AMAÇ: Metotreksat (MTX), yüksek dozlarda birçok malignitede

AMAÇ: Metotreksat (MTX), yüksek dozlarda birçok malignitede, düGük dozlarda ise
otoimmün hastalıklarda terapotik ajan olarak geniG kullanım alanı vardır. Testiküler
toksisitede, MTX´in önemli rol oynadığı bilinmektedir. Metotreksat, seminifer tübül
hasarına, sperm sayısında azalmaya ve sperm DNA´sında hasara sebep olmaktadır.
Metotreksat oksidatif strese sebep olur ve oluGan hasarlanmalar oksidatif stres
kaynaklı geliGir. Pentoksifilinin (PTX), periferal vasküler ve serebrovasküler
hastalıkların tedavisinde geniG kullanım alanı vardır ve antioksidan aktivitesi birçok
çalıGmada kanıtlanmıGtır. Pentoksifilin, fosfodiesteraz inhibitörüdür ve hücre içi cAMP
artıGına ve dolayısıyla hücresel glikoliz ve ATP üretiminde de artıGa sebep olmaktadır.
Sonuç olarak PTX´in; sperm sayısını, hareketliliği ve doğurganlığı da artırdığı
bilinmektedir. ÇalıGmamızda; MTX?in, sıçanların testis dokusunda meydana getirdiği
yapısal değiGikliklere, PTX?in etkilerini histokimyasal ve immünohistokimyasal
yöntemlerle incelemeyi amaçladık. GEREÇ-YÖNTEM: ÇalıGmada 28 adet SpragueDawley cinsi erkek rat kullanılmıGtır. Ratlar; grup I (Kontrol grubu, n=8, 10 gün Serum
Fizyolojik); grup II (MTX grubu, n=10, tek doz 20 mg/kg MTX); grup III (MTX+PTX,
n=10, tek doz 20 mg/kg MTX + 10 gün 50 mg/kg PTX) olacak Gekilde 3 gruba ayrıldı.
Deney sonunda testis dokularında histokimyasal (Hematoksilen-Eozin (H-E) ve
immünohistokimyasal (iNOS ve TNF- α) incelemeler yapıldı. BULGULAR-SONUÇ: HE boyamada, grup II?de oluGan hasarlanmanın, grup III?te bir miktar gerilediği
gözlendi. iNOS ve TNF-α immün boyanması grup II?de yoğun görülürken; grup III?te
yoğunluk azalmıGtır. TARTIgMA: Histokimyasal ve immünohistokimyasal bulgulara
dayanarak MTX ile oluGturulan testis hasarına, PTX?in az da olsa koruyucu etkisinin
olduğunu düGünmekteyiz. Bu bağlamda, PTX' in antioksidan etkinliğini daha iyi
görebilmek için uzun süreli tedavi yöntemleri denenebileceği kanısındayız.