Uploaded by User7964

plastikmalzemelerveozellikleri

advertisement
PLASTİK MALZEMELER
Metaller ve seramiklerin yanında yapılarda kullanılan organik malzemelerdir. Kimyasal bileşimleri
bakımından polimerler grubuna dahildir. Polimerler küçük kimyasal yapılarının çok sayıda tekrarından
oluşan geniş moleküllerdir. Buna göre monomerlerin birbirleriyle eklenmesi sonucunda elde edilen
moleküllerin yapıdaki mer sayısına bağlı olarak gaz, sıvı ve katı halde bulunurlar. Plastik tanım olarak bir
malzeme türünü belirtir. Yük altında kalıcı şekil değiştirebilen cisim olarak tanımlanmaktadır. Örneğin:
bakır plastik bir cisimdir ancak plastik değildir. Diğer taraftan bakalit plastiktir, gevrek olmasından dolayı
plastik malzeme sayılmaz. Buna göre endüstride plastiğin anlamı üretimlerinin belirli aşamalarında akıcı
veya plastik kıvam almaları ve basınçlı olarak kalıbın şeklini alabilen ürünlerdir. Plastik sınıfına giren
malzemeler doğal ve sentetik olmak üzere iki türlüdür. Ahşap, deri, yün vb.. lifli malzemeler doğal
polimerlerdir. Bunun dışında endüstride kullanılan plastikler sentetik polimerlerdir.
Polimer kelimesi iki sözcükten oluşur. Poli, çok demek, mer ise birim molekül anlamındadır. Birim
molekülün birbirine eklenmesi sonucu polimer meydana gelir.
Büyük şekil değişimlerine dayanabilen polimerlere de elastomer adı verilir. Sentetik ve doğal lastikler bu
gruba girer.
Polimerizasyon: Küçük moleküllerden büyüklerini oluşturma işlemine polimerizasyon adı verilir. Polimeri
oluşturan en basit bileşiklerden biri metandır.
Metan CH4
Etilen (monomer)
Polietilen (polimer)
POLİMERİZASYON DERECESİ: Bir zincirin büyüdüğü ortalama boyu tarif eder. Polimer bir tip
monomer içerirse polimerizasyon derecesi zincirde bulunan moleküller veya merlerin ortalama sayısıdır.
Ticari plastiklerde bu sayı 75 ile750 arasında değer alır.
Plastik malzemeler genellikle çevre koşullarına ve asitlere karşı dayanıklıdırlar, sudan etkilenmezler ancak
yangına dayanıksızdırlar. Plastikler genelde 80ºC’nin üzerinde yumuşarlar. Polimerlerin özgül ağırlıkları
düşük olup 1-2gr/cm3 arasında değere sahiptir.
Plastikler sıcaklık etkisiyle davranışları yönünden endüstride termoplastikler (lineer polimerler) ve termoset
plastikler (uzay ağı polimerleri) olmak üzere iki gruba ayrılır.
Termoplastikler lineer polimerler olup sıcaklık artınca yumuşarlar, soğuyunca sertleşirler. Termopastikler
genellikle sünektir. Mekanik özellikleri yükleme hızına, yükleme süresine ve sıcaklığa bağlı olarak
değişirler. Oda sıcaklığında sabit gerilme altında sürekli şekil değiştirirler.
Termoset plastikler ise polimerizasyon işlemi tamamlanınca sertleşirler, tekrar yumuşama olmaz. Bazı
lineer polimerler molekül zincirleri arasında çapraz kovalent bağ oluşumu sonucu uzay ağı polimerlerine
dönüşürler. Plastiklerin bu farklı davranış biçimleri moleküllerin kimyasal yapısından kaynaklanmaktadır.
Bu da molekülün büyüklüğüne(mer sayısına), moleküllerin diziliş şekline ve moleküller arası oluşan
kuvvetli bağlara bağlı değişir. Termoset plastikler gevrek olup plastik şekil değiştirme olmadan kırılırlar.
Sıcaklık arttıkça mukavemet azalır. Termosetlerde moleküller dallanmış, komşu moleküller arasında bağ
-0-
köprüleri oluşmuştur. Mekanik dayanımları yükselir. Dallanma da makro molekülün yerine başka bir makro
molekül eklenerek oluşur. Köprüleşme ise polimerlerin korozyonuna sebep olurlar.
Termoplastik malzemelerde ise moleküller uzun, ipliğimsi, birbirleriyle birleşmemiş moleküllerdir.
Termoplastikler kolayca eğilirler, kaymaya direnç göstermezler.
köprü
ipliğimsi
dallanma
Termoplastikler
Termosetler
Plastiklerin elastisite modülleri metallere göre düşük olup yaklaşık metallerin %1’i değerindedir. Sabit
gerilme altında sekil değiştirmenin zamanla artması olayına viskos şekil değiştirme, zamana bağlı şekil ile
elastik toparlanmanın birlikte olduğu davranışa da viskoelastik davranış , bu davranışa sahip malzemelere de
viskoelastik malzemeler adı verilir. Lineer polimer malzemeler viskoelastik malzeme grubuna girer.
Plastiklere ayrıca organik madde denmesinin nedeni bileşimindeki temel elemanının C oluşudur.
Birbirleriyle zincir şeklinde kovalent bağlı C atomu polimerlerin bel kemiğini oluşturur. Gerçekte çekme
mukavemeti 3100Mpa civarında olan arı C atomu yüksek mukavemetli malzemelerden biridir. C zincirlerine
bağlanan atomlardan en önemlisi H dır. Polimerlerde moleküler yapı, polimerizasyon derecesi, dallanma ve
çapraz bağ oluşumu üretim koşullarına bağlı olarak çok değişebilir, bu nedende kesin değerler verilemez.
Polimerlerin kütle veya reçine halinde mukavemeti diğer malzemelere göre oldukça düşük olmakla beraber
lif haline getirilip kompozit malzemeye dönüştürüldüklerinde çok arttırılabilir.
Plastikler sınıfına giren malzemelerin bir kısmı doğal organik malzemeler, (Ahşap,deri,mantar ve bitki
kökleri gibi) diğerleri ise sentetik olarak üretilen polimerlerdir.
Plastiklerin Moleküler Yapısı
Plastiklerin ana ilkel maddesi doymamış hidrokarbonlardır. Doymamış hidrokarbonlar C atomlarının
arasında iki veya daha fazla kovalent bağ vardır. C atomlarının yanında genellikle H, bazılarında CI, F, O, N
ve S atomları bulunur. C atomları arasındaki çift bağdan biri genellikle sıcaklık, basınç veya katalizör
yardımı ile koparılarak iki reaksiyon bağı oluşturulur.
Hidrokarbon zincirlerinin genel formülü CmH2m+2 şeklindedir. Zincirdeki m sayısı arttıkça molekülün
boyutu büyür, aralarındaki zayıf bağ sayısı artar, önce gaz halinde iken sonra sıvı, daha sonra katı olur. Buna
paralel olarak ısıl ve mekanik etkilere karşı direnci artar.
T 0C
(Cm H2m+2)’de m sayısı
Bir plastik kütle içindeki polimer zincirlerinin boyları eşit değildir. Bazıları uzun bazıları kısadır.
Polimerizasyon derecesi (PD) bir polimer zincirindeki mer sayısı ile ölçülür. Polimerin molekül ağırlığı
zincirdeki mer sayısı ile bir merin molekül ağırlığına çarpımına eşittir. Kütle içinde zincirlerin türleri ve
boyları değişik olunca polimerizasyon derecesi istatistiksel yolla saptanan ortalama polimerizasyon derecesi
ile belirlenir. Ortalama polimerizasyon derecesini bulmak için önce belirli boydaki zincirlerin toplam
molekül ağırlıklarının kütlenin toplam ağırlığına göre yüzdesi bulunur, sonra belirli boydaki zincirlerin PD
ile ağırlık yüzdelerinin değişimi bir eğri halinde çizilir.
-1-
Lineer Polimerler
Lineer polimerler vinil ve bütadien olmak üzere ikiye ayrılır. Vinil türü monomerler de çift bağlı iki C
atomu ile bunların ikişer yan atomu vardır. Bu yan atomlardan ilk üçü H, diğer dördüncüsü H den başka
türde olabilir. Bu dördüncü yan atom H ise etilen, CI ise vinilklorür, CH 3 grubu ise propilen ve benzin
halkası ise stiren monomeri elde edilir. Eğer vinil tür monomerin ilk iki yan atomu H, diğer iki yan atomu
değişik türde atom ise viniliden monomeri oluşur. Bu son iki yan atom CI ise viniliden klorür olur. Bu
grupta dört yan atomda F olursa tetrafloretilen polimeri elde edilir.
Polimerizasyon işlemi oluşan ürünlerin türü yönünden ikiye ayrılır. Ekleme polimerizasyonunda reaksiyona
giren bütün elemanlar ve atom grupları kullanılır, yan ürün doğmaz. Yoğuşma türü polimerizasyon ise
polimerlerin yanında ayrıca yan ürün meydana gelir ve bu yan ürün çoğunlukla sudur. Reaksiyona giren
ana monomerin başına poli kelimesi eklenerek polimerin adı oluşur.
Lineer polimerlerde molekül zinciri boyunca aynı tür mer varsa homopolimer veya kısaca polimer denir.
Bunlarda zincir boyunca bağ boyları ve bağ açıları aynıdır ve atomlar simetrik dizilmiştir. Bazı polimerlerde
ise birden fazla tür mer bulunur ve bunlara kopolimer denir. Kopolimer değişik oranda ve türde merler farklı
biçimde dizilerek çok değişik özellikte yapı oluştururlar. Kopolimerler düzensiz yapıdadırlar, atomsal dolgu
faktörü daha düşüktür, daha kolay şekil değiştirirler ve toklukları oldukça yüksektir.
Bir molekül zinciri boyunca tekrarlılık niteliğinin bozulması bir molekül düzensizlik sayılır. Katı eriyik
oluşturan metallerde olduğu gibi bu düzensizlik polimerlerin özelliklerini önemli ölçüde etkiler. Bazı
polimerlerde aynı tür yan atomlar veya kökler zincirin aynı yönde dizilmiş olabilir, buna izotaktik diziliş
denir. Bazı polimerlerde ise her iki yanda rasgele dizilmiş olabilir, bunlarda ataktik diziliş denir.
Birleşimleri aynı fakat merlerin dizilişleri farklı olan, dolayısıyla farklı yapıya sahip polimerlere
stereoizomerler denir. İzotaktik dizilişte komşu moleküller birbirleri ile daha iyi uyum sağlayacaklarından
kristalize olurlar, dolayısıyla stereoizomerlerden farklı özellikte olmaları doğaldır.
Bazı termoplastiklerin özellikleri
MALZEME
polietilen (düşük özgül ağırlık)
polietilen (yüksek özgül ağırlık)
Polivinilklorür (PVC)
polipropilen (pp)
polistirenn(ps)
ABS
polimetilmetakrilat (PMMA)
politetrafloretilen(Teflon)
Naylon 6,6
Sellülozikler
özgül ağırlık
Mg/m3
0,92-0,93
0,95-0,96
1,50-1,58
0,90-0,91
1,08-1,10
1,05-1,07
1,11-1,20
2,1-2,3
1,06-1,15
1,2-1,3
Çekme Muk.
mpa
7-17
20-37
40-60
50-70
35-68
42-50
50-90
17-28
60-100
20-50
Elastisite Mod
mpa
105-280
420-1260
2800-4200
1120-1500
2660-3150
2450-3150
420-560
2000-3500
-
sıcaklık sınırı
C
80
100
110
105
85
75
125
120
82
60
Polimerlerin özellikleri üretim süresinde oluşun moleküler yapıya ve ayrıca deney koşullarına bağlıdır.
Polimerler genellikle amorf yapılıdır ve kesin ergime sıcaklıkları yoktur. Yumuşamanın başladığı sıcaklıktan
sonra viskozite sürekli azalır ve akıcı bir kıvam alır.
Lineer polimerlerde sıcaklık arttıkça moleküller arası zayıf bağlar kopar, molekül zincirleri birbirleri
üzerinde kolaylıkla kayar, sıvı hale dönüştükten sonra da zincirler bütünlüğünü korur. Soğurken yan zayıf
bağlar tekrar oluşarak katılaşmayı sağlar.
Polimerlerin Kristalleşmesi: Polimerler genellikle amorf yapıya sahiptirler. Uzun ve karışık yapılı
zincirlerin komşuları ile uyum sağlayıp düzenli yapı meydana getirmeleri çok zordur. Bir lineer polimerin
genel görünüşü pişmiş makarnayı andırır, zincirler birbirleri ile dolaşmış halde bulunur. Ancak basit yapılı
ve simetrik polimerlerde, polietilen gibi, bazı koşullarda yerel düzen oluşabilir. Amorf ana yapı içinde
oluşan küçük kristal yapılı bölgelere kristalitler denir. Kristalitlerin yoğunluğu amorf yapıya göre %5-10
kadar daha büyüktür. Kristalite derecesi arttıkça mekanik özellikleri ve yumuşama sıcaklığı yükselir.
-2-
Metallerde gerilme-şekil değiştirme eğrileri akma başladıktan sonra yatıklaşır. Polimerlerde ise başlangıçta
yatıktır, sonra dikleşir.
PLASTİKLERİN GENEL SINIFLANDIRILMASI
A ) Termoplastikler: Termoplastikler yumuşak ve ısıtıldıklarında plastikleşen polimerlerdir.
Soğutulduklarında tekrar ilk sertliklerine dönebilirler.Plastiklerin üretim teknolojisinde proses olarak
sıcaklık, basınç, ışınlama, katalizör ilavesi gibi yöntemler kullanılır. Genellikle sıcaklık ve basınç bir arada
uygulanır. Bunlar üç gruba ayrılabilir.
1. Sellülozikler
 Poliesterler
 polieter
2. Poliamitler (Naylon)
3. Vinilikler
 Polikarbürler
 Polialkoller
 Poliesterler (polivinilklorür,)
B ) Termoset plastikler: Termosetler sıcaklıkla sertleşen daha sert ve dayanıklı polimerlerdir. Uzay
ağı polimeri olan termoset plastikleri mukavemetleri, rijidlikleri, kullanım sıcaklık sınırları ve dış etkilere
karşı dayanırlıkları yönünden termoplastiklerden daha üstündürler, ancak tekrar kullanılmazlar. Yumuşamaz
ve plastikleşmezler.Sıcaklık sonucu oluşan hasar kalıcıdır.
1.
2.
3.
4.
5.
Fenoplastlar
Aminoplastlar
Poliesterler
Polieterler
Poliüretanlar
Polimerlerin Genel Özellikleri
1.
Kolay biçimlendirilebilir, hafiftir.
2.
Polimer malzeme ısı ve elektriğe karşı iyi yalıtkandır.
3.
Makaslamaya duyarlı, Kayma direnci düşüktür. Çekme ve basınç dayanımı yüksektir.
4.
Kimyasal etkilere dayanıklıkları yüksektir. Asitlere ve bazlara iyi dayanırlar.
5.
Suya karşı dayanıklıkları iyidir. Bazıları su buharına karşı duyarlı olup bozulabilirler.
6.
Yüksek sıcaklığa karşı dayanıksızdırlar. Teflon, melamin 80ºC den sonra zarar görür.
7.
Yoğunlukları düşüktür. Enerji yutma özellikleri vardır.
Termoset Plastiklerle Termoplastiklerin Özelliklerinin Karşılaştırılması
1. Termoset plastikler ısıya karşı daha dayanıklıdırlar.
2. Termoset plastikler serttirler. Bileşimi ayarlanarak yumuşatılabilirler.
3. Termoplastiklerin sünme eğilimi termoset plastiklere oranla daha fazladır.
4. Termoplastikler bazı organik çözücülere karşı dayanıksızdırlar.
5. Termoplastikler saydam olarak üretilebilirler.
YAPILARDA KULLANILAN PLASTİK MALZEMELER VE ÖZELLİKLERİ
Plastik malzemeler değişik amaçlı çeşitli uygulama alanlarında kullanılmaktadır.
1-Boru, kapı ve pencere doğraması, dekoratif kaplama ile çatı ve döşeme kaplaması olarak,
2-ısı ve ses izolasyonu amacıyla kaplamalarda,(plastik köpükler)
3- Su ve rutubet izolasyonu amacıyla kaplama malzemesi olarak,(plastik örtüler)
4-Boyalar,
5- Hazır dış cephe sıvalarında bağlayıcı olarak,
-3-
6-Harç ve betonlarda katkı malzemesi olarak kullanılmaktadır.
Polietilen (PE): En çok kullanılan ve en ucuz plastik türüdür. Normal ve düşük sıcaklıkta çarpma
mukavemeti yüksektir. Asitler, alkaliler ve organik çözücülerden etkilenmezler. Arı halde saydamdır ve
sudan hafiftir. Genellikle ince film halinde paketleme, ambalaj ve örtü işlerinde, sulama ve yağmurlama
borularında ve çeşitli ucuz mutfak eşyası üretiminde kullanılır. Kolay alev alır, alevin dışında da
kendiliğinden yanmaya devam eder. Elektrik yalıtkanlığı iyidir, Tuz ve bakterilerden etkilenmediğinden yer
altında kullanılabilir.Yüksek elektrik direncine sahiptir Bundan dolayı önemli bir izolasyon malzemesidir.
Isıl genleşme katsayısı yüksek olduğundan (160*10-6) güneş ışınlarından etkilenir.
Polivinilklorür (PVC): Polietilenden sonra en çok kullanılan plastik türü olup oldukça ucuzdur.
Mukavemeti yüksek kimyasal etkilere ve aşınmaya karşı dayanıklıdır. Sert ve yumuşak olmak üzere iki türü
vardır. Sert olanlardan basınçlı su boruları, pis su boruları, çatı yağmur dereleri ve iniş boruları sulama ve
yağmurlama boruları, plastik doğrama çatı kaplama levhaları üretilmektedir. Yumuşak olanları ise yapılarda
yer karosu olarak kullanılır. Alevle yanmaya karşı dirençli olup beraberinde zehirli gaz yayarlar. Son
yıllarda kapı ve pencere yapımında da sıkça kullanılmaktadır. 80ºC de yumuşadığı için PVC borular sıcak su
tesisatında kullanılmazlar.
Polipropilen (PP): Mukavemeti ve yumuşama sıcaklığı oldukça yüksek olup sudan hafiftir. Polietilen gibi
kokusu daha keskin ve yakıcıdır. PE ye benzeyen özelliğe sahiptir. Asbest lifleri ile kuvvetlendirilmiş halde
taşıtların hava filtrelerinde, gaz kullanılır, ayrıca ambalaj paketleme ve çuval işlerinde kullanılır.
ABS(akronitril-butadien-stiren):Üçlü kopolimer olup mukavemeti ve tokluğu yüksektir. Dış ve kimyasal
etkilere dayanıklıdır. Çekme mukavemeti 42- 50Mpa, özgül ağırlığı 1,05-1,07 Mg/m3
yoktur ve 75ْC ye kadar olan ısılara dayanırlar. Boru, oto parçaları, elektronik aygıt kabinleri ve buz dolabı
parçaları üretiminde kullanılırlar.
Polistiren(PS):Cam berraklığında, kolay renklendirile bilen, parlak sert yüzeyli, katı ve gevrek olan, tatsız
ve kokusuz, çok iyi elektrik özelliğine sahip, kaynak edilebilen, gevrek olmakla birlikte kolay işlenir ve
ucuzdur. Kolay alev alır alevin dışında da parlak bir şekilde yanmaya devam eder. Kuvvetli iş yapar tatlı bir
kokusu vardır. Elektronikte kullanılan yapı elemanları için iyi izolasyon folyesidir. Köpüklü (styropor) ısı
ve ses izolasyonunda kullanılır, şekilli köpüklendirilmiş PS paketlemede, kalıp model dökümünde ve çelik
beton yapılarda, oyuncak, mutfak eşyalarında kullanılır.
Naylon: Poliamidler grubuna dahil olan naylonun mukavemeti, rijitliği, ve tokluğu yüksek olup aşınmaya
dayanıklıdır. Kristalleşme oranı arttıkça mekanik özelliği ve yumuşama sıcaklığı yükselir. Naylonlar
kopolimer olup farklı türdeki merlerin içerdikleri C atomu sayısına göre sınıflandırılırlar. Alev alabilirler,
alevin dışında da kendiliğinden yanmaya devam eder. Naylon üretimi kolay olmakla beraber biraz pahalıdır.
Dişli, yatak ve benzeri makine parçalarında, kayma elemanlarında, makaralar, bağlantılar, gibi işlemlerde
kullanılırlar.
Polikarbonat (PC): Zor alev alır, alevden çekildiğinde söner ve çıka
120 ْ◌C a kadar olan sıcaklıklarda kullanılabilen, su
almayan, bu nedenle elektriği iyi ileten ve mukavemeti ve tokluğu çok yüksek olup boyutları kararlıdır.
Kuvvetli asit ve bazlar tarafından da etkilenirler, ayrıca gerilme yırtılmasına ağrama tehlikesi mevcuttur.
İnce iş ve elektronik yapı elamanlarında, izolasyon vidalarında, aydınlatma cihazlarında, ısı etkilerinde kalan
araba arka lambalarında, sofra takımlarında kullanılırlar.
Politetraflor etilen(Teflon): Simetrik ve homojen moleküler yapıya sahip teflon büyük ölçüde
kristalleştirilir. Bu nedenle özgül ağırlığı en yüksek polimer sayılır (2,3gr/cm 3), aşınmaya karşı direnci
yüksek, sürtünme katsayısı çok düşüktür. 200ْ
260ْC arasında kullanılmaya elverişlidir. Kimyasal
etkilere karşı çok dayanıklıdır. Yüksek sıcaklığa dayanıklı olup yapışmadığından mutfak eşyalarında
-4-
kullanılır. Yapı alnında köprü mesnetlerinde ve katı madde taşıyan boruların iç kısımlarının kaplanmasında
kullanılır.
Polimetil Metakrilat (PMMA): Akrikler grubuna dahildir. Saydam olup sert, rijid ve dış etkilere karşı
dayanıklıdır. Kolay alev alır, alevin dışında kendiliğinden yanmaya devam eder. Her çeşit cam
kaplamalarında, abajurlar, vitrin camları, resim cihazları, sanat eşyaları yapımında kullanılır. Piyasada
Pleksiglas olarak bilinir.
Fenolikler:En önemli endüstriyel plastiklerden sayılan bakalit ilk geliştirilen sentetik fenolik polimerlerdir.
Mukavemeti ve sertliği yüksek, sıcaklığa ve kimyasal etkilere dayanıklı kolay uygulana ve oldukça ucuz bir
plastik türüdür. Cam lifi, pamuk ve odun talaşı ile pekiştirilerek mukavemeti arttırılabilir. Elektrik ve oto
endüstrisinde çeşitli parçaların üretiminde, kaplama ve yapıştırma işlerinde kullanılır.
Epoksiler:Mukavemeti ve sertliği yüksek, dış kimyasal etkilere dayanıklı ve boyutları kararlıdır. Koruyucu
ve dekoratif işlerinde kullanılır. Diğer malzemelere kolaylıkla yapışır, bu nedenle geniş ölçüde kullanılırlar.
Epoksi reçineleri yapılarda yapıştırma işlerinde, çatlakların kapatılmasında, yüzeylerin dış etkilere karşı
korunmasında kullanılır. Uçak ve uzay aracı gövdelerinde, spor malzemelerinde kullanışlı olmaya elverişli
olmakla beraber oldukça pahalıdır.
Polyesterler: Doymamış kovalent bağlı polyesterler düşük viskoziteli lineer polimer olmakla beraber, katkı
maddeleriyle birlikte işlem uygulayarak çapraz bağlı oluştururlar bunu sonucu termoset plastiğe
dönüştürürler. Dış etkilere karşı iyi dayanıklıdır.
Silikonlar: Silikonlar, silikon ve oksijenden oluşan inorganik bir zincire organik yan grubların takılmasıyla
oluşur. İnorganik bileşen, silikonların sıcaklığa karşı dayanıklı olmasını sağlarken, organik bileşen onlara
esneklik kazandırır. Dolayısıyla polimerize olma yetenekleri vardır. Ancak Si atomlarının kendi aralarında
uzay ağı yapısı oluşturmaları güçtür. Zincirler kararsız olur. Bunun yerine oksijen atomları ile kolaylıkla bağ
oluşturarak polimerize olurlar. Bu nedenle de bunlara Silikon denir. Molekül yapıya ve polimerizasyon
derecesine bağlı olarak silikon kauçuğu, silikon gresi ve silikon yağı halinde bulunurlar.
PLASTİKLERİN FİZİKSEL, MEKANİK VE KİMYASAL ÖZELLİKLERİ
Plastik malzemelerin genel özelliği amorf iç yapı ve ısıya karşı düşük dayanım göstermeleridir. Bir çok
plastik türünün kesin erime noktaları yoktur ve ergime büyük bir yavaşlıkla katı halden yüksek akışkanlı sıvı
haline geçiş şeklindedir.
Plastiklerin bu özelliğinden yararlanılarak kalıplanması, çekilmesi, şişirilmesi ve sıkıştırılması mümkün
olmuştur. Plastiklerin diğer bir özelliği de uzun süreli görülen mekanik dayanımların ilk üretimine oranla
çok daha çabuk düşme göstermesidir. Ancak plastikler amorf dış etkilerine yüksek dayanım gösteren ve
doğada yok olmayan malzemelerdir. Genellikle polietilen ve nitroselüloz hariç diğerlerinde eskime etkisi hiç
yoktur. Ayrıca teflon, PVC, melamin ve epoksi gibi plastik türleri çeşitli kimyasal etkilere yüksek dayanım
gösterir. Bu nedenle korozyon plastiklerin sadece yüzeyini değil tümünü etkiler .
Fiziksel ve Mekanik Özellikler
1-Plastikler genelde hafiftir.
2-Plastikler yapılarına ve katkı maddelerine bağlı olarak çok sert, sert, yumuşak ve elastomer özellikleri
taşır, sertlik değerleri Shore, Bareole veya Reock Well sitemleri ile ifade edilir. Bunlar genelde demir dışı
metallerin üzerinde uygulanır.
3-Ergimiş bir polimer amorftur ve zincir yöntemleri tesadüfidir. Moleküller lineer ise yapıları bir pamuk
topuzuna benzeyebilir. Ani soğutmak (su vermek) sureti ile yüksek sıcaklık yapısı düşük sıcaklıkta da elde
edilebilir. Böyle bir kitleye uygulanan çekme ilk deformasyonun çoğunu yapar ve moleküllerin bir yere
doğrulmasını sağlar. Sonuç olarak gerilim, uzama orantısı metallerdeki gibi olmaz çünkü molekül yönelmesi
olduktan sonra polimer zincirine gerilim uygulanınca elastik modülü yükselir.
-5-
4- Plastikler metaller gibi hem elastik hem de plastik şekil değiştirebilirler. Elastisite modülleri çok
küçüktür.
5- Oda sıcaklığında sünme oluşur. Yüksek sıcaklık ve yükleme hızı polimerlerin mekanik davranışını
etkiler.
Deformasyon Hızı: Uzun müddet uygulanan akma sınırındaki bir gerilim metallerde (krip) yapabilir.
Gerilim toplanma noktalarında mahalli olarak atomlar hareket eder. Yalnız estetik veya elastik ve plastik
deformasyonun her ikisinin olup olmayacağını zaman süresi ve sıcaklık etkiler. Uzun zaman veya daha
yüksek sıcaklık, uygulanan gerilim altında, atomların yeni yerleri hareketine fırsat verir.
Polimerin deformasyonu da metallerinki gibi zamanla bağlantılıdır. Boyut yönünden molekül hareketi
atomlarınkinden daha karışık olmakla beraber molekül bağları, kuvvetleri daha zayıf olduğundan yüksek
sürünme hızı meydana gelir. Ani gerilimler elastik deformasyon yapmakta fakat çok zayıf gerilim oluşması
da dahi uzun zaman uygulanması plastik deformasyonuna neden olur.
Kimyasal Özellikler: Genelde plastikler asitlere ve bazlara karşı dirençlidirler. Bu direnç plastik türlerine
göre az çok değişir. PE, PP, PTPE, Epoksi, Silikon, Poliester kuvvetli asitlere ve bazlara dirençli tipik
örneklerdir. Akrilik, Fenolik, Poliasetal ve Termoplast Poliester ise kuvvetli asit ve bazlara karşı direnç
göstermeyen ürünlerdir.
Plastiklerin bir çoğu açık hava şartlarından çok etkilenirler. Akrilik, Sülfon, Silikon, Vinil, Florokarbon
plastikleri ile PP, PC, Poliasetol ve Epoksi plastikleri açık hava şartlarına oldukça dirençlidir. Çözünürlük
bakımından Fenolik, Melamin, Poliester, Epoksi, PA, PE, PP
gibi polimerler dirençlidirler. Selüloz, Akrilik, Vinil plastikleri ile polistiren dirençsiz polimerlerdir.
-6-
Tablo: Malzeme Özellikleri
Fiziksel Özellikler
Daimi
Özgül
ısıya
ağ.
dayanım
Yumuşama Erime
Taba
Renk
Plastik
2
0
gr/cm
renk
B
erraklık
olanağı
C
C0
C0 Yanma
Türü Çeşidi
70
1.35
Tüm
60
90
90
Nitroselüloz 1.40 Renksiz Saydam Renk
PVC
60
155
yumuşak- 1.24
Tüm
Az
80
170
sert
1.38 Renksiz Saydam Renk
Tüm
60
75
- Yanıcı
T Poliakrilat 1.18 Renksiz Saydam Renk
116
e
Tüm
78
Yanıcı
150
r Polistiren 1.05 Renksiz Saydam Renk
105
Değil
m
210
1.07 Süt
Bir Çok 80
Yanıcı
o Poliamid 1.14 Beyaz Bulanık Renk
100
255
p
125
200
1.12 Süt
- Yanıcı
l
250
186
Naylon
1.05 Beyaz Opak
a
Süt
Tüm
100
160
s
70
Yanıcı
Polipropilen 0.90 Beyaz Opak Renk
150
170
t
80
125
125
Süt
Yarı
Tüm
i
Yanıcı
60
105
105
P
olietilen
B
eyaz
S
aydam
R
enk
0.92
k
100
150
Süt
Bir Çok
80
Yanıcı
150
185
Poliüretan 1.21 Beyaz Bulanık Renk
Yanıcı
2.13 Süt
Saydam On
260
327
Değil
Teflon
2.25 Beyaz Opak Renk
1.10
Tüm
95
85
Kolay
ABS
1.00 Renksiz Saydam Renk
105
95
Yanar
100
Kendi
1.40
Koyu
Karbonlaşır 150
S
öner
Fenolik
1.80 Kahve Opak Renk
Opak
60
Kendi
T
1.45
Yarı
Tüm
Karbonlaşır 80
S
öner
e Üre
1.52 Açık Saydam Renk
r
120
Kendi
1.45
Tüm
Karbonlaşır m
150
Söner
Melamin 2.00 Açık Opak Renk
o
100
Güç
Tüm
s Poliester 1.10
Karbonlaşır 175
Y
anar
e dolgusuz 1.40 Renksiz Opak Renk
Tüm
149
Güç
r
Karbonlaşır Epoksi
Renk
1.21 Renksiz 163
Yanar
MekanikÖzellikler
α
Isı İlet. Isı Genl. Su Elektrik
E
t
10
λ
Geçir. direnci Qçekme Qbasınç Qeğilme K E
W/m.K cm/cmC0 % ohmxcm2 N/mm2 N/mm2 N/mm2 % N/mm2
1010
60
30 2000
0.30
10.1
1.4
60
60
70
50 2500
1011
-7-
0.17
7
20
0.1
1015
1016
10
60
70
90
70
90
10 3000
500 20
0.18
8
0.3
0.5
1015
80
140
0.21
9
0
1015
9
11
8
15
10
11
12
24
11
21
8
15
6
13
1.5
5
3
11
3-9
1014
1012
1013
100
120
80
112
70
90
43
151
3000
3200
1200
1400
1250
2800
1050
2550
800
1200
1000
2600
250
1000
17
77
120
210
1
5
30
60
80
27 170
50 270
56 6
155 300
200
43
600
16
28
100
22
250
65
18 300
20 500
28 10
105 140
50
70
0.23
0.29
0.17
0.35
0.32
0.29
0.45
0.23
0.29
0.76
0.1
0.3
0.01
2.5
1015
10
1012
70
80
40
43
40
50
72
48
30
35
8
28
30
35
21
25
17
60
15
25
0.3
0.1
0.01
3
11
0.1
1016
1018
1017
3-9
1014
1015
1018
11
110
15
4
28
64
-
350
1400
3500
600
1000
Brinell
Sertlik
N/mm2
60
70
80
100
120
60
80
57
72
63
10
30
32
70
20
120
20
0.30
4
5
1
3
1011
1013
30
50
200
250
60
10000 100
0.5
100
11000 180
0.27
0.40
8
0.3
2
35
50
200
280
40
100
0.17
0.18
0.17
0.18
10
15
5
9
1011
1013
1012
1014
32
79
7
81
91
246
300
630
90
5
106
105 10
210 100
0.4
0.05
0.10
1015
-
8000
15000
2800
7000
1400
4200
16
20
-
Download