ŞARBON KAYSERİ HALK SAĞLIĞI MÜDÜRLÜĞÜ 2013 Uzm.Dr.Jale DİKER ALGIŞ Dr.Şamil ELBEG 1 ŞARBON 2 Dünyada 1.sırada biyolojik Silah Olarak Bilinmektedir 50 kilogramlık şarbonun 500.000 kişinin yaşadığı bir yerleşim bölgesine havadan püskürtülmesi sonucu 125.000 öleceği öngörülmektedir. 3 ŞARBON 4 Şarbon nedir ? • Şarbon, ot yiyen hayvanlardan insanlara bulaşan bakteriyel zoonotik bir enfeksiyon • “çoban çıbanı, karakabarcık” gibi isimler • İhbarı zorunlu A grubu hastalıklar arasında yer almaktadır • En eski hastalıklardan birisidir. 5 HASTALIK ETKENİ • Bacillus anthracis ’dir. – Gram pozitif – Aerop veya fakültatif anaerop – Sporları 140 °C’de 30 dakikada 180 °C’de 2 dakikada inaktive olur. – Pratikte kullanılan dezenfektanlara dirençlidir. – Robert Koch 1876 – Fransız kimyacı ve biyolog Louis Pasteur 1881’de aşısını keşfetmişti. 6 EPİDEMİYOLOJİ • Şarbon dünyada gittikçe azalan enfeksiyon hastalıklarından biridir. Henüz tamamen eradike edilememiştir. • Bu hastalık bazı Latin Amerika, Afrika ve Asya ülkelerinde endemik olarak görülmektedir. 7 EPİDEMİYOLOJİ 2 • Şarbon ülkemizde endemik bir hastalıktır. Görülme sıklığı gittikçe azalmasına rağmen özellikle İç ve Doğu Anadolu Bölgelerinde daha sık görülmektedir. • Ülkemizde şarbon hastalığı yılın her mevsiminde görülebilir. Ancak sıcak ve kurak aylarda hayvan ve insan şarbonu daha fazla görülmektedir. 8 EPİDEMİYOLOJİ • Endemik 9 YILLARA GÖRE TÜRKİYE İNSAN VAKA SAYILARI Yıllar 12000 10724 10000 8000 6000 4000 2000 5377 4423 4220 2210 Vaka 0 1960-1969 1970-1979 1980-1989 1990-1999 2000-2005 10 Kayseri İlinde Görülen Şarbon Vakalarının İlçelere Göre Dağılımı İLÇELER 2010 2011 KOCASİNAN 1 3 2012 1 MELİKGAZİ 2 3 0 PINARBAŞI 0 5 0 SARIOĞLAN 0 3 1 3 14 2 AKKIŞLA BÜNYAN DEVELİ FELAHİYE İNCESU ÖZVATAN SARIZ TOMARZA TOPLAM HASTALIK ETKENİNİN TABİATTAKİ DÖNGÜSÜ • Şarbon hastalığı bir mera hastalığıdır. • Hayvanlar merada otlarken enfekte olurlar. • Yağışın az olduğu ve kurak geçen yıllarda hayvanlarda şarbon hastalığı daha sık görülmektedir. • Ölen hayvanlar yeni alanları kontamine ederler. 12 13 HASTALIĞIN BULAŞMA YOLLARI 1. Endüstriyel 2. Tarımsal 3. Laboratuar 14 • Sporlar ile kontamine; keçi kılı, yün deri, post ve kemik gibi, sanayide işlenmesi esnasında oluşur. • Sporların deriye bulaşması ile deri şarbonu veya inhalasyonu ile akciğer şarbonu oluşur 15 • Hastalıklı veya ölen hayvanların kesilmesi, yüzülmesi esnasında direkt temasla deri şarbonu • Enfekte etlerin yenilmesi ile gastrointestinal sistem şarbonu gelişir. 16 • Enfeksiyon karasineklerle de mekanik olarak bulaşabilir. • İnsandan insana bulaş çok nadirdir. • Enfekte yara ve akıntı ile direkt ve indirekt temas sonucu enfeksiyonun insandan insana bulaşma riski vardır. Bu vakaların hepsi deri şarbonudur. 17 RİSK GRUPLARI ? – Hayvancılıkla uğraşanlar – Çobanlar – Kasaplar – Mezbaha işçileri – Dericilikle uğraşanlar – Veteriner hekimler – Çocuklar 18 19 KLİNİK VE LABORATUVAR BULGULARI • ŞARBONUN KLİNİK FORMLARI ▫ Deri Şarbonu ▫ Akciğer Şarbonu ▫ Gastrointestinal Sistem Şarbonu 20 DERİ ŞARBONU 21 DERİ ŞARBONU • Şarbon sporlarının kesik, kaşıma ve küçük travmalarla deriye inokülasyonu ile oluşur. • İnkübasyon süresi ortalama 1-7 gün arasında değişir. • Hastalık inokülasyon yerinde yanma ve kaşıntı ile başlar. • Kırmızı bir makül → papül → vezikül şeklinde gelişir. • Vezikül içinde sıvı mavi-siyah renge dönüşür. • Birkaç gün içinde vezikül patlar, ortada keskin kenarlı ortası çökük siyah bir ülser oluşur. 22 DERİ ŞARBONU • Bazen bu nekrozu çevreleyen ödemli doku üzerinde küçük veziküller gelişir. • Bunlar da nekroze olur, siyahlaşır ve primer lezyonla birleşir. Bu lezyona şarbon püstülü adı verilir. • Bu lezyonun çapı bazen 6-9 cm’ye kadar ulaşabilir. 23 DERİ ŞARBONU • BELİRTİLER ▫ Yüksek ateş ▫ Bölgesel lenfanjit ve lenfadenit ▫ Deride nekroz yerinde ağrı ve apseleşme olmaz. ▫ Sekonder enfeksiyon gelişirse ağrı ve apseleşme olur. 24 – BELİRTİLER – Tipik eskar 7-10 gün içinde gelişir. Lezyon genellikle 1-3 cm çapındadır. – Nekroz tamamlandıktan sonra siyah bir kabuk teşekkül eder. Bu kabuk 2-3 hafta içinde kendiliğinden düşer. – Püstüler form bazen ağır seyreder, toksemi ve sepsis gelişerek ölümle sonuçlanabilir 25 DERİ ŞARBONU 26 DERİ ŞARBONU 27 DERİ ŞARBONU • Periorbital bölgede yerleşen lezyonlarda ödem fazladır ve yayılma eğilimi gösterir. • Ödem yüze, boyuna ve göğüs duvarına yayılır. Trakeaya bası yaparak solunum sıkıntısına yol açar. 28 • Aşırı ödem, büller, endurasyon ile karakterize deri şarbonu, şarbon ödemi olarak isimlendirilir. • İnokülasyon yeri genellikle boyun, göğüs ve göz kapaklarıdır. • Bu hastalarda yüksek ateş, toksemi, hipotansiyon ve şok görülebilir. 29 DERİ ŞARBONU • Komplike olmayan deri şarbonu: a) Hafif deri şarbonu Etrafı eritemli deri lezyonu (<4 cm çap) Hafif ateş (<38 C) Sistemik semptom yok Lökosit sayısı normal veya hafif yüksek 30 DERİ ŞARBONU b) Ağır deri şarbonu: Yaygın eritem, büllöz değişiklikler ile beraber geniş deri lezyonları Sistemik semptomlar (ateş, taşikardi, takipne, solunum sıkıntısı, baş ağrısı) Hastalarda genellikle lökositoz vardır. 31 DERİ ŞARBONU 32 DERİ ŞARBONU • Komplike deri şarbonu a) Toksemik şok: Deri lezyonu ile birlikte sistemik semptomların bulunması Ateş, taşikardi, takipne, toksemi, şuur değişikliği, hipotansiyon(sistolik kan basıncının <90 mmHg Lökositoz veya lökopeni Kan biyokimyasında değişiklikler görülebilir. 33 DERİ ŞARBONU b) B. anthracis’in primer deri lezyonundan lenfohematojen yolla yayılması sonucu bakteriyemi, menenjit ve pnömoni gelişmesi 34 AKCİĞER ŞARBONU • B. anthracis sporları inhalasyon yolu ile alınır. • Klinikte hemorajik mediastinit ve pnömoni şeklinde karşımıza çıkar. • Semptomlar 2-5 gün içinde başlar. Yüksek ateş, taşipne, öksürük, dispne, siyanoz gelişir. •. 35 • Dinlemekle akciğerlerde yaş raller duyulur. • Hastalar kanlı balgam çıkarırlar. • Hastada toksemi, şuur bulanıklığı ve koma gelişerek ölümle sonuçlanır. • Akciğer grafisinde mediastinal genişleme, pnömoni ve bronkopnömoni bulguları görülür 36 GASTROİNTESTİNAL ŞARBON • Semptomlar genellikle kontamine gıdaların yenilmesinden 2-5 gün sonra ortaya çıkar. • Gastrointestinal şarbonda en sık görülen iki klinik form tanımlanmaktadır. – Orofarengeal Şarbon – Barsak Şarbonu: 37 ŞARBON MENENJİTİ • Deri akciğer ve barsak gibi yerleşim odaklarından lenfohematojen yayılım sonucu gelişir. • Bu klinik formların %5’ inde menenjit geliştiği belirtilmektedir. 38 TANI •Deri şarbonu: Direkt preparat ve kültür •Akciğer şarbonu: Balgam ve plevral mayi örneği ve kan kültürü •Barsak şarbonu: Dışkı, kusmuk veya asit sıvısı örneği •Şarbon menenjiti: BOS •Kesin tanı: Etken izolasyonu ve doğrulanması AYIRICI TANI AYIRICI TANI DERİ ŞARBONU • • • • • • • • Karbonkül, Erizipel Selülit Orf Tularemi Primer sifiliz şankırı Tropikal ülser Nekrotizan yumuşak doku enfeksiyonu (Özellikle ağır deri şarbonu klinik formu ile karışır). AYIRICI TANI AKCİĞER ŞARBONU • • • • • Atipik pnömoniler Akut bakteriyel mediastenit Aort anevrizma rüptürü Süperior vena kava sendromu Sarkoidoz AYIRICI TANI GIS ŞARBONU • • • • • OROFARİNGEAL Streptokok tonsillofarinjiti Ludwig anjini Vincent anjini Parafaringeal apse Boyun enfeksiyonları AYIRICI TANI GIS ŞARBONU • • • • BARSAK Akut gastroenteritler Gıda zehirlenmeleri Akut karın yapan nedenler Nekrotizan ishaller AYIRICI TANI ŞARBON MENENJİTİ • Subaraknoid kanama • Diğer hemorajik menenjit yapan nedenler TEDAVİ • Deri şarbonu kendiliğinden düzelebilir – ANCAK: %10-20 olguda sepsis ve ölüm • Pulmoner, SSS ve GİS şarbonu öldürücüdür TEDAVİ • İlk tercih: PENİSİLİN • Penisilin allerjisi varsa – eritromisin – tetrasiklinler (i.v. doksisiklin) – kinolonlar (i.v. siprofloksasin) – klindamisin – 1. kuşak sefalosporinler • 2. ve 3. kuşak sefalosporinlere DİRENÇ 48 ŞARBON HASTALIĞINDA SÜRVEYANS VE BİLDİRİM SİSTEMİ • A Grubu bildirimi zorunlu hastalıklardandır • Bildirim hastalığı tespit eden hekim tarafından Form 014’ le günlük yapılmalıdır. • Ay sonunda da Form 017 A ile İl Halk Sağlığı Müdürlüğüne gönderilmelidir. ŞARBON HASTALIĞINDA SÜRVEYANS VE BİLDİRİM SİSTEMİ • Vaka sınıflaması: – Olası Vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu ve hasta olduğu kesin ya da kuşkulu hayvanla veya hayvan ürünleri ile temas öyküsü olan. – Kesin vaka: Tanı için gerekli laboratuvar kriterlerinden biri ile doğrulanmış bir olası vaka. ENFEKSİYON KONTROLU İÇİN ÖNEMLİ PRATİK UYARI NOTLARI…!!! • Şarbon hastalığında insandan insana geçiş çok nadirdir, buna rağmen bulaşı önlemek için gerekli önlemler alınmalıdır. Direkt Bulaşı Önlemek İçin Öneriler? • Lezyona çıplak elle dokunulmamalıdır. Pansuman esnasında sağlık personeli eldiven giymelidir, • Deri lezyonunun pansumanı, steril serum fizyolojik ile yıkanarak günlük yapılmalıdır, • Lezyon steril bir gazlı bez ile kapalı tutulmalıdır, • Lezyon en az 48–72 saat kapalı tutulmalıdır, 5- Kullanılan eldivenler tek kullanımlık veya sterilize edilebilir olmalıdır, 6- Kullanılan eldiven, pansuman materyali usulüne uygun şekilde yakılmalı veya otoklavdan geçirildikten sonra tıbbı atık torbasına atılmalıdır, 7-Hasta ile aile bireylerinin teması nedeniyle veya sağlık çalışanlarının hasta bakımı vermeleri nedeni ile antibiyotik profilaksisi verilme endikasyonu veya aşı yapma endikasyonu yoktur. Çevre Bulaşını Önlemek İçin Öneriler 1) Vezikül sıvısı ile herhangi bir yüzey kontamine olması halinde, sodyum hipoklorit solüsyonu ile dezenfekte edilmeli, ardından su ile yüzey temizliği yapılmalıdır. 2) Şarbondan ölenler için; Ceset, sızdırmayan ceset torbasına konularak kapatılmalı ve bir daha açılmadan mezara konulmalıdır, Hasta yatağı ve kontamine materyaller bir torbaya konularak yakılmalı veya, otoklavdan geçirilmeli veya usulüne uygun olarak formaldehid buharında dezenfekte edilmelidir. Şarbon şüphesi nedeni ile ölen hayvanların karkasları su kaynağına yakın olmayan, otlak alanı olmayan bir alana derin olarak veteriner hekim kontrolünde gömülmelidir veya yakılmalıdır. BULAŞ ÖNCESİ KORUNMA VE KONTROL • B. anthracis sporları toprakta uzun süre canlılığını ve enfektivitesini korur. • Bu nedenle tarımsal alanda, şarbonun endemik bulunduğu bölgelerde korunmada en etkili yöntem hayvanların ve risk altında olan insanların aşılanmasıdır. • Şarbon yönünden risk grubunun eğitimi, Halka Verilecek Mesajlar • Şüpheli hayvan ölümleri yetkililere bildirilmelidir. • Şüpheli hayvan leşlerine kesinlikle çıplak elle dokunulmamalı, kesilmemeli, etleri tüketilmemelidir. • Hasta veya ölen hayvan veteriner önerisi olmadan kesilmemeli ve yüzülmemeli, • Kedi, köpek gibi hayvanların hayvan kadavralarını parçalamaması için gerekli önlemler alınmalıdır. • Hayvan leşlerinin doğal delikleri sızıntının önlenmesi için tentürdiyotlu pamuk veya benzeri malzeme ile kapatılmalıdır. • Duyarlı hayvanların aşılatılması sağlanmalıdır. 56 TEŞEKKÜRLER 57