EMEKL‹LER

EMEKL‹LER
Yrd. Doç. Dr. Ziver BERKMAN
MERHABA,
Ben bir Karfl›yakal›y›m, ben bir Bornova Anadolu
Liseliyim, ben bir Galatasarayl›y›m ve ben bir
DEVfi‹RME Hacettepeliyim. Ama HACETTEPEL‹Y‹M.
Hacettepe’ye geldi¤im ilk zamanlarda, öylesine
enteresan bak›fllarla karfl›lafl›yordum ki, epeyi bir
süre “acaba antenlerim mi gözüküyor” diye
düflündüm. Hacettepe d›fl›ndan bu kuruma gelmifl
bir “yabanc›” olarak zaman zaman gerçekten
antenlerim oldu¤umu hissettirir sorularla da
karfl›laflmad›m de¤il hani.
Zaman, o her fleye ilaç olmaya merakl› ve haz›r
olan zaman, yine yard›ma yetiflti ve sözkonusu
iflleviyle uygun olan bir fakültede, ona ihtiyaç duyan
bana destek ç›kt› ve çok fazla s›k›nt› çekmeden
devflirilmemi sa¤lad›.
Ben biraz zor ve geç karar veren biriyim. Mesle¤e
ilk ad›m›m› att›¤›m günden beri olmay› ve görmeyi
arzu etti¤im akademisyenli¤e “birgün olur da”
ulafl›r›m ya da görürüm diye beklerken, bakt›m ki
zaman finifli gö¤üslemifl bile. Kendine yapt›¤›n iflin
d›fl›nda, d›flar›dan ve farkl› aç›lardan bakabilmek,
o “birgün”ün gelebilece¤ini beklemek demekti.
Geçen zaman içinde pek çok fleyi
paylaflt›k…Gülümsemelerimizi… üzüntülerimizi…...
Ya da en az›ndan öyle olmas›n› istedim. Bazen
düflünüyorum da, acaba hiç “zamanlar›m›z›”
paylaflt›k m›? Sonra tekrar düflünüyorum ki
paylafl›lmayan zamanlar›n an›lar› olamaz di mi…
Baz›lar›n›n “erken” dedi¤i karar› al›rken en büyük
flans›m ve deste¤im, tam zaman›nda karfl›ma ç›kan
gerçek bir “ikinci bahar” d›. Dilerim, böyle önemli
kararlar öncesinde sizlerin de mevcut ya da ikinci
baharlar›n›z olsun. Dilerim hiçbirimizin baharlar›
yaprak dökmesin! Ama benim yaflad›¤›m ikinci
bahardan bir tane üretildi. Bofluna aramay›n. Lütfen
siz kendinizinkini bulun.
Pek çok kifli ayr›l›rken ard›nda bir fleyler
b›rakt›¤›ndan bahseder. Ben ard›mda hiçbir fley
b›rakmayacak kadar egoistimdir. Her fleyimi yan›mda
götürdüm; kalemlerimi, sözlerinizi, dostluklar›n›z›,
sevgilerinizi, k›zg›nl›klar›n›z›, k›rg›nl›klar›n›z›,
k›rg›nl›klar›m›, söyleyemediklerinizi,
söyleyemediklerimi …..en önemlisi mutluluklar›m›!
Masam› tertemiz b›rakt›m sizlere, bir de
sevgilerimi.
POSYON|C‹LT 15|YIL 2006
Unutmay›n ki hiçbirimiz unutulmak için
yaflam›yoruz… unutmak için de……Zamans›z
zamanlarda bizi “onlars›z” b›rakan dostlar›m›z› ve
“onsuzlu¤una” bir türlü inanamad›¤›m sevgili
Olcay’› anmak istedim son sat›r›mda.
Sevgiyle kal›n, sa¤l›kl› kal›n.
NOT : Yaz› içinde çokça “zaman” kullanmama
ra¤men, yine de artt›. Kendi yaflayacaklar›m› ay›rd›m
bir kenara. Keflke artan zamanlar›m›z› dostlar›m›za
aktarabilseydik. Hiç üretilmeden sadece tüketilen
zaman›, yerinde, tad›nda ve “zaman›nda”
kullanman›z dile¤i ile.
Sevgili Ziver Hacettepe Üniversitesi Eczac›l›k
Fakültesi’ndeki Farmakognozi ailemize 1981 y›l›n›n
bir sonbahar günü kat›ld›. ‹zmir’den gelen simsiyah
gür saçl› (!), kara kafll› (!) bu arkadafla daha ilk
günden içimiz ›s›nm›fl, kan›m›z kaynam›flt›. Eee, ne
de olsa o bir sahil çocu¤u idi ve s›cakl›¤›n› hemen
yaymaya bafllam›flt›. Onunla karfl›laflt›¤›m›z ilk gün
bafllayan bu dostluk, çok uzun y›llar hiç eksilmeden
sürdü gitti. Hala da sürüyor...
Ziver’i birkaç sözcükle anlatmak hiç de kolay
de¤ildir. Çünkü, onu tan›mlayacak sözcükler henüz
sözlüklerde yer almam›flt›r. Öylesine ilginç bir kiflili¤i
vard›r ki, çözmekte güçlük çekti¤inizi san›rs›n›z. Bir
bakars›n›z ›l›k bir akflam rüzgar› gibidir. Kahkahalar›
ile ortam› ›s›t›r. Onunla birlikte oldu¤unuzda
dertlerinizi bir kenara b›rak›r, anlatt›klar›n›
gözlerinizden yafllar gelene kadar gülerek dinlersiniz.
Hatta o kadar ki, onun olmad›¤› ortamlarda onu
ve yapt›klar›n› anlat›rken bile gülerken gözyafllar›n›z
süzülür yanaklar›n›zdan. Ama, bazen de bir
bakm›fls›n›z Ziver bir volkan olmufl, gürlüyor. ‹flte
o zaman kaçacak delik arars›n›z.... Kimler nasibini
almad› ki bu kükremelerden... Herkes bir yana,
garibim Trafik Polisleri (!) bile az çekmediler bizim
Ziver’den. Bazen, onun hiçbir fleyden mutlu
olmad›¤›n› düflünürsünüz. Çünkü hep itiraz eder.
Ama, itirazlar› hep daha düzenli bir ortam istedi¤i
içindir. Haks›zl›¤a hiç tahammülü yoktur. Onu
tan›d›kça görürsünüz ki, Ziver asl›nda bir flöminede
yanan ateflin ta kendisidir. Zaman zaman parlayarak
yansa da, yüre¤indeki s›cakl›k sizi her an sarar ve
içinizi ›s›t›r. Onun en k›zg›n oldu¤u an, asl›nda en
s›cak ve en sevimli oldu¤u and›r...
Çok popüler bir kiflili¤e sahiptir. ‹çinde bulundu¤u
ortama hemen uyum sa¤lar. Büyükle büyük, küçükle
küçük olmay› beceren nadir insanlardand›r. Her
16