Precedex® 200 μg/2 ml Flakon

PRECEDEX® 200 μg/2 ml
Ġ.V. Konsantre Ġnfüzyon Çözeltisi Ġçeren Flakon
Steril, Apirojen
FORMÜLÜ
Her flakon 200μg deksmedetomidin baz, 18 mg sodyum klorür ve enjeksiyonluk su içerir.
Çözelti koruyucu madde, katkı maddesi veya kimyasal stabilizatör içermez. pH düzeyi 4.5 – 7.0
aralığındadır.
FARMAKOLOJĠK ÖZELLĠKLERĠ
Farmakodinami
Deksmedetomidin geniĢ bir farmakolojik özellik spektrumuna sahip, güçlü ve ileri derecede
selektif, bir alfa2-adrenoseptör agonistidir. Solunum depresyonuna yol açmaksızın, hastaların
uyandırılabilir ve koopere durumda oldukları bir sedasyon ve analjezi sağlar. Ġlave sempatolitik
özellikleri daha az anksiyete, hemodinamik stabilite, stres-hormonu yanıtının küntleĢmesi ve
intraoküler basınçta azalmadır.
Deksmedetomidinin sedatif etkilerinin primer olarak post-sinaptik alfa2-adrenoseptörler
aracılığıyla gerçekleĢtiği ve bunların da inhibitör pertussis-toksinine-duyarlı G proteini üzerinde
etki yaparak potasyum kanallarından iletiyi artırdığı düĢünülmektedir.Deksmedetomidinin
sedatif etkileri locus ceruleus'a atfedilmektedir. Analjezik etkilerinin beyin ve omurilik
düzeylerinde benzeri bir mekanizma aracılığıyla gerçekleĢtiği düĢünülmektedir.
Alfa2 selektivitesi, düĢük ve orta büyüklükteki dozların yavaĢ olarak verilmesiyle gösterilmiĢtir.
Hızlı uygulama veya çok yüksek dozlarda alfa2 ve alfa1 aktivitesi görülmüĢtür.
Deksmedetomidinin beta adrenerjik, muskarinik, dopaminerjik reseptörlere ve serotonin
reseptörlerine karĢı afinitesi yoktur.
Deksmedetomidin hidroklorür uygulanan yoğun bakım hastalarında istenen sedasyon
düzeylerine eriĢilir, daha az anksiyete görülür ve analjezi gereksiniminde anlamlı bir azalma
olur. Hastalar kolayca uyandırılabilirler, koopere ve oryante durumda kalırlar ve sonuç olarak
hastaların tedavi kolaylığında artıĢ sağlanır. Deksmedetomidin hidroklorür uygulanan kiĢilerde
solunum hızı ve oksijen satürasyonu normal sınırlar içinde kalır ve herhangi bir solunum
depresyonu belirtisi görülmez.
Deksmedetomidin hidroklorür verilen hastalarda anlamlı olarak daha düĢük oranda kurtarıcı
sedatif ilaç gereksinimi duyulur.
Deksmedetomidin hidroklorür verilen hastalarda kan basıncı ve kalp hızı değerleri daha düĢük
olup, bu hastalarda strese bağlı kan basıncı ve kalp hızı artıĢları plasebo uygulanan hastalardan
daha zayıftır.
Farmakokinetik
Deksmedetomidin hidroklorür uygulamasını takiben deksmedetomidin aĢağıdaki farmakokinetik
özellikleri gösterir: YaklaĢık 6 dakikalık bir dağılım yarı-ömrü (t1/2) ile hızlı bir dağılım fazı;
1
ortalama 2 saatlik bir eliminasyon yarı-ömrü (t1/2); ve ortalama 118 litrelik bir kararlı-durum
dağılım hacmi (Vss). Tahmini klirens değeri yaklaĢık 39 L/saattir.
Deksmedetomidinin dozunun %95'i idrarda ve %4'ü dıĢkıda metabolize edilmiĢ olarak elimine
edilir. Majör atılım metabolitleri glukuronidlerdir.
Deksmedetomidin hidroklorürün proteine bağlanması ortalama %94 olup, proteine bağlanma
erkek ve kadınlarda benzerdir, ve farklı plazma konsantrasyonlarında değiĢiklik göstermez.
Plazma proteinlerine bağlanan deksmedetomidin hidroklorür fraksiyonu hepatik yetersizliği olan
kiĢilerde sağlıklı kiĢilere göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde azalır.
Deksmedetomidin hidroklorür ile fentanil, ketorolak, teofilin, digoksin ve lidokain birlikte
kullanıldığında, deksmedetomidin hidroklorürün plazmada proteine bağlanmasında ihmal
edilebilir bir değiĢiklik söz konusudur. Fenitoin, warfarin, ibuprofen, propranolol, teofilin ve
digoksin ile birlikte kullanıldığında, deksmedetomidin hidroklorürün bu bileĢiklerin hiçbirinin
yerine geçmesi anlamlı derecede değildir. Deksmedetomidin hidroklorürün bu ilaçların plazmada
proteine bağlanmasında klinik olarak anlamlı değiĢimlere yol açması olası değildir.
Hepatik Yetersizlik
DeğiĢik derecelerde (Child-Pugh Sınıfı A, B veya C) karaciğer yetmezliği olanlarda klerens
sağlıklı kiĢilere göre daha düĢüktür. Ortalama klerens değerleri hafif, orta derecede ve ileri
karaciğer yetersizliği olanlarda, normal sağlıklı kiĢilerde gözlenenin sırasıyla %74, %64 ve
%53’üdür. Serbest ilaç için ortalama klerensler, normal sağlıklı kiĢilerde gözlenenin sırasıyla
%59, %51 ve %32’sidir.
Deksmedetomidin hidroklorür dozu etkiye göre ayarlanmakla birlikte, hepatik yetersizliğin
derecesine bağlı olarak doz azaltılması gerekebilir.
Renal Yetersizlik
Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik parametreleri (Cmax, tmax, AUC, t, Cl ve Vss)
Ģiddetli renal yetersizliği olan kiĢilerde (Cr Cl: <30 ml/dakika) sağlıklı kiĢilerden farklı değildir.
Cinsiyet
Deksmedetomidin hidroklorür farmakokinetiğinde cinsiyete bağlı farklılıklar gözlenmemiĢtir.
Geriyatri
Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik profili yaĢa göre değiĢmez. Ancak birçok ilaçla
olduğu gibi, yaĢlılar deksmedetomidin etkilerine karĢı daha duyarlı olabilirler. YaĢlı hastalarda
(>65 yaĢ) bradikardi ve hipotansiyon insidansı daha yüksektir.
Pediyatri
Deksmedetomidin hidroklorürün farmakokinetik profili çocuklarda araĢtırılmamıĢtır.
ENDĠKASYONLARI
Precedex®, yoğun bakım ünitelerinde tedavi esnasında baĢlangıçtan itibaren entübe edilmiĢ ve
mekanik olarak ventile edilen hastaların sedasyonunda endikedir. Precedex®, 24 saati aĢmayan
sürelerde sürekli infüzyon Ģeklinde uygulanmalıdır.
2
KONTRENDĠKASYONLARI
Deksmedetomidin hidroklorür, deksmedetomidine karĢı aĢırı duyarlı olduğu bilinen hastalarda
kontrendikedir.
UYARILAR / ÖNLEMLER
Deksmedetomidin hidroklorür yalnızca yoğun bakımdaki hastalar konusunda becerisi olan kiĢiler
tarafından uygulanmalıdır. Bilinen farmakolojik etkileri nedeniyle hastalar sürekli izleme altında
tutulmalıdır.
Arzu edilmeyen farmakolojik yan etkilerini en aza indirmek için deksmedetomidin hidroklorür
enjeksiyonları bolus tarzında uygulanmamalıdır. Vagal tonusu yüksek olan bazı genç, sağlıklı
gönüllülerde, ya da deksmedetomidin hidroklorürün hızlı intravenöz veya bolus tarzında
verilmesi durumunda ortaya çıkan klinik olaylar, bradikardi ve sinüs durmasıdır.
Hemodinamik dengenin sürdürülmesi için sempatik tonüsün kritik önem taĢıdığı konjestif kalp
yetmezliği ve kalp yetmezliği dahil, önceden Ģiddetli bradikardik bozuklukları (yani ilerlemiĢ
kalp bloku) olan hastalarda, ya da önceden var olan Ģiddetli ventriküler fonksiyon bozukluğu
(örn. ejeksiyon fraksiyonu <%30) olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.
Deksmedetomidin uygulamasıyla kan basıncı ve/veya kalp hızında azalma ortaya çıkabilir.
Deksmedetomidin sempatik sinir sistemi aktivitesini azaltır ve bu nedenle bu etkilerin otonom
sinir sitemi kontrolleri duyarsızlaĢmıĢ olan hastalarda (yani yaĢlanma, diyabet, kronik
hipertansiyon, Ģiddetli kalp hastalıkları) en belirgin durumda olacağı beklenebilir.
Hipotansiyon ve bradikardinin önlenmesinde, deksmedetomidin uygulamasından önce hastanın
hemodinamik stabilitesine ve normovolemik olmasına dikkat edilmelidir. Hipovolemik olan
hastalar, deksmedetomidin tedavisi altındayken hipotansif duruma gelebilirler. Bu nedenle
deksmedetomidin uygulamasından önce ve uygulama sırasında sıvı desteği yapılmalıdır. Ek
olarak, baĢka vazodilatörler ya da negatif kronotropik ajanların uygulandığı durumlarda, birlikte
deksmedetomidin uygulaması, aditif bir farmakodinamik etki oluĢturabilir; bu nedenle dikkatle
ve özenli bir titrasyonla uygulanmalıdır.
Deksmedetomidin ile edinilen klinik deneyim temelinde, eğer tıbbi giriĢim gerekiyorsa, tedavi,
deksmedetomidin infüzyonunun azaltılması ya da durdurulmasını, intravenöz sıvı uygulama
hızının artırılmasını, alt ekstremitelerin yükseltilmesini ve pressör ajanların kullanılmasını
kapsayabilir.
Klinikteki bradikardi ve hipotansiyon olayları, deksmedetomidin propofol veya midazolam ile
eĢ-zamanlı olarak kullanıldığında potansiyalize olabilir. Bu nedenle propofol veya midazolam
dozunun azaltılması gündeme getirilmelidir.
65 yaĢın üzerindeki yaĢlı hastalar ya da diyabetik hastalar, deksmedetomidin uygulamasında
hipotansiyona daha yatkındırlar. Bu gibi episodlar ya kendiliğinden iyileĢirler ya da standart
tedavi yöntemleriyle tedavi edilirler.
Esas olarak yükleme infüzyonu sırasında, deksmedetomidinin baĢlangıçtaki periferik
vazokonstriktif etkilerine ve yükleme infüzyonunda eriĢilen göreceli olarak daha yüksek plazma
konsantrasyonlarına bağlı olarak, geçici hipertansiyon gözlenmiĢtir. GiriĢim gerektiği takdirde,
3
yükleme infüzyonunun hızının düĢürülmesi gündeme getirilebilir. Yükleme infüzyonundan
sonra, deksmedetomidinin merkezi etkileri baskınlaĢır ve kan basıncı genellikle düĢer.
Precedex® kan veya plazma ile aynı intravenöz kateterden verilmemelidir çünkü bunların fiziksel
geçimlilikleri konusunda bir bilgi yoktur.
Gebelerde Kullanımı
Gebelik Kategorisi C. Gebe kadınlar üzerinde yapılan yeterli ve iyi kontrollü çalıĢmalar
olmadığından deksmedetomidin hidroklorür gebelikte ancak, potansiyel yararları fetus
üzerindeki muhtemel zararlarından üstün olduğunda kullanılabilir.
Doğum
Deksmedetomidin hidroklorürün doğum eylemi sırasındaki güvenilirliği konusunda çalıĢma
yapılmadığından sezaryen ile doğum dahil obstetride kullanılması önerilmemektedir.
Emziren Anneler
Deksmedetomidinin insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Birçok ilaç insan sütüne
geçtiğinden, emziren kadınlara deksmedetomidin hidroklorür infüzyonu uygulanırken dikkatli
olunmalıdır.
Pediyatri
Deksmedetomidin hidroklorürün 18 yaĢın altında çocuklardaki güvenilirliği ve etkinliği
incelenmemiĢtir.
Geriyatri
65 yaĢın üzerindeki hastalarda, deksmedetomidin uygulamasından sonra bradikardi ve
hipotansiyon insidansı artar. Bu nedenle 65 yaĢın üzerindeki hastalarda doz azaltımı
düĢünülebilir.
YAN ETKĠLER / ADVERS ETKĠLER
Deksmedetomidin infüzyonu uygulaması ile en sık rastlanan advers etkiler hipotansiyon,
hipertansiyon, bradikardi, ağız kuruluğu, hipoksi ve bulantıdır; daha az sıklıkta somnolans
görülür.
Deksmedetomidin uygulanan hastalarda rastlanan yan etkiler/advers etkiler (insidans
%1) Ģunlardır: Ġnfeksiyonlar ve infestasyonlar: Ġnfeksiyon, fungal infeksiyon, sepsis,
farenjit, plörezi, pnömoni. Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: PıhtılaĢma bozuklukları,
dissemine intravasküler koagülasyon, anormal trombositler, trombositopeni, lökositoz. Ġmmün
sistem bozuklukları: Alerjik reaksiyon. Endokrin bozukluklar: Diabetes mellitus.
Metabolik ve nütrisyonel bozukluklar: Asidoz, laktik asidoz, hiperglisemi, hiperkalemi,
hipervolemi, hipokalemi. Psikiyatrik bozukluklar: Anksiyete,
konfüzyon, deliryum,
depresyon, halüsinasyon, illüzyon, sinirlilik. Sinir sistemi bozuklukları: Senkop, baĢ dönmesi,
baĢ ağrısı, nörit, nöropati, parestezi, paralizi, parezi, konuĢma bozukluğu. Görme bozuklukları:
Diplopi, fotopsi, anormal görme. Kardiyak bozukluklar: Ödem, ödem (periferik), siyanoz, kalp
rahatsızlığı, aritmi, atriyal aritmi, ventriküler aritmi, AV blok, dal-demet bloku, kardiyak arrest,
ekstrasistoller, kalp bloku, supraventriküler taĢikardi, ventriküler taĢikardi, anjina pektoris,
miyokard enfarktüsü, miyokard iskemisi, pulmoner ödem. Vasküler bozukluklar: Kan
basıncında dalgalanmalar, dolaĢım yetmezliği, ağır hipertansiyon, postüral hipotansiyon,
hematom, serebral hemoraji, periferik iskemi, vasküler bozukluk, vazodilatasyon. Respiratuar,
torasik ve mediyastinal bozukluklar: Pulmoner hipertansiyon, respiratuar asidoz, eriĢkin
4
respiratuar stres sendromu, apne, bronĢiyal obstrüksiyon, bronkospazm, öksürük, dispne,
amfizem, hemoptizi, hiperkapni, hipoventilasyon, pnömotoraks, pulmoner konjesyon, solunum
depresyonu, solunum bozukluğu, solunum yetersizliği, balgam artıĢı, stridor. Gastrointestinal
bozukluklar: Assid, abdominal ağrı, diyare, geğirme, mukoza ülserleri. Hepatobiliyer
bozukluklar: Hepatik fonksiyon anormallikleri, sarılık, hipoproteinemi. Deri ve derialtı dokusu
bozuklukları: Eritematöz döküntü, terlemede artıĢ. Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusu
bozuklukları: Sırt ağrısı, kas zayıflığı. Renal ve üriner bozukluklar: Hematüri, akut böbrek
yetmezliği, böbrek fonksiyon anormallikleri, üriner retansiyon. Genel bozukluklar ve
uygulama yerine özgü tablolar: Göğüs ağrısı, çekilme sendromu, nevralji. Ġncelemeler: EKG
anormallikleri, T dalgasında tersleĢme, AG oranında artıĢ, GGT artıĢı, SGOT artıĢı, SGPT artıĢı,
alkali fosfataz artıĢı, BUN artıĢı, NPN artıĢı, protrombin azalması. Yaralanma, zehirlenme ve
prosedürel komplikasyonlar: Hemotoraks. Cerrahi ve tıbbi prosedürler: Hafif anestezi.
ĠLAÇ KÖTÜYE KULLANIMI VE BAĞIMLILIK
Bilinen bir olgu yoktur.
BEKLENMEYEN BĠR ETKĠ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAġVURUNUZ.
ĠLAÇ ETKĠLEġĠMLERĠ
Yapılan çalıĢmalar, sitokrom P450 aracılığıyla klinik olarak anlamlı ilaç etkileĢimlerinin olası
olmadığını göstermektedir.
Anestetikler/Sedatifler/Hipnotikler/Opioidler
Birlikte deksmedetomidin hidroklorür kullanımı anestetikler, sedatifler, hipnotikler ve
opioidlerin etkilerinde artıĢa yol açabilir. Sevofluran, izofluran, propofol, alfentanil ve
midazolam ile yapılan spesifik çalıĢmalarda bu etkiler kanıtlanmıĢtır. Deksmedetomidin ile
izofluran, propofol, alfentanil ve midazolam arasında gösterilmiĢ bir farmakokinetik etkileĢim
yoktur. Ancak farmakodinamik etkiler nedeniyle deksmedetomidin hidroklorür ile birlikte
uygulandığında bu ajanların dozajının azaltılması gerekebilir.
Nöromüsküler Blokerler
Deksmedetomidin hidroklorür ve roküronyum uygulamasında nöromüsküler blokajın
boyutlarında klinik olarak anlamlı artıĢlar ve farmakokinetik etkileĢimler gözlenmemiĢtir.
KULLANIM ġEKLĠ VE DOZU
Erişkinler
Deksmedetomidin hidroklorür dozu bireyselleĢtirilmeli ve arzulanan klinik etkiye göre titre
edilmelidir. EriĢkin hastalar için deksmedetomidin hidroklorür uygulamasına 10 dakika içinde
1.0 μg/kg'lık bir yükleme dozu ile baĢlanması ve 0.2 ile 0.7 μg/kg/saat aralığında bir idame
infüzyonu ile devam edilmesi önerilir. Ġdame infüzyonunun hızı, arzulanan klinik etkiye
eriĢilecek biçimde ayarlanabilir. 0.05 μg/kg/saat gibi düĢük dozlar klinik çalıĢmalarda
kullanılmıĢtır. Klinik çalıĢmalarda 24 saate kadar devam eden infüzyonlar incelenmiĢtir.
Deksmedetomidin hidroklorür mekanik ventilasyon gereken hastaların yanı sıra ekstübasyondan
sonra spontan solunumu olan hastalara da uygulanmıĢtır. Deksmedetomidin alan hastaların
stimüle edildiklerinde uyandırılabilir ve uyanık oldukları gözlenmiĢtir. Bu durum
deksmedetomidin sedasyonunun beklenen bir bileĢenidir ve baĢka klinik bulgular ve semptomlar
bulunmadığında, etkisizlik belirtisi olarak alınmamalıdır. Deksmedetomidin mekanik olarak
5
ventile edilen hastalara, ekstübasyon öncesinde, ekstübasyon sırasında ve sonrasında kesintisiz
olarak infüze edilmiĢtir. Ekstübasyon öncesinde deksmedetomidinin kesilmesi gerekli değildir.
Hepatik Fonksiyon Bozukluğunda: Deksmedetomidin hidroklorür esas olarak karaciğerde
metabolize edildiğinden hepatik yetersizliğin derecesine bağlı olarak dozun azaltılması
gerekebilir.
Renal Fonksiyon Bozukluğunda: Renal yetersizliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli
değildir.
Yaşlılar: Deksmedetomidin hastanın yanıtına göre titre edilmelidir. YaĢlı hastalar (65 yaĢın
üzeri) sıklıkla daha düĢük deksmedetomidin dozlarına gereksinim duyarlar.
Çocuklar: Deksmedetomidin hidroklorürün güvenilirliği ve etkinliği konusunda
üzerine çalıĢma yapılmamıĢtır.
çocuklar
Uygulama: Deksmedetomidin hidroklorür uygulamasında kontrollü bir infüzyon cihazı
kullanılmalıdır.
Deksmedetomidin hidroklorür infüzyon uygulamasında daima aseptik tekniklere uyulmalıdır.
Ġnfüzyon solüsyonunun hazırlanmasında yükleme dozu veya idame arasında fark yoktur.
Ġnfüzyonu hazırlamak için 2 ml konsantre deksmedetomidin hidroklorür infüzyon çözeltisini
enjektörle çekiniz ve 48 ml %0.9'luk sodyum klorür ekleyerek toplam 50 ml'ye tamamlayınız.
Ġyice karıĢması için yavaĢça çalkalayınız.
Seyreltim iĢleminden sonra deksmedetomidin hidroklorür hemen kullanılmalı ve 24 saat içinde
kullanılmadığı takdirde atılmalıdır.
Uygulamadan önce partikül içeriği ve renk değiĢimi açısından incelenmelidir.
Geçimlilik
Deksmedetomidin hidroklorürün aĢağıdaki intravenöz sıvılar ve ilaçlar ile birlikte verildiğinde
geçimli olduğu gösterilmiĢtir.
Laktatlı ringer, %5 dekstrozun sudaki çözeltisi, %0.9 sodyum klorürün sudaki çözeltisi, %20
mannitol, tiyopental sodyum, etomidat, veküronyum bromür, panküronyum bromür,
süksinilkolin, atraküryum besilat, mivaküryum klorür, glikopirolat bromür, fenilefrin HCl,
atropin sulfat, midazolam, morfin sulfat, fentanil sitrat ve bir plazma ikame preparatı.
Geçimlilik çalıĢmaları deksmedetomidin hidroklorürün bazı doğal lastik tipleriyle adsorpsiyon
potansiyeli olduğunu göstermiĢtir. Deksmedetomidin hidroklorür sentetik veya üzeri kaplanmıĢ
doğal lastik araçlar ile uygulamalıdır.
Geçimsizlikler
Deksmedetomidin hidroklorür kan, serum veya plazma ile birlikte verildiğindeki geçimliliği
bilinmemektedir. Deksmedetomidin hidroklorür yukarıda belirtilenler dıĢındaki tıbbi ürünler ve
seyrelticilerle karıĢtırılmamalıdır.
6
DOZ AġIMI
Deksmedetomidin hidroklorürün tolerabilitesi terapötik aralık üst sınırının 1.8 ile 13 katı olan
plazma konsantrasyonlarında belirlenmiĢtir. En yüksek plazma konsantrasyonlarına eriĢilen iki
olguda gözlenen en dikkat çekici etkiler 1. derece AV blok ve 2. derece kalp bloku olmuĢtur. AV
blokunda hemodinamik bir bozulma görülmemiĢ ve kalp bloku bir dakika içinde spontan olarak
düzelmiĢtir.
Faz II/III yoğun bakım sedasyon çalıĢmalarında aĢırı dozda deksmedetomidin hidroklorür
verildiği bildirilen beĢ hastadan ikisinde semptom görülmemiĢ; ikisinde hipotansiyon ile birlikte
veya tek baĢına bradikardi ve terapötik aralık üst sınırının 20 katı verilen bir hastada ise
baĢarıyla resüsite edilen kardiyak arest geliĢmiĢtir.
Deksmedetomidin hidroklorürün vagal uyarının yol açtığı bradikardiyi arttırma potansiyeli
olduğundan klinisyenler müdaheleye hazır bulunmalıdır. Klinik çalıĢmalarda deksmedetomidin
hidroklorüre bağlı bradikardinin tedavisinde atropin ve glikopirolat etkili olmuĢtur.
SAKLAMA KOġULLARI
25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.
Mikrobiyolojik tehlikeyi azaltmak için, seyreltildikten sonra hemen kullanılmalıdır.
TĠCARĠ TAKDĠM ġEKLĠ
Precedex 200μg/2ml, Ġ.V. Konsantre Ġnfüzyon Çözeltisi, bir kutuda 5 flakon Ģeklinde satıĢa
sunulmuĢtur.
Klinik kullanıma mahsustur.
Kullanım Ģekli ve dozu için prospektüsü okuyunuz.
Çocukların ulaĢamayacakları yerlerde ve ambalajında saklayınız.
Reçete ile satılır.
Ruhsat Sahibi:
Meditera Ġth. Ġhr. Ltd. ġti.,
5758 Sok., No:4/C
Karabağlar/ĠZMĠR
Ruhsat Tarihi:
28.02.2007
Ruhsat No:
121/87
Üretim Yeri:
Hospira, Inc.
Highway 301 North
Rocky Mount, NC 27801
ABD
Bu prospektüs Sağlık Bakanlığı tarafından 02/03/2007 tarihinde onaylanmıĢtır.
7