HEPATİT B ViRÜS DNA`SININ POLİMERAZ ZİNCİR REAKSİYONU

HEPATİT B ViRÜS DNA’SININ POLİMERAZ ZİNCİR
REAKSİYONU (PCR) VE HİBRİT YAKALAMA SİSTEMİ
İLE BELİRLENMESİ
C. EROĞLU*, A. PEKBAY**, Ş. ESEN*, S. HAVUZ**, M. SÜNBÜL*, M. GÜNAYDIN**, H.
LEBLEBİCİOĞLU*
* Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları AD.
** Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji AD.
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Samsun
Özet
HBV DNA’sının ölçülmesi kronik hepatit B infeksiyonuna yaklaşımda önemli bir parametredir. Son
birkaç yıldır serum HBV DNA’sının daha güvenilir olarak kantitasyonu için ticari ve laboratuvarda
hazırlanan moleküler testler bulunmaktadır. Çalışmamızda HBV DNA’sının saptanmasında in-house
(laboratuvarda hazırlanan) PCR ve hibrid yakalama sistemi (HCS, hybrid capture system, Digene)
değerlendirilmiştir. Hibrid yakalama sistemi serumun mililitresinde 1.4 x 106 ve 5.6 x 108 HBV
genomunu belirleyebiliyordu.
HBV DNA’sının belirlenmesi için 75 serum örneği PCR ve hibrid yakalama sistemi ile test edilmiştir.
Test edilen tüm serumların HBs antijeni pozitif idi.
HBV DNA pozitifliği PCR ile %36, hibrid yakalama sistemi ile %32 olarak saptandı. Hibrid
yakalama sistemi ile negatif olarak belirlenen 51 örneğin, 48 (%94.1)’i PCR ile negatif 3 (%5.9)’ü
pozitif olarak saptanmıştır. İki method arasında kikare testi ile istatistiksel olarak bir anlamlı
farklılık saptanmamıştır.
Sonuç olarak HBV DNA’sı saptanırken önce PCR çalışılması, eğer pozitifse hibrid yakalama sistemi
gibi bir kantitatif testin yapılması uygun olacaktır.
Summary
The measurement of hepatitis B virus (HBV) DNA levels in serum has become an important tool
for managing chronic HBV infection. Several molecular approaches, either commercially available
or homemade tests, have been used in the last few years to quantify serum HBV DNA levels
more accurately. We have evaluated in-house PCR and the hybrid capture system (HCS, Digene)
for HBV DNA detection. HCS HBV DNA method is able to quantify HBV DNA at between 1.4 x 106
and 5.6 x 108 HBV genomes per ml in sera.
In-house PCR and HCS HBV DNA were tested for HBV DNA determination in 75 sera. All samples
of tested were positive for HBs antigen.
The ratio of HBV DNA positivity was found to be 36% by in-house PCR and 32% by HCS HBV
DNA methods. Fiftiy- one of HCS HBV DNA negative specimens, 48 (94.1%) were negative and 3
(5.9%) were positive by in-house PCR. The results indicated that there was no statistically
meaningful difference between both methods by chi-square test.
As a result, while determining HBV DNA, samples should be first studied by PCR and then if it is
positive a quantitative test such as HCS will be appropriate.
Giriş
Hepatit B virüs infeksiyonları, korunma ve daha hassas moleküler biyolojik tanı yöntemleri
geliştirilmesine rağmen halen önemini korumaktadır. Hepatit B’ye bağlı kronik infeksiyonluların,
taşıyıcılardan ayrılması ve mümkünse tedavi edilmesi gerekmektedir (1,2). Zira kronik hepatit B
infeksiyonu sonrası hepatosellüler karsinoma ve siroz gibi öldürücü komplikasyonlar ortaya
çıkabilmektedir (3).
Kronik infeksiyonların değerlendirilmesinde serum HBV DNA pozitifliği ve DNA yükünün moleküler
tanı yöntemleri ile belirlenmesi çok önemlidir. HBV DNA’sının gösterilmesi için birçok metod
geliştirilmesine rağmen günümüzde rutin olarak en sık prob hibridizasyon ve hedef çoğaltma
yöntemleri kullanılmaktadır (4-6). Hidridizasyon yöntemlerinin duyarlılığı düşük ve özgüllüğü
yüksek iken çoğaltma yöntemlerinde tersidir. Ancak çoğaltma yöntemlerindeki bu yüksek
hassasiyet yalancı pozitifliğin de artmasına neden olmaktadır. Bu nedenle hangi yöntemlerin tanı
veya tedavi takibinde kullanılacağı belirlenmelidir.
Hepatit B virüs DNA’sının saptanması için kullanılan testlerin bir kısmı ticari olarak bulunurken bir
kısmı da laboratuvarda hazırlanabilmektedir (4-7). Çalışmamızda HBV DNA’sının serumda
gösterilmesi için laboratuvarda kolayca hazırlanabilen PCR (in-house) ve ticari olarak temin edilen
hibrid yakalama sistemi (hybrid capture system, Digene) karşılaştırılmıştır.
Gereç ve Yöntem
Serum ve HBV DNA İzolasyonu: Çalışmaya mikro ELISA (Abbot) yöntemi ile HBsAg pozitif 75
serum örneği alındı. DNA İzolosyonu için Thon ve ark. (5) tarif ettiği metod modifiye edilerek
kullanıldı; kısaca 50µ serum üzerine 5 µl proteinaz K (proteinaz K 10 mg/ml, TE (Tris 100 mM,
EDT 10 mM; pH: 8.0) solüsyonu eklendi. Bir saat 55°C’de tutulduktan sonra 95°C de 10 dakika
inkübe edildi. Karışım 4°C’de 15 dk 20 000 g’de santrifüje edildikten sonra 5µl’si hedef DNA
olarak 45µl’lik PCR karışımına katıldı (5).
PCR (in house): PCR amplifikasyonu için Thiers ve ark. (8) tanımladığı HBV’nin yüzey antijeninin
kodlandığı DNA bölgesine uyan P1 (429-450): 5’- CATCTTCTTGTTGGTTCTTCTG-3’ ve P2 (844822): 5’-TTAGGGTTTAAATGTATACCC-3’ primerleri kullanıldı. PCR karışımı 5µ örnek DNA, 36.75 µl
distile su, 5 µl PCR tamponu (10 x, 2.5 mM Mg+ içeren), 2 µl (50 şer pmol p1 ve p2) primer, 1 µl
deoksi nükleotit (200 mM her birinden) karışımı ve 0.25 µl (1.25 ünite) taq polimeraz içeriyordu.
Karışım hazırlandıktan sonra termal cycler (PTC 100 MJ Research)’da 94°C’de 1 dk, 55°C’de 1 dk,
72°C’de 2 dk olacak şekilde 45 siklus uygulandı. Komtaminasyonu azaltmak için standart
prosedürler sıkı bir şekilde uygulandı. Amplifiye edilen 415 baz çiftlik (bp) DNA agaroz jel
elektroforezi ile ayrılıp etidium bromid ile boyandı. Ultraviyole ışığı altında beklenen DNA bandı
görülen örnekler pozitif olarak değerlendirildi. (Resim 1).
Hibrid yakalama Sistemi: Kit prosedürünün önerileri doğrultusunda uygulandı. Hibrid yakalama
testi 5 pg (1.4x106 kopya/ml) ile 2000 pg (5.6x108 kopya/ml) arasındaki HBV DNA yükünü tespit
edebiliyordu.
İstatistiksel analiz: Bulguların istatistiksel analizi x testi ile yapıldı.
Bulgular
PCR ile 75 serumun 27 (%36)’sinde pozitiflik saptanırken hibrid yakalama ile 24 (%32)’ünde
pozitiflik saptandı (Tablo 1). PCR ile hibrid yakalama sistemine göre fazladan 3 (% 5.9) örnekte
daha pozitiflik saptandı. PCR’nin hibrid yakalama sistemine göre duyarlılığı %100, özgüllüğü
%94.1, pozitif prediktif değeri %88.9, negatif prediktif değeri %100 ve temel uyumu %96 olarak
saptanmıştır. PCR HBV DNA’nın pozitif saptanma oranını %4 artırmasına rağmen iki metod
arasında c testi ile istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı.
Tartışma
Virüs replikasyonunun en doğru göstergesi olması nedeniyle kronik hepatit B’nin tanı ve tedavi
takibinde HBV DNA saptanması büyük öneme sahiptir. Bu nedenle günümüzde rutin uygulamada
ALT yüksekliği, HBs antijeni pozitifliği olan ve kronik hepatit B düşünülen her hastada HBV DNA
araştırılmaktadır. Amaç HBV DNA’nın varlığının gösterilmesi ise daha hassas olan kalitatif
yöntemlerin kullanılması önerilmektedir. Eğer tedavi takibi yapılacaksa belirli bir hassasiyete
(≥1000 kopya/ml) sahip kantitatif testlerin kullanılması daha uygun olacaktır.
PCR metodu teorik olarak örneklerdeki tek genomu bile saptayacak kadar duyarlı olmasına
rağmen iyi standardize edilmiş uygulamalarda serumun mililitresinde 10-50 virüs kopyası
saptanabilmektedir (9,10). Hibrid yakalama sisteminin duyarlılık alt sınırı 1.4 x 106 kopya/ml
(5pg/ml) olarak standardize edilmiştir. Bizim sistemimizde ise serumun mililitresindeki 140000
HBV genomu (0.5 pg/ml) tekrarlanan deneylerde tespit edilebilmektedir.
Bu da göstermektedir ki iki yöntem arasında duyarlılık açısından belirgin fark vardır. Fakat bu fark
rutin uygulamada anlamlı bir fark olarak görünmemektedir. Duyarlılık alt sınırının 1.4 x 106
kopya/ml gibi oldukça yüksek bir değerde olması nedeniyle hibrid yakalama testi sonucunda
negatiflik elde edildiğinde virüsün örnekte hiç bulunmadığı anlamına gelmez. Virüs belirtilen alt
sınırdan daha düşük bir değerde bulunabilir.
Çoğu çalışmada olduğu gibi çalışmamızda da PCR ile HBV DNA pozitiflik oranı hibrid yakalamaya
göre yüksek bulunmuştur. (5, 7, 9-11). PCR daha ucuzdur ve hibrid yakalamanın pozitif olduğu
bütün örneklerde, pozitiflik olarak saptanmıştır. Buna rağmen PCR’nin standart olmaması ve
yüksek düzeyde yalancı pozitifliği uygulanabilirliğini sınırlamaktadır.
Sonuç olarak rutinde laboratuvardan HBV DNA istek sayısı Ülkemizde HBV prevalansı yüksekliği
nedeniyle oldukça fazladır ve bu testlerin yapılması yüksek maliyet gerektirmektedir. Bu nedenle
HBs antijeni pozitif kronik hepatit B düşünülen hastalarda HBV DNA belirlenirken örneklerin önce
daha duyarlı ve ucuz olan PCR gibi bir yöntemle çalışılması, eğer kantitatif değer gerekiyorsa
(tedavi takibi açısından, vb.gibi) hidrid yakalama sistemi gibi kantitatif bir yöntemin kullanılması
uygun olacaktır.
KAYNAKLAR
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Tiollais P, Pourcel C, Dejean A. The hepatitis B virus. Nature 1985, 317: 489-495.
Hoofnagle JH. a-Interferon therapy of chronic hepatitis B. J Hepatol 1990, 11:
5100-5107.
Müller R, Baumgarten R, Markus R, et al. Treatment of chronic hepatitis B with
interferon alfa-2b. J Hepatol 1990, 11: s 137- s 140.
Kaneko S, Feinstone SM, Miller RH, Rapid and Sensitive Method for the
Detection of Serum Hepatitis B Virus DNA Using the Polymerase Chain
Reaction Technique. J Clin Microbiol 1989, 27: 1930-1933.
Thon EV. Evaluation of SHARP Signal System for Enzymatic Detection of
Amplified Hepatitis B Virus DNA. J Clin Microbiol 1995 33: 477-480.
Ho SKN, Chan TM, Cheng IKP, Lai KN. Comparison of the Second-Generation
Digene Hybrid capture assay with the Branched-DNA Assay for Measurement
of Hepatitis B Virus DNA in Serum. J Clin Microbiol 1999, 37: 2461-2464.
Pas SD, Fries E, Man RAD, Osterhaus ADME, Niesters HGM, Development of
a Quantitative Real-Time Detection Assay for Hepatitis B Virus DNA and
Comparison with Two Commercial Assays. J Clin Microbiol 2000, 38: 2897-2901.
Thiers V, Kremsdorf D, Schellekens H, Goudeau A, Sninsky J, Nakajima E,
Mack D, Driss F, Wands J, Tiollais P, Brechot C. Transmission of hepatitis B
from hepatitis-B- seronegative subjects. Lancet ii: 1273-1276.
Dusheiko G, Xu J, Zuckerman AJ, Clinical diagnosis of hepatitis B infection:
Aplication of the polymerase chain reaction. In: Becker Y, Darai G (eds.)
Diagnosis of human viruses by polymerase chain reaction tecnology. Springer
verlag, Berlin 1992: 67-85.
Brechot C. Polymerase chain reaction for diagnosis of hepatitis B and viral
hepatitis. J Hepatol 1993; 17 (3): 35-41.
Yücesoy M, Bahar İH, Yuluğ N. Kronik B Hepatitlilerde Hepatit B Virüs
DNA’sının gösterilmesi. Mikrobiyoloji Bult 1995, 29: 39-46.