Erkek infertilitesinde Genetik Doç. Dr. Barış Altay Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı, İzmir Normal Erkek Karyotipi Karyotip Spektral Karyotip Normal erkekte 22 çift otozom ve 1 çift seks kromozomu vardır X Y İnfertiliteye yol açan genetik nedenler Kromozomal Defektler Sayısal Sex Kromozom Defektleri Yapısal İzole Testiküler Kromozomal Defektler Gen Delesyonları veya Mutasyonları Kromozomal bozukluklar infertil erkeklerde sık gözlenir Fertile Men Series2 Infertile Men 7 6 5 4 3 2 1 0 1 Kromozomal bozukluklar infertil erkeklerde (5.8%) normal popülasyona göre (0.5%) daha sık rastlanır İnfertil erkeklerde seks kromozom bozuklukları Autosomal Chromosomes Series2 Sex Chromosomes 5 4 3 2 1 0 1 Kromozom bozuklukları (yapısal veya sayısal) daha sık seks kromozomlarını (4.2%) ve daha az otozom kromozomlarında (1.5%) rastlanır. Yapısal Kromozomal Bozukluklar Translokasyonlar İnversiyonlar Delesyonlar Otozomal genler Y kromozomu Percentage of Men Y Mikrodelesyonlarının 5000 Oligospermi ve Azospermi tanılı erkekte dağılımı 40 30 20 10 0 SUBJECT Y **Fromyaklaşık Foresta, et al. Endocr.Rev 22: 226-239, 2001, Fertile Males Unselected Infertile Males Kromozom Mikrodelesyonları Unselected 8-12% Oligospermia Azospermik ve Idiopathic Severe Oligospermia mil/ml) de 6% Oligospermik erkekte,(<5 nadiren Unselected Azoospermia Fertil erkekte rastlanır Idiopathic Azoospermia Sertoli Cell Only AZF Testis belirleyici faktör geni Yp kromozomu proksimalinde yer alan ve SRY olarak adlandırılan bir gen tarafından kodlanmaktadır ve spermatogenez için Y kromozomu üzerinde ilave genlere gereksinim vardır Bu genler Yq kromozu distal kısmında yer almakta ve AZF olarak adlandırılmaktadır AZF Y kromozomu mikrodelesyonları spermatogenetik defekte bağlı genetik nedenli erkek infertilitesinin en sık nedenidir Bu mikrodelesyonlar ciddi oligozospermi, azospermi, normal fiziksel bulgular ve normal gonadotropin düzeyleri ile ilişkilidir Y kromozom delesyonlarının değerlendirilmesi Çoğu laboratuvar Y kromozomu üzerindeki spesifik bölgelerin çoğaltılması için polimeraz zincir reaksiyonunu (PCR) reaksiyonunu tercih etmektedir Ardışık işaretli diziler (STS) STS, genom üzerindeki spesifik lokalizasyonlar için markır olarak çalışan kısa DNA segmentleridir (Y kromozomu için >300) Klinik Tanı: Y Kromozom Mikrodelesyon Testi SY143 SMCY SY149 SY243 a b Kontrol kadın SRY SRY SY254 SY134 SY143 SMCY SY254 SY134 SY255 SY269 E1FAY SY255 SY149 SY269 SY243 E1FAY c d Normal erkek e f İnfertil Erkek Y kromozom delesyonlarının değerlendirilmesi Birçok laboratuvar STS’leri kullanmaktadır, ancak pozitif ve negatif kontrol mekanizmaları gereklidir AZFa için sY84, sY86 AZFb için sY127, sY134 AZFc için sY153, sY254(DAZ), sY255 İnterval kontrolü için sY14 (SRY) sıklıkla kullanılmaktadır Y kromozom delesyonlarının değerlendirilmesi Y kromozomu üzerindeki bölgelerin çoğaltılmasından sonra DNA fragmanları jel elektroforezi ile ayrılır Silinmiş intervaller jel üzerindeki bir bantın migrasyon paternindeki değişim ya da kayıp ile saptamaktadır AZF bölgesinin proksimalinden distaline doğru AZFa, AZFb, AZFd ve AZFc bölgeleri yer almaktadır Delesyon en sık AZFc bölgesinde olmakta (yaklaşık %60), ardından AZFb delesyonları ve AZFb+c veya AZFa+b+c (%35) gelmektedir AZFa bölgesi delesyonları çok nadir olarak görülmektedir (%5) AZFc AZFc için en sık görülen delesyon klasik AZFc delesyonu olarak adlandırılmakta, AZFb ve AZFc’nin kısmi delesyonları ise ‘‘gr/gr’’ olarak tanımlanmaktadır Bu delesyon tipi ana AZFc aday geninin (DAZ) iki kopyasını içerecek şekilde, AZFc geninin yarısını ortadan kaldırmaktadır b2/b3 olarak adlandırılan başka bir delesyon AZFc geninin benzer bir kısmını ortadan kaldırmakta ve ancak infertilite üzerine etkisi bulunmamaktadır Her AZF bölgesinin spermatogenez sürecinde farklı bir rolü vardır AZFa delesyonları germ hücrelerinin tam olarak yokluğu ve Sertoli hücrelerinin varlığı ile karakterizedir (Sertoli-cell only sendromu) AZFb delesyonları germ hücrelerinin pakiten safhasında gelişimsel duraklaması ile ilişkilidir AZFa-b delesyonları ile yetersiz spermatogenez sıklıkla bildirilmektedir AZFd AZFd bölgesi, AZFb ve AZFc arasında yer alır ve SY153 bu lokalizasyonla ilgili bildirilen en sık delesyondur AZFd delesyonu olan hastalarda sıklıkla ılımlı düzeyde oligozospermi ve/veya teratozospermi ile birlikte infertilite gözlenmektedir Bununla birlikte bazen testiküler spermin olduğu/olmadığı azospermi ile de ilişkili olabilmektedir AZFc delesyonları germ hücrelerinin spermatid aşamasında maturasyon duraklaması ve bazen hipospermatogenez ile ilişkilidir Çocuklarda Kromozom Delesyonu veya artışı (Aneuploid) Defektif Spermatogenezise bağlı gelişir Spermatogenezis sırasında, mayoz bölünme haploid germ hücrelerinin gelişimini sağlar Kromozomların kaybı veya fazla kromozom varlığı ise: Down Sendromu(Trisomy 21) Klinefelter (XXY) Turner Sendromu (Monosomy X) Edwards Sendromu(Trisomy 18) Patu Sendromu (Trisomy 13) Fetal kayıplar AZF delesyonlarının klinik önemi Gereksiz diğer medikal veya cerrahi tedavilerden kaçınmayı sağlar (ör: varikosel tedavisi) AZFa ve AZFb delesyonları testiküler sperm eldesi açısından negatif prognostik değer taşımakla birlikte AZFc ve parsiyel AZFb delesyonu olan hastalarda %50 oranında testiküler sperm eldesi şansı vardır AZF delesyonlarının klinik önemi AZF delesyonları olan oligozospermik hastalarda sperm dansitesinin belirgin şekilde azalma riski vardır, bu yüzden TESE yerine sperm kriyoprezervasyonu fertilite için noninvaziv bir tercih olacaktır Sayısal Seks Kromozom Bozuklukları Klinefelter Sendromu (XXY-XXXXY) 14% Azospermi ICSI bu hasta grubunda kullanılmaktadır XYY Miks Gonadal Disgenezis 45X/46XY (~66%) Normal karyotip (~33%) X0 Turner Sendromu Klinefelter sendromu Klinefelter sendromu (KF) en sık rastlanan seks kromozom anomalisidir Azospermik erkeklerde %11 oranında tanı konulmaktadır Klinefelter sendromu Çoğu olguda genotipik anormallik 47,XXY olmakla birlikte KF’li %10 oranında hasta 47XXY ve 46XY mozaiktir ya da diğer mozaik varyantlar görülebilir (48XXYY-48XXXY) Genel görüş; mozaik olmayan KF’li erkeklerin steril olduğu şeklindedir KF’de klinik bulgular Hipergonadotropik hipogonadizm (küçük sert testisler) Jinekomasti Azospermi Androjen yetmezliğinin başlangıcı ve süresine göre klinik bulgularda büyük bir çeşitlilik vardır KF için prediktif faktörler Hasta yaşı, testis volümü, FSH, FSH/LH oranı, testosteron düzeyi testiküler sperm varlığı için klinik olarak anlamlı göstergeler değildir En iyi gösterge testiküler histolojide sperm saptanmasıdır KF’li hastalarda başarı Non-mozaik KF’li azospermik hastaların %5070’inde testiküler sperm bulunabilmektedir 47 XXY spermatogonia mayoza gidebilmekte ve spermatogenez sürecini tamamlayabilmektedir Non-mozaik KF’li hastalarda testiküler histolojide geniş alanlarda Leydig hücreleri ve sklerotik tübüller ile çok küçük alanlarda spermatogenez izlenmektedir TESE ne zaman planlanmalı? TESE erken yaşlarda planlandığı takdirde daha genç hastalarda başarılı sonuçlar alındığını, çünkü pubertenin başlangıcından sonra testislerin küçüldüğü ve sertleştiği bildirilmiştir Spermatogenezdeki progresif bozulma nedeniyle bu hastalara kriyoprezervasyon önerilmelidir TESE ne zaman planlanmalı? Schiff ve ark. yaşın gösterge bir faktör olmadığını, uzun dönem testosteron tedavisinin ise hipotalamo-hipofizer aksını baskılayarak TESE sonuçlarının başarısını azaltabileceğini belirtmişlerdir. Bu hastalarda spermatogenezin geri gönüş sürecinin beklenmesi yararlı olabilir J Clin Endocrinol Metab 2005 Anormal testosteron/östrojen oranına sahip hastalarda, aromataz inhibisyonu spermatogenezin restorasyonunda iyi bir alternatif olabilmektedir ICSI başarı oranı Non-mozaik KF’li hastalarda taze ya da dondurulmuş spermlerle elde edilen ICSI sonuçları karşılaştırılabilir olmasına karşın, dondurma-çözünme sonrası azalmış sperm sayısı başarıyı azaltabilir KF ve Y kromozom delesyonları Görülme sıklığı hakkında çelişkili görüşler: Tateno ve ark. DAZ veya Y kromozomu RNA motif genlerini (YRRM) gösterememişlerdir Fertil Steril 1999 Oates ve Peterlin, 16 farklı ardışık işaretli dizin (STS) ile düşük oranda Y kromozomu delesyonu saptamışlardır Clin Endocrinol 2003 Miks gonadal disgenezi Fenotipik olarak kadın, erkek veya ambigus genitale olabilir 45X/46XY mozayik karyotip Y kromozomuna ait spesifik gen (SRY), ya da fragmanların bulunması ile gonad yapısı testis yönünde farklılaşmış olabilir. Aynı gonadda her iki gonada (testis ve over) ait dokuların bulunabileceği gibi, bir tarafta testis, karşı tarafta over dokusu ile dış genital yapının daha çok erkek yönünde geliştiği görülebilir Testis skrotumda ise Leydig ve Sertoli hücreleri vardır ancak germ hücreleri yoktur Sex reversal sendrom (46 XX) Paternal mayotik bölünme sırasında seks kromozonu kısa kolunda eşit olmayan değişime bağlı X kromozonu üzerinde Y kromozonuna ait fragmanların bulunmasıyla karakterizedir. Klinefelter sendromuna benzer klinik tablo (atrofik sert testis, jinekomasti, azospermi) 1/20.000 erkekte bir gözlenir SRY gen %80 + olarak saptanır Konjenital bilateral vaz deferens agenezisi CBAVD infertile erkeklerde %1 oranında saptanmakta ve genetik analizler CBAVD’nin kistik fibrosis (KF) ile sıkı bir şekilde ilişkili olduğunu göstermektedir CBAVD, KF’nin fenotipik spektrumunun bir parçasıdır, otozomal resesif geçişlidir. KF, kistik fibrozis transmembran regulator genindeki (CFTR) mutasyona bağlı olarak ortaya çıkmaktadır CFTR büyük ve kompleks bir gendir http://www.hosppract.com/genetics/9706gen.htm CFTR CFTR büyük bir gendir ve >1300 mutasyon tanımlanmıştır Tüm gen incelenebilmekle birlikte genelde çoğu laboratuvarda 30 mutasyon düzenli olarak araştırılmaktadır. Yine 5 T allel mutasyon testi sık kullanılmaktadır. Bu nedenle mutasyon saptanmamış olması KF’li bir bebek doğmayacağını garanti etmez CFTR CFTR varlığı CBAVD’li hastalarda fertilizasyon ve gebelik oranlarına etki etmez Yine CFTR varlığı ICSI işlemi sırasında sperm fonksiyonlarını etkilemez CBAVD’nin klinik bulguları Vaz deferenslerin yokluğu Seminal veziküllerin hipoplazisi Epididimal anomaliler (sadece kaput kısmı mevcuttur) Düşük ejakülat volümü ve asidik pH Spermatogenez etkilenmemiştir CBAVD Genellikle CBAVD’li hastalarda sperm üretiminin normal olduğu ve beraberinde obstrüktif azospermi olduğu kabul edilse de TESE ile anormal spermatogenez saptanabilmektedir Bazı CBAVD’li olgularda varikosel veya AZF delesyonu gibi genetik durumlara bağlı olarak testiküler azospermi riski olduğu akılda tutulmalıdır Kistik fibrozis mutasyonları Bir erkekte CBAVD saptandığında kendisi ve eşi KF mutasyonları için araştırılmalıdır Eşi taşıyıcı olan heterozigot erkeklerde %25, homozigot erkeklerde %50 oranında KF’li bebek doğma şansı vardır