Doğa Bilici HER CAN DEĞERLİDİR. Geçen hafta sonu beni çok

Doğa Bilici
HER CAN DEĞERLİDİR.
Geçen hafta sonu beni çok etkileyen bir olay oldu. Bazı insanlar için üstünde
durulacak bir konu değil belki ama ben oldukça hassasım böyle bir durum karşısında.
Gözümün önünde dikkatsiz bir sürücünün kurbanı oldu bir kedi. Ayrıca dikkatsiz olduğu
kadar, çarptıktan sonra hiçbir şekilde yavaşlamadan yoluna devam edecek kadar da vicdansız!
Hayvanları zaten çok severim ama beni tanıyan herkes tam bir kedi insanı olduğumu
söyleyebilir, gördüğüm her yerde güzel, çirkin, temiz, pis ayrımı yapmadan üstlerine atlayıp
uzun uzun severim hatta küçüklüğümde bir kediye tekme attığı için arkadaşlığımı bitirdiğim
insanlar da olmuştur. Ama bu kadar sevdiğim bir hayvan olmasa da o an hissettiğim öfke,
şaşkınlık, üzüntü ve çaresizlik aynı seviyede olurdu sanırım.
O gün, her zamanki gibi kulaklığımı takmış müzik dinleyerek eve yürüyordum. Yolda
çok tatlı bir kedi gördüm, sevmek istedim ama karşı taraftan seslenirsem yola atlar diye
düşünerek yoluma devam ettim. Birkaç metre gitmiştim ki karşımdaki bir adamın şaşkın bir
şekilde yola baktığını fark ettim. Gördüğüm kedi yolun ortasında hâlâ kulağımda yankılanan
acı dolu sesler çıkararak kıvranıyordu. Dondum kaldım bir an, ne yapacağımı bilemedim.
Hayvanın o hâli gözümün önünden gitmiyor hâlâ. Can havliyle kendini yoldan çekip
kaldırıma gelişi, tutmayan bacakları... Oradaki adama kediye göz kulak olmasını söyleyip
yokuşun aşağısındaki veterinere koştum. O kadar yakında bir veteriner olduğu için
şükrediyordum o sırada. Telaşla çaldım kapısını, anlattım olayı bir çırpıda. Kediyi almaya
çıkması gerektiği için çok memnun görünmüyordu veteriner, tutup getirmemi beklemişti
sanırım. İçeriden bir kutu alıp beraber çıktık yokuşu, birkaç kişi toplanmıştı orada zaten.
Aldık hayvanı, can çekişmeyi bırakmış sessizce yatıyordu zaten orada, nedenini sorunca şokta
olabileceğini söyledi veteriner. Arka tarafta da orta boyda kediler onu izliyordu. Yokuşta
benimle olaya şahit olan adamın söylediğine göre yaralı kedinin yavrularıymış o kediler.
Zaten çok üzülmüştüm, bir de diğer kedilerin bakışlarını görünce başladım ağlamaya. Orada
duran insanlar pek anlam veremedi ağlamama sanırım, değişik değişik baktılar bana.
Veteriner, gelin siz de dedi, bu sırada bekleyen insanlar dağılmaya başladı zaten, ben de
gittim veterinerin peşinden ne yapmam gerektiğini bilmeksizin.
Yapılması gereken işlemler ve masraflarını çıkarttı bir güzel önüme, karşılayıp
karşılayamayacağımı sordu. Bir anda o kadar çok parayı karşılamamın mümkün olmadığını
söyleyince belediyenin iki adet hayvan ambulansı olduğunu, arayınca geldiklerini söyleyip
numarayı verdi. Aradım hemen, uzun bir kayıt sürecinden sonra ambulansın yoğunluk yoksa
bir saate geleceği söylendi. Bu sırada tam olarak sorunun ne olduğunu sordukları için
veteriner sonunda hayvanı muayene edip “çok da önemli bir şeyi yok gibi görünüyor
kalçasında bir sorun var ama kırık olmayabilir ”dedi. Hayvanın gıkı çıkmayarak o şekilde
yatması hiç normal gelmemişti ama bana. Kanama ihtimaline karşı bir iğne yaptı neyse ki ve
kendi kutusundan çıkarıp karton bir kutuya delikler açarak içine kapattı kediyi koydu bir
kenara. Kapkaranlık bir kutu... Hayvancağız ne oldu bana da bir anda böyle bir hâle düştüm
diye düşünmüş müdür acaba? Biraz konuştum orada kediyle, “sakin ol geçecek düzeleceksin”
dedim. Bir süre sonra, “ambulansın gelmesi vakit alabilir, bizden alırlar hayvanı beklemenize
gerek yok” diyerek yolladı beni veteriner. Birkaç saat sonra da mesaj geldi; “merhaba,
getirdiğiniz kedi öldü ambulans gelmeden.” Dağıldım işte o an.
Aslında düşününce yaşadığımız ortamda bir hayvanın değeri ne ki? Her gün kaç tane
insanın ölüm haberini alıyoruz. Sürekli askerler şehit oluyor, terör olayları desen zaten rutin
hale geldi hayatımızda. Ben kalkmış gözümün önünde bir hayvanın hayatı bitti, hem de bir
insanın hız yapıp dikkatsiz davranması yüzünden diye üzülüyor öfkeleniyorum… İyice
saçmaladım sanırım ama elimde değil tepkisiz kalamıyorum bu duruma. Bir saniye, ufak bir
dikkatsizlik ve bir can! Aslında o kadar ufak şeylere bağlı ki hayatta olmamız… Bir insana da
çarpmış olabilirdi o araç ama o durumda umursamadan basıp gidemezdi. Belki de giderdi
bilmiyorum. Artık ne beklemem gerektiğini bilmiyorum insanlardan. Şiddet, ölüm gibi
olayların sıradanlaşıp hayatımızda artık umursamayacağımız, bizi etkilemeyen bir hâle
gelmesi korkutuyor beni. Bir cana bu kadar az önem verilmesi, önem veren kişilerin
garipsenip anlaşılamaması... Umarım her ne olursa olsun merhamet duygusunu kaybetmeyen
insanlar olmayı başarabiliriz şu hayatta.