Apost 28 - Cherkesincil

ELÇİLERİN
АПОСТОЛХЭМ АШІЭГЪЭ ІОФХЭР
Introduction
İŞLERİ
Тхьэм ежь ы Псэ ЛъапІэ апостолхэм
къафыригъэхынэу
къызэригъэгугъагъэхэр
1
1-2 Ey Teofilos, İlk kitabımda
İsa’nın yapıp öğretmeye başladığı
her şeyi, seçmiş olduğu elçilere
Kutsal Ruh aracılığıyla buyruklar
verip yukarı alındığı güne dek
olanları yazmıştım. 3 İsa, ölüm
acısını çektikten sonra birçok
inandırıcı kanıtlarla elçilere dirilmiş
olduğunu gösterdi. Kırk gün süreyle
onlara görünerek Tanrı’nın
Egemenliği* hakkında konuştu.
4 Kendileriyle birlikteyken onlara şu
buyruğu vermişti: “Yeruşalim’den*
ayrılmayın, Baba’nın verdiği ve
benden duyduğunuz sözün
gerçekleşmesini bekleyin.
5 Şöyle ki, Yahya suyla vaftiz* etti,
ama sizler birkaç güne kadar Kutsal
Ruh’la vaftiz edileceksiniz.”
1 1,2 Теофил лъапІ, апэм къыщегъэжьагъэу Тхьэм
1
Исус уашъом зыдищэежьыгъэ мафэм нэсыфэ, Исус
ышІэгъэ Іоф пстэури, цІыфхэм аригъэшІэгъэ Іоф
пстэури апэрэ тхылъэу* сэ стхыгъэм ит. Исус, Тхьэм
ежь уашъом дищэежьыным ыпэкІэ, къыхихыгъэ
апостолхэм Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ илъэкIыкIэ
унашъохэр афишІыгъ. 3Исус къин зещэчым ыуж,
щэч хэмылъэу лІагъэхэм къызэрахэтэджыкІыжьыгъэр
бэрэ афигъэшъыпкъэжьэу ахэмэ
заригъэлъэгъущтыгъ. Мэфэ тІокІитІум къыкІоцІ
апостолхэм бэрэ заригъэлъэгъущтыгъ, Тхьэм и
Тетыгъошхо иІофхэм яхьылІагъэуи
къадэгущыІэщтыгъ. 4Исус ахэмэ ягъусэ зэхъум,
унашъо афишІыгъ:
– Къалэу Ерусалим шъудэмыкІ, ау сэ зигугъу
къышъуфэсшІыгъэу, Ты лъапІэм
шъукъызэригъэгугъагъэм* шъупаплъ; 5сыда пІомэ,
Иуан псыкІэ цІыфхэр ыумэхъыщтыгъэх, ау мэфэ
заулэ зытешІэкІэ, Тхьэм ежь ы Псэ ЛъапІэкІэ
шъуиумэхъыщт.
Theophilus, about all that Jesus began to do and
teach, 2 until the day when He was taken up to
heaven, after He had by the Holy Spirit given
orders to the apostles whom He had chosen.
1 The first account I composed,
3 To these He also presented Himself alive after
His suffering, by many convincing proofs,
appearing to them over a period of forty days and
speaking of the things con-cerning the kingdom of
God.
4 Gathering them together, He commanded them
not to leave Jerusalem, but to wait for what the
Father had promised, "Which," He said, "you
heard of from Me;
5 for John baptized with water, but you will be
baptized with the Holy Spirit not many days from
now ."
Исус уашъом зэрэдэкІоежьыгъэр
İsa Göğe Alınıyor
6 Elçiler bir araya geldiklerinde
İsa’ya şunu sordular: “Ya Rab,
İsrail’e egemenliği şimdi mi geri
vereceksin?”
6Апостолхэр зызэрэугъоихэм, Исус къеупчІыгъэх:
– Зиусхьан, Израиль ипачъыхьагъу мы мафэхэм
зэтебгъэуцожьыщта?
6 So when they had come together, they were
asking Him, saying, "Lord, is it at this time You
are restoring the kingdom to Israel ?"
7 İsa onlara, “Baba’nın kendi
yetkisiyle belirlemiş olduğu
zamanları ve tarihleri bilmenize
gerek yok” karşılığını verdi.
8 Ama Kutsal Ruh üzerinize inince
güç alacaksınız. Yeruşalim’de,
bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve
dünyanın dört bucağında benim
tanıklarım olacaksınız.
9 İsa bunları söyledikten sonra,
onların gözleri önünde yukarı alındı.
Bir bulut O’nu alıp gözlerinin
önünden uzaklaştırdı.
10 İsa giderken onlar gözlerini göğe
dikmiş bakıyorlardı. Tam o sırada,
beyaz giysiler içinde iki adam
yanlarında belirdi.
7– Ты лъапІэм итетыгъошхокІэ уахътэхэуи
лъэхъанэхэуи ыгъэнэфагъэхэр шъушІэнхэ шъуфитэп,
– ариІожьыгъ Исус. 8Ау Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
къызышъуфехыкІэ, лъэкІ шъуиІэ хъунышъ,
Ерусалими, зэкІэ Иудей хэкуми, Самарие хэкуми,
дунаим ыкъуапэ нэс шыхьат шъукъыщысфэхъущт.
9Исус а гущыІэхэр къызеІохэм ыуж, ахэмэ алъэгъоу
Тхьэм ар уашъом дищэежьыгъ. Зы ошъуапщэ горэ
Исус къышъхьащыхьи, ежь амылъэгъужьы хъугъэ.
11 Ey Celileliler, neden göğe bakıp
duruyorsunuz? diye sordular.
“Aranızdan göğe alınan İsa, göğe
çıktığını nasıl gördünüzse, aynı
şekilde geri gelecektir.”
10Исус уашъом зыдэкІоежьым, апостолхэм анэхэр
уашъом тырагъэдыкъагъэхэу, ошІэ-дэмышІэу лІитІу
шъошэ фыжькІэ фэпагъэхэу ахэмэ адэжькIэ
къэуцугъэх.
11Шъо, Галилей цІыфхэр, – къаIуагъ а лІитІумэ, – сыд
пае мыщ дэжьым шъущытэу уашъом шъудэплъыера?
Мы Исусэу Тхьэм уашъом дищэежьыгъэр уашъом
дэкІоежьыгъэу зэрэшъулъэгъугъэм фэдэ къабзэу
къехыжьыщт.
Mattiya, Yahuda’nın Yerine Seçiliyor
Апостолхэм ежьхэм ащыщ хъунэу Иудэ
ычІыпІэкІэ
Матфый зэрэхахыгъэр
12 Bundan sonra elçiler,
Yeruşalim’den yaklaşık bir kilometre
uzaklıktaki Zeytin Dağı’ndan
Yeruşalim’e döndüler.
13 Kente girince kaldıkları evin üst
katındaki odaya çıktılar. Petrus,
Yuhanna, Yakup, Andreas, Filipus,
Tomas, Bartalmay, Matta, Alfay oğlu
Yakup, Yurtsever* Simun ve Yakup
oğlu Yahuda oradaydı.
12Ащ нэужым апостолхэр Елеон Іуашъхьэм ехыжьхи,
Ерусалим агъэзэжьыгъ. Елеон Іуашъхьэр Ерусалим
игъунэгъоу щыт, шэмбэт гъогум* икІыхьагъэ фэдизэу.
13Къалэм дэхьажьхи, ахэр зэрыс унэ лъагэм
дэкІоежьыгъэх; ахэр мыхэр арыгъэх: Петрэ, Иуан,
Якъуб, Индрыс; етІанэ Филипп, Фомэ, Бар-Талмай,
Маттэ; Алфей ыкъо Якъуб, Симонэу ихэгъэгу ыпсэ
емыблэжьэу фэлажьэщтыгъэр, Якъубэ ыкъо Иуд.
14Бзылъфыгъэ заулэ, Исус янэу Мерэм, Исус ышхэр
7 He said to them, "It is not for you to know times
or epochs which the Father has fixed by His own
authority; 8 but you will receive power when the
Holy Spirit has come upon you; and you shall be
My witnesses both in Jerusalem, and in all Judea
and Samaria, and even to the remotest part of the
earth."
The Ascension
9 And after He had said these things, He was
lifted up while they were looking on, and a cloud
received Him out of their sight.
10 And as they were gazing intently into the sky
while He was going, behold, two men in white
clothing stood beside them.
11 They also said, "Men of Galilee, why do you
stand looking into the sky? This Jesus, who has
been taken up from you into heaven, will come in
just the same way as you have watched Him go
into heaven."
The Upper Room
12 Then they returned to Jerusalem from the
mount called Olivet, which is near Jerusalem, a
Sabbath day's journey away.
13 When they had entered the city, they went up
to the upper room where they were staying ; that
is, Peter and John and James and Andrew, Philip
and Thomas, Bartholomew and Matthew, James
the son of Alphaeus, and Simon the Zealot, and
Judas the son of James. 14 These all with one
14 Bunlar İsa’nın annesi Meryem,
öbür kadınlar ve İsa’nın
kardeşleriyle tam bir birlik içinde
sürekli dua ediyordu.
15-16 O günlerde Petrus, yaklaşık
yüz yirmi kardeşten oluşan bir
topluluğun ortasında ayağa kalkıp
şöyle konuştu: “Kardeşler, Kutsal
Ruh’un, İsa’yı tutuklayanlara
kılavuzluk eden Yahuda ile ilgili
olarak Davut’un ağzıyla önceden
bildirdiği Kutsal Yazı’nın yerine
gelmesi gerekiyordu.
17 Yahuda bizden biri sayılmış ve
bu hizmette yerini almıştı.”
18 Bu adam, yaptığı kötülüğün
karşılığında aldığı ücretle bir tarla
satın aldı. Sonra baş aşağı düştü,
bedeni yarıldı ve bütün bağırsakları
dışarı döküldü.
19 Yeruşalim’de yaşayan herkes
olayı duydu. Tarlaya kendi dillerinde
Kan Tarlası anlamına gelen
Hakeldema adını verdiler.
20 Nitekim Mezmurlar Kitabı’nda
şöyle yazılmıştır dedi Petrus.
“‘Onun konutu ıssız kalsın, İçinde
oturan olmasın.’ Ve, ‘Onun görevini
bir başkası üstlensin.’
21-22 Buna göre, Yahya’nın vaftiz*
döneminden başlayarak Rab İsa’nın
aramızdan yukarı alındığı güne
değin bizimle birlikte geçirdiği bütün
süre boyunca yanımızda bulunan
adamlardan birinin, İsa’nın dirilişine
tanıklık etmek üzere bize katılması
gerekir.
ягъусэхэу, ахэмэ зэкІэ зэдаштэу Тхьэм елъэІу
зэпытыщтыгъэх.
15А мафэхэм ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэ купэу
нэбгыришъэрэ тІокІырэ фэдиз хъущтыгъэм Петрэ
къыхэуцуи, къыІуагъ:
16– Сшыхэр, Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэр Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ пачъыхьэ Даутэ ыгу къырилъхьэхи, Иудэ
зыцІэм ехьылІагъэу къыригъэІуагъэхэр къэшъыпкъэжьынхэ фэягъэх. А Иудэр ары* Исус къэзыубытыгъэхэм гъогур язгъэлъэгъугъэр. 17Ари тэ
тщыщыгъ, мы Іофыми тигъусэу фэлажьэщтыгъ.
18Бзэджагъэу ышІагъэм пае пкІэу ратыгъэмкІэ Иудэ
хьасэ къыщэфыгъ.
А хьасэм бгъэгукІэ хафи, ыныбэ зэгоути, икІэтІыйхэр
зэкІэ къикІыгъэх. 19Ерусалим дэс цІыф пстэуми Иудэ
къехъулІагъэм икъэбар зэхахыгъ, абзэкІи а хьасэм
АкелдамэкІэ еджэщтыгъэх. Ащ къикІырэр «Лъыосэ
Хьас».
20ЕтІанэ Петрэ къыхигъэхъожьыгъ:
– Орэд ЛъапIэхэм мыщ фэдэу арыт*:
mind were continually devoting themselves to
prayer, along with the women, and Mary the
mother of Jesus, and with His brothers. 15 At
this time Peter stood up in the midst of the
brethren (a gathering of about one hundred and
twenty persons was there together), and said, 16
"Brethren , the Scripture had to be fulfilled, which
the Holy Spirit foretold by the mouth of David
concerning Judas, who became a guide to those
who arrested Jesus. 17 "For he was counted
among us and received his share in this
ministry."
18 (Now this man acquired a field with the price
of his wickedness, and falling headlong, he burst
open in the middle and all his intestines gushed
out.
19 And it became known to all who were living in
Jerusalem ; so that in their own language that
field was called Hakeldama, that is, Field of
Blood.)
20 "For it is written in the book of Psalms, 'LET
HIS HOMESTEAD BE MADE DESOLATE, AND
LET NO ONE DWELL IN IT'; and, 'LET ANOTHER
MAN TAKE HIS OFFICE.'
«ИпсэупIэ нэкІ орэхъу. Зи ерэмыс».
Мыщ фэдэуи арыт:
«Ащ ипшъэрылъ нэмыкІ горэм ерэштэжьи,
ычІыпІэ ерэуцожь».
21,22– Арыти, Исус лІагъэхэм къызэрахэтэджыкІыжьыгъэр Иудэ ычІыпІэкІэ нэмыкІ горэм къыддиушыхьатын фае. А шыхьатыр Исус къытхахьэу,
къытхэкІэу зыщытыгъэ лъэхъаным зэкІэ, Иуан Исус
зиумэхъыгъэ мафэм щегъэжьагъэу Тхьэм Исус
уашъом дищэежьыфэ, тигъусагъэхэм ащыщын фае.
21 "Therefore it is necessary that of the men who
have accompanied us all the time that the Lord
Jesus went in and out among us- 22 beginning
with the baptism of John until the day that He
was taken up from us - one of these must become
a witness with us of His resurrection."
23 Böylece iki kişiyi, Barsabba
denilen ve Yustus diye de bilinen
Yusuf ile Mattiya’yı önerdiler.
24-25 Sonra şöyle dua ettiler: “Ya
Rab, sen herkesin yüreğini bilirsin.
Yahuda’nın, ait olduğu yere gitmek
için bıraktığı bu hizmeti ve elçilik
görevini üstlenmek üzere bu iki
kişiden hangisini seçtiğini göster
bize.”
,
23Аущтэу нэбгыритІу агъэуцугъ: Юсыфэу БарШаббэкІэ заджэхэрэмрэ (ащ Иусти раІуагъ)
Матфыйрэ.
24,25ЕтІанэ Тхьэм елъэІухэзэ аІуагъ:
– Зиусхьан, о цІыф пстэуми агухэм арылъыр ошІэ.
Мы нэбгыритІумэ ащыщэу, апостолым иІоф ышІэнэу
хэпхыгъэр къытэгъэлъэгъу; сыда пІомэ, Иудэ а Іофыр
къыгъани, ежь фэшъошэ чІыпІэм кІуагъэ.
23 So they put forward two men, Joseph called
Barsabbas (who was also called Justus), and
Matthias. 24 And they prayed and said, "You,
Lord, who know the hearts of all men, show
which one of these two You have chosen 25 to
occupy this ministry and apostleship from which
Judas turned aside to go to his own place."
26ЕтІанэ пхъэдз радзи, пхъэдзыр Матфый тефагъ.
Аущтэу апостол пшІыкІузымэ ягъусэу Матфыий
апостол хъугъэ.
26 And they drew lots for them, and the lot fell to
Matthias ; and he was added to the eleven
apostles
Пэнтэкост мэфэкI мэфэшхор
Kutsal Ruh’un
Gelişi
1 Pentikost Günü geldiğinde
bütün imanlılar bir arada
bulunuyordu. 2 Ansızın gökten,
güçlü bir rüzgarın esişini andıran
bir ses geldi ve bulundukları evi
tümüyle doldurdu.
2
Ateşten dillere benzer bir
şeylerin dağılıp her birinin üzerine
indiğini gördüler.
3
4 İmanlıların
hepsi
Kutsal
Ruh’la doldular, Ruh’un onları
konuşturduğu
başka
dillerle
konuşmaya başladılar. 5 O sırada
Yeruşalim’de,
dünyanın
her
ülkesinden
gelmiş
dindar
Yahudiler bulunuyordu. 6 Sesin
duyulması üzerine büyük bir
kalabalık toplandı. Herkes kendi
dilinin konuşulduğunu duyunca
şaşakaldı. 7 Hayret ve şaşkınlık
içinde, “Bakın, bu konuşanların
hepsi Celileli değil mi?” diye
sordular. 8 Nasıl oluyor da her
birimiz kendi ana dilini işitiyor?
Aramızda Partlar, Medler,
Elamlılar var. Mezopotamya’da,
Yahudiye ve Kapadokya’da, Pontus
ve
Asya
İli’nde,
Frikya
ve
Pamfilya’da, Mısır ve Libya’nın
Kirene’ye
yakın
bölgelerinde
yaşayanlar var. Hem Yahudi hem
de
Yahudiliğe
dönen
Romalı
konuklar, Giritliler ve Araplar var
9-11
2
Пэнтэкост зыцІэ мэфэкІ мэфэшхор къызэсым,
The Day of Pentecost
шІошъхъуныгъэ зиІэхэр зэкIэ зы чIыпIэм
щытыгъэх. 2ОшІэ-дэмышІэу жьыбгъэшхоу
1 When the day of Pentecost had
къепщэрэм ибырсыр мэкъэшхо фэдэ макъэ уашъом come, they were all together in one place. 2
And suddenly there came from heaven a
къехи, унэу зэрысхэм зэкІэ мэкъэшхор из хъугъэ.
2
noise like a violent rushing wind, and it
filled the whole house where they were
sitting. 3 And there appeared to them
tongues as of fire distributing themselves,
and they rested on each one of them.
4 And they were all filled with the Holy
Spirit and began to speak with other
tongues, as the Spirit was giving them
utterance.
3МашІом фэдэу бзэгухэр къафэлъэгъуагъэх. А
бзэгухэм загощи, ахэмэ ащыщэу хэтрэ цІыфи зы
бзэгу къытенагъэу хъугъэ.
4Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ зэкІэми агухэм инэу арылъ
хъуи, хымабзэхэмкІэ къэгущыІэхэу аублагъ, Тхьэм
ы Псэ ЛъапІэ къызэригъэгущыІагъэхэм фэдэу.
5Дунаим сыдрэ лъэпкъи щыщхэу Тхьэм ишIолIыкI
5 Now there were Jews living in Jerusalem,
devout men from every nation under
зыгу илъ джуртхэр Ерусалим дэсыгъэх.
heaven. 6 And when this sound occurred,
6А бырсыр мэкъэшхор къызэхъум, зыфахьын
the crowd came together, and were
амышІэу, цІыфыбэхэр зэхэлъэдагъэх; сыда пІомэ,
bewildered because each one of them was
хэти ежь ыбзэкІэ ахэр къэгущыІэхэу зэхахыгъэти
hearing them speak in his own language. 7
ары. 7Лъэшэу агъэшІагъоу зэраІожьыщтыгъ:
They were amazed and astonished, saying,
"Why, are not all these who are speaking
– Мы къэгущыІэрэ лІыхэр зэкІэ Галилей хэкум
щыщхэба? 8Ащыгъум тэ тщыщэу, хэти ежь ыбзэкІэ Galileans ? 8 "And how is it that we each
hear them in our own language to which
ахэр къэгущыІэхэу зэхихын ылъэкІэу сыдэущтэу
we were born ? 9 "Parthians and Medes
хъура?
and Elamites, and residents of Meso9Партие хэгъэгум щыщхэми, Мидие хэгъэгум
potamia, Judea and Cappadocia, Pontus
and Asia, 10 Phrygia and Pamphylia, Egypt
щыщхэми, Елам хэгъэгум щыщхэми, Месопотамие
and the districts of Libya around Cyrene,
хэгъэгум исхэми, хэкухэу Иудейрэ Каппадокиерэ
and visitors from Rome, both Jews and
арысхэми, хэкухэу Понтрэ Асиерэ арысхэми,
prose-lytes,
10хэкухэу Фригиерэ Памфилиерэ арысхэми,
Мысырымрэ Либие хэгъэгум щыщ Кириние къалэм 11 Cretans and Arabs - we hear them in
пэгъунэгъу лъэныкъомрэ арысхэми, Рим къэлэшхом our own tongues speaking of the mighty
deeds of God."
къикІыгъэхэми, 11джуртхэми, прозелитхэми, Крит
aramızda.
Ama
her
birimiz
Tanrı’nın büyük işlerinin kendi
dilimizde
konuşulduğunu
işitiyoruz.” 12 Hepsi hayret ve
şaşkınlık
içinde
birbirlerine,
“Bunun anlamı ne?” diye sordular.
хыгъэхъунэм щыщхэми, арабхэми, тэ зэкІэ
тыбзэхэмкІэ Тхьэм Іофышхохэу ышІагъэхэм
якъэбар ахэмэ къаIуатэу зэхэтэхы.
12ЦІыф пстэуми агъэшІагъоу, зыфахьын амышІэу
зэраІожьыщтыгъ:
– Сыдым щыща мы къэхъугъэр?
13 Başkalarıysa,
“Bunlar taze 13Зыгорэхэми акІэнакІэхэу къаIуагъ:
şarabı fazla kaçırmış” diye alay
– Сэнэпс ІэшІум ыгъэутэшъуагъэх.
12 And they all continued in amazement
and great perplexity, saying to one another,
"What does this mean ?" 13 But others
were mocking and saying, "They are full of
sweet wine."
ettiler.
Petrus’un Pentikost Günü
Konuşması
Bunun üzerine Onbirler’le
birlikte öne çıkan Petrus yüksek
sesle kalabalığa şöyle seslendi: “Ey
Yahudiler ve Yeruşalim’de bulunan
herkes,
bu
durumu
size
açıklayayım.
Sözlerime
kulak
verin. Bu adamlar, sandığınız gibi
sarhoş değiller. Saat daha sabahın
dokuzu!
14-15
Bu gördüğünüz, Peygamber
Yoel aracılığıyla önceden bildirilen
olaydır: ‘Son günlerde, diyor Tanrı,
Bütün
insanların
üzerine
Ruhum’u dökeceğim. Oğullarınız,
kızlarınız peygamberlikte bulunacaklar.
Gençleriniz
görümler,
Yaşlılarınız düşler görecek.
18 O günler kadın erkek Kullarımın
üzerine
Ruhum’u
dökeceğim,
Onlar da peygamberlik edecekler.
16-17
Пэнтэкост мэфэкІ мэфэшхом Петрэ цІыф
купышхоу зэхэтхэм апашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
14Джащыгъум Петрэ апостол пшІыкІузымэ ягъусэу
къэтэджи, ымакъэ къыІэти, гущыІэр къыублагъ.
– Сшы джуртхэмрэ Ерусалим дэсхэмрэ, мыр
зэжъугъашІэ, къасІохэрэми шъукъядэІу. 15Шъо
къызэрэшъушIошIырэм фэдэу мы лІыхэр
утэшъуагъэхэп, сыда пІомэ, пчэдыжь сыхьатыр
бгъу хъугъэ ныІэп. 16Ау мыщ дэжьым
къыщыхъугъэр пегъымбар Иоил Іофэу
зытегущыІагъэр ары:
Peter's Sermon
14 But Peter, taking his stand with the
eleven, raised his voice and declared to
them:
"Men of Judea and all you who live in
Jerusalem, let this be known to you and
give heed to my words. 15 "For these men
are not drunk, as you suppose, for it is
only the third hour of the day ; 16 but this
is what was spoken of through the prophet
Joel :
17«Тхьэм моущтэу еІо: дунаим иаужырэ мафэхэм
сэ с Псэ ЛъапІэ цІыф пстэуми къафезгъэхыщт.
СигущыІэхэр шъо шъукъохэмрэ шъупхъухэмрэ
агухэм къарыслъхьанхэшъ, къязгъэІощт.
ШъуикІалэхэми Іофхэр къафэзгъэлъэгъощтых,
шъуинахьыжъхэми пкІыхьапІэхэр
язгъэлъэгъущтых.
17 'AND IT SHALL BE IN THE LAST DAYS,'
God says, 'THAT I WILL POUR FORTH OF
MY SPIRIT ON ALL MANKIND ; AND YOUR
SONS AND YOUR DAUGHTERS SHALL
PROPHESY, AND YOUR YOUNG MEN
SHALL SEE VISIONS, AND YOUR OLD
MEN SHALL DREAM DREAMS ;
18А мафэхэм къысфэIорышIэрэм,
хъулъфыгъэми бзылъфыгъэми, сэ с Псэ ЛъапІэ
къафезгъэхыщт,
18 EVEN ON MY BONDSLAVES, BOTH
MEN AND WOMEN, I WILL IN THOSE
DAYS POUR FORTH OF MY SPIRIT And
Yukarıda,
gökyüzünde
harikalar yaratacağım. Aşağıda,
yeryüzünde belirtiler, Kan, ateş ve
duman bulutları görülecek.
19
Rab’bin büyük ve görkemli
günü
gelmeden
önce
Güneş
kararacak,
Ay
kan
rengine
dönecek.
21 O zaman Rab’be yakaran herkes
kurtulacak.’
22 Ey
İsrailliler,
şu
sözleri
dinleyin: Bildiğiniz gibi Nasıralı
İsa, Tanrı’nın, kendisi aracılığıyla
aranızda
yaptığı
mucizeler,
harikalar ve belirtilerle kimliği
kanıtlanmış bir kişidir.
20
Tanrı’nın belirlenmiş amacı ve
öngörüsü uyarınca elinize teslim
edilen bu adamı, yasa tanımaz
kişilerin eliyle çarmıha çivileyip
öldürdünüz.
24 Tanrı ise, ölüm acılarına son
vererek O’nu diriltti. Çünkü O’nun
ölüme tutsak kalması olanaksızdı.
25 O’nunla ilgili olarak Davut şöyle
der: ‘Rab’bi her zaman önümde
gördüm, Sağımda durduğu için
sarsılmam.
23
they shall prophesy. 19 'AND I WILL
сигущыІэхэри ахэм агухэм къарыслъхьанхэшъ,
GRANT WONDERS IN THE SKY ABOVE
къязгъэІощтых.
AND SIGNS ON THE EARTH BELOW,
19Уашъом Іофышхо гъэшІэгъонхэр
BLOOD, AND FIRE, AND VAPOR OF
къыщызгъэлъэгъощтых,
SMOKE.
чІылъэми нэшэнэ гъэшІэгъонхэр
къыщызгъэлъэгъощтых,
20 'THE SUN WILL BE TURNED INTO
лъы, машІо, Іугъошхо къэхъущтых.
DARKNESS AND THE MOON INTO
20Зиусхьаным имэфэшхоу щытхъушхо зиІэр
BLOOD, BEFORE THE GREAT AND
къэкІоным ыпэкІэ, тыгъэри шІункІ къэхъущт,
GLORIOUS DAY OF THE LORD SHALL
мазэри лъым фэдэ хъущт.
COME. 21 'AND IT SHALL BE THAT
21Хэт щыщи Зиусхьаныр къыдэІэпыІэнэу елъэІурэр EVERYONE WHO CALLS ON THE NAME
OF THE LORD WILL BE SAVED.'
мыкІодэу къэнэжьыщт».
22Ащ нэужым Петрэ джыри ипсалъэ
къыпидзэжьыгъ:
– Шъо, израиль лІыхэр, мы гущыІэхэм шъукъядэІу:
Назарет щыщ Исус ежь зэрэщыщыр шъо Тхьэм
къышъуфигъэшъыпкъэжьыгъ. Тхьэм ар
къызэригъэшъыпкъэжьыгъэр Исус лъэкІ зыхэлъ
Іофышхохэмрэ Іофышхо гъэшІэгъонхэмрэ
шъуадэжь зэрэщыригъэшІагъэхэри, нэшэнэ
гъэшІэгъонхэр зэрэщыригъэгъэлъэгъуагъэхэри ары.
23Тхьэм гухэлъэу ыухэсыгъэм тетэуи, Тхьэм ар
къэхъуным ыпэ къэхъунэу зэришІэщтыгъэм
фэдэуи, Исус къышъуІэкІэхьагъ. ЦІыф бзаджэхэм
шъо къащым тыряжъугъэІулІи, яжъугъэукІыгъ.
24Ау Тхьэм ар лІэныгъэм икъин щэчыным
хищыжьыгъэу, лІагъэхэм къахигъэтэджыкІыжьыгъ;
сыда пІомэ, лІэныгъэм ар зыIэкIиубытэн
ылъэкIыщтыгъэп. 25Пегъымбар Даутэ Исус
ехьылІагъэу моущтэу къыІуагъ:
«Зиусхьаныр сапашъхьэ итэу слъэгъу зэпытыгъ.
ЗыкІи симыгъэгумэкІыным пае, ар сиджабгъукІэ
къызгот.
22 "Men of Israel, listen to these words:
Jesus the Nazarene, a man attested to you
by God with miracles and wonders and
signs which God performed through Him in
your midst, just as you yourselves know –
23 this Man, delivered over by the
predetermined plan and fore-knowledge of
God, you nailed to a cross by the hands of
godless men and put Him to death.
24 "But God raised Him up again, putting
an end to the agony of death, since it was
impossible for Him to be held in its power.
25 "For David says of Him, 'I SAW THE
LORD ALWAYS IN MY PRESENCE ; FOR
HE IS AT MY RIGHT HAND, SO THAT I
WILL NOT BE SHAKEN.
Bu nedenle yüreğim mutlu,
dilim sevinçlidir. Dahası, bedenim
de umut içinde yaşayacak.
27 Çünkü
sen
canımı
ölüler
diyarına
terk
etmeyeceksin,
Kutsalının
çürümesine
izin
vermeyeceksin.
28 Yaşam yollarını bana bildirdin;
Varlığınla
beni
sevinçle
dolduracaksın.’
29 Kardeşler,
size
açıkça
söyleyebilirim ki, büyük atamız
Davut öldü, gömüldü, mezarı da
bugüne
dek
yanıbaşımızda
duruyor.
26
Davut bir peygamberdi ve
soyundan
birini
tahtına
oturtacağına
dair
Tanrı’nın
kendisine ant içerek söz verdiğini
biliyordu.
31 Geleceği
görerek
Mesih’in
ölümden dirilişine ilişkin şunları
söyledi: ‘O, ölüler diyarına terk
edilmedi, bedeni çürümedi.’
32 Tanrı, İsa’yı ölümden diriltti ve
biz hepimiz bunun tanıklarıyız.
33 O, Tanrı’nın sağına yüceltilmiş,
vaat edilen Kutsal Ruh’u Baba’dan
almış ve şimdi gördüğünüz ve
işittiğiniz gibi, bu Ruh’u üzerimize
dökmüştür.
34-35 Davut,
kendisi
göklere
çıkmadığı halde şöyle der: ‘Rab
30
26Арышъ, сыгу мэгушІо, сыбзэгуи мэгушІо.
Спкъи гугъэпІэшІу иІэу псэфыжьыщт,
27сыда пІомэ, лІагъэхэм ядунаи сэ спсэ
къыфэбгъэнэжьыщтэп.
УиIорышIэ лъапІэм ихьадэ бгъэшъущтэп.
26 'THEREFORE MY HEART WAS GLAD
AND MY TONGUE EXULTED ; MOREOVER
MY FLESH ALSO WILL LIVE IN HOPE ; 27
BECAUSE YOU WILL NOT ABANDON MY
SOUL TO HADES, NOR ALLOW YOUR
HOLY ONE TO UNDERGO DECAY.
28ЩыІэныгъэм дэжь кІорэ гъогухэр сэбгъэшІагъэх.
Уадэжь сэ сыщыбгъэгушІожьыщт».
28 'YOU HAVE MADE KNOWN TO ME THE
WAYS OF LIFE ; YOU WILL MAKE ME
FULL OF GLADNESS WITH YOUR
PRESENCE.' 29 "Brethren , I may
confidently say to you regarding the
patriarch David that he both died and was
buried, and his tomb is with us to this day.
29– Сшыхэр, тятэжъышхо Даутэ ехьылІагъэу
гушхоныгъэкІэ сыкъэгущыІэн сыфит. Ар дунаим
ехыжьыгъагъ ыкІи чІалъхьажьыгъагъ, непэ
къэсыфэ икъэунэ тадэжь щыІ.
30 "And so, because he was a prophet and
knew that GOD HAD SWORN TO HIM
WITH AN OATH TO SEAT one OF HIS
DESCENDANTS ON HIS THRONE, 31 he
looked ahead and spoke of the resurrection
of the Christ, that HE WAS NEITHER
ABANDONED TO HADES, NOR DID His
flesh SUFFER DECAY.
30Даутэ пегъымбарыгъ, ащи ышІэщтыгъ,
Христосэу ежь Даутэ къытекІын фэегъэ цІыфхэм
ащыщыр ежь Даутэ ипачъыхьэ тІысыпІэ
тыригъэтІысхьанэу Тхьэм гущыІэ пытэкІэ
къызэригъэгугъагъэр. 31Арышъ, Даутэ къэхъущтыр
ешІэти, Христос игугъу ышIэу «Тхьэм ар лІагъэхэм
ядунай къыригъэнэжьыщтэп», «ащ ихьади
ыгъэшъущтэп» къызеІом, зыфиІуагъэр Христос
лІагъэхэм къызэрахэтэджыкІыжьыщтыр ары. 32А
32 "This Jesus God raised up again, to
which we are all witnesses. 33 "Therefore
Исусыр ары Тхьэм лІагъэхэм
having been exalted to the right hand of
къахигъэтэджыкІыжьыгъэр, а Іофыми тэ зэкІэри
God, and having received from the Father
тыришыхьат. 33Тхьэм Исус уашъом дищэежьи,
the promise of the Holy Spirit, He has
иджабгъукІэ зызыгуегъэтІысхьэм ыуж, Ты лъапІэм
poured forth this which you both see and
ежь ы Псэ ЛъапІэу къызэригъэгугъагъэр
hear.
къыритыгъ, зэрэшъулъэгъурэми зэрэзэхэшъухырэми фэдэу Исус Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
34 "For it was not David who ascended into
къытфыригъэхыгъ. 34Сыда пІомэ, Даутэ уашъом
heaven, but he himself says : 'THE LORD
дэкІоежьыгъэп, ау моущтэу къыІуагъ:
SAID TO MY LORD, "SIT AT MY RIGHT
Rabbim’e
dedi
ki,
Ben
düşmanlarını Ayaklarının altına
serinceye dek, Sağımda otur.’
Böylelikle bütün İsrail halkı
şunu kesinlikle bilsin: Tanrı, sizin
çarmıha gerdiğiniz İsa’yı hem Rab
hem Mesih yapmıştır.
36
Bu
sözleri
duyanlar,
yüreklerine hançer saplanmış gibi
oldular. Petrus ve öbür elçilere,
“Kardeşler, ne yapmalıyız?” diye
sordular.
38 Petrus onlara şu karşılığı verdi:
“Tövbe edin, her biriniz İsa
Mesih’in
adıyla
vaftiz
olsun.
Böylece günahlarınız bağışlanacak
ve
Kutsal
Ruh
armağanını
alacaksınız.
39 Bu
vaat sizler, çocuklarınız,
uzaktakilerin hepsi için, Tanrımız
Rab’bin çağıracağı herkes için
geçerlidir.”
37
Petrus daha birçok sözlerle
onları uyardı. “Kendinizi bu sapık
kuşaktan kurtarın!” diye yalvardı.
41 Onun
sözünü benimseyenler
vaftiz oldu. O gün yaklaşık üç bin
kişi topluluğa katıldı.
42 Bunlar
kendilerini
elçilerin
öğretisine,
paydaşlığa,
ekmek
40
«Тхьэу Зиусхьаным сэ си Зиусхьан къыриIуагъ:
35Уипыйхэр лъэгукІэтын пфэсшIыфэхэ,
сиджабгъукІэ о щыс».
HAND, 35 UNTIL I MAKE YOUR ENEMIES
A FOOTSTOOL FOR YOUR FEET."'
36– Арышъ, израиль цІыф пстэуми мыр яшъыпкъэу 36 "Therefore let all the house of Israel
know for certain that God has made Him
арэшІ: Мы Исусэу шъо къащым тешъуІулІагъэр
both Lord and Christ -this Jesus whom
Тхьэм Зиусхьанэу ыкІи Христосэу къыгъэхъугъ.
you crucified."
The Ingathering
37 Now when they heard this, they were
pierced to the heart, and said to Peter and
the rest of the apostles, "Brethren , what
shall we do ?"
37ЦІыфхэм ар зызэхахым, агу хэуІагъ. Ахэмэ
Петрэрэ адрэ апостолхэмрэ къараІуагъ:
– Тшыхэр, сыда тэ тшІэн фаер?
38– ШъуипсэкІодшIагъэхэм шъуафыкІэгъожьи,
38 Peter said to them, "Repent, and each of
Исус Христос ыцІэкІэ шъо пстэуми
you be baptized in the name of Jesus
Christ for the forgiveness of your sins ; and
зытэжъугъэумэхъ, Тхьэм шъуипсэкІодшIагъэхэр
you
will receive the gift of the Holy Spirit.
къышъуфигъэгъунхэм пае, – ариІожьыгъ Петрэ. –
Ащыгъум Тхьэм итынэу ежь ы Псэ ЛъапІэ шъугухэм
къарилъхьащт.
39Тхьэм ежь ы Псэ ЛъапІэ къызыфыригъэхынэу
къыгъэгугъагъэхэр шъори, шъуибынхэри, зэкІэ
чыжьэу щыІэ цІыфхэри – зэкІэ цІыфхэу ежь ибын
хъунхэу Зиусхьанэу ти Тхьэ заджэхэрэр ары.
40НэмыкІ гущыІабэкІэ Петрэ ахэмэ афигъэпытэу
ялъэІугъ:
– Мы лъэпкъ къуанчэм Тхьэм зыхежъугъэщыжьи,
шъумыкІодэу зыкъежъугъэгъэнэжь.
41Аущтэу Петрэ игущыІэхэр зыштагъэхэм
зарагъэумэхъыгъ. А мафэм шІошъхъуныгъэ зиІэхэм
япчъагъэ минищ фэдиз хэхъуагъ. 42Апостолхэм
арагъашIэрэ Тхьэм игущыІэхэм агу етыгъэу
шІошъхъуныгъэ зиІэ хъугъэ цІыфхэр ядэIущтыгъэх,
39 "For the promise is for you and your
children and for all who are far off, as
many as the Lord our God will call to
Himself."
40 And with many other words he solemnly
testified and kept on exhorting them,
saying, "Be saved from this perverse
generation !" 41 So then, those who had
received his word were baptized ; and that
day there were added about three thousand
souls. 42 They were continually devoting
themselves to the apostles' teaching and to
fellowship, to the breaking of bread and to
prayer.
bölmeye ve duaya adadılar.
зэкъошхэм фэдэуи зэхэтыгъэх, хьалыгъур зэгуач
зэпытыщтыгъ, Тхьэми елъэІу зэпытыщтыгъэх.
2:34-35 Даутэ . . . къыІуагъ – яплъ Орэд ЛъапIэхэм
109:1.
2:42 хьалыгъу зэгуач зэпытыщтыгъ – Исус лІи,
лІагъэхэм къызэрахэтэджыкІыжьыгъэр агу
къагъэкІыжьызэ, ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэр
43 Herkesi bir korku sarmıştı.
зэдашхэх.
İmanlılar Arasındaki Birlik
Elçilerin
aracılığıyla
birçok
belirtiler ve harikalar yapılıyordu.
İmanlıların tümü bir arada
bulunuyor, her şeyi ortaklaşa
kullanıyorlardı.
45 Mallarını mülklerini satıyor ve
bunun parasını herkese ihtiyacına
göre dağıtıyorlardı.
44
Her gün tapınakta toplanmaya
devam eden imanlılar, kendi
evlerinde de ekmek bölüp içten bir
sevinç ve sadelikle yemek yiyor ve
Tanrı’yı övüyorlardı. Bütün halkın
beğenisini kazanmışlardı. Rab de
her
gün
yeni
kurtulanları
topluluğa katıyordu.
46-47
ШІошъхъуныгъэ зиІэхэм язэкъошныгъ
43Апостолхэм Іофышхо гъэшІэгъон Іаджыхэр
ашІагъэхэти, нэшэнэ гъэшІэгъон Іаджыхэри
къагъэлъэгъуагъэхэти, цІыфхэм зэкІэ агухэм
щынагъо арылъ хъугъэ. 44ШІошъхъуныгъэ зиІэхэр
зэкІэ зэгъусагъэх, яІэри зэкІэ язэфэдагъ.
45Ямылъкухэмрэ яхьапщыпхэмрэ ащэхи,
къыкІэкІыгъэм щыщ хэти ищыкІагъэм фэдиз
ратыгъ. 46Зыгу-зыпсэу мафэ къэси Тхьэм иунэшхо
щызэІукІэ зэпытыщтыгъэх. Яунэхэми хьалыгъур
ащызэгуачыщтыгъ, гушІохэу, агу шъыпкъагъэ
зэфилъэу зэдашхэщтыгъэх. 47Тхьэм ищытхъу
аІощтыгъ, цІыф пстэуми агуи яІущтыгъ. ЦІыфхэу
мыкІодхэу къыгъэнэжьхэрэмкІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэхэм япчъагъэ мафэ къэс Зиусхьаным
хигъахъощтыгъ.
43 Everyone kept feeling a sense of awe ;
and many wonders and signs were taking
place through the apostles. 44 And all
those who had believed were together and
had all things in common ; 45 and they
began selling their property and
possessions and were sharing them with
all, as anyone might have need. 46 Day by
day continuing with one mind in the
temple, and breaking bread from house to
house, they were taking their meals
together with gladness and sincerity of
heart, 47 praising God and having favor
with all the people. And the Lord was
adding to their number day by day those
who were being saved.
Sakat Dilencinin İyileştirilmesi
3
1
Bir gün Petrus’la Yuhanna,
saat* üçte, dua vaktinde tapınağa
çıkıyorlardı.
O sırada, doğuştan kötürüm
olan bir adam, tapınağın Güzel
Kapı diye adlandırılan kapısına
getiriliyordu. Tapınağa girenlerden
para dilenmesi için onu her gün
getirip oraya bırakırlardı.
2
Tapınağa girmek üzere olan
Petrus’la Yuhanna’yı gören adam,
kendilerinden
sadaka
istedi.
4 Petrus’la Yuhanna ona dikkatle
baktılar. Sonra Petrus, “Bize bak”
dedi.
3
Adam,
onlardan
bir
şey
alacağını umarak gözlerini onların
üzerine dikti. 6 Petrus, “Bende
altın ve gümüş yok, ama bende
olanı
sana
veriyorum”
dedi.
“Nasıralı İsa Mesih’in adıyla,
yürü!” 7 Sonra onu sağ elinden
kavrayıp kaldırdı. Adamın ayakları
ve bilekleri o anda sapasağlam
oldu. 8 Sıçrayıp ayağa kalktı,
yürümeye
başladı.
Yürüyüp
sıçrayarak, Tanrı’yı överek onlarla
birlikte tapınağa girdi. 9 Bütün
halk, onun yürüyüp Tanrı’yı
10 Onun,
övdüğünü
gördü.
tapınağın Güzel Kapısı’nda oturup
para
dilenen
kişi
olduğunu
anlayınca
ondaki
değişiklik
5
Петрэрэ Иуанрэ лIы сэкъат зэрагъэхъужьыгъэр
Healing the Lame Beggar
3 1Мафэ горэм, щэджэгъоужым, цІыфхэр Тхьэм 3
1 Now Peter and John were going up to
зыщелъэІурэ уахътэу сыхьатыр щымэ адэжь*
Петрэрэ Иуанрэ Тхьэм иунэшхо кІощтыгъэх. 2ЛІы
горэ къызыхъугъэм щегъэжьагъэу ылъакъохэм
атеуцон ымылъэкІэу, Тхьэм иунэшхо
икъэлапчъэхэм ащыщэу «Къэлэпчъэ дах» зыфаІорэм
къахьыщтыгъ. Ар мафэ къэс къахьыти, Тхьэм
иунэшхо чІахьэхэрэм сэдакъэкІэ ялъэІунэу а
къэлапчъэм дэжь агъэтІысыщтыгъ. 3А лІым
Петрэрэ Иуанрэ Тхьэм иунэшхо чІахьэхэзэ
зелъэгъум, ялъэІугъ:
– Сэдакъэ къысэшъут!
4Петрэрэ Иуанрэ анэхэр а лІым
тырагъэдыкъагъэхэу еплъыхэзэ, Петрэ къыІуагъ:
– Мо зэ къытэплъ!
5Зыгорэ къыратынкІэ ащыгугъэу а лІыр
афыдэплъыягъ.
6– Дышъи тыжьыни сэ зи сиІэп, – къыІуагъ Петрэ,
– ау сиІэр осэты: Назарет щыщ Исус Христос
ыцІэкІэ унашъо пфэсэшІы, къэтэджи, къэкІухь!
7ЕтІанэ Петрэ а лІым ыІэ джабгъу къыубыти,
къыгъэтэджыгъ. Ардэдэм а лІым ылъакъохэмрэ
ылъэгуанджэхэмрэ кІуачІэ къахэхьагъ. 8Ар
къызщылъэти, ылъакъохэм атеуцожьи, къыкІухьэу
ыублагъ. ЕтІанэ Петрэрэ Иуанрэ ягъусэу Тхьэм
иунэшхо чІахьи, къыкІухьэмэ, дэпкІаезэ Тхьэм
щытхъу фишІыгъ. 9КъыкІухьэу, Тхьэм щытхъу
фишІэу ар цIыф пстэуми алъэгъугъ. 10Джащыгъум,
Тхьэм иунэшхо «и Къэлэпчъэ дах» зыфаІорэм дэжь
лъэІуакІоу щысыщтыгъэр къашІэжьыгъ, агучІи
изыгъэу, а лІым къехъулІагъэр лъэшэу
the temple at the ninth hour, the hour of
prayer. 2 And a man who had been lame
from his mother's womb was being carried
along, whom they used to set down every
day at the gate of the temple which is called
Beautiful, in order to beg alms of those who
were entering the temple.
3 When he saw Peter and John about to go
into the temple, he began asking to receive
alms.
4 But Peter, along with John, fixed his gaze
on him and said, "Look at us!"
5 And he began to give them his attention,
expecting to receive something from them. 6
But Peter said, "I do not possess silver and
gold, but what I do have I give to you: In the
name of Jesus Christ the Nazarene -walk !"
7 And seizing him by the right hand, he
raised him up; and immediately his feet and
his ankles were strengthened. 8 With a leap
he stood upright and began to walk ; and he
entered the temple with them, walking and
leaping and praising God. 9 And all the
people saw him walking and praising God ;
10 and they were taking note of him as
being the one who used to sit at the
Beautiful Gate of the temple to beg alms,
and they were filled with wonder and
amazement at what had happened to him.
karşısında büyük bir hayret ve
şaşkınlığa düştüler.
агъэшІэгъуагъ.
Петрэ цІыф купышхом ыпашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
Petrus’un Tapınaktaki Konuşması
Adam, Petrus’la Yuhanna’ya
tutunuyordu. Bütün halk hayret
içinde Süleyman’ın Eyvanı denilen
yerde onlara doğru koşuştu.
11
12 Bunu
gören Petrus halka
şöyle seslendi: “Ey İsrailliler, buna
neden şaştınız? Neden gözlerinizi
dikmiş bize bakıyorsunuz? Kendi
gücümüz ya da dindarlığımızla bu
adamın yürümesini sağlamışız
gibi...! 13 İbrahim’in, İshak’ın ve
Yakup’un Tanrısı, atalarımızın
Tanrısı, Kulu İsa’yı yüceltti. Siz
O’nu ele verdiniz. Pilatus O’nu
serbest bırakmaya karar verdiği
halde, siz O’nu Pilatus’un önünde
reddettiniz.
Kutsal ve adil Olan’ı reddedip
bir katilin salıverilmesini istediniz.
14
15 Siz
Yaşam
Önderi’ni
öldürdünüz, ama Tanrı O’nu
ölümden
diriltti.
Biz
bunun
16 Gördüğünüz
tanıklarıyız.
ve
tanıdığınız bu adam, İsa’nın adı
sayesinde, O’nun adına olan
imanla sapasağlam oldu. Hepinizin
gözü önünde onu tam sağlığa
kavuşturan, İsa’nın aracılığıyla
etkin olan imandır. 17 Şimdi ey
kardeşler, yöneticileriniz gibi sizin
de
bilgisizlikten
ötürü
böyle
davrandığınızı biliyorum.
11ЛІэу агъэхъужьыгъэр Петрэрэ Иуанрэ ауж
имыкІэу пачъыхьэ Сэлмэн ыцІэкІэ заджэхэрэ щагоу
шъхьэ зытелъ къэлапчъэхэр зиІэм дэжь щытыгъэх.
Лъэшэу агъэшІагъоу зэкІэ цІыфхэр чъэхи, а
нэбгырищым адэжь щызэрэугъоигъэх. 12Петрэ ар
зелъэгъум, цІыфмэ ариІуагъ:
– Израиль лІыхэр, сыд пае ар жъугъэшІагъора? Сыд
пае ащ фэдизэу тэ шъукъытэплъыра? Тэр-тэрэу
лъэкІышхо тиІэу, е Тхьэр инэу тэ тэгъэлъапІэшъ,
мы лІым зекІон едгъэлъэкІыгъэу шъогугъа?
13Ибрахьимэ, Исхьакъ, Якъубэ я Тхьэу
тятэжъышхохэм я Тхьэ ежь ы Къо Исус
ищытхъушхо къыгъэлъэгъуагъ. Ар тетыгъо зиІэхэм
шъо аІэкІэжъугъэхьагъ. Іэшъхьэтет Пилат ар
шъхьафитэу къытІупщыжьынэу тыриубытагъэ
пэтми, ащ ыпашъхьэ Исус щызэшъупэсыгъэп.
14ЦІыф ЛъапІэу ыкІи Зафэр зэшъупэсыгъэп,
укІакІо горэ шъхьафитэу
къышъуфитІупщыжьынэуи Іэшъхьэтет Пилат
шъуелъэІугъ. 15ЩыІэныгъэ шъыпкъэр цІыфмэ
язытырэр аущтэу шъуукІыгъэ, ау Тхьэм ар
лІагъэхэм къахигъэтэджыкІыжьыгъ. Тэри а Іофым
тыришыхьат. 16Мы лІэу шъулъэгъурэм ыкІи
шъушІэрэм Исус ыцІэ зэрэщыгугъыгъэм пае,
кІуачІэ иІэ хъугъэ. Исус ыцІэрэ Исус дэжь къикІырэ
шІошъхъуныгъэмрэ ары шъо пстэуми
шъуапашъхьэ мы лІыр щызгъэхъужьыпагъэр.
17– Ащ нэмыкІэу, сшыхэр, шъори
шъуитхьэматэхэми Исус ешъушІагъэр
зэхэшъумышІыкІэу зэрэшъушІагъэр сэшІэ. 18Тхьэм
пегъымбар пстэуми агухэм къарилъхьи,
къаригъэІуагъ, ежь и Христос къиныбэ ыщэчын
Peter's Second Sermon
11 While he was clinging to Peter and John,
all the people ran together to them at the socalled portico of Solomon, full of
amazement.
12 But when Peter saw this, he replied to
the people, "Men of Israel, why are you
amazed at this, or why do you gaze at us, as
if by our own power or piety we had made
him walk ?
13 "The God of Abraham, Isaac and Jacob,
the God of our fathers, has glorified His
servant Jesus, the one whom you delivered
and disowned in the presence of Pilate,
when he had decided to release Him.
14 "But you disowned the Holy and
Righteous One and asked for a murderer to
be granted to you, 15 but put to death the
Prince of life, the one whom God raised from
the dead, a fact to which we are witnesses.
16 "And on the basis of faith in His name, it
is the name of Jesus which has
strengthened this man whom you see and
know ; and the faith which comes through
Him has given him this perfect health in the
presence of you all. 17 "And now, brethren, I
know that you acted in ignorance, just as
your rulers did also. 18 "But the things
which God announced beforehand by the
mouth of all the prophets, that His Christ
would suffer, He has thus fulfilled.
Ama bütün peygamberlerin
ağzından
Mesihi’nin*
acı
çekeceğini önceden bildiren Tanrı,
sözünü
bu
şekilde
yerine
getirmiştir.
зэрэфэягъэр, Тхьэм зэриухэсыгъэм тетэуи хъугъэ.
19-20 Öyleyse,
günahlarınızın
silinmesi için tövbe edin ve
Tanrı’ya dönün. Öyle ki, Rab size
yenilenme fırsatları versin ve sizin
için önceden belirlenen Mesih’i,
yani İsa’yı göndersin.
19Арыти, Тхьэм шъуипсэкІодхэр
къышъуфигъэгъунхэм пае, ахэмэ
шъуафыкІэгъожьи, Тхьэм игъогу шъутехь.
20Ащыгъум шъугухэм зызщагъэпсэфыжьын
лъэхъанхэр Зиусхьаным дэжь къикІыщтых, Тхьэм
Христосэу къышъуфигъэнэфэгъэ Исуси
къыгъэкІожьыщт. 21Тхьэм зэпстэури тэрэзэу
зэтыригъэуцожьыфэ, Христос уашъом щыІэн фае,
Тхьэм ипегъымбар лъапІэхэм агухэм къарилъхьи,
къызэраригъэІуагъэм тетэу. 22ГущыІэм пае,
пегъымбар Мусэ къыІуагъ*: «Зиусхьанэу шъуи
Тхьэм шъушыхэм ащыщэу, сэ сфэдэ пегъымбар
къыгъэкІощт. Ащ къышъуиІощт пстэуми шъуядэІун
фае. 23А пегъымбарым къыІохэрэм хэт щыщми
ямыдэІурэр лъэпкъым хэкІынышъ, кІодыжьыщт».
24– Адрэ пегъымбар пстэуми, пегъымбар Самуел
щегъэжьагъэу ащ къыкІэлъыкІуагъэхэми,
пегъымбархэу Тхьэм игущыІэхэр зыгу
къырилъхьэхи, къызэригъэІогъэ пстэуми мы
мафэхэм ягугъу ашІыщтыгъ. 25Пегъымбархэм
аIупэкІэ Тхьэм цІыфхэр къызэригъэгугъэгъэ Іофхэр
зыгъотхэрэр шъоры; Тхьэм ежьыррэ
шъуятэжъышхохэмрэ азыфагу дилъхьэгъэ
зэзэгъыныгъэм иІахьышІуи зыгъотхэрэр шъоры;
сыда пIомэ, Тхьэм пегъымбар Ибрахьимэ риІуагъ:
«О къыптекІыщт цІыфым дунаим ылъэпкъ пстэуми
сынэшІу щыфэныр анигъэсынэу сшІыщт». 26Тхьэм
ежь ы Къуи къызегъэлъагъом, лъэпкъхэм апэу ежь
ы Къо къызфигъэкІуагъэр шъоры, шъуащыщэу
хэти ащ иIэмыркIэ игъогу бзаджэ тыригъэкІэу,
ынэшІу къыщифэным пае.
18
21 Tanrı’nın eski çağlardan beri
kutsal peygamberlerinin ağzından
bildirdiği gibi, her şeyin yeniden
düzenleneceği zamana dek İsa’nın
gökte kalması gerekiyor. 22 Musa
şöyle demişti: ‘Tanrınız Rab size,
kendi kardeşlerinizin arasından
benim
gibi
bir
peygamber
çıkaracak. O’nun size söyleyeceği
her sözü dinleyin. 23 O peygamberi
dinlemeyen
herkes
Tanrı’nın
halkından
koparılıp
yok
edilecektir.’ 24 Samuel ve ondan
sonra konuşan peygamberlerin
hepsi bu günleri duyurdu.
Sizler
peygamberlerin
mirasçıları, Tanrı’nın atalarınızla
yaptığı
antlaşmanın
mirasçılarısınız.
Nitekim
Tanrı
İbrahim’e şöyle demişti: ‘Senin
soyunun aracılığıyla yeryüzündeki
bütün halklar kutsanacak.’
25
Tanrı,
sizleri
kötü
yollarınızdan döndürüp kutsamak
için Kulu’nu ortaya çıkarıp önce
size gönderdi.”
26
19 "Therefore repent and return, so that
your sins may be wiped away, in order that
times of refreshing may come from the
presence of the Lord ; 20 and that He may
send Jesus, the Christ appointed for you,
21 whom heaven must receive until the
period of restoration of all things about
which God spoke by the mouth of His holy
prophets from ancient time. 22 "Moses said,
'THE LORD GOD WILL RAISE UP FOR YOU
A PROPHET LIKE ME FROM YOUR
BRETHREN ; TO HIM YOU SHALL GIVE
HEED to everything He says to you. 23 'And
it will be that every soul that does not heed
that prophet shall be utterly destroyed from
among the people.' 24 "And likewise, all the
prophets who have spoken, from Samuel
and his successors onward, also announced
these days.
25 "It is you who are the sons of the
prophets and of the covenant which God
made with your fathers, saying to Abraham,
'AND IN YOUR SEED ALL THE FAMILIES
OF THE EARTH SHALL BE BLESSED.' 26
"For you first, God raised up His Servant
and sent Him to bless you by turning every
one of you from your wicked ways.
Petrus’la Yuhanna Yüksek Kurul’un
Önünde
4
Kâhinler,
tapınak
koruyucularının komutanı ve Sadukiler,
halka seslenmekte olan Petrus’la
Yuhanna’nın üzerine yürüdüler. 2 Çünkü
onların halka öğretmelerine ve İsa’yı
örnek göstererek ölülerin dirileceğini
söylemelerine çok kızmışlardı.
1
Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ Петрэрэ Иуанрэ
зэрэращагъэхэр
4 Петрэрэ Иуанрэ цІыфхэм адэгущыІэхэзэ, дин
пащэхэр, Тхьэм иунэшхо икъэрэгъулэхэм ятхьэматэ,
саддукейхэр* лъэшэу губжыгъэхэу итІум
къабгъодэхьагъэх; 2сыда пІомэ, Петрэрэ Иуанрэ
цІыфхэм Тхьэм игущыІэхэр арагъашІэхэу, Исус лІагъэхэм
къызэрахэтэджыкІыжьыгъэм пае, лІагъэхэр
къызэрэтэджыжьыщтхэмкIэ макъэ агъэІущтыгъэти ары.
3 Onları yakaladılar, akşam olduğu
3Аущтэу ахэмэ Петрэрэ Иуанрэ аубытхи, пчыхьэ
için ertesi güne dek hapiste tuttular.
хъугъахэти, ятІонэрэ мафэм нэс хьапсым чІагъэсыгъэх.
Ne var ki, konuşmayı dinlemiş
olanların birçoğu iman etti. Böylece
imanlı erkeklerin sayısı aşağı yukarı beş
bine ulaştı.
4
4Петрэрэ Иуанрэ къэбарэу агъэІурэр зэхэзыхыгъэхэм
ащыщхэу бэмэ ИсускІэ шІошъхъуныгъэ яІэ хъугъэ. Ахэмэ
япчъагъэ нэбгырэ минитф фэдиз хъугъэ.
5ЯтІонэрэ мафэм джурт тхьэматэхэр, нахьыжъхэр,
Ertesi gün Yahudiler’in yöneticileri,
Тэурат егъэджэкІо пащэхэр* Ерусалим щызэІукІагъэх.
ileri gelenleri ve din bilginleri*
5
Peter and John Arrested
4
1 As they were speaking to the people,
the priests and the captain of the temple
guard and the Sadducees came up to them,
2 being greatly disturbed because they were
teaching the people and proclaiming in
Jesus the resurrection from the dead.
3 And they laid hands on them and put
them in jail until the next day, for it was
already evening.
4 But many of those who had heard the
message believed ; and the number of the
men came to be about five thousand.
5 On the next day, their rulers and elders
and scribes were gathered together in
Jerusalem;
Yeruşalim’de toplandılar.
6Дин пэщэшхоу Аннэ зыцІэр ащ дэжьым щыІагъ, етІанэ
Кайафэ, Иуан, Александр, нэмыкІ лІыхэу дин
пэщэшхом иунагъо щыщхэр ащ щыІагъэх. 7Ахэмэ
Петрэрэ Иуанрэ утыгум къыращэхи, яупчІыгъэх:
7 Petrus’la
Yuhanna’yı
huzurlarına
–
Сыд фэдэ лъэкIыкIэ е хэт ыцІэкІэ а лІыр хъужьыгъа?
getirtip onlara, “Siz bunu hangi güçle ya
Başkâhin
Hanan’ın
yanısıra,
Kayafa, Yuhanna, İskender ve başkâhin
soyundan gelen herkes oradaydı.
6
da kimin adına dayanarak yaptınız?”
diye sordular.
6 and Annas the high priest was there, and
Caiaphas and John and Alexander, and all
who were of high-priestly descent. 7 When
they had placed them in the center, they
began to inquire, "By what power, or in what
name, have you done this?"
O zaman Kutsal Ruh’la dolan
Petrus onlara şöyle dedi: “Halkın
yöneticileri ve ileri gelenler!
8
Eğer bugün bir hastaya yapılan iyilik
nedeniyle bizden hesap soruluyor ve bu
adamın nasıl iyileştiği soruşturuluyorsa,
hepiniz ve bütün İsrail halkı şunu bilin:
Bu adam, sizin çarmıha gerdiğiniz, ama
Tanrı’nın ölümden dirilttiği Nasıralı İsa
Mesih’in adı sayesinde önünüzde
sapasağlam duruyor. 11 İsa,’Siz yapıcılar
tarafından hiçe sayılan, Ama köşenin
baş taşı durumuna gelen taş’tır.
9-10
Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur.
Bu göğün altında insanlara bağışlanmış,
bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad
yoktur.”
12
Kurul üyeleri, Petrus’la Yuhanna’nın
yürekliliğini görüp de bunların eğitim
görmemiş, sıradan kişiler olduklarını
anlayınca şaştılar ve onların İsa’yla
birlikte bulunduklarını farkettiler.
14 İyileştirilen
adam,
Petrus
ve
Yuhanna’yla birlikte gözleri önünde
duruyordu; bunun için hiçbir karşılık
veremediler.
15 Kurul
üyeleri
onlara
dışarı
çıkmalarını buyurduktan sonra durumu
kendi aralarında tartışmaya başladılar.
16 Bu adamları ne yapacağız? dediler.
“Yeruşalim’de yaşayan herkes, bunların
eliyle
olağanüstü
bir
belirti
13
8Ар заІом, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ Петрэ ыгу инэу илъ хъуи,
ариІуагъ:
– Шъо тэ тлъэпкъ итхьэматэхэри, инахьыжъхэри! 9ЛІэу
зылъакъохэм атеуцон зымылъэкІыщтыгъэм тэ шІоу
фэтшІагъэм иІоф шъухаплъэзэ, «Сыдэущтэу ар
хъужьыгъа?» шъуІозэ, непэ шъукъытэупчІы. 10Арышъ,
шъо зэпстэуми, Израиль лъэпкъым зэкІэ мыр
зэжъугъашІэ: къалэу Назарет щыщ Исус Христос ыцІэ
илъэкI ары мы лІыр зыгъэхъужьыгъэр, ащ ишIушIэкIэ ар
шъуапашъхьэ ит. Исус ары къащым тешъуІулІагъэр, ау
Тхьэм ар лІагъэхэм къахигъэтэджыкІыжьыгъ. 11Ежьыр
ары
«Унэ зышІыхэрэм зэрамыпэсэу чІадзыжьыгъэ мыжъор
унэр зыIыгъырэ лъэпсэ дэдэ хъугъэ» *.
12– ЦІыфхэр мыкІодхэу къэзгъэнэжьырэ закъор Исус
ары. Тхьэм уашъом ычІэгъ чІэт цІыфхэм аритыгъэу ащ
ыцІэ нэмыкІ тымыкІодэу тыкъэзгъэнэжьын зылъэкІын зи
щыІэп.
13Джурт тхьэматэхэм Петрэрэ Иуанрэ ягушхоныгъэ
залъэгъум, лІы къызэрыкІохэу гъэсэныгъэ зэрямыIэм гу
зылъатэм, агъэшІэгъуагъ, Исус зэригъусагъэхэри
къашІэжьыгъ.
14Ау а лІэу агъэхъужьыгъэр ахэмэ ягъусэу ащ дэжьым
щытэу алъэгъугъэти, ащ нахьыбэ араІожьын
алъэкІыгъэп. 15Аущтэу зэхъум, Синедрион* хэсэ унэм
Петрэрэ Иуанрэ чІагъэкІыжьхи, ежьхэр зэупчІыжьхэу
аублагъ.
16ЗэупчІыжьхэзэ, моущтэу зэраІожьыгъ:
– Мы лІитІум сыда ятшІэщтыр? Ерусалим дэс цІыф
пстэуми ахэмэ Іофышхо гъэшІэгъон зэрашІагъэр ашІэ.
«Іофышхо ашІагъэп» тэ тІо хъущтэп.
8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said
to them, "Rulers and elders of the people,
9 if we are on trial today for a benefit done
to a sick man, as to how this man has been
made well,
10 let it be known to all of you and to all the
people of Israel, that by the name of Jesus
Christ the Nazarene, whom you crucified,
whom God raised from the dead - by this
name this man stands here before you in
good health.
11 "He is the STONE WHICH WAS
REJECTED by you, THE BUILDERS, but
WHICH BECAME THE CHIEF CORNER
stone.
12 "And there is salvation in no one else; for
there is no other name under heaven that
has been given among men by which we
must be saved."
Threat and Release
13 Now as they observed the confidence of
Peter and John and understood that they
were uneducated and untrained men, they
were amazed, and began to recognize them
as having been with Jesus. 14 And seeing
the man who had been healed standing with
them, they had nothing to say in reply. 15
But when they had ordered them to leave
the Council, they began to confer with one
another, 16 saying, "What shall we do with
these men ? For the fact that a noteworthy
miracle has taken place through them is
apparent to all who live in Jerusalem, and
we cannot deny it.
gerçekleştirildiğini biliyor. Biz bunu
inkâr edemeyiz.
17 Ama bu haberin halk arasında daha
çok yayılmasını önlemek için onları
tehdit edelim ki, bundan böyle İsa’nın
adından kimseye söz etmesinler.”
Böylece onları çağırdılar, İsa’nın adını
hiç anmamalarını, o adı kullanarak
hiçbir şey öğretmemelerini buyurdular.
19 Ama Petrus’la Yuhanna şöyle karşılık
verdiler: “Tanrı’nın önünde, Tanrı’nın
sözünü değil de sizin sözünüzü
dinlemek doğru mudur, kendiniz karar
verin.
20 Biz gördüklerimizi ve işittiklerimizi
anlatmadan edemeyiz.”
21 Kurul üyeleri onları bir daha tehdit
ettikten sonra serbest bıraktılar; onları
cezalandırmak için hiçbir gerekçe
bulamamışlardı. Çünkü bütün halk,
olup bitenler için Tanrı’yı yüceltiyordu.
22 Nitekim mucize sonucu iyileşen
adamın yaşı kırkı geçmişti.
18
İmanlılar Cesaret için
Dua Ediyor
Serbest
bırakılan
Petrus’la
Yuhanna,
arkadaşlarının
yanına
dönerek başkâhinlerle ileri gelenlerin
kendilerine söylediği her şeyi bildirdiler.
24 Arkadaşları
bunu duyunca hep
birlikte Tanrı’ya şöyle seslendiler: “Ey
Efendimiz! Yeri göğü, denizi ve onların
içindekilerin tümünü yaratan sensin.
25 Kutsal Ruh aracılığıyla kulun atamız
Davut’un ağzından şöyle dedin: ‘Uluslar
neden hiddetlendi, Halklar neden boş
23
17Ау хъугъэм икъэбар ащ нахьи нахьыбэу цІыфмэ
ахэмыхьаным пае, «Исус ыцІэкІэ зы цІыф горэм
шъудэгущыІэмэ, къиныбэ шъодгъэщэчыщт» тІонышъ, мы
лІыхэм афэдгъэпытэн фае.
18ЕтІанэ Петрэрэ Иуанрэ хэсэ унэм къычІащэжьхи, Исус
ыцІэкІэ зи къамыІожьынэуи, цІыфхэм зи
арамыгъэшІэжьынэуи афагъэпытагъ. 19Ау Петрэрэ
Иуанрэ ахэмэ араІожьыгъ:
– Тхьэм тедэІуным нахьи, шъо тышъодэІуныр ТхьэмкІэ
тэрэза, мытэрэза, шъор-шъорэу хьыкум тешъушІыхьан
фае. 20Ау тэ Іофхэу тлъэгъугъэхэмрэ зэхэтхыгъэхэмрэ
къэтымыІо хъущтэп.
21ЕтІанэ джурт тхьэматэхэм, «ШъукъытэмыдэІумэ,
къиныбэ шъодгъэщэчыщт» аІуи, джыри зэ афагъэпыти,
къатІупщыжьыгъэх. Ахэмэ къин арагъэщэчынэу
ушъхьагъу агъотыгъэп, сыда пІомэ, а хъугъэ-шІагъэм
пае, цІыф пстэуми Тхьэм щытхъу фашІыщтыгъэти ары.
22Мы Іофышхо гъэшІэгъонымкІэ апостолхэм
агъэхъужьыгъэ лІым ыныбжь илъэс тІокІитІум
ехъущтыгъ.
17 "But so that it will not spread any further
among the people, let us warn them to
speak no longer to any man in this name."
18 And when they had summoned them,
they commanded them not to speak or teach
at all in the name of Jesus. 19 But Peter
and John answered and said to them,
"Whether it is right in the sight of God to
give heed to you rather than to God, you be
the judge; 20 for we cannot stop speaking
about what we have seen and heard."
21 When they had threatened them further,
they let them go (finding no basis on which
to punish them) on account of the people,
because they were all glorifying God for
what had happened;
22 for the man was more than forty years
old on whom this miracle of healing had
been performed.
ШІошъхъуныгъэ зиІэхэр Тхьэм зэрелъэІугъэхэр
23Петрэрэ Иуанрэ къызатІупщыжьхэм, ягъусэхэм адэжь
агъэзэжьи, дин пэщэшхохэмрэ нахьыжъхэмрэ
къараIуагъэр аІотэжьыгъ. 24Ахэмэ ар зызэхахым,
зэдаштэу амакъэ инэу къаІэти, Тхьэм елъэІугъэх:
– Зиусхьан, уашъори, чІыри, хыри, ахэмэ ащыІэ пстэури
къэзгъэхъугъэр оры. 25Тятэжъышхо Даутэ ыIупэкІэ о
укъэгущыІагъ. Ар о уиIорышIагъ, о п Псэ ЛъапІэ
илъэкІыкІи мы гущыІэхэр ащ ебгъэІуагъэх*:
«Хымэ лъэпкъхэр сыда зыкІэгубжыхэрэр?
23 When they had been released, they went
to their own companions and reported all
that the chief priests and the elders had
said to them. 24 And when they heard this,
they lifted their voices to God with one
accord and said,
"O Lord, it is You who MADE THE HEAVEN
AND THE EARTH AND THE SEA, AND ALL
25 who by the Holy Spirit, through the
mouth of our father David Your servant,
said, 'WHY DID THE GENTILES RAGE, AND
THE PEOPLES DEVISE FUTILE THINGS ?
düzenler kurdu?
ЦІыфхэм пкІэ зимыІэ гухэлъхэри сыда зыкIашIыхэрэр?
26Дунаим ипачъыхьэхэм зыкъаІэтыгъ, пащэхэри
26 Dünyanın
kralları saf bağladı, зэрэугъоихи,
Hükümdarlar
birleşti
Rab’be
ve
Зиусхьанэу Тхьэмрэ Ащ и Хэхи* апэуцунхэу
Mesihi’ne karşı.’
зэгурыIуагъэх».
Gerçekten de Hirodes* ile Pontius
Pilatus, bu kentte İsrail halkı ve öteki
uluslarla birlikte senin meshettiğin*
kutsal Kulun İsa’ya karşı bir araya
geldiler. Senin kendi gücün ve isteğinle
önceden kararlaştırdığın her şeyi
gerçekleştirdiler.
26 'THE KINGS OF THE EARTH TOOK
THEIR STAND, AND THE RULERS WERE
GATHERED TOGETHER AGAINST THE
LORD AND AGAINST HIS CHRIST.'
27-28
27– А гущыІэхэр шъыпкъэх, сыда пІомэ, пщы Иродрэ*
Іэшъхьэтет Понтый Пилатрэ хымэ лъэпкъхэмрэ израиль
цІыфхэмрэ ягъусэхэу, о п Къо лъапІэ Исусэу дагъэ
зыщыпфагъэм пэуцунхэу мы къалэм щызэрэугъоигъэх.
28О пкІочІэшхокІи, уигухэлъ тетэуи хъун фэегъэ Іофхэу
ыпэкІэ бгъэнэфагъэхэр ахэмэ агъэцэкІагъэх.
Ve şimdi ya Rab, onların
savurduğu tehditlere bak! Senin sözünü
tam bir yüreklilikle duyurmak için biz
kullarına güç ver. 30 Kutsal Kulun
İsa’nın adıyla hastaları iyileştirmek için,
belirtiler ve harikalar yapmak için elini
uzat.”
29
29Джы, Зиусхьан, «ШъукъытэмыдэІумэ, къиныбэ
шъодгъэщэчыщт» аІозэ, ахэмэ къызэраІорэм еплъ,
уигущыІэхэр гушхоныгъэ пстэури тиIэу тэ, уиIорышIэхэм,
кІуачІэ къытэт. 30Арышъ, п Къо лъапІэу Исус ыцІэкІэ
сымаджэхэр бгъэхъужьынхэуи, нэшэнэ гъэшІэгъонхэр
къэбгъэлъэгъонхэуи, Іофышхо гъэшІэгъонхэр пшІэнхэуи
о пІэ къэщэй.
31 Duaları
bitince toplandıkları yer
31Тхьэм зелъэІухэ ужым, чІыпІэу зыщызэрэугъоигъэр
sarsıldı. Hepsi Kutsal Ruh’la doldular ve
Tanrı’nın sözünü cesaretle duyurmaya къэсысыгъ. Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ зэкІэмэ агухэм инэу
арылъ хъуи, гушхокІэ Тхьэм игущыІэхэр агъэІоу
devam ettiler.
рагъэжьагъ.
İmanlılar Her Şeylerini Paylaşıyorlar
İnananlar topluluğunun yüreği ve
düşüncesi birdi. Hiç kimse sahip olduğu
herhangi bir şey için “Bu benimdir”
demiyor, her şeylerini ortak kabul
ediyorlardı.
32
27 "For truly in this city there were gathered
together against Your holy servant Jesus,
whom You anointed, both Herod and
Pontius Pilate, along with the Gentiles and
the peoples of Israel,
28 to do whatever Your hand and Your
purpose predestined to occur.
29 "And now, Lord, take note of their
threats, and grant that Your bond-servants
may speak Your word with all confidence,
30 while You extend Your hand to heal, and
signs and wonders take place through the
name of Your holy servant Jesus."
31 And when they had prayed, the place
where they had gathered together was
shaken, and they were all filled with the
Holy Spirit and began to speak the word of
God with boldness.
ШІошъхъуныгъэ зиІэхэм ямылъку зэрэзэфэдагъэр
Sharing among
32ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэр зэкІэ зыгу-зыпсэу
зэхэтыгъэх. Зыми имылъку ехьылІагъэу «Мыр сэсый»
ыІуагъэп, зэкІэ язэфэдагъ.
33Апостолхэр Исус лІагъэхэм
32 And the congregation of those who
believed were of one heart and soul; and not
one of them claimed that anything belonging
to him was his own, but all things were
common property to them. 33 And with
33 Elçiler,
Rab İsa’nın ölümden
dirildiğine çok etkili bir biçimde tanıklık
ediyorlardı. Tanrı’nın büyük lütfu
hepsinin üzerindeydi.
къызэрахэтэджыкІыжьыгъэм лъэкІышхокІэ шыхьат
фэхъугъэх, Тхьэм ынэшІуи зэкІэми инэу къащифэщтыгъ.
34-35 Aralarında yoksul olan yoktu.
Çünkü toprak ya da ev sahibi olanlar
bunları satar, sattıklarının bedelini
getirip elçilerin buyruğuna verirlerdi; bu
da herkese ihtiyacına göre dağıtılırdı.
34ЩыкІагъэ зиІэ цІыф зи ахэтыгъэп; сыда пІомэ, е чІыгу,
е унэ зиІэ пстэуми ахэр ащэжьхэти, ахъщэу
къыкІэкІыгъэр къахьыти, 35апостолхэм апашъхьэ
ралъхьэщтыгъ. А ахъщэм щыщэу апостолхэм хэти
ищыкІагъэм фэдиз ратыщтыгъ.
36Кипр хыгъэхъунэм щыщэу, Лэуй унэгъо лъэпкъым
щыщэу лІы горэ щыІагъ. А лІым Юсыф ыцІагъ.
Апостолхэр ащ Бар-НаббэкІэ еджэщтыгъэх. (Бар-Наббэ
зыфаІорэ лІыцІэм къикІырэр «ЦІыфхэр Зыгъэгушхорэр»
ары.) 37Ащ хьасэу иІагъэр ыщи, ахъщэр къыхьи,
апостолхэм апашъхьэ къырилъхьагъ.
Örneğin, Kıbrıs doğumlu bir Levili
olan ve elçilerin Barnaba, yani Cesaret
Verici diye adlandırdıkları Yusuf, sahip
olduğu bir tarlayı sattı, parasını getirip
elçilerin buyruğuna verdi.
36-37
great power the apostles were giving
testimony to the resurrection of the Lord
Jesus, and abundant grace was upon them
all.
34 For there was not a needy person among
them, for all who were owners of land or
houses would sell them and bring the
proceeds of the sales 35 and lay them at the
apostles' feet, and they would be distributed
to each as any had need. 36 Now Joseph, a
Levite of Cyprian birth, who was also called
Barnabas by the apostles (which translated
means Son of Encouragement ),
37 and who owned a tract of land, sold it
and brought the money and laid it at the
apostles' feet.
Ананыйрэ Сапфирэрэ якъэбар
Fate of Ananias and Sapphira
Hananya ile Safira
5
1-2
Hananya
adında
bir
adam, karısı Safira’nın onayıyla
bir mülk sattı, paranın bir
kısmını
kendine
saklayarak
gerisini
getirip
elçilerin
buyruğuna verdi. Karısının da
olup bitenlerden haberi vardı.
Petrus ona, “Hananya, nasıl
oldu da Şeytan’a uydun, Kutsal
Ruh’a yalan söyleyip tarlanın
parasının bir kısmını kendine
4 Tarla
sakladın?”
dedi.
satılmadan önce sana ait değil
miydi? Sen onu sattıktan sonra
da
parayı
dilediğin
gibi
kullanamaz
mıydın?
Neden
yüreğinde
böyle
bir
düzen
kurdun? Sen insanlara değil,
Tanrı’ya yalan söylemiş oldun.
3
Hananya bu sözleri işitince yere
yıkılıp can verdi. Olanları duyan
herkesi büyük bir korku sardı.
6 Gençler
kalkıp Hananya’nın
ölüsünü kefenlediler ve dışarı
7 Bundan
taşıyıp
gömdüler.
yaklaşık
üç
saat
sonra
Hananya’nın karısı, olanlardan
habersiz içeri girdi. 8 Petrus,
“Söyle bana, tarlayı bu fiyata mı
sattınız?” diye sordu. “Evet, bu
fiyata” dedi Safira.
5
5 Ананый ыцІэу лІы горэ щыІагъ. Ежьыррэ
5
ишъхьэгъусэу Сапфирэрэ мылъку горэ ащагъ.
2Шъузым ышІэзэ, Ананый мылъкум кIэкIыгъэм
щыщ ежь пае тІэкІу хихи, къэнагъэр апостолхэм
апашъхьэ рилъхьагъ.
wife Sapphira, sold a piece of property, 2 and
kept back some of the price for himself, with
his wife's full knowledge, and bringing a
portion of it, he laid it at the apostles' feet.
3– Ананый, – къыІуагъ Петрэ, – Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ пцІы фэуусынэуи, чІыгум ыуасэ щыщ ощ
пае хэпхынэуи шэйтаным угу къырилъхьанэу
сыдэущтэу хъугъа? 4ЧІыгур пщэным ыпэкІэ
орыба зиягъэр? Зыощэм ыуж ахъщэм узыфаер
епшІэн плъэкІыщтыгъэба? Мыщ фэдэу пшІэнэу
сыд пае угу къэбгъэкIыгъ? ПцІы зыфэуусыгъэр
цІыфхэр арэп, Тхьэр ары нахь.
3 But Peter said, "Ananias, why has Satan
filled your heart to lie to the Holy Spirit and
to keep back some of the price of the land? 4
"While it remained unsold, did it not remain
your own? And after it was sold, was it not
under your control? Why is it that you have
conceived this deed in your heart? You have
not lied to men but to God."
5Ананый а гущыІэхэр зызэхехым, зэхафи, ыпсэ
хэкІыгъ. Хъугъэ-шІагъэр зэхэзыхыгъэхэр зэкІэ
щынэгъошхом хэфагъэх. 6КІэлэ ныбжьыкІэ куп
къакІуи, ихьадэ чэфын ращэкІи, унэм рахыжьи,
къэхалъэм щычІалъхьажьыгъ.
7Сыхьэтищ фэдиз тешІагъэу, къэхъугъэр
ымышІэу Ананый ишъхьэгъусэ унэм къихьагъ.
8– КъысаІу, – риІуагъ Петрэ, – чІыгур мыщ
фэдиз ахъщэкІэ шъущагъа?
– Ары, ащ фэдиз ахъщэр ары зэрытщагъэр, –
къыІуагъ бзылъфыгъэм.
9 Petrus ona şöyle dedi: “Rab’bin
9– Сыд пае Зиусхьаным ы Псэ ЛъапІэ
Ruhu’nu sınamak için nasıl oldu
da sözbirliği ettiniz? İşte, kocanı шъууплъэкIунэу шъузэрэгъэгугъэжьыгъа? –
5 1 But a man named Ananias, with his
5 And as he heard these words, Ananias fell
down and breathed his last; and great fear
came over all who heard of it. 6 The young
men got up and covered him up, and after
carrying him out, they buried him.
7 Now there elapsed an interval of about
three hours, and his wife came in, not
knowing what had happened. 8 And Peter
responded to her, "Tell me whether you sold
the land for such and such a price?" And she
said, "Yes, that was the price."
9 Then Peter said to her, "Why is it that you
have agreed together to put the Spirit of the
gömenlerin ayak sesleri kapıda,
seni de dışarı taşıyacaklar.”
Kadın
o
anda
Petrus’un
ayakları dibine yıkılıp can verdi.
İçeri giren gençler onu ölmüş
buldular, onu da dışarı taşıyarak
kocasının yanına gömdüler.
10
İnanlılar
topluluğunun*
tümünü ve olayı duyanların
hepsini büyük bir korku sardı.
11
риІуагъ Петрэ. – Еплъ, уилІ ихьадэ къэм
чІэзылъхьажьыгъэхэр пчъэІупэм Іутых, о
уихьади рахыжьыщт.
10Ардэдэм бзылъфыгъэр Петрэ ылъакъохэм
адэжь щызэхафи, ыпсэ хэкІыгъ. КІэлэ
ныбжьыкІэхэр къызехьэхэм, ари лІагъэу
щылъыгъ. Ихьадэ унэм рахыжьи, дахи,
ишъхьэгъусэ бгъодэлъэу чІалъхьажьыгъ.
11Чылыс зэІукІэм щыщ пстэури, хъугъэшІагъэхэр зэхэзыхыгъэ пстэури щынэгъошхом
хэфагъэх.
Lord to the test? Behold, the feet of those
who have buried your husband are at the
door, and they will carry you out as well." 10
And immediately she fell at his feet and
breathed her last, and the young men came
in and found her dead, and they carried her
out and buried her beside her husband.
11 And great fear came over the whole
church, and over all who heard of these
things.
Апостолхэм Іофышхо гъэшІэгъон Іаджи
зэрашІагъэр
Elçiler Birçok Kişiyi İyileştiriyor
12 Elçilerin
aracılığıyla halk
arasında birçok belirtiler ve
harikalar yapılıyordu. İmanlıların
hepsi Süleyman’ın Eyvanı’nda
13 Halk
toplanıyordu.
onlara
büyük saygı duyduğu halde,
dışarıdan
hiç
kimse
onlara
katılmayı
göze
alamıyordu.
14 Buna
karşın, Rab’be inanıp
topluluğa
katılan
erkek
ve
kadınların sayısı giderek arttı.
15 Bütün
bunların
sonucu,
yoldan geçen Petrus’un hiç
değilse gölgesi bazılarının üzerine
düşsün diye halk, hasta olanları
caddelere çıkartıp şilteler ve
döşekler üzerine yatırır oldu.
16
Yeruşalim’in
12Апостолхэм цІыфхэм апашъхьэ нэшэнэ
гъэшІэгъон Іаджи къыщагъэлъагъощтыгъ,
Іофышхо гъэшІэгъон Іаджи щашІэщтыгъ.
ШІошъхъуныгъэ зиІэ пстэуми зэдаштэу,
пачъыхьэ Сэлмэн ыцІэкІэ заджэхэрэ щагоу
шъхьэ зытелъ къэлапчъэхэр зиІэм
щызэІукІэщтыгъэх. 13ШІошъхъуныгъэ зиІэхэм
ахэхьанхэу цIыфхэм загъэгушхощтыгъэп, ау
лъытэныгъэ афыряІагъ. 14Ащ имызакъоу, цІыф
нахьыбэ, хъулъфыгъэхэми бзылъфыгъэхэми,
ЗиусхьанымкІэ шІошъхъуныгъэ яІэ хъоу, агохьэ
зэпытыщтыгъэх. 15Арышъ, Петрэ зыблэкІыкІэ,
зи мыхъуми, иныбжьыкъу сымаджэхэм
ащыщхэм къатыридзэным пае, цІыфхэм
ясымаджэхэр пІэхэми пІуаблэхэми ателъхэу
къахьыхэти, урамхэм къатыралъхьащтыгъэх.
16Ерусалим игъунэгъу къалэхэми цІыфыбэхэр
çevresindeki къарыкІыхэти, ясымаджэхэмрэ джынэпцІэ
12 At the hands of the apostles many signs
and wonders were taking place among the
people; and they were all with one accord in
Solomon's portico.
13 But none of the rest dared to associate
with them; however, the people held them in
high esteem. 14 And all the more believers in
the Lord, multitudes of men and women,
were constantly added to their number, 15 to
such an extent that they even carried the
sick out into the streets and laid them on
cots and pallets, so that when Peter came by
at least his shadow might fall on any one of
them.
16 Also the people from the cities in the
vicinity of Jerusalem were coming together,
kasabalardan da kalabalıklar
geliyor,
hastaları
ve
kötü
ruhlardan
acı
çekenleri
getiriyorlardı.
Bunların
hepsi
iyileştirildi.
Elçilere Yapılan Baskılar
Bunun üzerine, kıskançlıkla
dolan başkâhin ve yanındakilerin
hepsi, yani Saduki* mezhebinden
olanlar, elçileri yakalatıp devlet
tutukevine attırdılar.
17-18
Ama geceleyin Rab’bin bir
meleği zindanın kapılarını açıp
onları dışarı çıkarttı. “Gidin!
Tapınağa girip bu yeni yaşamla
ilgili
sözlerin
hepsini
halka
duyurun” dedi.
19-20
Elçiler bu buyruğa uyarak
gün doğarken tapınağa girip
öğretmeye başladılar Başkâhin ve
yanındakiler
gelince
Yüksek
Kurul’u*, İsrail halkının bütün
ileri
gelenlerini
toplantıya
çağırdılar. Sonra elçileri getirtmek
için tutukevine adam yolladılar.
21
Ne var ki, görevliler zindana
vardıklarında
elçileri
bulamadılar. Geri dönerek şu
haberi ilettiler: “Tutukevini kilitli
ve tam bir güvenlik altında,
nöbetçileri de kapılarda durur
bulduk. Ama kapıları açtığımızda
içerde kimseyi bulamadık!”
22-23
Іаехэм рагъэзыгъэхэмрэ къахьыщтыгъэх.
Апостолхэм ахэр зэкІэ агъэхъужьыщтыгъэх.
Джурт тхьэматэхэм апостолхэм къин
зэрарагъэщэчыгъэр
17ЕтІанэ дин пэщэшхомрэ дин пэщэшхом
игъусэ пстэухэмрэ шъугъоныр агу къихьагъ. Дин
пэщэшхом игъусэхэр диныр зылэжьырэ цІыф
купэу саддукей купкІэ заджэхэрэм щыщыгъэх.
18Апостолхэр аубытхи, къалэм ихьапс
чІадзагъэх. 19Ау чэщым Зиусхьаным имэлэІич
хьапсым ипчъэхэр Іуихыхи, ахэр
къычІищыжьхи, къыІуагъ:
20– ШъукІожьи, Тхьэм иунэшхо шъучІахьи, мы
щыІэныгъэ лъапІэм икъэбар зэкІэ цІыфмэ
яшъуІуат.
21Апостолхэр едэІухи, нэф къызэшъым, Тхьэм
иунэшхо чІахьэхи, а къэбарыр цІыфхэм
арагъашІэу аублагъ.
Дин пэщэшхомрэ ащ игъусэхэмрэ къызэкІохэм,
Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэм (израиль цІыфмэ
янахьыжъхэр ары) къяджэхи, апостолхэр
къащэнхэм пае къэрэгъулэхэр хьапсым
агъэкІуагъэх. 22Ахэр хьапсым зэкІохэм,
апостолхэр агъотыгъэхэпти, къагъэзэжьи,
къаІуагъ:
23– Хьапсыр пытэу гъэпытагъэу, къэрэгъулэхэри
пчъэхэм аІутхэу къэдгъотыгъ, ау пчъэхэр Іутхи,
тызычІахьэм, зи чІэдгъотагъэп.
bringing people who were sick or afflicted
with unclean spirits, and they were all being
healed.
Imprisonment and Release
17 But the high priest rose up, along with all
his associates (that is the sect of the
Sadducees), and they were filled with
jealousy.
18 They laid hands on the apostles and put
them in a public jail. 19 But during the night
an angel of the Lord opened the gates of the
prison, and taking them out he said, 20 "Go,
stand and speak to the people in the temple
the whole message of this Life."
21 Upon hearing this, they entered into the
temple about daybreak and began to teach.
Now when the high priest and his associates
came, they called the Council together, even
all the Senate of the sons of Israel, and sent
orders to the prison house for them to be
brought.
22 But the officers who came did not find
them in the prison; and they returned and
reported back,
23 saying, "We found the prison house
locked quite securely and the guards
standing at the doors ; but when we had
opened up, we found no one inside."
24 Bu
sözleri işiten tapınak
koruyucularının
komutanıyla
başkâhinler şaşkına döndüler, bu
işin sonunun nereye varacağını
merak etmeye başladılar.
24Тхьэм иунэшхо икъэрэгъулэхэм ятхьэматэмрэ
дин пэщэшхохэмрэ ар зызэхахым, зыфахьын
ашІагъэп.
24 Now when the captain of the temple
guard and the chief priests heard these
words, they were greatly perplexed about
them as to what would come of this.
O sırada yanlarına gelen
biri, “Bakın, hapse attığınız
adamlar
tapınakta
dikilmiş,
halka öğretiyor” diye haber
getirdi.
25Джащыгъум зыгорэ къакІуи, хъугъэр ахэмэ
къариІуагъ:
– Шъо хьапсым чІэшъудзэгъэгъэ лIыхэр Тхьэм
иунэшхо чІэтхэу, цIыфхэр Исус икъэбар
фагъасэх.
26Ар зареІом, лІыхэр игъусэу къэрэгъулэхэм
ятхьэматэ кІуи, апостолхэр къащагъэх, ау
лІыгъэкІэ къащагъэхэп, сыда пІомэ, цІыфхэр
мыжъохэмкІэ къяонхэшъ, аукІынхэм
щыщынэщтыгъэхэти ары.
27Апостолхэр къащэхи, Тхьэмэтэ Хэсэшхом
ыпашъхьэ ращагъэх. Дин пэщэшхор яупчІэу
ыубли, моущтэу ыІуагъ:
28– «Мы лІым ыцІэкІэ цІыфхэм зи
яшъумыгъашІ!» тІуи, унэшъо пытэ
къышъуфэтшІыгъэба? Ау шъо цІыфхэр
зыфэжъугъасэхэрэ къэбархэр Ерусалим диз
шъушIыгъэ. Джы мы лІым ылъ къыттежъугъэфэн шъугу хэлъ.
29– ЦІыфхэм анахьи Тхьэм нахь тедэІун фае, –
пэгъокІ къатыжьыгъ Петрэрэ адрэ
апостолхэмрэ. 30– Тятэжъхэм я Тхьэ Исус
лІагъэхэм къахигъэтэджыкІыжьыгъ. Ар шъо
пкъэум ешъуІулІи, шъуукІыгъэ. 31Исус израиль
цІыфхэр япсэкІодшIагъэхэм афыкІигъэгъожьынхэшъ, къафэгъунхэм пае, Тхьэм Исус
Зиусхьэнэу ыкІи КъэгъэнэжьакIоу уашъом
дищэежьи, ежь иджабгъукІэ зыгуигъэтІысхьагъ.
25 But someone came and reported to them,
"The men whom you put in prison are
standing in the temple and teaching the
people!"
25
Bunun
üzerine
komutanla
görevliler gidip elçileri getirdiler.
Halkın kendilerini taşlamasından
korktukları
için
zor
kullanmadılar.
26
Elçileri
getirip
Yüksek
Kurul’un
önüne
çıkardılar.
Başkâhin onları sorguya çekti:
“Bu adı kullanarak öğretmeyin
diye size kesin buyruk vermiştik”
dedi.
“Ama
siz
öğretinizi
Yeruşalim Kenti’nin her tarafına
yaydınız. İlle de bizi bu adamın
kanını
dökmekten
sorumlu
göstermek istiyorsunuz.”
27-28
Petrus ve öbür elçiler şöyle
karşılık verdiler: “İnsanlardan
çok, Tanrı’nın sözünü dinlemek
gerek. 30 Atalarımızın Tanrısı,
sizin
çarmıha
gererek
öldürdüğünüz
İsa’yı
diriltti.
31 İsrail’e,
günahlarından tövbe
etme ve bağışlanma fırsatını
vermek için Tanrı O’nu Önder ve
Kurtarıcı olarak kendi sağına
yükseltti.
29
26 Then the captain went along with the
officers and proceeded to bring them back
without violence (for they were afraid of the
people, that they might be stoned).
27 When they had brought them, they stood
them before the Council. The high priest
questioned them,
28 saying, "We gave you strict orders not to
continue teaching in this name, and yet, you
have filled Jerusalem with your teaching and
intend to bring this man's blood upon us."
29 But Peter and the apostles answered, "We
must obey God rather than men. 30 "The
God of our fathers raised up Jesus, whom
you had put to death by hanging Him on a
cross. 31 "He is the one whom God exalted to
His right hand as a Prince and a Savior, to
grant repentance to Israel, and forgiveness of
sins.
Biz, Tanrı’nın kendi sözünü
dinleyenlere verdiği Kutsal Ruh’la
birlikte bu olayların tanıklarıyız.”
33 Kurul üyeleri bu sözleri işitince
çok öfkelendiler ve elçileri yok
etmek istediler. 34-35 Ama bütün
halkın saygısını kazanmış bir
Kutsal Yasa öğretmeni olan
Gamaliel adlı bir Ferisi*, Yüksek
Kurul’da ayağa kalktı, elçilerin
kısa
bir
süre
için
dışarı
çıkartılmasını buyurarak kurul
üyelerine şunları söyledi: “Ey
İsrailliler,
bu
adamlara
yapacağınızı iyi düşünün! 36 Bir
süre önce Tevdas da kendi
kendisiyle ilgili büyük iddialarda
bulunarak başkaldırdı. Dört yüz
kadar kişi de ona katıldı. Ama
adam öldürüldü, izleyicilerinin
hepsi dağıtıldı, hareket yok oldu.
37 Ondan sonra, sayım yapıldığı
günlerde ortaya çıkan Celileli
Yahuda, pek çok insanı ayartıp
peşine taktı. Ama o da öldürüldü
ve
izleyicilerinin
hepsi
darmadağın oldu. 38 Şimdi size
şunu söyleyeyim: Bu adamlarla
uğraşmayın, onları rahat bırakın!
Çünkü bu girişim, bu hareket
insan işiyse, yok olup gidecektir.
32
Yok eğer Tanrı’nın işiyse, bu
adamları yok edemezsiniz. Hatta
kendinizi Tanrı’ya karşı savaşır
durumda bulabilirsiniz.” Kurul
üyeleri Gamaliel’in bu öğüdünü
kabul ettiler.
39
40
Elçileri
içeri
çağırtıp
32Тэри Тхьэм ы Псэ ЛъапІи мы Іоф пстэуми
тыряшыхьат. Тхьэм ежь ы Псэ ЛъапІэ ежь
фэIорышIэрэ цІыфхэм агухэм къарелъхьэ.
33Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэм ар зызэхахым,
къызэкІэплъыхьэхи, апостолхэр аукІы ашIоигъо
хъугъэх. 34Ау фарисей горэ, Гамалиил ыцІэу,
цІыф пстэуми лъытэныгъэ зыфыряІэ Тэурат
егъэджэкІо пащэр Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэсэу
къэтэджи, апостолхэр унэм тІэкІукІэ чІащынхэу
унашъо ышІыгъ. 35ЕтІанэ Тхьэмэтэ Хэсэшхом
хэтхэм ариІуагъ:
– Израиль лІыхэр, мыхэмэ яшъушІэщтымкІэ
шъузфэсакъыжь, 36сыда пІомэ, бэмышІэу Фебдэ
ыцІэу, лІы горэ щыІагъ. Ежь лІы инэу цІыфхэм
ашІуигъэшІэу, нэбгырэ шъиплІ фэдиз гъусэ
къыфэхъугъ, ау цІыфхэм ар аукІыгъ, игъусэхэри
зэбгырыкІыжьхи, кІодыжьыгъэх.
37Ащ къынэуж цІыфхэм япчъагъэ залъытэм,
Иудэ зыцІэ лІэу Галилей хэкум щыщыр
къэтэджи, цІыф Іэджи гъусэ къыфэхъугъ.
ЦІыфхэм ари аукІыгъ, игъусэ пстэури
зэбгырыкІыжьыгъэх. 38Джы мыр шъосэІо: «Мы
лІыхэм ауж шъуикІыжьи, шъутІупщыжьых.
Ахэмэ ягухэлъри яІофи къызхэкІырэр цІыфыр
арымэ, кІодыжьыщт.
39Ау яІоф къызхэкІырэр Тхьэр арымэ, ахэр
жъугъэуцунхэ шъулъэкІыщтэп. Шъузфэсакъыжь,
Тхьэм шъупэуцоу къычІэкІынкІи мэхъу».
40Аущтэу Гамалиил къыІуагъэхэм ядэІугъэх.
32 "And we are witnesses of these things;
and so is the Holy Spirit, whom God has
given to those who obey Him."
Gamaliel's Counsel
33 But when they heard this, they were cut
to the quick and intended to kill them. 34
But a Pharisee named Gamaliel, a teacher of
the Law, respected by all the people, stood
up in the Council and gave orders to put the
men outside for a short time.
35 And he said to them, "Men of Israel, take
care what you propose to do with these men.
36 "For some time ago Theudas rose up,
claiming to be somebody, and a group of
about four hundred men joined up with him.
But he was killed, and all who followed him
were dispersed and came to nothing.
37 "After this man, Judas of Galilee rose up
in the days of the census and drew away
some people after him; he too perished, and
all those who followed him were scattered.
38 "So in the present case, I say to you, stay
away from these men and let them alone, for
if this plan or action is of men, it will be
overthrown;
39 but if it is of God, you will not be able to
overthrow them; or else you may even be
found fighting against God."
40 They took his advice ; and after calling
the apostles in, they flogged them and
kamçılattılar ve İsa’nın adından
söz etmemelerini buyurduktan
sonra salıverdiler.
ЕтІанэ апостолхэм къяджэжьхи, къамыщкІэ
яуагъэх. Ащ нэужым Исус ыцІэкІэ цІыфмэ зи
арамыІонэу унашъо афашІи, атІупщыжьыгъэх.
41Аущтэу Исус ыцІэкІэ лые къарахынэу Тхьэм
41 Elçiler
İsa’nın adı uğruna
hakarete layık görüldükleri için къызэрафигъэшъошагъэмкІэ щыгушІукІхэу,
Yüksek Kurul’un huzurundan апостолхэр Тхьэмэтэ Хэсэшхо унэм
sevinç içinde ayrıldılar.
къычІэкІыжьыгъэх.
41 So they went on their way from the
presence of the Council, rejoicing that they
had been considered worthy to suffer shame
for His name.
Her gün tapınakta ve evlerde
öğretmekten ve Mesih İsa’yla ilgili
Müjde’yi
yaymaktan
geri
kalmadılar.
42 And every day, in the temple and from
house to house, they kept right on teaching
and preaching Jesus as the Christ
42
42Мафэ къэси Тхьэм иунэшхуи унэхэми
цІыфхэм Тхьэм игущыІэхэр щарагъашІэ
зэпытыщтыгъ, къэбарышІоу Исусыр зэрэ
Христосри цІыфхэм арагъэІу зэпытыщтыгъ.
ordered them not to speak in the name of
Jesus, and then released them.
Yedi Yardımcı
6
1
İsa’nın
öğrencilerinin
sayıca çoğaldığı o günlerde, Grekçe
konuşan Yahudiler, günlük yardım
dağıtımında
kendi
dullarına
gereken ilginin gösterilmediğini ileri
sürerek
İbranice*
konuşan
Yahudiler’den
yakınmaya
başladılar.
Bunun üzerine Onikiler*, bütün
öğrencileri bir araya toplayıp şöyle
dediler: “Tanrı’nın sözünü yayma
işini
bırakıp
maddi
işlerle
uğraşmamız doğru olmaz. 3 Bu
nedenle,
kardeşler,
aranızdan
Ruh’la ve bilgelikle dolu, yedi
saygın kişi seçin. Onları bu iş için
görevlendirelim. 4 Biz ise kendimizi
duaya ve Tanrı sözünü yaymaya
adayalım.”
2
Bu öneri bütün topluluğu
hoşnut etti. Böylece, iman ve
Kutsal Ruh’la dolu biri olan
İstefanos’un
yanısıra
Filipus,
Prohoros,
Nikanor,
Timon,
Parmenas ve Yahudiliğe dönen
Antakyalı Nikolas’ı seçip elçilerin
önüne çıkardılar. Elçiler de dua
edip
ellerini
onların
üzerine
koydular. 7 Böylece Tanrı’nın sözü
yayılıyor,
Yeruşalim’deki
öğrencilerin sayısı arttıkça artıyor,
kâhinlerden birçoğu da iman
5-6
Апостолхэм ежьхэм адэІэпыІэнхэу нэбгырибл
зэрагъэнэфагъэр
6
А мафэхэм ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэр
нахьыбэ хъухэ зэхъум, алыджыбзэкІэ гущыІэрэ
джуртхэм джуртыбзэкІэ гущыІэрэ джуртхэм*
афэтхьаусыхэхэу аІуагъ:
– Мафэ къэс шхын зыжъугощыкІэ, тэ тишъузабэхэр
пхъэтэпэмыхь шъошІых.
2Джащыгъум, апостол пшІыкІутІур зэкІэ ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэ цІыфхэм къяджэхи, къаІуагъ:
– Шхын дгощыным пае, Тхьэм игущыІэхэм
цІыфхэр ятымыгъэдэІунхэр тэрэзэп.
–
3Ащ пае, тшыхэр, цІыф пстэуми лъытэныгъэ
зыфыряІэу, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ инэу зыгу илъхэу,
акъылышIу зиІэ нэбгырибл шъуащыщэу къыхэшъух.
Мы Іофыр ахэмэ апшъэ итлъхьан. 4Тэри Тхьэм
телъэІуни, Тхьэм игущыІэхэр цІыфмэ ядгъэІунхэми
тыпылъ зэпытыщт.
5ЗэкIэ зэIукIэгъэ цІыфхэм мы гущыІэхэр агу
рихьыгъэх. Аущтэу Стефанэу шІошъхъуныгъэмрэ
Тхьэм ы Псэ ЛъапІэрэ инэу зыгу илъ лІыр къыхахыгъ.
Ащ нэмыкІэу Филипп, Прохор, Никан, Тимон,
Пармен, Николасэу Антиохие къалэм щыщэу джурт
хъугъэр къахахыгъэх. 6Ахэр апостолхэм апашъхьэ
рагъэуцуагъэх. Апостолхэр Тхьэм елъэІугъэх, аІэхэри
ахэмэ ашъхьэхэм атыралъхьагъэх.
7Аущтэу Тхьэм игущыІэхэм а лъэныкъом инэу
зыщаубгъущтыгъ. ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэм
япчъагъэ Ерусалим бэу щыхэхъуагъ. Дин пащэхэм
Choosing of the Seven
6
61 Now at this time while the disciples
were increasing in number, a complaint arose
on the part of the Hellenistic Jews against the
native Hebrews, because their widows were
being overlooked in the daily serving of food.
2 So the twelve summoned the congregation
of the disciples and said, "It is not desirable
for us to neglect the word of God in order to
serve tables.
3 "Therefore, brethren, select from among you
seven men of good reputation, full of the
Spirit and of wisdom, whom we may put in
charge of this task.
4 "But we will devote ourselves to prayer and
to the ministry of the word."
5 The statement found approval with the
whole congregation; and they chose Stephen,
a man full of faith and of the Holy Spirit, and
Philip, Prochorus, Nicanor, Timon, Parmenas
and Nicolas, a proselyte from Antioch.
6 And these they brought before the apostles ;
and after praying, they laid their hands on
them.
7 The word of God kept on spreading ; and
the number of the disciples continued to
increase greatly in Jerusalem, and a great
many of the priests were becoming obedient
çağrısına uyuyordu.
İstefanos Tutuklanıyor
8 Tanrı’nın lütfuyla ve kudretle
dolu olan İstefanos, halk arasında
büyük
belirtiler
ve
harikalar
yapıyordu. 9 Ne var ki, Azatlılar
Havrası diye bilinen havranın bazı
üyeleri
ve
Kirene’den,
İskenderiye’den,
Kilikya’dan
ve
Asya
İli’nden*
bazı
kişiler
İstefanos’la çekişmeye başladılar.
10 Ama
İstefanos’un
konuşmasındaki bilgeliğe ve Ruh’a karşı
koyamadılar.
Bunun üzerine birkaç kişiyi el
altından ayartarak onlara, “Bu
adamın Musa’ya ve Tanrı’ya karşı
küfür
dolu
sözler
söylediğini
duyduk” dedirttiler. 12 Böylelikle
halkı,
ileri
gelenleri
ve
din
bilginlerini
kışkırttılar.
Gidip
İstefanos’u yakaladılar ve Yüksek
Kurul’un
önüne
çıkardılar.
13 Getirdikleri yalancı tanıklar, “Bu
adam durmadan bu kutsal yere ve
Yasa’ya karşı konuşuyor” dediler.
14 ’Nasıralı
İsa burayı yıkacak,
Musa’nın bize emanet ettiği töreleri
de değiştirecek’ dediğini duyduk.
11
Kurul’da
oturanların
hepsi,
İstefanos’a baktıklarında yüzünün
bir melek yüzüne benzediğini
gördüler.
15
ащыщ купышхоми шІошъхъуныгъэ иІэ хъугъэ.
to the faith.
Стефан зэраубытыгъэр
8Стефан Тхьэм ынэшІу инэу къызщифагъэу,
лъэкІышхо зиІэ лІыгъ. Ащ Іофышхо гъэшІэгъонхэр
ышІэщтыгъ, нэшэнэ гъэшІэгъонхэри цІыфмэ
апашъхьэ къыщигъэлъагъощтыгъ. 9Шъхьафитыныгъэ зиІэ хъугъэхэу зыфаІорэ лІыхэм ясинэгогу
щыщхэм (ахэр Кириние къалэм, Александрие къалэм,
Киликие хэкум, Асие хэкум щыщыгъэх) Стефан
енэкъокъухэу аублагъ. 10Ау Стефан иакъылышIуагъэ
паий, игущыІэхэр Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
къызэрэригъэІуагъэхэм паий пэуцужьынхэ
алъэкІыщтыгъэп.
11Джащыгъум ахэмэ цІыф заулэмэ моущтэу
арагъэІуагъ:
– Мы лІыр пегъымбар Мусэмрэ Тхьэмрэ яхъонэу
зэхэтхыгъ.
12Аущтэу заІом, цІыфхэри, нахьыжъхэри, Тэурат
егъэджэкІо пащэхэри зэкІагъэплъыхьагъэх. Ахэми
Стефан аубыти, Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ
ращагъ. 13Шыхьат нэпцІхэри къащагъэх. А
шыхьатхэм мырэущтэу аIуагъ:
– Мы лІыр мы чІыпІэ лъапІэмрэ Тэурат хабзэмрэ
яхъон зэпыт. 14Сыда пІомэ, Назарет щыщ Исус мы
чІыпІэр зэхикъутэщт ыкIи пегъымбар Мусэ
къытфигъэнэгъэ хабзэхэри зэблихъущтых, мы лІым
джахэр къыIоу зэхэтхыгъ. 15Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэт
пстэури Стефан езэрэгъэплъыгъ. Ащ ынапэ мэлэІич
напэм фэдэу къащыхъугъ.
8 And Stephen, full of grace and power, was
performing great wonders and signs among
the people. 9 But some men from what was
called the Synagogue of the Freedmen,
including both Cyrenians and Alexandrians,
and some from Cilicia and Asia, rose up and
argued with Stephen.
10 But they were unable to cope with the
wisdom and the Spirit with which he was
speaking.
11 Then they secretly induced men to say,
"We have heard him speak blasphemous
words against Moses and against God."
12 And they stirred up the people, the elders
and the scribes, and they came up to him and
dragged him away and brought him before
the Council. 13 They put forward false
witnesses who said, "This man incessantly
speaks against this holy place and the Law;
14 for we have heard him say that this
Nazarene, Jesus, will destroy this place and
alter the customs which Moses handed down
to us."
15 And fixing their gaze on him, all who were
sitting in the Council saw his face like the
face of an angel.
Stephen's Defense
İstefanos’un Konuşması
7
1
Başkâhin,
“Bu
iddialar
doğru mu?” diye sordu.
İstefanos
şöyle
karşılık
verdi: “Kardeşler ve babalar, beni
dinleyin. Atamız İbrahim daha
Mezopotamya’dayken,
Harran’a
yerleşmeden önce, yüce Tanrı ona
görünüp şöyle dedi: ‘Ülkeni,
akrabalarını
bırak,
sana
göstereceğim ülkeye git.’ 4 Bunun
üzerine İbrahim Kildaniler’in*
ülkesini bırakıp Harran’a yerleşti.
Babasının ölümünden sonra da
Tanrı onu oradan alıp şimdi sizin
yaşadığınız bu ülkeye getirdi.
5 Burada ona herhangi bir miras,
bir karış toprak bile vermemişti.
Ama İbrahim’in o sırada hiç
çocuğu olmadığı halde, Tanrı bu
ülkeyi mülk olarak ona ve ondan
sonra
gelecek
torunlarına
vereceğini vaat etti. 6 Tanrı şöyle
dedi: ‘Senin soyun yabancı bir
ülkede, gurbette yaşayacak. Dört
yüz yıl köle olarak çalıştırılacak,
baskı görecek.
2-3
Ama ben kölelik edecekleri
ulusu cezalandıracağım. Bundan
sonra oradan çıkacak ve bana bu
yerde tapınacaklar.’ 8 Sonra Tanrı
onunla,
sünnete
dayalı
7
Стефан Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
7ЕтІанэ дин пэщэшхор Стефан еупчІыгъ:
– Мы лІыхэм къаІохэрэр шъыпкъэха?
2– Тшыхэри, тятэхэри, шъукъэдаIу! – къыІожьыгъ
Стефан. – Тятэжъышхо Ибрахьимэ Хьаран къалэм
дэмытІысхьэзэ, щытхъушхо зиІэ Тхьэр Месопотамие
хэгъэгум ащ къыщыфэлъэгъуагъ. 3Тхьэм моущтэу
къыриІуагъ:
«О уихэгъэгуи, уиблагъэхэми ахэкІи, сэ озгъэлъэгъущт
хэгъэгум кІо!»
4Аущтэу Ибрахьимэ Халдей хэгъэгум икІи, Хьаран
къалэм кІуи, дэтІысхьагъ. Ятэ зэлІэ ужым, мы хэгъэгоу
шъо шъузэрысым Тхьэм къыгъэкощи, къэкІуагъ.
5Мыщ дэжьми Тхьэм Ибрахьимэ мылъку зи
къыщыритыгъэп, лъэкъо тегъэуцуапІэ фэдиз чІыгум
щыщи къыритыгъэп. Ау Ибрахьимэ а мафэхэм сабыий
имыІагъэми, мы хэгъэгур ежьыррэ ежь
къытекІыщтхэмрэ хэгъэгу афэхъунэу Тхьэм
къыгъэгугъагъ. 6Ащ ехьылIагъэу Тхьэм моущтэу
къыІуагъ*: «О къыптекІыщтхэр илъэс шъиплІэ хымэ
хэгъэгум щыпсэущтых, цІыфхэм ахэр агъэпщылІхэзэ,
лыехэри къарахыщтых.
7Ау ахэр зыгъэпщылІырэ лъэпкъым сэ
езгъэпщыныжьыщт. Ащ ыуж о къыптекІыщтхэр а
хэгъэгум къикІынхэшъ, мы чІыпІэм
сыщагъэлъэпІэщт». 8ЕтІанэ Тхьэм ежьыррэ
7
1 The high priest said, "Are these things
so ?" 2 And he said, "Hear me, brethren and
fathers ! The God of glory appeared to our
father Abraham when he was in
Mesopotamia, before he lived in Haran,
3 and said to him, 'LEAVE YOUR COUNTRY
AND YOUR RELATIVES, AND COME INTO
THE LAND THAT I WILL SHOW YOU.'
4 "Then he left the land of the Chaldeans and
settled in Haran. From there, after his father
died, God had him move to this country in
which you are now living. 5 "But He gave him
no inheritance in it, not even a foot of
ground, and yet, even when he had no child,
He promised that HE WOULD GIVE IT TO
HIM AS A POSSESSION, AND TO HIS
DESCENDANTS AFTER HIM.
6 "But God spoke to this effect, that his
DESCENDANTS WOULD BE ALIENS IN A
FOREIGN LAND, AND THAT THEY WOULD
BE ENSLAVED AND MISTREATED FOR
FOUR HUNDRED YEARS.
7 " 'AND WHATEVER NATION TO WHICH
THEY WILL BE IN BONDAGE I MYSELF WILL
JUDGE,' said God, 'AND AFTER THAT THEY
WILL COME OUT AND SERVE ME IN THIS
PLACE.' 8 "And He gave him the covenant of
antlaşmayı
yaptı.
Böylelikle
İbrahim, İshak’ın babası oldu ve
onu sekiz günlükken sünnet etti.
Ve İshak Yakup’un, Yakup da on
iki büyük atamızın babası oldu.
Yusuf’u kıskanan atalarımız,
onu köle olarak Mısır’a sattılar.
Ama Tanrı onunlaydı ve onu
bütün sıkıntılarından kurtardı.
Ona
bilgelik
vererek
Mısır
Firavunu’nun gözüne girmesini
sağladı. Firavun da onu Mısır ve
bütün
saray
halkı
üzerine
yönetici atadı.
9-10
Sonra bütün Mısır ve Kenan
ülkesini kıtlık vurdu, büyük
sıkıntılar
başladı.
Atalarımız
yiyecek bulamadılar.
12 Mısır’da
tahıl bulunduğunu
duyan Yakup, atalarımızı oraya
ilk yolculuklarına gönderdi.
13 Mısır’a ikinci gelişlerinde Yusuf
kardeşlerine kimliğini açıkladı.
Firavun böylece Yusuf’un ailesini
tanımış oldu.
14 Yusuf haber yollayıp babası
Yakup’u ve bütün akrabalarını,
toplam yetmiş beş kişiyi çağırttı.
15 Böylece
Yakup Mısır’a gitti.
Kendisi de atalarımız da orada
öldüler.
16 Kemikleri
sonra
Şekem’e
getirilerek İbrahim’in Şekem’de
Hamor oğullarından bir miktar
gümüş karşılığında satın almış
olduğu mezara konuldu.
17 Tanrı’nın İbrahim’e verdiği
sözün
gerçekleşeceği
zaman
yaklaştığında,
Mısır’daki
halkımızın nüfusu bir hayli
11
Ибрахьимэрэ азыфагу зэзэгъыныгъэ зэрэдилъхьагъэм
итамыгъэу, Ибрахьимэ сунэтшІыныр къыфигъэнагъ.
ЕтІанэ Ибрахьимэ Исхьакъ къыфэхъуи, яенэрэ мафэм
сунэт ышІыгъ. Ащ нэужым Исхьакъи къыщи, Якъубэ
къыфэхъугъ. Якъуби тэ тятэжъышхоу пшІыкІутІумэ
ты афэхъугъ.
9Ау тятэжъышхохэр ежьхэм аш Юсыф ешъугъухэти,
пщылIэу Мысырым ащэнэу лІы куп горэм ращагъ. Ау
Тхьэр Юсыф игъусагъ, 10икъин пстэуми
къахищыжьыгъ. Тхьэм Юсыф акъылышIу къырити,
Мысырым ипачъыхьэ, Фырхьауным ынэшІу
къыщыригъэфагъ. Фырхьауным Мысырыми ежь
иунэшхуи Юсыф пащэ афишІыгъ.
11Ащ нэужым гъэблэшхорэ тхьамыкІэгъэшхорэ зэкІэ
Мысыр хэгъэгуми Ханаан хэгъэгуми къащыхъугъ.
Тятэжъышхохэми шхын агъотыщтыгъэп.
12Якъубэ Мысырым гъомлапхъэ щыІэу зызэхехым,
апэу тятэжъхэр ащ ыгъэкІуагъэх. 13Ахэр Мысырым
ятІонэрэу зэкІохэм, Юсыф ышхэм
зыкъаригъэшІэжьыгъ. Фырхьаунми Юсыф иунагъо
ышІэу хъугъэ.
14ЕтІанэ Юсыф ышхэр ыгъакІохи, ятэу Якъубэ къэбар
фаригъэхьыгъ, зэкІэ иунэкъощхэр, нэбгырэ
тІокІищырэ пшІыкІутфырэ, Мысырым къэкІонхэу.
15Аущтэу Якъубэ Мысырым кІуагъэ. Ащ ежьыри
тятэжъхэри щылІагъэх. 16Ахэмэ яхьадэхэр Шехем
къалэм ахьыжьхи, Ибрахьимэ тыжьын ахъщэкІэ Эмор
ыкъохэм къащищэфыгъэ къэунэм чІалъхьажьыгъэх.
17Тхьэм Ибрахьимэ къызэригъэгугъагъэм
игъэшъыпкъэжьыгъо нахь благъэ хъу къэс, тэ тлъэпкъ
Мысырым нахьыбэ щыхъущтыгъ,
circumcision; and so Abraham became the
father of Isaac, and circumcised him on the
eighth day ; and Isaac became the father of
Jacob, and Jacob of the twelve patriarchs.
9 "The patriarchs became jealous of Joseph
and sold him into Egypt. Yet God was with
him, 10 and rescued him from all his
afflictions, and granted him favor and
wisdom in the sight of Pharaoh, king of
Egypt, and he made him governor over Egypt
and all his household.
11 "Now a famine came over all Egypt and
Canaan, and great affliction with it, and our
fathers could find no food. 12 "But when
Jacob heard that there was grain in Egypt, he
sent our fathers there the first time. 13 "On
the second visit Joseph made himself known
to his brothers, and Joseph's family was
disclosed to Pharaoh.
14 "Then Joseph sent word and invited Jacob
his father and all his relatives to come to
him, seventy-five persons in all.
15 "And Jacob went down to Egypt and there
he and our fathers died.
16 "From there they were removed to
Shechem and laid in the tomb which
Abraham had purchased for a sum of money
from the sons of Hamor in Shechem.
17 "But as the time of the promise was
approaching which God had assured to
Abraham, the people increased and
multiplied in Egypt,
çoğalmıştı.
18 Sonunda
Yusuf
hakkında
bilgisi olmayan yeni bir kral
Mısır’da tahta çıktı.
19 Bu
adam, halkımıza karşı
haince
davrandı,
atalarımıza
kötülük etti. Onları, yeni doğan
çocuklarını açıkta bırakıp ölüme
terk etmeye zorladı.
20-21 O sırada, son derece güzel
bir çocuk olan Musa doğdu.
Musa, üç ay babasının evinde
beslendikten
sonra
açıkta
bırakıldı. Firavunun kızı onu
bulup evlat edindi ve kendi oğlu
olarak yetiştirdi.
22 Musa, Mısırlılar’ın bütün bilim
dallarında eğitildi. Gerek sözde,
gerek eylemde güçlü biri oldu.
23 Kırk
yaşını
doldurunca
Musa’nın yüreğinde öz kardeşleri
İsrailoğulları’nın
durumunu
yakından görme arzusu doğdu.
24 Onlardan
birine haksızlık
edildiğini
gören
Musa,
onu
savundu.
Haksızlığı
yapan
Mısırlı’yı öldürerek ezilenin öcünü
aldı.
25 ’Kardeşlerim Tanrı’nın benim
aracılığımla
kendilerini
kurtaracağını
anlarlar’
diye
düşünüyordu. Ama onlar bunu
anlamadılar.
26 Ertesi gün Musa, kavga eden
iki İbrani’yle karşılaşınca onları
barıştırmak
istedi.
‘Efendiler’
dedi,
‘Siz
kardeşsiniz.
Niye
birbirinize
haksızlık
ediyorsunuz?’
27 Ne var ki, soydaşına haksızlık
eden kişi Musa’yı yana iterek,
‘Kim seni başımıza yönetici ve
18нэмыкІ лІэу Юсыф зымышІэщтыгъэр пачъыхьэ
хъуным нэсыфэ.
19А пачъыхьэр тицІыфхэм тхьагъэпцІыгъэкІэ
адэзекІощтыгъ, тицІыфхэм ясабыйхэри
ымыгъэпсэунхэм пае, чІаригъэдзыжьхэзэ, тятэжъхэм
лые арихыщтыгъ.
20А мафэхэм пегъымбар Мусэ къэхъугъ, Тхьэм
дэжькІи сабый дэхагъ. Мэзищэ ятэ иунэ щаІыгъыгъ,
етІанэ губгъом къыранагъ. 21Губгъом къыранагъэр
фырхьауным ыпхъу ыхьи, ыкъом фэдэу ыпІугъ.
22Аущтэу мысыр цІыфхэм акъылышIуагъэу ахэлъ
пстэури Мусэ рагъэшІагъ, Муси игущыІэхэмкІи
ышІэгъэ ІофхэмкІи лъэкІ зиІэ лІы хъугъэ.
23Мусэ ыныбжь илъэс тІокІитІум зынэсым, ышхэу
израиль цІыфхэр зэригъэлъэгъунхэу рихъухьагъ.
24Мысыр лІы горэм израиль лІыхэм ащыщэу зыгорэм
лые рихэу зелъэгъум, ІэпыІэгъу фэхъуи, лые
къезыхырэм ышІэгъэ Іофым ипэгъокІ ригъэгъотызэ,
ыукІыгъ.
18 until THERE AROSE ANOTHER KING
OVER EGYPT WHO KNEW NOTHING ABOUT
JOSEPH.
19 "It was he who took shrewd advantage of
our race and mistreated our fathers so that
they would expose their infants and they
would not survive.
20 "It was at this time that Moses was born ;
and he was lovely in the sight of God, and he
was nurtured three months in his father's
home. 21 "And after he had been set outside,
Pharaoh's daughter took him away and
nurtured him as her own son.
22 "Moses was educated in all the learning of
the Egyptians, and he was a man of power in
words and deeds.
23 "But when he was approaching the age of
forty, it entered his mind to visit his brethren,
the sons of Israel. 24 "And when he saw one
of them being treated unjustly, he defended
him and took vengeance for the oppressed by
striking down the Egyptian.
25Мусэ ышхэм зэхашІыкІын шІошІыгъ Тхьэм
иIэмыркIэ ежь ахэр къиным къызэрэхищыжьыщтхэр,
ау ахэмэ зэхашІыкІыгъэп.
25 "And he supposed that his brethren
understood that God was granting them
deliverance through him, but they did not
understand.
26ЯтІонэрэ мафэм ышхэм ащыщхэу нэбгыритІу
зэзаохэу Мусэ зелъэгъум, зэригъэшІужьынхэм пае
ариІуагъ: «Шъо, лІитІум, шъузэкъош, сыд пае лые
зэшъухыра?»
27Ау ыш лые езыхырэр Мусэ еІункІи, риІуагъ: «Хэта о
тхьэматэ укъытфэхъунэуи хьыкум
къыттепшІыхьанэуи укъэзгъэлъэгъуагъэр?
26 "On the following day he appeared to them
as they were fighting together, and he tried to
reconcile them in peace, saying, 'Men, you
are brethren, why do you injure one another
?'
27 "But the one who was injuring his
neighbor pushed him away, saying, 'WHO
MADE YOU A RULER AND JUDGE OVER US
?
yargıç atadı?’ dedi.
28 ’Yoksa
dün
Mısırlı’yı
öldürdüğün gibi beni de mi
öldürmek istiyorsun?’
29 Bu söz üzerine Musa Midyan
ülkesine kaçtı. Orada gurbette
yaşadı ve iki oğul babası oldu.
30 Kırk
yıl
geçtikten
sonra
Musa’ya,
Sina
Dağı’nın
yakınlarındaki çölde, yanan bir
çalının alevleri içinde bir melek
göründü.
31-32 Musa
gördüklerine şaştı.
Daha yakından bakmak için
yaklaştığında, Rab ona şöyle
seslendi:
‘Senin
atalarının
Tanrısı, İbrahim’in, İshak’ın ve
Yakup’un
Tanrısı
benim.’
Korkuyla titreyen Musa bakmaya
cesaret edemedi.
33 Sonra Rab, ‘Çarıklarını çıkar!
Çünkü
bastığın
yer
kutsal
topraktır’ dedi.
34 Mısır’da
halkıma
yapılan
baskıyı
yakından
gördüm,
iniltilerini duydum ve onları
kurtarmaya geldim. Şimdi gel,
seni Mısır’a göndereceğim.’
35 Bu Musa, ‘Kim seni yönetici ve
yargıç atadı?’ diye reddettikleri
Musa’ydı. Tanrı onu, çalıda
kendisine
görünen
meleğin
aracılığıyla yönetici ve kurtarıcı
36 Halkı
olarak
gönderdi.
Mısır’dan
çıkaran,
orada,
Kızıldeniz’de* ve kırk yıl boyunca
çölde belirtiler ve harikalar yapan
oydu.
37 İsrailoğulları’na,
‘Tanrı size
kendi kardeşlerinizin arasından
benim
gibi
bir
peygamber
çıkaracak’
diyen
Musa
28Тыгъуасэ мысыр лІыр зэрэуукІыгъэм фэдэу
сыуукІынэу уфая?» 29А гущыІэхэр Мусэ зызэхехым,
хэхьажьи, Мадиам хэгъэгум кІуи, итІысхьагъ. Ащ
къуитІу къыщыфэхъугъ.
30Илъэс тІокІитІу зытешІэм, Синай къушъхьэм дэжь
шъоф нэкІым пэнэ куандэу машІо зыхэнагъэм* хэтэу,
мэлэІич горэ Мусэ къыщыфэлъэгъуагъ.
28 'YOU DO NOT MEAN TO KILL ME AS YOU
KILLED THE EGYPTIAN YESTERDAY, DO
YOU ?' 29 "At this remark, MOSES FLED
AND BECAME AN ALIEN IN THE LAND OF
MIDIAN, where he became the father of two
sons. 30 "After forty years had passed, AN
ANGEL APPEARED TO HIM IN THE
WILDERNESS OF MOUNT Sinai, IN THE
FLAME OF A BURNING THORN BUSH.
31Мусэ ар зелъэгъум, ыгъэшІэгъуагъ. Нахь тэрэзэу
еплъынэу зекІуалІэм, Зиусхьаным ымакъэ къэІугъ:
32«Уятэжъышхохэм я Тхьэу, Ибрахьимэ, Исхьакъ,
Якъубэ я Тхьэр сэры». Мусэ къэкІэзэзи, Iуплъэнэу
тегушхуагъэп.
31 "When Moses saw it, he marveled at the
sight ; and as he approached to look more
closely, there came the voice of the Lord : 32
'I AM THE GOD OF YOUR FATHERS, THE
GOD OF ABRAHAM AND ISAAC AND
JACOB.' Moses shook with fear and would
not venture to look.
33ЕтІанэ Зиусхьаным къыриІуагъ: «О уицуакъэхэр
зыщых, сыда пІомэ, уздэщытыр чІыпІэ лъапІэшъ ары.
34Сэ слъэпкъ гузэжъогъу Мысырым зэрэщыхэтыр
слъэгъугъэ, ящэІу макъэхэри зэхэсхыгъэ. Ахэр къиным
къыхэсщыжьынхэу сыкъехыгъ. КІо, о Мысырым
узгъэкІожьыщт».
35(ЕтІанэ Стефан ипсалъэ джыри къыпидзэжьыгъ:) –
Ахэмэ амыдэу, «хэта о тхьэматэ укъытфэхъунэуи
хьыкум къыттепшІыхьанэуи укъэзгъэлъэгъуагъэр?»
зыфаІогъэгъэ Мусэр ары. А Мусэ дэдэр ары ахэмэ
тхьэматэ афэхъунэуи шъхьафит ышІынхэуи Тхьэм
къыгъэкІуагъэр, мэлэІичэу пэнэ куандэм хэтэу
къыфэлъэгъуагъэм иІэпыІэгъукІэ. 36Муси ары израиль
цІыфхэр Мысырым къизыщыжьыгъэр, Мысырыми,
Хы Плъыжьми, илъэс тІокІитІо шъоф нэкІыми
Іофышхо гъэшІэгъонхэр ащызышІагъэр, нэшэнэ
гъэшІэгъонхэри къащызгъэлъэгъуагъэр. 37А Мусэр
ары израиль цІыфхэм языІуагъэри: «Шъушыхэм
ащыщэу сэ сфэдэу пегъымбар Зиусхьанэу Тхьэм
33 "BUT THE LORD SAID TO HIM, 'TAKE
OFF THE SANDALS FROM YOUR FEET, FOR
THE PLACE ON WHICH YOU ARE STANDING
IS HOLY GROUND. 34 'I HAVE CERTAINLY
SEEN THE OPPRESSION OF MY PEOPLE IN
EGYPT AND HAVE HEARD THEIR GROANS,
AND I HAVE COME DOWN TO RESCUE
THEM; COME NOW, AND I WILL SEND YOU
TO EGYPT.' 35 "This Moses whom they
disowned, saying, 'WHO MADE YOU A
RULER AND A JUDGE ?' is the one whom
God sent to be both a ruler and a deliverer
with the help of the angel who appeared to
him in the thorn bush.
36 "This man led them out, performing
wonders and signs in the land of Egypt and
in the Red Sea and in the wilderness for forty
years.
37 "This is the Moses who said to the sons of
Israel, 'GOD WILL RAISE UP FOR YOU A
PROPHET LIKE ME FROM YOUR
BRETHREN.'
odur.38 Çöldeki
topluluğun
arasında yaşamış, Sina Dağı’nda
kendisiyle konuşan melekle ve
atalarımızla birlikte bulunmuş
olan odur. Bize iletmek üzere
yaşam dolu sözler aldı. 39 Ne var
ki, atalarımız onun sözünü
dinlemek
istemediler.
Onu
reddettiler, Mısır’a dönmeyi özler
oldular. 40 Harun’a, ‘Bize öncülük
edecek
ilahlar
yap’
dediler.
‘Çünkü bizi Mısır’dan çıkaran o
Musa’ya ne oldu bilmiyoruz!’
41 Ve o günlerde buzağı biçiminde
bir put yapıp ona kurban
sundular.
Kendi
elleriyle
yaptıkları bu put için bir şenlik
düzenlediler. 42 Bu yüzden Tanrı
onlardan yüz çevirip onları göksel
cisimlere kulluk etmeye terk etti.
Peygamberlerin
kitabında
yazılmış olduğu gibi: ‘Ey İsrail
halkı, Çölde kırk yıl boyunca
Bana mı sunular, kurbanlar
43 Siz
sundunuz?
Molek’in*
çadırını Ve ilahınız Refan’ın
yıldızını taşıdınız. Tapınmak için
yaptığınız putlardı bunlar. Bu
yüzden sizi Babil’in ötesine
süreceğim.’
Çölde atalarımızın Tanıklık
Çadırı
vardı.
Musa
bunu,
kendisiyle
konuşan
Tanrı’nın
buyurduğu gibi, gördüğü örneğe
göre yapmıştı.
45 Tanıklık
Çadırı’nı önceki
44
къышъуфигъэкІощт». 38Мусэр ары тятэжъхэу шъоф
нэкІым щызэрэугъоигъэхэм ахэтыгъэр. Мусэ мэлэІичэу
Синай къушъхьэм къыщыдэгущыІагъэм игъусагъ,
мыкІодыжьын гущыІэхэри тэ къытфигъэнэжьынхэу
къыІэкІэхьагъэх.
39Ау тятэжъхэр Мусэ едэІунхэу фаещтыгъэхэп. Мусэ
зэрамыпэсэу агухэмкІэ Мысырым зыфагъэзагъ.
40Ахэмэ Хьарунэ раІуагъ*: «Тапэ итхэу ахьынхэу тхьэ
сурэтхэр тфэшІых! Мысырым тыкъизыщыжьыгъэ
Мусэ къехъулІагъэр тшІэрэп». 41А мафэхэм шкІэ
теплъэ иІэу тхьэ нэпцІ ашІи, къурмэн ащ фашІыгъ.
Ахэмэ ежьхэм аІэкІэ ашІыгъэ тхьэ нэпцІым
щыгушІукІхэу, ешхэ-ешъошхо ашІыгъ. 42Ау Тхьэм
ыкІыб ахэмэ къафигъази, ахэмэ уашъом ипкъыгъохэм
тхьэ пІалъэу ялъэІунхэу къыгъэнагъэх, пегъымбархэм
ятхылъ зэритым фэдэу*:
«Шъо, израиль цІыфхэр, илъэс тІокІитІо шъоф нэкІым
шъузетым,
къурмэныпхъэу шІошъубзыщтыгъэр сэра
къызфэшъушІыщтыгъэр?
43Хьау, къурмэн зыфэшъушІыщтыгъэр сэрэп,
ау къэшъухьыщтыгъэр шъуитхьэ нэпцІэу
Молох зыцІэм итхьэлъэІупІэ щэтыр,
шъуитхьэ нэпцІэу Ремфан ижъуагъу, сурэтхэри ары.
Мыхэр арых шъуялъэIунхэу тхьэ нэпцІхэу
шъушІыгъэхэр.
Арышъ, къэлэшхоу Бабилэн нахьи нахь чыжьэу
шъуипыйхэм шъуязгъэщэщт».
44– Тятэжъхэм шыхьатныгъэм итхьэлъэІупІэу
чэтэнгъэІагъэр* шъоф нэкІым щыряІагъ. А
чэтэнгъэІагъэр Тхьэм Мусэ унашъо къызэрэфишІыгъагъэм фэдэу ашІыгъагъ, чэтэнгъэІагъэм
ишапхъэу Мусэ ылъэгъугъагъэм тетэу. 45Ащ ыужым
38 "This is the one who was in the
congregation in the wilderness together with
the angel who was speaking to him on Mount
Sinai, and who was with our fathers ; and he
received living oracles to pass on to you. 39
"Our fathers were unwilling to be obedient to
him, but repudiated him and in their hearts
turned back to Egypt, 40 SAYING TO AARON,
'MAKE FOR US GODS WHO WILL GO
BEFORE US; FOR THIS MOSES WHO LED
US OUT OF THE LAND OF EGYPT - WE DO
NOT KNOW WHAT HAPPENED TO HIM'. 41
"At that time they made a calf and brought a
sacrifice to the idol, and were rejoicing in the
works of their hands. 42 "But God turned
away and delivered them up to serve the host
of heaven; as it is written in the book of the
prophets, 'IT WAS NOT TO ME THAT YOU
OFFERED VICTIMS AND SACRIFICES
FORTY YEARS IN THE WILDERNESS, WAS
IT, O HOUSE OF ISRAEL ?
43 'YOU ALSO TOOK ALONG THE
TABERNACLE OF MOLOCH AND THE STAR
OF THE GOD ROMPHA, THE IMAGES
WHICH YOU MADE TO WORSHIP. I ALSO
WILL REMOVE YOU BEYOND BABYLON.'
44 "Our fathers had the tabernacle of
testimony in the wilderness, just as He who
spoke to Moses directed him to make it
according to the pattern which he had seen.
45 "And having received it in their turn, our
kuşaktan teslim alan atalarımız,
Yeşu’nun
önderliğinde
öteki
ulusların
topraklarını
ele
geçirdikleri
zaman,
çadırı
yanlarında getirdiler. Ulusları
atalarımızın
önünden
kovan,
Tanrı’nın
kendisiydi.
Çadır
Davut’un zamanına dek kaldı.
46 Tanrı’nın beğenisini kazanmış
olan Davut, Yakup’un Tanrısı için
bir konut yapmaya izin istedi.
47 Oysa Tanrı için bir ev yapan
Süleyman oldu.
Ne var ki, en yüce Olan,
elle yapılmış konutlarda oturmaz.
Peygamberin belirttiği gibi, ‘Gök
tahtım,
Yeryüzü
ayaklarımın
taburesidir. Benim için nasıl bir
ev yapacaksınız? Ya da, neresi
dinleneceğim yer? Bütün bunları
yapan elim değil mi? diyor
Rab.’51 Ey dik kafalılar, yürekleri
ve kulakları sünnet edilmemiş
olanlar! Siz tıpkı atalarınıza
benziyorsunuz, her zaman Kutsal
Ruh’a karşı direniyorsunuz. 5253 Atalarınız
peygamberlerin
hangisine zulmetmediler ki? Adil
Olan’ın
geleceğini
önceden
bildirenleri
de
öldürdüler.
Melekler aracılığıyla buyrulan
Yasa’yı alıp da buna uymayan
sizler, şimdi de Adil Olan’a ihanet
edip O’nu katlettiniz!”
48-50
тэ тятэжъхэм а чэтэнгъэІагъэр къакІэныгъэу,
къыздахьыгъ. Тхьэм ахэмэ апашъхьэ хымэ лъэпкъхэр
къырифыхэзэ, Нун ыкъо Ехьошуа тятэжъхэм япащэу
а лъэпкъхэм яхэгъэгу къызатырахым, а чэтэнгъэІагъэр
къыздахьыгъ. ЕтІанэ пачъыхьэ Даутэ имафэхэм
анэсыфэ, чэтэнгъэІагъэр а хэгъэгум къинагъ. 46Тхьэм
ынэшІу къызщифэгъэ Даутэ Тхьэм елъэІугъ: «О Якъубэ
ури Тхь, унэшхо къыпфэсшІынэу фит сыкъэшІ». 47Ау
пачъыхьэ Сэлмэн ары Тхьэм унэшхор
48фэзышІыгъэр. Ау Анахь Лъагэр цІыфхэм аІэкІэ
ашІыгъэ унэхэм арысэп. Зиусхьаным къызэриІорэр
пегъымбарым итхылъ зэритым фэд*:
49«Уашъор ары сипачъыхьэ тІысыпІэ,
чІылъэри ары силъэгукІэтыныр.
Сыд фэдэ уна къысфэшъушІыщтыр?
Тыдэ щыІа зызщызгъэпсэфыщт чІыпІэр?
50Мыхэр зэкІэ къэзгъэшІыгъэр сэрыба?»
51– Шъо, цІыф къаигъэхэр! ШъугухэмкІи
шъутхьакІумэхэмкІи Тхьэр зымышІэрэ цІыфхэм
шъуафэд. Шъо шъуятэжъхэм шъуафэдэу, Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ шъупэуцу зэпыт. 52Шъуятэжъхэм къин
зэрамыгъэщэчыгъэ пегъымбар горэ щыІагъа?
Шъыпкъагъэ ЗиІэр дунаим къызэрэтехьащтымкIэ
макъэ къэзгъэІугъэхэри аукІыгъэх. Шъори тетыгъо
зиІэхэм ар аІэкІэжъугъахьи, яжъугъэукІыгъ.
53МэлэІичхэм Тэурат хабзэр къызыІэкІалъхьагъэр
шъоры, ау щытми Тэурат хабзэм итхэр
жъугъэцакІэхэрэп.
İstefanos’un Taşlanıp Öldürülmesi
Стефан мыжъокІэ еохэзэ зэраукІыгъэр
Kurul üyeleri bu sözleri
duyunca öfkeden kudurdular,
54Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэм Стефан къыІорэр
54
fathers brought it in with Joshua upon
dispossessing the nations whom God drove
out before our fathers, until the time of
David.
46 "David found favor in God's sight, and
asked that he might find a dwelling place for
the God of Jacob. 47 "But it was Solomon
who built a house for Him.
48 "However, the Most High does not dwell
in houses made by human hands ; as the
prophet says:
49 'HEAVEN IS MY THRONE, AND EARTH IS
THE FOOTSTOOL OF MY FEET ; WHAT KIND
OF HOUSE WILL YOU BUILD FOR ME ?' says
the Lord, 'OR WHAT PLACE IS THERE FOR
MY REPOSE ? 50 'WAS IT NOT MY HAND
WHICH MADE ALL THESE THINGS?'
51 "You men who are stiff-necked and
uncircumcised in heart and ears are always
resisting the Holy Spirit; you are doing just
as your fathers did. 52 "Which one of the
prophets did your fathers not persecute?
They killed those who had previously
announced the coming of the Righteous One,
whose betrayers and murderers you have
now become; 53 you who received the law as
ordained by angels, and yet did not keep it."
Stephen Put to Death
54 Now when they heard this, they were cut
İstefanos’a
karşı
dişlerini
gıcırdattılar.
55 Kutsal
Ruh’la
dolu
olan
İstefanos ise, gözlerini göğe dikip
Tanrı’nın görkemini ve Tanrı’nın
sağında duran İsa’yı gördü.
to the quick, and they began gnashing their
зызэхахым, къызэкІэплъыхьагъэхэу, ацэхэр
зэрагъэшхыщтыгъэх. 55Ау Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ Стефан teeth at him. 55 But being full of the Holy
Spirit, he gazed intently into heaven and saw
ыгу инэу илъ хъуи, уашъом дэплъыий, Тхьэм
the glory of God, and Jesus standing at the
ищытхъушхуи Исус Тхьэм иджабгъукІэ готэуи
right hand of God;
ылъэгъугъ.
56 and he said, "Behold, I see the heavens
56– Шъуеплъ, – къыІуагъ Стефан, – уашъохэр
56 Bakın dedi, “Göklerin açıldığını
opened up and the Son of Man standing at
зэІухыгъэхэу, ЦІыф Лъэпкъым ы Къо Тхьэм
ve
İnsanoğlu’nun*
Tanrı’nın
the right hand of God."
иджабгъукІэ готэу сэлъэгъу.
sağında
durmakta
olduğunu
görüyorum.”
57 Bunun
üzerine
kulaklarını
tıkayıp çığlıklar atarak hep
birlikte İstefanos’a saldırdılar.
57Джащыгъум ахэмэ атхьакІумэхэр акудэхи,
мэкъэшхокІэ куохэзэ тезэрэгъэбэнагъэх. 58ЕтІанэ
Стефан къалэм далъэшъуи, мыжъокІэ еохэзэ, аукІэу
аублагъ. Шыхьатхэм ящыгъынхэр Шаул* зыцІэу кІалэ
58 Onu kentten dışarı atıp taşa
tuttular. İstefanos’a karşı tanıklık горэм ылъакъохэм адэжь щагъэтІылъыгъэх.
etmiş olanlar, kaftanlarını Saul
adlı bir gencin ayaklarının dibine
bıraktılar.
59 İstefanos taş yağmuru altında,
“Rab İsa, ruhumu al!” diye
yakarıyordu.
Sonra diz çökerek yüksek
sesle şöyle dedi: “Ya Rab, bu
günahı onlara yükleme!” Bunu
söyledikten
sonra
gözlerini
yaşama kapadı.
60
59АукІынэу мыжъохэмкІэ еохэ зэхъум, Стефан
лъэІуагъэ:
– Зиусхьан Исус, спсэ хэх!
60ЕтІанэ лъэгонджэмышъхьэкІэ тІыси, лъэшэу
мэкъэшхокІэ къэкууи, къыІуагъ:
– Зиусхьан, мы псэкІодыр мы цІыфхэм апшъэ
имылъхь!
Ар къыІуи, ыпсэ хэкІыгъ.
57 But they cried out with a loud voice, and
covered their ears and rushed at him with
one impulse. 58 When they had driven him
out of the city, they began stoning him; and
the witnesses laid aside their robes at the feet
of a young man named Saul.
59 They went on stoning Stephen as he called
on the Lord and said, "Lord Jesus, receive my
spirit!"
60 Then falling on his knees, he cried out
with a loud voice, "Lord, do not hold this sin
against them!" Having said this, he fell asleep
8
Стефан зэраукІыгъэр Шаул игъоу ылъэгъугъ.
Saul Persecutes the Church
Шаул чылыс зэІукІэм щыщхэм къин
зэраригъэщэчыщтыгъэр
81
İstefanos’un
öldürül-
mesini Saul da onaylamıştı. O
gün Yeruşalim’deki kiliseye* karşı
korkunç bir baskı dönemi başladı.
Elçiler hariç bütün imanlılar
Yahudiye ve Samiriye’nin her
yanına dağıldılar. 2 Bazı dindar
kişiler, İstefanos’u gömdükten
sonra onun için büyük yas
tuttular. 3 Saul ise inanlılar
topluluğunu* kırıp geçiriyordu. Ev
ev
dolaşarak,
kadın
erkek
demeden
imanlıları
dışarı
sürüklüyor, hapse atıyordu.
Filipus Samiriye’de
Bunun
sonucu
dağılan
imanlılar, gittikleri her yerde
Tanrı sözünü müjdeliyorlardı.
5 Filipus, Samiriye Kenti’ne gidip
oradakilere Mesih’i* tanıtmaya
başladı.
6 Filipus’u
dinleyen
ve
gerçekleştirdiği belirtileri gören
kalabalıklar, hep birlikte onun
söylediklerine kulak verdiler.
7 Birçoklarının
içinden
kötü
ruhlar yüksek sesle haykırarak
çıktı; birçok felçli ve kötürüm
iyileştirildi.
4
8 А мэфэ дэдэм цІыфхэм чылыс зэІукІэм
щыщхэу Ерусалим дэсхэм лъэшэу къин
арагъэщэчэу аублагъ. Апостолхэм анэмыкІэу,
шІошъхъуныгъэ зиІэ пстэури Иудей хэкумрэ
Самарие хэкумрэ ащызэбгырыкІыжьыгъэх. 2Тхьэм
ишIолIыкI зыгу илъ лІыхэм Стефан чІалъхьажьи,
хьэдэгъэшхо фашІыгъ. 3Ау Шаул чылыс зэІукІэм
щыщхэр ыгъэкІодынхэу ауж итыгъ. Зы унэм
икІымэ адрэ унэм ихьэзэ, хъулъфыгъэхэри
бзылъфыгъэхэри лІыгъэкІэ раригъэщыхэти,
хьапсым чІаригъадзэщтыгъэх.
8
1 Saul was in hearty agreement with
putting him to death. And on that day a great
persecution began against the church in
Jerusalem, and they were all scattered
throughout the regions of Judea and Samaria,
except the apostles. 2 Some devout men buried
Stephen, and made loud lamentation over him.
3 But Saul began ravaging the church,
entering house after house, and dragging off
men and women, he would put them in prison.
Филипп къэбарышІур Самарие хэкум
зэрэщигъэІущтыгъэр
4ЦІыфхэу зэбгырыкІыжьыгъагъэхэм къакІухьэзэ,
КъэбарышIур цІыфхэм арагъэІущтыгъ. 5Филипп
Самарие хэкум щыщ къалэ горэм къакІуи, ащ
дэс цIыфмэ Христос ехьылІэгъэ къэбарышIур
аригъэІугъ. 6ЦІыф купышхохэм Филипп
къэгущыІэу зэхахэу, Іофышхо гъэшІэгъонхэу
ышІэщтыгъэхэри залъэгъум, къыІохэрэм
яшъыпкъэу ядэІущтыгъэх; 7сыда пІомэ,
цІыфыбэхэм ахэс джынэпцІэ Іаехэр кІыихэзэ
ахэкІыщтыгъэх, зыІэпкъ-лъэпкъ узым
зэкІиубытэгъэ цІыфыбэхэри, лъащэхэри Филипп
ыгъэхъужьыщтыгъэх.
Philip in Samaria
4 Therefore, those who had been scattered
went about preaching the word. 5 Philip went
down to the city of Samaria and began
proclaiming Christ to them.
6 The crowds with one accord were giving
attention to what was said by Philip, as they
heard and saw the signs which he was
performing. 7 For in the case of many who had
unclean spirits, they were coming out of them
shouting with a loud voice; and many who had
been paralyzed and lame were healed.
Ve o kentte büyük sevinç
oldu.
8
8Аущтэу а къалэм ицІыфхэм гушІогъошхо яІэ
хъугъэ.
8 So there was much rejoicing in that city.
Büyücü Simun
Ne var ki, kentte bir süreden
beri büyücülük yapan ve Samiriye
halkını şaşkına çeviren Simun
adlı biri vardı. Simun, büyük
adam olduğunu iddia ediyordu.
10 Küçük
büyük, herkes onu
dikkatle dinler, “Büyük Güç
dedikleri Tanrı gücü işte budur”
derlerdi. 11 Uzun zamandan beri
onları büyücülüğüyle şaşkına
çevirdiği
için
onu
dikkatle
12 Ama
dinlerlerdi.
Tanrı’nın
Egemenliği ve İsa Mesih adıyla
ilgili Müjde’yi duyuran Filipus’un
söylediklerine inandıkları zaman,
erkekler de kadınlar da vaftiz*
oldular.
9Ау а къалэм Симон ыцІэу лІы горэ дэсыгъ. Зы
заулэрэ ушхъухьаным пылъыгъэу, ежь лІы инэу
ашІуигъэшІэу, Самарие хэкум ис цІыфмэ
ашІогъэшІэгъоныщтыгъ Симон.
10– Мы лІыр Тхьэм илъэкІышхоу «ЛъэкІыныгъэ
Инэу» зыфаІорэр ары, – аІозэ, цІыф пстэури, ини
цІыкІуи, Симон къыІохэрэм агу етыгъэу
ядэІущтыгъэх. 11БэшІагъэу иушхъухьанкIэ ахэмэ
инэу агъэшІагъоти, яшъыпкъэу едэІущтыгъэх. 12Ау
Тхьэм и Тетыгъошхо ехьылІэгъэ къэбарышІумрэ
Исус Христос ыцІэ ехьылІэгъэ къэбарышІумрэ
Филипп аригъэІухэу, цІыфхэм шІошъхъуныгъэ яІэ
хъу зэхъум, хъулъфыгъэхэми бзылъфыгъэхэми
Филипп зырагъэумэхъыгъ.
13 Simun’un kendisi de inanıp
vaftiz oldu. Ondan sonra sürekli
olarak Filipus’un yanında kaldı.
Doğaüstü belirtileri ve yapılan
büyük mucizeleri görünce şaşkına
döndü.
13Ежь Симони ИсускІэ шІошъхъуныгъэ иІэ хъуи,
Филипп зыригъэумэхъыгъэу, ыуж итэу кІощтыгъ.
Филипп нэшэнэ гъэшІэгъонхэу
къыгъэлъагъощтыгъэхэри Іофышхо гъэшІэгъонхэу
ышІэщтыгъэхэри Симон зилъэгъухэкІэ,
ыгъэшІагъощтыгъэх.
14Ерусалим дэс апостолхэм Самарие цІыфхэм
Тхьэм игущыІэхэр зэрадагъэхэр зызэхахым,
Петрэрэ Иуанрэ ахэмэ адэжь агъэкІуагъэх.
15Петрэрэ Иуанрэ зынэсхэм, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм агухэм арылъ хъунэу Тхьэм
афелъэІугъэх; 16сыда пІомэ, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
ахэмэ ащыщэу зыми къыфехыгъагъэгоп, Зиусхьан
Исус ыцІэкІэ Филипп ахэр ыумэхъыгъагъэх ныІэп.
9
Yeruşalim’deki elçiler, Samiriye
halkının,
Tanrı’nın
sözünü
benimsediğini duyunca Petrus’la
Yuhanna’yı onlara gönderdiler.
15 Petrus’la
Yuhanna
oraya
varınca, Samiriyeli imanlıların
Kutsal Ruh’u almaları için dua
16 Çünkü
ettiler.
Ruh
daha
hiçbirinin üzerine inmemişti. Rab
İsa’nın adıyla vaftiz olmuşlardı, o
14
9 Now there was a man named Simon, who
formerly was practicing magic in the city and
astonishing the people of Samaria, claiming to
be someone great;
10 and they all, from smallest to greatest, were
giving attention to him, saying, "This man is
what is called the Great Power of God." 11 And
they were giving him attention because he had
for a long time astonished them with his magic
arts. 12 But when they believed Philip
preaching the good news about the kingdom of
God and the name of Jesus Christ, they were
being baptized, men and women alike.
13 Even Simon himself believed; and after
being baptized, he continued on with Philip,
and as he observed signs and great miracles
taking place, he was constantly amazed.
14 Now when the apostles in Jerusalem heard
that Samaria had received the word of God,
they sent them Peter and John,
15 who came down and prayed for them that
they might receive the Holy Spirit. 16 For He
had not yet fallen upon any of them; they had
17 Petrus’la
kadar.
Yuhanna
onların üzerine ellerini koyunca,
onlar da Kutsal Ruh’u aldılar. 1819 Elçilerin
bu
el
koyma
hareketiyle
Kutsal
Ruh’un
verildiğini gören Simun onlara
para teklif ederek, “Bana da bu
yetkiyi verin, kimin
üzerine
ellerimi koysam Kutsal Ruh’u
alsın” dedi.
Petrus, “Paran da yok olsun,
sen de!” dedi, “Çünkü Tanrı’nın
armağanını
parayla
elde
edebileceğini sandın. 21 Senin bu
işte bir payın, bir hakkın yok.
Yüreğin, Tanrı’nın gözünde doğru
22 Bu
değildir.
kötülüğünden
tövbe et ve Rab’be yalvar,
yüreğindeki bu düşünce belki
bağışlanır. 23 Senin kin dolu,
kötülüğe tutsak biri olduğunu
görüyorum.” 24 Simun, “Benim
için
Rab’be
yalvarın
da
söylediklerinizden hiçbiri başıma
gelmesin” diye karşılık verdi.
20
25 Petrus’la Yuhanna tanıklık
edip Rab’bin sözünü bildirdikten
sonra,
Samiriye’nin
birçok
köyünde de Müjde’yi duyura
duyura Yeruşalim’e döndüler.
Filipus ve Etiyopyalı
26
Bu arada Rab’bin bir meleği
17Джащыгъум Петрэрэ Иуанрэ аІэхэр ахэмэ
атыралъхьэхи, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ а
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм агухэм арылъ хъугъэ.
18Апостолхэм аІэхэр затыралъхьэм, а цІыфхэм
Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ агухэм арылъ зэрэхъугъэр
Симон зелъэгъум, апостолхэм ахъщэ къафихьи,
моущтэу къыІуагъ:
19– Сэ сІэхэр цІыф горэм теслъхьэмэ, Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ ыгу илъ хъуным пае, сэри мы лъэкІыр
къысэшъут.
20– Тхьэм итын ахъщэкІэ къэпщэфышъун
пшІошІыгъэшъ, уиахъщи ори шъузэдэрэкІод, –
риІуагъ Петрэ. 21– Тхьэм дэжькІэ угу шъыпкъагъэ
илъэпышъ, мы Іофым ущыщэп, уиІахьи хэлъэп.
22Арышъ, мы бзэджэшIагъэм фыкІэгъожьи, Тхьэм
елъэІу. Мыхъун гухэлъэу уиІэр Тхьэм
къыпфигъэгъункІи мэхъу; 23сыда пІомэ,
шъугъоныр о угу инэу илъэу, бзэджагъэми
узэкІиубытагъэу сэлъэгъу.
24– КъэшъуІуагъэхэм ащыщ зи къысэмыхъулІэнэу
Тхьэм шъукъысфелъэІу, – къыІожьыгъ Симон.
simply been baptized in the name of the Lord
Jesus.
17 Then they began laying their hands on
them, and they were receiving the Holy Spirit.
18 Now when Simon saw that the Spirit was
bestowed through the laying on of the apostles'
hands, he offered them money,
19 saying, "Give this authority to me as well,
so that everyone on whom I lay my hands may
receive the Holy Spirit."
20 But Peter said to him, "May your silver
perish with you, because you thought you
could obtain the gift of God with money! 21
"You have no part or portion in this matter, for
your heart is not right before God.
22 "Therefore repent of this wickedness of
yours, and pray the Lord that, if possible, the
intention of your heart may be forgiven you. 23
"For I see that you are in the gall of bitterness
and in the bondage of iniquity."
24 But Simon answered and said, "Pray to the
Lord for me yourselves, so that nothing of what
you have said may come upon me."
25Апостолхэр Зиусхьаным шыхьат фэхъухи,
игущыІэхэр къызагъэІухэ ужым, Самарие хэкум
щыщ къоджабэмэ КъэбарышІур ащагъэІузэ,
Ерусалим агъэзэжьыгъ.
Филиппрэ Ефиопие хэгъэгум щыщ
Іэшъхьэтетымрэ
26– Тэджи, Ерусалим дэкІи, Газэ къалэм* кІорэ
An Ethiopian Receives Christ
25 So, when they had solemnly testified and
spoken the word of the Lord, they started back
to Jerusalem, and were preaching the gospel to
many villages of the Samaritans.
Filipus’a şöyle seslendi: “Kalk,
güneye
doğru,
Yeruşalim’den
Gazze’ye inen yola, çöl yoluna git.”
27 Filipus da kalkıp gitti. Giderken
Etiyopyalı bir hadım gördü. Bu
adam
Etiyopya
Kraliçesi
Kandaki’nin vezirlerinden biriydi.
Kraliçenin bütün hazinelerinden
sorumluydu. Yeruşalim’e, tapınmaya gelmişti.
28 Geri
dönerken arabasında
oturmuş, Peygamber Yeşaya’nın
29 Ruh
Kitabı’nı
okuyordu.
Filipus’a, “Git” dedi, “Şu arabaya
yetiş.”
Filipus
koşup
arabanın
yanına
geldi
ve
hadımın
Peygamber Yeşaya’yı okumakta
olduğunu
işitti.
“Acaba
okuduklarını anlıyor musun?”
diye sordu.31 Hadım, “Biri bana
yol
göstermedikçe
nasıl
anlayabilirim
ki?”
diyerek
Filipus’un arabaya binip yanına
oturmasını rica etti. 32 Kutsal
Yazılar’dan
okuduğu
bölüm
şuydu:
“Koyun
gibi
kesime
götürüldü;
Kırkıcının
önünde
kuzu nasıl ses çıkarmazsa, O da
öylece ağzını açmadı.
гъогум щэджагъом дэжь техь! – ыІуи, Зиусхьаным
имэлэІич Филипп къыриІуагъ. Ар шъоф нэкІым
пхырыкIырэ гъогугъ. 27Аущтэу Филипп тэджи,
гъогум техьагъ. КІозэ, Ефиопие хэгъэгум щыщ лІы
горэм ІукІагъ. Ефиопием ибзылъфыгъэ пачъыхьэу
Кандакие фэлажьэрэ Іэшъхьэтетхэм а лIыр
ащыщыгъ. Бзылъфыгъэ пачъыхьэм имылъку зэкІэ
ащ ыІэ илъыгъ. Ар Ерусалим Тхьэм щелъэІунэу
къэкІогъагъ.
28Ихэгъэгу ыгъэзэжьынэу кум итIысхьагъэу,
пегъымбар Ешайа тхылъэу ытхыгъэм еджэщтыгъ.
29– Кум екІуалІи, ащ готэу кІо! – къыриIуагъ Тхьэм
ы Псэ ЛъапIэ Филипп.
30
33 Aşağılandığında
adalet
O’ndan esirgendi. O’nun soyunu
kim
anacak?
Çünkü
yeryüzündeki
yaşamına
son
verildi.”
26 But an angel of the Lord spoke to Philip
saying, "Get up and go south to the road that
descends from Jerusalem to Gaza." (This is a
desert road.) 27 So he got up and went ; and
there was an Ethiopian eunuch, a court official
of Candace, queen of the Ethiopians, who was
in charge of all her treasure ; and he had come
to Jerusalem to worship,
30Филипп кум екІуалІи, а лІыр пегъымбар Ешайа
тхылъэу ытхыгъэм еджэу зызэхехым, къыІуагъ:
– Узаджэрэм къикІырэр къыбгурэІуа?
31– Зыгорэм зэхэсимыгъэшІыкІмэ, сыдэущтэу
къызгурыІон слъэкІына? – къыІожьыгъ
Іэшъхьэтетым. ЕтІанэ ар Филипп елъэІугъ:
– Кум къитІысхьи, къызготІысхь.
32Іэшъхьэтетыр Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэу
зэджагъэр мы гущыІэхэр ары*:
«Мэлым фэдэу шІуабзынэу ащагъ.
Зыупхъорэм ыпашъхьэ зи ымыІоу шъынэр
зэрэщытым фэдэу,
ежь ыжэ зэтырихыгъэп.
33Ежь агъэпыутыгъ,
зэфагъи хэмылъэу хьыкум тырашІыхьагъ.
А лъэхъаным ицІыфхэм ябзэджагъэ зынэсыгъэр
хэта къэзыІон зылъэкІырэр?
Сыда пІомэ, ыпсэ мы дунаим щыхахыгъ».
28 and he was returning and sitting in his
chariot, and was reading the prophet Isaiah.
29 Then the Spirit said to Philip, "Go up and
join this chariot."
30 Philip ran up and heard him reading Isaiah
the prophet, and said, "Do you understand
what you are reading?" 31 And he said, "Well,
how could I, unless someone guides me?" And
he invited Philip to come up and sit with him.
32 Now the passage of Scripture which he was
reading was this : "HE WAS LED AS A SHEEP
TO SLAUGHTER ; AND AS A LAMB BEFORE
ITS SHEARER IS SILENT, SO HE DOES NOT
OPEN HIS MOUTH.
33 "IN HUMILIATION HIS JUDGMENT WAS
TAKEN AWAY; WHO WILL RELATE HIS
GENERATION ? FOR HIS LIFE IS REMOVED
34 Hadım
Filipus’a,
“Lütfen
açıklar mısın, peygamber kimden
söz ediyor, kendisinden mi, bir
başkasından mı?” diye sordu.
35 Bunun
üzerine
Filipus
anlatmaya
koyuldu.
Kutsal
Yazılar’ın
bu
bölümünden
başlayarak
ona
İsa’yla
ilgili
36-37 Yolda
Müjde’yi
bildirdi.
giderlerken su bulunan bir yere
geldiler. Hadım, “Bak, burada su
var” dedi. “Vaftiz olmama ne engel
var?”
Sonra
arabanın
durmasını
buyurdu. Filipus’la hadım birlikte
suya girdiler ve Filipus hadımı
vaftiz etti.
38
Sudan
çıktıkları
zaman
Rab’bin Ruhu Filipus’u hemen
oradan uzaklaştırdı. Filipus’u bir
daha görmeyen hadım sevinç
içinde yoluna devam etti.
39
Filipus ise kendini Aşdot
Kenti’nde
buldu.
Sezariye’ye
varıncaya dek bütün kentleri
dolaşarak Müjde’yi duyurdu.
40
34– Мыр къысэпІонкІэ сыолъэІу, – къыриIуагъ
Іэшъхьэтетым Филипп, – пегъымбарым зигугъу
ышІырэр хэта? Ежьыра, нэмыкІ цІыф гора?
35Джащыгъум Филипп а гущыІэ дэдэхэу Тхьэм
игущыІэ тхыгъэхэм арытхэмкІэ къыубли, Исус
ехьылІэгъэ КъэбарышІур Іэшъхьэтетым фиІотагъ.
FROM THE EARTH."
34 The eunuch answered Philip and said,
"Please tell me, of whom does the prophet say
this? Of himself or of someone else?"
35 Then Philip opened his mouth, and
beginning from this Scripture he preached
Jesus to him.
36Гъогум рыкІохэзэ, псы горэм нэсыгъэх.
Іэшъхьэтетым къыІуагъ:
– Мыщ псы щыІ. Сэ сыуумэхъымэ хъуна?
37– ЗэкІэ о угукІэ шІошъхъуныгъэ уиІэмэ, усыумэхъ
хъущт, – риІуагъ Филипп.
36 As they went along the road they came to
– Исус Христос Тхьэм зэри КъомкІэ шІошъхъуныгъэ
some water; and the eunuch said, "Look !
сиІ, – къыІожьыгъ Іэшъхьэтетым.
Water! What prevents me from being
38ЕтІанэ Іэшъхьэтетым шыкуаом кур
baptized?"
37 [And Philip said, "If you believe
къыригъэгъэуцуи, Іэшъхьэтетымрэ Филиппрэ псым
with all your heart, you may." And he
хахьэхи, Филипп адрэр ыумэхъыгъ. 39Псым
answered
and said, "I believe that Jesus Christ
къызыхэкІыжьхэм, Зиусхьаным ы Псэ ЛъапІэ
is the Son of God."]
Филипп нэмыкІ чІыпІэ горэм ошІэ-дэмышІэу
38
And
he
ordered
the chariot to stop; and
ыхьыгъ, Іэшъхьэтетми Филипп ылъэгъужьыгъэп.
ГушІуагъом хэтэу Iэшъхьэтетыр игъогу техьажьыгъ.
40 Ау Филипп Азот къалэм* къыщылъэгъуагъ.
Кесарие къалэм* нэс къыкІухьэзэ, КъэбарышІур
къэлэ пстэуми ащигъэІущтыгъ.
they both went down into the water, Philip as
well as the eunuch, and he baptized him. 39
When they came up out of the water, the Spirit
of the Lord snatched Philip away; and the
eunuch no longer saw him, but went on his
way rejoicing.
40 But Philip found himself at Azotus, and as
he passed through he kept preaching the
gospel to all the cities until he came to
Caesarea.
Шаул Исус игъогу зэрэтехьагъэр
İsa Saul’a Görünüyor
9
1-2
The Conversion of Saul
Saul ise Rab’bin öğrencilerine karşı
hâlâ tehdit ve ölüm soluyordu. Başkâhine gitti,
Şam’daki havralara verilmek üzere mektuplar
yazmasını istedi. Orada İsa’nın yolunda
yürüyen kadın erkek, kimi bulsa tutuklayıp
Yeruşalim’e getirmek niyetindeydi.
Yol alıp Şam’a yaklaştığı sırada, birdenbire
gökten gelen bir ışık çevresini aydınlattı.
3
Yere yıkılan Saul, bir sesin kendisine,
“Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?”
dediğini işitti.
4
Saul, “Ey Efendim, sen kimsin?” dedi. “Ben
senin zulmettiğin İsa’yım” diye yanıt geldi.
5
Haydi kalk ve kente gir, ne yapman
gerektiği sana bildirilecek.
6
7
Saul’la
birlikte
yolculuk
eden
adamların
9 Шаул ИсускІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэхэм инэу афэгубжэу, «Исус игъогу
шъутемыкІымэ, шъутыукІыщт» ариІо
зэпытыщтыгъ. Дин пэщэшхом дэжь
кІуи, елъэІугъ:
2– Дамаск къалэм щыІэ синэгогухэм
тхылъхэр афэтхыхи, къысэтых.
Шаул ар зыфишІагъэр Исус игъогу
тетхэм ащыщхэр Дамаск
къыщигъотхэмэ, хъулъфыгъэхэми
бзылъфыгъэхэми, игъусэ лІыхэм
ахэмэ Іэхъухэр атыраригъэлъхьанышъ, Ерусалим къыщэнхэр ары.
3Шаул гъогум рыкІозэ, Дамаск
игъунэгъу зэхъум, ошІэ-дэмышІэу
нэфынэ уашъом къехи, къыуцухьагъ.
4Шаул чІыгум тефагъэу, макъэ горэм
къыриІоу зэхихыгъ:
– Шаул, Шаул, сыд пае къин
сэбгъэщэчырэ?
5– О ухэта, Зиусхьан? – къыIуагъ
Шаул.
– Исусэу къин зэбгъэщэчырэр сэры, –
къыІожьыгъ адрэ макъэм. – Цур зием
ибэщ кІыхьэ папцІэ цур ылъакъокІэ
къызэрешъутырырэм фэдэу ошІымэ,
уиягъэ зэогъэкІыжьы. 6Ау къэтэджи,
къалэм дахь. О пшІэн фаер ащ
зыгорэм къыщыуиІощт.
7Шаул игъусэхэм гущыІэ горэ
91 Now Saul, still breathing threats
and murder against the disciples of the
Lord, went to the high priest,
2 and asked for letters from him to the
synagogues at Damascus, so that if he
found any belonging to the Way, both
men and women, he might bring them
bound to Jerusalem.
3 As he was traveling, it happened that
he was approaching Damascus, and
suddenly a light from heaven flashed
around him; 4 and he fell to the
ground and heard a voice saying to
him, "Saul, Saul, why are you
persecuting Me?" 5
And he said, "Who are You, Lord ?"
And He said, "I am Jesus whom you
are persecuting,
6 but get up and enter the city, and it
will be told you what you must do."
7 The men who traveled with him stood
dilleri tutuldu, oldukları yerde kalakaldılar.
Sesi duydularsa da, kimseyi göremediler.
Saul yerden kalktı, ama gözlerini açtığında
hiçbir şey göremiyordu. Sonra kendisini
elinden tutup Şam’a götürdüler.
8
Üç gün boyunca gözleri görmeyen Saul hiçbir
şey yiyip içmedi.
9
Şam’da Hananya adında bir İsa öğrencisi
vardı. Bir görümde Rab ona, “Hananya!” diye
seslendi. “Buradayım, ya Rab” dedi Hananya.
10
Rab ona, “Kalk” dedi, “Doğru Sokak
denilen sokağa git ve Yahuda’nın evinde Saul
adında Tarsuslu birini sor. Şu anda orada dua
ediyor.
11
12 Görümünde yanına Hananya adlı birinin
geldiğini ve gözlerini açmak için ellerini
kendisinin üzerine koyduğunu görmüştür.”
Hananya şöyle karşılık verdi: “Ya Rab,
birçoklarının bu adam hakkında neler
anlattıklarını duydum. Yeruşalim’de senin
kutsallarına nice kötülük yapmış! 14 Burada da
senin adını anan herkesi tutuklamak için
başkâhinlerden yetki almıştır.”
13
къамыІоу, ащ дэжьым щытхэу
къэнагъэх. Макъэр зэхахыгъ, ау цІыф
зи алъэгъугъэп. 8Шаул чІыгум
къытетэджыкІыжьыгъ, ау ынэхэр
къызызэтырехыжьхэм, зи
ылъэгъужьыгъэп. Арыти, Шаул ыІэ
аІыгъэу Дамаск дащагъ. 9Шаул
мэфищым зи ымылъэгъоу къэнагъ,
шхагъэп ыкІи, ешъуагъэп ыкІи.
10ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэм
ащыщэу Ананый Дамаск дэсыгъ.
Зиусхьаныр ащ къыфэлъагъуи,
къеджагъ:
– Ананый!
– Сэры, Зиусхьан, – къыIожьыгъ
Ананый.
11– Тэджи, «Урам ЗэнкІ» зыфаІорэ
урамым тет Иудэ иунэ кІо, –
къыриIуагъ Зиусхьаным Ананый. –
Ащ дэжьым Шаул ыцІэу Тарс къалэм
щыщым кІэупчІ, сыда пІомэ, ар
Тхьэм елъэІу. 12Ынэхэри къыгъэплъэжьынхэм пае, Ананый зыцIэ лІы
горэ ыдэжь къакІоу, ыІэхэр
къытырилъхьэхэу къыфэлъэгъуагъ.
13– Зиусхьан, – къыІожьыгъ Ананый,
– мы лІым уицІыф лъапІэхэу
Ерусалим дэсхэм къинэу
аригъэщэчыгъэхэр зыфэдизыр
цІыфыбэмэ къысаІуагъ. 14Джы дин
пэщэшхохэм фитыныгъэ
къаІихыгъэу, игъусэ лІыхэм о
къыолъэІурэ цІыф пстэуми Іэхъухэр
атыраригъэлъхьанхэм пае, мыщ
къэкІуагъ.
speechless, hearing the voice but
seeing no one.
8 Saul got up from the ground, and
though his eyes were open, he could
see nothing ; and leading him by the
hand, they brought him into
Damascus. 9 And he was three days
without sight, and neither ate nor
drank.
10 Now there was a disciple at
Damascus named Ananias; and the
Lord said to him in a vision, "Ananias."
And he said, "Here I am, Lord."
11 And the Lord said to him, "Get up
and go to the street called Straight,
and inquire at the house of Judas for a
man from Tarsus named Saul, for he is
praying,
12 and he has seen in a vision a man
named Ananias come in and lay his
hands on him, so that he might regain
his sight."
13 But Ananias answered, "Lord, I
have heard from many about this man,
how much harm he did to Your saints
at Jerusalem;
14 and here he has authority from the
chief priests to bind all who call on
Your name."
15 Rab ona, “Git!” dedi. “Bu adam, benim
adımı
öteki
uluslara*,
krallara
ve
İsrailoğulları’na duyurmak üzere seçilmiş bir
aracımdır.
Benim adım uğruna ne kadar sıkıntı
çekmesi gerekeceğini ona göstereceğim.”
16
Bunun üzerine Hananya gitti, eve girdi ve
ellerini Saul’un üzerine koydu. “Saul kardeş”
dedi, “Sen buraya gelirken yolda sana görünen
Rab, yani İsa, gözlerin açılsın ve Kutsal Ruh’la
dolasın diye beni yolladı.”
17
O anda Saul’un gözlerinden balık pulunu
andıran şeyler düştü. Saul yeniden görmeye
başladı. Kalkıp vaftiz* oldu.
18
15Ау Зиусхьаным Ананый
къыриІуагъ:
– КІо! Хымэ лъэпкъхэми,
пачъыхьэхэми, израиль цІыфхэми сэ
сцІэ икъэбар анигъэсынэу мы лІыр
къыхэсхыгъ. 16Сэ сцІэ пае къинэу
ыщэчын фаер зыфэдизыр сэ
сшъхьэкІэ езгъэлъэгъущт.
17Аущтэу Ананый а унэм ихьагъ.
ЫІэхэр Шаул ышъхьэ тырилъхьи,
къыІуагъ:
– Шаул, сэ сшы, мыщ укъакІо зэхъум,
Зиусхьан Исусэу гъогум
къыщыпфэлъэгъуагъэм
сыкъыгъэкIуагъ, о унэхэр
къэплъэжьынхэм паий, Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ инэу угу илъ хъуным паий.
18Ар къызеІом, пцэжъые шъомпІэ
цІыкІухэм афэдэхэу Шаул ынэхэм
зыгорэхэр къакІэтэкъухи, ынэхэри
къэплъэжьыгъэх. ЕтІанэ Шаул
къэтэджи, Ананый ар ыумэхъыгъ.
15 But the Lord said to him, "Go, for
he is a chosen instrument of Mine, to
bear My name before the Gentiles and
kings and the sons of Israel;
16 for I will show him how much he
must suffer for My name's sake."
17 So Ananias departed and entered
the house, and after laying his hands
on him said, "Brother Saul, the Lord
Jesus, who appeared to you on the
road by which you were coming, has
sent me so that you may regain your
sight and be filled with the Holy Spirit."
18 And immediately there fell from his
eyes something like scales, and he
regained his sight, and he got up and
was baptized ;
Saul Begins to Preach Christ
Sonra yemek yiyip kuvvet buldu. Saul,
Şam’da ve Yeruşalim’de Saul birkaç gün
Şam’daki öğrencilerin yanında kaldı.
19
19Ащ нэужым Шаул шхагъэ,
ыкІуачІи къыгъотыжьыгъ.
19 and he took food and was
strengthened.
Шаул КъэбарышІур Дамаск
къалэм зэрэщигъэІущтыгъэр
Havralarda
İsa’nın
Tanrı’nın
olduğunu hemen duyurmaya başladı.
20
Oğlu
ЕтІанэ ИсускІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэхэу Дамаск къалэм дэсхэм адэжь
Шаул мафэ заулэрэ щыІагъ. 20Исус
Тхьэм зэры Къор синэгогухэм
Now for several days he was with the
disciples who were at Damascus, 20
and immediately he began to proclaim
Jesus in the synagogues, saying, "He is
Onu duyanların hepsi şaşkına döndü.
“Yeruşalim’de bu adı ananları kırıp geçiren
adam bu değil mi? Buraya da, öylelerini
tutuklayıp başkâhinlere götürmek amacıyla
gelmedi mi?” diyorlardı.
21
22 Saul
ise günden güne güçleniyordu.
İsa’nın
Mesih*
olduğuna
dair
kanıtlar
göstererek Şam’da yaşayan Yahudiler’i şaşkına
çeviriyordu.
ардэдэм ащигъэІоу ыублагъ.
21Ар зэхэзыхыгъэ цІыфхэм зэкІэм
агъэшІагъоу къаІощтыгъ:
– Мы лІыр арыба Исус елъэІурэ
цІыфхэм Ерусалим къин
щязгъэщэчыщтыгъэр? ИлІыхэу Исус
елъэІухэрэм Іэхъухэр атыраригъэлъхьанхэшъ, дин пэщэшхохэм адэжь
ыщэнхэу мыщ къэкІуагъэба?
22Ау Шаул нахь лъэкІ иІэ хъугъэ.
Исус зэрэ Христосыр
къыгъэшъыпкъэжьызэ, Дамаск дэс
джуртхэм ежь къыраІожьыщтыр
амышІэу къыгъэнагъэх.
the Son of God."
21 All those hearing him continued to
be amazed, and were saying, "Is this
not he who in Jerusalem destroyed
those who called on this name, and
who had come here for the purpose of
bringing them bound before the chief
priests?"
22 But Saul kept increasing in
strength and confounding the Jews
who lived at Damascus by proving that
this Jesus is the Christ.
Шаул джуртхэм зэраІэпыкІыгъэр
Aradan günler geçti. Yahudiler Saul’u
öldürmek için bir düzen kurdular.24 Ne var ki,
kurdukları düzenle ilgili haber Saul’a ulaştı.
Yahudiler onu öldürmek için gece gündüz
kentin kapılarını gözlüyorlardı. 25 Ama Saul’un
öğrencileri geceleyin kendisini aldılar, kentin
surlarından sarkıttıkları bir küfe içinde aşağı
indirdiler.
23
23Мэфэ пчъагъэ зытешІэ ужым,
Шаул аукІынэу джуртхэм гухэлъ
ашІыгъ, 24ау ахэмэ ягухэлъ Шаул
къышІагъ. Ар аукІынэу чэщи мафи
къэлапчъэмэ аІутхэу паплъэщтыгъэх.
25Ау шІошъхъуныгъэ зиІэхэм чэщым
Шаул зыдащи, къэлэ дэпкъым хэт
гъуанэ горэмкІэ мэтэшхом исэу
дэпкъым ратІупщэхыгъ.
23 When many days had elapsed, the
Jews plotted together to do away with
him, 24 but their plot became known
to Saul. They were also watching the
gates day and night so that they might
put him to death; 25 but his disciples
took him by night and let him down
through an opening in the wall,
lowering him in a large basket.
ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэу
Ерусалим дэсхэм
адэжь Шаул зэрэкІуагъэр
26 Saul
Yeruşalim’e
varınca
oradaki
öğrencilere katılmaya çalıştı. Ama hepsi ondan
korkuyor,
İsa’nın
öğrencisi
olduğuna
26Шаул Ерусалим зынэсым, ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм ахэхьаным
пылъыгъ, ау ащ ИсускІэ
26 When he came to Jerusalem, he
was trying to associate with the
inanamıyorlardı.
O zaman Barnaba onu alıp elçilere götürdü.
Onlara, Saul’un Şam yolunda Rab’bi nasıl
gördüğünü, Rab’bin de onunla konuştuğunu,
Şam’da ise onun İsa adını nasıl korkusuzca
duyurduğunu anlattı.
27
Böylelikle
Saul,
çıktıkları her yerde
bulunarak
Rab’bin
duyurmaya başladı.
28
Yeruşalim’de
girip
öğrencilerle birlikte
adını
korkusuzca
Dili Grekçe olan Yahudiler’le konuşup
tartışıyordu. Ama onlar onu öldürmeyi
tasarlıyorlardı.
29
Kardeşler bunu öğrenince onu Sezariye’ye
götürüp oradan Tarsus’a yolladılar.
30
31 Bütün Yahudiye, Celile ve Samiriye’deki*
inanlılar topluluğu* esenliğe kavuştu. Gelişen
ve Rab korkusu içinde yaşayan topluluk
Kutsal Ruh’un yardımıyla sayıca büyüyordu.
Eneas ve Tabita
32
Bu arada her
tarafı
dolaşan
Petrus,
шІошъхъуныгъэ иІэ зэрэхъугъэр
ашІошъ мыхъоу щыщынэщтыгъэх.
27Ау Бар-Наббэ Шаул зыдищи,
апостолхэм адэжь кІуагъэ. Шаул
гъогум Зиусхьаныр зэрэщилъэгъугъэри, Зиусхьаныр Шаул
къызэрэдэгущыІагъэри, Шаул етІанэ
Исус ыцІэкІэ къэбарышІур гушхокІэ
Дамаск зэрэщигъэІущтыгъэри БарНаббэ ахэмэ ариІотэжьыгъ.
disciples; but they were all afraid of
him, not believing that he was a
disciple. 27 But Barnabas took hold of
him and brought him to the apostles
and described to them how he had
seen the Lord on the road, and that He
had talked to him, and how at
Damascus he had spoken out boldly in
the name of Jesus.
28Аущтэу зэхъум, Шаул ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм ахахьэмэахэкІыжьызэ, ахэмэ адэжь къани,
Ерусалим щыІагъ, Зиусхьаным
ыцІэкІи цІыфмэ къэбарышІур
гушхокIэ аригъэІущтыгъ.
29АлыджыбзэкІэ гущыІэрэ джуртхэм
адэгущыІэщтыгъ ыкIи
янэкъокъущтыгъ, ау ар къаукІыным
ахэр пылъыгъэх. 30Зэшыхэм ар
къызашІэм, Шаул Кесарие къалэм
ращэхи, Тарс къалэм агъэкІуагъ.
31Аущтэу зэкІэ Иудей хэкум, зэкІэ
Галилей хэкум, зэкІэ Самарие хэкум
арыт чылыс зэІукІэхэм мамыр яІэ
хъугъэ. ШІошъхъуныгъэ зиІэхэм гурэ
псэрэкІэ нахь лъэкІ агъотызэ,
Зиусхьаным ишIолIыкI агухэм
арылъэу, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
ыгъэгушхохэу, нахьыбэ хъугъэх.
28 And he was with them, moving
about freely in Jerusalem, speaking
out boldly in the name of the Lord.
29 And he was talking and arguing
with the Hellenistic Jews; but they
were attempting to put him to death.
30 But when the brethren learned of it,
they brought him down to Caesarea
and sent him away to Tarsus.
31 So the church throughout all Judea
and Galilee and Samaria enjoyed
peace, being built up; and going on in
the fear of the Lord and in the comfort
of the Holy Spirit, it continued to
increase.
Петрэ Эней зэригъэхъужьыгъэр
Peter's Ministry
32Петрэ хэкур къыкІухьэ зэхъум,
32 Now as Peter was traveling through
Lidda’da yaşayan kutsallara da uğradı.
Orada Eneas adında birine rastladı.
Eneas felçliydi. Sekiz yıldan beri yatalaktı.
33
34 Petrus
ona, “Eneas, İsa Mesih seni
iyileştiriyor” dedi. “Kalk, yatağını topla.” Eneas
hemen ayağa kalktı.
Lidda ve Şaron’da yaşayan herkes onu
gördü ve Rab’be döndü.
35
Тхьэм ицІыф лъапІэхэу Лиддэ къалэм
дэсхэм адэжь кІуагъэ. 33Ащ Эней
ыцІэу лІы горэм щыІукІагъ. Илъэсий
хъугъэу, ыІэпкъ-лъэпкъ узым
зэкІиубытагъэу ар пІэм хэлъыгъ.
34– Эней, – риІуагъ Петрэ, – Исус
Христос уегъэхъужьы. Къэтэджи,
уипІэ Іухыжь!
Ардэдэм Эней къэтэджыжьыгъ.
35Лиддэ къалэм зэкІэ дэсхэми Шарон
зыцІэ шъоф зэшъхьэ-зашъом* зэкІэ
тесхэми Эней залъэгъум, Зиусхьаным
игъогу техьагъэх.
all those regions, he came down also to
the saints who lived at Lydda. 33 There
he found a man named Aeneas, who
had been bedridden eight years, for he
was paralyzed. 34 Peter said to him,
"Aeneas, Jesus Christ heals you; get
up and make your bed." Immediately
he got up.
35 And all who lived at Lydda and
Sharon saw him, and they turned to
the Lord.
Петрэ Табитэ лІагъэхэм
къызэрахигъэтэджыкІыжьыгъэр
Yafa’da, İsa öğrencisi olan Tabita adında
bir kadın vardı. Tabita, ceylan anlamına gelir.
Bu kadın her zaman iyilik yapıp yoksullara
yardım ederdi.
36
O günlerde hastalanıp öldü. Ölüsünü
yıkayıp üst kattaki odaya koydular.
37
Lidda
Yafa’ya
yakın
olduğundan,
Petrus’un Lidda’da
bulunduğunu duyan
öğrenciler ona iki kişi yollayıp, “Vakit
kaybetmeden yanımıza gel” diye yalvardılar.
38
Petrus kalkıp onlarla birlikte
varınca onu üst kattaki odaya
Bütün dul kadınlar ağlayarak
çevresinde
toplandılar.
Ona,
kendileriyle birlikteyken diktiği
39
gitti. Eve
çıkardılar.
Petrus’un
Ceylan’ın
entarilerle
36Иоппие къалэм* ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэ бзылъфыгъэ
горэ Табитэ ыцІэу дэсыгъ. Табитэм
къикІырэр Мэз Пчэн. ШІубэ ышІэу,
сэдакъэхэр ыт зэпытыщтыгъ. 37А
мафэхэм ар сымаджэ хъуи, лІагъэ. Ар
агъэпскІыжьи, унэ зэтетым
ишъхьагърэ къатым дахьыий, унэм
ралъхьагъ. 38Лиддэ къалэр Иоппие
къалэм игъунэгъути, Петрэ ащ
зэрэщыІэр ИсускІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэхэм зызэхахым, «Зымыгъэгужъоу,
тадэжь къакІо!» Петрэ раІонэу
лІыкІуитІу лъагъэкІуагъ.
39Петрэ къэтэджи, къадэкІуагъ.
Иоппие къалэм зынэсым, унэ
зытетым ишъхьагърэ къатым
36 Now in Joppa there was a disciple
named Tabitha (which translated in
Greek is called Dorcas); this woman
was abounding with deeds of kindness
and charity which she continually did.
37 And it happened at that time that
she fell sick and died; and when they
had washed her body, they laid it in an
upper room. 38 Since Lydda was near
Joppa, the disciples, having heard that
Peter was there , sent two men to him,
imploring him, "Do not delay in coming
to us."
39 So Peter arose and went with them.
When he arrived, they brought him
into the upper room; and all the
üstlükleri gösterdiler.
Petrus, herkesi dışarı çıkarttı, diz çöküp
dua etti. Sonra ölüye doğru dönerek, “Tabita,
kalk” dedi. Kadın gözlerini açtı, Petrus’u
görünce doğrulup oturdu.
40
Petrus elini uzatarak onu ayağa kaldırdı.
Sonra kutsallarla dul kadınları çağırdı,
Ceylan’ı diri olarak onlara teslim etti.
41
Bu olayın haberi bütün Yafa’ya yayıldı ve
birçokları Rab’be inandı.
42
Petrus uzunca bir süre Yafa’da, Simun
adında bir dericinin evinde kaldı.
43
ращагъ. Шъузабэхэм зэкІэ Петрэ
къауцухьи, Табитэ ягъусэ зэхъум,
джанэхэуи щыгъынхэуи
ышІыгъагъэхэр, гъыхэзэ
къырагъэлъэгъугъэх.
40Петрэ цІыфхэр зэкІэ унэм
ригъэкІыхи, лъэгонджэмышъхьэкІэ
тІыси, Тхьэм елъэІугъ. ЕтІанэ хьадэм
зыфигъази, къыІуагъ:
– Табитэ, къэтэдж!
Табитэ ынапIэхэр къызэтырихи,
Петрэ зелъэгъум, къызэшIотІысхьагъ.
41Петрэ ащ ыІэ ыубыти,
къыгъэтэджыгъ. ЕтІанэ Тхьэм ицІыф
лъапІэхэмрэ шъузабэхэмрэ къяджи,
Табитэ псаоу аритыжьыгъ. 42А
къэбарыр Иоппие къалэм дэсхэм
зэкІэмэ зэлъашІэ хъугъэ,
цІыфыбэхэми ЗиусхьанымкІэ
шІошъхъуныгъэ яІэ хъугъэ. 43ЕтІанэ
Симон ыцІэу, шъуашІэ горэм
ихьакІэу Петрэ мэфэ пчъагъэрэ
Иоппие къалэм къыдэнагъ.
widows stood beside him, weeping and
showing all the tunics and garments
that Dorcas used to make while she
was with them. 40 But Peter sent them
all out and knelt down and prayed,
and turning to the body, he said,
"Tabitha, arise." And she opened her
eyes, and when she saw Peter, she sat
up.
41 And he gave her his hand and
raised her up; and calling the saints
and widows, he presented her alive.
42 It became known all over Joppa,
and many believed in the Lord.
43 And Peter stayed many days in
Joppa with a tanner named Simon.
İman Eden Yüzbaşı
10
1
Sezariye’de
Kornelius
adında bir adam vardı. “İtalyan”
taburunda yüzbaşıydı. 2 Dindar
bir adamdı. Hem kendisi hem de
bütün
ev
halkı
Tanrı’dan
korkardı. Halka çok yardımda
bulunur, Tanrı’ya sürekli dua
ederdi. 3 Bir gün saat* üç
sularında, bir görümde Tanrı’nın
bir meleğinin kendisine geldiğini
açıkça
gördü.
Melek
ona,
“Kornelius”
diye
seslendi.
4 Kornelius korku içinde gözlerini
ona dikti, “Ne var, efendim?”
dedi. Melek ona şöyle dedi:
“Duaların ve sadakaların anılmak
üzere Tanrı katına ulaştı.
Şimdi Yafa’ya adam yolla,
Petrus
olarak
da
tanınan
Simun’u çağırt. 6 Petrus, evi deniz
kıyısında bulunan Simun adlı bir
dericinin
yanında
kalıyor.”
7 Kendisiyle
konuşan
melek
uzaklaştıktan sonra Kornelius, iki
uşağıyla özel yardımcılarından
dindar
bir
askeri
çağırdı.
8 Kendilerine her şeyi anlattıktan
sonra onları Yafa’ya gönderdi.
5
Petrus’un Görümü
Ertesi gün onlar yol alıp
kente yaklaşırlarken, saat* on iki
sularında Petrus dua etmek için
dama çıktı.
10 Acıkınca
da yemek istedi.
9
Корнелый илІыкІохэм Петрэ
къызэраригъэщагъэр
10 Корнелый зыцІэ лІы горэ Кесарие къалэм
дэсыгъ. Италие хэгъэгум щыщ дзэм хэтхэу,
нэбгыришъэ хъурэ купхэм япащэхэм ар ащыщыгъ.
2Ежьыри зэкIэ иунагъуи Тхьэр агъэлъапІэщтыгъ*,
Тхьэм ишIолIыкIи агухэм арылъыгъ. Джуртхэм ахэт
тхьамыкІэхэм сэдакъэ бэу аритыщтыгъ, Тхьэм
елъэІу зэпытыщтыгъ. 3Щэджэгъоужым сыхьатыр
щым пэгъунэгъу хъугъэу, Тхьэм имэлэІич ащ
къекІуалІи, «Корнелый!» ыІомэ къеджэзэ, нафэу
къыфэлъэгъуагъ.
4Корнелый къэщыни, ынэхэр тедыкъагъэхэу
риІуагъ:
– Зиусхьан, сыда узыфаер?
– УитхьэлъэІухэри уисэдакъэхэри Тхьэм ыпашъхьэ
ихьагъэх, Тхьэми ахэр щымыгъупшэжьыгъэхэу ыгу
илъых, – къыриІожьыгъ мэлэІичым.
5– ПетрэкІэ заджэхэрэ Симон къащэнэу Иоппие
къалэм лІыкІохэр гъакІох. 6Ар шъошІэ Симонэу
зиунэ хы Іушъом Іутым ихьакІ.
7Ар къезыІогъэ мэлэІичыр зыІокІыжьым, Корнелый
иунэІутхэм ащыщхэу нэбгыритІурэ иІофтэбгэ
дзэлІхэм ащыщэу Тхьэр зыгъэлъапІэрэмрэ къяджи,
Cornelius's Vision
10
1 Now there was a man at Caesarea
named Cornelius, a centurion of what was
called the Italian cohort,
2 a devout man and one who feared God with
all his household, and gave many alms to the
Jewish people and prayed to God continually.
3 About the ninth hour of the day he clearly
saw in a vision an angel of God who had just
come in and said to him, "Cornelius!"
4 And fixing his gaze on him and being much
alarmed, he said, "What is it, Lord?" And he
said to him, "Your prayers and alms have
ascended as a memorial before God.
5 "Now dispatch some men to Joppa and
send for a man named Simon, who is also
called Peter; 6 he is staying with a tanner
named Simon, whose house is by the sea."
7 When the angel who was speaking to him
had left, he summoned two of his servants
and a devout soldier of those who were his
personal attendants,
8хъугъэ-шІагъэхэр зэкІэ афиІотэжьи, Иоппие къалэм 8 and after he had explained everything to
them, he sent them to Joppa.
ыгъэкІуагъэх.
9ЯтІонэрэ мафэм ахэр гъогум рыкІохэзэ, къалэм
пэгъунэгъу зэхъухэм, сыхьатыр пшІыкІутІум
пэгъунэгъу хъугъэу, Петрэ Тхьэм елъэІунэу
унашъхьэм дэкІоягъ. 10Джащыгъум мэлакІэ
9 On the next day, as they were on their way
and approaching the city, Peter went up on
the housetop about the sixth hour to pray. 10
But he became hungry and was desiring to
Yemek
hazırlanırken
kendinden geçti.
Petrus
11 Göğün açıldığını ve büyük
bir çarşafı andıran bir nesnenin
dört
köşesinden
sarkıtılarak
yeryüzüne indirildiğini gördü.
12 Çarşafın
içinde, yeryüzünde
yaşayan her türden dört ayaklı
hayvanlar, sürüngenler ve kuşlar
vardı. 13 Bir ses ona, “Kalk
Petrus, kes ve ye!” dedi.
Asla olmaz, ya Rab! dedi
Petrus. “Hiçbir zaman bayağı ya
da murdar herhangi bir şey
yemedim.” 15 Ses tekrar, ikinci
kez duyuldu; Petrus’a, “Tanrı’nın
temiz kıldıklarına sen bayağı
deme” dedi. 16 Bu, üç kez
tekrarlandı.
Sonra
çarşafı
andıran nesne hemen göğe alındı.
14
Petrus şaşkınlık içindeydi.
Gördüğü görümün ne anlama
gelebileceğini
düşünürken,
Kornelius’un gönderdiği adamlar
sora
sora
Simun’un
evinin
kapısına
kadar
geldiler.
18 Evdekilere seslenerek, “Petrus
diye tanınan Simun burada mı
kalıyor?” diye sordular. 19 Petrus
hâlâ
görümün
anlamını
düşünürken Ruh ona, “Bak, üç
kişi seni arıyor” dedi. 20 Haydi
kalk, aşağı in. Hiç çekinmeden
onlarla git. Çünkü onları ben
gönderdim. 21 Petrus aşağı inip
adamlara, “Aradığınız kişi benim”
dedi. “Gelişinizin sebebi ne
acaba?”
17
къэлІагъэти, зыгорэ ышхынэу фэягъ. Шхыныр
агъэхьазыр зэхъум, Тхьэм Петрэ зыгорэ
къыфигъэлъэгъуагъ. 11Уашъор зэІухыгъэу, шэкІ
фыжь иным фэдэу зыгорэ къехэу ылъэгъугъ. Ар
къопиплІымкІэ кІэшІагъэу, чІыгум къырагъэлэлэхыгъэм фэдагъ. 12Сыд фэдэрэ лъэпкъыгъуи
щыщхэу лъэкъуиплІыкІэ кІорэ псэушъхьэхэр,
ныбэкІэ цуахъорэ псэушъхьэхэр, ошъогу бзыухэр а
шэкІ фыжьым кІоцІылъыгъэх. 13ЕтІанэ макъэ горэм
Петрэ къыриІуагъ:
– Петрэ, къэтэдж. ШІобзи, шхы.
14– Хьау, Зиусхьан, – къыІожьыгъ Петрэ, – ар
хъухэщтэп. Мышхыпхъи, хьэрами сэ егъашІэми
сшхыгъэп.
15ЯтІонэрэу а макъэм Петрэ къыриІуагъ:
– Тхьэм къабзэу, шхыпхъэу зыфиІуагъэр о хьэрам
умыІо.
16Аущтэу гъогогъуищэ хъугъэ. ЕтІанэ шэкІ фыжьыр
уашъом дэкІоежьыгъ.
17Къыфэлъэгъуагъэм къикІырэм Петрэ егупшысэ
пэтэу, Корнелый къыгъэкІогъэ лІыхэр Симон иунэ
кІэупчІэхэзэ, ар къагъотыгъэу къэлапчъэм
къыIууцуагъэх.
18– ПетрэкІэ заджэхэрэ Симон мы унэм иса? – аІозэ,
джагъэх.
19Петрэ къыфэлъэгъуагъэм егупшысэзэ, Тхьэм ы
Псэ ЛъапІэ къыриІуагъ:
– Мары, нэбгырищ къыплъэхъу. 20Къэтэджи, ех,
уемынэгуеу ахэмэ адакІу; сыда пІомэ, ахэр
къэзгъэкІуагъэр сэры.
21 Петрэ ехи, лІыхэм ариІуагъ:
– Шъо шъузлъыхъурэр сэры. Іоф горэ шъуиІэу
шъукъэкІуагъа?
eat; but while they were making
preparations, he fell into a trance;
11 and he saw the sky opened up, and an
object like a great sheet coming down,
lowered by four corners to the ground, 12
and there were in it all kinds of four-footed
animals and crawling creatures of the earth
and birds of the air.
13 A voice came to him, "Get up, Peter, kill
and eat!"
14 But Peter said, "By no means, Lord, for I
have never eaten anything unholy and
unclean."
15 Again a voice came to him a second time,
"What God has cleansed, no longer consider
unholy."
16 This happened three times, and
immediately the object was taken up into the
sky. 17 Now while Peter was greatly
perplexed in mind as to what the vision
which he had seen might be, behold, the men
who had been sent by Cornelius, having
asked directions for Simon's house, appeared
at the gate ; 18 and calling out, they were
asking whether Simon, who was also called
Peter, was staying there. 19 While Peter was
reflecting on the vision, the Spirit said to him,
"Behold, three men are looking for you. 20
"But get up, go downstairs and accompany
them without misgivings, for I have sent them
Myself."
21 Peter went down to the men and said,
"Behold, I am the one you are looking for;
what is the reason for which you have come
?"
22 Doğru ve Tanrı’dan korkan,
bütün Yahudi ulusunca iyiliğiyle
tanınan, Kornelius adında bir
yüzbaşı var dediler. “Kutsal bir
melek ona, seni evine çağırtıp
senin söyleyeceklerini dinlemesini
buyurdu.”
22– Тэ тыкъэзгъэкІуагъэр дзэ пащэу Корнелый ары,
– къаІуагъ лІыхэм. Ащ шъыпкъагъэ хэлъ, Тхьэм
ишIолIыкI ыгу илъ, зэкIэ джурт лъэпкъым
лъытэныгъэ зыфыриІэ лІы шъыпкъ. Ащ иунэ
лІыкІохэм ураригъэщэнышъ, къапІохэрэм ядэІунэу
мэлэІич лъапІэ горэм унашъо къыфишІыгъ.
22 They said, "Cornelius, a centurion, a
righteous and God-fearing man well spoken
of by the entire nation of the Jews, was
divinely directed by a holy angel to send for
you to come to his house and hear a message
from you."
Peter at Caesarea
Bunun üzerine Petrus onları
içeri alıp konuk etti. Ertesi gün
Petrus kalktı, onlarla birlikte yola
çıktı.
Yafa’daki
kardeşlerden
bazıları da ona katıldı.
23
23Джащыгъум Петрэ ахэр къыригъэблагъэхи,
ыхьэкІагъэх.
ЯтІонэрэ мафэм Петрэ ахэмэ ягъусэу гъогум техьагъ.
Иоппие къалэм щыщ ыш заули игъусагъ.
23 So he invited them in and gave them
lodging. And on the next day he got up and
went away with them, and some of the
brethren from Joppa accompanied him.
24Ащ къыкІэлъыкІорэ мафэм Кесарие къалэм
нэсыгъэх. Корнелый иунэкъощхэри иблагъэхэри
къыугъоигъэхэу, Петрэрэ игъусэхэмрэ
апаплъэщтыгъ. 25Петрэ унэм зехьэм, Корнелый
къыпэгъокІи, ылъакъохэм адэжь зыщыридзыхи,
лъэгонджэмышъхьэкІэ тІысыгъэ. 26Ау Петрэ
Корнелый къыгъэтэджыжьи, ыІуагъ:
– Къэтэдж, сэри сыцІыф ныІэп.
27ЕтІанэ Петрэ Корнелый дэгущыІэзэ унэм зехьэм,
цІыфыбэхэр щызэрэугъоигъэхэу ылъэгъугъ.
28– Джурт горэ хымэ лъэпкъым щыщхэм е
ахэхьанэу, е яунэ ихьанэу тихабзэкІэ
зэрэмыхъущтыр шъори шъошІэ, – ариІуагъ Петрэ
ахэмэ. – Ау цІыф горэ мыкъабзэу е шІоеу
сымылъытэн фаеу Тхьэм зэхысигъэшІыкІыгъ.
24 On the following day he entered Caesarea.
Now Cornelius was waiting for them and had
called together his relatives and close friends.
25 When Peter entered, Cornelius met him,
and fell at his feet and worshiped him.
Petrus, Kornelius’un Evinde
İkinci
gün
Sezariye’ye
vardılar. Bu arada Kornelius,
akraba
ve
yakın
dostlarını
toplamış onları bekliyordu.
24
Eve giren Petrus’u karşıladı,
tapınırcasına ayaklarına kapandı.
26 Petrus
ise
onu
ayağa
kaldırarak,
“Kalk,
ben
de
27 Petrus
insanım”
dedi.
Kornelius’la konuşa konuşa içeri
girdiğinde
birçok
insanın
toplanmış olduğunu gördü.
25
Onlara şöyle dedi: “Bir
Yahudi’nin başka ulustan biriyle
ilişki kurmasının, onu ziyaret
etmesinin
töremize
aykırı
olduğunu bilirsiniz. Oysa Tanrı
bana, hiç kimseye bayağı ya da
murdar* dememem gerektiğini
gösterdi.
28
26 But Peter raised him up, saying, "Stand
up; I too am just a man."
27 As he talked with him, he entered and
found many people assembled.
28 And he said to them, "You yourselves
know how unlawful it is for a man who is a
Jew to associate with a foreigner or to visit
him; and yet God has shown me that I should
not call any man unholy or unclean.
Bu
nedenle,
çağrıldığım
zaman hiç itiraz etmeden geldim.
Şimdi,
beni
ne
amaçla
çağırttığınızı sorabilir miyim?”
30 Kornelius, “Üç gün önce bu
sıralarda, saat üçte evimde dua
ediyordum” dedi. “Birdenbire,
parlak giysili bir adam önüme
31 ’Kornelius’
çıkıverdi.
dedi,
‘Tanrı senin duanı işitti, verdiğin
sadakaları andı.
29
Yafa’ya adam yolla, Petrus
diye tanınan Simun’u çağırt. O,
deniz kıyısında oturan derici
Simun’un
evinde
kalıyor.’
33 Bunun üzerine sana hemen
adam yolladım. Sen de lütfedip
geldin. İşte şimdi biz hepimiz,
Rab’bin sana buyurduğu her şeyi
dinlemek üzere Tanrı’nın önünde
toplanmış bulunuyoruz.”
32
29Арыти, мы лІыкІохэм сыкъызяшъогъащэм, зыми
семынэгуеу сыкъэкІуагъ. Джы сышъоупчІы, Іоф горэ
шъуиІэу сыкъяжъугъэщагъа?
30– МэфиплІыкІэ узэкІэІэбэжьмэ, мы сыхьатым,
щэджэгъоужым сыхьатыр щым*, сиунэ Тхьэм
сыщелъэІущтыгъ, – къыІожьыгъ Корнелый. – ОшІэдэмышІэу щыгъын фыжь лыдхэр щыгъхэу, лІы горэ
сапашъхьэ къиуцуи, 31къыІуагъ: «Корнелый, Тхьэм
уитхьэлъэІу зэхихыгъ, уисэдакъэхэри щымыгъупшэжьыгъэхэу ыгу илъых. 32ПетрэкІэ заджэхэрэ
Симон къыздащэнэу Иоппие къалэм лІыкІохэр
гъакІох. Ар шъошІ Симонэу зиунэ хыІушъом Іутым
ихьакІ. Ар къэкІонышъ, къыбдэгущыІэщт». 33Арыти,
занкІэу къыплъызгъэкІуагъэх. УкъызэрэкІуагъэр
дэгъоу пшІагъэ. Джы тэ зэпстэури о къэпІонэу,
Зиусхьаным унашъо къыпфишІыгъэхэм тядэІунэу,
мы чIыпIэм Тхьэм ыпашъхьэ тит.
Петрэ Корнелый иунэ къэбарышІур
къызэрэщиІотагъэр
O zaman Petrus söz alıp
şöyle dedi: “Tanrı’nın insanlar
arasında ayrım yapmadığını, ama
kendisinden korkan ve doğru
olanı yapan kişiyi, ulusuna
bakmaksızın
kabul
ettiğini
gerçekten anlıyorum. 36 Tanrı’nın,
herkesin Rabbi olan İsa Mesih
aracılığıyla esenliği müjdeleyerek
İsrailoğulları’na ilettiği bildiriden
haberiniz vardır.
34-35
34ЕтІанэ Петрэ моущтэу къыІуатэу ыублагъ:
– Тхьэр цІыфхэм ятеплъэ емыплъэу, цІыф пстэури
изэфэдэу зэрилъытэрэр шъыпкъэу зэзгъэшІагъ.
35Сыд фэдэрэ лъэпкъыми щыщэу, ежь ишIолIыкI
зыгу илъэу шъыпкъагъэр зыгъэцакІэрэр Тхьэм ештэ.
36КъэбарышІоу Тхьэм израиль цІыфхэм
анигъэсыгъэр шъо шъошІэ. Моущтэу зыІорэ
къэбарышІур ары: Исус Христосэу цІыф пстэуми я
Зиусхьан ары цІыфхэр Тхьэм езгъэшІужьырэр.
37-38 Yahya’nın vaftiz çağrısından
37Иуан ежь зырагъэумэхъынэу цІыфхэм макъэ
sonra
Celile’den
başlayarak зарегъэІум ыуж, Галилей хэкум къыщегъэжьагъэу
29 "That is why I came without even raising
any objection when I was sent for. So I ask
for what reason you have sent for me."
30 Cornelius said, "Four days ago to this
hour, I was praying in my house during the
ninth hour ; and behold, a man stood before
me in shining garments,
31 and he said, 'Cornelius, your prayer has
been heard and your alms have been
remembered before God. 32 'Therefore send
to Joppa and invite Simon, who is also called
Peter, to come to you; he is staying at the
house of Simon the tanner by the sea.' 33 "So
I sent for you immediately, and you have
been kind enough to come. Now then, we are
all here present before God to hear all that
you have been commanded by the Lord."
Gentiles Hear Good News
34 Opening his mouth, Peter said: "I most
certainly understand now that God is not one
to show partiality, 35 but in every nation the
man who fears Him and does what is right is
welcome to Him.
36 "The word which He sent to the sons of
Israel, preaching peace through Jesus Christ
(He is Lord of all)-
37 you yourselves know the thing which took
place throughout all Judea, starting from
bütün
Yahudiye’de
meydana
gelen olayları, Tanrı’nın, Nasıralı
İsa’yı nasıl Kutsal Ruh’la ve
kudretle meshettiğini biliyorsunuz. İsa her yanı dolaşarak iyilik
yapıyor, İblis’in baskısı altında
olanların hepsini iyileştiriyordu.
Çünkü Tanrı O’nunla birlikteydi.
39 Biz
İsa’nın,
Yahudiler’in
ülkesinde
ve
Yeruşalim’de
yaptıklarının
hepsine
tanık
olduk.
O’nu
çarmıha
gerip
öldürdüler. 40 Ama Tanrı O’nu
üçüncü gün diriltti ve açıkça
görünmesini sağladı. 41 İsa halkın
tümüne
değil
de,
Tanrı’nın
önceden
seçtiği
tanıklara
ölümden dirilmesinden sonra
kendisiyle birlikte yiyip içen
bizlere- göründü.
Tanrı
tarafından
ölülerle
dirilerin Yargıcı olarak atanan
kişinin kendisi olduğunu halka
duyurmamızı,
buna
tanıklık
etmemizi buyurdu. 43 Peygamberlerin hepsi O’nunla ilgili
tanıklıkta bulunuyorlar. Şöyle ki,
O’na inanan herkesin günahları
O’nun adıyla bağışlanır.”
42
зэкІэ Иудей хэкум къыщыхъугъэхэр шъо шъошІэх.
38Назарет щыщ Исус икъэбар шъошІэ. Тхьэм ежь ы
Псэ ЛъапІэрэ лъэкІышхомрэ ащ къыфыригъэхыгъэх.
Тхьэр ащ зэригъусагъэм пае, шІу ышІэу, шэйтаным
илъэкІыкІэ ригъэзыгъэ цІыф пстэури ыгъэхъужьхэу
къыкІухьащтыгъ. 39Исус джуртхэм яхэгъэгуи
Ерусалими а Іофхэу щишІагъэхэм зэкІэмэ тэ
тыряшыхьат. Ар пкъэум тыраІулІи, агъэлІагъ.
40Ау ящэнэрэ мафэм Тхьэм ар лІагъэхэм
къахигъэтэджыкІыжьыгъ ыкIи цІыфхэм
аригъэлъэгъугъ. 41Ау Тхьэм ар зэригъэлъэгъугъэр
цІыф пстэури арэп, Тхьэм ыпэкІэ къыгъэнэфэгъэгъэ
шыхьатхэр ары нахь. Исус лІагъэхэм
къызахэтэджыкІыжьым, тэ ежь игъусэу дашхэхэу,
дешъощтыгъэхэр арых Тхьэм ар
зэригъэлъэгъугъэхэр. 42Тхьэм игущыІэхэр цІыфмэ
ядгъэІунхэуи, псаухэми, лІагъэхэми хьыкум
атезышІыхьанэу Тхьэм къыгъэнэфагъэр зэрэ Исус
къэтыушыхьатынэуи Тхьэм унашъо къытфишІыгъ.
43Хэтми ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэм
ипсэкІодшIагъэхэр Исус ыцІэкІэ зэрэфэгъущтхэмкІэ
пегъымбар пстэури Исус шыхьат фэхъух.
Galilee, after the baptism which John
proclaimed. 38 "You know of Jesus of
Nazareth, how God anointed Him with the
Holy Spirit and with power, and how He went
about doing good and healing all who were
oppressed by the devil, for God was with Him.
39 "We are witnesses of all the things He did
both in the land of the Jews and in
Jerusalem. They also put Him to death by
hanging Him on a cross. 40 "God raised Him
up on the third day and granted that He
become visible, 41 not to all the people, but
to witnesses who were chosen beforehand by
God, that is, to us who ate and drank with
Him after He arose from the dead.
42 "And He ordered us to preach to the
people, and solemnly to testify that this is the
One who has been appointed by God as
Judge of the living and the dead.
43 "Of Him all the prophets bear witness that
through His name everyone who believes in
Him receives forgiveness of sins."
Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ хымэ лъэпкъхэм
ащыщхэм къызэрафехыгъэр
Petrus
daha
bu
sözleri
söylerken Kutsal Ruh, konuşmayı
dinleyen herkesin üzerine indi.
45 Petrus’la birlikte gelen Yahudi
imanlılar,
Kutsal
Ruh
armağanının öteki uluslardan
44
44Петрэ а гущыІэхэр къыІохэзэ, ахэр зэхэзыхыгъэ
пстэуми Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ къафехыгъ. 45Петрэ
игъусэхэу къэкІогъэгъэ шІошъхъуныгъэ зиІэ лІыхэу
сунэт ашІыгъэхэм Тхьэм итынэу ежь ы Псэ ЛъапІэ
хымэ лъэпкъхэм ащыщхэми къызэрафыригъэхыгъэр
агъэшІэгъуагъ;
44 While Peter was still speaking these
words, the Holy Spirit fell upon all those who
were listening to the message. 45 All the
circumcised believers who came with Peter
were amazed, because the gift of the Holy
Spirit had been poured out on the Gentiles
olanların da üzerine dökülmesini
şaşkınlıkla karşıladılar.
Çünkü
onların,
bilmedikleri
dillerle
konuşup
Tanrı’yı
yücelttiklerini
duyuyorlardı. O zaman Petrus,
“Bunlar, tıpkı bizim gibi Kutsal
Ruh’u almışlar. Suyla vaftiz*
olmalarına kim engel olabilir?”
dedi48 Böylelikle
onların
İsa
Mesih adıyla vaftiz olmalarını
buyurdu. Sonra onlar Petrus’a,
birkaç gün yanlarında kalması
için ricada bulundular.
46-47
also.
46сыда пІомэ, а хымэхэм амышІэрэ бзэхэмкІэ
къэгущыІэхэу, Тхьэм щытхъу фашІэу зэхахыгъ.
Джащыгъум Петрэ къыІуагъ:
47– Мы цІыфхэу тэщ фэдэу Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ зыгу
илъ хъугъэхэр псыкІэ тэ тыумэхъыхэмэ, зыгорэм
ымыдэн ылъэкІына?
48ЕтIанэ Исус Христос ыцІэкІэ ахэр аумэхъынхэу
унашъо ышІыгъ. Ащ ыуж мэфэ заулэрэ ахэмэ адэжь
щыIэнэу Петрэ къелъэIугъэх.
46 For they were hearing them speaking with
tongues and exalting God. Then Peter
answered,
47 "Surely no one can refuse the water for
these to be baptized who have received the
Holy Spirit just as we did, can he?" 48 And he
ordered them to be baptized in the name of
Jesus Christ. Then they asked him to stay on
for a few days.
Ерусалим и члисэ зэхуэсым и пащхьэм Петр
къэхъуар
зэрыщиIуэтэжар
Petrus’un Açıklamaları
11
1
Elçilerle
bütün
Yahudiye’deki
kardeşler,
öteki
ulusların da Tanrı’nın sözünü kabul
ettiklerini duydular.
2 Ama Petrus Yeruşalim’e gittiği
zaman
sünnet
yanlıları
onu
eleştirdiler.
3 Sünnetsiz
kişilerin evine gidip
yemek yemişsin! dediler.
4 Petrus baştan başlayarak olanları
tek tek onlara anlattı.
5 Ben Yafa Kenti’nde dua ediyordum
dedi. “Kendimden geçerek bir görüm
gördüm. Büyük bir çarşafı andıran bir
nesnenin
dört
köşesinden
sarkıtıldığını, bunun gökten inip
benim bulunduğum yere kadar
geldiğini gördüm.
6 Gözlerimi
çarşafa dikip dikkatle
baktım. Çarşafın içinde, yeryüzünde
yaşayan dört ayaklılar, yabanıl
hayvanlar, sürüngenler ve kuşlar
gördüm. 7 Sonra bir sesin bana, ‘Kalk,
Petrus, kes ve ye!’ dediğini işittim.
8 ’Asla olmaz, ya Rab!’ dedim. ‘Ağzıma
hiçbir zaman bayağı ya da murdar*
bir şey girmedi.’ 9 Ses ikinci kez
gökten
geldi:
‘Tanrı’nın
temiz
kıldıklarına sen bayağı deme’ dedi.
10 Bu, üç kez tekrarlandı; sonra her
şey yeniden göğe alındı.
11 Tam o sırada Sezariye’den bana
gönderilen üç kişi, bulunduğumuz
evin önünde durdular. 12 Ruh bana,
ayrım gözetmeden onlarla birlikte
gitmemi söyledi. Bu altı kardeş de
11
Хамэ лъэпкъхэм щыщхэми Тхьэм и
псалъэхэр зэращтар апостолхэмрэ Иудей хэкум ис
къуэшхэмрэ зэхахащ. 2Апхуэдэу щыхъум, Петр
Ерусалим щыкIуам, сунэт ящIахэм Петр илэжьар
ямыдэу, 3 жраIащ:
– Уэ сунэт ямыщIахэм я деж ущIыхьэри
уадэшхащ.
4Петр
Iуэхур
зэрекIуэкIар
чэзу-чэзууэ
къагуригъаIуэу щIидзащ итIанэ:
5– Иоппие къалэм Тхьэм сыщелъэIурт. Тхьэм си
акъылыр сщхьэщи-хури, щэкI хужь иным хуэдэу,
зыгуэр уафэм къехыу къэслъэгъуащ абы щыгъуэ. Ар
къуапиплIкIэ кIэрыщIауэ, уафэм кърагъэлэлэха
6ЩэкI
хуэдэ,
си
пащхьэм
ихьащ.
хужьым
сыщеплъым, лъакъуиплIкIэ зекIуэ Iэщхэр, хьэкIэкхъуэкIэхэр, ныбэгукIэ къэзыпщыхь псэущхьэхэр,
къуалэбзухэр слъэгъуащ. 7Макъ гуэрым «Петр,
къэтэдж. ФIэгъэжи, шхы!» къызжиIэу зэхэсхащ.
8«Хьэуэ, Зиусхьэн, ар хъух-хэнукъым, мышхыпхъи
хьэрэми зэи зыIуслъхьакъым», жысIэри жэуап
стыжащ.
9–
А макъыр уафэм етIуанэу къиIукIащ: «Тхьэм
хьэлэлу икIи шхыпхъэу жыхуиIар уэ хьэрэму
умылъытэ», жиIэу. 10Апхуэдэу щэнейрэ хъуащ.
Уафэм псори дэкIуеижащ итIанэ.
11
– А дакъикъэ дыдэм Кесарие къалэм
кърагъэкIыу си деж къагъэкIуа лIищ сэ сызыщIэс
унэм и бжэIупэм къыIухьащ. 12Сымычэнджащэу,
абыхэм ящIыгъуу, сыкIуэну Тхьэм и Псэ ЛъапIэм
Peter Reports at Jerusalem
11
1 Now the apostles and the brethren
who were throughout Judea heard that the
Gentiles also had received the word of God. 2
And when Peter came up to Jerusalem, those
who were circumcised took issue with him, 3
saying, "You went to uncircumcised men and
ate with them."
4 But Peter began speaking and proceeded to
explain to them in orderly sequence, saying,
5 "I was in the city of Joppa praying ; and in a
trance I saw a vision, an object coming down
like a great sheet lowered by four corners from
the sky ; and it came right down to me,
6 and when I had fixed my gaze on it and was
observing it I saw the four-footed animals of
the earth and the wild beasts and the crawling
creatures and the birds of the air. 7 "I also
heard a voice saying to me, 'Get up, Peter ; kill
and eat.'
8 "But I said, 'By no means, Lord, for nothing
unholy or unclean has ever entered my
mouth.'
9 "But a voice from heaven answered a second
time, 'What God has cleansed, no longer
consider unholy.' 10 "This happened three
times, and everything was drawn back up into
the sky.
11 "And behold, at that moment three men
appeared at the house in which we were
staying, having been sent to me from
Caesarea. 12 "The Spirit told me to go with
benimle geldiler, varıp adamın evine
girdik. 13 Adam bize, evinde beliren
meleği nasıl gördüğünü anlattı. Melek
ona şöyle demiş: ‘Yafa’ya adam yolla,
Petrus diye tanınan Simun’u çağırt.
14 O sana, senin ve bütün ev halkının
kurtuluş bulacağı sözler söyleyecek.’
15 Ben
konuşmaya
başlayınca
Kutsal Ruh, başlangıçta bizim
üzerimize indiği gibi, onların da
üzerine indi. 16 O zaman Rab’bin
söylediği şu sözü anımsadım: ‘Yahya
suyla vaftiz* etti, sizler ise Kutsal
Ruh’la
vaftiz
edileceksiniz.’
17 Böylelikle Tanrı, Rab İsa Mesih’e
inanmış
olan
bizlere
verdiği
armağanın aynısını onlara verdiyse,
ben kimim ki Tanrı’ya karşı
koyayım?” 18 Bunları dinledikten
sonra yatıştılar. Tanrı’yı yücelterek
şöyle dediler: “Demek ki Tanrı, tövbe
etme ve yaşama kavuşma fırsatını
öteki uluslara da vermiştir.”
Antakya’daki İmanlılar
İstefanos’un
öldürülmesiyle
başlayan baskı sonucu dağılan
imanlılar,
Fenike,
Kıbrıs
ve
Antakya’ya kadar gittiler. Tanrı
sözünü
sadece
Yahudiler’e
duyuruyorlardı. 20 Ama içlerinden
Kıbrıslı ve Kireneli olan bazı adamlar
Antakya’ya gidip Grekler’le* de
konuşmaya başladılar. Onlara Rab
İsa’yla ilgili Müjde’yi bildirdiler.
21 Onların arasında etkin olan Rab’bin
gücü sayesinde çok sayıda kişi inanıp
19
къызжиIащ. Мы къуэшихри си гъусэу дыкIуэри, а
лIым и унэм дыщIыхьащ. 13А лIым къыджиIащ и
унэм мелыIыч гуэр къыщыхутэу, мыпхуэдэу жиIэу
зэрилъэгъуар: «ПетркIэ зэджэ Симон къашэну
лIыкIуэхэр гъакIуэ. 14Уэрэ уи унагъуэм исхэмрэ
фымыкIуэду
фыкъезыгъэлыну
псалъэхэр
абы
къыбжиIэнущ».
15– Сыпсэлъэну щыщIэздзэм, Тхьэм и Псэ ЛъапIэр
абыхэм къахуехащ, дэри япэм къызэрытхуехыгъам
хуэдэу. 16Абы щыгъуэ сигу къэкIыжащ Зиусхьэным
жиIэгъа псалъэхэр: «Иуан цIыхухэр псыкIэ иумэхъу
щытащ, ауэ Тхьэм фэ езым и Псэ ЛъапIэмкIэ
фиумэхъынущ». 17Зиусхьэну Хьисэ МэссихькIэ фIэщхъуныгъэ диIэ щыхъум, Тхьэм езым и Псэ ЛъапIэр дэ
къызэрытхуригъэ-хыгъам хуэдэу, абыхэми къахуригъэхамэ, сэ сыхэт Тхьэм сыпэувыну?
18А псалъэхэр щызэхахым, ахэр щым хъуащ.
Тхьэм щIыхь хуащIри, жаIащ:
– Хамэ
лъэпкъхэри
я
гуэныхьхэм
хущIегъуэжынурэ, мыкIуэдыжын гъащIэ яIэ хъуну Тхьэм
игъуэу илъытащ абы щыгъуэ.
Антиохие къалэм члисэ зэхуэс щыIэ зэрыхъуар
19Стефан
мывэкIэ еуэурэ яукIа нэужь, ХьисэкIэ
фIэщхъуныгъэ зиIэхэм гугъуехь куэд зэрырагъэшэчам къыхэкIкIэ, ахэр зэбгрыкIащ. Хьисэ теухуа
хъыбарыфIыр журтхэм фIэкIа зыми хуамыIуатэурэ,
Финикие хэкуми, Кипр хытIыгуми, Антиохие
къалэми нэс кIуащ ахэр. 20Кипр хытIыгум щыщ лIы
гупми, Кириние къалэм щыщ нэгъуэщI лIыхэми,
Антиохие къалэм кIуа нэужь, Зиусхьэн Хьисэ теухуа
хъыбарыфIыр алыджхэми хуаIуэтащ. 21Зиусхьэныр
я гъусэт абыхэм икIи цIыху куэд, фIэщхъуныгъэ яIэ
them without misgivings. These six brethren
also went with me and we entered the man's
house. 13 "And he reported to us how he had
seen the angel standing in his house, and
saying, 'Send to Joppa and have Simon, who is
also called Peter, brought here ; 14 and he will
speak words to you by which you will be saved,
you and all your household.'
15 "And as I began to speak, the Holy Spirit fell
upon them just as He did upon us at the
beginning. 16 "And I remembered the word of
the Lord, how He used to say, 'John baptized
with water, but you will be baptized with the
Holy Spirit.'
17 "Therefore if God gave to them the same gift
as He gave to us also after believing in the Lord
Jesus Christ, who was I that I could stand in
God's way?"
18 When they heard this, they quieted down
and glorified God, saying, "Well then, God has
granted to the Gentiles also the repentance
that leads to life."
The Church at Antioch
19 So then those who were scattered because
of the persecution that occurred in connection
with Stephen made their way to Phoenicia and
Cyprus and Antioch, speaking the word to no
one except to Jews alone.
20 But there were some of them, men of
Cyprus and Cyrene, who came to Antioch and
began speaking to the Greeks also, preaching
the Lord Jesus.
21 And the hand of the Lord was with them,
and a large number who believed turned to the
Rab’be döndü.
Olup
bitenlerin
haberi,
Yeruşalim’deki kiliseye* ulaştı. Bunun
üzerine
imanlılar
Barnaba’yı
Antakya’ya gönderdiler. 23-24 Kutsal
Ruh’la ve imanla dolu, iyi bir adam
olan Barnaba, Antakya’ya varıp Tanrı
lütfunun meyvelerini görünce sevindi.
Herkesi, candan ve yürekten Rab’be
bağlı kalmaya özendirdi. Sonuç olarak
Rab’be daha birçok kişi kazanıldı.
22
Sonra Barnaba, Saul’u aramak
için Tarsus’a gitti. Onu bulunca da
Antakya’ya
getirdi.
Böylece
Barnaba’yla Saul bir yıl boyunca
oradaki inanlılar topluluğuyla* bir
araya gelerek büyük bir kitleyi
eğittiler.
Öğrencilere
ilk
kez
Antakya’da Mesihçiler adı verildi.
25-26
27 O
günlerde
Yeruşalim’den
Antakya’ya bazı peygamberler geldi.
28 Bunlardan Hagavos adlı biri ortaya
çıkıp bütün dünyada şiddetli bir kıtlık
olacağını Ruh aracılığıyla bildirdi. Bu
kıtlık, Klavdius’un imparatorluğu
sırasında oldu. 29 Öğrenciler, her biri
kendi gücü oranında, Yahudiye’de
yaşayan kardeşlere gönderilmek üzere
yardım toplamayı kararlaştırdılar.
30 Bu kararı yerine getirip bağışlarını
Barnaba ve Saul’un eliyle kilisenin
ihtiyarlarına* gönderdiler.
хъуурэ, Зиусхьэ-ным и гъуэгу техьащ.
22 Мы Iуэхухэм я хъыбарыр Ерусалим щыIэ члисэ
зэхуэсым щыщхэм ялъэIэсащ. ЩалъэIэсым, Варнавэ
Антиохием ягъэкIуащ. 23Варнавэ Антиохием кIуэри,
Тхьэм и нэфIыр абыхэм къазэрыщыхуэр щилъагъум, гуфIащ, емыщу Зиусхьэным гурэ псэкIэ
24Варнавэ
цIыхуфIу
хуэпэжыну
яхуигъэуващ.
щытащ. Тхьэм и Псэ ЛъапIэри фIэщ-хъуныгъэри и
гум
ину
илъащ.
Апхуэдэурэ,
ЗиусхьэнымкIэ
фIэщхъу-ныгъэ зиIэхэм я бжыгъэм куэд къыхэхъуащ.
25Щаул
лъыхъуэну Варнавэ Тарс къалэм кIуащ
итIанэ. Абы ар къыщигъуэтри, Антиохием здишащ.
26Члисэ зэхуэсым щыщхэм я гъусэу зэхуэсурэ, цIыху
куэдым Тхьэм и псалъэхэр илъэс псокIэ яригъэщIащ.
ХьисэкIэ фIэщхъуныгъэ зиIэхэм «чыристанкIэ» еджэ
япэ дыдэ щыхъуар Антиохиерщ.
27А махуэхэм бегъымбар гуп Ерусалим къикIри
Антиохием къэкIуащ. 28Абыхэм ящыщу Агав зи цIэр
къэтэджри, дуней псом гъаблэшхуэ къызэрыщыхъунур Тхьэм и Псэ ЛъапIэм абы и гум кърилъхьэри
къыжригъэIащ. Клавдий кесарым и тепщэгъуэращ
ар къыщыхъуар. 29ХьисэкIэ фIэщхъуныгъэ зиIэхэм,
щхьэж зэрылъэкIкIэ, Иудей хэкум ис къуэшхэм
дэIэпыкъуэгъу яхуэхъун мурад ящIащ абы щыгъуэ.
30ФIэщхъуныгъэ зиIэхэм апхуэдэу ящIщ, абыхэм
зэхуахьэса ахъшэр Варнавэрэ Щаулрэ IэщIалъхьэри, члисэ зэхуэсым и нэхъыжьхэм хуахьыну
ягъэкIуащ.
Lord.
22 The news about them reached the ears of
the church at Jerusalem, and they sent
Barnabas off to Antioch.
23 Then when he arrived and witnessed the
grace of God, he rejoiced and began to
encourage them all with resolute heart to
remain true to the Lord ; 24 for he was a good
man, and full of the Holy Spirit and of faith.
And considerable numbers were brought to the
Lord.
25 And he left for Tarsus to look for Saul;
26 and when he had found him, he brought
him to Antioch. And for an entire year they met
with the church and taught considerable
numbers; and the disciples were first called
Christians in Antioch.
27 Now at this time some prophets came down
from Jerusalem to Antioch. 28 One of them
named Agabus stood up and began to indicate
by the Spirit that there would certainly be a
great famine all over the world. And this took
place in the reign of Claudius.
29 And in the proportion that any of the
disciples had means, each of them determined
to send a contribution for the relief of the
brethren living in Judea. 30 And this they did,
sending it in charge of Barnabas and Saul to
the elders.
Тетыгъо зиІэхэм Якъубэ зэраукІыгъэр
ыкІи Петрэ хьапсым зэрэчІадзагъэр
Petrus’un Hapisten Kaçışı
12
12
1
O sırada kral Hirodes*,
kiliseden bazı kişilere eziyet etmeye
2 Yuhanna’nın
başladı.
kardeşi
Yakup’u
kılıçla
öldürttü.
3 Yahudiler’in
bundan memnun
kaldığını
görünce
ardından
Petrus’u
da
yakalattı.
Bunu,
Mayasız Ekmek Bayramı sırasında
yaptı. 4 Petrus’u tutuklatıp hapse
attırdı ve dörder kişilik dört takım
askerin gözetimine teslim etti. Fısıh
Bayramı’ndan* sonra onu halkın
önünde yargılamak niyetindeydi.
5 Bu
nedenle
Petrus
hapiste
tutuldu. Ama inanlılar topluluğu*
onun için Tanrı’ya hararetle dua
ediyordu.
А мафэхэм пачъыхьэ Ирод идзэлІхэм чылыс
зэІукІэм щыщхэу нэбгырэ заулэ аригъэубыти, лые
араригъэхэу ыублагъ. 2Иуан ышэу Якъубэ* чатэкІэ
аригъэукІыгъ. 3Ар джуртхэм агу зэрэрихьырэр Ирод
зелъэгъум, ащ ыуж идзэлІхэм Петри аригъэубытыгъ.
Ар зыхъугъэр Хьалыгъу мыкIу-мыпшэ зыщашхырэ
мэфэкІ мэфэшхохэр ары. 4Ирод Петрэ зарегъэубытым,
хьапсым
чІаригъадзи,
дзэм
щыщхэу
нэбгырэ
плІырыплІэу купиплІ ар къагъэгъунэнэу аІэкІилъхьагъ.
ЕтІанэ ІутIыжъ мэфэкІ мэфэшхор зыблэкІыкІэ,
хьыкумэшІым ыпашъхьэ рищэнэу Ирод ыгу хэлъыгъ.
5Аущтэу Петрэ хьапсым чІадзэгъагъ, ау чылыс зэІукІэм
щыщхэр яшъыпкъэу Тхьэм ащ фелъэІущтыгъэх.
12
1 Now about that time Herod the king
laid hands on some who belonged to the
church in order to mistreat them.
2 And he had James the brother of John put to
death with a sword. 3 When he saw that it
pleased the Jews, he proceeded to arrest Peter
also. Now it was during the days of Unleavened
Bread. 4 When he had seized him, he put him
in prison, delivering him to four squads of
soldiers to guard him, intending after the
Passover to bring him out before the people.
5 So Peter was kept in the prison, but prayer
for him was being made fervently by the
church to God.
МэлэІич горэм Петрэ хьапсым
къызэрэчІищыжьыгъэр
6Пачъыхьэ
Ирод Петрэ хьыкумэшІым ыпашъхьэ
зыщырищэщт мафэм ыпэрэ чэщым Петрэ ІэхъуитІу
телъэу, дзэлІитІум азыфагу дэлъэу чъыещтыгъ. Пчъэм
Іутхэу къэрэгъулэхэм хьапсыр къаухъумэщтыгъ.
7ОшІэ-дэмышІэу
Зиусхьаным имэлэІич а унэм
къыщылъагъуи,
унэр
къызэпэнэфыгъ.
ЫбгъукІэ
етІыргуи, мэлэІичым Петрэ къыгъэущыгъ.
– ПсынкІэу тэдж! – ыІуагъ. Петрэ ІэхъуитІоу телъхэр
тезыгъэх.
8– Зыфап, уицуакъэхэри зыщылъ, – риІуагъ мэлэІичым
Петрэ. Петрэ аущтэу ышІыгъ. ЕтІанэ мэлэІичым
къыриІуагъ:
– Уищыгъын кІыІутелъ зыщылъэжьи, сауж уитэу
къакІо.
9 Petrus onu izleyerek dışarı çıktı.
9Джаущтэу
Петрэ мэлэІичым ыуж итэу хьапсым
Petrus,
Hirodes’in
kendisini
yargılayacağı günden önceki gece,
çift zincirle bağlı olarak iki askerin
arasında uyuyordu. Kapıda duran
nöbetçiler de zindanın güvenliğini
sağlıyordu. 7 Birdenbire Rab’bin bir
meleği göründü ve hücrede bir ışık
parladı. Melek, Petrus’un böğrüne
dokunup onu uyandırdı. “Çabuk,
kalk!” dedi. O anda zincirler
Petrus’un
bileklerinden
düştü.
8 Melek
ona, “Kuşağını bağla,
çarıklarını giy” dedi. Petrus da
söyleneni yaptı. “Abanı giy, beni
izle” dedi melek.
6
Peter's Arrest and Deliverance
6 On the very night when Herod was about to
bring him forward, Peter was sleeping between
two soldiers, bound with two chains, and
guards in front of the door were watching over
the prison. 7 And behold, an angel of the Lord
suddenly appeared and a light shone in the
cell; and he struck Peter's side and woke him
up, saying, "Get up quickly." And his chains
fell off his hands.
8 And the angel said to him, "Gird yourself and
put on your sandals." And he did so. And he
said to him, "Wrap your cloak around you and
follow me."
9 And he went out and continued to follow,
Ama meleğin yaptığının gerçek
olduğunu anlamıyor, bir görüm
gördüğünü sanıyordu. 10 Birinci ve
ikinci nöbetçiyi geçerek kente
açılan demir kapıya geldiler. Kapı,
önlerinde
kendiliğinden
açıldı.
Dışarı çıkıp bir sokak boyunca
yürüdüler, sonra melek ansızın
Petrus’un yanından ayrıldı.
O zaman kendine gelen Petrus,
“Rab’bin
bana
meleğini
gönderdiğini
şimdi
gerçekten
anlıyorum” dedi. “O beni Hirodes’in
elinden
ve
Yahudi
halkının
uğrayacağımı
umduğu
bütün
belalardan kurtardı.”
11
Petrus olanların farkına varınca
Markos diye tanınan Yuhanna’nın
annesi Meryem’in evine gitti. Orada
birçok kişi toplanmış dua ediyordu.
13 Petrus’un
dış kapıyı çalması
üzerine Roda adlı bir hizmetçi kız
kapıya bakmaya gitti. 14 Petrus’un
sesini tanıyan kız, sevincinden
kapıyı
açmadan
tekrar
içeri
koşarak, “Petrus kapıda duruyor!”
diye haber verdi. 15 Çıldırmışsın
sen!
dediler
ona.
Ama
kız
üsteleyince, “Onun meleği olmalı”
16 Petrus
dediler.
ise
kapıyı
çalmaya devam etti. Kapıyı açıp
onu görünce şaşıp kaldılar.
12
17 Petrus,
eliyle
susmalarını
işaret
ederek
Rab’bin
onu
zindandan nasıl çıkardığını anlattı.
Sonra, “Bu haberleri Yakup’la öbür
kardeşlere iletin” diyerek oradan
ayrılıp başka bir yere gitti.
Askerler sabahleyin büyük bir
telaşa
kapıldılar.
Birbirlerine,
18
къычІэкІыжьыгъ.
Ау
мэлэІичым
ышІагъэхэр
шъыпкъэмэ, мышъыпкъэмэ Петрэ ышІэщтыгъэп,
10Апэрэ
зыгорэ
къыфэлъагъоу
къышІошІыгъ.
къэрэгъул
купми,
ятІонэрэ
къэрэгъул
купми
къаблэкІхи, къэлэ дэхьапІэм Іулъ гъучІ къэлапчъэм
нэсыгъэх. Къэлапчъэр ежь-ежьырэу къафызэІукІыгъ.
Къэлапчъэм дэкІхи, зы урамым икІыхьагъэкІэ
зырэкІохэ нэужым, ошІэ-дэмышІэу Петрэ къыгъани,
мэлэІичыр ІукІыжьыгъ.
11Петрэ зыкъызешІэжьым, къыІуагъ:
–
Зиусхьаным
имэлэІич
къыгъакІуи,
Ирод
сыкъыІэкІихи,
джурт
цІыфхэми
къысэхъулІэнэу
зыфаІорэ Іэегъэ пстэури симыгъэлъэгъоу, сымыкІодэу
сыкъызэригъэнэжьыгъэр
джы
зэрэшъыпкъэр
къэсшІагъ.
12Петрэ къехъулІагъэр зыздешІэжьым, Иуанэу МарккІэ
заджэхэрэм янэу Мерэм иунэ кІуагъэ. ЦІыфыбэ ащ
дэжьым къыщызэрэугъоигъэх, Тхьэм елъэІущтыгъэх.
13Петрэ
къэлапчъэм зытеом, къызэІуихынэу Родэ
зыцІэ унэІут пшъашъэр къыIухьагъ. 14Петрэ ымакъэ
къызешІэжьым, гушІом хэтэу къэлапчъэр Іуимыхэу
унэм илъэдэжьи, Петрэ къэлапчъэм зэрэІутыр адрэмэ
ариІуагъ.
15–
КъапІорэр пшІэрэп, – къыраІожьыгъ ахэмэ. Ау
ыІуагъэм пшъашъэр текІыгъэп. Джащыгъум къаІуагъ:
– Ар Петрэ имэлэІичын фае.
16Ау
Петрэ
къэлапчъэм
зэпымыоу
теощтыгъэ.
Къэлапчъэр
Іуахи,
Петрэ
залъэгъум,
лъэшэу
17
агъэшІэгъуагъ.
Заушъэфынэу Петрэ Іэ афишІи,
Зиусхьаным хьапсым къызэрэчІищыжьыгъэр ахэмэ
афиІотэжьыгъ. ЕтІанэ къыІуагъ:
– Якъуби адрэ тшыхэми хъугъэ-шІагъэр яжъугъашІ.
Ар къызеІом ыуж, а унэм икІи, нэмыкІ чІыпІэ горэм
кІуагъэ.
18Нэф
къызэшъым,
дзэлІхэр
гузэжъогъушхо
хэфагъэхэу зэупчІыжьыгъэх:
and he did not know that what was being done
by the angel was real, but thought he was
seeing a vision.
10 When they had passed the first and second
guard, they came to the iron gate that leads
into the city, which opened for them by itself ;
and they went out and went along one street,
and immediately the angel departed from him.
11 When Peter came to himself, he said, "Now I
know for sure that the Lord has sent forth His
angel and rescued me from the hand of Herod
and from all that the Jewish people were
expecting."
12 And when he realized this, he went to the
house of Mary, the mother of John who was
also called Mark, where many were gathered
together and were praying. 13 When he
knocked at the door of the gate, a servant-girl
named Rhoda came to answer. 14 When she
recognized Peter's voice, because of her joy she
did not open the gate, but ran in and
announced that Peter was standing in front of
the gate.
15 They said to her, "You are out of your
mind!" But she kept insisting that it was so.
They kept saying, "It is his angel."
16 But Peter continued knocking; and when
they had opened the door, they saw him and
were amazed. 17 But motioning to them with
his hand to be silent, he described to them
how the Lord had led him out of the prison.
And he said, "Report these things to James
and the brethren." Then he left and went to
another place.
18 Now when day came, there was no small
disturbance among the soldiers as to what
could have become of Peter.
“Petrus’a ne oldu?” diye sordular.
19 Hirodes onu arattı, bulamayınca
da nöbetçileri sorguya çekti ve
idam edilmeleri için buyruk verdi.
Bundan
sonra
Hirodes,
Yahudiye’den Sezariye’ye gidip bir
süre orada kaldı.
– Петрэ сыда къехъулІагъэр?
19Пачъыхьэ
Ирод дзэлІхэр Петрэ лъигъэхъухи,
къызамыгъотым, къэрэгъулэхэм тэрэзэу яупчІи, а
къэрэгъулэхэр аригъэукІыгъ. Пачъыхьэ Ирод етІанэ
Иудей хэкум икІи, къалэу КесариекIэ ехи, ащ
къыдэнагъ.
Kral Hirodes’in Ölümü
Пачъыхьэ Ирод зэрэлІагъэр
19 When Herod had searched for him and had
not found him, he examined the guards and
ordered that they be led away to execution.
Then he went down from Judea to Caesarea
and was spending time there.
Death of Herod
Bu
arada
Sur
ve
Sayda
halklarına
ateş
püskürüyordu.
Bunlar
birleşip
kendisiyle
görüşmeye geldiler. Önce kralın
başdanışmanı
Vlastus’u
kendi
taraflarına çekerek barış isteğinde
bulundular.
Çünkü
kendi
ülkelerinin gereksindiği yiyecekler
kralın ülkesinden sağlanıyordu.
21 Belirlenen
günde
krallık
giysilerini giyen Hirodes tahtına
oturarak halka bir konuşma yaptı.
20
Halk, “Bu bir insanın sesi değil,
bir ilahın sesidir!” diye bağırıyordu.
23 O
anda Rab’bin bir meleği
Hirodes’i vurdu. Çünkü Tanrı’ya ait
olan yüceliği kendine mal etmişti.
İçi kurtlarca kemirilerek can verdi.
24 Tanrı’nın
sözü ise yayılıyor,
etkisini artırıyordu. 25 Görevlerini
tamamlayan
Barnaba’yla
Saul,
Markos diye tanınan Yuhanna’yı
yanlarına alarak Yeruşalim’den
döndüler.
22
20Пачъыхьэ
Ирод Тир къалэм дэсхэмрэ Сидон къалэм*
дэсхэмрэ губж лъэш афишIыгъагъ. А къалэхэм адэсхэр
зэгурыІохи, пачъыхьэм дэжь къэкІуагъэх. Пачъыхьэм
фэлэжьэрэ Іэшъхьэтет Власт гурыІохи, пачъыхьэр
къаригъэшІужьынэу
елъэІугъэх.
Сыда
пІомэ,
пачъыхьэм ихэгъэгу къикІырэ гъомлапхъэхэр ары
ахэр зэрыпсэущтыгъэхэр.
21Ирод
ыгъэнэфэгъэ мафэм ипачъыхьэ щыгъынхэр
щыгъхэу, пачъыхьэ тІысыпІэм тетІысхьи, ахэмэ
апашъхьэ къыщыгущыІагъ.
22– Мыр цІыф макъэп, Тхьэм ымакъ нахь, – цІыфхэм
23Пачъыхьэ
аІоти,
джэщтыгъэх.
Ирод
Тхьэм
щытхъушхор зэрэфимышІыгъэм пае, Тхьэм имэлэІич
горэ ардэдэм ащ къыригъауи, хьамылыухэм ашхызэ,
ыпсэ хэкІыгъ.
24Ау Тхьэм игущыІэхэр нахь цІыфыбэмэ анэсхэзэ,
зыщаубгъущтыгъ.
25Бар-Наббэрэ
Шаулрэ яІоф заухым, Ерусалим
къыдэкІыжьхи, МарккІэ заджэхэрэ Иуан ягъусэу
Антиохие къалэм агъэзэжьыгъ.
20 Now he was very angry with the people of
Tyre and Sidon ; and with one accord they
came to him, and having won over Blastus the
king's chamberlain , they were asking for
peace, because their country was fed by the
king's country.
21 On an appointed day Herod, having put on
his royal apparel, took his seat on the rostrum
and began delivering an address to them.
22 The people kept crying out, "The voice of a
god and not of a man !" 23 And immediately an
angel of the Lord struck him because he did
not give God the glory, and he was eaten by
worms and died.
24 But the word of the Lord continued to grow
and to be multiplied.
25 And Barnabas and Saul returned from
Jerusalem when they had fulfilled their
mission, taking along with them John, who
was also called Mark.
Barnaba’yla Saul’un
Görevlendirilmesi
13
Антиохием щыІэ чылыс зэІукІэм щыщхэм БарНаббэрэ Шаулрэ
Тхьэм фэлэжьэнхэу зэрагъэнэфагъэхэр
First Missionary Journey
13
Пегъымбархэри, дин гъэсакІохэри
peygamberler ve öğretmenler vardı: Антиохием щыІэ чылыс зэІукІэм щыщхэм
Barnaba, Niger denilen Şimon,
ахэтыгъэх: Бар-Наббэ, «ШІуцІэкІэ» заджэхэрэ
Kireneli Lukius, bölge kralı*
Симон, Кириние къалэм щыщ Луцый, Манаил (ар
Hirodes’le birlikte büyümüş olan
пщы Ирод* дапIугъагъ) ыкІи Шаул. 2Тхьэм
Menahem ve Saul. 2 Bunlar Rab’be
елъэІухэзэ, чэщи мафи ахэмэ анэкІы зэхъум, Тхьэм
tapınıp oruç* tutarlarken Kutsal
ы Псэ ЛъапІэ къариІуагъ:
Ruh kendilerine şöyle dedi:
“Barnaba’yla Saul’u, kendilerini
– Бар-Наббэрэ Шаулрэ сыкъызфяджэгъэ Іофым пае
çağırmış olduğum görev için bana
къысфыхэшъухых.
ayırın.”
3ЕтІанэ ахэмэ чэщи мафи занэкІ ужым, Тхьэм
3 Böylece oruç tutup dua ettikten
елъэІугъэх, аІэхэри ашъхьэхэм атыралъхьи*, яІоф
sonra, Barnaba’yla Saul’un
ашІэнэу агъэкІуагъэх.
üzerine ellerini koyup onları yolcu
1
Antakya’daki kilisede
13
1 Now there were at Antioch, in the
church that was there, prophets and
teachers : Barnabas, and Simeon who was
called Niger, and Lucius of Cyrene, and
Manaen who had been brought up with
Herod the tetrarch, and Saul.
2 While they were ministering to the Lord and
fasting, the Holy Spirit said, "Set apart for Me
Barnabas and Saul for the work to which I
have called them."
3 Then, when they had fasted and prayed
and laid their hands on them, they sent them
away.
ettiler.
Kıbrıs’ta
4 Kutsal
Ruh’un buyruğuyla
yola çıkan Barnaba’yla Saul,
Selefkiye’ye gittiler, oradan da
gemiyle
Kıbrıs’a
geçtiler.
5 Salamis’e
varınca Yahudiler’in
havralarında Tanrı’nın sözünü
duyurmaya başladılar. Yuhanna’yı
da yardımcı olarak yanlarına
almışlardı. 6 Adayı baştan başa
geçerek Baf’a geldiler. Orada
büyücü
ve
sahte
peygamber
Baryeşu adında bir Yahudi’yle
Апостолхэм Кипр хыгъэхъунэм Тхьэм
игущыІэхэр
зэрэщагъэІущтыгъэхэр
4Бар-Наббэрэ Шаулрэ, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ
ыгъэкІуагъэхэр, къалэу Селевкие нэсыгъэх. Ащ
къухьэм щитIысхьэхи, Кипр хыгъэхъунэм кIуагъэх.
5Саламин къалэм зыдахьэхэм, джуртхэм
ясинэгогухэм Тхьэм игущыІэхэр ащагъэІущтыгъэх.
Иуан ахэмэ яІэпыІэгъоу ягъусагъ.
6Хыгъэхъунэм икІыхьагъэкІэ Пафос къалэм нэс
зэкІохэм, ушхъухьан Іофым пылъ джурт пегъымбар
нэпцІ горэм ІукІагъэх. А лІым Бар-Иешуа ыцІагъ.
4 So, being sent out by the Holy Spirit, they
went down to Seleucia and from there they
sailed to Cyprus.
5 When they reached Salamis, they began to
proclaim the word of God in the synagogues
of the Jews ; and they also had John as their
helper.
6 When they had gone through the whole
island as far as Paphos, they found a
magician, a Jewish false prophet whose name
was Bar-Jesus,
karşılaştılar.
Baryeşu,
Vali
Sergius
Pavlus’a yakın biriydi. Akıllı bir
kişi olan vali, Barnaba’yla Saul’u
çağırtıp Tanrı’nın sözünü dinlemek
istedi. Ne var ki Baryeşu büyücü
anlamına
gelen
öbür
adıyla
Elimas- onlara karşı koyarak valiyi
iman etmekten caydırmaya çalıştı.
7-8
Ama Kutsal Ruh’la dolan
Saul,
yani
Pavlus,
gözlerini
Elimas’a dikerek, “Ey İblis’in oğlu!”
dedi. “Yüreğin her türlü hile ve
sahtekârlıkla dolu; doğru olan her
şeyin düşmanısın. Rab’bin düz
yollarını
çarpıtmaktan
vazgeçmeyecek misin?
7Ар хыгъэхъунэм иІэшъхьэтет Сергый Паул
игъусагъ. Сергый Паул цІыф губзыгъагъ. Ар Тхьэм
игущыІэхэм ядэІунэу фэягъэти, Бар-Наббэрэ
Шаулрэ къаригъэщагъэх. 8Ау ушхъухьаным пылъ
Елымэ (Елимэм къикІырэр «Ушхъухьаным пылъыр»
ары) Іэшъхьэтетыр шІошъхъуныгъэм игъогу
тыримыгъэхьаным ыуж итыгъэти, Бар-Наббэрэ
Шаулрэ апэуцужьыщтыгъ.
9-10
İşte şimdi Rab’bin eli sana karşı
kalktı. Kör olacaksın, bir süre gün
ışığını göremeyeceksin.” O anda
adamın üzerine bir sis, bir
karanlık çöktü. Dört dönerek,
elinden
tutup
kendisine
yol
gösterecek
birilerini
aramaya
başladı. 12 Olanları gören vali,
Rab’le ilgili öğretiyi hayranlıkla
karşıladı ve iman etti.
11
Pisidya Sınırındaki Antakya’da
Pavlus’la
beraberindekiler
Baf’tan denize açılıp Pamfilya
bölgesinin Perge Kenti’ne gittiler.
13
9Ау Шаулэу ПаулкІи заджэхэрэм Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ ыгу лъэш дэдэу илъ хъугъэти, ынэхэр Елымэ
тыригъэдыкъэхи, къыІуагъ:
10– О шэйтаным урикъу, о шъыпкъагъэм зэкIэм
урипый. ТхьагъэпцІыгъэ пстэури, бзэджэгъэ
пстэури угу инэу илъ. Тхьэм игъогу занкІэхэр
къуащэ пшІынхэу упылъыным ыуж
уикІыжьыщтба? 11Джы Зиусхьаным ыІэ къыптелъ.
Заулэрэ тыгъэм инэфынэ умылъэгъоу, нэшъу
ухъущт.
Ардэдэм пщагъори шІункІыри Елымэ
къыфехыгъэх. ЕтІанэ къыкІухьэзэ, къезыщэкІын
цІыф горэм лъыхъущтыгъ. 12Іэшъхьэтетым хъугъэшІагъэр зелъэгъум, шІошъхъуныгъэ иІэ хъугъэ.
Бар-Наббэрэ Паулрэ Іофхэу Зиусхьаным
ехьылІагъэу Елымэ рагъашІэхэрэр
ыгъэшІагъощтыгъэх.
7 who was with the proconsul, Sergius
Paulus, a man of intelligence. This man
summoned Barnabas and Saul and sought
to hear the word of God.
8 But Elymas the magician (for so his name
is translated) was opposing them, seeking to
turn the proconsul away from the faith.
9 But Saul, who was also known as Paul,
filled with the Holy Spirit, fixed his gaze on
him, 10 and said, "You who are full of all
deceit and fraud, you son of the devil, you
enemy of all righteousness, will you not cease
to make crooked the straight ways of the
Lord ?
11 "Now, behold, the hand of the Lord is
upon you, and you will be blind and not see
the sun for a time." And immediately a mist
and a darkness fell upon him, and he went
about seeking those who would lead him by
the hand.
12 Then the proconsul believed when he saw
what had happened, being amazed at the
teaching of the Lord.
Паулрэ Бар-Наббэрэ Писидие хэкум ит
Антиохие къалэм зэрэкІуагъэхэр
13ЕтІанэ Паулрэ игъусэхэмрэ Пафос къалэм
къухьэкІэ щежьэхи, Памфилие хэкум ит Пергие
къалэм кІуагъэх. Ащ игъусэхэр Иуан къыдинэхи,
13 Now Paul and his companions put out to
sea from Paphos and came to Perga in
Pamphylia ; but John left them and returned
to Jerusalem.
Yuhanna
ise
onları
bırakıp
14 Onlar
Yeruşalim’e
döndü.
Perge’den yollarına devam ederek
Pisidya
sınırındaki
Antakya’ya
geçtiler. Şabat Günü havraya girip
15 Kutsal
oturdular.
Yasa
ve
peygamberlerin yazıları okunduktan sonra, havranın yöneticileri
onlara, “Kardeşler, halka verecek
bir öğüdünüz varsa buyurun,
konuşun” diye haber yolladılar.
16 Pavlus ayağa kalktı, eliyle bir
işaret yaparak, “Ey İsrailliler ve
Tanrı’dan
korkan*
yabancılar,
dinleyin” dedi. 17-18 Bu halkın, yani
İsrail’in Tanrısı, bizim atalarımızı
seçti
ve
Mısır’da
gurbette
yaşadıkları süre içinde onları
büyük bir ulus yaptı. Sonra güçlü
eliyle onları oradan çıkardı, çölde
yaklaşık kırk yıl onlara katlandı.
19-20 Kenan
ülkesinde yenilgiye
uğrattığı yedi ulusun topraklarını
İsrail halkına miras olarak verdi.
Bütün bunlar aşağı yukarı dört
yüz elli yıl sürdü. “Sonra Tanrı,
Peygamber Samuel’in zamanına
kadar
onlar
için
hakimler
yetiştirdi. 21 Halk bir kral isteyince,
Tanrı
onlar
için
Benyamin
oymağından
Kiş
oğlu
Saul’u
yetiştirdi. Saul kırk yıl krallık
22 Tanrı,
yaptı.
onu
tahttan
indirdikten sonra onlara kral
olarak Davut’u başa geçirdi.
Onunla
ilgili
şu
tanıklıkta
bulundu:
‘İşay
oğlu
Davut’u
gönlüme uygun bir adam olarak
gördüm, o her istediğimi yapar.’
23 Tanrı, verdiği sözü tutarak bu
adamın soyundan İsrail’e bir
Kurtarıcı,
İsa’yı
gönderdi.
Ерусалим ыгъэзэжьыгъ. 14Адрэ нэбгыритІур
Пергие къалэм блэкІхи, Писидие хэкум ит Антиохие
къалэм нэсыгъэх. Шэмбэт мафэм* синэгогум
чІахьэхи, тІысыгъэх1. 15Тэурат хабзэм* итхэмрэ
пегъымбархэм атхыгъэ тхылъхэм* арытхэмрэ
ащыщ горэхэм зяджэхэ ужым, синэгогу пащэхэм
зыгорэ агъакІуи, арарагъэІуагъ:
– Тэ тшыхэр, мы цІыфхэр зэрыжъугъэгушхон
гущыІэхэр шъуиІэхэмэ, къашъуІох.
16Паул къэтэджи, Іэ афишІи, къыІуагъ:
– Шъо, израиль цІыфхэри, Тхьэм ишIолIыкI зыгу
илъхэри, шъукъэдаІу. 17Израиль лъэпкъым и Тхьэ
тятэжъхэр къыхихыгъэх. Тэ тлъэпкъ Мысыр
хэгъэгум зесым, лъэпкъышхо ышІи, лъэкІышхокІэ
ащ къырищыжьыгъэх. 18ЕтІанэ илъэс тІокІитІо
шъоф нэкІым щигъэшхагъэх. 19Ханаан хэгъэгум
щыпсэурэ лъэпкъиблыр ыгъэкІоди, ахэмэ яхэгъэгу
израиль лъэпкъым иІахь хъунэу къыфигъэнэжьыгъ.
20А зэпстэур илъэс шъиплІырэ шъэныкъорэ фэдиз
хъугъэ.
– Ащ ыужым, хьыкумэшІыхэр Тхьэм аритыгъэх,
пегъымбар Самуел имафэхэм анэсыфэхэ. 21ЕтІанэ
пачъыхьэ афигъэнэфэнэу израиль цІыфхэр
Самуел елъэІугъэх. Бен-Ямин ылъэпкъ щыщэу, Кис
ыкъо Шаул пачъыхьэ афэхъунэу Тхьэм аритыгъ.
ЕтІанэ илъэс тІокІитІурэ ар пачъыхьагъ. 22Тхьэм ар
тыригъэкІыжьи, Даутэ пачъыхьэ афишIыгъ. Тхьэм
Даутэ моущтэу шыхьат фэхъугъ: «Ищай ыкъоу
Даутэ сыгу зэІурэ цІыфэу къэзгъотыгъ. Сэ
сызыфаехэр зэкІэ ащ ыгъэцэкІэщт».
23Мы лІым къытекІыгъэ цІыфхэм ащыщэу, израиль
цІыфхэр мыкІодхэу къэзгъэнэжьырэр Исус ары,
Тхьэм къафигъэкІуагъ, ятэжъхэр
къызэригъэгугъэгъагъэхэм фэдэу.
14 But going on from Perga, they arrived at
Pisidian Antioch, and on the Sabbath day
they went into the synagogue and sat down.
15 After the reading of the Law and the
Prophets the synagogue officials sent to
them, saying, "Brethren, if you have any
word of exhortation for the people, say it."
16 Paul stood up, and motioning with his
hand said , "Men of Israel, and you who fear
God, listen :
17 "The God of this people Israel chose our
fathers and made the people great during
their stay in the land of Egypt, and with an
uplifted arm He led them out from it. 18
"For a period of about forty years He put up
with them in the wilderness. 19 "When He
had destroyed seven nations in the land of
Canaan, He distributed their land as an
inheritance - all of which took about four
hundred and fifty years.
20 "After these things He gave them judges
until Samuel the prophet.
21 "Then they asked for a king, and God
gave them Saul the son of Kish, a man of
the tribe of Benjamin, for forty years.
22 "After He had removed him, He raised up
David to be their king, concerning whom He
also testified and said, 'I HAVE FOUND
DAVID the son of Jesse, A MAN AFTER MY
HEART, who will do all My will.'
23 "From the descendants of this man,
according to promise, God has brought to
Israel a Savior, Jesus,
İsa’nın gelişinden önce Yahya,
bütün İsrail halkını, tövbe edip
vaftiz* olmaya çağırdı. 25 Yahya
görevini
tamamlarken
şöyle
diyordu: ‘Beni kim sanıyorsunuz?
Ben Mesih değilim. Ama O benden
sonra
geliyor.
Ben
O’nun
ayağındaki çarığın bağını çözmeye
bile layık değilim. 26 Kardeşler,
İbrahim’in soyundan gelenler ve
Tanrı’dan korkan yabancılar, bu
kurtuluş bildirisi bize gönderildi.
24
Çünkü
Yeruşalim’de
yaşayanlar ve onların yöneticileri
İsa’yı reddettiler. O’nu mahkûm
etmekle her Şabat Günü okunan
peygamberlerin sözlerini yerine
getirmiş oldular. 28 O’nda ölüm
cezasını gerektiren herhangi bir
suç
bulamadıkları
halde,
Pilatus’tan O’nun idamını istediler.
29 O’nunla
ilgili
yazılanların
hepsini yerine getirdikten sonra
O’nu çarmıhtan indirip mezara
koydular. 30 Ama Tanrı O’nu
ölümden diriltti. 31 İsa, daha önce
kendisiyle
birlikte
Celile’den
Yeruşalim’e
gelenlere
günlerce
göründü. Bu kişiler şimdi halka
O’nun tanıklığını yapıyor.
27
Biz
de
size
Müjde’yi
duyuruyoruz:
Tanrı
İsa’yı
diriltmekle, atalarımıza verdiği
sözü, onların çocukları olan bizler
için yerine getirmiştir. İkinci
Mezmur’da da yazıldığı gibi: ‘Sen
benim Oğlum’sun, Bugün ben
32-33
24Исус къэкІоным ыпэкІэ Иуан,
«ШъуипсэдкІодшIагъэхэм шъуафыкІэгъожьи,
зысэжъугъэумэхъ» ыІозэ, зэкIэ израиль цІыфхэм
макъэ аригъэІугъ. 25Иуан иІоф ыухызэ, къыІуагъ*:
«Сэ хэтэу сышъушІошІыра? Шъо шъузпаплъэрэр
сэрэп. Шъо шъузпаплъэрэр саужкІэ къэкІощт, ащ
ицокъэ лъэпсхэр фэстІэтэнхэуи сифэшъуашэп».
26(Паул джыри ипсалъэ къыпидзэжьыгъ:) – Сэ
сшыхэу Ибрахьим къытекІыгъэ цІыфхэри, шъо
къышъухэтхэу нэмыкІ цІыфхэу Тхьэм ишIолIыкI
зыгу илъхэри, Тхьэм цІыфхэр мыкІодхэу
къызэригъэнэжьхэрэм икъэбар къызнэсыгъэхэр
тэры. 27Ерусалим дэсхэмрэ ахэмэ ятхьэматэхэмрэ
цІыфхэр мыкІодхэу къэзгъэнэжьырэр зэрэ Исусыр
къашІэжьыгъэп. УкІ ежь къытыралъхьагъ, ау
аущтэу пегъымбархэм ягущыІэхэу шэмбэт мафэ
къэсми синэгогухэм ащызаджэхэрэр
къагъэшъыпкъэжьыгъэх. 28УкІ Исус
зыкІытыралъхьащт Іоф амыгъотыгъэми, Іэшъхьэтет
Пилат ар ыукІынэу елъэІущтыгъэх. 29Исус
ехьылІагъэу Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэм арытхэр
зэкІэ ахэмэ загъэцакІэ ужым, Исус игъусэхэм
ихьадэ къащым къытырахыжьи, къэунэм
чІалъхьажьыгъ. 30Ау Тхьэм ар лІагъэхэм
къахигъэтэджыкІыжьыгъ. 31ЕтІанэ Исус ежь
игъусэхэу Галилей хэкум къикІыгъэхэу, Ерусалим
къэкІогъагъэхэм мэфэ пчъагъэхэм къакІоцІ
заригъэлъэгъущтыгъ. Джы ахэр ары тэ тлъэпкъ
ыпашъхьэ Исус шыхьат щыфэхъухэрэр.
32– Джы мы къэбарышІур тэ къышъотэІо: Тхьэм
Исус лІагъэхэм къызэрахигъэтэджыкІыжьыгъэмкІэ
тятэжъхэр къызэригъэгугъэгъэ Іофхэр
къыгъэхъухэзэ, тэ, ахэмэ атекІыгъэ цІыфхэм
къытфигъэшъыпкъэжьыгъ. 33ЯтІонэрэ Орэд
ЛъапIэм Тхьэм Исус къызэрэщыриІорэм фэдэу*:
24 after John had proclaimed before His
coming a baptism of repentance to all the
people of Israel.
25 "And while John was completing his
course, he kept saying, 'What do you suppose
that I am? I am not He. But behold, one is
coming after me the sandals of whose feet I
am not worthy to untie.'
26 "Brethren , sons of Abraham's family, and
those among you who fear God, to us the
message of this salvation has been sent.
27 "For those who live in Jerusalem, and
their rulers, recognizing neither Him nor the
utterances of the prophets which are read
every Sabbath, fulfilled these by condemning
Him.
28 "And though they found no ground for
putting Him to death, they asked Pilate that
He be executed. 29 "When they had carried
out all that was written concerning Him, they
took Him down from the cross and laid Him
in a tomb
30 "But God raised Him from the dead; 31
and for many days He appeared to those
who came up with Him from Galilee to
Jerusalem, the very ones who are now His
witnesses to the people.
32 "And we preach to you the good news of
the promise made to the fathers,
33 that God has fulfilled this promise to our
children in that He raised up Jesus, as it is
also written in the second Psalm, 'YOU ARE
sana Baba oldum.’
Tanrı, O’nu asla çürümemek
üzere ölümden dirilttiğini şu
sözlerle belirtmiştir: ‘Size, Davut’a
söz verdiğim Kutsal ve güvenilir
nimetleri vereceğim.’
34
Bunun için başka bir yerde de
şöyle der: ‘Kutsalının çürümesine
izin vermeyeceksin.’
35
36 Davut,
kendi
kuşağında
Tanrı’nın amacı uyarınca hizmet
ettikten sonra gözlerini yaşama
kapadı, ataları gibi gömüldü ve
bedeni çürüyüp gitti. 37 Oysa
Tanrı’nın dirilttiği Kişi’nin bedeni
38-39 Dolayısıyla
çürümedi.
kardeşler,
şunu
bilin
ki,
günahların bu Kişi aracılığıyla
bağışlanacağı size duyurulmuş
bulunuyor. Şöyle ki, iman eden
herkes,
Musa’nın
Yasası’yla
aklanamadığınız her suçtan O’nun
aracılığıyla aklanır. 40-41 Dikkat
edin, peygamberlerin sözünü ettiği
şu durum sizin başınıza gelmesin:
‘Bakın, siz alay edenler, Şaşkına
dönüp yok olun! Sizin gününüzde
bir iş yapıyorum, Öyle bir iş ki, biri
size anlatsa inanmazsınız.’”
Pavlus’la Barnaba havradan
çıkarken halk onları, bir sonraki
Şabat Günü aynı konular üzerinde
konuşmaya çağırdı. 43 Havradaki
42
«Оры с Къор, непэ ты сыпфэхъугъ».
34Тхьэм Исус лІагъэхэм
къызэрахигъэтэджыкІыжьыгъэр егъашІэми
мылІэжьыным пае, мы гущыІэхэмкІэ Тхьэм
къыІуагъ*:
«СынэшІу щыфэныгъэ лъапІэр шъыпкъэмкІэ
шъо къышъулъызгъэIэсыщт,
Даутэ зэрэзгъэгугъэгъагъэм фэдэу».
35Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэм ащыщэу нэмыкІ
чІыпІэм зэритым фэдэу*,
«О уиІорышІэ ихьадэ бгъэшъущтэп».
З6– Сыда пІомэ, Тхьэм игухэлъ тетэу Даутэ
имафэхэм Тхьэм фэлажьэщтыгъ, етІанэ дунаим
ехыжьыгъ. Ятэжъхэм адэжь къэунэм чІалъхьажьи,
ихьади шъугъэ. 37Ау Тхьэм лІагъэхэм
къахигъэтэджыкІыжьыгъэр джыри зэ лІэжьыгъэп,
ихьади шъужьыгъэп. 38Арышъ, сэ сшыхэр, мыр
зэжъугъашІэ, шъо шъуипсэкІодшIагъэхэр Исус
къызэрэшъуфигъэгъухэрэм икъэбар
къышъотэгъэІу. 39Хэти ИсускІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэм ипсэкІод пстэури ежь Исус тырехых, ау
пегъымбар Мусэ и Тэурат хабзэ псэкІодхэр
къышъутырихын ылъэкІырэп. 40Шъузфэсакъыжь,
пегъымбархэм мы гущыІэхэу къаІуагъэхэр*
къышъорэмыхъулІэх:
41«ШъукъэдаІу, шъо Тхьэм къыІуагъэхэм нэмыплъ
языххэрэр, жъугъэшІагъуи шъукІод;
сыда пІомэ, шъо шъуимафэхэм Іофышхо горэ
згъэцэкІэщт. А Іофышхом икъэбар зыгорэм
къышъуиІуагъэми,
шъо шъушІошъ хъущтыгъэп».
42Паулрэ Бар-Наббэрэ синэгогум къычІэкІыжьхэзэ,
къыкІэлъыкІорэ шэмбэт мафэм а Іофхэм
атегущыІэжьынхэу цІыфхэр къялъэІугъэх.
MY SON ; TODAY I HAVE BEGOTTEN YOU.'
34 "As for the fact that He raised Him up
from the dead, no longer to return to decay,
He has spoken in this way : 'I WILL GIVE
YOU THE HOLY and SURE blessings OF
DAVID.'
35 "Therefore He also says in another Psalm,
'YOU WILL NOT ALLOW YOUR HOLY ONE
TO UNDERGO DECAY.'
36 "For David, after he had served the
purpose of God in his own generation, fell
asleep, and was laid among his fathers and
underwent decay;
37 but He whom God raised did not undergo
decay.
38 "Therefore let it be known to you,
brethren, that through Him forgiveness of
sins is proclaimed to you, 39 and through
Him everyone who believes is freed from all
things, from which you could not be freed
through the Law of Moses.
40 "Therefore take heed, so that the thing
spoken of in the Prophets may not come
upon you:
41 'BEHOLD, YOU SCOFFERS, AND
MARVEL, AND PERISH ; FOR I AM
ACCOMPLISHING A WORK IN YOUR DAYS, A
WORK WHICH YOU WILL NEVER BELIEVE,
THOUGH SOMEONE SHOULD DESCRIBE IT
TO YOU.'"
42 As Paul and Barnabas were going out, the
people kept begging that these things might
be spoken to them the next Sabbath. 43 Now
when the meeting of the synagogue had
broken up, many of the Jews and of the God-
topluluk dağılınca, Yahudiler ve
Yahudiliğe dönüp Tanrı’ya tapan
yabancılardan
birçoğu
onların
ardından gitti. Pavlus’la Barnaba
onlarla konuşarak onları devamlı
Tanrı’nın
lütfunda
yaşamaya
özendirdiler. 44 Ertesi Şabat Günü
kent halkının hemen hemen tümü
Rab’bin sözünü dinlemek için
toplanmıştı. 45 Kalabalığı gören
Yahudiler büyük bir kıskançlık
içinde,
küfürlerle
Pavlus’un
söylediklerine karşı çıktılar.
46 Pavlus’la
Barnaba
ise
cesaretle
karşılık
verdiler:
“Tanrı’nın sözünü ilk önce size
bildirmemiz gerekiyordu. Siz onu
reddettiğinize ve kendinizi sonsuz
yaşama layık görmediğinize göre,
biz şimdi öteki uluslara gidiyoruz.
Çünkü
Rab
bize
şöyle
buyurmuştur: ‘Yeryüzünün dört
bucağına kurtuluş götürmen için
Seni uluslara ışık yaptım.’”
47
Öteki uluslardan olanlar bunu
işitince sevindiler ve Rab’bin
sözünü yücelttiler. Sonsuz yaşam
için belirlenmiş olanların hepsi
iman etti.
48
Böylece Rab’bin
yörede yayıldı.
49
sözü
bütün
50 Ne var ki Yahudiler, Tanrı’ya
tapan saygın kadınlarla kentin ileri
gelen
erkeklerini
kışkırttılar,
43ЗэІукІэр зызэбгырэкІыжьым, джуртхэм ащыщхэу
бэхэри, хымэхэу джурт хъугъэхэм ащыщхэу бэхэри
Паулрэ Бар-Наббэрэ ягъусэхэу кІощтыгъэх. ИтІур
ахэмэ адэгущыІэхи, Тхьэм ынэшІу
къызэращифэщтым ыуж ит зэпытынхэу
афагъэпытагъ.
44КъыкІэлъыкІорэ шэмбэт мафэм Тхьэм
игущыІэхэм ядэІунхэм пае, къалэм дэс цІыф
пстэури къэнэгъэ шІагъо щымыІэу зэрэугъоигъэх.
45Ау джуртхэм цІыф купышхохэр залъэгъум,
шъугъоныр агу къихьи, ехъонхэзэ, Паул къыІохэрэм
апэужьыгъэх.
46Джащыгъум Паулрэ Бар-Наббэрэ гушхокІэ
къаІуагъ:
– Тхьэм игущыІэхэр ыпэрапшІэу шъо къышъотІонхэ
фэягъ. Ау шъо Тхьэм игущыІэхэр щыжъугъэзыехэу,
аущтэу мыкІодыжьын щыІэныгъэ шъуиІэ хъунэу
зыфэжъугъэшъуашэрэп. Арышъ, хымэ лъэпкъхэм
ащыщхэм тэ зафэтэгъазэ; 47сыда пІомэ, Тхьэм
моущтэу унашъо къытфишІыгъ*:
«Хымэ лъэпкъхэм нэфынэ уафэхъунэу узгъэуцугъ,
дунаим ыкъуапэхэм анэсыфэ,
цІыфхэр мыкІодхэу Тхьэм къыуигъэгъэнэжьынхэм
пае».
48Хымэ лъэпкъхэм ащыщхэм ар зызэхахым,
гушІохи, Зиусхьаным игущыІэхэм щытхъу
афашІыгъ. МыкІодыжьын щыІэныгъэ яІэ хъунэу
Тхьэм ыгъэнэфэгъэ цІыф пстэуми шІошъхъуныгъэ
яІэ хъугъэ.
49Зиусхьаным игущыІэхэр а хэкум тыдэкІи
цІыфхэм анэсхэу хъугъэ. 50Ау джуртхэм
лъытэныгъэ зиІэ бзылъфыгъэхэу Тхьэр
зыгъэлъапІэхэрэмрэ къалэм итхьэматэхэмрэ
къызэкІагъэплъыхьагъэх. ЕтІанэ цІыфхэр Паулрэ
fearing proselytes followed Paul and
Barnabas, who, speaking to them, were
urging them to continue in the grace of God.
Paul Turns to the Gentiles
44 The next Sabbath nearly the whole city
assembled to hear the word of the Lord. 45
But when the Jews saw the crowds, they
were filled with jealousy and began
contradicting the things spoken by Paul, and
were blaspheming.
46 Paul and Barnabas spoke out boldly and
said, "It was necessary that the word of God
be spoken to you first; since you repudiate it
and judge yourselves unworthy of eternal life,
behold, we are turning to the Gentiles. 47
"For so the Lord has commanded us, 'I HAVE
PLACED YOU AS A LIGHT FOR THE
GENTILES, THAT YOU MAY BRING
SALVATION TO THE END OF THE EARTH.'"
48 When the Gentiles heard this, they began
rejoicing and glorifying the word of the Lord;
and as many as had been appointed to
eternal life believed.
49 And the word of the Lord was being
spread through the whole region. 50 But the
Jews incited the devout women of
prominence and the leading men of the city,
and instigated a persecution against Paul
Pavlus’la Barnaba’ya karşı bir
baskı hareketi başlatıp onları bölge
sınırlarının dışına attılar. 51 Bunun
üzerine Pavlus’la Barnaba, onlara
bir uyarı olsun diye ayaklarının
tozunu silkerek Konya’ya gittiler.
52 Öğrenciler ise sevinç ve Kutsal
Ruh’la doluydu.
Бар-Наббэрэ атебэнэнхэу зэкІагъэблагъэх, яхэкуи
къырафыгъэх. 51Паулрэ Бар-Наббэрэ алъакъохэм
ателъ сапэр цІыфхэм апашъхьэ
атыраутхыпкIыкIыжьи, къалэу Иконие кІуагъэх.
52Ау ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэм агухэм
гушІуагъорэ Тхьэм ы Псэ ЛъапІэрэ инэу арылъ
хъугъэх.
and Barnabas, and drove them out of their
district.
51 But they shook off the dust of their feet in
protest against them and went to Iconium.
52 And the disciples were continually filled
with joy and with the Holy Spirit.
Паулрэ Бар-Наббэрэ къалэу Иконие
Тхьэм игущыІэхэр зэрэщагъэІущтыгъэхэр
Konya’da
14
1
Aynı şekilde Konya’da
da Yahudiler’in havrasına giren
Pavlus’la
Barnaba
öyle
etkili
konuştular ki, hem Yahudiler’den
hem de Grekler’den* çok kişi iman
etti. 2 Ama inanmayan Yahudiler,
öteki
uluslardan
olanları
kardeşlere
karşı
kışkırtarak
zihinlerini bulandırdılar. 3 Orada
uzunca bir süre kalan Pavlus’la
Barnaba, Rab hakkında cesaretle
konuşuyorlardı. Rab de onlara
belirtiler ve harikalar yapma gücü
vererek kendi lütfunu açıklayan
bildiriyi doğruladı.
Kent halkı ikiye bölündü.
Bazıları Yahudiler’in, bazıları da
elçilerin tarafını tuttu.5 Yahudiler’le
öteki
uluslardan
olanlar
ve
bunların
yöneticileri,
elçileri
hırpalayıp taşa tutmak için düzen
6-7 Bunu
kurdular.
öğrenen
Pavlus’la Barnaba, Likaonya’nın
Listra ve Derbe kentlerine ve çevre
bölgeye
kaçarak
oralarda
da
Müjde’yi yaydılar.
4
bir
Listra’da,
adam
ayakları
vardı.
зынэсхэм, яхабзэ тетэу, джуртхэм ясинэгогу
чІэхьагъэх. Джуртхэмрэ алыджхэмрэ ащыщхэу
бэмэ шІошъхъуныгъэ яІэ агъэхъузэ, адэгущыІагъэх.
2Ау шІошъхъуныгъэ зиІэ хъунхэу зымыдэрэ
джуртхэм хымэ лъэпкъхэм ащыщхэр
зэкІагъэплъыхьэхи, шIошъхъуныгъэ зиIэ зэшхэм
къафагъэгубжыгъэх. 3Паулрэ Бар-Наббэрэ
Зиусхьаным икъэбар гушхокІэ цІыфхэм араІозэ, а
къалэм бэрэ щыІагъэх. Зиусхьаными ынэшІу
щыфэным ехьылІэгъэ КъэбарышІур
ыгъэшъыпкъэжьызэ, нэшэнэ гъэшІэгъонхэр
къагъэлъэгъонхэуи Іофышхо гъэшІэгъонхэр
ашІэнхэуи Паулрэ Бар-Наббэрэ лъэкІ аритыгъ. 4Ау
къалэм ицІыфхэм лъэныкъуитІоу загощыгъ. Зы
купыр джуртхэм агохьагъ, адрэ купри –
апостолхэм. 5ЕтІанэ хымэ лъэпкъхэм ащыщхэри,
джуртхэри, ахэмэ ятхьэматэхэри ягъусэхэу
зэгурыІохи, Паулрэ Бар-Наббэрэ лые къарахынэуи
мыжъохэмкІэ къяохэзэ, къаукІынхэуи гухэлъ
ашІыгъ. 6Паулрэ Бар-Наббэрэ ахэмэ ягухэлъ
къызашІэм, Ликаоние хэкум щыщ къалэхэу
Листрэрэ Дербиерэ, ахэмэ яІэгъо-блэгъо хэкум
ылъэныкъокIи кІатхъужьыгъ. 7А чІыпІэхэми
КъэбарышІур ащагъэІугъ.
Паулрэ Бар-Наббэрэ къалэу Листрэ Тхьэм
игущыІэхэр зэрэщагъэІущтыгъэхэр
Listra ve Derbe’de
8
14 Иконие къалэм Паулрэ Бар-Наббэрэ
tutmayan
Doğuştan
Acceptance and Opposition
14
1 In Iconium they entered the
synagogue of the Jews together , and spoke in
such a manner that a large number of people
believed, both of Jews and of Greeks.
2 But the Jews who disbelieved stirred up the
minds of the Gentiles and embittered them
against the brethren. 3 Therefore they spent a
long time there speaking boldly with reliance
upon the Lord, who was testifying to the word
of His grace, granting that signs and wonders
be done by their hands.
4 But the people of the city were divided; and
some sided with the Jews, and some with the
apostles.
5 And when an attempt was made by both the
Gentiles and the Jews with their rulers, to
mistreat and to stone them,
6 they became aware of it and fled to the cities
of Lycaonia, Lystra and Derbe, and the
surrounding region;
7 and there they continued to preach the
gospel.
kötürümdü, hiç yürüyemiyordu.
9-10 Pavlus’un
söylediklerini
dinledi. Onu dikkatle süzen Pavlus,
iyileştirilebileceğine imanı olduğunu görerek yüksek sesle ona,
“Kalk, ayaklarının üzerinde dur!”
dedi.
Adam
yerinden
fırlayıp
yürümeye başladı. 11 Pavlus’un ne
yaptığını gören halk Likaonya
dilinde, “Tanrılar insan kılığına
girip
yanımıza
inmiş!”
diye
12 Barnaba’ya
haykırdı.
Zeus,
Pavlus’a da konuşmada öncülük
ettiği için Hermes adını taktılar.
Kentin
hemen
dışında
bulunan Zeus Tapınağı’nın kâhini
kent
kapılarına
boğalar
ve
çelenkler getirdi, halkla birlikte
elçilere kurban sunmak istedi.
13
14 Ne var ki elçiler, Barnaba’yla
Pavlus, bunu duyunca giysilerini
yırtarak kalabalığın içine daldılar.
15 Efendiler, neden böyle şeyler
yapıyorsunuz? diye bağırdılar. “Biz
de sizin gibi insanız, aynı yaradılışa
sahibiz. Size müjde getiriyoruz. Sizi
bu boş şeylerden vazgeçmeye, yeri,
göğü,
denizi
ve
bunların
içindekilerin
hepsini
yaratan,
yaşayan
Tanrı’ya
dönmeye
çağırıyoruz. 16 Geçmiş çağlarda
Tanrı, bütün ulusların kendi
yollarından gitmelerine izin verdi.
17
Yine
de
kendini
tanıksız
8Листрэ къалэм лІы сэкъат горэ дэсыгъ.
Къызыхъугъэм щегъэжьагъэу ылъакъохэм атеуцон
ымылъэкІэу, егъашІэми мызекІошъоу щысыгъ.
9Паул къыIорэм а лІыр едэІущтыгъ. Паул а лІым
къызеплъым, хъужьынымкIэ ащ шІошъхъуныгъэ
иІэу ылъэгъугъ, 10мэкъэшхокІи къыІуагъ:
– Зиусхьан Исус Христос ыцІэкІэ къыосэІо:
Къэтэджи, плъакъохэм къатеуцу.
А лІыр къызщылъэти, къыкІухьэу ыублагъ.
11Паул ышІагъэр цІыф купышхохэм залъэгъум,
мэкъэшхокІэ Ликаоние хэкум ыбзэкІэ* къаІуагъ:
– Тхьэхэр цІыф плъышъо яIэу къытфехыгъэх.
12Бар-Наббэ ЗевскІэ еджагъэх, къэгущыІэрэр Паул
арыти, ащ ЕрмыйкІэ еджагъэх.
13Зевс иунэшхоу къалэм тІэкІу дэдзыгъэу щытым
идин пащэ цІыфхэм цухэр къэлапчъэм дэжь
къаригъэщагъэх, танджыхэри къаригъахьыгъэх,
ежьыри цІыф купышхори фэягъэх Бар-Наббэрэ
Паулрэ къурмэн афашІынэу.
14Ау апостолхэу Бар-Наббэрэ Паулрэ ар
зызэхахым, афамыдэу ящыгъынхэр зэІатхъыжьхи,
цІыф купышхом хэлъадэхи, куохэзэ къаІуагъ:
15– Шъо, лІы купыр, сыда шъушІэхэрэр? Шъо
тышъуфэдэу тэри тыцІыф. Мы тхьэ нэпцІхэу
зишІуагъэ къэмыкІощтхэм шъуакІыб
афэжъугъэзэжьэу Тхьэ шъыпкъэу псаум
зыфэжъугъэзэжьыным пае, КъэбарышІур
къышъотэгъэІу. Тхьэр ары уашъори, чІыри, хыри,
ахэмэ ащыпсэурэ пстэури къэзгъэхъугъэр.
16БлэкІыгъэ лъэхъанхэм лъэпкъхэр зэкIэри
зэрэфаехэу ягъогу рыкІонхэу фит ышІыгъагъэх.
17Ау щытми, Тхьэм шыхьат имыІэу
зыкъыгъэнагъэп. Уашъом къикІэу ощх
8 At Lystra a man was sitting who had no
strength in his feet, lame from his mother's
womb, who had never walked.
9 This man was listening to Paul as he spoke,
who, when he had fixed his gaze on him and
had seen that he had faith to be made well, 10
said with a loud voice, "Stand upright on your
feet." And he leaped up and began to walk.
11 When the crowds saw what Paul had done,
they raised their voice, saying in the
Lycaonian language, "The gods have become
like men and have come down to us."
12 And they began calling Barnabas, Zeus,
and Paul, Hermes, because he was the chief
speaker. 13 The priest of Zeus, whose temple
was just outside the city, brought oxen and
garlands to the gates, and wanted to offer
sacrifice with the crowds.
14 But when the apostles Barnabas and Paul
heard of it, they tore their robes and rushed
out into the crowd, crying out
15 and saying, "Men, why are you doing these
things? We are also men of the same nature
as you, and preach the gospel to you that you
should turn from these vain things to a living
God, WHO MADE THE HEAVEN AND THE
EARTH AND THE SEA AND ALL THAT IS IN
THEM. 16 "In the generations gone by He
permitted all the nations to go their own ways
; 17 and yet He did not leave Himself without
witness, in that He did good and gave you
bırakmadı.
Size
iyilik
ediyor.
Gökten yağmur yağdırıyor, çeşitli
ürünleriyle mevsimleri düzenliyor,
sizi yiyecekle doyurup yüreklerinizi
sevinçle dolduruyor.”
Bu
sözlerle
bile
halkın
kendilerine
kurban
sunmasını
güçlükle engelleyebildiler. 19 Ne var
ki, Antakya ve Konya’dan gelen
bazı
Yahudiler,
halkı
kendi
taraflarına
çekerek
Pavlus’u
taşladılar; onu ölmüş sanarak
kentin dışına sürüklediler.
18
къышъуфыригъэщхызэ, игъом гъажъор
къышъуфигъэкІызэ, гъомылэ шъущимыгъакIэзэ,
шъуигъэгушІозэ шІугъэ къышъуфишІагъ.
rains from heaven and fruitful seasons,
satisfying your hearts with food and
gladness."
18Паулрэ Бар-Наббэрэ аущтэу аІозэ, къурмэн
зыфарамыгъэшІэу, цІыф купышхор ерагъэу
зэтыраІэжьагъ.
19Ащ нэужым къалэхэу Антиохиерэ Икониерэ
къарыкІыхи, джурт куп къэкІуагъ. Апостолхэм
гушхокІэ Тхьэм игущыІэхэр агъэІухэзэ, а джуртхэм
цІыфхэр апостолхэм агуагъэкІыгъэх, моущтэу аІозэ:
«Мы лІыхэм зи шъыпкъэ къаІорэп, пцІы къаусы
нахь».
18 Even saying these things, with difficulty
they restrained the crowds from offering
sacrifice to them. 19 But Jews came from
Antioch and Iconium, and having won over
the crowds, they stoned Paul and dragged him
out of the city, supposing him to be dead.
ЕтІанэ а джуртхэм цІыф купышхор
зэкІагъэплъыхьи, Паул мыжъокІэ къеохэзэ,
къаукІынэу пылъыгъэх, лІагъэуи аІозэ, къалэм
20 Ama
далъэшъугъ.
20Ау етІанэ Паул игъусэхэм
öğrenciler çevresinde
toplanınca Pavlus ayağa kalkıp къызауцухьэм, ар къэтэджыжьи, а къалэми
kente
döndü.
Ertesi
gün дэхьажьыгъ. ЯтІонэрэ мафэм Бар-Наббэ игъусэу
Barnaba’yla birlikte Derbe’ye gitti.
Паул къалэм Дербие кІуагъэ.
20 But while the disciples stood around him,
he got up and entered the city. The next day
he went away with Barnabas to Derbe.
Паулрэ Бар-Наббэрэ Сирие хэкум щыщ
Антиохие къалэм зэрагъэзэжьыгъэр
O
kentte
de
Müjde’yi
duyurup birçok öğrenci edindiler.
Antakya’ya
Dönüş
Pavlus’la
Barnaba daha sonra Listra, Konya
ve Antakya’ya dönerek öğrencileri
ruhça pekiştirdiler, imana bağlı
kalmaları için onlara cesaret
verdiler. “Tanrı’nın Egemenliği’ne*,
birçok sıkıntıdan geçerek girmemiz
21-22
21Паулрэ Бар-Наббэрэ Дербие къалэми
къэбарышІур щагъэІузэ, цІыфыбэхэр Исус игъогу
зытырагъахьэхэ ужым, къалэхэу Листрэ, Иконие,
Антиохие агъэзэжьыгъ. 22А къалэхэм ИсускІэ
шІошъхъунгъэ зиІэ хъугъэхэр щагъэгушхохи,
шІошъхъуныгъэм игъогу темыкІынхэу
афагъэпытэзэ араІуагъ:
– Тхьэм и Тетыгъошхо ыІэчІэгъ къин тщэчызэ
21 After they had preached the gospel to that
city and had made many disciples, they
returned to Lystra and to Iconium and to
Antioch,
22 strengthening the souls of the disciples,
encouraging them to continue in the faith,
and saying, "Through many tribulations we
must enter the kingdom of God."
gerekir” diyorlardı.
İmanlılar için her kilisede
ihtiyarlar* seçtiler. Dua ve oruçla
onları, inandıkları Rab’be emanet
24 Pisidya
ettiler.
bölgesinden
geçerek
Pamfilya’ya
geldiler.
25 Perge’de
Tanrı
sözünü
bildirdikten
sonra
Antalya’ya
gittiler.
23
Oradan
gemiyle,
artık
tamamlamış bulundukları görev
için Tanrı’nın lütfuna emanet
edildikleri yer olan Antakya’ya
döndüler. 27 Oraya vardıklarında
inanlılar topluluğunu bir araya
getirip
Tanrı’nın
kendileri
aracılığıyla neler yaptığını, öteki
uluslara
iman
kapısını
nasıl
28 Oradaki
açtığını
anlattılar.
öğrencilerin yanında uzun bir süre
kaldılar.
26
тычІэхьан фае.
23Паулрэ Бар-Наббэрэ тыдрэ чылыс зэІукІэм
нахьыжъхэр фагъэнафэхи, Тхьэм елъэІухэзэ, чэщи
мафи анэкІэу, ахэмэ Зиусхьанэу шІошъхъуныгъэ
зыфыряІэ хъугъэм ынаІэ къатыригъэтынэу
фагъэзагъэх. 24Ащ нэужым Писидие хэкум
пхырыкІыхи, Памфилие хэкум нэсыгъэх. 25Пергие
къалэм Зиусхьаным игущыІэхэр зыщагъэІухэ
ужым, Атталие къалэмкIэ ехыгъэх.
26А къалэм къыдэкІыхи, къухьэкІэ Антиохие
къалэм кІуагъэх. Антиохиер ары чылыс зэІукІэм
щыщхэм Паулрэ Бар-Наббэрэ джы агъэцэкІэгъэ
Іофым
пае,
Тхьэм
ынэшІу
къащифэнэу
зыщыфагъэзагъэр.
27Паулрэ
Бар-Наббэрэ
Антиохием зынэсхэм, чылыс зэІукІэм щыщхэр
аугъоихи, Тхьэм ахэмэ аригъэгъэцэкІэгъэ Іоф
пстэури къаІотэжьыгъ, хымэ лъэпкъхэм ащыщхэми
шІошъхъуныгъэ
яІэ
хъунэу
Тхьэм
пчъэр
зэрафыІуихыгъэри къаІотэжьыгъ. 28ЕтІанэ ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм адэжь бэрэ щыІэнхэу
къэнагъэх
23 When they had appointed elders for them
in every church, having prayed with fasting,
they commended them to the Lord in whom
they had believed.
24 They passed through Pisidia and came into
Pamphylia. 25 When they had spoken the
word in Perga, they went down to Attalia.
26 From there they sailed to Antioch, from
which they had been commended to the grace
of God for the work that they had
accomplished.
27 When they had arrived and gathered the
church together, they began to report all
things that God had done with them and how
He had opened a door of faith to the Gentiles.
28 And they spent a long time with the
disciples.
Yeruşalim’deki Toplantı
15
1
Yahudiye’den gelen bazı
kişiler Antakya’daki kardeşlere, “Siz
Musa’nın töresi uyarınca sünnet
olmadıkça kurtulamazsınız” diye
öğretiyorlardı.
Pavlus’la Barnaba bu adamlarla
bir hayli çekişip tartıştılar. Sonunda
Pavlus’la Barnaba’nın, başka birkaç
kardeşle birlikte Yeruşalim’e gidip
bu sorunu elçiler ve ihtiyarlarla*
görüşmesi kararlaştırıldı. 3 Böylece
kilise*
tarafından
gönderilenler,
öteki uluslardan* olanların Tanrı’ya
nasıl döndüğünü anlata anlata
Fenike ve Samiriye bölgelerinden
geçerek bütün kardeşlere büyük
4 Yeruşalim’e
sevinç
verdiler.
geldiklerinde inanlılar topluluğu*,
elçiler
ve
ihtiyarlarca
iyi
karşılandılar. Tanrı’nın kendileri
aracılığıyla yapmış olduğu her şeyi
anlattılar. 5 Ne var ki, Ferisi*
mezhebinden bazı imanlılar kalkıp
şöyle dediler: “Öteki uluslardan
olanları sünnet etmek ve onlara
Musa’nın
Yasası’na
uymalarını
buyurmak gerekir.”
2
6
Elçilerle ihtiyarlar bu konuyu
Апостолхэмрэ нахьыжъхэмрэ Ерусалим
зэІукІэ зэрэщашІыгъэр
The Council at Jerusalem
15 ЛІы горэхэр Иудей хэкум къикІыхи,
15
Антиохием къакІохи, зэшхэр агъасэхэу аублагъ,
моущтэу аІозэ:
– Пегъымбар Мусэ и Тэурат хабзэ сунэт шъуашІын
фаеу зэритым пае, сунэт шъуамышІымэ,
шъумыкІодэу Тхьэм шъукъыгъэнэжьыщтэп.
2Паулрэ Бар-Наббэрэ ахэмэ агурымыІохэу, лъэшэу
янэкъокъугъэх. Арыти, Паулрэ Бар-Наббэрэ цІыф
заулэ ягъусэу, мы Іофым ехьылІагъэу Ерусалим дэс
апостолхэмрэ нахьыжъхэмрэ адэжь агъэкІонхэу
зэшхэм тыраубытагъ. 3Аущтэу чылыс зэІукІэм
щыщхэр Паулрэ Бар-Наббэрэ адэкІуатэхэзэ,
гъогум тырагъэхьагъэх. Паулрэ Бар-Наббэрэ
хэкухэу Финикиерэ Самариерэ пхырыкІыгъэх.
ПхырыкІыхэзэ, хымэ лъэпкъхэм ащыщхэр Тхьэм
игъогу зэрэтехьагъэхэм икъэбар афаІотэжьызэ,
ашыхэр зэкIэ инэу агъэгушІуагъэх. 4Ерусалим
зынэсхэм, чылыс зэІукІэм щыщхэми, апостолхэми,
нахьыжъхэми ахэр рагъэблэгъагъэх. Тхьэм ахэмэ
ашІэнхэу аригъэлъэкІыгъэ Іоф пстэури
араІотэжьыгъ.
5Ау шІошъхъуныгъэ зиІэ лІы горэхэу диныр
зылэжьырэ цІыф купэу фарисей купкІэ
заджэхэрэм ащыщхэм къэтэджхи, къаІуагъ:
– Хымэ лъэпкъхэм ащыщхэри сунэт шъушІынхэ
фае, пегъымбар Мусэ и Тэурат хабзэ итхэри
яжъугъэгъэцэкІэнхэ фае.
6А Іофым тегущыІэнхэу апостолхэри нахьыжъхэри
and began teaching the brethren, "Unless you
are circumcised according to the custom of
Moses, you cannot be saved."
1 Some men came down from Judea
2 And when Paul and Barnabas had great
dissension and debate with them, the
brethren determined that Paul and Barnabas
and some others of them should go up to
Jerusalem to the apostles and elders
concerning this issue.
3 Therefore, being sent on their way by the
church, they were passing through both
Phoenicia and Samaria, describing in detail
the conversion of the Gentiles, and were
bringing great joy to all the brethren.
4 When they arrived at Jerusalem, they were
received by the church and the apostles and
the elders, and they reported all that God had
done with them.
5 But some of the sect of the Pharisees who
had believed stood up, saying, "It is necessary
to circumcise them and to direct them to
observe the Law of Moses."
6 The apostles and the elders came together
to look into this matter.
görüşmek için toplandılar.
Uzunca bir tartışmadan sonra
Petrus
ayağa
kalkıp
onlara,
“Kardeşler” dedi, “Öteki uluslar
Müjde’nin
bildirisini
benim
ağzımdan duyup inansınlar diye
Tanrı’nın
uzun
zaman
önce
aranızdan
beni
seçtiğini
8 İnsanın
biliyorsunuz.
yüreğini
bilen Tanrı, Kutsal Ruh’u tıpkı bize
verdiği gibi onlara da vermekle,
onları
kabul
ettiğini
gösterdi.
9 Onlarla
bizim aramızda hiçbir
ayrım yapmadı, iman etmeleri
üzerine yüreklerini arındırdı.
7
Öyleyse,
ne
bizim
ne
de
atalarımızın
taşıyamadığı
bir
boyunduruğu öğrencilerin boynuna
geçirerek şimdi neden Tanrı’yı
deniyorsunuz? 11 Bizler, Rab İsa’nın
lütfuyla kurtulduğumuza inanıyoruz; onlar da öyle.”
10
Bunun üzerine bütün topluluk
sustu ve Barnaba’yla Pavlus’u
dinlemeye
başladı.
Barnaba’yla
Pavlus,
Tanrı’nın
kendileri
aracılığıyla öteki uluslar arasında
yaptığı harikalarla belirtileri tek tek
anlattılar. 13 Onlar konuşmalarını
bitirince Yakup söz aldı: “Kardeşler,
beni dinleyin” dedi. 14 Simun,
Tanrı’nın öteki uluslardan kendine
ait olacak bir halk çıkarmak
amacıyla onlara ilk kez nasıl
15yaklaştığını
anlatmıştır.
16 Peygamberlerin sözleri de bunu
doğrulamaktadır. Yazılmış olduğu
gibi: ‘Bundan sonra ben geri dönüp,
Davut’un yıkık konutunu yeniden
12
зэрэугъоигъэх. 7Бэрэ зызэнэкъокъухэ ужым, Петрэ
къэтэджи, адрэхэм ариІуагъ:
– Сшыхэр, шъори шъошІэба, хымэ лъэпкъхэм
ащыщхэм ЗиусхьанымкІэ шІошъхъуныгъэ яІэ
хъуным пае, КъэбарышІур язгъэІунэу блэкІыгъэ
мафэхэм Тхьэм шъо сыкъызэрэшъухихыгъэр?
8ЦІыфхэм агухэм арылъыр зышIэрэ Тхьэм ежь ы
Псэ ЛъапІэ тэ къызэрэтфыригъэхыгъэм фэдэу,
хымэ лъэпкъхэм ащыщхэми къафыригъэхызэ,
ахэр зэридэхэрэр къыгъэлъэгъуагъ. 9Тэррэ ахэмрэ
Тхьэм тызэхидзыгъэп, сыда пІомэ, ахэми агухэр
шІошъхъуныгъэмкІэ ыгъэкъэбзэжьыгъэх. 10Тэри
тятэжъхэми тфэмыхьыгъэ хьылъэр ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэм атешъулъхьэзэ, Тхьэр
жъугъэунэфыным сыда ыуж шъузыкІитыр? 11Ау
ти Зиусхьан Исус Христос ынэшІу щыфэным
игъогукІэ тэ тымыкІодэу Тхьэм тыкъызэригъэнэжьырэр тшІошъ мэхъу, ынэшІу щыфэн
игъогукІэ хымэ лъэпкъхэм ащыщхэри мыкІодхэу
Тхьэм къызэригъэнэжьыхэрэм фэдэу.
12Джащыгъум зэІукІэгъэ цІыф пстэуми заушъэфи,
хымэ лъэпкъхэм адэжь Тхьэм Бар-Наббэрэ Паулрэ
нэшэнэ гъэшІэгъонхэу къыщаригъэгъэлъэгъуагъэхэри, Іофышхо гъэшІэгъонхэу щаригъэшІагъэхэри
къызэраІотэжьырэм ядэІугъэх.
13ЕтІанэ ахэмэ якъэIотэн заухым, Якъубэ игущыІэ
къыублагъ:
– Сшыхэр, къасІорэм шъукъедэІу. 14Лъэпкъэу ежь
ыцІэкІэ зэджэщтыр Тхьэм къыхихыным пае, хымэ
лъэпкъхэм ащыщхэм яплъынэу апэу зэрэхъугъэр
Симон зэхытигъэшІыкІыгъ. 15Пегъымбархэм
ягущыІэхэр Петрэ къыІуагъэхэм атефэх, Тхьэм
игущыІэ тхыгъэхэм зэрарытым фэдэу*:
7 After there had been much debate, Peter
stood up and said to them, "Brethren, you
know that in the early days God made a
choice among you, that by my mouth the
Gentiles would hear the word of the gospel
and believe.
8 "And God, who knows the heart, testified
to them giving them the Holy Spirit, just as
He also did to us;
9 and He made no distinction between us
and them, cleansing their hearts by faith.
10 "Now therefore why do you put God to the
test by placing upon the neck of the disciples
a yoke which neither our fathers nor we have
been able to bear? 11 "But we believe that we
are saved through the grace of the Lord
Jesus, in the same way as they also are."
12 All the people kept silent, and they were
listening to Barnabas and Paul as they were
relating what signs and wonders God had
done through them among the Gentiles.
James's Judgment
13 After they had stopped speaking, James
answered, saying, "Brethren, listen to me. 14
"Simeon has related how God first concerned
Himself about taking from among the
Gentiles a people for His name. 15 "With this
the words of the Prophets agree, just as it is
written,
kuracağım.
Onun
yıkıntılarını
yeniden kurup Onu tekrar ayağa
kaldıracağım.
17-18 Öyle
ki,
geriye
kalan
insanlar, Bana ait olan bütün
uluslar Rab’bi arasınlar. Bunları ta
başlangıçtan bildiren Rab, İşte böyle
diyor.’
Bu
nedenle,
kanımca
öteki
uluslardan
Tanrı’ya
dönenlere
güçlük çıkarmamalıyız. 20 Ancak
putlara sunulup murdar* hale gelen
etlerden,
fuhuştan,
boğularak
öldürülen hayvanların etinden ve
kandan
sakınmaları
gerektiğini
onlara yazmalıyız.
19
Çünkü çok eski zamanlardan beri
Musa’nın
sözleri
her
kentte
duyurulmakta, her Şabat Günü*
havralarda okunmaktadır.” Öteki
Uluslardan Olan İmanlılara Mektup
21
16«ЕтІанэ къэзгъэзэжьынышъ,
пачъыхьэ Даутэ иунэу зэхэуагъэр
зэтезгъэуцожьыщт», – Зиусхьаным еІо.
«Зэхэкъутагъэхэри сшІыжьынхэшъ,
а унэр зэтезгъэуцожьыщт,
17дунаим ицІыфхэу къэнагъэхэмрэ
сэ сицІыф хъунхэу сызэджэгъэ хымэ лъэпкъ
пстэумрэ Зиусхьаным лъыхъунхэм пае.
18Моущтэу зыІуагъэр Зиусхьанэу мы Іофхэр
бэшІагъэу цІыфмэ язгъэшІагъэр ары».
16 'AFTER THESE THINGS I will return, AND
I WILL REBUILD THE TABERNACLE OF
DAVID WHICH HAS FALLEN, AND I WILL
REBUILD ITS RUINS, AND I WILL RESTORE
IT, 17 SO THAT THE REST OF MANKIND
MAY SEEK THE LORD, AND ALL THE
GENTILES WHO ARE CALLED BY MY NAME,'
18 SAYS THE LORD, WHO MAKES THESE
THINGS KNOWN FROM LONG AGO.
19 "Therefore it is my judgment that we do
not trouble those who are turning to God
from among the Gentiles,
20 but that we write to them that they
abstain from things contaminated by idols
and from fornication and from what is
strangled and from blood.
19Якъубэ етІанэ къыпигъэхъожьыгъ:
– Арышъ, сэ сызэрэгугъэрэмкІэ, хымэ лъэпкъхэм
ащыщхэу, Тхьэм игъогу техьэхэрэм къин атетлъхьэ
хъущтэп. 20Ау цІыфхэм афэттхын фае тхьэ
нэпцІхэм афашІыгъэ къурмэным ыл, зинэ шІэным,
атхьэлэгъэ псэушъхьэхэм ал, лъым зыщадзыенэуи,
ежьхэм къарашІэнэу зыфэмыер нэмыкІ цІыфхэм
арамышІэнэуи; 21сыда пІомэ, пэсэрэ зэманхэм
21 "For Moses from ancient generations has
in every city those who preach him, since he
къащегъэжьагъэу пегъымбар Мусэ и Тэурат
хабзэм итхэр къэлэ пстэуми ащызгъэІунхэр щыIэх, is read in the synagogues every Sabbath."
шэмбэт къэси ащ итхэм синэгогухэми ащеджэх.
Апостолхэмрэ нахьыжъхэмрэ хымэ лъэпкъхэм
ащыщхэу шІошъхъуныгъэ зиІэ хъугъэхэм
тхылъэу афатхыгъэр
Bunun üzerine bütün inanlılar
topluluğuyla* elçiler ve ihtiyarlar*,
kendi
aralarından
seçtikleri
adamları Pavlus ve Barnaba’yla
birlikte
Antakya’ya
göndermeye
karar verdiler. Kardeşlerin önde
gelenlerinden
Barsabba
denilen
Yahuda ile Silas’ı seçtiler.23 Onların
22
22Аущтэу чылыс зэІукІэр зэрэщытэу ягъусэу
апостолхэмрэ нахьыжъхэмрэ тыраубытагъ ежьхэм
яцІыфхэм ащыщхэу лІы заулэ хахынхэу, Паулрэ
Бар-Наббэрэ Антиохие адагъэкІонхэм пае. Зэшхэм
ятхьэматэхэм ащыщхэу Иудэу Бар-ШаббэкІэ
заджэхэрэмрэ Силэрэ хахыгъэх. 23Мыщ фэдэ
22 Then it seemed good to the apostles and
the elders, with the whole church, to choose
men from among them to send to Antioch
with Paul and Barnabas -Judas called
Barsabbas, and Silas, leading men among the
brethren,
23 and they sent this letter by them, "The
eliyle
şu
mektubu
yolladılar:
“Kardeşleriniz olan biz elçilerle
ihtiyarlardan, öteki uluslardan olup
Antakya,
Suriye
ve
Kilikya’da
bulunan siz kardeşlere selam!
тхылъи аратыгъ:
«Тэ, шъушыхэу, – апостолхэри, нахьыжъхэри, шъо
хымэ лъэпкъхэм ащыщ тшыхэу Антиохие къалэм
дэсхэми, Сирие хэкуми, Киликие хэкуми
арысхэми, шІуфэс къышъотэхыжьы.
24 Bizden
bazı kişilerin yanınıza 24ЦІыф заулэ тэ къытхэкІи, «Сунэт шъуашІын
geldiğini, sözleriyle sizi tedirgin edip фае, Мусэ и Тэурат хабзэ итхэми шъуядэІун фае»,
aklınızı karıştırdığını duyduk. Oysa – аІозэ, ягущыІэхэмкІэ шъузэІагъэхьагъэуи
onları biz göndermedik.
шъуагъэгумэкІыгъэуи зэхэтхыгъ, ау тэ ахэр
къэдгъэкІуагъэхэп.
Bu nedenle aramızdan seçtiğimiz
bazı kişileri, sevgili kardeşlerimiz
Barnaba ve Pavlus’la birlikte size
göndermeye
oybirliğiyle
karar
verdik. 26 Bu ikisi, Rabbimiz İsa
Mesih’in adı uğruna canlarını
gözden
çıkarmış
kişilerdir.
27 Kararımız uyarınca size Yahuda
ile Silas’ı gönderiyoruz. Onlar aynı
şeyleri sözlü olarak da aktaracaklar.
28-29 Kutsal Ruh ve bizler, gerekli
olan şu kuralların dışında size
herhangi bir şey yüklememeyi
uygun gördük: Putlara sunulan
kurbanların
etinden,
kandan,
boğularak öldürülen hayvanların
etinden ve fuhuştan sakınmalısınız.
Bunlardan
kaçınırsanız,
iyi
edersiniz. Esen kalın.”
25
30Аущтэу а лІыхэр гъогум тырагъэхьагъэх. Ахэр
Антиохие зынэсхэм, чылыс зэІукІэм щыщхэр
аугъоихи, тхылъыр аратыгъ. 31Ахэр тхылъым
зеджэхэм, къэбарэу ащ итым ыгъэгушхуагъэх
ыкIи ыгъэгушІуагъэх. 32Иудэрэ Силэрэ, ежьхэр
пегъымбархэти, гущыІабэкІэ ашыхэм агухэр
olan къагъэпытэхэзэ, агъэгушхуагъэх.
Adamlar böylece yola koyulup
Antakya’ya gittiler. Topluluğu bir
araya getirerek onlara mektubu
verdiler. 31 İmanlılar, mektuptaki
yüreklendirici
sözleri
okuyunca
sevindiler.
30
32
Kendileri
peygamber
25Арышъ, тэ тызэІукІагъ. ЛІы заулэ тэ
къыхэтхынышъ, шІу тлъэгъурэ Бар-Наббэрэ
Паулрэ ягъусэхэу къышъуфэдгъэкІонхэу
тызэгурыІуагъ. 26ИтІур Зиусхьанэу Исус Христос
ыцІэ фэлажьэхэзэ, апсэ еблэжьыгъэхэп. 27Аущтэу
Иудэрэ Силэрэ къышъуфэтэгъакІох. Ахэми
ттхыгъэр жэдэкІэу къыжъугурагъэІощт. 28Тхьэм ы
Псэ ЛъапІи тэри игъоу тлъытагъэ мы унашъохэу
шъузэдэІун фаехэм анэмыкІэу, зи
къышъутетымылъхьанэу: 29цІыфхэм тхьэ
нэпцІхэм афашІыгъэ къурмэным ыл, лъым,
атхьэлэгъэ псэушъхьэхэм ал, зинэ шІэным
защышъудзый. Шъо къышъуашІэнэу
шъузыфэмыери нэмыкІ цІыфхэм яшъумышІ.
Моущтэу шъупсэумэ, дэгъоу шъушIэщт.
Шъотхъэжь».
apostles and the brethren who are elders, to
the brethren in Antioch and Syria and Cilicia
who are from the Gentiles, greetings.
24 "Since we have heard that some of our
number to whom we gave no instruction have
disturbed you with their words, unsettling
your souls,
25 it seemed good to us, having become of
one mind, to select men to send to you with
our beloved Barnabas and Paul,
26 men who have risked their lives for the
name of our Lord Jesus Christ. 27 "Therefore
we have sent Judas and Silas, who
themselves will also report the same things
by word of mouth.
28 "For it seemed good to the Holy Spirit and
to us to lay upon you no greater burden than
these essentials : 29 that you abstain from
things sacrificed to idols and from blood and
from things strangled and from fornication ; if
you keep yourselves free from such things,
you will do well. Farewell."
30 So when they were sent away, they went
down to Antioch ; and having gathered the
congregation together, they delivered the
letter. 31 When they had read it, they rejoiced
because of its encouragement. 32 Judas and
Silas, also being prophets themselves,
encouraged and strengthened the brethren
with a lengthy message.
Yahuda ile Silas, birçok konuşmalar
yaparak kardeşleri yüreklendirip
ruhça pekiştirdiler. 33-34 Bir süre
orada kaldıktan sonra, kendilerini
göndermiş olanların yanına dönmek
üzere kardeşler tarafından esenlikle
yolcu edildiler.35 Pavlus’la Barnaba
ise
Antakya’da
kaldılar,
birçoklarıyla birlikte öğretip Rab’bin
sözünü müjdelediler.
Pavlus’la Barnaba Arasında
Anlaşmazlık
Bundan bir süre sonra Pavlus
Barnaba’ya,
“Rab’bin
sözünü
duyurduğumuz
bütün
kentlere
dönüp kardeşleri ziyaret edelim,
nasıl olduklarını görelim” dedi.
37 Barnaba,
Markos
denilen
Yuhanna’yı da yanlarında götürmek
istiyordu.38 Ama Pavlus, Pamfilya’da
kendilerini yüzüstü bırakıp birlikte
göreve devam etmeyen Markos’u
yanlarında
götürmeyi
uygun
39 Aralarında
görmedi.
öylesine
keskin bir anlaşmazlık çıktı ki,
birbirlerinden ayrıldılar. Barnaba
Markos’u alıp Kıbrıs’a doğru yelken
açtı.40 Silas’ı seçen Pavlus ise,
kardeşlerce Rab’bin lütfuna emanet
edildikten sonra yola çıktı.
36
33Ахэр тІэкІурэ ащ зыдэсхэм, къэзгъэкІуагъэхэм
адэжь агъэзэжьынэу ашыхэм гъогумафэкІэ гъогум
къытырагъэхьажьыгъэх. 34Ау Силэ Антиохие
къыдэнэнэу тыриубытагъ, Иудэ Ерусалим
ыгъэзэжьыгъ. 35Паулрэ Бар-Наббэрэ Антиохие
къыдэнагъэх. НэмыкІыбэхэм ягъусэхэу, цІыфхэм
Зиусхьаным игущыІэхэр арагъашІэу,
къэбарышІури арагъэІоу, Антиохие дэсыгъэх.
inanlı
topluluklarını*
35 But Paul and Barnabas stayed in Antioch,
teaching and preaching with many others
also, the word of the Lord.
Second Missionary Journey
Паулрэ Бар-Наббэрэ зэрэзэгокІыгъэхэр
36Зы тІэкІу тешІагъэу Паул Бар-Наббэ риІуагъ:
– Тхьэм игущыІэхэр зыщыдгъэІугъэ къэлэ пстэуми
адэс тшыхэм адэжь тэгъэгъэзэжьи, язытет
зыфэдэр зэтэгъэгъэлъэгъу.
37Бар-Наббэ МарккІэ заджэхэрэ Иуан ягъусэу
зыдищэнэу фэягъ. 38Ау Паул ар зыдищэныр игъоу
ылъытагъэп; сыда пІомэ, Иуан МарккІэ
заджэхэрэр Памфилие хэкум ахэмэ щагокІи, Іоф
адишІэнэу адэкІогъагъэп. 39Паулрэ Бар-Наббэрэ
лъэшэу зэрэзэнэкъокъугъэхэм къыхэкIэу,
зэгокІыгъэх. Бар-Наббэ Марк зыдищи, Кипр
хыгъэхъунэм къухьэкІэ кІуагъэ. 40Ау Паул гъусэ
фэхъунэу Силэ къыхихыгъ. Ашыхэм Тхьэм ынэшІу
ахэмэ къащифэнэу зызыфагъазэ ужым, ахэр
гъогум техьагъэх. 41Чылыс зэІукІэхэм ащыщхэр
агъэгушхохэзэ, Сириемрэ Киликиемрэ
41 Suriye ve Kilikya bölgelerini
къакІухьэщтыгъэх.
dolaşarak
pekiştirdi.
33 After they had spent time there, they were
sent away from the brethren in peace to those
who had sent them out. 34 [But it seemed
good to Silas to remain there.]
36 After some days Paul said to Barnabas,
"Let us return and visit the brethren in every
city in which we proclaimed the word of the
Lord, and see how they are."
37 Barnabas wanted to take John, called
Mark, along with them also. 38 But Paul kept
insisting that they should not take him along
who had deserted them in Pamphylia and
had not gone with them to the work.
39 And there occurred such a sharp
disagreement that they separated from one
another, and Barnabas took Mark with him
and sailed away to Cyprus. 40 But Paul
chose Silas and left, being committed by the
brethren to the grace of the Lord.
41 And he was traveling through Syria and
Cilicia, strengthening the churches.
Паулрэ Силэрэ Тимофей гъусэ зэрафэхъугъэр
The Macedonian Vision
Timoteos, Pavlus’la Silas’a Katılıyor
16
1
Pavlus, Derbe ve Listra’ya
da uğradı. Listra’da Timoteos
adında bir İsa öğrencisi vardı.
Annesi imanlı bir Yahudi, babası
ise Grek’ti*. 2 Listra ve Konya’daki
kardeşler ondan övgüyle söz
ediyorlardı.3 Timoteos’u kendisiyle
birlikte götürmek isteyen Pavlus,
oralarda
bulunan
Yahudiler
yüzünden onu sünnet ettirdi.
Çünkü hepsi, babasının Grek
olduğunu biliyordu. 4 Kent kent
dolaşarak Yeruşalim’deki elçilerle
ihtiyarların*
aldığı
kararları
imanlılara
iletiyor,
bunlara
uymalarını istiyorlardı. 5 Böylelikle
toplulukların* imanı güçleniyor ve
sayıları günden güne artıyordu.
Pavlus’un Makedonya’yla İlgili
Görümü
Kutsal Ruh’un, Tanrı sözünü
Asya İli’nde* yaymalarını
engellemesi üzerine Pavlus’la
arkadaşları Frikya ve Galatya
bölgesinden geçtiler. 7 Misya
sınırına geldiklerinde Bitinya
bölgesine geçmek istediler. Ama
İsa’nın Ruhu onlara izin vermedi.
8 Bunun üzerine Misya’dan geçip
Troas Kenti’ne gittiler. 9 O gece
Pavlus bir görüm gördü. Önünde
Makedonyalı bir adam durmuş,
6
16 Ащ нэуж Паул къалэхэу Дербие, етІанэ
16
Листрэ анэсыгъ. Тимофей зыцІэу ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэ лІы горэ а къалэм дэсыгъ. Ащ
янэ шІошъхъуныгъэ зиІэ джуртыгъ, ятэ алыджагъ.
2Къалэхэу Листрэрэ Икониерэ адэс зэшхэм а лІым
лъытэныгъэ фыряІагъ. 3Паул Тимофей зыдищэнэу
фэягъ. Джуртхэу а лъэныкъом щыпсэухэрэм апае
Паул Тимофей сунэт аригъэшІыгъ; сыда пІомэ,
Тимофей ятэ зэрэалыджыр зэкІэми ашІэщтыгъэти
ары. 4Къалэхэр къакІухьэхэу, Ерусалим дэс
апостолхэмрэ нахьыжъхэмрэ ашІыгъэ унашъохэм
ядэІунхэм пае, шІошъхъуныгъэ зиІэхэм а
унашъохэр араІуагъэх. 5Аущтэу чылыс зэІукІэхэм
ащыщхэм нахь шІошъхъуныгъэшхо яІэ хъузэ, мафэ
къэс шІошъхъуныгъэ зиІэхэм япчъагъэ
хахъощтыгъ.
Lystra. And a disciple was there, named
Timothy, the son of a Jewish woman who
was a believer, but his father was a Greek,
16 1 Paul came also to Derbe and to
2 and he was well spoken of by the brethren
who were in Lystra and Iconium. 3 Paul
wanted this man to go with him; and he
took him and circumcised him because of
the Jews who were in those parts, for they
all knew that his father was a Greek.
4 Now while they were passing through the
cities, they were delivering the decrees
which had been decided upon by the
apostles and elders who were in Jerusalem,
for them to observe. 5 So the churches were
being strengthened in the faith, and were
increasing in number daily.
Троадэ къалэм Тхьэм Паул зыгорэ
къызэрэщыфигъэлъэгъуагъэр
6Паулрэ игъусэхэмрэ Асие хэкум Тхьэм игущыІэхэр
щагъэІунхэу Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ фит ымышІыхэзэ,
Фригиерэ Галатиерэ яхэку зэпырыкІыгъэх. 7Мисие
хэкум зынэсхэм, Битиние хэкум ихьанхэу
пылъыгъэх, ау Исус ы Псэ ЛъапІэ ихьанхэу фит
ышІыгъэхэп. 8Аущтэу Мисие хэкум пхырыкІыхи,
Троадэ къалэмкIэ ехыгъэх. 9Чэщым Тхьэм Паул
къыфигъэлъэгъуагъ: Македоние хэкум щыщ лІы
горэ ыпашъхьэ къиуцуи, къелъэІугъ:
– Македонием къакІуи, ІэпыІэгъу къытфэхъу.
6 They passed through the Phrygian and
Galatian region, having been forbidden by
the Holy Spirit to speak the word in Asia;
7 and after they came to Mysia, they were
trying to go into Bithynia, and the Spirit of
Jesus did not permit them; 8 and passing
by Mysia, they came down to Troas. 9 A
vision appeared to Paul in the night: a man
of Macedonia was standing and appealing to
him, and saying, "Come over to Macedonia
and help us."
ona yalvarıyordu: “Makedonya’ya
geçip bize yardım et” diyordu.
10 Pavlus’un gördüğü bu görümden
sonra hemen Makedonya’ya
gitmenin bir yolunu aradık. Çünkü
Tanrı’nın bizi, Müjde’yi oradakilere
duyurmaya çağırdığı sonucuna
varmıştık.
Lidya’nın İman Etmesi
Troas’tan denize açılıp doğru
Semadirek Adası’na, ertesi gün de
Neapolis’e gittik. 12 Oradan da
Filipi’ye geçtik. Burası bir Roma
yerleşim
merkezi
ve
Makedonya’nın
o
bölgesinde
önemli bir kentti. Birkaç gün bu
kentte kaldık.
11
Şabat Günü* kent kapısından
çıkıp ırmak kıyısına gittik. Orada
bir
dua
yeri
olacağını
düşünüyorduk. Oturduk, orada
toplanmış kadınlarla konuşmaya
başladık.14 Bizi
dinleyenler
arasında Tiyatira Kenti’nden Lidya
adında bir kadın vardı. Mor kumaş
ticareti yapan Lidya, Tanrı’ya
tapan
biriydi.
Pavlus’un
söylediklerine kulak vermesi için
Rab onun yüreğini açtı.15 Lidya, ev
halkıyla birlikte vaftiz olduktan
sonra bizi evine çağırdı. “Beni
Rab’bin
bir
inanlısı
kabul
ediyorsanız, gelin, evimde kalın”
dedi ve bizi razıetti.
13
10Паул ар къызэрэфэлъагъоу, КъэбарышІур а
цІыфхэми ядгъэІунэу Тхьэр къызэрэтэджагъэм
тицыхьэ телъэу, Македоние хэкум тыкІонэу
зыдгъэхьазырыгъ.
10 When he had seen the vision,
immediately we sought to go into
Macedonia, concluding that God had called
us to preach the gospel to them.
Лидие зыцІэ бзылъфыгъэр Исус игъогу
зэрэтехьагъэр
11Аущтэу Троадэ къалэм къухьэкІэ тыщежьи,
занкІэу Самофракие хыгъэхъунэм тыкІуи, ятІонэрэ
мафэми Неапол къалэм тынэсыгъ.12ЕтІанэ ащ
тыдэкІи, Филиппи къалэм тыкІуагъ. Ар Македоние
хэкум щыщэу а лъэныкъом икъэлэшхуагъ. А къалэр
зыгъэуцугъагъэхэр Рим къэралыгъошхом ицІыфхэр
ары. А къалэм мэфэ заулэ тыдэсыгъ.
13Шэмбэт мафэм къалэм тыдэкІи, псыхъом
тыкІуагъ. Ащ дэжьым цІыфхэр Тхьэм зыщелъэІурэ
чІыпІэ щыдгъотыщт тІуи, тытІыси, зэрэугъоигъэ
бзылъфыгъэмэ тадэгущыІагъ.
14Бзылъфыгъэ горэ, Лидие ыцІэу, къэдаІощтыгъ.
Ар Тиатирэ къалэм щыщэу, шэкІ плъыжь чІэпцІэ
лъапІэр зыщэхэрэм ащыщыгъ. Ар Тхьэр
зыгъэлъэпІэрэ бзылъфыгъэу къычIэкIыгъ. Паул
къыІохэрэм ыгу етыгъэу ядэІунэу Зиусхьаным ащ
ыгу зэІуихыгъ. 15Ари ащ иунэ исхэри
тыумэхъыгъэх. Зытэумэхъхэм, бзылъфыгъэр
къытэлъэІуи, къыІуагъ:
– ЗиусхьанымкІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэм сащыщэу
шъолъытэмэ, сиунэ шъуисынэу шъукъеблагъ.
Аущтэу ыІозэ, тыкъыгъэнагъ.
11 So putting out to sea from Troas, we ran
a straight course to Samothrace, and on the
day following to Neapolis ; 12 and from
there to Philippi, which is a leading city of
the district of Macedonia, a Roman colony ;
and we were staying in this city for some
days.
13 And on the Sabbath day we went outside
the gate to a riverside, where we were
supposing that there would be a place of
prayer ; and we sat down and began
speaking to the women who had assembled.
First Convert in Europe
14 A woman named Lydia, from the city of
Thyatira, a seller of purple fabrics, a
worshiper of God, was listening ; and the
Lord opened her heart to respond to the
things spoken by Paul.
15 And when she and her household had
been baptized, she urged us, saying, "If you
have judged me to be faithful to the Lord,
come into my house and stay." And she
prevailed upon us.
Pavlus’la Silas Hapiste
Bir gün biz dua yerine
giderken,
karşımıza,
falcılık
ruhuna tutulmuş köle bir kız çıktı.
Bu kız, gelecekten haber vererek
efendilerine bir hayli kazanç
sağlıyordu. 17 Pavlus’u ve bizleri
izleyerek,
“Bu
adamlar
yüce
Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş
yolunu bildiriyorlar!” diye bağırıp
durdu.
16
Ve günlerce sürdürdü bunu.
Sonunda, bundan çok rahatsız
olan Pavlus arkasına dönerek
ruha, “İsa Mesih’in adıyla, bu kızın
içinden çıkmanı buyuruyorum”
dedi. Ruh hemen kızın içinden
çıktı.19 Kızın efendileri, kazanç
umutlarının
yok
olduğunu
görünce Pavlus’la Silas’ı yakalayıp
çarşı
meydanına,
yetkililerin
önüne sürüklediler.
18
Onları yargıçların karşısına
çıkartarak,
“Bu
adamlar
Yahudi’dir”
dediler,
“Kentimizi
altüst ettiler. Biz Romalılar için
benimsenmesi ve uygulanması
yasak birtakım töreler yayıyorlar.”
20-21
22
Halk
da
Pavlus’la
Silas’a
Паулрэ Силэрэ къалэу Филиппи хьапсым
зэрэщычІадзагъэхэр
16Мафэ горэм цІыфхэр Тхьэм зыщелъэІурэ чІыпІэм
тыкІозэ, джынапцІэ зыхэсэу, къэхъущт-къэшІэщт
Іофхэр къэзыІон зылъэкІырэ унэІут пшъашъэ горэ
къытІукІагъ. Къэхъущт-къэшІэщтхэр къыІохэзэ,
итхьэматэхэм ахъщабэ къафигъахъэщтыгъ. 17А
пшъашъэр Паулрэ тэррэ тауж имыкІэу, кууозэ
моущтэу ыІощтыгъ:
– Мы лІыхэр Тхьэу анахь Лъагэм илІыкІох.
ШъумыкІодэу, Тхьэм шъукъызэригъэнэжьырэ
гъогур мыхэмэ къышъуагъэІу.
18Джаущтэу мэфэ пчъагъэрэ пшъашъэр ауж
итыгъ. ЕтІанэ Паул губжи, зыкъызэригъэзэкІи,
джынапцІэм риІуагъ:
– Исус Христос ыцІэкІэ мы пшъашъэм ухэкІынэу
унашъо къыпфэсэшІы.
Ардэдэм джынапцІэр пшъашъэм хэкІыжьыгъ.
19Ахъщэ къэкІуапІэу зыщыгугъыхэрэр
зэрэщымыІэжьыр пшъашъэм итхьэматэхэм
залъэгъум, Паулрэ Силэрэ аубытхи, къалэм
изэхэхьапІэм тетыгъо зиІэхэм апашъхьэ кIуачIэкIэ
ралъэшъуагъэх. 20Іэшъхьэтетхэм апашъхьэ
зыращэхэм, моущтэу къаІуагъ:
– Мы лІыхэр джуртых. Тикъалэ инэу зэІагъахьэ.
21Тэ Рим къэралыгъошхом ицІыфхэм хабзэхэу
зетымыхьапхъэхэри тымышІапхъэхэри мы лІыхэм
агъэІух.
22ЦІыф купышхор ахэмэ ягъусэу Паулрэ Силэрэ
16 It happened that as we were going to the
place of prayer, a slave-girl having a spirit of
divination met us, who was bringing her
masters much profit by fortune-telling.
17 Following after Paul and us, she kept
crying out, saying, "These men are bondservants of the Most High God, who are
proclaiming to you the way of salvation."
18 She continued doing this for many days.
But Paul was greatly annoyed, and turned
and said to the spirit, "I command you in
the name of Jesus Christ to come out of
her!" And it came out at that very moment.
19 But when her masters saw that their
hope of profit was gone, they seized Paul
and Silas and dragged them into the market
place before the authorities,
20 and when they had brought them to the
chief magistrates, they said, "These men are
throwing our city into confusion, being
Jews,
21 and are proclaiming customs which it is
not lawful for us to accept or to observe,
being Romans."
Paul and Silas Imprisoned
22 The crowd rose up together against
yapılan saldırıya katıldı. Yargıçlar
onların giysilerini yırtıp sıyırarak
değnekle dövülmeleri için buyruk
verdi.23 Onları iyice dövdürdükten
sonra hapse attılar. Zindancıya,
onları
sıkı
güvenlik
altında
24 Bu
tutmasını
buyurdular.
buyruğu alan zindancı onları
hapishanenin iç bölmesine atarak
ayaklarını tomruğa vurdu.
Gece yarısına doğru Pavlus’la
Silas dua ediyor, Tanrı’yı ilahilerle
yüceltiyorlardı. Öbür tutuklular da
onları dinliyordu.26 Birdenbire öyle
şiddetli bir deprem oldu ki,
tutukevi temelden sarsıldı. Bir
anda
bütün
kapılar
açıldı,
herkesin
zincirleri
çözüldü.
27 Zindancı
uyandı.
Zindan
kapılarını açık görünce kılıcını
çekip canına kıymak istedi. Çünkü
tutukluların kaçtığını sanmıştı.
25
28 Ama
Pavlus yüksek sesle,
“Canına
kıyma,
hepimiz
buradayız!”
diye
seslendi.
29 Zindancı ışık getirtip içeri daldı.
Titreyerek
Pavlus’la
Silas’ın
önünde yere kapandı. 30 Onları
dışarı
çıkararak,
“Efendiler,
kurtulmak
için
ne
yapmam
gerekir?” diye sordu.
Onlar, “Rab İsa’ya iman et, sen
de ev halkın da kurtulursunuz”
dediler. 32 Sonra kendisine ve ev
halkının hepsine Rab’bin sözünü
bildirdiler.33 Gecenin o saatinde
31
атебэнагъэх. Іэшъхьэтетхэм Паулрэ Силэрэ
ящыгъынхэр зэІатхъыхи, къамыщкІэ яонхэу
дзэлІхэм унашъо афашІыгъ. 23Утыныбэ зарах
ужым, хьапсым чІадзагъэх. Хьапс къэрэгъулэми
афэсакъыпэу ыухъумэнхэу унашъо фашІыгъ.
24Аущтэу унашъо зыфашІым, къэрэгъулэм ахэр
хьапсым иунэ кІоцІ дэдэм чІидзэхи, алъакъохэри
пкъэум рипхыгъ.
25Чэщныкъом Паулрэ Силэрэ Тхьэм елъэІущтыгъэх,
тхьэщытхъу орэдхэри къаІощтыгъ. Адрэ
хьапсчІэсхэри ахэмэ ядэІущтыгъэх. 26ОшІэдэмышІэу хьапсым ылъапсэхэр хъыехэзэ, чІыгур
лъэшэу къэсысыгъ. Ардэдэм хьапсым ипчъэхэр
зэкІэ къызэІукІыгъэх. ГъучІ лъэхъухэу хьапсчІэсхэм
ателъыгъэхэри зэкІэ атезыгъэх.
them, and the chief magistrates tore their
robes off them and proceeded to order them
to be beaten with rods. 23 When they had
struck them with many blows, they threw
them into prison, commanding the jailer to
guard them securely ; 24 and he, having
received such a command, threw them into
the inner prison and fastened their feet in
the stocks.
27Хьапс къэрэгъулэр къэущи, хьапсым ипчъэхэр
зэІухыгъэхэу зелъэгъум, хьапсчІэсхэр
хэхьажьыгъэхэу ыІуи, ичатэ къырихыгъ, зиукІыжь
шIоигъоу. 28Ау Паул мэкъэшхокІэ къэкууи,
къыІуагъ:
– Лые зэмыхыжь! Тэ зэкІэми мыщ тыщыІ!
29ЕтІанэ хьапс къэрэгъулэм остыгъэ нэфынэ
къаригъэхьи, хьапсым чІэлъади, Паулрэ Силэрэ
апашъхьэ кІэзэзэу зыщыридзыхыгъ. 30ЕтІанэ
хьапсым чІищыхи, моущтэу къыІуагъ:
– Шъо, тхьэматэхэр, сымыкІодэу Тхьэм
сыкъыгъэнэжьыным пае, сыда сшІэн фаер?
27 When the jailer awoke and saw the
prison doors opened, he drew his sword and
was about to kill himself, supposing that the
prisoners had escaped. 28 But Paul cried
out with a loud voice, saying, "Do not harm
yourself, for we are all here!"
31– Зиусхьан ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зигъаІи, ори
уиунагъуи шъумыкІодэу Тхьэм
шъукъыгъэнэжьыщт, – къаІожьыгъ ахэмэ.
32ЕтІанэ Паулрэ Силэрэ хьапс къэрэгъулэми, ащ
иунэ ис пстэуми Зиусхьаным игущыІэхэр
25 But about midnight Paul and Silas were
praying and singing hymns of praise to God,
and the prisoners were listening to them; 26
and suddenly there came a great
earthquake, so that the foundations of the
prison house were shaken ; and
immediately all the doors were opened and
everyone's chains were unfastened.
29 And he called for lights and rushed in,
and trembling with fear he fell down before
Paul and Silas, 30 and after he brought
them out, he said, "Sirs, what must I do to
be saved?"
The Jailer Converted
31 They said, "Believe in the Lord Jesus,
and you will be saved, you and your
household."
32 And they spoke the word of the Lord to
him together with all who were in his house.
zindancı onları götürüp yaralarını
yıkadı. Sonra hem kendisi hem ev
halkı hemen vaftiz oldu.
Pavlus’la
Silas’ı
evine
götürerek sofra kurdu. Tanrı’ya
inanmak, onu ve evindekilerin
hepsini sevince boğmuştu. 35 Gün
doğunca
yargıçlar
görevlileri
göndererek, “O adamları serbest
bırak” dediler.
34
Zindancı bu sözleri Pavlus’a
iletti.
“Yargıçlar
serbest
bırakılmanız için haber gönderdi.
Şimdi
çıkabilirsiniz,
esenlikle
gidin”
dedi.37 Ama
Pavlus
görevlilere şöyle dedi: “Roma
vatandaşı* olduğumuz halde, bizi
yargılamadan herkesin önünde
dövüp hapse attılar. Şimdi bizi
gizlice mi kovacaklar? Olmaz böyle
şey! Kendileri gelsinler, bizi alıp
çıkarsınlar!”
36
Görevliler
bu
sözleri
yargıçlara
iletti.
Yargıçlar,
Pavlus’la Silas’ın Roma vatandaşı
olduğunu
duyunca
korktular.
39 Gelip özür dilediler. Sonra onları
dışarı
çıkararak
kentten
ayrılmalarını
rica
ettiler.40 Pavlus’la Silas zindandan
çıkınca Lidya’nın evine gittiler.
Kardeşlerle
görüşüp
onları
yüreklendirdikten sonra oradan
ayrıldılar.
38
араІотагъэх. 33Чэщым а сыхьат дэдэм хьапс
къэрэгъулэм Паулрэ Силэрэ унэ горэм рищэхи,
яуІагъэхэр афитхьакІыгъ. Ащ лъыпытэу ежьыри
иунагъо ис пстэуми зарагъэумэхъыгъ. 34Ащ
нэужым хьапс къэрэгъулэм ахэр ежь иунэ рищэхи,
Іанэ къафызэIуихыгъ. ТхьэмкІэ шІошъхъуныгъэ яІэ
зэрэхъугъэм пае, ежьыри иунагъуи гушІуагъэх.
35Нэф къызэшъым, Іэшъхьэтетхэм яІофтабгэхэм
«Мы лІыхэр тІупщыжьых» раІонэу хьапс
къэрэгъулэм дэжь агъэкІуагъэх. 36Хьапс
къэрэгъулэм а къэбарыр Паул къыриІуагъ:
– Іэшъхьэтетхэм шъуатІупщыжьынэу яІофтабгэхэр
къагъэкІуагъэх. Арышъ, джы шъучІэкІыжь.
Гъогумафэх.
37– Тэ рим цІыфхэм тащыщми, хьыкумэшІым
ыпашъхьэ тырамыщэу, цІыфмэ алъэгъоу
къамыщкІэ къытаохи, хьапсым тычІадзагъ, –
ариІожьыгъ Паул. – Джы шъэфэу татІупщыжьы
ара? Хьау, ар хъущтэп! Ежьхэр къэрэкІохи,
тыкъычІарэщыжь!
38Іофтабгэхэм а гущыІэхэр Іэшъхьэтетмэ
араІотэжьыгъ. Паулрэ Силэрэ Рим къэралыгъошхом
ицІыфхэм зэращыщхэр Іэшъхьэтетмэ зызэхахым,
щынагъэх. 39Ахэр къакІохи, «Губгъэн
къытфэшъумылъэгъу» аІуи, хьапсым
къычІащыжьхи, къалэм дэкІыжьынхэу
къялъэІугъэх. 40Паулрэ Силэрэ хьапсым
къызычІэкІыжьхэм, Лидие иунэ кІуагъэх. Ащ
дэжьым зэшхэр щалъэгъухи, агъэгушхуагъэх.
ЕтІанэ къалэм дэкІыжьыгъэх.
33 And he took them that very hour of the
night and washed their wounds, and
immediately he was baptized, he and all his
household.
34 And he brought them into his house and
set food before them, and rejoiced greatly,
having believed in God with his whole
household.
35 Now when day came, the chief
magistrates sent their policemen, saying,
"Release those men."
36 And the jailer reported these words to
Paul, saying, "The chief magistrates have
sent to release you. Therefore come out now
and go in peace."
37 But Paul said to them, "They have beaten
us in public without trial, men who are
Romans, and have thrown us into prison;
and now are they sending us away secretly?
No indeed! But let them come themselves
and bring us out."
38 The policemen reported these words to
the chief magistrates. They were afraid when
they heard that they were Romans, 39 and
they came and appealed to them, and when
they had brought them out, they kept
begging them to leave the city.
40 They went out of the prison and entered
the house of Lydia, and when they saw the
brethren, they encouraged them and
departed.
Selanik’te
17
Amfipolis ve Apollonya’dan
geçerek Selanik’e geldiler. Burada
Yahudiler’in bir havrası vardı.
2 Pavlus,
her
zamanki
gibi
Yahudiler’e giderek art arda üç
Şabat Günü* onlarla Kutsal
Yazılar
üzerinde
tartıştı.
3 Mesih’in*
acı çekip ölümden
dirilmesi
gerektiğine
dair
açıklamalarda
bulunuyor,
kanıtlar
gösteriyordu.
“Size
duyurmakta olduğum bu İsa,
Mesih’tir” diyordu. 4 Onlardan
bazıları,
Tanrı’ya
tapan
Grekler’den büyük bir topluluk ve
ileri gelen kadınların da birçoğu
ikna
olup
Pavlus’la
Silas’a
katıldılar.
Yahudiler bunu kıskandı. Çarşı
pazardan topladıkları bazı kötü
insanlardan
bir
kalabalık
oluşturup
kentte
kargaşalık
çıkarttılar.
Pavlus’la
Silas’ı
bulmak
ve
halkın
önünde
yargılamak amacıyla Yason’un
6 Onları
evine
saldırdılar.
bulamayınca, Yason ile bazı
kardeşleri
kent
yetkililerinin
önüne
sürüklediler.
“Dünyayı
altüst eden o adamlar buraya da
geldiler”
diye
bağırıyorlardı.
5
Фессалоникэ къалэм ицІыфхэм Паулрэ игъусэхэмрэ
къин зэрарагъэщэчыгъэр
17 Паулрэ игъусэхэмрэ Амфипол къалэмрэ
Аполлоние къалэмрэ къаблэкІхи, Фессалоникэ къалэм
къэкІуагъэх.
Джуртхэм а къалэм синэгогу щыряІагъ. 2Паул ихабзэ
тетэу ахэмэ адэжь синэгогум чІахьи, зэкIэлъыкIорэ
шэмбэт мэфищым Тхьэм игущыІэ тхыгъэмэ ащыщ
къафеджэзэ, янэкъокъугъ. 3Христос къин
ыщэчынышъ, лІагъэхэм къахэтэджыкІыжьын
зэрэфэягъэр зэхаригъэшІыкІызэ,
къафигъэшъы¬пкъэ¬жьыгъ.
– Исусэу зикъэбар сэ къышъозгъэІурэр Христос ары,
– ариІуагъ Паул. 4Джуртхэм ащыщхэм
шІошъхъуныгъэ яІэ хъуи, Паулрэ Силэрэ гъусэ
къафэхъугъэх. Ащ нэмыкІэу Тхьэр зыгъэлъапІэрэ
алыджхэм ащыщхэу бэхэми, зэлъашIэрэ
бзылъфыгъэмэ ащыщхэу бэхэми шІошъхъуныгъэ яІэ
хъугъэ.
5Ау шІошъхъуныгъэ зиІэ мыхъугъэ джуртхэр
мэшъугъохэти, цІыф зэхэхьапІэм къырамыдзэрэ
хъулъфыгъэхэр къыщагъотхи, цІыф купышхо
аугъоий, къалэр къагъэбырсырыгъ. ЕтІанэ Иасон
иунэ Іулъадэхи, Паулрэ Силэрэ къыращынхэшъ,
цІыфхэм апашъхьэ къыращэнхэу ауж итыгъэх. 6Ахэр
замыгъотхэм, Иасонрэ зэш заулэ къалэм
итхьэматэхэм апашъхьэ ралъашъохи, куохэзэ,
моущтэу аІуагъ:
– Дунаир зэкІэ зэІэзгъэхьэрэ цІыфхэр мыщи
Paul at Thessalonica
17
1 Now when they had traveled
through Amphipolis and Apollonia, they came
to Thessalonica, where there was a synagogue
of the Jews.
2 And according to Paul's custom, he went to
them, and for three Sabbaths reasoned with
them from the Scriptures,
3 explaining and giving evidence that the
Christ had to suffer and rise again from the
dead, and saying, "This Jesus whom I am
proclaiming to you is the Christ."
4 And some of them were persuaded and
joined Paul and Silas, along with a large
number of the God-fearing Greeks and a
number of the leading women.
5 But the Jews, becoming jealous and taking
along some wicked men from the market
place, formed a mob and set the city in an
uproar; and attacking the house of Jason,
they were seeking to bring them out to the
people.
6 When they did not find them, they began
dragging Jason and some brethren before the
city authorities, shouting, "These men who
have upset the world have come here also;
Yason onları evine aldı. Onların
hepsi, İsa adında başka bir kral
olduğunu söyleyerek Sezar’ın*
buyruklarına karşı geliyorlar. 8 Bu
sözleri işiten kalabalık ve kentin
yetkilileri telaşa kapıldı.
7
къэкІуагъэх. 7Иасон ахэр иунэ ригъэблэгъагъэх.
«НэмыкІ пачъыхьэу Исус зыцІэр щыІ» аІозэ,
Кайсарым иунашъохэм апэуцужьых.
8Ахэмэ аущтэу аІозэ, а гущыІэхэр зэхэзыхыгъэ цІыф
купышхомрэ къалэм итхьэматэхэмрэ
къагъэбырсырыгъэх. 9Ащ нэужым къалэм
9 Sonunda yetkililer Yason ve
итхьэматэхэм Иасонрэ игъусэхэмрэ шэсы ахъщэр
öbürlerini
kefaletle
serbest къаIахи, атІупщыжьыгъэх.
7 and Jason has welcomed them, and they all
act contrary to the decrees of Caesar, saying
that there is another king, Jesus."
8 They stirred up the crowd and the city
authorities who heard these things. 9 And
when they had received a pledge from Jason
and the others, they released them.
bıraktılar.
Veriya’da
Kardeşler hemen o gece
Pavlus’la Silas’ı Veriya Kenti’ne
gönderdiler. Onlar oraya varınca
Yahudiler’in havrasına
gittiler.11 Veriya’daki Yahudiler
Selanik’tekilerden daha açık
fikirliydi. Tanrı sözünü büyük
ilgiyle karşılayarak her gün Kutsal
Yazılar’ı inceliyor, öğretilenlerin
doğru olup olmadığını
araştırıyorlardı.12 Böylelikle
içlerinden birçokları ve çok sayıda
saygın Grek kadın ve erkek iman
etti.
13 Selanik’teki Yahudiler
Pavlus’un Veriya’da da Tanrı’nın
sözünü duyurduğunu öğrenince
oraya gittiler, halkı kışkırtıp ayağa
kaldırdılar.14 Bunun üzerine
kardeşler Pavlus’u hemen deniz
kıyısına yolladılar. Silas ile
Timoteos ise Veriya’da kaldılar.
15 Pavlus’la birlikte gidenler onu
Atina’ya kadar götürdüler. Sonra
Pavlus’tan, Silas’la Timoteos’un
bir an önce kendisine yetişmeleri
yolunda buyruk alarak geri
10
Берие къалэм ицІыфхэм ащыщхэу бэхэр
Исус игъогу зэрэтехьагъэхэр
10Чэщ зэрэхъоу, зэшхэм Паулрэ Силэрэ Берие къалэм
агъэкІуагъэх. Ахэр зынэсхэм, джуртхэм ясинэгогу
чІэхьагъэх. 11Фессалоникэ къалэм дэсхэм анахьи
Берие къалэм дэсхэм нахь шъыпкъагъэ яІагъ. Тхьэм
игущыІэхэр ягуапэу аштагъэх. Паул къыІуагъэхэр
Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэм арытхэм атефэхэмэ
алъэгъуным пае, мафэ къэс Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэм
ахэплъыхьэщтыгъэх. 12Джуртхэм ащыщхэу бэхэми,
лъытэныгъэ зиІэ алыдж бзылъфыгъэхэмрэ
хъулъфыгъэхэмрэ ащыщ купхэми шІошъхъуныгъэ яІэ
хъугъэ.
13Паул Берие къалэми Тхьэм игущыІэхэр
зэрэщигъэІурэр Фессалоникэ щыщ джуртхэм зашІэм,
ащ къакІохи, цІыф купышхор зэкІагъэплъыхьагъ
ыкІи агъэбырсырыгъ. 14Ардэдэм зэшхэм Паул
хыІушъом агъэкІуагъ, ау Силэрэ Тимофейрэ Берие
къалэм къыдэнагъэх. 15Паул зыгъэкIуатэхэрэр
къалэу Афинэ дынэсыгъэх. Силэрэ Тимофейрэ ыдэжь
шІэхэу къэкІонхэу Паул зыщагъэхэм унашъо
зафешIым, ахэмэ агъэзэжьыгъ.
Paul at Berea
10 The brethren immediately sent Paul and
Silas away by night to Berea, and when they
arrived, they went into the synagogue of the
Jews. 11 Now these were more noble-minded
than those in Thessalonica, for they received
the word with great eagerness, examining the
Scriptures daily to see whether these things
were so.
12 Therefore many of them believed, along
with a number of prominent Greek women
and men.
13 But when the Jews of Thessalonica found
out that the word of God had been proclaimed
by Paul in Berea also, they came there as
well, agitating and stirring up the crowds. 14
Then immediately the brethren sent Paul out
to go as far as the sea; and Silas and Timothy
remained there. 15 Now those who escorted
Paul brought him as far as Athens ; and
receiving a command for Silas and Timothy to
come to him as soon as possible, they left.
döndüler.
Atina’da
Onları
Atina’da
bekleyen
Pavlus,
kenti
putlarla
dolu
görünce yüreğinde derin bir acı
duydu. 17 Bu nedenle, gerek
havrada Yahudiler’le ve Tanrı’ya
tapan yabancılarla, gerek her gün
çarşı
meydanında
karşılaştığı
kişilerle
tartışıp
durdu.
18 Epikürcü
ve
Stoacı
bazı
filozoflar
onunla
atışmaya
başladılar. Kimi, “Bu lafebesi ne
demek istiyor?” derken, kimi de,
“Galiba
yabancı
ilahların
haberciliğini yapıyor” diyordu.
Çünkü Pavlus, İsa’yla ve dirilişle
ilgili Müjde’yi duyuruyordu.
16
Onlar Pavlus’u alıp Ares Tepesi
Kurulu’na
götürdüler.
Ona,
“Yaydığın bu yeni öğretinin ne
olduğunu
öğrenebilir
miyiz?”
dediler.20 Kulağımıza
yabancı
gelen
bazı
konulardan
söz
ediyorsun.
Bunların
anlamını
21 Bütün
öğrenmek
isteriz.
Atinalılar ve kentte bulunan
yabancılar, vakitlerini hep yeni
düşünceleri
anlatarak
ve
dinleyerek geçirirlerdi.
19
Pavlus, Ares Tepesi Kurulu’nun
önüne çıkıp şunları söyledi: “Ey
Atinalılar, sizin her bakımdan çok
dindar olduğunuzu görüyorum.
22
Паул Атинэ къалэм дэс цІыфхэм апашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
Paul at Athens
16Паул къалэу Атинэ Силэрэ Тимофейрэ щапаплъэзэ,
тхьэ нэпцІ сурэтхэр къалэм дизэу зелъэгъум, ыгу
къеуагъ. 17Аущтэу Паул джуртхэмрэ Тхьэр
зыгъэлъапІэхэрэмрэ синэгогум гущыIэгъу афэхъузэ
щянэкъокъущтыгъ, мафэ къэс зэхэхьапІэм цІыфхэу
щызэІукІэхэрэм щянэкъокъущтыгъ. 18Философхэу
эпикурейхэмрэ стоикхэмрэ ащыщхэу зы куп Паул
къенэкъокъоу ыублагъ.
– Сыда къыІонэу мы шъхьаубатэр зыфаер? – аІуагъ
заулэмэ.
– Мы лІым хымэ тхьэхэм якъэбар зэрехьэ, – аІуагъ
адрэхэм. Аущтэу зыкІаIуагъэр Паул Исус ехьылІэгъэ
КъэбарышІумрэ лІагъэхэр къызэрэтэджыжьыщтхэм
ехьылІэгъэ КъэбарышІумрэ зэраригъэІущтыгъэхэр
ары.
16 Now while Paul was waiting for them at
Athens, his spirit was being provoked within
him as he was observing the city full of idols.
17 So he was reasoning in the synagogue
with the Jews and the God-fearing Gentiles,
and in the market place every day with those
who happened to be present. 18 And also
some of the Epicurean and Stoic philosophers
were conversing with him. Some were saying,
"What would this idle babbler wish to say?"
Others , "He seems to be a proclaimer of
strange deities,"-because he was preaching
Jesus and the resurrection.
19ЕтІанэ а философхэм Ареопаг* Іуашъхьэм
щызэІукІэрэ хасэм дэжь Паул зыдащи, къыраІуагъ:
– КъэбарыкІэхэу о цІыфхэм ябгъашІэхэрэр
зэхэтэбгъэшІыкІынха? 20Сыда пІомэ, гущыІэ
гъэшІэгъонхэр ттхьакІумэхэм о къареогъадзэх. Ахэмэ
къарыкІырэр тшІэ тшІоигъу.
21Атинэ къалэм щыщ пстэуми, хымэхэу ащ дэсхэми
къэбарыкІэхэр къаІонхэмрэ ядэІунхэмрэ нэмыкІыкІэ
мафэхэр агъакІощтыгъэхэп.
19 And they took him and brought him to the
Areopagus, saying, "May we know what this
new teaching is which you are proclaiming?
20 "For you are bringing some strange things
to our ears; so we want to know what these
things mean."
21 (Now all the Athenians and the strangers
visiting there used to spend their time in
nothing other than telling or hearing
something new.)
Sermon on Mars Hill
22ЕтІанэ Паул Ареопаг Іуашъхьэм щызэІукІэрэ хасэм
ыпашъхьэ къиуцуи, моущтэу къыІуагъ:
– Шъо, Атинэ лІыхэр! Лъэныкъо пстэумкІэ шъо тхьэ
Іаджыхэр инэу жъугъэлъапІэхэу сэлъэгъу; 23сыда
22 So Paul stood in the midst of the
Areopagus and said, "Men of Athens, I
observe that you are very religious in all
respects.
Ben
çevrede
dolaşırken,
tapındığınız
yerleri
incelerken
üzerinde, BİLİNMEYEN TANRI’YA
diye yazılmış bir sunağa bile
rastladım.
Sizin
bilmeden
tapındığınız bu Tanrı’yı ben size
24 Dünyayı
tanıtayım.
ve
içindekilerin tümünü yaratan,
yerin ve göğün Rabbi olan Tanrı,
elle
yapılmış
tapınaklarda
oturmaz. 25 Herkese yaşam, soluk
ve
her
şeyi
veren
kendisi
olduğuna
göre,
bir
şeye
gereksinmesi varmış gibi O’na
insan eliyle hizmet edilmez. Tanrı,
bütün ulusları tek insandan
türetti ve onları yeryüzünün dört
bucağına yerleştirdi. 26 Ulusların
sürelerini
ve
yerleşecekleri
bölgelerin
sınırlarını
önceden
saptadı.27 Bunu,
kendisini
arasınlar ve el yordamıyla da olsa
bulabilsinler diye yaptı. Aslında
Tanrı hiçbirimizden uzak değildir.
28 Nitekim,
‘O’nda yaşıyor ve
hareket ediyoruz; O’nda varız.’
Bazı ozanlarınızın belirttiği gibi,
‘Biz de O’nun soyundanız.’
23
Tanrı’nın soyundan olduğumuza göre, tanrısal özün, insan
düşüncesi ve becerisiyle biçimlendirilmiş altın, gümüş ya da
taştan bir nesneye benzediğini
düşünmemeliyiz. 30 Tanrı, geçmiş
dönemlerin bilgisizliğini görmezlikten geldi; ama şimdi her yerde
herkesin
tövbe
etmesini
buyuruyor. 31 Çünkü dünyayı,
atadığı Kişi aracılığıyla adaletle
yargılayacağı günü saptamıştır.
Bu Kişi’yi ölümden diriltmekle
29
пІомэ, къэскІухьэзэ, шъуитхьэлъэІупІэхэм сызяплъым,
моущтэу зытетхэгъэ къурмэншІыпІэ горэ
къэзгъотыгъ: «ТымышІэрэ Тхьэм пае». Джа шъо
шъумышІэрэ Тхьэу жъугъэлъапІэрэм икъэбар ары
шъо къышъозгъэІурэр.
24– Тхьэу дунаири дунаим тетхэри къэзгъэшIыгъэр
уашъоми чІылъэми я Зиусхьан. Ар цІыфхэм аІэкІэ
ашІыгъэ тхьэлъэІупІэ унэшхохэм арысэп. 25Ащ
щыкІагъэ горэ иIэм фэдэу, цІыфхэр ІэкІэ
фэлэжьэнхэу ищыкІагъэп. Ежьыр ары псэ зыхэт
пстэури щызгъаІэрэри, жьы къязгъащэрэри,
ящыкІэгъэ пстэури къязытырэри.
26Тхьэм зы цІыф закъом цІыф лъэпкъ пстэури
къытыригъэкIыгъ, дунаим тыдэкІи щыпсэунхэм пае.
Ятетыгъохэмрэ япсэупІэхэмрэ гъунэу афэхъущтхэр
къыгъэнэфагъ. 27Тхьэм цІыфхэр къызфигъэхъугъэр
ежь лъыхъухэзэ, Iэбэ-лъабэхэзэ, зыгорэущтэу
къагъотыныр ары. Ау щытми, Тхьэр тэ тщыщ хэти
пэчыжьэп. 28«Ежьыр ары тызгъэпсэурэр,
къэтэзгъэкІухьэрэр, тыщызгъаІэрэр», зыгорэм
зэриIуагъэм фэдэу*. «Тэ тырибын», шъо
шъуитхакІохэм* ащыщ заулэхэм къызэраІуагъэм
фэдэу.
29– Арышъ, Тхьэм тызэрибыным пае, цІыфхэм
яІэпэІэсагъэрэ яакъылыгъэрэкІэ ашІыгъэхэу дышъэм,
тыжьыным, мыжъом ахашІыкІыгъэхэм Тхьэр
афэдгъадэ хъущтэп. 30БлэкІыгъэ лъэхъанхэм цІыфмэ
шІэныгъэ зямыІэм, Тхьэр наекІэ ахэмэ
къяплъыгъагъэп, ау джы цІыф пстэури, тыдэ
щыІэхэми, япсэкІодшIагъэхэм афыкІэгъожьынхэу
унашъо къафешІы; 31сыда пІомэ, Тхьэм зы мафэ
къыгъэнэфагъ. А мафэм Тхьэм ежь ыгъэнэфэгъэ лІым
иIэмыркIэ дунаим ицІыф пстэуми шъыпкъагъэкІэ
23 "For while I was passing through and
examining the objects of your worship, I also
found an altar with this inscription, 'TO AN
UNKNOWN GOD.' Therefore what you
worship in ignorance, this I proclaim to you.
24 "The God who made the world and all
things in it, since He is Lord of heaven and
earth, does not dwell in temples made with
hands ; 25 nor is He served by human hands,
as though He needed anything, since He
Himself gives to all people life and breath and
all things;
26 and He made from one man every nation
of mankind to live on all the face of the earth,
having determined their appointed times and
the boundaries of their habitation, 27 that
they would seek God, if perhaps they might
grope for Him and find Him, though He is not
far from each one of us; 28 for in Him we live
and move and exist, as even some of your
own poets have said, 'For we also are His
children.'
29 "Being then the children of God, we ought
not to think that the Divine Nature is like
gold or silver or stone, an image formed by
the art and thought of man. 30 "Therefore
having overlooked the times of ignorance, God
is now declaring to men that all people
everywhere should repent, 31 because He has
fixed a day in which He will judge the world
in righteous-ness through a Man whom He
has appointed, having furnished proof to all
bunun
güvencesini
vermiştir.”
herkese
Ölülerin dirilmesiyle ilgili sözleri
duyunca kimi alay etti, kimi de,
“Seni bu konuda bir daha
dinlemek isteriz” dedi.
32
Bunun
üzerine
Pavlus
aralarından çıkıp gitti. 34 Birkaç
kişi ona katılıp inandı. Bunların
arasında kurul üyesi Dionisios,
Damaris adlı bir kadın ve birkaç
kişi daha vardı.
33
хьыкум атыришІыхьащт. Ащ фэдэу зэрэхъущтыр
Тхьэм цІыф пстэуми къафигъэшъыпкъэжьыгъ а лІыр
лІагъэхэм къызэрахигъэтэджыкІыжьыгъэмкІэ.
32ЛІагъэхэр къызэрэтэджыжьыщтхэм икъэбар Паул
къыІоу зызэхахым, зы куп Паул дэхьащхыгъ, ау адрэ
купым ыІуагъ:
– О зикъэбар къэпІуатэрэм етIанэ тедэІущт.
33Аущтэу Паул ахэмэ ахэкІыжьыгъ. 34Ау цІыф заули
Паул гъусэ фэхъуи, шІошъхъуныгъэ яІэ хъугъэ.
Ареопаг Іуашъхьэм щызэІукІэрэ хасэм щыщ
Дионисый, Дамар зыцІэ бзылъфыгъэ гори,
анэмыкІхэри а шІошъхъуныгъэ зиІэ хъугъэхэм
ащыщыгъэх.
men by raising Him from the dead."
32 Now when they heard of the resurrection
of the dead, some began to sneer, but others
said, "We shall hear you again concerning
this."
33 So Paul went out of their midst. 34 But
some men joined him and believed, among
whom also were Dionysius the Areopagite and
a woman named Damaris and others with
them
Коринф къалэм Тхьэм игущыІэхэр Паул
зэрэщигъэІущтыгъэхэр
Korint’te
18
1
Bundan
sonra
Pavlus
Atina’dan ayrılıp Korint’e gitti. 23 Orada Pontus doğumlu, Akvila
adında bir Yahudi ile karısı
Priskilla’yı
buldu.
Bunlar,
Klavdius’un bütün Yahudiler’in
Roma’yı terk etmesi yolundaki
buyruğu üzerine, kısa süre önce
İtalya’dan gelmişlerdi. Akvila ile
Priskilla’nın yanına giden Pavlus,
aynı meslekten olduğundan onlarla
kalıp çalıştı. Çünkü meslekleri
çadırcılıktı. 4 Pavlus, her Şabat
Günü* havrada tartışarak hem
Yahudiler’i hem Grekler’i ikna
etmeye çalışıyordu.
Silas’la Timoteos Makedonya’dan
gelince, Pavlus kendini tümüyle
Tanrı sözünü yaymaya verdi.
Yahudiler’e,
İsa’nın
Mesih
olduğuna dair tanıklık ediyordu.
6 Ama Yahudiler karşı gelip ona
sövmeye
başlayınca
Pavlus,
giysilerini
silkerek,
“Başınıza
geleceklerin sorumlusu sizsiniz!”
dedi. “Sorumluluk benden gitti.
Bundan
böyle
öteki
uluslara
gideceğim.” 7 Pavlus oradan çıktı,
Tanrı’ya tapan Titius Yustus adlı
birinin evine gitti. Yustus’un evi
havranın bitişiğindeydi. 8 Havranın
yöneticisi
Krispus
bütün
ev
halkıyla birlikte Rab’be inandı.
5
18 Ащ нэужым Паул Атинэ къалэм дэкІыжьи,
Коринф къалэм кІуагъэ. 2Паул а къалэм Акилэ зыцIэ
джурт горэу, Понт хэкум къыщыхъугъэр
къыщигъоти, зыIуигъэкIагъ. Ежьыррэ ишъхьэгъусэ
Прискиллэрэ Италие хэгъэгум къикІыгъэкІагъэх;
сыда пІомэ, Кайсар Клаудый джуртхэр зэкІэ Рим
къэлэшхом дэкІыжьынхэу унашъо афишІыгъагъ.
Паул Акилэрэ Прискиллэрэ адэжь кІуагъэ.
3Ясэнэхьэтхэр зэрэзэфэдэм къыхэкIэу, Паул ахэмэ
адэжь къэнагъэу адэлажьэщтыгъ. Ахэмэ ясэнэхьат
чэтэнгъэІэгъэ шІыныр арыгъэ. 4Шэмбэт мафэ къэс
Паул къыІохэрэр джуртхэмрэ алыджхэмрэ ашІошъ
ыгъэхъуным ыуж итэу, синэгогум
щянэкъокъущтыгъ.
5Силэрэ Тимофейрэ Македоние хэкум къикІыхи,
къызэкIохэм, Паул ыгу етыгъэу Тхьэм игущыІэхэр
цІыфмэ ариІотэным пылъзэ, Исус зэрэ Христосыр
джуртмэ апашъхьэ къыщиушыхьатыщтыгъ. 6Ау
джуртхэр Паул пэуцужьхи, зехъонхэм, ищыгъынхэр
ахэмэ апашъхьэ щиутхыпкІыхи, моущтэу ариІуагъ:
– Шъо шъулъы шъушъхьэ къытерэфэжь! Сэ лажьэ
сиІэп. Джы щегъэжьагъэу хымэ лъэпкъхэм
зафэзгъэзэщт.
7Аущтэу Паул синэгогум къычІэкІыжьи, Тхьэр
зыгъэлъэпІэрэ лІэу Иуст иунэ кІуагъэ. Ащ иунэ
синэгогум бгъодэтыгъ. 8Синэгогум ипащэу Крисп,
зэкIэ иунагъо игъусэу, ЗиусхьанымкІэ
шІошъхъуныгъэ иІэ хъугъэ. Коринф къалэм дэсхэу
Паул едэІухэрэм ащыщхэу цІыфыбэми
Paul at Corinth
18
1 After these things he left Athens and
went to Corinth. 2 And he found a Jew named
Aquila, a native of Pontus, having recently
come from Italy with his wife Priscilla, because
Claudius had commanded all the Jews to leave
Rome. He came to them,
3 and because he was of the same trade, he
stayed with them and they were working, for
by trade they were tent-makers.
4 And he was reasoning in the synagogue
every Sabbath and trying to persuade Jews
and Greeks.
5 But when Silas and Timothy came down
from Macedonia, Paul began devoting himself
completely to the word, solemnly testifying to
the Jews that Jesus was the Christ. 6 But
when they resisted and blasphemed, he shook
out his garments and said to them, "Your
blood be on your own heads! I am clean. From
now on I will go to the Gentiles."
7 Then he left there and went to the house of a
man named Titius Justus, a worshiper of God,
whose house was next to the synagogue. 8
Crispus, the leader of the synagogue, believed
in the Lord with all his household, and many
of the Corinthians when they heard were
believing and being baptized.
Pavlus’u dinleyen Korintliler’den
birçoğu da inanıp vaftiz oldu. 9 Bir
gece Rab bir görümde Pavlus’a,
“Korkma” dedi, “Konuş, susma!
10 Ben
seninle birlikteyim; hiç
kimse
sana
dokunmayacak,
kötülük yapmayacak. Çünkü bu
kentte benim halkım çoktur.”
Pavlus, orada bir buçuk yıl kaldı
ve halka sürekli Tanrı’nın sözünü
öğretti. 12 Gallio’nun Ahaya Valisi
olduğu sıralarda, hep birlikte
Pavlus’a karşı gelen Yahudiler onu
mahkemeye çıkardılar. 13 Bu adam
Yasa’ya aykırı biçimde Tanrı’ya
tapınmaları
için
insanları
kandırıyor dediler. 14 Pavlus tam
söze
başlayacakken
Gallio
Yahudiler’e
şöyle
dedi:
“Ey
Yahudiler, davanız bir haksızlık ya
da ciddi bir suçla ilgili olsaydı,
sizleri sabırla dinlemem gerekirdi.
15 Ama sorun bir öğreti, bazı adlar
ve kendi yasanızla ilgili olduğuna
göre, bu davaya kendiniz bakın.
Ben böyle şeylere yargıçlık etmek
istemem.” 16 Sonra Gallio onları
17 Hep
mahkemeden
kovdu.
birlikte,
havranın
yöneticisi
Sostenis’i yakalayıp mahkemenin
önünde dövdüler. Gallio ise olup
bitenlere hiç aldırmadı.
11
шІошъхъуныгъэ яІэ хъуи, зырагъэумэхъыгъ.
9Чэщ горэм Зиусхьаным Паул зыкъыригъэлъэгъуи,
къыриІуагъ:
– Умыщын, зымыушъэфэу, гущыІэ зэпыт, 10сыда
пІомэ, сэ сыуигъусэщт. О лые къыуихынэу зыми ыІэ
къыбнэсыщтэп. Сэ сицІыфхэм ащыщыбэ мы къалэм
дэс.
11Аущтэу Паул цІыфхэм Тхьэм игущыІэхэр
аригъашІэхэзэ, илъэсырэ ныкъорэ а къалэм дэсыгъ.
12Галлион Ахаие хэкум иІэшъхьэтет зэхъум,
джуртхэр зэгъусэ хъухи, Паул тебанэхи,
хьыкумэшІым ыпашъхьэ ращагъ.
13– Хабзэм иунашъо темытэу Тхьэр агъэлъэпІэнэу
мы лІым цІыфхэм арегъашІэ, – къаІуагъ ахэмэ.
14Паул къэгущыІэнэу къызщыригъэжьэщтым,
Галлион джуртхэм ариІуагъ:
– Шъо, джуртхэр, мы лІым мыхъун горэ е бзэджагъэ
горэ ышІагъэмэ, сигуапэу сышъодэІущтыгъ. 15Ау
джы гущыІэхэмкІи, цІэхэмкІи, шъуи Тэурат хабзэкІи
шъузэрэзэнэкъокъурэм пае, шъор-шъорэу мы Іофым
шъухаплъ. Сэ мы Іофым хьыкум тесшІыхьанэу
сыфаеп.
9 And the Lord said to Paul in the night by a
vision, "Do not be afraid any longer, but go on
speaking and do not be silent ; 10 for I am
with you, and no man will attack you in order
to harm you, for I have many people in this
city."
16Ащ нэужым Галлион ахэр хьыкумэшІ унэм
къычІигъэкІыжьыгъэх. 17ЕтІанэ зэкІэ ахэмэ
синэгогум ипащэу Сосфен аубыти, хьыкумэшІ унэм
ипчъэІупэ щеуагъэх. Ау Галлион ащ ынаIэ
тыридзагъэп.
16 And he drove them away from the judgment
seat. 17 And they all took hold of Sosthenes,
the leader of the synagogue, and began beating
him in front of the judgment seat. But Gallio
was not concerned about any of these things.
11 And he settled there a year and six months,
teaching the word of God among them.
12 But while Gallio was proconsul of Achaia,
the Jews with one accord rose up against Paul
and brought him before the judgment seat, 13
saying, "This man persuades men to worship
God contrary to the law."
14 But when Paul was about to open his
mouth, Gallio said to the Jews, "If it were a
matter of wrong or of vicious crime, O Jews, it
would be reasonable for me to put up with you;
15 but if there are questions about words and
names and your own law, look after it
yourselves ; I am unwilling to be a judge of
these matters."
Паул Сирие хэкум щыщ Антиохие къалэм
зэригъэзэжьыгъэр
Antakya’ya Dönüş
Pavlus Korint’teki kardeşlerin
yanında bir süre daha kaldı. Sonra
18
18Паул Коринф къалэм мэфэ пчъагъэрэ дэсыгъ.
ЕтIанэ зэшхэм аІапэ ыубытыжьи, Прискиллэрэ
18 Paul, having remained many days longer,
took leave of the brethren and put out to sea
onlarla vedalaştı, Priskilla ve Akvila
ile birlikte Suriye’ye gitmek üzere
gemiyle
yola
çıktı.
Adakta
bulunmuş olduğu için Kenhere’de
saçlarını kestirmişti.
Акилэрэ игъусэхэу, Сирие хэкум кІонэу къухьэ горэм
итІысхьагъ. Кенхрей къалэм* Паул ышъхьэ джашъоу
щаригъэупсыгъ; сыда пІомэ, тхьэрыІо ышІыгъагъэти
ары
. 19Ефес къалэм къызынэсхэм, Паул Прискиллэрэ
19 Efes’e
vardıkları
zaman Акилэрэ къыгъанэхи, синэгогум чІахьи, джуртхэм
Priskilla ve Akvila’yı orada bıraktı. гущыIэгъу афэхъузэ щянэкъокъугъ. 20Паул ахэмэ
Kendisi
havraya
giderek адэжь нахь баІорэ щыІэнэу къызелъэІухэм, ыдагъэп.
Yahudiler’le
tartışmaya
başladı.20 Bunlar daha uzun bir
süre kalmasını istedilerse de,
Pavlus kabul etmedi. 21 Ama onlara
veda
ederken,
“Tanrı
dilerse
yanınıza yine döneceğim” dedi.
Sonra
Efes’ten
denize
açıldı.22 Sezariye’ye
vardıktan
sonra Yeruşalim’e gidip oradaki
kiliseyi* ziyaret etti, oradan da
Antakya’ya geçti.
21Ау ежьэжьынэу аІапэ зеубытыжьым, ариІуагъ:
– КъэкІощт мэфэкІ мэфэшхом Ерусалим сыщыІэн
фае, ау Тхьэм ыІомэ, шъуадэжь къэзгъэзэжьыщт.
ЕтІанэ Ефес къалэм къухьэкІэ щежьэжьыгъ.
22Кесарие къалэм зынэсым, ЕрусалимкIэ дэкІоягъ.
Чылыс зэІукІэм щыщхэм шІуфэс арихи, етІанэ
Антиохие къалэмкIэ ехыгъ.
for Syria, and with him were Priscilla and
Aquila. In Cenchrea he had his hair cut, for he
was keeping a vow.
19 They came to Ephesus, and he left them
there. Now he himself entered the synagogue
and reasoned with the Jews. 20 When they
asked him to stay for a longer time, he did not
consent,
21 but taking leave of them and saying, "I will
return to you again if God wills," he set sail
from Ephesus. 22 When he had landed at
Caesarea, he went up and greeted the church,
and went down to Antioch.
Third Missionary Journey
Bir süre orada kaldıktan
sonra yola çıktı; Galatya bölgesini
ve Frikya’yı dolaşarak bütün
öğrencileri ruhça pekiştirdi.
23
Apollos
24 Bu
arada
İskenderiye
doğumlu Apollos adında bir Yahudi
Efes’e geldi. Üstün bir konuşma
yeteneği olan Apollos, Kutsal
Yazılar’ı çok iyi biliyordu.
23Зы тІэкІурэ Антиохием зыдэс нэужым, Паул
гъогум техьажьи, ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэ
пстэуми агухэр ыгъэпытэхэзэ, зэкІэлъыкІоу
Галатиерэ Фригиерэ яхэку къыкІухьагъ.
23 And having spent some time there, he left
and passed successively through the Galatian
region and Phrygia, strengthening all the
disciples.
Тхьэм игущыІэхэр Аполлос Ефес къалэм
зэрэщигъэІущтыгъэхэр
24А мафэхэм Александрие къалэм щыщэу, Аполлос
зыцІэ джурт горэ Ефес къэкІуагъ. Ар жэшІуагъ,
Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэмкІи шІэныгъэшхо иІагъ.
25Зиусхьаным игъогу икъэбар ащ рагъэшІэгъагъ.
Ыгу етыгъэу къэгущыІэзэ, шъыпкъэм тетэу Исус
25 Rab’bin yolunda eğitilmiş bir
икъэбар цІыфхэм аригъашІэщтыгъ. Ау щытми,
24 Now a Jew named Apollos, an Alexandrian
by birth, an eloquent man, came to Ephesus;
and he was mighty in the Scriptures. 25 This
man had been instructed in the way of the
Lord ; and being fervent in spirit, he was
speaking and teaching accurately the things
kişiydi. Ateşli bir ruhla konuşuyor
ve sadece Yahya’nın vaftizini bildiği
halde İsa’yla ilgili gerçekleri doğru
öğretiyordu.26 Havrada
cesaretle
konuşmaya
başladı.
Kendisini
dinleyen Priskilla ile Akvila, onu
yanlarına alarak Tanrı yolunu ona
daha doğru biçimde açıkladılar.
27 Apollos
Ahaya’ya
gitmek
isteyince
kardeşler
onu
cesaretlendirdiler.
Onu
iyi
karşılamaları
için
oradaki
öğrencilere
mektup
yazdılar.
Apollos Ahaya’ya varınca Tanrı’nın
lütfuyla iman etmiş olanlara çok
yardım etti. 28 Şöyle ki Kutsal
Yazılar’dan,
İsa’nın
Mesih*
olduğunu
kanıtlayarak
Yahudiler’in iddialarını açıkça ve
güçlü bir şekilde çürüttü.
умэхъыныгъэу Иуан зигугъу ышIыщтыгъэм нэмыкІ
умэхъыныгъэр зэрэщыІэр ышІэщтыгъэп. 26Ар
гушхокІэ синэгогум къыщыгущыІэу ригъэжьагъ.
Прискиллэрэ Акилэрэ Аполлос къэгущыІэу
зызэхахым, яунэ ащи, Зиусхьаным игъогу икъэбар
нахь дэгъоу гурагъэІуагъ.
27Аполлос Ахаие хэкум кІонэу гухэлъ зешІым,
зэшхэм а къалэм дэс шІошъхъуныгъэ зиІэхэм тхылъ
афатхыгъ, «Аполлос къызыкІокІэ ежъугъэблагъ»
аІозэ. Аполлос ащ зынэсым, Тхьэм ынэшІу
къызэращифагъэм пае, шІошъхъуныгъэ зиІэ
хъугъэхэм инэу адэІэпыІэщтыгъ. 28Сыда пІомэ,
Тхьэм игущыІэ тхыгъэхэм арытхэмкІэ Исус зэрэ
Христосыр къафигъэшъыпкъэжьызэ, гущыІэ
лъэшхэмкІэ цІыфхэм апашъхьэ джуртхэм
щатекІуагъ.
concerning Jesus, being acquainted only with
the baptism of John; 26 and he began to speak
out boldly in the synagogue. But when Priscilla
and Aquila heard him, they took him aside and
explained to him the way of God more
accurately. 27 And when he wanted to go
across to Achaia, the brethren encouraged him
and wrote to the disciples to welcome him; and
when he had arrived, he greatly helped those
who had believed through grace, 28 for he
powerfully refuted the Jews in public,
demonstrating by the Scriptures that Jesus
was the Christ.
Pavlus Efes’te
19
1-2
Apollos Korint’teyken
Pavlus, iç bölgelerden geçerek
Efes’e geldi. Orada bazı öğrencileri
bularak onlara, “İman ettiğiniz
zaman Kutsal Ruh’u aldınız mı?”
diye sordu. “Kutsal Ruh’un
varlığından haberimiz yok ki!”
dediler.
Öyleyse neye dayanarak vaftiz
oldunuz? diye sordu. “Yahya’nın
öğretisine dayanarak vaftiz olduk”
dediler.
3
Pavlus, “Yahya’nın yaptığı vaftiz,
tövbeyle ilgili bir vaftizdi” dedi.
“Halka, kendisinden sonra gelecek
Olan’a, yani İsa’ya inanmalarını
söyledi.”
4
Onlar bunu duyunca, Rab
İsa’nın adıyla vaftiz oldular.
6 Pavlus ellerini onların üzerine
koyunca Kutsal Ruh üzerlerine
indi
ve
bilmedikleri
dillerle
konuşup peygamberlik etmeye
başladılar. 7 Aşağı yukarı on iki
kişiydiler. 8 Havraya giren Pavlus
cesaretle konuşmaya başladı. Üç
ay boyunca oradakilerle tartışıp
durdu, onları Tanrı’nın Egemenliği konusunda ikna etmeye
çalıştı.
5
Тхьэм игущыІэхэр Паул Ефес къалэм
зэрэщигъэІущтыгъэхэр
19 Коринф къалэм Аполлос щыІэ зэхъум, Паул
ыпшъэрэ хэкухэм апхырыкІи, Ефес къалэм* нэсыгъ.
Ащ ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэ нэбгырэ куп
къыщигъоти, яупчІыгъ:
2– ШІошъхъуныгъэ шъуиІэ зэхъум, Тхьэм ы Псэ
ЛъапІэ шъугухэм арылъ хъугъа?
– Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ щыІэуи тэ зэхэтхыгъэп, –
къыраІожьыгъ ахэмэ.
3– Сыд умэхъыныгъа* шъузэраумэхъыгъэр? –
яупчІыгъ Паул.
– Умэхъыныгъэу Иуан зигугъу ышIыгъэр ары, –
къаІожьыгъ ахэмэ.
4– ЗипсэкІодхэм афыкІэгъожьыгъэхэр Иуан
ыумэхъыщтыгъэх, – къыІуагъ Паул. – Иуан ежь ыуж
къэкІощтымкІэ, Христос ИсускIэ цІыфхэм
шІошъхъуныгъэ яІэн фаеу ариІуагъ.
5Ар зызэхахым, Зиусхьан Исус ыцІэкІэ
зарагъэумэхъыгъ. 6Паул ыІэхэр затырелъхьэм, Тхьэм
ы Псэ ЛъапІэ къафехи, амышІэрэ бзэхэмкІэ
къэгущыІагъэх. Тхьэм игущыІэхэри ахэмэ агухэм
къарилъхьэхи, ахэр къаригъэІуагъэх.
7Купыр нэбгырэ пшІыкІутІум фэдиз хъущтыгъэ.
8ЕтІанэ Паул синэгогум чІахьи, цІыфхэм гушхокІэ
янэкъокъузэ, ашІошъ ыгъэхъузэ, Тхьэм и Тетыгъошхо
икъэбар мэзищэ аригъэІущтыгъ.
Paul at Ephesus
19
1 It happened that while Apollos was at
Corinth, Paul passed through the upper
country and came to Ephesus, and found some
disciples.
2 He said to them, "Did you receive the Holy
Spirit when you believed?" And they said to
him, "No, we have not even heard whether
there is a Holy Spirit."
3 And he said, "Into what then were you
baptized?" And they said, "Into John's
baptism."
4 Paul said, "John baptized with the baptism
of repentance, telling the people to believe in
Him who was coming after him, that is, in
Jesus."
5 When they heard this, they were baptized in
the name of the Lord Jesus. 6 And when Paul
had laid his hands upon them, the Holy Spirit
came on them, and they began speaking with
tongues and prophesying.
7 There were in all about twelve men.
8 And he entered the synagogue and continued
speaking out boldly for three months,
reasoning and persuading them about the
kingdom of God.
9 Ne var ki, bazıları sert bir
tutum takınıp ikna olmamakta
direndiler ve İsa’nın yolunu halkın
önünde kötülemeye başladılar.
Bunun üzerine Pavlus onlardan
ayrıldı. Öğrencilerini de alıp
götürdü ve Tiranus’un dershanesinde her gün tartışmalarını
sürdürdü.
10 Bu
durum iki yıl sürdü.
Sonunda Yahudi olsun Grek
olsun, Asya İli’nde* yaşayan
herkes Rab’bin sözünü işitti.
9Ау зы куп къаигъагъэкІэ зекІуагъэ, цІыфхэм
апашъхьэ Зиусхьаным игъогу ІаекІэ щытегущыІэу,
шІошъхъуныгъэ иІэ хъуныр ыдагъэп. Джащыгъум
Паул ахэмэ къахэкІыжьи, ИсускІэ шІошъхъуныгъэ
зиІэхэр къахищыжьыгъэх, мафэ къэси Тиранн
иеджапІэ Тхьэм игущыІэхэр щигъэІущтыгъ.
10Асие хэкум ис алыджхэри джуртхэри зэкІэ
Зиусхьанэу Исус ехьылІэгъэ КъэбарышІум
ригъэдэІухэзэ, Паул илъэситІо ыкъудыигъ.
9 But when some were becoming hardened
and disobedient, speaking evil of the Way
before the people, he withdrew from them and
took away the disciples, reasoning daily in the
school of Tyrannus.
10 This took place for two years, so that all
who lived in Asia heard the word of the Lord,
both Jews and Greeks.
Miracles at Ephesus
ДжынапцIэхэр цІыфхэм ахафынхэм Скевэ
ыкъохэр зэрэпылъыгъэхэр
Tanrı,
Pavlus’un
eliyle
olağanüstü mucizeler yaratıyordu.
12 Şöyle ki, Pavlus’un bedenine
değen peşkir ve peştamallar hasta
olanlara
götürüldüğünde,
hastalıkları yok oluyor, kötü
ruhlar
içlerinden
çıkıyordu.
13 Çevrede dolaşıp kötü ruhları
kovmakla uğraşan bazı Yahudiler
de kötü ruhlara tutsak olanları
Rab
İsa’nın
adını
anarak
kurtarmaya kalkıştılar. “Pavlus’un
tanıttığı
İsa’nın
adıyla
size
emrediyoruz!” diyorlardı.
11
Bunu yapanlar arasında Skeva
adlı bir Yahudi başkâhinin yedi
oğlu da vardı. 15 Kötü ruh ise
onlara şöyle karşılık verdi: “İsa’yı
biliyor, Pavlus’u da tanıyorum,
ama siz kimsiniz?” 16 İçinde kötü
ruh
bulunan
adam
onlara
saldırdı,
hepsini
alt
ederek
14
11Тхьэм Паул Іофышхо гъэшІэгъон дэдэхэр ышІэнхэу
ригъэлъэкІыщтыгъ. 12Паул ыкІышъо нэсыгъэ
ІэплъэкІхэри кІыІутелъхэри сымаджэхэм
атыралъхьащтыгъэх. ЗатыралъхьэхэкІэ, ахэр
хъужьыщтыгъэх, ахэс джына¬пцІэхэри
ахэкІыжьыщтыгъэх.
13Ау джурт купэу цІыфхэм джынапцІэхэр
ахэзыфыхэу къэзыкIухьэщтыгъэхэм Исус ыцІэ
къаІозэ, джынапцІэхэр цІыфхэм ахафыным
пылъыгъэх.
– Исусэу зикъэбар Паул ыгъэІурэм ыцІэкІэ мы
цІыфым шъухэкІынэу унашъо къышъуфэсэшІы, –
аІощтыгъ ахэмэ.
14Джурт дин пэщэшхоу Скевэ ыкъуибли аущтэу
ашІыщтыгъ.
15– Исус сэшІэ, Паул икъэбари зэхэсхыгъ, ау шъо хэт
шъущыщ? – пэгъокІ упчIэ къаритыжьыгъ джынэпцІэ
Іаем. 16ЕтІанэ джынапцІэр зыхэс цІыфыр атебани,
зэкІэми атекІуагъ. Ахэмэ лыешхо зэрарихыгъэм пае,
пцІанэхэу, уІагъэхэу унэм ичъыжьыгъэх.
11 God was performing extraordinary miracles
by the hands of Paul, 12 so that handkerchiefs
or aprons were even carried from his body to
the sick, and the diseases left them and the
evil spirits went out.
13 But also some of the Jewish exorcists, who
went from place to place, attempted to name
over those who had the evil spirits the name of
the Lord Jesus, saying, "I adjure you by Jesus
whom Paul preaches."
14 Seven sons of one Sceva, a Jewish chief
priest, were doing this.
15 And the evil spirit answered and said to
them, "I recognize Jesus, and I know about
Paul, but who are you?" 16 And the man, in
whom was the evil spirit, leaped on them and
subdued all of them and overpowered them, so
that they fled out of that house naked and
bozguna uğrattı. Öyle ki, o evden
çıplak ve yaralı olarak kaçtılar.
17 Bu
haber, Efes’te yaşayan
bütün
Yahudiler’le
Grekler’e
ulaştı. Hepsini bir korku aldı ve
Rab İsa’nın adı büyük bir
saygınlık kazandı. 18 İman edenlerin birçoğu geliyor, yaptıkları
kötülükleri itiraf edip anlatıyordu.
19 Büyücülükle uğraşmış bir sürü
kişi
de
kitaplarını
toplayıp
herkesin
önünde
yaktılar.
Kitapların
değerini
hesapladıklarında toplam elli bin
gümüş
tuttuğunu
gördüler.
20 Böylelikle Rab’bin sözü güçlü
biçimde
yayılıp
etkinlik
kazanıyordu.
Pavlus, bu olup bitenlerden
sonra Makedonya ve Ahaya’dan
geçip Yeruşalim’e gitmeye karar
verdi. “Oraya gittikten sonra
Roma’yı
da
görmem
gerek”
diyordu. 22 Yardımcılarından ikisini,
Timoteos
ile
Erastus’u
Makedonya’ya göndererek kendisi
bir süre daha Asya İli’nde kaldı.
21
17Мы къэбарыр зэкIэ Ефес дэс алыджхэми
джуртхэми зызэхахым, зэкIэри щынэгъошхом
хэфагъэх. Джаущтэу Зиусхьан Исус ыцІэ щытхъу
фашІыщтыгъ. 18ШІошъхъуныгъэ зиІэ хъугъэхэм
ащыщыбэхэр къакІохэзэ, цІыфмэ зэхахэу бзэджагъэу
ашІагъэхэм яуцолIэжьыщтыгъэх.
19Ушхъухьаным хэт цІыф Іаджыми ятхылъхэр
къаугъоихи, цІыф пстэумэ апашъхьэ щагъэстыгъэх. А
тхылъхэм ауасэхэр залъытэхэм, тыжьын ахъщэ* мин
шъэныкъо хъугъэ. 20Аущтэу Зиусхьаным игущыІэхэр
цІыф нахьыбэхэм анэсэу, инэу зыщаубгъущтыгъ.
wounded.
17 This became known to all, both Jews and
Greeks, who lived in Ephesus ; and fear fell
upon them all and the name of the Lord Jesus
was being magnified. 18 Many also of those
who had believed kept coming, confessing and
disclosing their practices.
19 And many of those who practiced magic
brought their books together and began
burning them in the sight of everyone; and
they counted up the price of them and found it
fifty thousand pieces of silver. 20 So the word
of the Lord was growing mightily and
prevailing.
Ефес къалэм дэсхэм бырсырышхо зэрашІыгъэр
21Мы Іофхэр зэкІэ къызэхъухэ ужым, Паул хэкухэу
Македониерэ* Ахаиерэ* апхырыкІынышъ, Ерусалим
кІонэу ыгу риубытагъ.
– Ерусалим сызыкIуахэкIэ, Рим къэлэшхоми сыкІон
фае, – ыІуагъ. 22Паул иІэпыІэгъухэм ащыщэу
нэбгыритІу, Тимофейрэ Эрастрэ, Македоние хэкум
ежь ыпэ ыгъэкІуагъэх. Ежь Асие хэкум охътэ
кІэкІыкІэ къэнагъ.
21 Now after these things were finished, Paul
purposed in the Spirit to go to Jerusalem after
he had passed through Macedonia and Achaia,
saying, "After I have been there, I must also
see Rome." 22 And having sent into Macedonia
two of those who ministered to him, Timothy
and Erastus, he himself stayed in Asia for a
while.
23А мафэхэм Зиусхьаным игъогу пае бырсырышхо
къэхъугъ. 24сыда пIомэ, Димитрый зыцІэ
тыжьынашІэ горэ а къалэм дэсыгъ. Артемидэ
зыфаІорэ бзылъфыгъэ тхьэ нэпцІым итхьэлъэІупІэ
унэ цІыкІужъыехэр тыжьыным хишІыкІыхэзэ, адрэ
тыжьынашІэмэ федабэ Димитрый къафихьыщтыгъ.
23 About that time there occurred no small
disturbance concerning the Way. 24 For a man
named Demetrius, a silversmith, who made
silver shrines of Artemis, was bringing no little
business to the craftsmen;
25Димитрый а тыжьынашІэхэри ащ фэдэ ІэшІагъэ
25 these he gathered together with the
Efes’teki Kargaşalık
O sırada İsa’nın yoluna
ilişkin büyük bir kargaşalık çıktı.
24 Artemis Tapınağı’nın gümüşten
maketlerini yapan Dimitrios adlı
bir kuyumcu, el sanatçılarına bir
hayli iş sağlıyordu.
23
25
Sanatçıları
ve
benzer
işlerle
uğraşanları bir araya toplayarak
onlara şöyle dedi: “Efendiler, bu
işten büyük kazanç sağladığımızı
26 Ama
biliyorsunuz.
Pavlus
denen bu adamın, elle yapılan
tanrıların
gerçek
tanrılar
olmadığını
söyleyerek
yalnız
Efes’te değil, neredeyse bütün
Asya İli’nde* çok sayıda kişiyi
kandırıp saptırdığını görüyor ve
27 Hem
duyuyorsunuz.
bu
sanatımız saygınlığını yitirmek
tehlikesiyle karşı karşıyadır, hem
de
ulu
tanrıça
Artemis’in
Tapınağı’nın hiçe sayılması ve
bütün
Asya
İli’yle
bütün
dünyanın tapındığı tanrıçanın,
ululuğundan
yoksun
kalması
tehlikesi vardır.” 28 Oradakiler
bunu duyunca öfkeyle doldular.
“Efesliler’in Artemisi uludur!” diye
bağırmaya başladılar.
Kent büsbütün karıştı. Halk,
Pavlus’un yol arkadaşlarından
Makedonyalı
Gayus
ve
Aristarhus’u
yakalayıp
sürükleyerek birlikte tiyatroya
koşuştu. 30 Pavlus halkın arasına
girmek istediyse de, öğrenciler
31 Hatta,
onu
bırakmadı.
Pavlus’un dostu olan bazı Asya İli
yöneticileri ona haber yollayarak
tiyatroda
görünmemesi
için
32 Tiyatrodaki
yalvardılar.
topluluk karışıklık içindeydi. Her
kafadan bir ses çıkıyordu. Çoğu
ne
için
toplandığını
bile
33 Yahudiler
bilmiyordu.
İskender’i
öne
çıkarınca
kalabalıktan bazıları olayı ona
bağladı. Eliyle bir işaret yapan
29
Іоф зиІэхэри ыугъоихи, моущтэу къыІуагъ:
– Тиныбджэгъухэр, мы Іофым тибаиныгъэ
къызэрэхэкІырэр шъошІэ. 26Ефес къалэм
имызакъоу, Асие хэкум нахьыбэрэми, «ЦІыфхэм IэкIэ
ашІыгъэхэр тхьэ шъыпкъэхэп» ыІозэ, цІыфыбэхэм
ашІошъ ыгъэхъузэ, мы Паул зэрэщигъэгъощагъэхэр
шъолъэгъу, зэхэшъохы.
workmen of similar trades, and said, "Men, you
know that our prosperity depends upon this
business. 26 "You see and hear that not only
in Ephesus, but in almost all of Asia, this Paul
has persuaded and turned away a considerable
number of people, saying that gods made with
hands are no gods at all.
27Тэ тиIэшІэгъэ Іофыр цІыфхэм зэрэзэрамыпэсыщтым изакъоп щынагъор, Артемидэ бзылъфыгъэ
тхьэшхом итхьэлъэІупІэ унэшхоуи пхъатэ
зэрэпамыхьыжьыщтри, зэкIэ Асие хэкуми
зэрэдунаеуи щыдгъэлъэпІэрэ Артемидэ ищытхъушхо
зэрэкІодыжьыщтри ары щынагъор.
27 "Not only is there danger that this trade of
ours fall into disrepute, but also that the
temple of the great goddess Artemis be
regarded as worthless and that she whom all of
Asia and the world worship will even be
dethroned from her magnificence."
28Ар зызэхахым, лІы купышхор лъэшэу губжи,
куощтыгъэх:
– Ефес къалэм и Артемидэ лъэпІэ дэд!
–
29Бырсырышхо къалэм къыщыхъугъ. Македонием
щыщхэу Паул игъогогъухэу Гайрэ Аристархрэ
аубытхи, зыдащэхэзэ, зэкІэ зэхэтхэу зэІукІэпІэ пчэгум
илъэдагъэх. 30Паул цІыфмэ ахэхьанэу фэягъ, ау
ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэм фадагъэп. 31Асие
хэкум итхьэматэхэм ащыщхэу, Паул къыпэблагъэу
щытхэм макъэ къырагъэІуи, «ЗэІукІапІэм умыкІу»
аІозэ, къелъэІугъэх.
28 When they heard this and were filled with
rage, they began crying out, saying, "Great is
Artemis of the Ephesians!"
32Джащыгъум зым зыр, адрэми нэмыкІ аІозэ,
цІыфхэр зэрэгъэкуощтыгъэх; сыда пІомэ, зэІукІэгъэ
цІыфхэм бырсырышхо къахэхъухьагъэти ары.
Нахьыбэми зыкІызэІукІагъэхэр ашІэщтыгъэп.
33Джуртмэ Александрэ купышхом къыхащи,
цІыфхэм апашъхьэ къырагъэуцуагъ. ЦІыфхэм
29 The city was filled with the confusion, and
they rushed with one accord into the theater,
dragging along Gaius and Aristarchus, Paul's
traveling companions from Macedonia.
30 And when Paul wanted to go into the
assembly, the disciples would not let him. 31
Also some of the Asiarchs who were friends of
his sent to him and repeatedly urged him not
to venture into the theater.
32 So then, some were shouting one thing and
some another, for the assembly was in
confusion and the majority did not know for
what reason they had come together.
33 Some of the crowd concluded it was
Alexander, since the Jews had put him
İskender,
halka
savunmasını
34 Ama
yapmak
istedi.
halk
kendisinin
Yahudi
olduğunu
anlayınca
hep
bir
ağızdan
yaklaşık
iki
saat
boyunca,
“Efesliler’in Artemisi uludur!” diye
35 Kalabalığı
bağırıp
durdu.
yatıştıran belediye yazmanı, “Ey
Efesliler” dedi, “Efes Kenti’nin,
ulu Artemis Tapınağı’nın ve
gökten düşen kutsal taşın bekçisi
olduğunu bilmeyen var mı?
Bunları
hiç
kimse
inkâr
edemez.
Bunun
için
sakin
olmanız ve düşüncesiz bir şey
yapmamanız
gerekir.37 Buraya
getirdiğiniz
bu
adamlar,
ne
tapınakları yağma ettiler, ne de
tanrıçamıza sövdüler. 38 Dimitrios
ve sanatçı arkadaşlarının herhangi birinden şikâyeti varsa,
mahkemeler açık, yargıçlar da
var. Karşılıklı suçlamalarını orada
39 Soruşturacağınız
yapsınlar.
başka bir durum varsa, bunun
yasal bir toplantıda çözümlenmesi
gerekir. 40 Bugünkü olaylardan
ötürü
ayaklanma
suçundan
yargılanmak
tehlikesindeyiz.
Hiçbir gerekçesi olmayan bu
kargaşanın
hesabını
veremeyeceğiz.”
36
Bunları söyledikten
topluluğu dağıttı.
41
апашъхьэ къыщыгущыІэ шIоигъоу, Александрэ ыІэ
къыІэтыгъ. 34Ау ар зэрэджуртыр зашІэм,
зэдырагъаштэу зы макъэкІэ сыхьатитІо зэкІэри
кууагъэх:
– Ефес къалэм и Артемидэ лъэпІэ дэд!
35Аужыпкъэм къалэм итхакІо цІыф купышхор
ыгъэсамбыри, къыІуагъ:
– Ефес лІыхэр! Бзылъфыгъэ тхьэшхоу Артемидэрэ ащ
исурэтэу уашъом къефэхыгъэмрэ Ефес къалэр
зэряухъумакIор зымышІэрэ цІыф щыІа?
36Ефес къалэр ахэмэ зэряухъумакІом щэч хэлъэпышъ, шъо зыжъугъэсамбыр, шъхьэпсынкІэуи
шъумызекІу. 37Мы лІыхэр тхьэлъэІупІэ унэшхохэм
ямытыгъуагъэхэу, титхьэу бзылъфыгъэм
къемыхъоныгъэхэу, шъо мыщ къэшъущагъэх.
38Димитрыйрэ ежь игъусэу ІэшІэгъэ Іоф зиІэхэмрэ
цІыф горэм дэон Іоф фыряІэмэ, Іэшъхьэтетхэр
цІыфхэм ядэон Іофхэм зыщахаплъэрэ мафэхэр
щыІэх. Дэон Іоф азыфагу дэлъмэ, зэрэдаох.
39Ащ нэмыкІэу зыгорэм шъуфаемэ, къалэм дэсхэм
яхасэу хабзэм тетым а Іофыр зэшІуихын фае.
40Іофхэу непэ хъугъэхэм апае, «ЗыкъэшъоІэты»
аІонышъ, рим тетыгъо зиІэхэм тагъэмысэнэу
щынагъо щыІ. Сыда пІомэ, мы бырсырышхор
къызэрэтІэтыгъэм пае, къытфагъэгъунэу ушъхьагъу
тшІын зи тиІэп.
41А гущыІэхэр къызеІом, цІыфхэр
sonra зэбгыригъэкІыжьыгъэх.
forward; and having motioned with his hand,
Alexander was intending to make a defense to
the assembly. 34 But when they recognized
that he was a Jew, a single outcry arose from
them all as they shouted for about two hours,
"Great is Artemis of the Ephesians!"
35 After quieting the crowd, the town clerk
said, "Men of Ephesus, what man is there after
all who does not know that the city of the
Ephesians is guardian of the temple of the
great Artemis and of the image which fell down
from heaven?
36 "So, since these are undeniable facts, you
ought to keep calm and to do nothing rash. 37
"For you have brought these men here who are
neither robbers of temples nor blasphemers of
our goddess.
38 "So then, if Demetrius and the craftsmen
who are with him have a complaint against any
man, the courts are in session and proconsuls
are available; let them bring charges against
one another.
39 "But if you want anything beyond this, it
shall be settled in the lawful assembly. 40 "For
indeed we are in danger of being accused of a
riot in connection with today's events, since
there is no real cause for it, and in this
connection we will be unable to account for
this disorderly gathering."
41 After saying this he dismissed the
assembly.
Pavlus Troas’ta
20
1
Pavlus,
Македоние хэкумрэ Грецие хэгъэгумрэ Паул
зэрэкІуагъэр
kargaşalık
yatıştıktan sonra öğrencileri çağırtıp
onları
yüreklendirdi.
Sonra
kendilerine
veda
ederek
Makedonya’ya gitmek üzere yola
çıktı. 2 O yöreleri dolaşarak imanlıları
yüreklendiren birçok konuşmalar
yaptıktan sonra Yunanistan’a gitti.
3 Orada üç ay kaldı. Suriye’ye deniz
yoluyla
gitmek
üzereyken
Yahudiler’in kendisine karşı bir
düzen kurması nedeniyle dönüşü
Makedonya
üzerinden
yapmaya
karar verdi. 4 Piros oğlu Veriyalı
Sopater, Selanikliler’den Aristarhus
ile
Sekundus,
Derbeli
Gayus,
Timoteos ve Asya İli’nden* Tihikos ile
Trofimos onunla birlikte gittiler.
5 Bunlar önden gidip bizi Troas’ta
beklediler. 6 Biz de Mayasız Ekmek
Bayramı’ndan*
sonra
Filipi’den
denize açılıp beş günde Troas’a
gelerek onlarla buluştuk. Orada yedi
gün kaldık.
20 Бырсырышхор зэуцужьым, ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэр Паул къаригъащэхи,
ыгъэгушхуагъэх. ЕтІанэ аІапэхэр ыубытыжьи,
Македоние хэкум кІонэу гъогум техьагъ. 2А
лъэныкъохэр къыкІухьэхэзэ, шІошъхъуныгъэ зиІэхэр
гущыІабэкІэ ыгъэгушхохэзэ, Грецием нэсыгъ. 3Ащ
мэзищэ щыІагъ. Сирием къухьэкІэ кІон фае зэхъум,
джуртхэм гъэбылъыгъэкІэ аукІынэу агу зэрэхэлъым
пае, Македонием игъогукІэ ыгъэзэжьынэу
тыриубытагъ. 4Паул игъусагъэх мы лІыхэр: Берие
къалэм щыщэу Пирр ыкъо Сосипатер; Фессалоникэ
къалэм щыщхэу Аристархрэ Секундрэ; Дербие
къалэм щыщэу Гай; етІанэ Тимофей; етІанэ Асие
хэкум щыщхэу Тихикрэ Трофимрэ.
5Ахэр тэ тапэ итхэу кІохи, Троадэ къалэм
къыщытпэплъагъэх. 6Ау Хьалыгъу МыкIу-мыпшэ
зыщашхырэ мэфэкІ мэфэшхохэр зыблэкІыхэм,
Филиппи къалэм къухьэкІэ тыщежьагъ. Троадэ
къалэм мэфитфыкІэ тынэсыгъ. Ащи мэфиблэ
тыщыІагъ.
Paul in Macedonia and Greece
20
1 After the uproar had ceased, Paul
sent for the disciples, and when he had
exhorted them and taken his leave of them,
he left to go to Macedonia.
2 When he had gone through those districts
and had given them much exhortation, he
came to Greece.
3 And there he spent three months, and
when a plot was formed against him by the
Jews as he was about to set sail for Syria, he
decided to return through Macedonia.
4 And he was accompanied by Sopater of
Berea, the son of Pyrrhus, and by
Aristarchus and Secundus of the
Thessalonians, and Gaius of Derbe, and
Timothy, and Tychicus and Trophimus of
Asia.
5 But these had gone on ahead and were
waiting for us at Troas. 6 We sailed from
Philippi after the days of Unleavened Bread,
and came to them at Troas within five days;
and there we stayed seven days.
Троадэ къалэм Паул лІагъэхэм Евтих
къызэрахигъэтэджыкІыжьыгъэр
Haftanın ilk günü* ekmek bölmek
için bir araya toplandığımızda Pavlus
imanlılara bir konuşma yaptı. Ertesi
gün
oradan
ayrılacağı
için
konuşmasını gece yarısına dek
7
7Тхьэмафэм иапэрэ мафэм хьалыгъу зэготчынэу
тызэрэугъоигъ. Паул ятІонэрэ мафэм гъогум
техьанэу ыгу риубытагъэти, шІошъхъуныгъэ зиІэхэм
Тхьэм игущыІэхэр ариІохэзэ, чэщныкъом нэсыфэ
7 On the first day of the week, when we were
gathered together to break bread, Paul began
talking to them, intending to leave the next
day, and he prolonged his message until
midnight. 8 There were many lamps in the
sürdürdü. 8 Toplanmış olduğumuz
üst kattaki odada birçok kandil
yanıyordu. 9 Eftihos adlı bir delikanlı
pencerede
oturuyordu.
Pavlus
konuşmasını
uzattıkça
Eftihos’u
uyku bastı. Uykuya dalınca da ikinci
kattan aşağı düştü ve yerden ölüsü
10 Aşağı
kaldırıldı.
inen
Pavlus
delikanlının üzerine kapanıp onu
kucakladı. “Telaşlanmayın, yaşıyor!”
dedi.
Sonra yukarı çıkıp ekmek böldü ve
yemek yedi. Gün doğuncaya dek
onlarla uzun uzun konuştu, sonra
oradan ayrıldı.12 Çocuğu diri olarak
evine götüren imanlılar bu olaydan
büyük cesaret aldılar.
11
Biz önden giderek gemiye bindik ve
Assos’a
hareket ettik. Pavlus’u
oradan alacaktık. Kendisi karadan
gitmek istediği için bunu böyle
14 Bizi
düzenlemişti.
Assos’ta
karşılayınca
onu
gemiye
alıp
Midilli’ye geçtik. 15 Oradan denize
açılıp ertesi gün Sakız Adası’nın
karşısına
geldik.
Üçüncü
gün
Sisam’a uğradık ve bir gün sonra
Milet’e vardık. 16 Pavlus, Asya İli’nde
vakit
kaybetmemek
için
Efes’e
uğramamaya
karar
vermişti.
Pentikost
Günü
Yeruşalim’de
olabilmek umuduyla acele ediyordu.
гущыІэныр ыкъудыигъ. 8Тэ тызыщызэрэугъоирэ унэ
зэтетым иящэнэрэ къат остыгъэ бэу
къыщыблэщтыгъэ. 9Евтих зыцІэ кІалэ горэ
шъхьангъупчъашъхьэм тесыгъ. Паул гущыІэныр
ымыух зэхъум, ар куоу хэчъыягъэти, ящэнэрэ
къатым ефэхи, укІыгъэу къагъотыжьыгъ.
10Паул ехи, кІалэм зытыридзи, ІаплІ рищэкІи,
къыІуагъ:
– ШъумыгумэкІ. Ыпсэ хэт!
11Паул етІанэ къыдэкІоежьи, хьалыгъур
зэгуичи, адрэхэм ягъусэу ышхыгъ. Нэф ошъыфэ,
ахэмэ бэрэ адэгущыІагъэу, ар гъогум техьагъ.
12Агухэр лъэшэу Іэтыгъэу, кІалэр ядэжь псаоу
ащэжьыгъ.
11 When he had gone back up and had
broken the bread and eaten, he talked with
them a long while until daybreak, and then
left. 12 They took away the boy alive, and
were greatly comforted.
Troas to Miletus
13
Pavlus Efesli İhtiyarlara Veda Ediyor
upper room where we were gathered
together.
9 And there was a young man named
Eutychus sitting on the window sill, sinking
into a deep sleep; and as Paul kept on
talking, he was overcome by sleep and fell
down from the third floor and was picked up
dead. 10 But Paul went down and fell upon
him, and after embracing him, he said, "Do
not be troubled, for his life is in him."
Паул Милит къалэм зэрэкІуагъэр
13Тэ ыпэ къухьэм титІысхьи, Асс къалэу Паул
къызыщидгъэтІысхьажьыщтым тежьагъ. Паул а
къалэм нэс лъэсэу кІон ыгу хэлъти, Іофыр аущтэу
ыгъэпсыгъагъ. 14ЕтІанэ Асс къалэм
къызыщытІокІэжьым, Паул къухьэм къидгъэтІысхьи,
Митилинэ къалэм тыкІуагъ. 15А къалэм тыщежьи,
ятІонэрэ мафэм Хиос хыгъэхъунэм фэзанкІэу
тыуцугъ. Ыужырэ мафэм Самос хыгъэхъунэм
тыкІуагъ.
Трогиллие къалэм тыщыуцуи, ыужырэ мафэм Милит
къалэм тынэсыгъ.16Асие хэкум уахътэр
щимыгъэкІодыным пае, Паул Ефес къалэм
къыщымыуцоу, блэкІынэу тыриубытэгъагъ. Сыда
пІомэ, амал иІэмэ, Пэнтэкост зыцІэ мэфэкІ
13 But we, going ahead to the ship, set sail
for Assos, intending from there to take Paul
on board ; for so he had arranged it,
intending himself to go by land.
14 And when he met us at Assos, we took
him on board and came to Mitylene.
15 Sailing from there, we arrived the
following day opposite Chios ; and the next
day we crossed over to Samos ; and the day
following we came to Miletus. 16 For Paul
had decided to sail past Ephesus so that he
would not have to spend time in Asia; for he
was hurrying to be in Jerusalem, if possible,
on the day of Pentecost.
мэфэшхор къэсыным ыпэкІэ, Ерусалим нэсынэу
Pavlus, Milet’ten Efes’e haber гузажъощтыгъ.
yollayarak
kilisenin
ihtiyarlarını*
yanına çağırttı. 18 Yanına geldikleri
zaman onlara şöyle dedi: “Asya İli’ne
Ефес къалэм щыІэ чылыс зэІукІэм
ayak bastığım ilk günden beri, sizinle
инахьыжъхэм аужырэ къэбарэу Паул ариІуагъэр
bulunduğum bütün süre boyunca,
nasıl
davrandığımı
biliyorsunuz.
19 Yahudiler’in kurduğu düzenlerden
17Милит къалэм тызыщэІэм, Паул Ефес щыІэ
çektiğim sıkıntıların ortasında Rab’be
чылыс
зэІукІэм инахьыжъхэр къаригъэщагъэх.
tam bir alçakgönüllülükle, gözyaşları
içinde kulluk ettim. 20 Yararlı olan 18Ахэр къызэкІохэм, Паул ариІуагъ:
– Апэрэ мафэм щегъэжьагъэу Асие хэкум
herhangi bir şeyi size duyurmaktan,
gerek açıkta gerek evden eve
сыкъызехьэм, шъуадэжь щызгъэкІогъэ уахътэм
dolaşarak
size
öğretmekten
зэкІэ сищыІакІэ зыфэдагъэр шъошІэ. 19Пэгагъэ зи
çekinmedim. 21 Hem Yahudiler’i hem
сыгу имылъэу, бэрэ сыгъызэ, джуртхэм шъэфэу агу
de Grekler’i*, tövbe edip Tanrı’ya
хэлъыгъэ
бзэджагъэхэу къысашІэщтыгъэхэмкIэ
dönmeye
ve
Rabbimiz
İsa’ya
22
къиныбэ сагъэщэчызэ, Зиусхьаным
inanmaya çağırdım.
Şimdi de
Ruh’a boyun eğerek Yeruşalim’e
сыфэлажьэщтыгъ. 20ЗишІуагъэ къышъокІыщт
gidiyorum. Orada başıma neler
къэбархэр къышъосІонхэм зыкІи зыщысымыдзыеу,
23 Ancak
geleceğini
bilmiyorum.
цІыфхэм апашъхьи шъуиунэхэми
Kutsal Ruh, beni zincirler ve
къащышьозгъэІугъэх, ащышъозгъэшІагъэх.
sıkıntıların beklediğine dair her
21Джуртхэри алыджхэри япсэкІодхэм
kentte beni uyarıyor. 24 Canımı hiç
önemsemiyorum,
ona
değer
афыкІэгъожьынхэшъ, Тхьэм зыфагъэзэжьынэуи,
vermiyorum. Yeter ki yarışı bitireyim
Зиусхьанэу ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зырагъэІэнэуи
ve Rab İsa’dan aldığım görevi,
афэзгъэпытэзэ, макъэ язгъэIущтыгъ.
Tanrı’nın lütfunu bildiren Müjde’ye
22– Джы къысэхъулІэщтыр сымышІэу, Тхьэм
tanıklık etme görevini tamamlayayım.
17
Şimdi
aralarında
dolaşıp
Tanrı’nın Egemenliği’ni duyurduğum
sizlerden hiçbirinin yüzümü bir daha
26 Bu
görmeyeceğini
biliyorum.
yüzden bugün size şunu açıkça
söyleyeyim: Ben kimsenin uğrayacağı
cezadan
sorumlu
değilim.
27 Tanrı’nın isteğini size tam olarak
bildirmekten çekinmedim. 28 Kendinize
ve
Kutsal
Ruh’un
sizi
gözetmen
olarak
görevlendirdiği
25
ы Псэ ЛъапІэ сыфэIорышIэзэ, Ерусалим сэкІо. 23Ау
Іэхъу-лъэхъухэри гузэжъогъухэри сапэ зэрилъхэр
Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ сигъашІэзэ, къэлэ пстэуми
къащеушыхьаты. 24СищыIэныгъэ сэркІэ лъапІэу,
уасэ иІэу слъытэрэп, ау Зиусхьан Исус Іофэу спшъэ
къырилъхьагъэр згъэцэкІэн фае: Тхьэм ынэшІу
къащифэным ехьылІэгъэ КъэбарышІур цІыфхэм
язгъэІуныр ары.
Farewell to Ephesus
17 From Miletus he sent to Ephesus and
called to him the elders of the church. 18
And when they had come to him, he said to
them, "You yourselves know, from the first
day that I set foot in Asia, how I was with
you the whole time, 19 serving the Lord with
all humility and with tears and with trials
which came upon me through the plots of
the Jews;
20 how I did not shrink from declaring to
you anything that was profitable, and
teaching you publicly and from house to
house,
21 solemnly testifying to both Jews and
Greeks of repentance toward God and faith
in our Lord Jesus Christ.
22 "And now, behold, bound by the Spirit, I
am on my way to Jerusalem, not knowing
what will happen to me there , 23 except
that the Holy Spirit solemnly testifies to me
in every city, saying that bonds and
afflictions await me. 24 "But I do not
consider my life of any account as dear to
myself, so that I may finish my course and
the ministry which I received from the Lord
Jesus, to testify solemnly of the gospel of the
grace of God. 25 "And now, behold, I know
that all of you, among whom I went about
preaching the kingdom, will no longer see my
face.
bütün sürüye göz kulak olun.
Rab’bin kendi kanı pahasına sahip
olduğu
kiliseyi
gütmek
üzere
atandınız. 29 Ben gittikten sonra
sürüyü esirgemeyen yırtıcı kurtların
aranıza gireceğini biliyorum. 30 Hatta
öğrencileri
kendi
peşlerinden
sürüklemek için sizin aranızdan da
sapık sözler söyleyen kişiler çıkacak.
31 Bunun için uyanık durun. Üç yıl
boyunca, aralıksız, gece gündüz
demeden, gözyaşı dökerek her birinizi
nasıl uyardığımı hatırlayın. 32 Şimdi
sizi Tanrı’ya ve O’nun lütfunu
bildiren söze emanet ediyorum. Bu
söz, sizi ruhça geliştirecek ve kutsal
kılınmış
olan
bütün
insanlar
arasında
mirasa
kavuşturacak
33 Ben
güçtedir.
hiç
kimsenin
altınına, gümüşüne ya da giysisine
göz dikmedim. 34 Siz de bilirsiniz ki,
bu eller hem benim, hem de benimle
birlikte olanların gereksinmelerini
karşılamak için hizmet etmiştir.
35 Yaptığım her işte sizlere, böyle
emek vererek güçsüzlere yardım
etmemiz ve Rab İsa’nın, ‘Vermek,
almaktan daha büyük mutluluktur’
diyen
sözünü
unutmamamız
gerektiğini göster-dim.” 36 Pavlus bu
sözleri söyledikten sonra diz çöküp
onlarla birlikte dua etti. 37 Sonra
hepsi acı acı ağlayarak Pavlus’un
boynuna sarıldılar, onu öptüler.
38 Onları en çok üzen, “Yüzümü bir
daha görmeyeceksiniz” demesi oldu.
Sonra onu gemiye kadar geçirdiler.
25– Тхьэм и Тетыгъошхо ехьылІэгъэ къэбарыр
шъозгъэІузэ, шъо зэкІэми шъуадэжь
къыщыскІухьэщтыгъ. Шъуащыщэу зыми сынапэ
зэримылъэгъужьыщтыр сэшІэ. 26Арышъ, зы цІыф
ылъ спшъэ къызэрэдэмыфэщтыр непэ шъыпкъэу
къышъосэІо; 27сыда пІомэ, Тхьэр зыфэе пстэури
шъозгъэшІэным зыщысыдзыягъэп. 28Шъо
шъузфэсакъыжь, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ ухъумакІоу
шъузыфигъэуцугъэ цІыф купыми шъуфэсакъ.
Мэлахъом мэлхэм ынаІэ зэратыригъэтырэм фэдэу,
Зиусхьанми Тхьэми ячылыс зэІукІэм щыщхэу, Исус
ылъ уасэкІэ къыщэфыгъэхэм шъунаІэ атежъугъэт.
29Сыда пІомэ, сэ дунаим сызехыжьыкIэ, Іэхъогъум
шъхьамысыщт тыгъужъ мэхъаджэхэр
къызэрэшъухэхьащтхэр сэшІэ. 30Шъо, ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэми, цІыфхэр
къышъухэкІыщтых, зигъогу пхэндж
тырагъэхьанхэм пае, шъыпкъагъэр зэзыхъокІыным
пылъыщтхэр. 31Арышъ, шъумычъыеу шъусакъ!
Сынэпс къехызэ, илъэсищым чэщи мафи зэпымыоу
шъуащыщэу хэти къызэрэжъугурызгъэІуагъэр
зыщышъумыгъэгъупш.
32– Джы Тхьэми ынэшІу щыфэныгъэ ехьылІэгъэ
гущыІэхэми шъуафэсэгъазэ. А гущыІэхэм гурэ
псэрэкІэ кІуачІэ шъуагъэгъотын алъэкІы, Тхьэм
ицІыфхэу ежь зезытыгъэ пстэуми шъурягъусэу
ІахьышІу къышъулъагъэІэсыни алъэкІы. 33Зы цІыф
итыжьыни, идышъи, ищыгъыни сенэцІыгъэп.
34Сигъусэхэмрэ сэррэ тищыкІагъэхэр сІэхэмкІэ
къызэрэзгъэхъагъэр шъошІэ.
35Моущтэу тыулэузэ, лъэкІ зимыІэхэм
тадэІэпыІэн зэрэфаер лъэныкъо пстэумкІи
шъозгъэлъэгъугъэ. Ежь Зиусхьан Исус гущыІэхэу
26 "Therefore, I testify to you this day that I
am innocent of the blood of all men. 27 "For I
did not shrink from declaring to you the
whole purpose of God.
28 "Be on guard for yourselves and for all
the flock, among which the Holy Spirit has
made you overseers, to shepherd the church
of God which He purchased with His own
blood. 29 "I know that after my departure
savage wolves will come in among you, not
sparing the flock ; 30 and from among your
own selves men will arise, speaking perverse
things, to draw away the disciples after
them. 31 "Therefore be on the alert,
remembering that night and day for a period
of three years I did not cease to admonish
each one with tears.
32 "And now I commend you to God and to
the word of His grace, which is able to build
you up and to give you the inheritance
among all those who are sanctified.
33 "I have coveted no one's silver or gold or
clothes.
34 "You yourselves know that these hands
ministered to my own needs and to the men
who were with me. 35 "In everything I
showed you that by working hard in this
manner you must help the weak and
remember the words of the Lord Jesus, that
He Himself said, 'It is more blessed to give
than to receive.'"
36 When he had said these things, he knelt
down and prayed with them all. 37 And they
къыІуагъэхэр зыщыдгъэгъупшэжьынхэ фаеп:
«Къыуатыным нахьи яптыныр нахь гъогу маф».
36А гущыІэхэр къызеІом, Паул лъэгонджэмышъхьэкІэ тІыси, ахэмэ зэкІэмэ ягъусэу Тхьэм
елъэІугъ. 37ЗэкІэри лъэшэу гъыгъэх, Паул ІаплІи
ращэкІыгъ, ебэугъэх.
38Анахьыбэу агу къезгъэуагъэр Паул ынапэ
егъашІэми зэрамылъэгъужьыщтэу
къазэрэриІуагъэр ары. ЕтІанэ къухьэм нэс Паул
дэкІотагъэх.
began to weep aloud and embraced Paul,
and repeatedly kissed him, 38 grieving
especially over the word which he had
spoken, that they would not see his face
again. And they were accompanying him to
the ship.
Yeruşalim’e Yolculuk
21
1
Onlardan
ayrılınca
denize açılıp doğru İstanköy’e gittik.
Ertesi gün Rodos’a, oradan da
Patara’ya geçtik. 2 Fenike’ye gidecek
bir gemi bulduk, buna binip denize
3 Kıbrıs’ı
açıldık.
görünce
güneyinden
geçerek
Suriye’ye
yöneldik ve Sur Kenti’nde karaya
çıktık.
Gemi,
yükünü
orada
4 İsa’nın
boşaltacaktı.
oradaki
öğrencilerini arayıp bulduk ve
yanlarında
bir
hafta
kaldık.
Öğrenciler Ruh’un yönlendirmesiyle
Pavlus’u Yeruşalim’e gitmemesi için
5 Günümüz
uyardılar.
dolunca
kentten ayrılıp yolumuza devam
ettik. İmanlıların hepsi, eşleri ve
çocuklarıyla birlikte bizi kentin
dışına kadar geçirdiler. Deniz
kıyısında diz çöküp dua ettik.
Birbirimizle vedalaştıktan sonra
biz gemiye bindik, onlar da evlerine
döndüler.
6
Sur’dan deniz yolculuğumuza
devam ederek Batlamya Kenti’ne
geldik. Oradaki kardeşleri ziyaret
edip bir gün yanlarında kaldık.
8 Ertesi
gün ayrılıp Sezariye’ye
geldik. Yediler’den biri olan müjdeci
Filipus’un evine giderek onun
9 Bu
yanında
kaldık.
adamın
peygamberlik eden, evlenmemiş
dört kızı vardı.
7
Паул Ерусалим зэрэкІуагъэр
21 Ахэмэ тыкъызахэкІыжьым, къухьэмкІэ
тежьи, занкІэу Кос къалэм тыкІуагъ. ЯтІонэрэ
мафэм Родос къалэм тыкІуи, ащ тыщежьи, Патарэ
къалэм тынэсыгъ. 2Финикие хэкум кІорэ къухьэ
горэ къэдгъоти, титІысхьи, тежьагъ. 3Кипр
хыгъэхъунэр къызэлъагъом, къухьэм
исэмэгубгъукІэ ар къэдгъанэзэ, Сирие хэкум
тыкІуи, Тир къалэм къухьэр щеуцолІагъ, сыда
пІомэ, а къалэм къухьэр щаунэкІын фэягъ.
4ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэхэр а къалэм
къыщыдгъотхи, мэфиблэ ахэмэ адэжь тыкъэнагъ.
Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ ахэмэ зэхаригъэшІыкІыгъэу,
Ерусалим мыкІонэу Паул къыраIуагъ. 5Ау а
къалэм тызэрэщыІэн фэе уахътэр зытешІэм, ащ
тыдэкІи, тигъогу тытехьажьыгъ. ШІошъхъуныгъэ
зиІэхэр зэкІэ, бзылъфыгъэхэри сабыйхэри
ягъусэхэу, къалэм къыддыдэкІыгъэх. ЕтІанэ
хыІушъом лъэгонджэмышъхьэкІэ тыщытІыси,
Тхьэм телъэІугъ. 6ТIапэхэр зэрэдгъэубытыжьхи, тэ
къухьэм титІысхьажьыгъ, адрэхэми ядэжь
агъэзэжьыгъ.
7ЕтІанэ Тир къалэм тыщежьи, къухьэкІэ тикІон
тыухи, Птолемаидэ къалэм тынэсыгъ. А чIыпIэм
тшыхэм шІуфэс щятхи, зы мафэ адэжь тыщыІагъ.
8ЯтІонэрэ мафэм ащ тыдэкІыжьи, Кесарие къалэм
тыкІуагъ. Тхьэм игущыІэхэр зыгъэІурэ Филипп
иунэ тихьи, ащ тыкъинагъ. Ар нэбгыриблым*
ащыщыгъ. 9Филипп дэмыкІуагъэхэу пхъуиплІ
иІагъ. Тхьэм игущыІэхэр ахэмэ агухэм
къарилъхьагъэхэу къаригъаІощтыгъэх.
Paul Sails from Miletus
21
1 When we had parted from them and
had set sail, we ran a straight course to Cos
and the next day to Rhodes and from there to
Patara ;
2 and having found a ship crossing over to
Phoenicia, we went aboard and set sail. 3
When we came in sight of Cyprus, leaving it
on the left, we kept sailing to Syria and
landed at Tyre; for there the ship was to
unload its cargo.
4 After looking up the disciples, we stayed
there seven days; and they kept telling Paul
through the Spirit not to set foot in
Jerusalem.
5 When our days there were ended, we left
and started on our journey, while they all,
with wives and children, escorted us until we
were out of the city. After kneeling down on
the beach and praying, we said farewell to
one another. 6 Then we went on board the
ship, and they returned home again.
7 When we had finished the voyage from
Tyre, we arrived at Ptolemais, and after
greeting the brethren, we stayed with them
for a day. 8 On the next day we left and came
to Caesarea, and entering the house of Philip
the evangelist, who was one of the seven, we
stayed with him.
9 Now this man had four virgin daughters
who were prophetesses.
Oraya varışımızdan birkaç gün
sonra Yahudiye’den Hagavos adlı
bir peygamber geldi. 11 Bu adam
bize yaklaşıp Pavlus’un kuşağını
aldı,
bununla
kendi
ellerini
ayaklarını bağlayarak dedi ki,
“Kutsal Ruh şöyle diyor: ‘Yahudiler,
bu kuşağın sahibini Yeruşalim’de
böyle bağlayıp öteki uluslara teslim
edecekler.’” 12 Bu sözleri duyunca
hem
bizler
hem
de
oralılar
Yeruşalim’e gitmemesi için Pavlus’a
yalvardık. 13 Bunun üzerine Pavlus
şöyle
karşılık
verdi:
“Ne
yapıyorsunuz, ne diye ağlayıp
yüreğimi sızlatıyorsunuz? Ben Rab
İsa’nın adı uğruna Yeruşalim’de
yalnız bağlanmaya değil, ölmeye de
14 Pavlus’u
hazırım.”
ikna
edemeyince, “Rab’bin istediği olsun”
diyerek sustuk.
10
Bir süre sonra hazırlığımızı
yapıp Yeruşalim’e doğru yola çıktık.
16 Sezariye’deki
öğrencilerden
bazıları da bizimle birlikte geldiler.
Bizi, evinde kalacağımız adama,
eski
öğrencilerden
Kıbrıslı
Minason’a götürdüler.
15
Pavlus Yeruşalim’de
17 Yeruşalim’e vardığımız zaman
kardeşler bizi sevinçle karşıladılar.
18 Ertesi
gün Pavlus’la birlikte
Yakup’u görmeye gittik. İhtiyarların
10Мэфэ заулэрэ ащ дэжь тыщыІагъэу, Агаб зыцІэ
пегъымбар горэ Иудей хэкум къикІи, къэкІуагъ.
11Тадэжь къакIуи, Паул ибгырыпх къышти, ежь
ыІэхэри ылъакъохэри зэтырипхэхи, къыІуагъ:
– Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ моущтэу къеІо: «Джуртхэм
мы бгырыпхыр зиер Ерусалим зэкIоцIапхэнышъ,
хымэ лъэпкъхэм аІэкІалъхьащт».
12А гущыІэхэр зызэхэтэххэм, тэри а чІыпІэм
щыпсэурэ тшыхэри Ерусалим мыкІонэу Паул
телъэІугъ. 13Джащыгъум Паул пэгъокІ гущыIэ
къытыжьыгъ:
– Сыда шъушІэрэр? Сыда шъузкIэгъырэр? Сыда
сыгу къызкІежъугъаорэр? Си Зиусхьан Исус ыцІэ
пае Ерусалим сыщырапхыщт закъоп, ары
пакъошъ сыщылІэщтми сыфэхьазыр. 14Паул
къедгъэзэгъын зытэмылъэкІым, «Тхьэм ыІуагъэр
орэхъу» тІуи, щыдгъэтыжьыгъ.
15А мафэхэм ауж зыдгъэхьазыри, Ерусалим
тыкІуагъ. 16Кесарием щыщхэу, ИсускІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэ нэбгырэ заулэ тигъусагъ.
Ахэмэ Мнасон зыцІэм иунэу тызыщыпсэущтым
тащагъ. Мнасон Кипр хыгъэхъунэм щыщыгъ,
ежьыри апэ дэдэу ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэ
хъугъэхэм ащыщыгъ.
10 As we were staying there for some days, a
prophet named Agabus came down from
Judea. 11 And coming to us, he took Paul's
belt and bound his own feet and hands, and
said, "This is what the Holy Spirit says : 'In
this way the Jews at Jerusalem will bind the
man who owns this belt and deliver him into
the hands of the Gentiles.'"
12 When we had heard this, we as well as the
local residents began begging him not to go
up to Jerusalem. 13 Then Paul answered,
"What are you doing, weeping and breaking
my heart? For I am ready not only to be
bound, but even to die at Jerusalem for the
name of the Lord Jesus." 14 And since he
would not be persuaded, we fell silent,
remarking, "The will of the Lord be done!"
Paul at Jerusalem
15 After these days we got ready and started
on our way up to Jerusalem. 16 Some of the
disciples from Caesarea also came with us,
taking us to Mnason of Cyprus, a disciple of
long standing with whom we were to lodge.
Якъубэ дэжь Паул зэрэкІуагъэр
17Ерусалим тызынэсым, тшыхэм ягуапэу
тырагъэблэгъагъ. 18ЯтІонэрэ мафэм Паул тигъусэу
Якъубэ* дэжь тыкІуагъ. Нахьыжъхэр зэкІэ ащ
дэжь щыІагъэх.
17 After we arrived in Jerusalem, the
brethren received us gladly. 18 And the
following day Paul went in with us to James,
and all the elders were present.
hepsi orada toplanmıştı.
Pavlus, onların hal hatırını
sorduktan
sonra,
hizmetinin
aracılığıyla Tanrı’nın öteki uluslar
arasında yaptıklarını teker teker
anlattı.
20 Bunları
işitince
Tanrı’yı
yücelttiler. Pavlus’a, “Görüyorsun
kardeş, Yahudiler arasında binlerce
imanlı var ve hepsi Kutsal Yasa’nın
candan savunucusudur” dediler.
19
21 Ne var ki, duyduklarına göre
sen öteki uluslar arasında yaşayan
bütün
Yahudiler’e,
çocuklarını
sünnet etmemelerini, törelerimize
uymamalarını söylüyor, Musa’nın
Yasası’na sırt çevirmeleri gerektiğini
öğretiyormuşsun.
22 Şimdi ne yapmalı? Senin buraya
geldiğini mutlaka duyacaklar.
23 Bunun
için sana dediğimizi
yap. Aramızda adak adamış dört
kişi var.
24 Bunları yanına al, kendileriyle
birlikte arınma törenine katıl.
Başlarını tıraş edebilmeleri için
kurban
masraflarını
sen
öde.
Böylelikle herkes, seninle ilgili
duyduklarının asılsız olduğunu,
senin de Kutsal Yasa’ya uygun
olarak yaşadığını anlasın.
25 Öteki uluslardan olan imanlılara
gelince, biz onlara, putlara sunulan
kurbanların
etinden,
kandan,
boğularak öldürülen hayvanlardan
ve fuhuştan sakınmalarını öngören
kararımızı yazmıştık.”
19Паул ахэмэ шІуфэс арихи, иІофкІэ Тхьэм хымэ
лъэпкъхэм адэжь щишІагъэхэр зырызэу
афиІотэжьыгъ.
20Паул ахэр къыІуатэхэу зызэхахым, ахэмэ Тхьэм
щытхъу фашІыгъ. ЕтІанэ Паул къыраІуагъ:
– О тшы, джуртхэм ащыщхэу мин пчъагъэхэм
шІошъхъуныгъэ яІэ зэрэхъугъэри, Мусэ и Тэурат
хабзэ яшъыпкъэу зэрэпылъхэри олъэгъу.
21Ясабыйхэр сунэт амышІынхэуи яхабзэхэм
атемытынхэуи пІоу, джуртхэу хымэ лъэпкъхэм
ахэсхэри зэкІэ пегъымбар Мусэ игъогу текІынхэу о
ябгъашІэу аІозэ, цІыфхэм зэрахьэрэ къэбар
пхэнджыр а шІошъхъуныгъэ зиІэхэм зэхахыгъ.
22Сыда тшІэщтыр? ЦІыфхэр къэзэрэугъоищтых;
сыда пІомэ, о укъызэрэкІуагъэр зэхахыщт.
23Арышъ, тэ къызэрэуатІорэм фэдэу зекІо.
ТхьарыІо зышІыгъэ нэбгыриплІ тиІ. 24Ахэр
зыдащэхи, урягъусэу Тэурат хабзэм иунашъо тетэу
зыгъэкъэбзэжьи, ашъхьэхэр ябгъэупсынхэм пае*
ахъщэ ят. Ар залъэгъукІэ, о къыохьылІагъэу
зэхахыгъэ къэбархэр зэрэмышъыпкъэхэри, орорэуи Тэурат хабзэм утетэу, ащ итхэр
зэрэбгъэцакІэхэри цІыф пстэуми ашІэщт.
25Ау хымэ лъэпкъхэм ащыщхэу ИсускІэ шІошъхъуныгъэ зиІэ хъугъэхэм тэ зэдэтштэгъэ Іофыр
тхылъкІэ зэрядгъэшІагъэм фэдэу, цІыфхэм тхьэ
нэпцІхэм афашІыгъэ къурмэным ыл, лъым,
атхьалэгъэ псэушъхьэхэм ал, зинэ шІэным
защадзыен фае.
26 Bunun
üzerine Pavlus o dört
kişiyi yanına aldı, ertesi gün onlarla 26ЯтІонэрэ мафэм Паул а лІыхэр зыдищэхи, ахэр
19 After he had greeted them, he began to
relate one by one the things which God had
done among the Gentiles through his
ministry.
20 And when they heard it they began
glorifying God; and they said to him, "You
see, brother, how many thousands there are
among the Jews of those who have believed,
and they are all zealous for the Law ;
21 and they have been told about you, that
you are teaching all the Jews who are among
the Gentiles to forsake Moses, telling them
not to circumcise their children nor to walk
according to the customs.
22 "What, then, is to be done? They will
certainly hear that you have come. 23
"Therefore do this that we tell you. We have
four men who are under a vow ; 24 take them
and purify yourself along with them, and pay
their expenses so that they may shave their
heads ; and all will know that there is
nothing to the things which they have been
told about you, but that you yourself also
walk orderly, keeping the Law.
25 "But concerning the Gentiles who have
believed, we wrote, having decided that they
should abstain from meat sacrificed to idols
and from blood and from what is strangled
and from fornication."
26 Then Paul took the men, and the next day,
birlikte arınma törenine katıldı.
Sonra tapınağa girerek arınma
günlerinin
ne
zaman
tamamlanacağını, her birinin adına
ne zaman kurban sunulacağını
bildirdi.
Pavlus Tutuklanıyor
Yedi günlük süre bitmek
üzereydi.
Asya
İli’nden*
bazı
Yahudiler
Pavlus’u
tapınakta
görünce
bütün
kalabalığı
kışkırtarak onu yakaladılar. 28 Ey
İsrailliler,
yardım
edin!
diye
bağırdılar. “Her yerde herkese,
halkımıza, Kutsal Yasa’ya ve bu
kutsal yere karşı öğretiler yayan
adam budur. Üstelik tapınağa bazı
Grekler’i sokarak bu kutsal yeri
kirletti.” 29 Bu Yahudiler, daha önce
kentte Pavlus’un yanında gördükleri
Efesli
Trofimos’un,
Pavlus
tarafından tapınağa sokulduğunu
sanıyorlardı.
27
30 Bütün kent ayağa kalkmıştı.
Her taraftan koşuşup gelen halk
Pavlus’u tutup tapınaktan dışarı
sürükledi. Arkasından tapınağın
kapıları hemen kapatıldı. 31 Onlar
Pavlus’u
öldürmeye
çalışırken,
bütün Yeruşalim’in karıştığı haberi
Roma
taburunun
komutanına
32 Komutan
ulaştı.
hemen
yüzbaşılarla askerleri yanına alarak
kalabalığın olduğu yere koştu.
Komutanla askerleri gören halk
игъусэу зигъэкъэбзэжьыгъ, ЕтІанэ Тхьэм иунэшхо
чІахьи, ежьыррэ а лІыхэмрэ
зызыщагъэкъэбзэжьырэ мафэхэр заухыщтри,
якъурмэн зырыз дин пащэм зырагъэшІыщт
мафэри дин пащэхэм ариІуагъ.
purifying himself along with them, went into
the temple giving notice of the completion of
the days of purification, until the sacrifice
was offered for each one of them.
Тхьэм иунэшхо джуртхэр Паул
зэрэщытебэнагъэхэр
Paul Seized in the Temple
27А мэфиблыр зыщыблэкІыным, Асие хэкум щыщ
джурт заулэмэ Тхьэм иунэшхо Паул щалъэгъугъ.
ЦІыф купышхор зэкIэ зэкІагъэплъыхьи, Паул
аубыти, 28моущтэу кууагъэх:
– Шъо, израиль лІыхэр, шъукъыддэІэпыІ! Тэ
тлъэпкъми, ти Тэурат хабзэми, мы чІыпІэ
лъапІэми къапэуцунхэу тыдэкІи цІыфхэм зэкІэ
щязыгъашІэрэ лІыр мыры. Ащ нэмыкІэу
алыджхэри Тхьэм иунэшхо чІигъахьэхэзэ*, мы
чІыпІэ лъапІэр ыуцІэпІыгъ.
29Аущтэу зыкІаІуагъэр ыпэкІэ Ефес къалэм щыщ
Трофим Паул игъусэу къалэм щалъэгъугъагъэти
ары. Паул ар чІэмыхьапхъэу Тхьэм иунэшхо
чІигъэхьагъэу ашІошІыгъ.
30Къалэм дэс цІыфхэр зэкIэ къэзэрэгъэбырсырыгъэх, зэхэлъэдагъэх. Паул аубыти, Тхьэм
иунэшхо къычІащыжьыгъ. Ардэдэми пчъэхэр
агъэпытагъэх. 31Паул аукІынэу зыпэхьэхэм,
Ерусалим зэкІэ зэрэщызэІыхьагъэм икъэбар рим
дзэ пэщэшхом нэсыгъ.
32Дзэ пэщэшхом ардэдэм дзэлІхэри, дзэ пащэхэри
зыдищэхи, цІыфхэм ахэлъэдагъ. ЦІыфхэм дзэ
пэщэшхори дзэлІхэри залъэгъухэм, Паул еонхэм
ыуж икІыжьыгъэх.
27 When the seven days were almost over,
the Jews from Asia, upon seeing him in the
temple, began to stir up all the crowd and
laid hands on him,
28 crying out, "Men of Israel, come to our aid
! This is the man who preaches to all men
everywhere against our people and the Law
and this place ; and besides he has even
brought Greeks into the temple and has
defiled this holy place."
29 For they had previously seen Trophimus
the Ephesian in the city with him, and they
supposed that Paul had brought him into the
temple.
30 Then all the city was provoked, and the
people rushed together, and taking hold of
Paul they dragged him out of the temple, and
immediately the doors were shut. 31 While
they were seeking to kill him, a report came
up to the commander of the Roman cohort
that all Jerusalem was in confusion.
32 At once he took along some soldiers and
centurions and ran down to them; and when
they saw the commander and the soldiers,
they stopped beating Paul.
Pavlus’u dövmeyi bıraktı.
O zaman komutan yaklaşıp
Pavlus’u yakaladı, çift zincirle
bağlanması için buyruk verdi.
Sonra, “Kimdir bu adam, ne yaptı?”
diye sordu.
33
Kalabalıktakilerin her biri ayrı
bir şey bağırıyordu. Kargaşalıktan
ötürü
kesin
bilgi
edinemeyen
komutan,
Pavlus’un
kaleye
götürülmesini buyurdu. 35 Pavlus
merdivenlere geldiğinde kalabalık
öylesine azmıştı ki, askerler onu
taşımak
zorunda
kaldılar.
36 Kalabalık, “Öldürün onu!” diye
bağırarak onları izliyordu.
34
Pavlus Kendini Savunuyor
33Джащыгъум дзэ пэщэшхор къыІухьи, Паул
дзэлІхэм аригъэубыти, гъучІ ІэхъуитІу
тыралъхьанэу унашъо афишІыгъ. ЕтІанэ яупчІыгъ:
– Мыр хэта? Сыда ышІагъэр?
34ЦІыф купышхом хэтхэм ащыщэу зым зыр,
адрэм нэмыкІ аІозэ зэрэгъэкуощтыгъэх.
Бырсырышхом къыхэкІыкІэ дзэ пэщэшхом
шъыпкъэр зэригъэшІэн ылъэкІыгъэпти, Паул
пытапІэм* дзэлІхэм аригъэщагъ. 35ДэкІояпІэм
Паул зынэсым, цІыф купышхор къызэрэтебэнагъэхэм пае, дзэлІхэм ар ІэкІэ ахьын фаеу хъугъэ.
36ЦІыф купышхом хэтхэу Паул
къыкІэлъыкІощтыгъэхэр куощтыгъэх:
– УкІы ар!
Паул цІыф купышхом ыпашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
37ДзэлІхэм Паул пытапІэм ащэн фае зэхъум, дзэ
пэщэшхом риІуагъ:
– Зыгорэ къыосІонэу фит сыкъэпшІына?
– Алыджыбзэ ошІа? – къыІожьыгъ ащ. 38–
Мысырым щыщэу, бэмышІэу цІыфхэм
зыкъязгъэІэтыгъэу, укІэкІо миниплІ* шъоф нэкІым
изыщагъэр орыба?
39– Сэ сыджурт, – къыІожьыгъ Паул, – Киликие
хэкум щыщэу, лъытэныгъэ зиІэ Тарс къалэм
ицІыфхэм сащыщ. ЦІыфмэ апашъхьэ
сыкъыщыгущыІэнэу фит сыкъэшІ, сыолъэIу.
40 Komutanın
izin
vermesi 40Дзэ пэщэшхом фит къызешІым, Паул
üzerine Pavlus merdivende dikilip дэкІояпІэм теуцуи, ыІэ цІыфхэм афиІэтыгъ.
eliyle halka bir işaret yaptı. Derin ЗэкІэри къызэIасэхэм, Паул джуртыбзэкІэ
Kaleden içeri girmek üzereyken
Pavlus komutana, “Sana bir şey
söyleyebilir miyim?” dedi. Komutan,
“Grekçe biliyor musun?” dedi.
38 Sen bundan bir süre önce bir
ayaklanma
başlatıp
dört
bin
tedhişçiyi çöle götüren Mısırlı değil
misin? 39 Pavlus, “Ben Kilikya’dan
Tarsuslu bir Yahudi, hiç de önemsiz
olmayan bir kentin vatandaşıyım”
dedi. “Rica ederim, halka birkaç söz
söylememe izin ver.”
37
33 Then the commander came up and took
hold of him, and ordered him to be bound
with two chains ; and he began asking who
he was and what he had done.
34 But among the crowd some were shouting
one thing and some another, and when he
could not find out the facts because of the
uproar, he ordered him to be brought into the
barracks. 35 When he got to the stairs, he
was carried by the soldiers because of the
violence of the mob; 36 for the multitude of
the people kept following them, shouting,
"Away with him!"
37 As Paul was about to be brought into the
barracks, he said to the commander, "May I
say something to you?" And he said, "Do you
know Greek? 38 "Then you are not the
Egyptian who some time ago stirred up a
revolt and led the four thousand men of the
Assassins out into the wilderness?" 39 But
Paul said, "I am a Jew of Tarsus in Cilicia, a
citizen of no insignificant city; and I beg you,
allow me to speak to the people."
40 When he had given him permission, Paul,
standing on the stairs, motioned to the
people with his hand; and when there was a
bir sessizlik olunca, İbrani* dilinde
konuşmaya başladı.
моущтэу къыІуагъ:
great hush, he spoke to them in the Hebrew
dialect, saying,
BÖLÜM 22
Paul's Defense before the Jews
22
1
Kardeşler ve babalar, size
şimdi yapacağım savunmayı dinleyin
dedi. 2-3 Pavlus’un kendilerine İbrani
dilinde seslendiğini duyduklarında
daha derin bir sessizlik oldu. Pavlus
şöyle devam etti: “Ben Yahudi’yim.
Kilikya’nın
Tarsus
Kenti’nde
doğdum ve burada, Yeruşalim’de
Gamaliel’in
dizinin
dibinde
büyüdüm. Atalarımızın yasasıyla
ilgili sıkı bir eğitimden geçtim.
Bugün hepinizin yaptığı gibi, ben de
Tanrı
için
gayretle
çalışan
biriydim.4 İsa’nın yolundan gidenlere
öldüresiye zulmeder, kadın erkek
demeden onları bağlayıp hapse
atardım.5 Başkâhin ile bütün kurul
üyeleri
söylediklerimi
doğrulayabilirler. Onlardan Yahudi
kardeşlere
yazılmış
mektuplar
alarak Şam’a doğru yola çıkmıştım.
Amacım, oradaki İsa inanlılarını da
cezalandırmak
üzere
bağlayıp
Yeruşalim’e getirmekti.
22 – Тэ тшыхэри тятэхэри, зызгъэхыежьынэу
22
1 "Brethren and fathers, hear my
defense which I now offer to you."
2 And when they heard that he was addressing
them in the Hebrew dialect, they became even
more quiet ; and he said, 3 "I am a Jew, born in
Tarsus of Cilicia, but brought up in this city,
educated under Gamaliel, strictly according to
the law of our fathers, being zealous for God
just as you all are today.
къышъосІощтым шъукъедэІу.
2Ахэмэ Паул джуртыбзэкІэ адэгущыІэу зызэхахым,
нахь заушъэфыгъ. ЕтІанэ Паул къыІуагъ:
3– Сэ сыджурт, Киликие хэкум щыщэу Тарс
къалэм сыкъыщыхъугъ. Мы къалэм сыщапІугъ.
Гамалиил сыкIэлъырысэу, тятэжъхэм я Тэурат
хабзэ фэсакъыпэзэ сигъэшІагъэ. Непэ шъо
пстэури Тхьэм шъузэрэфэлажьэрэм фэдэ къабзэу,
сыгуи спси етыгъэу Тхьэм сыфэлажьэ.
4 "I persecuted this Way to the death, binding
4Зиусхьаным игъогу рыкІохэрэм олІэхэфэкІэ, къин
язгъэщэчыщтыгъ. СицІыфхэм ахэмэ яхъулъфыгъэхэми ябзылъфыгъэхэми Іэхъу атырязгъалъхьэти, хьапсым чІязгъадзэщтыгъэх. 5Ар
зэрэшъыпкъэр дин пэщэшхоми Тхьэмэтэ
Хэсэшхом хэт пстэуми къысфаушыхьатын
алъэкІыщт. Ахэмэ Дамаск дэс джурт тшыхэм
тхылъхэр афатхыхи, къысатыгъэх. ЕтІанэ Дамаск
сыкІуагъ, Іэхъухэр ателъхэу Зиусхьаным игъогу
рыкІохэрэу ащ щыIэхэр Ерусалим къязгъэщэнхэшъ, къинкIэ агъэпщынэнхэм пае.
and putting both men and women into prisons,
5 as also the high priest and all the Council of
the elders can testify. From them I also received
letters to the brethren, and started off for
Damascus in order to bring even those who
were there to Jerusalem as prisoners to be
punished.
Паул Зиусхьанэу Исус игъогу зэрэтехьагъэм
икъэбар къызэриІотэжьыгъэр
Ben öğleye doğru yol alıp Şam’a
yaklaşırken,
birdenbire
gökten
parlak bir ışık çevremi aydınlattı.
6
6– Дамаск сыкІозэ, къалэм иIэгъо-благъо
сызынэсым, щэджагъом дэжь ошІэ-дэмышІэу
уашъом къехыгъэ нэфынэшхом сыкъиуцухьагъ.
6 "But it happened that as I was on my way,
approaching Damascus about noontime, a very
bright light suddenly flashed from heaven all
Yere yıkıldım. Bir sesin bana,
‘Saul,
Saul!
Neden
bana
zulmediyorsun?’ dediğini işittim.
7
’Ey Efendim, sen kimsin?’ diye
sordum. Ses bana, ‘Ben senin
zulmettiğin Nasıralı İsa’yım’ dedi.
9 Yanımdakiler ışığı gördülerse de,
benimle konuşanın söylediklerini
anlamadılar.10 ’Rab, ne yapmalıyım?’
diye sordum. Rab bana, ‘Kalk,
Şam’a
git’
dedi,
‘Yapmanı
tasarladığım her şey orada sana
bildirilecek.’
8
Parlayan
ışığın
görkeminden
gözlerim
görmez
olduğundan,
yanımdakiler elimden tutup beni
Şam’a götürdüler.
11
Orada Hananya adında dindar,
Kutsal Yasa’ya bağlı biri vardı.
Kentte yaşayan bütün Yahudiler’in
kendisinden övgüyle söz ettiği bu
adam gelip yanımda durdu ve, ‘Saul
kardeş, gözlerin görsün!’ dedi. Ve
ben o anda onu gördüm.
12-13
Hananya, ‘Atalarımızın Tanrısı,
kendisinin isteğini bilmen ve Adil
Olan’ı görüp O’nun ağzından bir ses
işitmen için seni seçmiştir’ dedi
15 ’Görüp
işittiklerini
bütün
insanlara
duyurarak
O’nun
tanıklığını yapacaksın.
14
Haydi, ne bekliyorsun? Kalk,
O’nun adını anarak vaftiz* ol ve
günahlarından arın!’
16
7ЧІыгум сытефагъэу, макъэ горэм къысиІоу
зэхэсхыгъ:
– «Шаул, Шаул, сыд пае къин сэбгъэщэчырэ?»
8– «О ухэта, Зиусхьан?» – сІуагъэ.
– «Назарет щыщ Исусэу къин зэбгъэщэчырэр сэры»
– къысиІожьыгъ ащ. 9Сигъусэхэм нэфынэр
алъэгъугъ, ау сэ къыздэгущыІагъэм ымакъэ
зэхахыгъэп.
10– «Сыда сшІэщтыр, Зиусхьан?» – сІуагъэ.
– «Къэтэджи, Дамаск кІо» – къысиІожьыгъ
Зиусхьаным. – «О пшІэнхэу Тхьэм
къыпфигъэнэфагъэхэр зэкІэ ащ зыгорэм
къыщыуиІощтых». 11А нэфынэшхом къыхэкІыкІэ
сынэхэм зи амылъэгъужь зэрэхъугъэм пае,
сигъусэхэм сІэ аІыгъэу Дамаск сыдащагъ.
around me, 7 and I fell to the ground and heard
a voice saying to me, 'Saul, Saul, why are you
persecuting Me?'
8 "And I answered, 'Who are You, Lord?' And
He said to me, 'I am Jesus the Nazarene, whom
you are persecuting.'
9 "And those who were with me saw the light,
to be sure, but did not understand the voice of
the One who was speaking to me. 10 "And I
said, 'What shall I do, Lord?' And the Lord said
to me, 'Get up and go on into Damascus, and
there you will be told of all that has been
appointed for you to do.' 11 "But since I could
not see because of the brightness of that light, I
was led by the hand by those who were with me
and came into Damascus.
12– Ананый ыцІэу, Тэурат хабзэм итхэр
ыгъэцакIэу, Тхьэм ишIолIыкI зыгу илъ лІы горэ
Дамаск дэсыгъ. Джурт пстэуми ащ лъытэныгъэ
фыряІагъ. 13Ар садэжь къакІуи, къызбгъодахьи,
къысиІуагъ:
– «Сшы Шаул, о унэхэр къэплъэжьыщтых». –
Ардэдэм сынэхэр къэплъэжьхи, а лІыр слъэгъугъэ.
14– «Тхьэр зыфаер зэбгъэшІэнэу, Шъыпкъагъэр
Зиер плъэгъунэуи ащ ымакъэ зэхэпхынэуи
тятэжъхэм я Тхьэ укъыгъэнэфагъ», – къыІуагъ
Ананый. – 15«Арышъ, о Іофхэу плъэгъугъэхэмрэ
зэхэпхыгъэхэмрэ цІыфхэм зэкІэ апашъхьэ
къыщыпІохэзэ, Шъыпкъагъэр Зием уришыхьатыщт. 16Джы сыда зызкІэбгъэгужъорэр?
Къэтэджи, зысэгъэумэхъи, Зиусхьаным елъэІуи,
ащ уипсэкІодшIагъэхэр угу рырегъэукъэбзыкІыжьых».
12 "A certain Ananias, a man who was devout
by the standard of the Law, and well spoken of
by all the Jews who lived there, 13 came to me,
and standing near said to me, 'Brother Saul,
receive your sight !' And at that very time I
looked up at him.
14 "And he said, 'The God of our fathers has
appointed you to know His will and to see the
Righteous One and to hear an utterance from
His mouth.
15 'For you will be a witness for Him to all men
of what you have seen and heard. 16 'Now why
do you delay? Get up and be baptized, and
wash away your sins, calling on His name.'
Хымэ лъэпкъхэм ежь игущыІэхэр
аригъэІунхэу Зиусхьаным Паул
зэригъэкІуагъэр
Ben Yeruşalim’e
döndükten
sonra, tapınakta dua ettiğim bir
sırada, kendimden geçerek Rab’bi
gördüm. Bana, ‘Çabuk ol’ dedi,
‘Yeruşalim’den hemen ayrıl. Çünkü
benimle ilgili tanıklığını kabul
etmeyecekler.’
17-18
17– ЕтІанэ Ерусалим къэзгъэзэжьи, Тхьэм
иунэшхо сычІахьи, ащ сычІэтэу сызыщелъэІум,
зыгорэ къысфэлъэгъуагъ. 18Исус сэ слъэгъуи, ащ
къысиІуагъ:
– «ЗыгъэпсынкІи, шІэхэу Ерусалим дэкІ, сыда
пІомэ, шыхьат укъызэрэсфэхъурэр адэщтэп».
19– «Зиусхьан, – къэсІожьыгъ сэ, – оркІэ
шІошъхъуныгъэ зиІэхэр хьапсым зэрэчІязгъадзэщтыгъэхэри, синэгогухэм зэрэщязгъаощтыгъэхэри мы цІыфхэм ашІэ. 20О
уишыхьатэу Стефан ылъ загъачъэм, сэ а чIыпIэм
сыщытыгъ. ЗэраукІыгъэри афэсыдагъ,
зыукІыгъэхэми ящыгъынхэр афэсыухъумагъэх».
21– «КIожь», – къысиІуагъ Зиусхьаным. – «Хымэ
21 Rab
bana, ‘Git’ dedi, ‘Seni лъэпкъхэм адэжь чыжьэу узгъэкІощт».
’Ya Rab’ dedim, ‘Benim havradan
havraya giderek sana inananları
tutuklayıp dövdüğümü biliyorlar.
20 Üstelik
sana
tanıklık
eden
İstefanos’un kanı döküldüğü zaman,
ben de oradaydım. Onu öldürenlerin
kaftanlarına
bekçilik
ederek
yapılanları onayladım.’
19
17 "It happened when I returned to Jerusalem
and was praying in the temple, that I fell into a
trance, 18 and I saw Him saying to me, 'Make
haste, and get out of Jerusalem quickly,
because they will not accept your testimony
about Me.'
19 "And I said, 'Lord, they themselves
understand that in one synagogue after another
I used to imprison and beat those who believed
in You.
20 'And when the blood of Your witness
Stephen was being shed, I also was standing by
approving, and watching out for the coats of
those who were slaying him.' 21 "And He said
to me, 'Go ! For I will send you far away to the
Gentiles.'"
uzaktaki uluslara göndereceğim.’
Roma Vatandaşı Pavlus
22 Pavlus’u
buraya
kadar
dinleyenler,
bu
söz
üzerine,
“Böylesini yeryüzünden temizlemeli,
yaşaması uygun değil!” diye seslerini
yükselttiler.
Onlar böyle bağırır, üstlüklerini
sallayıp havaya toz savururken
komutan, Pavlus’un kalenin içine
götürülmesini
buyurdu.
Halkın
neden Pavlus’un aleyhine böyle
bağırdığını öğrenmek için onun
23-24
Паулрэ рим дзэ пэщэшхомрэ
22Паул мы гущыІэхэр къеІофэхэ, цІыфхэр
едэІущтыгъэх. Ау мыщ дэжьым мэкъэшхокІэ
къэзэрэгъэкууагъэх:
– А лІыр дунаим терэмытыжь. Псэуныр
фэшъуашэп! – аIуи.
23Ахэр къэзэрэгъэкуохэзэ, ящыгъынхэр
дадзыехэзэ, сапэр датэкъуаещтыгъ.
24Джащыгъум дзэ пэщэшхом дзэлІхэм Паул
пытапІэм аригъэщагъ. Паул пэуцухэзэ, цІыфхэр
аущтэу зыкІэкуохэрэр зэригъэшІэным пае,
22 They listened to him up to this statement,
and then they raised their voices and said,
"Away with such a fellow from the earth, for he
should not be allowed to live!"
23 And as they were crying out and throwing
off their cloaks and tossing dust into the air, 24
the commander ordered him to be brought into
the barracks, stating that he should be
examined by scourging so that he might find
kamçılanarak sorguya çekilmesini
25 Kendisini
istedi.
sırımlarla
bağlayıp kollarını geriyorlardı ki,
Pavlus orada duran yüzbaşıya,
“Mahkemesi yapılmamış bir Roma
vatandaşını* kamçılamanız yasaya
uygun mudur?” dedi.
Yüzbaşı bunu duyunca gidip
komutana
haber
verdi.
“Ne
yapıyorsun?” dedi. “Bu adam Roma
vatandaşıymış.”
26
Komutan Pavlus’un yanına geldi,
“Söyle bakayım, sen Romalı mısın?”
diye sordu. Pavlus da, “Evet” dedi.
27
Komutan, “Ben bu vatandaşlığı
yüklü bir para ödeyerek elde ettim”
diye karşılık verdi. Pavlus, “Ben ise
doğuştan Roma vatandaşıyım” dedi.
28
Onu sorguya çekecek olanlar
hemen yanından çekilip gittiler.
Kendisini bağlatan komutan da,
onun Roma vatandaşı olduğunu
anlayınca korktu.
29
Pavlus Yüksek Kurul’un Önünde
Komutan
ertesi
gün,
Yahudiler’in Pavlus’u tam olarak
neyle suçladıklarını öğrenmek için
onu hapisten getirtti, başkâhinlerle
bütün Yüksek Kurul’un* toplanması
için buyruk verdi ve onu aşağı
indirip Kurul’un önüne çıkardı.
30
къамыщкІэ еохэзэ еупчІынхэу дзэ пэщэшхом
дзэлІхэм унашъо афишІыгъ. 25КъамыщкІэ Паул
еонхэм пае, шъо кІапсэхэмкІэ зырапхым, Паул ащ
дэжьым щыт дзэ пащэм риІуагъ:
– ХьыкумэшІым ыпашъхьэ ишъумыщэу, рим
цІыфхэм ащыщэу зыгорэм къамыщкІэ шъуеомэ,
шъуихабзэкІэ хъущта?
26Дзэ пащэм ар зызэхехым, дзэ пэщэшхом дэжь
кІуи, къэбар ригъэшІагъ.
– Сыда пшІэрэр? Мы лІыр рим цІыфхэм ащыщ, –
риІуагъ ащ.
27Дзэ пэщэшхор Паул къыбгъодахьи, къыриІуагъ:
– КъысаІу! О рим цІыфхэм уащыща?
– Сащыщ, – ыІуагъ Паул.
28– Рим цІыфхэм сащыщ хъуным пае, ахъщабэ
тезгъэкІодагъ, – ыІуагъ дзэ пэщэшхом.
– Ары пакIошъ, сэ рим цІыфэу сыкъэхъугъ, –
ыІуагъ Паул.
29Паул еупчІынхэу щытыгъэхэр ащ лъыпытэу
зэкІэкІожьыгъэх. Дзэ пэщэшхом Паул рим
цІыфхэм зэращыщыр зешІэм, Паул Іэхъу
зэрэтыраригъэлъхьагъэм пае щынагъэ.
out the reason why they were shouting against
him that way.
25 But when they stretched him out with
thongs, Paul said to the centurion who was
standing by, "Is it lawful for you to scourge a
man who is a Roman and uncondemned?"
26 When the centurion heard this, he went to
the commander and told him, saying, "What are
you about to do? For this man is a Roman."
27 The commander came and said to him, "Tell
me, are you a Roman?" And he said, "Yes."
28 The commander answered, "I acquired this
citizenship with a large sum of money." And
Paul said, "But I was actually born a citizen."
29 Therefore those who were about to examine
him immediately let go of him; and the
commander also was afraid when he found out
that he was a Roman, and because he had put
him in chains.
Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ Паул
зэрэращагъэр
30ЯтІонэрэ мафэм джуртхэм Паул зэрагъэмысагъэр дзэ пэщэшхом зэригъэшІэпэнэу
фэягъэти, Паул къаригъэтІэтэжьи, дин
пэщэшхохэри Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэт пстэури
зэрэугъоинхэу унашъо ышІыгъ. ЕтІанэ Паул
къыщи, апашъхьэ къыригъэуцуагъ.
30 But on the next day, wishing to know for
certain why he had been accused by the Jews,
he released him and ordered the chief priests
and all the Council to assemble, and brought
Paul down and set him before them.
Paul before the Council
23
1
Yüksek Kurul’u dikkat-
le süzen Pavlus, “Kardeşler” dedi,
“Ben bugüne dek Tanrı’nın önünde
tertemiz bir vicdanla yaşadım.”
Başkâhin Hananya, Pavlus’un
yanında duranlara onun ağzına
vurmaları
için
buyruk
verdi.
3 Bunun üzerine Pavlus ona, “Seni
badanalı
duvar,
Tanrı
sana
vuracaktır!” dedi. “Hem oturmuş
Kutsal
Yasa’ya
göre
beni
yargılıyorsun,
hem
de
Yasa’yı
çiğneyerek beni dövdürüyorsun.”
4 Çevrede
duranlar,
“Tanrı’nın
başkâhinine hakaret mi ediyorsun?”
dediler. 5 Pavlus, “Kardeşler, başkâhin olduğunu bilmiyordum” dedi.
“Nitekim,
‘Halkını
yönetenleri
kötüleme’ diye yazılmıştır.”
2
Oradakilerden
bir
bölümünün
Saduki*, öbürlerinin de Ferisi*
mezhebinden olduğunu anlayan
Pavlus,
Yüksek
Kurul’a
şöyle
seslendi: “Kardeşler, ben özbeöz
Ferisi’yim.
Ölülerin
dirileceği
umudunu
beslediğim
için
yargılanmaktayım.” 7 Pavlus’un bu
sözü üzerine Ferisiler’le Sadukiler
çekişmeye başladılar, Kurul ikiye
8 Sadukiler,
bölündü.
ölümden
diriliş, melek ve ruh yoktur derler;
Ferisiler
ise
bunların
hepsine
inanırlar.
6
9
Kurul’da büyük bir kargaşalık
23
Паул Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэм ахаплъи,
ариІуагъ:
– Сшыхэр, сэ непэрэ мафэм нэс Тхьэм ыпашъхьэ
мыхъун зи зыдэсымышІэжьэу гукъэбзагъэкІэ
сыщыпсэугъ.
2Дин пэщэшхоу Ананый Паул дэжь щытхэм
ыIупашъо еонхэу ариІуагъ. 3Джащыгъум Паул ащ
риІуагъ:
– Тхьэр къыоожьыщт, фыжьэу къэлъэгъоным пае,
агъэлэгъэ дэпкъым уфэд! Хабзэм тетэу хьыкум
къыстепшІыхьанэу ущыс, ау щытми, ор-орэу
хабзэм утекІэу къысэогъаоха?
4Ащ дэжьым щытхэм Паул къыраІуагъ:
– Тхьэм идин пэщэшхом уехъона?
5– Сшыхэр, ар зэрэдин пэщэшхор сшІэщтыгъэп, –
ыІуагъ Паул. – Сыда пІомэ, Тхьэм игущыІэ
тхыгъэхэм арыт: «О плъэпкъ итхьэматэ ІаекІэ
утегущыІэ хъущтэп».
6Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэт зы купыр саддукейхэу*,
адрэ купыри фарисейхэу* Паул ышІэщтыгъэти,
Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтэу ариІуагъ:
– Сшыхэр, сэ сыфарисей, сяти фарисеигъ.
ЛIагъэхэр къызэрэтэджыжьыщтхэм
сызэрэщыгугъырэм пае, хьыкумэшІым ыпашъхьэ
сыращагъ.
7Аущтэу къызеІом, фарисейхэмрэ саддукейхэмрэ
зэщыхьэхэу аублагъ, лъэныкъуитІоуи загощыгъ;
8сыда пІомэ, саддукейхэм «ЛІагъэхэр къэтэджыжьхэрэп, мэлэІич щыІэп, псэ щыІэп» – аІо, ау
саддукейхэм афэмыдэхэу фарисейхэм ахэмкІэ
зэкIэ шІошъхъуныгъэ яІ.
9Джащыгъум Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэр
23
Paul, looking intently at the Council,
said, "Brethren, I have lived my life with a
perfectly good conscience before God up to this
day."
2 The high priest Ananias commanded those
standing beside him to strike him on the
mouth. 3 Then Paul said to him, "God is going
to strike you, you whitewashed wall! Do you sit
to try me according to the Law, and in violation
of the Law order me to be struck?"
4 But the bystanders said, "Do you revile God's
high priest?"
5 And Paul said, "I was not aware, brethren,
that he was high priest ; for it is written, 'YOU
SHALL NOT SPEAK EVIL OF A RULER OF
YOUR PEOPLE.' "
6 But perceiving that one group were
Sadducees and the other Pharisees, Paul
began crying out in the Council, "Brethren, I
am a Pharisee, a son of Pharisees; I am on trial
for the hope and resurrection of the dead!"
7 As he said this, there occurred a dissension
between the Pharisees and Sadducees, and the
assembly was divided. 8 For the Sadducees say
that there is no resurrection, nor an angel, nor
a spirit, but the Pharisees acknowledge them
all.
9 And there occurred a great uproar ; and
çıktı. Ferisi mezhebinden bazı din
bilginleri* kalkıp ateşli bir şekilde,
“Bu adamda hiçbir suç görmüyoruz”
diye bağırdılar. “Bir ruh ya da bir
melek kendisiyle konuşmuşsa, ne
olmuş?”
Çekişme
öyle
şiddetlendi
ki
komutan, Pavlus’u parçalayacaklar
diye korktu. Askerlerin aşağı inip
onu zorla aralarından alarak kaleye
götürmelerini buyurdu.
10
O gece Rab Pavlus’a görünüp,
“Cesur ol” dedi, “Yeruşalim’de
benimle ilgili nasıl tanıklık ettinse,
Roma’da da öyle tanıklık etmen
gerekir.”
11
мэкъэшхокІэ къэзэрэгъэкуохэу къаублагъ.
Фарисейхэм ащыщхэу Тэурат егъэджэкІо пэщэ
заулэ къэтэджи, адрэхэм янэкъокъухэу къаІуагъ:
– Мы лІым мыхъун горэ етлъэгъулІэрэп. Псэ горэ е
мэлэІич горэ къыдэгущыІэгъэнкІи мэхъу. Тхьэм
тыпэшъумыгъэуцу.
10Лъэшэу зэрэзэщыхьагъэхэм пае, ахэмэ Паул
зэпкъыратхъыным дзэ пэщэшхор щыщыни, Паул
къахащынышъ, пытапІэм* ащэнэу дзэлІхэм унашъо
афишІыгъ.
11ЯтІонэрэ чэщым Зиусхьаным Паул къыфэлъагъуи, къыриІуагъ:
– Угу умыгъэкІод! Ерусалим шыхьат
укъыщызэрэсфэхъугъэм фэдэу, Рим къэлэшхоми
шыхьат укъыщысфэхъун фае.
Паул шъэфэу аукІынэу джуртхэм гухэлъ
зэрашІыгъэр
Pavlus’u Öldürme Girişimleri
12 Ertesi
sabah
Yahudiler
aralarında gizli bir anlaşma yaptılar.
“Pavlus’u öldürmeden bir şey yiyip
içersek, bize lanet olsun!” diye ant
içtiler. 13 Bu anlaşmaya katılanların
sayısı kırkı aşıyordu.
12КъыкІэлъыкIорэ пчэдыжьым джурт заулэ
зэгурыІуи, тхьэ аІуагъ:
– Паул тэукІыфэ, тышхэщтэп ыкІи тешъощтэп.
13Тхьэ зыІуагъэхэр нэбгырэ тІокІитІум нахьыбэ
хъущтыгъэх. Ахэр дин пэщэшхохэмрэ
нахьыжъхэмрэ адэжь кІохи, араIуагъ:
ileri 14– Паул тэукІыфэ, тымышхэнэу тхьэ тІуагъэ.
Bunlar
başkâhinlerle
gelenlerin yanına gidip şöyle dediler:
“Biz, ‘Pavlus’u öldürmeden ağzımıza
bir şey koyarsak, bize lanet olsun!’
diye ant içtik. 15 Şimdi siz Yüksek
Kurul’la* birlikte, Pavlus’a ilişkin
durumu daha ayrıntılı bir şekilde
araştıracakmış gibi, komutanın onu
size getirmesini rica edin. Biz de,
Pavlus daha Kurul’a gelmeden onu
öldürmeye hazır olacağız.”16 Ne var
14
15Арышъ, «Паул иІоф нахь тэрэзэу тыхэплъэным
пае, тадэжь къащэ» шъуIуи, шъоррэ Тхьэмэтэ
Хэсэшхом хэтхэмрэ дзэ пэщэшхом шъуелъэІу. Паул
мыщ дэжьым къэмысызэ, тыукІынэу тэ тыхьазыр.
16Ау Паул ышыпхъу ыкъо ахэмэ ягухэлъ къышІи,
some of the scribes of the Pharisaic party stood
up and began to argue heatedly, saying, "We
find nothing wrong with this man ; suppose a
spirit or an angel has spoken to him?"
10 And as a great dissension was developing,
the commander was afraid Paul would be torn
to pieces by them and ordered the troops to go
down and take him away from them by force,
and bring him into the barracks. 11 But on the
night immediately following, the Lord stood at
his side and said, "Take courage; for as you
have solemnly witnessed to My cause at
Jerusalem, so you must witness at Rome also."
A Conspiracy to Kill Paul
12 When it was day, the Jews formed a
conspiracy and bound themselves under an
oath, saying that they would neither eat nor
drink until they had killed Paul.
13 There were more than forty who formed this
plot.
14 They came to the chief priests and the
elders and said, "We have bound ourselves
under a solemn oath to taste nothing until we
have killed Paul.
15 "Now therefore, you and the Council notify
the commander to bring him down to you, as
though you were going to determine his case
by a more thorough investigation ; and we for
our part are ready to slay him before he comes
near the place." 16 But the son of Paul's sister
heard of their ambush, and he came and
ki, Pavlus’un kızkardeşinin oğlu
onların pusu kurduğunu duydu.
Varıp kaleye girdi ve haberi Pavlus’a
iletti.
пытапІэм кІуи, Паул а къэбарыр ригъэшІагъ.
Yüzbaşılardan birini yanına
çağıran Pavlus, “Bu genci komutana
götür, kendisine ileteceği bir haber
var” dedi. 18 Yüzbaşı, genci alıp
komutana götürdü. “Tutuklu Pavlus
beni çağırıp bu genci sana getirmemi
rica etti. Sana bir söyleyeceği
varmış” dedi.
17Паул дзэ пащэхэм ащыщ горэм къеджи, риІуагъ:
– Дзэ пэщэшхом дэжь мы кІалэр щэ. Зыгорэ
риІонэу фай.
18Дзэ пащэм кІалэр зыдищи, дзэ пэщэшхом дэжь
кІуи, риІуагъ:
– ТихьапсчІэсэу Паул зыцІэр къысаджи, мы кІалэм
зыгорэ къыуиІонэу фаешъ, уадэжь къэсщэнэу
къысэлъэІугъ.
19Дзэ пэщэшхом кІалэм ыІэ ыубыти, лъэныкъомкІэ
Іуищи, еупчІыгъ:
– КъысэпІонэу сыда узыфаер?
20– «Паул иІоф нахь тэрэзэу тыхэплъэным пае,
неущ Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ къащэ»
аІонышъ, джуртхэр къыолъэІунхэу зэгурыІуагъэх, –
ыІуагъ кІалэм.
17
Komutan, genci elinden tutup
bir yana çekti. “Bana bildirmek
istediğin nedir?” diye sordu.
19
Yahudiler sözbirliği ettiler dedi,
“Pavlus’la
ilgili
durumu
daha
ayrıntılı bir şekilde araştırmak
istiyorlarmış gibi, yarın onu Yüksek
Kurul’a götürmeni rica edecekler.
21 Ama
sen
onlara
kanma!
Aralarından kırktan fazla kişi ona
pusu
kurmuş
bekliyor.
‘Onu
ortadan kaldırmadan bir şey yiyip
içersek, bize lanet olsun!’ diye ant
içtiler.
Şimdi
hazırlar,
senden
olumlu
bir
yanıt
gelmesini
bekliyorlar.”
20
Komutan,
“Bunları
bana
açıkladığını hiç kimseye söyleme”
diye
uyardıktan
sonra
genci
salıverdi.
22
Pavlus Sezariye’ye Yollanıyor
23
Komutan, yüzbaşılardan ikisini
entered the barracks and told Paul.
17 Paul called one of the centurions to him
and said, "Lead this young man to the
commander, for he has something to report to
him."
18 So he took him and led him to the
commander and said, "Paul the prisoner called
me to him and asked me to lead this young
man to you since he has something to tell
you."
19 The commander took him by the hand and
stepping aside, began to inquire of him
privately, "What is it that you have to report to
me?" 20 And he said, "The Jews have agreed to
ask you to bring Paul down tomorrow to the
Council, as though they were going to inquire
somewhat more thoroughly about him.
21– Ау ахэмэ уямыдэІу; сыда пІомэ, ахэмэ ащыщ
нэбгырэ тІокІитІум ехъу, Паул аукІыным пае,
шъэфэу пэсых. Ахэмэ ар аукІыфэ, мышхэнхэуи
емышъонхэуи тхьэ аІуагъ. Загъэхьазырыгъэу
уиунашъо къыпэплъэх ныІэп.
21 "So do not listen to them, for more than
forty of them are lying in wait for him who
have bound themselves under a curse not to
eat or drink until they slay him; and now they
are ready and waiting for the promise from
you."
22Дзэ пэщэшхом кІалэр къыгъэкІотэжьызэ,
къыриІуагъ:
– Мыр къызэрэсэпІуагъэр зыми емыІу!
22 So the commander let the young man go,
instructing him, "Tell no one that you have
notified me of these things."
Паул Іэшъхьэтет Феликс дэжь зэращагъэр
Paul Moved to Caesarea
23ЕтІанэ дзэ пэщэшхор дзэ пащэхэм ащыщхэу
23 And he called to him two of the centurions
and said, "Get two hundred soldiers ready by
yanına çağırıp şöyle dedi: “Akşam
saat* dokuzda Sezariye’ye hareket
etmek üzere iki yüz piyade, yetmiş
atlı ve iki yüz mızraklı hazırlayın.
Ayrıca Pavlus’u bindirip Vali
Feliks’in
yanına
sağ
salim
ulaştırmak için hayvan sağlayın.”
24
Sonra şöyle bir mektup yazdı:
“Klavdius Lisias’tan, Sayın Vali
Feliks’e selam.
25-26
нэбгыритІу къяджи, ариІуагъ:
– ДзэлІ нэбгырэ шъитІу, шыухэу нэбгырэ
тІокІищырэ пшІырэ, пчыхэр зыІыгъ дзэлІхэу
нэбгырэ шъитІу нычэпэ сыхьатыр бгъум Кесарие
къалэм кІонхэу жъугъэхьазырых. 24Шыхэри Паул
фэжъугъэхьазырхи, шы горэм тежъугъэтІысхьи,
Іэшъхьэтет Феликс дэжь шъущэ.
25Дзэ пэщэшхом мыщ фэдэ гущыІэхэр зэрыт
тхылъыри ытхыгъ:
26 «Сэ, Клаудый Лисый, о лъытэныгъэшхо зиІэ
Іэшъхьэтет Феликс, шІуфэс осэхы.
27Мы лІыр джуртхэм аубыти, аукІынэу
фежьэгъагъэх, ау сидзэлІхэр сигъусэхэу сыкIуи,
рим цІыфхэм зэращыщыр сшІагъэти,
къаIэкIэсхыжьыгъ. 28Зэрагъэмысэрэр зэзгъэшІэнэу
сыфаеу, я Тхьэмэтэ Хэсэшхо ыпашъхьэ дзэлІхэм
къырязгъэщагъ.
Bu adamı Yahudiler yakalamış
öldürmek üzereydiler. Ne var ki,
kendisinin Roma vatandaşı olduğunu öğrenince askerlerle yetişip
onu kurtardım.
28 Kendisini neyle suçladıklarını
bilmek
istediğim
için
onu
Yahudiler’in Yüksek Kurulu’nun
önüne çıkarttım. 29 Suçlamanın,
Yahudiler’in yasasına ilişkin bazı
sorunlarla ilgili olduğunu öğrendim.
Ölüm
ya
da
hapis
cezasını
gerektiren herhangi bir suçlama
yoktu. 30 Bana bu adama karşı bir
tuzak kurulduğu bildirilince onu
hemen
sana
gönderdim.
Onu
suçlayanlara da kendisiyle ilgili
şikâyetlerini
sana
bildirmelerini
buyurdum.”
29Ахэмэ зэрагъэмысэхэрэр яхабзэ епхыгъэх нахь, е
укІ, е хьапс зифэшъошэ Іоф а лІым зи ымышІагъэу
зэзгъэшІагъ.
Askerler,
kendilerine
verilen
buyruk uyarınca Pavlus’u alıp
geceleyin Antipatris’e götürdüler.
32 Ertesi
gün, atlıları Pavlus’la
birlikte yola devam etmek üzere
bırakarak kaleye döndüler.
31Аущтэу яунашъо тетэу дзэлІхэм Паул зыдащи,
чэщым Антипатридэ къалэм* нагъэсыгъ.
32ДзэлІхэм ятІонэрэ мафэм Паул Кесарием ащэнэу
шыухэм къафагъани, ежьхэм пытапІэм
агъэзэжьыгъ.
27
31
30Ау джуртхэм мы лІыр шъэфэу аукІынэу агу
зэрэхэлъыр зыгорэм сигъэшІагъэти, дзэлІхэм
уадэжь занкІэу къязгъэщагъ. Къедаохэрэми
зэрагъэмысэрэ Іофхэр уапашъхьэ къыщаІонхэу
макъэ язгъэІугъ. Отхъэжь!»
the third hour of the night to proceed to
Caesarea, with seventy horsemen and two
hundred spearmen." 24 They were also to
provide mounts to put Paul on and bring him
safely to Felix the governor.
25 And he wrote a letter having this form: 26
"Claudius Lysias, to the most excellent
governor Felix, greetings.
27 "When this man was arrested by the Jews
and was about to be slain by them, I came up
to them with the troops and rescued him,
having learned that he was a Roman. 28 "And
wanting to ascertain the charge for which they
were accusing him, I brought him down to
their Council ;
29 and I found him to be accused over
questions about their Law, but under no
accusation deserving death or imprisonment.
30 "When I was informed that there would be a
plot against the man, I sent him to you at
once, also instructing his accusers to bring
charges against him before you."
31 So the soldiers, in accordance with their
orders, took Paul and brought him by night to
Antipatris. 32 But the next day, leaving the
horsemen to go on with him, they returned to
the barracks.
Atlılar
Sezariye’ye
varınca
mektubu valiye verip Pavlus’u teslim
ettiler.
33
33Шыухэр Кесарие къалэм зынэсхэм,
Іэшъхьэтетым тхылъыр ратыгъ, Паули ащ
фагъэзагъ. 34Іэшъхьэтетыр тхылъым еджи, Паул
зыщыщ хэкумкІэ къеучІыгъ. Киликие хэкум щыщэу
34-35 Vali
mektubu okuduktan
sonra
Pavlus’un
hangi
ilden зызэхехым, къыІуагъ:
olduğunu sordu. Kilikyalı olduğunu
öğrenince, “Seni suçlayanlar da
gelsin, o zaman seni dinlerim” dedi.
Sonra
Pavlus’un,
Hirodes’in*
sarayında gözaltında tutulması için
buyruk verdi.
35– Къыодаохэрэр къызысхэкІэ, тэрэзэу
сыоупчІыщт.
ЕтIанэ Іэшъхьэтетым Ирод пачъыхьэ унэшхоу
преторие зыцIэу ыгъэуцугъагъэм дзэлIхэм Паул
щаухъумэнэу унашъо ышIыгъ.
33 When these had come to Caesarea and
delivered the letter to the governor, they also
presented Paul to him. 34 When he had read
it, he asked from what province he was, and
when he learned that he was from Cilicia,
35 he said, "I will give you a hearing after your
accusers arrive also," giving orders for him to
be kept in Herod's Praetorium.
Pavlus Feliks’in Önünde Suçlanıyor
24
1 Bundan beş gün sonra
Başkâhin
Hananya,
bazı
ileri
gelenler ve Tertullus adlı bir hatip
Sezariye’ye gelip Pavlus’la ilgili
şikâyetlerini valiye ilettiler.
2-3 Pavlus çağrılınca Tertullus
suçlamalarına başladı. “Ey erdemli
Feliks!” dedi. “Senin sayende uzun
süredir esenlik içinde yaşamaktayız.
Aldığın önlemlerle de bu ulusun
yararına
olumlu
gelişmeler
kaydedilmiştir.
Yaptıklarını,
her
zaman ve her yerde büyük bir
şükranla anıyoruz.
4 Seni fazla yormak istemiyorum;
söyleyeceğimiz
birkaç
sözü
hoşgörüyle dinlemeni rica ediyorum.
5 Biz şunu anladık ki, bu adam
dünyanın
her
yanında
bütün
Yahudiler
arasında
kargaşalık
çıkaran bir fesatçı ve Nasrani
tarikatının elebaşılarından biridir.
6-8 Tapınağı bile kirletmeye kalkıştı.
Ama biz onu yakaladık. Onu
sorguya çekersen, onunla ilgili
bütün suçlamalarımızın doğruluğunu kendisinden öğrenebilirsin.”
Іэшъхьэтет Феликс ыпашъхьэ джуртхэр Паул
зэрэщедэуагъэхэр
Paul before Felix
24 Мэфитф зытешIэм, дин пэщэшхоу Ананый, 24
нахьыжъхэм ащыщ купрэ гъэмысэкIо Тертуллрэ
игъусэхэу, Кесарие къалэмкIэ къехыгъэх. Паул
зэрагъэмысэхэрэр Іэшъхьэтетым ыпашъхьэ
къыщаІотагъ. 2Паул пчэгум къызыращэм,
Тертулл ар къыгъэмысэу моущтэу игущыІэ
къыублагъ:
– Лъытэныгъэшхо зиІэ Феликс, о уитетыгъокІэ
мамырныгъэшхо тиІэу тэпсэу; унаІи тебгъэтызэ,
мы хэгъэгур нахь зэтегъэпсыхьагъэ хъугъэ.
3Арышъ, сыдигъуи, тыдэ тыщыІэми, щытхъу
къыпфэтэшІы.
4Бащэрэ усымыгъэулэунэу, зэрэуихабзэу,
гушъэбагъэ пхэлъэу тилъэIу кIэкI укъедэIунэу
сыкъыолъэIу.
5– Мы лІыр, къызэрэтшІагъэмкІэ, емынэ гор,
дунаим тет джурт пстэуми зыкъарегъэІэты,
диныр зылэжьырэ цІыф купэу Назарет купкІэ
заджэхэрэм ятхьэмат.
6Тхьэм иунэшхуи мыкъабзэ ышІыным пылъыгъ.
Ар къызытэубытым, тэ тихабзэ тетэу хьыкум
тетшІыхьанэу тыфэягъ, 7ау дзэ пэщэшхо Лисый
къакІуи, лІыгъэкІэ ттырихыжьи, уадэжь дзэлІхэм
къаригъэщагъ. 8ЕтІанэ Лисый тэ а лІым
тыридэогъоу уадэжь тыкъэкІонэу унашъо
ышІыгъ. Ор-орэу ащ уеупчІымэ,
зэрыдгъэмысэхэрэм яшъыпкъагъэ зэбгъэшІэн
24 1 After five days the high priest
Ananias came down with some elders, with an
attorney named Tertullus, and they brought
charges to the governor against Paul.
2 After Paul had been summoned, Tertullus
began to accuse him, saying to the governor,
"Since we have through you attained much
peace, and since by your providence reforms
are being carried out for this nation,
3 we acknowledge this in every way and
everywhere, most excellent Felix, with all
thankfulness.
4 "But, that I may not weary you any further, I
beg you to grant us, by your kindness, a brief
hearing. 5 "For we have found this man a real
pest and a fellow who stirs up dissension
among all the Jews throughout the world, and
a ringleader of the sect of the Nazarenes.
6 "And he even tried to desecrate the temple;
and then we arrested him. [We wanted to judge
him according to our own Law. 7 "But Lysias
the commander came along, and with much
violence took him out of our hands, 8 ordering
his accusers to come before you.] By
examining him yourself concerning all these
matters you will be able to ascertain the things
плъэкІыщт.
9ГъэмысэкIо Тертулл а гущыІэхэу къыІуагъэхэр
9 Oradaki Yahudiler de anlatıджуртхэм шъыпкъэхэу аІозэ, ащ ІэпыІэгъу
lanların doğru olduğunu söyleyerek
фэхъугъэх.
bu suçlamalara katıldılar.
of which we accuse him." 9 The Jews also
joined in the attack, asserting that these
things were so.
Іэшъхьэтет Феликс ыпашъхьэ Паул
зызэрэщиухыижьыгъэр
10 Valinin bir işareti üzerine Pavlus
şöyle karşılık verdi: “Senin yıllardan
beri bu ulusa yargıçlık ettiğini
bildiğim için, kendi savunmamı
sevinçle yapıyorum.
11 Sen kendin de öğrenebilirsin,
tapınmak
amacıyla
Yeruşalim’e
gidişimden bu yana sadece on iki
gün geçti.
12 Beni ne tapınakta, ne havralarda,
ne de kentin başka bir yerinde
herhangi biriyle tartışırken ya da
halkı
ayaklandırmaya
çalışırken
görmüşlerdir.
13 Şu anda bana yönelttikleri
suçlamaları
da
sana
kanıtlayamazlar.
14 Bununla birlikte, sana şunu
itiraf edeyim ki, kendilerinin tarikat
dedikleri Yol’un bir izleyicisi olarak
atalarımızın
Tanrısı’na
kulluk
ediyorum.
Kutsal
Yasa’da
ve
peygamberlerin kitaplarında yazılı
her şeye inanıyorum.
15 Aynı bu adamların kabul ettiği
gibi, hem doğru kişilerin hem doğru
olmayanların ölümden dirileceğine
dair Tanrı’ya umut bağladım.
16 Bu nedenle ben gerek Tanrı,
gerek insanlar önünde vicdanımı
temiz tutmaya her zaman özen
10Іэшъхьэтетым Паул Іэ зыфешІым, Паул
къыІуагъ:
– Илъэсыбэ хъугъэу мы лъэпкъым ихьыкум Іоф о
ппшъэ зэрилъыр сшІэзэ, зысыухыижьэу, сиІоф
сигуапэу уапашъхьэ къисэлъхьэ. 11Мэфэ
пшІыкІутІум нахьыбэ темышІагъэу Ерусалим
Тхьэм сыщелъэІунэу сыкъызэрэкІуагъэм
ишъыпкъагъэ зэбгъэшІэн плъэкІыщт. 12Тхьэм
иунэшхуи цІыф горэм сыщенэкъокъоу,
синэгогуми, къалэми цІыфхэр
щызгъэбырсырыгъэп.
10 When the governor had nodded for him to
speak, Paul responded : "Knowing that for
many years you have been a judge to this
nation, I cheerfully make my defense,
11 since you can take note of the fact that no
more than twelve days ago I went up to
Jerusalem to worship.
12 "Neither in the temple, nor in the
synagogues, nor in the city itself did they find
me carrying on a discussion with anyone or
causing a riot.
13Сидэогъухэм сызэрагъэмысэрэ Іоф пстэуми
ащыщэу зи къагъэшъыпкъэжьын алъэкІыщтэп.
14Ау тятэжъхэм я Тхьэ сыфэлажьэзэ, мы
цІыфхэм пхэнджэу зыфаІорэ гъогум
сызэрэрыкІорэм сеуцуалІэ. Тэурат хабзэм ит
пстэумкІи пегъымбархэм атхыгъэ тхылъхэм арыт
пстэумкІи шІошъхъуныгъэ сиІ
13 "Nor can they prove to you the charges of
which they now accuse me. 14 "But this I
admit to you, that according to the Way which
they call a sect I do serve the God of our
fathers, believing everything that is in
accordance with the Law and that is written in
the Prophets;
5Шъыпкъагъэ зиІэхэмрэ зимыІэхэмрэ Тхьэм
къызэригъэтэджыжьынхэу мо щыт лІыхэр Тхьэм
зэрэщыгугъыхэрэм фэдэу, сэри Тхьэм сыщэгугъы.
16Арышъ, Тхьэми цІыфхэми апашъхьэ
гукъэбзагъэкІэ мыхъун зи зыдэсымышІэжьэу
сызэрэпсэуным сыдигъуи ыуж сит.
15 having a hope in God, which these men
cherish themselves, that there shall certainly
be a resurrection of both the righteous and the
wicked.
16 "In view of this, I also do my best to
maintain always a blameless conscience both
gösteriyorum.
17 Uzun yıllar sonra, ulusuma
bağışlar
getirmek
ve
adaklar
sunmak için Yeruşalim’e geldim.
18 Beni tapınakta adaklar sunarken
buldukları
zaman
arınmış
durumdaydım. Çevremde ne bir
kalabalık ne de karışıklık vardı.
Ancak orada Asya İli’nden* bazı
Yahudiler bulunuyordu.
19 Onların bana karşı bir diyecekleri
varsa,
senin
önüne
çıkıp
suçlamalarını belirtmeleri gerekir.
20
Buradakiler
de,
Yüksek
Kurul’un*
önündeki
duruşmam
sırasında bende ne suç bulduklarını
açıklasınlar.
21 Önlerine çıkarıldığımda, ‘Bugün,
ölülerin
dirilişi
konusunda
tarafınızdan yargılanmaktayım’ diye
seslenmiştim. Olsa olsa beni bu
konuda suçlayabilirler.”
22 İsa’nın yoluna ilişkin derin bilgisi
olan Feliks duruşmayı başka bir
güne ertelerken, “Davanızla ilgili
kararımı komutan Lisias gelince
veririm” dedi.
23 Oradaki yüzbaşıya da Pavlus’u
gözaltında tutmasını, ama kendisine
biraz serbestlik tanımasını, ona
yardımda
bulunmak
isteyen
dostlarından
hiçbirine
engel
olmamasını buyurdu.
before God and before men.
17– Илъэсыбэ Ерусалим сыщымыІагъэу,
сэдакъэхэр слъэпкъ фэсхьынхэуи къурмэн
сшІынэуи джыри зэ сыкъэкІуагъ. 18Аущтэу сшІэ
пэтзэ, Тэурат хабзэм иунашъо тетэу
зызгъэкъэбзэжьыгъэу, Тхьэм иунэшхо сычІэтэу
сыкъыщагъотыгъ. ЦІыф купышхоми сахэтыгъэп,
бырсыри щыІагъэп.
17 "Now after several years I came to bring
alms to my nation and to present offerings;
18 in which they found me occupied in the
temple, having been purified, without any
crowd or uproar. But there were some Jews
from Asia –
19Ау Асие хэкум щыщ джурт куп а чIыпIэм
щыІагъ. Ахэмэ сызэрагъэмысэн щыІэмэ, джы
уапашъхьэ къыщылъагъохэу ар къаІон фэягъ.
20Е мо щытхэм къарэІу, сэ Тхьэмэтэ Хэсэшхом
ыпашъхьэ сызыращэм, бзэджагъэу сшІагъэу
къагъотыгъэр. 21«ЛІагъэхэр къызэрэтэджыжьыщтхэмкІэ шІошъхъуныгъэ зэрэсиІэм пае,
непэ хьыкумэшІым ыпашъхьэ сишъущагъ» сІуи,
мы цІыфхэм сахэтэу мэкъэшхокІэ къызэрэсІогъагъэр арыщтын сызэрагъэмысэрэр.
22Джащыгъум Зиусхьаным игъогу икъэбар
тэрэзэу зышІэщтыгъэ Феликс, яІоф
зыщыхэплъэщт пІалъэр лъигъэкІуатэзэ, къыІуагъ:
– Дзэ пэщэшхо Лисый къызэрэкІоу, шъуиІоф
хьыкум тесшІыхьан.
23ЕтІанэ Феликс дзэ пащэм унашъо фишІыгъ
Паул къагъэгъунэнэу, ау къин
рамыгъэлъэгъунэуи, къыпэблэгъэ цIыфхэу
игъусэхэри лъыплъэнхэ фит ышІынхэуи.
19 who ought to have been present before you
and to make accusation, if they should have
anything against me. 20 "Or else let these men
themselves tell what misdeed they found when
I stood before the Council, 21 other than for
this one statement which I shouted out while
standing among them, 'For the resurrection of
the dead I am on trial before you today.'"
22 But Felix, having a more exact knowledge
about the Way, put them off, saying, "When
Lysias the commander comes down, I will
decide your case."
23 Then he gave orders to the centurion for
him to be kept in custody and yet have some
freedom, and not to prevent any of his friends
from ministering to him.
Феликсрэ Друзиллэрэ Паул зэрадэгущыІагъэр
24 Birkaç gün sonra Feliks, Yahudi
olan karısı Drusilla ile birlikte geldi,
Pavlus’u çağırtarak Mesih İsa’ya
olan inancı konusunda onu dinledi.
25 Pavlus doğruluk, özdenetim ve
gelecek olan yargı gününden söz
edince Feliks korkuya kapıldı.
“Şimdilik gidebilirsin” dedi, “Fırsat
bulunca seni yine çağırtırım.”
26 Bir yandan da Pavlus’un
kendisine
rüşvet
vereceğini
umuyordu. Bu nedenle onu sık sık
çağırtır, onunla sohbet ederdi.
27 İki yıl dolunca görevini Porkius
Festus’a
devreden
Feliks,
Yahudiler’in
gönlünü
kazanmak
amacıyla Pavlus’u hapiste bıraktı.
24Мэфэ заулэ тешІагъэу, Феликс ишъхьэгъусэ
Друзиллэ* игъусэу къэкІуагъ. Друзиллэ джуртыгъ.
Феликс ицІыфхэм Паул къаригъащи, Паул
Христос ИсускІэ шІошъхъуныгъэм
къызэрэтегущыІэрэм едэІугъ. 25Ау шъыпкъагъэм,
зыпщыІэным, къэкІощт ахърэт мафэм Паул
къызатегущыІэм, Феликс къащти, къыІуагъ:
– ДжырэкІэ кІожь, игъо сифэмэ, етІанэ
укъязгъэщэщт.
26Паул ахъщэ къыритынкІэ ар гугъэщтыгъ.
Арыти, бэрэ къаригъащэзэ дэгущыІэщтыгъ.
27ИлъэситІу зытешІэ ужым, Феликс ычІыпІэ
Порцый Фест зыцІэр къытехьагъ. Ау Феликс
джуртхэм шІугъэ горэ афишІэнэу фэягъэти, Паул
хьапсым къычІигъэнэгъагъ.
24 But some days later Felix arrived with
Drusilla, his wife who was a Jewess, and sent
for Paul and heard him speak about faith in
Christ Jesus.
25 But as he was discussing righteousness,
self-control and the judgment to come, Felix
became frightened and said, "Go away for the
present, and when I find time I will summon
you."
26 At the same time too, he was hoping that
money would be given him by Paul; therefore
he also used to send for him quite often and
converse with him. 27 But after two years had
passed, Felix was succeeded by Porcius
Festus, and wishing to do the Jews a favor,
Felix left Paul imprisoned.
«Кайсарым сиІоф хьыкум тырерэшІыхь» – ыIуи,
Паул зэриIуагъэр
Festus’un Önünde Yargılanma
25
1
Eyalete vardıktan üç
gün sonra Festus, Sezariye’den
Yeruşalim’e gitti. 2-3 Başkâhinlerle
Yahudiler’in ileri gelenleri,
Pavlus’la ilgili şikâyetlerini ona
açıkladılar. Festus’tan kendilerine
bir iyilikte bulunmasını isteyerek
Pavlus’u Yeruşalim’e getirtmesi
için yalvardılar. Bu arada pusu
kurup Pavlus’u yolda
öldüreceklerdi.
25 Іэшъхьэтет Фест зыцІэр хэкум* къэкIуагъэу
мэфищ зытешІэм, Кесарие къалэм* дэкІи, Ерусалим
кІуагъэ. 2Джащыгъум дин пэщэшхохэмрэ джуртхэм
ятхьэматэхэмрэ Паул едэонхэм пае, Фест ыдэжь
къэкІуагъэх. 3Ахэмэ яхьатыркIэ Паул Ерусалим
къаригъэщэнэу ыуж имыкIхэу Фест елъэIугъэх, сыда
пIомэ, Паул гъогум рыкІозэ, шъэфэу аукІын агу
хэлъыгъ.
Festus
ise
Pavlus’un
Sezariye’de
tutuklu
bulunduğunu, kendisinin de yakında
oraya
gideceğini
söyleyerek,
“Aranızda yetkili olanlar benimle
gelsinler; bu adam yanlış bir şey
yapmışsa,
ona
karşı
suç
duyurusunda bulunsunlar” dedi.
4Ау Фест ариІуагъ:
– Паул Кесарие хьапсым чІэс. Сэри бэ темышІэу ащ
сыкІощт. 5А лІым бзэджагъэ горэ ышІагъэмэ,
шъуитхьэматэхэм
ащыщэу
зы
куп
сигъусэу
къэрэкІуи, къерэдау.
Festus,
onların
arasında
sadece sekiz on gün kadar kaldı;
sonra Sezariye’ye döndü. Ertesi
gün yargı kürsüsüne oturarak
Pav-lus’un getirilmesini buyurdu.
7 Pavlus
içeri girince, Yeruşalim’den gelen Yahudiler çevresini
sardılar ve kanıtlayamadıkları
birçok ağır suçlamada bulundular.
6Фест мэфий е мэфипшІ нахьыбэ ахэмэ адэжь
щымыІагъэу, КесариемкIэ ехыгъ. ЯтІонэрэ мафэм
хьыкум ышІынэу итІысыпІэ тетІысхьи, дзэлІхэм Паул
къаригъэщагъ.
7Паул къызэлъагъом, Ерусалим къикІыгъэ
джуртхэм къауцухьи, бзэджэшIэгъэшхо пчъагъэкІэ
агъэмысэу аублагъ, ау къаІуагъэхэр
къагъэшъыпкъэжьын алъэкІыгъэп.
4-5
6
Paul before Festus
25
1 Festus then, having arrived in the
province, three days later went up to
Jerusalem from Caesarea. 2 And the chief
priests and the leading men of the Jews
brought charges against Paul, and they were
urging him, 3 requesting a concession against
Paul, that he might have him brought to
Jerusalem (at the same time, setting an
ambush to kill him on the way).
4 Festus then answered that Paul was being
kept in custody at Caesarea and that he
himself was about to leave shortly.
5 "Therefore," he said, "let the influential men
among you go there with me, and if there is
anything wrong about the man, let them
prosecute him."
6 After he had spent not more than eight or
ten days among them, he went down to
Caesarea, and on the next day he took his
seat on the tribunal and ordered Paul to be
brought.
7 After Paul arrived, the Jews who had come
down from Jerusalem stood around him,
bringing many and serious charges against
him which they could not prove,
8 Pavlus,
“Ne
Yahudiler’in
yasasına, ne tapınağa, ne de
Sezar’a*
karşı
hiçbir
günah
işlemedim”
diyerek
kendini
savundu.
8– Джуртхэм я Тэурат хабзэкІи, Тхьэм
иунэшхокІи, КайсарымкІи мыхъо-мышІэу зи
сшІагъэп, – къыІуагъ Паул зиухыижьэу.
8 while Paul said in his own defense, "I have
committed no offense either against the Law of
the Jews or against the temple or against
Caesar."
Yahudiler’in
gönlünü
kazanmak
isteyen
Festus,
Pavlus’a şöyle karşılık verdi:
“Yeruşalim’e gidip orada benim
önümde
bu
konularda
yargılanmak
ister
misin?”
10 Pavlus,
“Ben Sezar’ın yargı
kürsüsü önünde durmaktayım”
dedi,
“Burada
yargılanmam
gerekir. Sen de çok iyi biliyorsun
ki, Yahudiler’e karşı hiçbir suç
işlemedim.
9Джуртхэм шІугъэ горэ афишІэнэу Фест фэягъэти,
Паул риІуагъ:
– Мы Іофым хьыкум тесшІыхьаным пае, Ерусалим
укІонэу уфая?
9 But Festus, wishing to do the Jews a favor,
answered Paul and said, "Are you willing to go
up to Jerusalem and stand trial before me on
these charges?"
10– ХьыкумэшІэу Кайсарым ихьыкум сиІоф
тезышІыхьан фаем ыпашъхьэ сит, – къыІожьыгъ
Паул. – О дэгъоу зэрэпшІэу, джуртхэм зи мыхъун
ясшІагъэп.
10 But Paul said, "I am standing before
Caesar's tribunal, where I ought to be tried. I
have done no wrong to the Jews, as you also
very well know.
11 Şayet
suçum varsa, ölüm
cezasını gerektirecek bir şey
yapmışsam, ölmekten çekinmem.
Yok eğer bunların bana karşı
yaptığı suçlamalar asılsız ise, hiç
kimse beni onların eline teslim
edemez.
Davamın
Sezar’a
iletilmesini istiyorum.”
11УкІ зифэшъошэ мыхъун горэ сшІагъэу
силажьэмэ, укІым зыщысыдзыенэу сыфаеп. Ау
къызэрысэдаохэрэм шъыпкъагъэ ахэмылъмэ, зыми
ахэмэ саІэкІигъэхьан ылъэкІыщтэп. Кайсарым сиІоф
хьыкум тырерэшІыхь!*
12 Festus, danışma kuruluyla
görüştükten sonra şu yanıtı verdi:
“Davanı Sezar’a ilettin, Sezar’a
gideceksin.”
12 Фест иІэпыІэгъухэм задэгущыІэ ужым, къыІуагъ:
– «Кайсарым сиІоф хьыкум тырерэшІыхь»
къызэрэпІуагъэм пае, Кайсарым дэжь укІощт!
9
Festus, Kral Agrippa’ya Danışıyor
Birkaç
gün
sonra
Kral
Agrippa ile Berniki, Festus’a bir
nezaket ziyaretinde bulunmak
13
11 "If, then, I am a wrongdoer and have
committed anything worthy of death, I do not
refuse to die ; but if none of those things is
true of which these men accuse me, no one
can hand me over to them. I appeal to
Caesar."
12 Then when Festus had conferred with his
council, he answered, "You have appealed to
Caesar, to Caesar you shall go."
Паул икъэбар пачъыхьэ Агриппэ Фест
зэрэриІуагъэр
13Мэфэ заулэ зытешІэ ужым, пачъыхьэ Агриппэрэ*
ышыпхъу Вереникэрэ Фест шІуфэс къырахынэу
Кесарием къэкІуагъэх.
13 Now when several days had elapsed, King
Agrippa and Bernice arrived at Caesarea and
paid their respects to Festus.
üzere Sezariye’ye geldiler.
Bir süre orada kaldılar. Bu
14Ахэр мэфэ заулэрэ щыІагъэхэу, Паул иІоф
arada Festus, Pavlus’la ilgili
пачъыхьэм ыпашъхьэ Фест рилъхьи, риІуагъ:
durumu krala anlattı. “Feliks’in
–
ЛІы
горэ хьапсым чІэсэу Феликс къысфигъэнагъ.
tutuklu olarak bıraktığı bir adam
15
15Сэ Ерусалим сызыщэІэм, джуртхэм ядин
var”
dedi.
Yeruşalim’de
bulunduğum sırada Yahudiler’in
пэщэшхохэмрэ джуртхэм янахьыжъхэмрэ садэжь
başkâhinleriyle
ileri
gelenleri, къакІохи, а лІым едаохэу, згъэмысэнэу къысэлъэІугъэх.
onunla
ilgili
şikâyetlerini
açıkladılar, onu cezalandırmamı
16– Ау сэ ахэмэ ясІожьыгъ: «ЛIы горэ къедаохэрэм
istediler. 16 Ben onlara, ‘Herhangi
bir sanığı, kendisini suçlayanlarla апашъхьэ къихьэу, зэрагъэмысэрэм ипэгъокІ аритэу,
yüzleştirmeden,
kendisine зиухыижьынэу фитыныгъэ рамытмэ, укІ
yöneltilen ithamlarla ilgili olarak тыралъхьанэу рим хабзэмкІэ хъущтэп».
savunma fırsatı vermeden, onu
suçlayanların eline teslim etmek
Romalılar’ın geleneğine aykırıdır’
17Ахэр садэжь къызэкІохэм, Іофыр сымыгъэгужъоу
dedim. 17 Onlar benimle buraya
gelince, hiç vakit kaybetmeden, ятІонэрэ мафэм хьыкум тесшІыхьанэу ситІысыпІэ
ertesi
gün
yargı
kürsüsüne сытетІысхьи, а лІыр дзэлІхэм къязгъэщагъ.
oturup
adamın
getirilmesini
buyurdum.
14
Ne var ki, kalkıp konuşan
davacılar ona, beklediğim türden
kötülüklerle ilgili hiçbir suçlama
yöneltmediler.
19 Ancak
onunla çekiştikleri
bazı sorunlar vardı. Bunlar, kendi
dinlerine ve ölmüş de Pavlus’un
iddiasına göre yaşamakta olan İsa
adındaki birine ilişkin konulardı.
18
Bunları nasıl soruşturacağımı
bilemediğim
için
Pavlus’a,
Yeruşalim’e
gidip
orada
bu
konularda yargılanmaya razı olup
olmayacağını sordum.
21 Ama
kendisi
davasını
İmparator’a iletti, İmparator’un
kararına dek tutuklu kalmak
20
18Къедаохэрэр къэтэджыгъэх. Іоф мыхъо-мышІэкІэ
агъэмысэщт сшІошIыгъ, ау зэрагъэмысэн
бзэджэшІагъэхэу сызэрэгугъагъэхэм ащыщкІэ
агъэмысагъэп. 19Ежьхэр ядин ехьылІагъэу Іоф
заулэхэмкІэ зэгурыІощтыгъэхэп. Исус зыцІэу лІагъэу,
ау Паул псаоу зыфиІуагъэмкІи зэгурыІощтыгъэхэп.
20Мыщ фэдэ Іофхэм хьыкум зэратесшІыхьащт
шІыкІэр сшІагъэпти, а лІым сеупчІыгъ: «Ерусалим
укІоу, ащ хьыкум къыщыптесшІыхьанэу уфая?»
21Паул иІоф Кайсарым хьыкум тырешIыхьэфэ,
хьапсым чIагъэсынэу къызэлъаІом, ар Кайсарым
дэжь сэгъэкІофэ, хьапсым чІагъэсынэу унашъо
14 While they were spending many days there,
Festus laid Paul's case before the king, saying,
"There is a man who was left as a prisoner by
Felix; 15 and when I was at Jerusalem, the
chief priests and the elders of the Jews
brought charges against him, asking for a
sentence of condemnation against him.
16 "I answered them that it is not the custom
of the Romans to hand over any man before
the accused meets his accusers face to face
and has an opportunity to make his defense
against the charges.
17 "So after they had assembled here, I did
not delay, but on the next day took my seat on
the tribunal and ordered the man to be
brought before me.
18 "When the accusers stood up, they began
bringing charges against him not of such
crimes as I was expecting,
19 but they simply had some points of
disagreement with him about their own
religion and about a dead man, Jesus, whom
Paul asserted to be alive.
20 "Being at a loss how to investigate such
matters, I asked whether he was willing to go
to Jerusalem and there stand trial on these
matters. 21 "But when Paul appealed to be
held in custody for the Emperor's decision, I
ordered him to be kept in custody until I send
him to Caesar."
istedi. Ben de onu İmparator’a
göndereceğim
zamana
kadar
tutuklu kalmasını buyurdum.”
22 Agrippa Festus’a, “Ben de bu
adamı dinlemek isterdim” dedi.
Festus da, “Yarın onu dinlersin”
dedi.
Pavlus, Agrippa’nın Önünde
сшІыгъэ.
22– Сэ сшъхьэкІэ а лІым къыІохэрэм сядэІунэу
сыфай, – къыриIуагъ Агриппэ Фест.
– Неущ уезгъэдэІун, – къыІожьыгъ Фест.
22 Then Agrippa said to Festus, "I also would
like to hear the man myself." "Tomorrow," he
said, "you shall hear him."
Paul before Agrippa
Ertesi gün Agrippa ile Berniki
büyük
bir
tantanayla
gelip
komutanlar
ve
kentin
ileri
gelenleriyle
birlikte
toplantı
salonuna
girdiler.
Festus’un
buyruğu üzerine Pavlus içeri
getirildi.
24 Festus, “Kral Agrippa ve burada
bizimle bulunan bütün efendiler”
dedi, “Yeruşalim’de olsun, burada
olsun, bütün Yahudi halkının
bana şikâyet ettiği bu adamı
görüyorsunuz. ‘Onu artık yaşatmamalı!’
diye
haykırıyorlardı.
25 Oysa
ben,
ölüm
cezasını
gerektiren hiçbir suç işlemediğini
anladım.
Yine
de,
kendisi
davasının İmparator’a iletilmesini
istediğinden, onu göndermeye
karar verdim.
26 Ama
Efendimiz’e bu adamla
ilgili yazacak kesin bir şeyim yok.
Bu yüzden onu sizin önünüze ve
özellikle, Kral Agrippa, senin
önüne çıkartmış bulunuyorum.
Amacım,
bu
soruşturmanın
sonucunda
yazacak
bir
şey
bulabilmektir. 27 Bir tutukluyu
İmparator’a
gönderirken,
kendisine yöneltilen suçlamaları
belirtmemek bence anlamsız.”
23
23ЯтІонэрэ мафэм цІыфхэм лъытэныгъэшхо
къафашІызэ, Агриппэрэ Вереникэрэ цІыфхэм хьыкум
зыщатырашІыхьэрэ унэшхом къычIэхьагъэх. Ахэмэ
ягъусагъэх дзэ пэщэшхохэри къалэм итхьэматэхэри.
ЕтІанэ Фест унашъо ышІи, Паул къащагъ.
24– Ори, пачъыхьэ Агриппэ, шъори тигъусэхэу
щыІэ цІыф пстэури, мы лІым шъуеплъ! – къыІуагъ
Фест. – Джуртхэр зэкIэ Ерусалими мыщи садэжь
къакІохи, агъэмысэзэ, «Мы лІыр нахьыбэрэ псэу
хъущтэп», – аІозэ, зыфэкуощтыгъэхэр мыры.
25УкІ зифэшъошэ бзэджагъэ зи ымышІагъэу
къэзгъотыгъ, ау ежь «Кайсарым сиІоф хьыкум
тырерэшІыхь», – ыІуи, лъэІуагъэти, Кайсарым дэжь
згъэкІонэу тесыубытагъ.
26Ау гъэнэфэгъэ къэбар зи ащ ехьылІагъэу
Кайсарым фэстхынэу сиІэп. Арыти, шъуапашъхьэ,
зэкІэми анахьэу оры, пачъыхьэ Агриппэ,
къырязгъэщагъ, хьапсчІэс Паул теупчІызэ, иIоф
тызыхаплъэ ужым, стхыщтыр сшІэным пае; 27сыда
пІомэ, зэрыдгъэмысэрэр ятымыгъашІэу, хьапсчІэс
горэ афядгъэщэныр емыкІоу сэлъытэ.
23 So, on the next day when Agrippa came
together with Bernice amid great pomp, and
entered the auditorium accompanied by the
commanders and the prominent men of the
city, at the command of Festus, Paul was
brought in.
24 Festus said, "King Agrippa, and all you
gentlemen here present with us, you see this
man about whom all the people of the Jews
appealed to me, both at Jerusalem and here,
loudly declaring that he ought not to live any
longer.
25 "But I found that he had committed
nothing worthy of death ; and since he himself
appealed to the Emperor, I decided to send
him.
26 "Yet I have nothing definite about him to
write to my lord. Therefore I have brought him
before you all and especially before you, King
Agrippa, so that after the investigation has
taken place, I may have something to write. 27
"For it seems absurd to me in sending a
prisoner, not to indicate also the charges
against him."
Пачъыхьэ Агриппэ ыпашъхьэ Паул
зызэрэщиухыижьыгъэр
26
1-2
Agrippa
Pavlus’a,
“Kendini
savunabilirsin” dedi. Bunun üzerine Pavlus
elini uzatarak savunmasına şöyle başladı:
“Kral Agrippa! Yahudiler’in bana yönelttiği
bütün suçlamalarla ilgili olarak savunmamı
bugün senin önünde yapacağım için kendimi
mutlu sayıyorum. 3 Özellikle şuna seviniyorum
ki, sen Yahudiler’in bütün törelerini ve
sorunlarını yakından bilen birisin. Bu nedenle
beni sabırla dinlemeni rica ediyorum.
Bütün Yahudiler, gerek başlangıçta kendi
memleketimde,
gerek
Yeruşalim’de,
gençliğimden beri nasıl yaşadığımı bilirler.
5 Beni
eskiden beri tanırlar ve isteseler,
geçmişte dinimizin en titiz mezhebi olan
Ferisiliğe* bağlı yaşadığıma tanıklık edebilirler.
4
Şimdi ise, Tanrı’nın atalarımıza olan vaadine
umut bağladığım için burada bulunmakta ve
yargılanmaktayım.
6
Bu, on iki oymağımızın gece gündüz Tanrı’ya
canla başla kulluk ederek erişmeyi umdukları
vaattir.
Ey
kralım,
Yahudiler’in
bana
yönelttikleri suçlamalar bu umutla ilgilidir.
7
26
Ащ нэужым Агриппэ Паул
риІуагъ:
– Зыуухыижьэу укъэгущыІэн уфит.
Паул ыІэ къыІэти, зиухыижьэу
къыІуагъ:
2– Пачъыхьэ Агриппэ, джуртхэм
сызэрагъэмысэрэ Іоф пстэумкІи о
уапашъхьэ зызэрэщысыухыижьырэр
насыпышІуагъэу зыфэсэлъытэжьы.
3Анахьэу, джуртхэм яхабзэхэри
зэрызэнэкъокъурэ Іоф пстэури
дэгъоу зэрэпшІэхэрэм паешъ ары.
Арышъ, сэ къасІохэрэм щэIагъэ уиIэу
укъядэІункІэ сыолъэІу.
4– СикІэлэгъу къыщегъэжьагъэу,
слъэпкъ сыхэсэу Ерусалим
сызэрэщыпсэурэр джурт пстэуми
дэгъоу ашІэ. 5Ахэмэ сызашІэрэр
бэшІагъэ. Диныр зылэжьырэ цІыф
купхэм ащыщэу анахь пытэу,
фарисей купкІэ заджэхэрэм игъогу
сызэрэрыкІощтыгъэр, ахэр фаехэмэ,
къаушыхьатын алъэкІыщт. 6Тхьэм
тятэжъхэр къызэригъэгугъэгъэ
Іофым сызэрэщыгугъырэм пае, джы
хьыкумэшІым ыпашъхьэ
сыкъыращагъ. 7Тхьэм тятэжъхэр
къызэригъэгугъэгъэ дэдэр ары
тлъэпкъ иунэгъо лъэпкъ пшІыкІутІур
чэщи мафи агу етыгъэу, Тхьэм
фэлажьэхэзэ, къагъотынэу
Paul's Defense before Agrippa
261 Agrippa said to Paul, "You are
permitted to speak for yourself." Then
Paul stretched out his hand and
proceeded to make his defense:
2 "In regard to all the things of which I
am accused by the Jews, I consider
myself fortunate, King Agrippa, that I
am about to make my defense before
you today; 3 especially because you are
an expert in all customs and questions
among the Jews; therefore I beg you to
listen to me patiently.
4 "So then, all Jews know my manner
of life from my youth up, which from
the beginning was spent among my
own nation and at Jerusalem; 5 since
they have known about me for a long
time, if they are willing to testify, that I
lived as a Pharisee according to the
strictest sect of our religion.
6 "And now I am standing trial for the
hope of the promise made by God to
our fathers;
7 the promise to which our twelve
tribes hope to attain, as they earnestly
serve God night and day. And for this
hope, O King, I am being accused by
Jews.
8 Sizler, Tanrı’nın ölüleri diriltmesini neden
‘inanılmaz’ görüyorsunuz?
Doğrusu ben de, Nasıralı İsa adına karşı
elimden
geleni
yapmam
gerektiği
düşüncesindeydim. 10 Ve Yeruşalim’de bunu
yaptım.
Başkâhinlerden
aldığım
yetkiyle
kutsallardan birçoğunu hapse attırdım; ölüm
cezasına çarptırıldıkları zaman oyumu onların
aleyhinde kullandım.
9
11 Bütün havraları dolaşıp sık sık onları
cezalandırır, inandıklarına küfretmeye zorlardım. Öylesine kudurmuştum ki, onlara
zulmetmek için bulundukları yabancı kentlere
bile giderdim.
зыщыгугъыхэу зыпаплъэхэрэр. О
пачъыхь, сэри ащ сызэрэщыгугъырэр
ары джуртхэр къызкІысэдаохэрэр.
8Тхьэм лІагъэхэр къызэригъэтэджыжьыщтхэр къэмыхъун Іофэу
сыд пае шъулъытэрэ?
9– ЗэрэслъэкІэу Назарет щыщ Исус
ыцІэ сыпэуцужьын фаеу сэри
сшІошъ хъущтыгъэ. 10Ерусалим
аущтэу щысшІыщтыгъ. Дин
пэщэшхохэм фитыныгъэ къаІысхыти, сицІыфхэм Тхьэм ицІыф
лъапІэхэм ащыщхэу бэхэр хьапсым
чІязгъадзэщтыгъэх. Тетыгъо зиІэхэм
ахэмэ укІ хьыкум затыралъхьэм, сэри
ар игъоу слъытагъэ. 11Синэгогу
пстэуми ахэмэ бэрэ къин щязгъэщэчыщтыгъ, Исус езгъэхъонынхэуи
сыпылъыщтыгъ. Лъэшэу сафэгубжэу,
къин язгъэщэчынэу хымэ къалэхэми
анэс сакІэлъыкІощтыгъ.
8 "Why is it considered incredible
among you people if God does raise the
dead?
9 "So then, I thought to myself that I
had to do many things hostile to the
name of Jesus of Nazareth. 10 "And
this is just what I did in Jerusalem ;
not only did I lock up many of the
saints in prisons, having received
authority from the chief priests, but
also when they were being put to death
I cast my vote against them.
11 "And as I punished them often in all
the synagogues, I tried to force them to
blaspheme; and being furiously
enraged at them, I kept pursuing them
even to foreign cities.
Зиусхьан Исус игъогу Паул
зэрэтехьагъэм икъэбар
къызэриІотэжьыгъэр
Bir keresinde başkâhinlerden aldığım
yetki ve görevle Şam’a doğru yola çıkmıştım.
12
13 Ey kralım, öğlende yolda giderken, gökten
gelip benim ve yol arkadaşlarımın çevresini
aydınlatan, güneşten daha parlak bir ışık
gördüm.
14
Hepimiz yere yıkılmıştık. Bir sesin bana
12– Аущтэу дин пэщэшхохэм
фитыныгъэ къаІысхыгъэу, пшъэрылъи къысатыгъэу, Дамаск гъогум
сытетыгъ. 13Шэджагъом гъогум
сырыкІозэ, тыгъэм нахьи нахь
лыдырэ нэфынэ горэ уашъом къехэу,
сигъусэхэмрэ сэррэ тыкъиуцухьэу
слъэгъугъэ, типачъыхь. 14Тэ зэкІэ
12 "While so engaged as I was
journeying to Damascus with the
authority and commission of the chief
priests, 13 at midday , O King, I saw
on the way a light from heaven,
brighter than the sun, shining all
around me and those who were
journeying with me. 14 "And when we
İbrani* dilinde seslendiğini duydum. ‘Saul,
Saul, neden bana zulmediyorsun?’ dedi.
‘Üvendireye karşı tepmekle kendine zarar
veriyorsun.’
Ben de, ‘Ey Efendim, sen kimsin?’ dedim.
‘Ben senin zulmettiğin İsa’yım’ diye yanıt verdi
Rab.
15
’Haydi, ayağa kalk. Seni hizmetimde
görevlendirmek için sana göründüm. Hem
gördüklerine, hem de kendimle ilgili sana
göstereceklerime tanıklık edeceksin.
16
17-18 Seni kendi halkının ve öteki ulusların
elinden kurtaracağım. Seni, ulusların gözlerini
açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan’ın
hükümranlığından Tanrı’ya döndürmek için
gönderiyorum. Öyle ki, bana iman ederek
günahlarının affına kavuşsunlar ve kutsal
kılınanların arasında yer alsınlar.’
чІыгум тытефагъэу, джуртыбзэкІэ
макъэ горэм моущтэу къыІоу
зэхэсхыгъ:
– «Шаул, Шаул, сыд пае къин
сэбгъэщэчыра? Цур зием ибэщ
кІыхьэ папцІэм цур ылъакъокІэ
къызэрешъутырырэм фэдэу ошІымэ,
уиягъэ зэогъэкІыжьы».
15– «О ухэта, Зиусхьан?» – сІуагъэ.
– «Исусэу къин зэбгъэщэчырэр сэры»,
– къыІожьыгъ Зиусхьаным. – 16«Ау
джы къэтэджи, о плъакъомэ
къатеуцожь. Сэ къысфэлажьэрэ лІы
ухъунэу, Іофхэу плъэгъугъэхэмрэ
озгъэлъэгъущтхэмрэ
къэуушыхьатынхэуи узгъэнэфагъ,
зыозгъэлъэгъугъ. 17О плъэпкърэ
хымэхэу узфэзгъэкІощтхэмрэ
укъаІэпысхыжьыщт. 18Ахэр
шІункІым къыхэкІынхэшъ, нэфынэм
зыкъыфагъэзэным паий, шэйтаным
итетыгъо къычІэкІынхэшъ, Тхьэм
зыкъыфагъэзэным паий, ахэмэ
анэхэр къэбгъэплъэжьынхэу адэжь
усэгъакІо. Аущтэу сэркІэ
шІошъхъуныгъэ зэряІэм пае,
япсэкІодшIагъэхэр афэгъущтых,
Тхьэм ицІыфхэу ежь зыкъезытыгъэхэм ІахьышІоу къалъыIэсыщтри
ахэми къалъыIэсыщт».
Паул джуртхэмрэ хымэ
лъэпкъхэмрэ апашъхьэ Исус
шыхьат зэрэщыфэхъугъэр
had all fallen to the ground, I heard a
voice saying to me in the Hebrew
dialect, 'Saul, Saul, why are you
persecuting Me? It is hard for you to
kick against the goads.'
15 "And I said, 'Who are You, Lord?'
And the Lord said, 'I am Jesus whom
you are persecuting. 16 'But get up
and stand on your feet ; for this
purpose I have appeared to you, to
appoint you a minister and a witness
not only to the things which you have
seen, but also to the things in which I
will appear to you; 17 rescuing you
from the Jewish people and from the
Gentiles, to whom I am sending you,
18 to open their eyes so that they may
turn from darkness to light and from
the dominion of Satan to God, that
they may receive forgiveness of sins
and an inheritance among those who
have been sanctified by faith in Me.'
Bunun için, ey Kral Agrippa, bu göksel
görüme uymazlık etmedim.
19
Önce Şam ve Yeruşalim halkını, sonra
bütün Yahudiye bölgesini ve öteki ulusları,
tövbe edip Tanrı’ya dönmeye ve bu tövbeye
yaraşır işler yapmaya çağırdım.
20
Yahudiler’in beni tapınakta yakalayıp
öldürmeye kalkmalarının nedeni buydu.
21
22 Ama bugüne dek Tanrı yardımcım oldu.
Bu sayede burada duruyor, büyük küçük
herkese
tanıklık
ediyorum.
Benim
söylediklerim, peygamberlerin ve Musa’nın
önceden haber verdiği olaylardan başka bir şey
değildir.
23 Onlar,
Mesih’in* acı çekeceğini ve
ölümden dirilenlerin ilki olarak gerek kendi
halkına, gerek öteki uluslara ışığın doğuşunu
ilan edeceğini bildirmişlerdi.”
19– Арышъ, пачъыхьэ Агриппэ,
уашъом щыIэу зыкъысэзгъэлъэгъугъэм сыпэуцужьыгъэп. 20Апэу
Дамаск къалэм дэсхэм, етІанэ
Ерусалим дэсхэм, Иудей хэкум зэкІэ
исхэми, хымэ лъэпкъхэм ащыщхэми
язгъэІущтыгъ, япсэкІодшIагъэхэм
афыкІэгъожьынхэшъ, Тхьэм игъогу
техьанхэу зэрэфаери, япсэкІодшIагъэхэм зэрафыкІэгъожьыгъэм
фэшъошэ ІофышІухэр агъэцэкІэнхэ
зэрэфаери. 21Джары джуртхэм
Тхьэм иунэшхо сыщаубыти,
саукІыным зыкІыпылъыгъэхэр. 22Ау
непэ нэсыфэкІэ Тхьэр ІэпыІэгъу
къысфэхъузэ, цІыкІуми инми
апашъхьэ мыщ дэжьым сыщытэу
шъыпкъэм шыхьат сыфэхъу.
Пегъымбархэмрэ пегъымбар Мусэрэ
къэхъун фэе Іофхэу зыфаІуагъэхэм
анэмыкІхэр къасІохэрэп; 23Христос
къин ыщэчын зэрэфэягъэри, апэрэу
лІагъэхэм къахэтэджыкІыжьыгъэу,
ежь ылъэпкърэ хымэ лъэпкъхэмрэ
нэфынэм икъэбар къаригъэІун
зэрэфэягъэри ары зыфасІохэрэр.
19 "So, King Agrippa, I did not prove
disobedient to the heavenly vision,
20 but kept declaring both to those of
Damascus first, and also at Jerusalem
and then throughout all the region of
Judea, and even to the Gentiles, that
they should repent and turn to God,
performing deeds appropriate to
repentance.
21 "For this reason some Jews seized
me in the temple and tried to put me to
death.
22 "So, having obtained help from God,
I stand to this day testifying both to
small and great, stating nothing but
what the Prophets and Moses said was
going to take place;
23 that the Christ was to suffer, and
that by reason of His resurrection from
the dead He would be the first to
proclaim light both to the Jewish
people and to the Gentiles."
Агриппэ шІошъхъуныгъэ
зыригъэІэнэу Паул зэрелъэІугъэр
Pavlus
bu
şekilde
savunmasını
sürdürürken Festus yüksek sesle, “Pavlus,
çıldırmışsın sen! Çok okumak seni delirtiyor!”
24
24Паул аущтэу зиухыижь зэхъум,
Фест мэкъэшхокІэ къыІуагъ:
24 While Paul was saying this in his
defense, Festus said in a loud voice,
dedi.
Pavlus, “Sayın Festus” dedi, “Ben çıldırmış
değilim. Gerçek ve akla uygun sözler
söylüyorum.
25
Kral bu konularda bilgili olduğu için
kendisiyle çekinmeden konuşuyorum. Bu
olaylardan
hiçbirinin
onun
dikkatinden
kaçmadığı kanısındayım. Çünkü bunlar ücra
bir köşede yapılmış işler değildir.
26
Kral
Agrippa,
sözlerine
inanıyor
biliyorum.”
27
sen
peygamberlerin
musun?
İnandığını
Agrippa Pavlus’a şöyle dedi: “Bu kadar kısa
bir sürede beni ikna edip Mesihçi mi
yapacaksın?”
28
İster
Pavlus,
bugün
dışında
29
kısa ister uzun sürede olsun dedi
“Tanrı’dan dilerim ki yalnız sen değil,
beni dinleyen herkes, bu zincirler
benim gibi olsun!”
Kral, vali, Berniki ve onlarla birlikte
oturanlar kalkıp dışarı çıktıktan sonra
aralarında şöyle konuştular: “Bu adamın, ölüm
ya da hapis cezasını gerektiren bir şey yaptığı
yok.”
30-31
32 Agrippa da Festus’a, “Bu adam davasını
Sezar’a* iletmeseydi, serbest bırakılabilirdi”
dedi.
– Паул, уиакъыл уиежьэп о. УишІэныгъэшхо пшъхьэ зэригъэкІокІыгъ.
25– Сэ сшъхьэ зэкІокІыгъэп,
лъытэныгъэ зиІэ Фест, – къыІожьыгъ
Паул, – сэ къасІохэрэр гущыІэ
шъыпкъэх, гущыІэ губзыгъэх.
26Пачъыхьэм мы Іофхэр ешІэ, ащ
ыпашъхьи гушхокІэ сыкъыщэгущыІэ.
Ащ гу зылъимытэгъэ Іоф а Іофхэм
зэрахэмытым сицыхьэ телъ, сыда
пІомэ, мы Іофхэр зэкІэ зы къогъу
горэм къыщыхъугъэхэп. 27Пачъыхьэ
Агриппэ, пегъымбархэм атхыгъэхэмкІэ шІошъхъуныгъэ уиІа?
ШІошъхъуныгъэ зэрэуиІэр сэшІэ.
28– Аущтэу псынкІэу Христос игъогу
сытебгъэхьанэу огугъа? – къыриIуагъ
Агриппэ Паул.
29– ПсынкІэми мыпсынкІэми о
уимызакъоу, ау непэ сэ къасІохэрэр
зэхэзыхырэ пстэури сэ сфэдэ хъунхэу
Тхьэм селъэІу, ау Іэхъу-лъэхъу
атерэмылъ, – къыІожьыгъ Паул.
30Ащ нэужым пачъыхьэр,
Іэшъхьэтетыр, Вереникэ, ахэмэ
ягъусэхэу щысыгъэхэр
къэзэрэгъэтэджыжьыгъэх. 31Унэм
зекІыжьхэм, зэраІожьыгъ:
– УкІ е хьапс зифэшъошэ Іоф мы
лІым зи ышІагъэп.
32ЕтІанэ Агриппэ Фест риІуагъ:
– Мы лІым иІоф Кайсарым хьыкум
тыришІыхьанэу мылъэІуагъэмэ,
шъхьафитэу ттІупщыжьын
тлъэкІыщтыгъэ.
"Paul, you are out of your mind! Your
great learning is driving you mad."
25 But Paul said, "I am not out of my
mind, most excellent Festus, but I
utter words of sober truth.
26 "For the king knows about these
matters, and I speak to him also with
confidence, since I am persuaded that
none of these things escape his notice;
for this has not been done in a corner.
27 "King Agrippa, do you believe the
Prophets? I know that you do."
28 Agrippa replied to Paul, "In a short
time you will persuade me to become a
Christian."
29 And Paul said, "I would wish to
God, that whether in a short or long
time, not only you, but also all who
hear me this day, might become such
as I am, except for these chains." 30
The king stood up and the governor
and Bernice, and those who were
sitting with them,
31 and when they had gone aside, they
began talking to one another, saying,
"This man is not doing anything
worthy of death or imprisonment."
32 And Agrippa said to Festus, "This
man might have been set free if he had
not appealed to Caesar.
Pavlus’un Roma’ya Deniz Yolculuğu
27
1
İtalya’ya doğru yelken açmamıza
karar verilince, Pavlus’la öteki bazı tutukluları
Avgustus
taburundan
Yulius
adlı
bir
yüzbaşıya teslim ettiler.
Asya İli’nin* kıyılarındaki limanlara
uğrayacak olan bir Edremit gemisine binerek
denize
açıldık.
Selanik’ten
Makedonyalı
Aristarhus da yanımızdaydı.
2
3 Ertesi gün Sayda’ya uğradık. Pavlus’a
dostça
davranan
Yulius,
ihtiyaçlarını
karşılamaları
için
dostlarının
yanına
gitmesine izin verdi.
Oradan yine denize açıldık. Rüzgar ters
yönden estiği için Kıbrıs’ın rüzgar altından
geçtik.
4
Kilikya ve Pamfilya açıklarından geçerek
Likya’nın Mira Kenti’ne geldik.
5
Orada, İtalya’ya gidecek bir İskenderiye
gemisi bulan yüzbaşı, bizi o gemiye bindirdi.
6
7
Günlerce ağır ağır yol alarak Knidos
Рим къэлэшхом кІонэу Паул
къухьэ горэм зэритІысхьагъэр
27
Италием къухьэкІэ тэ*
тызэрэкІощтым, Іэшъхьэтет Фест
зытыреубытэм, Паули нэмыкІрэ
хьапсчІэс купи Кайсарым идзэ
ыцІэкІэ заджэхэу, нэбгырэ шъих
хъурэ дзэлІ купым ипащэхэм
ащыщэу, Иулый зыцІэм ыІэ
рилъхьагъэх. 2Адрамит къалэм
къикIырэ къухьэу Асие хэкум
ихыІушъо Іут къалэхэм анэсыщтым
титІысхьи, тежьагъ. Аристарх зыцІэу
Македоние хэкум ит Фессалоникэ
къалэм щыщыр тигъусагъ.
3ЯтІонэрэ мафэм къалэу Сидон
тынэсыгъ. Иулый нэшІукІэ Паул
къеплъи, Паул иныбджэгъухэу ащ
дэсхэм Паул ищыкІагъэхэр
къыратынхэм пае, ахэмэ адэжь
кІонэу фит ышІыгъ. 4Ащ тыщежьи,
жьыбгъэр къызэрэтпеорэм пае, Кипр
хыгъэхъунэм ылъэныкъоу жьыбгъэ
къызыщемыпщэрэм тыготэу
тыкІуагъ. 5Киликие хэкумрэ
Памфилие хэкумрэ афэзэнкІэ хым
тызэпырыкІи, Ликие хэкум икъалэу
Мирэ тынэсыгъ. 6Ащ Александрие
къалэм къикIэу, Италием кІонэу
къухьэ горэ дзэ пащэм къыщигъоти,
тыригъэтІысхьагъ. 7Мэфэ заулэрэ
Paul Is Sent to Rome
27
1 When it was decided that we
would sail for Italy, they proceeded to
deliver Paul and some other prisoners
to a centurion of the Augustan cohort
named Julius.
2 And embarking in an Adramyttian
ship, which was about to sail to the
regions along the coast of Asia, we put
out to sea accompanied by
Aristarchus, a Macedonian of
Thessalonica.
3 The next day we put in at Sidon;
and Julius treated Paul with
consideration and allowed him to go to
his friends and receive care.
4 From there we put out to sea and
sailed under the shelter of Cyprus
because the winds were contrary.
5 When we had sailed through the sea
along the coast of Cilicia and Pamphylia, we landed at Myra in Lycia. 6
There the centurion found an
Alexandrian ship sailing for Italy, and
he put us aboard it.
7 When we had sailed slowly for a
good many days, and with difficulty
Kenti’nin açıklarına güçlükle gelebildik.
Rüzgar bize engel olduğundan Salmone
burnundan dolanarak Girit’in rüzgar altından
geçtik.
Kıyı boyunca güçlükle ilerleyerek Laseya
Kenti’nin yakınlarında bulunan ve Güzel
Limanlar denilen bir yere geldik.
8
Epey vakit kaybetmiştik; oruç günü bile
geçmişti. O mevsimde deniz yolculuğu
tehlikeli olacaktı. Bu nedenle Pavlus onları
uyardı: “Efendiler” dedi, “Bu yolculuğun
yalnız yük ve gemiye değil, canlarımıza da çok
zarar ve ziyan getireceğini görüyorum.”
9-10
Ama yüzbaşı, Pavlus’un söylediklerini
dinleyeceğine, kaptanla gemi sahibinin sözüne
uydu.
11
12 Liman kışlamaya elverişli olmadığından
gemidekilerin çoğu, oradan tekrar denize
açılmaya, mümkünse Feniks’e ulaşıp kışı
orada geçirmeye karar verdiler.Feniks, Girit’in
lodos ve karayele kapalı bir limanıdır.
мэкІэ-макІэу тыкІозэ, къинкІэ Книд
къалэм пэчъынатIэ тыхъугъ. Ау
жьыбгъэм занкІэу тигъэкІуагъэпти,
хым къыхэщэикІыгъэ чІыгу къуапэу
Салмонэ зыцІэм тыблэкІызэ, Крит
хыгъэхъунэм ылъэныкъоу жьыбгъэр
къызыщемыпщэрэм тыготэу
тыкІуагъ. 8Хы гъунэм тыготэу
къинкІэ тыкІозэ, Ласей къалэм
пэгъунэгъоу «КъухьэуцупІэшІухэр»
зыфаІорэ чІыпІэм тынэсыгъ.
9Охътабэ тешIэгъагъ, къухьэкІи
узекІоныр щынагъо хъугъагъэ, сыда
пІомэ, нэкІ мафэри блэкІыгъэхагъ.
Арыти, Паул лІыхэм агуригъаІозэ,
10моущтэу ариІуагъ:
– Шъо, лІы купыр, сэ зэрэслъэгъурэмкІэ, тигъогу щынагъо хэлъ,
хьылъэхэмрэ къухьэмрэ ямызакъоу,
тпсэхэри тшІокІодынхэкIэ щынагъо
щыІ.
11Ау дзэ пащэр Паул къыІуагъэхэм
анахьи, къухьэм итхьэматэми
къухьэр зиеми къаІуагъэхэм нахь
ядэІущтыгъ. 12КІымафэр ащ
дэжьым щыдгъэкІонэу зэрэкъухьэ
мыуцупІэшІум пае, а чІыпІэм
тыкъыщежьэжьынышъ, амал иІэмэ,
Финик зыцІэ къухьэуцупІэм
тынэсынышъ, кІымафэр ащ
щыдгъэкІонэу нахьыбэр зэгурыІуагъ.
Финик зыцІэ къухьэуцупІэр Крит
хыгъэхъунэм икъухьэуцупІэхэм
ащыщыгъ, къыблэ тыгъэ къохьэпІэ
лъэныкъокІи, темыр* тыгъэ
had arrived off Cnidus, since the wind
did not permit us to go farther, we
sailed under the shelter of Crete, off
Salmone;
8 and with difficulty sailing past it we
came to a place called Fair Havens,
near which was the city of Lasea.
9 When considerable time had passed
and the voyage was now dangerous,
since even the fast was already over,
Paul began to admonish them, 10 and
said to them, "Men, I perceive that the
voyage will certainly be with damage
and great loss, not only of the cargo
and the ship, but also of our lives."
11 But the centurion was more
persuaded by the pilot and the captain
of the ship than by what was being
said by Paul. 12 Because the harbor
was not suitable for wintering, the
majority reached a decision to put out
to sea from there, if somehow they
could reach Phoenix, a harbor of
Crete, facing southwest and northwest, and spend the winter there.
къохьэпІэ лъэныкъокІи фэгъэзагъ.
Хым жьыбгъэшхо
зэрэщыхъугъэр
Fırtına
Güneyden hafif bir rüzgar esmeye
başlayınca, bekledikleri anın geldiğini sanarak
demir aldılar; Girit kıyısını yakından izleyerek
ilerlemeye başladılar.
13
13КъыблэмкІэ къикІэу жьыбгъэ
тІэкІу къепщэ зэхъум, агу хэлъыр
къадэхъугъэу ашІошІи, ежьагъэх
Крит хыгъунэм готхэу.
13 When a moderate south wind came
up, supposing that they had attained
their purpose, they weighed anchor
and began sailing along Crete, close
inshore.
Shipwreck
Ne var ki, çok geçmeden
Evrakilon denen bir kasırga koptu.
14
karadan
Kasırgaya tutulan gemi rüzgara karşı
gidemeyince,
kendimizi
sürüklenmeye
bıraktık.
15
Gavdos denen küçük bir adanın rüzgar
altına sığınarak geminin filikasını güçlükle
sağlama alabildik.
16
Filikayı yukarı çektikten sonra halatlar
kullanarak gemiyi alttan kuşattılar. Sirte
Körfezi’nin sığlıklarında karaya oturmaktan
korktukları için yelken takımlarını indirip
kendilerini sürüklenmeye bıraktılar.
17
14Ау бэ темышІэу, «Темыр тыгъэ
къокІыпІэмкІэ къикІырэ жьыбгъэшхор» хыгъэхъунэм ылъэныкъокIэ
къикІэу къапеуагъ. 15Жьыбгъэшхом
къухьэр зэкIиубытагъ. Къухьэр
жьыбгъэшхом пэдгъэуцужьын
тымылъэкІ зэхъум, ыуж тикІыжьыгъ, псыорхэм къухьэр къырахьакIэу жьыбгъэм тырифыжьагъ.
16Клаудэ зыцІэ хыгъэхъунэ цІыкІу
горэм ылъэныкъоу жьыбгъэ
къызыщемыпщэрэм тыготэу
тыкIозэ, къинкІэ къухьэм икъуашъо
мыкІодэу къэдгъэнэжьыгъ.
17Къуашъор къаІэти, къухьэм
ыкІоцІ къызырагъэуцом ыуж,
кІэпсэшхохэр къухьэм
къыращэкIыгъ жьыбгъэшхом
зэпкъыримыутыным пае. Къухьэр
Сыртис зыцІэ щэнджыпІэм
къытенэнкІэ щынагъэхэти, чэтэнхэр
14 But before very long there rushed
down from the land a violent wind,
called Euraquilo; 15 and when the
ship was caught in it and could not
face the wind, we gave way to it and
let ourselves be driven along.
16 Running under the shelter of a
small island called Clauda, we were
scarcely able to get the ship's boat
under control.
17 After they had hoisted it up, they
used supporting cables in
undergirding the ship; and fearing
that they might run aground on the
shallows of Syrtis, they let down the
sea anchor and in this way let
themselves be driven along.
Fırtına bizi bir hayli hırpaladığı için
ertesi gün gemiden yük atmaya başladılar.
18
19 Üçüncü gün geminin takımlarını kendi
elleriyle denize attılar.
Günlerce ne güneş ne de yıldızlar
göründü.
Fırtına da
olanca şiddetiyle
sürdüğünden, artık kurtuluş umudunu
tümden yitirmiştik.
20
Adamlar uzun zaman yemek yiyemeyince
Pavlus ortaya çıkıp şöyle dedi: “Efendiler, beni
dinleyip Girit’ten ayrılmamanız, bu zarar ve
ziyana uğramamanız gerekirdi.
21
Şimdi size öğüdüm şu: Cesur olun! Gemi
mahvolacak, ama aranızda hiçbir can kaybı
olmayacak.
23-24 Çünkü
kendisine
ait
olduğum,
kendisine kulluk ettiğim Tanrı’nın bir meleği
bu gece yanıma gelip dedi ki, ‘Korkma Pavlus,
Sezar’ın* önüne çıkman gerekiyor. Dahası
Tanrı, seninle birlikte yolculuk edenlerin
hepsini sana bağışlamıştır.’
22
Bunun için efendiler, cesur olun!
Tanrı’ya inanıyorum ki, her şey tıpkı bana
bildirildiği gibi olacak.
26 Ancak
bir adada karaya oturmamız
gerekiyor.”
25
къырагъэхыгъ, аущтэуи
жьыбгъэшхом зырагъэфыщтыгъ.
18ЯтІонэрэ мафэми жьыбгъэр
щынэгъошхуагъэти, хьылъэхэр хым
хадзэу аублагъ. 19Ящэнэрэ мафэм
къухьэм иІэмэ-псымэхэм ащыщхэр
тэр-тэрэу тIэхэмкIэ хым хэтыдзагъ.
20Мэфэ заулэрэ тыгъи жъуагъуи
къэмылъагъохэу, жьыбгъэшхор
зэпыугъэпти, тымыкІодэу
тыкъэнэжьыным игугъапІэ
тиІэжьыгъэп.
21ЛІыхэр мышхэхэу бэ зытешІэм,
Паул ахэмэ апашъхьэ къиуцуи,
къыІуагъ:
– Шъо, лІы купыр, сэ шъукъысэдэІоу
Крит шъукъыщемыжьэгъагъэмэ,
зэрар зи шъуиІэщтыгъэп,
шъуащыщэу зи кІодыщтыгъэп. 22Ау
джы шъугу шъумыгъэкІоды,
къышъосэІо, шъуащыщэу зи
кІодыщтэп. Къухьэр ары ныІэп
кІодыщтыр. 23Тхьэу зибын
сыщыщэу, сызыфэлажьэрэм
имэлэІич нычэпэ къысфэлъагъуи,
24къысиІуагъ: «Умыщын, Паул!
Кайсарым ыпашъхьэ уиуцон фае.
Къухьэм исхэу къыбдакІохэрэ
пстэури о уихьатыркІэ Тхьэм
ынэшІукІэ мыкІодхэу къыгъэнэжьыщтых». 25Арышъ, шъо, лІы
купыр, шъугу шъумыгъэкІоды.
Тхьэм къызэрэсиІуагъэм фэдэу
зэрэхъущтымкІэ ежь сыщэгугъы.
26Ау жьыбгъэшхом хыгъэхъунэ
18 The next day as we were being
violently storm-tossed, they began to
jettison the cargo; 19 and on the third
day they threw the ship's tackle
overboard with their own hands.
20 Since neither sun nor stars
appeared for many days, and no small
storm was assailing us, from then on
all hope of our being saved was
gradually abandoned. 21 When they
had gone a long time without food,
then Paul stood up in their midst and
said, "Men, you ought to have followed
my advice and not to have set sail
from Crete and incurred this damage
and loss.
22 "Yet now I urge you to keep up
your courage, for there will be no loss
of life among you, but only of the ship.
23 "For this very night an angel of the
God to whom I belong and whom I
serve stood before me, 24 saying, 'Do
not be afraid, Paul ; you must stand
before Caesar ; and behold, God has
granted you all those who are sailing
with you.'
25 "Therefore, keep up your courage,
men, for I believe God that it will turn
out exactly as I have been told.
26 "But we must run aground on a
certain island."
Gemi Karaya Oturuyor
On dördüncü gece İyon Denizi’nde
sürükleniyorduk. Gece yarısına doğru
gemiciler karaya yaklaştıklarını sezinlediler.
27
Denizin derinliğini ölçtüler ve yirmi kulaç
olduğunu gördüler. Biraz ilerledikten sonra
bir daha ölçtüler, on beş kulaç olduğunu
gördüler.
28
Kayalıklara
bindirmekten
korkarak
kıçtan dört demir attılar ve günün tez doğması
için dua ettiler.
29
Bu sırada gemiciler gemiden kaçma
girişiminde bulundular. Baş taraftan demir
atacaklarmış gibi yapıp filikayı denize
indirdiler.
30
31 Ama
Pavlus
yüzbaşıyla
askerlere,
“Bunlar
gemide
kalmazsa,
siz
kurtulamazsınız” dedi.
Bunun üzerine askerler ipleri kesip filikayı
denize düşürdüler.
32
Gün doğmak üzereyken Pavlus herkesi
yemek yemeye çağırdı. “Bugün on dört
gündür kaygılı bir bekleyiş içindesiniz, hiçbir
şey yemeyip aç kaldınız” dedi.
33
Bunun için size rica ediyorum, yemek yiyin.
Kurtuluşunuz için bu gerekli.Hiçbirinizin
başından tek kıl bile eksilmeyecektir.
34
горэм тырифылІэн фае.
27ЯпшІыкІуплІэнэрэ чэщым Адриэ
хым тытетэу жьыбгъэшхом къухьэр
ыфызэ, чэщныкъом лІыхэм чІыгу
горэ гъунэгъу къызэрэхъугъэм гу
лъатагъ. 28Хым икуугъэ зашым,
ІэплІэкІу тІокІ хъугъэ. ТІэкІу джыри
тыкІуи, етІани икуугъэ зашым,
ІэплІэкІу пшІыкІутф хъугъэ.
29Жьыбгъэшхом къухьэр
мыжъошхохэм ашІуигъэнэнкІэ
щынагъэхэти, къухьэм ыкІэкІэ
гъурзиплІ радзыхыгъэу, нэф
къэшъыным гузажъохэу
паплъэщтыгъэх. 30Шъэфэу
хэхьажьынхэр ягухэлъэу къухьэр
зыфыхэрэм ащ ыпэкІэ гъурз заулэ
радзыхырэм фэдэ зашІи, къуашъор
хым ратІупщэхыгъ. 31Джащыгъум
Паул дзэ пащэмрэ дзэлІхэмрэ
ариІуагъ:
– А лІыхэр къухьэм къимынэхэмэ,
шъупсэхэр мыкІодхэу къэжъугъэнэжьынхэ шъулъэкІыщтэп.
32Паул аущтэу зареІом, дзэлІмэ
къуашъом икІэпсэшхохэр
зэпаупкІыхи, къуашъор
рагъэфэхыгъ.
33Нэф зэшъым, Паул зэкІэми
шхэнхэу ялъэІуи, къыІуагъ:
– Непэ мэфэ пшІыкІуплІ мэхъу
гузэжъогъум шъухэтэу зи
зышъумышхыгъэр. 34Арышъ,
шъушхэнэу лъэшэу сышъолъэІу,
шъумыкІодэу шъукъэнэжьыным пае,
27 But when the fourteenth night
came, as we were being driven about
in the Adriatic Sea, about midnight
the sailors began to surmise that they
were approaching some land. 28 They
took soundings and found it to be
twenty fathoms; and a little farther on
they took another sounding and found
it to be fifteen fathoms. 29 Fearing
that we might run aground
somewhere on the rocks, they cast
four anchors from the stern and
wished for daybreak. 30 But as the
sailors were trying to escape from the
ship and had let down the ship's boat
into the sea, on the pretense of
intending to lay out anchors from the
bow, 31 Paul said to the centurion
and to the soldiers, "Unless these men
remain in the ship, you yourselves
cannot be saved."
32 Then the soldiers cut away the
ropes of the ship's boat and let it fall
away.
33 Until the day was about to dawn,
Paul was encouraging them all to take
some food, saying, "Today is the
fourteenth day that you have been
constantly watching and going
without eating, having taken nothing.
34 "Therefore I encourage you to take
some food, for this is for your
preservation, for not a hair from the
Pavlus bunları söyledikten sonra ekmek
aldı, hepsinin önünde Tanrı’ya şükretti,
ekmeği bölüp yemeye başladı.
35
36
Hepsi bundan cesaret alarak yemek yedi.
Gemide
kişiydik.
37
toplam
iki
yüz
yetmiş
altı
Herkes doyduktan sonra, buğdayı denize
boşaltarak gemiyi hafiflettiler.
38
ар шъуищыкІагъ. Шъуащыщэу зыми
ышъхьац налъэ кІодыщтэп.
35Паул аущтэу къызеІом, хьалыгъу
къышти, зэкІэмэ апашъхьэ Тхьэм
щытхъу щыфишІи, хьалыгъур
зэгуичи, ышхэу ыублагъ. 36ЗэкІэми
гу къызыІэпашІыхьажьи, ахэри
шхагъэх. 37Тэ къухьэм ис пстэури
нэбгырэ шъитІурэ тІокІищырэ
пшІыкІухырэ тыхъущтыгъ.
38Ахэмэ зызагъэшхэкІыжьым, коц
хьылъэхэр хым хадзэхэзэ, къухьэр
нахь псынкІэ ашІыгъ.
head of any of you will perish." 35
Having said this, he took bread and
gave thanks to God in the presence of
all, and he broke it and began to eat.
36 All of them were encouraged and
they themselves also took food. 37 All
of us in the ship were two hundred
and seventy-six persons.
38 When they had eaten enough , they
began to lighten the ship by throwing
out the wheat into the sea.
Къухьэр зэрэзэхэкъутагъэр
39 Gündüz
olunca
gördükleri
karayı
tanıyamadılar. Ama kumsalı olan bir körfez
farkederek, mümkünse gemiyi orada karaya
oturtmaya karar verdiler.
40 Demirleri kesip denizde bıraktılar. Aynı
anda dümenlerin iplerini çözüp ön yelkeni
rüzgara vererek kumsala yöneldiler.
41 Gemi bir kum yükseltisine çarpıp karaya
oturdu. Geminin başı kuma saplanıp
kımıldamaz oldu, kıç tarafı ise dalgaların
şiddetiyle dağılmaya başladı.
Askerler, tutuklulardan hiçbiri yüzerek
kaçmasın diye onları öldürmek niyetindeydi.
42
43-44
Ama
Pavlus’u
kurtarmak
isteyen
39Нэф къызэшъым, хыІушъор
ашІэжьыгъэп, ау пшахъо Іулъэу зы
хытІуалэ* горэ алъэгъугъ. Амал
иIэмэ, ащ къухьэр рафылІэнэу
тыраубытагъ. 40Гъурзыхэм
якІэпсэшхохэр зэпаупкІи, хым
къыханагъэх. Ардэдэм къухьэр
зыгъэІорышІэрэ хьанцэхэм
якІэпсэшхохэри атІэтагъэх. ЕтІанэ
чэтэн цІыкІур жьыбгъэм щагъаІи,
хыІушъом фаузэнкІыгъ. 41Ау
къухьэр пшэхъолъэ чІыпІэ горэм
хахьи, къытенагъ. Къухьэр
мыхъыешъоу щэнджыпІэм ыпэкІэ
хэнагъ, хыор лъэшхэми ыкІэ
зэпкъыраутэу аублагъ.
42ХьапсчІэсхэм ащыщэу зыгорэ
есызэ хэмыхьажьыным пае, дзэлІхэм
ахэр аукІынхэ агу хэлъыгъ. 43Дзэ
39 When day came, they could not
recognize the land ; but they did
observe a bay with a beach, and they
resolved to drive the ship onto it if
they could. 40 And casting off the
anchors, they left them in the sea
while at the same time they were
loosening the ropes of the rudders ;
and hoisting the foresail to the wind,
they were heading for the beach. 41
But striking a reef where two seas
met, they ran the vessel aground ; and
the prow stuck fast and remained
immovable, but the stern began to be
broken up by the force of the waves.
42 The soldiers' plan was to kill the
prisoners, so that none of them would
swim away and escape; 43 but the
yüzbaşı askerleri bu düşünceden vazgeçirdi.
Önce yüzme bilenlerin denize atlayıp karaya
çıkmalarını, sonra geriye kalanların, kiminin
tahtalara
kiminin
de
geminin
öbür
döküntülerine tutunarak onları izlemesini
buyurdu. Böylelikle herkes sağ salim karaya
çıktı.
пащэм Паул мыкІодэу
къыгъэнэжьынэу фэягъэти, дзэлІхэр
зэтыриIэжагъэх ягухэлъ
аримыгъашІэу, есыкІэ зышІэхэрэм
апэ псым зыхадзэнышъ, хыІушъом
Іусыхьанхэу унашъо афишІыгъ.
44Къэнагъэхэри пхъэмбгъухэмрэ
къухьэм щыщ къутафэхэмрэ
ателъхэу хыІушъом зынагъэсынэу
ариІуагъ. Аущтэу зэкІэри хыІушъом
нэсхи, псаухэу къэнэжьыгъэх.
centurion, wanting to bring Paul
safely through, kept them from their
intention, and commanded that those
who could swim should jump
overboard first and get to land, 44 and
the rest should follow, some on
planks, and others on various things
from the ship. And so it happened
that they all were brought safely to
land.
BÖLÜM 28
Safe at Malta
Мелит хыгъэхъунэм Паул къыщехъулІагъэхэр
Malta’da
28
1
Kurtulduktan
sonra
28 Тыпсаоу тыкъызэнэжьым, а хыгъэхъунэм
МелиткІэ зэреджэхэрэр зэдгъэшІагъ.
2Хыгъэхъунэм исхэр шІугъэшхокІэ
къытпэгъокІыгъэх. Ощхышхо къещхэу,
чъыІэшхоти, машІо ашІи, зэкІэми
тырагъэблэгъагъ. 3Паул чы гъугъабэ къыугъоий,
машІом зыпелъхьэм, машIом блэ горэ чыхэм
къахифи, ыІэ къеуи, къыпынагъ. 4Хыгъэхъунэм
исхэм блэр Паул ыІэ къыпылэлэу залъэгъум,
зэраІожьыгъ:
– Мы лІыр укІэкІо горэн фае; сыда пІомэ, хым
псаоу къыхэкІыжьыгъэми, Тхьэм ишъыпкъагъэ
псэунэу фит ышІыгъэп.
5 Ne var ki, elini silkip yılanı ateşin
5Ау Паул ыІэ ыгъэсыси, блэр машІом хидзи, блэм
içine fırlatan Pavlus hiçbir zarar иягъэ Паул къекІынэу хъугъэп.
adanın Malta adını taşıdığını
öğrendik. 2 Yerliler bize olağanüstü
bir yakınlık gösterdiler. Hava
yağışlı ve soğuk olduğu için ateş
yakıp hepimizi dostça karşıladılar.
3 Pavlus bir yığın çalı çırpı toplayıp
ateşin üzerine attı. O anda ısıdan
kaçan bir engerek onun eline
yapıştı. 4 Yerliler Pavlus’un eline
asılan yılanı görünce birbirlerine,
“Bu adam kuşkusuz bir katil”
dediler. “Denizden kurtuldu, ama
adalet onu yaşatmadı.”
28
1 When they had been brought safely
through, then we found out that the island
was called Malta. 2 The natives showed us
extraordinary kindness; for because of the rain
that had set in and because of the cold, they
kindled a fire and received us all. 3 But when
Paul had gathered a bundle of sticks and laid
them on the fire, a viper came out because of
the heat and fastened itself on his hand.
4 When the natives saw the creature hanging
from his hand, they began saying to one
another, "Undoubtedly this man is a murderer,
and though he has been saved from the sea,
justice has not allowed him to live."
5 However he shook the creature off into the
fire and suffered no harm.
görmedi.
Halk,
Pavlus’un
bedeninin
şişmesini ya da birdenbire düşüp
ölmesini bekliyordu. Ama uzun
süre bekleyip de ona bir şey
olmadığını
görünce
fikirlerini
değiştirdiler.
“Bu
bir
ilahtır!”
dediler. 7 Bulunduğumuz yerin
yakınında adanın baş yetkilisi olan
Publius adlı birinin toprakları
vardı. Bu adam bizi evine kabul
ederek üç gün dostça ağırladı. 8 O
sırada Publius’un babası kanlı
ishale yakalanmış ateşler içinde
yatıyordu. Hastanın yanına giren
Pavlus dua etti, ellerini üzerine
6
6«А лІыр бэгыщт е ошІэ-дэмышІэу зэхэфэнышъ,
лІэщт», – аІуагъ ахэмэ, ау бэрэ пэплъагъэхэу, Паул
зи къыщымышІыгъэу залъэгъум, ягупшысакІэ
зэблахъуи, «Мыр тхьэ гор», – аІуагъ.
7А чІыпІэм игъунэгъоу, хыгъэхъунэм итхьэматэу
Публый зыцІэм чІыгушхохэр щыриІагъ. Ащ
тыригъэблагъи, мэфищэ игуапэу тихьэкІагъ.
8Публый ятэ плъыр-стырымрэ ныбэузымрэ
зыкІаубытагъэу пІэм хэлъыгъ. Паул сымаджэм
дэжь ихьи, Тхьэм фелъэІуи, ыІэхэр тырилъхьи,
ыгъэхъужьыгъ.
6 But they were expecting that he was about to
swell up or suddenly fall down dead. But after
they had waited a long time and had seen
nothing unusual happen to him, they changed
their minds and began to say that he was a
god.
7 Now in the neighborhood of that place were
lands belonging to the leading man of the
island, named Publius, who welcomed us and
entertained us courteously three days. 8 And it
happened that the father of Publius was lying
in bed afflicted with recurrent fever and
dysentery; and Paul went in to see him and
after he had prayed, he laid his hands on him
and healed him.
koyup onu iyileştirdi.
Bu olay üzerine adadaki öbür
hastalar da gelip iyileştirildiler.
9
9Аущтэу зэхъум, хыгъэхъунэм щыІэ нэмыкІ
сымаджэхэри Паул дэжь къакІохи, ахэри
10 Bizi
bir
sürü
armağanla ыгъэхъужьыгъэх. 10Лъытэныгъэ къытфашІэу тын
onurlandırdılar;
denize пчъагъэхэр къытатыгъ, тыкъызежьэжьыми,
açılacağımız zaman gereksindiğimiz тищыкІагъэхэр къытфахьыгъ.
9 After this had happened, the rest of the
people on the island who had diseases were
coming to him and getting cured. 10 They also
honored us with many marks of respect; and
when we were setting sail, they supplied us
with all we needed.
malzemeleri gemiye yüklediler.
Roma’ya Varış
Üç ay sonra, kışı adada
geçiren ve ikiz tanrılar simgesini
taşıyan bir İskenderiye gemisiyle
denize açıldık. 12 Sirakuza Kenti’ne
uğrayıp üç gün kaldık. 13 Oradan
da
yolumuza
devam
ederek
Regium’a
geldik.
Ertesi
gün
güneyden
esmeye
başlayan
rüzgarın yardımıyla iki günde
14 Orada
Puteoli’ye
vardık.
bulduğumuz
kardeşler,
bizi
yanlarında bir hafta kalmaya
çağırdılar.
Sonunda
Roma’ya
15 Haberimizi
vardık.
alan
Roma’daki
kardeşler,
bizi
karşılamak için Appius Çarşısı’na
ve Üç Hanlar’a kadar geldiler.
Pavlus onları görünce Tanrı’ya
şükretti, yüreklendi. 16 Roma’ya
girdiğimizde Pavlus’un, bir asker
gözetiminde
yalnız
başına
kalmasına izin verildi.
11
Pavlus’un Roma’daki Etkinlikleri
Рим къэлэшхом Паул зэрэнэсыгъэр
11Мэзищ зытешІэм, Александрие къалэм щыщэу,
«Тхьэ ЗэтIуазэхэр»* зыфаІорэ къухьэу, а
хыгъэхъунэм кІымафэм щыІагъэм титІысхьи, ащ
тыкъыщежьэжьыгъ. 12Сиракуз къалэм тыІухьи,
мэфищэ ащ тыщыІагъ. 13Ащ тыкъыщежьэжьи,
Ригие къалэм тынэсыгъ. Зы мафэ зытешIэм,
къыблэмкIэ къикІырэ жьыбгъэр къепщэу къыубли,
ятІонэрэ мафэм Путеол къалэм тынэсыгъ. 14Ащ
тшы заулэ къыщыдгъотыгъ, ахэмэ адэжь мэфиблэ
тыщыІэнэу къытэлъэІухи, тырагъэблэгъагъ. Ащ
нэужым Рим къэлэшхом тыкІонэу гъогум
тытехьажьыгъ. 15Рим дэс тшыхэм
тыкъызэрэкІощтыр зэхахыгъагъэти, «Аппый
ЗэхэхьапІ»* зыцІэ къалэмрэ «ХьэкІэщыпІищ» зыцІэ
къалэмрэ анэс къытпэгъокІынхэу къэкІуагъэх.
Паул ахэр зелъэгъум, Тхьэм щытхъу фишІыгъ, гу
къызыІэпишІыхьажьыгъ. 16Рим тыкъызынэсым,
рим тетыгъо зиІэхэм Паулрэ ежь икъэрэгъул
дзэлІымрэ шъхьафэу язакъоу дэсынхэу фит
ашІыгъэх.
Рим къэлэшхом Паул КъэбарышІур
зэрэщигъэІущтыгъэр
Paul Arrives at Rome
11 At the end of three months we set sail on an
Alexandrian ship which had wintered at the
island, and which had the Twin Brothers for
its figurehead. 12 After we put in at Syracuse,
we stayed there for three days. 13 From there
we sailed around and arrived at Rhegium, and
a day later a south wind sprang up, and on the
second day we came to Puteoli. 14 There we
found some brethren, and were invited to stay
with them for seven days ; and thus we came
to Rome.
15 And the brethren, when they heard about
us, came from there as far as the Market of
Appius and Three Inns to meet us; and when
Paul saw them, he thanked God and took
courage.
16 When we entered Rome, Paul was allowed
to stay by himself, with the soldier who was
guarding him.
Üç
gün
sonra
Pavlus,
Yahudiler’in ileri gelenlerini bir
araya çağırdı. Bunlar toplandıkları
zaman Pavlus kendilerine şöyle
dedi: “Kardeşler, halkımıza ya da
atalarımızın törelerine karşı hiçbir
şey yapmadığım halde, Yeruşalim’de tutuklanıp Romalılar’ın
eline teslim edildim. 18 Onlar beni
sorguya çektikten sonra serbest
bırakmak istediler. Çünkü ölüm
cezasını gerektiren hiçbir suç
işlememiştim. 19 Ama Yahudiler
buna
karşı
çıkınca,
davamı
Sezar’a*
iletmek
zorunda
kaldım.Bunu, kendi ulusumdan
herhangi bir şikâyetim olduğu için
yapmadım. 20 Ben İsrail’in umudu
uğruna
bu
zincire
vurulmuş
bulunuyorum. Sizi buraya,işte bu
konuyu görüşmek ve konuşmak
için çağırdım.” 21 Onlar Pavlus’a,
“Yahudiye’den seninle ilgili mektup
almadık,
oradan
gelen
kardeşlerden hiçbiri de senin
hakkında kötü bir haber getirmedi,
kötü bir şey söylemedi” dediler.
22 Biz
senin fikirlerini senden
duymak isteriz. Çünkü her yerde
bu
mezhebe
karşı
çıkıldığını
biliyoruz.
17
Pavlus’la bir gün kararlaştırdılar
ve o gün, daha büyük bir
kalabalıkla onun kaldığı yere
geldiler. Pavlus sabahtan akşama
dek
onlara
Tanrı’nın
Egemenliği’ne*
ilişkin
açıklamalarda bulundu ve bu
konuda
tanıklık
etti.
Gerek
Musa’nın
Yasası’na,
gerek
23
17Мэфищ зытешIэм, Паул джуртхэм ятхьэматэхэр
къаригъэщагъ. Ахэр къызызэрэугъоихэм, ариІуагъ:
– Сшыхэр, тэ тлъэпкъ мыхъун зи есымышІагъэу,
тятэжъхэм яхабзэхэми сатемыкІыгъэми, Ерусалим
сыщаубыти, рим цІыфхэм саІэкІалъхьагъ.
18Ахэр сиІоф зыхэплъэхэм, укІ зифэшъошэ
мыхъун зи къысагъотылІагъэпти,
сыкъатІупщыжьынэу фэягъэх. 19Ау джуртхэр рим
цІыфхэм сызэратІупщыжьыщтым зыпэуцужьхэм,
Кайсарым сиІоф хьыкум тыришІыхьанэу сылъэІон
фаеу хъугъэ. Ау слъэпкъ седэоныр арэп аущтэу
зыкIэсшІыгъэр. 20Іофхэр аущтэу зэрэхъугъэхэр
ары шъуслъэгъунэуи сыкъыжъудэгущыІэнэуи
шъукъызкІязгъэщагъэр. Шъыпкъэ, израиль
цІыфхэр зыщыгугъыхэу, зыпаплъэхэрэм* пае
Іэхъухэр стелъых.
21– О уикъэбар зэрыт тхылъ горэ Иудей хэкум
къикІэу къытфэкІуагъэп, – къыраІожыгъ ахэмэ. –
Ащ дэжьым къикІыхэу, мыщ къэкІогъэ тшыхэми
ощ пае къэбар Iае гори къытфахьыгъэп ыкIи
къытаІуагъэп. 22Ау о уигупшысэхэр къапІохэзэ,
тябгъэдэІу тшІоигъу; сыда пІомэ, цIыфхэр тыдэкIи
а дин пхэнджым зэрэщыпэуцухэрэр тэ тэшІэ.
23Мафэ горэ агъэнафи, Паул зэрыс унэм цІыф
купышхо къэкІуагъ. Пчэдыжьым щегъэжьагъэу
пчыхьэм нэс Тхьэм и Тетыгъошхо икъэбар Паул
агуригъаІозэ, а тетыгъошхом шыхьат фэхъугъ.
Пегъымбар Мусэ и Тэурат хабзэ итхэмрэ
пегъымбархэм атхыгъэ тхылъхэм арытхэмрэ*
ащыщхэм къяджэзэ, Паул Исус ехьылІагъэу
къыІохэрэр ашІошъ ыгъэхъуным пылъыгъ.
17 After three days Paul called together those
who were the leading men of the Jews, and
when they came together, he began saying to
them, "Brethren , though I had done nothing
against our people or the customs of our
fathers, yet I was delivered as a prisoner from
Jerusalem into the hands of the Romans.
18 "And when they had examined me, they
were willing to release me because there was
no ground for putting me to death.
19 "But when the Jews objected, I was forced
to appeal to Caesar, not that I had any
accusation against my nation.
20 "For this reason, therefore, I requested to
see you and to speak with you, for I am
wearing this chain for the sake of the hope of
Israel."
21 They said to him, "We have neither received
letters from Judea concerning you, nor have
any of the brethren come here and reported or
spoken anything bad about you.
22 "But we desire to hear from you what your
views are; for concerning this sect, it is known
to us that it is spoken against everywhere."
23 When they had set a day for Paul, they
came to him at his lodging in large numbers ;
and he was explaining to them by solemnly
testifying about the kingdom of God and trying
to persuade them concerning Jesus, from both
the Law of Moses and from the Prophets, from
morning until evening.
peygamberlerin yazılarına dayanarak onları İsa hakkında ikna
etmeye çalıştı.
Bazıları onun sözlerine inandı,
bazıları ise inanmadı.
24
25 Birbirleriyle
anlaşamayınca,
Pavlus’un şu son sözünden sonra
ayrıldılar:
“Peygamber
Yeşaya
aracılığıyla atalarınıza seslenen
Kutsal Ruh doğru söyledi.
Ruh dedi ki, ‘Bu halka gidip
şunu söyle: Duyacak duyacak,
ama
hiç
anlamayacaksınız,
Bakacak
bakacak,
ama
hiç
görmeyeceksiniz.
26
Çünkü
bu
halkın
yüreği
duygusuzlaştı, Kulakları ağırlaştı.
Gözlerini de kapadılar. Öyle ki,
gözleri
görmesin,
Kulakları
duymasın, yürekleri anlamasın, Ve
bana
dönmesinler.
Dönselerdi,
onları iyileştirirdim.’
27
24Паул къыІуагъэхэр зы куп ышІошъ хъугъэ,
нэмыкІхэм ашІошъ хъугъэп.
25А джуртхэр зэгурымыІохэу зэбгырыкІыжьынхэм
ыпэкІэ, Паул мы гущыІэхэр къыІуагъ:
– Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ пегъымбар Ешайа
шъуятэжъхэм яхьылІагъэу шъыпкъэр
къыригъэІуагъ:
24 Some were being persuaded by the things
spoken, but others would not believe. 25 And
when they did not agree with one another, they
began leaving after Paul had spoken one
parting word, "The Holy Spirit rightly spoke
through Isaiah the prophet to your fathers,
26«Мы лъэпкъым дэжь кІуи, моущтэу еІу:
Шъо егъашІэм зэхэшъух зэпытыщт, ау
къыжъугурыІощтэп;
шъо егъашІэм шъулъэгъу зэпытыщт, ау гу
лъышъутэщтэп.
27Сыда пІомэ, мы цІыф лъэпкъым щыщхэм
агухэм гулъытэ ямыІэ хъугъэ.
Ахэмэ атхьакІумэхэм жъажъэу зэхахы, анэхэри
упІыцІагъэх.
Аущтэу щымытыгъэмэ, анэхэмкІэ алъэгъущтыгъ,
атхьакІумэхэмкІи зэхахыщтыгъ, агухэмкІи
къагурыІощтыгъ,
садэжьи къагъэзэжьыгъэмэ, ахэр
згъэхъужьыщтыгъэх».
26 saying, 'GO TO THIS PEOPLE AND SAY,
"YOU WILL KEEP ON HEARING, BUT WILL
NOT UNDERSTAND ; AND YOU WILL KEEP
ON SEEING, BUT WILL NOT PERCEIVE;
28– Арышъ, цІыфхэр мыкІодхэу Тхьэм
къызэригъэнэжьхэрэм икъэбар хымэ лъэпкъхэм
Тхьэм къызэралъигъэIэсыгъэр зэжъугъашІэ. Ахэри
а къэбарым едэІущтых!
29Паул а гущыІэхэр къызеІом, джуртхэр лъэшэу
зэнэкъокъухэзэ, унэм икІыжьыгъэх.
30Паул фэтэрэу ыубытыгъэм илъэситІум
30 Pavlus
tam
iki
yıl
kendi щыпсэугъ, ыдэжь къакІорэ цІыф пстэури
kiraladığı evde kaldı ve ziyaretine ригъэблагъэщтыгъ.
Şunu
bilin
ki,
Tanrı’nın
sağladığı bu kurtuluşun haberi
öteki uluslara gönderilmiştir. Ve
onlar buna kulak vereceklerdir.
28-29
27 FOR THE HEART OF THIS PEOPLE HAS
BECOME DULL, AND WITH THEIR EARS
THEY SCARCELY HEAR, AND THEY HAVE
CLOSED THEIR EYES; OTHERWISE THEY
MIGHT SEE WITH THEIR EYES, AND HEAR
WITH THEIR EARS, AND UNDERSTAND WITH
THEIR HEART AND RETURN, AND I WOULD
HEAL THEM."'
28 "Therefore let it be known to you that this
salvation of God has been sent to the Gentiles;
they will also listen."
29 [When he had spoken these words, the
Jews departed, having a great dispute among
themselves.] 30 And he stayed two full years in
his own rented quarters and was welcoming all
who came to him,
gelen herkesi kabul etti.
Hiçbir engelle karşılaşmadan
Tanrı’nın Egemenliği’ni tam bir
cesaretle duyuruyor, Rab İsa
Mesih’le
ilgili
gerçekleri
öğretiyordu.
31
31Зы цІыфи зыкІи къыпэмыуцоу, Тхьэм и
Тетыгъошхо икъэбар ыгъэІущтыгъ, Зиусхьан Исус
Христос икъэбари гушхокІэ цІыфхэм
аригъашІэщтыгъ.
31 preaching the kingdom of God and teaching
concerning the Lord Jesus Christ with all
openness, unhindered.