M. Meclisi B : 116 binde 5`i esirgeme temayülüne girmesi doğru

M. Meclisi
B : 116
binde 5'i esirgeme temayülüne girmesi doğru
değildir.
HÜSAMETTİN BAŞER (Nevşehir) — Yüzde yarım.
HASAN TOSYALI (Devamla) — Yüzde
yarım, binde 5 eder.
Binaenaleyh, muhterem arkadaşlarım, biz,
evveliyetle iş bulamamış, fecaat içinde olanları
düşünmemiz lâzım. Bunlara iş bulacak tesis ve
kuruluş da İş ve işçi Bulma Kurumudur. İş ve
işçi Bulma Kurumunun statüsünde, mevzuatın­
da - Sayın Çalışma Bakanının ve Komisyon
Başkanının da söyledikleri gibi - yeni bir dü­
zeltme yapmadan iş ve İşçi Bulma Kurumunun
faaliyetini kısıtlayabilecek olan bu teklife iti­
bar edilmemesi, milyonlarca işsiz vatandaşımı­
zın, köylünün, kentlinin menfaatine olacaktır.
Yüzde yarımı vermesin iş bulmuş olanlar,
onları himaye edelim havası içine girmeyelim.
Ben şahsen iş bulmuş arkadaşlarımız kadar
onlardan daha çok iş bulamamış, feci durumda
olanları düşünüyorum ve her ikisini beraber
düşünüyorum.
Binaenaleyh, iş ve işçi Bulma Kurumunun,
işsize iş bulma faaliyetini azaltıcı bir tesir yapar,
bu teklif, iltifat edilmemesi gene işçilerimizin
menfaatinedir.
Saygılarımı sunarım.
BAŞKAN — Sayın Hilmi işgüzar, buyuru­
nuz efendim.
HİLMİ İŞGÜZAR (Sinop) — Sayın Başkan,
değerli arkadaşlarım;
'izmir Milletvekili Sayın Burhanettİn Asutay ve 12 arkadaşının 4837 sayılı İş ve İşçi Bulraa Kurumu kuruluş ve görevleri hakkındaki
Kanunun 13 ncü maddesine bir fıkra eklenme­
sine ilişkin 7332 sayılı Kanunun yürürlükten
kaldırılmasına dair olan kanun teklifi ve bu hu­
susta yapılmış olan rapor üzerinde görüşlerimi
kısaca arz etmek istiyorum.
Değerli arkadaşlarımızın ileri sürdükleri gerekçelerindeki hususlarda kendileri ile muta­
bık olmamak için bir sebep yoktur. Yalnız mem­
leketimizin içinde bulunduğu şartlan da gözden
uzak tutmamak mecburiyetindeyiz.
Bugün iş ve İşçi Bulma Kurumu, Sosyal Si­
gortalar Kurumuna giden bir yol ve bir köprü
durumundadır, iş ve İşçi Bulma Kurumuna mü­
racaat eden vatandaşlarımızın bir çokları, bu
kanaldan gerek dış ülkelere gitmekte, iş bul-
29 . 6 . 1972
O :1
makta ve gerekse Türkiye içindeki çeşitli mües­
seselere yerleştirilmektedir. Anayasada yer alan,
Devletin en başlı görevlerinden biri olan, vatan­
daşlara sosyal adalet ölçüleri içinde, sosyal gü­
venliklerini sağlayıcı teminat getirmek ve on­
lara iş bulmak Devletin en büyük görevlerin­
den biridir hükmü gereğince bu görevi bugün
Çalışma Bakanlığına bağlı bir kuruluş olan İş
ve İşçi Bulma Kurumu yerine getirmektedir.
Bu görevi yerine getirirken, Almanya'ya Sa­
yın Çalışma Bakanı arkadaşımızın ifade buyur­
dukları gibi yarım milyon kişi gitmiş, 1 200 000
vatandaş sırada beklemekte, 2 milyonun üzerin­
de de işsiz vatandaşlarımız - açık ve gizli - iş
aramakta ve bütün bunların yolu da İş ve işçi
Bulma Kurumundan geçmektedir.
Bugün hiçbir müessese İş ve işçi Bulma Ku­
rumuna müracaat etmeden, oradan belge alma­
dan hiç bir vatandaşa iş vermemektedir. O hal­
de, durum bu hale geldiğine göre, iş ve işçi Bul­
ma Kurumu, Devlet adına vatandaşa iş temin
eden bir müessesedir. Evvel emirde bunun fi­
nansman kaynaklarının elbette ki yaratılması
şarttır, iş ve İşçi Bulma Kurumu bu vazifeyi
yaparken vatandaşın hiç birinden bir prim al­
mamaktadır. Ama bu vatandaşlarımız, bu kapı­
dan geçtikten sonra, Sosyal Sigortalar Kuru­
muna prim ödemekte ve sigortalı olmak sure­
tiyle o müessesenin bütün sosyal haklarından
istifade etmektedir.
Bu iki gerçek karşısında, yani birbirlerine
bağlı bulunan iki müessese arasında, bugün ve­
rilmesi devam eden yardımın kesilmesine müte­
dair bu kanun tasarısının kabulünden sonra du­
rum ne olacaktır? Bu hususun aydınlığa kavuş­
ması gerekir.
Sayın Çalışma Bakanı arkadaşımız konuş­
madan evvel bendeniz daha önceki arkadaşları­
mızın fikirlerini benimsemiş ve bunların finans­
man kaynaklarının neler olabileceğini düşün­
müştüm. Yetkili komisyon başkanı ve mesuliyet
deruhte etmiş olan bir bakan arkadaşımız, bu­
günkü şartlar içerisinde, bu paranın verilmemiş
olması halinde İş ve İşçi Bulma Kurumunun va­
zifesini yerine getirmesinde büyük güçlüklerle
karşı karşıya kalacağını beyan etmiş olduğuna
göre, bu hususun ne şekilde telif edileceğinin
de düşünülmesi şarttır.
Yalnız bir noktayı da ifade etmek istiyo­
rum, muhterem arkadaşlarım. Sosyal Sigortalar
146 —