ÖZET MÖ. 5. ve 4. Yüzyılda Atina’da, siyasi ve toplumsal koşulların değişmesi doğa eksenli felsefeden insan eksenli felsefeye geçişe neden olmuştur. Bu yeni felsefe konusu, bahsi geçen zaman diliminde özellikle ‘sofist’ adı verilen düşünürlerce ele alınmıştır. Sofistler çalışma alanlarının kıymeti münasebetiyle çok dikkat çekmiş olmakla birlikte pek çok eleştiriye ve yanlış anlamaya da maruz kalmışlardır. Bir taraftan dönemin önemli filozofları Sokrates ve Platon’un onlar üzerine olan eleştirilerinden de hareketle, bugünkü felsefe dünyasında ‘bilgi satıcısı’ ya da ‘bilgiç kişi’ şeklinde ki alaycı sıfatlarla anılmaktadırlar. Diğer taraftan ise çağdaş felsefe tarihçileri tarafından değerlerin göreliliğini savundukları ve siyasal yaşamda eşitlik ve özgürlük taraftarı oldukları ileri sürülmektedir. Bu çalışmada sofistler üzerine tarafsız bir bakışla, onların söylediklerinin, çalıştıklarının ve üzerine düşündükleri alanların ne olduğu ile ilgilenilmiş ve bu alanda göz ardı edilen gerçeklere kaynaklardan hareketle yanıt verilmeye çalışılmıştır. Anahtar kelimeler: Sofist, bilgi, erdem, insan felsefesi, görecelilik