TÜRKİYE CUMHURİYETİ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ İLKÖĞRETİM ANABİLİM DALI İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEMİNİN ÖTBB VE TOT TEKNİKLERİNİN 6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK DERSİ “İSTATİSTİK VE OLASILIK” KONUSUNDA AKADEMİK BAŞARI, KALICILIK VE SOSYAL BECERİ DÜZEYLERİNE ETKİSİ Betül ARISOY YÜKSEK LİSANS TEZİ ADANA 2011 TÜRKİYE CUMHURİYETİ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ İLKÖĞRETİM ANABİLİM DALI İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEMİNİN ÖTBB VE TOT TEKNİKLERİNİN 6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK DERSİ “İSTATİSTİK VE OLASILIK” KONUSUNDA AKADEMİK BAŞARI, KALICILIK VE SOSYAL BECERİ DÜZEYLERİNE ETKİSİ Betül ARISOY Danışman: Yrd. Doç. Dr. Kamuran TARIM YÜKSEK LİSANS TEZİ ADANA 2011 Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğüne, Bu çalışma, jürimiz tarafından İlköğretim Anabilim Dalı’nda YÜKSEK LİSANS TEZİ olarak kabul edilmiştir. Başkan: Yrd. Doç. Dr. Kamuran TARIM (Danışman) Üye: Yrd. Doç. Dr. Perihan DİNÇ ARTUT Üye: Öğr. Gör. Dr. Mediha SARI ONAY Yukarıdaki imzaların, adı geçen öğretim elemanlarına ait olduğunu onaylarım. …/…/2011 Prof. Dr. Azmi YALÇIN Enstitü Müdürü Not: Bu tezde kullanılan özgün ve başka kaynaktan yapılan bildirişlerin, çizelge, şekil ve fotoğrafların kaynak gösterilmeden kullanımı, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’ndaki hükümlere tabidir. ii ÖZET İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME YÖNTEMİNİN ÖTBB VE TOT TEKNİKLERİNİN 6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MATEMATİK DERSİ “İSTATİSTİK VE OLASILIK” KONUSUNDA AKADEMİK BAŞARI, KALICILIK VE SOSYAL BECERİ DÜZEYLERİNE ETKİSİ Betül ARISOY Yüksek Lisans Tezi, İlköğretim Anabilim Dalı Danışman: Yrd. Doç. Dr. Kamuran TARIM Ocak 2011, 166 sayfa Bu araştırmanın amacı, işbirlikli öğrenme yönteminin Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB) ve Takım-Oyun-Turnuva (TOT) tekniklerinin, ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “İstatistik ve Olasılık” konusunda akademik başarı, kalıcılık ve sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. 2009-2010 eğitim-öğretim yılı I. yarıyılında, Adana İli Seyhan İlçesi’ndeki bir ilköğretim okulunda gerçekleştirilen araştırma, yarı deneyseldir. Araştırma 152 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin mevcut yönteme ve birbirine göre etkililiğini sınamak için iki deney grubu ve bir kontrol grubu oluşturulmuştur. Gruplar ilköğretim 5. sınıf matematik dersi not ortalamalarına ve demografik özelliklerine göre eşleştirildikten sonra, deney ve kontrol gruplarına seçkisiz atama yöntemiyle atanmıştır. Araştırma, deney süresince bütün gruplarda araştırmacı tarafından gerçekleştirilmiştir ve 18 hafta sürmüştür. Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilere çalışma başlangıcında “Matematik Başarı Testi” ve “Sosyal Beceriler Ölçeği” öntest olarak ve çalışma bitiminde sontest olarak uygulanmıştır. Beş hafta sonra “Matematik Başarı Testi” kalıcılık testi olarak tekrar uygulanmıştır. Çalışma sonunda deney gruplarındaki öğrencilere “Görüşme Formu” uygulanarak, öğrencilerin tekniklere ve uygulamaya ilişkin düşünceleri alınmıştır. iii Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için başarı testi ve sosyal beceriler ölçeğinden elde edilen veriler üzerinde 3x1 kovaryans analizi (ANCOVA) kullanılmıştır. Farklılaşmaların yönünü belirleyebilmek için Bonferroni ikili karşılaştırmalar testi kullanılmıştır. Aynı işlem kalıcılık testi için de yapılmıştır. Yapılan analizlerin sonucu TOT tekniğinin akademik başarı üzerinde daha etkili olduğunu, kalıcılık açısından ise ÖTBB tekniğinin daha etkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca ÖTBB ve TOT grubundaki öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin, kontrol grubuna göre olumlu yönde istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Deney gruplarındaki öğrenciler Görüşme Formu’nda derse ilgilerinin arttığını, daha iyi motive olduklarını ve dersi daha iyi öğrendiklerini belirtmişler; arkadaşlık ilişkilerinin bu teknikler sayesinde farklı bir boyut kazandığını, birlikte çalışmanın ve paylaşmanın önemini anladıklarını ifade etmişlerdir. Anahtar Kelimeler: İşbirlikli Öğrenme Yöntemi, Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri Tekniği, Takım-Oyun-Turnuva Tekniği, Sosyal Beceriler iv ABSTRACT THE EFFECTS OF STAD AND TGT TECHNIQUES OF COOPERATIVE LEARNING ON SIXTH GRADE STUDENTS’ ACADEMIC ACHIEVEMENT, RETENTION AND SOCIAL SKILL LEVELS IN “ISTATISTIC AND PROBABILITY” SUBJECT IN MATHEMATICS LESSON Betül ARISOY Master Thesis, Department of Elementary Education Supervisor: Asst. Prof. Dr. Kamuran TARIM January 2011, 166 pages The aim of this study was to investigate the effects of Student TeamsAchievement Divisions (STAD) and Teams-Games-Tournaments (TGT) techniques of cooperative learning on sixth grade students’ academic achievement, retention and social skill levels in “istatistic and probability” subject in mathematics lesson. The study which was applied in a state elementary school the distric of SeyhanAdana in the first semester of 2009-2010 academic year was a semi-experimental study. The participiants of the study were 152 students. Two experiment groups and a control group were formed to compare the effects of STAD and TGT methods of cooperative learning according to each other and present method. After the groups were matched with fifth grade mathematics scores and demographic features, the groups were appointed to experiment and control groups with random appointment method. The study was conducted by researcher in all groups through the experiment and lasted in eighteen weeks. At the beginning of the study, “Mathematics Achievement Test” and “Social Skills Scale” were applied in all groups as pretest and at the end of the study as posttest. After five weeks, “Mathematics Achievement Test” was applied again as retention test. At the end of the study, “Interwiev Form” was used in experiment groups for getting students’ opinions about techniques and application. v 3Χ1 covariance analysis (ANCOVA) was used on the data obtained from achievement test and social skills scale to find out whether there were statistically significant differences between the groups. Bonferroni pairwase comparisons test was used to determine the direction of differentiation. The same operation was applied for retention test. The result of analysis indicated that TGT was more effective in terms of academic achievement and regarding to retention test, STAD was more effective. In addition, there was statistically significant difference among the groups in favour of STAD and TGT groups in terms of the social skill levels. The students in the experimental groups stated that their interest to the lesson had increased, they had motivated and learned the lesson more than before; their friendship relations had had a different dimension and they understood the importance of studying together and sharing. Keywords: Cooperative Learning Method, Teams-Achievement Divisions, TeamsGames-Tournaments, Social Skills vi ÖNSÖZ Matematik, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin hızla ilerlediği günümüz dünyasında çağa ayak uydurabilmek ve bu gelişmelerden olabildiğince çok yararlanabilmek için hayatımızın her anında gerekli hale gelmiştir. Matematik eğitimi, insanlara çok boyutlu düşünme gücü sağlamanın yanında, çevrelerinde olup bitenleri anlama ve sosyal etkileşimde bulunma bilgi ve becerisini de kazandırır. Bu becerilerle donatılmış bireyler, şüphesiz ülkesini daha iyi noktalara taşıyacaktır. Tarih boyunca, matematik eğitiminde farklı yöntem ve teknikler, farklı modeller kullanılmıştır. Bu yöntemlerden işbirlikli öğrenme, modern bir yöntem olması, etkili bir öğretim sağlaması ve sosyal etkileşimi arttırması bakımından diğer yöntemlerden farklılık göstermektedir. İşbirlikli öğrenmede sosyal etkileşimin olması başarıyı daha da arttırmaktadır. İşbirlikli öğrenmenin yapılandırılmış ve yapılandırılmamış birçok tekniği bulunmaktadır. Ülkemizde işbirlikli öğrenmeyle ilgili birçok araştırma bulunmaktadır, ancak işbirlikli öğrenme tekniklerinin birbirine göre etkililiğini ve sosyal beceri düzeylerine etkisini değerlendiren çok az çalışmaya rastlanılmıştır. Bu çalışmada da şimdiye kadar yapılan çalışmalar ışığında işbirlikli öğrenme yöntemlerinden Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB) ve Takım- Oyun- Turnuva (TOT) tekniklerinin öğrencilerin matematik başarılarına, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisi incelenmiştir. ÖTBB ve TOT, işbirlikli öğrenme modellerinin en çok araştırılan ve en çok uygulanan tekniklerindendir. Yapılan çalışmalar gözden geçirildiğinde, matematik dersinde ÖTBB ve TOT tekniklerinin hangisinin daha etkili olduğu hakkında tam uzlaşma sağlanamamıştır. Bu çalışmada öğrencilerin istatistik ve olasılık konusunu en iyi hangi teknikle öğreneceği, hangi tekniğin öğrencilerin sosyal beceri düzeyini daha çok arttıracağı araştırılmıştır. Bu çalışmayla, matematik dersinde işbirlikli öğrenme gruplarında öğrenim gören öğrencilerin akademik başarıları ve sosyal beceri düzeylerinde değişim olup olmayacağı, varsa ne yönde bir değişiklik meydana geleceği konusunda araştırma yapılmıştır. Araştırmamın fikir aşamasından planlama, uygulama, raporlaştırma aşamalarına kadar tüm aşamalarında yardımını ve desteğini benden esirgemeyen danışmanım Sayın Yrd. Doç.Dr. Kamuran TARIM’a; yüksek lisans derslerini aldığım Sayın Yrd. Doç.Dr. Perihan DİNÇ ARTUT’a, Yrd. Doç.Dr. Filiz YURTAL’a, Çukurova Üniversitesi vii Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü’nde görev yapan hocalarım ve yüksek lisans arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum. Araştırmamı yürüttüğüm okulda bana kolaylıklar sağlayan sayın müdürüme, müdür yardımcılarıma ve değerli öğretmen arkadaşlarıma da sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Ayrıca araştırma sürecinde maddi olarak beni destekleyen, manevi olarak motive eden TÜBİTAK BİDEB’e de çok teşekkür ediyorum. Çalışmam boyunca desteğini hep yanımda hissettiğim sevgili anneme, babama ve kardeşlerim Oğuz Baki COŞKUN ile Fatma COŞKUN’a; ablalarıma ve abime; sevgili eşim Mustafa ARISOY’a çok çok teşekkür ediyor, sevgilerimi sunuyorum. Betül ARISOY viii İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZET……………………………………………………………………………………ii ABSTRACT…………………………………………………………………………....iv ÖNSÖZ………………………………………………………………………………....vi KISALTMALAR LİSTESİ……...………………………………………………...….xi TABLOLAR LİSTESİ………………………………………………………………..xii ŞEKİLLER LİSTESİ..…………………………………………………….……….…xv EKLER LİSTESİ ……..…..……………………………………………………....…xvi BÖLÜM 1 GİRİŞ 1.1. Problem …………………………………………………………………...………...3 1.2. Araştırmanın Amacı…………………………………………………………..…….8 1.3. Araştırmanın Önemi.…………………………………………………..……………9 1.4. Sayıltılar……………………………………………………………………...…….11 1.5 .Sınırlılıklar.………………...………………………………………………...…….12 1.6. Tanımlar …………………………………..…………………………………….....12 BÖLÜM II KURAMSAL AÇIKLAMALAR VE İLGİLİ ARAŞTIRMALAR 2.1. Yapılandırmacı Yaklaşım……..……………………………………..…………….14 2.2. İşbirlikli Öğrenme………………………………………….……………..………..15 2.2.1. Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri (ÖTBB) Tekniği…………...…….….17 2.2.2. Takım Oyun Turnuva (TOT) Tekniği…………….…………...…………...19 2.3. İşbirlikli Öğrenme ve Matematik……………………………………..…………...24 2.3.1. İşbirlikli Öğrenmenin Matematik Başarısı ve Kalıcılık Üzerindeki Etkisi...25 2.4. Sosyal Beceriler…………………………………………………………...……….27 2.4.1. İşbirlikli Öğrenmenin Sosyal Beceriler Üzerindeki Etkisi……………...….30 2.5. İlgili Araştırmalar ……….………………………………………………..……….31 2.5.1. Yurt İçinde Yapılan Araştırmalar …………………………………………32 ix 2.5.2. Yurt Dışında Yapılan Araştırmalar ………………...………………………35 2.6. Araştırmaların Genel Olarak Değerlendirilmesi……………………...……………37 BÖLÜM III YÖNTEM 3.1. Araştırma Modeli……………………………………………………………….....39 3.2. Çalışma Grubu………………………………………………...….……................40 3.2.1. Matematik Başarı Testi……………………………………………………..41 3.2.2. Sosyal Beceriler Ölçeği…………………………………………….………42 3.2.3. Kişisel Bilgiler.………………..……………………………………………44 3.2.3.1. Cinsiyet……………………………………………………………44 3.2.3.2. Doğum Yeri……………………………….………………………44 3.2.3.3. Kardeş Sayısı……………………………………………………...45 3.2.3.4.Aile Büyüklüğü…………………………………………….………46 3.2.3.5. Aile Dışında Evde Yaşayan Kişilerin Olup Olmaması…………...46 3.2.3.6. Öğrencilerin Oturdukları Evin Kendilerinin Olup Olmaması…….47 3.2.3.7. Anne-Babanın Yaşayıp Yaşamadığı………………………………47 3.2.3.8. Anne- Babanın Öz Olup Olmaması…………………………….…48 3.2.3.9. Ailenin Maddi Durumu…………………………………………...48 3.2.3.10. Anne-Babanın Medeni Durumu…………………………………48 3.2.3.11. Baba Öğrenim Durumu………………………………………….49 3.2.3.12. Anne Öğrenim Durumu……………………………………….…49 3.2.3.13. Baba Mesleği……………………………………………….……50 3.2.3.14. Anne Mesleği……………………………………….……………50 3.3. Veri Toplama Araçları………………………………………………..……………51 3.3.1. Matematik Başarı Testi………………………………………………..……51 3.3.2. Sosyal Beceriler Ölçeği……………………………………….……………55 3.3.3. Görüşme Formu…………………………………….………………………57 3.3.4. Kişisel Bilgiler Formu……………………………………………………...57 3.4. Verilerin Toplanması………………………………………………………………57 3.4.1. Ön deneme Uygulaması………………………………………………….…59 3.4.1.1. Ön Deneme Uygulamasının Değerlendirilmesi…………………...61 3.4.2. Öğretim Yöntemleri………………………………………………………..62 x 3.4.2.1. Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri Tekniği…………………….62 3.4.2.2. Takım-Oyun-Turnuva Tekniği…………………..………………..63 3.4.2.3. 2009-2010 Matematik Dersi Öğretim Programı…...………….…65 3.5. Verilerin Analizi……………………………………………………..…………….65 BÖLÜM IV BULGULAR 4.1. Matematik Başarı Testi………….………………………..…..……………………78 4.2. Kalıcılık Testi……………….……………………………..………………………80 4.3. Sosyal Beceriler Ölçeği………..……………………………..……………………83 4.4. Görüşme Formundan Elde Edilen Bulgular……………………..…….…………..88 4.4.1. ÖTBB Tekniğine İlişkin Görüşme Bulguları …………….....….…………88 4.4.2. TOT Tekniğine İlişkin Görüşme Bulguları ……….………………………93 BÖLÜM V TARTIŞMA VE YORUM 5.1. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Akademik Başarıya Etkisi…………99 5.2. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Kalıcılık Düzeyine Etkisi…………101 5.3.Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Sosyal Beceri Düzeyine Etkisi…....102 5.4. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerine İlişkin Öğrenci Görüşleri……….....103 BÖLÜM VI SONUÇ VE ÖNERİLER 6.1. Sonuçlar………………………….......………………………………...…………105 6.2. Öneriler……………………………...….………………………………..……….106 KAYNAKÇA…………………………………...…………………………………….108 EKLER………………………………………….…………………………………....117 ÖZGEÇMİŞ…………………………..……………………………………………...166 xi KISALTMALAR LİSTESİ Araştırmada kullanılan kısaltmalar aşağıda verilmiştir. ÖTBB: Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri TOT: Takım-Oyun-Turnuva MEB: Milli Eğitim Bakanlığı KDB: Küme Destekli Bireyselleştirme SBÖ: Sosyal Beceriler Ölçeği CTM: Counsil of Theachers of Mathematics ANOVA: Tek Yönlü Varyans Analizi ANCOVA: Kovaryans Analizi xii TABLOLAR LİSTESİ Sayfa Tablo 1. ÖTBB ve TOT Tekniklerinin Tipolojisi………………………………….……7 Tablo 2. ÖTBB ve TOT Arasındaki Benzerlikler ve Farklılıklar…………..………….24 Tablo 3. Araştırma Deseni……………………………………………….…………….40 Tablo 4. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Öntest Puanlarına Ait ANOVA Sonuçları……………………………………………………...……41 Tablo 5. Deney ve Kontrol Gruplarının SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest Puanlarına Ait Kruskal-Wallis Testi Sonuçları………………………………………………43 Tablo 6. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Cinsiyete Göre Dağılımı………………………………………………………………………44 Tablo 7. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Doğum Yerlerine Göre Dağılımı……………………………..……………………………………….45 Tablo 8. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Kardeş Sayısına Göre Dağılımı…………………………………………..……….…………………45 Tablo 9. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Evde Oturan Kişi Sayısına Göre Dağılımı………………………………………………………46 Tablo 10. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Aile Dışında Evde Yaşayan Kişi Olup Olmamasına Göre Dağılımı…….………………………47 Tablo 11. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Oturdukları Evlerin Kendilerinin Olup Olmamasına Göre Dağılımı………………....…………47 Tablo 12. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Babalarının Hayatta Olup Olmamasına Göre Dağılımı…………………………..………………48 Tablo 13. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Maddi Durumlarına Göre Dağılımı…………………………………………………….…………48 Tablo 14. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne-Babalarının Medeni Durumuna Göre Dağılımı………………………………………….49 Tablo 15. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Baba Öğrenim Düzeylerine Göre Dağılımı…………………………………………………49 Tablo 16. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne Öğrenim Düzeylerine Göre Dağılımı…………………………………………………50 xiii Tablo 17. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Baba Mesleğine Göre Dağılımı……………………………………………….…………………….50 Tablo 18. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne Mesleğine Göre Dağılımı……………………………………………………………….……51 Tablo 19. Matematik Başarı Testi Madde Analizi Sonuçları…….…………………...53 Tablo 20. Matematik Başarı Testi KR-20 Alfa Değerleri………………….…………54 Tablo 21. SBÖ Alt boyutları, Madde Sayıları ve Madde Numaraları ve Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayıları………………………………………..………...……56 Tablo 22. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Sontest Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z Testi ve Shapiro-Wilks Testi Sonuçları………………………………………...…67 Tablo 23. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Korelasyon Katsayıları.……………………………………………………...68 Tablo 24. Deney ve Kontrol Gruplarının Kalıcılık Testi Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z Testi Sonuçları……...69 Tablo 25. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Sontest ve Kalıcılık Testi Korelasyon Katsayıları…………………………….……………......…70 Tablo 26. Tüm Grupların SBÖ ve Alt Ölçek Sontest Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z ve Shapiro-Wilks Testi Sonuçları…………………………………….………………………….……72 Tablo 27. Her Gruba Dair SBÖ ve Alt Ölçekler İçin Öntest-Sontest Puanları Korelasyon Katsayıları…………………………………...…………….……74 Tablo 28. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Sontest Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri………………………………………………………………..……79 Tablo 29. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Öntest Puanlarına Göre Düzeltilmiş Sontest Puanlarının ANCOVA Sonuçları…………………………………………………………………….79 Tablo 30. Grupların Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları……..…80 Tablo 31. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Sontest ve Kalıcılık Testi Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Kalıcılık Testi Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri………………………………………………...……81 xiv Tablo 32. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Sontest Puanlarına Göre Düzeltilmiş Kalıcılık Testi Puanlarının ANCOVA sonuçları………………………………………………………………...…...82 Tablo 33. Grupların Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları………..82 Tablo 34. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest-Sontest Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Sontest Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri……………………………………………………………………..84 Tablo 35. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest Puanlarına Göre Düzeltilmiş SBÖ ve Alt Ölçekler Sontest Puanlarının ANCOVA Sonuçları………………………………………...………………86 Tablo 36. Grupların SBÖ İşbirliği ile Çalışma Alt Ölçeği Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları…………………...……………………………87 Tablo 37. Grupların SBÖ Yardımlaşma-Paylaşma Alt Ölçeği Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları…….………………………………87 xv ŞEKİLLER LİSTESİ Sayfa Şekil 1. Öğrencilerin Turnuva Masalarına Atanması………………..…………………21 Şekil 2. Deney ve Kontrol Gruplarına Ait Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı…………………...…...….…………………..68 Şekil 3. Deney ve Kontrol Gruplarına Ait Matematik Başarı Testi Sontest-Kalıcılık Testi Puanlarının Saçılım Diyagramı………………………………………....70 Şekil 4. Her Üç Gruba Ait İşbirliği İle Çalışma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı…………………………………………………………….74 Şekil 5. Her Üç Gruba Ait Bağımsız Çalışma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı……………………………………………….……………75 Şekil 6. Her Üç Gruba Ait Dinleme- Cesaretlendirme Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı………………………………………….……75 Şekil 7. Her Üç Gruba Ait Yardımlaşma-Paylaşma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı…………………………………………….…75 Şekil 8. Her Üç Gruba Ait SBÖ Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı…..…76 xvi EKLER LİSTESİ Sayfa EK 1. 6. Sınıf Olasılık ve İstatistik Kazanımları………………………………..…….117 EK 2. Matematik Başarı Testi……………………………………………………...…118 EK 3. Görüşme Formu …………………………...……………………..……………125 EK 4. Sosyal Beceriler Ölçeği ……………...………………………………………..127 EK 5. Kişisel Bilgiler Formu…………………………………………………………129 EK 6. İşbirlikli Öğrenme Hazırlık çalışmaları………………………………………..130 EK 7. ÖTBB Küme Çalışma Rehberi………………………………………………...132 EK 8. TOT Küme Çalışma Rehberi…………………………………………………..137 EK 9. Küme Başarı Sertifikası……………………………………………….……….140 EK 10. Matematik Dersinde Haftanın Başarılı Kümeleri Formu……………….……141 EK 11. Haftanın En İyi Davranış Kümeleri Formu………………………….……….142 EK 12. Çalışma Yaprakları…………………………………………………….……..143 EK 13. Konu Sınavı………………………………………………………….……….146 EK 14. Turnuva Soruları……………………………………………………….……..150 EK 15. Matematik Başarı Testi Hazırlamada Yararlanılan Kaynaklar………….……161 EK 16. İşbirlikli Öğrenme Etkinliklerinin Uygulandığı Deney Grupları ile Kontrol Grubundaki Öğrencilerin Fotoğrafları………………………………….……162 BÖLÜM 1 GİRİŞ İnsanlık tarihinde, İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden sonra matematik alanında daha çok gelişme olmuştur. Günümüzde matematik bilmek, insanları birbirinden ayıran ögelerden biri haline gelmiştir. Bilgisayar devrimiyle birlikte matematik sigorta sektörü, tıbbi araştırmalar, yönetim, ulaşım, üretim ve inşaat alanlarının ayrılmaz bir parçası olmuştur (Johnson & Johnson, 1991). Matematik kuşkusuz hayatımızda önemli bir yere sahiptir. Şimdiye kadar matematiğin tam olarak bir tanımı yapılamamıştır. Bunun nedeni matematiğin bir tanıma sığdırılamayacak kadar geniş bir alanı kapsamasından kaynaklanmaktadır (Altun, 2005). Yapılan bazı tanımlar şunlardır: 1. Matematik yapıların ve ilişkilerin bir çalışmasıdır. 2. Matematik bir düşünme yoludur. 3. Matematik bir sanattır. 4. Matematik, tanımlanmış olan terim ve sembolleri dikkatli bir şekilde kullanmaya yarayan bir dildir. 5. Matematik, matematikçiler ve günlük hayatta herkes tarafından kullanılabilen bir alettir (Savaş, 1999, s.1-2). Matematik; örüntülerin ve düzenlerin bilimidir. Bir başka deyişle matematik sayı, şekil, uzay, büyüklük ve bunlar arasındaki ilişkilerin bilimidir. Matematik, aynı zamanda sembol ve şekiller üzerine kurulmuş evrensel bir dildir. Matematik; bilgiyi işlemeyi (düzenleme, analiz etme, yorumlama ve paylaşma), üretmeyi, tahminlerde bulunmayı ve bu dili kullanarak problem çözmeyi içerir. Matematik eğitimi, bireylere, fiziksel dünyayı ve sosyal etkileşimleri anlamaya yardımcı olacak geniş bir bilgi ve beceri donanımı sağlar. Matematik eğitimi bireylere, çeşitli deneyimlerini analiz edebilecekleri, açıklayabilecekleri, tahminde bulunacakları ve problem çözebilecekleri bir dil ve sistematik kazandırır. Ayrıca yaratıcı düşünmeyi kolaylaştırır ve estetik gelişimi sağlar. Bunun yanı sıra, çeşitli matematiksel durumların 2 incelendiği ortamlar oluşturarak bireylerin akıl yürütme becerilerinin gelişmesini hızlandırır (Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], 2008). Matematiği öğrenmek; temel kavram ve becerilerin kazanılmasının yanı sıra matematikle ilgili düşünmeyi, genel problem çözme stratejilerini kavramayı ve matematiğin gerçek yaşamda önemli bir araç olduğunu takdir etmeyi de içermektedir. Hayatında matematiği kullanabilen, problem çözebilen, çözümlerini ve düşüncelerini paylaşabilen, ekip çalışması yapabilen, matematikte öz güven duyabilen ve matematiğe yönelik olumlu tutum geliştiren bireyler yetiştirilmesi büyük önem taşımaktadır (MEB, 2008). Yıldırım (2006), hayatımızda önemli bir yer kaplayan matematik üzerinde önemle durulmasına rağmen, matematik derslerinin gerektiği gibi işlenemediğini; bu bağlamda matematik öğretimine ağırlık verilmesi ve matematik başarısının artmasında etkili olacak çağdaş öğretim yöntemlerin kullanılması gerektiğini belirtmektedir. Gömleksiz (1997), matematik üzerinde bu denli önemle durulmasına ve eğitim programlarındaki matematik ders saatlerinin çokluğuna karşın, matematik başarısının istenilen düzeye ulaşmadığını belirterek; başarısızlığın nedenleri olabilecek etkenleri dersliklerdeki öğrenci sayısının çokluğu, öğretmenlerin gelenekselleşmiş öğretme yöntemlerini kullanmaya devam etmesi, öğretmenlerin öğrencilere ilişkin tutum ve davranışları, öğretmenlerin ve öğrencilerin matematiğe ilişkin tutumları, matematik kaygı düzeyi ve düşük benlik saygısı olarak sıralamıştır. Tunç (2006) ise matematik başarısını etkileyen faktörleri beş başlık altında toplamıştır: Cinsiyet, matematik korkusu ve kaygısı, sosyo- ekonomik durum, inanışlar ve matematiğe karşı tutum. Matematik derslerinin genellikle izole edilmiş, bireysel veya yarışçı bir mesele olarak görüldüğünü dile getiren Robertson, Davidson ve Dees (1994), yalnız çalışırken konuyu anlama ve problem çözmede zorluk çekildiğini, birçok öğrencinin ve yetişkinin matematikten korktuğunu ve yalnızca yetenekli kişilerin matematiksel alanda başarılı olacağına inandıklarını; ancak küçük işbirlikli öğrenme gruplarının bu problemleri bazı yollarla ortadan kaldıracağını ifade etmişlerdir: 3 • Küçük gruplar matematik öğrenmek için sosyal destek mekanizması sağlar… Öğrenciler diğerleriyle konuşarak, dinleyerek, açıklayarak ve düşünerek öğrenirler. • Küçük işbirlikli öğrenme grupları matematikte (ve genelde) tüm öğrenciler için başarı fırsatları sağlar. Grup etkileşimi tüm üyelerin kavram ve problem çözme stratejilerini öğrenmesine yardım edecek şekilde dizayn edilir. • Matematik problemleri işbirlikli grup tartışması için oldukça uygundur, çünkü çeşitli çözümleri vardır… Ve gruptaki öğrenciler, çözüm için sunulan farklı değerleri tartışabilirler. • Matematik alanı, tartışmaya davet eden heyecan verici ve meydan okuyucu düşüncelerle doludur. Matematik yaratıcı düşünce, açık uçlu durumları inceleme, varsayımlarda bulunma ve bunları verilerle test etme, ilgi çekici problemleri ortaya çıkarma ve rutin olmayan problemleri çözme için birçok fırsat sunar (s. 246-247). Matematiksel kavramları ve becerileri öğrenmek pasif değil, aktif bir süreçtir. Matematik, bir seyirci sporu değildir. Öğrenciler ders esnasındaki tecrübelerinden yararlanarak bilgiyi inşa ederler (Johnson & Johnson, 1991). Öğrenme–öğretme sürecinde öğrencinin derse aktif katılımını sağlayan yöntem ve tekniklere yer verildiğinde öğrenciler daha iyi ve hızlı öğrenmekte, hatırlamakta ve yaptığı işten zevk almaktadır. İşbirlikli öğrenme de öğrencinin derse etkin katılımına olanak veren yöntemlerden biridir. Teorik ve uygulamalı araştırmaların bir ürünü olan işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi sosyal ilişkiler, grup dinamiği, öğrenme ve öğretme alanlarında yapılan uzun bir bilimsel çalışmanın sonucunda ortaya çıkmıştır. İşbirliğine dayalı öğrenme ile onun özellikleri, işbirlikli öğrenmenin farklı içerik, konu ve öğrenci gruplarına uygulanabilirliliği üzerinde yapılan araştırmalar, eğitimde sistematik araştırmaların en etkili ve verimli alanlarından birini kapsamaktadır (Oral, 2000). 1.1. Problem Altun (2005)’un belirttiğine göre Bloom (1979, s. 10-12), öğretim hizmetinin niteliğinin, öğrenci başarısını yordayan en önemli değişkenlerden biri olduğunu belirtmektedir. Öğretim yöntemlerinin niteliği ise nelerin nasıl öğrenileceğini öğrenciye bildiren uyarıcıların, öğrenciye sağlanan öğrenme sürecine katılma olanaklarının ve öğrenilenleri pekiştirme amacı ile kullanılan uyarıcıların öğrenci gereksinimlerine uygunluk derecesiyle belirlenir. Bu tarzdaki bir yöntem bilgiyi öğrencilere problem olarak sunar. Öğrenciler, 2-4 (veya daha fazla) kişilik gruplar halinde problemi çözerek 4 bilgiye ulaşırlar. Grup çalışması öğrenciler arasında yardımlaşmayı arttırdığı gibi, derse aktif katılımı ve öğrencilerin eksiklerini gidermelerini sağlar. Matematik öğretiminde meydana gelen değişimlerin modern yöntemleri kullanmayı gerekli kıldığını belirten Artut ve Tarım (2002), işbirlikli öğrenme yönteminin Counsil of Theachers of Mathematics (CTM, 1989; CTM, 1991) ve National Reaserch Counsil (1989) tarafından bir öğretim yöntemi olarak kabul edildiğini dile getirmişlerdir. Ülkemizde ve yurt dışında üzerinde birçok araştırmanın yapıldığı Kubaşık (işbirlikli) öğrenme yöntemi, öğrencilerin derslik ortamında, küçük karma kümelerle, belirli bir amaç doğrultusunda çalıştıkları, birbirlerinin öğrenmelerine yardımcı olduğu, genelde küme başarısının değişik yollarla ödüllendirildiği bir öğretim yöntemi olarak tanımlanabilir (Gömleksiz, 1997). Yapılan araştırmalar, işbirlikli kümelerde çalışmanın matematik başarısı üzerinde ve matematiğe ilişkin duyuşsal becerilerin kazandırılmasında çok etkili olduğunu ortaya koymuştur (Gömleksiz, 1997; İflazoğlu, 1999; Tarım, 2003). Tarım (2003), yaptığı meta-analiz çalışmasında, ülkemizde işbirlikli öğrenme yöntemi ile yapılan çalışmaların akademik başarı üzerindeki etkilerini incelemiş, bu yöntemin akademik başarıyı arttırmada oldukça başarılı olduğunu bulmuştur. Çağdaş toplumlarda bilimsel ve teknolojik yeniliklere bağlı olarak hem gruplar arasında hem de gruplar içerisinde işbirliğinin oldukça önemli hale gelmeye başladığını belirten Şimşek (2005)’ e göre, işbirliği olmaksızın okul veya şirket idare etme çabalarının yürütülmesi her geçen gün imkansız bir duruma gelmektedir. Gerçek dünyada, personeller bir takımın parçası olarak çalışmaktadır. İşverenler ortak amaç doğrultusunda, bir takımın parçası olarak çalışmanın önemini önemle vurgulamaktadır. Çünkü karışık problemler, farklı yeteneklere sahip bireylerin birlikte çalışmasını gerekli kılmaktadır. İşbirliği gerektiren bu gibi durumlarda planlama, tartışma, sentez yapma, meydan okuma ve organize etme becerilerine ihtiyaç duyulmaktadır. İşbirlikli öğrenme ile dersle ilgili bilgi ve kurallar öğretilmekle birlikte takım çalışması becerileri de öğretilmektedir (Johnson & Johnson, 1991). 5 İşbirliğinin yalnızca iş ve meslek alanında değil sosyal ilişkiler için de gerekli olduğunu belirten Şimşek (2005), günümüzde sosyal bir varlık olan insanın sosyal ilişkilerinin gelişmiş olmasının zorunlu olduğunu bildirmektedir. Bilindiği gibi okulun amacı öğrencilere sadece belirli dersler vermek ve belirli davranışlar kazandırmak değil; aynı zamanda, onların bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimlerine olumlu katkılar sağlamaktır. Eğitim-öğretim sürecinde bu yükümlülüklerin yerine getirilebilmesi için kullanılan işbirlikli öğrenme yönteminin, bireylerin öğrenmelerine ve çeşitli yönlerden gelişimlerine olumlu katkılarda bulunduğu bilinmektedir. Bu yöntem öğrencilere “başarının sırrı” olarak ifade edilen ekip çalışması becerisinin kazandırılmanın yanı sıra, sosyal becerilerinin geliştirilmesinde ve iyi arkadaşlık ilişkilerinin oluşturulmasında, değişik sosyal rollerin öğrenilmesinde, karşılaşılan güçlüklerin çözülmesinde, insanları tanıma ve anlama yeteneğinin gelişmesinde, bireyler arası ilişkiler kurma ve iletişim becerilerini kazandırma da oldukça etkili olmaktadır (Strohl & Schneck, 1991). Aynı zamanda sosyal etkileşim ile bilişsel gelişim arasında karşılıklı ve yakın ilişki olduğu da belirtilmektedir (Doise & Mugny, 1984). Kathleen, Givner ve Pierson (2003), öğretmenlerin çalıştıkları alan ve sınıf düzeyi ile birlikte demografik yapılarına bağlı olarak yaptıkları çalışmada, öğretmenlerin sosyal becerileri sınıf başarısı için temel olarak gördüklerini belirtmiştir. Bu bağlamda, işbirlikli öğrenme ile sosyal beceri düzeyleri gelişen öğrencilerin akademik açıdan daha başarılı olacağı düşünülmektedir. Ülkemizde işbirlikli öğrenmeyle ilgili birçok araştırma bulunmaktadır, ancak işbirlikli öğrenme tekniklerinin birbirine göre etkililiğini ve sosyal beceri düzeylerine etkisini değerlendiren çok az çalışmaya rastlanılmıştır. Tarım ve Akdeniz (2008), Küme Destekli Bireyselleştirme (KDB) ve Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB) tekniklerinin ilköğretim öğrencilerinin matematik başarısı ve matematiğe karşı tutumuna etkisini incelemiş; matematik başarısı açısından KDB tekniğinin daha etkili olduğunu, fakat tutum açısından teknikler arasında anlamlı farklılığın olmadığını bildirmişlerdir. Bu araştırmada ise, yapılan çalışmalar ışığında işbirlikli öğrenme yöntemlerinden Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB) ve Takım- OyunTurnuva (TOT) tekniklerinin öğrencilerin matematik başarılarına, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisi sınanmaya çalışılmıştır. 6 ÖTBB ve TOT, ilköğretim ikinci sınıftan on ikinci sınıfa kadar kullanılan; matematikten dile, sosyal çalışmalar ve bilime kadar birçok konuda en çok başvurulan işbirlikli öğrenme tekniklerindendir. ÖTBB ve TOT oldukça benzerdir; aralarındaki tek fark şudur: ÖTBB her bir dersin sonunda bireysel sınavlar kullanırken, TOT akademik oyunlar kullanır (Slavin, 1995, s. 71). ÖTBB’de öğrenciler haftalık konu sınavıyla değerlendirilir ve aralarında doğrudan bireysel yarış yoktur; TOT’ta, tam tersine, öğrenciler her hafta üçlü gruplar halinde turnuva masalarına yerleştirilir ve diğer takımlardan aynı düzeydeki öğrencilerle aktif bir şekilde yarışır. Turnuva masalarındaki yarış çok şiddetlidir, öğrenciler birbirlerine meydan okurlar, eğer diğer öğrenci başarısız olursa ekstra puan kazanırlar. TOT’ta öğrenciler puanlarını ÖTBB’deki gibi önceki performanslarına göre değil, turnuva masalarındaki diğer öğrencilere üstün olmakla yükseltirler. ÖTBB’de bireysel değerlendirme varken, TOT yarışçı değerlendirmeyi daha yoğun vurgulamaktadır (Kagan, Zahn, Wideman, Schwarzwald & Tyrrell, 1985). Johnson, Johnson ve Stanne (2000), meta-analiz çalışmasında en çok kullanılan sekiz işbirlikli öğrenme tekniğini (Takım-Oyun-Turnuva, Jigsaw, İşbirlikli Birleştirilmiş Okuma ve Yazma, Birlikte Öğrenme, Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri, Küme Destekli Bireyselleştirme, Akademik Çelişki, Grup Araştırması) öğrenme kolaylığı, ilk kullanım kolaylığı, kullanımı devam ettirme kolaylığı, güçlülük ve uyarlanabilirlik konusunda karşılaştırmışlardır. Bu çalışmaya göre TOT, ÖTBB’den biraz daha fazla kavramsal sisteme sahiptir. Buna ek olarak, ÖTBB öğrenme ve ilk kullanım açısından TOT’a göre daha avantajlıdır. Buna karşın Slavin (1995), ÖTBB ve TOT’ta aynı materyaller kullanılmasına rağmen (ÖTBB’deki bireysel sınavlar yerine TOT’ta akademik turnuvalar kullanılır) bazı öğretmenlerin eğlence ve aktiviteleri nedeniyle TOT’u tercih ettiğini belirtmiştir. Tarım (2003), Türkiye’ de uygulanan işbirlikli öğrenme yöntemlerinin etkiliğini belirlemek için yaptığı meta-analiz çalışmasında, akademik başarı açısından ÖTBB tekniğinin etki büyüklüğünün (.64) TOT tekniğinin etki büyüklüğünden (.55) daha yüksek olduğunu bulmuştur. Spuler (1993), ÖTBB ve TOT’un matematik başarısını artırmadaki göreceli etkiliğini araştırmak için yaptığı meta-analiz çalışmasında, bu iki tekniğin yalnızca ödül yapısında farklılık olduğunu; turnuva ve ödülü kazanmak isteyen öğrencilerin motivasyonunun artacağını, dolayısıyla başarının da daha fazla artacağını belirtmiştir. Buna göre TOT işbirlikli öğrenme modeli daha büyük başarı etkisi üretecektir. Bu 7 çalışma sonunda çalışmalardan elde edilen etki büyüklükleri karşılaştırıldığında, öğrencilerin matematik başarısındaki göreceli artışta TOT tekniğinin ÖTBB’den daha etkili olduğu ortaya çıkarılmıştır. Slavin (1995)’in belirli işbirlikli öğrenme tekniklerinin tipolojisini gösterdiği Tablo 1’e bakıldığında, ÖTBB ve TOT teknikleri arasındaki benzerlikler ve farklılıklar daha açık bir biçimde görülmektedir. Tablo 1. ÖTBB ve TOT Tekniklerinin Tipolojisi (Slavin, 1995, s.12) Metot Grup Amaçları Bireysel Sorumluluk Başarı İçin Eşit Fırsatlar Takım Yarışması Görev Uzmanlaşması Bireylere Uyarlama ÖTBB Evet Evet Evet (ilerleme puanları) Bazen Hayır Hayır TOT Evet Evet Evet (turnuva sistemi) Evet Hayır Hayır Tablo 1’de görüldüğü gibi bu iki teknik birçok noktada birbirine benzemektedir. Her iki teknikte de grubun belli bir amacı vardır, bireysel sorumluluk ön plandadır. Johnson ve Johnson (1991)’ın belirttiği gibi “Birlikte öğren, sonra yalnız başına performans göster.” prensibiyle hareket edilmektedir. ÖTBB’de konu sınavlarından elde edilen bireysel ilerleme puanları, TOT’ ta ise turnuvalardan elde edilen turnuva puanları takım puanını hesaplamada kullanılmaktadır. Her iki teknikte de öğrencileri motive eden, başarıya götürecek olumlu rekabet ortamı vardır. Ancak bu rekabet bireyler arasında değil, takımlar arasında olmaktadır. Takım yarışması TOT tekniğinde daha belirgindir. Bununla birlikte her iki teknikte de öğrencilerin görevleri paylaşıp, kendi konularında uzmanlaşmaları ve bu tekniklerin bireylerin ihtiyaçlarına göre uyarlanması söz konusu değildir. ÖTBB ve TOT teknikleri ile yapılan çalışmalar gözden geçirildiğinde, matematik dersinde ÖTBB ve TOT tekniklerinin hangisinin daha etkili olduğu hakkında tam uzlaşma sağlanamamıştır. Bu çalışmada öğrencilerin istatistik ve olasılık konusunu en iyi hangi teknikle öğreneceği, hangi tekniğin öğrencilerin sosyal beceri düzeyini daha çok arttıracağı araştırılmıştır. Bu bağlamda bu çalışmanın problem cümlesi şudur: 8 “İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “Olasılık ve İstatistik” konusunda akademik başarı, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisi nedir?” 1.2. Araştırmanın Amacı Bu araştırmanın amacı, işbirlikli öğrenme yöntemlerinden ÖTBB ve TOT tekniklerinin 6. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “Olasılık ve İstatistik” konusunda akademik başarı, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisini incelemektir. Bu amaca yönelik olarak aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır: 1. İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 2. İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin başarısı testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 3. İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi sontest puanları kontrol altına alındığında, kalıcılık testi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 4. İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin kalıcılık testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 5. İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu sosyal beceriler ölçeği öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 6. İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin sosyal beceriler ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır? 7. İşbirlikli öğrenme gruplarındaki öğrencilerin uygulanan tekniklere ilişkin görüş ve düşünceleri nelerdir? 9 1.3. Araştırmanın Önemi Ülkemizde işbirlikli öğrenme ile ilgili birçok çalışma yapılmıştır. Ancak işbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin matematik başarısı ve sosyal beceri düzeylerine etkisini karşılaştıran herhangi bir çalışmaya rastlanılmamıştır. İşbirlikli öğrenme yöntemi teknikleriyle gerçekleştirilecek olan bu çalışmanın, öğrencilerin matematik başarılarına ve sosyal beceri düzeylerine etkisi araştırılmıştır. Araştırmadan elde edilecek nitel bulguların, eğitimcilere matematik derslerinde işbirlikli öğrenme yöntemi tekniklerinin kullanımı, uygulama gruplarındaki öğrencilerin birbirleriyle ilişkileri ve tekniklere ilişkin öğrenci görüş ve önerileri hakkında önemli bilgiler sunacağı düşünülmektedir. Bu bulguları dikkate alan eğitimcilerin eğitimöğretim ortamlarını daha etkili hale getirecekleri düşünülmektedir. Bu çalışma 6. Sınıf Olasılık ve İstatistik Kazanımları (Ek 1) çerçevesinde gerçekleştirilmesi yönüyle de ayrı bir önem kazanmaktadır. Bugün ulaşılmış bulunan bilgi toplumundan ötürü, bilginin sınıflandırılması, işlenmesi, anlamlılığının ve değerliliğinin test edilmesi önem kazanmıştır (Altun, 2005, s. 273). Değişen dünyamızda, matematiği anlayan ve matematik yapanlar, geleceğini şekillendirmede daha fazla seçeneğe sahip olmaktadır. Değişimlerle birlikte matematiğin ve matematik eğitiminin belirlenen ihtiyaçlar doğrultusunda yeniden tanımlanması ve gözden geçirilmesi gerekmektedir (MEB, 2009, s. 7). İş dünyası, politika, araştırma ve günlük hayatta karar vermeye yardımcı olacak çok miktarda veri vardır. Öğrencilerin bilinçli birer vatandaş olarak yetiştirilebilmesi için veri analizini bilmeleri, istatistiksel fikir yürütebilmeleri, olasılıksal düşünebilmeleri ihtiyacı doğmuştur. Bu doğrultuda son yıllarda ilköğretim programında yapılan değişiklikler sonucu İlköğretim 1-5 Matematik Dersi Öğretim Programı (2009)’nda olasılık ve istatistik konusu, veri alanı olarak dahil edilmiş ve amaçlar şu şekilde belirlenmiştir: • Veri toplar, toplanan veriyi şema, grafik ve resimlerle temsil eder. • Tabloları, şemaları, resim, şekil, sütun ve çizgi grafiklerini okur ve yorumlar. • Olayların olma olasılıkları hakkında tahminlerde bulunur ve yorum yapar. Bu öğrenme alanında; ilköğretimin ilk beş sınıfında öğrencilerin veri toplaması, veriyi tablo ya da grafik biçiminde özetleme yoluyla cevaplayabileceği problemler 10 oluşturabilmesi amaçlanmaktadır (MEB, 2009). İlköğretim 6-8 Matematik Dersi Öğretim Programı (2008)’nda ise “İstatistik ve Olasılık” öğrenme alanı içinde şu kazanımlara yer verilmiştir: Öğrenciler, 6. sınıfta istatistiğin etkin kullanımı için gerekli beceriler kazandırmak amacıyla sorular üretir, ne tür veriye ve örnekleme ihtiyacı olduğuna karar verir, veri toplama için araç geliştirir, verileri uygun istatistiksel temsil biçimleri ile gösterir ve yorumlar. Bunları yaparken farklı temsil biçimlerinin üstünlüklerine, sınırlılıklarına ve bazı gösterimlerin yanlış yorumlamaya yol açmamasına dikkat eder. Ayrıca aritmetik ortalamadan ve bazı gösterimlerden yararlanarak öteleme yapar. Verilerin açıklığını hesaplar. Öğrencilerin, aynı sınıfta olası durumları belirleyerek olasılıkla ilgili temel kavramları ve olay çeşitlerini yaşamına uygulayabilmesi ve problem çözme becerilerini kazanması amaçlanmıştır. Öğrenciler, 7. sınıfı bitirdiklerinde daire grafiğini oluşturur ve yorumlar. Verilere ve inceleme sonuçlarına dayalı tahminler yürütür. Çizgi grafiklerinin, resim kullanmanın hangi durumlarda yanlış yorumlara yol açabileceğini fark eder. Merkezî eğilim ve yayılma ölçülerinin özelliklerini yorumlar ve gerek duyduğunda kullanır. Permütasyon kavramını açıklar ve hesaplar. Ayrık ve ayrık olmayan olayları, gerçek yaşamdan örnekler vererek açıklar ve bunların olma olasılıklarını hesaplar. Olasılık ve geometrinin bazı kavramları arasındaki ilişkiyi kullanır. 8. sınıf sonunda öğrenci, istatistiksel temsil biçimleri ile merkezî ve yayılma ölçülerini kullanarak gerçek dünya problemleri için görüş geliştirir. Sorular üretir, veri toplar, histogram oluşturur ve yorumlar. Kombinasyon kavramını açıklar ve hesaplar. Bağımlı ve bağımsız olayları açıklar, bu olayların olma olasılıklarını hesaplar. Farklı olasılık çeşitleri ile ilgili çalışmalar yapar (s. 78). Matematikte birçok konuda olduğu gibi istatistik konusunda da daha iyi bir öğretim sağlamak için bazı yöntem ve teknikler kullanılmış; bazı araştırmalarda işbirlikli öğrenme yöntemiyle istatistik konusunun daha etkili öğrenildiği saptanmıştır (Girmen, 2006; Garfield, 1993). Jones (1991), düz anlatım yöntemiyle işbirlikli yöntemin istatistik öğrenimine etkisini kıyaslayan bir çalışmada, işbirlikli yöntemle öğretimde daha fazla öğrenciöğretmen etkileşimi, derse katılım olduğunu; öğrenciler tarafından daha çok beğenilen bir ders ortamının ortaya çıktığını; işbirlikli öğrenme sınıfındaki öğrencilerin, diğer sınıfa göre istatistiğe karşı daha olumlu bir tavır geliştirdiklerini bildirmiştir (Aktaran: Girmen, 2006). 11 Garfield (1993), küçük işbirlikli öğrenme gruplarıyla istatistik öğretimini ele aldığı makalesinde akranlarla birlikte çalışmanın istatistiksel problemlere, problem çözme stratejilerine özel problemleri anlama yollarına getirilen farklı çözümleri karşılaştırmayı sağladığını; küçük grup aktivitelerinin öğrencilere bilgiyi nasıl anladıklarını açıklama, daha çok soru sorma ve cevaplama fırsatı sunduğunu belirterek, öğrencilerinin başarı motivasyonunun artacağını ve derse karşı tutumunun gelişeceğini bildirmiştir. İstatistik konusunda işbirlikli öğrenmenin kullanımı ile ilgili çok az çalışma yapıldığını kaydeden Garfield (1993), Shaughnessy (1977)’in yaptığı çalışmada küçük işbirlikli öğrenme gruplarının kullanımının, öğrencilerin olasılık konusundaki bazı kavram yanılgılarının üstesinden gelmelerinde ve istatistik kavramlarını öğrenmelerini geliştirmede etkili bulduğunu aktarmıştır. Johnson ve Johnson (1991) problem çözme, tahminde bulunma, geometri ve grafiksel becerilerin, bireysel ve yarışçı durumlara göre işbirlikli öğrenme ile daha iyi öğretilebileceğini belirtmiştir. Bu çalışma, “6. sınıf İstatistik ve Olasılık Öğrenme Alanı” kazanımları çerçevesinde yapılmıştır. MEB (2008) programında yer alan bu kazanımlar Ek-1’de sunulmuştur. İstatistik ve Olasılık konusunda işbirlikli öğrenme teknikleriyle gerçekleştirilecek olan bu çalışmanın, 6. sınıf kazanımları çerçevesinde öğrencilere daha etkili bir öğretim sağlayıp sağlamadığı test edilmiştir. Buna ek olarak, bu çalışmanın, matematik alanında işbirlikli öğrenme teknikleriyle yapılacak yeni çalışmalara ışık tutacağı da söylenebilir. 1.4. Sayıltılar Bu araştırmada aşağıdaki temel sayıtlılardan hareket edilmiştir: 1. Öğrencilerin Matematik Başarı Testi öntest ve sontest puanları gerçek başarı düzeylerini yansıtmaktadır. 2. Öğrenciler, Sosyal Beceriler Ölçeği (SBÖ)’ni içten ve samimi bir şekilde cevaplamışlardır. 3. Araştırmada kontrol altına alınamayan değişkenler bütün grupları aynı ölçüde etkilemiştir. 4. Öğrenciler ölçme araçlarının uygulanması süresince aynı düzeyde güdülenmiştir. 12 5. Öğrenciler yapılan görüşmelerde gerçek görüşlerini yansıtmışlardır. 1.5. Sınırlılıklar 1. Araştırma 2009- 2010 eğitim-öğretim yılı I.döneminde gerçekleştirilmiş olup, çalışma grubu Adana İli Seyhan İlçesi’ndeki bir ilköğretim okulunda 6. sınıfta öğrenim görmekte olan öğrencilerle sınırlıdır. 2. Araştırma, uygulama süresince, İlköğretim Matematik Programı’nın 6. sınıf düzeyindeki “Olasılık ve İstatistik” konusu kazanımlarıyla sınırlıdır. 3. Araştırma bulguları deney ve kontrol gruplarına uygulanan Matematik Başarı Testi, Sosyal Beceriler Ölçeği (SBÖ) ve yarı yapılandırılmış Görüşme Formu’ndan elde edilen verilerle sınırlıdır. 1.6. Tanımlar Kubaşık (İşbirlikli) Öğrenme: Öğrencilerin sınıf ortamında küçük karma kümeler oluşturarak, ortak bir amaç doğrultusunda, akademik bir konuda birbirlerinin öğrenmelerine yardımcı oldukları, genelde küme başarısının değişik yollarla ödüllendirildiği bir öğrenme yaklaşımıdır (Gömleksiz, 1997). Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri (ÖTBB): Slavin (1990, 3-4) tarafından geliştirilen bu teknikte, öğrenciler dört kişilik karma kümeler oluşturur. Öğretmen konuyu anlatır öğrenciler ise konuyu tam anlamıyla öğreninceye kadar gruplarında çalışırlar. Daha sonra öğrenciler bireysel olarak sınava girerler. Bu sınavdan aldıkları puan daha önceden aldıkları puandan çıkarılarak ilerleme (erişi) puanı bulunur. Grup üyelerinin aldıkları puanlar toplanarak “takım puanı” elde edilir (Gömleksiz, 1993, s. 41). Takım-Oyun-Turnuva (TOT): Bu teknik, John Hopkins Üniversitesi’nde geliştirilen işbirlikli öğrenme tekniklerinin ilkidir. Öğretmen sunumu ve takım çalışması ÖTBB’deki gibidir. Öğretmen önce dersi sunar ve öğrenciler konuyu takım arkadaşlarına öğretirler. Öğrenciler ÖTBB’deki gibi küçük sınavlar yerine, diğer takımlardan aynı düzeydeki arkadaşlarıyla yarışırlar ve yarışma sonucunda elde ettikleri 13 puanlarla grup puanı hesaplanır. Yarışma sırasında öğrenciler birbirlerine yardım etmezler ( Slavin, 1995). Sosyal Beceriler: Belli bir sosyal bağlamda, sosyal açıdan yararlı veya öncelikle başkalarına yararlı olacak şekilde etkileşim kurma yeteneği (Combs & Slaby, 1977: Aktaran Bacanlı, 1999, s. 20). Kalıcılık: Bellek sistemine yerleştirilen bilgilerin tekrar geri getirilip kullanılana kadar saklanması (Demirel, 2005, s. 72). 14 BÖLÜM II KURAMSAL AÇIKLAMALAR VE İLGİLİ ARAŞTIRMALAR Bu bölümde yapılandırmacı yaklaşım, işbirlikli öğrenmenin ÖTBB ve TOT teknikleri ile işbirlikli öğrenmenin matematik ile ilişkisi ve sosyal beceriler hakkında yapılan araştırmalardan bahsedilmiştir. Aşağıda bu konularla ilgili yapılan kuramsal açıklamalara ve yurt içinde ve yurt dışında yapılan araştırmaların kısa özetlerine yer verilmiştir. 2.1.Yapılandırmacı Yaklaşım Her ülkede olduğu gibi, ülkemizde de eğitim alanında karşılaşılan sorunlara etkili çözümler bulmak için eğitim sistemi sorgulanmakta ve nasıl bir yeniden yapılanmayla bu sorunların çözülebileceği tartışılmaktadır. Özellikle okullarda gerçekleştirilen öğretim uygulamalarında karşılaşılan sorunlardan çoğunun geleneksel olarak nitelenen yöntemlerden kaynaklandığı gözlenmektedir. Bu sorunlar öğretilen bilgilerin kalıcı olmaması, sınavlar için ezberlenip daha sonra hızla unutulması, bilgilerin çoğunun öğrencilerce eksik ya da yanlış anlaşılması ve öğrencilerin öğrendikleri bilgi ve becerileri gelecek yaşamlarında etkin biçimde kullanamıyor olmaları olarak sıralanabilir. Bu sorunları göz önüne alan eğitimciler öğrenciyi aktif kılan, öğrenme- öğretme sürecini ilgi çekici hale getirecek yeni arayışlara yönelmektedir (Deryakulu, 2001). Pınar (2007), bilginin doğası ve öğrenme alanına yönelik yapılan çalışmaların öğrenme konusunda gündeme getirdiği farklı yaklaşımlar sonrasında, özellikle Psikoloji alanındaki yeni araştırmaların ardından, öğrenim alanında davranışçılık ve bilişselcilikten sonra yeni bir yaklaşım olan yapılandırmacılığın ortaya çıktığını belirtmiştir. Demirel (2002), yapılandırmacılığın diğer bir deyişle “constructivism”in, bilginin doğası ile ilgili bir kavram olarak ortaya çıktığını; öğretimle ilgili bir kuram değil, bilgi ve öğrenme ile ilgili bir kuram olduğunu belirtmiştir. Başlangıçta, öğrenenlerin bilgiyi nasıl öğrendiklerine ilişkin bir kuram olarak gelişen 15 yapılandırmacılık, zaman içinde öğrenenlerin bilgiyi nasıl yapılandırdıklarına ilişkin bir yaklaşım haline dönüşmüştür. Koç (2002) yapılandırmacı yaklaşımı şu şekilde açıklamıştır: “Yapılandırmacı yaklaşımda, hem öğrencilerin ilgi ve gereksinimlerine cevap verilir, hem de konular gerçek yaşamla bağlantılı olarak ele alınır. Bilgi öğrenciye hazır olarak verilmez, öğrenci kendi yaşantıları yoluyla bilgiyi elde eder. Bu yaklaşımda öğretmenin rolü ise öğrenmeye rehberlik etmek, öğrenciyi yönlendirmek ve öğrencilerin düşünmelerine yardım etmektir. Tüm bu etkinliklerin uygulandığı yapılandırmacı sınıflarda işbirlikçi çalışmalar büyük yer tutmaktadır” (s. 32). Akay (2005)’a göre yapılandırmacı öğrenmede, işbirliği yani sosyal etkileşim çok önemli bir yer tutmaktadır. Grup içinde öğrenciler birbirleriyle fikir alış verisinde bulunacaklarından, bir görev üstleneceklerinden ve ortaklaşa bir çalışma yapmanın tadını tadacaklarından dolayı işbirliği ve yardımlaşma yapılandırmacı öğrenmede önemli bir rol oynamaktadır. Ezlam (2006) da öğrenme sürecinde sosyal etkileşim ortamının, anlam oluşturmayı ve bilişsel gelişimi desteklediğini; anlam oluşturma süreci her ne kadar bireysel olsa da diğerlerinden ya da etkileşim ortamındaki bağlamdan ayrı düşünülemeyeceğini belirtmiştir. Ezlam (2006)’ a göre, Bireysel anlam oluşturmada sosyal ortamın önemli etkisinin bulunduğu kabul edildiğinden, çoğu yapılandırmacı ortamda öğrenme, işlemsel bir etkinlik ve kültürün paylaşımı olarak görülmektedir. Vygotsky’ nin kuramına göre bireylerdeki üst düzey zihinsel süreçler sosyal etkileşimle gerçekleşmektedir. Bir grubun yaptıkları, fikirleri ve yaklaşımları bireylerin katılımlarıyla oluştuğundan, bireyler fikirlerini geliştirmek için birbirlerine ve bir gruba gereksinim duymaktadırlar. Bilgi, bir yapı özelliği sergilediği ve bilgiyi yapılandırmayı öğrenme, başkalarıyla birlikte geliştiği için işbirliğine dayalı süreçlerde bilgiyi yapılandırma öğrenilebilmektedir (s. 16). 2.2. İşbirlikli Öğrenme İşbirlikli öğrenme çeşitli şekillerde tanımlanmış ve çeşitli şekillerde adlandırılmıştır, ancak içerik olarak hepsi aynıdır. Açıkgöz (1992), “Cooperative Learning” kavramını “İşbirlikli Öğrenme”; Gömleksiz (1993), “Kubaşık Öğrenme”; Doymuş ve ark. (2005), “İşbirlikçi Öğrenme” olarak kullanmıştır. İlgili literatür 16 incelendiğinde “İşbirlikli Öğrenme” kavramı daha sık kullanıldığı için, bu çalışmada bu kullanım tercih edilmiştir. Gömleksiz (1997) işbirlikli öğrenmeyi şu şekilde ifade etmiştir: “İşbirlikli öğrenme, öğrencilerin, sınıf ortamında küçük karma gruplar oluşturarak, ortak bir amaç doğrultusunda, akademik bir konuda birbirlerinin öğrenmelerine yardımcı oldukları, grup başarısının değişik yollarla ödüllendirildiği bir öğrenme yaklaşımıdır” (s. 1). Bir kavram olarak işbirlikli öğrenme, öğrencilerin genellikle 4-6 kişilik küçük gruplarla çalıştıkları, grup yeterliğinin değişik biçimlerde ödüllendirildiği öğretme yöntemlerini içerir (Slavin, 1988). Açıkgöz (2002)’e göre, “İşbirlikli öğrenme, öğrencilerin ortak bir amaç doğrultusunda küçük gruplar halinde birbirlerinin öğrenmelerine yardım etmeleridir. Bir grup çalışmasının işbirlikli olabilmesi için gruptaki öğrencilerin hem kendilerinin hem de diğerlerinin öğrenmelerini üst düzeye çıkarmaları beklenir” (s. 172). Açıkgöz (1992) işbirliğine dayalı öğrenmeyi, diğer öğrenme yaklaşımlarından ayıran bazı temel ilkeleri olduğunu belirterek, bu temel ilkeleri aşağıdaki gibi sıralamıştır: • Grup ödülü / ortak ürün • Olumlu bağımlılık • Bireysel değerlendirilebilirlik • Yüz yüze (destekleyici ) etkileşim • Sosyal beceriler • Grup sürecinin değerlendirilmesi • Eşit başarı fırsatı. İşbirlikli öğrenmenin birbirinden farklı birçok tekniği vardır. Bu teknikler arasındaki farklılıklar olumlu bağımlılık, bireysel değerlendirilebilirlik gibi temel koşullarda değil, işin yapılandırılması, sınıfın düzenlenmesi gibi noktalardadır (Açıkgöz, 1992). 17 Ünlü (2008)’nün aktardığına göre en yaygın olarak kullanılan işbirlikli öğrenme teknikleri şunlardır: • Birlikte Öğrenme • Öğrenci Takımları- Başarı Bölümleri (ÖTBB), • Takım-Oyun-Turnuva (ÖTBB), • Birleştirilmiş İşbirlikli Okuma ve Kompozisyon • Takım Destekli Bireyselleştirme • Akademik Çelişki, • Grup Araştırması, • İşbirliği-İşbirliği • Birlikte Soralım Birlikte Öğrenelim, • Birleştirme, • Birleştirme II • Buluş Bu çalışmada ÖTBB ve TOT tekniği kullanıldığından, sadece bu iki teknikten ayrıntılı bir şekilde bahsedilmiştir. 2.2.1. Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri (ÖTBB) Tekniği Matematikte birçok konuda kullanılabilen ÖTBB tekniği (Slavin, 1990), öğrenciler arasında karşılıklı olumlu etki yaratması, akran öğretimi sağlaması ve diğer becerileri geliştirmesi bakımından oldukça etkili bir tekniktir. Gömleksiz (1997)’in aktardığına göre Kagan (1992)’ın “İkili Denetim”, Slavin’in ÖTBB adlarını verdikleri teknikler temel ilkeler ve uygulama aşamaları olarak birbirine oldukça benzerdir. ÖTBB tekniği işbirlikli öğrenme tekniklerinin en kolaylarından biri olmakla birlikte, işbirlikli yaklaşıma yeni başlangıç yapan öğretmenler için iyi bir modeldir. ÖTBB tekniği beş ana ögeden oluşmaktadır: Öğretmen sunumu, takımlar, sınavlar, bireysel ilerleme puanları ve takım ödülü (Slavin, 1995). Sunum: İlk olarak öğrenme malzemesi sınıfa sunulur. Sunum genellikle öğretmen tarafından yürütülen dolaysız öğretim ya da düz anlatım- tartışma biçiminde 18 yapılır. Görsel- işitsel araçlardan da yararlanılabilir. ÖTBB’deki bu aşamanın diğer öğretmen sunumlarından farkı, sunumun amaçlanan konu üzerinde yoğunlaşmasıdır. Slavin, sınavlardan alacakları puanların takım puanını etkileyeceğinin farkında olan öğrencilerin dersi daha dikkatli dinleyeceğini ifade etmiştir. Takımlar: Öğrenciler akademik başarı, cinsiyet, ırk ya da etnik köken açısından sınıfı temsil edecek biçimde dörder kişilik gruplara ayrılırlar. Takımın ana işlevi grup üyelerini sınavda başarılı olacak biçimde hazırlamaktır (Slavin, 1995). Öğretmen sunumunun ardından, konuyla ilgili çalışma yapraklarını her takım için iki tane olacak şekilde dağıtılır. Çalışma yapraklarında her birinde birbirine benzer 5-6 soru bulunan iki sütun vardır. İkili çalışma esnasında öğrencilerden biri kendi sütunundaki ilk soruyu çözer, sonra diğer öğrenci kendi sütunundaki ilk soruyu çözer. Aynı işlem diğer sorular için de tekrarlanır. Soruların çözümünde öğrenciler birbirlerine destek olur, birbirlerinin çözümlerini kontrol ederler. Beraber çözemedikleri sorularda aynı takımdaki diğer arkadaşlarından da yardım alabilirler. Takım içindeki ikili gruplar da birbirlerinin çözümlerini kontrol ettikten sonra öğretmenden cevap anahtarı alınır. Tüm soruları doğru cevaplayan öğrenciler birbirlerini kutlarlar. Takımdaki öğrencilerden biri tüm soruları doğru yanıtlayamamışsa önce takım arkadaşları anlatarak öğretmeye çalışırlar. Bu durumda da problem çözülmezse, takım üyeleri öğretmenden yardım isterler (Tarım ve Akdeniz, 2003). Sınavlar: Öğrenciler birkaç oturumda bir bireysel sınava alınırlar. Öğrencilerin sınav esnasında birbirlerinden yardım almalarına izin verilmez. Bu sayede her bir öğrenci kendi bildiklerinden bireysel olarak sorumlu olur. Böylece bireysel değerlendirilebilirlik sağlanmış olur. Bireysel İlerleme Puanları: Bu bileşenin altında yatan düşünce her öğrenci için ulaşabileceği bir amaç saptanmasıdır. Öğrenci eğer öncekine göre daha iyi başarı gösterirse puan alabilir. Her öğrenci, gruba eşit derecede katkıda bulunma hakkına sahiptir, ancak bunu önceki durumuna göre gelişme göstermezse yapamaz. Her öğrencinin önceki sınavlardan elde ettiği puanlara dayalı olarak elde edilen bir “temel notu” vardır. Öğrenci bu notu aştığı oranda grup puanına katkıda bulunabilir (Slavin, 1995). 19 Slavin (1994), başarı puanlarını şu şekilde belirtmiştir: Sınav puanı taban puanından 10 puandan daha düşük ise, bireysel başarı puanı 5, Sınav puanı taban puanından 1-10 puan arası düşük ise, bireysel başarı puanı 10, Sınav puanı taban puanından 1-10 puan arası fazla ise, bireysel başarı puanı 20, Sınav puanı taban puanından 10 puan veya daha fazla ise, bireysel başarı puanı 30, Sınav puanı en yüksek puan ise (mükemmel kağıt) taban puanına bakmaksızın, bireysel başarı puanı 30. Takım Ödülü: Bir takımın puanı hesaplanırken, takımdaki her bir öğrencinin bireysel ilerleme puanı toplanır, takımdaki öğrenci sayısına bölünür. Başarılı olan takımlar önceden belirlenen ölçütlere göre ödüllendirilirler. Slavin (1995)’ e göre takımlar şu kriterlere göre ödüllendirilirler: Kriter (Takım Ortalaması) Ödül 15 İyi Takım 20 Muhteşem Takım 25 Süper Takım Takımların hepsinin ödül kazanabileceği ve takımların birbiriyle yarışmadıkları unutulmamalıdır. Yukarıda belirilen kriterler değiştirilebilir. Bu kriterler takımdaki her bir öğrencinin ortalama ilerleme puanını göstermektedir. 2.2.2. Takım Oyun Turnuva (TOT) Tekniği Bu teknik, David De Vries ve Kaith Edwards tarafından geliştirilen, John Hopkins işbirlikli öğrenme tekniklerinin ilkidir. Öğrenciler, ÖTBB’deki konu sınavları yerine, diğer kümelerdeki arkadaşlarıyla yarışırlar ve yarışma sonucunda elde ettikleri puanlarla takım puanı açısından takımlarına destek olurlar. Bu teknikte öğrenciler birbirlerini yarışmaya hazırlarlar. Öğrenciler diğer takım üyeleriyle yarışırlar, kendi takım üyeleriyle yarışmazlar. Yarışma sırasında öğrenciler birbirlerine yardım etmezler. Öğrenciler, matematik puanı benzer öğrencilerle üçer veya dörder kişilik turnuva masalarında karşılaşırlar. Öğrencinin düzeyi yükseldikçe, bir üst turnuva masasında yarışabilir. Turnuva masasında kazanan öğrenci, kendisine ve takımına puan getirir. Öğrencilerin aldıkları puanlar toplanarak takım puanları elde edilir. 20 TOT ile ÖTBB benzer dinamiklere sahiptir, ancak TOT’taki turnuva oyunları derse heyecan boyutu katar. Turnuvalar sırasında bireysel sorumluluk ön plandadır. Başarılı olan takımlar, ÖTBB’de olduğu gibi, sertifikalar ya da değişik ödüller kazanırlar (Slavin, 1995). TOT tekniği beş ana ögeden oluşmaktadır: Öğretmen sunumu, takımlar, oyunlar, turnuvalar ve takım ödülü (Slavin, 1995). Öğretmen sunumu: ÖTBB’deki gibidir. Öğretmen farklı yöntem ve tekniklerden yararlanarak, materyaller kullanarak dersi anlatır. Takım çalışması: ÖTBB’de olduğu gibidir. Öğretmen her iki öğrenciye bir tane olmak üzere çalışma yapraklarını dağıtır. Öğrenciler ikili çalışmalarla soruları çözerler. Bu sayede öğrenciler konuyu takım arkadaşlarına öğretirler. Oyunlar: Oyunlar, konuyu öğrenen öğrencilerin bilgilerini test etmek amacıyla oluşturulan sorulardan oluşmaktadır. Oyunlar her biri farklı takımları temsil eden öğrencilerden oluşan masalarda oynanır. Çoğu zaman kağıt üzerinde numaralandırılmış sorular vardır. Öğrenciler numaraları kağıtlardan bir tane çeker ve bu numaranın karşılık geldiği soruyu cevaplandırır. Masadaki diğer öğrenciler de bu soruyu cevaplayarak, soru sahibine meydan okuyabilirler. Turnuvalar: Turnuva, oyunlarda yer alan bir yapıdır. Ders bitiminde veya ünite bitiminde, öğretmen sunumu ve çalışma yapraklarının çözümünden sonra öğrenciler öğretmen tarafından, turnuva masalarına atanırlar. Yüksek performans gösteren öğrenciler ilk masaya, orta seviyedeki öğrenciler ikinci masaya….. şeklinde atamalar devam eder. Masalarda aynı seviyedeki öğrencilerin yarışması ÖTBB’deki bireysel ilerleme puanları sistemine benzemektedir. Bu masalarda yarışan öğrenciler, kazandıkları puanlarla takımlarına dönerler. Turnuvadan sonra masalar, öğrencilerin en son yapılan turnuvada gösterdikleri performanslarına göre yeniden düzenlenir. İyi performans gösterenler bir üst düzeydeki masaya atanırken, düşük performans gösterenler bir alt düzeydeki masaya atanırlar. 21 Böylelikle ilkinde yanlış masaya atanan öğrenciler, gerçek performans düzeylerindeki masaya yerleşeceklerdir. Turnuva Masası 1 A-1 A-2 A-3 A-4 Yüksek Orta Orta Düşük Turnuva Masası 2 Turnuva Masası 3 B-1 B-2 B-3 B-4 Yüksek Orta Orta Düşük Turnuva Masası 4 C-1 C-2 C-3 C-4 Yüksek Orta Orta Düşük Şekil 1. Öğrencilerin Turnuva Masalarına Atanması (Slavin, 1995, s. 86) Şekil 1’de görüldüğü gibi takımların yüksek performans gösteren öğrencileri birinci turnuva masasına, orta düzeyde performans gösteren öğrenciler ikinci turnuva masasına, düşük performans gösteren öğrenciler ise dördüncü turnuva masasına atanmaktadır. Böylelikle öğrenciler, kendi düzeylerindeki akranlarıyla yarışmaktadırlar. Turnuvanın gerçekleştirilmesi: Öğretmen sunumu ve çalışma yapraklarının çözülmesinin ardından öğrenciler turnuva masalarındaki yerlerini alırlar. Turnuva masalarının akademik düzeyi hakkında öğrencilere bilgi verilmez. Her masadan belirlenen bir öğrenci, masalarına bir soru kağıdı, bir cevap kağıdı, oyun kartları ve bir oyun puan cetveli dağıtırlar. Soru kağıtlarında masadaki öğrencilerin seviyelerine uygun sorular bulunmaktadır. Turnuva masalarındaki öğrenciler oyun kartlarından birer tane çekerler. En yüksek numaralı kartı çeken öğrenci (ilk okuyucu) ilk olarak başlar ve kartındaki numaraya ait soruyu cevaplar. Okuyucu doğru cevabı bilmiyorsa, tahmin etme hakkını kullanabilir. Okuyucudan sonra onun solundaki ilk öğrenci (meydan okuyucu) farklı bir cevap verme ve karşı çıkma hakkına sahip olur; isterse bu hakkını kullanmayabilir. Ardından ikinci meydan okuyucu bu hakkı kullanma şansına sahip 22 olur. Masadaki tüm öğrenciler karşı çıkma veya pas geçme hakkını kullandıktan sonra son meydan okuyucu cevapları kontrol eder. Okuyucu doğru cevap vermişse kartı kazanır; yanlış cevap vermişse cezalandırılmaz. Meydan okuyucular yanlış cevap vermişse önceden kazandıkları kartı masaya koymak zorundadırlar. Hiç kimse doğru cevabı bulamamışsa kart masaya döner. Diğer turda okuyuculuk sola kaymıştır. Turnuva oyun kartları bitene kadar, her seferinde bir sola kayarak, birinci turdaki gibi devam eder. Tüm öğrenciler aynı anda oynarlar. Öğretmen turnuva esnasında masaları dolaşarak öğrencilerin sorularını cevaplar ve öğrencilere turnuva kurallarını hatırlatır. Turnuva bittiğinde tüm öğrenciler durur ve oyun puan cetveline isimlerini, takımlarının adlarını ve puanlarını yazarlar. Öğrencilerin oyunlarda kazandıkları puanlar toplanarak günlük toplam puanları elde edilir. Öğrencilerin turnuva puanları hesaplanırken en çok kart toplayana en yüksek puan verilecek şekilde puan dağılımı yapılır. Aşağıda Slavin (1995) tarafından hazırlanmış turnuva puanı hesaplama cetvelleri sunulmuştur. Öğretmenler bu tablolardan uygun olanı belirleyerek, turnuva puanlarını hesaplayabilirler. Turnuva Puanı Hesaplama Cetveli 4 kişilik turnuvalar için Oyuncular Hepsi Üsttekiler Ortadakiler Alttakiler Üstteki Alttaki Üstteki Hepsi farklı aynı aynı aynı üçü üçü ikisi ile aynı aynı aynı alttaki ikisi aynı Yüksek 60 skorcu puan Yüksek 40 orta puan 50 60 60 50 60 50 40 50 40 40 50 30 50 40 30 40 30 50 30 30 40 20 20 30 20 30 30 40 skorcu Düşük orta 30 skorcu puan Düşük 20 skorcu puan 23 3 kişilik turnuvalar için Oyuncular Hepsi farklı Üsttekiler aynı Alttakiler aynı Hepsi aynı Yüksek skorcu 60 puan 50 60 40 Orta skorcu 40 puan 50 30 40 Düşük skorcu 20 puan 20 30 40 2 kişilik turnuvalar için Oyuncular Hepsi farklı Hepsi aynı Yüksek skorcu 60 puan 40 puan Düşük skorcu 20 puan 40 puan Yukarıda verilen dört kişilik turnuva masalarındaki ilk sütuna göre (hepsi farklı) puanların nasıl hesaplanacağını şöyle açıklayabiliriz: Masadaki öğrencilerden her biri farklı sayıda soruyu doğru cevaplamışsa (farklı sayıda kart kazanmışsa) en çok doğru cevabı veren öğrenci 60 puan, ikinci olarak en çok doğru cevabı veren öğrenci 40 puan, üçüncü olarak en çok doğru cevabı veren öğrenci 30 puan ve en az doğru cevabı veren öğrenci 20 puan alır. İkinci sütuna göre (üsttekiler aynı), iki kişi en fazla ve eşit olacak şekilde doğru cevap vermiş, diğerleri farklı sayıda cevap vermişse; en çok doğru cevap verenler 50’şer puan, diğerleri 30 ve 20 puan alırlar. Diğer sütunlar da benzer şekilde, en çok doğru cevap verenlerin en yüksek puanı alacağı biçimde düzenlenmiştir. Takım Ödülü: Öğrenciler turnuvalardan sonra takımlarına döner ve takımdaki her bir öğrencinin turnuva puanı toplanarak, takımdaki öğrenci sayısına bölünür. Böylece takımın ortalama puanı bulunmuş olur. ÖTBB’de olduğu gibi takımın ortalama puanını temel alan üç ödül düzeyi vardır. Slavin (1995) bu düzeyleri şu şekilde belirtmiştir: Kriter (Takım Ortalaması) Ödül 40 İyi Takım 45 Muhteşem Takım 50 Süper Takım Takımlar çeşitli şekillerde ödüllendirilebilir; sınıfta onure edilebilirler, isimleri panoya asılabilir, başarı sertifikaları verilebilir. Her ne şekilde olursa olsun başarının 24 ödüllendirilmesi, öğrencileri birlikte öğrenmeye ve takım arkadaşlarının öğrenmelerine yardımcı olmaya daha çok motive eder. Tablo 2. ÖTBB ve TOT Arasındaki Benzerlikler ve Farklılıklar (Streeter, 1999) Öğrenci Takımları Başarı Takım- Oyun-Turnuva Bölümleri (TOT) (ÖTBB) Öğretmen Anlatımı: Bir veya Öğretmen Anlatımı: Bir veya iki ders boyunca iki ders boyunca öğretmen öğretmen sunumu yapılır. sunumu yapılır. Takım Çalışması: Öğrenciler Takım Çalışması: Öğrenciler dört kişilik dört kişilik takımlar halinde, takımlar halinde, verilen çalışma yaprakları verilen çalışma yaprakları üzerinde birlikte çalışırlar. üzerinde birlikte çalışırlar. Konu Sınavı: Öğrenciler işlenen Turnuva: Öğrenciler akademik bir oyunda konuyla ilgili hazırlanan testi birbirleriyle yarışırlar. bireysel olarak yanıtlarlar. Takım Değerlendirilmesi: Başarısının Takım Başarısının Değerlendirilmesi: Konu Düzenlenen turnuvadan elde edilen puanlara göre sınavından alınan puanlara göre hesaplanır. hesaplanır. Tablo 2’de de görüldüğü gibi, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğretmen anlatımı ve takım çalışması aşamaları birbirinin aynısıdır. ÖTBB’deki konu sınavları yerine, TOT’ta turnuvalar vardır. ÖTBB’de takım başarısı değerlendirilirken konu sınavından alınan puanlar, TOT’ta ise turnuvalardan alınan puanlar göz önüne alınır. 2.3. İşbirlikli Öğrenme ve Matematik Gömleksiz (1997), matematiğin bir bakkalda yapılan alışverişten bilgisayar kullanımına, uzay çalışmalarına, temel bilimlere değin birçok alanda etkinlikle kullanıldığını; özellikle çağımızda, kentsel doku içinde, en basit ilişkilerin sürdürülebilmesi için bile matematikle ilgili temel becerilere büyük gereksinim duyulduğunu ifade etmektedir. 25 Son yıllarda meydana gelen değişimlere bağlı olarak yeniden oluşturulan İlköğretim Matematik Programı, “Her çocuk matematiği öğrenebilir.” ilkesine dayanmaktadır ve bu programda matematik öğretimi ve öğrenmede işbirliğine dayalı öğrenmeye önem verilmesi gerektiği belirtilmiştir, çünkü; İşbirliğine dayalı öğrenmenin birçok olumlu ürünü vardır. İşbirliğine dayalı öğrenme; öğrencide eleştirel düşünme, problem çözme gibi becerileri geliştirir. Bu yolla öğrenilen bilgilerin kalıcılığı artar. Ayrıca işbirliğine dayalı öğrenme, öğrencilerin duyuşsal ve sosyal gelişimine olumlu katkıda bulunur. Örneğin; bir gruba ait olma duygusu, başkalarının becerilerine ve yeteneklerine karşı duyarlı olma, liderlik ve iletişim becerileri, öğretmenden bağımsız olarak öğrenebilme duygusu, risk alabilme vb. becerilerin gelişimine ortam sağlar (MEB, 2009, s. 25). Hacısalihoğlu (2004), matematik öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin kullanılmasının yararlarını şu şekilde sıralamıştır: 1. Matematiksel düşünme becerisini geliştirir, 2. Matematiksel düşünmeye dayalı ifade edebilme becerisini geliştirir, 3. Grup içinde farklı fikirlerin tartışılması ve yeni sonuçların elde edilmesiyle, zihinsel gelişim hızlanır, 4. Sosyal beceriler gelişir, 5. Sınıfın başarı ortalaması artar (s. 29). 2.3.1. İşbirlikli Öğrenmenin Matematik Başarısı ve Kalıcılık Üzerindeki Etkisi İşbirlikli öğrenmenin matematik başarısı ve kalıcılık üzerindeki etkisini araştıran birçok çalışma yapılmıştır (Erçelebi, 1995; Gömleksiz, 1997; Gömleksiz ve İflazoğlu, 2001; İflazoğlu, 1999; Kılıç, 2007; Kuzucuoğlu, 2006; Pınar, 2007; Tarım, 2003; Ünlü, 2008; Yıldırım, 2006; Yıldız, 2001). Özellikle birçok tekniğin etkisini karşılaştırmalı olarak inceleyen meta-analiz çalışmaları işbirlikli öğrenmenin öğrenci başarısını arttırdığını göstermektedir. Slavin (1980), 28 çalışmayı incelediği meta-analiz çalışmasında işbirlikli öğrenmenin akademik başarı açısından diğer öğretme yöntemlerine göre daha üstün olduğunu bulmuştur. Evans, Gatewood ve Gren (1993)’e göre işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi, sınıftaki tüm öğrencileri öğrenme sürecine katması, akademik başarı 26 üzerinde etkili bir yöntem olması, çocukların grup içinde sosyalleşmesini sağlaması ve işbirliği becerilerini kazandırması nedeniyle, öğrenme öğretme sürecinde kullanılmalıdır (Aktaran: Tok, 2008). Erçelebi (1995), işbirlikli öğrenme yöntemi ve geleneksel öğretim yöntemlerinin matematik dersindeki akademik başarı ve hatırda tutma üzerindeki etkilerini incelemek için ilköğretim üçüncü sınıfa devam eden toplam 74 öğrenci üzerinde deneysel bir araştırma gerçekleştirmiştir. Deney ve kontrol gruplarına matematik başarı testi uygulanmış, aynı test uygulama bitiminden dört hafta sonra hatırda tutma testi olarak tekrar uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, matematik öğretiminde öğrenci başarısını ve hatırda tutma düzeyini artırmada işbirlikli öğrenmenin geleneksel öğretim yöntemlerine göre daha etkili olduğu belirlemiştir. Ünlü (2008), işbirlikli öğrenme yönteminin matematik dersinde akademik başarı ve kalıcılık düzeyine etkisini araştırmak amacıyla iki farklı ilköğretim okulunda okumakta olan toplam 64 sekizinci sınıf öğrencisi üzerinde gerçekleştirdiği çalışmasında, akademik başarı ve kalıcılık düzeyi açısından işbirlikli öğrenme yönteminin geleneksel yönteme göre daha etkili olduğunu bulmuştur. Ural (2007), işbirlikli öğrenmenin başarıyı artırma nedenlerini şu şekilde belirtmiştir: Aktif katılım, sosyal ödüller, sorumluluk, olumlu rekabet, öğretmenlik yapma, bireysel farklılıkların hesaba katılması, üst düzey bilişsel düşünme becerilerinde gelişim, bilgilerin kalıcılığı ve transferi, eleştirel düşünmeyi geliştirmesi ve diğer bazı nedenler. İşbirlikli öğrenme, öğrencilere buluş yoluyla öğrenmeyi içeren aktif bir öğrenme ortamı sağlamaktadır (Slavin, 1990). Ayrıca işbirlikli gruplarda arkadaş desteği öğrenmeyi pozitif yönde etkileyerek, başarıyı arttırır (Slavin, 1984). Johnson ve Johnson (1994), işbirlikli öğrenmenin olumsuz rekabeti önlemede de oldukça etkili olduğunu belirtmiştir. Nitekim işbirlikli öğrenmede, öğrencileri daha başarılı olmaya yönelten olumlu bir rekabet ortamı vardır. Küçük gruplarda öğrenciler diğerlerine öğreterek, onların eksik öğrenmelerini giderir; öğrenciler birbirlerine yardım ederek, birlikte fikir üreterek, birbirlerini öğrenme ve öğretmeye motive ederek öğrenirler (Slavin, 1993). İşbirlikli öğrenmenin sınıflama, kavram geliştirme, problem çözme, akıl 27 yürütme, sıralama gibi üst düzey bilişsel süreçler üzerinde olumlu etkileri vardır ve bu beceriler işbirlikli gruplarda oldukça sık kullanılmaktadır (Açıkgöz, 1992; Johnson & Johnson, 1981). Bu araştırmanın “İlgili Araştırmalar” bölümünde de işbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin matematik başarısı ve kalıcılık üzerindeki etkisini sınayan ve ulaşılabilen bazı çalışmalara yer verilmiştir. 2.4. Sosyal Beceriler Sosyal ilişkilerin insan hayatındaki önemi günümüz dünyasında göz ardı edilemeyecek kadar önemli bir hale gelmiştir. İnsanlar günün büyük bir kısmını birbiriyle iletişim kurarak geçirmektedir. Bu ilişkilerin niteliği gerek bireyin kendisi, gerekse toplumsal yaşam üzerinde önemli etkilere sahiptir. Sosyal ilişkilerin gelişimini belirleyen en önemli olgulardan birisi, sosyal becerilerdir. Sosyal becerinin kazanılması açısından çocukluk yılları özellikle önem taşımaktadır. Çocukluk döneminde yeterli sosyal beceri kazanan bireyler, ileriki yaşamı için büyük bir avantaja sahip olmaktadır (Tunçel, 2006). Bu dönemde kazanılan beceriler, çocuğun ileriki dönemlerdeki uyum düzeyi ile birlikte akademik yaşamlarını da etkilemektedir (Uz Baş, 2003). Sosyal becerilerin anlamı üzerine yıllardan beri çok şeyler söylenmiş ve sosyal becerilerin çeşitli tanımları yapılmıştır. Bacanlı’ya göre (2000), sosyal beceriler, toplumsal bir varlık olan insanın en önemli becerileri olup, insanlar bu beceriler sayesinde bir arada yaşayabilmekte ve toplumsal düzen bu sayede işlemektedir. Elliot ve Gresham (1993)’ a göre sosyal beceriler, bir bireyin olumlu tepkileri ortaya çıkarıp, olumsuz tepkilerden kaçınmasını sağlayacak şekilde diğerleriyle etkileşimini mümkün kılan, sosyal açıdan kabul görür davranışlardır. Yüksel (2004)’in ifadesine göre “En genel anlamıyla sosyal beceriler; kişiler arası ilişkilerde sosyal bilgiyi alma, çözümleme ve uygun tepkilerde bulunma, hedefe yönelik ve sosyal bağlama göre değişen; hem gözlenebilen hem de gözlenemeyen bilişsel ve duyuşsal öğeleri içeren ve öğrenilebilir davranışlardır” (s. 3). 28 Rogers ve Ross (1986), okul öncesi ve ilköğretim çağındaki çocukların sosyal becerilerini aşağıdaki gibi üç maddede toplamıştır: • Bir sosyal durumu değerlendirme yeteneği • Oyun grubundaki eylemleri ve çocukları gereksinimlerini algılama ve doğru olarak yorumlama becerisi, • Olası eylem şekillerini hayal etme ve en uygununu seçme becerisi. Akkök (1999), ilköğretim çağındaki çocukların sahip olması gereken sosyal becerileri altı başlıkta toplamıştır. Bunlar; • İlişkiyi başlatma ve sürdürme becerileri, • Grupla bir işi yürütme becerileri, • Duygulara yönelik beceriler, • Saldırgan davranışlarla başa çıkmaya yönelik beceriler, • Stres durumlarıyla başa çıkma becerileri • Plan yapma ve problem çözme becerileri. Campbell ve Sipersitein (1994) ise ilköğretim çağındaki öğrencilerde genel olarak ihtiyaç duyulan sosyal becerileri aşağıdaki gibi belirtmiştir: • Yardım kabul etmek, • Bir aktiviteye ara vermek (oyun) • Karşılıklı konuşma yapmak, • Yardım istemek, • Bir gruba katılmak (yemekhane) • Dostlukları sürdürmek, • Arkadaş baskısıyla başa çıkmak, • Açıkça reddedilmeyle başa çıkmak, • Tacizlere cevap vermek, • İşbirlikli çalışmak, • Bir gruptan ayrılmak, • Engellerle başa çıkmak, 29 • Küçük gruplarla çalışmak, • Bireysel çalışmak, • Geniş bir grup içinde çalışmak, • Sınıfta bir gruba katılmak, • Grup tartışmalarında yer almak, • Devam eden bir konuşmaya katılmak, • Bir aktiviteye ara vermek (akademik), • Bir gruba katılmak (okul bahçesi), • Yalnızlıkla başa çıkmak, • Hayal kırıklığıyla başa çıkmak, • Kapalı reddedilmeyle başa çıkmak, • Arkadaşlar edinmek, • Diğer insanlarla oynamak, • Çatışmadan uzak durmak, • İşbirlikli oynamak, • Yeni bir grup üyesini kabul etmek, • Geniş bir grup içinde oynamak, • Diğer bir insanla çalışmak. Çocukların sosyal becerileri, doğar doğmaz anne ile kurduğu ilişki ile şekillenmeye başlamakta; sonrasında yaşları ve gelişim düzeylerine göre, içinde bulundukları çevre ve etkileşimde bulunduğu kişilere göre çeşitlenip, gelişmektedir. Bu bağlamda çocuğun ilk bağlantı kurduğu kişi annesi veya bakımını üstlenen kişidir, ileriki dönemlerde ise akranlarıdır. Özellikle ergenlik döneminde çocuk için, akran ilişkileri ebeveyn ilişkilerinden daha önemli hale gelmektedir (Uz Baş, 2003). Akran ilişkilerinin çocukları sosyal gelişimi açısından önemli olduğunu belirten Erwin (2000), akran ilişkilerinin yedi önemli işlevini şu şekilde belirtmiştir: • İçsel bir arkadaşlık motivasyonunun karşılaması, • Sosyal beceriler için bir eğitim zemini olması, • Mahremiyette çocuğa güven vermesi, • Çocukların sosyal bilgi alışverişine girip, bilgilerini sınamalarına olanak tanıması, 30 • Sosyal bilişsel gelişmeyi kışkırtması, • Yol arkadaşlığı ve sosyal destek sağlaması, • Duygusal tampon işlevi görmesi. Akran ilişkileri üç-yedi yaşları arasında oyun arkadaşlığı ile başlamaktadır. İlköğretim çağında, özellikle dokuz-on yaşlarında arkadaş beğenisi büyük önem kazanmaktadır. Bu dönemde bir akran grubunda yer almak oldukça önemlidir. Çünkü bir grubun üyesi olan çocuk, gruba bir şeyler kazandırma, grup için özveride bulunma gibi tutumlar için gerekli ortamı bulmakta; böylece çocuğun sosyal becerileri yanında kimlik gelişimine de olumlu katkılar sağlanmaktadır (Kılıçcı, 1989). Ayrıca çocukların iletişim becerilerindeki ilerlemeler, sosyal- bilişsel becerilerinin gelişmesine bağlı olarak işbirliği, uzlaşma, paylaşma gibi olumlu tutumların gelişmesine yol açmaktadır (Erwin, 2000). Uz Baş (2003), akademik başarının eğitim sistemlerinde, özellikle de Türkiye’de geleneksel olarak üzerinde en fazla durulan öge olmasından dolayı; akademik başarıyla ilişkisinin kurulmasıyla birlikte sosyal becerilere duyulan ilginin daha çok arttığını belirtmiştir. Çocuk ve ergenlerin okul ortamlarındaki sosyal ilişkileri ve akademik başarıları arasındaki ilişkileri araştırmaya yönelik birçok araştırma yapıldığını dile getiren Uz Baş, yapılan bu araştırmalarda (Allen, 1986; Parke, Harsman, Roberts, Flyr, O’neil, Felsh ve Starnd, 1998; Wentzel, 1999) sosyal beceriler ve akademik yeterliğin tutarlı olarak birbirini etkilemesi sonucu, sosyal uğraşlarda başarılı olan çocukların akademik açıdan da en başarılı öğrenciler olduklarının belirlendiğini ifade etmiştir. Campbell ve Spersitein (1994)’ e göre bu durum, sosyal etkileşim için gerekli olan becerilerin birçoğunun, aynı zamanda akademik görevler için de gerekli olmasından kaynaklanmaktadır. 2.4.1. İşbirlikli Öğrenmenin Sosyal Beceriler Üzerindeki Etkisi İşbirlikli çalışmalar sosyal beceri gelişimi için önemlidir. Sosyal becerilerin gelişiminde, takım üyelerinin her biri başarılı öğrenmeye inanırlarsa, etkinliklerde birbirlerine yardım etmeye, içeriği açıklamaya ve birbirlerini başarı için cesaretlendirmeye odaklanabilirler. Birlikte çalışma sürecinde, destekleyici sosyal 31 davranışlar öğrenilebilir (Slavin, 1992; Schweizer, Paechter & Weidenmann, 2003: Aktaran Sarsar, 2008). Avcıoğlu (2002), “Okul öncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi” adlı araştırmasında; işbirlikli öğrenme yöntemine dayalı olarak hazırlanan sosyal beceri öğretim programının, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların dinleme becerileri, sözel açıklama becerileri ve kişiler arası becerileri öğrenmelerinde etkili olup olmadığını ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırmanın sonucunda, işbirlikçi öğrenme yöntemi doğrultusunda geliştirilmiş olan sosyal beceri öğretim programının, öğrencilerin hedef sosyal becerileri öğrenmelerinde etkili olduğunu bulmuştur (Aktaran: Okur, 2008). Tunçel (2006), işbirlikli öğrenmenin beden eğitimi başarısı, bilişsel süreçler ve sosyal davranışlar üzerindeki etkilerini incelemek amacıyla yaptığı çalışmada, öğrencilerin işbirlikli öğrenme ile takım ruhunu, motive olmayı, birbirilerine yardım ederek grup üyelerinin becerilerini geliştirmeyi, karşılıklı iyi iletişimi, arkadaşını dinlemeyi, yapıcı eleştiri yapmayı, sırayla çalışmayı, arkadaşları ile fikir üretmeyi ve paylaşmayı öğrendiklerini; sonuç olarak işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin sosyal becerileri geliştirmede çok güçlü bir yöntem olduğunu belirtmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda işbirlikli öğrenmenin öğrenciler arası sosyal etkileşimi arttırdığı, sosyal beceri düzeyine olumlu katkılar sağladığı görülmüştür (Gülay, 2008; Tunçel, 2006). 2.5. İlgili Araştırmalar İşbirlikli öğrenmenin birçok derste kullanımı ile ilgili birçok araştırma yapılmıştır. Diğer derslerde olduğu gibi matematik dersinde de işbirlikli öğrenmenin akademik başarıyı ve kalıcılığı arttırdığı (Erçelebi, 1995; Gömleksiz, 1997; Gömleksiz ve İflazoğlu, 2001; İflazoğlu, 1999; Kılıç, 2007; Kuzucuoğlu, 2006; Pınar, 2007; Tarım, 2003; Ünlü, 2008; Yıldırım, 2006; Yıldız, 2001) ve öğrencilerin sosyal beceri düzeylerine olumlu katkı sağladığı çalışmalara rastlanmaktadır. İşbirlikli öğrenme ile 32 ilgili literatür oldukça zengin olduğundan, bu bölümde matematik dersinde yalnızca ÖTBB ve TOT tekniği kullanılarak yapılan çalışmalara yer verilecektir. 2.5.1. Yurt İçinde Yapılan Araştırmalar Gömleksiz (1997), işbirlikli öğrenme yöntemlerinden ikili denetim tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersinde akademik başarıları ve arkadaşlık ilişkileri üzerindeki etkisini sınayan deneysel bir çalışma yapmıştır. Deney grubunda ikili denetim tekniği ve kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemi uygulanan araştırmanın bulguları incelendiğinde, akademik başarı açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ayrıca arkadaşlık ilişkileri, derslik içinde küme çalışması sırasında ve teneffüste birlikte olunmak istenen ve istenmeyen arkadaş sayısının belirlenmesinde uygulanan sosyometri testi sonucunda gruplar arasında anlamlı farklar bulunmamıştır. Tarım (2003) araştırmasında, işbirlikli öğrenme tekniklerinin (küme destekli bireyselleştirme tekniği ve ikili denetim tekniği) ve tüm sınıf öğretiminin, ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersinin ikinci yarıyılında yer alan konuların öğretimindeki akademik başarılarına ve matematik dersine ilişkin tutumlarına etkisi incelenmiştir. Araştırma, bir devlet okulunun dördüncü sınıflarında okumakta olan 104 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. İki deney, bir kontrol grubunun yer aldığı araştırmada birinci deney grubunda KDB tekniği, ikinci deney grubunda ikili denetim tekniği, kontrol grubunda da tüm sınıf öğretimi uygulanmıştır. Araştırma için veri toplama aracı olarak başarı testi ve Baykul’un (1990) geliştirdiği Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma bulguları deney gruplarında kullanılan işbirlikli öğrenme tekniklerinin akademik başarı üzerinde tüm sınıf öğretiminden daha etkili olduğunu göstermiştir. İki işbirlikli öğrenme tekniği birbiri ile karşılaştırıldığında ise matematik öğretiminde küme destekli bireyselleştirme tekniğinin ikili denetim tekniğinden daha etkili olduğu bulunmuştur. Tutum puanları açısından gruplar incelendiğinde deney ve kontrol gruplarının tutum puanlarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır. Araştırmanın devamındaki meta-analiz çalışmasında ise Türkiye’de işbirlikli öğrenme yönteminin akademik başarı üzerindeki sonuçları 31 çalışma üzerinde incelenmiş ve işbirlikli öğrenme yöntemin akademik başarıyı arttırmada oldukça etkili olduğu bulunmuştur. İşbirlikli öğrenme yöntemi en çok 33 İlköğretim I. kademesindeki (d=.83) öğrenciler üzerinde etkili bulunmuştur. Lise ve üniversite düzeyinde yapılan deneylerde orta derecede etkili olduğu, en düşük etkinin ise d=.45 ile ilköğretim II. kademesinde olduğu belirtilmiştir. Derslere göre yöntemin etkileri incelendiğinde işbirlikli öğrenme yönteminin daha çok Sosyal Bilgiler, Türkçe gibi sözel alan derslerinde büyük etkiler gösterdiği görülmüştür. İşbirlikli öğrenme tekniklerinden “Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri” tekniğinin ülkemizde en fazla kullanılan teknik olduğu belirlenmiştir. Bilgin (2004), ÖTBB tekniğinin kullanımın belirlemek ve uygulama aşamalarını tespit için ele aldığı çalışmasında, tekniğin öğrenci başarısında geleneksel yönteme göre etkili olup olmadığını ve kız-erkek öğrenciler arasında farklılaşmaya neden olup olmadığını araştırmış; 55 öğrenci üzerinde yürüttüğü çalışmadan elde ettiği bulgularla deney grubu lehine anlamlı farklılıklar olduğunu bulmuştur. Cinsiyete göre değerlendirildiğinde ise grup içinde deney grubunda erkekler lehine, kontrol grubunda ise kız öğrenciler lehine anlamlı farklılık bulunmuştur. Zenginobuz (2005), işbirlikli öğrenme yönteminin lise üçüncü sınıfların matematik programı kapsamında yer alan Analitik Geometri dersinin Doğru Analitiği konusundaki başarılarına etkisini araştırmıştır. Bu amaçla işbirlikli öğrenme tekniklerinden Öğrenci Takımları-Basarı Bölümleri (ÖTBB) model olarak alınmış ve araştırmanın gereksinimlerine uyumlu hale getirilmiştir. Araştırmada kontrol gruplu ön test-son test modeli kullanılmıştır. ÖTBB Üsküdar Amerikan Lisesi üçüncü sınıf öğrencilerinden oluşan deney ve kontrol gruplarına uygulanmıştır. On üç hafta (yirmi altı ders saati) süren deneysel çalışmada, deney grubuna (n=17) ÖTTB, kontrol grubuna (n=16) ise Klasik Öğretim uygulanmıştır. Deney öncesinde ve sonrasında öğrencilere aynı başarı testi verilmiştir. Kovaryans Analizi (ANCOVA) sonuçlarına göre, ön test puanları kontrol edildiğinde, ÖTBB ve klasik öğretimin öğrencilerin son test başarı ortalamalarına etkileri arasındaki farklılık anlamlı bir düzeyde bulunmamaktadır. Fakat deney grubunun sontest başarısındaki ortalaması, kontrol grubundan daha yüksek bulunmuştur. Altınsoy (2007), TOT tekniğinin öğrencilerin matematik başarısı ve derse ilişkin tutumları üzerindeki etkisini sınamak amacıyla yürüttüğü deneysel çalışmasını, bir devlet ilköğretim okulunda okumakta olan 56 öğrenci üzerinde gerçekleştirmiştir. 34 Uygulama 13 hafta sürmüştür. Dersler deney grubunda TOT tekniği ile kontrol grubunda 2005- 2006 Matematik Dersi Öğretim Programı’na göre hazırlanan ders planları doğrultusunda işlenmiştir. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından geliştirilen “Matematik Başarı Testi” ve Baykul (1990) tarafından geliştirilen “Matematik Dersi Tutum Ölçeği” deney ve kontrol gruplarına araştırmanın başında öntest, araştırmanın sonunda sontest ve araştırmadan iki hafta sonra kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Ayrıca “Kişisel Bilgiler Formu” çalışma gruplarında yer alan öğrencilerin kişisel bilgilerini almak üzere kullanılmıştır. Nitel verilerin toplanmasında deney grubunda yer alan öğrencilerin sürece ilişkin görüşlerini belirlemeye yönelik yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda başarı testi ve tutum ölçeği sontest puanlarına ve kalıcılık puanlarına göre deney grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır. Görüşme formundan elde edilen bulgulara göre öğrenciler, TOT tekniği sayesinde dersi daha çok sevdiklerini, daha çok soru çözebildiklerini ve bu tekniğin arkadaşlarıyla daha iyi ilişkiler kurmada etkili olduğunu belirtmişlerdir. Ural (2007), dokuzuncu sınıf öğrencilerinin bağıntı, fonksiyon ve işlem konularını Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri tekniğiyle öğrenmesi ile geleneksel öğretim yöntemleriyle öğrenmesinin akademik başarı ve kalıcılık, matematik özyeterlilik algısı ve matematiğe karşı tutum açısından yaratacağı farkları ve nedenlerini belirlemek amacıyla yaptığı doktora çalışmasını iki farklı sınıfta okumakta olan toplam 60 öğrencisi ile yürütmüştür. Araştırmanın deneysel bölümü için öntest, sontest deney ve kontrol gruplu desen, nitel bölümü için betimsel yöntem kullanılmıştır. Ölçümlerde araştırmacı tarafından geliştirilen matematik başarı testi, matematiğe karşı tutum ölçeği ve özyeterliliği ölçmek için matematik özyeterlilik ölçeği (Umay, 2001) kullanılmıştır. Bazı öğrencilerle yarı yapılandırılmış görüşme kılavuzu kullanılarak bireysel görüşmeler yapılmıştır. Araştırma sonucunda ÖTBB’nin matematik başarısını, matematiğe karşı tutum ve özyeterliliği arttırmada etkili olduğu bulunmuş; ancak matematik başarısının kalıcılığı ile uygulanan yöntem arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır. Görüşmelerden elde edilen bulgular, bu teknikle işlenen derste öğrenmenin kolaylaştığı ve daha eğlenceli hale geldiği yönündedir. 35 2.5.2. Yurt Dışında Yapılan Araştırmalar Temel ve ortaöğretim düzeylerinde işbirlikli öğrenme kullanılarak yapılan 28 çalışmayı incelediği araştırmasında dokuz ayrı işbirlikli öğrenme tekniğini ele alan Slavin (1980), işbirlikli öğrenmenin diğer öğretim yöntemlerine göre, öğrencinin akademik başarısı, etnik kökenler arasındaki olumlu ilişkileri ve benlik saygısını arttırmada daha etkili olduğunu bulmuştur. Aynı çalışmada, matematik dersine ilişkin akademik başarıyı ölçen, ÖTBB ve TOT tekniklerinin kullanıldığı beş çalışmanın tamamında deney grupları lehine anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Slavin ve Karweit (1981), aynı grupta farklı derslerde üç ayrı işbirlikli öğrenme tekniğini kullandıkları araştırmada Matematik Dersi için “Takım- Oyun-Turnuva”, İngilizce dersi için “Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri”, Sosyal Bilgiler dersi içinde “Birleştirme II” tekniği ile öğretim yapmışlardır. Bu araştırma 456 dört ve beşinci sınıf öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. On yedi öğretmenin katıldığı bu çalışmada, akademik başarı “Bileşik Temel Beceriler Testi” ile öğrenci tutumları, akademik başarı sorumluluğu, kaygı, benlik saygısı değişik ölçeklerle ölçülmüştür. Ayrıca öğrencilere sosyometri testi uygulanmıştır. Araştırma bulguları, deney gruplarındaki öğrencilerin daha çok arkadaşları olduğunu hissettiklerini, çalışmak istenmeyen arkadaş sayısında azalma olduğunu, okulun daha çok sevildiğini, daha az kaygı duyulduğunu, genel ve akademik benlik saygısının arttığını göstermiştir. Temel becerileri kavrama testinin üçünde de işbirlikli öğrenme modeliyle öğrenim gören grubun sonuçlarının, geleneksel öğrenim gören gruba göre anlamlı derecede daha yüksek olduğu görülmüştür. Matematik dersleri için, matematik hesaplamaları, matematikteki genel kavramlar ve uygulamaları bakımından gruplar arasında anlamlı farklar bulunmamıştır. Yapılan matematik testlerinde deney grubunun öntest puanlarının yüksek olmasına rağmen, gruplar arasında anlamlı farklılık çıkmamıştır. Sherman ve Thomas (1986), işbirlikli öğrenme ile bireysel öğrenmenin matematik başarısına etkisini inceledikleri çalışmayı, bir lisede okumakta olan 38 öğrenci ile gerçekleştirmişlerdir. Kırsal bir kesimde yapılan bu çalışmada, birinci ve ikinci sınıfta bulunan düşük başarılı öğrenciler yer almıştır. Öntest-sontest gruplu yarı deneysel bir modelin kullanıldığı çalışmada, verilerin analizi için varyans analizi kullanılmıştır. Öğrencilerin matematik başarısı, gruplar arası farklılığı ölçmek için 36 öğretmen tarafından hazırlanan 30 maddelik başarı testi ile ölçülmüştür. Bu test, öntest ve sontest olarak kullanılmıştır. Çalışmada iki sınıfa da 25 gün boyunca, yüzdelik hesaplamaları ve yorumlamaları ünitesinde farklı yöntemlerle eğitim verilmiştir. Kontrol grubunda dersler bireysel öğretime göre, deney grubunda ise TOT tekniğine göre ders işlenmiştir. Bulgular, iki grubun da öntest puanları arasında anlamlı farklar bulunmadığını, ancak yapılan sontest sonucunda, işbirlikli öğrenme yöntemlerinden TOT tekniğini ile öğrenim gören öğrencilerin matematik başarısının, diğer gruba göre anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermiştir. Bonaparte (1990) ’ın, matematik ve benlik saygısı üzerinde işbirlikli öğrenme tekniklerinden “ Öğrenci Takımları- Başarı Bölümleri” tekniğinin temel alındığı işbirlikli tam öğrenme ile yarışmacı tam öğrenmeye göre biçimlendirilmiş derslik düzenlerinin etkilerini incelediği çalışmasını, ilköğretim ikinci sınıfta okuyan 240 öğrenci üzerinde gerçekleştirmiştir. Araştırma bulguları, işbirlikli tam öğrenmeye göre biçimlendirilmiş derslik düzeninin, öğrencilerin matematik başarısı ile benlik saygısının yükselmesinde, yarışmacı tam öğrenmeye dayalı derslik düzenine göre çok daha etkili olduğu olduğunu göstermiştir. Dubois (1990), işbirlikli öğrenme yönteminin, birinci sınıf öğrencilerinin matematik dersinde ilişkin tutumlarına ve akademik başarılarına etkisini sınayan çalışmasında işbirlikli öğrenme tekniklerinden “Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri” ile “Takım-Oyun-Turnuva” tekniklerini kullanmıştır. Seksen altı matematik dersliğinde öğrenim gören 2175 öğrenci ve aynı okulda öğretmenlik yapan 26 öğretmenin katıldığı, yarı deneysel bir modelin kullanıldığı bu çalışmayla ilgili uygulamalar 18 hafta sürmüştür. Araştırma bulguları, hesaplama becerilerinin gelişiminde ve matematiksel kavramların biçimlendirilmesinde, işbirlikli öğrenme tekniklerinin işe koşulduğu deney grupları lehine anlamlı farkların olduğunu göstermiştir. Matematik dersine ilişkin tutumlar açısından bir fark görülmemiştir. Spuler (1993)’in, ÖTBB ve TOT’un matematik başarısını artırmadaki göreceli etkiliğini araştırmak için yaptığı meta-analiz çalışmasında elde edilen etki büyüklükleri karşılaştırıldığında, öğrencilerin matematik başarısındaki göreceli artışta TOT tekniğinin ÖTBB’den daha etkili olduğu ortaya çıkarılmıştır. 37 Johnson, Johnson ve Stanne (2000), meta-analiz çalışmasında en çok kullanılan sekiz işbirlikli öğrenme tekniği ( Takım-Oyun-Turnuva, Jigsaw, İşbirlikli Birleştirilmiş Okuma ve Yazma, Birlikte Öğrenme, Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri, Küme Destekli Bireyselleştirme, Akademik Çelişki, Grup Araştırması ) ile yarışmacı ve bireysel öğretim yöntemlerinin karşılaştırıldığı 164 araştırma sonucunu incelemişlerdir. Yaptıkları meta-analiz çalışmasında, işbirlikli öğrenme yönteminin sözü edilen 8 tekniğinin de öğrenci başarısını artırdığı sonucuna varmışlardır. Öğrenme düzeyi üzerinde yarışmacı öğretim yöntemi ile karşılaştırıldığında birlikte öğrenme tekniğinin diğer işbirlikli öğrenme tekniklerinden daha etkili olduğu bulunmuştur. Bireysel öğrenme tekniği ile karşılaştırıldığında da birlikte öğrenme tekniğinin daha büyük etkiye sahip olduğu; bunu akademik çelişki, grup araştırması, takım-oyun-turnuva, küme destekli bireyselleştirme, öğrenci takımları-başarı bölümleri, birleştirme ve birleştirilmiş işbirlikli okuma ve yazma tekniklerinin izlediği belirtilmektedir. Ayrıca bu sekiz işbirlikli öğrenme tekniği kesin- kavramsal süreklilik (direct-conceptual continuum) açısından incelemiş; aynı zamanda teknikleri öğrenme kolaylığı, ilk kullanım kolaylığı, kullanımı devam ettirme kolaylığı, güçlülük ve adapte edilebilirlik konusunda karşılaştırma yapmışlardır. 2.6. Araştırmaların Genel Olarak Değerlendirilmesi İşbirlikli öğrenmenin yöntemi ve ÖTBB ile TOT teknikleri ile ilgili yurt içinde yurt dışında yapılan çalışmalar değerlendirildiğinde genel olarak şu sonuçlara ulaşılmıştır: 1. İşbirlikli öğrenme yöntemi, yapılan araştırmalarda uygulanan diğer yöntemlere göre akademik başarı ve kalıcılığı daha çok arttırmaktadır. 2. İşbirlikli öğrenme gruplarındaki öğrencilerin arkadaşlık ilişkilerinin daha çok geliştiği, derse daha istekli katıldıkları, daha az kaygı duydukları, okulu daha çok sevdikleri görülmektedir. 3. İşbirlikli öğrenmenin matematik dersine karşı olumlu tutumu geliştirmede, matematik özyeterlilik algısı ve benlik saygısını arttırmada etkili olduğu tespit edilmiştir. 4. ÖTBB tekniği ile işlenen derse ilişkin öğrenci görüşleri, öğrenmenin kolaylaştığı ve daha eğlenceli hale geldiği yönündedir. 38 5. Öğrenciler, TOT tekniği sayesinde dersi daha çok sevdiklerini, daha çok soru çözebildiklerini ve arkadaşlarıyla daha iyi ilişkiler kurduklarını belirtmişlerdir. 6. TOT, ÖTBB’den biraz daha fazla kavramsal sisteme sahiptir. Bu nedenle ilk kulanım açısından ÖTBB daha çok tercih edilmektedir. 7. İşbirlikli öğrenme teknikleri ile geleneksel yöntemin karşılaştırıldığı çalışmaların bazılarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunamamıştır. 8. İşbirlikli öğrenme farklı etnik kökene sahip, farklı sosyo-ekonomik düzeydeki öğrenciler arasında olumlu ilişkiler geliştirmede oldukça etkili olmaktadır. 39 BÖLÜM III YÖNTEM Bu bölümde araştırma modeli, çalışma grubu, veri toplama araçları, verilerin toplanması ve veri analizi ile ilgili bilgilere yer verilmiştir. 3.1. Araştırmanın Modeli Araştırmanın nicel kısmı yarı deneysel bir çalışma olup, öntest-sontest eşleştirilmiş kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Bu desende yansız atama kullanılmaz. Desende hazır gruplardan ikisi belli değişkenler üzerinden eşleştirilmeye çalışılır. Eşleştirilen gruplar işlem gruplarına seçkisiz atanırlar. Ancak, eşleştirme çalışmaya dahil edilen grupların denk olduğunu garanti etmez. Bu ciddi bir sınırlamadır, ancak seçkisiz atamanın yapılamayacağı durumlarda ciddi bir alternatif desendir. Eşleştirmenin hiçbir zaman seçkisiz atamanın yerini tutmayacağı unutulmamalıdır (Büyüköztürk, Çakmak, Akgün, Karadeniz ve Demirel, 2008, s. 201). İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin mevcut yönteme göre etkililiğini sınamak için iki deney grubu ve bir kontrol grubu oluşturulmuştur. Gruplar ilköğretim 5. sınıf matematik dersi not ortalamalarına ve demografik özelliklerine göre eşleştirildikten sonra, deney ve kontrol gruplarına seçkisiz atama yöntemiyle atanmıştır. Deney öncesi bütün gruplara araştırmacı tarafından geliştirilen “Matematik Başarı Testi” ve Tunçel (2006) tarafından geliştirilen “Sosyal Beceriler Ölçeği” öntest olarak uygulanmıştır. Deney sonrası tüm gruplara “Matematik Başarı Testi” ve aynı zamanda öğrencilerin sosyal beceri düzeyleri ölçmek amacıyla “Sosyal Beceriler Ölçeği” sontest olarak tekrar uygulanmıştır. Deney bitiminden dört hafta sonra “Matematik Başarı Testi” kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Araştırma deseni Tablo 3’ te verilmiştir. 40 Tablo 3. Araştırma Deseni Deney Öncesi Deney Sonrası Ön Ölçümler Deneysel İşlem Son Ölçümler Kalıcılık Başarı Testi / ÖTBB tekniği ile Başarı Testi / Başarı Testi Deney 1 Sosyal öğretim Sosyal (6A ve 6B sınıfı) Ölçeği Gruplar Beceriler Beceriler Ölçeği Başarı Testi / TOT Deney 2 Sosyal öğretim (6C ve 6F sınıfı) Ölçeği Beceriler tekniği ile Başarı Testi / Sosyal Başarı Testi Beceriler Ölçeği Başarı Testi / Mevcut programla Başarı Testi / Kontrol Sosyal öğretim Sosyal (6D ve 6E sınıfı) Ölçeği Beceriler Başarı Testi Beceriler Ölçeği Araştırmanın nitel kısmı ise deney gruplarındaki öğrencilerle yapılan görüşmelerden oluşmaktadır. Araştırma sonrasında, farklı düzeylerde başarı gösteren öğrencilerle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak, öğrencilerin ÖTBB ve TOT teknikleri ile işbirlikli öğrenmeye ilişkin görüş ve düşünceleri alınmıştır. Olasılık ve istatistik konusunda yapılan bu çalışma sonrasında, ÖTBB ve TOT işbirlikli öğrenme tekniklerinin matematik başarısı, kalıcılık ve sosyal beceri düzeylerine etkisi incelenerek; bu tekniklerin hem mevcut yöntemle hem de birbirleriyle karşılaştırılması yapılmıştır. 3.2. Çalışma Grubu Çalışma, araştırmacıya kolaylık sağlaması açısından, araştırmacının görev yaptığı Mili Eğitim Bakanlığı’na bağlı bir ilköğretim okulunda, 2009-2010 eğitim öğretim yılı I. yarıyılında gerçekleştirilmiştir. Adana İli Seyhan İlçesi’nde bulunan bu devlet okulunda, genelde alt sosyo-ekonomik düzeydeki öğrenciler öğrenim görmektedir. Okulda altı tane 6. sınıf şubesi bulunmaktadır. Bu sınıflar, çalışma başlangıcında ilköğretim beşinci sınıf matematik dersi not ortalamalarına göre eşleştirilmiştir. Not ortalamasını yükselttiği veya düşürdüğü için çalışma dışında bırakılan 41 öğrenci uygulamaya dahil edilmiş, ancak bu öğrencilerden elde edilen veriler dikkate alınmamıştır. Ayrıca 6. sınıftaki tüm şubelere “Kişisel Bilgiler Formu” uygulanmış, elde edilen bulgulara göre demografik özellikler açısından da sınıfların benzerlik gösterdiği belirlenmiştir. Öğrenciler okumakta oldukları şubelerde eğitim- 41 öğretime devam etmişler ve bütün gruplarda aynı araştırmacı tarafından öğretim yapılmıştır. Not ortalamasına ve demografik özelliklere göre eşleştirilen 6. Sınıf şubeleri, işlem gruplarına seçkisiz atanmıştır. 6A ve 6B şubelerine ÖTBB tekniği (deney 1 grubu), 6C ve 6F şubelerine TOT tekniği (deney 2 grubu), 6D ve 6E şubelerine (kontrol grubu) ise mevcut yöntem uygulanmıştır. ÖTBB grubunda 52, TOT grubunda 48 ve kontrol grubunda 52 öğrenci olmak üzere; toplam 152 öğrenci çalışma grubunu oluşturmaktadır. Grupların ön koşullarını eşitlemek için, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin özellikleri aşağıdaki ölçütler açısından incelenmiştir: 1. Matematik Başarı Testi öntest puanları, 2. SBÖ öntest puanları, 3. Kişisel bilgiler. Bu değişkenlere ait verilerden elde edilen bulgular, aşağıda alt başlıklar altında sırasıyla verilmiştir. 3.2.1. Matematik Başarı Testi Araştırmanın gerçekleştirileceği grupların, matematik başarısı öntest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için 3x1 (ÖTBB, TOT ve kontrol grupları) tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Elde edilen bulgular Tablo 4’te verilmiştir. Tablo 4. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Öntest Puanlarına Ait ANOVA Sonuçları Kareler toplamı sd. Kareler ortalaması F p Gruplar arası 31.478 2 15.739 2.765 .07 Grup içi 848.101 149 5.692 Toplam 879.579 151 Tablo 4’te görüldüğü gibi, başarı testi öntest puanları açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir [F(2,149)=2.765, p>.05]. Sonuç olarak ÖTBB, TOT 42 ve kontrol grubundaki öğrencilerin araştırma öncesi başarı durumlarının istatistiksel olarak farklı olmadığı söylenebilir. Grupların başarı testi öntest puanları arasında farklılık olmaması, başarı testi sontest puanlarına ilişkin sonuçlarda öntest puanlarının yanlı katkısı olmadığını göstermektedir. 3.2.2. Sosyal Beceriler Ölçeği Grupların SBÖ ve alt ölçekler öntest puanlarının normal dağılımdan sapmalar gösterdiği görülmüştür. Bu durumda grupların SBÖ ve alt ölçekler öntest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için parametrik olmayan testlerden biri olan Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır. Kruskal Wallis tekniği, ilişkisiz iki ya da daha çok örneklem ortalamasının birbirinden anlamlı farklılık gösterip göstermediğini test eder. Analiz, “puanların grup değişkenine göre oluşturulan her bir alt grupta (örneklemde) normal dağılım ve varyansların eşitliği” varsayımlarını gerektirmediği için tek yönlü varyans analizine alternatif bir tekniktir (Büyüköztürk, 2007, s.158). SBÖ öntest puanları normal bir dağılım göstermediği için bu test tercih edilmiştir. Tüm grupların SBÖ ve alt ölçekler öntest puanlarının Kruskal-Wallis Testi sonucu Tablo 5’te sunulmuştur. 43 Tablo 5. Deney ve Kontrol Gruplarının SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest Puanlarına Ait Kruskal-Wallis Testi Sonuçları SBÖ Alt Ölçekler Gruplar N Sıra sd χ2 p Anlamlı Fark 2 .29 .87 Yoktur 2 3.05 .22 Yoktur 2 3.52 .17 Yoktur 2 2.68 .26 Yoktur 2 1.83 .40 Yoktur Ort. ÖTBB 52 74.85 İşbirliğiyle TOT 48 75.46 Çalışma Kontrol 52 79.12 ÖTBB 52 73.42 Bağımsız TOT 48 85.56 Çalışma Kontrol 52 71.21 ÖTBB 52 78.18 Dinleme TOT 48 83.99 Cesaretlendirme Kontrol 52 67.90 ÖTBB 52 78.90 Yardımlaşma TOT 48 82.40 Paylaşma Kontrol 52 68.65 ÖTBB 52 75.93 TOT 48 82.97 Kontrol 52 71.10 ÖLÇEK Tablo 5’teki analiz sonuçları incelendiğinde, SBÖ öntest puanlarının normal dağılım göstermemesi nedeniyle uygulanan Kruskal-Wallis testi sonucunda, gruplar arasında anlamlı faklılık olmadığı görülmüştür [ χ 2 ( 2 ) =1.83, p=.40>.05]. Ayrıca, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin SBÖ alt boyutlarına ait bulgular incelendiğinde de işbirliğiyle çalışma [ χ 2 ( 2 ) =.29, p=.87>.05], bağımsız çalışma [ χ 2 ( 2 ) =3.05, p=.22>.05], dinleme-cesaretlendirme [ χ 2 ( 2 ) =3.52, p=.17>.05] ve yardımlaşmapaylaşma [ χ 2 ( 2 ) =2.68, p=.26>.05] boyutlarında aldıkları öntest puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı gözlenmiştir. O halde ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin başlangıçtaki sosyal becerilerinin bu dört alt boyutta istatistiksel olarak farklı olmadığı söylenebilir. Grupların SBÖ öntest puanları arasında farklılık olmaması, SBÖ sontest puanlarına ilişkin sonuçlarda öntest puanlarının yanlı katkısı olmadığını göstermektedir. 44 3.2.3. Kişisel Bilgiler Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin Matematik Başarı Testi ve SBÖ öntest puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığı belirlemenin yanı sıra; öğrencilerin cinsiyet, doğum yeri, kardeş sayısı, aile büyüklüğü, aile dışında evde yaşayan kişilerin olup olmaması, oturdukları evin kendilerine ait olup olmaması, ailenin maddi durumu, anne-babanın medeni durumu, anne-babanın yaşayıp yaşamadığı, anne-babanın öz mü üvey mi olduğu, anne-baba öğrenim durumu ve mesleği gibi sosyo-demografik özellikler açısından da farklı olup olmadığına bakılmıştır. Aile ve çevre değişkenlerinin öğrencilerin hem akademik başarılarını hem de sosyal beceri düzeylerini etkileyebileceği göz önüne alındığında, grupların demografik özelliklerinin benzer nitelikte olması önem taşımaktadır. Aşağıda deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerine ait sayısal verilerin bulunduğu tablolar verilmiştir. 3.2.3.1. Cinsiyet Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin cinsiyetlerine ilişkin frekans ve yüzde değerleri Tablo 6’da verilmiştir. Tablo 6. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Cinsiyete Göre Dağılımı Kız Erkek Toplam Gruplar f % f % f % ÖTBB 31 59.6 21 40.4 52 100 TOT 27 56.3 21 43.8 48 100 Kontrol 31 59.6 21 40.4 52 100 Tablo 6’da görüldüğü gibi, cinsiyet açısından deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin dağılımının benzerlik gösterdiği söylenebilir. 3.2.3.2. Doğum Yeri Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin doğum yerlerine göre dağılımları Tablo 7’de verilmiştir. 45 Tablo 7. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Doğum Yerlerine Göre Dağılımı Adana Adana dışı Toplam Gruplar f % f % f % ÖTBB 43 82.7 9 17.3 52 100 TOT 38 79.2 10 20.8 48 100 Kontrol 48 92.3 4 7.7 52 100 Tablo 7’ye göre, ÖTBB tekniğinin uygulandığı deney grubunda sadece 9 öğrencinin, TOT tekniğinin uygulandığı deney grubunda 10 öğrencinin, kontrol grubunda ise dört öğrencinin Adana dışındaki bir şehirde doğmuş olduğu görülmektedir. 3.2.3.3. Kardeş Sayısı Tablo 8’de deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin kardeş sayısına göre dağılımları yer almaktadır. Tablo 8. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Kardeş Sayısına Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Kardeş Sayısı f % f % f % 2 4 7.7 3 6.3 5 9.6 3 8 15.4 4 8.3 6 11.5 4 14 26.9 12 25.0 6 11.5 5 11 21.2 3 6.3 10 19.2 6 3 5.8 10 20.8 11 21.2 7 6 11.5 7 14.6 5 9.6 8 3 5.8 4 8.3 8 15.4 9 1 1.9 2 4.2 1 1.9 10 1 1.9 1 2.1 - - 11 - - 1 2.1 - - 12 1 1.9 - - - - 13 - - 1 2.1 - - Toplam 52 100 48 100 52 100 46 Tablo 8 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin genellikle 4, 5 ve 6 çocuklu ailelerden geldikleri görülmektedir. Grupların kardeş sayısı yönünden çok farklı olmadığı söylenebilir. 3.2.3.4. Aile Büyüklüğü Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin, evde oturan kişi sayısı açısından yüzde ve frekansları Tablo 9’da verilmiştir. Tablo 9. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Evde Oturan Kişi Sayısına Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Kişi Sayısı f % f % f % 2 1 1.9 - - - - 3 1 1.9 - - 2 3.8 4 2 3.8 3 6.3 5 9.6 5 8 15.4 5 10.4 3 5.8 6 13 25.0 9 18.8 7 13.5 7 8 15.4 3 6.3 9 17.3 8 3 5.8 12 25.0 9 17.3 9 5 9.6 9 18.8 6 11.5 10 5 9.6 2 4.2 4 7.7 11 2 3.8 3 6.3 3 5.8 12 1 1.9 2 4.2 - - 13 - - - - 1 1.9 14 1 1.9 - - 1 1.9 15 2 3.8 - - - - 28 - - - - 1 1.9 Toplam 52 100 48 100 52 100 Tablo 9 incelendiğinde, deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin çoğunun 6, 7 ve 8 kişilik bir aileye sahip olduğu görülmektedir. 3.2.3.5. Aile Dışında Evde Yaşayan Kişilerin Olup Olmaması Tablo 10’da öğrencilerin evlerinde aileleri dışında yaşayan kişilerin olup olmadığına ilişkin frekansların gruplara göre dağılımı verilmiştir. 47 Tablo 10. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Aile Dışında Evde Yaşayan Kişi Olup Olmamasına Göre Dağılımı Var Yok Toplam Gruplar f % f % f % ÖTBB 12 23.1 40 76.9 52 100 TOT 12 25.0 36 75.0 48 100 Kontrol 14 26.9 38 73.1 52 100 Tablo 10’a göre tüm grupların, evde aile dışında yaşayan kişiler olup olmaması bakımından benzer özellikler taşıdığı söylenebilir. 3.2.3.6. Öğrencilerin Oturdukları Evlerin Kendilerinin Olup Olmaması Tablo 11’de öğrencilerin oturdukları evlerin kendilerine ait olup olmadığına ilişkin frekansların gruplara göre dağılımı verilmiştir. Tablo 11. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Oturdukları Evlerin Kendilerinin Olup Olmamasına Göre Dağılımı Mülk Kira Toplam Gruplar f % f % f % ÖTBB 32 61.5 20 38.5 52 100 TOT 38 79.2 10 20.8 48 100 Kontrol 40 76.9 12 23.1 52 100 Tablo 11’de de görüldüğü gibi deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin çoğu evlerinin kendilerine ait olduğunu belirtmişlerdir. 3.2.3.7. Anne-Babanın Yaşayıp Yaşamadığı Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin, babanın hayatta olup olmamasına ilişkin yüzde frekansları Tablo 12’de verilmiştir. Annelerinin hayatta olup olmadığına ilişkin soruya öğrencilerin verdikleri yanıtlarda, bütün gruplardaki öğrencilerin annelerinin hayatta olduğu belirlenmiştir. 48 Tablo 12. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Babalarının Hayatta Olup Olmamasına Göre Dağılımı Sağ Ölü Toplam Gruplar f % f % f % ÖTBB 48 92.3 4 7.7 52 100 TOT 48 100 - - 48 100 Kontrol 52 100 - - 52 100 Tablo 12 incelendiğinde, yalnızca ÖTBB grubundaki dört öğrencinin babasının hayatta olmadığı görülmektedir. 3.2.3.8. Anne-Babanın Öz Olup Olmaması Bütün gruplardaki öğrencilerin anne ve babalarının öz olduğu belirlenmiştir. 3.2.3.9. Ailenin Maddi Durumu Tablo 13’te öğrencilerin maddi durumlarına ilişkin yüzde ve frekansların gruplara göre dağılımı verilmiştir. Tablo 13. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Maddi Durumlarına Göre Dağılımı Maddi Durum Çok iyi İyi Orta Kötü Çok kötü Toplam ÖTBB frekans % 4 6 32 5 5 52 TOT frekans % 7.7 11.5 61.5 9.6 9.6 100 1 15 18 11 3 48 2.1 31.3 37.5 22.9 6.3 100 Kontrol frekans % 1 12 28 10 1 52 1.9 23.1 53.8 19.2 1.9 100 Tablo 13 incelendiğinde, gruplardaki öğrencilerin çoğunun maddi durumlarını orta düzeyde gördükleri belirlenmiştir. 3.2.3.10. Anne-Babanın Medeni Durumu Tablo 14’te deney ve kontrol gruplarında yer alan öğrencilerin anne-babalarının medeni durumuna göre dağılımı verilmiştir. 49 Tablo 14. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne-Babalarının Medeni Durumuna Göre Dağılımı Birlikte Boşanmış Ayrı Toplam Gruplar f % f % f % f % ÖTBB 51 98.1 - - 1 1.9 52 100 TOT 48 100 - - - - 48 100 Kontrol 51 98.1 1 1.9 - - 52 100 Tablo 14 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin annebabalarının medeni durumlarının benzerlik gösterdiği söylenebilir. ÖTBB grubunda bir öğrencinin anne-babasının ayrı yaşadığı; kontrol grubundaki bir öğrencinin ise annebabasının boşanmış olduğu belirtilmektedir. 3.2.3.11. Baba Öğrenim Durumu Tablo 15’te deney ve kontrol gruplarında yer alan öğrencilerin baba öğrenim düzeylerine göre dağılımı verilmiştir. Tablo 15. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Baba Öğrenim Düzeylerine Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Öğrenim düzeyi f % f % f % Okur-yazar değil 9 17.3 7 14.6 7 13.5 Okur-yazar 16 30.8 9 18.8 12 23.1 İlkokul mezunu 22 42.3 27 56.3 20 38.5 Ortaokul mezunu 4 7.7 4 8.3 7 13.5 Lise mezunu 1 1.9 1 2.1 5 9.6 Meslek lisesi mezunu - - - - 1 1.9 Toplam 52 100 48 100 52 19.1 Tablo 15 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin babalarının çoğunun okur-yazar ve ilkokul mezunu olduğu görülmektedir. 3.2.3.12. Anne Öğrenim Durumu Tablo 16’da deney ve kontrol gruplarında yer alan öğrencilerin anne öğrenim düzeylerine göre dağılımı verilmiştir. 50 Tablo 16. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne Öğrenim Düzeylerine Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Öğrenim düzeyi frekans % frekans % frekans % Okur-yazar değil 23 44.2 28 58.3 25 48.1 Okur-yazar 8 15.4 1 2.1 8 15.4 İlkokul mezunu 17 32.7 18 37.5 17 32.7 Ortaokul mezunu 4 7.7 1 2.1 2 3.8 Toplam 52 100 48 100 52 100 Tablo 16 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin annelerinin çoğunun okur-yazar olmadığı görülmektedir. 3.2.3.13. Baba Mesleği Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin, baba meslekleri açısından frekans ve yüzde değerleri Tablo 17’de verilmiştir. Bulgulara göre gruplar benzerlik göstermektedir. Tablo 17. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Baba Mesleğine Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Meslekler f % f % f % İşçi 5 9.6 13 27.1 15 28.8 Esnaf 8 15.4 20 41.7 13 25.0 Serbest meslek 34 65.4 15 31.3 24 46.2 Diğer 5 9.6 - - - - Toplam 52 100 48 100 52 100 3.2.3.14. Anne Mesleği Tablo 18’de deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin anne meslekleri açısından yüzde ve frekans değerleri verilmiştir. 51 Tablo 18. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Anne Mesleğine Göre Dağılımı ÖTBB TOT Kontrol Meslekler f % f % f % Ev hanımı 47 90.4 47 97.9 51 98.1 İşçi 3 5.8 1 2.1 - - Terzi 1 1.9 - - 1 1.9 Diğer 1 1.9 - - - - Toplam 52 100 48 100 52 100 Tablo 18’e bakıldığında, gruplardaki öğrencilerin birçoğunun annesinin ev hanımı olduğu görülmektedir. Gruplar arasında benzerlik olduğu söylenebilir. Deney ve kontrol gruplarına uygulanan “Kişisel Bilgiler Formu”ndan elde edilen bulgular doğrultusunda, grupların sosyo-demografik özellikler açısından da farklı olmadığı söylenebilir. 3.3. Veri Toplama Araçları Araştırmada veri toplama araçları olarak ilköğretim 6. sınıf İstatistik ve Olasılık öğrenme alanı kazanımları kapsamında hazırlanan Matematik Başarı Testi (EK-2) öntest, sontest ve kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Öğrencilerin sosyal beceri düzeylerini ölçmek amacıyla Tunçel (2006) tarafından geliştirilen Sosyal Beceriler Ölçeği (EK-3) çalışma başlangıcında ve çalışma sonunda bütün gruplara uygulanmıştır. Deney gruplarının işbirlikli öğrenme teknikleriyle çalışmayı öğrenmeleri ve karşılaşılacak güçlüklerin önceden tespit edilip, gerekli önlemlerin alınması amacıyla iki aylık bir süreçte pilot uygulama yapılmıştır. Ayrıca deney gruplarındaki öğrencilerden farklı düzeyde başarı göstermiş öğrencilerin uygulamaya ilişkin görüş ve düşüncelerini almak için araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış Görüşme Formu (EK-4) kullanılmıştır. Ayrıca bütün gruplardaki öğrencilerin cinsiyeti, doğum yeri, kardeş sayısı, evde oturan kişi sayısı, anne babanın öğrenim düzeyi ve mesleği gibi demografik özelliklerinin belirlenmesi için Yıldırım (2006)’ın tezinde kullandığı Kişisel Bilgiler Formu (EK-5) kullanılmıştır. 3.3.1. Matematik Başarı Testi Başarı Testi’nin hazırlanması şu aşamalarla gerçekleştirilmiştir: 52 1. Araştırmacı tarafından uygulama sırasında işlenilecek olan 6. sınıf İstatistik ve Olasılık konusunun kazanımları ilköğretim matematik dersi programından belirlendikten sonra, kazanımlar doğrultusunda, öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeyleri de göz önüne alınarak, dört seçenekli çoktan seçmeli denemelik sorular oluşturulmuştur. Kapsam geçerliğinin sağlanması amacıyla her bir kazanıma yönelik sorulara yer verilmiştir. 2. Oluşturulan denemelik maddeler Çukurova Üniversitesi’ndeki öğretim elemanları, aynı üniversitede yüksek lisans yapan öğrenciler ve MEB’e bağlı okullarda çalışan matematik öğretmenleri tarafından tek tek incelenmiş, yapılan çalışmalar sonucunda 40 maddelik deneme formu oluşturulmuştur. 3. Formdaki soruların çok olması nedeniyle form ikiye ayrılarak öğrencilere uygulanmıştır. Form, 2009-2010 eğitim öğretim yılı birinci yarıyıl dönemi başlangıcında uygulama yapılan okulda 7. sınıfta okumakta olan 180 öğrenciye uygulanmıştır. Öğrencilerden anlamakta güçlük çektikleri soruları belirtmeleri istenmiştir. 4. Denemelik formun uygulanmasının ardından madde ve test analizleri yapılmıştır. Testteki tüm maddelerin güçlük ve ayırıcılık indisleri bulunmuş; ayırıcılık indisi, 0.20’nin altında olan maddeler testten çıkarılmıştır. Bunun yanında alt ve üst %27’lik dilimler arasında anlamlı farklılık olup olmadığı, bağımsız gruplar t-testi ile test edilmiştir. Sonuçlar değerlendirildikten sonra başarı testi son halini almıştır. Madde analizine ilişkin bulgular Tablo 19’da verilmiştir. 53 Tablo 19. Matematik Başarı Testi Madde Analizi Sonuçları A Grubu Denemelik Form Madde No 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 pj .63 .51 .62 .62 .41 .54 .18 .53 .28 .63 .51 .39 .44 .42 .38 .36 .20 .22 .52 .58 Sj .48 .50 .49 .49 .49 .50 .38 .50 .45 .48 .50 .49 .49 .49 .48 .49 .40 .41 .50 .50 rjx .170 .073 .515 .523 .292 .475 .422 -.089 .414 .548 .627 -.027 .185 .445 .362 .237 .211 .299 .386 .352 B Grubu Denemelik Form t* -1.64 .71 -6.95 -6.12 -2.02 -4.02 -2.69 .41 -3.63 -7,67 -8.38 .39 -1.62 -3.98 -2.82 -2.87 -.573 -3.31 -3.17 -4.96 Madde No 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 pj .86 .63 .73 .71 .71 .76 .48 .34 .27 .36 .37 .61 .47 .48 .54 .33 .19 .52 .76 .60 Sj .34 .48 .44 .46 .46 .43 .50 .48 .44 .48 .48 .49 .50 .50 .50 .47 .39 .50 .43 .49 rjx .328 .493 .354 .407 .473 .307 .589 .380 .177 .559 .557 .382 .051 .264 .595 .451 -.07 .206 .407 .27 t* -2.25 -5.58 -3.89 -3.40 -4.27 -2.32 -7.5 -2.93 -1.06 -6.17 -5.48 -3.64 -.410 -3.69 -9.64 -4.06 .727 -2.19 -3.54 -2.81 pj : Güçlük İndisi; rjx : Ayırıcılık İndisi; Sj: Madde Standart Sapmaları A Grubu Denemelik Form madde analizi sonuçları incelenecek olursa; Madde-test korelasyon indisine (ayırıcılık gücü) bakıldığında, 1. madde ayırıcılık gücü .170; 2. madde ayırıcılık gücü .073; 8. madde ayırıcılık gücü -.089; 12. madde ayırıcılık gücü -,027; 13. madde ayırıcılık gücü .185 olup bu maddelerin ayırıcılık gücü .20’den küçüktür, bu nedenle bu beş madde (1, 2, 8, 12, 13) testten çıkarılmıştır. t-değerleri ve p değerlerine bakıldığında; 1.madde t-değeri -1.64 ve p=.108; 2. madde t-değeri .71 ve p=.483; 8. madde t-değeri –0.89 p=.684; 12. madde t-değeri .027 ve p=.698; 13. madde t-değeri .185 ve p=.112; 17. madde t-değeri -.573 ve p=.569 olup .05’ten büyüktür. Bu durumda farklar anlamlı değildir. Maddelerin ayırt edicilik gücü düşük olduğu için 1, 2, 8, 12, 13, 17. maddeler testten çıkarılmıştır. 54 B Grubu Denemelik Form madde analizi sonuçları incelenecek olursa; Madde-test korelasyon indisine (ayırıcılık gücü) bakıldığında, 9. madde ayırıcılık gücü .177; 13. madde ayırıcılık gücü .051; 17. madde ayırıcılık gücü -.07; 18. madde ayırıcılık gücü .206 olup, bu dört madde (9, 13, 17, 18) testten çıkarılmıştır. t-değerleri ve p değerlerine bakıldığında; 9. maddenin t-değeri –1.06 ve p=.295; 13. maddenin t-değeri –.410 ve p=.684; 17. maddenin t-değeri .727 ve p=.470 olup, değeri .05 den büyüktür. Bu durumda fark anlamlı değildir. Dolayısıyla 9, 13, 17. maddeler ayırıcılık gücü düşük olduğu için testten çıkarılmıştır. Sonuç olarak, A grubu ve B grubunda toplam 10 madde geçerli ve güvenilir bulunmayıp testten çıkarılmıştır. Geriye kalan 30 madde ile “Matematik Başarı Testi” oluşturulmuştur. Matematik başarı testinin güvenirliği, KR-20 alfa değerleri hesaplanarak bulunmuştur. Test ayrı iki gruba uygulandığı için iki ayrı KR-20 alfa değeri elde edilmiştir. Testin iki ayrı gruptan elde edilen KR-20 alfa değerleri ve ortalama güçlükleri Tablo 20’de belirtilmiştir. Tablo 20. Matematik Başarı Testi KR-20 Alfa Değerleri Test Tipi N p KR-20 Alfa Değerleri Denemelik Form A 90 0.44 .79 Denemelik Form B 90 0.57 .73 p : testin ortalama güçlüğü Tekin (1979), madde güçlüğünün 0.5 olması maddenin durumunda orta düzeyde bir güçlüğe sahip olduğunu; 0.5’den büyük olması durumunda ise testin öğrencilere zor gelebileceğini belirtmiştir. Bu durumda başarı testinin orta düzeyde bir güçlüğe sahip olduğu söylenebilir ( p =.50). Ayrıca KR-20 alfa değerlerinin .70’den büyük olması testin güvenilir olduğunu göstermektedir. 55 3.3.2. Sosyal Beceriler Ölçeği Araştırmada işbirlikli öğrenme tekniklerinden ÖTBB ve TOT’un sosyal beceri düzeyine etkisini sınamak için deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilere çalışma başlangıcında ve çalışma sonunda Tunçel (2006) tarafından geliştirilen “Sosyal Beceriler Ölçeği” uygulanmıştır. Tunçel (2006)’in işbirlikli öğrenmenin, ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimi başarısına, sosyal becerilerine ve bilişsel süreçlerine etkisini incelediği çalışmasında kullandığı “Sosyal Beceriler Ölçeği”, şu aşamalarla gerçekleştirilmiştir: 1. SBÖ’yü geliştirmek için ilgili alan yazın taraması yapılmıştır. 2002- 2003 öğretim yılı birinci dönemde bir ilköğretim okulu öğrencilerine (n= 70) “Arkadaşlarımla birlikte çalışmaktan hoşlanırım. Çünkü…….. Tek başıma çalışmaktan hoşlanırım. Çünkü…….” şeklinde yarım cümleler verilmiş, kendilerine uygun olanı seçip kompozisyon yazmaları istenmiştir. Öğrencilerin yazdıkları kompozisyonlar maddelendirilmiştir. İlgili literatür ışığında düzeltildikten sonra oluşturulan 51 maddelik ön deneme formu, İzmir İli içinde ilköğretim okulunda görev yapan iki beden eğitimi öğretmeni ve dört program geliştirme uzmanının görüş ve önerilerine sunulmuş, görüşler doğrultusunda madde sayısı 37 olarak belirlenmiştir. 2. Bu 37 maddelik form 40 kişilik bir öğrenci grubuna uygulanıp, öğrencilerden gelen dönütlere göre tekrar düzeltildikten sonra, İzmir İli’ndeki üç farklı ilköğretim okulunda okuyan 247 öğrenciye uygulanmıştır. 3. Yapılan analizler sonucunda faktör yükü .40’ın altında olan altı madde ölçekten çıkarılmıştır. Toplam varyansın 373.52 olduğu, 31 maddenin faktör yükünün .40 ile .74 arasında değiştiği ve dört faktörde toplandığı belirlenmiştir. 4. Ölçeğin güvenirlik analizinde korelasyonlara dayalı analiz işlemleri için her maddeye ait puanlar ile ölçek puanları arasındaki korelasyon katsayısı her alt boyut için ayrı ayrı hesaplanmış; İşbirlikli Çalışma boyutunda .53 ile .74, Bağımsız Çalışma boyutunda .31 ile .63, Dinleme - Cesaretlendirme boyutunda .41 ile .63, Yardımlaşma- Paylaşma boyutunda .40 ile .57 arasında değiştiği gözlenmiştir. Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayısı .86 56 olarak bulunmuş ve ölçeğin güvenilir olduğuna karar verilmiştir. Maddeler ve hangi alt boyuta ait oldukları Tablo 21’de görülmektedir. 5. Toplam 31 maddeden oluşan ölçek “Tamamen Katılıyorum, Katılıyorum, Kararsızım, Katılmıyorum ve Hiç Katılmıyorum” seçenekleri şeklinde 5’li likert tipi maddelerden oluşmaktadır. İşbirliği ile çalışma boyutu puanları 9 ile 45, bağımsız çalışma boyutu puanları 7 ile 35, dinleme- cesaretlendirme boyutu puanları 7 ile 35, yardımlaşma- paylaşma boyutu puanları 8 ile 40 ve ölçek toplam puanı 31 ile 155 arasında değişmektedir. Tablo 21. SBÖ Alt boyutları, Madde Sayıları ve Madde Numaraları ve Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayıları Alt Boyutlar Madde Madde Numaraları Sayısı Alpha Güvenirlik Katsayısı İşbirliği ile 9 5, 6, 9, 11, 12, Çalışma 0.83 17, 19, 21, 24 Bağımsız Çalışma 7 4, 14, 16, 23, 25, 0.71 28, 31 Dinleme- 7 15, 18, 20, 26, 27, Cesaretlendirme Yardımlaşma- 0.69 29, 30 8 1, 2, 3, 7, 8, 10, Paylaşma 0.65 13, 22 ÖLÇEK 31 0.86 “Sosyal Beceriler Ölçeği” uygulama yapılan okulda 2009-2010 eğitim-öğretim yılı başlangıcında 7.sınıfta okumakta olan 180 öğrenciye uygulanmış; bu uygulamalardan elde edilen bulgulara göre maddelerin dört faktörde toplandığı ve madde faktör yüklerinin .40’tan büyük olduğu gözlenmiştir. Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayısı ise .88 olarak bulunmuştur. Bu bağlamda ölçeğin güvenilir olduğuna ve olduğu gibi uygulamada kullanılmasına karar verilmiştir. 57 3.3.3. Görüşme Formu Deney gruplarındaki öğrencilerin ÖTBB ve TOT tekniklerinin uygulanması ile işbirlikli öğrenme yöntemi hakkındaki görüş, düşünce ve önerilerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından yarı yapılandırılmış “Görüşme Formu” oluşturulmuştur. Formdaki sorular ilgili literatür (Alper Uçar, 2008; Altınsoy, 2007; Azar, 2008; Gülay, 2008; Işık, 2007; Kuşdemir Kayıran, 2007; Ünlü, 2008; Yaman, 2008; Yıldırım, 2006) taranarak oluşturulmuş olup, konu uzmanlarınca değerlendirilmiş ve son halini almıştır. Bu görüşmeyle öğrencilerden, kullanılan tekniği, grupla çalışmayı ve yapılan etkinlikleri değerlendirmeleri istenmiştir. Görüşme Formu, ÖTBB grubundan 16 öğrenci ve TOT grubundan 16 olmak üzere toplam 32 öğrenciye uygulanmıştır. 3.3.4. Kişisel Bilgiler Formu Araştırmada deney ve kontrol gruplarındaki öğrenciler arasında cinsiyet, doğum yeri, kardeş sayısı, evde oturan kişi sayısı, oturdukları evin kendilerine ait olup olmaması, anne- baba eğitim durumu ve anne-baba mesleği gibi demografik özellikler açısından anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için Yıldırım (2006)’ın tezinde kullandığı “Kişisel Bilgiler Formu” kullanılmıştır. Farklı demografik özellikler öğrencilerin matematik başarısını, kalıcılık ve sosyal beceri düzeyini etkileyebilir. Bunu ortadan kaldırmak için çalışma grupları “Kişisel Bilgiler Formu”’ndan elde edilen bulgulara göre gruplar düzenlenecektir. 3.4. Verilerin Toplanması Araştırma şu aşamalarla gerçekleştirilmiştir: 1. Çalışma, gerekli izinler alındıktan sonra, 2009-2010 eğitim-öğretim yılı birinci yarıyılında Adana İli Seyhan İlçesi’ndeki bir ilköğretim okulunda 6. sınıfta okumakta olan 152 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda çalışma dokuz hafta hazırlık çalışmaları (Ek 6), dört hafta uygulama süreci ve beş hafta kalıcılık testi için bekleme süresi olmak üzere 18 hafta sürmüştür. 58 2. Eylül ayında, aynı okulda 7. sınıfta okuyan 180 öğrenciye “Sosyal Beceriler Ölçeği” uygulanarak, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmış; bulgular sonucunda ölçeğin olduğu gibi kullanılmasına karar verilmiştir. 3. 2009-2010 eğitim-öğretim yılı başlangıcında, bütün 6. sınıf öğrencilerine “Kişisel Bilgiler Formu” uygulanmıştır. “Kişisel Bilgiler Formu”ndan elde edilen bilgiler ve öğrencilerin 5. sınıf not ortalamalarına göre gruplar oluşturulmuştur. Oluşturulan gruplar seçkisiz atama yöntemiyle ÖTBB, TOT ve kontrol grupları olarak tayin edilmiştir. Eylül ayında, çalışma öncesinde tüm 6. sınıf öğrencilerine “Sosyal Beceriler Ölçeği” öntest olarak uygulanmıştır. Ardından, deney gruplarında öğrencilerin başarı durumlarına bağlı olarak işbirlikli kümeler oluşturulmuştur. Deney gruplarına ÖTBB ve TOT teknikleri hakkında bilgi verilmiştir. Deney grupları 8 haftalık bir ön deneme sürecine tabi tutulmuştur. 4. Ekim ayının ilk haftasında aynı okulda 7. sınıfta okuyan 180 öğrenciye araştırmacı tarafından hazırlanan başarı testi A ve B deneme formları uygulanarak ve gerekli analizler bir ay içerisinde tamamlanıp, “Matematik Başarı Testi” hazırlanmıştır. 5. Uygulamanın esas konusu olan “İstatistik ve Olasılık” ile ilgili hazırlanan materyaller ön deneme uygulamasından elde edilen bulgular doğrultusunda düzenlenmiştir. Kümeler öğrencilerin ön deneme uygulamasındaki performanslarına göre yeniden oluşturulmuştur. 6. Deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilere aralık ayı başlangıcında, öntest olarak “Matematik Başarı Testi” uygulanmıştır. 7. Asıl uygulama aralık ayı içerisinde dört hafta süreyle gerçekleştirilmiştir. Konu bitiminde ÖTBB grubunda öğrenciler konu sınavına tabi tutulurken; TOT grubundaki öğrenciler arasında turnuva yapılmıştır. 8. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilere çalışma bitiminde aralık ayı sonunda sontest olarak “Matematik Başarı Testi” ve “Sosyal Beceri Ölçeği” uygulanmıştır. 9. Sontest uygulandıktan 5 hafta sonra kalıcılık testi olarak “Matematik Başarı Testi” tekrar uygulanmıştır. 10. Çalışma sonunda deney grubundaki bazı öğrencilerin uygulanan tekniğe ilişkin görüşlerini kullanılmıştır. almak için yarı yapılandırılmış görüşme formu 59 3.4.1. Ön Deneme Uygulaması Bu araştırmada işbirlikli öğrenme yönteminin Öğrenci Takımları Başarı Bölümleri (ÖTBB) ve Takım-Oyun-Turnuva (TOT) teknikleri deney gruplarında öğretim yöntemi olarak uygulanırken; kontrol grubunda dersler, 2009-2010 eğitimöğretim yılı Matematik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan günlük plana göre öğretmen sunumu ve soru-cevap şeklinde işlenmiştir. Deney ve kontrol gruplarında dersler araştırmacı tarafından yürütülmüştür, gerekli durumlarda konu uzmanlarından yardım alınmıştır. Araştırma öncesinde kontrol ve deney grupları oluşturularak; 2009-2010 eğitimöğretim yılı başlangıcında iki aylık süre içinde (ekim ve kasım aylarında) ön deneme uygulaması yapılmıştır. Ön deneme uygulaması asıl uygulamanın yapılacağı öğrenciler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu ön deneme uygulaması ile karşılaşılan güçlüklerin belirlenmesi ve asıl uygulamanın daha iyi planlanmasına olanak sağlanması amaçlanmıştır. Aynı zamanda öğrencilerin tekniğin uygulanmasında pratik kazanmaları açısından da faydalı olacağı düşünülmüştür. Ön deneme uygulaması şu aşamalarla gerçekleştirilmiştir: 1) 2009-2010 eğitim- öğretim yılı eylül ayında araştırma kapsamındaki 6. sınıf şubeleri arasında seçkisiz atama yöntemiyle kontrol ve deney grupları oluşturulmuştur. Grupların 5. sınıf matematik dersi not ortalamaları benzer olacak şekilde düzenlenmiş olup, ortalamayı düşüren veya yükselten öğrencilerin katkıları çalışmaya dahil edilmemiştir. 2) Eylül ayında tüm gruplara “Kişisel Bilgiler Formu” ve “Sosyal Beceriler Ölçeği” uygulanmıştır. 3) Deney gruplarındaki öğrenciler “Kişisel Bilgiler Formu”ndan elde edilen veriler ve 5. sınıf matematik dersi not ortalamalarına göre gruplandırılmıştır. Başarıya göre sıralama yaklaşımı yöntemiyle oluşturulan gruplar, genellikle 4 öğrenciden oluşacak biçimde cinsiyet bakımından karma kümeler olarak tasarlanmıştır. Deney gruplarında küme oturma düzenine göre sınıf ortamı oluşturulurken, kontrol grubunda geleneksel sınıf düzenine (arka arkaya dizili sıralar) devam edilmiştir. 60 4) Deney gruplarından birinde ÖTBB, diğerinde TOT tekniği ile öğretim yapılacağı öğrencilere bildirilmiş ve öğrencilere öğretim görecekleri teknik hakkında bilgi verilmiştir. Deney grupları 8 haftalık bir ön deneme sürecine tabi tutulmuştur. Kontrol grubunda ise 2009-2010 eğitim öğretim yılı Matematik Dersi Öğretim Programı çerçevesinde derslerin işleneceği belirtilmiş, program öğrencilere tanıtılmıştır. 5) Ekim ayının ilk haftasında deney gruplarında küme kimliği oluşturma çalışmaları yapılmıştır. Öğrencilerin “Beyin Fırtınası” yöntemiyle kümelerine isim bulma; küme sloganı, küme şapkası, küme cıngılı, küme amblemi, küme el işareti oluşturma çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Aynı zamanda aynı kümedeki öğrencilerin birbirlerini tanımaları ve iletişim becerilerini arttırmalarına yönelik “Ayna- ayna”, “Ters Ayna”, “Tanışma Topu”, “Düşün-Tartış-Paylaş”, “Düşün- Tartış-Yaz- Paylaş”, “Kör El” gibi etkinlikler yapılmıştır. 6) Deney gruplarındaki öğrencilere öğretim görecekleri tekniğin uygulanması ile ilgili detaylı bilgi verilmiş ve ÖTBB grubuna Tarım (2003)’ın ÖTBB tekniğine yönelik hazırlamış olduğu ÖTBB Küme Çalışma Rehberi (Ek 7); TOT grubuna ise Altınsoy (2007)’un TOT grubuna yönelik hazırlamış olduğu TOT Küme Çalışma Rehberi (Ek 8) dağıtılmıştır. 7) Ekim ayının ikinci haftasından itibaren deney gruplarında, 6. Sınıf Matematik Programı’ndaki “Nokta, Doğru, Doğru Parçası, Işın, Toplama ve Çarpma İşleminin Özellikleri” konuları ÖTBB ve TOT tekniği ile işlenmiştir. Ekim ayının son haftasında ÖTBB grubu bu konulardan oluşturulan sorulardan oluşan konu sınavına tabi tutulurken, TOT grubunda turnuva gerçekleştirilmiş; sınav sonuçlarının değerlendirilmesinin ardından başarılı olan gruplar ve en iyi davranış gösteren gruplar sınıfta ilan edilerek ödüllendirilmiştir. 8) Kasım ayı itibariyle “Kümeler” konusunda ön uygulamaya devam edilmiş; dersi monotonluktan kurtarmak için arada farklı etkinlikler (Bak-AraKümeni Bul vb.) de uygulanmıştır. 9) Kasım ayı sonunda ÖTBB grubu tekrar konu sınavına tabi tutulurken, TOT grubunda turnuva gerçekleştirilmiş; yine sınav sonuçlarının değerlendirilmesinin ardından başarılı olan gruplar ve en iyi davranış gösteren gruplar sınıfta ilan edilerek ödüllendirilmiştir. Başarılı olan 61 gruplara Küme Başarı Sertifikası (Ek 9) verilirken; başarılı kümelerin adları Matematik Dersinde Haftanın Başarılı Kümeleri Formu (Ek 10)’na iyi davranış gösteren kümelerin adları Haftanın En İyi Davranış Kümeleri Formu (Ek 11)’na yazılarak panoya asılmıştır. 3.4.1.1. Ön Deneme Uygulamasının Değerlendirilmesi Yapılan ön deneme uygulamasının ardından öğrencilerin akademik performanslarına göre tekrar kümeler oluşturulmuş, böylelikle başarı sıralamasına göre oluşturulan grupların daha sağlıklı olacağı düşünülmüştür. Ön deneme uygulamasında karşılaşılan sıkıntılar ve öğrencilerin tekniklerin uygulanmasına ilişkin tepkileri göz önünde bulundurularak esas uygulamanın yapılacağı “İstatistik ve Olasılık” konusu materyalleri tekrar gözden geçirilmiş ve son halini almıştır. Ön uygulama çalışmaları değerlendirildiğinde şu sonuçlara ulaşılmıştır: 1. Kendi istedikleri arkadaşlarıyla küme oluşturamayan öğrencilerin başlangıçta bu duruma itiraz ettikleri gözlenmiş; ancak küme kimliği oluşturma çalışmaları sırasında yapılan etkinliklerle öğrencilerin birbiriyle kaynaştığı, iletişim becerilerinin geliştiği gözlenmiştir. 2. Öğrencilerin derse hazırlanarak geldikleri ve dersi ilgiyle takip ettikleri görülmüştür. 3. Akademik başarı açısından zayıf öğrencilerin, birlikte çalışma sayesinde derse katılım isteklerinin arttığı ve başarı durumlarının daha iyiye gittiği gözlenmiştir. Aynı zamanda zayıf öğrencilere yardım eden başarılı öğrencilerin, bu durumdan keyif aldıkları gözlenmiştir. 4. “Konu Sınavı”ndan düşük puan alan öğrencilerin, küme puanını düşürmeleri ilk başta küme üyelerini olumsuz etkilemiş ama öğrencilerin daha gayretli çalışmalarını sağlamıştır. 5. “Turnuva” da akademik açıdan benzer düzeydeki arkadaşlarıyla yarışan öğrenciler, oldukça eğlenceli zaman geçirmişler; hatta bir sonraki turnuvayı heyecanla beklemişlerdir. 62 Ön deneme uygulaması ile öğrencilerin tekniklerin uygulanmasına ilişkin pratik yapmaları, kuralları öğrenmeleri ve işbirlikli öğrenme için gerekli sosyal becerileri kazanmaları sağlanmıştır. 3.4.2. Öğretim Yöntemleri Asıl uygulamanın konusu olan “İstatistik ve Olasılık” konusu gerekli materyaller hazırlanıp, planlama yapıldıktan sonra deney gruplarından birinde ÖTBB tekniği ile diğerinde TOT tekniği ile işlenmiş; kontrol grubunda ise mevcut programda yer alan günlük planlar çerçevesinde dersler yürütülmüştür. Bu üç grupta derslerin işlenişi aşağıda ayrıntıları ile anlatılmıştır. 3.4.2.1. Öğrenci Takımları-Başarı Bölümleri Tekniği Deney gruplarından birine uygulanan bu teknik, şu aşamalarla gerçekleştirilmiştir: 1. 6.sınıf matematik dersi “İstatistik ve Olasılık” konusu İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan kazanımlar çerçevesinde, ön deneme uygulamasından elde edilen tecrübeler ışığında ÖTBB tekniğine uygun olarak planlanmış; gerekli materyaller hazırlanmıştır. 2. Ön deneme uygulamasından elde edilen bilgiler (kişisel bilgiler, sosyal beceriler, akademik başarı) doğrultusunda 52 öğrenciden dörder kişilik karma gruplar oluşturulmuştur. Grupların oluşturulmasında başarı sıralaması etkili olmuştur. Öğrenciler ön denemedeki performanslarına göre sıraya konulduktan sonra liste başından ve sonundan birer, ortadan ise iki kişi seçilerek küme oluşturulmuş; kümede eşit sayıda kız ve erkek öğrenci bulunmasına dikkat edilmiştir. 3. Öğrencilere ÖTTB tekniği hakkında tekrar bilgi verilerek, hatırlatma yapılmıştır. 4. ÖTBB tekniğinin ilk ögesi olan öğretmen sunumunda istatistik konusuna dikkat çekilerek giriş yapılmış, konunun günlük hayattaki yeri ve öneminden bahsedilerek güdülenme gerçekleştirilmiştir. Ders kitabında yer alan etkinliklerle zenginleştirilen konu, öğretmen sunumuyla aktarıldıktan sonra 63 birkaç örnek soru öğretmen tarafından gösterip anlatma yöntemiyle yapılmış, birkaç örnek de öğrencilere yaptırılmıştır. 5. Dört ders saati süren öğretmen sunumunun ardından kümedeki öğrencilere ikişerli gruplar halinde çözecekleri çalışma yaprakları (Ek 12) dağıtılmıştır. Birbirine eşdeğer soruların bulunduğu iki kutucuktan oluşan çalışma yaprakları çözümünde her öğrenci kendi kutucuğundaki soruları cevaplarken eşler sürekli birbirlerini kontrol etmişler, çözemedikleri sorularda birbirlerinden, birlikte de yapamazlarsa kümelerindeki diğer üyelerden yardım almışlar; kümede kimsenin çözememesi durumunda öğretmen yardım istemişlerdir. Çözüm bittikten sonra kümedeki diğer arkadaşlarının kağıtlarını kontrol eden öğrencilere cevap anahtarı verilmiş, tüm soruları doğru cevaplayan kümeler ellerini havaya kaldırıp çırparak birbirlerini kutlamışlardır. İki ders saati boyunca gerçekleştirilen bu etkinlikle, öğrencilerin işbirliği içinde konuyu pekiştirmeleri amaçlanmıştır. 6. Devam eden süreçte “Olasılık” konusu ile ilgili kazanımlar, dört ders saati içinde tüm sınıf öğretimi ile öğretmen sunumu basamağında verildikten sonra kazanımlar çerçevesinde hazırlanan çalışma yaprakları öğrencilere dağıtılmıştır. Öğrencilere “İstatistik ve Olasılık” konusunda yapılacak Konu Sınavı (Ek 13)’na hazırlanmaları, birbirlerine çalışırken yardımcı olmaları, sınava mutlaka katılmaları gerektiği söylenerek; konu sınavından alınan puanlara göre küme puanlarının hesaplanacağı ve başarılı kümelerin seçileceği belirtilmiştir. 7. İki ders saati boyunca 20 soruluk bir konu sınavı yapılmış, sınav sonuçları belirlendikten sonra öğrencilerin ön denmeme uygulamasında en son yapılan sınavdan almış oldukları puanlara göre ilerleme puanları belirlenmiştir. Bu ilerleme puanları göz önüne alınarak küme başarı puanları hesaplanmıştır. Başarılı kümeler sertifika verilerek ödüllendirilmiş; isimleri panoya asılmıştır. Aynı zamanda iyi davranış gösteren kümeler de ilan edilerek, panoya asılmış; ödüllendirilen gruplar birlikte küme cıngıllarını söylemişlerdir. 3.4.2.2. Takım-Oyun-Turnuva Tekniği Deney gruplarından diğerine uygulanan TOT tekniğinin uygulaması aşağıdaki basamaklarla gerçekleştirilmiştir: 64 1. 6.sınıf matematik dersi “İstatistik ve Olasılık” konusu İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan kazanımlar çerçevesinde, ön deneme uygulamasından elde edilen tecrübeler ışığında TOT tekniğine uygun olarak planlanmış; gerekli materyaller hazırlanmıştır. 2. Kırk iki öğrenciden oluşan TOT deney grubu, öğrencilerin ön denemedeki akademik performanslarına göre sıraya konulduktan sonra liste başından ve sonundan birer, ortadan ise iki kişi seçilerek dört kişilik karma gruplara ayrılmıştır. 3. Öğrencilerle TOT tekniğinin uygulama basamakları tekrar gözden geçirilmiştir. 4. TOT tekniğinin ilk uygulama basamağı olan öğretmen sunumu, ÖTBB deney grubundaki gibi tüm sınıf öğretimi şeklinde gerçekleştirilmiştir. 5. Dört ders saati süren öğretmen sunumunun ardından ÖTBB grubundaki gibi, kümedeki öğrencilere ikişerli gruplar halinde çözecekleri çalışma yaprakları dağıtılmıştır. Çalışma yapraklarının çözülmesi ve cevaplanması, cevapların kontrol edilmesi iki ders saati sürmüştür. 6. Sonraki dört ders saati içinde “Olasılık” konusu ile ilgili kazanımlar, tüm sınıf öğretimine dayalı öğretmen sunumu ile verilmiştir. Kazanımlar çerçevesinde hazırlanan çalışma yaprakları öğrencilere dağıtılmıştır. Öğrenciler “İstatistik ve Olasılık” konusunda yapılacak turnuvaya hazırlanmaları, eksiklerini tamamlamaları, turnuvaya mutlaka katılmaları konusunda bilgilendirilmiş; turnuvadan alınan puanlara göre küme puanlarının hesaplanacağı ve başarılı kümelerin seçileceği belirtilmiştir. Buraya kadar olan işlem basamakları aynen ÖTBB’deki gibidir. ÖTBB ve TOT arasındaki farklılık bundan sonra başlamaktadır. 7. Ön deneme uygulamasından elde edilen bilgiler doğrultusunda dört farklı düzeyde 20 soruluk Turnuva Soruları (Ek 14) hazırlanmıştır. Turnuva gruplarında akademik düzeyleri benzer öğrenciler bulunacak şekilde öğrenciler dörder kişilik kümelere ayrılmıştır. İki ders saati süren turnuvanın ardından öğrenciler elde ettikleri puanlarla turnuva öncesi kümelerine dönmüşlerdir. Bu puanların toplanıp, dörde bölünmesiyle her bir kümenin başarı puanı belirlenmiş; başarılı kümeler sertifika verilerek ödüllendirilmiştir. İyi davranış gösteren kümeler de ilan edilerek, panoya asılmış; ödüllendirilen gruplar birlikte küme cıngıllarını söylemişlerdir. 65 3.4.2.3. 2009-2010 Matematik Dersi Öğretim Programı Kontrol grubunda dersler 6. Sınıf Matematik Öğretmen Kılavuz Kitabı’nda yer alan günlük planlara uygun şekilde işlenmiş olup, şu basamaklarla gerçekleştirilmiştir: 1. Günlük hayatta “İstatistik” öğrenme alanına ait verilen bir örnekle öğrencilerin konuya dikkati çekilmiş, kitapta yer alan etkinlikler öğrencilere okutularak, etkinliklerde yer alan sorulara cevap aranmıştır. Öğrencilerin verdikleri cevaplar da dikkate alınarak konu tüm sınıf öğretimiyle öğrencilere aktarılmıştır. Konuyla ilgili birkaç örnek çözülmüştür. 2. Konuyla ilgili uygulama soruları, öğrenciler tahtaya kaldırılarak, öğretmen rehberliğinde sınıfta çözülmüştür. 3. Matematik Çalışma Kitabı’nda yer alan çalışma soruları öğrencilere ödev olarak verilmiş, bir sonraki derste bu soruların cevapları kontrol edilmiştir. Öğrencilerin çözemedikleri sorular belirlenerek, bu soruların sınıfta çözümü yapılmıştır. 4. “Olasılık” konusunda da günlük hayattan örnekler verilerek (hava durumunu tahmin etme, para atma, zar atma vb.) dikkat çekme gerçekleştirilmiş, ardından olasılığın gerekli olduğu durumlardan, olasılığın ne zaman ve nasıl kullanılacağından bahsedilerek güdüleme gerçekleştirilmiştir. Ders kitabında yer alan etkinlikler doğrultusunda geliştirilen derste konuyla ilgili kavramlar açıklanmış ve birkaç örnekle konu pekiştirilmiştir. 5. Konuyla ilgili uygulama soruları sınıfta öğrencilerle birlikte çözülmüş, çalışma kitabında yer alan sorular ödev olarak verilmiştir. Bir sonraki derste öğrencilerin ödevleri kontrol edilerek, yapamadıkları sorular sınıfta cevaplandırılmıştır. Uygulama konusu olan “İstatistik ve Olasılık” kazanımları deney gruplarında olduğu gibi kontrol grubunda da dört hafta sürmüştür. Kontrol grubunda öğrencilerin birlikte çalışmamalarına özellikle dikkat edilmiştir. 3.5. Veri Analizi Araştırma sonrasında sırayla kişisel bilgiler formu, matematik başarı testi toplam puanları, sosyal beceriler ölçeği toplam puanları ve görüşmelerden elde edilen verilerin 66 analizi yapılmıştır. Nicel analizler için SPSS 17.0 paket programı kullanılmış olup, nitel analizlerde konu uzmanlarından yardım alınmıştır. 1. İlk olarak deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin kişisel bilgileri ile ilgili özellikleri incelenmiştir. Elde edilen veriler yüzde ve frekans kullanılarak betimlenmiştir. 2. Grupların Matematik Başarı Testi öntest puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiş olup, sonuçlar buna göre yorumlanmıştır. 3. Grupların Sosyal Beceriler Ölçeği öntest puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için Kruskal-Wallis testi yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiş olup, sonuçlar buna göre yorumlanmıştır. 4. Gruplardaki öğrencilerin Matematik Başarı Testi öntest puanlarına göre düzeltilmiş sontest ortalama puanları arasında farklılaşma olup olmadığı 3x1 kovaryans analizi (ANCOVA) ile test edilmiştir. Farklılaşmaların yönünü belirleyebilmek için de Bonferroni ikili karşılaştırmalar testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiş olup, sonuçlar buna göre yorumlanmıştır. ANCOVA Varsayımlarının Kontrolü ANCOVA, regresyon ve ANOVA’yı birleştiren bir teknik olduğu için doğal olarak her iki yaklaşımın aşağıda belirtilen varsayımlarının karşılanmasını gerektirir: • Gruplar içi regresyon eğimleri (regresyon katsayıları) eşittir. • Randomize (seçkisiz) bir desende bağımlı değişken (Y) ve ortak değişken (X) arasında doğrusal bir ilişki vardır. • Bir faktöre göre oluşan grupların her biri için bağımlı değişkene ait puanların evrendeki dağılımı normaldir. • Bir faktöre göre oluşan grupların her biri için bağımlı değişkene ait puanların varyansları eşittir. 67 • Ortalama puanları karşılaştırılacak örneklemler ilişkisizdir (Büyüköztürk, 2007). Analiz uygulanmadan önce Matematik Başarı Testi puanlarına ait verilerin, bu analiz için gerekli varsayımları sağlayıp sağlamadığı kontrol edilmiştir. • İlk olarak, her grup için bağımlı değişkenin (sontest puanları) normal dağılıp dağılmadığı Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilks testi ile test edilmiştir. Büyüköztürk (2007), grup büyüklüğünün 50’den küçük olması durumunda Shapiro-Wilks, büyük olması durumunda Kolmogorov-Smirnov (K-S) testi ile puanların normalliğe uygun olup olmadığının incelenebileceğini ifade etmektedir. Bu nedenle ÖTBB ve kontrol grubu (N=52>50) için Kolmogorov-Smirnov (K-S) testi, TOT grubu (N=48<50) için Shapiro-Wilks testi kullanılmıştır. Her üç grup için test sonuçları Tablo 22’de verilmiştir. Tablo 22. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Sontest Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z Testi ve Shapiro-Wilks Testi Sonuçları Gruplar Kolmogorov-Smirnov Z ÖTBB .096 .091 p .20 .965 TOT Kontrol Shapiro-Wilks .15 .20 Tablo 22’de görüldüğü gibi deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin sontest puanlarının .05 anlamlılık düzeyine göre normal dağılımdan farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla veriler, normal dağılım varsayımını sağlamaktadır. • “Bağımlı değişkenin hata varyansı tüm gruplarda eşittir” hipotezi Levene varyansların homojenlik testi ile değerlendirilmiş [ F(2, 149) = 5.375, p= .70] ve varyansların eşit olduğu hipotezi kabul edilmiştir (p>.05). • Regresyon eğimlerinin eşitliği için GrupXÖntest ortak etki testi yapılmıştır. Elde edilen analiz sonuçlarına göre, öğrencilerin sontest puanları üzerinde 68 GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir (F( 2,146)= .744, p=.48). Bu bulgu, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin öntest puanlarına dayalı olarak, sontestteki performanslarının yordanmasına ilişkin hesaplanan regresyon doğrularının eğimlerinin eşit olduğu varsayımını doğrulamaktadır. • “Randomize (seçkisiz) bir desende bağımlı değişken (Y) ve ortak değişken (X) arasında doğrusal bir ilişki vardır.” varsayımının kontrolü için, deney ve kontrol gruplarında bağımlı değişken Y (sontest puanları) ile ortak değişken X (öntest puanları) arasındaki korelasyon katsayıları incelenmiştir. Tablo 23’te her grup için ayrı ayrı hesaplanan öntest ve sontest puanları arasındaki Pearson korelasyon katsayıları görülmektedir. Ayrıca her bir grup için saçılım diyagramları da Şekil 2’de verilmiştir. Tablo 23. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Korelasyon Katsayıları Gruplar N r p ÖTBB 52 .51 .000 TOT 48 .61 .000 Kontrol 52 .47 .000 Şekil 2. Deney ve Kontrol Gruplarına Ait Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı Tablo 23’te görüldüğü gibi, ÖTBB grubuna ait Matematik Başarı Testi öntestsontest korelasyon katsayısı (r) .51, TOT grubuna ait Matematik Başarı Testi öntestsontest korelasyon katsayısı (r) .61, kontrol grubuna ait Matematik Başarı Testi öntestsontest korelasyon katsayısı (r) .47 olarak bulunmuştur. Şekil 2’de yer alan saçılım grafiklerinde de sırasıyla ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarına ait Matematik Başarı Testi 69 öntest-sontest ilişkisi açıkça görülmektedir. Her bir grupta öntest-sontest arasındaki ilişki .05 düzeyinde anlamlılık göstermektedir (p=.00<.05). Dolayısıyla, varsayımın ihlali söz konusu değildir. • “Ortalama puanları karşılaştırılacak örneklemler ilişkisizdir.” varsayımının da sağlandığı kabul edilmektedir. Çünkü gruplarda dersler farklı tekniklerle işlenmiştir. Varsayımların kontrolünden sonra, grupların öntest puanlarına göre düzeltilmiş sontest puanları arasında anlamlı fark olup olmadığını belirlemek için verilerin kovaryans analizi (ANCOVA) ile test edilmesi uygun görülmüştür. 5. Öğrencilerin Matematik Başarı Testi sontest puanlarına göre düzeltilmiş kalıcılık testi ortalama puanları arasında farklılaşma olup olmadığı 3x1 kovaryans analizi (ANCOVA) ile test edilmiştir. Farklılaşmaların yönünü belirleyebilmek için Bonferroni ikili karşılaştırmalar testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiş olup, sonuçlar buna göre yorumlanmıştır. Öncelikle elde edilen verilerin ANCOVA için gerekli varsayımları sağlayıp sağlamadığı kontrol edilmiştir. • İlk olarak, her grup için bağımlı değişkenin (kalıcılık testi puanları) normal dağılıp dağılmadığı Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilks testi ile test edilmiştir. Her üç grup için test sonuçları Tablo 24’te verilmiştir. Tablo 24. Deney ve Kontrol Gruplarının Kalıcılık Testi Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z Testi Sonuçları Gruplar Kolmogorov-Smirnov Z ÖTBB .117 .112 p .73 .963 TOT Kontrol Shapiro-Wilks .13 .14 70 Tablo 24’te tüm grupların normal dağılımdan (.05 anlamlılık düzeyine göre) farklılaşmadığı görülmektedir. Bu varsayımın ihlali söz konusu değildir. • “Bağımlı değişkenin hata varyansı tüm gruplarda eşittir” hipotezi Levene varyansların homojenlik testi ile değerlendirilmiş [F(2, 149)=6.46; p=.99] ve bu test sonucuna göre varyansların eşit olduğu hipotez kabul edilmiştir. • Regresyon eğimlerinin eşitliği için GrupXSontest ortak etki testi yapılmıştır. Analiz sonucu, öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXSontest ortak etkisinin anlamsız olduğunu göstermektedir [F(2,146)=.371; p=.69]. Bu bulgu, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin sontest puanlarına dayalı olarak, kalıcılık testi performanslarının yordanmasına ilişkin hesaplanan regresyon doğrularının eğimlerinin eşit olduğu varsayımını doğrulamaktadır. • Randomize (seçkisiz) bir desende bağımlı değişken Y (bu çalışmada kalıcılık testi puanları) ile ortak değişken X (bu çalışmada sontest puanları) arasında doğrusal bir ilişki vardır varsayımının kontrolü için her grubun korelasyon katsayıları incelenmiştir. Tablo25’te her grup için ayrı ayrı hesaplanan öntest ve sontest puanları arasındaki Pearson korelasyon katsayıları görülmektedir. Ayrıca her bir grup için saçılım diyagramları da aşağıda verilmiştir. Tablo 25. Deney ve Kontrol Gruplarının Matematik Başarı Testi Sontest ve Kalıcılık Testi Korelasyon Katsayıları Gruplar N r p ÖTBB 52 .88 .000 TOT 48 .87 .000 Kontrol 52 .88 .000 Şekil 3. Deney ve Kontrol Gruplarına Ait Matematik Başarı Testi SontestKalıcılık Testi Puanlarının Saçılım Diyagramı 71 Tablo 25’te görüldüğü gibi, ÖTBB grubuna ait Matematik Başarı Testi sontest ve Kalıcılık Testi korelasyon katsayısı (r) .88, TOT grubuna ait Matematik Başarı Testi sontest ve Kalıcılık Testi korelasyon katsayısı (r) .87, kontrol grubuna ait Matematik Başarı Testi sontest ve Kalıcılık Testi korelasyon katsayısı (r) .88 olarak bulunmuştur. Şekil 3’te yer alan saçılım grafiklerinde de sırasıyla ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarına ait Matematik Başarı Testi sontest ve Kalıcılık Testi ilişkisi açıkça görülmektedir. Her bir grupta Matematik Başarı Testi sontest ve Kalıcılık Testi arasındaki ilişki .05 düzeyinde anlamlı ve güçlü bulunmuş olup, varsayımın ihlali söz konusu değildir. • Farklı tekniklerle ders işlenen grupların “Ortalama puanları karşılaştırılacak örneklemler ilişkisizdir.” varsayımını da sağladığı kabul edilmiştir. Varsayımların kontrolünden sonra grupların sontest puanlarına göre düzeltilmiş kalıcılık testi puanları arasında anlamlı fark olup olmadığının ANCOVA ile test edilmesi uygun görülmüştür. 6. Gruplardaki öğrencilerin Sosyal Beceriler Ölçeği öntest puanlarına göre düzeltilmiş sontest ortalama puanları arasında farklılaşma olup olmadığı 3x1 kovaryans analizi (ANCOVA) ile test edilmiştir. Farklılaşmaların yönünü belirleyebilmek için Bonferroni ikili karşılaştırmalar testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi .05 olarak kabul edilmiş olup, sonuçlar buna göre yorumlanmıştır. ANCOVA uygulanmadan önce Sosyal Beceriler Ölçeği öntest puanlarına ait verilerin, bu analiz için gerekli varsayımları sağlayıp sağlamadığı kontrol edilmiştir. • İlk olarak her grup için bağımlı değişkenin (SBÖ ve alt ölçekler sontest puanları) normal dağılıp dağılmadığı test edilmiştir. Analiz yapılırken ÖTBB ve kontrol grupları (n>50 olduğu için) için Kolmogorov-Smirnov testi ve TOT grubu (n<50 olduğu için) için Shapiro-Wilks testi kullanılmıştır. Her üç grup için test sonuçları Tablo 26’da verilmiştir. 72 Tablo 26. Tüm Grupların SBÖ ve Alt Ölçek Sontest Puanlarının Normal Dağılıma Uyup Uymadığını Gösteren Kolmogorov-Smirnov Z ve Shapiro-Wilks Testi Sonuçları SBÖ Alt Ölçekler Gruplar Kolmogorov- Shapiro-Wilks p Smirnov Z ÖTBB .105 .20 İşbirliğiyle TOT Çalışma Kontrol .108 .18 ÖTBB .097 .20 .971 .27 .958 .08 Bağımsız TOT Çalışma Kontrol .097 .20 ÖTBB .115 .08 .978 .50 Dinleme/ TOT Cesaretlendirme Kontrol .108 .18 ÖTBB .079 .20 .966 .18 Yardımlaşma / TOT Paylaşma Kontrol .113 .10 ÖTBB .068 .20 ÖLÇEK .976 TOT Kontrol .43 .063 .20 Tablo 26’ya bakıldığında, tüm grupların .05 anlamlılık düzeyine göre normal dağılımdan farklılaşmadığı görülmektedir. Bu bulgu, normallik varsayımının sağlandığını doğrulamaktadır. • “Bağımlı değişkenin hata varyansı tüm gruplarda eşittir” hipotezi Levene varyansların homojenlik testi ile değerlendirilmiş [ F(2, 149) = .355; p= .702] ve bu test sonucuna göre varyansların eşitliği varsayımının sağlandığı görülmüştür. Ayrıca SBÖ alt boyutlarında da varyansların eşitliği hipotezinin ihlali söz konusu değildir. Her bir alt ölçeğe ait F ve p değerleri şöyledir: İşbirliği İle Çalışma alt ölçeği için F( 2, 149)= .754; p=.472 Bağımsız Çalışma alt ölçeği için F( 2, 149)= .223; p=.800 Dinleme-Cesaretlendirme alt ölçeği için F( 2, 149)= .260; p=.772 Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçeği için F( 2, 149)= .384; p=.682 73 • Regresyon eğimlerinin eşitliği için GrupXÖntest ortak etki testi yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda, öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir [F( 2, 146)= .226; p=.798]. İşbirliği İle Çalışma alt ölçeği için öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir [F( 2, 146)= 2.465; p=.089]. Bağımsız Çalışma alt ölçeği için öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir [F( 2, 146)= .045; p=.956]. Dinleme-Cesaretlendirme alt ölçeği için öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir [F( 2, 146)= 2.12; p=.123]. Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçeği için öğrencilerin sontest puanları üzerinde GrupXÖntest ortak etkisinin anlamsız olduğu görülmektedir [F( 2, 146)= 1.405; p=.249]. Bu bulgular belirlenen üç gruptaki öğrencilerin öntest puanlarına dayalı olarak sontestteki puanlarının yorumlanmasına ilişkin hesaplanan regresyon doğrularının eğimlerinin eşit olduğunu göstermektedir. • Bağımlı değişken Y (bu çalışmada SBÖ sontest puanları) ile ortak değişken X (SBÖ öntest puanları) arasında doğrusal bir ilişki vardır varsayımının kontrolü için her grubun korelasyon katsayıları incelenmiştir. Tablo 27’de her grup için ayrı ayrı öğrencilerin SBÖ öntest ve sontest puanları arasındaki Pearson korelasyon katsayıları verilmiştir. Ayrıca bu ilişkinin görsel olarak sunulması bakımından her grup için saçılım diyagramları da Şekil 4, 5, 6, 7 ve 8’de gösterilmiştir. 74 Tablo 27. Her Gruba Dair SBÖ ve Alt Ölçekler İçin Öntest-Sontest Puanları Korelasyon Katsayıları SBÖ Alt Ölçekler Gruplar N r p ÖTBB 52 .62 .000 İşbirliğiyle TOT 48 .34 .016 Çalışma Kontrol 52 .52 .000 ÖTBB 52 .71 .000 Bağımsız TOT 48 .64 .000 Çalışma Kontrol 52 .74 .000 ÖTBB 52 .39 .004 Dinleme / TOT 48 .56 .000 Cesaretlendirme Kontrol 52 .70 .000 ÖTBB 52 .69 .000 Yardımlaşma/ TOT 48 .57 .000 Paylaşma Kontrol 52 .71 .000 ÖTBB 52 .71 .000 TOT 48 .55 .000 Kontrol 52 .71 .000 ÖLÇEK Şekil 4. Her Üç Gruba Ait İşbirliği İle Çalışma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı 75 Şekil 5. Her Üç Gruba Ait Bağımsız Çalışma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı Şekil 6. Her Üç Gruba Ait Dinleme- Cesaretlendirme Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı Şekil 7. Her Üç Gruba Ait Yardımlaşma-Paylaşma Alt Ölçeği Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı 76 Şekil 8. Her Üç Gruba Ait SBÖ Öntest-Sontest Puanlarının Saçılım Diyagramı Tablo 27’de görüldüğü gibi, İşbirliği ile Çalışma alt ölçeğinde ÖTBB grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .62, TOT grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .34, kontrol grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .52 olarak bulunmuştur. Bağımsız Çalışma alt ölçeğinde ÖTBB grubuna ait öntestsontest korelasyon katsayısı (r) .71, TOT grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .64, kontrol grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .74 olarak bulunmuştur. Dinleme-Cesaretlendirme alt ölçeğinde ÖTBB grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .39, TOT grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .56, kontrol grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .70 olarak bulunmuştur. Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçeğinde ÖTBB grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .69, TOT grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .57, kontrol grubuna ait öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .71 olarak bulunmuştur. Tüm alt boyutlarla birlikte düşündüğümüzde ÖTBB grubuna ait SBÖ öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .71, TOT grubuna ait SBÖ öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .55, kontrol grubuna ait SBÖ öntest-sontest korelasyon katsayısı (r) .71 olarak bulunmuştur. Şekil 4, 5, 6, 7 ve 8’de yer alan saçılım grafiklerinde de sırasıyla ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarına ait SBÖ öntest-sontest ilişkisi açıkça görülmektedir. Her bir grupta öntest-sontest arasındaki ilişki .05 düzeyinde anlamlılık göstermektedir (p=.00<.05). Dolayısıyla, varsayımın ihlali söz konusu değildir. Bu nedenle veriler için ANCOVA uygulanabilir. 7. Araştırma sonunda öğrencilerle yapılan görüşmelerden elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz kullanılmıştır. “Veriler araştırma sorularının ortaya koyduğu temalara göre düzenlenebileceği gibi, görüşme ve gözlem süreçlerinde kullanılan sorular ve boyutlar dikkate alınarak da 77 sunulabilir. Betimsel analizde görüşülen ya da gözlenen bireylerin görüşlerini çarpıcı bir biçimde yansıtmak amacıyla doğrudan alıntılara sık sık yer verilir. Bu tür analizde amaç, elde edilen bulguları düzenlenmiş ve yorumlanmış bir biçimde okuyucuya sunmaktır.” (Yıldırım ve Şimşek, 2006, s. 224). Bu bağlamda araştırmacının elde ettiği veriler, öncelikle sistematik ve açık bir biçimde betimlenmiş, ardından yorumlanmış ve birtakım sonuçlara ulaşılmıştır. Öğrencilerin görüşme sorularına verdiği cevaplar, araştırmacının tuttuğu araştırma notlarıyla desteklenmiştir. Ayrıca bulgular sunulurken, öğrenci ifadelerinden alıntılara da yer verilmiştir. 78 BÖLÜM IV BULGULAR Bu araştırma, işbirlikli öğrenme yöntemlerinden ÖTBB tekniği ve TOT tekniği ile mevcut öğretme yönteminin karşılaştırılması amacıyla planlanmıştır. Bulgular bölümünde, toplanan verilerle yapılan analizler sonucu elde edilen bulgulara yer verilmiştir. Araştırma soruları ışığında, öncelikle matematik başarı testi için yapılan analizlerin bulguları, ardından kalıcılık testi için yapılan analizlerin bulguları ve sosyal becerileri ölçmeye yönelik yapılan SBÖ puanları için yapılan analizlerin bulguları yer almaktadır. Görüşme formundan elde edilen veriler üzerinde yapılan betimsel analiz sonuçları da bu bölümün sonunda yer almaktadır. 4.1. Matematik Başarı Testi Araştırmanın ilk iki sorusu aşağıdaki gibi ifade edilmiştir: “İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” “İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin başarısı testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” Araştırmanın yürütüldüğü ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin matematik başarı testinden aldıkları öntest-sontest puanlarının aritmetik ortalamaları, standart sapma değerleri, kovaryans analizinde hesaplanan ve çoklu karşılaştırma testinde temel alınan sontest düzeltilmiş ortalama puanları ile standart hata değerleri Tablo 28’de sunulmuştur. 79 Tablo 28. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Öntest-Sontest Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Sontest Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri Toplam Puanlar Gruplar ÖTBB N 52 TOT 48 Kontrol 52 X SS Öntest 8.35 1.89 Sontest 17.48 3.31 Öntest 9.44 2.60 Sontest 19.27 3.75 Öntest 9.09 2.61 Sontest 17.12 3.43 Düzeltilmiş Sontest Ortalamaları Düzeltilmiş X SH 17.94 .41 18.89 .43 17.00 .41 Tablo 28’deki bulgulara göre, ÖTBB grubu matematik başarı testi sontest düzeltilmiş puan ortalaması 17.94; TOT grubu matematik başarı testi sontest düzeltilmiş puan ortalaması 18.89; kontrol grubu matematik başarı testi sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 17.00’dir. Grupların matematik başarı testi sontest düzeltilmiş puan ortalamaları arasında gözlenen farkın anlamlı olup olmadığını belirlemek için yapılan 3X1 (ÖTBB, TOT ve kontrol grupları) kovaryans analizi (ANCOVA) sonuçları Tablo 29’da verilmiştir. Tablo 29. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Öntest Puanlarına Göre Düzeltilmiş Sontest Puanlarının ANCOVA Sonuçları Varyansın Kaynağı Kareler Kareler toplamı Sd. Ortalaması F p 509.086 1 509.086 57.485 .000 Gruplama Ana Etkisi 89.052 2 44.526 5.028 .008 Hata 1310.682 148 8.856 Toplam 50768.000 152 Kontrol Edilen Değişken (Öntest) Tablo 29’da görüldüğü gibi kovaryans analizi sonuçları, öntest toplam puanları kontrol altına alındığında, grupların düzeltilmiş sontest toplam puanları açısından gruplama ana etkisinin anlamlı olduğunu açığa çıkarmıştır [F(2,148)=5.028 p=.008]. Bu bulgu, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğunu; matematik 80 dersinde kullanılan farklı tekniklerin, öğrencilerin matematik performanslarını farklı şekilde etkilediğini göstermektedir. Farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için gruplar arasında Bonferroni ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) yapılmıştır. Yapılan analiz sonuçları aşağıdaki Tablo 30’da sunulmuştur. Tablo 30. Grupların Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları Ortalama Farklar (I) Grup (J) Grup 1(ÖTBB) 2(TOT) Hata (I-J) p -. 945 .606 .364 .946 .589 .330 1 (ÖTBB) .945 .606 .364 3 (Kontrol) 1.891* .597 .006 3 (Kontrol) 2(TOT) Std. Bonferroni TOT>Kont. *. Ortalama farklar .05 düzeyinde anlamlıdır. Tablo 30 göz önüne alındığında, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin matematik başarılarına benzer katkıyı sağladığı görülmektedir (p>.05). ÖTBB ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında da bu iki grup arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır (p>.05). Ancak, TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, aralarında anlamlı farklılık gözlenmiştir (p<.05). Tablo 30’daki bulguya göre, sonucun TOT grubu lehine olduğu ve matematik öğretiminde TOT tekniğinin mevcut programdaki tekniğe göre daha etkili olduğu görülmektedir. 4.2. Kalıcılık Testi Araştırmanın üç ve dördüncü sorusu aşağıdaki gibi ifade edilmiştir: “İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi sontest puanları kontrol altına alındığında, kalıcılık testi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” 81 “İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin kalıcılık testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” Deney ve kontrol gruplarında matematik başarı testi sontest puanları kontrol altına alındığında kalıcılık testi puanları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olup olmadığını belirlemek için, sontestin uygulanmasından 5 hafta sonra kalıcılık testi uygulanmıştır. ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin matematik başarı testinden aldıkları sontest ve kalıcılık testi puanlarının aritmetik ortalamaları, standart sapma değerleri, kovaryans analizinde hesaplanan ve çoklu karşılaştırma testinde temel alınan kalıcılık testi düzeltilmiş ortalama puanları ile standart hata değerleri Tablo 31’de sunulmuştur. Tablo 31. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Sontest ve Kalıcılık Testi Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Kalıcılık Testi Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri Toplam Puanlar Gruplar ÖTBB TOT Kontrol N 52 48 52 X SS Sontest 17.48 3.31 Kalıcılık Testi 15.98 5.37 Sontest 19.27 3.75 Kalıcılık Testi 16.65 5.56 Sontest 17.12 3.43 Kalıcılık Testi 13.02 5.33 Düzeltilmiş Kalıcılık Testi Ortalamaları Düzeltilmiş X SH 16.57 .36 14.81 .38 14.11 .36 Tablo 31’e göre, ÖTBB grubu kalıcılık testi düzeltilmiş puan ortalaması 16.57; TOT grubu kalıcılık testi düzeltilmiş puan ortalaması 14.81; kontrol grubu kalıcılık testi düzeltilmiş puan ortalaması ise 14.11’dir. Grupların sontest puan ortalamalarına göre düzeltilmiş kalıcılık testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığını belirlemek için yapılan 3X1 kovaryans analizi (ANCOVA) sonuçları Tablo 32’de verilmiştir. 82 Tablo 32. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin Matematik Başarı Testi Sontest Puanlarına Göre Düzeltilmiş Kalıcılık Testi Puanlarının ANCOVA Sonuçları Varyansın Kaynağı Kareler Kareler Ortalaması toplamı Sd. 3355.203 1 Gruplama Ana Etkisi 167.296 Hata Toplam Kontrol Edilen Değişken F p 3355.203 489.841 .000 2 83.648 12.212 .000 1013.737 148 6.850 39763.000 152 (Sontest) Tablo 32’de görüldüğü gibi kovaryans analizi sonuçları, sontest toplam puanları kontrol altına alındığında, grupların düzeltilmiş kalıcılık testi toplam puanları açısından gruplama ana etkisinin anlamlı olduğunu göstermiştir [F(2,148)= 12.212, p=.000]. Bu sonuca göre, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardır. Farklı teknikler, matematik dersinde bilgilerin kalıcı olmasını farklı şekilde etkilemiştir. Farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için gruplar arasında Bonferroni ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) yapılmıştır. Yapılan karşılaştırma sonuçları Tablo 33’teki gibidir. Tablo 33. Grupların Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları Ortalama Farklar (I) Grup (J) Grup 1(ÖTBB) 2(TOT) 2(TOT) Std. Hata (I-J) p Bonferroni 1.766* .535 .004 ÖTBB>TOT 3 (Kontrol) 2.465* .514 .000 ÖTBB>Kont. 1 (ÖTBB) -1.766* .535 .004 TOT<ÖTBB 3 (Kontrol) .700 .540 .592 *. Ortalama farklar .05 düzeyinde anlamlıdır. Tablo 33 incelendiğinde, ÖTBB tekniğinin, öğrencilerin matematik dersinde bilgilerin kalıcılığını arttırmada TOT ve kontrol grubuna göre daha etkili olduğu görülmektedir (p<.05). TOT ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında da bu iki grup arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır (p>.05). 83 4.3. Sosyal Beceriler Ölçeği Araştırmanın beş ve altıncı sorusu aşağıdaki gibi ifade edilmiştir: “İşbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu sosyal beceriler ölçeği öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” “İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin sosyal beceriler ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık var mıdır?” İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin sosyal becerileri üzerindeki etkilerini incelemek için Tunçel (2006) tarafından geliştirilen Sosyal Beceriler Ölçeği (SBÖ), deney gruplarına ve kontrol grubuna öntest ve sontest olarak uygulanmıştır. ÖTBB, TOT ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin SBÖ ve alt ölçeklerinden aldıkları öntest-sontest puanlarının aritmetik ortalamaları, standart sapma değerleri, kovaryans analizinde hesaplanan ve çoklu karşılaştırma testinde temel alınan sontest düzeltilmiş ortalama puanları ile standart hata değerleri Tablo 34’te verilmiştir. 84 Tablo 34. ÖTBB, TOT ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest-Sontest Puanlarının Aritmetik Ortalamaları, Standart Sapma Değerleri ile Sontest Düzeltilmiş Ortalama Puanları ve Standart Hata Değerleri Toplam Puanlar Düzeltilmiş Sontest Ortalamaları SBÖ Alt Ölçekler Gruplar N X SS Düzeltilmiş SH X ÖTBB İşbirliğiyle TOT 52 48 Çalışma Kontrol ÖTBB Bağımsız Çalışma TOT Kontrol ÖTBB 52 52 48 52 52 Dinleme/ Cesaretlendirme TOT Kontrol ÖTBB 48 52 52 Yardımlaşma/ Paylaşma TOT Kontrol ÖTBB 48 52 52 ÖLÇEK TOT Kontrol 48 52 Öntest 36.37 5.77 Sontest 38.28 3.54 Öntest 36.04 7.02 Sontest 38.50 3.46 Öntest 36.70 6.56 Sontest 33.69 3.95 Öntest 21.63 5.05 Sontest 21.26 6.64 Öntest 23.02 4.64 Sontest 23.10 6.85 Öntest 21.46 4.66 Sontest 21.28 6.23 Öntest 31.13 4.56 Sontest 29.30 3.65 Öntest 32.13 2.91 Sontest 28.60 3.44 Öntest 29.84 5.45 Sontest 27.53 3.63 Öntest 32.98 4.27 Sontest 34.11 3.56 Öntest 33.25 4.40 Sontest 34.72 3.45 Öntest 32.08 4.20 Sontest 31.65 3.85 Öntest 122.12 14.27 Sontest 122.98 12.52 Öntest 124.44 9.62 Sontest 124.93 11.55 Öntest 120.08 14.20 Sontest 114.17 11.31 38.29 .44 38.59 .46 33.60 .44 21.63 .65 22.13 .68 21.82 .65 29.25 .41 28.11 .43 28.04 .42 33.98 .37 34.45 .39 32.03 .37 123.00 1.22 123.54 1.27 115.43 1.22 85 Tablo 34 incelendiğinde, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin sosyal beceriler ölçeği sontest düzeltilmiş puan ortalamalarının birbirinden farklı olduğu görülmektedir. İşbirliği ile Çalışma alt ölçeğinde ÖTBB grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 38.29; TOT grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 38.59; kontrol grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 33.60’tır. Bağımsız Çalışma alt ölçeğinde ÖTBB grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 21.63; TOT grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 22.13; kontrol grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 21.82’dir. Dinleme/Cesaretlendirme alt ölçeğinde ÖTBB grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 29.25; TOT grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 28.11; kontrol grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 28.04’tür. Yardımlaşma/Paylaşma alt ölçeğinde ÖTBB grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 33.98; TOT grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması 34.45; kontrol grubu sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 32.03’tür. ÖTBB grubu SBÖ sontest düzeltilmiş puan ortalaması 123.00; TOT grubu SBÖ sontest düzeltilmiş puan ortalaması 123.54; kontrol grubu SBÖ sontest düzeltilmiş puan ortalaması ise 115.43’tür. Öğrencilerin deneysel işlem sonrasında, sosyal becerilerinin uygulanan tekniğe bağlı olarak değişip değişmediğini test etmeye yönelik SBÖ ve alt ölçekler sontest puan ortalamalarının gruplara göre farklılaşıp faklılaşmadığını araştırmak için kovaryans analizi uygun görülmüştür. Grupların SBÖ ve alt ölçekler öntest puanlarına göre düzeltilmiş SBÖ ve alt ölçekler sontest puanları arasında anlamlı fark olup olmadığını test etmek amacıyla yapılan 3X1 (ÖTBB, TOT ve kontrol grupları) ANCOVA sonuçları Tablo 35’te verilmiştir. 86 Tablo 35. Deney ve Kontrol Gruplarında Yer Alan Öğrencilerin SBÖ ve Alt Ölçekler Öntest Puanlarına Göre Düzeltilmiş SBÖ ve Alt Ölçekler Sontest Puanlarının ANCOVA Sonuçları Varyansın Kaynağı Kareler toplamı Kareler Sd. Ortalaması F p 47.560 .000 Önişbirliği 486.824 1 486.824 Gruplama Ana Etkisi 800.194 2 400.097 Hata 1514.926 148 10.236 Toplam 208411.000 152 Önbağımsızçalışma 3182.557 1 Gruplama Ana Etkisi 6.188 Hata 39.087 .000 3182.557 144.625 .000 2 3.094 .141 .87 3256.826 148 22.006 Toplam 79152.000 152 Öndinlemecesaret 574.352 1 574.352 63.383 .000 Gruplama Ana Etkisi 47.062 2 23.531 2.597 .078 Hata 1341.127 148 9.062 Toplam 125289.941 152 Önyardım-paylaşma 867.619 1 867.619 117.060 .000 Gruplama Ana Etkisi 164.838 2 82.419 11.120 .000 Hata 1096.937 148 7.412 Toplam 172481.000 152 Önsosyalbeceri 9307.377 1 9307.377 119.783 .000 Gruplama Ana Etkisi 2071.310 2 1035.655 13.329 .000 Hata 11499.858 148 77.702 Toplam 2234365.000 152 Tablo 35’te görüldüğü gibi kovaryans analizi sonuçları, SBÖ ve alt ölçekler öntest toplam puanları kontrol altına alındığında, grupların SBÖ ve alt ölçekler sontest düzeltilmiş toplam puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğunu göstermiştir [F(2,148)=13.329; p=.00]. Özellikle İşbirliği ile Çalışma (p=.00) ve Yardımlaşma-Paylaşma (p=.00) alt ölçekleri öntest toplam puanları kontrol altına alındığında, sontest düzeltilmiş toplam puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğu ortaya çıkmıştır. Bağımsız Çalışma (p=.87) ve Dinleme- Cesaretlendirme (p=.78) alt ölçekleri öntest toplam puanları kontrol altına alındığında, sontest düzeltilmiş toplam puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olmadığı görülmektedir. 87 İşbirliği ile Çalışma ve Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçeklerinde farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için gruplar arasında Bonferroni ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) yapılmıştır. Yapılan karşılaştırma sonuçları Tablo 36 ve Tablo 37’deki gibidir. Tablo 36. Grupların SBÖ İşbirliği ile Çalışma Alt Ölçeği Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları Ortalama Farklar (I) Grup Std. Hata (J) Grup (I-J) 1(ÖTBB) 2(TOT) -.302 .641 1.000 4.688* .628 .000 .302 .641 1.000 4.990* .641 .000 3 (Kontrol) 2(TOT) 1 (ÖTBB) 3 (Kontrol) p Bonferroni ÖTBB>Kont. TOT>Kont. *. Ortalama farklar .05 düzeyinde anlamlıdır. Tablo 36 incelendiğinde, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin işbirliği ile çalışma becerilerine aynı ölçüde etki ettiği görülmektedir (p>.05). ÖTBB ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında, bu iki grup arasında ÖTBB grubu lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p<.05). Ayrıca, TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu (p<.05) ve bu farklılığın TOT grubu lehine olduğu belirlenmiştir. Tablo 36’daki bulguya göre, işbirliği ile çalışma becerilerinde ÖTBB ve TOT tekniklerinin mevcut programdaki tekniğe göre daha etkili olduğu görülmektedir. Tablo 37. Grupların SBÖ Yardımlaşma-Paylaşma Alt Ölçeği Sontest Puanları Açısından İkili Karşılaştırma Sonuçları Ortalama Farklar (I) Grup Std. Hata (J) Grup (I-J) 1(ÖTBB) 2(TOT) -.462 .545 1.000 3 (Kontrol) 1.953* .536 .001 1 (ÖTBB) .462 .545 1.000 3 (Kontrol) 2.415* .548 .000 2(TOT) *. Ortalama farklar .05 düzeyinde anlamlıdır. p Bonferroni ÖTBB>Kont. TOT>Kont. 88 Tablo 37’deki bulgulara göre, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin yardımlaşma-paylaşma becerilerine aynı ölçüde etki ettiği görülmektedir (p>.05). ÖTBB ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında, bu iki grup arasında ÖTBB grubu lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p<.05). Ayrıca, TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu (p<.05) ve bu farklılığın TOT grubu lehine olduğu belirlenmiştir. Tablodaki bulguya göre, yardımlaşma-paylaşma becerilerinde ÖTBB ve TOT tekniklerinin mevcut programdaki tekniğe göre daha etkili olduğu görülmektedir. 4.4. Görüşme Formundan Elde Edilen Bulgular Araştırmanın son sorusu şu şekilde ifade edilmiştir: “İşbirlikli öğrenme gruplarındaki öğrencilerin uygulanan tekniklere ilişkin görüş ve düşünceleri nelerdir?” Bu araştırma sorusuna ilişkin deney gruplarında, uygulama sonrası öğrencilerin görüş ve düşünceleri alınmıştır. Aşağıdaki alt başlıklarda öğrencilerin ÖTBB ve TOT tekniğine ilişkin görüş ve düşüncelerine ait bulgular yer almaktadır. 4.4.1. ÖTBB Tekniğine İlişkin Görüşme Bulguları İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB tekniğinin uygulandığı deney grubundaki 16 öğrenciye tekniğin uygulanması ile ilgili duygu ve düşünceleri sorulmuş ve yapılan betimsel analiz sonucu aşağıdaki bulgulara ulaşılmıştır. İlk olarak öğrencilere ÖTBB tekniği ile kümeler halinde ders çalışma konusundaki duygu ve düşünceleri sorulmuştur. Öğrencilerin biri hariç diğerleri bu uygulamadan çok memnun kaldıklarını, derslerin çok zevkli geçtiğini belirterek; matematik derslerini sabırsızlıkla beklediklerini ifade etmişlerdir. Öğrencilerden biri ise ders esnasında gürültü olmasının kendisini olumsuz etkilediğini, kümedeki bazı arkadaşlarının derslerine çalışmadığını ve küme başarısını düşürdüğünü dile getirmiştir. Bu soruya ilişkin bazı öğrenci görüşleri şu şekildedir: “İyi ki öğretmenimiz bu çalışmayı yaptı. Paylaşmayı öğrendik. Bilmediğimiz soruların birçoğunu arkadaşlarımızla çözdük.” (E8) 89 “Arkadaşlarımla çalışmak çok eğlenceliydi. Birlikten kuvvet doğar.” (K1) “Tek başıma bu kadar iyi ve anlayarak çalışamazdım. Öğretmenime çok teşekkür ediyorum bu çalışma için.” (K2) “Grupla çalışmak güzel ama tek başına çalışmak da güzel. Bazı arkadaşlarıma ne kadar anlatsam da anlamıyorlar. Onların yüzünden kümemiz şampiyon olamadı. Tek başıma olsaydım daha iyiydi.” (E1) İkinci olarak öğrencilere kümece yapılan etkinliklerden hangisini daha çok sevdikleri, hangisini sevmedikleri sorulmuştur. Öğrencilerden biri küme kimliği oluşturma etkinliklerini, üç öğrenci konu sınavı etkinliğini, dört öğrenci çalışma yaprakları çözmeyi daha çok sevdiklerini, sekiz öğrenci ise yapılan bütün etkinlikleri çok sevdiklerini; beğenmedikleri bir etkinliğin olmadığını belirtmişlerdir. “En çok sevdiğim konu sınavı oldu. Çünkü yüksek puan almak için hep birlikte çalıştık.” (K4) “Çalışma yaprağını arkadaşlarımla çözmeyi çok sevdim. Çünkü arkadaşımın bilmedikleri olduğunda ona yardım ediyordum.” (K6) “Hepsini sevdim. Hepsi de çok güzeldi. Çok eğlenceliydi hepsi….”(E2) Öğrencilere tekniğin uygulanması ile ilgili hangi zorluklarla karşılaştıkları sorulduğunda, bir öğrenci küme arkadaşlarının yüksek puan almak için gayret etmemelerinin, ders çalışmamalarının kendisini üzdüğünü belirtmiş; altı öğrenci konu sınavındaki soruların zor olduğunu belirtmiş; diğer öğrenciler ise herhangi bir zorlukla karşılaşmadıklarını belirtmişlerdir. “Bazı sorular çok zordu, anlamakta zorlandığım konular oldu ama arkadaşlarımın ve öğretmenimin yardımıyla üstesinden geldim.” (K4) “Evet, zorluklarla karşılaştım. Kümedeki iki arkadaşım konuları anlamıyordu, anlatıyordum yine anlamıyordu, gayret etmiyorlardı.” (K8) “Hayır, hiçbir zorlukla karşılaşmadım.” (E3) “Herhangi bir zorlukla karşılaşmadım. Çünkü arkadaşlarımız ve öğretmenimiz yeterince yardımcı oluyorlardı.” (E5) 90 “Kümelerin oluşturulmasında öğretmenin belirlediği öğrencilerin mi yoksa öğrencilerin kendilerinin belirlediği öğrencilerin mi bir arada olması daha iyi olurdu?” sorusuna 11 öğrenci öğretmenin oluşturduğu kümelerde, beş öğrenci ise kendi oluşturacakları kümelerde çalışmanın daha iyi olacağını belirtmişlerdir. “Öğretmenimin oluşturduğu kümede olmak daha iyi olur, çünkü hangi arkadaşlarımızla daha iyi çalışacağımızı öğretmenimiz bizden daha iyi bilir.” (K2) “Öğretmenimizin belirlemesi daha iyi olur, çünkü arkadaşlarımız bize küsüyor kendisini seçmediğimiz zaman.” (K3) “Öğretmenimizin seçmesi daha iyi oldu, böylece kümedeki arkadaşlarımız dersi anlamadıklarında onlara yardımcı olabildik.” (K5) “Kendi oluşturduğum grup daha iyi olurdu. Daha iyi çalışırdım. Daha başarılı olurdum.” (E3) Bu teknikle ders işlemeden önce matematik dersi ile ilgili duygu ve düşünceleri sorulduğunda, 12 öğrenci matematik dersine karşı önyargılı olduklarını, derste zorlanacaklarını düşündüklerini, matematik dersini çok sevmediklerini belirtmişler; dört öğrenci ise matematik dersini çok sevdiklerini ifade etmişlerdir. “ Bu teknikle ders işlemeden önce matematik dersini çok sevmiyordum.” (E3) “6. sınıfta matematiğin zor olduğunu düşünüyordum.” (E4) “Matematik dersini her zaman çok sevmişimdir. Dersi dinlediğimde çok iyi anlıyorum.” (K8) “Matematikle ilgili düşüncelerim hiç iyi değildi.” (K6) “Matematik dersinden nefret ediyordum.” (K2) Öğrencilere, ÖTBB tekniği uygulandıktan sonra matematik dersine ilişkin duygu ve düşünceleri sorulduğunda, hepsi olumlu cevaplar vermiş; matematik dersine karşı ilgi ve sevgilerinin arttığını, matematik dersinde eğlendiklerini, bir sonraki dersi sabırsızlıkla beklediklerini belirtmişlerdir. “Matematik korkusu diye bir şey kalmadı. Tüm konuları çok iyi kavradım.”(E8) “Matematik dersini çok daha iyi anlıyorum.” (K7) “Dersler çok zevkli geçti, matematik dersine daha çok bağlandım.” (E6) 91 Küme başarısının hesaplanmasında kullanılan puanlama yöntemini beğenip beğenmedikleri sorulduğunda öğrencilerin hepsi puanlama sisteminden memnun olduklarını belirtmişler, herkesin hak ettiği puanı aldığını, ilerleme puanlarıyla küme puanı oluşturma sisteminin oldukça adil olduğunu, bunun kendilerini daha çok motive ettiğini belirtmişlerdir. Puanlama ile ilgili olumsuz görüş belirten herhangi bir öğrenci olmamıştır. “ Puanlama sistemi çok iyi. Herkes hak ettiğini alıyor.” (K6) “ Şampiyon olmak için kümedeki herkes önceki puanını yükseltmeye çalışıyor, bu nedenle daha çok çalışıyoruz.” (E2) “ Kendi seviyemizi ve ilerleme durumumuzu gösteriyor, bence çok güzel.” (K2) Öğrencilere konu sınavı hakkındaki düşünceleri sorulmuş, tüm öğrenciler konu sınavı etkinliğinden memnun kaldıklarını belirtmişlerdir. Konu sınavına hazırlanırken birlikte çalıştıklarını, birbirlerine yardım ettiklerini ve arkadaşlık ilişkilerini geliştirdiklerini, şampiyon olmak için daha çok çalıştıklarını ve başarılarını yükselttiklerini ifade etmişlerdir. Ancak bazı nedenlerle derse katılamayan arkadaşlarının konu eksiklerinin olması ve sınavlardan kötü almasının kendilerini üzdüğünü belirtmişlerdir. “ Konu sınavı olacağı zaman grupla çalışıyoruz, çok hoşuma gidiyor.” (K3) “Yüksek not aldığım zaman çok seviniyorum.” (K8) “Konu sınavında kümemiz şampiyon olduğunda ismimiz panoya asılıyor, çok mutlu oluyorum.” (E6) “ Konu sınavı sayesinde derse daha çok çalışıyoruz. Bazen arkadaşlarım matematik dersinin olduğu günler okula gelmiyorlar, küme başarımız düşecek diye üzülüyorum.” (K5) Bu tekniğin arkadaşlar arası ilişkilerini nasıl etkilediği sorulduğunda, öğrencilerin hepsi olumlu yanıtlar vermiştir. Birlikte ders çalışarak paylaşmayı, dayanışmayı, yardımlaşmayı öğrendiklerini; birbirlerini motive ettiklerini, bir bütün haline geldiklerini, daha önce iyi tanımadıkları arkadaşları hakkında daha çok şey öğrendiklerini belirtmişlerdir. İlişkileri hakkında olumsuz görüş bildiren öğrenci olmamıştır. Bu soruya ilişkin öğrenci görüşleri şu şekildedir: 92 “ Bence arkadaşlığı ve dostluğu daha iyi anladık.” (K4) “Soru sorduğum zaman küme arkadaşlarım bana yardımcı oldular. Ben de başarılı olabileceğimi analdım.” (E8) “Birlikte birçok şeyin üstesinden gelebileceğimizi öğrendik.” (K2) “Birbirimizle yardımlaştık, bilgilerimizi paylaştık.” (K6) “Arkadaşlarımızla daha yakın olduk.” (E2) “Daha iyi iletişim kurdum.” (E6) “İşbirlikli öğrenme yöntemiyle işlediğiniz derslerde grup çalışması yapmanız sosyalleşmeniz açısında size yarar sağladı mı?” sorusuna bütün öğrenciler olumlu cevap vermiştir. Arkadaşlarıyla artık daha yakın ilişkiler kurabildiklerini, daha önce sınıftaki birkaç kişiyle samimi iken şimdi neredeyse sınıfın tamamıyla arkadaşlık ilişkilerini ilerlettiklerini ifade etmişlerdir. “ Önceleri sadece birkaç kız arkadaşım vardı samimi olduğum. Diğer arkadaşlarımla çok konuşmazdım. Bu etkinliklerle hem birbirimizi daha iyi tanıdık, hem de bir bütün haline geldik.” (K7) “Tembelim diye çok arkadaşım yoktu, ben de çok konuşmazdım zaten onlarla. Hiç kimse benimle küme arkadaşı olmak istemedi başta. Ama öğretmenimizin yaptığı gruplarda arkadaşlarımla çok eğlendik. Anlamadığın yerlerde bana yardım ettiler. Ben de yapabileceğime inandım.” (E3) “Zeynep’le çok iyi anlaşamazdık. Bana ters cevaplar verirdi hep. Çalışma yapraklarını beraber çözdük. Hep yardım etti bana. Çok iyi birer arkadaş olduk.” (K1) Öğrencilere ÖTBB tekniğiyle işlenen konuların uzun süre akılda kalıp kalmayacağı sorulduğunda biri dışında diğerlerinin tamamı olumlu yanıt vermiştir. Öğrencilerden birkaçının cevabı şu şekildedir: “ Arkadaşlarımla birlikte çözdüğümüz soruları uzun süre unutacağımı sanmıyorum.” (E2) “ O kadar eğlenceliydi ki ders, unutmam herhalde.” (K7) “ Ben aklımda kalacağını sanmıyorum. Şimdilik aklımda ama uzun sürmez unuturum.” (K1) “Evet, uzun süre kalacağını düşünüyorum, kalmasa çok üzülürüm.” (K3) 93 “Bu teknikle ders işlemeye devam etmek ister misin?” sorusuna bir öğrenci dışında bütün öğrenciler “Evet” cevabını vermiştir. Aşağıda öğrencilerin bu soruya ilişkin görüşlerine yer verilmiştir. “Evet, çok eğlenceli.”(K3) “Evet, hem de okul bitene kadar devam etmesini istiyorum.” (E4) “ Keşke bütün dersler böyle olsa…” (E3) “Kümeyle çalışmak güzel ama ben tek başıma olmayı daha çok seviyorum. Bu konuda kararsızım.” (E1) 4.4.2. TOT Tekniğine İlişkin Görüşme Bulguları İşbirlikli öğrenme yönteminin TOT tekniğinin uygulandığı deney grubundaki 16 öğrencinin, görüşme formu kapsamında, tekniğin uygulanması ile ilgili duygu ve düşünceleri sorulmuş ve betimsel analiz sonucu aşağıdaki bulgulara ulaşılmıştır. Öncelikle TOT tekniği ile kümeler halinde ders çalışma konusunda duygu ve düşüncelerinin ne olduğu sorulmuştur. On altı öğrencinin hepsi olumlu yanıt vermekle birlikte bir öğrenci ders esnasında çok gürültü olduğunu, başka bir öğrenci de kümedeki başarısı düşük arkadaşlarından memnun olmadığını dile getirmiştir. Öğrenciler dersin daha eğlenceli bir hal aldığını, dersi daha çok sevdiklerini, küme arkadaşlarıyla yardımlaşarak daha çok çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Bu soruya ilişkin bazı öğrenci görüşleri şu şekildedir: “Açıkçası çok hoşuma gitti. Arkadaşlarımızla kümelerde beraber çalışıyoruz. Bilmediğimiz konularda yardımlaşarak çözüm yolları öneriyoruz.” (E7) “Bir grup, bir küme olmak çok güzel bir şey. Çünkü bilmediğimiz bir soruyu arkadaşlarımıza sorup öğrenebiliriz.” (K5) “Ben küme ile çalışmayı daha çok seviyorum. Çünkü birlikten kuvvet doğar. Arkadaşlarımla düşüncelerimi paylaşıyorum, her konuda birbirimize yardım ediyoruz.” (K4) “Böyle bir çalışma yapıldığı için çok mutluyum.” (K2) 94 “Matematik dersini daha çok sevdim, daha çok ilerlediğime inanıyorum. Yalnız bazı arkadaşlarımın dersle pek alakası yok ve bu beni üzüyor.” (K1) “Olumsuz yön: Bazı yaramazlar ders işlememizi engelliyor. Olumlu yönü ise eğlenerek ders yapmamız.” (E6) “Ben bu çalışmadan çok memnun kaldım. Arkadaşlarım da öyle.” (E1) Küme halinde yapılan etkinliklerden en çok hangisini sevdikleri, hangisini sevmedikleri sorusuna dokuz öğrenci “turnuva” etkinliğini daha çok sevdiğini, iki öğrenci küme kimliği oluşturma etkinliklerini daha çok sevdiğini, beş öğrenci ise yapılan tüm etkinlikleri çok sevdiğini söyleyerek yanıt vermiştir. Tüm öğrenciler hoşlanmadıkları herhangi bir etkinliğin olmadığını da ifade etmişlerdir. Bu soruya ilişkin bazı cevaplar aşağıda verilmiştir. “Küme içinde turnuva yaptık ve çok eğlendim. Sevmediğim bir etkinlik olmadı.” (E1) “Turnuvayı daha çok sevdim hediyeli olduğu için.” (E2) “Turnuvaları çok seviyorum, çünkü hem heyecanlı hem de çok soru çözüyoruz.” (K3) “Turnuvaları sevdim, çünkü orada rekabet var, yarışma var.” (K5) “En çok sevdiğim etkinlik şunlar oldu: Küme şapkası yaptık, kümemize isim bulduk, küme şarkısı yaptık. Hepsi çok eğlenceliydi.” (K1) “Hepsini çok ama çok beğendim. Çok zevkliydi, matematik dersini çok seviyorum.” (E5) Öğrencilere tekniğin uygulanması ile ilgili hangi zorluklarla karşılaştıkları sorulduğunda, üç öğrenci zor sorularla karşılaştıklarını, bir öğrenci ders esnasında arkadaşlarının gürültüsünden rahatsız olduğunu belirtmiş; diğer öğrenciler ise herhangi bir zorlukla karşılaşmadıklarını ifade etmişlerdir. Bazı öğrencilerin vermiş oldukları yanıtlar aşağıdaki gibidir. “Önce biraz zorlandım, alıştıkça ne kadar eğlenceli olduğunun farkına vardım. Bazen zor sorularla karşılaşıyordum, küme arkadaşlarımın yardımı ile hepsinin üstesinden geldim.” (K7) “Turnuvada biraz zorlandım, heyecandan cevabını bildiğim soruları unuttum, aslında biraz da zor geldi sorular.” (E4) “Hayır, hiç zorlandığım bir şey olmadı.” (K8) 95 “ Aslında hiç zorlanmadık. Çünkü küme arkadaşlarımla birlik olup, yapamadıklarımızı beraber yaptık.” (E6) “Arkadaşlarımla zorluk yaşadım, çünkü dersi dinlememi etkiliyor, boş boş konuşuyorlardı.” (E8) “Kümelerin oluşturulmasında öğretmenin belirlediği öğrencilerin mi yoksa öğrencilerin kendilerinin belirlediği öğrencilerin mi bir arada olması daha iyi olurdu?” sorusuna 13 öğrenci öğretmenin oluşturacağı kümenin, üç öğrenci ise kendi oluşturacakları kümenin daha iyi olacağı yönünde düşüncelerini belirtmişlerdir. Bu soruya ilişkin öğrenci görüşleri şu şekildedir: “Kendi oluşturduğum grupta daha iyi çalışırdım.” (E8) “Öğretmenimizin oluşturduğu kümeler daha iyi oluyor, farklı arkadaşlarımı daha iyi tanıdım böylece.” (E2) “Bence öğretmenimizin oluşturduğu küme daha iyi. Kendim oluşturduğumda en iyi arkadaşımı seçtiğim için arkadaşımla sürekli konuşurum, dersi dinleyemem.” (K3) “Bence öğretmenimizin oluşturduğu kümelerde daha başarılı oluyoruz, öğretmenimiz oluşturmalı." (E1) Öğrenciler “Bu teknikle ders işlemeden önce matematik dersiyle ilgili görüş ve duyguların nasıldı?” sorusuna üç öğrenci “Şimdiki gibiydi.” diyerek, matematik dersini önceden de şimdiki kadar sevdiklerini belirtmişler; diğer öğrenciler ise daha önce matematik dersinden korktuklarını, başarılı olamayacaklarını düşündüklerini ifade etmişlerdir. “ Ben matematik dersinden çok korkuyordum. Öğretmen beni tahtaya kaldırdığında bildiklerimi unutuyordum.” (K1) “Önceleri matematikten soru çözemiyordum.” (K5) “Matematikle aram iyiydi, önceden de. Şimdi de iyi.” (K4) “İyiydi, ama küme çalışması ile düzenli çalışmaya alıştım ve matematikle aram daha iyi oldu.” (K7) “Başlangıçta matematik dersine katılmak istemezdim. Konuları anlamadığım için matematiği sevmiyordum.” (E6) “Küme ile çalışmadan önce matematik bana zor geliyordu.” (E8) 96 Öğrencilere TOT tekniği uygulandıktan sonra matematik dersine ilişkin duygu ve düşünceleri sorulduğunda, bütün öğrenciler bu çalışma ile dersi daha çok sevdiklerini, başarılarının daha da iyi olduğunu, başaracaklarına dair kendilerine güvenlerinin arttığını ifade etmişlerdir. Bu soruya ilişkin bazı öğrenci yanıtları aşağıda verilmiştir. “Başlarda matematiğe karşı düşüncelerim olumsuzdu. Bu çalışmadan sonra yanıldığımın farkına vardım. Artık matematik dersini çok seviyorum.” (E5) “Daha başarılı olabileceğime inandım.” (K8) “Artık şunu anladım: Başaramayacağımız bir şey yoktur!” (E6) “Matematik dersini önce sevmiyordum ama şimdi sevmeye başladım.” (K4) “Ben matematik dersini sabırsızlıkla bekliyorum artık.” (K1) Küme başarısının hesaplanmasında kullanılan puanlama yöntemini beğenip beğenmedikleri sorulduğunda iki öğrenci kararsız kalırken, 14 öğrenci puanlamadan memnun kaldığını belirtmiş, olumsuz görüş bildiren herhangi bir öğrenci olmamıştır. Birçok öğrenci bu soruya “Herkes hak ettiğini alıyor, çok beğendim.” diyerek cevap vermiştir. “Kümedeki arkadaşlarımızla ayrılıp, turnuva kümelerinde yarışıyoruz. Tembel zannettiğim arkadaşlarım bile küme puanımızı yükseltebiliyor, bu çok güzel bence.” (K1) Öğrencilere turnuvalar hakkındaki düşünceleri sorulmuş, tüm öğrenciler turnuvaları çok sevdiklerini belirtmişlerdir. Turnuva kümelerinde çok soru çözebildiklerini söyleyen öğrenciler, turnuvaların çok eğlenceli olduğunu ve rekabet duygusunun kendilerini daha çok çalışmaya teşvik ettiğini dile getirmişlerdir. Turnuvalara hazırlanırken birlikte ders çalışan öğrenciler, arkadaşlık ilişkilerinin geliştiğini, yardımlaşma ve paylaşma becerilerinin arttığını ifade etmişlerdir. İki öğrenci ise turnuvalarda gürültü olmasının kendisini olumsuz etkilediğini belirtmiştir. Bu soruya ilişkin bazı öğrenci ifadeleri aşağıdaki gibidir. “Turnuvaları çok sevdim. Daha çok soru çözerek, SBS’ye hazırlanıyoruz.” (K8) “Turnuvalar çok eğlenceli, kendimi geliştiriyorum.” (E8) 97 “Turnuvalar sayesinde grupla çalışmayı ve bir bütün olmayı öğrendik.” (K1) “Eğlenerek soru çözüyoruz, hem de şampiyon olmak için daha çok çalışıyoruz.” (E3) “Turnuva sırasında arkadaşların bazıları çok bağırıyorlar, yapamadıkları sorularda sinirleniyorlar.” (K6) Öğrencilere TOT tekniğinin arkadaşlar arası ilişkilerini nasıl etkilediği sorulduğunda, hepsi olumlu cevaplar vermiş; arkadaşlar arasında yardımlaşma, paylaşma, bir bütün halinde hareket edebilme becerilerinin arttığını ifade etmişlerdir. Ayrıca rekabet havası içerisinde birbirlerini motive ettiklerini, birbirlerini cesaretlendirdiklerini belirtmişlerdir. Sadece bir öğrenci tekniğin arkadaşlık ilişkilerine ilişkin etkisine olumsuz bir görüş belirtmiş, turnuvalar esnasında düşük puan aldığında arkadaşlarına karşı kötü duygular beslediğini ifade etmiştir. Bu soruya ilişkin öğrenci görüşleri şu şekildedir: “Artık arkadaşlarımla çok iyi geçiniyorum.” (K6) “Daha iyi iletişim kuruyorum arkadaşlarımla.” (E8) “Bilmediğim sorularda arkadaşlarım yardım etti. İlişkilerimiz çok olumlu, bir bütün olduk.” (K8) “Birbirimize yardımcı olduk, ‘Biz şampiyon olacağız.’ diye sürekli birbirimize cesaret verdik.” (K3) “Birlikte her şeyi yapabileceğimize inandık. Birbirimize kenetlendik.” (E5) “İşbirlikli öğrenme yöntemiyle işlediğiniz derslerde grup çalışması yapmanız sosyalleşmeniz açısında size yarar sağladı mı?” sorusuna bütün öğrenciler olumlu cevap vermiştir. Öğrencilere ÖTBB tekniğiyle işlenen konuların uzun süre akılda kalıp kalmayacağı sorulduğunda tamamı olumlu yanıt vermiştir. “Evet düşünüyorum. Ama tekrar ederek daha da akılda kalacağına inanıyorum.”(E5) “Evet, daha uzun süre akılda kalacağına inanıyorum. Çünkü çok eğlendik, birbirimize yardım ederek, defalarca tekrarlayarak öğrendik.” (K2) 98 “Bu teknikle ders işlemeye devam etmek ister misin?” sorusuna iki öğrenci “Karasızım.”; diğer öğrenciler ise “Evet” cevabını vermiştir. “Aslında güzel bir çalışmaydı ama tek başıma çalışmayı daha çok seviyorum. Kararsızım o yüzden.” (E2) “Evet, hem de çok isterim devam etmeyi.” (E5) “Evet, isterim çünkü derslerimiz çok güzel geçiyor.”(E3) “Çok isterim, hem de hiç bitmemesini.” (K6) 99 BÖLÜM V TARTIŞMA VE YORUM Bu bölümde işbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniği ile 2009-2010 Matematik Dersi Öğretim Programı doğrultusunda, “İstatistik ve Olasılık” konusunda yapılan öğretimin öğrencilerin akademik başarılarına, kalıcılık düzeylerine ve sosyal becerilerine etkisi ve öğrencilerin ÖTBB ve TOT tekniğine ilişkin görüşleri tartışılmış ve yorumlanmıştır. 5.1. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Akademik Başarıya Etkisi İşbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT tekniklerinin ilköğretim 6.sınıf matematik dersi “İstatistik ve Olasılık” konusunda öğrencilerin akademik başarılarına etkisini incelemek amacıyla, deney gruplarına ve kontrol grubuna “Matematik Başarı Testi” öntest ve sontest uygulanmıştır. Elde edilen veriler kovaryans analizi ile test edilmiştir. Grupların öntest toplam puanları kontrol altına alındığında, grupların sontest toplam puanları açısından gruplama ana etkisinin anlamlı olduğu belirlenmiştir. Farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için yapılan ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) sonucu, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin akademik başarılarına benzer katkıyı sağladığı görülmüştür. Ayrıca ÖTBB ve kontrol grupları arasında da istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı görülmüş; TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında ise TOT grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Kontrol grubunda uygulanan 2009-2010 Matematik Öğretim Programı’nın yapılandırmacı yaklaşım çerçevesinde etkinlik temelli bir program olması, çoklu zeka kuramına dayalı olması gibi özellikleri deney ve kontrol grupları arasında bariz bir farklılığın olmamasının nedenleri arasında sayılabilir. Çalışmada kullanılan işbirlikli öğrenme tekniklerinin etki büyüklüğü indeksleri ÖTBB için d = 0.10; TOT için ise d = 0.59 olarak hesaplanmıştır. Etki büyüklüklerinin öneminin yorumlanmasında kullanılan sınıflandırmaya göre “0 – 0.32” arasındaki değerler küçük; “0.33 – 0.55” arasındaki değerler orta; “0.56”dan büyük değerler ise büyük olarak adlandırılmıştır (Shachar, 2002). Özellikle “0.25” ve daha büyük etki büyüklükleri istatistiksel olarak anlamlıdır (Wolf,1986). Buna göre TOT' un etki 100 büyüklüğünün büyük, ÖTBB' nin ise etki büyüklüğünün ise küçük olduğu söylenebilir. Bu bulgu Spuler (1993)’in meta-analiz çalışmasındaki bulgu ile benzerlik göstermektedir. Spuler (1993)’in, ÖTBB ve TOT’un matematik başarısını artırmadaki göreceli etkiliğini araştırmak için yaptığı meta-analiz çalışmasında öğrencilerin matematik başarısındaki göreceli artışta TOT tekniğinin ÖTBB’den daha etkili olduğunu ortaya çıkmıştır. Spuler’in ifadesine göre, TOT tekniğinde turnuva ve ödülü kazanmak isteyen öğrencilerin motivasyonu daha çok artmaktadır. Dolayısıyla başarı da daha fazla artmaktadır. Bu bağlamda TOT tekniğinin öğrenciler tarafından daha eğlenceli bulunması, turnuvalarda bireysel yarışın ön plana çıkması, öğrenciler arası rekabet duygusunun artması ve öğrencilerin kendi düzeyindeki akranlarıyla yarışması nedeniyle TOT tekniğinin daha etkili olduğu söylenebilir. Bu bulgu, aynı zamanda Slavin (1980)’in işbirlikli öğrenme kullanılarak yapılan 28 çalışmayı incelediği meta-analiz çalışmasındaki bulgu ile de benzerlik göstermektedir. Araştırmasında dokuz ayrı işbirlikli öğrenme tekniğini ele alan Slavin, matematik dersine ilişkin akademik başarıyı ölçen, ÖTBB ve TOT tekniklerinin kullanıldığı beş çalışmanın tamamında deney grupları lehine anlamlı farklılıklar bulmuştur. Ülkemizde ve yurt dışında yapılan birçok araştırma (Dubois, 1990; Erçelebi, 1995; Gömleksiz, 1997; Gömleksiz ve İflazoğlu, 2001; İflazoğlu, 1999; Kılıç, 2007; Kuzucuoğlu, 2006; Pınar, 2007; Slavin, 1980; Tarım, 2003; Ünlü, 2008; Yıldırım, 2006; Yıldız, 2001) işbirlikli öğrenme yönteminin akademik başarı üzerinde oldukça etkili olduğunu ortaya koymaktadır. İşbirlikli öğrenme sürecinde öğrenciler birbirlerine yardım ederek, birbirlerini denetleyerek, birbirlerini motive ederek belirli bir hedefe ulaşmaya çalışmakta ve derse aktif bir şekilde katılım göstermektedirler. Öğrenciler akranlarıyla birlikte çalışırken birbirleriyle ve öğretmenleriyle sürekli etkileşim halindedirler. Özellikle ikili çalışmalarda öğrencilerden biri anlatırken, diğerinin kontrol etmesi, yanlışları düzeltmesi, matematiksel kavram ve kuralların daha iyi anlaşılmasını sağlamaktadır. Bu da başarıyı beraberinde getirmektedir. Yıldız (1998) da öğrencilerin birbirine destek verme, paylaşma, kendi öğrenme durumu hakkında karar verebilme, bağımsız hareket edebilme, bilişsel yeteneklerini kullanma ve öğrenmesini yönlendirme için arkadaşlarıyla etkileşimde bulunma fırsatını 101 yakaladıkları işbirlikli öğrenme ortamının; sınıf atmosferini ve arkadaşlık ilişkilerini olumlu yönde etkileyerek, başarıyı ve öğrenme güdüsünü arttırdığını belirtmektedir. 5.2. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Kalıcılık Düzeyine Etkisi Bu araştırmada ikinci olarak, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin matematik dersindeki başarılarının kalıcılık düzeylerine etkisi incelenmiştir. Bu nedenle deney ve kontrol gruplarına “Matematik Başarı Testi” kalıcılık testi olarak tekrar uygulanmıştır. Elde edilen veriler üzerinde kovaryans analizi (ANCOVA) uygulanmıştır. Grupların sontest toplam puanları kontrol altına alındığında, düzeltilmiş kalıcılık testi toplam puanları açısından gruplama ana etkisinin anlamlı olduğu belirlenmiştir. Farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu belirlemek için yapılan ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) testi sonucunda, öğrencilerin matematik bilgilerinin daha kalıcı olmasında ÖTBB tekniğinin TOT ve kontrol grubuna göre daha etkili olduğu; TOT ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında da bu iki grup arasında anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir. İşbirlikli öğrenmenin bilgilerin kalıcılığını arttırdığını gösteren birçok çalışma bulunmaktadır (Açıkgöz,1992; Dubois, 1990; Erçelebi, 1995; Günay, 2002; Ünlü, 2008; Slavin, 1980; Slavin & Karweit, 1981). Bu çalışmada, ÖTBB tekniğinin bilgilerin kalıcılığını arttırdığı görülmüştür. Ancak, TOT grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı fark olmadığı belirlenmiştir. Bu bulgu Altınsoy (2007)’un yapmış olduğu çalışmadaki bulgu ile benzerlik göstermektedir. Bu durum çeşitli sebeplere bağlanabilir. Çalışmada TOT grubunda turnuvalar iki haftada bir yapılmıştır. Turnuva sıklığının az olmasının kalıcılığı olumsuz yönde etkilediği söylenebilir. Uygulamanın bitmesi, turnuvaların yapılmaması ve mevcut programa geçilmesiyle birlikte öğrencilerin motivasyonlarının azalması, bunun yanı sıra dönem sonunun gelmesiyle birlikte öğrencilerin konuları sık sık tekrar etmemeleri bilgilerin kalıcılığını olumsuz yönde etkilemiş olabilir. Johnson, Johnson ve Stanne (2000), en çok kullanılan sekiz işbirlikli öğrenme tekniğini öğrenme kolaylığı, ilk kullanım kolaylığı, kullanımı devam ettirme kolaylığı, güçlülük ve uyarlanabilirlik konusunda karşılaştırdığı meta-analiz çalışmasında ÖTBB’nin öğrenme kolaylığı (how quickly the method can be learned) ve ilk kullanım kolaylığı (the effort required to implement the method initially) açısından TOT’a göre 102 daha avantajlı olduğunu belirtmiştir. Kalıcılık düzeyine etkisi bakımından ÖTBB’nin mevcut programa ve TOT’a göre daha etkili olmasının nedeni öğrencilerin ilk defa işbirlikli gruplarda öğrenim görmeleri; ÖTBB tekniğinin kolay anlaşılır, kolay uygulanabilir olması ve puanlama sistemindeki farklılık olabilir. Bilindiği gibi ÖTBB tekniğinde öğrencilerin bireysel ilerleme puanları esas alınarak küme puanları oluşturulmaktadır. Böylelikle öğrenciler ilerlemelerini adım adım görebilmekte, başarılarını arttırmak için bilinçli bir şekilde hareket etmektedirler. ÖTBB’de öğrenci bir bakıma kendisiyle yarışmakta, bir öncekinden daha iyi durumda olmayı hedeflemektedir. TOT’ta ise öğrenci kendi başarı düzeyindeki akranlarıyla kendisini karşılaştırmaktadır. Bu bağlamda ÖTBB tekniği ile öğrenilen bilgilerin daha çok hatırda kalacağı öngörülebilir. 5.3. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinin Sosyal Beceri Düzeyine Etkisi Araştırmada, aynı zamanda, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin sosyal beceri düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla, deney gruplarına ve kontrol grubuna “Sosyal Beceriler Ölçeği” öntest ve sontest şeklinde uygulanmıştır. Elde edilen veriler kovaryans analizi ile test edilmiştir. Kovaryans analizi sonuçları, SBÖ ve alt ölçekler öntest puanları kontrol altına alındığında, grupların SBÖ ve alt ölçekler sontest puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğunu göstermiştir. Alt ölçeklerden İşbirliği ile Çalışma ve Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçekleri öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu; Bağımsız Çalışma ve Dinleme-Cesaretlendirme alt ölçekleri öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılık olmadığı görülmektedir. İşbirliği ile Çalışma alt ölçeğinde farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için yapılan ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) sonucunda ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin işbirliği ile çalışma becerilerine aynı ölçüde etki ettiği; ÖTBB ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında, bu iki grup arasında ÖTBB grubu lehine anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında ise TOT grubu lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Yardımlaşma-Paylaşma alt ölçeğinde farklılaşmanın hangi gruplar lehine olduğunu istatistiksel olarak belirlemek için yapılan ikili karşılaştırmalar (pairwise 103 comparisons) sonucunda, ÖTBB ve TOT tekniklerinin öğrencilerin yardımlaşmapaylaşma becerilerine aynı ölçüde etki ettiği; ÖTBB ve TOT grupları ile kontrol grubu arasında ise deney grupları lehine anlamlı farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Bu bağlamda işbirlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin işbirliği ile çalışma becerilerini ve yardımlaşma ve paylaşma becerilerini arttırdığı söylenebilir. Bu bulgular, Tunçel (2006)’in işbirlikli öğrenmenin beden eğitimi başarısı, bilişsel süreçler ve sosyal davranışlar üzerindeki etkilerini araştırdığı çalışmasındaki bulgularla paralellik göstermektedir. Ayrıca birçok araştırmada (Johnson & Johnson, 1981; Madden & Slavin, 1983; Slavin, 1984) işbirlikli öğrenme tekniklerinin çocuk ve yetişkinlerin hem akademik başarısını hem de sosyal becerilerini geliştirmek için etkili bir yöntem olduğunu belirtilmektedir. Günümüzde öğrenci sayısında büyük bir artış vardır ve sosyal beceri yetersizliği öğrencilerin günlük yaşamlarına müdahale etmektedir. Neyse ki, işbirlikli öğrenme gibi öğrenme yöntemleri ve uyarlanabilir stratejiler sayesinde öğrenciler, diğer öğrencilerin hareket ve duygularına dair öngörü kazanırken aynı zamanda kendi sosyal davranışlarını da geliştirmektedir. Sosyal yeterliklerin olmadığı bir yaşam, taşlı ve tehlikeli bir seyahate benzemektedir (Gut & Safran, 2002). Tam anlamıyla uygulandığı takdirde, işbirlikli öğrenme teknikleri sosyal becerilerin gelişmesine, kendine saygının artmasına ve akademik başarının artmasına olumlu katkılar sağlamaktadır (Manning & Lucking, 1991). Conway ve Gow (1988) da işbirlikli öğrenme gibi grup çalışmaları içeren öğretim stratejilerinin, sosyal açıdan biraz yetersiz öğrencilerin sınıfla kaynaştırılmasında etkili olduğunu; bu stratejilerin sosyal becerileri geliştirdiğini, eğitim için bir çerçeve sağladığını belirtmiştir. Yine Johnson ve Johnson (1984), işbirlikli öğrenmede öğrencilerin ortak bir amacı başarmak için birlikte çalıştıklarını; işbirlikli öğrenme kullanıldığında öğrencilerin okulu ve birbirlerini daha çok sevdiklerini ve sosyal becerileri daha etkili kazandıklarını ifade etmişlerdir. 5.4. Uygulanan İşbirlikli Öğrenme Tekniklerine İlişkin Öğrenci Görüşleri Deney gruplarının her birinde 16 öğrenci ile yapılan görüşmeler sonucunda uygulama sonrasında öğrencilerin matematik dersine ilişkin düşüncelerinin olumlu 104 yönde değiştiği; öğrencilerin dersi zevk alarak, istekli bir şekilde takip ettikleri belirlenmiştir. Matematik dersi aktif katılım gerektiren bir derstir. Matematik dersinde işbirlikli öğrenme tekniklerinin kullanılması öğrencilerin hem konuyu daha iyi anlamalarını sağlamış hem de öğrenciler arasındaki iletişimi arttırmış, aynı zamanda öğrencilerin sosyal becerilerini geliştirmiştir. Birçok öğrenci arkadaşlarıyla daha iyi iletişim kurduğunu; kendine güveninin arttığını; matematik dersine karşı önyargılarını kırdığını; yardımlaşma, geliştirdiğini ifade paylaşma, etmiştir. cesaretlendirme, Öğrenciler, bu motive tekniklerin etme becerilerini matematik dersinde uygulanmasına devam edilmesinin yanında diğer derslerde de kullanılmasını istemişlerdir. Bu bulgular, Altınsoy (2007), Yıldırım (2006) ve Yıldız (2001)’ın yapmış oldukları çalışmalardaki bulgularla benzerlik göstermektedir. ÖTBB grubundaki öğrenciler, bireysel ilerleme puanları ile takım puanının hesaplanmasını oldukça olumlu bulmuşlardır. Takım puanının ilerleme puanları esas alınarak hesaplanması, öğrencileri derse motive etmiştir. Bunun yanı sıra her seferinde bir önceki notlarından daha yüksek almak isteyen öğrenciler, derse daha çok çalışmışlardır. TOT grubundaki öğrenciler ise turnuvaları oldukça eğlenceli bulmuşlar ve takımlarına daha fazla puan götürebilmek için iyi bir takım çalışması gerçekleştirmişlerdir. Ayrıca, bu tekniğin kullanımı öğrencilerin derse karşı ilgi ve isteklerini sürekli canlı tutuğu için oldukça yararlı olmuştur (Slavin, 1995). Sonuç olarak, işbirlikli öğrenme yönteminin bu iki tekniği öğrencilerin derse karşı ilgi ve isteğini arttırmakla birlikte, sosyal gelişimlerini de olumlu yönde etkilemiştir. 105 BÖLÜM VI SONUÇ VE ÖNERİLER Bu bölümde işbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB ve TOT teknikleriyle gerçekleştirilen çalışmadan elde edilen bulguların sonuçlarıyla birlikte bu tekniklerin uygulanmasına ilişkin öneriler sunulmuştur. 6.1. Sonuçlar Elde edilen bulguların sonucu, araştırma sorularına paralel olarak aşağıdaki gibi belirlenmiştir: 1) Yapılan kovaryans analizi sonucu işbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi öntest puanları kontrol altına alındığında, sontest puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. 2) Bonferroni ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) analizi sonucunda işbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin başarısı testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. ÖTBB ve kontrol grupları arasında karşılaştırma yapıldığında da bu iki grup arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Ancak, TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, TOT grubu lehine istatistiksek olarak anlamlı farklılık gözlenmiştir. 3) Kovaryans analizi sonucu işbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu başarı testi sontest puanları kontrol altına alındığında, kalıcılık testi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. 4) Bonferroni ikili karşılaştırmalar (pairwise comparisons) analizi sonucunda işbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin kalıcılık testi puan ortalamaları arasında ÖTBB grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu gözlenmiştir. ÖTBB tekniğinin kalıcılık testi açısından kontrol grubuna göre de daha etkili 106 olduğu görülmektedir. Ancak TOT ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, aralarında anlamlı farklılık gözlenmemiştir. 5) Yapılan kovaryans analizi sonuçları, işbirlikli öğrenme grupları (ÖTBB ve TOT) ile mevcut öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu SBÖ ve alt ölçekler öntest puanları kontrol altına alındığında, grupların SBÖ ve alt ölçekler sontest puanları açısından gruplar arasında deney grupları lehine anlamlı farklılıklar olduğunu göstermiştir. 6) İşbirlikli öğrenme grupları birbiriyle karşılaştırıldığında, ÖTBB grubu ile TOT grubu öğrencilerinin sosyal beceriler ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. 7) İşbirlikli öğrenme gruplarındaki öğrencilerin uygulanan tekniklere ilişkin görüş ve düşünceleri: ÖTBB grubu öğrencileri uygulama ve tekniğe ilişkin olumlu görüşler belirtmişler; dersin daha eğlenceli geçtiğini ifade etmişlerdir. Ayrıca derse daha çok motive olan öğrenciler, yalnızca kendilerinin değil arkadaşlarının da öğrenmesi konusunda farkındalık geliştirmişlerdir. Bu durum öğrenciler arası sosyal bağları güçlendirmenin yanı sıra, öğrencilerin sosyal becerileri kazanmasına da katkıda bulunmuştur. TOT grubu öğrencileri de uygulama ve tekniğe ilişkin olumlu görüşler belirtmişler; matematik dersine karşı önyargılarının kırdıklarını, matematik dersini eğlenerek geçirdiklerini ifade etmişlerdir. Turnuvayı dört gözle beklediklerini belirten öğrenciler, takımlar arası rekabetin kendilerini daha çok motive ettiğini; grupla birlikte çalışmanın arkadaşlık ilişkilerini geliştirdiğini, özgüvenlerini arttırdığını belirtmişlerdir. 6.2. Öneriler 1) İşbirlikli öğrenme yöntemi matematik derslerinde farklı konularda kullanılabileceği gibi, diğer derslerde de daha iyi bir öğretim sağlanması amacıyla kullanılabilir. 2) İşbirlikli öğrenme tekniklerinin tam olarak uygulanabilmesi için iyi bir planlama gerekmektedir. Ayrıca öğrencilere teknikler tanıtılmalı ve takım 107 çalışması becerilerini kazanması için yeterince hazırlık çalışması yapılmalıdır. 3) İşbirlikli öğrenme teknikleri ilk kez uygulanacaksa, TOT tekniğinden ziyade ÖTBB tekniğinin kullanılması önerilir. Çünkü TOT tekniği planlama ve uygulama açısından zaman almasının yanı sıra, iyi bir sınıf yönetimi de gerektirmektedir. 4) İşbirlikli öğrenme teknikleri ve bu tekniklerin uygulanması hakkında öğretmenler bilgilendirilmeli; farklı sınıf düzeylerinde, farklı derslerde ve farklı konularda işbirlikli öğrenmenin kullanımı teşvik edilmelidir. 5) Öğretmen yetiştiren eğitim fakültelerinde işbirlikli öğrenme yöntemi ayrıntılı bir biçimde anlatılmalı ve her bir tekniğin uygulaması yapılmalıdır. 6) Bu çalışmada işbirlikli öğrenme yönteminin iki tekniği (ÖTBB ve TOT) birbiriyle karşılaştırılmıştır. Yapılacak çalışmalarda işbirlikli öğrenme yönteminin farklı teknikleri birbiriyle karşılaştırılabilir. Çalışmalar daha uzun süreli ve farklı sosyo- ekonomik düzeydeki okullarda yapılabilir. 7) Bu çalışmada işbirlikli öğrenmenin akademik başarı, sosyal beceriler ve kalıcılık üzerindeki etkisi incelenmiştir. Benzer çalışmalarda, işbirlikli öğrenmenin farklı açılardan (duyuşsal beceriler, tutum vb.) etkisi incelenebilir. 108 KAYNAKÇA Açıkgöz, K. Ü. (1992), İşbirlikli öğrenme, kuram, araştırma, uygulama, Malatya: Uğurel Matbaası. Açıkgöz, K. Ü. (2002), Aktif öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları. Akay, C. (2005), Ortaöğretim İngilizce dersinde okuma ve yazma becerilerinin kazandırılmasında oluşturmacılık (constructivizm) temelli sosyal etkileşim modelinin öğrenciler üzerindeki etkilerinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Akkök, F. (1999), İlköğretimde sosyal becerinin geliştirilmesi: Öğretmen el kitabı, İstanbul: Özgür Yayınları. Alper Uçar, B. (2008), Birlikte deneyle öğrenme tekniğinin 9. sınıf öğrencilerinin fizik dersindeki akademik başarılarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. Altınsoy, B. (2007), Takım- oyun turnuvaları tekniğinin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarısı, kalıcılık ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Altun, M. (2005), Matematik Öğretimi, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. Artut, P. D. ve Tarım, K. (2002), Kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim bölümü sınıf öğretmenliği ana bilim dalı öğrencilerinin matematik öğretimi dersine ilişkin akademik başarılarına etkisi, http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek5/b_kitabi/PDF/OgretmenYetistirme/Bildiri/t274DA.pdf adresinden 22 Ağustos 2009 tarihinde edinilmiştir. Azar, N. (2008, Fen ve teknoloji dersinde öğrenme stillerinin işbirlikçi grup atamalarında kullanılmasının öğrencilerin akademik başarı, tutum, bilimsel süreç becerileri ve öğrenmenin kalıcılık düzeylerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Bacanlı, H. (1999), Sosyal beceri eğitimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtımcılık. Bacanlı, H. (2000), Gelişim ve öğrenme, Ankara: Nobel Yayınları. 109 Bilgin, T. (2004), İlköğretim yedinci sınıf matematik dersinde (çokgenler konusunda) öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin kullanımı ve uygulama sonuçları, Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (1), 19-28. Büyüköztürk, Ş. (2007), Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (8. baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık. Bonaparte, E.P.C. (1990), The effects of cooperative versus competitive classroom organisation for mastery Learning on the mathematical achievement and self- esteem of urban second grade pupils, Dissertation Abstracts International, 50 (7), 1911. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008), Bilimsel araştırma yöntemleri (2. baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık. Campbell, P., & Sperstein, G. N. (1994), Improving social competence, Massachusetts: Ally ve Bacon. Conway, R. N. F., & Gow, L. (1988), Mainstreaming special class students with mild handicaps through group instruction [Abstract], Remedial and Special Education (RASE), 9 (5), 34-40. Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (2005), Öğretmenlik mesleğine giriş, Ankara: PegemA Yayıncılık Demirel, Ö. (2002), Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (4. Baskı), Ankara: PegemA Yayıncılık. Deryakulu, D. (2001), Yapıcı öğrenme, Ankara: Eğitim Sen. Doise, W., & Mugny, G. (1984), The social development of the intellect, Oxford, England: Pergamon Press. Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Şimşek, U. (2005), İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: İşbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 59–83. Dubois, D. J. (1990), The relationship between selected student team learning strategies and student achievement and attitiude in middle school mathematics, Dissertation Abstract International, 52 (2), 408. Elliot, S. N., & Gresham, F. M. (1993), Social skills ınterventions for children, Behavior Modification, 17 (3), 287-313. Erçelebi, E. (1995), Geleneksel öğretim yöntemleri ile işbirlikli öğrenme yönteminin matematik öğretimi üzerindeki etkileri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. 110 Erwin, P. (2000), Çocuklukta ve ergenlikte arkadaşlık (çev. Osman Akınhay), İstanbul: Alfa basın Yayın Dağıtım. Ezlam, S. (2006), Lise 1 kimya dersinde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı bir programın öğrenci başarısına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya. Garfield, J. (1993), Teaching statistics using small- group cooperative Learning. Journal of Statistics Education, 1 (1), http://www.amstat.org/publications/jse/v1n1/garfield.html adresinden 21 Ağustos 2009 tarihinde edinilmiştir. Girmen, J. (2006), İşbirlikli ( birlikte ) öğrenme ve istatistiksel eğitim, Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana. Gömleksiz, M. (1993), Kubaşık öğrenme yöntemi ile geleneksel yöntemin demokratik tutumlar ve erişiye etkisi, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Gömleksiz, M. (1997), Kubaşık öğrenme: Temel eğitim dördüncü sınıf öğrencilerin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine deneysel bir çalışma, Adana: Baki Kitabevi. Gömleksiz, M. ve İflazoğlu, A. (2001), Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve benlik saygıları üzerindeki etkisi, Çukurova Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 1-18. Gut, D. M., & Safran, S. P. (2002), Cooperative learning and social stories: effective social skills strategies for reading teachers. reading and writing quarterly: overcoming learning difficulties, 18 (1), 87-91. (EJ651825) Gülay, O. (2008), Ortaöğretim 9. sınıf beden eğitimi dersinde, işbirlikli oyunların öğrencilerin sosyal beceri düzeylerine ve beden eğitimi dersine yönelik tutumlarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Günay, E. (2002), Geleneksel öğretim yöntemleri ile işbirlikli öğrenmenin öğrenci başarısı ve hatırda tutma üzerindeki etkileri, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli. Hacısalihoğlu, H. H. (2004), İlköğretim 6-8 matematik öğretimi, Ankara: Adil Yayın Dağıtım. Hedges, L., & Olkin, I. (1985), Statistical methods for meta-analysis, London: Academic Press. 111 Işık, D. K. (2007), Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin başarılarına ve kalıcılığa etkisi, matematik dersindeki akademik Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. İflazoğlu, A. (1999), Küme destekli bireyselleştirme tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve matematiğe ilişkin tutumları üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1981), The integration of the handicapped into the regular classroom: Effects of cooperative and individualistic instruction, Contemporary Educational Psychology, 6, 344-353. Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1984), Cooperative small-group learning [Abstract], Curriculum Report, 14 (1), 7 pp. (ED249625) Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1991), Learning mathematics and cooperative learning: Lesson plans for teachers, Edina, Minnesota: Interaction Book Company Johnson, D.W., & Johnson, R. T. (1994), Learning together and alone: Cooperative, competitive and individualistic learning, Boston: Allyn and Bacon. Johnson, D. W., Johnson, R. T., & Stanne, M. B. (2000), Cooperative learning methods: A meta-analysis, http://www.co-operation.org/pages/cl-methods.html adresinden 1 Ağustos 2009 tarihinde edinilmiştir. Kagan, S., Zahn, G. L., Wideman, K. F., Schwarzwald, J., & Tyrrell, G. (1985), Classroom structural bias impact of cooperative and competitive classroom structures on cooperative and competitive individuals and groups”, In R. E. Slavin (Ed.), Learning to Cooperate, Cooperating to Learn, (pp. 277-311), New York and London: Plenum Press. Kathleen, L. L., Givner, C. C., & Pierson, R. M. (2003), Teacher expectations of student behaviour: which skills necessary for success in elementary school classrooms, The Journal of Special Education, 38(2), 104–110. Kılıç, R. (2007), Webquest destekli işbirlikli öğrenme yönteminin matematik dersindeki tutum ve erişiye etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. 112 Koç, G. (2002), Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Kuşdemir Kayıran, B. (2007), Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin türkçe dersine ilişkin tutum ve okuduğunu anlamaya yönelik akademik başarı üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Kuzucuoğlu, G. (2006), İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki başarılarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon. Madden, N. A., & Slavin, R. E. (1983), Effects of cooperative learning on the social acceptance of mainstreamed academically handicapped students, Journal of Special Education, 17 (2), 171-182. Manning, M. L., & Lucking, R. (1991), The what, why and how of cooperative Learning, The Clearing House,54, 152-156. Milli Eğitim Bakanlığı. (2008), İlköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı ve kılavuzu, Ankara: Yazar. Milli Eğitim Bakanlığı. (2009), İlköğretim matematik dersi 1-5. sınıflar öğretim programı ve kılavuzu, Ankara: Yazar. Okur, M. (2008), Çocuklar için felsefe eğitim programının altı yaş grubu çocuklarının, atılganlık, işbirliği ve kendini kontrol sosyal becerileri üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Oral, B. (2000), Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenme ile küme çalışması yöntemlerinin öğrencilerin erişileri, derse yönelik tutumları ve öğrenilenlerin kalıcılığı üzerine etkileri, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (19). Pınar, S. (2007), ‘Ölçüler’ konusunun eğitim teknolojileri ve işbirlikli öğrenme yöntemleriyle öğrenilmesinin öğrencilerin matematik başarılarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. 113 Robertson, L., Davidson, N., & Dees, R. L. (1994), Cooperative learning to support thinking, reasoning, and communicating in mathematics, In S. Sharan (Ed.), Handbook of cooperative learning methods (pp. 245-266), London: Greenwood Press. Rogers, D. L., & Ross, D. D. (1986), Encouraging positive social interaction among young children, Young Children, 41(3), 12-17. Sarsar, F. (2008), Çevrimiçi öğrenme ortamlarında işbirlikli öğrenmenin öğretmen adaylarının sosyal becerilerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Savaş, E. (1999). Matematik Öğretimi (2. baskı). Ankara: Kozan Ofset Matbaası. Shachar, M. (2002), Differences between traditional and distance learning outcomes: A meta-analytic approach, Dissertation, Touro University International. Sherman, L.W., & Thomas, M. (1986), Achievement in cooperative versus individualistic goal structured high school classrooms, Journal of Educational Research, 79, 169-172. Slavin, R.E. (1980), Cooperative Learning, Review of Educational Research, 50(2), 315-342. Slavin, R. E. (1984), Team assisted individualization: Cooperative learning and individualized instruction in the mainstreamed classroom, Remedial and Special Education, 5(6), 33-42. Slavin, R.E. (1988). Small group methods. In M. J. Dunkin (Ed.), The international encyclopedia of teaching and teacher education, Oxford: Pergamon Press. Slavin, R. E. (1990), Learning together, American School Board Journal, 21, 725-736. Slavin, R. E. (1993), Ability grouping in middle grades: Achievement effects and alternatives, Elementary School Journal, 93 (5), 535-552. EJ464542. Slavin, R. E. (1994), Student team learning: A practical guide to cooperative learning third edition, John Hopkins University, United States of America. http://eric.ed.gov/ERICDocs/data/ericdocs2sql/content_storage_01/0000 019b/80/23/5bf adresinden 22 Ağustos tarihinde edinilmiştir. Slavin, R. E. (1995), Cooperative learning: Theory, research and practice, Boston: Allyn & Bacon. 114 Slavin, R. E., & Karweit, N. L. (1981), Cognitive and affective outcomes of an intensive student team learning experience, The Journal of Experimental Education, 50 (1), 29-35. Spuler, F. B. (1993), A meta-analysis of the relative effectiveness of two cooperative learning models in increasing mathematics achievement, http://proquest.umi.com/pqdweb?index=2&did=747480271&SrchMode= 1&sid=10&Fmt=6&VInst=PROD&VType=PQD&RQT=309&VName= PQD&TS=1249087824&clientId=42980 adresinden 1 Ağustos 2009 tarihinde edinilmiştir. Streeter, A. (1999), Cooperative Learning Strategies. University of Iowa School Psychology Program, http://www.uiowa.edu/~schpsych/handouts/cooperative%20learning.pdf. adresinden14 Kasım 2010 da edinilmiştir. Strohl, M., & Schneck, S. (1991), Colonial America: Cooperative learning activities, New York: Scholastic Professional Books. Şimşek, Ü. (2005), İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinin akademik başarı ve tutumuna etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Erzurum. Tarım, K. (2003), Kubaşık öğrenme yönteminin matematik öğretimindeki etkinliği ve kubaşık öğrenme yöntemine ilişkin bir meta-analiz çalışması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Tarım, K. ve Akdeniz, F. (2008), The effects of cooperative learning on Turkish elementary students’ mathematics achievement and attitude towards mathematics using TAI and STAD methods, Educational Studies in Mathematics, 67(1), 77-91. Tekin, H. (1979), Eğitimde ölçme ve değerlendirme (Genişletilmiş ikinci basım), Ankara: Mars Matbaası. Tok, Ş. (208), İşbirliğine dayalı öğrenme yöntemlerinden ikili denetim tekniğinin okuduğunu anlama üzerindeki etkisi, İlköğretim Online, 7(3), 748-757. http://ilkogretim-online.org.tr edinilmiştir. adresinden 1 Ağustos 2009 tarihinde 115 Tunç, E. (2006), Özel ilköğretim okulları ile devlet okullarının 8. sınıf öğrencilerine olasılık konusundaki bilgi ve becerileri kazandırma düzeylerinin değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir. Tunçel, Z. (2006), İşbirlikli öğrenmenin beden eğitimi başarısı, bilişsel süreçler ve sosyal davranışlar üzerindeki etkileri, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Ural, A. (2007), İşbirlikli öğrenmenin matematikteki akademik başarıya, kalıcılığa, matematik özyeterlilik algısına ve matematiğe karşı tutuma etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Uz Baş, A. (2003), İlköğretim 4 ve 5. sınıfta okuyan öğrencilerin sosyal becerileri ve okul uyumu ile depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Ünlü, M. (2008), İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi ‘permütasyon ve olasılık’ konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Wolf, F.M. (1986), Meta-analysis quantitative methods for research synthes, Beverly Hills, CA: Sage Publications. Yaman, F.( 2008), İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerine “madde ve ısı” konusunda fen ve teknoloji dersi hedeflerinin kazandırılmasında işbirlikçi öğrenme kuramının etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, (6.baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldırım, K. (2006), Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarı, benlik saygısı ve kalıcılığına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yıldız, N.(2001), İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim yedinci sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir. 116 Yıldız, V. (1998), İşbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretimin okul öncesi çocukların temel matematik başarıları üzerindeki etkileri ve mevcut uygulamalarla ilgili öğretmen görüşleri, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Yüksel, G. (2004), Sosyal beceri envanteri el kitabı, Ankara: Asil Yayın ve Dağıtım. Zenginobuz, B. (2005), İşbirlikli öğrenme yaklaşımlarının öğrencilerin ders başarısına etkisi (geometri), Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. 117 EKLER EK-1. 6. Sınıf Olasılık ve İstatistik Öğrenme Alanının Alt Öğrenme Alanları ve Kazanımları Tablosu (MEB, 2008, s. 191) O L A S I L I K VE İ S T A T İ S T İ K Ö Ğ R E N M E ALANI ALTÖĞRENME ALANLARI Olası KAZANIMLAR 1. Durumları Saymanın TOPLAM temel ilkelerini karşılaştırır, problemlerde kullanır. Belirleme 1 1. Deney, çıktı, örnek uzay, olay, rastgele seçim ve eş Olasılıkla İlgili Temel Kavramlar olasılıklı terimlerini bir durumla ilişkilendirerek açıklar. 2. Bir olayı ve bu olayın olma olasılığını açıklar. 3 3. Bir olayın olma olasılığı ile ilgili problemleri çözer ve kurar. Olay Çeşitleri 1. Kesin ve imkânsız olayları açıklar. 2. Tümleyen olayı açıklar. 2 Araştırmalar İçin Sorular 1. Bir sorunla ilgili araştırma soruları üretir, uygun Oluşturma ve örneklem seçer ve veri toplar. 1 Veri Toplama 1. Verileri uygun istatistiksel temsil biçimleri ile ve gösterir ve yorumlar. Tablo Grafikler 2. Sütun grafiklerinin hangi durumlarda yanlış 2 yorumlara yol açabileceğini açıklar. Merkezî Eğilim 1. Verilerin aritmetik ortalamasını ve açıklığını ve Yayılma hesaplayarak yorumlar. Ölçüleri TOPLAM 2 2. Verilere dayalı olarak tahminler yürütür. 11 118 EK-2. MATEMATİK BAŞARI TESTİ 1. Bir ilköğretim öğrencisi hangi kitaplarla SBS’ ye çalışacağına karar vermek için aşağıdaki sorulardan hangilerini sormalıdır? I. Hangisinde geçen yılın çıkmış soruları var? II. Sorular yeni sınav sistemine uygun mu? III. Hangisinin dış kapağı daha güzel? A) I, II, III B) I, II C) Yalnız I D) Yalnız III 2. Tablo: 2005 – 2006 Yıllarında Kurumların, Kültürel ve Bilimsel Faaliyet ve Katılımcı Sayısı Kurum Türü Faaliyet sayısı 2005 2006 4471 Bakanlık ve 4553 bağlı kurum/ kuruluş Üniversite 9939 11866 Belediye 6181 7637 3017325 3104092 31422755 33979202 Özel Sektör 1522466 1245 943 Katılımcı sayısı 2005 2006 1843810 1716687 4231574 Verilen tabloya göre, hangi kurumun düzenlediği faaliyet sayısı azalmasına rağmen, katılımcı sayısı artmıştır? A) Özel Sektör B) Belediye C) Üniversite D) Bakanlık ve bağlı kurum/ kuruluş 3. Ahmet 40 Mehmet 50 Osman 60 Ali 50 Mustafa 40 Yukarıdaki tablo bir işyerinde çalışan işçilerin yaşlarını göstermektedir. Buna göre, bu işyerinde çalışan işçilerin yaş ortalaması kaçtır? A) 46 B) 48 C) 50 D)52 4. 6 tane sayının aritmetik ortalaması 30 dur. Bu sayılardan 20 ve 40 sayıları çıkarıldığında yeni aritmetik ortalama kaç olur? A)30 B)40 C)50 D)6 119 5. Grafik: Gruptaki öğrencilerin ağırlıkları Ağırlık Yandaki grafik bir grupta bulunan öğrencilerin ağırlıklarını göstermektedir. Buna göre, gruptaki öğrencilerin ağırlık ortalaması kaç kg’dir? 80 60 40 20 0 Ali Ömer Cemil Gruptakiler A)30 C) 50 B) 40 D) 60 6. Hava Sıcaklığı(Cº) 16 14 12 10 8 6 4 2 7. Pazar Cum a cumartesi Perşembe Çarşamba Salı Pazartesi Günler Yandaki grafik Malatya ilinin bir haftalık sıcaklık grafiğidir. Grafiğe göre, aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) En soğuk gün Perşembe günüdür. B) Salı günü sıcaklık 14 Cº dir. C) Çarşamba ve Perşembe günlerinin sıcaklıkları toplamı Cuma gününün sıcaklığına eşittir. D) Haftada bir gün sıcaklık en yüksek değerine ulaşmıştır. Grafik: Tiyatro Seyirci Sayısı Kişi sayısı(milyon) 3 2,5 2 1,5 1 0,5 yıl 2001 2002 2003 2004 2005 Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre ülkemizde 2001 – 2005 yılları arasındaki tiyatro seyirci sayıları yandaki grafikte gösterilmektedir. Grafiğe göre, aşağıdaki ifadelerden hangisi yanlıştır? A) 2004 yılındaki seyirci sayısı bir önceki yıla göre artmıştır. B) 2002 yılındaki seyirci sayısı 2,5 milyondan fazladır. C) Seyirci sayısının en fazla olduğu yıl 2002’ dir. D) 2003 yılındaki seyirci sayısı 2,5 milyondan azdır. 120 8. Grafik: Fabrikada üretilen araba sayısı Yukarıdaki grafik bir fabrikanın ürettiği araba sayısının yıllara göre miktarını göstermektedir. Buna göre fabrikada bu yıllarda üretilen toplam araba sayısı kaçtır? Üretilen araba 6000 sayısı 5000 A) 15 000 C) 13 000 4000 B) 14 000 D) 12 000 3000 2000 1000 0 2001 2002 2003 2004 2005 Yıllar 9. Ali’nin sene sonundaki sınav notları sırasıyla 56, 70, 66’ dır. Ali’nin notlarının aritmetik ortalaması aşağıdakilerden hangisidir? A) 44 B) 54 C) 64 D) 74 10. İlk iki sınavından 60 ve 70 puan alan bir öğrenci üçüncü sınavına girdikten sonra not ortalaması ile ilgili, arkadaşları aşağıdaki dört farklı durumu söylüyorlar. Hangisi doğru söylemektedir? A) Bu sınavından 60 alırsa ortalaması 70 olur. B) Bu sınavından 70 alırsa ortalaması 70 olur. C) Bu sınavından 80 alırsa ortalaması 70 olur. D) Bu sınavından 90 alırsa ortalaması 70 olur. 11. Aşağıdaki dizilerden hangisinin aralığı en büyüktür? A)1 2 4 5 6 7 7 7 B) 4 5 8 9 10 11 14 C) 2 3 4 6 6 7 8 D) 3 5 7 7 9 10 11 12. 3,4,5,6,7,8,a dizisinin en büyük terimi a’dır. Bu dizinin aralığı 11 ise a kaçtır? A)19 B)11 C)13 D)14 121 13. Grafik: Selen’in yürüdüğü yol Yol(m) Yanda Selen’ in yürüyüşü ile ilgili zaman ve yol grafiği verilmiştir. Buna göre, Selen’ in yürüyüşü ile ilgili aşağıdaki ifadelerden hangisi yanlıştır? A) İlk 15 dakikada 200 metre yol yürümüştür. B) İlk 10 dakikada yolun yarısını yürümüştür. C) Yürüyüşü sırasında 5 dakika dinlenmiştir. Zaman (dk) D) İlk 5 dakikada yürüdüğü yolun uzunluğu, son 5 dakikada yürüdüğü yolun uzunluğundan azdır. 500 400 300 200 100 5 10 15 20 14. Grafik: Bir aracın hareket grafiği Alınan toplam yol (km) 60 50 40 30 20 10 0 1 2 3 4 5 6 Yandaki grafik bir aracın hareketinden itibaren aldığı toplam yol miktarını göstermektedir. Grafiğe göre, aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) 5 – 6 saatleri arasında araç durmuştur. B) İlk bir saatte araç 20 km yol almıştır. C) 4 – 5 saatleri arasında aldığı yol, ilk bir saatte aldığı yoldan Geçen fazladır. 7 süre D) 6 – 7 saatleri arasında aldığı yol, 1 – 4 saatleri arasında alınan yola eşittir. 15. Grafik: Beş yıllık fındık miktarı Üretim(ton) 350 300 250 200 150 100 50 yıllar 2000 2001 2002 2003 2004 Yukarıdaki sütun grafiği, bir ilçemizde son beş yılda üretilen fındık miktarlarını göstermektedir. Grafiğe göre, aşağıdaki ifadelerden hangisi doğrudur? I. En az üretim 2000 yılında olmuştur. II. En çok üretim 2003 yılında olmuştur. III. 2001 yılında üretim, 2000 ve 2002 yıllarındaki üretimlerin toplamına eşittir. IV. 2002 yılındaki üretim 2001 yılındaki üretimden 50 ton azdır. A) I ile II B) II ile III C) II ile IV D) III ile IV 122 16. İstanbul’dan Ankara’ya 3 değişik yoldan, Ankara’dan Mersin’e 4 değişik yoldan gidildiğine göre; İstanbul’dan Mersin’e gitmek isteyen bir kişi Ankara’ya uğramak şartıyla kaç değişik yoldan gidebilir? A) 6 B) 7 C) 8 D) 12 17. Öğle yemeğinde 1 çeşit çorba,1 çeşit ana yemek ve bir çeşit tatlı isteyen Ali’nin gittiği lokantada 3 çeşit çorba, 5 çeşit ana yemek ve 4 çeşit tatlı vardır. Buna göre Ali kaç farklı şekilde yemek yiyebilir? A)12 B)24 18. Dersler C)30 Matematik Türkçe 4 3 Öğretmen Sayısı D)60 Fen ve Teknoloji Sosyal Bilgiler 2 3 Yukarıdaki tabloda bir dersanede bulunan öğretmen sayıları verilmiştir. Bu dersanedeki bir sınıfın tabloda belirtilen derslerine kaç farklı öğretmen seçimi yapılabilir? A)72 B)48 C)36 D)12 19. Enes eş kağıtlara birer kez yazılmış bütün rakamlardan birini seçme deneyinde aşağıdaki notları almıştır. Örnek Uzay: Ö= {0,1, 2,3, 4,5, 6, 7,8,9} Örnek uzayın elman sayısı: s(Ö)=9 Olay: A= {Tek rakam çekilmesi} s(A)=5 Çıktı= 1,3,5,7,9 Buna göre Enes aldığı notlardan hangisini yanlış yazmıştır? A)Çıktı B) Örnek Uzay C) Olay D) Örnek uzayın elman sayısı 20. Bir zar atıldığında üst yüze gelen sayının 3’ten küçük olma olasılığı kaçtır? A) 1 6 B) 1 3 C) 1 2 D) 2 3 21. Bir madeni para atılıyor. Tura gelmeme olasılığı kaçtır? A) 1 2 B) 1 6 C) 1 D) 22. Bir zar atıldığında üst yüze gelen sayının 3’ten büyük 5’ten küçük olma olasılığı kaçtır? A) 1 4 B) 1 6 C) 2 3 D) 1 3 1 3 123 23. Bir küpün 2 yüzeyi mora, 1 yüzeyi turuncuya, 3 yüzeyi beyaza boyanmıştır. Buna göre atılan bir küpün üst yüzeyine gelen rengin beyaz olma olasılığı kaçtır? 1 3 A) B) 1 6 C) 2 3 D) 1 2 24. Aşağıda verilen olaylardan hangisi kesin olaydır? A) B) C) D) 1000 kez atılıp her seferinde tura gelen paranın 1001. atışta yine tura gelmesi İki zar atıldığında üst yüze gelen sayıların toplamının iki olma olasılığı İçinde sadece mavi topların bulunduğu bir torbadan mavi top çekme olasılığı Durmuş bir saatin doğru zamanı gösterme olasılığı 25. “MARMARA” kelimesinin harflerini eş özellikteki kağıtlara yazarak bir torbaya attığımızda, çekeceğimiz harfin “A” olmama olasılığı nedir? A) 2/7 B) 4/7 C) 5/7 D) 6/7 26. ÇANAKKALE kelimesinin harfleri birbirine benzer kağıtlara yazılarak bir torbaya atılıyor. Torbadan rastgele çekilen bir harfin “ K” harfi olma olasılığı nedir? A) 1 9 B) 1 3 C) 2 9 D)4 9 27. İki zar atıldığında üste gelen yüzlerin toplamının 6 olma ihtimali kaçtır? Aşağıdakilerden hangisi yukarıdaki olayın bir çıktısı olamaz? A) (3,3) B) (5,1) 28. 5 8 2 9 12 3 21 ibre C) (4,2) D) (6,0) Yandaki eş parçalara bölünmüş çark döndürüldüğünde ibrenin 3 ile bölünebilen bir sayıyı gösterme ihtimali aşağıdakilerden hangisidir? A) 1/8 B) 3/8 C)1/2 D) 3/4 7 29. MATEMATİK DÜNYASI söz grubunun harfleri eş kağıtlara yazılıp bir torbaya konuyor. Buna göre çekilen bir kağıt için aşağıdaki ifadelerden hangisi doğrudur? A) A gelme olasılığı, M gelme olasılığı ile aynıdır. B) M gelme olasılığı, K gelme olasılığından daha fazladır. C) Sesli harf gelme olasılığı, sessiz harf gelme olasılığından daha fazladır. D) M gelme olasılığı, D gelme olasılığına eşittir. 124 30. Bir kutuda 2 sarı, 3 yeşil, 4 beyaz boncuk vardır. Buna göre aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) Bu kutudan seçilen bir boncuğun sarı gelme olasılığı 3 ’dur. 9 5 C) Seçilen bir boncuğun beyaz olmama olasılığı ’dur. 9 D) Seçilen bir boncuğun mavi olma olasılığı 1’dir. B) Seçilen bir boncuğun yeşil olma olasılığı Başarılar. Betül ARISOY Matematik Öğretmeni 2 ’dur. 9 125 EK-3. GÖRÜŞME FORMU Sevgili öğrenciler, bir süredir matematik dersini işbirlikli öğrenme yönteminin ÖTBB/ TOT tekniği ile işlemekteyiz. Aşağıda, bu teknikle işlenen dersimizi değerlendirmeye yönelik birkaç soru sorulmuştur. Vereceğiniz cevaplar işbirlikli öğrenmenin etkililiği hakkında yürüttüğüm bir çalışmada kullanılacaktır. Teşekkür ederim. Betül ARISOY Matematik Öğretmeni BÖLÜM I: Kişisel Bilgiler Adı Soyadı: Sınıf: Cinsiyet: Yaş: BÖLÜM II: İşbirlikli Öğrenme Yöntemlerinden “ÖTBB/ TOT Tekniği”nin Değerlendirilmesi 1. Matematik dersinde küme çalışması yaparak ders işlendi. Anlaşılmayan konuları birlikte çalışıp, birlikte sorular çözdünüz. Bu şekilde ders işlenmesiyle ilgili duygu ve düşüncelerin nelerdir? (Olumlu ve olumsuz düşüncelerin) 2. Ders işlenirken kümece yapılan etkinliklerden; • En çok sevdiklerin hangileri oldu? Bu etkinlikleri çok sevmenizin sebebi nedir? • Sevmediğin etkinlikler oldu mu? Olduysa hangileri? Bu etkinlikleri sevmemenin sebebi nedir? 3. Dersin bu teknikle işlenmesi sırasında karşılaştığın zorluklar oldu mu? Olduysa ne gibi zorluklarla karşılaştın? 4. Derste oluşturulan, senin de yer aldığın kümeler hakkındaki düşüncelerin nelerdir? ( Sana göre, öğretmeninizin oluşturduğu grupta mı, yoksa kendi oluşturduğun grupla mı çalışmak daha iyi olurdu?) 126 5. Bu teknikle ders işlemeden önce matematik dersiyle ilgili görüş ve duyguların nasıldı? 6.Dersi bu teknikle işledikten sonra matematik dersi hakkındaki düşüncelerin ne oldu? 7. Küme başarı puanlarınızın hesaplanması ve başarılı küme seçilirken yapılan puanlamalar hakkında ne düşünüyorsun? • Puanlamanın beğendiğin yönleri nelerdir? • Puanlamanın beğenmediğin yönleri nelerdir? Farklı puanlamalar ile ilgili düşüncelerin nelerdir? 8. Konu sınavı / turnuvalar hakkındaki düşüncelerin neler? • Memnun kaldığın yönleri nedir? • Memnun kalmadığın yönleri nedir? 9. Bu teknik arkadaşlar arası ilişkilerinizi nasıl etkiledi? • Olumlu etkileri nelerdir? • Olumsuz etkileri nelerdir? • 10. İşbirlikli öğrenme yöntemi ile işlediğiniz derslerde, grup çalışması yapmanız, sosyalleşmeniz açısından size yarar sağladı mı? 11. Bu teknikle işlenen konuların daha uzun süre akılda kalabileceğini düşünüyor musun? 12. Bu teknikle ders işlemeye devam etmek ister misin? 127 EK –4. SOSYAL BECERİLER ÖLÇEĞİ Sevgili Öğrenci; Bu çalışma, sizin birlikte çalışma, dinleme, paylaşma, problem çözme vb. sosyal becerilerinizi ölçmek için düzenlenmiştir. Bu ölçekte belirteceğiniz görüşler yalnız araştırma amacıyla kullanılacaktır. Bu nedenle, gerçek düşüncelerinizi belirtmeniz büyük bir önem taşımaktadır. Cümleleri işaretlerken sizden şöyle bir yol izlemeniz istenmektedir: 1. Her cümleyi dikkatlice okuyunuz. 2. Okuduğunuz cümlenin sizin düşüncelerinize ne kadar uygun olduğunu düşünerek, seçeneklerden birini (x) şeklinde işaretleyiniz. İlgi ve yardımlarınız için teşekkür ederim. Öğr. Gör. Zehra TUNÇEL Cinsiyetiniz: ( ) KIZ ( ) ERKEK 1. Herhangi bir problemle karşılaştığımda arkadaşıma sorarım. 2. Arkadaşımın öğrenmesine yardımcı olmak hoşuma gider. 3. Arkadaşımla birlikte sorunlara daha çok çözüm yolu bulabiliriz. 4. Kendi düşüncelerimi kendime saklarım. 5. Grupla çalışmak çok eğlencelidir. 6. Grupla çalışırken daha geç öğrenirim. 7. Arkadaşlarımın bilgisine güvenmem. 8. Arkadaşımın bana hatalarımı söylemesinden hoşlanmam. 9. Grupla daha iyi öğrenebilirim. Katılmıyorum Hiç Katılmıyorum Kararsızım Katılıyorum Katılıyorum SOSYAL BECERİLER ÖLÇEĞİ Tamamen SINIFINIZ:…………….. 10. Bilmediğim bir şey varsa, arkadaşım bana yardımcı olur. 11. Grupla çalışmaktansa, tek başıma çalışmayı tercih ederim. 12. Grupla birlikte öğrenmek daha kolaydır. 13. Arkadaşlarımla fikirlerimi paylaşmaktan zevk alırım. 14. Arkadaşlarımın başarılı olmaları beni huzursuz eder. 15. Birlikten kuvvet doğar. 16. Bir problemle karşılaştığımda kendim çözmek isterim. 17. Grupla çalışırken kendimi daha iyi hissederim. 18. Farklı düşünceleri dinlemekten zevk alırım. 19. Tek başıma çalışırken daha iyi öğrenirim. 20. Arkadaşlarım konuşurken onları dikkatlice dinlerim. 21. Grupla çalışmak beni sıkar. 22. Arkadaşlarımın fikirleri benim için değerlidir. 23. Kimseden yardım almadan çalışırsam daha başarılı olurum. 24. Grupla çalışırsam daha başarılı olacağıma inanırım. 25. Düşüncelerimi paylaşmaktan hoşlanmam. 26. Arkadaşımın başarılı olması beni mutlu eder. 27. Arkadaşlarıma güvenirim. 28. Tek başıma çalıştığımda daha uzun çalışırım. 29. Başarılı arkadaşımı tebrik ederim. 30. Arkadaşımı yapamadığı bir konuyu başarması için ona “haydi yapabilirsin” derim. 31. Başkaları ile çalışmaktan hoşlanmam. Katılmıyorum Hiç Katılmıyorum Kararsızım Katılıyorum Katılıyorum SOSYAL BECERİLER ÖLÇEĞİ Tamamen 128 129 EK 5.KİŞİSEL BİLGİLER FORMU AÇIKLAMA Sevgili çocuklar, Aşağıda, siz ve ailenizle ilgili bir takım sorular yer almaktadır. Bu soruları doğru yanıtlayınız. Adınız- Soyadınız:…………………………….. Sınıfınız:……………Numaranız:……………… Cinsiyetiniz: ( ) Erkek ( ) Kız Doğum Yeriniz: (1) Adana…… (2) Adana dışındaysa neresi olduğunu yazınız……….. Siz dahil toplam kaç kardeşsiniz?.......... Ailenizle kaç kişi birlikte oturuyorsunuz? (siz de dahil)……………. Aileniz içinde anne- babanız ve kardeşlerinizin dışında birlikte yaşadığınız kişiler var mı? (1) Var…… (2) Yok Eğer varsa kimler olduğunu yazınız…………………………………………. Oturduğunuz ev kendinizin mi, yoksa kirada mı oturuyorsunuz? (1) Kendimizin…… (2) Kirada oturuyoruz………… Ailenizin maddi durumunu nasıl görüyorsunuz? (1) Çok iyi (2) İyi (3) Orta (4) Kötü Anne-babanızın eğitim Babanızın durumu nedir? (1) Okur-yazar değil (2) Okur yazar (3) İlkokul mezunu (4) Ortaokul mezunu (5) Lise mezunu (6) Meslek lisesi mezunu (7) İmam hatip lisesi mezunu (8) Üniversite mezunu (9) Başka (belirtiniz) (5) Çok kötü Annenizin Anne- babanızın mesleği nedir? (Ne iş yapıyor?) Yazınız. Babanız: …………………….. Anneniz:……………………….. 130 EK 6. İŞBİRLİKLİ ÖĞRENME HAZIRLIK ÇALIŞMALARI Eylül 3. hafta (2 ders saati) İlköğretim okulunda bulunan altı tane 6. sınıf şubeleri arasında seçkisiz atama yöntemiyle kontrol ve deney grupları oluşturuldu. A ve B şubeleri ÖTBB grubu, C ve F şubeleri TOT grubu, D ve E şubeleri kontrol grubu olarak belirlendi. Grupların 5. sınıf matematik dersi not ortalamaları benzer olacak şekilde düzenlenerek, ortalamayı düşüren veya yükselten öğrenciler belirlendi. Bu öğrenciler uygulamaya dahil oldular, fakat bu öğrencilerin katkıları çalışmaya dahil edilmedi. Buna göre ÖTBB grubuna 52, TOT grubuna 48 ve kontrol grubuna 52 öğrencinin çalışmaları dahil edildi. Tüm gruplardaki öğrencilere “Kişisel Bilgiler Formu” ve “Sosyal Beceriler Ölçeği” uygulanarak, analizleri yapıldı. Gruplar arasında başlangıç koşulları olarak demografik açıdan, başarı ve sosyal beceriler düzeyi açısından bir farklılık olmadığı belirlendi. Eylül 4. hafta (4 ders saati) ÖTBB ve TOT tekniklerinin uygulanacağı gruplarda, başarıya göre sıralama yaklaşımı yöntemiyle oluşturulan gruplar, genellikle dört öğrenciden oluşacak biçimde cinsiyet bakımından karma kümeler olarak tasarlandı. Deney gruplarındaki öğrencilere öğretim görecekleri teknik hakkında bilgi verildi. Kontrol grubunda ise 2009-2010 eğitim öğretim yılı Matematik Dersi Öğretim Programı çerçevesinde derslerin işleneceği belirtilerek, program öğrencilere tanıtıldı. Deney gruplarında küme oturma düzenine göre sınıf ortamı oluşturulurken, kontrol grubunda geleneksel sınıf düzenine (arka arkaya dizili sıralar) devam edildi. Ekim 1. hafta (4 ders saati) Deney gruplarında küme kimliği oluşturma çalışmaları yapıldı. Öğrencilerin “Beyin Fırtınası” yöntemiyle kümelerine isim bulma; küme sloganı, küme şapkası, küme cıngılı, küme amblemi, küme el işareti oluşturma çalışmaları gerçekleştirildi. Aynı zamanda aynı kümedeki öğrencilerin birbirlerini tanımaları ve iletişim becerilerini arttırmalarına yönelik “Ayna- ayna”, “Ters Ayna”, “Tanışma Topu”, “Düşün-TartışPaylaş”, “Düşün- Tartış-Yaz- Paylaş”, “Kör El” gibi etkinlikler yaptırıldı. Ayrıca deney 131 gruplarındaki öğrencilere öğretim görecekleri tekniğin uygulanması ile ilgili detaylı bilgi verildi ve “Küme Çalışma Rehberi” dağıtıldı. Ekim 2. ve 3. hafta (4+4 = 8 ders saati) Ekim ayının ikinci haftasından itibaren deney gruplarında, 6. Sınıf Matematik Programı’ndaki “Nokta, Doğru, Doğru Parçası, Işın” konuları ÖTBB ve TOT tekniği ile işlendi. Öğretmen sunumunun ardından her iki deney grubunda da çalışma yaprakları çözüldü. Öğrencilerin soruları cevaplandırıldı. Ardından “Toplama ve Çarpma İşleminin Özellikleri” konusu ile ilgili öğretmen sunumu gerçekleştirildi ve konuyla ilgili çalışma yaprakları çözüldü. Öğrencilerin konuyu anladıkları anlaşıldı. Ekim 4. hafta (4 ders saati) İşlenen konulara göre “Konu Sınavı” soruları hazırlandı ve ÖTBB grubu öğrencilerine iki ders saati süresince uygulandı. Aynı konuya ilişkin dört farklı düzeyde turnuva soruları hazırlandı ve TOT grubunda iki ders saati süresince turnuva gerçekleştirildi. Diğer iki saatte ise sorular cevaplandırıldı, ÖTBB ve TOT grubundaki her bir takımın puanları açıklandı. Başarılı olan ve en iyi davranış gösteren takımlar ilan edildi. Sertifikaları verildi. Kasım 1. ve 2. hafta (4+4=8 ders saati) Kasım ayının ilk iki haftasında “Kümeler” konusunda ön uygulamaya devam edildi. Dersi monotonluktan kurtarmak için arada farklı etkinlikler (Bak-Ara-Kümeni Bul vb.) de uygulandı. Kasım 3. hafta (4 ders saati) Kasım ayının üçüncü haftasında iki ders saati içerisinde ÖTBB grubu “Kümeler” konusunda “Konu Sınavı”na tabi tutulurken, TOT grubunda “Turnuva” gerçekleştirildi. Diğer iki ders saatinde sınav sonuçlarının değerlendirilmesinin ardından başarılı olan gruplar ve en iyi davranış gösteren gruplar sınıfta ilan edilerek ödüllendirildi. 132 EK 7. ÖTBB KÜME ÇALIŞMA REHBERİ KÜME İÇİNDE NASIL ÇALIŞMALIYIZ! Sevgili çocuklar; Matematik dersinde, ikinci dönem boyunca küme çalışması yapacağız. Kümedeki arkadaşlarınızla yapmanız gereken etkinlikler aşağıda ayrıntılarıyla verilmiştir. Küme başarınızın nasıl değerlendirileceğini açıklayacağım. Ayrıca küme olarak başarılı olmanız için gerekli öneriler de sunacağım. Çalışmaya başlamadan önce bu rehberi dikkatle okuyunuz. Bu rehberde anlamadığınız yerleri önce arkadaşlarınıza sonra bana sorabilirsiniz. Unutmayın küme olarak başarılı olabilmeniz için, bu rehberi iyi okumanız gerekmektedir. Hepinize başarılar dilerim. Kümenizin Başarısını Nasıl Arttırabilirsiniz? Aşağıda küme olarak başarılı olmanız için gerekli öneriler yer almaktadır. Bu önerilere uyarsanız daha başarılı olursunuz. 1. Birbirinizle işbirliği içinde çalışırsanız başarılı olursunuz. Birinizin başarısının hepinizin, hepinizin başarısının birinizin olacağını unutmayın. Başarı için birbirinizi destekleyin. 2. Her çalışmanın sonunda işlenen konularla ilgili konu sınavına gireceksiniz. Sınavdaki başarınız küme başarınızı da belirleyecektir. Kümece konu sınavına girebilmek için çabalayın. 3. Tüm küme üyelerinin derslere katılmasını sağlayın. Mazereti olmadan derse gelmeyen arkadaşınız küme başarınızı düşürecektir. Özellikle konu sınavında. 4. Küme arkadaşlarınızla her yerde birlikte olmaya çalışın. Böylece hem arkadaşlık ilişkilerinizi hem de küme başarınızı arttırmış olacaksınız. 5. Çalışma sırasında yüksek sesle konuşmayın. Yüksek sesle konuşan arkadaşınızı işaret parmağınızı dudağınıza getirerek uyarın. 6. Derse gelmeden önce anlatılan konuyu tekrarlayın. Küme arkadaşlarınızın da derse çalışarak gelmelerini sağlayın. 7. Birbirinizi sevin. Birbirinizi sevdiğiniz sürece, her sorunu kolaylıkla çözebilirsiniz. 133 8. Bu çalışma boyunca hem tek başınıza hem de kümece yapmanız gerekenleri küme çalışma rehberinden dikkatlice okuyunuz. Ayrıca, başarı isteği ile atan tek kalp olunuz. Küme Olarak Nasıl Çalışmalısınız? Küme çalışması sırasında küme arkadaşlarınızla yapacağınız etkinlikler şunlardır: 1. Haftanın konusunun ilk bölümünü ayrıntılarıyla anlatacağım. Konu ile ilgili örnek problemleri sizinle birlikte çözeceğiz. 2. Bir sonraki derste, size anlatılan konuyla ilgili çalışma yapraklarını dağıtacağım. Her kümeye iki çalışma yaprağı vereceğim. 3. Çalışma yaprağında anlatılan konuyla ilgili sorular yer alacaktır. Çalışma yapraklarında, her birinde eşdeğer sorular bulunan iki kutucuk vardır. 4. Çalışma yapraklarındaki soruları, her kümedeki ikişer kişi birlikte yanıtlayacaktır. Aşağıda bir çalışma yaprağı örneği verilmiştir. Bir Çalışma Yaprağı Örneği Konu: Toplama Adı-Soyadı: Yiğit Tarım Tarih: 10.02.2001 1) 25 + 15 Konu: Toplama Adı-Soyadı: Eylül Varat 1) 66 + 72 2) 72 + 37 2) 33 + 48 3) 42 + 51 3) 34 + 19 5. Görüldüğü gibi, çalışma yaprağında iki kutucuk halinde sorular yer almaktadır. Birinci kutucuktaki soruları Yiğit, ikinci kutucuktaki soruları Eylül cevaplayacaktır. Önce Yiğit kendi kutusundaki ilk soruyu çözmeye başlayacaktır. Bu arada Eylül Yiğit’in hemen arkasında, çalışma yaprağını görecek biçimde duracaktır. 6. Yiğit önce sesli olarak soruyu okuyacak, sonra çözmeye başlayacaktır. Yiğit problemi adım adım Eylül’ e açıklayarak çözecektir. Eğer Yiğit problemi yanlış 134 çözüyorsa ya da hata yapıyorsa, Eylül yanlış yaptığı yerlerde arkadaşına yardımcı olacaktır. 7. Yiğit ilk soruyu bitirdiğinde Eylül cevabı kontrol edecektir. Doğruysa Yiğit’ i tebrik edecektir. 8. Yiğit birinci problemi bitirdikten sonra Eylül kendi kutucuğundaki ilk soruyu çözecektir. Bu seferde Yiğit Eylül’ destek olacaktır. Böylece tüm problemler sırasıyla çözülecektir. 9. Kümenin diğer üyeleri Hande ile Kemal olsun. Hande ile Kemal de Eylül ile Yiğit’ in yaptıkları çalışmaları yapacaktır. Hepsi bitirdikten sonra karşılıklı olarak birbirlerinin çalışma yapraklarını kontrol edeceklerdir. 10. Eğer tüm problemler doğru çözülmüşse tüm küme üyeleri, birbirlerinin ellerini tutup havaya kaldırarak birbirlerini kutlayacaklardır. 11. Haftanın üçüncü matematik dersinde, konunun ikinci bölümünü ayrıntılarıyla size anlatacağım ve yine bir sonraki derste anlatılan konuyla ilgili çalışma yapraklarını alacaksınız. Yine aynı şekilde çalışma yaprakları üzerinde çalışacaksınız. 12. Her Hafta Cuma günü, bireysel olarak o haftanın konusuyla ilgili sınava gireceksiniz. 13. Bir kümenin üyeleri, aşağıdaki davranışları gösterirse, haftanın İYİ DAVRANIŞ KÜMESİ olarak seçilecektir. Bu kümelerin adları da, panoda bir hafta boyunca asılacaktır. Bu davranışlar şunlardır: I. Takım arkadaşlarımızın öğrenmelerinden sorumlu olduğumuzu unutmayacağız. II. Bütün takım arkadaşlarımız öğrenene kadar hiçbirimizin işi bitmez. III. Yardım gerekirse öğretmenimizden önce takım arkadaşlarımıza başvuracağız. IV. Takım arkadaşlarımızla, onları kırmadan konuşacağız. Verilen rehberde başarılı bir küme olmak için gerekli bilgiler verilmiştir. Eğer bunlara uyar ve uymayan arkadaşlarınızı uyarırsanız hem sizin için hem de öğretmeniniz için uygun ve zevkli bir ders ortamı oluşturmuş olacaksınız. 135 Küme Başarısı Nasıl Değerlendirilecek? Kemal, Oya, Can ve Alev bir küme oluşturuyorlar. Kümelerine “ÇALIŞKANLAR KÜMESİ” adını verdiler. Örneğin; Cuma günü o haftanın konusuyla ilgili çalışmalarını bitirerek konu sınavına girdiler. DERS: Matematik KONU: Bölme KÜME ADI: Çalışkanlar TARİH:......... İP KP 100 +4 3 75 71 -4 1 Can Gömleksiz 55 61 +6 2 Alev Aktaş 25 38 +13 3 NO Adı-soyadı BP 112 Oya İflazoğlu 96 138 Kemal Gözübatık 155 166 KSP KÜME BAŞARI PUANLARI 9 BP:Başlangıç Puanı, KSP:Konu Sınavı Puanı, İP: İlerleme Puanı, KP: Katkı Puanı Yukarıdaki çizelgede, küme başarı puanının nasıl hesaplandığını görelim: • Başlangıç puanından 4 puan düşük yada yüksek puan alınırsa, katkı puanı 1 olur. (Kemal, BP’den 4 puan düşük aldığı için, KP’si 1 dir.) • Başlangıç puanından 5 puan yada daha düşük puan alınırsa, katkı puanı 0 olur.(Kemal, konu sınavından 70 alsaydı, ilerleme puanı –5 ; katkı puanı da 0 olacaktı.) • Başlangıç puanından 5 ile 9 puan arasında daha yüksek puan alınırsa, katkı puanı 2 olur.(Can, BP’den 6 puan yüksek aldığı için, KP’si 2’dir.) • Başlangıç puanından 10 puan ya da daha yüksek puan alınırsa, katkı puanı 3 olur. (Alev BP’den 13 puan yüksek aldığı için, KP’si 3 ‘dür.) • Başlangıç puanıyla aynı puanı alsa da, konu sınav puanı 95-99 arasında olan öğrencilerin katkı puanı her zaman 2 olur. (Eğer bir öğrencinin başlangıç puanı 85 olsaydı, konu sınav puanı 95 olduğu için, katkı puanı 3 olacaktı. Çünkü 10 puanlık bir ilerleme sağlanmıştır.) • Başlangıç puanı 100 bile olsa, bir öğrenci konu sınavından 100 alıyorsa, bu öğrencinin katkı puanı her zaman 3 olarak geçirilir. Konu sınavından 100 alan bir öğrencinin katkı puanı, başlangıç puanı ne olursa olsun, her zaman için 3’tür. (Oya BP’ den 4 puan daha yüksek aldığı halde, yani hakkı aslında 1 iken, KSP’si 100 136 olduğundan, katkı puanı 3’dür. Eğer Oya, 100 yerine 90 alsaydı, katkı puanı 0; 92 alsaydı katkı puanı 1; 95 alsaydı katkı puanı 2 olacaktı. UNUTMAYINIZ! Eğer arkadaşlarınızdan birisi konu sınavına girmezse ya da mazereti olmadan çalışmalara katılmazsa, küme başarı puanınız düşecektir. Bu nedenle birbirinize yardım ederek konu sınavına hep beraber girmeye çalışınız. 1. ve 2. konu sınavlarında küme başarı puanları 7 ve üstünde 3. ve 4. konu sınavlarında küme başarı puanları 7,5 ve üstünde 5. ve 6. konu sınavlarında küme başarı puanları 8 ve üstünde 7. ve 8. konu sınavlarında küme başarı puanları 8,5 ve üstünde olan kümeler, haftanın başarılı kümeleri olarak seçileceklerdir. 137 EK 8. TOT KÜME ÇALIŞMA REHBERİ KÜME ÇALIŞMA REHBERİ Sevgili çocuklar; Matematik dersinde, birinci dönem süresince küme çalışması yapacağız. Küme çalışması sırasında yapacağınız etkinlikler aşağıda verilmiştir. Ayrıca, küme çalışmasının başarılı olması için gerekli öneriler de aşağıda yer almaktadır. Küme çalışmasına başlamadan önce bu rehberi küme arkadaşlarınızla birlikte dikkatlice okuyunuz. Ayrıca, ben de size küme çalışması sırasında neler yapacağınızı anlatacağım. Bu rehberde anlaşılmayan yerleri, hem arkadaşlarınıza, hem de bana sorabilirsiniz. Eğer küme olarak başarılı olmak istiyorsanız, bu rehberi iyi okuyup, istenenleri uygulayınız. Hepinize başarılar dilerim. Küme Olarak Nasıl Başarılı Olabilirsiniz? Aşağıda küme olarak başarılı olmanız için gerekli öneriler yer almaktadır. Eğer bu önerilere uyarsanız, hem kendinizin hem de kümenizin başarısını artırabilirsiniz. 1. Birinizin başarısı hepinizin, hepinizin başarısı birinizin başarısı olacağını unutmayınız. Bu nedenle küme çalışması sırasında birbirinizi sürekli destekleyip, eksikliklerinizi tamamlayınız. 2. Küme çalışmalarına, kümedeki tüm arkadaşlarınızın katılmasını sağlayınız. Eğer arkadaşlarınız küme çalışmalarına mazereti olmadan katılmazsa, küme başarınız düşebilir. Kümedeki arkadaşlarınızı, çalışmalara katılmaları için uyarıda bulunabilirsiniz. Özellikle turnuvalara tüm küme üyelerinin katılmasını sağlayınız. 3. Kümedeki arkadaşlarınızla, yalnızca sınıfta değil, ders dışında da birlikte olmaya çalışınız. Böylece küme içindeki ilişkilerinizi daha da geliştirmiş olursunuz. Ayrıca ders dışında birlikte çalışmanız da başarınızı artırabilir. 4. Küme çalışmaları sırasında birbirinize saygılı davranınız. Birbirinize kızmayınız. Birbirinizi şikâyet etmeyiniz. Sorunları kendi içinizde çözmeye çalışınız. 5. Küme çalışmaları sırasında yüksek sesle konuşmayınız. Tüm kümeler yüksek sesle konuşursa, siz de rahatsız olursunuz. Çalışmalarınızı rahat yapamazsınız. 6. Derse gelmeden önce, öğretmeninizin anlattıkları konuyu çalışınız. Konu ile ilgili farklı kaynaklardan sorular çözünüz. Ayrıca, küme arkadaşlarınızın da, derse çalışarak gelmelerini sağlayınız. Bu küme başarınızı artıracaktır. 138 7. Küme çalışmalarında, problemleri birlikte çözümlemeye çalışınız. Eğer hiçbiriniz çözümleyemezseniz, tüm küme üyeleri hep birlikte elinizi kaldırıp beni yanınıza çağırabilirsiniz ve problemi birlikte çözümlemeye çalışırız. Küme Çalışmasını Nasıl Yapacaksınız? Küme çalışması sırasında yapacağınız etkinler şunlardır: 1. Öğretmen dersi anlatacak ve konu ile ilgili örnek sorular çözülecektir. Konu ile ilgili anlaşılmayan kısımlar tekrar edilecektir. Konu her yönüyle kavratılmaya çalışılacaktır. 2. Dersin sonuna doğru konu anlatımı bittikten sonra o konu ile ilgili ikili denetim tekniği ile hazırlanmış çalışma yaprakları öğrencilere verilecektir. Her küme elemanının bu çalışma yapraklarındaki soruları çözmesi istenecektir. 3. Haftanın son matematik dersinde ise turnuva masaları oluşturulacaktır. Bu masalara her kümeden öğrenciler karışık olarak oturtulacaktır. Her turnuva masasına sorular, cevap anahtarı, üzerinde soru numaralarının bulunduğu kartlar ve kazanılan kart sayılarının yazıldığı oyun puan kartları verilecektir. 4. Turnuva masalarında öğrenciler ilk olarak üzerinde numaraların bulunduğu kartlardan en yükseğini çekenle oyuna başlayacaktır. Kartı çeken o numaraya karşılık gelen soruyu cevaplayacak ve sağındaki arkadaşı cevabı kontrol edecektir. Daha sonra sıra sola kayarak oyun devam edecektir. Sırası gelen bir kart çekip soruyu cevaplayıp kartı kazanacak ya da cevaplayamazsa sıra solundaki öğrenciye geçecektir. Soruyu bilen o kartı kazacak, oyun sonunda herkes aldığı tüm kartları oyun puan kağıdına yazacaktır. Eğer bir karta karşılık gelen soru kimse tarafından yapılamazsa kart masaya geri dönecektir. Bir öğrenci soruyu cevaplarken soldaki arkadaşı cevaba itiraz eder ve cevabı bilemezse önceden kazandığı bir kartı masaya bırakacaktır. 5. Dersin sonunda herkes kendi kümesine geçecektir. Her küme elemanının aldığı kart sayıları puana çevrilecek ve puanlar toplanıp kümedeki kişi sayısına bölünüp birinci gelen küme seçilecektir. 6. Bir turnuva masasında en çok kart toplayan öğrenci 60, sonrakiler 40, 30 ve 20 şeklinde puan alacaklardır. Eşit kart toplayanların puanları da eşit olacaktır. 7. Birinci gelen kümenin elemanlarına başarı sertifikası verilecektir. 8. Her hafta bir önceki başarı sırasına göre turnuva masalarının üyeleri değiştirilecektir. Ayrıca bir kümenin üyeleri, aşağıdaki davranışları gösterirse, haftanın 139 İYİ DAVRANIŞ KÜMESİ olarak seçilecektir. Bu kümelerin adları da, panoda bir hafta boyunca asılacaktır. Bu davranışlar şunlardır: I. Takım arkadaşlarımızın öğrenmelerinden sorumlu olduğumuzu unutmayacağız. II. Bütün takım arkadaşlarımız öğrenene kadar hiçbirimizin işi bitmez. III. Yardım gerekirse öğretmenimizden önce takım arkadaşlarımıza başvuracağız. IV. Takım arkadaşlarımızla, onları kırmadan konuşacağız. Verilen rehberde başarılı bir küme olmak için gerekli bilgiler verilmiştir. Eğer bunlara uyar ve uymayan arkadaşlarınızı uyarırsanız hem sizin için hem de öğretmeniniz için uygun ve zevkli bir ders ortamı yaratmış olacaksınız. 140 EK 9. KÜME BAŞARI SERTİFİKASI KÜME BAŞARI SERTİFİKASI Sevgili ........................................ Matematik dersinde ......................... kümesi olarak ................................... konusunda, sınıfta başarılı kümelerden biri olarak seçildiniz. Küme üyesi olarak, kümene verdiğin destek ve küme arkadaşlarınla yaptığın işbirliğinden dolayı seni kutlar; başarının devamını dilerim. Sınıf Öğretmeni Tarih:.......... İmza 141 EK 10. MATEMATİK DERSİNDE HAFTANIN BAŞARILI KÜMELERİ FORMU MATEMATİK DERSİNDE HAFTANIN BAŞARILI KÜMELERİ .................................... .................................... .................................... .................................... .................................... Sınıf Öğretmeni İmza 142 EK 11. HAFTANIN EN İYİ DAVRANIŞ KÜMELERİ FORMU HAFTANIN EN İYİ DAVRANIŞ KÜMELERİ .................................... .................................... .................................... .................................... .................................... Sınıf Öğretmeni İmza 143 EK 12. ÇALIŞMA YAPRAKLARI ÇALIŞMA YAPRAĞI 1 1. Bir ilköğretim öğrencisi hangi kitaplarla SBS’ ye çalışacağına karar vermek için aşağıdaki sorulardan hangilerini sormalıdır? IV. Hangisinde geçen yılın çıkmış soruları var? V. Sorular yeni sınav sistemine uygun mu? VI. Hangisinin dış kapağı daha güzel? A) I, II, III 1. Bir ilçedeki belediye hizmetlerinden memnuniyeti ölçmek için aşağıdakilerden hangisi örneklem olarak seçilmelidir? A) Tüm ülkenin nüfusu B) Belediyede çalışanlar C) Komşu ilçedekiler D) O ilçede yaşayan bazı kişiler B) I, II C) Yalnız I D) Yalnız III 2. Can Mehmet Osman Ali 30 22 25 23 Yukarıdaki tablo bir işyerinde çalışan işçilerin yaşlarını göstermektedir. Buna göre, bu işyerinde çalışan işçilerin yaş ortalaması kaçtır? 2. Bir manav dört günde sırasıyla 80 TL, 120 TL, 60 TL ve 160 TL’lik satış yapıyor. Bu manav günlük ortalama kaç TL satış yapmıştır? 3. İlk iki sınavından 60 ve 80 puan alan bir 3. 6 tane sayının aritmetik ortalaması 30 öğrenci, üçüncü sınavdan kaç alırsa dur. Bu sayılardan 10 ve 50 sayıları ortalaması 70 olur? çıkarıldığında yeni aritmetik ortalama kaç olur? 4. 2,4,8,8,9,15 dizisinin aralığı kaçtır? 4. 3, 4, 5, 6, 7, 8, a dizisinin en büyük terimi a dır. Bu dizinin açıklığı 7 ise a kaçtır? 144 5. Grafik: Gruptaki öğrencilerin soru 5. sayısı Ağırlık 50 40 30 20 10 0 Veli Can Cem Baki MertGruptakiler Yukarıdaki grafik bir grupta bulunan öğrencilerin bir günde çözdükleri soru sayısını göstermektedir. Buna göre, bu gruptaki öğrencilerin günlük çözdükleri soru ortalaması kaçtır? 6. 6. Grafik: Bir aracın hareket grafiği Alınan toplam yol (km) 60 50 40 30 20 10 0 1 2 3 4 5 6 Geçen 7 süre Yandaki grafik bir aracın hareketinden itibaren aldığı toplam yol miktarını göstermektedir. Grafiğe göre, aşağıdakilerden hangisi doğrudur? A) 5 – 6 saatleri arasında araç durmuştur. B) 1-2 saatleri arasında araç 10 km yol almıştır. C) 4 – 5 saatleri arasında aldığı yol, ilk bir saatte aldığı yoldan fazladır. D) 6 – 7 saatleri arasında aldığı yol, 4– 5 saatleri arasında alınan yola eşittir. 145 ÇALIŞMA YAPRAĞI 2 1. İstanbul’dan Ankara’ya 3 değişik yoldan, 1. Öğle yemeğinde 1 çeşit çorba,1 Ankara’dan Mersin’e 5 değişik yoldan çeşit ana yemek ve bir çeşit tatlı gidildiğine göre; İstanbul’dan Mersin’e gitmek isteyen Ali’nin gittiği lokantada 2 isteyen bir kişi Ankara’ya uğramak şartıyla kaç çeşit çorba, 4 çeşit ana yemek ve 3 değişik yoldan gidebilir? çeşit tatlı vardır. Buna göre Ali kaç farklı şekilde yemek yiyebilir? 2. Aşağıdaki tabloyu örnekteki gibi doldurunuz. SORULAR Örnek Uzay Madeni bir para bir kez atıldığında tura gelme olasılığı kaçtır? Bir zar atıldığında 2 gelme olasılığı kaçtır? Haftanın günleri kartlara yazılıp rastgele bir kart çekildiğinde çekilen kartta P ile başlayan bir günün olma olasılığı kaçtır? Ö={Y,T} Örnek Uzayın Eleman Sayısı Olay S(Ö)=2 A={tura} Olayın Çıktı Sayısı S(A)=1 Olayın olasılığı O(A)= 1 2 3. Bir zar atıldığında üst yüze gelen sayının 3. Bir madeni para atılıyor. Yazı 4’ten küçük olma olasılığı kaçtır? gelmeme olasılığı kaçtır? 4. Bir küpün 2 yüzeyi mora, 1 yüzeyi 4. Bir zar atıldığında üst yüze gelen turuncuya, 3 yüzeyi beyaza boyanmıştır. Buna sayının 0’dan büyük 6’dan küçük göre atılan bir küpün üst yüzeyine gelen rengin olma olasılığı kaçtır? siyah olma olasılığı kaçtır? 5. 5 8 2 9 12 3 21 7 Yandaki eş parçalara bölünmüş çark ibre döndürüldüğünd e ibrenin 2 ile bölünebilen bir sayıyı gösterme olasılığı nedir? 6. “ADANA” kelimesinin her harfi ayrı kağıtlara yazılıp bir torbaya konulmuştur. Torbadan rastgele bir kağıt çekildiğinde çekilen kağıtta “A” harfinin olması olasılığı kaçtır? 5. Bir kutuda 2 sarı, 3 yeşil, 4 beyaz boncuk vardır. Bu kutudan seçilen bir boncuğun sarı gelme olasılığı nedir? 6. “ADANA” kelimesinin her harfi ayrı kağıtlara yazılıp bir torbaya konulmuştur. Torbadan rastgele bir kağıt çekildiğinde çekilen kağıtta “A” harfinin olmaması olasılığı kaçtır? 146 EK 13. KONU SINAVI 1. Bir mağazada satılan bazı ürünlerin kalitelerine göre fiyatları tabloda verilmiştir. Bir müşteri her üründen yalnız bir tane alarak toplam 100 milyon TL ödüyor. Müşteri, aldığı ürünlerin seçimini nasıl yapmıştır? Ürün Adı I. Kalite Fiyatı II. Kalite Fiyatı A) Hepsini ikinci kalite seçmiştir. (Milyon TL) (Milyon TL) B) İkisini I. kalite, ikisini II. kalite seçmiştir. Sehpa 45 35 C) Üç tanesini II. kalite, bir Tava 20 15 tanesini I. kalite seçmiştir. Çaydanlık 35 25 D) Üç tanesini I. kalite, bir tanesini Tencere 30 20 II. kalite seçmiştir. 2. Grafik: Bir alışveriş mağazasının karı 350Kar (TL) 300 250 200 150 100 50 0 Ptesi Salı Günler a) Yandaki grafiğe göre beş günün toplam karı ne kadardır? b) Bu mağazanın ortalama günlük karı kaç liradır? Çarş Perş Cuma 3. Grafik: Ankara’nın bir haftalık hava sıcaklığı a) Yandaki grafiğe göre en düşük sıcaklık hangi gündür? Hava Sıcaklığı(Cº) 16 14 b) Yandaki grafiğe göre Cumartesi günü sıcaklık kaç derecedir? 12 10 8 6 4 2 Cuma a Cumartes i Pazar Perşembe Çarşamba Salı Pazartesi Günler c) Ankara’nın günlük ortalama sıcaklığı nedir? 147 4. Aşağıdaki grafik bir sınıftaki matematik sınavından alınan notların dağılımını göstermektedir. Bu grafiği yorumlamada yapılabilecek hatanın sebebi aşağıdakilerden hangisinde doğru olarak verilmiştir? A) Kişi sayısına ait ölçeklendirmenin 12'den başlaması B) Çizgi grafik ile gösterilmemesi C) Notlara ait ölçeklendirmenin 1 – 5 arasında olması D) 4 alan öğrenci sayısının diğerlerine göre daha fazla olması 5. Grafik: Bir haftalık yağış miktarı Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Aşağıda verilen, I. Yağış miktarının en az olduğu gün cumartesidir. II. Yağış miktarındaki en fazla artış, salı ile çarşamba günleri arasında gerçekleşmiştir. III. Bu haftada toplam 180 mm3 yağış düşmüştür. ifadelerinden hangileri yanlıştır? A) Yalnız I B) I ve II C) I ve III D) I,II ve III 6. Grafik: Bir haftalık yağış miktarı Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Bu grafikteki veri aralığı kaçtır? 7. Grafik: 4/A sınıfı matematik notları Yanda verilen grafiği tablo halinde gösteriniz. 148 8. Yukarıdaki tabloda bir öğrencinin bir hafta boyunca bilgisayar başında geçirdiği ve kitap okuduğu saatler verilmiştir. Bu tabloya göre, aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) Hafta sonu bilgisayar başında toplam 6 saat geçirmiştir. B) Hafta sonu kitap okuma süresi, hafta içine göre daha fazladır. C) Hafta boyunca kitap okuma süresi, bilgisayar başında geçirdiği süreye eşittir. D) Hafta içinde kitap okuma süresi, bilgisayar başında geçirdiği süreden fazladır. 9. Aşağıdaki ifadelerden hangisinin grafiği çizilirken çizgi grafiğinin tercih edilmesi daha net bilgi edinmemizi sağlar? A) Yapılan bir sınavda öğrencilerin sayıları ile alınan notlar B) Bir şirketin yıllara göre elde ettiği kâr miktarları C) Bir öğrencinin günlere göre, çözdüğü soru sayısı D) Bir öğrencinin günlere göre, çözdüğü soru sayısı 10. 11 öğrencinin katıldığı bir yarışmada, öğrencilerin aldıkları puanlar sırası ile aşağıdaki gibidir. Öğrencinin aldığı puan 7 8 5 4 7 8 5 6 10 9 8 Bu öğrencilerin aldıkları puanların aralığı ve aritmetik ortalaması kaçtır? NOT: 11 ve 12. Soruları aşağıdaki tabloya göre cevaplandırınız. 11. Yukarıdaki tabloda bir mağazada bulunan A, B ve C markalarına ait etek, kazak, ceket ve pantolonların farklı modellerdeki sayıları verilmiştir. Arkadaşı Derya'ya bu mağazadan sadece bir ürünü yılbaşı hediyesi olarak almak isteyen Hazan, seçimini kaç farklı şekilde yapabilir? 12. Yukarıdaki tabloda bir mağazada bulunan A, B ve C markalarına ait etek, kazak, ceket ve pantolonların farklı modellerdeki sayıları verilmiştir. Bu mağazadan pantolon, ceket ve kazaktan birer tane alacak olan bir kişi kaç farklı seçim yapabilir? 149 13. Aşağıdaki tabloyu doldurunuz. SORU Örnek Uzay Örnek Uzayın Eleman Sayısı Olay Olayın Çıktı Sayısı Olayın olasılığı “MATEMATİK” kelimesinin harflerinden rastgele biri seçildiğinde seçilen harfin ünlü bir harf olma olasılığı nedir? 14. Bir sınıfta 8 tane kız ve 12 tane erkek öğrenci vardır. Bu sınıfa bir başkan ve bir başkan yardımcısı kaç farklı şekilde seçilebilir? 15. ANKARALI sözcüğünün harflerinin her biri bir topun üzerine yazılıp bir torbaya atılıyor. Torbadan çekilen topun üzerinde A harfi olmama olasılığı kaçtır? 16. Aşağıdaki ifadelerden hangisi yanlıştır? A) Atılan hilesiz bir zarda en çok 6 gelme olasılığı 1'dir. Bu olay kesin olaydır. B) 1'den 5'e kadar numaralandırılmış topların bulunduğu bir torbadan 6 rakamının çekilme olasılığı 0'dır. Bu olay imkânsız olaydır. C) Bir olayın olma olasılığı a ise olayın tümleyeninin olma olasılığı 1 − a'dır. D) Bir olayın olma olasılığı 1'den büyük olabilir. 17. Ali'nin katıldığı bir yarışmada 16 yarışmacı arasında Ali'nin birinci olamama olasılığı kaçtır? 18. Derya doğum günü partisinde arkadaşlarına vermek için 3 araba, 4 bebek ve 5 yapbozu hediye paketlerine koyuyor. Melisa oyuncak araba istememektedir. Buna göre, Derya'nın rastgele verdiği hediye paketinden Melisa'nın istemediği hediyenin çıkma olasılığı kaçtır? 19. Bir arabanın içinde 3 bayan, 2 erkek yolcu bulunmaktadır. Buna göre, arabanın sürücüsünün bayan olma olasılığı nedir? 20. Yanda içinde özdeş bilye sayıları ve renkleri gösterilen 6 torbadan sarı bilye çekme olasılığı 'tir. 15 Buna göre, torbada kaç tane beyaz bilye vardır? 150 EK- 14. TURNUVA SORULARI TURNUVA SORULARI –I1. Bir mağazada satılan bazı ürünlerin kalitelerine göre fiyatları tabloda verilmiştir. Bir müşteri her üründen yalnız bir tane alarak toplam 100 milyon TL ödüyor. Ürün Adı I. Kalite Fiyatı (Milyon TL) 45 20 35 30 Sehpa Tava Çaydanlık Tencere II. Kalite Fiyatı (Milyon TL) 35 15 25 20 2. Grafik: Bir alışveriş mağazasının karı 350Kar (TL) 300 250 200 150 100 50 0 Ptesi Salı Müşteri, aldığı ürünlerin seçimini nasıl yapmıştır? A) Hepsini ikinci kalite seçmiştir. B) İkisini I. kalite, ikisini II. kalite seçmiştir. C) Üç tanesini II. kalite, bir tanesini I. kalite seçmiştir. D) Üç tanesini I. kalite, bir tanesini II. kalite seçmiştir. Yandaki grafiğe göre beş günün toplam karı ne kadardır? Günler Çarş Perş Cuma 3. Grafik: Ankara’nın bir haftalık hava sıcaklığı Hava Sıcaklığı(Cº) 16 14 12 10 Yandaki grafiğe göre Ankara’nın günlük ortalama sıcaklığı nedir? 8 6 4 2 Cuma a Cumartes i Pazar Perşembe Çarşamba Salı Pazartesi Günler 151 4. Aşağıdaki grafik bir sınıftaki matematik sınavından alınan notların dağılımını göstermektedir. Bu grafiği yorumlamada yapılabilecek hatanın sebebi aşağıdakilerden hangisinde doğru olarak verilmiştir? A) Kişi sayısına ait ölçeklendirmenin 12'den başlaması B) Çizgi grafik ile gösterilmemesi C) Notlara ait ölçeklendirmenin 1 – 5 arasında olması D) 4 alan öğrenci sayısının diğerlerine göre daha fazla olması 5. Grafik: Trabzon’un bir haftalık yağış miktarı Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Aşağıda verilen, I. Yağış miktarının en az olduğu gün cumartesidir. II. Yağış miktarındaki en fazla artış, salı ile çarşamba günleri arasında gerçekleşmiştir. III. Bu haftada toplam 180 mm3 yağış düşmüştür. ifadelerinden hangileri yanlıştır? A) Yalnız I B) I ve II C) I ve III D) I,II ve III 6. Grafik: Bir haftalık yağış miktarı Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Bu grafikteki veri aralığı kaçtır? 7. Grafik: 4/A sınıfı matematik notları Yanda verilen grafiği tablo halinde gösteriniz. 152 8. Yukarıdaki tabloda bir öğrencinin bir hafta boyunca bilgisayar başında geçirdiği ve kitap okuduğu saatler verilmiştir. Bu tabloya göre, aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) Hafta sonu bilgisayar başında toplam 6 saat geçirmiştir. B) Hafta sonu kitap okuma süresi, hafta içine göre daha fazladır. C) Hafta boyunca kitap okuma süresi, bilgisayar başında geçirdiği süreye eşittir. D) Hafta içinde kitap okuma süresi, bilgisayar başında geçirdiği süreden fazladır. 9. Aşağıdaki ifadelerden hangisinin grafiği çizilirken çizgi grafiğinin tercih edilmesi daha net bilgi edinmemizi sağlar? A) Yapılan bir sınavda öğrencilerin sayıları ile alınan notlar B) Bir şirketin yıllara göre elde ettiği kâr miktarları C) Bir öğrencinin günlere göre, çözdüğü soru sayısı D) Bir öğrencinin günlere göre, çözdüğü soru sayısı 10. 5 tane tamsayının aritmetik ortalaması 60 tır. Bu sayılara hangi sayı eklenmelidir ki, aritmetik ortalaması 80 olsun? NOT: 11 ve 12. Soruları aşağıdaki tabloya göre cevaplandırınız. 11. Yukarıdaki tabloda bir mağazada bulunan A, B ve C markalarına ait etek, kazak, ceket ve pantolonların farklı modellerdeki sayıları verilmiştir. Arkadaşı Derya'ya bu mağazadan sadece bir ürünü yılbaşı hediyesi olarak almak isteyen Hazan, seçimini kaç farklı şekilde yapabilir? 12. Yukarıdaki tabloda bir mağazada bulunan A, B ve C markalarına ait etek, kazak, ceket ve pantolonların farklı modellerdeki sayıları verilmiştir. Bu mağazadan pantolon, ceket ve kazaktan birer tane alacak olan bir kişi kaç farklı seçim yapabilir? 153 13. Aşağıdaki tabloyu doldurunuz. SORU Örnek Uzay Örnek Uzayın Eleman Sayısı Olay Olayın Çıktı Sayısı Olayın olasılığı Bir zar atıldığında üste gelen sayının 3’ten büyük, 5’ten küçük bir sayı olma olasılığı kaçtır? 14. Bir sınıfta 8 tane kız ve 12 tane erkek öğrenci vardır. Bu sınıfa bir başkan ve bir başkan yardımcısı kaç farklı şekilde seçilebilir? 15. ANKARALI sözcüğünün harflerinin her biri bir topun üzerine yazılıp bir torbaya atılıyor. Torbadan çekilen topun üzerinde A harfi olmama olasılığı kaçtır? 16. Aşağıdaki ifadelerden hangisi yanlıştır? A) Atılan hilesiz bir zarda en çok 6 gelme olasılığı 1'dir. Bu olay kesin olaydır. B) 1'den 5'e kadar numaralandırılmış topların bulunduğu bir torbadan 6 rakamının çekilme olasılığı 0'dır. Bu olay imkânsız olaydır. C) Bir olayın olma olasılığı a ise olayın tümleyeninin olma olasılığı 1 − a'dır. D) Bir olayın olma olasılığı 1'den büyük olabilir. 17. Ali'nin katıldığı bir yarışmada 16 yarışmacı arasında Ali'nin birinci olamama olasılığı kaçtır? 18. Derya doğum günü partisinde arkadaşlarına vermek için 3 araba, 4 bebek ve 5 yapbozu hediye paketlerine koyuyor. Melisa oyuncak araba istememektedir. Buna göre, Derya'nın rastgele verdiği hediye paketinden Melisa'nın istemediği hediyenin çıkma olasılığı kaçtır? 19. Bir arabanın içinde 3 bayan, 2 erkek yolcu bulunmaktadır. Buna göre, arabanın sürücüsünün bayan olma olasılığı nedir? 20. Yanda içinde özdeş bilye sayıları ve renkleri 2 gösterilen torbadan sarı bilye çekme olasılığı 'tir. 5 Buna göre, torbada kaç tane beyaz bilye vardır? 154 TURNUVA SORULARI –II1. Tablo: Satranç Kulübü Öğrencileri Öğrencilerin Öğrenci sayısı Yaşları 10 11 12 13 9 5 10 14 Atatürk İÖO Satranç Kulübüne farklı yaşlarda öğrenci seçilmiştir. Buna göre aşağıdakilerden hangisi yanlıştır? A) Kulübe en fazla katılan öğrenciler 12 yaşındadır. B) En az katılanlar 11 yaş öğrencileridir. C) Kulüpte toplam 32 öğrenci vardır. D) 10 ve 13 yaş grubundan toplam 18 öğrenci vardır. 2. Grafik: Bir alışveriş mağazasının karı 350 300 250 200 150 100 50 0 Yandaki grafiğe göre beş günün toplam karı ne kadardır? Ptesi Salı Çarş Perş Cuma 3. Grafik: Ankara’nın bir haftalık hava sıcaklığı Hava Sıcaklığı(Cº) 16 14 12 10 8 6 4 Yandaki grafiğe göre en yüksek sıcaklık ile en düşük sıcaklık arasındaki fark nedir? 2 Cuma a Cumartes i Pazar Perşembe Çarşamba Salı Pazartesi Günler 4. Yandaki grafik bir kargo şirketinin haftanın ilk dört gününde teslim ettiği koli sayısını vermektedir. Bu grafikteki yanlışı düzeltmek için ne yapılmalıdır? A) Grafik sıfırdan başlatılmalıdır. B) Koli sayısı arttırılmalıdır. C) Gün sayısı arttırılmalıdır. D) 80 ile 70’in yeri değiştirilmelidir. 155 5. Grafik: Trabzon’un bir haftalık yağış miktarı 6. Grafik: Bir haftalık yağış miktarı 7. Grafik: 4/A sınıfı matematik notları 8. Tablo: Bir gazete bayiinde satılan gazete sayısı Günler Gazete sayısı Pazartesi 150 Salı 200 Çarşamba 100 Perşembe 50 Cuma 250 Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Hangi günler aynı miktarda yağış düşmüştür? Yandaki grafik bir haftada düşen yağış miktarını göstermektedir. Bu grafiği tablo haline getiriniz. Yanda verilen grafiğe göre 4/A sınıfı matematik notlarının ortalamasını hesaplayınız. Yandaki tabloda verilen bilgileri sütun grafiği ile gösteriniz. 156 9. Çizgi grafiği ile sütun grafiğinin birbirine göre üstünlükleri nelerdir? Ne zaman sütun grafiğini/ çizgi grafiğini kullansak daha iyi olur? 10. Bir öğrencinin Türkçe dersinden aldığı puanlar sırası ile aşağıdaki gibidir. Öğrencinin Adı Fatih AY 1.Yazılı 53 2.Yazılı 39 3.Yazılı 85 Bu öğrencinin aldığı puanların aritmetik ortalaması kaçtır? 11. 3 fen ve 4 matematik kitabından 1 kitap kaç farklı şekilde seçilebilir? 12. 3 fen ve 4 matematik kitabından 1 fen ve 1 matematik kitabı kaç farklı şekilde seçilebilir? 13. Aşağıdaki tabloyu doldurunuz. SORU Örnek Uzay Örnek Uzayın Eleman Sayısı Olay Olayın Çıktı Sayısı Olayın olasılığı Bir zar atıldığında üste gelen sayının çift sayı olma olasılığı kaçtır? 14. Bir grup turist seyahate çıkmıştır. Gidecekleri yere ulaşmak için önce karayolunu sonra demir yolunu kullanmaları gerekmektedir. Bu seyahat için iki farklı tren yolu, 4 farklı karayolu vardır. Turistlerin seyahatlerini kaç farklı yolla gerçekleştirebileceklerini bulunuz. 15. ANKARALI sözcüğünün harflerinin her biri bir topun üzerine yazılıp bir torbaya atılıyor. Torbadan çekilen topun üzerinde A harfi olmama olasılığı kaçtır? 16. Aşağıdaki olayların hangisi imkansız olaydır? A)Bir zar atıldığında 5 rakamının gelmesi. B)Bir zar atıldığında 7 rakamının gelmesi. C)Bir para atıldığında tura gelmesi. D)Bir para atıldığında yazı gelmesi. 17. 8 kardeşten ikisi erkektir. Bu kardeşlerden rastgele seçilen bir kişinin erkek olmama olasılığı kaçtır? 18. “BİLGİSAYAR” sözcüğünün harfleri kesilip bir torbaya konulursa bir çekimde sesli harf gelme olasılığı yüzde kaçtır? 19. Olabilecek tüm olasılıklar hangi sayılar arasındadır? A) -1 ile 0 arasında B) 0 ile 1 arasında C) -1 ile 1 arasında D) 0’dan sonsuza kadar 157 20. Yanda içinde özdeş bilye sayıları ve renkleri gösterilen 1 torbadan sarı bilye çekme olasılığı 'dir. Buna göre, 2 torbada kaç tane beyaz bilye vardır? 158 TURNUVA SORULARI –III1. 7-15 yaş arası çocuklar tarafından en çok sevilen çizgi film kahramanını belirlemek için bir araştırma yapılmak isteniyor. Bu araştırma için nasıl bir örneklem seçilmelidir? A) Lise çağındaki öğrenciler B) Üniversite çağındaki öğrenciler C) İlköğretim çağındaki öğrenciler D) Ana sınıfı çağındaki öğrenciler 2. Grafik: Bir alışveriş mağazasının karı Yandaki grafiğe göre en fazla kar hangi gündür? Kar (TL) 350 300 250 200 150 100 50 0 Günler Ptesi Salı Çarş Perş Cuma 3. Grafik: Ankara’nın bir haftalık hava sıcaklığı Yandaki grafiğe göre hangi günler sıcaklık birbirine eşittir? Hava Sıcaklığı(Cº) 16 14 12 10 8 6 4 2 Pazar Cuma a Cumartesi Perşembe Çarşamba Salı Pazartesi Günler 4. Grafik: Ali’nin notları Grafiğe göre Ali’nin aldığı notları tablo ile gösteriniz. 159 5. 6/A sınıfındaki öğrencilerin matematik yazılısından almış olduğu notları çizgi grafiği ile mi yoksa sütun grafiği ile mi göstermek daha iyidir? Neden? 6. Grafik: Ali’nin notları Grafiğe göre Ali’nin not ortalamasını bulunuz. 7. Grafik: 4/A sınıfı matematik notları Yanda verilen grafiği tablo halinde gösteriniz. 8. Bir öğrencinin Türkçe dersinden aldığı puanlar sırası ile aşağıdaki gibidir. Öğrencinin Adı Fatih AY 1.Yazılı 53 2.Yazılı 39 3.Yazılı 85 Bu öğrencinin aldığı puanları sütun grafiği ile gösteriniz. 9. Aşağıdaki olaylardan hangisinin olması imkansızdır? a) b) c) d) Kış aylarında kar yağması Geceleri gökyüzünde ayın görünmesi Şelalenin ters yönde akması Kedilerin dört ayaküstüne düşmesi 10. Aritmetik ortalaması 45 olan üç sayının toplamı kaçtır? 11. Bir öğrenci gittiği bir kitapçıda 5 roman, 3 hikaye kitabı beğeniyor. Sadece bir kitap almak isterse, kaç farklı alışveriş yapabilir? 12. Nuri’nin 4 pantolonu, 3 gömleği vardır. Nuri 1 pantolon ve bir gömleği kaç farklı şekilde giyebilir? 13. 10 kırmızı topun bulunduğu bir torbadan rastgele bir top çekilirse, bu topun kırmızı olma olasılığı nedir? 160 14. Aşağıdaki tabloyu doldurunuz. SORU Örnek Uzay Örnek Uzayın Eleman Sayısı Olay Olayın Çıktı Sayısı Olayın olasılığı Bir zarı attığımızda üste gelen yüzde 1 olma olasılığı nedir? 15. 1, 2, 4, 5, 6,7, 7, 7 sayı dizisinin açıklığı kaçtır? 16. Bir madeni para atılıyor. Tura gelmeme olasılığı kaçtır? 17. 5 Yandaki eş parçalara bölünmüş çark döndürüldüğünde ibrenin 9’dan büyük bir sayıyı gösterme olasılığı nedir? 8 2 9 12 3 21 ibre 7 18. Haftanın günleri aynı büyüklükteki kartlara yazılarak bir torbaya atılıyor. Rastgele bir kart çekilirse çekilen kartın üzerinde P harfiyle başlayan gün yazma olasılığı nedir? 19. Bir torbada 2 kırmızı, 4 mavi, 3 sarı misket vardır. Rastgele çekilen bir misketin sarı gelmeme olasılığı nedir? 20. Aşağıdakilerden hangisi olasılık sonucu olamaz? 3 A) 4 B) 0 4 C)1 D) 3 161 EK- 15. MATEMATİK BAŞARI TESTİ HAZIRLAMADA YARARLANILAN KAYNAKLAR ……..(2002), LGS Öğretmen Matematik Test Kitabı , İstanbul: Sürat Basım Yayım Dağıtım ……...(2007), 6. Sınıf Matematik Konu Anlatımlı Soru Bankası, İstanbul: Okyanus Dergisi Yayınları ……..(2008), SBS 6 Sınav Soruları ……...(2007), İlköğretim 6 Test Kitabı , İzmir: Zambak Yayınları ……..(2007), Sözün Özü OKS’de En Çok Çıkan Sorular Kitabı , İstanbul: Anafen Yayınları ……..(2009), SBS 6 Sınav Soruları …….(2008), İlköğretim 8 SBS Seti Matematik Konu Anlatımlı, İstanbul: Zirve Dergisi Yayınları İleri, H., Şahin, A., Kuzu, A. Ve Demirel, H. (…..), LGS Matematik Soru Bankası, İstanbul: Kulvar dergisi Yayınları 166 ÖZGEÇMİŞ KİŞİSEL BİLGİLER Adı Soyadı : Betül ARISOY Doğum Yeri ve Yılı : Osmaniye, 1984 E-mail : [email protected] ÖĞRENİM DURUMU Lisans (2002-2006): Gaziantep Üniversitesi Adıyaman Eğitim Fakültesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Lise (1998-2002) : Osmaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi Ortaokul (1995-1998): Osmaniye İmam Hatip Lisesi İlkokul (1992-1995): Osmaniye Yediocak İlkokulu İlkokul (1990-1992): Kırmacılı Köyü Gültepe İlkokulu ÇALIŞMA HAYATI 2010-…… : Hakkıbeyli İlköğretim Okulu- Adana 2006-2010 : Seyhan Belediyesi İlköğretim Okulu- Adana