilişkilendirmiştir. Gri, sarı ve kahverengi renkler sunan matriks fasiyesi ise genellikle yayvan topoğrafya ile temsil edilmektedir. Matriks fasiyesini oluşturan ürünler (Şekil 4) ince taneli obsidiyen ve perlit çakılları ile killi - çakıllı seviyelerden meydana gelmiştir. Matriks fasiyesi içerisinde yer alan sedimanter seviyeler muhtemelen akış sırasında volkanik çığ içerisine katılan eski karasal çökellere aittir. yayılım gösterdiği alan net olarak belirlenememiştir. Fakat görünür kalınlığı 2025 m arasında değişmektedir. Volkanik çığa ait ürünlerin Süphan volkanizmasının yaşlı birimlerden biri olması, çığ sonrası ürünlerin varlığı ve zamansal erozyon gibi sebeplerden dolayı çığı oluşturan kayma yüzeyi Süphan ana konisinde net olarak belirlenememiştir. Ancak DEM (Digital Elevation Model), uydu ve hava fotoğrafı görüntüleri yardımıyla çığın meydana geldiği kayma yüzeyi tahmini olarak belirlenmiştir (Şekil 5). Volkanik çığlar oluşum mekanizmasına bağlı olarak Bezymianny, Bandai, ve Unzen olmak 3 ayrı kategoriye ayrılmaktadır (Sigurdson ve diğ., 2000). Bezymianny tip St. Helens (Amerika) volkanında olduğu gibi volkanik püskürmeler ile karekterize edilir. Bu tip püskürmelerde Volkanik çığlara eşlik eden ve/veya ardından gelişen oldukça geniş alanlara yayılan piroklastik akışlar ve geri düşme ürünleri yer alır (Siebert, 1984; Siebert ve diğ., 1987). Bandai tip ise 1988 de Bandai (Japonya) volkanında meydana gelen ve preatik püskürmeler sonucu oluşan mekanizmayla karekterize edilir. Piroklastik çökeller içermez. Unzen tip ise doğrudan volkanik aktivite ile ilişkili değildir, genellikle tetikleyici mekanizma depremlerdir. Şekil 5. Volkanik çığın oluşumuna sebep olan olası kayma yüzeyi (Görüntü Google Şekil 4. Volkanik çığa ait matriks fasiyesi Süphanın kuzey, kuzey doğusunda ondüleli topoğrafyaları ile belirgin olan volkanik çığ ürünleri ana kaynaktan (Süphan merkez koni) yaklaşık 25 km uzağa yayılmıştır. Üzerleri volkanın daha sonraki faaliyetlerine bağlı olarak gelişen bazaltik traki-andezitik lavlar ve piroklastik birimler tarafından örtüldüğünden arazide kalınlığı ve Earth’den alınmıştır). Süphan Stratovolkanına ait volkanik çığ çökellerine eşlik eden ya da hemen ardından gelişen yoğun piroklastik ürünlere rastlanmamıştır. Ancak çığ üzerine yerleşen pomza geri düşme ürünleri yeralmaktadır. Bölgede fayların etkin olduğu ve debris ürünlerinin üzerine yerleşen küçük hacimli piroklastiklerin de bulunduğu göz önüne 4 Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi/ Journal of The Institute of Natural & Applied Sciences Süphan Volkanik Çığı’nın Jeolojik Özellikleri alındığında volkanik çığının oluşumunda depremler ve volkanik patlamaların etkin olduğunu söylemek olasıdır. Sonuçlar Süphan volkanının jeolojik evriminin bir parçası olan volkanik çığ ürünlerinin yayılımı ve fasiyes özellikleri ilk kez bu çalışmada ayrıntılı olarak ortaya konmuştur. Süphan merkez konisinden yaklaşık olarak 25 km uzaklığa ulaşan Süphan volkanik çığ ürünleri, kendi içerisinde blok ve matriks fasiyesleri olarak ayırtlanmıştır. Volkanın kuzey yamaçlarında meydana gelen volkanik çığ, muhtemel olarak tektonik faaliyetler ve volkanik aktiviteler sonucunda meydana gelmiştir. Kaynaklar Ercan, T., Fujitani, T.,Matsuda, J., Notsu,K., Tokel, S., Tadahide, U.İ. 1990. Doğu ve Güneydoğu Anadolu Neojen-Kuvaterner volkanitlerine ilişkin yeni jeokimyasal, radyometrik ve izotopik verilerin yorumu. MTA dergisi 110, 143-164. Glicken, H., 1982. Criteria for identification of large volcanic debris avalanches (abstr). Eos, Trans Am Geophys Union, 63, 1141 Keskin, M., 2003. Magma generation by slab steepening and breakoff beneath a subduction-accretion complex: An alternative model for collision-related volcanism in Eastern Anatolia, Turkey. Geophysical Research Letters, 30(24),1-4. doi.10.1029/2003Gl018019. Lebedev, V.A., Sharkov, E.V., Keskin, M., Oyan, V., 2010. Erratum: Geochronology of Late Cenozoic Volcanism in the Area of Lake Van, Turkey: An Example of Developmental Dynamics for Magmatic Processes. Doklady Earth Sciences, 433(2), 1031-1037. Ogata A., Nakamura K., Nagao K. and Akimoto S.,1989. K-Ar age of young volcanic rocks of Turkey. 1989 annual meeting of the Geochemical Society of Japan, ICO 3. Oyan, V., 2011. Etrüsk Volkanı ve Çevresinin (Van Gölü Kuzeyi) Volkanostratigrafisi Petrolojisi ve Magmatik Evrimi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, YYU, 375s. Özdemir, Y., Karoğlu, Ö., Tolluoğlu, A.Ü., Güleç, N., 2006. Volcanostratigraphy and petrogenesis of the Nemrut stratovolcano (East Anatolian High Plateau): The most recent post-collisional volcanism in Turkey. Chemical Geology, 226,189–211. Özdemir, Y., Blundy, J.D., Güleç, N., 2011. The importance of fractional crystallization and magma mixing in controlling chemical differentiation at Süphan Stratovolcano, Eastern Anatolia, Turkey. Contributions to Mineralogy and Petrology, 162, 573-597. Özdemir, 2011. Volcanostratigraphy and petrogenesis of Süphan Stratovolcano. Yayınlanmamış Doktora Tezi, ODTÜ, 279s. Pearce J.A., Bender J.F., De Long S.E., Kidd, W.S.F., Low, P.J., Güner, Y., Şaroğlu, F., Yılmaz, Y., Moorbath, S., Mitchell, J.G., 1990. Genesis of collision volcanism in Eastern Anatolia, Turkey. Journal of Volcanology Geothermal Research, 44,189–229 Siebert, L., 1984. Large volcanic debris avalanches: characteristics of source areas, deposits, and associated eruptions. Journal of Volcanology and Geothermal Research, 22:163-197. Siebert, L., Glicken, H., Ui, T., 1987. Volcanic hazards from Bezymianny- and Bandaitype eruptions. Bulletin of Volcanology, 49, 435-459. Sigurdsson, H., Houghton, B.F., McNutt, S.R., Rymer, H., Stix, J., 2000. Encyclopedia of Volcanoes. Academic press, San Diego. Şengör, A.M.C., Özeren, S., Keskin, M., Sakınç, M., Özbakir, A.D., Kayan, I., 2008. Eastern Turkish high plateau as a small Turkic-type orogen: Implications for post-collisional crust-forming processes in Turkic-type orogens. Earth Science Reviews, 90,1-48. Ui, T., 1989. Discrimination between debris avalanches and other volcaniclastic deposits. In: Latter JH (ed) (1989) IAVCEI Proceedings in Volcanology 1, Volcanic Hazards. Springer-Verlag, Berlin, 201-209. Yılmaz, Y., Güner, Y., Şaroğlu, F., 1998. Geology of the Quaternary volcanic centres of the East Anatolia. Journal of Volcanology and Geothermal Research, 85,173-210. 5 Cilt/Volume: 7, Sayı/Issue:1. 2012