immunolojik tanı yöntemleri

advertisement
İMMUNOLOJİK TANI
YÖNTEMLERİ
Prof. Dr. Bekir KOCAZEYBEK
I- GENEL BAKIŞ;
• KLİNİK İMMUNOLOJİDE HASTALIĞIN
TANISI İÇİN
a) Çok iyi bir ÖYKÜ alınması
b) FİZİKİ İNCELEME yapılması
c) Uygun TANI TESTİNİN yapılması
ZORUNLUDUR
a)ÖYKÜ:
KLİNİK İMMUNOLOJİ UZMANINA BAŞVURU NEDENLERİ(sıklık
sırasıyla);
• ENFEKSİYONLAR (en sık)
 Yineleyen enfeksiyon
 Çocuklarda bulaşıcı ÜSYE çok sıktır
 Bu çocuklarda sekonder olarak
♣ Otit, sinüzit, bronşit gelişebilir
 Bu hastalıklar diğer çocuklara görülmesine göre daha sıksa
♣ Antibiyotik almayı gerektiriyorsa
 Ig G alt sınıf yetersizliği vardır
 Deri ve ÜSYE’nin;
♣ 6-12 aydan sonra başlaması
♣ Sık ve birincil olması
 Ig yetersizliğini gösterir
 Çok ağır enfeksiyonlar
 Ağır viral enfeksiyonlar
 T hücre yetersizliği
 Ağır bakteri enfeksiyonlar
 B hücre yetersizliğini gösterir
 Fırsatçı mikroorganizmalarla enfeksiyon
 Hastane enfeksiyon etkenleri
 KİT’ de CMV enfeksiyonu
 Doğal ve özgül immunitede
♣ Özellikle T hücre bozukluğu
 Kendine özgü mikroorganizmlarla enfeksiyon
 Aspleniklerde
 Pnömokok enfeksiyonu
 Enflamasyonsuz enfeksiyon
 Aplastik anemi, nötropenik ve disfonksiyonel
nötrofiliklerde
 Pyojenik bakterilere dirençsizlik
 Kronik enfeksiyon
 Kronik ishal yada büyüme bozukluğu olanlarda
 sIgA yada T hücre yetersizliği
♣ Rotavirus, G. lamblia enfeksiyonu
• İMMUN YETERSİZLİĞE BAĞLI;
 HASTALIK BELİRTİLERİ
 Allerjik
 Artrit
 Deri değişiklikleri
 MALİGN HASTALIKLARLA İLGİLİ BELİRTİLER
b)FİZİKİ İNCELEME:
• Hastada enfeksiyon bulunup bulunmadığı;
 VARSA;
 Hastanın genel yanıtı, sağlık durumunun gözlenmesi
• Hastalarda;
 Solgunluk
 Kanama odakları
 Deride kolay morarma
 Döküntü
• Hastanın;
 Lenf bezleri ve bademcikleri var olup olmadığı
 Büyüklüğü saptanmalıdır
 Ağır T hücre yetmezliğinde lenf bezi ele gelmez
 Bademcikler görünmez
• Normal bebeklerde dalağın alt ucu ele gelir
 Ancak dalak yokluğu (aspleni ile)
 Bakteriyel (kapsüllü) enfeksiyonlar sıktır
• Ağızda pamukçukların olması
 T hücre yetersizliği
 Candida sp
• Bazı özel sendromlara spesifik;
 Hastalık ve/veya bulguların olması
 Di George sendromunda
 Neonatal tetanoz ve KKH
 Wiskott-Aldrich sendromu
 Egzama
 Kolay kanama eğilimi
 Peteşi
c)TANI TESTLERİ:
• UYGUN TANI TESTİ NE DEMEK?
 Hastanın kliniğine paralel doğru
seçilmiş
 Laboratuvar da özenle yapılmış
 Sonucu titizlikle açıklanmış testtir
UYGUN TANI TESTİ İSTEMENİN NEDENLERİ
 İmmun sistem çevre ile dinamik bir dengede olduğu
için;
 Çoğu testin spektrumu geniştir
 İmmunolojik testlerin BAZILARI;
 BİOASSAY (yaşam sürecinde inceleme)
olduğundan
 Test sırasında kontrol edilemeyen değişken
faktörlerden etkilenirler
 Bundan dolayı testler
♣ Aynı yaş ve zamanda
 Hasta ve kontrol gruplarında yapılmalıdır
 Bazı testler ilgili laboratuvarda az yapılır
 Bundan dolayı
 Bu birim sürekli nitelik kontrolü yapması gerekir
 Test sonuçları
 Klinik durumla paralel açıklanması gerekir
ÇÜNKÜ;
 Başka ikincil hastalıklar
 Veya metabolik bozukluklar sonuçları etkiler
 İmmunolojik testler
 Özel araç- gereç ve uzman ekipmanlı laboratuvarlar
gerektirdiğinden pahalıdır
IMMUNOLOJİK TESTLERDE KLİNİK ÖRNEKLER
• Venöz damardan kan alınabilir
• Mikrobiyal antijen tayini ile ilgili
Serum, dışkı, balgam, idrar,
Boğaz salgısı, BOS, PMNL
Diğer enfekte doku, salgı ve sekresyonlar
• Humoral immuniteyle (antikor tayini) ilgili
 Serum (antikoagulansız kan)
• Hücresel immuniteyle ilgili
 Heparinlenmiş taze kan ve eriyik maddeler
 İnvivo uygulamalar (cilt testleri)
• İmmuno genetik çalışmalarla ilgili
 Kan örnekleri
 Taze veya fikse edilmiş dokular
ENFEKSİYON HASTALIKLARININ TANISINDA
• İmmunolojik (Serolojik) Testler
♦ Enfeksiyon hastalığının tanısına sıklıkla indirekt,
(bazende direkt) yardımcı olurlar
♦ Çeşitli klinik örneklerde mikroorganizmalara özgül
antijen (Ag) veya antikorları (Ab) arama testleridir
♦ Ag araştıran testlerde duyarlılık erken ve tedavi
edilmeyen durumlarda yüksektir
♦ Ab araştıran testlerde primer immun yanıt 7-21 gün
içinde geliştiğinden çok erken evrede yalancı negatif
olabilir
♦ Erken tedavi edilen ve bağışıklık yetmezliği olan
olgularda antikor yanıtı gelişmemektedir
♦ Bu testler Ag-Ab birleşme temelli testlerdir
♦ Bu testler duyarlılığı ve özgüllüğü farklı
YÖNTEMLERLE invitro olarak
yapılmaktadır
♦ Bu yöntemlerin ANALİTİK duyarlılığı
farklıdır
– Hücresel İmmun Yanıt (Fakültatif yada zorunlu H.İ.B)
gelişir
• İnvivo deri testleri
• İnvitro sentezlenen Quanteferon miktarı ya da Quanteferon
sentezleyen hücre miktarı ölçülür.
İmmunolojik yöntemlerin analitik
duyarlılıkları (µg/ml- ng/ml)
Yöntemler
Analitik duyarlılıklar
Protein elektroforezi
100 mg/dl
Immun elektroforez
5-10 mg/dl
Tek Yönlü Immundiffüzyon
<1-2 mg/dl
Çift Yönlü Immundiffüzyon
<1 mg/dl
Elektroimmundiffüzyon
<0,5 mg/dl
Nefakometre?
0.1 mg/dl
Aglütinasyon/KBD
1 mikrog/dl
RIA-EIA-FIA- Kemilüminesans-IA
<5pg/ml
Presipitasyon
MİKROBİYAL ENFEKSİYONLARDA
SEROLOJİK(İMMUNOLOJİK) YÖNTEMLERİN AMACI(I)
1- TANIDA;
• ÖRNEĞĠN; VĠRUSLARIN TANIMLANMASINDA;
♦ Kültürle izolasyonu;
• Olanaksız, güç veya uzun zaman aldığından
• örneğin HIV enf uygun hayvan yok
• Tam donanımlı laboratuvarlar ve deneyimli elemanlar
gerektirdiğinden
• Virus izolasyonu için uygun örnek almak, transport etmek,
saklamak hususlarındaki sorunlardan dolayı
• RUTĠN TANIDA PRATĠK DEĞĠLDĠR
VİRUS ENFEKSİYONLARINDA SEROLOJİK(İMMUNOLOJİK)
YÖNTEMLERİN AMACI(I)
*Viruslerin mikroskobisinde;
-EM ve inklüzyon cisimciği aranmasının
pratikte kullanımı sınırlı, zahmetli ve pahalı
olması
-Subjektif değerlendirmelere (deneyimli
eleman) açık olması, yalancı pozitiflik
ve negatiflikler olabilir
VİRUS ENFEKSİYONLARINDA SEROLOJİK(İMMUNOLOJİK)
YÖNTEMLERİN AMACI(I)
♦Viral nükleik asidin saptanmasında;
-Moleküler Yöntemlerin
*Her sağlık merkezinde uygulanamaması
* Uygulandığı laboratuvarlara teknik donanım
yetersizliği ve deneyimli ekipman azlığı
* Her virus için deneysel olarak optimize
edilememesi
-Yalancı pozitif ve negatiflik sorunu
* Her virus için uygulamasının olmaması
- Özgül primer sorunu
• Mikrobiyal Enfeksiyonlarda İmmunolojik
(serolojik) Test Yöntemlerinin amacı;
ÖRNEĞİN;
BAKTERİYAL ETKENİN TANIMLANMASINDA
İzolasyonun olanaksız, güç veya zaman gerektirdiği durumlar;
Lepra, Sifiliz, Brucelloz, Tularemi
Derin yerleşimli bir enfeksiyonda örneği elde etmek veya üretmede zorluk;
Coxiella endokarditinde endokard örneği almak veya kanda
üretme zorluğu
Legionella, Chlamydophila, atipik pnömosinde BAL yada NFS
almak veya üretme zorluğu
Geçirilmiş bir enfeksiyon veya taşıyıcılık durum belirlemede:
ARA veya AGN’ de ASO düzeyi
Tifo’da Anti-Vi varlığı
MİKROBİYAL ENFEKSİYONLARDA ETKENİ TANIMLAMADA
SEROLOJİK (İMMUNOLOJİK) DEĞERLENDİRME KRİTERLERİ (I)
 Antikor tayin temelli dört kriter vardır
a) Tek bir serum örneğinde;
 Yüksek titrede spesifik IgM yanıtı
-Rubella IgM, M.pneumoniae IgM
 Veya IgM negatif IgG pozitif ise;
 Akut-konvelasan dönem (2-3 hafta sonra) serumda
4 kat titre artışı
-EBV IgG, C. pneumophila IgG ≥512
b) Akut ve konvelasan dönem (2-3 hafta) serumda
 4 kat titre artışı
Total antikor yanıtında
 Paul Bunnel testi (EBV)

Bruselloz tanısında Wright Testi
 1/20den > 1/160
c) Nadir görülen enfeksiyonlarda;
 Tek serum örneğinde
 Özgül IgM antikor yanıtı
 Kuduz, Botulismus
d) IgG AVİDİTE TESTLERİ
AFİNİTE: Multivalan bir antikorun monovalan bir
antijenle bağlanma kuvveti
AVİDİTE: Multivalan bir antikorun multivalan
bir antijenle bağlanma kuvveti
Primer ve sekonder enfeksiyon
ayırımında kullanılır
Olası Serolojik Profiller
IgG (-)
IgM (+)

Yeni
Kazanılmış
enfeksiyon
IgG (+)
IgM (-)

Önceden
Geçirilmiş ve
Kazanılmış
Bağışıklık
IgG (+)
IgM (+)

 BU DURUM;
Re-enfeksiyonlarda
 Toplumda yaygın dolaşan viruslar;
CMV, HSV gibi
Re-aktivasyonlarda
 CMV, HSV, EBV, VZV gibi latent viruslar
Akut ve Subklinik Enfeksiyon Sonrası Uzamış
Serokonversiyonda GÖRÜLEBİLİR
 Toksoplazmoz
IgG AVİDİTE TESTLERİNDE PRENSİP (I)
• Primer enfeksiyonlarda viruse özgül IgG aviditesi düşük;
 Sekonder enfeksiyonlarda Yüksek
Re-enfeksiyon/aktivasyon
 Primer enfeksiyonlarda oluşan antikorlar zaman ilerledikçe(>4
ay), olgunlaşır ve antijenlere bağlanma gücü artar
 Bunun nedeni;
Yüksek aviditeli B lenfositlerin seçilmesindendir
• İMMUNOKOMPETAN KİŞİLERDE AVİDİTE
OLGUNLAŞMA SÜRELERİ
 CMV  4 ay
 RUBELLA  2 ay
 TOXOPLASMA  6 ay
 EBV  2.5 ay
 HIV  6 – 12 ay
IgG AVİDİTE TESTLERİNDE PRENSİP (II)
• Hamile kadınların;
CMV, Rubella konjenital enfeksiyonlarında;
Primer ve sekonder enfeksiyon ayrımında önemlidir
Enfeksiyon primerse konjenital geçiş yüksektir
Sekonder ise virusun geçişi düşüktür
• Immunsuprese Olgularda
CMV, EBV ve HHV-6 enfeksiyonların primer yada
sekonder ayrımında kullanılır
• ETKENİ TANIMLAMADA ANTİJEN TAYİNİ:
Duyarlılığı ve özgüllüğü yüksek tanı yöntemleriyle
• Doğru yerden ve uygun şekilde alınan örneklerde Ag
tayini
PMNH / pp65’in IF ile CMV tanısı
Serum örneklerinde HBsAg’nin EIA ile HBV tanısı
C.trachomatis Ag tayini ancak epitel hücre içeren üretral yada
endoservikal sürüntü yada akıntı
H.pylori HpsA tayininde fazla sulu yada katı olmayan dışkı
 Ag Tayininin Yapıldığı Durumlar;
• İzolasyonda(Kültür) sorunlar
– Kültürde zor üreyen bakterilerin tanısında;
» Örn: - C. trachomatis
- L. pneumophila
– Kültürü geciken yada uzun süren mikroorganizmaların tanısında;
» Bakteriler
- H.pylori
» Viruslar
- CMV/pp65
» Parazitler
- E. granulosus
» Mantarlar
-C. neoformans
• Kısa sürede, hızlı tanı konulması gereken ACİL-CİDDİ
durumlarda;
– Özellikle mikrobiyal menenjit tablosunda
» Örn: S.agalactia yenidoğan menenjiti
– Tonsillofarenjit
» S.pyogenes
• Toksijenik Ag’lerin tayini ile Bakteriyolojik Tanısında
– C. difficile
• Karışık ortamlardaki bakterilerin hızlı tanısında
– Campylobacter
• İndirekt bakteriyal tür tanısında
– Shigella spp
Immunolojik(Serolojik) tanı neleri amaçlar?(II)
2. Enfeksiyon hastalığını doğrulama
 Direkt Aglutinasyon Testi
-Kültürde üreyen bakterinin antijenine karşı hasta
serumundaki
antikor yanıtının saptanması
 M.tuberculosis enfeksiyonunda Quanteferon testi
 HIV’ de EIA ile Anti- HIV’ in WB ile doğrulanması
3. Bir kişinin ya da toplumun bağışıklığını saptama
 Anti-HAV IgG,
 Anti-HBs
4. Etkenlerin serogrup, serotip veya immuno tiplendirilmesi
 E. coli’de ETEC, EPEC gibi
5. Hastalığın prognozu
 HAV IgM yanıtı,
 HBV’de hepatit belirteçleri
Serolojik(İmmunolojik) Tanıda Klinik Örnek
Uygunluğu
• Serum, plazma, plevra-periton-eklem sıvısı, BOS ve doku kesitleri
• Ab Arama amaçlı serumun eldesi aseptik koşullarda olmalı ve
 Hemolizli, lipemik, fibrinli olmamalı
• Ag Arama temelli klinik örnekler;
 CMV/ pp 65 PMNH bakılabilir
 RSV/Ag Nazofarengiyal yıkama suyu veya aspirat
• Serolojik testler test kuralına göre çalışılmalı
Örneğin: Soğuk aglütinasyon
• Taze serumla çalışılmalı,
 Çalışılamıyorsa;
 Testlerin özelliğine göre 40C, -22, -40, -700C’
de saklanmalı
• Serumlarda dondurma ve çözme işlemi bir kez yapılmalı
• Bazı hastalıklarda kan alım aralığı önemli
Örneğin: HIV’de ortalama 1.5 ay sonra
Serolojik Tanıda İnvitro Test Prensipleri
IgG’nin moleküler yapısı
Antijen (Ag)- Antikor (Ab) birleşmesinin
özellikleri
• Antijen-antikor birleşmesi kimyasal bir reaksiyondur
– Çünkü ısı açığa çıkar
• Özgül bir reaksiyondur
– S. flexneri‘ye karşı hazırlanan Ab
– S. dysenteria ile birleşmez
• Geriye dönüşür bir reaksiyondur
– Ag+AbAgAb
– Ag ile Ab arasında meydana gelen denge K ile gösterilen denge
sabiti ile açıklanır
• K=(AgAb) / (Ag) (Ab)
• K ne kadar yüksek olursa birleşme o kadar özgüldür.
• Antijen ve antikor uygun oranlarda bir araya
getirildiğinde maksimum reaksiyon oluşur
• İki safhalı reaksiyondur:
1. safha;
-Çok kısadır, Gözle görülmez
-Elektrolitlere gereksinim yoktur
2. safha;
- Uzundur, gözle görülür.
- Elektrolitlere gereksinim vardır.
- Isı ve nötral pH reaksiyonu hızlandırır
Antijen-antikor birleşmesinde rol oynayan
kuvvetler
1-
Elektrostatik kuvvetler
- Ag ve Ab moleküllerinin yüzeyinde birbirine zıt yüklü
yapıların birbirini çekmesidir
- Bu hücrelerdeki çekme gücü 2 molekül arasındaki uzaklığın
karesi ile ters orantılıdır.
F=(1/d2)
-Bu kuvvetler Ag ve Ab birbirine yaklaştıkça artar
- Örneğin NH+ grubu ise iyonize COO- grupları birbirine çeker.
2-
Hidrojen bağları
-Hidrofilik gruplar arasında meydana gelen bağlardır
-Zayıf ve geriye dönüşümlü bağlardır
-Bu bağların oluşmasında iki molekülün birbirine yaklaşması
gerekmektedir.
3-
Hidrofobik bağlar
- Bu bağlar 2 molekülün birbirine yaklaşması
sırasında
su moleküllerini iterek birleşmesinde
etkendir
4-
Van der Walls kuvvetleri
- Bu kuvvetler Ag ve Ab molekülünü
saran elektron
bulutları ile ilgili kuvvetlerdir.
- Bu kuvvetlerin etkinliği için Ag ve Ab moleküllerinin
birbirine çok yaklaşmaları gerekir.
- Bu kuvvetlerin etkinliği Ag ve Ab arasındaki uzaklığı 7
ile ters orantılıdır
 F=1/d7
SEROLOJİK TEST YÖNTEMLERİ
1)PRESİPİTASYON;
• Çözünür haldeki antijen ve özgül antikorların
 Optimum konsantrasyonda karıştırılması ve
 Birleşmesine bağlı gelişen reaksiyona denir
 Reaksiyon sonucu
 Kompleks (presipitat)gözle görülür
 Birkaç dakikadan,1-2 güne kadar
uzayabilir
• Reaksiyonda
 Optimum Ag ve Ab miktarı önemlidir
 AYRICA;
 PH, elektrolit ve ısı da önemlidir
Presipitasyon reaksiyonları;
• Pasif difüzyon şeklinde
 Sıvı ortamda difüzyon
 Halka ve kapiller tüp
 N. menengitidis, S. pneumoniae, H.influenzae
Ag
 Jel (agar)ortamda difüzyon
 Tek yönlü difüzyon
 Quidin tüp dif.
 Çeşitli virus ve bakteri Ag
belirlenmesinde kullanılır
 Radyal, Mancini plak dif.
 CRP, serum Ig ve kompleman düzeyleri
♣ Türbidimetrik ve nefolometrik
cihazlar geliştirilmiştir
♣ Çok sayıda kan
değerlendirilmesi için
 Çift yönlü (quchterlonoy plak) difüzyon
 Aspergilloz, histoplasmoz, blastomikoz
Ag’lerin belirlenmesinde
Immuno-double diffusion
■ ELEKTRO- İMMUN DİFÜZYON
Elektrikli ortamda;
 Antijenler elektriksel alanda ayrılırlar (elektroforez)
 Elektroforez için değişik matriksler;
 Kağıt
 Sellüloz asetat
 Agar
 Poliakrilamid kullanılır
 İmmun difüzyon ve elektroforezin birleştirilmiş tekniğine
İMMUNELEKTROFOREZ denir
 Serum proteinlerinin tanımlanmasında
 Ig sınıfları ve ağır, hafif zincirlerdeki anormalliklerin saptanmasında
 Basit, tek yönlü (laurell)(roket elektroforezi)
♣ Titresi bilinmeyen bir antijenin titresini belirler
 Karşıt( zıt yönlü) IEF
♣ HBV Ag ve Ab saptanmasında
♣ Septik menenjit, pnömoni, septik artrit vb etken Antijen
saptanmasında
2) AGLUTİNASYON:
• Doğal olarak antijen taşıyan
 Bakteriler, Eritrositler, Lökositler
• Yüzeylerinde yapay olarak antijen bulunan
 Eritrosit, Latex, Bentonit
 Polistren gibi sentetik parçacıkların
 Elektrolitli bir ortamda
 Taşıdıkları antijenlerle,
 Spesifik antikorların
♣ Kümeleşme yaparak çökmesine denir
• Lamda, tüpte mikroplaklarda yapılırlar
• İkiye ayrılır
 Aktif aglutinasyon
 Pasif aglutinasyon
• AKTİF AGLUTİNASYON;
DİREKT
 Aglutinasyonda rol alan antijen partikülün kendisidir
 Bakterilerin antijenleri
 Gruber- Widal, Wright, WF
 Kan grubu antijenleri
 Aktif hemaglutinasyon
♣ ABO, Rh, Vd
 Forward
 Reverse
♣ Cross-Matching
 Major
 Minor
♣ Soğuk aglutinasyon
 M.pneumoniae
♣ Paul- Bunnel
 EBV
• AKTİF AGLUTİNASYON; İNDİREKT
 Antijen ve antikorun bağlanmasında
ikincil bir antikorun kullanılması
 Antiglobulin Ab (tavşan
kaynaklı - ticari)
 Direk Coombs
♣ Eritroblostasis fetalisli
çocukların eritrosit
yüzeyindeki Ab saptanır
 İndirekt Coombs
♣ Rh (-) annenin serumdaki
Anti-Rh Ab’ler saptanır
PASİF AGLUTİNASYON
• ANTİKOR (Ab) ARANIYORSA
 Aglutinasyonda rol alan antijenler
 Polisakkarit veya
 Proteinler (tannik asitle)
 Eritrosite bağlanırsa
♣ HEMAGLUTİNASYON
 VZV, Rubella, CMV, T.gondii
 Latex partikülleri, bentonit, kömür vb
PASİF AGLUTİNASYON
• ANTİJEN (Ag) (TERS PASİF) ARANIYORSA;
 Eritrosit, latex, bentonit, kömür
 S.aureus covan 1
 Antikorun Fc’sine bağlanır
 Latex Agg (LA)
 Ko Agg (CoA)
♣ Serum, BOS, idrarda
 Bakteriyal polisakkarit Ag’leri
 N.menengitidis
 Hib
 S.pneumoniae
 C.neoformans
 Streptokok gruplandırılması,
 S.aureus koagulaz deneyi
 Çeşitli bakteri ve virusta ag tayinleri
• Hemaglutinasyon- inhibisyon (HI) testi
 Hemaglutinasyonu engelleyici antikorların
saptandığı testtir
 Hastanın serumu seri dilusyon edilir
 Üzerine standardize sabit virus antijeni konulur
 Eritrositler eklenir
 Serumda Ab’ler varsa
 Hemaglutinasyonun görülmediği son titre
pozitif sonuçtur
 İnfluenzae, Kabakulak, Rubella
enfeksiyonlarında
3)KOMPLEMAN BAĞLAMA TESTİ
• Antijen ve antikor birleşmesinin komplemanı
uyarmasına dayanarak geliştirilen iki basamaklı
testtir
• Antikor (sıklıkla) ve antijen saptayabilen yarı
kantitatif bir yöntemdir
• Test birbirinden farklı üç komponent içerir
 Test sistemi
 Hasta serumu (inaktif/aranan Ab)
 Antijen (bilinen)
 KOMPLEMAN(kobay veya tavşan serum)
 İndikatör sistemi (hemolitik sistem)
 Koyun eritrositleri
 Koyun eritrositlerine karşı Ab
DEĞERLENDİRME;
• Hasta serumunda Ab varsa
 Ag ve Ab birleşecek (klasik yol)
 C, Ag ve Ab’ye bağlanacak
 Ortamda C kalmayacağı için
 Hemolitik sisteme bağlanamayacak
 Hemoliz olmayacak
 Bazı viral, riketsiyal ve fungal
hastalıkların
tanısında
 1990’lı yıllarda Sifiliz için KOLMER
4)FLOKÜLASYON
– Kardiolipin antijenin sifilitik hasta serumlarındaki reaginlerle
birleşerek oluşturdukları,
– VE; Toksin ile anti toksinin uygun miktarda karşılaştıklarında
meydana getirdikleri
 KÜMECİKLERE denir
– Bu kümecikler gözle yada küçük büyütmelerle görülebilir.
 Toksoid aşıların miktar tayininde kullanılır
 AYRICA;
 Sifilizin tarama testlerinde;
 Rapid plazma reagin (RPR) direkt, VDRL kadar ise serum
inaktif edilerek çalışılır.
 Bunlar tüplerde veya özel lambalarla kalitatif (RPR) ve kantitatif
(VDRL) olarak yapılabilirler.
 RPR, 4+’dan (-) kadar, VDRL de ise ½ den başlayan ve yukarı
titrelere kadar varan titrede sonuç verilir.
5)NÖTRALİZASYON
• Bir virusun enfektivitesini
 Özgül antikoru ile etkileştikten sonra
Kaybetmesine denir.
Enfektiviteyi nötrleyen antikorların ortaya çıkarılması testidir.
 BİRÇOK VİRAL ENFEKSİYON TANISI
 Nötrolizan Ab’lerin saptanması
 Çift serumda Ab titresinin artışıyla sağlanır
 Poliovirus/Serum
Doku Kültürüne
 Kabakulak virusu/Serum
 Embriyonlu Yumurta
Kuduz Aşısı/Serum
 Fareye
• Nötralizasyon İnvitro ve invivo yapılabilir
 İN VİVO 3 ŞEKİLDE YAPILABİLİR:
 Deney Hayvanlarında
 En sık Fare kullanılır
 Doku Kültüründe
 En sık bu yöntem kullanılır
 Prensip CPE’nin yok edilmesidir.
 CP’nin görülmediği titre nötr. titresidir.
 Embriyonlu Yumurta
İnfluenzae- Kabakulak
 Allantoik keseye
 Çiçek-Herpesviruslar
Karioallantoik zara
 İN VİTRO OLARAK
 ASO deneyi
 AGBHS’ de Streptolysin O’ya karşı
 Anti- Streptolysin O oluşur
 Nötrolizasyon sonucu
 İndikatör olarak eritrositlerde erime olmaz
METABOLİK İNHİBİSYON TESTİ
•
•
•
•
Nötralizasyon Testi gibidir
Virus/Serum karışımı
Üzerine hücre süspansiyonu konur
Fenol kırmızısı(İndikatör)
Nötralizasyon varsa renk SARI
Nötralizasyon yoksa renk KIRMIZI
Örneğin; Enteroviruslarda renk kırmızı kalır,
Adenoviruslarda renk değişikliği olur.
G)İMMUNOASSAY TESTLER
• İşaretli antikorların kullanılmasıyla
 1942’de;
 FA Fluoresan Antikor (Fluorokromlar)
 1954’de;
 IFA (İndirekt Fluoresan Antikor)
 1960’da;
 RIA (Radyoizotopla- iyotla)
 1970’de;
 EIA (enzimle) kullanıma girmiştir
 Antikor yada antijen saptamak
için
kullanılırlar
I- İmmun Fluoresan (IF) testler
• FLUORESANS
 Fluorokrom veya florofor
boyaların
 Ultraviyole ışık altında
 Işık enerjisini emerek
 Bu enerjiyi farklı dalga boyuna
çevirmesine denir
• Antikorlar en sık fluoresin isotiyosiyanat (FITC) ile
işaretlenir. BUNA GÖRE;
 Direk fluoresan antikor (DFA)
 Katı fazda klinik örnek (Ag)
 Üzerine FITC’li Ab
 Pozitif sonuç (fluoresan-yeşil görüntü)
 Bakteri ve viruslerin hızlı tanıda
♣ Kuduzda negri cisimciği
♣ Kolera tanısında
 İndirek fluoresan antikor (İFA)
 Katı fazda hazır Ag
 Hasta serumu(aranan Ab)
 FITC’li Anti-Ig
 Pozitif sonuç (fluoresan görüntü)
 Birçok bakteri virus enf ve otoimmun hast.
♣ FTA- Abs (T.pallidum)
♣ ANA, AMA vb
• IF yöntemiyle klinik örneklerden hem Ag hem Ab aranır
• Fluoresan mikroskobu olması ve uzman kişi gereklidir
II-Radioimmuno Assay (RIA)
• Yöntem aynı IF ve EIA gibidir
• Antikorda işaretliyici madde olarak
 Radyoaktif madde
 I. 125 ve I. 132 kullanılır
 Gamma sayaçlarında değerlendirilir
 Radyoaktif madde kullanımından dolayı sınırlıdır
 Özellikle hormon testlerinde (TSH, T3, T4) kullanılır
 Radyo allergo sorbent (RAST) deneyi
 Allerjene spesifik IgE tayininde kullanılır
 Radioimmunosorbent (RIST)
 Serumda total IgE tayininde
VI. ELISA (Enzyme Linked Immunosorbend
Assay)
– Antikoru ENZİMLE İŞARETLEME yöntemidir
Peroksidaz, alkalin fosfataz ve beta galaktozidaz gibi enzimler
Spesifik substratları renkli ürünlere çevirirler
 Peroksidaz/Orthofenilendiamin
 Alkali fosfataz/Nitrofenil fosfat
Renkli ürünler spektrofotometrede belirli dalga boylarında
olurlar
– Yöntemin;
Kullanılan reaktifler uzun ömürlü olması
Artık maddelerle ilgili radyasyon sorunu olmaması
Uygulamasının basit ve otomatize edilebilmesi yönleriyle
 Aynı prensipli (işaretleme) RIA ve IF’ye göre avantajlıdır
• Dezavantajları ise;
Antijen saptamada klinik örneğin uygunluğunun
değerlendirememesi
Bazı viral enfeksiyonlarda düşük Ag yoğunluğu
saptanmaması
IgM saptanmasında RF-IgM ile çatışmanın olması
Bunun için Absorblama işlemi olması
– Antijen veya antikorun çeşitli vücut sıvılarında <5pg
düzeyinde saptandığı için yüksek ANALİTİK DUYARLILIKTA
olması
– UYGULAMA PRENSİPLERİ
Ag ve Ab (sınıfa özgül) saptayabilir
 Katı faz olarak;
 Plastik tabanlı mikrotitrasyon plakları
 Boncuk veya filtre kullanılır
Bazı ELIZA uygulama şekilleri:
1)İNDİREK ELIZA ile Ab Tayini
•
•
•
•
•
•
•
•
Ag kaplı kuyucuk
Hasta serumu (Aranan Ab)
Yıkama
Enzim işaretli ikincil Ab
Yıkama
Substrat
H2SO4 (Reaksiyonu durdurur)
Spektrofotometre
Yarışmasız İndirekt ELISA ile
Ab saptama
2)Sandwich ELIZA ile Ag Tayini
•
•
•
•
•
•
•
•
Katı yüzeyde capture monoklonal yada poliklonal
Ag içeren hasta serum örneği
Yıkama
Enzimle işaretli saptayıcı monoklonal yada poliklonal
Yıkama
Substrat
H2SO4 (Reaksiyonu durdurma)
Spektrofotometrede okuma
3) İNDİREK SANDWİCH ELIZA ile Ag Tayini
•
•
•
•
Katı yüzeyde capture Ab
Ag içeren hasta serum örneği
Yıkama
Spesifik bir saptayıcı antikor ilave edilir antijene bağlanır
• Ag iki antikor arasında kalır
• Enzimle işaretli ikincil Ab saptayıcı antikora Fc bölgesinden bağlanır
• HRP ile işaretli
•
•
•
•
Yıkama
Substrat
H2SO4 (Reaksiyonu durdurma)
Spektrofotometrede okuma
4) YARIŞMACI (KOMPETATİF)ELISA:
–Serumda Ag Arama (Sıklıkla kullanılır)
Katı yüzeyde Ab
Şüpheli serum (Ag aranan klinik örnek) ve enzimli
işaretli antijenin beraber konulduğu antijen rekabet
(Competetive) yöntemidir.
İşaretli antijen katı yüzeye bağlanırsa, substratla da
birleşir RENK OLUŞUR.
Bu sonuç klinik örnekteki Ag’nin olmadığı bir sonuçtur.
Fakat klinik örnekteki antijen katı faza bağlanırsa
enzim olmadığından substratla reaksiyon olmaz. RENK
OLUŞMAZ.
5) YAKALAMALI (CAPTURE)ELISA:
Sıklıkla;
 Enfeksiyoz etkene yönelik,
 Spesifik IgM ve IgG saptama testidir
1)Spesifik Ag saptama
 Katı faza poliklonal veya M.ab’lar konulur
 Poli Ab’ler,
 M Ab’lere göre
 Farklı Ag epitoplarını
bağladığı için güvenilirdir
2)Spesifik Ab (IgM) saptama
• Katı faz formu
 IgM’in Fc bölgesine karşıt anti-IgM Ab katı faza
bağlanır
 Üzerine hasta serumu (IgM?) konulur
 Üzerine viral antijen
 Enzimle işaretli antikor
 Substrat…
• Konjugat faz formu
 Katı fazda viral Ag
 Hasta serumu (IgM?)
 ENZİMLE İŞARETLİ anti IgM Ab (KONJUGAT)
 Substrat…
• UYGULAMA CİHAZ SİSTEMLERİ
– MİKROELİSA TEMELLİ AÇIK SİSTEMLER
Klasik Cihazlar
İlk yıllarda kullanılan bağımsız yıkayıcı ve okuma
cihazlarından ibaret sistem
Yarı Otomatik veya Tam Otomatik Cihazlar
Örnek yükleme, Yıkama ve okuma cihazları entegre
sistemler
• MAKROELİSA TEMELLİ KAPALI SİSTEMLER
– Kan bankası rutin çalışmalarına son yıllarda giren
sistemlerdir.
– Çalışma sistemleri ve Prensipleri;
Kapalı bir cihaz ve bu cihazda çalışmaya uygun kitler ile
cihaza bağlı bilgisayar ve yazıcı.
– Piyasada en sık bulunan sistemlerde kullanılan
kitler;
Enzyme-linked flureskent assay (ELFA)
Mikro partikül enzim immuno assay (MPEIA)
Fluoresan polorizasyon immuno assay (FPIA)
Chemiluminescent Assay (CA) yöntemleri ile
çalışmaktadır.
MİNİ VİDAS-ELFA
• Bu sistemlerin;
– BAŞLICA AVANTAJLARI
 Duyarlılık ve özgüllükleri yüksektir.
 Tam otomatik (inkübasyon, yıkama, reaktif pipetleme işlemleri) 24 saat
kesintisiz çalışmaktadırlar. Açık sistemlere göre kontaminasyon, teknisyen
hataları son derece azalmaktadır.
 Random acces(Rastgele erişimli)
 Çok sayıda farklı testi aynı anda ve aralıklı yapan sistem
 İstenilen bir test istenilen bir örnekten istenilen bir durumda(acil)yapabilmeye uygun
STAT girişli (tek örnek ve bir örneklik reaktif kullanımı)
olmalarıdır.
Reaktif kompartmanlarının 2-8 0C sahip olmalarıdır ve
cihazlarda atık torbalarının olması.
 Bunların yanında gerek cihaz donanımı gerek kitlerin hazırlanma
tekniklerine ilişkin olarak avantajları vardır.
–DEZAVANTAJLARI
Kurumu tek cihaza ve buna bağlı olarak tek kite zorunlu
kılmaları
Açık sistemlere göre pahalı olmaları
IV-WESTERN- BLOT
• Viral lizat veya rekombinant antijenler Sodyum dodesilsulfat yardımıyla
(SDS)
POLİACRYLAMİD JEL zemininde, molekül ağırlıklarına göre elektroforetik
olarak ayrılır.
• Polipeptit antijenler, ikinci bir elektroforez ile NİTROSELÜLOZ MEMRAN
ŞERİTLER ÜZERİNE transfer edilir.
• Hasta serumu ile şerit üzerindeki antijenler özel bir testte temas ettirilir
(elektroforetik yöntem)
• Hasta serumunda aranılan antikorlar varsa, şerit üzerindeki antijen
bulunan BANDLARDA RENK KOYULUĞU (KOYU-ZAYIF-RENKSİZ) oluşur.
• Kitin internal Pozitif ve Negatif kontrollerindeki band renkleri
değerlendirmede önemlidir.
• Ve band için, HANGİ ANTİJEN VARSA REAKTİF kabul edilir.
• Şeritlerin üzerindeki bandların pozitifliğine göre o hasta için, etkenin
sonuç virulansı patternlerine göre POZİTİF-NEGATİF VEYA
SAPTANMAYAN sonuç verilir.
 Etkene özgü IgM, IgG, IgA antikorlarına göre test yapılabilir.
 HIV, H.pylori ve T.pallidum enfeksiyonlarının tanısında
özgüllüğü yüksek olarak kullanılmaktadır.
Western blot (WB)
III-HÜCRESEL İMMUNİTE ÖLÇÜM YÖNTEMLERİ
• HÜCRESEL İMMUNİTEYE YÖNELİK TEST
YÖNTEMLERİ
 İKİ BAŞLIK ALTINDA İNCELENİR
A) İNVİTRO TEST YÖNTEMLERİ
B) İNVİVO TEST YÖNTEMLERİ
A)İNVİTRO TEST YÖNTEMLERİ
1)LÖKOSİT SAYIM VE FENOTİPLEMESİ
• LÖKOSİT SAYIMI
 Mikroskopik yöntemlerle
 Hemositometrik hücre sayımı
 Işık mikroskobu (40’lık)
 Thoma ve Neabaur lamları
 %0.4’lük tripan mavisi
♣ Rutinde Pek kullanılmıyor
 Gelişmiş immuno hemotolojik cihazlar
 En uygun yöntemdir
 Piyasada farklı firma cihazları var
• LÖKOSİT FENOTİPLEMESİ
 Vücudun değişik bölgelerinde
 Kemik iliği, kan, dalak ve lenf nodüllerinde
 Lökositlerin sayı ve tipleri
♣ Lenfositlerin
 B lenfositleri
 T lenfositleri
 T4 ve T8
♣ Monositlerin
♣ Granülositlerin
 Nötrofiller
 Bazofiller
 Eozinofiller
 İmmuno hematolojik cihazlar,
 Flowsitometrik cihazlarla
 Hücre yüzey moleküllerinin (Marker) fenotiplemesi
 CD (cluster of differntiation – farklılaşma kümeleri)
antijenleri
 Hematopoetik hücrelerin yüzeyinde yer alırlar
 250’ye yakın CD tanımlanmıştır
♣ Örneğin CD4 T, CD8 T, CD45 B lenfosit gibi
 Lökositlerin yüzeyindeki CD antijenik epitopları
♣ Monoklonal antikorların (MAbs)
 Fluoresan boyalar
 Enzimlerle konjuge edilerek
 Fluoresan mikroskobuyla
 Flow sitometri cihazlarıyla( EN SIK)
* Kantitatif analizi ve
* Hücre ayrımı ve tanımlaması yapılır
FLOWSİTOMETRİ
ÇALIŞMA PRENSİBİ;
• Fluoresanlanmış (FITC ile) M Ab ile işaretlenmiş
hücreler
• Sıvı bir ortamda sıra halinde uyarıcı ışıktan (Argon
lazer) 488nm’de geçirilirler
 Uyarıcı ışığı
 Hücreler kırarlar veya
 Florokromla işaretlenmiş m Ab’lerin bağlandığı hücre
tarafından emilir ve yayılır
 Bu yayılan ışığın şiddetini ve niteliğini algılayan dedektörler
bilgisayara aktarırlar
 Buna göre;
♣ Hücrenin tipi ve sayısı belirlenir
1’den 10’a kadar renk eklenebilir – ve
bu sayı artmaktadır
• KLİNİK KULLANIMI
 Lökosit fenotiplemesi (EN SIK)
 Konjenital veya kazanılmış immun yetersizlik tanısı (en
sık AIDS)
 HIV pozitifliğinde prognoz değerlendirilmesi
 İmmun yetersiz hastalarda immuniteyi yada kemoterapi
monitörizasyonu
 KİT yapılan hastalarda yeni immun durumun takibi
 Tümör hücre fenotiplemesi
 Lösemi ve lenfoma tanı ve sınıflaması
 B lenfositlerinde klonal tayini ve lenfoma ve lösemi ayırımında
 Hücre içi antijenlerin (myeloperoksidaz miktarı) tayini
 Hematopoetik hücrelerin (CD4)
 Hematopoetik olmayan
 Tümörler ve hücrelerden ayırt edilmesi
• DNA analizi
 Anöploidi tayini
 Hücre siklüsu kinetiğinin belirlenmesi
 Apoptozis
• Nötrofil fonksiyon analizleri
 O2’nin oluşumunun tayini ile;
 Granulomatoz hastalık tayini
• Diğer kullanım alanları
 Retikülosit sayımı
 Transplant hastalarında Cross-Match
 Sitogenetik
• ENFEKSİYON HASTALIKLARINDA
 Mikroorganizma- hedef hücre ilişkisi;
 Apoptozisin incelenmesi
 HIV ile enfekte kişilerde
♣ Monunükleer hücrelerinde apoptosis oranları
 CD8 T ve
 CD19 B hücrelerinde en sıktır
 Konak hücreye ait proteinlerdeki değişimler
EBV ile enfekte B lenfositlerinde;
♣ BCR2 ekpresyonu
HIV ile enfekte T lenfositlerinde;
♣ CD4 ekpresyonu
CMV ile fibroblastlarda;
♣ MHC I ekpresyonu
 Mikroorganizmanın hücreye bağlanmasının
incelenebilmesi
 EBV’nin
♣ B lenfositlerine
♣ Epitel hücrelerine
 CR2 reseptörüne
 Poliovirus
♣ MNH CD14 reseptörlerinde
 Kızamık virusu
♣ Hedef hücrelerin CD46 reseptöründe
 Hücre içi ve yüzeyi mikroorganizma antijenlerini incelem
 VZV ile enfekte hücre yüzeyinde
♣ gp1
 HIV ile enfekte CD4 T lenfositlerinde
♣ gp 160/120
 İnfluenzae ile enfekte hücrelerde
♣ HA antijenileri
 Klinik virolojide kullanılmaktadır
 Enfekte kişilerin hücrelerinden
 Virusle enfekte olanları süratle belirler
♣ CMV ile enfekte MNH’ler kantitatif olarak
♣ HIV seropozitif kişilerde
 MNH’ lerde kantitatif Ag tayini
 Böylelikle;
*Antiviral tedavinin izlemi
 Spesifik antikor tayini
 CMV, HSV, HIV gibi viruslara
 H. pylori gibi bakterilere
 T.gondii gibi parazitlere karşı
 Gelişen spesifik Ab’ler ölçülebilir
2-LENFOSİT SAYIMI VE AKTİVASYON TESTLERİ
a) Lenfosit izolasyonu
• Dansite- Gradient Santrifüj Yöntemi
 Kan hücre grupları birbirinden farklı dansite özelliğine
sahiptir
 3 ml ficol-isopak (Dansite 1077 gr/lt) konur
 3 ml heparinli periferik kan konur
 1500 devirde, 45 dakika santrifüj edilir
 Lenfositler orta tabakada yoğunlaşırlar
 En altta eritrosit ve granülositler
♣ Dansiteleri 1077 ‘den fazla
 En üstte buff-coat toplanır
♣ Dansiteleri 1077’den düşük
♣ Buff- Coat’dan
 Trombositler (santrifüj)
 Monositler petri kabında tutularak uzaklaştırılır
b) Lenfosit ayırımı
• T lenfosit ayırımı
 Rozet testi
 Koyun eritrositlerine karşı CD2
reseptörü vardır
 Periferik kanda E-Rozet yapan
 %65-70 T lenfosit vardır
 B lenfositi E-Rozet yapmaz
• B lenfosit ayırımı
 Direkt immun fluoresan yöntemi
 Fluoresanlanmış (FITC) anti- Ig Ab ile yapılır
 Toplam lenfositlerin %20-25’i B lenfositleridir
• Periferik kandaki
 T ve B lenfosit oranını saptamak
İmmun yetmezlik hastalıklarının tanısında
Lenfosit lösemi ve lenfomadaki lenfosit
tipinin tayininde
Otoimmun hastalıklar ve kanserli olgularda
hücresel immun yanıtın
değerlendirilmesinde
kullanılır
• NK sitotoksisite ölçümü
 Antikora bağımlı hücresel sitotoksisite
ölçümü
 CR 51 ile işaretlenmiş ve yıkanmış hedef
hücrelere
Anti- hedef hücre Ig G ile
 FcR bulunan effektör hücreler (NK, makrofajlar
eklenir
 Hedef hücrelerden CR 51 salınır
 Gamma sayacında CR 51 ölçülür
 CR 51 miktarı,
♣ NK hücre sayı ve aktivite düzeyi ile
doğru orantılıdır
c) Lenfosit Aktivasyon testleri(LAT)
• Lenfosit uyarımı
 Otoimmunite
 Kanser patogenezinde
 İntraselüler enfeksiyonlarda
 Hücresel immun yanıtın ölçümünde uygulanmaktadır
• Genelde T hücre bazen B hücre yanıtı değerlendirilir
• Aktive olan T hücreleri
 Morfolojik ve fenotipik değişikliğe uğrarlar
 Büyüklüğü değişir
 Histolojik boyamada kromatik değişiklik
 Dinlenme halinde olmayan
 Ancak; aktive olduğunda ortaya çıkan yüzey
proteinleri meydana gelir
•
LAT;
 Hasta lenfositlerinin
 Özgül antijenle
 Veya özgül olmayan antijenlerle
 İnvitro uyarılmasına dayanır
 İki tipi vardır
1)Yüzey fenotipi (aktivasyon belirteçleri)
değişikliklerini belirlemek
 Aktivasyon belirteçleri
 Ya enflamasyon bölgesinden direkt
hücrelerden
 Ya da invitro uyarılan lenfositlerden
aranır
♣ FLOWSİTOMETRİ ile belirlenir
2) Uyarı sonrası lenfositin proliferasyon yeteneğini
ölçmek
 Lenfoblast transformasyon testi (LTT)
 96 kuyucuklu plaklarda yapılır
 T hücre uyaranları olarak
 Fitohemaglutin (PHA)
 Konkovalin A (ConA)gibi lektinlerle
 Süperantijenler gibi bakteriyel
toksinlerle
 B hücre uyaranları olarak,
 Süperantijenler
 LPS kullanılır
LTT TESTİNDE;
 Antijen ve lenfositlerin 72 saat kültürü
yapılır
 H timidin eklenir
 H timidin çoğalan DNA yapısına girer
 Radyoaktif veya fluoresan boya ile
 DNA sentez hızı ve miktarı ölçülür
♣ Hasta ve kontrol karşılaştırmaları
ile
yorumlanır
 Karışık lenfosit kültürü
 Alıcı ve verici kanından ayrılan lenfositler
 İnvitro besiyerinde karıştırılarak
 Lenfosit kültürü yapılır
♣ Antijenik farklılık varsa
♣ Biri diğerini aktive eder
♣ Blastik dönüşümle DNA miktarı artar
 DNA sentezinin kantitatif ölçümü yapılır
 Bazen verici lenfositleri
♣ X ışınları ile işleme sokulur
♣ Blastik dönüşüm olmaz
♣ Alıcının lenfositleri uyarılır
♣ Alıcının verilecek Dokuya karşı reaksiyon ölçülür
 Buna tek yönlü karışık lenfosit kültürü denir
 Doku transplantasyonunda
* HLA- D (LD antijenleri) antijenleri saptanır
 Sitolitik T hücre yanıtının değerlendirilmesinde
 Lenfositotoksik test
 Test prosedürü
 HLA antijeni saptanacak total lenfositler veya CD 19 B lenfosit
 Hangi HLA’ya ait olduğu bilinen anti-serum
 Kompleman
 Tripan mavisi veya eozin boyası
♣ Antijen + antikor birleşir
♣ Kompleman bağlanır
♣ Lenfosit zarı zedelenir
♣ Boya lenfosit içine girer
♣ Mikroskopta %50’den fazla boyanan lenfosit miktarı
 Denenen lenfositleri, bilinen anti- HLA tipine ait olduğunu
gösterir
 Doku transplantasyonunda
* HLA A,B,C antijenlerin göstermede kullanılır
• Sitokin sentezini belirleme testleri
 Aktive T hücreler değişik sitokinler üretirler
 Enflamasyon bölgesinden elde edilen T lenfositler
 İnvitro kültürü yapılır
 Total sitokin sentezini verir
ELISPOT (Enzimle işaretli immunspot)
Gama- IFN (Quantiferon) sentezleyen hücre sayısı yüzde
olarak belirlenir
ELISA ile TH1’lerce sentezlenen gama IFN
(Quantiferon) miktarı kantitatif olarak saptanır
 Flowsitometrik yöntemle
 Tüm farklı sitokin sentezleri ölçülebilir
3- MONOSİT/MAKROFAJ TESTLERİ
M/M Hücreleri
• Doğal bağışıklıkta rol alırlar
 Ve özgül bağışıklığı sitokinlerle koordine ederler
• Spesifik patojenleri yok eden efektör hücrelerdir
• Apoptosizde apoptotik hücreleri temizlerler
 Bu hücreler doku örnekleri yada hücre süspansiyonlarından
MAbs ile saptanırlar
 Monositin en iyi belirlenmesi;
 FLOWSİTOMETRİDE
 Anti, CD14 mAbs ile olur
 Ayrıca CD11b, CD11c, CD16, CD32, CD64 gibi taşıdıkları
reseptörlerle tanımlanmaları yapılır
 Histokimyasal boyama olarak
 Non spesifik esteraz Boyaması
 Monositer lösemi tanısında kullanılır
MAKROFAJ GÖÇÜNÜ ÖNLENİM TESTİ
• Duyarlı lenfosit ile antijen teması sonucu
 Salgılanan MIF (Makrofaj göçünü önleyen faktör
 Saptama testidir
 Kapiller tüpte
 Lenfosit
 Özgün antijen varsa MIF pozitiftir
 MIF TESTİNİN POZİTİFLİĞİ
♣ O antijene karşı hücresel
immun yanıtı gösterir
4-NÖTROFİL FONKSİYON TESTLERİ
•
Polimorf nüveli nötrofiller (PMN)
 Doğal immunitenin efektör (fagositik) hücreleridirler
 Enflamasyon bölgesine ilk gelen hücrelerdir

PMN yetersizliği
 Ya PMN sayısal azlığı
 Yada PMN fonksiyon bozukluğu şeklinde olabilir
 Bakteriyel enfeksiyonlara yatkınlık sağlar

Yetersizlik ölçüm testleri;
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
Nötrofil sayısal değerlendirmesi testleri
Nötrofil adhezyon değerlendirme testleri
Kemotaksi değerlendirme testleri
Opsonizasyon değerlendirme testleri
Fagositoz yapmayı saptama testleri
Oksidatif patlama ve degranülasyon değerlendirmesi
Bakteriyel öldürmeyi değerlendirme testleri
olarak sınıflandırılır
a)Nötrofil sayısı
• Nötropeni
 500/ml kanda olması
 Kemik iliği, malignite, otoimmunite ve
kemoterapiye bağlı gelişir
 Mikroskobik boyama yöntemleri
 Gelişmiş hematoloji ve immuno
hemotoloji cihazlarıyla saptanır
 FLOWSİTOMETRİ
b) Kemotaksi(KT) testleri
• Nötrofillerin
 Enflamasyon bölgesine hareketine (migrasyonu) KT denir
 Bakteri ürünleri (endotoksin, hücre duvar yapıları, bakteri enzimleri)
 Konak faktörleri (C3a ve C5a, LTB4) rol oynar
 Bu kemotaktik moleküllere yanıtsızlık;
 Defektif migrasyon (göç) yanıtı ile sonuçlanır
 Defektif göçü saptamada
 BOYDEN odacık testi kullanılır
 Filtre üzerinde;
♣ Kemotaktik madde
♣ Nötrofillerle yapılır
 Petride agaroz jelde;
♣ Kemotaktik maddeler
♣ Nötrofillerle yapılır
 Kemotaksi testleri
 İdyopatik immun yetersizlik hastalıklarının tanısında kullanılır
c) Nötrofil adhezyonu
NÖTROFİLLERİN
• Endotele adhezyonu ve enflamasyon bölgesine göçü
 L-selectin ve İntegrinle sağlanır
 Bu iki adezindeki yetersizliğe
 Lökosit adhezyonu yetersizliği (LAY) denir
 Bu durumda;
♣ Nötrofil enflamasyon bölgesine ulaşamaz
♣ Bakteriyel enfeksiyon yayılır
♣ Abse oluşmaz
• LAY hastalarında
 CD11a/CD 18a LFA-1 (lenfosit fonksiyon antijen-1) lökosit
integrini yoktur
 Mabs’lerle FLOWSİTOMETRİ ile belirlenir
d) Opsonizasyon testleri
OPSONİN
• Mikroorganizmaların fagositlere bağlanmasını
sağlayarak fagositozu kolaylaştıran moleküllere den
 IgG1,3 ve IgM, C3b ve iC3b’dir
 Opsoninler için
 Nötrofillerde
 FcγR III (IgG ve IgM)
 CR1 ve CR3 (C3b ve iC3b)
 Makrofajlarda
 FcγR I,II,III (IgG ve IgM) reseptörleri bulunur
• OPSONOSİTOFAJİK TEST
 Amacı;opsonizasyon-fagositoz sürecini göstermektir.
I-tüpe
 Norm serum + norm lök + kuşkulu bakteri
 II-tüpe
 İmmun (hasta) serum + norm lök + kuşkulu bakteri
 37ºC’de 20 dakika inkübasyon .Her iki tüpden ayrı preparat hazırlanır
 May –Grunwald – Giemsa boyama
 Lökositlerin içine girmiş bakteri sayılır
 Normal serumda ve immun serumda
♣ Ayrı sayılan bakterilerin toplamı sayılan lökosit sayısına
bölünür
♣ Bir lökosite düşen bakteri sayısı bulunur
 Buna fagositoz endeksi (FE) denir
 İS/NS oranı OPSONİK ENDEKSİ’ni verir
 Oranın büyüklüğü İS’deki Ab titresi ile orantılıdır
• ERİTROSİT –AMBOSEPTÖR-KOMPLEMAN(EAC) TESTİ
 Kompleman C3b parçasına karşı
 Nötrofillerde bulunan reseptörlerin belirlenme
testine denir
 Koyun eritrositleri
 Özgül antikorları ile birleşir
 Kompleman bağlarlar
♣ Hemoliz oluşur
 Kompleman C5 parçası eksik olarak deneye
sokulursa
♣ E+Ab/C kompleksi
 C3b reseptörlü nötrofillerle rozet yaparlar
e) Fagositoz
• Mikrobiyal öldürmenin ilk basamağıdır
• Antikor ve komplemanla opsonize
mikroorganizmanın
 PNL ve makrofajlarla temasından sonra
 İçeriye alınma işlemidir
• Fagositoz testleri
 Opsonize partiküller ile
 Nötrofillerin inkübasyonu sonucu
 Mikroskopta partikülleri içine alan
 Nötrofiller görülür
 Opsonize olmuş
 Ancak hücre içine alınmamış partiküller
 Asit muamelesi ile uzaklaştırılırlar
 Fluoresan veya radyoaktif madde ile işaretlenirler
♣ Direkt sayımları yapılır
f) Oksidatif patlama ve degranülasyonun değerlendirilmesi
I- Oksidatif patlamaya yönelik
• Nötrofillerin fonksiyonun değerlendirilmesinde
 En sık uygulanan test
 Süperoksit sentez yeteneğinin değerlendirilmesidir
• Kronik granülomatöz hastalığın taramasında
 Bu değerlendirme kullanılır
 ÇÜNKÜ;
 Bu hastalık fagositoz defekti sonucu gelişir
♣ Nötrofil içinde NADPH’ı (nikotin amid adenin di nükleotid
fosfat de hidro genaz) etkileyen oksidaz enzimdeki
bozukluktur
•
Dört test yöntemi kullanılır
1)NBT (Nitroblue tetrazolium test)
• Testin prensibi
 NBT’ in redüksiyonuna dayanan bir testtir
 Redükte olduğunda sarı renkten koyu mora
dönüşür
 Nötrofiller;
 NBT içinde 37 ºC’ de 15 dakika tutulur
 NBT, nötrofil içine alınır
 Pyridine ile ekstrakte edilir
 515 nm dalga boyunda spektrofotometrede
okunur
 Veya mikroskopta boyanarak görülebilir
• Testin değerlendirilmesi
 Nötrofiller içinde süperoksit ve H2O2
oluşur
 Bunların redüktan etkisiyle
 NBT redükte olur (renk değişir)
 Öldürme işlemi olduğunu
gösterir
• Lökositlerin mikroorganizmaları öldürme
işlemi bozuk olan hastalıklarda
 Kronik granülamatöz hastalık
 Chediak- Higashi sendromu
 Myeloperoksidaz yetmezliği olanlar
 Glukoz- 6 fosfat dehidrogenaz eksikliği
olanlarda
 Akut lösemi
 Down sendromu
 Akut enfeksiyonu olanlarda
 NBT negatiftir
2)Sitokrom b ölçülmesi
■ Fagositlerde bulunan;
 Oksidaz enziminin parçası olan sitokrom –b’ nin
 İmmunolojik cihazlar
 Ve biokimyasal yöntemlerle ölçülmesidir
3) Flowsitometrik , DCF (dichlorofluoresan) yöntemi
■ Bu test H2O2 oluşumunu ölçer
■ Kronik granülomatoz hastalığın tanısında kesin sonuç verir
4)Kemülimunisans’a Dayalı immuno hematolojik cihazlar
■ H2O2, O-, O2 radikallerini ölçmeye dayanır
II- Degranülasyona dayalı testler
• Degranülasyon
 Fagozom ve lizozomların füzyonu sonucunda
 Fagolizozomun içine lizozom içeriğinin
boşalmasıdır
• ELISA yöntemiyle
 Lizozom içeriğinin
 Asid hidroloz
 Lizozim
 Laktoferrin
 Katyonik proteinlerin ölçümü yapılır
III- Mikrobik öldürme
• Mikrobisidal test
 Hasta ve kontrol grubundan nötrofiller alınır
 Hastalardan izole edilen bakteri ve mantar ile
kültürü yapılır
 Bir gece beklenir
 Ertesi gün yaşayan bakteri veya mantar
yoksa mikrobik öldürme tamdır
B)İNVİVO TEST YÖNTEMLERİ
DERİ TESTLERİ;
• Geç aşırı duyarlılık reaksiyonunu ölçerek
 Hücresel bağışık yanıtın değerlendirmesini
 Belirli bir patojeni veya temas antijenini tanıyan bellekli T
lenf varlığını saptar
 Test pozitifliği ancak klinik öyküyle anlamlıdır
• En sık uygulanan model
 İntraselüler bakteri enfeksiyonlarında
 Tüberkülin deri testi olarak
 Old tüberkülin(OT)
 1890 yılında R.Koch buldu
 PPD( purified protein derivide) uygulanır
 Saybert ve Glen 1941 yılında tanımladılar
 PPD-s olarak standardize edildi
 1-TÜ : 0.00002 mgr PPD-s içerir
 M.tuberculosis enfeksiyonlarının tanısında kullanılır
• AYRICA;
 Blastomisin (blastomikoz)
 Histoplazmin (histoplazmoz)
 Brucellin (bruselloz)
 Frei testi (LGV)
 Toksoplazmin (toksoplazmoz)
 Ekinokokkin(ekinokokkoz)
 Deri testleride kullanılır
• Bunların dışında;
 Kontak duyarlılığında ilaç, metal, bitkisel maddelere karşı
 Dermatit tanısında panel antijenler kullanılır
 Prausnitz-Küstner (PK) reaksiyonu
 Atopik allerjili bir serum ve spesifik antijenin
 Diğer bir kişinin deri içine verilmesiyle
♣ Anafilaksinin pasif transferi gösterilir
TÜBERKÜLİN DERİ TESTİ
PPD;
• Montoux deri içi uygulaması ile yapılır
 5 T U (0.1ml) ön kol iç yüzeyinin deri içine
 48 -72 saat sonra endurasyon değerlendirilir
 Endurasyonu (Sertliği);
 ≥10 mm olan,
♣ BCG olmamış çocuk ve yetişkinlerde
♣ Pozitifliği gösterir
 ≥ 15 mm olan
♣ BCG’li çocuklarda pozitifliği gösterir
 5-10 mm arası
♣ BCG aşılanmasına
♣ Atipiklerle çapraz reaksiyona
♣ Anerjiye bağlı olarak görülür
• Pozitif deri testinin anlamlı olması için;
 Klinik belirtilerden önce negatif daha sonra pozitif olması
gerekir
Tuberculin PPD
2 - 3 gün sonra
Cilt üzerinde şişlik ölçülür.
Deri testinde teknik hatalar
■ Uygunsuz antijen konsantrasyonu
■ Enjeksiyonun cildin derinine yapılması
■ Subjektif değerlendirme
■ Test yerine dışsal müdahaleler
■ Booster olayı gelişebilir
 Yaşla
 BCG aşılaması

M.tuberculosis ve atipiklere karşı oluşan aşırı
duyarlılık
 Booster’ı artırır
IMMUNOGENETİK TESTLER;
• İMMUN SİSTEMİN
 Bileşeni ve hücrelerin doğal ya da özgül fazlarındaki
Naif yapılarını
Mutasyonel değişikliklerin
 Molekülleri genetik yöntemlerle ortaya koyan testlerdir.
• ÖRNEĞİN;
 Antijen sunan hücrelerde(ASH) MHC I ve II moleküllerinin tayini
 Ig’lerin Fab kısmında variable(v)bölgesini,Fc kısmındaki CH2 gibi
aktif bölgelerin genetik yapıtaşlarının belirlenmesi
 Fagositlerin sentezinde enzim ve sitokinlerin genetik
mutasyonlarını ortaya koyan testler
 Primer veya sekonder immün yetersizliklerin genetik
mutasyonlarının ortaya konulmasında
İMMUNO GENETİK YÖNTEMLER
• Nükleik asit teknolojisine (NAT) dayalı test
yöntemleri
 Klinik immunoloji laboratuvarında tanısal
amaçlı daha yenidirler
Rutin tanı amaçlı konvansiyonel
yöntemlerin yerini ne kadar alacakları
zamanla görülecektir
 ANCAK;
Primer ya da seconder immun yetersizliğe bağlı birçok
sendrom ve hastalığın,
Örneğin X’e bağlı A-gammaglobulin hastalığı
 Artrit ve oto-immun hastalıklarla seyreder
 B hücre ve Ig izotiplerinde azalmaya nedeni olan B
hücre tirozin kinaz genindeki mutasyonun belirlenmesi
gibi
Malign bazı hastalıkların;
 Örneğin;Hodgkin ve Non-Hodgkin lenfoma etiyolojisinde T
lenfositlerinde moleküler bozulmaların tayini
MOLEKÜLER TANISINDA SIKLIKLA KULLANILMAKTADIRLAR
NAT’a dayalı test yöntemleri
1)Hibridizasyon (birleşme)
2)Amplifikasyon (çoğaltma)
başlıkları altında incelenir
1)HİBRİDİZASYON
• Bir DNA molekülü
 Kompementerlik (birbirinin tamamlayıcısı)
özelliğindedir
 Isı ya çeşitli kimyasal maddelerle ayrılabilen
 Uygun ısı, tuz konsantrasyonu, PH’da yeniden
birleşebilen
 İki sarmal zincire sahiptir
• İşte tanı amacıyla nükleik asitlerin araştırılması
 Molekülün bu özelliklerine dayanmaktadır
YÖNTEMİN PRENSİBİ
• Klinik örnekte varsayılan etkenin nükleik asidi ısı ve
kimyasal maddelerle iki zincire ayrılır
• Bu zincirlerin varlığı PROB adı verilen işaretli DNA ve
RNA parçasıyla gösterilmektedir
• PROB adı verilen reaktiflerin işaretlenmesinde
 Flurokrom
 Enzim
 Kemülüminesan madde
 Radyoizotop kullanılmaktadır
• PROBLAR
 Hedef nükleik asitlerin belirli bölgelerine komplementerdir
 50 bp’den küçüktürler
HİBRİDİZASYON TEKNİKLERİ
a)Sıvı faz hibridizasyonu
• Sıvı ortamda prob ve hedef nükleik asit serbesttir
 DNA/DNA
 DNA/RNA
b)Katı faz hibridizasyonu
I-MAKROARRAY( makroskobik dizinleme) yöntemi
– Nitro selüloz ve Naylon gibi porlu yüzeylerde yapılır
• Southern blot
 DNA’lar;
Agaroz jel elektroforezle, nitroselluloz ve naylon membran
kağıda aktarılır
 Restriksiyon enzimleri ile klinik örnek temas ettirilir
DNA/DNA (32p-Biotin/Avidin peroksidaz)
 Nokta mutasyonları, delesyonlar ve translokasyon sonucu
farklılıkların saptanmasıyla hematolojik malignitelerin
özelliklerinin belirlenmesinde kullanılır
 Burkitt lenfoma, Foliküler lenfoma
 Kronik myeloid lösemi
 Philadelphia kromozomu
 AYRICA;
 B hücre lenfomalarında
♣ B hücre klonizitesinin incelenmesinde
 T hücre lenfomasında
♣ T hücre klonizitesinin incelenmesinde
Nükleik
asit boyutları konusunda yardımcı olur
• Northern blot
 RNA’lar,
 Nitroseluloz kağıtlara aktarılır
 mRNA /cDNA-cRNA hibridlemesinde
 32p-Biotin/AP işaretlemesi kullanılır
• Dot blot
DNA’lar,
 Nitroselüloz kağıtlarda
 DNA/DNA
 32 p-Biotin/AP işaretlemesi kullanılır
II-MİKROARRAY
• Porsuz yüzeyleriyle plastik, cam ve silikon kullanılır
• Klinik örnekten
 Nükleik asidin pürifikasyonu
 Amplifikasyonu
 Hibridizasyonu
 Tespiti
 25- 75 mm’lik slaytlarda yapılmaktadır
• Uygulama alanları
 Antimikrobiyal ilaç keşfi ve geliştirilmesi ile aşı çalışmaları
Konak
bağışıklık sistemindeki polimorfizmler
 Gen up ve downregülasyonları
 Apoptozis mekanizmalarında
Kanserlerin sınıflandırması ve derecelendirmesinde
Microarray
c) İn Situ Hibridizasyon
• Doku yada hücrelerdeki;
 Nükleik asitleri saptar
• DNA/DNA hibridlemesinde;
 Biotin/AP işaretlemesi kullanılır
• 16S/23S r-RNA’ları hedefleyen
 Fluorokrom’la işaretleme olur
 FISH (flouresan inn situ hibridizasyon
yöntemi)
• FISH yöntemiyle;
– Belirli genlerin;
 Kromosomal lokalizasyonunu haritalamak
 Veya kromozomal bozukluklarının
saptanmasında
kullanılır
T hücre fonksiyonlarının belirlenmesinde
2)NÜKLEİK ASİT AMPLİFİKASYONU
(ÇOĞALTMA)(NAA)
NAA yöntemleri
a) Hedef Amplifikasyon Sistemleri
b) Prob Amplifikasyon Sistemleri
c) Sinyal Amplifikasyon Sistemleri
adı altında incelenmektedir
a) Hedef Amplifikasyon Sistemleri
• İncelenecek örnekteki az sayıda hedef
molekülün (DNA, RNA)
 İnvitro enzimatik replikasyon
yöntemleriyle
 Saptanabilecek düzeylere
çıkarılmasıdır
Yöntemler
• PCR
 Klinik örnekte DNA aranıyorsa
 4 adet deoksinükleik trifosfat (dATP, dGTP, dCTP, dTTP)
 Özgül oligonükleotik primerleri (15-30 bazlık)
 Isıya dayanıklı Tag polimeraz enzimi
 94 ºC’de (denatürasyon)
 54 ºC’de (bağlama)
 72 ºC’de (Genişleme)
♣ Bu işlem 25-30 kez yapılır
 Southern hibridizasyonla tanımlama yapılır
 Klinik örnekte RNA aranıyorsa
 RNA’nın elde edilmesinden sonra
 Revers-Transkriptaz uygulanarak
 cDNA’ya çevrilir
 Daha sonra cDNA amplifiye edilir
 Değişik PCR tipleri
 Arbitrarily primer PCR(APP)
 Multiplex PCR(MP)
 Nested PCR(NP)
 RT-PCR(RTP)
 Kantitatif PCR(KP)
 Real time PCR(RTİP)
Real-time PCR
Eş zamanlı
Nükleik asit amplifikasyonu
Amplifikasyon sırasında saptama yapılır
Floresan sinyalin ölçülmesi (Cyber green I)
Kantitatif ve kalitatif sonuç
Kısa sürede (2-3 saat) alınır
REAL TIME PCR
özel deteksiyon sistemli PCR cihazı
www.biorad.com
Real Time PCR
• DNA Bağlayıcı Flouroforlar
– Etidyum Bromid
– Syber Green
– Syber Gold
• Problar
– Lineer Oligo problar
“HybProbes”
– 5’ Nükleaz Oligo problar “Taq
Man” **
– Molecular becon
Transkripsiyon temelli Amplifikasyon teknikleri
 Hedef molekülleri RNA’dır
 TAS( Transcription based Amp)
 TMA(Transcription mediated Amp)
 NASBA (Nükleik Asid Sequence based Amp)
Northern blot ile tanımlama yapılır
PCR’ IN İMMUNOGENETİK ÇALIŞMA ALANLARI
Klinik immunoloji ve moleküler biyoloji lab.
 İnsan immun sistem bileşenleri genomu
ve kanser genotipi incelemelerinde
 DNA yapısındaki mutasyonlar
 Gen tayini ve dizilimi saptaması
 Gen ve genetik polimorfizmi saptama
 Transkriptlerin özellikleri ve miktarı
saptanması
 Genetik manipülasyonun saptanması
B) Prob Hibridizasyon Bazlı (NAA) Yöntemi
–Ligasyon yardımı ile prob çoğaltılmasına
dayanır
–Hedef DNA + Prob Hibridizasyon / Ligaz
LCR
• C) Sinyal Amplifikasyon Bazlı NAA Yöntemi
– Aslında prob hibridizasyon çoğaltma yöntemidir
– İki prob kullanılır
– Birinci prob hedef NA dizisini tanır
• Üzerinde ikinci probu bağlama bölgesi vardır
– Çok sayıda sinyal taşıyan 2. prob 1. proba bağlanır
• SONUÇTA HEDEF DİZİ +1 Prob/2. Prob hibridi oluşur
• Bağlama bölgesindeki bol miktardaki sinyalle HİBRİD oluşur
– Örnek :
 b-DNA (dallanmış DNA)
RCA (Rolling Circle Amp)
 Tek nükleotid polymorfizm
 Allellik ayrımında kullanılır
MAJOR HİSTOCOMPATIBILITY COMPLEX (MHC) GEN
BÖLGESİNE YÖNELİK TESTLER
• MHC ve ÜRÜNLERİ
 İnsan 6. kromozom kısa kolunda yer alırlar
 Üç gen bölgesine sahiptirler
 MHC Sınıf I gen bölgesi
 HLA-A,B,C,E,F,G antijenleri
 MHC Sınıf II gen bölgesi
 HLA-DR, HLA-DQ, HLA-DP antijenleri
 MHC Sınıf III gen bölgesi
 Hsp, TNFα, C4A,C4B, C2
 HLA molekülleri
 Glikoprotein yapısındadırlar
 Transmembranöz yapıda bulunurlar
 Yüksek polimorfizm (bireyden bireye) gösterirler
 HLA-I;
 En fazla lenfosit, lökosit olmak üzere
 Tüm çekirdekli somatik hücrelerin çoğunda,
 Eritrositler hariç
 HLA-II ise;
 Sınır olup APC (dendritik hücre, makrofaj)
 B lenfositleri, Aktive T4 lenfositleri,
 Endotel, böbrek glomerül hücrelerde bulunur
HLA Doku tipi tayinindeki amaçlar
• Organ ve doku tipi nakillerinde, HLA uyumu
• Adli tıpta
 Babalık tayininde
 Kimlik tanımlamasında
• Bazı otoimmun hastalıkların tanısında
 HLA-DR4 ile RA
 HLA-B 5 ile Behçet hastalığı
HLA Doku Tipi Tayin Yöntemleri
• Üç grup altında yapılmaktadır
1) MOLEKÜLER/DNA TEMELLİ
YÖNTEMLER
2) Antikor Temelli Yöntemler
3) Hücre Temelli Yöntemler
Moleküler Yöntemler
Özgün, esnek, yeni alleller yeni reaktiflerin
geliştirilmesi,
Canlı hücre gerektirmemesi,
Otomasyona uygun olması(serolojik ve hücresel
yöntemlere göre),
Eşzamanlı çok sayıda örnek ile çalışma
HLA genlerindeki tüm çeşitliliklerin gösterilmesi,
serolojik olarak tanımlanamayan alllellerin
gösterilmesi
DNA temelli yöntemler
• MHC gen bölgesinde;
 PCR yöntemi ile;
 Sekansa spesifik Primerleri (SSP) kullanılır
 Daha sonra Restriction fragments lenght polymorfizm
(RFLP)uygulanarak DNA parçalara ayrılarak spesifik problarla
tanımlanır
HLA-I ve II tiplemesi yapılır
 AVANTAJ VE DEZAVANTAJLARI;
 Sadece bir allel veya allel grubuna özgün DNA segmentlerini
çoğaltacak primer seti kullanılır
 Serolojik yöntemlerin doğrulanmasında
 Dezavantajı çok sayıda PCR yapılması
SSP cihazı
HLA-B27 için PCR-SSP ürünü (agaroz
jelde)
HİBRİDİZASYON YÖNTEMİ İLE;
 Sekansa spesifik oligonükleotid (SSO) prob
hibridizasyonu ile
HLA-I ve II tayini
AVANTAJLARI;
 Sekansa özgü oligonukleotitler kullanılarak yapılır
 Tüm lokusu içine alacak şekilde primer seçilir
 Strip, tüp, çip (mikroarray), boncuk (luminex
teknoloji)
 Solid organ transp. da yeterli (böbrek, krc transp)
 Çok sayıda örnekle çalışılabilir
Histo spot SSO (full otomatik)
SSO hibridizasyon deneyi
Sekans (dizi analizi) HLA Tiplemesi
 PCR ile çoğaltılan HLA gen segmentinin
SEKANS CİHAZINDA, nükleotid dizi analizi
yapılmaktadır
KULLANIM ALANLARI;
Böbrek alıcısı gibi hızlı sonuç gerektiren
örneklerde
Denk olan vericilerin tespit edilebilmesi, diğer
yöntemlerle elde edilen karmaşık sonuçların
çözülmesi amacıyla sık kullanılmaktadır.
DNA Dizi Analizi
Aynı hastada Sekans Bazlı Tipleme(SBT)
ile
(HLA-B genotipi)
A lokusu SBT
Diğer Yöntemler
• SSCP (Single stranded conformational
polymorphism)(PAGE))
• Pyrosequencing
• Ekzonükleazla released fluorescence gibi
IMMUNOGENETİK YÖNTEMLERİN SON
YILLARDA KULLANIM ALANLARI
• Immunolojide son yıllarda önem kazanan
 Mikro RNA’lar(Mi RNA)
Post transkripsiyon döneminin regülatör proteinleri olarak ortaya
çıkan çeşitli kanserlerin ve hastalıkların tanısında kullanılan küçük
RNA parçacıklarıdır.
A)Mikro-RNA bazlı çalışmalar
Mikro-RNA’nın direkt kantitatif tayinidir
Mikro-RNA’nın klonlama tayinidir
Mikro-RNA ekspresyon ölçümüdür
B)Immunolojide bioinformatik gelişmeler
 Immun genomik sistemlerin moleküler genetik bazlı sayısal
veri sunan analiz teknikleriyle bilgisayar ortamında ortaya
konmasıdır
MiRNA Bazlı Çalışmalarda Kullanılan
yöntemler
•
•
•
•
Mikro array ve genom dizilimi
Deep sequencing
Quantatif Real Time -PCR
Mikrodizi veri analizi
Download