ILO - Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı

ULUSLARARASI ÇALIŞMA ÖRGÜTÜ
(ILO)
Ege Pınar Bilen
DIŞ İLİŞKİLER VE YURTDIŞI İŞÇİ HİZMETLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
Uluslararası Kuruluşlar Dairesi Başkanlığı
Mart 2017
ILO’nun Yapısı ve Kuruluşu
 ILO, 1919 yılında Versailles Anlaşması ile kurulmuştur.
 1944 yılında Filadelfiya Bildirisi ile amaç ve çalışma
konuları teyit edilmiştir.
 1946’da BM Uzmanlık Kuruluşu haline gelmiştir.
 İşçi, işveren ve Hükümet temsilcilerinden oluşan
“üçlü yapı” ilkesi
2
 Türkiye 18.07.1932’de Milletler Cemiyeti üyesi
olunca ILO üyesi de olmuştur.
 ILO’nun 187 üyesi vardır.
 Cook Islands (2015)
 Tonga Krallığı (2016)
3
 ILO faaliyetlerini 5 bölgede sürdürmektedir.
 Afrika
 Latin Amerika - Karayipler
 Arap Ülkeleri
 Asya- Pasifik
 Avrupa-Orta Asya
 ILO’nun Resmi dilleri
 İngilizce, Fransızca, İspanyolca
 Merkezi Cenevre,İsviçre’dir.
4
ILO’nun amaçları
 Evrensel ve sürekli bir barışın ancak sosyal adalet temeli
üzerinde oluşturulabileceği temel ilkesinden hareketle;





Tam istihdama ulaşılması
Yaşam standartlarının yükseltilmesi
İşçilerin kendilerine en uygun işlerde çalıştırılmaları
Mesleki eğitim imkânlarının sağlanması
Kalkınmanın nimetlerinden herkesin eşit şekilde yararlanmasını
sağlamaya yönelik politikaların uygulanması
 Çalışanların yaşam ve sağlığının korunması
 Örgütlenme ve toplu pazarlık hakkının tanınması
 Sosyal güvenliğin yaygınlaştırılması
5
ILO’nun dört stratejik hedefi
1.Çalışma yaşamında standartların, temel ilkelerin ve hakların
yaygınlaştırılması ve yaşama geçirilmesi
2.Kadınların ve erkeklerin insana yakışır işlerde çalışıp insana
yakışır kazanç sağlayabilmeleri için gerekli fırsatların
artırılması
3.Herkes için sosyal korumanın kapsamının genişletilmesi ve
etkililiğinin artırılması
4.Üç taraflılığın ve sosyal diyaloğun güçlendirilmesi
6
ILO’NUN TEMEL ORGANLARI
 Uluslararası Çalışma Konferansı
 Yönetim Kurulu
 Uluslararası Çalışma Bürosu
7
Konferans (International Labour Conference)
 Her yıl Haziran ayında düzenlenmektedir. Her üye devlet 1
işçi, 2 Hükümet ve 1 işveren temsilcisinden oluşan 4
delege ile katılmaktadır.
 Çalışma yaşamıyla ilgili güncel sorunları tartışır.
 Uluslararası çalışma standartlarını tespit eder.
 Uygulamayı denetler.
 Bütçeyi kabul eder.
 Yönetim Kurulu üyelerini seçer.
106. ILO KONFERANSI GÜNDEMİ (2017)
 Daimi Gündem Maddeleri
I. ILO Yönetim Kurulu Başkanı’nın ve ILO Genel Müdürü’nün raporları,
II. Program, bütçe teklifleri (2018-2019) ve diğer konular,
III. Sözleşme ve Tavsiye Kararlarının uygulanmasına ilişkin bilgi ve raporlar
(Standartların Uygulanması Komitesi-Aplikasyon Komitesi)
 Konferans’ın Teknik Gündem Maddeleri
IV. İşgücü Göçü (Genel Müzakere),
V. Barış, güvenlik ve afet direnci için saygın iş: 1944 tarihli ve 71 sayılı
İstihdam (Savaştan Barışa Geçiş) Tavsiye Kararının Tadili (Standart tesisi ikili müzakere süreci uyarınca ikinci müzakere),
VI. 2008 tarihli Adil Küreselleşme İçin Sosyal Adalet ILO Bildirgesi’nin
izlenmesi bağlamında çalışma yaşamında temel hak ve ilkeler stratejik
hedefi konulu mükerrer müzakere.
VII. 4, 15 28, 41,60 ve 67 sayılı ILO Sözleşmelerin Feshi
10
ILO Yönetim Kurulu (Governing Body)
• Uluslararası Çalışma Örgütünün (ILO) icra kurulu
• Mart, Haziran ve Kasım aylarında olmak üzere yılda üç
defa toplanmaktadır.
• ILO politikalarına ilişkin kararlar alır.
• Uluslararası Çalışma Konferansının gündemini
belirler.
• Konferans’a sunulmak üzere, taslak Program ve
Bütçeyi kabul eder.
• ILO Direktörünü seçer ve atar.
ILO Yönetim Kurulu (Governing Body)
 28 Hükümet, 14 İşveren ve 14 İşçi temsilcisinden oluşan toplam 56
asil üye
 28 Hükümet, 19 İşveren ve 19 İşçi temsilcisinden oluşan toplam 66
yardımcı üye
 Asil üyelerden sanayi sektöründe önde gelen 10 ülke daimi üyedir:
 Brezilya, Çin, Fransa, Almanya, Hindistan, İtalya, Japonya,
Rusya, İngiltere ve ABD
 Diğer üye ülkeler ise Konferans esnasında üç yılda bir seçimle
belirlenmektedir.
 İşveren ve işçi temsilcileri ise bireysel olarak kendi aralarında
seçimle belirlenmektedir.
13
ILO Yönetim Kurulu - Türkiye
1948-51
Asil
1954-57
Asil
1975-78
Yardımcı
1987-90
Yardımcı
1996-99
Asil
2002-05
Yardımcı
2014-17
Asil
• Ülkemiz 2014 yılı Haziran ayında gerçekleştirilen 103. Uluslararası
Çalışma Konferansı’nda 2014-2017 dönemi için tekrar asil üyeliğe
seçilmiştir.
14
ILO Yönetim Kurulu (Governing Body)
 Hükümet Grupları, genel görüşmelerden önce
toplanmakta ve
belirlemektedirler.






gündem
maddelerine
kendi aralarında
ilişkin ortak görüş
AFRİKA: Afrika Ülkeleri
GRULAC: Latin Amerika ve Karayipler
ASPAG: Asya Pasifik Ülkeleri
WEG: Batı Avrupa Grubu
IMEC: Sanayileşmiş Piyasa Ekonomisi Ülkeleri
AB: Avrupa Birliği
15
ILO Yönetim Kurulu - Türkiye
 Ülkemiz ILO bünyesinde faaliyet gösteren Batı Avrupa (WEG) ve IMEC
(Industrialized Market Economy Countries) gruplarında yer almaktadır.
 IMEC (Industrialized Market Economy Countries) 37 üye ülke:
Avustralya
Avusturya
Belçika
Kanada
GKRY
Çek Cumhuriyeti
Danimarka
Estonya
Finlandiya
Fransa
Hırvatistan
Yunanistan
Macaristan
İzlanda
İrlanda
İsrail
İtalya
Japonya
Litvanya
Brezilya
Almanya
Lüksemburg
Malta
Hollanda
Yeni Zelanda
Norveç
Polonya
Portekiz
Kore
Romanya
Slovakya
Slovenya
İspanya
İsveç
İsviçre
Türkiye
İngiltere
ABD
16
Uluslararası Çalışma Bürosu (International Labour Office)
• Uluslararası Çalışma Örgütü’nün daimi sekretaryası ve
operasyonel merkezi
• Yönetim Kurulu’nun denetimi altında ve Genel Direktör’ün
önderliğinde faaliyet gösterir
• Cenevre’deki merkezinde ve 40’ı aşkın ülkede bulunan
temsilciliklerinde 150’den fazla ülkeden 2700 kişiyi istihdam
etmektedir
17
18
ILO Genel Direktörü
• Beş yılda bir ILO Yönetim Kurulu
tarafından seçilir
• Yönetim Kurulu’nun talimatları
doğrultusunda, Büro’nun
yönetiminden ve diğer görevlerin
etkin biçimde yürütülmesinden
sorumlu
• ILO’nun bugünkü Genel Direktörü
Guy RYDER 1 Ekim 2012’de göreve
gelmiştir
• RYDER, 2016yılının Kasım ayında
düzenlenen Yönetim Kurulu’nda tek
aday olarak girdiği seçimde yeniden
Genel Direktör seçilmiştir
19
 ILO bünyesinde ayrıca,
 İdare Mahkemesi
 Araştırma Merkezi
 İtalya’nın Torino şehrinde faaliyet gösteren Eğitim
Merkezi
bulunmaktadır.
20
ÖNEMLİ ILO BELGELERİ
 ILO Anayasası
• İlk ILO Anayasası 1919 tarihli Versay Anlaşmasının XIII.
Bölümünü oluşturmaktaydı.
• O tarihten bu yana 6 defa değiştirildiğinden ayrı bir belge
haline getirilmiştir.
• ILO organlarını, Konferansın işleyişini, standartların kabulünü
ve uygulamasını düzenlemektedir.
• Filadelfiya Bildirgesi (Declaration of Philadelphia)
1944 yılında Filadelfiya’da toplanan Uluslararası Çalışma
Konferansı'nda kabul edilen ve ILO Anasözleşmesine eklenen
"Filadelfiya Bildirisi" ile ILO’nun amaçları ve çalışma konuları
yeniden ve daha güçlü biçimde teyit edilmiştir:
• Emek bir ticari mal değildir.
• Sürdürülebilir bir gelişme için ifade ve örgütlenme özgürlüğü
esastır.
• Dünyanın herhangi bir yerindeki yoksulluk, dünyanın her
yerindeki refahı tehdit etmektedir.
• Bütün insanlar, ırk, inanç ya da cinsiyet farkı gözetmeksizin
özgürlük ve saygınlık, ekonomik güvenlik ve eşit fırsat
koşullarında maddi ve manevi gelişimlerini sürdürme hakkına
sahiptirler.
• Çalışma Yaşamında Temel İlke ve Haklar Bildirgesi (1998)
 1998 yılında Konferans tarafından kabul edilmiştir
 Bu bildirge ile üye devletler, ilgili Sözleşmeleri onaylamış olsunlar
ya da olmasınlar, 4 kategoride ifade edilen ilke ve haklara saygı
gösterecekleri ve bunların gerçekleştirilmesi yönünde çaba
gösterecekleri taahhüdünde bulunmuşlardır:
 İşçi ve işverenlerin örgütlenme ve etkin toplu pazarlık haklarının
tanınması
 Zorla çalıştırma ya da zorunlu çalıştırmanın her tür şeklini ortadan
kaldırılması
 Çocuk emeğinin etkili biçimde yasaklanması
 İstihdam ve mesleki düzeyde ayrımcılığın yok edilmesi
23
• Adil Bir Küreselleşme İçin Sosyal Adalet Bildirgesi (2008)
 Konferans tarafından 10 Haziran 2008 tarihinde kabul edilmiştir
 Küreselleşme çağında ILO’nun çağdaş vizyonunu ortaya koymayı
amaçlamakta ve Saygın İş Gündeminin evrenselliğini vurgulamaktadır
 Bütün üyeler, ILO’nun 4 stratejik hedefine dayanan politikalarını
gerçekleştirmeye çalışmalıdır. Bu hedefler, birbirinden ayrılmaz,
birbirleriyle ilişkili ve karşılıklı olarak birbirlerini destekleyen hedeflerdir:
 İstihdam
 Sosyal Koruma
 Sosyal Diyalog
 Çalışma Yaşamında Temel Hak ve İlkeler
24
Yeni Bir Bildirge ?
2019 – ILO’nun 100. Kuruluş Yıldönümü
Yüzüncü Yıl Bildirgesi (Centenary Declaration) ?
25
ILO STANDARTLARI
 Sözleşme (Convention):
 Konferans esnasında, üçlü yapı ve nitelikli çoğunlukla (2/3) kabul
edilir
 Sözleşmeler iki devlet tarafından onaylandıktan 12 ay sonra yürürlüğe
girer.
 Onaylayan devlet için ise onayın tescilinden 12 ay sonra yürürlüğe
girmektedir. İlk yürürlüğe giriş tarihinden sonra her 10 yılda bir
sözleşmeden çekilme söz konusu olabilmektedir.
 Tavsiye Kararı (Recommendation):
 Onaylanmaz, yol gösterici ve sözleşmeleri tamamlayıcı niteliktedir
 Protokol (Protocol):
 Eski Sözleşmelere yeni hükümler getiren, bu şekilde onları güncel
ihtiyaçlara uygun hale getiren belgelerdir. Sözleşmeler ile aynı şekilde
kabul edilir ve yürürlüğe girerler. Bağlayıcıdırlar.
26
ILO STANDARTLARI
 Bugün itibarıyla;
 189 Sözleşme
 6 Protokol
 204 Tavsiye Kararı
olmak üzere toplam 399 ILO Standardı vardır.
27
Temel ILO Sözleşmeleri
1. Zorla Çalıştırma Sözleşmesi / Türkiye:1998 / Forced Labour Convention,
1930 (No. 29)
Sözleşme zorla ya da zorunlu çalıştırmanın her tür biçimine son verilmesini
öngörmektedir. Ancak, askerlik hizmeti, mahkumların belirli bir denetime
göre çalıştırılmaları, bu arada savaş, yangın ve deprem gibi olağanüstü
durumlarda gerek duyulan çalıştırma biçimleri için istisna tanınmaktadır.
2. Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının Korunması Sözleşmesi /
Türkiye: 1993 / Freedom of Association and Protection of the Right to
Organise Convention, 1948 (No. 87)
Bütün işçi ve işverenlerin, önceden izin almaksızın ve serbestçe kendi
örgütlerini kurma ve bu örgütlere katılma haklarını güvence altına almakta
ve bu örgütlerin resmi görevlilerin müdahalelerinden bağımsız serbestçe
işlev görebilmelerini sağlayacak güvenceler getirmektedir.
28
Temel ILO Sözleşmeleri
3. Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi / Türkiye: 1952 / Right to
Organise and Collective Bargaining Convention, 1949 (No. 98)
Sendika ayrımcılığı gözetilmesine, farklı kesimlerin örgütlerinin birbirlerinin
çalışmalarına müdahale etmelerine karşı ve toplu sözleşme düzeninin
geliştirilmesine yönelik önlemler getirmektedir.
4. Eşit Ücret Sözleşmesi / Türkiye:1967 / Equal Remuneration Convention,
1951 (No. 100)
Erkek ve kadınların, eşit işlerde eşit ücret ve sosyal haklara sahip olmalarını
öngörmektedir.
29
Temel ILO Sözleşmeleri
5. Zorla Çalıştırmanın Kaldırılması Sözleşmesi / Türkiye: 1961 / Abolition of
Forced Labour Convention, 1957 (No. 105)
Zorla ya da zorunlu çalıştırmanın herhangi bir biçiminin siyasal zorlama ve
eğitme, siyasal ya da ideolojik görüşlerin açıklanması nedeniyle
cezalandırma, işgücünü harekete geçirme, çalışma disiplinini sağlama,
ayrımcılık ve grevi katılanları cezalandırma aracı olarak kullanılmasını
yasaklamaktadır.
6. Ayrımcılık (İş ve Meslek) Sözleşmesi / Türkiye: 1967 / Discrimination
(Employment and Occupation) Convention, 1958 (No. 111)
İş verme, eğitim ve çalışma koşullarının düzenlenmesinde ırk, renk, cinsiyet,
din, siyasal görüş, ulusal kimlik ve sosyal köken temelinde ayrımcılık
yapılmasının ulusal politikalarla önlenmesi, fırsat ve uygulama alanında
eşitliği geliştirme çağrısında bulunmaktadır.
30
Temel ILO Sözleşmeleri
7. Asgari Yaş Sözleşmesi / Türkiye:1998 / Minimum Age Convention, 1973
(No. 138)
İşe kabulde asgari yaşın zorunlu temel eğitimin tamamlandığı yaştan daha
düşük olamayacağını öngörerek çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılmasını
amaçlamaktadır.
8. En Kötü Biçimlerdeki Çocuk İşçiliğinin Yasaklanması ve Ortadan
Kaldırılmasına İlişkin Acil Eylem Sözleşmesi / Türkiye: 2001 / Worst Forms
of Child Labour Convention, 1999 (No. 182)
Çocuk işçiliğinin en kötü biçimlerinin acilen ve etkili biçimde ortadan
kaldırılmasını sağlayacak önlemlerin alınmasını öngörmektedir. Çocuk
işçiliğinin en kötü biçimleri arasında kölelik ve benzeri koşullarda
çalıştırılma, silahlı çatışmalarda kullanılmak üzere zorla askere alınma,
fuhuş ve pornografi amaçlarıyla ve yasa dışı işlerde kullanılma ve bu arada
çocukların sağlığına, güvenliğine ve ahlaki değerlerine zarar verecek işler
yer almaktadır.
31
Öncelikli ILO Sözleşmeleri
1. Sanayi ve Ticarette İş Teftişi Sözleşmesi / Türkiye:1951 /
Labour Inspection Convention, 1947 (No. 81)
2. İstihdam Politikası Sözleşmesi / Türkiye:1977 /
Employment Policy Convention, 1964 (No. 122)
3. İş Teftişi (Tarım) Sözleşmesi
Labour Inspection (Agriculture) Convention, 1969 (No. 129)
4. Üçlü Danışma Sözleşmesi / Türkiye:1993 /
Tripartite Consultation (International Labour Standards)
Convention, 1976 (No. 144)
32
Türkiye ve ILO Standartları
 Türkiye, bugün itibarıyla 59 Sözleşme onaylamış durumdadır, bunların
55’i yürürlüktedir.
 8 Temel Sözleşme’nin hepsi
 4 Öncelikli Sözleşmeden 3’ü
 Türkiye’nin onayladığı son 3 Sözleşme:
 187 sayılı ‘İş Sağlığı ve Güvenliği Geliştirme Çerçeve Sözleşmesi’ - ILO
Tescil tarihi: 16 Ocak 2014
 167 sayılı ‘İnşaat İşlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi’
 176 sayılı ‘Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi’
Onay belgeleri ILO tarafından 23.03.2015 tarihinde tescil edilen bu iki
sözleşme 23.03.2016 tarihinde yürürlüğe girmişlerdir.
 Onaylanma süreci devam eden Sözleşme:
 Denizcilik Çalışma Sözleşmesinin (MLC 2006) Onaylanmasının Uygun
Bulunduğuna dair Kanun 02/03/2017 tarihinde kabul edilmiştir. Henüz
Resmi gazetede yayımlanmadı.
33
ILO DENETİM MEKANİZMASI
 ILO’nun iki tür denetim mekanizması vardır: Düzenli sistem ve
sendika başvuruları, şikayetlere dayalı özel usuller
Düzenli sistem (ILO Anayasası 22. Madde)
 Düzenli sistemde iki ILO organı, ülke raporlarını ve işçi-işveren
gözlemlerini inceler.
 Uzmanlar Komitesi (The Committee of Experts on the Application of
Conventions and Recommendations)
 Aplikasyon Komitesidir (The International Labour Conference’s
Tripartite Committee on the Application of Conventions and
Recommendations)
34
Düzenli sistem
 Üye ülkelerin onayladıkları sözleşmelerle ilgili olarak ulusal mevzuat ve






uygulamaları hakkında belirli aralıklarla ILO’ya gönderdikleri raporlar
Raporlar ilkin Uzmanlar Komitesi tarafından incelenmekte
Aykırılıklar bir rapor halinde Konferansa sunulmaktadır.
Konferansta oluşturulan Aplikasyon Komitesi ise bu raporda yer alan
ülkelerden bir kısmını Komitede sözlü savunma yapmaya davet
etmektedir.
Aplikasyon Komitesi’nde söz konusu ülkenin yaptığı savunma ve bunu
izleyen tartışmalar ile Komite kararı Konferans raporu içinde
yayınlanmaktadır.
Ciddi aykırılıkların tespit edilmesi halinde ise ilgili ülkelerdeki duruma
kamuoyunda kara liste olarak anılan “özel paragraf” içinde dikkat
çekilmektedir.
‘Kara liste’ tabiri ILO literatüründe yer almayıp, ülkemizde kullanılan bir
deyimdir.
35
Düzenli Sistem
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
98 -Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı
158- Hizmet İlişkisine İşveren tarafından Son Verilmesi
122-İstihdam Politikası
87-Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının
Korunması
87-Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının
Korunması
87-Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının
Korunması
87-Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının
Korunması
87-Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının
Korunması
98 -Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı
155-İş Sağlığı ve Güvenliği ve Çalışma Ortamı
-
36
Düzenli Sistem
 Ülkemiz bugüne kadar 26, 87, 94, 95, 98, 111, 119, 122, 155 ve 156 sayılı
sözleşmelerden toplam 42 defa Aplikasyon Komitesinin gündemine
alınmıştır.
 En fazla 13 kere ile 98 sayılı Sözleşmeden gündemde yer almıştır.
 2016 yılında geçici uzun listede yer alan 87 sayılı sözleşmeden ise ülkemiz
6 defa Aplikasyon komitesinin gündemine alınmıştır. Ancak nihai listede
yer almamıştır.
37
Özel Denetim Usülleri
Sendika Başvuruları / Representations (24-25. Madde)
 ILO Anayasası’nın 24. maddesi çerçevesinde, ulusal ya da uluslararası
herhangi bir işçi veya işveren örgütü, bir üye devletin onayladığı bir
sözleşmeyi tam olarak uygulamadığını düşünürse ILO’ya başvuruda
bulunabilir.
38
Şikâyetler / Complaints (26-34. Maddeler)
 ILO Anayasası’nın 26. maddesine göre her üye devlet başka bir üye
devleti her ikisinin de onayladığı bir sözleşmeyi tatmin edici bir
biçimde uygulamadığı gerekçesiyle şikâyet edebilir.
 Yönetim Kurulu, kendisi de ya kendi girişimiyle ya da Uluslararası
Çalışma Konferansı’ndaki bir hükümet, işçi veya işveren
delegesinin talebine cevap olarak benzer bir yol izleyebilir.
39
ILO ve Bakanlığımız İlişkileri
 ILO Sözleşmelerinin uygulama raporlarının hazırlanması,
 ILO denetim birimlerinin bilgi taleplerinin ve eleştirilerinin
cevaplandırılması,
 Ulusal veya uluslararası işçi ve işveren sendikalarının
şikayetlerinin cevaplandırılması,
 Her yıl ILO Çalışma Konferansı için gerekli hazırlıkların
yapılması ve Konferansa katılım sağlanması,
 Sektör bazında toplantıların koordinasyonunun yapılması ve
bu toplantılara katılım sağlanması.
40
Sendikal Şikayetler
 ILO’ya çeşitli kanallardan intikal ettirilen şikayet yazılarının
çevirilerini yapmak,
 Şikayet konularına göre ilgili kurumlardan bilgi ve
talep etmek,
belge
 Gelen cevapları değerlendirerek rapor hazırlamak.
41
ILO Sözleşmelerinin Onay Süreci
 İlgili kurum ve kuruluşlardan görüş alınması
 Gelen görüşlerin Bakanlık bünyesinde yeniden




değerlendirilmesi ve Makama arz edilmesi
Dışişleri Bakanlığı üzerinden resmi sürecin başlatılması
TBMM’de ilgili komisyonlarca görüşülmesi
TBMM Genel Kurulunda görüşülerek kanunlaştırılması
Bakanlar Kurulunca ele alındıktan sonra uygun bulma
kanunu ile yürürlüğe girmek üzere Cumhurbaşkanına
sunulması
42
Yetkili Makama Arz
• Konferans’ta kabul edilen sözleşme veya tavsiye kararını
belirli bir süre içerisinde en üst düzeyde kamuoyuna
duyurmak,
• Sözkonusu sözleşme veya tavsiye kararı ile ilgili konuşma
metni hazırlayıp TBMM’ye iletilmek üzere Başbakanlığa
göndermek,
(Konuşma metni, Bakanlığımızın bütçesinin görüşülmesi
esnasında Sn. Bakan tarafından TBMM Genel Kurulunda
okunmak suretiyle kamuoyuna duyurulur)
43
Uluslararası Çalışma Konferansı (ILC)
• Konferansa davet yazısını ve taslak programı tercüme
ederek Sn. Bakana bilgi notu olarak arz etmek,
• Konfederasyonlara
hazırlıklarına
yazı
başlamak,
göndererek
katılım
listesi
• Bakanlık ve bağlı kuruluşlardan gündem maddeleri ile ilgili
görüş almak,
• Komitelere (Gündem Maddeleri) ilişkin görev dağılımını
yapmak,
• Komitelerin takibi ve katkı sağlamak,
• Konferans sonuç raporunun hazırlanması.
44
Teşekkür ederiz…