1 Eko-Verimlilik (Temiz Üretim): Kavramsal Çerçeve Prof.Dr. Göksel N. Demirer Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi İklim Değişikliğine Uyum Kapasitesinin Geliştirilmesi BM Ortak Programı Kapanış Konferansı Eko-verimlilik (Temiz Üretim) Paneli Ankara Ticaret Odası, 24 Kasım 2011 2 “Bir ABD vatandaşına düşen ortalama üretim ve tüketim düzeyi tüm dünya nüfusu için geçerli olsa, hammadde ve enerji eldesi, atık depolama, vb. için toplam üç tane Dünya’ya ihtiyacımız olacak. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Tükenmekte olan Ham Petrol Kaynakları ve Artmakta Olan Talep Bulunan Petrol Rezervleri Petrol Talebi Petrol, Doğalgaz ve Kömür Üretim Profilleri Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 3 4 Tükenmekte olan Doğal Kaynaklar Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara Diğer Yandan Çeşitli Tür ve Ölçeklerdeki Çevre Sorunları Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 5 6 Nüfus (P) X Kişi başına harcanan birim doğal kaynak (A) X Birim kaynak kullanımı başına ortaya çıkan çevresel kirlilik ve bozulma (T) Çevresel Etki (I) = I=PxAxT Yakın bir süre içinde yaşanılabilir iki gezegen daha bulamadığımız koşulda yukarıdaki değişkenlerden hangisini ve nasıl değiştirebiliriz ? Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Üretim biçimleri, tüketim alışkanlıkları, insani etkinliklerden kaynaklanan emisyonlar, vb. ile sürdürülebilirlik arasında bir ilişki var mıdır ? Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü 7 8 İklim değişikliği de dahil olmak üzere pekçok çevre sorununun yanı sıra hızla tükenmekte olan doğal kaynakların südürülebilir olarak yönetilebilmesi için: doğal kaynak kullanımı ile ekonomik büyüme ve çevresel etki ile kaynak kullanımı arasındaki ilişkinin değiştirilmesi gereklidir. 9 Sürdürülebilir Endüstriyel Üretim ya da Büyüme Mümkün mü ? Kaynak kullanımının ekonomik büyümeden bağımsızlaştırılması Ekonomik Etkinlik Doğal Kaynak Kullanımı Çevresel etkinin kaynak kullanımından bağımsızlaştırılması Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara Çevresel Etki 10 Eko-verimlilik (Temiz Üretim) bu amaca hizmet eden bir kavramdır. Ekonomik Etkinlik Doğal Kaynak Kullanımı Aynı üretim ya da hizmet eldesi sürecinin daha az kaynak ve enerji kullanılarak ve daha az emisyon üreterek gerçekleĢtirilebilmesinin sağlanması olarak tanımlanabilir. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara TEMİZ ÜRETİM NEDİR ? 11 Bütünsel önleyici bir çevre strajesinin ürün ve süreçlere sürekli olarak uygulanması ile insan sağlığı ve çevre üzerindeki risklerin azaltılması (BirleĢmiĢ Milletler Çevre Programı). Temiz Üretim Prosesler için; ▲ Hammadde ve enerji kullanımının ▲ Toksik madde kullanımının ▲ Üretim ve hizmet süreçlerinden kaynaklanan tüm emisyon ve atıkların miktar ve toksisitelerinin Ürünler için; Geri Dönüşüm Arıtma Seyreltme 1960 Kirlilik Kontrolü (Boru-sonu) ▲ Olumsuz çevresel etkilerinin yaşam döngüsü boyunca (hammadde eldesinden nihai bertarafa kadar) önlenmesi/azaltılması demektir. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 1990 Kirlilik Önleme (Temiz Üretim) Çevre Yönetiminin Tarihsel Gelişimi 12 KİRLİLİK ≡ HAM MADDE, SU, ENERJİNİN ETKİN OLARAK KULLANILAMAMASI KAYNAKLI, ÜRETİM SÜRECİNi ÜRÜNE/HİZMETE DÖNÜŞEMEDEN TERK ETMESİ TEMİZ ÜRETİM/EKOVERĠMLĠLĠK ≡ HAM MADDE, SU, ENERJİNİN ETKİN OLARAK KULLANILARAK, OLASI EN YÜKSEK ORANDA ÜRÜNE/HİZMETE DÖNÜŞTÜRÜLEBİLMESİ TEMİZ ÜRETİM/ EKOVERİMLİLİK≡ KİRLİLİK AZALTIMI + ENDÜSTRİYEL VERİM ARTIŞI ATIK MİKTARI VERİMLİLİK Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 13 SANAYĠ TESĠSLERĠ BAZINDA TEMĠZ ÜRETĠM OLANAKLARI ĠġLETME TEKNOLOJĠ ÜRETĠM PROSESLERĠ HAM MADDE DĠĞER GĠRDĠLER ÜRÜN ATIK VE EMĠSYONLAR Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 14 Ham Madde ve Diğer Girdilerin DeğiĢtirilmesi: Toksik ve zararlı girdilerin çevreye duyarlı eşdeğerleri ile değiştirilmesi Geri kazanılmış ve yenilenebilir ham madde ve girdilerin kullanılması Teknolojik ĠyileĢtirmeler: Proses kontrolünde iyileştirmeler Ekipman modifikasyonu Proses koşullarının optimizasyonu Otomasyon uygulamaları Teknoloji değişikliği GeliĢtirilmiĢ ĠĢletme Uygulamaları: Üretim planlaması Bakım onarım programları Geliştirilmiş işletme uygulamaları Eğitim programları Enerji yönetimi Kayıpların önlenmesi Ürün Modifikasyonu: Geri dönüştürülebilir ürünler Uzatılmış ürün ömrü Daha etkin ve daha az malzeme yoğun paketleme Zararlı madde içeren malzemelerin daha az kullanımı Geri kazanım ve Yeniden Kullanım: Atıkların (atıksu, soğutma suyu, enerji, vd.) aynı tesiste ya da başka tesislerde ham madde olarak kullanılmasına yönelik yapılacak faaliyetler Atıkların ürün ve enerjiye dönüştürülmesi Atıkların ayrı toplanması ve depolanması DÜNYADA DURUM Yaklaşık son 20 yılır pek çok ülke boru-sonu (kirlilik kontrolü) yaklaşımına oranla Temiz Üretim uygulamalarına ağırlık vermeye başlamıştır. Avrupa Ekonomik Araştırmalar Merkezi tarafından 2004 yılında yapılan bir çalışmada OECD ülkelerinde boru sonu ve Temiz Üretim yaklaşımlarının mevcut durumu karşılaştırılmıştır Aşağıdaki şekilden de görüldüğü gibi gelişmiş ülkelerde Temiz Üretim yaklaşımlarının boru-sonu yaklaşımlarına göre ön planda olduğu görülmektedir. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 15 DÜNYADA DURUM: Avrupa Birliği 16 Avrupa topluluğu ülkelerinin sanayi kirliliği üzerine oluşturduğu ilk yasal düzenlemeler 80’li yıllarda ortaya çıkmıştır. 1983 yılında yayımlanan 3. Çevre Eylem Programı ise “kirlilik kontrolü” yaklaşımından “kirlilik önleme” yaklaşımına geçişin ilk izlerini taşımaktadır AB 16 Temmuz 2008 tarihinde Sürdürülebilir Tüketim ve Üretim ve Sürdürülebilir Sanayi Politikası (SCP/SIP) Eylem Planı’nı yayınlamıştır. Bu Eylem Planı ile dünya çapında sürdürülebilirliğin sağlanabilmesine yardımcı olacak sürdürülebilir tüketim ve üretim politikalarının geliştirilmesi; düşük karbon ve sürdürülebilir teknoloji, ürün ve hizmetlerin geliştirilmesi; tüketici davranışlarının kaynak verimliliği, ürün performansı ve ekoinovasyon gibi kavramların gelişmesi sağlayacak biçimde değiştirilebilmesinin özendirilmesi sağlanılmaya çalışılmaktadır. DÜNYADA DURUM: Avrupa Birliği 17 AB’nin Çevre Mevzuatı ve Temiz Üretim Entegre Kirlilik Önleme ve Kontrol (IPPC) Direktifi (96/61/EC) Ömrünü Tamamlamış Araçlar (ELV) Direktifi (2000/53/EC) Kullanan Ürünlerin Çevreye Duyarlı Tasarımı Direktifi (2005/32/EC) Ambalajlama ve Ambalaj Atıklarına İlişkin Direktif (94/62/EC) Elektrikli ve Elektronik Ekipman Atıkları (WEEE) Direktifi (2002/96/EC) Bazı Zararlı Maddelerin Kullanılmasının Sınırlandırılması (RoHS) Direktifi (2002/95/EC) Kimyasallar için Kayıt, Değerlendirme ve İzin (REACH) Direktifi (1999/45/EC; 1907/2006/EC) Su Çerçeve Direktifi (2000/60/EC) Maden Atıklarının Yönetimi Direktifi (2006/21/EC) Atıkların Düzenli Depolanmasına İlişkin (Landfill) Direktif (1999/31/EC) Tehlikeli Atık Yakma Direktifi (2000/76/EC) Çevresel Etki Değerlendirme (ÇED) Direktifi (85/337/EEC, 97/11/EC) Eko Etiketleme Direktifi (1980/2000) Eko-Yönetim ve Denetim Programı Yönetmeliği (EMAS) (761/2001) Avrupa Birliği’nin Sürdürülebilir Tüketim ve Üretim ve Sürdürülebilir Sanayi Politikası Eylem Planı (SCP/SIP, 2008) Ülkemiz ve AB mevzuatı Temiz Üretim özelinde incelenmiş ve karşılaştırılmıştır. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara ÜLKEMİZDEKİ DURUM 18 Temiz Üretim kavramı Türkiye gündemine ilk kez 1999’da TÜBİTAK ve TTGV tarafından, Temiz Üretim-Temiz Ürün Çevre Dostu Teknolojiler Çalışma Grubu Sanayi Sektörü Raporu ile getirilmiştir. Daha sonrasında Temiz Üretim kavramına pekçok ulusal politika ve strateji dökümanında çeşitli göndermeler yapılmış/yapılmaktadır. Bilim ve Teknoloji Yüksek Kurulu'nun öncelikli alanları TÜBİTAK Vizyon 2023 Projesi, Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Tematik Paneli Vizyon ve Öngörü Raporu 8. Beş Yıllık ve 9. Yedi Yıllık Kalkınma Planları AB Entegre Çevre Uyum Stratejisi (UÇES) Çevre ve Ormancılık Araştırma Programı DPT KOBİ Stratejisi ve Eylem Planı 2008 yılı Hükümet Programı Türkiye Sanayi Stratejisi Belgesi –2011 –2014 Tedbir 1.5: Temiz Üretim stratejilerinin (AB Üyeliğine Doğru) uygulanabilmesi için gerekli altyapı ve kapasitenin oluşturulmasına yönelik çalışmalar başlatılacaktır. Sayfa 140 ÜLKEMİZDEKİ DURUM 19 Sadece çevre yönetimi alanında değil, sürdürülebilirlik çalışmalarının pekçok boyutu için de anahtar bir kavram olan Temiz Üretim yaklaşımının son 10 yılda hem stratejik önemi hem de ülkemiz sanayinin bu konudaki danışmanlık hizmetleri ve Ar-Ge çalışmalarına duyduğu gereksinim hızla artmıştır. Ancak, ülkemizin bilim, teknoloji, kalkınma, vb. alanlarda en üst düzey kurum/kuruluşlarının politika ve strateji dökümanlarında önemi sıkça vurgulanan, Temiz Üretim kavramı ülkemizde -enerji verimliliği boyutu dışında- yeterince bilinmemekte ve uygulanamamaktadır. Bunun en önemli nedeni ülkemizde konu üzerinde ihtiyaçlara karşılık gelebilecek yeterlilikte bir kapasitenin mevcut olmamasıdır. Ülkemizde varolan Temiz Üretim Kapasitesi 66 kurum/kuruluş ile gerçekleştirilen anket çalışması ve çalıştay ile belirlenmiştir. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara ÜLKEMİZDEKİ DURUM Son yıllarda ülkemizde Temiz Üretim konusunda ulusal ölçekte önemli etkinlikler TTGV ve ODTÜ işbirliğinde gerçekleştirilmektedir. UNIDO destekli Eko-verimlilik (Temiz Üretim) Programı ve Çevre ve Orman Bakanlığı destekli Türkiye’de Temiz Üretim Uygulamalarının Yaygınlaştırılması için Çerçeve Koşulların ve Ar-Ge İhtiyacının Belirlenmesi Projesi bu etkinlikler arasındadır. Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 20 21 ORTA DOĞU TEKNİK ÜNİVERSİTESİ ÇEVRE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ TARAFINDAN KONU ÜZERİNDE GERÇEKLEŞTİRİLEN / KATKI VERİLEN ÇALIŞMALARA ÖRNEKLER Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 22 YEREL YÖNETĠMLER ĠÇĠN BÜTÜNSEL ÖNLEYĠCĠ ÇEVRE YÖNETĠMĠ PROJESĠ (1999-2003) 300 250 300 200 SAMSUN150 250 300 192 250 200 200 100 150 150 ESKİŞEHİR 100 150 50 100 0 50 246 50 0 0 DENİZLİ DİYARBAKIR 300 300 300 250 200 150 100 50 264 İÇEL 250 250 147 200 172 200 150 150 100 100 50 50 0 0 0 VAN 23 İşletme verimliliğinin Arttırılmasına Yönelik Çevre Yönetimi: KOBİ Uygulamaları DELTA (Developing Environmental Leadership Towards Action) Eko-Verimlilik Programı (2001-2002) Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 24 BİR KAĞIT HAMURU VE KAĞIT FABRİKASINDA TEMİZ ÜRETİM OLANAKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ (1999-2001) Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 25 BİR SÜT ÜRETİM FABRİKASI İÇİN TEMİZ ÜRETİM FIRSATLARININ BELİRLENMESİ (2001-2003) Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara Bir Tekstil Fabrikasında AB EKÖK Direktifinin Uygulanması (2005-2007) Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 26 27 Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı tarafından yürütülen aşağıdaki projelere danışmanlık sağlanmıştır: UNIDO Eko-verimlilik (Temiz Üretim) Programı Türkiye'de Temiz Üretim Uygulamalarının Yaygınlaştırılması için Çerçeve Koşulların ve Ar-Ge İhtiyacının Belirlenmesi Projesi İskenderun Körfezi'nde Endüstriyel Simbiyoz Projesi Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara WEB SAYFASI Prof. Dr. Göksel Demirer Orta Doğu Teknik Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü 28 Anasayfa | Temiz Üretim | Temiz Üretim Araçları | Temiz Üretim Sözlüğü | Örnek Uygulamalar | İlgili Kurumlar | Yararlı Kaynaklar Anasayfa Temiz Üretim Temiz Üretim Araçları Temiz Üretim Sözlüğü Endüstriyel Uygulamalar İlgili Kurumlar Yararlı Kaynaklar İletişim Özellikle 20. Yüzyıl’ın ikinci yarısında baş döndürücü bir hıza ulaşan teknolojik ve endüstriyel gelişmelerin beraberinde getirdiği çevresel değerlerin tahribi ve yenilenemeyen kaynakların hızla azalması günümüzde ivmelenerek sürmektedir. Endüstrileşme ve yaşam biçimlerindeki değişmeye paralel olarak ortaya çıkan atıklar, zaman içinde logaritmik bir artış göstermiş ve bu atıklardan kaynaklı yaşanılan yerel çevre sorunları küresel bir boyut kazanmıştır. Ozon tabakasındaki delinme, küresel ısınma, asit yağmurları, çeşitli doğal alıcı ortamlara -özümseme kapasitelerinin çok üzerindeki miktarlarda- yapılan toksik ve tehlikeli atık deşarjları bu kapsamda sayılabilir. http://www.enve.metu.edu.tr/people/gndemirer/links/temizuretim/ 29 Lisansüstü Bir Ders (2000- ) Week No Topic 1 Introduction 2 Historical Development of Waste Management Elements of Cleaner Production 3 Role of Different Actors of Society in Promoting Cleaner Production 4 Cleaner Production Tools I (GHK, Environmental Compliance Audit; Waste Reduction Audit; Environmental Impact Assessment; Life Cycle Analysis) 5 Cleaner Production Tools II (Chemical Assessment; Green procurement; Design for Environment; Energy Audit) 6 Cleaner Production Success Stories from Small and Medium Sized Enterprizes, Local Governments, Industry, Agriculture, and Service Sectors 7 Waste Reduction Audit: Methodology 8 Waste Reduction Audit: Case Study for Leather Manufacturing 9 Environmental Management Systems 10 Guest Speaker 11 Environmental Performance Indicators 12 Life Cycle Assessment (LCA) 13-14 Presentation and Discussions of the Term Projects Çeşitli Bilimsel Toplantılar Middle East Technical University Ministry of Environment and Forestry Regional Activity Centre for Cleaner Production Cleaner Production: A tool for Green Competitiveness in the Turkish Industry Workshop and Short Course Middle East Technical University Department of Environmental Engineering Workshop Series 31 March-2 April 2008 Middle East Technical University Culture and Convention Center Ankara, Turkey 30 Çeşitli Eğitimler “ÇEVRE KONUSUNDA KOSGEB YOL HARİTASININ HAZIRLANMASI” PROJESİ KURUMSAL KAPASİTENİN ARTTIRILMASINA YÖNELİK TEORİK VE UYGULAMALI EĞİTİM 19-30 Eylül 2011 31 32 Firma Uygulamaları Prof. Dr. Göksel N. Demirer, Çevre Mühendisliği Bölümü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara 33 TEŞEKKÜRLER Prof.Dr. Göksel N. Demirer ODTÜ Çevre Mühendisligi Bölümü Tel: 312 210 58 67 e.posta: [email protected]