Görkem Yılmaz 21601927 ÖLÜMCÜL ROBOTLAR Belki çok uzun

Görkem Yılmaz
21601927
ÖLÜMCÜL ROBOTLAR
Belki çok uzun zamandır olmasa da epeydir günlük hayatımda sinemada film izlerken, video
oyunları oynarken, okuduğum kitaplarda hatta bazen dinlediğim şarkılarda bile karşılaştığım bir şey
var: Yapay zeka. Bugüne kadar gelecekte insanlar gibi düşünebilen akıllı, mantıklı ama mekanik yapıya
sahip olan varlıklarla yaşayacağımız fikri beni her daim heyecanandırmıştır. Hala aynı heyecanı
hissettirmesine rağmen bu heyecanın yanında ona benzer bir duyguya daha eşlik ettiriyor. Bu da korku.
Çünkü artık yapay zekanın ve yapay zeka kullanarak dünyada bir insan gibi neredeyse “yaşayacak” olan
varlıkların ne kadar büyük bir tehlikeye yol açabileceğini kavramış bulunmakta hissediyorum kendimi.
Yapay zekanın bu tehlikelerinden bahsederken bu konuya örnek vermek gerekirse, ilk olarak
süper zeka kavramından bahsedebileceğimi düşünüyorum (ki bu başlı başına insanlığın sonu anlamına
geliyor benim felsefeme göre). Süper zeka –kısaca tanımlamak gerekirse- bu yapay zeka ile yaşayan
varlıkların kendilerinden daha zeki varlıklar üretmesi. Bence gelecekteki bir zaman diliminde, insanlar
yapay zeka yaratma konusunda uzman olduklarında bir gün bu yapay zekalı varlıklar “Biz de en az
insanlar kadar zekiyiz. Neden onlar hala bizi kontrol ediyorlar?” diyecekler. Bu sorudan sonra insanlık
için güzel sonuçlar gelmeyeceğini anlamak pek de zor değil aslında. Kendilerine bu soruyu soran
robotçuklarımızın zincirlerini kırıp kendilerini özgür kılacaklarını düşünüyorum. Hatta bir noktadan
sonra tıpkı insanlar gibi bu yapay zekalı robotlarımız da kendi robotlarını yaratabilirler. Ne kadar da
tüyler ürpertici… Direkt kendileri gibi robotlar yaratmak yerine daha zekilerini yaratmak peşinde
olacaklarından şüpheleniyorum. Bilimsel camiada işte bu süper zeka diye geçiyor ama tabii ki benim
şuanda yapmayı amaçladığım şey yapay zeka üzerine ders vermekten ziyade bu konu hakkındaki
hislerimi estetik zevk uyandırma kaygısı eşliğinde insanlarla paylaşmak. Her neyse, eğer süper zeka
gerçek bir şey haline gelirse o zamanda yaşayan insanların bu durum karşısında bulunacakları konumu
hayal ettiğimde aklıma ellerinde taşlarla, sopalarla bön bön bakan bir avuç şaşkın mağara adamı
imgesinden başka hiçbir şey gelmiyor. “Süper zeka” daki süperin olayı bence her türlü olasılığı
hesaplayabilecek bir zekadan gelmekte. Cidden eğer insanlarla süper zekalı makinelerin birbirine karşı
bir mücadelesi olursa bu mücadelenin sonunda kazançlı tarafın insanlar olacağını hangi aklı başında,
mantıklı insan düşünebilir değil mi?
Tamam diyelim ki biraz önce bahsettiğim tüyler ürpertici olaylar gerçekleşmeyecek ve bu
bizlerin yarattığı yapay zekalı robotlar sadece onlardan yapılması istenenleri gerçekleştirecekler. Bu
durumun da hayallerde kurulacağı kadar güzel bir şey olmayacağı düşüncesindeyim. Çünkü bir diğer
tehlikeli ihtimal de bu yapay zekalı makine ya da robotların bütün komutları ne olursa olsun yerine
getirmesi. Evet, eğer her şeyi yapmaya çalışırlarsa da bunun sonuçları bizler için kötü olabilir. Mesela
belki ben çok hastayım ve hastaneye gitmek istiyorum ve şoförü olmayan yani yapay zekayla çalışan
bir araba beni hastaneye götürecek diyelim. Belki görevini tamamlayacak ama bunu yaparken daha
kısa sürede götürecek diye etrafa çarpabilir, acele ederken insanları ezebilir. Bunun gibi örnekler
çoğaltılabilir tabii ki.
Benim gibi yapay zekanın aslında çok tehlikeli olduğunu düşünen bir hayli insan var
gözlemlediğim kadarıyla. Ancak bir yandan da birçok şirket yapay zeka geliştirmeye çalışıyor. Bu
durumun gelecekte insanlar tarafından kontrol edilebileceğini ve bu yazımda bahsettiğim korkutucu
örneklerdeki gibi bir geleceğimizin olamayacağını ümit ediyorum. İnsanlığı geliştirmeyi amaçlarken onu
yok etmeyelim.
Kaynak (Konuyla tamamen alakalı bir kaynak kullanmadım ancak ilham aldığım bir yer var. )
Interstellar, Christopher Nolan, 2014.