avrupa birliği kısa özet kolayaof

DİKKATİNİZE:
BURADA SADECE ÖZETİN İLK ÜNİTESİ SİZE ÖRNEK
OLARAK GÖSTERİLMİŞTİR.
ÖZETİN TAMAMININ KAÇ SAYFA OLDUĞUNU
ÜNİTELERİ İÇİNDEKİLER BÖLÜMÜNDEN
GÖREBİLİRSİNİZ.
AVRUPA
BİRLİĞİ
KISA ÖZET
KOLAYAOF
AVRUPA BİRLİĞİ
2
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 2
AVRUPA BİRLİĞİ
İÇİNDEKİLER
1. ÜNİTE- Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu, Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom
Enerjisi Topluluğu…………………………………………………………………………………………..……....….……4
2. ÜNİTE-Avrupa Birliği Hukuku………………………………………………………………………………..……...8
3. ÜNİTE- Avrupa Birliği’nin Kurumları.... ..........................................................................12
4. ÜNİTE- Avrupa Birliği’nin Bütünleşme Süreci.................................................................17
5.ÜNİTE- Avrupa Birliği’nin Genişleme ve Avrupa Komşuluk Politikası........... ………...….....22
6. ÜNİTE- Avrupa Birliği’nin Ekonomik ve Sosyal Politikaları ……………………………………..……26
7. ÜNİTE- Topluluklardan Avrupa Birliği’ne Avrupa Bütünleşmesinin Geçirdiği Değişim
Süreci................................................................................................................................30
Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
8. ÜNİTE- Lizbon Antlaşması Sonrası Avrupa Birliği’nin Yeni Yapısı……………………………….….35
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 3
3
AVRUPA BİRLİĞİ
1. Ünite – Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu, Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom
Enerjisi Topluluğu
TARİHTE AVRUPA BÜTÜNLEŞMESİ
Etimolojik kökenine bakıldığında “Avrupa (Europa)” kelimesinin Akadça “aşağı gitme, batma”
anlamına gelen “erebu” veya Fenike dilinde “akşam, batı” anlamına gelen “ereb”
sözcüklerinden türediğine ilişkin teoriler mevcuttur. Yunan mitolojisinde “Prenses Europa”,
Fenike Kralı Phoeiniks’in kızıdır. Boğa kılığına bürünen Zeus, Europa’yı Girit adasına kaçırır.
Zeus’tan çocuk sahibi olan Europa daha sonra Girit Kralı Asterion ile evlenir. MÖ VII. yüzyılda
Yunanlılar kendi yaşadıkları toprakların kuzeyinde kalan bölge için “Avrupa” demiştir. Yunanlı
tarihçi Herodot, dünyanın Avrupa, Asya ve Libya (Afrika) adında üç kıtadan ibaret olduğunu
yazmıştır. VIII. yüzyıldan itibaren, Latin ve Cermen etkisinde bulunan bölge için Avrupa tabiri
kullanılmaya başlanmıştır. Charlemagne döneminde Avrupa tabiri, Doğu Roma (Bizans) ve
İslam hâkimiyetinde olmayan kıta topraklarını tanımlamak için kullanılır olmuştur. 1730’da
İsveçli coğrafyacı ve haritacı Von Strahlenberg’in Ural dağlarının Avrupa’nın doğu sınırını
oluşturduğu önerisi genel kabul görmüştür. Avrupa bütünleşmesinin öncü fikir babalarının
“Hristiyan Kardeşliği” temelinde bir birlikten söz ettiği görülmektedir. İtalyan şair Dante’nin
1310’da yazdığı Monarchia adlı kitapta bir “Birlik” düşüncesi söz konusudur.
İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI SONRASI AVRUPA BÜTÜNLEŞMESİ
1945-1955 yılları arasındaki on yıllık dönem aslında Avrupa’da federalizmi savunan
kesimlerin bütünleşme fikrini Avrupalı devletlerin gündemine sokmak için çabaladığı bir
dönemdir.
Federalizm bir siyasi bütünleşme ve örgütlenme modelidir. Federalizm fikrinin vücut bulmuş
hâli olan Federasyon, egemenliğin merkezî (federal) devlet ile üye (federe) devletler arasında
paylaşıldığı bir bütünleşme şeklidir. Federasyonda devletler ortak çıkarlarını gerçekleştirmek
ve ortak faydalar elde etmek üzere gönüllü olarak bir araya gelirler. Ortak çıkarların
gerçekleştirilme amacı, üyelerin bireysel çıkarlarının uzlaştırılmasını ve asgari müşterekte
buluşulmasını gerektirir. Federasyonu oluşturan birimleri bir arada tutacak yasal, kurumsal,
siyasal ve toplumsal mekanizmaların oluşturulması gerekir. Federe birimlerin özerklikleri
vardır ancak temel karar verici federal birimdir. Avrupa bütünleşmesi konusunda çalışanlar,
7-11 Mayıs 1948’de Hollanda’nın Lahey kentinde Avrupa Kongresi’ni topladılar. 16 ülkenin
hükûmet dışı kuruluşlarından 700’den fazla delegeyi bir araya toplayan Avrupa Kongresi’nde
bir Avrupa federasyonu oluşturma fikrinden hareket ederek kurumlar, parasal birlik ve insan
hakları sözleşmesi konuları gündeme getirilmiştir. Bu fikirler 1949 yılında Avrupa Konseyi’nin
oluşturulmasına giden yolu açmıştır. Ancak nihayetinde Konsey, Avrupa Kongresi
katılımcılarının federalist eğilimlerinin aksine bütünleşmeye değil, iş birliğine odaklanmış bir
yapı üzerine oturmuştur. Zira İngiltere, İrlanda ve İskandinav ülkeleri federalist bir deneye
girmek istememişlerdir. Ancak yine de bu dönem bütünleşme için gerekli zeminin hazır
olduğu bir döneme işaret etmektedir.
İkinci Dünya Savaşı Sonrası Genel Durum: İkinci Dünya Savaşı sonrası Avrupa’nın
bütünleşmesine neden olan gelişmelerin başlıca iki sebebi vardır. Bunlardan ilki; Avrupa
ülkelerinin savaş sonrası kayıpları telafi etme çabaları ve Almanya sorununun çözülmesi için
yapılan düzenlemelerin etkisi; ikincisi ve daha da önemlisi, Amerika Birleşik Devletleri’nin
(ABD) ekonomik ve siyasi çıkarları doğrultusunda savaştan büyük kayıpla çıkan Avrupa’nın
bütünleşmesini hızlandırıcı rol oynamasıdır.
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 4
4
AVRUPA BİRLİĞİ
Almanya Sorunu: Savaşın mağlubu Almanya, savaş sonrası düzenlemelerin de temel
konularından biri olmuştur. Öncelikle Almanya’nın yeniden bir savaşa sebebiyet vermemesi
için gerekli siyasi ve ekonomik önlemlerin alınması gündeme gelmiştir. Bu da müttefikler
arasında Almanya’nın statüsünü ve gelecekteki durumunu belirleyecek düzenlemeler ile
mümkün olacaktır. 1945 yılında Yalta ve Potsdam konferanslarında da ele alınan Almanya
sorunu kapsamında, Almanya’nın silahsızlandırılması, Nazilerden arındırılması ve savaş
suçlularının cezalandırılması kararları alınmış, Almanya; İngiltere, Fransa, ABD ve SSCB
arasında dört işgal bölgesine ayrılmış, Berlin de dörde bölünmüştür. Ancak düzenlemelerde
Almanya ile ilgili olarak, gerek Sovyetler ile diğer müttefikler gerekse müttefiklerin kendi
aralarındaki anlaşmazlıklar tam anlamıyla çözümlenememiştir. Zira Almanya ile ilgili en zorlu
noktalardan biri, Almanya’nın kömür ve çelik kaynaklarına ilişkindir. Fransa ve SSCB, İngiliz
işgal alanında bulunan Ruhr bölgesi kaynaklarından faydalanmak isterken İngiltere buna karşı
çıkmıştır. Bunun yanında SSCB, Almanya’dan tamirat parası ve işgal sırasında tahrip olan
sanayi merkezlerine karşılık olarak Ruhr bölgesinden makine ve teçhizat götürmek istemiştir
Bu dönemde Fransa Ekonomik Planlama Kurulu Başkanı olan Jean Monnet kendi adıyla
anılan planında (1946) Fransa’nın savaş sonrası ekonomik bakımdan yeniden ayağa
kalkabilmesi için beş yıllık bir kalkınma planı oluşturmuştur. Bu plan, Fransız ekonomisini
düzeltebilmek için ABD yardımı sağlanması için de önemli bir kaynak oluşturuyordu. Nitekim
bu süreç sonunda Marshall yardımları Avrupa kalkınması ve bütünleşmesi için önemli bir
kaynak olarak ortaya çıkacaktır. Ancak Almanya sorununun hâlen iki devlet arasında ihtilafa
sebep olması ve ABD’nin yaklaşımı, sorunun çözümü için Monnet’nin mimarı olduğu yeni bir
öneriye- Schuman Planı- giden yolu açmıştır. Buna göre zengin kömür ve çelik madenleri
ulusüstü bir otorite tarafından ortak çıkara uygun biçimde yönetilecektir.
5
MARSHALL PLANI VE NATO’NUN KURULUŞU
İkinci Dünya Savaşı sonrası Avrupa bütünleşme girişimlerinde ABD’nin etkisi büyüktür. Bu
etki savaş sonrası ekonomik ve siyasal koşullardan kaynaklanmaktadır. ABD pazarını
oluşturan Avrupa devletlerinin olumsuz ekonomik koşulları ile Soğuk Savaş koşullarında SSCB
ilerlemesinin durdurulması gereği, ABD’nin Avrupa bütünleşmesine desteğinin temel
sebepleridir. Öncelikle savaş sırasında ekonomik bakımdan iyi durumda olan ABD, savaş
sonrasında aynı ekonomik performansı gösterip gösteremeyeceği konusunda endişeye
kapılmıştır. Bunun en önemli nedeni, gerek ABD’nin kendi ekonomik yapısı gerekse en
önemli pazarı konumundaki Avrupa ülkelerinin kötü ekonomik koşulları idi. Savaş sonrası
ABD ekonomisi için en büyük tehlike işsizlik ve ihracat gelirlerinin azalması idi. Zira savaş
malzemesi üreten fabrikaların normal üretime geçmesi aşamasında ve ordudan terhis
edilenlerin geri dönmesi ile işsizliğin çok büyük boyutlara varabileceği tahmin ediliyordu.
Gerçekten de savaş sonrasında Avrupa ülkeleri de ABD yardımına sıklıkla başvurmuşlardır.
Örneğin İtalya hükûmeti ABD’den dış yardım talebinde bulunmuştur. İngiltere ise savaş
sırasında zaten 1941 yılında ABD Kongresi tarafından kabul edilen “Ödünç Verme ve Kiralama
Yasası” çerçevesinde yardım almıştır. ABD savaş bitince bu yardımı kaldırmış, bu durum diğer
Avrupa devletleri gibi elverişsiz ekonomik koşullarından ötürü İngiltere’yi daha da güç bir
duruma düşürmüştür. Aralık 1945 tarihinde yeniden bir kredi anlaşması imzalansa da
İngiltere yanında diğer Avrupa devletlerinin de ABD’ye olan ekonomik bağımlılıkları daha da
artmıştır.
Truman Doktrini: Soğuk Savaş koşullarında, özellikle de 1947 yılından itibaren SSCB ile ABD
arasındaki karşıtlık giderek daha fazla ortaya çıkmaya başlamıştır. SSCB’nin Doğu Avrupa’da
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 5
AVRUPA BİRLİĞİ
nüfuzunu artırması, Fransa ve İtalya’da komünist partilerin güç kazanması gibi gelişmeler,
Sovyet etki alanının genişlemesi karşısında ABD’nin Avrupa’yı ekonomik ve siyasi açıdan
güçlendirmesi gereğini daha da belirgin hâle getirmiştir
Marshall Planı: Truman Doktrininden sonra, ABD’nin Avrupa’yı güçlendirme çabalarının
ekonomik ayağı Marshall Planı ile sağlanmıştır. Avrupa’yı tek tek ülkeler temelinde değil, bir
bütün olarak kapsayan bu Plan, Avrupa’nın ekonomik göstergelerinin iyileştirilmesi için bir
birlik yaratma hedefini öngörmekte idi. İçerik itibarıyla serbest ticaret fikrine dayalı olan Plan,
ABD’nin ekonomik ve siyasi üstünlüğünü sürdürme ve SSCB’nin ilerlemesini durdurma
hedefine yönelik olarak oluşturulmuştur. Bir başka deyişle, Marshall Planı ile ABD ekonomik
bakımdan bütünleşmiş güçlü bir Avrupa’nın ABD’nin siyasi ve ekonomik çıkarlarına hizmet
edeceği fikrinden hareketle, Avrupa’nın yeniden imarı ve ekonomik açıdan canlandırılmasını
amaçlamıştır.
12 Temmuz 1947’de Paris’te bir araya gelen Avrupa devletleri, Avrupa’nın ihtiyaçlarını
belirlemek için Avrupa Ekonomik İş birliği Konferansı (Conference of European Economic
Cooperation - CEEC) adlı kuruluşu oluşturmuşlardır. Bu kuruluş çerçevesinde gerçekleştirilen
görüşmelerde İngiltere ve özellikle de Fransa’nın bazı tereddütleri giderilmiştir. Plan’a
katılacak ülkelerin ekonomik ihtiyaçlarına ilişkin raporların hazırlanmasının ardından, Plan
yasalaşmış ve 1948’de onaylanarak yürürlüğe girmiştir. Marshall Planı’na ilişkin düzenlemeler
için Avrupa ülkeleri kendi aralarında Nisan 1948’de Avrupa Ekonomik İş birliği Örgütünü
(Organization of European Economic Cooperation-OEEC) kurmuşlardır. Bu Örgüt 1961 yılında
Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Örgütüne (Organization of Economic Cooperation and
Development- OECD) dönüşmüştür. Batı Avrupa ülkeleri ile ABD’nin Truman Doktrini ile
başlayan yakın iş birliği 4 Nisan 1949 tarihinde Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütünün (NATO)
kurulması ile devam etmiştir. NATO’nun kurulması ile Avrupa savunması bu Örgüt
kapsamında ele alınmaya başlanmıştır.
BATI AVRUPA’DA İLK BÜTÜNLEŞME
Schuman Bildirisi: Avrupa bütünleşmesinde daha somut adımlar 1950’lerin başında
atılmıştır. Fransız Dışişleri Bakanı Robert Schuman, Fransız iş adamı ve siyasetçi Jean
Monnet’nin hazırladığı ve 9 Mayıs 1950 tarihinde açıkladığı kendi adıyla anılan Schuman
Bildirisi’nde; Avrupa’da barışın ancak iki tarihi düşman Fransa ve Almanya’nın yakınlaşması
ile gerçekleşebileceğini belirtmiştir. Bu doğrultuda, Schuman Bildirisi’nde, İkinci Dünya
Savaşı’nın temel ham maddeleri ve Fransa ve Almanya’nın sanayilerinin temeli olan kömür ve
çelik üretiminin bir üst otorite tarafından yönetilmesi öngörülmüştür. Bu nokta daha önceki
hükûmetler arası bütünleşme çabalarının aksine artık uluslarüstü (supranasyonal) bir
yapılanma öngörmesi bakımından dikkate değerdir
Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu: Schuman Bildirisi’nin ilan edilmesinden bir yıl önce
Monnet Avrupa Kongresi kapsamında hazırladığı bir görüşte, kömür ve çelik üretiminin bir
yüksek otorite tarafından yürütülmesinin israfı ve üretim çakışmalarını engelleyeceğini,
kartelleşmenin önüne geçeceğini, üretimi daha rekabet edebilir hâle getireceğini ve sınaî
kalkınmayı hızlandıracağını savunmuştur. Monnet bu çerçevede, Fransa ve Almanya’nın daha
önceki yıllarda, savaş malzemelerinin ham maddesi olan kömür ve çelik için güçlü bir rekabet
içine girmiş olduklarını, Alsace Lorraine’ne sahip olabilmek için çarpıştıklarını, kömür ve
çeliğin uluslarüstü bir yönetim altına sokulması hâlinde, Almanya’nın gücünün
sınırlandırılabileceğini dile getirmiştir. Son olarak Monnet’ye göre, kömür ve çelik üretiminin
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 6
6
AVRUPA BİRLİĞİ
uluslarüstü biçimde yönetilmesi, Alman sanayinin diğer Batı Avrupa ülkelerine bağımlı hâle
gelmesini sağlayacak, dolayısıyla Fransa’nın Alman sanayisinin egemenliği altına girmesi
korkusunu ortadan kaldıracaktır.
Siyasi Bütünleşme Çabaları: Avrupa Savunma Topluluğu ve Avrupa Siyasi Topluluğu
Girişimleri
Avrupa Savunma Topluluğu Girişimi: AKÇT’nin oluşum aşamasında uluslararası alanda Kore
Savaşı’nın başlaması ile gelişmeler farklı bir yöne girmiştir. Bu dönemde ABD, NATO’nun
güçlendirilmesi gereğine vurgu yapmış ve Avrupalılardan da askerî katkılarını artırmalarını
istemiştir. Bu dönemde Avrupalı devletlerin ekonomileri henüz toparlanma aşamasında
olduğundan, ABD Almanya’nın da NATO’ya askerî katkı yapmasını teklif etmiştir. Ancak tüm
savaş sonu planlarını Almanya’nın silahsızlandırılarak, tekrar saldırmasının önlenmesi fikri
üzerine kuran Avrupalı devletler, özellikle de Fransa bu öneriye sıcak bakmamıştır. Fransa bu
sorunun çözümünü Almanya da dâhil olmak üzere tüm Avrupalı devletlerin katkı yapacağı bir
Avrupa Savunma Topluluğu (European Defence Community) oluşturma önerisi yapmakta
bulmuştur. Avrupa Savunma Topluluğu ve Avrupa Siyasi Topluluğu girişimlerinin başarısızlığı,
bütünleşme hareketinin geleceği üzerinde kötümser görüşlere neden olmuştur. Ancak, bir
önceki girişim olan AKÇT’nin sektörel bütünleşmenin sağlanmasındaki başarısı, üye
devletlerin daha az ulusal direnci ile karşılaşacak yegâne alanın ekonomik konular olduğunu
göstermiştir. Bu durumda Avrupa devletleri bütünleşmeye üye devletlerin karşılıklı iş birliğine
daha açık oldukları ekonomik alanda devam etmeye karar vermişlerdir.
ROMA ANTLAŞMALARI
1955 yılı Haziran ayında Messina (İtalya) Konferansı’nda bir araya gelen altı ülkenin Dışişleri
Bakanları aralarında bir gümrük birliği oluşturulması ve sonrasında ortak pazara giden yolu
açacak düzenlemeleri görüştüler. Konferansta dönemin Belçika Dışişleri Bakanı Paul Henri
Spaak başkanlığında bir Komisyonun kurulmasına karar verilmiştir. Spaak Komisyonu, Nisan
1956’da üye devletlerarasında ortak bir pazarın oluşturulması ve bir atom enerjisi
topluluğunun kurulmasına ilişkin iki öneri hazırlamıştır. Komisyon’un hazırlıkları sonucunda
25 Mart 1957 tarihinde Roma’da Fransa, İtalya, Almanya, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg
arasında Roma Antlaşmaları (Rome Treaties) imzalanmıştır. Roma Antlaşmaları kapsamında
Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET-European Economic Community) ve Avrupa Atom Enerjisi
Topluluğu (AAET-European Atomic Energy Community-Euratom) kurulmuştur.
Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu
1965 yılında imzalanan ve 1967 yılında yürürlüğe giren Füzyon Antlaşması ile Avrupa Kömür
ve Çelik Topluluğu (AKÇT), Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) ve Avrupa Atom Enerjisi
Topluluğu’nun (AAET) asli organları (Konsey ve Komisyon) birleştirilmiştir. Bu gelişme ile bu
üç topluluk “Avrupa Toplulukları” olarak adlandırılmaya başlanmıştır. Avrupa
Topluluklarından AET, 1992 yılında imzalanarak 1993 yılında yürürlüğe giren Maastricht
Antlaşması ile “Avrupa Topluluğu” adını almıştır. Maastricht Antlaşması çerçevesinde
belirtilmesi gereken bir diğer gelişme, Avrupa bütünleşme sürecinin ekonomik boyutu
yanında siyasi boyutunun da gündeme gelmesi ile artık “Avrupa Birliği” olarak adlandırılmaya
başlanmasıdır. AET, üyeleri arasında Gümrük Birliği ve Ortak Pazar oluşturulmasını öngören
kapsamlı bir ekonomik bütünleşme oluştururken AAET enerji ve nükleer teknolojinin barışçıl
amaçlarla kullanılabilmesi için iş birliğinin geliştirilmesi konusunda düzenlemeler getirmiştir.
Roma Antlaşmaları 1 Ocak 1958 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 7
7
AVRUPA BİRLİĞİ
Avrupa Bütünleşmesinde Önemli Tarihler (1945-1957)
19 Eylül 1946: Winston Churchill, Zürih Konuşması’nı yaptı.
17 Aralık 1946: Avrupa Federalistler Birliği Paris’te kuruldu.
Mart 1947: Dunkirk Antlaşması imzalandı.
Mart 1947: Truman Doktrini açıklandı.
Haziran 1947: Marshall Planı açıklandı.
14 Mayıs 1947: Winston Churchill’in öncülüğünde Birleşik Avrupa Hareketi oluşturuldu.
1 Ocak 1948: Belçika, Hollanda ve Lüksemburg arasında Gümrük Antlaşması imzalandı.
17 Mart 1948: Brüksel Antlaşması imzalandı.
7-11 Mayıs 1948: Lahey’de Avrupa Kongresi toplandı.
4 Nisan 1949: Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) kuruldu.
5 Mayıs 1949: Avrupa Konseyi kuruldu.
9 Mayıs 1950: Schuman Bildirisi açıklandı.
18 Nisan 1951: Paris Antlaşması imzalandı. AKÇT kuruldu.
27 Mayıs1952: Avrupa Savunma Topluluğu (AST) Antlaşması imzalandı.
30 Ağustos 1954: AST Fransız Parlamentosu tarafından reddedildi.
1-2 Haziran1955: Messina Konferansı düzenlendi.
25 Mart 1957: Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu’nu
kuran Roma Antlaşmaları imzalandı.
Bütünleşmenin Teorik Açıklaması: Bütünleşmenin başlangıç yıllarında Batı Avrupa’da
federalist çizgide bir bütünleşme için çabalar yürütenler esas olarak iki farklı yöntem takip
etmekteydiler. İtalyan Altiero Spinelli’nin Avrupa Federalist Hareketi grubu, Avrupa’da bir
kurucu meclis toplanmasını, bu meclis tarafından hazırlanacak bir anayasa çerçevesinde
devletlerarasında tam bir siyasi birlik oluşturulmasını hedeşiyordu. Fransa merkezli La
Federation grubu ise federal yapıda bir Avrupa bütünleşmesini hedeflemekle birlikte, önce
ekonomik birliğin, bunun başarılı olması hâlinde daha sonraki yıllarda bir siyasi birliğin
kurulmasından yanaydı. Söz konusu bu yaklaşım, 1950’lerin ikinci yarısında geliştirilecek yeni
işlevselcilik (Neo-fonksiyonalizm) teorisinin ortaya çıkışını sağlamıştır. yeni işlevselcilik
Avrupa bütünleşmesinin ilk dönemlerinde en önemli teorik arka planı olarak kabul edilmiştir.
2.Ünite – Avrupa Birliği Hukuku
AVRUPA BİRLİĞİ HUKUKU – ULUSLAR ARASI HUKUK İLİŞKİLERİ
AB hukuku ile uluslararası hukuk arasındaki ilişkilere girmeden önce, uluslar arası hukukla
ulusal hukuk arasındaki ilişkilere kısaca değinmekte yarar vardır. Uluslararası hukuk ile ulusal
hukuk ilişkisi ele alındığında, öğretide iki farklı görüşün savunulduğunu görüyoruz. Düalist
görüş taraftarlarına göre, bu iki hukuk düzeni birbirinden ayrı ve bağımsız fakat birbirine eş
düzeydedir. Buna karşılık, monist görüş taraftarlarına göre, her türlü hukuk normu birbirine
bağlıdır ve uluslararası hukuk normları herhangi bir ulusal hukuk normuna dönüştürülmesine
gerek olmaksızın, iç hukukun bir parçasıdır Düalist görüş özellikle Almanya ve İtalya’da
taraftar bulmuştur. Almanya’da Triepel, İtalya’da da Anzilotti bu görüşün savunucuları olarak
tanınırlar. Buna karşılık monist görüş, Avusturya’da Kelsen, Fransa’da da Scelle tarafından
savunulmuştur. Uluslararası hukukla, AB hukuku arasındaki en belirgin farklardan biri de bu
hukuk düzenlerinin “kaynakları”nda ortaya çıkmaktadır. Uluslararası hukukun kaynakları;
antlaşmalar (yazılı kaynaklar), örf ve âdet kuralları, hukukun genel ilkeleri, mahkeme
içtihatları ve öğretidir. Buna karşılık Avrupa Birliği hukukunun kaynakları, Toplulukları kuran
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 8
8
AVRUPA BİRLİĞİ
9
Kolayaof.com 0 362 2338723
Sayfa 9