PESTİSİTLER Ayhan ÖĞRETEN NİSAN 2017 Zirai Mücadele Araştırma İstasyonu Müdürlüğü/DİYARBAKIR Konu Başlıkları • • • • • • • • • • • Pestisitlerin Tarihçesi Pestisit Tanımı Pestisitlerin Sınıflandırılması Formülasyon Şekillerine Göre Sınıflar Pestisitlerin Kullanım Şekline Göre Sınıflandırılması Pestisitlerin Kullanıldıkları Zararlı Grubuna Göre Sınıflandırılması Pestisitlerin Hedef Alınmayan Canlılar Üzerindeki Etkileri Bakımından Sınıflandırılması Uygulama Metoduna Göre İnsektisitlerin Sınıflandırılması İnsektisitleri Kimyasal Yapılarına Göre Sınıflandırılması İnsektisitlerin Etki Şekillerine Göre Sınıflandırılması Fungusitler ve Genel Özellikleri 2 • • • • • • • Etki Yeri Özelleşmemiş Fungusitler Etki Yeri Özelleşmiş (Modern) Fungusitler Fungusitlerin Sınıflandırılması Etki Mekanizmalarına Göre Herbisitler İlaçların Birbirleriyle Karıştırılması Hangi Durumlarda Karışım Yapılmaz Karışım Hazırlarken Dikkat Edilmesi Gerekenler 3 Pestisitlerin Tarihçesi Pestisitlerin kullanımı çok eski tarihlere dayanmaktadır. M.Ö. 1500’lere ait bir papirüs üzerinde bit, pire ve eşek arılarına karşı insektisitlerin hazırlanışına dair kayıtlar bulunmuştur. 19.yy’da zararlılara karşı inorganik pestisitler kullanılmış, 1940’lardan sonra pestisit üretiminde organik kimyadan faydalanılmış, DDT ve diğer iyi bilinen insektisit ve herbisitler keşfedilmiştir. Bugüne kadar 6000 kadar sentetik bileşik patent almasına karşın, bunlardan 600 kadarı ticari kullanım olanağı bulmuştur. Ülkemizde tarımı yapılan kültür bitkileri, sayıları 200’ü aşan hastalık ve zararlının tehdidi altında olup yeterli savaşım yapılmadığı için toplam ürünün yaklaşık 1/3’i kayba uğramaktadır. Bu kayıpların önlenmesi bakımından pestisitlerin daha uzun yıllar büyük bir kullanım potansiyeline sahip olacağı kuşkusuzdur. 4 Pestisit Tanımı Pestisit: Tarım ürünlerine ve hayvansal gıdalara üretim, hasat, depolama ve taşıma esnasında zarar veren herhangi bir zararlıyı (zararlı ot dahil) kontrol etmek veya bunların zararlarını önlemek üzere uygulanan veya hayvanların vücutlarında bulunan herhangi bir böcek veya zararlının kontrolü amacıyla hayvanlara verilen madde veya maddeler karışımıdır. Pestisitler bitkilere olduğu gibi uygulanmazlar. Bunlar tabiatı icabı zehirli maddeler oldukları için zararlılara karşı daha emniyetli, daha ekonomik, insan ve çevre sağlığı açısından daha az zararlı olacak şekilde bazı yardımcı maddeler ile (katı, sıvı) karıştırılarak kullanılırlar. İşte bu fiziksel karışıma “formülasyon” (ilaç), içinde belli yüzdede bulunan pestisite de “etkili madde” veya “aktif madde” adı verilir. 5 Her zehirli madde pestisit olarak kullanılmaz ve adlandırılmaz. Zehirli özellik gösteren bir maddenin pestisit olabilmesi için aşağıdaki özellikleri taşıması gerekir: 1. Biyolojik olarak aktif olmalı, 2. Etkili olmalı, 3. Güvenilir olmalı, 4. Yeteri kadar stabil (kararlı) olmalı, 5. Kullanıcılar açısından güvenilir olmalı, 6. Üçüncü şahıslar açısından güvenilir olmalı, 7. Tüketiciler açısından güvenilir olmalı, 8. Besi hayvanları açısından güvenilir olmalı, 9. Yabani hayatta zararlı olmamalı, 10. Faydalı organizmalara zararlı olmamalı, 11. Çevre için kabul edilebilir olmalı, 12. Ticarette probleme sebep olmamalıdır. Bir formulasyonda bulunması gereken özellikler FAO (Food Agricultural Organization) ve WHO tarafından belirlenerek belli esaslara bağlanmış. 6 Bu formulasyonun içinde; 1. Etkili madde (aktif madde), 2. Yardımcı maddeler, 3. Emülgatörler, 4. Dolgu maddeleri bulunmaktadır. Bu maddeler katı ve sıvı ilaç formülasyonları için ayrı ayrı özellikte olmaktadır 7 Pestisit kalıntılarının önemi ilk kez 1948 ve 1951 yıllarında insan vücudunda organik klorlu pestisitlerin kalıntılarının bulunmasıyla anlaşılmıştır. Bu nedenle 1960 yılında FAO ve WHO “Pestisit Kalıntıları Kodeks Komitesi’ni kurmuşlar ve bu komitenin çalışmaları sonucu konu ile ilgili tanımlamalar yapılmış, bilimsel araştırma verilerine dayanılarak gıdalarda bulunmasına izin verilen maksimum kalıntı değerleri saptanmıştır. Ülkemizde de tarımsal ürünlerde kullanılan pestisitlerin gıdalarda bulunması müsaade edilebilir maksimum miktarları ürün ve ilaç bazında belirlenmiştir. Bu bilgilere Tarım Bakanlığının Web sayfasından kolaylıkla ulaşmak mümkündür. 8 1. Kabul edilebilir günlük alım (Acceptable Daily Intake-ADI): Bir kişinin bir günde alabileceği kabul edilebilir günlük ilaç miktarını mg/kg olarak ifade eden değerdir. 2. Maksimum kalıntı limitleri (Maximum Residue Limits-MRL): Gıda maddelerinde bulunmasına izin verilen en fazla ilaç miktarını (ppm) ifade eden değerdir. • “Codex Alimentarius”, USEPA (United States Environmental Protection Agency) gibi kuruluşların bu değerleri içeren listeleri mevcuttur. Bu miktarlar tarımsal ürünlerin dış pazarlaması bakımından da önemlidir. Zira tolerans miktarını aşan değerlerde pestisit kalıntısı tespit edilen tarımsal ürünler alıcı ülkeler tarafından geri çevrilmektedir. • Pestisitlerin kalıntı yoluyla kronik toksisiteleri yanında bazılarının insanlarda mutajenik, teratojenik ve kanserojen etkilerinin de olduğu son yıllarda yapılan çalışmalarla saptanmıştır. 9 Pestisitlerin Sınıflandırılması Pestisitler; görünüş, fiziksel yapı ve formulasyon şekillerine göre, etkiledikleri zararlı ve hastalık grubu ile bunların biyolojik dönemine göre, içerdikleri aktif maddenin cins ve grubuna göre, zehirlilik derecesine ve kullanım tekniğine göre çok değişik şekillerde sınıflandırılabilirler . Bunlardan en önemli ve en çok kullanılan sınıflandırma şekilleri ise kullanıldıkları zararlı gruplarına ve yapısındaki aktif madde grubuna göre yapılan sınıflandırmalardır. Kullanıldıkları zararlı gruplarına göre yapılan sınıflandırmadaki en önemli 3 büyük pestisit grubu; insektisit, fungusit ve herbisitlerdir 10 Formülasyon Şekillerine Göre Sınıflar • • • • • • • • • • 1- Toz ilaçlar (DP) 2- Islanabilir toz ilaçlar (WP) 3- Suda çözünen toz ilaçlar (SP) 4- Kuru tohum ilaçları (DS) 5- Solüsyonlar veya sulu çözeltiler 6- Emülsiyon konsantre ilaçlar (EC) 7- Akıcı konsantre ilaçlar (SC) 8- Yağlar (GS) (Yazlık ve Kıslık yağlar) 9- Tabletler (TB) 10- Granüller (GR)-mikro granül(MG)-ince granül(FG)-suda dağılabilen granül (WG) 11 • • • • • • • • • 11- Pelletler (PL) 12- Aerosoller (AE) 13- Zehirli yemler (RB) 14- Kapsül sekli verilmis formülasyonlar (Kapsül - süspansiyonlarCS) 15- Gübre karısımları 16- Yağ konsantreleri ve yağ solüsyonları 17- Çok düsük hacimli ilaçlamaya uygun sulandırılmadan kullanılan sıvı ilaç formülasyonları (ULV) 18- Gaz halinde olanlar (ve nesredenler) (VP-GA) 19- Diğerleri 12 Çevre sağlığı açısından ise pestisitlerin yapısında bulunan aktif madde grupları son derece önemlidir. Çünkü canlılar üzerinde akut veya kronik etkiler oluşturan, onların ölümüne neden olan pestisitin yapısındaki aktif maddedir. Yapısındaki aktif madde grubuna göre pestisitler, inorganik ve organik pestisitler olmak üzere 2 gruba ayrılırlar. Organik pestisitler de yine kendi aralarında doğal ve sentetik organik pestisitler şeklinde 2 alt gruba ayrılırlar. Sentetik organik pestisitler zirai mücadelede en fazla kullanılan kimyasallardır. Bu nedenle çevre ve organizmalara olan zararları açısından en önemli pestisit grubunu oluştururlar 13 Dayanıklı (2-5 yıl) Orta Dayanıklı (1-18 ay) Dayanıksız (1-2 hafta) Yaprak dökücü (defoliant) Dayanıklılık sürelerine göre Kurutucu (desicrant) Dezenfektan Kısırlaştırıcı Çekici (Atractant) İşlevlerine göre Kaçırıcı (Repellent) Büyüme yönlendirici (Growth Reguloter) Metilen Klorür Triklor etan Ksilen PESTİSİTLER Çözücü Adjuvan İnsektisit Herbisit Fungusit oldukları Etkili canlıya göre Nematosit Rodentisit Mollusisit Avisit İNERT BİLEŞEN Yayıcı Yapıştırıcı Organik fosforlular N-Metil karbamatlar Sulandırıcı Yağlar Kimyasal tiplerine göre Arsenikliler yağmur kar sis ÇEVRE besinler toprak Yer altı suyu Klorlu hidrokarbonlar Bitkisel kaynaklılar Fenoksi alifatik asitler Bitkiler Solunan hava Yüzeyel su Akansit canlılar Hayvanlar İnsan Göz Sindirim Solunum Deri Duman Sis Aerosol Pestisitlerin Kullanıldıkları Zararlı Grubuna Göre Sınıflandırılması İnsektisitler (Böcekleri öldürenler) Algisitler (Algleri öldürenler) Fungisitler (Mantarları öldürenler) Fungustatikler (Fungusların faaliyetini durduranlar) Herbisitler (Yabancı otları öldürenler) Bakterisitler (Bakterileri öldürenler) Akarisitler (Akarları öldürenler) Afisitler (Yaprak bitlerini öldürenler) Molluskisitler (Yumuşakçaları öldürenler) Avenisitler (Kuşları kaçıranlar) Rodentisitler (Kemirgenleri öldürenler) Nematositler (Nematodları öldürenler) Termitisitler (Karıncaları öldürenler) Pedikulisitler (Bitleri öldürenler) 15 Pestisitlerin Hedef Alınmayan Canlılar Üzerindeki Etkileri Bakımından Sınıflandırılması Kanserojen etkili pestisitler: Aldrin, benomil, captan, 2,4-D, lindan, zineb, thiram, carbofuran, trifluralin, vb… Teratojen etkili pestisitler: Bunlar ana karnındaki yavrunun oluşum bozukluklarına neden olan maddelerdir. Örneğin; aldrin, benomil, captan, 2,4-D, lindan, zineb, dikuat, maneb, dinoseb, MCPA, parakuat, propaklor, thiram vb… Mutajen etkili pestisitler: Canlının genetik yapısında değişikliklere neden olan maddelerdir. Örneğin; aldrin, aldrazin, benomil, parakuat, simazin, siyanazin, aldikarb, captafol, karbofuran vb… Alerji yapan pestisitler: Benomil, captan, lindan, nabam, parakuat, triazin, zineb, propaklor,captafol vb.. 16 Uygulama Metoduna Göre İnsektisitlerin Sınıflandırılması • • • • • • • • • A . Mide Zehirleri agız yoluyla alınmalı ; mideden absorbe olmalı B. Sistemik İnsektisitler bitki ve hayvanlarda değişik organ ve dokulara taşınırlar C. Kontakt ( Değme ) Zehirler vücut duvarından absorbe olurlar D. Fümigant ( Solunum Zehiri )’ lar trachaelerden absorbe olurlar 17 İnsektisitleri Kimyasal Yapılarına Göre Sınıflandırılması • • • • Organik Fosforlular Karbamatlılar Pyrethroidler Klorlandırılmış hidrokarbonlar • • • Bitkiseller Diğer Kimyasal Sınıflar Mikroorganizmalar 18 Karbamatlılar • • • • Karbamik asit türevleridirler Çevrede stabil değildirler Çabuk parçalanırlar Özellikle Hymenoptera ya toksisiteleri yüksektir 19 Pyrethroidler • • • • • Bitkisel orijinli bileşiklerdir pyretruma benzer olarak sentezlenmişlerdir Toksisiteleri yüksektir Hızlı knockdown etkileri vardır Kalıcılıkları optimaldir 20 Klorlandırılmış Hidrokarbonlar • • • • • En eski sentetik insektisit grubu Tümü klor , hidrojen ve karbon içerir Çok etkili Çevre ve insan sağlığı için tehlikeli Yasaklanmış bir grup 21 Bitkisel Kökenli İnsektisitler • • • • • • • 1940 lı yıllara kadar çok önemli idiler Sentetik insektisitlerin araştırılmasında temel oluşturdular 1965 e kadar kullanımları azaldı Pyretrum Rotenone Azadiractin ( neem ) nicotine 22 Diğer Kimyasal Guruplar • Böcek Büyüme Düzenleyicileri ( IGR ) • juvenile hormon analogları • ecdysone analogları • kitin sentezi engelleyiciler • Chloronicotinyl ler • Avermectins • Bir actinomycetes bakteriden izole edildi. 23 İnsektisitlerin Etki Şekillerine Göre Sınıflandırılması Table I. Mode of action of insecticides. Based on information obtained from www.irac-online.org, IRAC (Insecticide Resistance Action Committee) Mode of Action Classification Version 7.0 issued August 2010. Chemical Sub-group or Exemplifying Active Ingredient Active Ingredient (Representative Trade Names®) 1A Carbamates Aldicarb (Temik®) Carbaryl (Sevin®, others) Carbofuran (Furadan®) Methomyl (Lannate®) Oxamyl (Vydate®) Thiodicarb (Larvin®) 1B Organophosphates Acephate (Orthene®) Chlorethoxyfos (Fortress®) Chlorpyrifos (Lorsban®, others) Dimethoate (Dimethoate, others) Ethoprop (Mocap®) Malathion (Fyfanon®, others) Methamidophos (Monitor®) Methidathion (Supracide®) Methyl parathion (Penncap-M®) Phorate (Thimet®) Phosmet (Imidan®) Tebupirimphos (Aztec®) Terbufos (Counter®) 24 2. GABA-gated chloride channel antagonists 3. Sodium channel modulators 2A Cyclodiene organochlorines Endosulfan (Thionex®, others) 2B Phenylpyrazoles (fiproles) Fipronil (Regent®) 3A Pyrethroids Pyrethrins Permethrin (Ambush®, Pounce®) Bifenthrin (Capture®, others) Beta-cyfluthrin (Baythroid®) Deltamethrin (Decis®) Esfenvalerate (Asana®) Zeta-cypermethrin (Mustang® MAX) Gamma-cyhalothrin (Proaxis™) Lamdba-cyhalothrin (Warrior) Tefluthrin (Force®) 3B DDT Methoxychlor 4. Nicotinic acetylcholine receptor antagonists 4A Neonicotinoids Thiamethoxam (Cruiser®) Imidacloprid (Gaucho®) Clothianidin (Poncho™) 4B Nicotine 5. Nicotinic acetylcholine receptor allosteric activators Spinosyns Spinosad (Entrust™, Success®, Tracer®) 25 6. Chloride channel activators Avermectins Milbemycins 7. Juvenile hormone mimics 7A Juvenile hormone analogues 7B Fenoxycarb 7C Pyriproxyfen 8. Miscellaneous nonspecific (multi-site) inhibitors 9. Selective homopteran feeding blockers 9B Pymetrozine Pymetrozine (Fulfill®) 9C Flonicamid 10. Mite growth inhibitors 10A Clofentezine Hexythiazox Hexythiazox (Onager®) 10B Etoxazole 11. Microbial disruptors of insect midgut membranes Bacillus thuringiensis or Bacillus sphaericus and the insecticidal proteins they produce 12. Inhibitors of mitochondrial ATP synthase 12A Diafenthiuron Cry proteins used in Bt corn hybrids, Dipel®, and others 12B Organotin miticides 12C Propargite 12D Tetradifon Propargite (Comite® II) 26 13. Uncouplers of oxidative phosphorylation via disruption of the proton gradient Chlorfenapyr DNOC 14. Nicotinic acetylcholine receptor channel blockers Nereistoxin analogues 15. Inhibitors of chitin biosynthesis, type 0, Lepidopteran Benzoylureas 16. Inhibitors of chitin biosynthesis, type 1, Homopteran Buprofezin 17. Moulting disruptor, Dipteran Cyromazine 18. Ecdysone receptor agonists Diacylhydrazines 19. Octopamine receptor agonists Amitraz 20. Mitochondrial complex III electron transport inhibitors (Coupling site II) 20A Hydramethylnon Diflubenzuron (Dimilin®) Methoxyfenozide (Intrepid®) 20B Acequinocyl 20C Fluacrypyrim 27 21. Mitochondrial complex I electron transport inhibitors 21A METI acaricides 21B Rotenone 22. Voltage-dependent sodium channel blockers 22A Indoxacarb Indoxacarb (Steward®) 22B Metaflumizone 23. Inhibitors of acetyl CoA carboxylase Tetronic and Tetramic acid derivatives 24. Mitochondrial complex IV electron transport inhibitors 24A Phosphine 25. 24B Cyanide Spiromesifen (Oberon®) 28 28. Ryanodine receptor modulators Diamides Flubendiamide (Belt™) Rynaxypry (Coragen®) Un Compounds of unknown or uncertain mode of action Azadirachtin Azadirachtin (Azatin® XL Plus) Benzoximate Bifenazate Chinomethionat Cryolite Dicofol Pyridalyl 29 Fungusitler ve Genel Özellikleri • Çevre kirlenmesi, hedef dışı organizmalara olumsuz etkisi nedeniyle fungisitler yeniden değerlendiriliyor, • Etiket önerisinden yüksek doz ile kullanım çok riskli, • Patojenlerin fungisitlere duyarlılığı ne kadar azalırsa, fungisitlerin de etkililiği o kadar azalır, • Çözüm için genel eğilim; bu tip fungisitlerin uygulama dozunun arttırılması, Fungusitlerin Sınıflandırılması 1. Etki Yeri Özelleşmemiş (Klasik) 1.1. Bakırlı Fungisitler ve Organometaller 1.2. Elementer Kükürt 1.3. Dithiocarbamate’lar 1.4. Trichloromethylthiocarboximide’ler 1.5. Guanidine’ler 1.6. Diğerleri 2. Etki Yeri Özelleşmiş (Modern) 2.1. Benzimizole’ler 2.2. Carboximide’ler 2.3. Hydroxypyrimidine’ler 2.4. Aromatik Hydrokarbonlar ve Dicarboximede’ler 2.5. Phenylamide’ler 2.6. Sterol biyosentezini engelleyenler 2.7. Anilinopyrimidine’ler 2.8. Phenylpyrrole’ler 2.9. Strobilurine’ler 2.10.Diğerleri Etki Yeri Özelleşmemiş Fungusitler 1. Avantajları 1. Daha ucuz, 2. Daha düşük dayanıklılık riski, 3. Daha geniş etki spektrumu var, 2. Dezavantajları 1. Daha yüksek uygulama dozu, 2. Daha yüksek ekotoksikolojik risk, 3. Daha az etkililik. Bakırlı Fungisitler • Risk; eriyebilir inorganik bakırlılarda serbest bakır iyonları bitki kutikulasınından geçerek çok fazla fitotoksisite sorunu yaratabilir, • Çözüm; suda erimeyen bakır tuzları ile daha fazla bitki yüzeyinin kaplanması ve spor çimlenmesinin engellenmesi amaçlanmıştır, • Dikkat; serin ve nemli koşullarda bordo bulamacı gibi erimeyen bakırlılar da bitkilerde fitotoksisite yapabilmekte, Organizmalara Etkisi - Bordo bulamacı arılara zehirlidir, - Bakırsülfat, balıklara zehirlidir, koyunlara ve tavuklara normal uygulama dozlarında zehirli olabilir, - Solucanlar gibi toprakta yaşayan diğer canlılar, bakırlı fungisitlerin aşırı kullanımı sonucu dokularında biriktirebilmektedirler, -Yaprakta doğal olarak veya biokontrol amaçlı uygulanan biyolojik preparatlarda bulunan Bacillus sp.,Trichoderma vb. organizmaları öldürebilir. Etki Mekanizması Bakırlı bileşiklerin fungisit etkileri konusundaki en basit hipotez, fungisidal reaksiyonun bakır iyonlarından kaynaklandığıdır. Eriyiciliği olmayan bakır kalıntısı, fungal sporların çimlenmesini engellemektedir. Çim borusunun aktif büyümesi nedeniyle sporun yakın çevresini asitlendirmesinden dolayı çim borusu gelişmesini önlediği bildirilmiştir. (Köller 1992;1998;Martin,1969). Bakırlı Fungusitler Bir çok patojeni kontrol ederek geniş etki alanına sahip olması, Bakterisit özelliği, Düşük akut toksitesi, Organik tarımda kullanılabilmeleri, Gerekse ekonomik olması nedeniyle bitki koruma ürünleri içinde en çok kullanılan ilaçların başındadır. Elementer Kükürt • Fungusit etkisi 1800’lü yıllardan beri biliniyor, • Özellikle küllemelere etkili, akarisit etkisi, • Mikronize olarak daha üniform süspansiyon olan ve daha iyi kaplama sağlayan formulasyonlar, • Düşük maliyet, • Doğal ürün olduğundan organik tarıma uygun, • Toprakta asitliliği düzenleyici özelliği ile yoğun kullanılmakta, Dithiocarbamate’lar • Sentetik fungisitlerin en eski grubu, • Dithiocarbamic asitten türevlenmiştir, • Farklı karakterde bileşikler bulunduğu için 2 alt grupta incelenebilir, • Dimethyldithiocarbamate’lar (thiram, ferbam, ziram) • Ethylenebisdithiocarbamate’lar (mancozeb, maneb, zinep, metiram, propineb) Trichloromethylthiocarboximide’ler • En çok bilinenler captan, captofol, folpet, • Stabiliteleri ilaçlama suyunun pH’ı ile yakından ilgilidir, örneğin captan pH 7’de yarı ömrü 2.5 saat iken, 8’in üzerinde 17 dakikadır, • Toprakta hızla tutulur ve çabuk hidrolize olurlar, toprakta yıkanma açısından büyük risk oluşturmazlar, • Bitkilerde kutikulayı geçebildiklerinden fitotoksiktir, • Kanser yapıcı etkisi ortaya konmuştur, Guanidine’ler • En bilinen fungisit dodine, • Toprak tarafından kuvvetle tutulur, hareketsizdir, yıkanmazlar, • Yapraklara penetrasyonu zayıftır, • Toprak üstü kısımlara uygulanır, koruyucu vetedavi edici özelliği vardır, Diğerleri • Nitril gruplarını içeren dithianon, chlorothalonil, • Patojenlerin enzimatik fonksiyonlarını etkiler, • Dinocap, nitrophenol’e parçalanır ve spor çimlenmesini ve miseliyal gelişmeyi engeller, • Anilazine, 1966’da piyasaya çıkmıştır, sülphydryl gruplarını etkilediği düşünülmektedir, • Fluazinam, 1987’de çıkmış, mitokondrial oksidatif fosforilasyon bağlantını bozmaktadır. Etki Yeri Özelleşmiş (Modern) Fungusitler • Fungal hücrede özel tek bir etki yeri vardır, • Bu nedenle uygulamada az ya da çok dayanıklılık riskine sahiptir, • Bir kısmı sistemik özellikte iken bir kısmı translaminar özelliktedir, Benzimidazole’ler • Önemli fungisitler; benomyl, carbendazim, thiabendazole, thiophanate methyl, • Sistemik, etki alanı geniş, • Ancak, Oomycetes grubuna hiç etkili değil, • Suda eriyiciliği zayıftır, • Uygulama sonrası carbendazim’e parçalanırlar Carboximide’ler • Sistemik özellikte carboxin ve oxycarboxin,flutolanil, • Toprakta ve bitkide hızlı biçimde sülfoxide’e ve sulfone’a dönüşür, • Basidiomycetes üyesi patojenlere yüksek etkililiktedir, • Tohuma ya da bitkiye uygulandığında, sadece hastalıkları önlemek değil bitki gelişmesini hızlandırıcı etkileri de bulunmaktadır. Hydroxypyrimidine’ler • 1968’de piyasaya çıkmıştır, • Bupirimate, dimethirimol ve ethirimol • Küllemelere özelleşmiş sistemik, • Yarı ömrü 1 gündür, • Elmada küllemeye etkili Aromatik Hydrokarbonlar ve Dicarboximide’ler Eski ve heterojen bir gruptur, Biphenyl, quintozene (PCNB), hexachlorobenzene, dichloran, tolclophos- methyl, cloroneb (Lry, 1995), Dicarboximide’ler sistemik değil (iprodion, vinclozolin), procymidone ve chlozolinate sistemik, Bitkide en uzun kalıcılık iprodion, toprakta en yavaş parçalanan ve en kalıcı procymidone Phenylamide’ler • Peronosporales üyesi funguslara etkilidirler, • Benalaxyl, furalaxyl ve metalaxyl toprak ve tohum uygulamaları açısından uygundur, • Yarı ömürleri 3-8 haftadır, • Sistemik özelliktedir, Yaprakta kalıntı bırakırlar, Sterol Biyosentezini Engelleyenler • İlk üye morpholine türevi dodemorph 1967’de çıktı,İmidazole, pyrimidine türevleri, • 2 grupta incelenir; Sterol demetylation inhibitörleri ve morpholine’ler, • Sistemik olduğu için tohuma penetre edebilir, bitki tarafından alınıp taşınabilir, • Oomycetes grubu dışında etkilidir, Bazı Örnekler • • • • • • • Piperazine; triforine Pyridine; buthiobate, pyrifenox, Pyrimidine;triarimol, fenarimol, nuarimol, İmidazole;imazalil, prochloraz, Triazole; propicanozole, tebucanozole, myclobutanil, Morpholine;tridemorp, dodemorph Triazzolinthione;prothiconazole Anilinopyrimidine’ler 1995’de ruhsatlanmış, cyprodinil (sistemik), mepanipyrim (sistemik değil), pyrimethanil (kökten sistemik, yapraktan değil) başlıcaları, Hastalık oluşumunu ve sporulasyonu etkileyerek tedavi edici özelliğe sahiptirler, ancak spor çimlenmesine etkili değildirler, Phenylpyrrole’ler • Pseudomonas pyricinia tarafından oluşturulan antifungal bileşik pyrrolnitrin’den türevlenmiştir, • Fenpiclonil (sistemik ve kontak), fludioxonil (sistemik değil), • Toprakta parçalanmaya stabildir, tohum kaynaklı hastalıkların savaşımında önemli, Strobilurine’ler • Strobilurus tenacellus’un sekonder antifungal metobolitidir, • Sentetik anologlar; azoxystrobin, kresoxim-methyl, pyrclostrobin, trifloxystrobin, vb • Geniş spektrumlu, kontak ve sistemik hatta buhar fazının difuzyonu sonucu mesositemik özelliği vardır, yağmurla yıkanmaz, Diğerleri • Fosetyl-al, promocarp, fenhexamid, fosforoz asidi, • Tam sistemiktir, bitkilerde dayanıklılığı artıcı özelliklere sahiptir, • Hastalıkla ilişkili enzimlerin bitkide sentezlenmesini tetikler. Etki mekanizması Sınıfı Mitosis ve hücre bölünmesi Benzimidazoles thiophanates Solunum anilines Sterol sentezi imidazoles Piperazines Pyrimidines triazoles Nukleik asit sentezi Protein sentezi acylalanines Örnek aktif madde Thiabendazole, Benomyl, carbendazim thiophanate-methyl iprodione boscalid azoxystrobin pyraclostrobin Imazilil fenhexamid Bitertanol Flusilazole myclobutanil Propiconazole tebuconazole metalaxyl metalaxyl-M (=mefenoxam) cyprodinil Etki mekanizması Sınıfı Örnek aktif madde Çok yer engelleyici İnorganik Dithiocarbamatlar Phthalimides chloronitriles guanidines Bakır, kükürt thiophanate-methyl captan Chlorothalonil dodine chloroneb dicloran quintozene (PCNB) etridiazole Imazalil fenhexamid Bitertanol Flusilazole myclobutanil Propiconazole tebuconazole Lipidler ve membran Hücre duvarı sentezi Hücre çeperi geçirgenliği Hücre bölünmesi imidazoles Piperazines Pyrimidines triazoles acylalanines propamocarb zoxamide Etki Mekanizmalarına Göre Herbisitler Etki Şekli WSSGrubu Kimyasal Gurubu Etkili Madde Ticari Adı 56 Etki Şekli WSSGrubu Kimyasal Gurubu Etkili Madde Ticari Adı 57 Etki Şekli WSSGrubu Kimyasal Gurubu Etkili Madde Ticari Adı 58 İlaçların Birbirleriyle Karıştırılması • • • • • Pestisitlerin birbirleriyle karıstırılarak kullanılması uygulamada ekonomi sağlaması açısından önemlidir. İlaçlar karıstırılarak zaman, alet amortismanı ve özellikle isçilik giderlerinden önemli tasarruf sağlanmıs olur. İlaçların birbirleriyle karıstırılarak kullanılması halinde özelliklerini yitirmemeleri ve bitkilere zarar vermemeleri gerekir. İlaçların karısıp karısmayacağı veya bazı önlemler alınarak karısabileceği ile ilgili bilgileri edinmek gerekir. Ancak bu karısım tablolarında tüm pestisitleri bulmak çoğu kez mümkün olmaz. Çünkü aktif madde sayısı oldukça fazladır ve her yıl yenileri gelistirilmektedir. 59 Hangi Durumlarda Karışım Yapılmaz • Aktif maddenin asit veya alkali ortamda bulunmasıyla stabilitesi sağlanır. Buna göre asit ortamdaki bir aktif madde ile alkali ortamda bulunan bir aktif madde birbiriyle karıstırıldığında her iki aktif maddenin stabilitesi yani özelliği korunamaz. 60 Karışım Hazırlarken Dikkat Edilmesi Gerekenler • • • • • Karıştırılması istenen pestisitlerin etiketleri iyice okunmalı ve yazılı önerilere uyulmalıdır. Mevcut karışım tablolarından ön bilgi edinilmelidir. İmalatçı firmalara veya yetkili teknik elemanlara başvurularak bilgi alınmalıdır. Genel olarak aynı formülasyonlu ilaçlar birbiriyle karıştırılmalıdır. Farklı formülasyonlu ilaçlar karıştırılacaksa karıstırma işlemi için önce suda ıslanabilir toz (WP) formülasyonlar, sonra sırasıyla akıcı konsantre (SC), suda çözünen toz (SP), yayıcı ve yapıştırıcılar, en son emülsiyon konsantre (EC) formülasyonlar eklenmelidir. 61 • • • Tereddüt varsa bir ön test yapılabilir. Sıraya göre karıştırılır. Bir saat bekletildikten sonra yağ parçacık veya damlacıkları oluşması, katı parçacıkların oluşması, dipte tortu oluşması gibi görünümler varsa bu iki pestisitin karıştırılmasının sakıncalı olabileceğini gösterir. Diğer önemli bir konu da mineral yaprak gübrelerin pestisitlerle karıştırılarak uygulanmasıdır. Son yıllarda bu durum adeta alışkanlık haline gelmiştir ve bugüne kadar önemli bir problem bildirilmemiştir. Ancak hümik maddelerin kimyasalları bağlama ve onlarla kompleks bileşikler oluşturabilme özelliği nedeniyle dikkatli davranılmalıdır. 62 TEŞEKKÜRLER [email protected] 2017