Ahmed el-Katib Hüseyin Fazlullah ve İslam birliği

On5yirmi5.com
Ahmed el-Katib Hüseyin Fazlullah ve İslam birliği
"Allah Teâalâ bize, Hristiyan ve Yahudilerle en güzel bir şekilde tartışın diyorsa
Müslüman olan Şîîler ve Sünnîler birbiri ile en güzel bir şekilde diyalog kurup
tartışmazlar mı?"
Yayın Tarihi : 20 Ağustos 2015 Perşembe (oluşturma : 10/10/2017)
Hayrettin Karaman'ın Yenişafak gazetesindeki yazısı...
Ahmed el-Katib'in savunduğu ve mezhep ve klasik hilafet yerine teklif ettiği demokrasi bütün zayıf
ve hayali tarafları bir yana Batılı anlamda laik demokrasi de değildir; çünkü o, teklif ettiği
demokrasiyi yine Kur'an'dan çıkarıyor. Referansı Kur'an olunca da bilinen laiklikten ayrılmış oluyor.
Ona göre hilafet iki çeşittir: Birincisi Allah'ın bütün kullarına bahşettiği genel (büyük) hilafet, ikincisi
bu hilafete sahip olan kulların ülke yönetimi yetkilerini devrettikleri şahsın hilafeti (küçük hilafet).
Bu ikinci hilafeti kullar (insanlar, beşer) verdiği için şeklini belirlemek (mesela Batılı demokrasiyi
tercih etmek) de onlara ait bir yetki oluyor.
Bu anlayışın eksik kalan yanı, iki hilafet arasındaki ilişki ile ilgilidir. El-Katib bunları birbirinden
tamamen ayırıyor gibidir; halbuki büyük hilafeti taşıyanların vazifesi yeryüzünde Allah'ın iradesini,
O'nun kitabından öğrenerek gerçekleştirmeye çalışmaktır. Şu halde küçük hilafeti alan kişi veya
kurum da bu vazife ile yükümlü olacaktır.
Böyle bir demokrasiye Batılı manada laik demokrasidir diyen var mı?
Lübnan'da yaşamış ve Hakk'ın rahmetine kavuşmuş bulunan Muhammed Hüseyn Fazlullah, bazı Şîa
alimlerinin itraz, itham, tekfir ve tadlîllerine (sapkın demelerine) rağmen Şî'anın, ictihad ve fetva
selahiyetli bir alimi, âyetullahı ve merci'idir. Onun İslam birliği, Sünnî-Şîî ihtilafının bu birliğe engel
olmaması konularındaki görüşleri, benim görüşlerime çok yakındır. Ancak o, şüphesiz bir Şîî alimdir,
ancak aşırı giden Şîî alimler gibi, Sünnîlere çok ters gelen inançları ve ictihadları yoktur, daha
mülayim, Sünnîlere daha yakın, insaf sahibi, birlikçi bir ilim, düşünce ve İslami hareket adamıdır.
Ona göre de "Şî'anın imamları ma'sumdur (peygamberler gibi ismet sıfatları vardır), hilafet hakkı
(imamet) Hz. Ali'ye aittir, bu hakkın Hz. Peygamber tarafından ona verildiğine dair sağlam rivayetler
vardır, bir Şîî'nin Sünnî mezhepleriyle amel etmesi caiz değildir..."
Ancak yine H. Fazlullah'a göre Kur'an tektir ve asla değişmemiştir, sahabe tekfir edilemez, onlara
sövülemez, Hz. Peygamber'in eşlerine saygı gösterilir, velayet-i fakih bir ictihaddır, onu kabul
etmeyen Şîî olmaktan çıkmaz, Şîî-Sünnî yaklaşması birbirine mezhep propagandası ve daveti
yaparak değil, bizi Müslüman kılan ortak imanda kardeşlik ile gerçekleşir.
Onun bazı kitaplarından ve konuşmalarından yukarıda yazdıklarımı ortaya koyan sözlerini
naklediyorum:
Yüksek sesle tekrar tekrar söyledik ki, dinin temeli (usulü) üçtür: Bir Allah'a, peygamberine ve
ahirete inanmak. Bunlara iman eden mümindir, birini bile inkar eden kafir olur. İmamet, adil, aklın iyi
ve kötüyü bilmesi gibi meselelerdeki farklılık ise dinin değil, mezhebin temel inançlarıdır (usulüdür).
Bu sebeple imamlar hakkında, Şî'a gibi kesin bilgi ve kanaat sahibi olanlar onlara inanırlar, kesin
kanaat sahibi olamayanlar inanmazlar; ama inanmadılar diye de İslam'dan çıkmazlar, ancak şîa onları
bu konuda hataya düşmüş olarak görür.
Allah Teâalâ bize, Hristiyan ve Yahudilerle en güzel bir şekilde tartışın diyorsa Müslüman olan Şîîler
ve Sünnîler birbiri ile en güzel bir şekilde diyalog kurup tartışmazlar mı?
Bir yandan Müslümanları Şîî veya Sünnî olmaya çağırmak (davet etmek), diğer yandan Müslümanları
birliğe çağırmak arasında çelişki yok mudur şeklindeki bir soruya şu cevabı veriyor:
Hayır, yoktur. Çünkü Sünnî Şîî'ye veya Şîî Sünnî'ye bilip anlayıp karar vermeden gel Sünnî veya Şîî ol
diyecek değildir. Bu iki mezhebe ve başkalarına mensup olan Müslümanlar birbirini, bütün
Müslümanlara düşman olan güçler, zulüm ve hıyanet karşısında işbirliğine çağıracaklar, ortak iman
esaslarına dayalı bir İslam birliğine çağıracaklar.
Demokrasi hakkında:
İslam'ın demokrasiyi benimseyeceği iddiası isabetli değildir; çünkü demokrasilerde yönetim (hüküm)
yetkisi halka aittir ve hüküm meşrûiyetini halktan alır, İslam'da ise hüküm Allah'a aittir ve halkın
yönetiminin meşru olması Allah'ın dinine uygun olmasına bağlıdır. Kanunları da halk değil, Allah
koyar; halk onu keşfeder ve uygular.
İslam devleti, uygulamada kusurları olsa bile anayasası ve kanunları İslam'dan alınmış olan devlettir.
Kendilerine İslam devleti (ülkesi) diyen bazıları ise kanunlarını Batı ülkelerinden aldıkları için
–uygulamada bazı uygunluklar ve benzemeler olsa bile- İslam devleti değil, laik devletlerdir.
(3000 Fetva isimli eserinden özet, nr. 2565-66).
Bu dökümanı orjinal adreste göster
Ahmed el-Katib Hüseyin Fazlullah ve İslam birliği