Pour la Vérité - Mersin Katolik Kilisesi
advertisement
2011 B Noel Bayramı Gece İlk oğlunu doğurdu O günlerde Sezar Avgustus tüm Roma dünyasında bir nüfus sayımının yapılması için ferman çıkardı. Bu ilk sayım, Kirinyus'un Suriye valiliği zamanında yapıldı. Herkes yazılmak için kendi kentine gitti. Böylece Yusuf da, Davut'un soyundan ve torunlarından olduğu için Celile'nin Nasıra kentinden kalkıp Yahudiye bölgesine, Davut'un kenti olan Beytlehem'e gitti. Orada, hamile olan nişanlısı Meryem'le birlikte yazılacaktı. Onlar oradayken, Meryem'in doğum yapma vakti geldi ve ilk oğlunu doğurdu. Onu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı. Çünkü handa kendilerine yer yoktu. Aynı yörede, sürülerinin yanında nöbet tutarak geceyi kırlarda geçiren çobanlar vardı. Rab'bin bir meleği onlara göründü ve Rab'bin görkemi çevrelerini aydınlattı. Büyük bir korkuya kapıldılar. Melek ise onlara : “Korkmayın!» dedi.«Size, tüm halk için büyük sevinç kaynağı olacak bir müjde getiriyorum: bugün size, Davut'un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih'tir. Ve işte size bir işaret: kundağa sarılmış ve yemlikte yatan bir bebek bulacaksınız.” Birdenbire meleğin yanında, göksel ordulardan oluşan büyük bir topluluk belirdi. Tanrı'yı överek : «En yücelerde Allah’a yücelik olsun, yeryüzünde O'nun hoşnut kaldığı insanlara esenlik olsun!» dediler. (Luka 2: 1-14) oooOooo Alçakgönüllülükle geldi. Birinci okumada peygamber Yeşaya : “Karanlıklar içinde yürüyen halk parlak bir ışığın yükseldiğini gördü” diyor Biz, çok kez, karanlıklar içinde yürüyen bu halkız: savaşların, şiddetin, her türlü rezaletlerin, dışlanmanın karanlıkları içinde. Yoksullar daha yoksul ve daha kalabalık oluyorlar. Her gün bunun tanıklılığını yapıyoruz. Fakat bu karanlıkların ortasında bir ışık parlıyor: felaketlilerin yardımına koşanlar, düşkünler yurtlarında yaşlıları ziyaret eden çocuklar, yoksullara yiyecek dağıtan aşevleri. Kimilerin bu dayanışma jestleri dünyamızı aydınlatan biraz ışıktır. Bu Noel gecesinde bu müjdeyi duyuyoruz: Bir ışık yükseldi, bize bir çocuk doğdu. Adı bildiriliyor: yüce öğüt verici, barış elçisi. Kilise bu peygambersel bildiride İsa’nın gelişinin bir haberini gördü. Allah’ın Işığını dünyaya getiren gerçek barış elçisi O’dur. O, küçüklere, yoksullara, dışlananlara, yaşamın yaraladıklarına elini uzatandır. Bize Allah’ı, kaybolmuş çocuğu kabul etmeye her zaman hazır ve sevecen bir Baba olarak tanıtıyor. En zayıf koyununu her zaman merak eden iyi Çobandır. Onunla her şey eskisinden farklıdır. Müjde İsa’nın “İmmanuel” yani “Allah bizimle” olmasıdır. O zamana kadar Allah “her şeyin ötesinde” biliniyordu. Bundan sonra doğasında “Allah bizimle”, lütfünde “Allah bizimle”, zaafımızda ve sefaletimizde “Allah bizimle”dir. Merhametiyle, sevgisiyle, acımasıyla bizimledir. Her şeyimizi benimseyip ve bize her şeyini vererek bize benzer, bizlerden biri oldu. Noel’in iletisi budur: Allah bizimle, Allah bizim için. Bu müjde İsa’nın adıyla doğrulanıyor: bu adın “Allah kurtarıyor” anlamında olduğunu unutmayalım. Bizim için çok önemlidir. Gerçekten insanlığımızın geçmişinde ve şimdisinde çok başarısızlıklar var: ölçüsüz şiddet, küçüklerin sömürülmesi, büyüklerin aldırışsızlığı. İsa, dünyamıza olduğu gibi geliyor. Onu yitirilişten kurtarmayı sürekli istiyor. Yüreğinde baş taraf küçükleredir. Herkes orada bir kardeş gibi karşılanıyor. Bizi Allah’a evlât edindiriyor. Kurtulması için İsa’nın bu dünyaya gösterdiği yol budur. Bazıları İsa’nın Allah’ın kurtarıcısı olduğunu ileri sürerler. Çelişkili bir doğrulama gibi görünüyor. Allah’ın kurtarılmaya gereksinimi mi vardır? Oysa dikkatli bakarsak ne kadar hırpalandığını görürüz. Çoğu kez imajının şekli değiştirildi, karikatürize edildi. Bir zorba, insafsız bir yargıç, sert bir gözleyici, bir sihirbaz, bir ordu komutanı yapıldı. Bu Noel Bayramı bunlardan hiçbiri olmadığını gösteriyor. Bize kendini küçük bir çocuk eden bir Allah gösteriyor. Şiddet ve kin dolu bu dünyaya sevgiyi ve ışığı getiriyor. Sadece yüreklerinde yoksul olanlar bu iletiyi anlayabilir. Noel bu şekilde bir sevinç günüdür. Allah insanlar arasına kalmaya geliyor. İncil, Oğlu için handa yer olmadığını söylüyor. Bu tespit hâlâ geçerlidir. Tüm dünyada Noel kutlanıyor. Bütün gece eğleniliyor, armağanlar alıp veriliyor. Fakat bu bayramın kaynağını bilmeyenlerin sayısı günden güne artıyor. Oya Mesih İsa bizde kalmak istiyor. “İmmanuel”, Allah bizimle olmak istiyor. Yüreklerimizde bir yer bulacak mı ? Kapıyı zorlamıyor. Onu içeri almamızı bekliyor. Mesih İsa bize ve bizde gelmek istiyorsa, bizi sevgisiyle, tüm düşündüğümüzü aşan bir sevgiyle doldurmak içindir. Gerçek bir Noel yaşamak İsa’yı kabul etmek, ardından gitmek, yüreğimizde baş yeri ona vermektir. Gerçek sevinci onunla bulabiliriz.. Bu Noel sevincini etrafımızdaki herkesle paylaşabileceğiz: ailemiz fertleriyle, çocuklar, hastalar, yaşlılar, yalnızlarla. Allah’ın bu sevincini ve bu varlığını kabul edip paylaşmamız bir hazine gibidir. Bu gecede yüzümüzü sana çeviriyoruz ey Rab. Her zaman bize doğru ilk adımı sen atıyorsun. Bizi barışının ve sevginin elçileri kılıyorsun. Sana yalvarıyoruz: “Işık olan sen, sevgi olan sen, karanlıklarımıza Sevgi Ruh’unu yerleştir”. Amin. . ooo0ooo DUA Ey çobanlar, orada ne gördünüz ? Bir kundağın üzerine yakaran yoksullar İsa doğdu, bizi sefaletten kurtaracak. Ey çobanlar, orada ne gördünüz ? Çocuğun yanında mutlu annesini, İsa doğdu, onu bize bunca sancılı verecek. Gecikmeden gidip görelim Allah’ın bize verdiği kurtarıcıyı, Çünkü kardeşimizdir, O. Noel’i kutlayalım İşte yeryüzüne gelen göğün sevinci . Ey çobanlar, orada ne gördünüz ? Parlak gecede ilâhiler söyleyen haberciler. İsa doğdu, bize gerçek nuru getirecek. Ey çobanlar, orada ne gördünüz ? Bizimkiler gibi ağlayan bir çocuk İsa doğdu, bize sevgiyi öğretecek Ey çobanlar, orada ne gördünüz ? Zafer simgesi buhur ve altını! İsa doğdu, tüm dünya görecek görkemini.
