REVIEW DERLEME Kanser a¤r›s› ve yaflam kalitesine etkisi Yasemin Kuzeyli Y›ld›r›m *, Meltem Uyar **, Çiçek Fad›ll›o¤lu *** SUMMARY Cancer pain and its influence on quality of life Pain is an important problem for patients with cancer, occuring in half of all cancer patients and more than 90 % of patients with advanced disease. Pain related to cancer is a complex, multidimensional phenomenon composed of sensory, affective, cognitive, and behavioural components. The World Health Organization (WHO) has idendified cancer pain as a major international problem and pain control has become a critical element in the comprehensive care of many cancer patients. Pain and quality of life are phenomena that share several fundamental characteristics. Pain control plays a key role in determining health-related quality of life (HRQOL). Pain, when it is ongoing and uncontrolled, has a detrimental, deteriorative effect on virtually every aspect of a patient’s life. It produces anxiety and emotional distress; undermines well-being; interferes with functional capacity; and hinders the ability to fulfill familial, social, and vocational roles. With such broad-based effects, it is apparent that pain would have the effect of diminishing quality of life. In patients with moderate or severe pain, interference with sleep, daily life activities, enjoyment of life, work ability, and social interactions have been reported. Key words: Cancer, cancer-related pain, quality of life ÖZET A¤r› kanser hastalar› için önemli bir sorundur, tüm kanser hastalar›n›n yar›s›nda ve ileri evre hastalar›n % 90’›ndan fazlas›nda görülmektedir. Kanserle iliflkili a¤r›; duyusal, affektif, biliflsel ve davran›flsal yönleri olan kompleks ve kapsaml› bir kavramd›r. Dünya Sa¤l›k Örgütü (DSÖ) kanser a¤r›s›n› en önemli evrensel bir problem olarak tan›mlam›flt›r ve a¤r› kontrolü bir çok kanser hastas›n›n kapsaml› bak›m›nda kritik bir konudur. A¤r› ve yaflam kalitesi temel özellikleri paylaflan kavramlard›r. A¤r› kontrolü sa¤l›kta yaflam kalitesini (SYK) belirlemede anahtar bir rol oynamaktad›r. Devam eden veya dindirilmeyen kanser a¤r›s› hastan›n yaflam›n›n her alan›nda zararl› ve bozucu etkiye sahiptir. A¤r›, anksiyete ve duygusal s›k›nt› oluflturur; iyilik haline zarar verir; fonksiyonel kapasiteyi etkiler ve ailesel, sosyal ve mesleki rolleri yerine getirme yetene¤ini engeller. Böylesi genifl etkileri nedeniyle a¤r›n›n, hastan›n fiziksel, sosyal ve ruhsal fonksiyonlar›n› ciddi bir flekilde etkileyerek yaflam kalitesini her yönüyle etkiledi¤i ve azaltt›¤› görülmektedir. Orta veya fliddetli düzeyde a¤r›s› olan hastalar›n uyku, günlük yaflam aktiviteleri, çal›flma kapasitesi ve sosyal etkileflimlerinin bozuldu¤u bildirilmektedir. Anahtar kelimeler: Kanser, kanser a¤r›s›, yaflam kalitesi (*) Ege Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu, ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i AD. Araflt. Gör. (**) Ege Üniversitesi T›p Fakültesi, Algoloji Bilim Dal›, Prof.Dr. (***)Ege Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu, ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i AD. Prof. Dr. Baflvuru adresi: Yasemin Kuzeyli Y›ld›r›m, Ege Üniversitesi Hemflirelik Yüksekokulu, ‹ç Hastal›klar› Hemflireli¤i AD., Bornova, ‹zmir e-posta: [email protected] (*) Ege University School of Nursing, Department of Internal Medicine Nursing, Research Fellow (**) Ege University Faculty of Medicine, Department of Algology, Prof. M.D. (***)Ege University School of Nursing, Department of Internal Medicine Nursing, Prof. M.D. Correspondence to: Yasemin Kuzeyli Yildirim, Ege University School of Nursing, Department of Internal Medicine Nursing, Bornova, ‹zmir, TURKEY e-mail: [email protected] A¤r›, 17:4, 2005 17 Girifl ünya Sa¤l›k Örgütü (DSÖ)’nün tahminlerine göre 2021 y›l›nda dünyada 15 milyon yeni kanser vakas› olacakt›r. Yeni tedaviler yaflam süresini uzatt›¤› için kanser hastalar›, hastal›k ve hastal›k tedavisinden kaynaklanan a¤r› ile daha uzun süre yaflayacaklard›r. Kanserde a¤r› önemli bir semptom olarak karfl›m›za ç›kmaktad›r ve metastaz› olan hastalar›n % 50’sinden fazlas›nda ve ileri evredeki hastalar›n % 90’›ndan fazlas›nda a¤r› oldu¤u tahmin edilmektedir. Kanser a¤r›s›n›n % 70’inden fazlas› tümör ve tümöre sekonder vücuttaki yap›sal de¤ifliklikler nedeniyle görülmektedir (Wargo ve Burton 2005). A¤r› ile birlikte yaflam kalitesi bozulmakta ve kanser tedavisinde son y›llarda görülen umut verici geliflmelere ra¤men genelde iyileflme oran› % 25’in üzerine ç›kamamaktad›r. Her y›l dünya genelinde 4-5 milyon hastan›n kanserden öldü¤ü varsay›l›rsa bu hastalar›n yaflamlar›n›n son dönemlerini a¤r›lar ve ac›lar içerisinde geçirmeleri hem bir t›p sorunu hem de bir sosyal sorun olarak kabul edilmektedir (Erdine 2002). D Kanser hastas›nda a¤r›n›n kontrolsüz kalmas›, kanserin getirdi¤i genel hastal›k haline ilaveten, hastan›n fiziksel ve ruhsal olarak olumsuz etkilenmesine, sosyal iletifliminin ve yaflam kalitesinin bozularak bir k›s›r döngüye girmesine sebep olmaktad›r. Bu negatif etkilenme sadece hasta ile s›n›rl› kalmamakta, hastan›n yak›n çevresini de kapsamaktad›r (Clinical Practice Guidelines 2004, Katz 2002, Allard ve ark. 2001, Stein 1996). Yaflam Kalitesinin De¤erlendirilmesi Sa¤l›kta yaflam kalitesi (SYK)’nin ölçümü t›bbi tedavinin sonuçlar›n›n de¤erlendirilmesi aç›s›ndan önemlidir. SYK hastal›k sürecinin fiziksel, psiko- sosyal ve sosyal fonksiyon alanlar›na etkisini ve s›kl›kla hastal›kla ilgili semptomlar› içermektedir (Guyatt ve ark. 1993, Patrick ve Deyo 1989). Klinik uygulamalarda yaflam kalitesi araflt›rma sonuçlar›n›n kullan›m›n›n alt›nda yatan en önemli gerekçe, hastal›ktan çok hastaya odakl› bir tedavi ve bak›m plan› de¤erlendirmesi sa¤lamakt›r. Yaflam kalitesi, özel olarak gelifltirilmifl ve test edilmifl ölçeklerle ölçülmektedir. SYK genel (tek gösterge, sa¤l›k profili) ve hastal›¤a özel ölçekler (HSA) olmak üzere iki flekilde ölçülmektedir (Guyatt ve ark. 1993, Patrick ve Deyo 1989) ve bu ölçeklerin avantaj ve dezavantajlar› Tablo 1’de gösterilmektedir (Cella ve Nowinski 2002). Genel araçlar; hastal›k sürecinin ya da tedavinin etkisini de¤erlendirmek için kullan›lmaktad›r, normal popülasyon veya kronik hastal›¤› olan örneklemi karfl›laflt›rmada temel oluflturur. Hastal›k veya duruma bakmaks›z›n giriflimler ve durumlar karfl›s›nda benzerlik ve farkl›l›klar› ortaya koyarak herhangi bir popülasyondaki sa¤l›k durumunun çeflitli yönlerini saptamak için tasarlan›r (Guyatt ve ark. 1993, Patrick ve Deyo 1989). Bununla birlikte, genel araçlar özel durumlardaki de¤iflikliklere yan›t vermezler (Guyatt ve ark. 1993). Genel yaflam kalitesi araçlar›na klasik örnek Medikal Sonuçlar Çal›flmas› K›sa Form 36 veya SF36’d›r. Ware ve ark. (1987) taraf›ndan gelifltirilen bu ölçek, klinik uygulamalarda, sa¤l›k politikalar›n›n de¤erlendirilmesinde ve genel popülasyon incelemelerinde kullan›lmak üzere düzenlenmifltir (Aydemir 1999). 1990 y›l›nda bafllayan çal›flmalarda 150’ye yak›n maddeden oluflan ölçekle bafllanm›fl ve 22.462 kiflide yap›lan çal›flmadan elde edilen sonuçlar ile önce 20 soruluk k›sa form (SF-20), daha sonra 36 soruluk k›sa form (SF-36) gelifltirilmifltir (Aydemir 1999). SF-36 sa¤l›kla ilgili araflt›rmalarda yayg›n olarak kullan›lan bir ölçektir. 14 Tablo 1: Genel ve hastal›¤a özel yaflam kalitesi ölçeklerinin avantaj ve dezavantajlar› (Cella ve Nowinski 2002). Genel Tüm popülasyona uygulanabilir olmas› Sabit bir ölçüm sa¤lamas› Çapraz hastal›k ve çapraz giriflimlerin karfl›laflt›r›lmas› Genel sa¤l›k durumunun geçerli bir ölçümü Kuflku duyulmayan bulgular›n tan›mlanmas› Comorbid durumlar›n duyarl›l›¤› ‹lgili alanlara odaklanma Zamanla oluflan klinik durumlardaki de¤iflikliklere duyarl›l›k Hastal›kla ilgili problemlerin ve tedavi nedeniyle oluflan yarar›n belirlenmesi Fiziksel hastal›k bulgular›yla iliflkinin gücü Konuyla ve uygulamayla daha çok ilgili olmas› 18 HSA X X X X X X X X X X X A¤r›, 17:4, 2005 yafl ve daha büyüklerin, kendi kendilerine veya bu konuda bilgilendirilmifl bir bireyin eflli¤inde ve hatta telefon arac›l›¤› ile de uygulanabilecek bir flekilde haz›rlanm›flt›r (P›nar 1996). Türkiye’de geçerlik ve güvenirli¤i Dr. Fiflek ve arkadafllar› taraf›ndan yap›lm›flt›r. Çal›flmalar›nda elde edilen Cronbach’s Alpha de¤eri 0.75 (mental rol) – 0.90 (mental ifllev) aras›nda de¤iflmektedir (Aydemir 1999). 36 ifade içeren ölçek, fonksiyonel durum, esenlik ve genel sa¤l›k anlay›fl› olmak üzere 3 ana bafll›k ve 9 sa¤l›k kavram›n› de¤erlendiren çok bafll›kl› skala fleklindedir. SF-36’n›n a¤r›y› de¤erlendirmek için iki maddesi bulunmaktad›r (P›nar 1996). Dünya Sa¤l›k Örgütü Yaflam Kalitesi Ölçe¤i (WHOQOL-100) ve Dünya Sa¤l›k Örgütü Yaflam Kalitesi Ölçe¤i K›sa-Form (WHOQOL-BREF): WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF kiflinin alg›lad›¤› yaflam kalitesini de¤erlendirir. Dünya Sa¤l›k Örgütü taraf›ndan gelifltirilen WHOQOL-100, yüz soru, 24 bölüm ve alt› alan içermektedir. Ulusal versiyonu 103 soru, 7 alan ve 24 bölümden oluflmaktad›r. WHOQOL-BREF, WHOQOL-100 içinden seçilen 26 soru ve dört alan› kapsamaktad›r. Kullan›m› birinciye göre daha kolay olmakla birlikte, çal›flman›n amac›na göre tercih yap›lmas› önerilmektedir. ‹ki ölçek birbiriyle yüksek korelasyon göstermektedir. WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF tedavi hizmetlerinde, doktor-hasta iliflkilerinin iyilefltirilmesinde, karfl›laflt›rmalarda, sa¤l›k hizmetlerinin gelifltirilmesinde, araflt›rmalarda ve sa¤l›k politikalar›nda kullan›labilir. Örne¤in Türk toplumu için geçerlik ve güvenirli¤i Eser ve ark. taraf›ndan 1997 y›l›nda yap›lm›fl ve Türk toplumuna uygun oldu¤u saptanm›flt›r (Eser ve ark. 1999). Hastal›¤a özel araçlar, belli bir hastal›k veya durumu hedef al›rlar ve böylelikle de o hastal›¤a iliflkin potansiyel olarak genel araçlardan daha iyi yan›t verirler ve daha duyarl›d›rlar (Guyatt ve ark. 1993). Hastal›¤a-özel araçlar ilgili t›bbi durumu içeren SYK’ye odaklan›r. Bu araçlar hastal›¤a (ör: kanser veya kalp yetmezli¤i), hasta popülasyonuna (ör: yafll›lar), belli bir probleme (uyku veya cinsel fonksiyon) veya semptoma (ör: a¤r›) özel olabilir (Guyatt ve ark. 1993). Hastal›¤a spesifik araçlara Sa¤l›k Tan›lama Anketi (Health Assessment Questionnaire) ve Romatoid Artrit Yaflam Kalitesi Skalas› (Rheumatoid Arthritis Quality of Life Scale) örnek olarak verilebilir. Kanserle ilgili yaflam kalitesi araçlar› incelendi¤inde; Rotterdam Semptom Listesi (The Rotterdam Symptom Checklist): Kanserli hastalar›n yaflad›klaA¤r›, 17:4, 2005 r› semptomlara ba¤l› geliflen s›k›nt›y› de¤erlendirmek için kullan›lmaktad›r. Psikolojik ve fiziksel rahats›zl›k olmak üzere iki alt boyuttan oluflmaktad›r. Ölçek maddeleri 1’den 4’e kadar de¤iflen Likert tipi ile puanlanmaktad›r. Ölçek, psikolojik semptom rahats›zl›k alt boyutu 8 madde, fiziksel rahats›zl›k alt boyutu 19 madde olmak üzere toplam 27 maddeden oluflmaktad›r. A¤r› tan›lamas› amac›yla 6 maddesi bulunmaktad›r. Psikolojik s›k›nt› alt ölçe¤i en düflük 8 puan, en yüksek 32 puan, fiziksel s›k›nt› alt ölçe¤i en düflük 19 puan en yüksek 76 puan almaktad›r. Ölçekten al›nan puan artt›kça yaflanan s›k›nt› daha büyük olmaktad›r. Orijinal çal›flmada Rotterdam Semptom Listesi’nin geçerlik ve güvenirli¤i 0.88 olarak belirlenmifltir (de Haes ve ark. 1990). Can ve ark. (2004) taraf›ndan Türkiye’de meme kanserli hastalarda Rotterdam Semptom Listesi’inin geçerlik ve güvenirli¤i yap›lm›flt›r. Fiziksel rahats›zl›k alt boyutunun alfa de¤eri 0.75, psikolojik semptom alt boyutu alfa de¤eri 0.79 olarak belirlenmifltir (Can ve ark. 2004). Avrupa Kanser Araflt›rma ve Tedavi Organizasyonu Yaflam Kalitesi Anketi (European Organization for Research and Treatment of Cancer Core QoL Questionnaire) (EORTC QOL-C30): Aaronson ve arkadafllar› taraf›ndan gelifltirilen ölçek 30 maddeden ve fonksiyonel ve semptom ölçe¤i olmak üzere iki alt boyuttan oluflmaktad›r. Fonksiyonel alt boyutu; fiziksel (1-5. sorular), rol (6. ve 7. soru), biliflsel (20. ve 25. soru), emosyonel (21-24. sorular), sosyal (26. ve 27. soru), global yaflam kalitesi (29. ve 30. soru) olmak üzere alt› alt boyuttan oluflmaktad›r. Semptom alt boyut ölçe¤i; yorgunluk (10, 12. ve 18. sorular), bulant› ve kusma (14 ve 15. soru), a¤r› (9. ve 19. soru), dispne (8. soru), uyku bozuklu¤u (11. soru), ifltahs›zl›k (13. soru), konstipasyon (16. soru), diyare (17. soru), ve mali etki (28. soru) semptomlar›n› içermektedir. Ölçekten elde edilen yüksek puan fonksiyonel düzeyin yüksek oldu¤unu ve semptom derecesinin yüksek oldu¤unu göstermektedir. Güzelant ve arkadafllar› taraf›ndan Türkçe’ye uyarlanm›fl ve akci¤er kanserli hastalarda Türk toplumu için geçerlik ve güvenirli¤i saptanm›flt›r. Ölçe¤in Cronbach alfa katsay›s› ≥ 0.70 olarak belirlenmifltir. Yap›lan çal›flmalar sonucunda ölçe¤in; geçerli ve güvenilir bir araç oldu¤u saptanm›flt›r (Güzelant ve ark. 2004). Fonksiyonel Yaflam ‹ndeksi (Functional Living Index-Cancer): Kanser semptomlar›n›n ve tedavisinin yaflam kalitesinin tüm alanlar›nda fonksiyonel yeterlilik üzerine olan etkisini de¤erlendirmek üzere gelifltirilmifltir ve 22 maddeden oluflmakta19 d›r. Fiziksel iyilik hali ve yetene¤i, emosyonel durum, sosyal yetenek, aile durumu ve bulant› olmak üzere 5 alt boyutu bulunmaktad›r. Al›nan puan›n yüksek olmas› yaflam kalitesinin daha iyi oldu¤unu göstermektedir (Schipper ve ark. 1984). Kanser A¤r›s› ve Yaflam Kalitesi A¤r› ve yaflam kalitesi çeflitli temel özellikleri paylaflan fenomenlerdir. Sa¤l›k Bak›m Organizasyonu Akreditasyon Komisyonu a¤r›y› “azalt›lamad›¤› zaman fizyolojik ve psikolojik karfl›t etkileri olan yayg›n bir deneyim” olarak tan›mlamaktad›r (Katz 2002). Bu nedenle, a¤r› kognitif, motivasyonel, affektif, davran›flsal, psikolojik ve fiziksel boyutlar› içermektedir (Evans ve ark. 2004). Yaflam kalitesi de bu boyutlar›n tamam›n› kapsayan bir do¤aya sahiptir (Rummans ve ark. 1998, Torrance 1987). A¤r› yönetimindeki belirgin ilerlemelere karfl›n, kanser a¤r›s›n›n hastalar›n tamam›nda baflar›l› olarak yönetilememekte oldu¤u bildirilmektedir. Kanser a¤r› yönetiminin yeterli olmamas›; fonksiyonel durumda azalma, yorgunlu¤un artmas› ve yaflam kalitesinin azalmas› gibi istenmedik durumlara neden olmaktad›r (Kim ve ark. 2004). Kanser a¤r›s›n›n kontrolünü sa¤lamak; hasta, aile ve sa¤l›k bak›m› verenleri kapsayan karmafl›k bir süreçtir (Ferrell 1997, Bery ve ark. 1995). Son y›llarda özellikle kronik yetersizlik durumlar›nda yaflam kalitesinin tan›lanmas›na artan bir flekilde ilgi gösterilmektedir. Yaflam kalitesi; hasta üzerinde hastal›¤›n ve tedavinin tüm etkileri ve bu etkilere oluflan yan›tlar olarak düflünülebilir. Yaflam kalite- sinin içerdi¤i boyutlar genel olarak fiziksel, fonksiyonel, sosyal ve psikolojik faktörlere odaklan›r. Çünkü bireyin fiziksel durumu psikososyal boyutlar›n› büyük oranda etkilemektedir (Cella ve Nowinski 2002). Yaflam kalitesinin tan›lanmas›, bak›m›n sonuçlar›n› de¤erlendirmede daha önemli olmaktad›r. Ana amaç hem hasta hem de hastan›n ailesi için en iyi yaflam kalitesini sa¤lamakt›r. A¤r› kontrolünün sa¤lanmas›, yaflam kalitesini belirlemede anahtar bir rol oynamaktad›r ve palyatif bak›m programlar›na baflvuran tüm hastalar›n % 60’› a¤r› çekmektedir (Boström ve ark. 2003). Hastalar›n a¤r›s›n› dindirmek ve yaflam kalitesini gelifltirmek ve onlar için en iyi yaflam kalitesini sa¤lamak önemli amaçlar›ndand›r. Ferrell ve ark. taraf›ndan gelifltirilen a¤r›n›n yaflam kalitesine etkisi modeli, a¤r› deneyiminin dört alan›n› kapsamaktad›r: semptomlar ve fonksiyonlar› içeren fizyolojik iyilik hali; anksiyete ve depresyon gibi psikolojik iyilik hali; rol ve iliflkileri kapsayan sosyal iyilik hali ve spiritüel (tinsel/manevi) iyilik hali (fiekil 1) (Ferrell 1996). Devam eden veya dindirilmeyen kanser a¤r›s› hastan›n yaflam›n›n her alan›nda zararl› ve bozucu etkiye sahiptir (Allard ve ark. 2001). A¤r› anksiyete ve duygusal s›k›nt› oluflturur; iyilik haline zarar verir; fonksiyonel kapasiteyi etkiler ve aile, sosyal ve mesleki rolleri yerine getirme yetene¤ini engeller. Böylesi genifl etkileri nedeniyle a¤r›n›n hastan›n fiziksel, sosyal ve ruhsal fonksiyonlar›n› ciddi bir flekilde etkileyerek yaflam kalitesini her yönüyle fiekil 1: A¤r›n›n Yaflam Kalitesine Etkisi (Ferrell 1996). 20 A¤r›, 17:4, 2005 etkiledi¤i ve azaltt›¤› görülmektedir (Clinical Practice Guidelines 2004, Katz 2002, Allard ve ark. 2001). Orta düzeyde veya fliddetli düzeyde a¤r›s› olan hastalar›n uyku, günlük yaflam aktiviteleri, çal›flma kapasitesi ve sosyal etkileflimlerinin bozuldu¤u bildirilmifltir (Allard ve ark. 2001). A¤r› umut kayb› ile depresyona neden olabilir ve hastalar aktif tedavi rejimlerini reddebilirler. Anksiyete, korku, konsantrasyon kayb› ve kontrol kayb›na neden olabilir. Emosyonel iyilik hali, cinsel fonksiyon, görünüm, bak›mverici gereksinimleri ve sosyal iliflkiler olumsuz olarak etkilenebilir. Hatta altta yatan hastal›k stabil olsa bile a¤r›, üretkenli¤i ve bireyin aile ve toplumdaki rolünden memnuniyetini önler (Singapore Ministry of Health 2003). Kanser a¤r›s› çal›flma sürelerinde azalmaya neden olur ve böylece sadece hastan›n geliri de¤il, ayn› zamanda aile üyelerinin de gelirini etkiler (Stein 1996). Hastalar›n bak›m›n› aile üyeleri sa¤lad›¤› için kontrol alt›na al›nmayan a¤r› ailenin sevilen birinin bak›m›n› sa¤lama yetene¤ini de etkileyebilir ve ailelere bir yük olabilir. Böylece, hastada erken ölme iste¤i, yard›ms›zl›k, umutsuzluk ve k›zg›nl›k hislerine neden olabilir (Rivera 1996). A¤r›n›n alg›lanan yaflam kalitesi üzerine bozucu etkisi evrenseldir ve önemli etkileri oldu¤u çeflitli çal›flmalarda saptanm›flt›r (Won ve ark. 1999, Rummans ve ark. 1998, Ward ve ark. 1998, Ferrell ve ark. 1989); bununla beraber baz› çal›flmalar; a¤r› fliddetinin azalmas›n›n yaflam kalitesi üzerinde etkisini saptayamam›fllard›r (Du Pen ve ark. 1999). Strang ve Qvarner (1990) kansere ba¤l› a¤r› yo¤unlu¤unun anksiyete ve depresyon bildirimi ve fiziksel ve sosyal fonksiyon alanlar›nda bozulmalar ile iliflkili oldu¤unu saptam›fllard›r (Strang ve ark. 1990). Tannock ve ark. (1989) prostat kanseri nedeniyle kemik metastazlar›na ba¤l› a¤r›s› olan hastalarda a¤r›n›n azalt›lmas›n›n yaflam kalitesinin ço¤ul alan›nda ve iyilik halinde geliflmelere rastlad›¤›n› saptam›fllard›r (Tannock 1989). Coyle ve ark. (1991) ileri evre kanser hastalar›n›n a¤r› ve di¤er semptomlara sahip oldu¤unu ve semptomlar›n fonksiyon durumu üzerinde yayg›n etkisinin oldu¤unu farketmifllerdir (Coyle ve ark. 1991). Padilla ve ark. (1990) kanser hastalar›n›n kronik a¤r›s›n›n oldu¤unu ve a¤r›n›n fiziksel iyilik hali, psikolojik iyilik hali ve kifliler aras› iyilik hali olarak yaflam›n üç boyutunu etkiledi¤ini tan›mlam›fllard›r (Padilla ve ark. 1990). Won ve ark. (1999) hemflire evlerinde yapt›¤› çal›flmada; hastalar›n % 26.3’ünün a¤r›s›n›n oldu¤unu; günlük a¤r› ile kötü/zay›f yaflam kalitesi gösA¤r›, 17:4, 2005 tergeleri aras›nda güçlü bir iliflki oldu¤unu saptam›fllard›r. Günlük a¤r›s› olan hastalar›n günlük yaflam aktivitelerinin bozuldu¤u, ruh hali de¤iflikliklerinin oldu¤u ve aktivitelerinde azalma oldu¤u belirlenmifltir (Won ve ark. 1999). Rummans ve ark. (1998) rekürran meme kanserli veya jinekolojik kanserli 117 hastada a¤r›n›n yaflam kalitesine olan etkisini incelemifllerdir. Araflt›rmac›lar, a¤r› varl›¤› ile yaflam kalitesinin fiziksel ve sosyal boyutlar› aras›nda önemli korelasyon saptam›fllard›r. Sürpriz olarak a¤r› ve yaflam kalitesinin psikiyatrik ve spiritüel alanlar› aras›nda daha zay›f korelasyon saptanm›flt›r (Rummans ve ark. 1998). Boström ve ark. (2003) palyatif bak›m alan hastalar ile yapt›klar› çal›flmada; hastalar› a¤r› yo¤unlu¤una göre iki gruba ay›rm›fllard›r. A¤r›s› fazla olan grubun SF-36 yaflam kalitesi ölçe¤inin tüm alanlar›nda, düflük derecede a¤r›s› olan gruba göre daha düflük puanlar ald›¤› saptanm›flt›r. A¤r› yo¤unlu¤u, hastalar›n fonksiyonel durumunu azaltan en önemli bir faktör olarak belirtilmifltir. Özellikle hastalar›n fiziksel fonksiyon, rol-fiziksel ve a¤r› alanlar›nda fark›n anlaml› oldu¤u görülmüfltür (Boström ve ark. 2003). Hastan›n, hasta yak›nlar›n›n ve sa¤l›k profesyonellerinin kanser hastal›¤›n›n tedavisinde esas amaçlar›, kür sa¤lamak veya yaflam süresini uzatmak, fonksiyonel devaml›l›¤› sa¤lamak ve konforu sa¤lamak olmal›d›r. Kaynaklar Allard P., Maunsell E., Labbe J., Dorval M.: Educational interventions to improve cancer pain control: a systematic review. Journal of Palliative Medicine 2001; 4 (2): 191-203. Aydemir Ö.: Konsültasyon-Liyezon Psikiyatrisinde yaflam kalitesi ölçümü; K›sa Form-36 (SF-36). Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi. 1999; 7 (2): 14-22. Berry P.E., Ward S.E.: Barriers to pain management in hospice: a study of family caregivers. Hospice J 1995; 10 (4): 19-33. Boström B., Hinic H., Lundberg D., Fridlund B.: Pain and healthrelated quality of life among cancer patients in final stage of life: a comparision between two palliative care teams. Journal of Nursing Management 2003; 11: 189-196 Can G., Durna Z., Aydiner A.: Assessment of fatigue in and care needs of Turkish women with breast cancer. Cancer Nurs 2004; 27(2): 153-161. Cella D., Nowinski C.J.: Measuring quality of life in chronic illness: The functional assessment of chronic illness therapy measurement system. Arch phys Med Rehabil 2002; 83 (Suppl 2): 10-17. 21 Coyle N., Adelhardt J., Foley K.M., Portenoy R.K.: Character of terminal illness in the advanced cancer patient: pain and other symptoms during the last four weeks of life. J Pain Symptom Management 1991; 6: 408 -410. de Haes K., van Knippenberg F., Niejt J.: Measuring psychological and physical distress in cancer patients: structure and application of the Rotterdam Symptom Checklist. British Journal of Cancer 1990; 62: 1034-1038. Du Pen S.L., Du Pen A.R., Polissar N.: Implementing guidelines for cancer pain management: results of a randomized controlled clinical trial. J Clin Oncol 1999; 17: 361-370. Erdine S.: Kanser a¤r›s›. Onat H., Mandel N. M., editörler. Kanser hastas›na yaklafl›m: Tan›, tedavi, takipte sorunlar. ‹stanbul: Nobel T›p Kitabevleri, 2002. pp. 261-274. Eser E., Fidaner H., Fidaner C.: WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF’in psikometrik özellikleri, 3 P Dergisi 1999; 7(Ek 2): 23 -40. Evans C.J., Trudeau E., Mertzanis P.: Development and validation of the pain treatment satisfaction scale (ptss): a patient satisfaction questionnaire for use in patients with chronic or acute pain. Pain 2004; 112: 254-266. Ferrell B.R, Wisdom C., Wenzl C.: Quality of life as an outcome variable in the management of cancer pain. Cancer 1989; 63(11Suppl): 2321-2327. Ferrell BR.: Patient Education and nondrug Interventions. In, Ferrell B.R., Ferrell B.A. editors Pain in the Elderly. Seattle, IASP Press, 1996. pp. 35-44. Ferrell B.R., Rivera L.M.: Cancer pain education for patients. Semin Oncol Nurs Forum 1997; 13: 42 -48. Guyatt G.H., Feeny D.H., Patrick D.L.: Measuring health-related quality of life. Ann Intern Med. 1993; 118(8): 622-629. Guzelant A., Goksel T., Ozkok S., et al.: The European Organization for Research and Treatment of Cancer QLQ-C30: an examination into the cultural validity and reliability of the Turkish version of the EORTC QLQ-C30. Eur J Cancer Care (Engl). 2004; 13 (2): 135 -144. Padilla G.V., Ferrell B., Grant M.M.: Defining the content domain of quality of life for cancer patients with pain. Cancer Nurs 1990; 13: 108-115. Patrick D.L., Deyo R.A.: Generic and disease-specific measures in assessing health status and quality of life. Med Care. 1989; 27: 5217-5232. P›nar R.: Sa¤l›k araflt›rmalar›nda yaflam kalitesi. Sendrom. 1996; 1(10): 109-113. Rivera L.M., McCaffery M.: Pain assessment. In, Baird S.B., McCorkle R., Grant M. editorso Cancer Nursing: a Comprehensive Textbook. Second Edition, W.B. Saunders Company, 1996. pp. 1017-1034. Rummans T.A., Frost M., Suman V.J., et al.: Quality of life and pain in patients with recurrent breast and gynecologic cancer. Psychosomatics 1998; 39: 437-445. Schipper H., Clinch J., McMurray A., et al.: Measuring the quality of life of cancer patients: The Functional Living Index-Cancer: development and validation. J Clin Oncol 1984 May; 2(5): 472-83. Singapore Ministry of Health: Clinical Practice Guidelines: Cancer Pain. http://www.pain.org.sg/pdf/cancerpain.pdf. 2003 Stein W.M. Cancer pain in the elderly. In, Ferrell B.R., Ferrell B.A., editorso Pain in the Elderly. Seattle: IASP Press, 1996. pp. 69-80. Strang P., Qvarner H.: Cancer-related pain and its influenze on quality of life. Anticancer Res 1990; 10: 109-112. Tannock I., Gospdoarowica M., Meakin W.: Treatment of metastatic prostatic cancer with low-dose prednisone: evaluation of pain and quality of life as pragmatic indices of responce. J Clin Oncol 1989; 7: 590-597. Torrance G.W.: Utility approach to measuring health-related quality of life. J Chron Dis 1987; 40: 593-600. Ward S.E., Carlson-Dakes K., Hughes S.H.: The impact on quality of life patient-related barriers to pain management. Res Nurs Health 1998; 39: 437-445. Katz N.: The impact of pain management on quality of life. J Pain Symptom Manage 2002; 24 (1 Suppl): S38 -47. Wargo B.W., Burton A.W.: Cancer Pain. In, Wallace M.S., Staats P.S., editorso Pain Medicine and Management Just the Facts. International Edition, McGraw Hill Company, 2005. pp. 183-189. Kim J.E., Dodd M., West C.: The PRO-SELF Pain Kontrol Program improves patients’ knowledge of cancer pain management. Oncology Nursing Forum 2004; 31(6): 1137 -1143. Won A., Lapane K., Gambassi G.: Correlates and management of nonmalignant pain in nursing home. J Am geriatr Soc 1999; 47: 936-942. 22 A¤r›, 17:4, 2005